Nana

http://www.pustaka.co.in

நானா

எமிலி ஸோலா

Nana

Emili Zola

Author:

சிவன்

Sivan

For more books

http://www.pustaka.co.in/home/author/sivan

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

அத்தியாயம் 1

அத்தியாயம் 2

அத்தியாயம் 3

அத்தியாயம் 4

அத்தியாயம் 5

அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 8

அத்தியாயம் 9

அத்தியாயம் 10

அத்தியாயம் 11

அத்தியாயம் 12

அத்தியாயம் 13

அத்தியாயம் 14

1

நான் சொல்லவில்லையா ஹெக்டர்? ஆர்க்கெஸ்ட்ரா பகுதிக்கு அருகிலுள்ள ஸ்டால் அருகே தென்பட்ட இருவரில் மூத்தவர். இளையவராகத் தோற்றம் அளிப்பவரிடம் கேட்டார்: நாம் ரொம்பவும் சீக்கிரமாக வந்து விட்டிருக்கிறோம். அங்கு சிகரெட் ஒன்றைப் புகைக்காவாவது நீங்கள் என்னை அனுமதித்திருக்கலாம்!

நேரம் ஒன்பது மணி. வெரைட்டி தியேட்டர் அப்போதும் பெரும்பாலும் காலியாகவே இருந்தது. பால்கனிப்பகுதி மற்றும் ஆர்க்கெஸ்ட்ரா (இசைக் குழுவினரின்) பகுதிகளில் மட்டும் சிலர் நின்று கொண்டிருந்தனர். நிழலில் மூழ்கிய சிவப்பு நிறத் திரைச்சீலைக்குப் பின்புறம், நாடக மேடையிலிருந்து எந்த விதச் சத்தமும் வரவில்லை. மேடையை நோக்கி ஒளி சொரியும் பெரிய விளக்குகள் எதுவும் எரியவில்லை. பாடகர்களின் இருப்பிடங்களும் ஆளரவமற்றுக் கிடந்தன. சற்று உயரத்திலுள்ள மூன்றாவது கேலரியிலிருந்து மட்டும் சில சத்தங்கள் கேட்டுக் கொண்டிருந்தன.

அப்போது அவர்களுக்கு அருகே வந்த தியேட்டடரின் ஊழியக்காரி, நட்புணர்வுடன் கூறினாள் மிஸ்டர் ஃபோஷெரி, எப்படியும் இன்னும் அரைமணி நேரத்துக்குப் பிறகுதான் நிகழ்ச்சி ஆரம்பமாகும்!"

பிறகு ஏன் நோட்டீஸில் சரியாக ஒன்பது மணிக்கு ஆரம்பமாகும் என்று குறிப்பிட்டிருந்தீர்கள்? அவரின் நீளமான மெலிந்த முகத்தில் அதிருப்தியின் நிழல் படிந்திருந்தது:இன்று காலையில் கூட கிளாரிஸ் என்னிடம், சரியாக ஒன்பது மணிக்குத் திரைச்சீலை உயர்ந்துவிடும் என்று உறுதியகாக் கூறினாரே!

ஒரு நிமிடம் அமைதியாகக் கடந்தது. அவர்கள் மௌனமாகத் தலையை உயர்த்தி பாக்ஸுகள் எனப்படும் தன் இருக்கைகளின் நிழற் பகுதிகளைக் கவனித்தனர். எல்லாம் தெளிவற்றுத் தெரிந்தன. பால்களின் இருப்பிடத்துக்குக் கீழ்ப்பகுதியில் உள்ள சிறிய பாக்ஸுகள் முழுமையாக இருளில் மறைந்திருந்தன. பால்கனி பாக்ஸ் பகுதியில் உடல் பருமனான யாரோ ஒரு பெண்மணி மட்டும் சாயந்து கிடந்தாள்.

லூசிக்கு ஒரு ஸ்டேஜ் பாக்ஸை உங்களால் வாங்க முடிந்ததா? ஹெக்டர் கேட்டார்.

