Appodhum Ippodhum

http://www.pustaka.co.in

அப்போதும் இப்போதும்

Appodhum Ippodhum

Author :

சிவசங்கரி

Sivasankari

For other books

http://www.pustaka.co.in/home/author/sivasankari

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

அத்தியாயம் 1

அத்தியாயம் 2

அத்தியாயம் 3

அத்தியாயம் 4

அத்தியாயம் 5

அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 8

அத்தியாயம் 9

1

சார்...

யாரு?

படித்துக் கொண்டிருந்த புஸ்தகத்தைக் கீழே வைத்துவிட்டு, எழுந்து ஜன்னல் வழியாக எட்டிப்பார்த்தேன்.

ஏழுமலை... பக்கத்து வீட்டு டிரைவர். கூடவே, இன்னொரு புது ஆள்.

என்ன, ஏழுமலை?

சார் இல்லீங்களா?

இல்லியே! வேலூருக்குப் போயிருக்கார்... ராத்திரி வந்துடுவார்... என்ன விஷயம்?

ஒண்ணுமில்லீங்க... கார் துடைக்கக்கொள்ள ஒரு ஆள் கிடைச்சா தேவலைன்னு சொல்லியிருந்தாரு... இந்தப் பையன் நமக்கு வேண்டப்பட்டவன்... பேரு பெருமாளு. பக்கத்துத் தெருவுல ஆணி செய்யற ·பாக்டரி இருக்குதில்ல, அதுல வேலைபாக்கறான். நல்லவன்... சொன்ன பேச்சைக் கேப்பான். 'என்னடா, இந்த மாதிரி ஒரு வேலை இருக்குது, செய்றியா?'ன்னேன்... 'செய்றேண்ணே... அந்த வழியாத்தானே தெனைக்கும் வேலைக்குப் போறேன்... ஒரு மணி முன்னால கெளம்பி இதையும் கவனிச்சிட்டாப் போவுது'ன்னான்... அதான் கூட்டிகிட்டு வந்தேன்.

பெருமாளை ஏறிட்டுப் பார்த்தேன்.

ரெளடி மாதிரி தலையைப் பரட்டையாய் வைத்துக்கொள்வதும், கலர்க் கைலியைப் புரளப்புரள கட்டுவதும்தான் ஸ்டைல் என்று சிலர் இருப்பது போலல்லாமல், ஒட்ட கிராப் வெட்டின முடியை, எண்ணெய் தடவி படிய வாரியிருந்தான். வெள்ளையில் கட்டம் போட்ட அரைக்கை சட்டை, மடித்துக் கட்டப்பட்ட வெள்ளை நாலுமுழ வேட்டி, அதற்கு அடியில் பார்டராக எட்டிப்பார்த்த காக்கி நிக்கர்.

முகத்தில் பூனைமுடியாகவே இருந்த மீசை தாடியையோ, ஷேவ் செய்வதற்கு அடையாளமாய் சொரசொரத்த தாவாங்கட்டையையோ காணோம்.

வயசு பதினெட்டு இருக்குமா?

என்னப்பா, அன்னாடம் வந்து கார் துடைக்கணும், கடைகண்ணிக்குப் போக வேண்டியிருந்தா போயிட்டு வரணும்... அவ்வளவுதான். என்ன சொல்றே?

செய்றேங்க... எட்டு மணிக்குதான் ·பாக்டரில மொத பெல் அடிப்பாங்க... நா ஏழுக்கெல்லாம் வந்து, செய்றதை செஞ்சுக்குடுத்துட்டுப் போயிடறேங்க...

முன்ன நாங்க திருச்சில இருந்தப்ப, இப்படித்தான் தினமும் ஒரு ஆள் வந்து வேலை செஞ்சிட்டுப் போவான்... முப்பது ரூபா குடுத்தோம். அதையே உனக்கும் குடுக்கறோம்... உனக்கும் சரிப்பட்டு, எங்களுக்கும் புடிச்சுப்போனா, பத்து ரூபா போட்டுக்குடுக்க ஐயாகிட்ட சொல்றேன்...

சரிங்க.

நாளைக்குக் காலைல வந்துடு... ஐயாவும் இருப்பாரு.

சரிங்க.

மறுநாள் காலையில் ஏழு மணி அடிக்க ஐந்து நிமிஷங்கள் இருக்கையில், பெருமாள் வந்து நின்றான்.

என் கணவருக்கு முதல் மனைவி, அவருடைய ·பியட் கார்... அப்புறம்தான் நான்.

கண்டவர்கள் அவர் காரைத் தொட்டுவிடக் கூடாது. எப்போதும் அது பளபளவென்று தூசிதும்பு இல்லாமல் இருக்க வேண்டும். கதவை அழுத்தி யாரும் சாத்திவிடக் கூடாது. ஏதாவது 'நட்' லூசாகி துளி சப்தம் கேட்டாலும், உடனே வொர்க்ஷாப்புக்கு எடுத்துப்போய் ரிப்பேர் செய்துவிடுவார். மூன்று மாசத்துக்கொருமுறை சர்வீஸ் பண்ண வேண்டிவரும்போது, அன்று முழுக்க பழியே என்று சர்வீஸ் ஸ்டேஷனில் தானும் காருடன் தங்கி, அவர்கள் கழுத்தை அறுக்காத குறையாய் வேலை வாங்குவார்.

ஒருதரம், தெரியாத்தனமாய் கார் ஓட்டக் கற்றுக்கொள்ள ஆசைப்பட்டு, இவரும் நல்ல மூடில் இருந்து, சரி, வா... கற்றுத்தருகிறேன்... என்று புறப்பட்டு காரில் ஏறி உட்கார்ந்ததும், ஸ்டீரிங் வீலை அப்படித் திருப்பாதே... கியரை குழந்தை மாதிரி மென்மையா பிடி, முரட்டுத்தனம் காட்டாதே! க்ளட்சை மெதுவா... இன்னும் மெதுவா விடு! வண்டி குதிக்கறது பார்... மெள்ள...மெள்ள... கார் கத்துக்க வந்திருக்கியா, இல்ல, உருப்படியா இருக்கறதப் போட்டுடைக்க வந்திருக்கியா? என்று அரைமணிக்குள் கத்தோ கத்தென்று கத்தித்தீர்க்க, இரண்டு நாள்களுக்கு எங்களுக்குள் சுமூகம் என்பதே இல்லாமல் போயிற்று.

அப்புறம் யோசித்தேன்... இத்தனை வசவு, திட்டு வாங்கியாவது, முகத்தைத் தூக்கி வைத்துக்கொண்டாவது இந்தக் காரை ஓட்டக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டுமா?

ம்ஹூம், நாட் வொர்த் இட்!

திருச்சியில் நாலு வருஷமாய் இருந்தவரைக்கும், வண்டியைத் துடைப்பது இதர வேலைகளைப் பற்றின கவலையில்லாமல், அதிநம்பிக்கையாய் ஒரு ஆள் கிடைத்து விட்டிருந்தான்.

சென்னைக்கு வந்துவிட்ட இந்த இரண்டு மாசங்களாய் கொஞ்சம் திண்டாட்டம்தான்.

முதல் மாசம் பூராவும் வீம்பாக, யாரும் என் காரைத் துடைக்க வேண்டாம்... சின்ன வேலை, இதுகூடவா என்னால முடியாது? என்று என் கணவர் பேசினாலும், வெளியூர் அடிக்கடி போக நேர்ந்து, திரும்ப வந்து சக்கரங்கள்