Zonneglitters

Uitgever: Hired Help

Vormgeving omslag: Sabine Blok

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgenomen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt worden in enige vorm of op enigerlei wijze, hetzij elektronisch of mechanisch, hetzij op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

INHOUD

De camping       

De Hamster      

Miljonair in de hangmat    

Diamonds are forever     

WOELIG WATER       

Wennen       

Kampeerfeestje      

Beauty queen       

Zondagochtend 09.58 uur    

Opgroeien en loslaten     

Koterbriefjes       

Een goede moeder      

Donald Duck en kwaliteit     

Onverschillig       

Een rustig dagje      

WATERTRAPPEN      

Mama        

Een onbekende vrouw     

Flarden uit een dagboek     

Onrust in mijn hoofd      

Diep ademhalen en de kar trekken 

Spiegelbal     

Een jaar later       

Niet meer op elkaar      

Lente, lucht en lenigheid     

Tarzan boy en een arm om me heen    

'Rozen verwelken...'      

Kinnesinne       

Julien       

Goed voorbeeld doet goed volgen    

Uit werken       

The Bridges of Madison County    

Mama is verliefd      

Gescheiden vrouwen van 'rond de 40'  

2 januari 2003      

Prettige feestdagen      

Een pad inslaan      

ZONNEGLITTERS       

De Rozenknop      

De hoofdpersoon      

De flanellen pyjama      

Papa        

Hoe het verder gaat      

DE CAMPING

De camping is mij dierbaar . Zoveel mooie, gekke, spannende en grappige momenten heb ik hier beleefd. Afgelopen zomer lag ik op mijn favoriete plekje in mijn favoriete houding, in mijn favoriete outfit: op een zonnebedje, aan het zwembad, in mijn nieuwste bikini, 30°, met de warmte op mijn huid en de zonneglitters op het water.

Gelukkig te zijn. Volkomen gelukkig na een aantal roerige jaren.

Deze camping is mij lief. Het was zelfs liefde op het eerste gezicht toen, jaren geleden, ons gezin zich verveelde tijdens een regenachtige zomervakantie en de buren ons spontaan hun caravan aanboden. Nog dezelfde avond reden we weg. Op naar de Côte d'Azur!

Een jaar later kreeg ik mijn vader zover om een oude caravan achter zijn Landrover te koppelen en hem voor mij naar dezelfde camping te slepen. Het werd een zomer vol mixed feelings. Mijn huwelijk stond op springen en ik héb wat af gepiekerd terwijl ik mijn baantjes trok in het 25 meter buitenbad. Weer een zomer later streek ik er, nieuwbakken vrijgezel en trots dat ik in mijn up de hele Route de Soleil bedwongen gehad met tussenstops in Nancy, Dijon, Avignon en Arles, neer met mijn twee kinderen en ondanks dat ik een vreemde gescheiden eend in de gezinnetjes-bijt was hadden we weer de vakantie van ons leven. Hoewel de kinderen nu tieners zijn en er op deze camping geen disco, animatieteam en ander vertier is dan de chicanes, de grote zwarte mieren, de sterren en onze medekampeerders, gaan we elk jaar graag een weekje naar de camping, ons tweede huis, op dertig kilometer van St Tropez en tien minuten van de Méditerranée. Elke keer dat ik er kom en me nestel op mijn ligbed, reflecteer ik het jaar dat achter mij ligt. En wat er ook veranderde, op de camping verandert nooit iets.

De nieuwe schrijversprijs 2007. Mijn oog was erop gevallen. En aan de rand van het zwembad besluit ik: het is tijd voor closure. Voor het afsluiten van ruim tien jaar op zoek zijn. Voor het oog van de wereld transformeerde het, zoals een vriendin zei, brave Libelle moedertje in een vrije, sexy VIVA-vrouw. En inmiddels weet ik: je mag niet generaliseren want niets is wat het lijkt.

Ik heb de weg gevonden die ik bewandelen wil. Die weg beloop je met mij in dit boek, Zonneglitters.

Veel leesplezier! Hartelijke groet, Nannet

DE HAMSTER

Het was ergens halverwege de jaren negentig dat ik op een dag mijn man een krantenartikel liet zien dat over bezuinigen ging. 'Versoberen nieuwe trend' heette het.

'Interessant verhaal, moet je eens lezen,' zei ik terloops tegen hem zonder te vertellen waar het artikel over ging.

Mijn man, onverbeterlijke consumeerder en altijd haantje de voorste als het om nieuwe trends gaat, wierp een blik op de kop en ik hoorde de opwinding in zijn stem toen hij zei: 'Verso beren, wat zouden dat voor leuke knuffelbeesten zijn? Misschien iets voor onze Rick?'

Waar gebeurd. Echt. We hebben er vreselijk om gelachen natuurlijk, maar het gaf mij het duwtje dat ik nodig had om een plan waar ik al een tijd mee rond liep door te zetten. Onze zoon was net anderhalf, ik had genoeg van mijn werk in loondienst en was toe aan een nieuwe uitdaging: een eigen winkel!

Met het krantenartikel in mijn achterhoofd en onze niet meer zo overvloedige financiële situatie na de recente aankoop van huis, auto en babykamer beschouwend wist ik ook wat voor winkel het zou worden: een winkel in oude spullen die al dan niet na een opknapbeurt een tweede leven werden gegund. Een recyclingwinkel dus. Mijn vader, een geweldig handige man die elk moertje, boutje en schroefje van straat oppakte omdat 'je nooit weet wanneer het van pas komt,' was direct enthousiast. Mijn zus, die van een stuk roest nog iets moois weet te maken, stapte ook meteen in. Een grote, ongebruikte tuinkamer in het huis van mijn ouders mocht ik huren en inrichten als winkeltje. De naam van de zaak was snel gevonden: De Hamster, een combinatie van onze achternaam, van der Ham, en het hamsteren van oude spullen.

Een middenstandsdiploma is voor de verkoop van tweedehands goederen niet nodig, een inschrijvingsnummer van de Kamer van Koophandel voldoet.

Zo gezegd, zo gedaan. We ruimden alle drie onze zolders op, spoorden familie en vrienden aan hetzelfde te doen en reden met een busje vol kleding, lampen, hifispullen, huishoudelijke prulletjes, platen en boeken op een zaterdagochtend naar de Zwarte Markt in Beverwijk.

Ervaren rommelmarktstandhouders weten het, wij wisten het niet: je weet niet wat je overkomt als je op het parkeerterrein je koopwaar staat uit te laden! Overal komen mensen vandaan die de spullen betasten en bekijken. Er worden prijzen geroepen: 'Hoeveel, hoeveel?!' Allemaal handelaren die voor een prikkie naïeve nieuwkomers hun koopwaar proberen te ontfutselen. Toen we later op de ochtend om de beurt onder onze kraam vandaan kropen om een rondje over de markt te wandelen zagen we onze mooie spulletjes op andere kramen liggen, soms voor wel drie keer zoveel geld als wij gevangen hadden!

We verkochten goed, die eerste keer. Elektronica, sport en kampeerspullen, degelijk speelgoed, het meeste was voor het middaguur weg. Kleding, goedkoop serviesgoed en plastic sieraden raakten we aan de straatstenen