வாங்கி விட்டேன்: என்ன…கொஞ்சம் சிரமமாக இருந்தது. லூசி, சீக்கிரமாக ஓடி வருவாள் என்றெல்லாம் பயப்பட வேண்டியதில்லையே! இதுவரை முதல் காட்சிக்கு அவள் வந்தது இல்லையே?’வீனஸ் மோகினி’ இந்த வருடத்தின் மிகச் சிறந்த வெற்றிப் படைப்பாக இருக்கும். கடந்த ஆறு மாத காலமாக ஆட்கள் இதைப் பற்றியேதான் பேசிக் கொள்கிறார்கள். போர்டெனாவுக்கு விஷயம் தெரியும். அவர் இதை இந்தச் சந்தர்ப்பத்துக்காகவே ஒதுக்கி வைத்திருந்தார்.

ஹெக்டர் மிகவும் கவனத்துடன் கவனித்தார். சற்று நேரத்துக்குப் பிறகு அவர் கேட்டார். நானா-வீனஸின் வேடத்தில் நடிக்கும் புதிய நடிகை. அவளை உங்களுக்குத் தெரியுமா?

அது நாசமாகிப் போகட்டும்! நீங்களும் இதை ஆரம்பித்து விட்டீர்களா? பொழுது விடிந்ததிலிருந்து நானாவைப் பற்றித்தான் பார்ப்பவர்கள் எல்லோரும் கேட்கிறார்கள்! எங்கு பார்த்தாலும் நானாதான். பாரீஸ் நகரிலுள்ள மொத்தப் பெண்களையும் எனக்குத் தெரியும் என்றா நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்?

போஷெரி அமைதியானார். நாடக அரங்கின் வெறுமையும், அந்தப பகுதியைப் போத்தியிருக்கிற மங்கலான வெளிச்சமும், கதவுகளை மூடித் திறக்கும் சத்தமும். தேவாலயத்துக்குள் பேசுவது மாதிரியான ரகசிய குரலிலான கிசுகிசுப்புகளும் அவரைப் கோபம் கொள்ள வைத்தன. ச்சே…. . என்ன ஒரு நிலைமை! என்னால் இதைத் தாங்க முடியவில்லை. வாருங்கள்…நாம் வெளியே போவோம். ஒரு வேளை போர்டெனாவை நான் கீழே எங்கேயாவது சந்திக்க நேரலாம். அவரால் நமக்குத் தேவையான விளக்ககங்களைத் தர முடியும்!

மாப்பிள் எனப்படும் பளிங்குக் கற்கள் பாவிய, நுழைவாசலுக்கு அருகிலுள்ள டிக்கெட் அலுவலகத்ததை நோக்கி ஆட்கள் வரத் தொடங்கி இருந்தனர். வெளியே பரபரப்பான தெருவில் அழகான அந்த ஏப்ரல் மாதத்தின் மாலை நேரத்தை மக்கள் ரசித்துக் கொண்டிருந்தனர். எல்லா நோட்டீஸ்களிலும் நானாவின் பெயரைப் பெரிய எழுத்தில் கறுப்பு மையால் குறிப்பிட்டிருந்தனர். டிக்கெட் வாங்குவதற்காக ஆட்கள் முட்டி மோதத் தொடங்கியிருந்தனர். அவர்களைக் கட்டுப்படுத்துவதற்க்காகமிகவும் சிரமப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார் அழகாக முகச்சவரம் செய்திருந்த பருமனான மனிதர் ஒருவர்.

படிகளில் இறங்கிக் கொண்டிருக்கும்போது ஹெக்டர்,? ஃபோஷெரியிடம் கூறினார்:அதோ…. போர்டெனாவ்!

மேனேஜர் எனப்படும் நிர்வாக அதற்குள் அவர்களைப் பார்த்து விட்டார். பரவாயில்லை… நல்ல மனிதர் நீங்கள்! எனக்காக விளம்பரம் ஒன்றை வெளியிடுவது இப்படித்தானா? நான் காலையில் ‘ஃபிகாரோ’ பார்த்தேன். அதில் என்னைப் பற்றி ஒரு வார்த்தை கூட இல்லையே?

