Discover millions of ebooks, audiobooks, and so much more with a free trial

Only $11.99/month after trial. Cancel anytime.

Σκιές
Σκιές
Σκιές
Ebook83 pages29 minutes

Σκιές

Rating: 0 out of 5 stars

()

Read preview

About this ebook

Ο Λάμπρος Πορφύρας ήταν λυρικός ποιητής της μεταπολεμικής περιόδου. Η ποιητική συλλογή "Σκιές" ήταν η μοναδική συλλογή που εκδόθηκε όσο βρισκόταν στη ζωή.

LanguageEnglish
Release dateNov 25, 2012
ISBN9781301179046
Σκιές

Related to Σκιές

Related ebooks

General Fiction For You

View More

Related articles

Reviews for Σκιές

Rating: 0 out of 5 stars
0 ratings

0 ratings0 reviews

What did you think?

Tap to rate

Review must be at least 10 words

    Book preview

    Σκιές - Λάμπρος Πορφύρας

    SKIES

    By

    Labros Porfiras

    SMASHWORDS EDITION

    PUBLISHED BY:

    Pelekanos Books on Smashwords

    Skies

    Copyright 2012 by Pelekanos Books

    This ebooks is licensed for your personal enjoyment only. This ebook may not be re-sold or given away to other people. If you would like to share this book with another person, please purchase an additional copy for each recipient.

    If you are reading this book and did not purchase it, or it was not purchased for your use only, then please return to Smashwords.com and purchase your own copy.

    ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

    ΣΚΙΕΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

    Ο ΧΑΡΟΣ

    ΓΥΡΩ ΤΡΙΓΥΡΟ ΜΟΥ

    ΘΡΥΛΟΣ ΑΓΑΠΗΣ

    ΑΝΕΜΩΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ

    ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΙΕΣ

    ΣΚΙΕΣ

    ΣΚΙΕΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

    Γιὰ ὅσα σβήνουν

    Τὰ κρίνα συλλογίζομαι, χλωμὰ καὶ ραγισμένα,

    Στὰ δάκρυα ραντισμένα

    Πονετικῆς αὐγῆς,

    Τὰ ρόδα ποὺ ἔχυσαν τ’ ἁγνόν, ἄνθινον αἷμα ἀγάλι,

    Σ’ ἀθώρητο κανάλι,

    Στὴν ἀγκαλιὰ τῆς γῆς.

    Τὰ φύλλα καὶ τὰ σύννεφα, ποὺ φεύγουν καὶ πεθαίνουν,

    Τὰ δέντρα νὰ ὑπομένουν

    Τὴ μοῖρα τους πικρά,

    Ὅ,τι θὰ μείνη ἀκίνητο καὶ καθετὶ ποὺ πέφτει,

    Στῆς λίμνης τὸν καθρέφτη

    Τὰ νούφαρα νεκρὰ

    Κι’ ἀκόμα συλλογίζομαι, μὲ μιὰν θλιμμένην ἔννοια,

    Τὰ χέρια τὰ κερένια

    — Ὤ! σπαραγμὸς κρυφός!—

    Κι’ ἐσᾶς ματάκια ποὺ ἥσυχα, κάτω ἀπ’ τὰ βλέφαρά σας,

    Στὰ σκοτεινὰ νερά σας,

    Βασίλεψε τὸ φῶς...

    Τὰ καράβια

    Μάταια θεμελιωμένα εἶναι τὰ σπίτια μας.

    Νὰ ταξιδέβουν τὄχουν ἀπ’ τὴ Μοῖρα!

    Μάταια στὴ γωνιά τους τὸ Θεὸ κρύβουνε

    Κι’ ὅλο τὸν κόσμο πίσω ἀπὸ τὴ θύρα.

    Κ’ ἔτσι ἀρμενίζουν σὲ ταξίδι ἀγύριστο,

    Σὰν ξωτικὰ καράβια αἰώνια πᾶνε,

    Οὔτε γοργά, μὰ κι’ οὔτε ἀργά, μονότονα,

    Στὴν ἄβυσσο τοῦ χρόνου καὶ σκορπᾶνε.

    Μπροστὰ λιμάνι ἀπάνεμο δὲ φαίνεται.

    Πίσω τὴν καταχνιὰ σωριάζει ἡ Λήθη.

    Κι’ ὅταν, γιὰ λίγο, ἡ σκέπη της ξεσκίζεται,

    Θολὸ νησάκι πλέει μακρυὰ στὰ βύθη.

    Καὶ στὴν ἀκρογιαλιὰ ἕνας ἴσκιος γνώριμος,

    Σὲ δύση χειμωνιάτικης ἡμέρας,

    Ἴσκιος σπιτιοῦ ποὺ μοιάζει μὲ τὸ σπίτι μας.

    Στὸ θλιβερὸ νησάκι τῆς Χιμαίρας.

    Σιμά του κι’ ἄλλα σπίτια ξεχωρίζουνε

    Κι’ ἀκουμπισμένη σ’ ἕνα παραθύρι,

    Ἡ ὀμορφονιά, ποὺ κάποτ’ ἀγαπούσαμε,

    Προσμένει τὸ φτωχὸ καραβοκύρη.

    Προσμένει... Πάλι ἡ καταχνιά... Καὶ μέσα της

    Τὰ ξωτικὰ καράβια αἰώνια πᾶνε,

    Νύχτα καὶ μέρα μέσα της, μονότονα,

    Στὴν ἄβυσσο τοῦ χρόνου καὶ σκορπᾶνε...

    Ἡ νυφούλα

    Χλωμὴ σιμά μου ἐπέρασες, παρθένα,

    Μέσα σὲ θρήνους, μέσ’ στὰ βογγητά·

    Μὰ ἐσὺ βουβή, μᾶς ἔψελνες θλιμμένα:

    Μὴν κλαῖτε· ἀκολουθᾶτε. Πάω μπροστά.

    Ἀνώφελα τ’ ἄσπρα κεριὰ ἀναμμένα,

    Μὴν πλανεθῆς, σ’ ἐφώτιζαν πιστά,

    Τὰ μάτια σου ὑπερήφανα κλεισμένα,

    Σ’

    Enjoying the preview?
    Page 1 of 1