Komas uit 'n bamboesstok

DJ Opperman

Komas uit ’n bamboesstok

Human & Rousseau

Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van Komas uit ’n bamboesstok mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.

Proloog

Hooggeëerdes

U Edele, Meneer die President

Meneer die Kanselier

Meneer die Rektor

Lede van die Fakulteite

En my Teenstribbelrige Tandeborsels

Meneer die Kanse

Lyers

Klante en Kalante

En Koerante

Ou Bielie Balrus

En die Moortammaties

Kontroleur van Praatjies

Meneer . . .

My Heer

Nee!

sal weer probeer . . .

later

Voorschrift aen Clercken

dat Oogh-wit in ’t Beschrijven

van eene Reys

ofte wel eene Mirakele

is meer

op Getrouwlijckheydt

als op Cierelijckheydt

van segghen

Die eerste rol

Wegwyser

Kom jy van Dannhauser of Isfahan

op soek na die teruggekeerde Opperman,

volg deur De Doorns se robynrooi

wingerde en di tonnel fan du Toit

die Boertjiis fan die Dal se raad:

Spel en Skryf altyd sos jy Praat!

Druk daarna tussen die Therons en Cloetes

willekeurig voort, want alle wynroetes

lei na Stellenbosch. Met die dorpskaart op jou knie

swaai by die wilgerboom na Thibaultstraat 3.

Laat jou motor dáár tien tellings luier,

maar moet beslis by Kiepersol nie afklim en kuier,

want dag en nag word dié man voortgedryf

om die reise van sy ryswyn neer te skryf.

Tai Khoen

Reuk van die olifante na die reën

as hulle teen die Meulstroom beur,

klapoor roer en groenoog kyk,

ontvang hy moeg van die vliegreise

en geel spataartjies om die bene

slegs keurprinse van sy uitgestrekte ryk:

kloon en klone van die groot sikloon –

nuwe bewyse van skatpligtigheid.

Ons bring drie pluime vurige tabakblare,

gerwe vreemde verse, klonte minerale,

fosfate, briewe, joernale, nuwe kultivare

van die wingerd, reis- en skokverhale . . .

voel voor die Groot Mongool die mens verdwyn

in die groen oë se skeel kyk van myn en dyn.

Ou Niek

Ou Niek breek hierdie berg

met werkers eboniet

vir die spoorweë moeisaam oop,

toe per abuis

’n splinter doleriet

in sy een oog skiet.

Toe speel hy tuis viool,

laat in die berg glasoog

ná glasoog bespied, begoël.

Kransduiwe, peperig,

kom op ons hande,

skouers sit.

Sy vrou se vurk

en lied roer in ’n pan

wit wurms om.

Hy breek die lakseël oop

van ’n mandjiekan,

hy laat die rooi wyn loop.

Hy slaan die Kruis,

ons eet olywe

en Ta’Bet se bol-en-ys.

En siet:

Ta’Bet, die wurms wit,

die rooi, die werkers eboniet,

die duifels uit sy een oog

skiet!

Penwortel

Dit gaan hier net om eerste dinge,

begin my vader sy Herinneringe :

Moeder het vertel – ek was nog jonk –

Oupa ly aan kanker van die tong.

In