Αστρολογία των 13 Ζωδίων

Πρόλογος

Εισαγωγή

Μέρος 1ο Δυτική Αστρολογία

1. Βασικές γνώσεις Ουρανογραφίας και Αστρολογίας

2. Η φύση του προβλήματος

3. Πώς δουλεύουν οι Δυτικοί Aστρολόγοι

4. Η απόρριψη της Δυτικής Αστρολογίας

Μέρος 2ο Η Αστρολογία των 13 Ζωδίων

5. Παραδοχές και θεωρητικό υπόβαθρο της Αστρολογίας των δεκατριών Ζωδίων

6. Ο Ήλιος, η ζωή μας

7. Η Σελήνη, ο νέος Ωροσκόπος

8. Οι αναβαθμισμένοι, σύγχρονοι ρόλοι των πλανητών

9. Τα Ζώδια και ο Οφιούχος

10. Οι όψεις των πλανητών

11. Ένα νέο μέγεθος της Αστρολογίας: οι Ηλιακές Κηλίδες

12. Η κατασκευή του ωροσκοπίου των δεκατριών Ζωδίων

13. Τα χαρακτηριστικά των Ζωδίων

14. Μια πρώτη κριτική στους Δυτικούς Aστρολόγους

15. Τα 13 Ζώδια του Walter Berg

Επίλογος

Βιβλιογραφία

Παράρτημα 1ο: Σχέδιο Αστρολογικού Ζωδιακού κύκλου του έτους 2011

Παράρτημα 2ο: Πίνακες με τις ημερομηνίες των 13 Ζωδίων από το 1930 έως το 2017 (ανά 3ετία)

Πρόλογος

Ένας φυσικός που έχει ασχοληθεί με την Αστρονομία μπορεί να δει στον νυχτερινό ουρανό αντικείμενα που δεν είναι εύκολα ορατά στο μάτι του μέσου ανθρώπου. Παρατηρεί σχεδόν καθημερινά τους χάρτες τ’ ουρανού και του φαίνονται αστεία τα Ωροσκόπια της Δυτικής Αστρολογίας που έχουν τοποθετημένους τους πλανήτες σχεδόν 100% σε λάθος θέση. Βάζουν για παράδειγμα, την 14η Μαρτίου 2011, τον πλανήτη Άρη στον Αστερισμό των Ιχθύων ενώ βρίσκεται στον Υδροχόο. Αυτό το γνωρίζω καλά ως Φυσικός και ερασιτέχνης Αστρονόμος γιατί τα βράδια ατενίζω τον έναστρο ουρανό και βλέπω τον πλανήτη Άρη (την 14η Μαρτίου 2011) να είναι στον Υδροχόο σε πείσμα της παλαιάς Αστρολογίας.

Η ίδια ανακρίβεια ως προς την θέση ισχύει και για τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος αλλά και για την Σελήνη και τον Ήλιο. Κατ' επέκταση λοιπόν τα Ζώδια βρίσκονται και αυτά σε άλλη θέση από αυτή που προβλέπει η Δυτική Αστρολογία και μάλιστα έχει βρεθεί ένα νέο Ζώδιο στον δρόμο του Ήλιου πάνω στην εκλειπτική, ο Οφιούχος.

Παλαιότερα αντιμαχόμουν σθεναρά την Αστρολογία και περισσότερο με ενοχλούσε ότι όλα όσα έλεγε ήταν ξεπερασμένα, σε λάθος σύστημα συντεταγμένων, και κυρίως ενάντια στην επιστήμη. Η Αστρονομία, που θα έπρεπε να ήταν η βάση αναφοράς της Αστρολογίας, ξεχάστηκε από τους Δυτικούς Αστρολόγους και το αντικείμενο εργασίας τους τείνει να γίνει νέα θρησκεία.

Στο παρόν σύγγραμμα θα θέσουμε τα πάντα σε νέες βάσεις χρησιμοποιώντας τις ανακαλύψεις της Αστρονομίας και θα δούμε κάποιες νέες αντιλήψεις για την Αστρολογία που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα τη θεωρία του Πέρσι Σέϊμουρ για την επιρροή των πλανητών στην ζωή μας, που αναπτύσσεται περιληπτικά στο δεύτερο μέρος του Βιβλίου, στο κεφάλαιο ένα. Θα δούμε πώς πραγματικά είναι ο ζωδιακός κύκλος χωρίς αναστολές και προκαταλήψεις. Θα διαπιστώσουμε ότι είναι δυνατόν να γίνουν Αστρολογικές προβλέψεις σε μια νέα βάση. Θα πούμε μόνο την αλήθεια για τα νέα Ζώδια.

