Anumathi Illamal Thodathey!

http://www.pustaka.co.in

அனுமதி இல்லாமல் தொடாதே!

Anumathi Illamal Thodathey!

Author:

ஹம்சா தனகோபால்

Hamsa Dhanagopal

For more books

http://www.pustaka.co.in/home/author/hamsa-dhanagopal

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

அத்தியாயம் 1

அத்தியாயம் 2

அத்தியாயம் 3

அத்தியாயம் 4

அத்தியாயம் 5

அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 8

அத்தியாயம் 9

அத்தியாயம் 10

அத்தியாயம் 11

அத்தியாயம் 12

அத்தியாயம் 13

அத்தியாயம் 14

அத்தியாயம் 15

அத்தியாயம் 16

1

மேனகா அற்புதமாய் அலங்காரம் செய்யப்பட்டிருக்கிறாள். அவள் கல்லூரி தோழிகள் சூழ ஒரே சிரிப்பு.

இங்கே பார்ரீ மேனு, உனக்கு இத்தனைக் கஷ்டப்பட்டு அலங்காரம் செஞ்சதே எதுக்குத் தெரியுமா.

உன் அனுபவங்களை மறைக்காம எங்ககிட்ட சொல்லணும்.

மேனகா, மணி பத்தாகுது. இப்ப நாங்க எங்க வீட்டுக்குப் போறோம். ஆனா நாளைக்கு போன்ல கேட்போம்.

ஏதாவது மறைச்சு சொன்னே. அப்புறம்...

உன் மது கிட்டேயே கேட்டுருவோம்.

ஐய்யயோ... மதுவைப் பார்த்தா பாவமாப் பூச்சி மாதிரி இருக்கார்டி. அவரை இவ முழுங்கிடப்போறா.

பார்க்கலாம். நாளைக்கு யார் யாரை முழுங்கறாங்கன்னு.

நாங்க வர்றோம்டி இவளே. விஷ் யூ பெஸ்ட் ஆஃப் லக்.

தோழிகள் நான்குபேரும் அறைவிட்டுக் கிளம்ப, மறுவிநாடி பங்களாவிலிருந்து அவர்களுடைய கார் புறப்பட்டுப் போகிறது. தோழிகளின் ஊறல் இல்லாமல் மேனகாவிற்கு நிம்மதியாக இருந்தபோதும், பரபரப்பு, பயம், வெட்கம், எதிர்பார்ப்பு என அலைக்கழிக்கப்படுகிறாள்.

மது... திருமணத்தின்போதும் சரி வரவேற்பின்போதும் சரி இவளைச் சீண்டி… கிள்ளி... சே... நாகரிகமானவர். மற்றவர்களிடம் எத்தனை பண்போடு பேசி சிரிக்கிறார்.

அவள் அறைக்குச் சக்கர நாற்காலி உருண்டு வரும் ஒலியில், எண்ணங்களிலிருந்து மீள்கிறாள் மேனகா.

டேடி, நானே உங்க ரூமுக்கு வர நினைச்சேன். நீங்க எதுக்கு டேடி சிரமப்பட்டு...

கால்கள் சுவாதீனமற்று, உயிர் கண்ணில் தேங்கி நிற்க மகளைப் பரவசத்துடன் பார்க்கிறார் அவள் தந்தை விஸ்வநாதன். தன் மடியில் முகம் புதைத்து ஆசி கேட்கும் மகளின் கூந்தல் வருடுகிறார்.

மேனு, உன்னைத் தாய்க்குத் தாயாய் நின்னு வளர்த்திருக்கேன். ஒரு நல்ல தந்தையா நல்ல மாப்பிள்ளையும் பார்த்து கல்யாணம் செய்துட்டேன். இனிமே உன் பொறுப்பும்மா.

டேடி...

ஆமாம்மா மதுசூதன் தங்கமான பையன். அதுக்கு மேலே எனக்குச் சொல்லத் தெரியல. அவனை அனுசரிச்சிட்டு ஏதாயிருந்தாலும் மூணாம் மனுஷருக்குத் தெரியாம வாழ்க்கை நடத்தறது உன் கையில்தான்மா இருக்கு.

