Եկեղեցու աճը ...դա անհնարին չէ՛:

ԵԿԵՂԵՑՈՒ ԱՃԸ ԵՎ ՎԱՌՎՈՂ ՓԱՓԱԳԸ

Գլուխ 1

Եկեղեցու աճը և վառվող փափագը

Առանց մարգարեության ժողովուրդը կվայրենանա...

Առակաց 29:8

Տեսիլքն իսկապե՞ս հանգեցնում է եկեղեցու աճին

Տարիներ առաջ ես Դեյվիդ Յոնգի Չոյի ամսագրում կարդացի, թե որքան կարևոր է եկեղեցու աճի համար երազանք ու տեսիլք ունենալը: Նախկինում ես չէի հասկանում, թե ինչո՞ւ է տեսիլքն անհրաժեշտ եկեղեցու աճի համար:

Դր. Դեյվիդ Յոնգի Չոն՝ աշխարհի ամենամեծ եկեղեցու հովիվն ու եկեղեցու աճի գաղափարի ջատագովը, նաև ասաց մեկ այլ բան, որ ես չէի հասկանում: Նա ասաց. «Ձեր տեսիլքն է որոշում Ձեզ: Դուք չեք որոշում Ձեր տեսիլքը»: Ես նաև սա չէի հասկանում:

Անկեղծ ասած՝ ես ընդունում էի, որ «տեսիլք ունենալու» թեման առաջնորդ լինելու վերաբերյալ բոլոր դասընթացներում միշտ նշվում էր որպես առանցքային կետ:

Երբ լսում էի, թե ինչպես էին մարդիկ սովորեցնում տեսիլք ունենալու և նպատակները նշելու կարևորության մասին, ես չէի հասկանում, թե ինչպես է դա հանգեցնում եկեղեցու աճին: Եկեղեցու աճի վերաբերյալ համաժողովներին ներկա գտնվող բոլոր հովիվները խանդավառված էին թվում եկեղեցու աճի տեսիլքներով ու երազանքներով:

Ես ինքս ինձ մտածում էի. «Բայց չնայած այն հանգամանքին, որ բոլոր հովիվները փափագում են իրենց եկեղեցիների աճը, այդ եկեղեցիները դեռևս չեն աճում: Եթե տեսիլքներն ու փափագը հանգեցնեին եկեղեցու աճին, ապա բոլոր եկեղեցիները մեծ կլինեին»:

Ձեր տեսիլքը պետք է իսկապես վառվող լինի

Տարիներ անց ես հասկացա, որ այն տեսիլքը, որ Դուք պետք է ունենաք, պետք է վառվող տեսիլք լինի: Չի կարելի ունենալ մակերեսային տեսիլք մեծ եկեղեցու վերաբերյալ: Մակերեսային տեսիլքը չի նպաստի Ձեր եկեղեցու աճին: Տեսիլքը պետք է Ձեզ ներսից ուտի և խռովի Ձեր հոգին: Այդ ժամանակ միայն կկատարվեն այն բոլոր բաները, որոնց մասին ասում էր Դր. Չոն: Այդ բաղձալի տեսիլքը Ձեզ բառացիորեն կդարձնի մեգաեկեղեցու հովիվ:

Փաստացի, մեծ եկեղեցի ունենալու վառվող տեսիլքի բացակայության պայմաններում Դուք երբեք եկեղեցու աճ չեք գրանցի:

Վառվող տեսիլքը հանգեցնում է եկեղեցու աճին ոգեշնչելով, դժվարությունների միջով Ձեզ առաջնորդելով դեպի եկեղեցու իրական աճն այնպես, որ ի զորու չէ անել ոչ մի սովորական մարդ:

Վառվող տեսիլքը դառնում է բոլոր եկեղեցիների աճի անտեսանելի շարժիչ ուժը

Մեծ եկեղեցու հովիվ դառնալը երկար ու չարչարանքներով լի ճանապարհ է:

Վառվող տեսիլքն ու երազանքն այն անտեսանելի շարժիչ ուժն է, որն առաջնորդում է ծառայողին փոքր եկեղեցու հովվից մեգաեկեղեցու հովիվ դառնալու ճանապարհին:

Որոշ հովիվներ չունեն այդ ներքին շարժիչը, որը հարկավոր է, որպեսզի նրանք կարողանան հաղթահարել եկեղեցու աճի համար անհրաժեշտ բազմաթիվ դժվարությունները:

Արտաքին ազդեցությունը չի կարող Ձեզ մեգաեկեղեցու հովիվ դարձնել

Չկա արտաքուստ գործող որևէ խորհուրդ կամ ներդրում, որը կկարողանա բավականաչափ ուժեղ խթան հանդիսանալ մեգաեկեղեցու հովիվ դառնալու դժվար ճանապարհին: Ձեր՝ մեգաեկեղեցու հովիվ դառնալուց շատ առաջ բոլոր արտաքին ազդեցությունները կմարեն: Արտաքին խորհուրդները, խրախուսանքն ու հորդորը չափազանց վաղանցիկ են, որպեսզի կարողանան ավետարանի ծառայողի համար եկեղեցու աճի ճանապարհն անցնելու խթան հանդիսանալ:

