Αλφαβητάρι: Ελληνικοί Βδομαδιάτικοι Αναβαθμοί

τους

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

Λίγα λόγια για τον Συγγραφέα

Α

Η εβδομάδα του «Α»

Ηθητεία μου στο Facebook με ενέπνευσε να ασχοληθώ ταπεινά με το ελληνικό αλφάβητο. Έτσι, ξεκίνησα κάποια στιγμή έναν διάλογο με τους φίλους και συνοδοιπόρους του FB, με σημείο αναφοράς διακεκριμένες λέξεις και έννοιες, που να αρχίζουν από ένα προς ένα τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου. Ξεκίνησα βέβαια από το «Α»! Κάθε μέρα πρότεινα έναν όρο, τον ανέλυα μέσα σε λίγες γραμμές, και τον συνόδευα κι από μια εικόνα.

Όταν τέλειωνε η εβδομάδα παρουσίαζα τις λέξεις και τις εικόνες στο ιστολόγιο μου (Ημερολόγιο Αποδημίας). Τώρα ήλθε η ώρα να τυπωθούν οι λέξεις, με λίγες μόνο και αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες, σε μια αυτόνομη έκδοση.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ! Είναι σαφώς η κατ’ εξοχήν κυριακάτικη λέξη που λέει πολλά και σημαίνει περισσότερα! Είναι έννοια σωτηριολογική και θεμέλιο ελευθερίας. Η Ανάσταση του Ιησού, αλλά και του ανθρώπου, σε πραγματικό τόπο και χρόνο κι όχι αόριστα και φιλοσοφικά, είναι αιτία χαράς, ελπίδας και ανανέωσης. Ο Άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός αναφέρει χαρακτηριστικά πως ο Χριστός μας έχει «ποτίσει» με Ανάσταση...

ΑΝΑΤΟΛΗ! Πολλές κι ενδιαφέρουσες οι ερμηνείες του όρου αυτού. Στην πνευματική του διάσταση, ο προφ. Ζαχαρίας τον χρησιμοποιεί για να αναφερθεί στον Θεό, ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης τον αποδίδει στην «άναρχη Θεότητα». Ο ευαγγελιστής Λουκάς λέει πως, «Επεσκέψατο ημάς Ανατολή εξ ύψους» και εννοεί το Χριστό μας.

Στη φυσική της διάσταση η Ανατολή είναι η έναρξη της νέας ημέρας, που φέρνει το καινούργιο, μας δίνει το φως και τη νέα ελπίδα. Η Κυπριακή διάλεκτος τη φυσική Ανατολή την αποδίδει περιφραστικά, λέγοντας το καταπληκτικό: «γέννημα του ήλιου»!

Η φωτογραφία δική μου, δείχνει μιαν Ανατολή να κατακοκκινίζει τον ουρανό κοντά στις... πολύχρυσες Μυκήνες!

ΑINΟΣ! Μια πανέμορφη και εξαιρετικά εύηχη λέξη, προερχόμενη από το πλουσιότατο θησαυροφυλάκιο της ελληνικής γλώσσας μας, που σημαίνει τον έπαινο, τον επαινετικό λόγο, τον λόγο που εγκωμιάζει και εξυμνεί, κυρίως τον Θεό, εξ ου και το Παλαιοδιαθηκικό «αινείτε»!

Ο δικός μου Αίνος, ο Φαεσφόρος, είναι ο έμμετρος λόγος της προσωπικής μου ποιητικής άσκησης και δημιουργίας, που έφερε κατ’ αρχάς σ’ εμένα -κι ελπίζω και σε άλλους- φως και χαρά!

ΑΓΑΠΗ! Πού να μπορέσει κανείς να βάλει σε λίγες γραμμές τούτη την έννοια. Και μόνο η αναφορά σ’ αυτήν φέρνει τα πάνω κάτω. Φέρνει στο νου τη σταυρική θυσία, την αφετηρία όλων των αγαθών της ζωής, την έναρξη κάθε καλού και αγαθού, τη μάνα!

Κι όπως έλεγε κι ο Μέγας Καρδαμάκης: «Κρίνοντας τα πράγματα, δε φτάνουμε ποτέ σ’ αυτά. Αγαπώντας τα, τα κατανοούμε»!

Η Αγάπη είναι τελικά μονόδρομος!

ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Το έλλογο όν που διαλέγεται άμεσα με τον ίδιο τον Δημιουργό! Η φύση και η ζωή του είναι δώρο, η πορεία του είναι ελευθερία και επιλογή! Αποτελεί δε πάντα το μέτρο όλων των πραγμάτων, όπως έλεγε ο φιλόσοφος Πρωταγόρας!

Η πνευματική και ηθική προίκα του Ανθρώπου, που είναι ταυτόχρονα το κόσμημα και ο θησαυρός του, κάνει την αποστολή του να έχει ορίζοντα μέλλοντος και δυνατότητα προκοπής και ποίησης!

Τελικά, οι Αρχαίοι μας, και εν προκειμένω ο Μένανδρος, είχαν στα λεγόμενά τους πάντα δίκιο: «Ή χαρίεν εστί Άνθρωπος, αν Άνθρωπος ή» (Πόσο χαριτωμένος είναι ο Άνθρωπος, αν είναι Άνθρωπος)!

ΑΛΗΘΕΙΑ! Ένα σχετικό και πανάρχαιο ερώτημα είναι: «Τί ἐστιν Ἀλήθεια»; Από πνευματικής βέβαια πλευράς για τους χριστιανούς η Αλήθεια είναι ο ίδιος ο Χριστός!

