Ένας έρωτας γεννιέται μέσα στη φρίκη...

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Τάσος Αντωνόπουλος γεννήθηκε στο Μελιγαλά Μεσσηνίας το 1926. Τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια συνέπεσαν με μια δύσκολη για τη χώρα περίοδο. Έζησε τα δύσκολα χρόνια της ιταλογερμανικής κατοχής και σε ηλικία μόλις 16 ετών τάχθηκε στην υπηρεσία του αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδος. Το 1955 πήρε και εκείνος, μαζί με τόσους και τόσους άλλους, το δρόμο της ξενιτιάς. Σήμερα ζει μόνιμα στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Ο Τάσος Αντωνόπουλος δεν είναι συγγραφέας και ουδέποτε προσπάθησε να στεφθεί τον τίτλο του συγγραφέα. Δεν πέρασε καν από τα έδρανα των πανεπιστημίων. Τελείωσε το Γυμνάσιο σε μια εποχή που τα σχολεία λειτουργούσαν κάτω από δυσμενείς συνθήκες, σε μια εποχή που οι διδάσκαλοι αδυνατούσαν, λόγω πείνας και άλλων στερήσεων, να προσφέρουν στους μαθητές την κατάλληλη γνώση, σε μια εποχή που τα σχολεία έδιναν δύο απολυτήρια το χρόνο. Όμως ο Τάσος Αντωνόπουλος πέρασε το μεγάλο πανεπιστήμιο της ζωής και πήρε το απολυτήριο της κοινωνίας και έχοντας αυτά ως εφόδια και με μοναδικό όπλο του την αλήθεια γράφει το πρώτο του βιβλίο Ο Γολγοθάς του Μελιγαλά (2006) το οποίο επανεκδίδεται αναθεωρημένο το 2008.

Με το βιβλίο Ένας έρωτας γεννιέται μέσα στη φρίκη… ο Τάσος Αντωνόπουλος συμπληρώνει και ολοκληρώνει το Γολγοθά του Μελιγαλά. Και τα δύο αποτελούν τους καρπούς μιας πολυετούς προσπάθειας συλλογής στοιχείων, πληροφοριών και εμπειριών. Μοναδικός στόχος του συγγραφέα η καταγραφή της αλήθειας• μιας αλήθειας που κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει τολμήσει να αποτυπώσει στο χαρτί. Η αλήθεια, είναι γνωστό, πολλές φορές πικραίνει, αλλά οφείλουμε να την αναζητούμε και να τη διαλαλούμε. Κανείς δε ζημιώνεται απ’ την αλήθεια. Ζημιώνεται αντίθετα αυτός που την αγνοεί, αυτός που την παραποιεί και την ξεχνά.

******

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Μελιγαλάς, Μεσσηνίας. Ένας τόπος ιστορικός. Ένας τόπος όμορφος, εύφορος, ευλογημένος• ένα πνευματικό και εμπορικό κέντρο που άλλοτε έσφιζε από ζωή. Ο τόπος μου. Γι’ αυτόν τον τόπο, όμως, η Μοίρα είχε άλλες επιταγές• του έμελλε να στιγματιστεί απ’ το μίσος, την εκδίκηση, τον αλληλοσπαραγμό• να γίνει πόλος έλξης όσων αποζητούσαν τη σωτηρία τους και τελικά το σημείο ταφής εκατοντάδων αθώων ανθρώπων. Το έγκλημά τους; Αρνήθηκαν να εισχωρήσουν στον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και αποστράφηκαν τη σαθρή ιδεολογία τους. Αρνήθηκαν να συστρατευθούν και να υπηρετήσουν τις επιδιώξεις του ΚΚΕ για την εγκαθίδρυση μεταπολεμικά στη χώρα της δικτατορίας του προλεταριάτου. Πήραν, λοιπόν, την οικογένειά τους και ό,τι πολύτιμο μπορούσαν να μεταφέρουν και ζήτησαν την προστασία του τάγματος ασφαλείας του Μελιγαλά. Και όταν οι Γερμανοί εγκατέλειψαν «ανενόχλητοι» τη Μεσσηνία και η Καλαμάτα παραδόθηκε αμαχητί, ορδές βαρβάρων κινήθηκαν προς το Μελιγαλά για να «απαλλάξουν» τη χώρα από τους «προδότες ταγματασφαλίτες», «τους δωσίλογους», «τους συνεργάτες των Γερμανών». «Να μην μείνει στον Μελιγαλά λίθος επί λίθου! Φωτιά και μαχαίρι!»… τέτοιες ήταν οι εντολές που είχαν και σ’ αυτές πειθήνια υπάκουαν. Ωσάν τα όρνια, οι φονιάδες χίμηξαν στα «θηράματά» τους και έσπειραν τον τρόμο και τον όλεθρο. Και ο Θάνατος δήλωσε ηχηρά το παρών του παντού! Στους δρόμους, τις πλατείες, τις χαράδρες, τις ρεματιές, τις Πηγάδες…

Μέσα σ’ αυτή τη φρίκη και την απανθρωπιά, δυο νεαρά παιδιά, δυο φιγούρες τραγικές, γνωρίζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ο Γιώργος, γιος του καπεταν-Τρομάρα, έχει επιστρατευθεί στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ σε νεαρή ηλικία. Η Φρόσω κατάγεται από οικογένεια «αντιδραστικών». Τα πρώτα σκιρτήματα στις καρδιές τους αντηχούν στις παραμονές της ανελέητης ανθρωποθυσίας στο Μελιγαλά. Τα εμπόδια ανάμεσά τους πολλά. Ανήκουν, βλέπεις, σε αντικρουόμενα στρατόπεδα. Εκείνος κομμουνιστής, εκείνη φασίστρια! Γαλουχημένοι και οι δυο από την παιδική τους ηλικία στα διαφορετικά πολιτικά πιστεύω των οικογενειών τους, πώς θα μπορούσε να καρποφορήσει ανάμεσά τους κάποιο συναίσθημα διαφορετικό απ’ το μίσος; Οι δυο νέοι θα διαψεύσουν κάθε κάλπικη προσδοκία της ξευτελισμένης εποχής. Ο έρωτάς τους γεννιέται, ανθίζει, βγάνει καρπούς και διαρκεί ως το τέλος… Φρόσω!!! ήταν η τελευταία λέξη του Γιώργου, όταν, έχοντας κλονιστεί σοβαρά η υγεία του από το θάνατο της αγαπημένης του, άφησε σε νοσοκομείο της ξενιτιάς την τελευταία του πνοή ακριβώς έξι μήνες μετά.

Το ερωτικό ειδύλλιο του Γιώργου και της Φρόσως βασίζεται σε γεγονότα πέρα για πέρα αληθινά. Ο Γιώργος και η Φρόσω αμέσως μετά την εθνική ντροπή του Μελιγαλά, ξενιτεύτηκαν στην Αυστραλία, παλεύοντας μέχρι το τέλος της ζωής τους για το ακατόρθωτο. Να ξεφύγουν. Από τι; Από τη φρίκη που χαράχτηκε στο μυαλό τους, στη ψυχή