Σίγουρα οι περισσότεροι από σας έχουν διαπιστώσει ότι οι προβλέψεις της παραδοσιακής Αστρολογίας πέφτουν έξω. Πολύ περισσότερο λένε 10 πράγματα για να πετύχουν ένα. Δεν είστε όπως σας περιγράφουν διότι απλούστατα περιγράφουν λάθος Ζώδιο, λάθος πλανήτες και λάθος Ωροσκόπο. Κάνετε μια δοκιμή και θα δείτε πόσο διαφορετικά και πιο κοντά στην αλήθεια είναι η Αστρολογία των 13 Ζωδίων. Θα ανακαλύψετε επιτέλους το αληθινό σας Ζώδιο με τον πραγματικό σας Ωροσκόπο. Πάνω απ' όλα θα γνωρίζετε ότι το Ζώδιό σας είναι αποδεδειγμένα το σωστό Ζώδιο βάσει της επιστήμης.

Όποιος θέλει ας μας ακολουθήσει στην νέα μας επιστημονική προσέγγιση. Στο ταξίδι μας αυτό θα επιχειρήσουμε να θεμελιώσουμε γερά την Αστρολογία στα δεδομένα της Αστρονομίας και να προσδιορίσουμε ξανά την τόσο παρεξηγημένη φύση της.

Βασίλης Α. Κανάτας

Εισαγωγή

Το σφιχταγκάλιασμα της Αστρολογίας με την Αστρονομία κρατάει από τα αρχαία χρόνια. Πολλοί αρχαίοι λαοί ασχολήθηκαν μ’ αυτές τις επιστήμες αλλά οι Έλληνες ήταν εκείνοι που τις οργάνωσαν, τις συστηματοποίησαν και τις ανέδειξαν.

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το ταλέντο των αρχαίων Ελλήνων έγκειται ακριβώς στην θεμελίωση και συστηματοποίηση των γνώσεων έτσι ώστε να αντέξουν στο διάβα των αιώνων και σήμερα όλοι σχεδόν να θεωρούν ότι ήταν δικές τους ανακαλύψεις. Έτσι λοιπόν οι αρχαίοι πρόγονοί μας εφηύραν, είτε συστηματοποίησαν, τα ηρωικά έπη, τον Αθλητισμό και τους Ολυμπιακούς αγώνες, το Θέατρο, τη Δημοκρατία, τα Μαθηματικά, τη Γεωγραφία, τη Αστρονομία, τη Ρητορική, τη Φιλοσοφία και πολλές άλλες επιστήμες και ιδέες.

Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη που τον 2ο αιώνα μ.Χ στην Ελληνιστική Αλεξάνδρεια της Αφρικής πήρε σάρκα και οστά το μεγαλύτερο μέρος αυτού που σήμερα ονομάζουμε Δυτική Αστρολογία. Στους μετέπειτα αιώνες προστέθηκαν στοιχεία και εμπλουτίστηκε η θεωρία χωρίς να αλλάξει σε τίποτα τα κύρια χαρακτηριστικά της Ελληνιστικής Αστρολογικής θεωρίας.

Και όμως επικρατούσα άποψη μεταξύ των Αστρολόγων της εποχής μας είναι ότι η Αστρολογία με βάση το γενέθλιο Ωροσκόπιο γεννήθηκε στη Μεσοποταμία.

Γνώθι σαυτόν, πίνακας του ζωγράφου Αυγέρη Κανάτα που απεικονίζει τη διάδοση των Ελληνικών Ιδεών στα πέρατα της οικουμένης. (Copyright: Βασίλης και Μαρία Αυγ. Κανάτα)

Στην ιστορική μας αναδρομή θα σκιαγραφήσουμε την πορεία της Δυτικής (tropical) Αστρολογίας μέχρι τις μέρες μας.Κατ’ αρχάς πρέπει να διακρίνουμε την Αστρολογία βάσει Ωροσκοπίου από τις περιστασιακές Αστρολογικές προβλέψεις που διενεργούσαν πάρα πολλοί αρχαίοι λαοί: Οι Ίνκας, οι Μεσοποτάμιοι, οι Έλληνες, οι Γηγενείς των Αγγλικών Νησιών, οι Ερυθρόδερμοι της Βόρειας Αμερικής και άλλοι. Όλοι αυτοί εξέταζαν τον ουράνιο θόλο και έκαναν κάποιου είδους προβλέψεις για το μέλλον. Συνήθως οι ιερείς, είτε οι μάγοι των λαών αυτών, διάβαζαν στα άστρα και τους πλανήτες τους οιωνούς των Θεών και τα μελλούμενα. Αυτή ονομαζόταν οιωνοσκοπική Αστρολογία.

