Jukstaposisie

T.T. Cloete

Jukstaposisie

Tafelberg

Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van Jukstaposisie mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.

Allah is great, no doubt, and Juxtaposition his prophet

A.H. Clough

1

Olfaktorika

die jammerlike potvis

wat knieserig sieklik is

maak kosbare welriekende amber

met sy ingewande    om die muskus

te verskerp word digby die anus

bitter geil gemaak deur die bewer

uit die rot en bergmuskusdier

uit geil bewerklier

en siek walvisderm

kom ons offers om ons gees

voor die neus van die Heer

te reinig    om ons geurig te beskerm

teen booshede    om ons te genees

van walglike siektes    om die doodsreuk te besweer

kom die lewensprikkel vir die sperma

op die gesofistikeerde geparfumeerde Nefertitifees

Skouspel I

vanaf die glansende dun horings en die gesig

puntig verfynd    uit oor die lig geboë rug

tot in die stertkwassie spigtig

gelig    af in die glasbreekbaar

dun bene pronk waaierhaar

die springbok    nael met die speer

se vaart    wip met die haarveer

se spanning    hoepel

soepel

onder die leeu majesteitlik veilig

en gevrees pragtig

onder sy gewig

vouknakval

die springbok    met ’n klapknal

breek hy die bene en rug en maak prooi

van elegansie    wat argeloos mooi

is lê en spartel

voor die gewelddadige mooi wat aanskoulik martel

Skouspel II

hy is ’n fier

geweldenaar    hy jag

al met die lewensgeurige wind langs

in die nag

die triomfantlike tier

sy sierlikheid sweep hy slangslank

in ’n fraai kurwe van die kop af lank

uit tot in die stertkwas deur die soepel rug

sy bevrediging krul hy oor sy vangs

uit    soveel venynige prag

is daar soveel angs

voor hom soveel magtelose vlug

Seer en siter

T.

my donker akweus geoogde dogter speel en sing bedarend vir my

sy neem van gedaante tot gedaante van haar eie lyding

met ’n bevrydende welluidende begeleiding

afskeid    nimmereindigend    elke keer jubelend bly

met haar striemende vingers    haar sidderende tong en wrang keel

Dawid wat argepoëties vir ’n verbysterde Saul kalmerend speel

en vir my sy wat aan ’n ononderbroke teisterende metamorfose ly

Dubbelster

die helder dubbelster

roteer gepaar om dieselfde swaartepunt

hulle bly ewig ewe ver

en naby aan mekaar verbind

oral afhanklik die een van die ander geld dit

in die vonkende skepping

dat die sfere wat mekaar noodgedwonge besit

flikkerend om mekaar kring

ek moet dit gelate verdra

ter wille van die pulsering dat die lig

van die