Kennst dissen all?

Jörg Bruchwitz

Kennst

dissen

all ?

Plattdütsche

Witze

tau‘n dodlachen

ONLINEVERLAG

Jörg Bruchwitz

Selpin

Impressum

ISBN 978-3-939531-46-3

Erste Auflage

2015 ONLINEVERLAG

Jörg Bruchwitz

E-Book Distribution: XinXii

www.xinxii.com

Alle Rechte vorbehalten.

Nachdruck, auch auszugsweise, nur mit ausdrücklicher Genehmigung des Verlages gestattet.

Gesamtherstellung: ONLINEVERLAG

Mehr Infos im Internet unter:

www.onlineverlag.de.to

Kennst dissen all? 

Ede hät de Flucht ut‘n Knast schafft. De Wärter ward nu nah’n Gefängnisdirektor ropen un befragt: „Seggen Sei eis, woans künn denn disse Flucht blot gelingen? De Wärter trippelt ganz nervös von een Been up dat anner un stammelt:. „Tjo, dat wier eegentlich recht eenfach. De Ede har jo den’n Schlötel. De Direktor fröcht entsett: „Hät hei Sei dal schlagen un sich den’n Schlötel mit Gewalt nahm? - „Nö, den’n hät hei iehrlich un völlig gewaltfrie bi‘n Skat gewunn.

Ingo flüstert sin Fründin in’t Uur: „Morgen ward ick bi din Vadder üm din Hand anholln, Karin! - „Ward öwer ook höhst Tied. Hei treckt sich all drei Weeken lang jeden Abend een frisch Hemd an!

De Liehrer fröcht sin Schölers nah ehr Geburt: „Ehelich orrer unehelich? Heinz meld sich: „Halwehelich! De Liehrer: „Dat giwt dat nich! - „Doch, Herr Liehrer! Min Mudder wier ledig un min Vadder wier verheurat.

Unkel Paul ut Rostock geiht mit sin Neffen ut Berlin an‘e Spreebröch spaziern. Mit eis röpt de Lütt mit sin berliner Schnut: „Kiek mal, dat sind aber viele Kahns! - „Öwer Jung, dat sünd doch Kähne! - „Wat, dat sind keene? Na klar sind dat Kahns!"

Fru Meier seggt tau ehrn Mann: „Ick find dat eenfach lächerlich, dat du jeden Dag de Rettungsmedaille drägen deest, blot weil du eenmal in din Läwen Maut hat häst. - „Wieso blot eenmal in min Läwen? Ick dräg doch woll ümmer noch min Ehering?

Een Leewspaar liggt in’n Bett, as mit eis de Wahnungsdör upschlaten ward. Sei röpt: „Dat hät mi grad noch fählt, min Fründ kümmt! Seggen Sei eenfach, dat Sei min Mann sünd!"

De Dochter ward an’n Münchener Hauptbahnhoff von ehrn Vadder awhalt. Sei meent glieks: „Vater, i muss der woas soagen, i kriag a Künd! - „Üm Gottes Willn, dat is jo schrecklich! Nu wierst du vier Johr in dit düre Internat un spräkst ümmer noch dissen Dialekt.

Twee Männer sitten in‘e Kneip. Fröcht de een: „Worüm starrst du denn ümmer so tau’n Garderowenstänner? - „Ick paß up, dat min Mantel nich klaut ward! - „Lächerlich, ick kiek doch ook nich dauernd hen! - „Äben, din Mantel is jo ook all klaut worn!

De Vadder graliert sin Söhn: „Hartlichen Glückwunsch tau din Vulljöhrigkeit. Nu kannst du bät tau din Hochtied maken, wat du wist!"

De Liehrer lowt: „Martin, tau’n iersten Mal in dissen Mand häst du alle Rekenupgawen richtig löst. Woans kümmt dat? - „Min Vadder har ditmol keen Tied, mi tau helpen, Herr Liehrer!

Sitten twee up ne Bänk. Meent de een: „Wur schön frisch hüt Morgen de Luft doch is. - „Keen Wunner, sei wier jo ook de ganze Nacht buten!

„Weggern gäwen wi denn tau dat 75-jöhrige Firmenjubiläum ne Prämie?, will de Bookholler von’n Chef weeten. - „Is doch klor. Dejenigen, de von’n iersten Dag an dorbi wiern.