இதெல்லாம் எதுக்கு டேடி.

ஆமாம்மா சொல்ல வேண்டிய நேரம் வந்தாச்சு. எதாயிருந்தாலும் அதுக்காக என்னையோ மத்தவங்களையோ குத்தம் சொல்லாம நீ வாழப் பழகிக்கணும்.

குழப்பத்துடன் பார்க்கிறாள் மேனகா.

ஆமாம்மா. இதோ அவங்க வராங்க புறப்படும். மது நல்ல பையன். அவன் உனக்குக் கணவனா வர நீ அதிர்ஷ்டம் செய்திருக்கணும்.

அவர் சொற்கள் தேயுமுன் ஐந்து சுமங்கலிகள் கதவுக்கு வெளியே நின்று, தலை மட்டும் அசைத்து அவளை வரும்படி அழைக்கிறார்கள்.

இனம் தெரியாத பயத்தில் சில்லிட்ட கரத்தால் தந்தையின் கரங்களை அழுத்திவிட்டு புறப்படுகிறாள் மேனகா. தோழிகள் இருக்கும் வரை முதல் இரவுக்காகப் பரபரப்பும் எதிர்பார்ப்புமாய் நின்றவள் இப்போது தந்தையின் சொற்களில் எதையோதேட முயன்று... இனம் காணாமல்... அவசியம் இல்லாமல் பேச்சு பேசக்கூடியவர் அல்லவே... எதற்காக இப்படி...

வயதான மாது இவள் காதில் கிசுகிசுக்கிறாள். இவள் முகம் சிவக்காமல் பயம்தான் தெரிகிறது. மாடியில் நேற்றுவரை தந்தையின் அறையாக இருந்து இன்று முதலிரவு அறையாக அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கும் அறைக்குள் இவள் விடப்பட்டு...

கதவு வெளிப்பக்கம் தாளிடப்படும் ஒலி. மெல்லிய திரையால் நீல நிற ஒளி அறையைப் போர்த்தியிருக்க, குடும்பத்தில் வழிவழியாக வரும் தேக்கு மரக் கட்டில் பிரம்மாண்டமாய் அலங்கரிக்கப்பட்டு மல்லிகையும் மரிக்கொழுந்தும் இவர்கள் சொந்தம் சொல்ல... இவள் விழிகளின் பிடியில் அவன்... இரண்டு நாட்களுக்கு முன் இவளுடைய ஏக போக உரிமை ஆனவன்.

கட்டிலின் ஓரத்தில் குனிந்து உட்கார்ந்திருக்கிறான். இவள் வந்த ஒலி அவனைக் கவர்ந்ததாய் தெரியவில்லை. அவனிடம் எந்தச் சலனமும் இல்லை.

பட்டு ஜிப்பா, பட்டு பைஜாமா... அவன் அழகையும் ஆண்மையும் கம்பீரத்தையும் தூக்கலாய்க் காட்ட... இவள் தான் அவன் அருகே போய் நிற்கிறாள். அவன் பேசுவான் என்கிற இவள் எதிர்பார்ப்பு வினாடிகளின் கரைசலில் ஓடுகிறது.

நான் உங்களை மதுன்னு அழைக்கலாமா?

இவள் கேள்வி இவளிடமே திரும்புகிறது.

மது, உங்களுக்கு உடம்பு நல்லாதானே இருக்கு.

……..

மது, ப்ளீஸ் பேசுங்க. எனக்கு இப்படி, மது.

இவள் அவசரமாய் அவனைப் பிடித்து உலுக்குகிறாள்.

உள்... நீ எப்ப வந்தே. ஸாரி... உட்கார்.

அப்படி எங்கேதான் உங்க கவனம். உம்... என் ப்ரண்ட்ஸுங்க...

அவள் நாணமும் மகிழ்ச்சியுமாய் இனிமையாய்ப் பேசுகிறாள். அவள் சில்லிட்ட கரம் அவன் தோளில்