என்னை மன்னியுங்கள். நானாவைக் குறித்து ஏதாவது எழுத வேண்டுமானால், அதற்கு முன்பு அவளை நான் ஒரு முறை சந்திக்க வேண்டும். அது மட்டுமல்ல, இது தொடர்பாக நான் தங்களுக்கு எந்த உறுதிமொழியும் தரவில்லையே!

இந்த உரையாடல் மேற்கொண்டும் நீடிப்பதில் ஃபோஷெரிக்கு விருப்பமில்லை. உடனே அவர் தன் கஸின் எனப்படும் சகோதரர் ஹெக்டர்-த்லா ஃபால்வாஸை மேனேஜருக்கு அறிமுகப்படுத்தினார். படிப்பின் இறுதிப் பகுதியை முடிப்பதற்காக ஹெக்டர் பாரீஸ் நகருக்கு வந்தார். மேனேஜர் முதல் பார்வையிலேயே அந்த இளைஞரை எடை போட்டுவிட்டார். ஆனால், ஒரு வித எச்சரிக்கையுடன் தான் ஹெக்டர் மேனேஜரை ஏறிட்டார். ஓகோ…. . இவர்தான் பேர்டெனாவ்! பெண்களைக் காட்சிப் பொருளாக்குபவர். அவர்களிடம் ஒரு ஜெயில் வார்டனைப் போல் நடந்து கொள்பவர். இவரின் தலைக்குள் பணம் சம்பாதிப்பதற்கான புதிய புதிய திட்டங்கள் எப்போதும் முளைத்துக் கொண்டே இருக்கிறது. ஏறத்தாழ ஒரு முரடன் என்றே சொல்லலாம். அந்த மேனேஜருக்குத் தன்னைக் குறித்து ஒரு நல்லஅபிப்பிராயம் ஏற்பட வேண்டுமென்று ஹெக்டர் விரும்பினார். எனவே, தெளிவான, இசை மயமான ஒரு குரலில் அவர் பேசத் தொடங்கினார். உங்களின் தியேட்டர்(நாடகசாலை)…. . "

எந்த ஒன்றையும் அதன் உண்மையான பெயரிலேயே அழைக்க விரும்பும் ஒரு மனிதனின் அமைதியுடன் ஹெக்டரைத் தடுத்தபடி போர்டெனாவ் கூறினார். என்னுடைய விபச்சார விடுதி என்று குறிப்பிடுவதுதான் மிகவும் சரியாக இருக்கும்!

அதுதான் சரி! என்பதுபோல் ஃபோஷெரி சிரித்தார். ஆனால் லாஃபால்வாஸ் சிறியதோர் அதிர்ச்சிக்கு ஆளானது போல் தோன்றியது. அந்த நகைச்சுவையை ரசிப்பதாக நடிக்க அவர் ஒரு வீண் முயற்சியை மேற்கொண்டார். இதனால், பாராட்டுவதற்காக மனத்துள் தயார் செய்து வைத்திருந்த வார்த்தைகள் அவர் தொண்டையிலேயே உறுதியாகத் தங்கிவிட்டன. அப்போதுதான் புகழ் பெற்ற பத்திரிகைக் கட்டுரையாளர் ஒருவர் போட்டெனாவின் கண்ணில் பட்டார். எனவே, அவரை வரவேற்வதற்காக போர்டெனாவ்அந்தப் பக்கமாக நகர்ந்தார். கட்டுரையாளரிடம் குசல விசாரிப்புகளை முடித்துக் கொண்டு போர்டெனாவ் திரும்பி வருவதற்குள் லாஃபால்வாஸ் தனது பழைய மன நிலைக்குத் திரும்பி வந்துவிட்டிருந்தார். எதையாவது பேச வேண்டுமென்று அவர் விரும்பினார். எனவெ கூறினார்: நானாவின் குரல் மிகவும் இனிமையாக இருப்பதாக நிறையப் பேர் என்னிடம் சொன்னார்கள்!"