„Wenn ick mi nich irrn dau, denn häst du een Schlips von mi üm. - „Stimmt, Vadding! - „Is dat Hemd nich ook von mi? - „So is dat, Vadding! - „Un de Gürtel hürt doch ook mi? - „Klor, weil du sicher nich wist, dat ick din Büx verliern dau, Vadding!

De Wiehnachtsmann fröcht vör de Beschierung: „Na, wegger wier denn dit Johr besonners brav un hät ümmer alls makt, wat de Mudding seggt hät? De Kinner ropen dorup hen in’n Chor: „De Vadding!

Herr Möller is bi‘t Skilopen verunglückt un liggt nu in’n Krankenhus. Sin Chef besöcht em. „Maken Sei sich keen Sorgen, de Kollegen sünd bereit, Ehr Arbeit mit tau erledigen. - „Dat is öwer fründlich von de Trupp. - „Dat Problem is blot, dat wi noch nich rutfunn häm, wat Sei eegentlich bät her makt häm."

De Vertreter rutscht in’n Treppenhus ut un föllt de Husfru direkt vör de Been. De fröcht: „Wat wünschen Sei? De Vertreter jammert: „Dat hät sich all erledigt - ick wullte Sei Bohnerwachs verköpen.

Dagmar kümmt von’n Sport nah Hus un klagt: „Ick häw mi een Muskelkader halt! Dor röpt de lütt Brauder: „Mudding, wenn de den’n Kader beholln dörf, denn will ick een Goldhamster.

Fritzchen in’n Bäckerladen: „Bitte 20 Negerküsse! - „Jo, wißt du de denn all alleen äten? - „Nee, min Schwester kriegt ook een aw!"

„Häst du nich nülich vertellt, du wust din Fru een Vördrag öwer Sporsamkeit holln? - „Dat häw ick all lang makt, min Fründ! - „Un, hät dat wat bröcht? - „Jo, ick rook un drink nich miehr!

„Giwt dat een Stammeskrieg?, fröcht de Afrika-Tourist, as hei de Trummeln hürt. „Nee, seggt de Reiseleiter. „Dat bedüüd: ‚Kleeder uttrecken, Lendenschurz an, Priese rup - de Touristen kamen‘."

Klara un Paul fleigen för twee Weeken nah Mallorca. Bi de Awreis fröcht dat Timmermäken: „Worüm häm Sei denn blot een Bett benutzt? - „Wir harn doch blot Halwpension bucht.

Tau’n Schluß von‘e Behandlung haugt de Masseur den’n Patienten dreemal up’n Achtersteven. „Gehürt dat dortau?, knurrt de Mann. - „An sich nich, öwer ick möt de Kollegin in’n Vörruum doch signalisiern, dat de Nächst kamen kann.

Een Meteorolog fröcht sin Kollegen: „Worüm seggst du för de Nordseeküst ümmer gaud Wäder vörut? - „Weil ick dor een Hotel arwt häw!

Paul vertellt an’n Stammdisch: „Keen Wunner, dat ARD un ZDF so väl olle Kinofilme senden daun. De meesten sünd so olt, dat dorför keen Lizenzgebühr, sonnern blot noch Finderlohn tau tahln is."

Twee öwer 90 Johr olle Rentner sitten up ne Parkbänk: „Segg eis, worüm nennst du din Fru ümmer noch Schatz, obwoll ji all 70 Johr verheurat sünd? - „Weil ick ehrn Vörnam vergäten häw!

De Tähndokter fröcht den’n lütten Felix: „Wann kannst du dat nähst mal wedder kamen? - „Mandag kann ick kamen, Dingsdag ook. Mittwoch kann ick nich kamen, dor häw ick schaulfrie.

„Wier din Scheidung schwierig?, fröcht Hans sin Fründ. De schüttelt den’n Kopp: „Nee, öwerhaupt nich. De Richter wier de ierst Mann von min Fru!

Kort vör’n iersten Adventkaffe röpt de Mudder: „Fritzchen, steck doch bitte all eis den’n Adventskranz in‘e Wahnstuw an! Nah ne ganz Tied fröcht de Lütt: „Mudding, de Kerzen ook?

Een Buer geiht mit sin Söhn in’t Theater. An‘e Kass fröcht hei nah de Pries von‘e Plätze. De Mann an’n Schalter leiert runner: „1. Rang - 20 Euro, 2. Rang - 10 Euro, Stahplatz - 7 Euro, Programm - een Euro. Dor brummt de sporsame Landwirt: „Also sitten wi Programm.

