Ψυχολογική Καταδίωξη και Κρίση Εκπαιδευτικής Συμπεριφοράς

Ως  επιπρόσθετο των σχετικών μαθημάτων, παρέχεται πολύτιμη ενημέρωση για τους σπουδαστές και τους επαγγελματίες που ήδη εργάζονται στον τομέα και οι μαθητές είναι εξοπλισμένοι με μια λεπτομερή ανάλυση σημαντικών θεμάτων. Το θέμα «έρχεται στη ζωή» μέσω ανάλυσης που υπογραμμίζει τη λειτουργία των ζητημάτων μέσα σε ένα δεδομένο περιβάλλον.

Πίνακας Περιεχομένων

Σελίδα Τίτλου

Ψυχολογική Καταδίωξη | και Κρίση Εκπαιδευτικής Συμπεριφοράς

Εισαγωγή

1. Ορισμός Παιδιού και Δικαιώματα Επικοινωνίας | 1.1 Ποιοί είναι τα παιδιά;

1.2 Ποια είναι τα δικαιώματα επικοινωνίας των παιδιών;

2. Εκφοβισμός | 2.1 Ορισμός του Εκφοβισμού

2.1.1 Το Κοινωνικό πλαίσιο

2.1.2 Δημιουργία Περιβάλλοντος Αντιεκφοβισμού

2.2 Ανάλυσης Επιθετικής Συμπεριφοράς

2.3 Ανάλυση Επιθετικού Παιδιού

2.4 Ανάλυση Επιθετικότητας Σχολικού Περιβάλλοντος

3. Διαχείριση Κρίσης Εκπαιδευτικής Συμπεριφοράς | 3.1 Πρόβλεψη Συμπεριφοράς Εκφοβισμού

3.2 Επιθετική Συμπεριφορά και Ενσυναίσθηση

3.3 Συναισθηματικό Προφίλ Καταπιεσμένων και Καταπιεστών

3.4 Στρατηγικές Χειρισμού του Ψυχολογικού Εκφοβισμού και Πρόληψη Κρίσης Εκπαιδευτικής Συμπεριφοράς

Επίλογος

Ψυχολογική Καταδίωξη

και Κρίση Εκπαιδευτικής Συμπεριφοράς

Πατάπιος Τράνακας

Ελλάδα

Σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων: από Πατάπιο Τράνακα. Όλα τα

δικαιώματα διατηρούνται.

Έτος κατοχύρωσης πνευματικών δικαιωμάτων: 2014

ISBN: 9786185122140 (27.03.2014) Ιδιοκτήτης πνευματικών δικαιωμάτων:

Πατάπιος Τράνακας, Ελλάδα

Κανένα τμήμα αυτού του βιβλίου δεν μπορεί να αναπαραχθεί, να αποθηκευτεί

σε σύστημα ανάκτησης, ή να μεταδοθεί με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς την

έγγραφη άδεια του συγγραφέα.

Η παραπάνω πληροφορια αποτελεί αυτή τη σημείωση περί πνευματικών

δικαιωμάτων:

© 2014 Πατάπιος Τράνακας

Εισαγωγή

Στην καταδίωξη, οι πάσχοντες δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους εύκολα, δε διαθέτουν τους πόρους, τη δύναμη και τη δυνατότητα για την αντιμετώπιση του θύτη τους. Ο Rigby[1] σημειώνει ότι, η παρενόχληση δεν συμβαίνει όταν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των ανθρώπων ίσης ή παρόμοια εξουσίας, διότι σε αυτές τις περιπτώσεις κανένα μέρος δεν έχει ανεξέλεγκτη εξουσία πάνω στο άλλο.

Αυτή είναι και η κρίσιμη διάκριση. «Τα αποτελέσματα του να δεχθεί κάποιος επίθεση επανειλημμένα ή να απειληθεί από ένα πιο ισχυρό πρόσωπο ή μια ομάδα είναι πιθανό να διαφέρει από τις επιπτώσεις του να δεχθεί κάποιος μια επίθεση ή απειλή από κάποιον ίσης ισχύος: στην πρώτη περίπτωση, είναι πιθανότερο να νιώσουμε πιο ανίσχυροι»[2].

Ο βίαιος τρόπος αντιμετώπισης της σύγκρουσης είναι ένα διφορούμενο κοινωνικό φαινόμενο με ποικίλη αιτιολογία, η οποία εμφανίζεται σε διάφορες μορφές και με μεγάλη συχνότητα στην καθημερινή ζωή. Είναι μια κοινωνική πράξη που οδηγεί στην τροποποίηση της συμπεριφοράς των εμπλεκομένων μερών. Κάποιος θα μπορούσε έτσι