De Nieuwe Generatie

De Nieuwe Generatie

Door Geert van Ieperen

Copyright 2017 Geert van Ieperen

Uitgegeven door Smashwords

Licentie

Deze ebook is gratis, dus voel je vrij om het door te geven aan wie je maar wilt. Zolang je de inhoud maar niet aanpast natuurlijk.

We weten niet hoe de wereld er uit ziet over 40 jaar. Er zijn zat andere boeken over Artificial intelligence te vinden, en de meesten zijn niet zo positief. Toch denk ik dat het mogelijk is om een programma te schrijven dat het menselijk brein simuleert. Als we het op de juiste manier doen, dan kunnen wij een AI maken zoals NG.

Hoofdstuk 1

Op de vlucht

Ford trapte de deur open. Hij zwaaide zijn tas op zijn rug en rende naar de uitgang. Zijn haastige voetstappen galmde nog door de gang, toen hij de volgende deur bereikt had. Met een trap tegen de deur bereikte hij het donker van de nacht.

Hij had nog geen stap kunnen zetten toen een metalen arm hem op de grond sloeg. De robot gaf geen krimp toen Ford op de tegels landde.

U wordt aangehouden op verdenking van inbraak, zei de robot op een toon alsof hij koffie aan het serveren was.

Ford probeerde overeind te komen, maar de robot duwde hem abrupt weer naar de grond. Met zijn vrije arm greep de robot naar de tas en haalde er een geel-omlijnd kastje uit. Het apparaat had veel weg van een harde schijf, al werden ze van deze grootte sinds 2025 al niet meer gemaakt.

"Heeft u enig idee hoe belangrijk dit is voor de internationale veiligheid?"

Ford keek langs de robot. Wellicht meer dan je denkt.

Identificeer uzelf.

Ik ben de laatste persoon die je ooit nog zal zien.

Meneer... begon de robot dringend.

>WHAM!<

Vanuit het niets werd er een metalen pijp door de robot heen geslagen. De aanvaller belandde naast de robot, en rolde langs Ford.

Devlin,, zuchtte Ford. Je zou in het busje blijven wachten.

Hou je mond en kom mee! riep Devlin, terwijl hij overeind sprong. Het busje staat hier om de hoek.

Ford sprong op, en greep naar het apparaat. Met het kastje weer veilig in zijn tas rende hij snel achter Devlin aan.

Je moest weer per sé de held spelen hè? riep Ford toen hij achter het stuur van het busje sprong.

"Wat moest ik dan doen? riep Devlin geïrriteerd. Toen ik hier de hoek om kwam zag ik daar ineens die robot staan. Ik kan toch niet over hem heen rijden?"

Oké, het plan was veranderd, zei Ford, en trapte het gas onderin. Met gedoofde lichten suisde het elektrische busje het terrein af. Maar serieus, waarom met een twee meter lange pijp van het dak springen?

"Dat... oké. Allereerst, jij had gezegd dat robots weliswaar enorm goed kunnen zien, maar dat ze ook bijna doof zijn. Via het dak was dan de meest veilige manier om dichtbij te komen."

Je had ook gewoon over hem heen kunnen rijden. Probleem opgelost.

Ten tweede, ging Devlin verder, Fords opmerking negerend. Wij hebben geen pistolen. Het is misschien een grote shock voor ‘Mr. Gangster’ maar die luxe hebben we niet.

Ford draaide op de doorgaande weg en voerde de snelheid op. Nu de kwaliteit van de weg hoger was, viel al het geluid van de wagen weg. We hebben eigenlijk wel een kogel... reageerde hij toen. Het busje.

Juist. Ten derde, deze robots zijn ook weer geen idioten. Ze kunnen best een auto ontwijken.

Eigenlijk zijn het weldegelijk een stel idioten, corrigeerde Ford. In tegenstelling tot NG moeten deze robots eerst tien minuten rekenen voordat ze een besluit nemen. Zeker als er iets raars gebeurt zoals... aangereden worden met een busje.

Ze hadden de provinciale weg bereikt, en Ford zette de lampen aan. Het was rustig rond dit tijdstip. Ford trok een fles uit het deur vak en dronk het in een paar seconden leeg.

Dat is trouwens ook waarom NG zoveel op mensen leek,, ging Ford verder terwijl hij de fles achterin slingerde. "Die robots hadden natuurlijke reflexen voor alles, en reageerde soms intuïtief. Deze dingen van Reddex moeten alles eerst communiceren met het hoofdkwartier."

Devlin leunde achterover. Stel dat we zo’n robot nog eens tegenkomen, en moeten vechten...

Denk je echt dat ze nog bestaan? De crisis begon anderhalve maand geleden, en sindsdien heeft niemand meer een NG robot gezien. Het enige wat wij nog vonden was tot schroot gemaakt.

Devlin keek afwezig de nacht in. Weet je, we hebben tot nu toe alleen nog maar onze aandacht op NG gericht, maar Reddex zou ook nog wel interessant kunnen zijn. Ik bedoel maar, zodra de crisis begon kwamen ze ineens overal tevoorschijn.