யாருக்கு அவளுக்கா? தோளைக் குலுக்கிக் கொண்டு அவர் அதை மறுத்தார். ஒரு காக்காய் கரைவது போன்ற ஸ்வரம் கூடக் கிடையாது!

இளைஞர் ஃபால்வாஸ் அவசரமாகத் தொடர்ந்தார். மட்டுமின்றி, அவர் ஒரு நல்ல நடிகை என்றும் சொன்னார்கள்!

லா ஃபால்வாஸின் முகம் சட்டென்று மாறியது. எப்படிப் புரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டுமென்று அவருக்கு விளங்கவில்லை. இருப்பினும் அவர் சொன்னார். இந்தப் புதிய நாடகத்தை எப்படியும் முதல் நாளன்றே (அரங்கேற்றத்தின்போதே) பார்த்து விடுவதென்று தீர்மானித்தேன். எனக்குத் தெரியும் உங்களது நாடகக் குழு….

எனது விபச்சார விடுதி என்று சொல்லுங்கள்! போர்டெனாவ் மீண்டும் குறுக்கிட்டார்.

ஹாலுக்குள் கடந்து வரும் பெண்களை ஊன்றி கவனித்துக் கொண்டிருந்தார் ஃபோஷெரி. சிரிப்பதா அல்லது கோபிப்பதா என்று தெரியாமல் சந்தேகத்தில் அல்லாடிய கசினுக்கு உதவுவதற்காக அவர் விரைந்தார். "போர்டெனா வைத் திருப்திப்படுத்துங்கள். அவரது நாடகக் குழுவை, அவர் விரும்பும் பெயராலேயே குறிப்பிட்டுப் பேசுங்கள். அதுதான் அவருக்கு மகிழ்ச்சியளிக்கும். இருப்பினும் நண்பரே, நீங்கள் எங்களை முட்டாள்களாக்க முயற்ச்சிக்க வேண்டாம். தங்களின் நானாவுக்கு ஆடவும், பாடவும் தெரியாவிட்டால், இன்றிரவு இங்கு சரியான ஒரு கலாட்டாவே நடக்கும். நான் எதிர்பார்ப்பதும் அதைத்தான்!’

கலாட்டா! மேனேஜர் கோபத்துடன் கூறினார். ஒரு பெண்மணிக்கு ஆடவும் பாடவும் தெரிந்திருக்க வேண்டும் என்பது சட்டமா என்ன? நீங்கள் எப்படிப்பட்ட ஒரு முட்டாள்? அவளுக்கு வேறு எவ்வளவோ தெரியும். அவை, அவளின் குறைகளை மறைத்துவிடும். அதெல்லாம் எனக்கு இருப்பது மோப்பம் பிடிக்க முடியாத முட்டாளின் ஒரு மூக்கு. நீங்களே பாருங்கள்… அவள் மேடை மீது தென்பட்டதும் பார்வையாளர்கள் எப்படி மெய்மறந்து பார்க்கப் போகிறார்கள் என்று!"

ஃபோஷெரியின் கேள்விகளுக்கு பதில் அளிப்பது மாதிரி ஹெக்டரைத் திடுக்கிட வைக்கும் மிகவும் கெட்ட வார்த்தைகளாலான விளக்ககங்கள் சிலவற்றை அவர் அளித்தார். மேனேஜர் நானாவுக்கு அறிமுகமானார். அவளை மேடையேற்றஅவர் விரும்பினார். நானாவின் வரவு அங்கு ஒரு புரட்சியையே ஏற்படுத்தியது. ரோஸ்மின்யன் என்ற நடிகை, குழுவை விட்டே விலகப் போவதாக பயமுறுத்தத் தொடங்கினாள.  நல்ல ஒரு பாடகி மட்டுமல்ல, மிகச் சிறந்த நடிகையும் கூட ரோஸ்மின்யன். எனவே, அவள் நானாவைச் சரியான ஒரு போட்டியாளராகவே கருதினார். அதனால் நோட்டீஸ் அச்சடிப்பதிலும் பிரச்சினை ஏற்பட்டது. கடைசியியில் இருவரின் பெயரையும் ஒரே அளவில், பெரியதாக அச்சடித்து அந்தப் பிரச்சினைக்கு ஒரு முடிவு கண்டனர்.