Η Αλήθεια -σε ανθρώπινο επίπεδο- είναι οπωσδήποτε βίωμα και τρόπος ζωής. Έχει άμεση σχέση με τη γνησιότητα των συναισθημάτων και την πραγματική και άφθαρτη ομορφιά. Όμως πολλές φορές κρύβεται και χρειάζεται να καταβάλουμε προσπάθεια για να την ανακαλύψουμε.

Ο Νίτσε έλεγε χαρακτηριστικά πως «η αξία ενός ανθρώπου μετριέται με το πόση Αλήθεια μπορεί να βαστάξει»! Κι ο Χρήστος Γιανναράς υπογραμμίζει: «Μια Αλήθεια είναι ένας απέραντος ουρανός και το βλέμμα της ψυχής μεθάει να τον διατρέχει με παρθενική έκσταση»!

ΑΡΕΤΗ! Μια σταθερή πνευματική αξία, που σημαίνει -μεταξύ άλλων και- σεβασμό στους ηθικούς κανόνες και μόνιμη διάθεση της βούλησης προς το αγαθό.

Η Αρετή ήταν μια αξία που απασχολούσε ιδιαίτερα τους αρχαίους προγόνους μας, οι οποίοι την χαρακτήριζαν ως ήθος και χρηστότητα αλλά και ομορφιά σωματική. Πίστευαν δε πως είναι μια συνεχώς αναβαθμιζόμενη αξία, στο βαθμό που ασκούνταν από τους ανθρώπους.

Είναι πολύ ενδιαφέρουσα και η άποψη της διαχρονικότητάς της, την οποία εκφράζει με σοφία ο Ευριπίδης, όταν λέγει πως «Αρετή ζη ουκέτι όντος σώματος» (Η Αρετή διατηρείται και όταν δεν υπάρχει πλέον το σώμα)!

Β

Η εβδομάδα του «Β»

Το «Β» δεν είναι ένα εύκολο γράμμα. Θα το έλεγα μάλλον... σκληρό. Όμως για χάρη της άσκησής μας αυτής βρήκαμε τα γράμματα που χρειαζόμασταν και γεμίσαμε… βιβλία και… σταγόνες βροχής!

BΑΣΙΛΙΚΟΣ! Ένα πραγματικά αυτοκρατορικό αρωματικό και καλλωπιστικό καταπράσινο φυτό, που η εμφάνισή του γοητεύει και η ευωδία του μαγεύει.

Γεννήθηκα κυριολεκτικά μέσα στο βασίλειο των Βασιλικών, κι έτσι έμαθα να τα αγαπώ, να τα προσέχω, να τα ακουμπώ απαλά και βέβαια να απολαμβάνω την ευχάριστη και γλυκιά μοσχοβολιά τους.

Ο πατρικός (μάλλον όμως θα έπρεπε ίσως να πω ο μητρικός) κήπος γέμει και σήμερα από σγουρούς Βασιλικούς και ματζουράνες, που κάθε βράδυ έρχονται κοντά μου και πλημυρίζουν τα όνειρα και τη σκέψη μου. Μια όντως δεσποτική και αξεπέραστη παρουσία, υπέρβαση της φθοράς και μνημοσύνη μιας ανέμελης εποχής...

BΙΒΛΙΟ! Η ζωή μας είναι γεμάτη από Βιβλία. Το σπίτι, τα δωμάτιά μας, οι τοίχοι μας, είναι όλα προικισμένα με τους ομορφότερους θησαυρούς, τα Βιβλία μας!

Αν και σήμερα το κέντρο βάρους της ενημέρωσης, της ψυχαγωγίας και της όποιας μόρφωσης και σπουδής -για την πλειοψηφία του κόσμου ανά την υφήλιο- είναι το διαδίκτυο, το Βιβλίο παραμένει ο πιο αγαπημένος άψυχος φίλος του ανθρώπου.

Το Βιβλίο μάθαμε να το ζεσταίνουμε με τη θερμοκρασία του σώματός μας και βέβαια διδαχθήκαμε να μας ζεσταίνει με τη γλυκιά θέρμη της γνώσης και των εικόνων του. Η δια-«προσωπική» σχέση μας μαζί του ορίζει ουσιαστικά το επίπεδο της ανθρώπινης κοινωνίας μας.

BΛΕΜΜΑ! Με πόσα πραγματικά επίθετα μπορεί να συνοδευθεί τούτη η μικρή και όμορφη λέξη, που έχει κατ’ αρχάς αναφορά στην ψυχική επικοινωνία των ανθρώπων, αφού το κύριο όργανο επαφής είναι ο οφθαλμός και η ματιά!

«...αν το ποθητόν Βλέμμα σου μ’ αγαπά...» αναφέρει με τον ιδιόρρυθμο λόγο του ο Αλεξανδρινός μας ποιητής, κι ο έτερος της Ρωμιοσύνης προσθέτει πως «Έχω το Βλέμμα θάλασσα κ’ εντός μου η ζωγραφιά»!

Πως ν’ αντισταθείς τελικά σε τέτοια Βλέμματα!

BΡΟΧΗ! Η ευεργεσία του ουρανού με τη μορφή του ύδατος που ταξιδεύει για να αποκαλυφθεί και να επιδοτήσει την άνυδρη βιοτή μας.

Οι ποιητές μας δεν μπορούσαν να μην ασχοληθούν μαζί του, με το βροχόνερο, που