Σύμφωνα με τον Van der Waerden (όπως γράφει στο έργο του History of the Zodiac) η Αστρολογία της Μεσοποταμίας έχει 3 φάσεις:

α. Τη φάση των οιωνών (έως το 630 π.Χ.)

β. Τη φάση των 12 ζωδιακών σημείων όπου η διέλευση του Δια είναι σημαντική. Ο Δίας περνάει από 1 Ζώδιο κάθε έτος διότι χρειάζεται 12 έτη για έναν πλήρη κύκλο στην εκλειπτική. (630 έως 450 π.Χ.)

γ. Τη φάση της Αστρολογίας βάσει Ωροσκοπίου. (450 π.Χ. έως σήμερα)

Τα κύρια επιχειρήματα στα οποία έχει στηρίξει την Μεσοποταμιακή προέλευση της Ωροσκοπιακής Αστρολογίας είναι:

1. Οι οιωνοί της 2ης χιλιετίας π.Χ. Γνωστότερος όλων ο οιωνός που βρέθηκε σε πήλινη πινακίδα και γράφει: Αν ένα παιδί γεννηθεί τον 12ο μήνα, θα ζήσει αρκετά και θ’ αποκτήσει πολλά παιδιά.

2. Οι πινακίδες των Ασσυρίων με στοιχεία εκλείψεων Ηλίου και θέσεις πλανητών.

3. Οι προβλέψεις εκλείψεων που γίνονταν από την εποχή των Χαλδαίων (λαού της Μεσοποταμίας. (Οι Χαλδαίοι Αστρονόμοι, από το 2000 π.Χ., συσχετίζοντας τις φάσεις της Σελήνης και τις εκλείψεις είχαν διαπιστώσει ότι οι εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης επαναλαμβάνονται κοντά στην ίδια θέση με περίοδο 18 ετών και 11+1/3 ημερών. Η περίοδος αυτή ονομαζόταν Σάρος).

4. Το πρώτο γνωστό Ωροσκόπιο με σφηνοειδή γραφή, που είναι του 410 π.Χ., και το τελευταίο από το 69 π.Χ., (Σύμφωνα με τον Enn Kasak, το Ωροσκόπιο προβλέπει το μέλλον και το χαρακτήρα ενός παιδιού βάσει των θέσεων των πλανητών).

5. Το Ωροσκόπιο του 410 π.Χ., που περιγράφει τον ουρανό της 29 Απριλίου του έτους και λέει: Nisannu, νύχτα της 14ης... ο γιός του Sumuusur, Sumuiddina, κατερχόμενο[...], γεννήθηκε. Το φεγγάρι ήταν κάτω απ' την δαγκάνα του Σκορπιού, ο Δίας στους Ιχθύες, η Αφροδίτη στον Ταύρο,ο Κρόνος στον Καρκίνο, ο ’ρης στους Δίδυμους. Ο Ερμής είχε δύσει και δεν ήταν ορατός. (Τα πράγματα;) θα είναι ευνοϊκά για σένα. (Rochberg 1998:56)

Βάσει των ανωτέρω, συμπεραίνουμε ότι όντως οι λαοί της Μεσοποταμίας είχαν ανεπτυγμένες γνώσεις Αστρονομίας και Αστρολογίας. Έκαναν όμως προβλέψεις που περισσότερο ταιριάζουν στην οιωνοσκοπική Αστρολογία. Συστηματοποιημένο Ωροσκόπιο δεν είχαν. Είναι λοιπόν προφανές ότι ο έγκριτος μαθηματικός Van der Waerden έκανε μια υπόθεση, η οποία δεν στηρίζεται από τα στοιχεία. Η υπόθεση αυτή έτυχε ευρείας αποδοχής από την Αστρολογική κοινότητα χωρίς αυτό να προσθέτει κάτι στην επιστημονικότητα της θέσης