ஆகா…. அதோ மின்யனும் ஸ்டெய்னரும் வருகிறார்கள்!

அவர்கள் இருவரும் எப்போதும் ஒன்றாகவெ தென்படுவார்கள். ஸ்டெய்னரைப் பொறுத்தவரை, ‘ரோஸ்மின்யனே போதும்!’ என்பதுதான் அவரது கருத்து.

தடியனான, உயரம் குறைந்த, சதுரமான தலை அமைப்பு கொண்டவர் மின்யன். அவர் பாங்க் உரிமையாளரானஸ்டெய்னரின் கையைப் பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு கூட்டத்தில் நுழைந்து ஊடுருவி வந்து கொண்டிருந்தார்.

சரி…போர்டெனாவ், பாங்க்கரிடம் கேட்டார்:நீங்கள் அவளை நேற்று எனது அலுவலகத்தில் பார்த்தீர்களே!"

ஓகோ…அவள்தானா அது? நாம் அப்படித்தான் இருக்க வேண்டுமென்று நினைத்தேன். நான் வெளியேறும் போதுதான், அவள் உள்ளெ நுழைந்தாள். ஏறத்தாழ அவளை ஒரு தடைவ பார்த்தேன் என்று சொல்லலாம்!

இந்த உரையாடலின்போது மின்யன் நிம்மதியற்றவராகத் தென்பட்டார். நானாவைக் குறித்துதான் அவர்கள் பேசுகிறார்கள் என்று விளங்கியது. எனவே, அவர்களின் பேச்சில் குறுக்கிட்டு அவர் பேசினார்:"நிறுத்துங்கள் உங்கள் பேச்சை! ஒரு தடைவ திரும்பிப் பார்க்கக் கூடத் தகுதி இல்லாதவள் அவள். விரைவில் மக்களே அவளை விரட்டியடித்து விடுவார்கள். ஹேய் ஸ்டெய்னர், என் மனைவி உங்களை எதிர்பார்த்து உடைமாற்றும் அறையில் காத்திருக்கிறாள் என்று தெரியுமில்லையா உங்களுக்கு?’

ஸ்டெய்னரை அங்கிருந்து இழுத்துக் கொண்டு போக மின்யன் முயற்சி செய்தார். ஆனால், போர்டெனாவை விட்டுப் பிரிய அந்த பாங்க்கர் விரும்பவில்லை.

அனுமதிச் சீட்டு வழங்கும் அலுவலகத்துக்கு முன்னால் முண்டியடித்துக் கொண்டிருப்பவர்களின் உதடுகளில் ‘நானா’ என்ற பெயர் மட்டுமே ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. நானா எவருக்கும் அறிமுகமானவள் அல்ல. எந்த அற்புத உலகிலிருந்து வெளிப்பட போகிறாளோ அவள்? நானாவின் பெயரை உச்சரிப்பதில் ஜனங்கள் மிகவும் பைத்தியமாக இருந்தனர். அவளைக் காண்பதில் அதைவிட ஆர்வம் கொண்டவர்களாக இருந்தனர். கேள்விகளுடன் தன்னைச் சூழ்ந்தவர்களிடம் போர்டெனாவ் கூறினார். விரைவிலேயே நீங்கள் அவளைக் காணலாம். அவள் என்னை எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்கிறாள் நான் கிளம்புகிறேன்! அவர் அங்கிருந்து மறைந்தார்.