Ik snap wat je bedoelt, reageerde Ford. "We weten echter dat Reddex door de Amerikanen gemaakt is, en dat zij Reddex overal afgezet hebben om controle te houden tijdens de crisis. Van NG weten we helemaal niets. Niet waar hij vandaan komt, niet wie hem gemaakt heeft, noch wat zijn intenties zijn."

"Leg mij dan maar eens uit waarom we afgelopen week die inval van Reddex kregen. In ieder geval niet voor onze veiligheid."

Ford wees naar de tas. Wij hadden twee kronieken. Blijkbaar is Reddex net zo geïnteresseerd in NG als wij.

Devlin dacht even na. Dat zou betekenen dat NG nog steeds ergens rondloopt. Anders hoeven ze die kronieken ook niet te hebben.

Ford liet het op zich inwerken en knikte. Denk jij dat Reddex de wereld van een veel grotere crisis heeft behoed?

Laten we hopen dat we daar snel achter komen, zei Devlin en sloot zijn ogen.

Dat was de vraag waar Ford en Devlin een antwoord op probeerde te vinden sinds de informatie crisis anderhalve maand geleden de wereld op zijn kop zette.

7 Oktober 2046, anderhalve maand geleden

Wereldwijd viel ineens het internet weg, samen met televisie, mobiele data en elke andere vorm van digitale communicatie. Niemand wist wat er gebeurde, en niemand kon er ook achter komen wat er gebeurd was. Het was juist op die dag dat Devlin een doorbraak zou maken op en zaak waar hij al jaren aan werkte voor de North European Security Agency. Ze hadden bewijs gevonden dat er een grote wapenhandel zou plaatsvinden tussen de plaatselijke motorclub en een duistere bende onder leiding van niemand minder dan de geniale Ford Yttri.

Devlin had zich op een hoge stapel dozen in de opslagruimte van het gebouw gepositioneerd, om te voorkomen dat iemand de achteruitgang zou nemen. Vanaf hier kon hij goed zicht houden zonder dat hij in absoluut gevaar was als er een probleem zou ontstaan. Een probleem zoals een uitval van communicatie.

HQ, geef antwoord! fluisterde Devlin veel te hard in zijn microfoon. Nog steeds geen antwoord. Hij wist dat hij in geval van communicatieverlies meteen moest afblazen, maar Devlin was niet van plan om meteen op te geven.

Er ging een deur open en er kwamen mannen de opslagruimte binnen.

"Zonder geld wordt er nog geen korrel verhandeld, begrepen?" riep een stem.

Jazeker, maar dat is toch geen reden om meteen weg te gaan? zei een ander. We kunnen gewoon wachten tot we weer contact hebben...

Zie je niet wat er aan de hand is? Dit is niet gewoon een storing van het internet, meer het resultaat van een EMP explosie.

Devlin schrok. Die eerste stem was absoluut die van Ford. Om de een of andere reden had hij besloten om via deze kant het gebouw te verlaten in plaats van de verwachtte zijdeur. Voorzichtig trok hij zijn dienstwapen.

De ander lachte gespeeld. Je weet toch dat EMP nog niet bestaat...

Ze stonden precies onder Devlin op dat moment. Het werd duidelijk voor hem dat Ford en de ander de enige twee personen waren die binnen gekomen zijn. Misschien dat hij achter hen kan komen, om ze beiden te arresteren...

>WHAM!<

De stapel dozen waar Devlin op lag, stortte ineens in toen Ford de ander er tegenaan gooide. Met alle dozen tuimelde Devlin omlaag en verloor zijn pistool. Toen hij zijn balans weer had gevonden keek hij op, recht in de loop van zijn eigen pistool.

Kijk nou eens, als dat geen agent van de NESA is, zei Ford enigszins opgewekt.

Devlin keek wanhopig rond. Tot zijn uiterste verbazing draaide Ford het pistool om en bood hem het handvat aan.

Ik heb jullie wel genoeg geholpen dacht ik zo. Tijd om weer eens wat samen te doen.

Compleet overrompeld keek Devlin hem aan. Langzaam begon het hem te dagen.

Wacht. Ho even. Is dit... Ben jij een infiltrant? riep hij.

Ford keek terug met een grijns. Ik noem het liever... Spion

Tegenwoordige tijd

De black-out is sindsdien nooit meer over gegaan, en staat inmiddels bekend als de informatiecrisis. En zelfs nu weet niemand wat er echt gebeurd is op die dag.

Ford had het busje inmiddels op een zijweg geparkeerd. Het duo leefde in het busje sinds de inval van een week geleden, vooral om uit het zicht van de autoriteiten te blijven. De meeste politie had wel wat beters te doen, waardoor alleen Reddex een probleem was voor hen.

Man, ga toch slapen voordat je met die dingen aan de slag gaat, riep Devlin.

Oh zeker, maar waarom geen analyse laten lopen terwijl we slapen? antwoordde Ford terwijl hij een kroniek aan de computer achterin het busje koppelde.

Nou, veel plezier ermee, zei Devlin en kroop dieper in zijn slaapzak.

Op de Koffie

Arles, Frankrijk: Augustus 2028

Voorzichtig tilde ik de machine tot bovenaan de trap.

"Hier is