„Herr Dokter, könn Sei nich wat gegen min Schlaplosigkeit daun? - „Bestimmt, öwer ierst eis möten wi de Ursak von Ehr Schlaplosigkeit besiedigen. - „Oh, dat ward schwierig. Min Nahwers hingen siehr an ehr Baby."

„Trude, glöwst du wirklich, dat Paul di heuraten ward? Trude is sich sicher: „Ganz bestimmt! De letzten Weeken schenkt hei mi blot noch nützliche Saken.

De Liehrerin verklort den’n Begriff ‚Hygiene‘ un fröcht: „Worüm makt juch Mudder de Wahnung sauber, wischt Stow un bohnert den’n Flur? - Na, weil Besök kümmt, röpt een ut de hinnerst Reih.

Ne sächsische Reisgrupp besöcht ne Theatervörstellung in plattdütsch Mundort. Nah de Vörstellung meent Therese tau ehrn Mann: „Echendlich schade, daß mir geen Dialeggd hamm!"

De Mann brüllt sin Fru an: „Ick häw dat satt, bi di ümmer de tweet Geig tau späln! - „Sei froh, dat du öwerhaupt noch in’n Orchester büst.

„Ick wünscht, ick wier so as du, Tant Else. Denn künn ick endlich min Computer programmieren! - „Woans kümmst du denn up disse Idee, min Jung? - „Vadding hät seggt, du wierst tau alls fähig!"

Een Besökerin fröcht den’n berühmten Bildhauer: „Is dat schwer, een Löwen tau meißeln? - „Nee, öwerhaupt nich ! Man nümmt een groten Marmorblock un haugt allens wech, wat nich nah Löw utsüht.

„Mudding, Mudding, wo is min Hemd von gistern?, röpt Rainer an’n Frühstücksdisch. „In‘e Waschmaschin, antwurt de Mudder. - „Denn is allens ut! Up’n Ärmel stünn’n alle dütschen Kaiser. Un wi schriewen hüt ne Arbeit!"

„Wo arbeitst du nu? - „An‘e Breifstempelmaschin bi de Post. - „Is denn dat nich schrecklich langwielig? - „Öwer nee, dat Datum wesselt doch jeden Dag.

De Vadder schillt mit sin Söhn: „Worüm häst du denn Mudding vertellt, wann ick nah Hus kamen bün? - „Häw ick doch gor nich. Ick häw blot seggt, ick häw nich up de Klock käken, weil ick grad bi‘t Frühstück wier!

Sünndags arbeit Buer Huber up’n Acker. Dor kümmt de Pfarrer vörbi un ermahnt em: „Weeten Sei nich, dat de Herr de Welt in söß Dag erschaffen hät un an’n söbten Dag wier Rauh? - „Dat weet ick, öwer de Herr wier fardig, un ick nich!

De Vadder prahlt stolt an’n Kaffeedisch, wur toll sin eenjöhrigen Söhn all spräken kann: „Bubi, segg eis Rhinozeros! De Lütt kümmt tau’n Disch krabbelt, treckt sich an‘e Dischkant hoch, kiekt skeptisch in‘e Rund un fröcht: „Tau weggern?

De Dokter fröcht de Patientin: „Un woans süht dat mit Ehr Sexualläwen ut? - „Also, bi mi is allens in Ordnung. - „Un bi Ehrn Mann? - „Dat weet ick nich. Hei vertellt mi jo nix.

Sonja besöcht ehrn Mann, de mit een kaputt Been in’n Krankenhus liggt: „De Blondin, de sich in ehrn knappen Bikini up de Terrass sünnt hät, as du up dat Dack de Antenn repariert häst, de lött di schön grüßen un wünscht di gaude Bäterung!"

Otto tau de Verköperin: „Ick bruuk unbedingt een Hemd, dat mi twee Nummern tau grot is! - „Worüm denn dat? - „Min Fru sall glöwen, dat ick awnahmen häw."

De Kuffer von een Touristen is mit väle bunte Upkläwer von Städte rings üm’n Ierdball bekläwt. „Sünd Sei dor all öwerall wäst?, ward de Mann fragt. - „Nee, ick nich, öwer min Gepäck!