போர்டெனாவுக்கு மிகவும் திருப்தியாக இருந்தது. தனது புதிய கண்டுபிடிப்பு இந்த அளவுக்கு ஆட்களிடம் எதிர்பார்ப்பையும் ஆர்வத்தையும் ஏற்படுத்தும் என்று அவர் நினைக்ககவில்லை! அப்போது லூசி ஸ்டீவர்ட் அந்தப் பக்கமாக வந்தாள். அசிங்கம் பிடித்த ஒரு சிறிய உருவம். ஏறத்தாழ நாற்பது வயது இருக்கும். நீண்ட கழுத்து, எலும்பும் தோலுமான முகம். தடித்து வீங்கிய உதடுகள். ஆக மொத்தத்தில் ஒரு குட்டி யானை போன்ற தோற்றம். கேரலின் ஹெக்கரும், அவள் அம்மாவும் அவளுடன் இருந்தனர்.

நீங்கள் எங்களுடன் வருவீர்கள் இல்லையா? லூசி, ஃபோஷெரியிடம் கேட்டாள்:உங்களுக்காக நான் ஒரு இருக்கையை முன்பதிவு செய்திருக்கிறேன்.

அப்படியானால் நான் எதையும் பார்க்க வேண்டாமா என்ன? எனக்கு ஆர்க்கெஸ்ட்ரா பகுதியில் இடம் இருக்கிறது அங்கு உட்கார்வதுதான் எனக்குப் பிடிக்கும்.

சட்டென்று லூசியின் முகம் சிவந்தது. ’தன்னுடன் அவர் உட்கார்ந்திருப்பதை மற்றவர்கள் பார்த்து விடுவார்கள் என்று பயப்படுகிறாரா?"

உங்களுக்கு நானாவைத் தெரியும் என்ற விஷயத்தை நீங்கள் ஏன் என்னிடம் சொல்லவில்லை? அவள் கேட்டாள்.

நானாவையா? நான் ஒரு தடைவ கூட அவளைத் பார்த்தது இல்லையே!

அது உண்மையா? நீங்கள் அவளுடன் படுத்துத் தூங்கியதாக, நம்பிக்கையான இடத்திலிருந்து எனக்குத் தகவல் வந்ததே!

அப்போது மின்யன் அவர்களுக்கு முன்னால் நின்று கொண்டிருந்தார். அவர் தன் சுட்டு விரலை உதடுகளில் பதித்து அமைதியாக இருக்குமாறு சைகை செய்தார். அந்த வழியாகக் கடந்து சென்ற ஓர் இனைஞனைச் சுட்டிக்காட்டியபடி அவர் இப்படி முணுமுணுத்தார்:அவன்தான் நானாவின் காதவன்!

எல்லோரும் அவனை ஊன்றிப் பார்த்தனர். பழகுவதற்கு நல்லவனாகத் தென்பட்டான். அந்த இளைஞன். ஃபோஷெரிக்கு அவனை அடையானம் தெரிந்தது. அவன் பெயர் தாகுனேட். அவனுக்குச் சுமார் மூன்று லட்சம் ஃபிராங்க் அளவுக்குச் சொத்துகள் இருந்தது. அதையெல்லாம் பெண்களுடனான தொடர்பினால் தொலைத்துவிட்டான். இப்போது, அந்தப் பெண்களில் எவளாவது ஒருத்திக்கு விருந்து வைக்க விரும்பினால், அதற்கான பணத்தைப் புரட்டுவதற்கே சிரமப்படுகிறான்.

அதோ வருகிறான் பினான்ஷ். நானாவுடன் படுத்து உறங்கியதாக நீங்கள் கூறியது அவனைத்தான். லூசி, ஃபோஷெரியிடம் கூறினாள்.

பினான்ஷ்-தெ-ஸிவ்ரியுடன் மரியாதைக்கு உரிய ஒருவரும் தென்பட்டார்.

அவர் பெயர் கௌண்ட்(பிரபு)சேவியர்-தெ-வாந்தோவ்ட்! ஃபோஷெரி கூறினார்.

