Galeria

nie…

Dzień pierwszy

– Mamo, dlaczego tak późno przyszłaś? – powitała ją córka. – Zostałam prawie sama. Maciek już dawno poszedł.

– Jak to sama? Przecież jest jeszcze mnóstwo dzieci.

– Ale musiałam iść do innej grupy, a nie lubię tamtej pani – Amelka zrobiła naburmuszoną minę.

Marta westchnęła. Teraz musi wszystkie myśli skupić na córce. A nie było to łatwe, gdy w tle był trup i przystojny kucharz. Wciąż widziała jego oczy. Ciemne. I ta oliwkowa skóra. To rozbudziło w niej dawno ukryte pragnienia. Ojca Amelki nie było już blisko cztery lata. A i tak nie byli przecież rodzicami w normalnym sensie. Rozstali się w gniewie, zanim Marta dowiedziała się, że jest w ciąży. Chciała być z kimś innym. Poznali się na imprezie i niemalże od razu zaczęli snuć wspólne plany. Postanowiła po powrocie zerwać z chłopakiem. I tak nie łączyło ich wiele. On wciąż był w drodze. Jeździł po Europie jako kierowca TIR–a, a ona czekała. Ciągle tylko czekała, aż on zadzwoni, przyjedzie. Ile można?

Skype to za mało, by budować trwały związek. Owszem, pociągał ją fizycznie i to bardzo. Kiedy się spotykali, nie mogła się powstrzymać, by go nie dotykać, a z tych dotyków rodziły się pieszczoty, od nich przechodzili dalej. To było naprawdę wspaniałe. Byli pod tym względem doskonale zgrani. Ale gdy namiętność mijała, nie mieli o czym