O Małym Królu

Królowie Uszupszy

Dawno temu, w czasach, gdy rządzili królowie, daleko stąd było raz królestwo Uszupszy, w którym panował stary Mlamlak. Miał on następcę tronu, którego wszyscy nazywali Małym Królem.

Mały Król zawsze pragnął zostać jedynym władcą. Nie było to w jego przypadku trudne - wystarczyło poczekać. Czekanie jednak na rzecz upragnioną potrafi ciągnąć się strasznie długo.

Mały Król wiedział z historii Uszupszy, że zawsze tak było. Niektórzy z jego przodków byli tak niecierpliwi, że po latach czekania pomagali losowi podrzucając władającemu stryjowi czy babce jakąś truciznę, ale na szczęście od tamtych czasów wiele się zmieniło. Już dziadek Małego Króla za coś takiego poszedł do więzienia na resztę życia i królem nie został. Dlatego Mały Król, choć było to bardzo denerwujące, czekał. Czekanie tak go pochłaniało, że nie miał za bardzo czasu na inne zajęcia.

Kiedy tak czekał i czekał, Mały Król martwił się bardzo, że nie urośnie i zawsze będzie najniższy ze wszystkich. Przecież wielki i wspaniały władca, jakim zostanie, nie może być niskiego wzrostu! Niechby tylko usłyszał, że ktokolwiek spośród służących powiedział o nim „krasnal", a natychmiast usuwał takiego służącego z pałacu. W ten sposób zyskał sobie opinię strasznego złośliwca, czym nie martwił się wcale. Uważał, że lud powinien bać się króla, więc postrach u służby to dobry początek. Nie urósł też zanadto. Nikt nie widział w tym nic złego, ale fakt faktem - zawsze był najniższy.

Pewnego dnia stary król Mlamlak zachorował. Następca tronu był jednym z najgorliwiej czuwających u łoża