கௌண்ட், பத்திரிகையாளர்களிடம் கை குலுக்கினார். அந்த நேரம் லூசியும் பிளான்ஷும் தீவிரமான விவாதத்தில் ஈடுபட்டிருந்தனர். எனவே, மேற்கொண்டு அங்கு நிற்காமல் கௌண்ட்டும் பினான்ஷும் நகர்ந்தனர். அப்போதும் நானாவின் பெயர் ஜனக் கூட்டத்திலிருந்து உயர்ந்து கொண்டிருந்தது. குறித்த நேரம் தாண்டியம் நாடகம் தொடங்காததால், அவர்கள் பொறுமை இழந்தனர். அவர்கள் நானாவைப் பார்ப்பதில் மிகவம் பரபரப்பாக இருந்தனர்.

நாடகம் தொடங்கப் போகிறது என்பதை அறிவிக்கும் மணியோசை, பார்வையாளர்களின் கூச்சல்களை மீறி உரத்து கேட்டது. அனுமதிச் சீட்டு வாங்கும் இடத்தில் நெரிசல் அதிகமானது. ஹாலுக்குள் நுழைந்து இருக்கைகளில் அமர அவர்கள் அவசரப்பட்டனர்.

ஃபோஷெரியும் லா ஃபால்வாஸும் அவரவரர்களின் இருப்பிடத்திலிருந்து எழுந்து நின்று சுற்றும்முற்றும் கவனித்தனர். நாடக அரங்கு மிகவும் அழகாக இருந்தது. பல வித வண்ணங்களில் சரவிளக்குகள் ஒளி, சொரிந்து கொண்டிருந்ன. தங்க மழை பொழிவது போல் அவற்றில் இருந்து புறப்பட்ட ஒளி மேற்புற மச்சுப் பகுதியில் மோதி பிரதபிலித்தது. மேடையை நோக்கிக் கீழ்ப்புறமாக அமைக்கப்பட்டிருந்த விளக்குகள் எல்லாமே கண் விழித்துக் கொண்டிருந்தன. இசைக் குழுவும் பாடகர்களும். தங்களது இசைக் கருவிகளை இசைக்கத் தொடங்கியிருந்தனர். புல்லாங்குழலின் சன்னமான நாதமும் பேரிகையின் ஓசையும் வயலினின் ராக ஆராபனையும் உயர்ந்து வந்த மணி சத்தங்களுக்குள் மூழ்கின. அப்போதுதம் தங்களுக்கு உரிய இருப்பிடங்களைக் கைப்பற்றுவத்றகாக ஆட்கள் நெருக்கியடித்து முட்டிமோதி அலைபாய்ந்து கொண்டிருந்தனர். வராந்தா பகுதியில் நிலைமை விவரிப்புக்கு அப்பாற்பட்டதாக இருந்தது. பார்வையாளர் கூட்டத்தின் பிரவாகமாக இருந்தது. அங்கு ஆட்களை அரங்குக்குள் ஒழுங்காக அனுப்பி வைப்பதற்காக ஊழியர்கள் மிகவும் பாடுபட வேண்டியிருந்தது. பல வண்ண உடைகள் மற்றும் தலையலங்காரங்களின் ஒரு மாபெரும் ஊர்வலமாகவே இருந்தது, அங்கு நடைபெற்றது. அந்த கூட்டத்தினிடையே கருமையான கால்களையும் தொப்பிகளையும் நிறையக் காண முடிந்தது.

படிப்படியாக இருப்பிடங்கள் நிறைந்து கொண்டிருந்தன. மாமனும் மைத்துனனுமாகச் சேர்ந்து, தங்கள் நண்பர்களைத் திரும்பிப் பார்த்தனர். மின்யனும், ஸ்டெய்னரும் தனிப்பட்ட பாக்ஸ் எனப்படும் கூண்டுக்குள் நெருங்கி உட்கார்ந்திருந்தனர். பினானஷ்-தெ-ஸிவ்ரி மட்டும் தனியாக அமர்ந்திருந்தார். . தாகுனேட்டையே லாஃபால்வாஸ் குறிப்பாகப் பார்த்தார். அவர் மூன்று வரிசை நாற்காலிகளுக்கு முன்னால் உட்கார்ந்திருந்தார். பதினேழுக்கு மேல் வயது மதிப்பிட