Ինչի՞ կարող է Ձեզ մղել տեսիլքը

Վառվող ներքին տեսիլքն ու երազանքը Ձեզ տալիս է մի բան, որն ուրիշ ոչ ոք չի կարող անել Ձեզ համար:

Վառվող տեսիլքն ու երազանքը Ձեզ դարձնում է բավականաչափ խոնարհ, որպեսզի Դուք անեք եկեղեցու աճի համար անհրաժեշտ ամեն բան:

Մեծ եկեղեցի ունենալու Ձեր վառվող տեսիլքն ու երազանքը ստիպում է Ձեզ աղոթել եկեղեցու աճի համար: Առանց վառվող տեսիլքի ու երազանքի Դուք այնպես ջերմեռանդ չէիք աղոթի, որ գրավեիք Աստծո ուշադրությունը:

Մեծ եկեղեցի ունենալու ձգտումն ու երազանքը ստիպում է Ձեզ եկեղեցու աճի համար անհրաժեշտ իմաստություն ու ռազմավարություն ունենալ: Առանց ձգտման ու երազանքի Դուք անհրաժեշտ ժամանակը չէիք տրամադրի եկեղեցու աճն ապահովող իմաստություն ձեռք բերելու համար: Դուք շատ շուտ կձանձրանայիք այն ռազմավարություններից, որ ուսուցանում են եկեղեցու աճի մասին քարոզող հովիվները: Առանց տեսիլքի՝ Դուք կասեիք, որ այդ ուսմունքները արդյունք չեն տալիս:

Ներքին ձգտումն ու երազանքը պատճառ կհանդիսանան, որպեսզի Դուք ընթերցեք ու վերընթերցեք միևնույն բաները, մինչև որ արդյունք լինի:

Առանց մեծ եկեղեցի ունենալու ներքին ձգտման ու երազանքի Դուք ժամանակ չեք գտնի, որպեսզի կարդաք այն բոլոր գրքերը, որոնք նպաստում են եկեղեցու աճին:

Մեծ եկեղեցի ունենալու ձգտումն ու երազանքը Ձեզ կմղեն հանդիպելու մարդկանց, ովքեր Ձեզ կօգնեն ունենալ մեծ եկեղեցի: Այն Ձեզ բավականաչափ խոնարհ կդարձնի, որպեսզի Դուք շփվեք ու ընկերակցեք ճիշտ մարդկանց հետ, մինչև որ նրանց ազդեցությունն ու օծությունը կփոխանցվի Ձեզ:

Առանց մեծ եկեղեցի ունենալու ձգտման ու երազանքի Դուք չեք ընկալի այն պատգամները, որոնք հանգեցնում են եկեղեցու աճին: Դուք կքննադատեք և նույնիսկ ծաղրի առարկա կդարձնեք հենց այն, ինչը Ձեզ ամենից շատ է անհրաժեշտ:

Վառվող տեսիլքն ու երազանքը ուժի, տոկունության ու հաստատակամության  աղբյուրն է, որոնք Ձեզ անհրաժեշտ են եկեղեցու աճի երկար ճանապարհին:

Մաս 2

ԵԿԵՂԵՑՈՒ ԱՃԸ ԵՎ ԿԱՄԱՎՈՐ ԾԱՌԱՅՈՂՆԵՐԸ

Գլուխ 2

Ինչպե՞ս ունենալ մեծ ձեռքբերումներ կամավոր ծառայողների միջոցով

«Laikos»՝ կամավորները

Պատմությունը ցույց է տալիս, որ մեծ գործեր կարող են կատարել նաև այն մարդիկ, որոնք «օժտվածության պակաս ունեն»: Հասարակ մարդկանց կամ կամավոր ծառայողների նվաճումներին հպանցիկ հայացք գցելով՝ Դուք կոգեշնչվեք և կցանկանաք ներգրավել նրանց Ձեր եկեղեցու աճի գործում: 

Կամավոր բառը ծագում է հունարեն «Laikos» բառից, որը նշանակում է «վարպետություն չունեցող»: Ստորև բերվում է կամավոր ծառայողի մի քանի սահմանում.

Կամավոր ծառայողը հասարակ մարդ է:

Կամավոր ծառայողը նորմալ մարդ է:

Կամավոր ծառայողը առօրեական մարդ է:

Կամավոր ծառայողը սովորական մարդ է:

Կամավոր ծառայողը շարքային մարդ է:

Կամավոր ծառայողը ընդհանուր տեսակի մարդ է:

Կամավոր ծառայողը ամենօրյա մարդ է:

Կամավոր ծառայողը միջին մարդ է:

Կամավոր ծառայողը մասնագետ չէ:

Կամավոր ծառայողը գործի գիտակ չէ:

Կամավոր ծառայողը հատուկ որակավորում չունի:

Կամավոր ծառայողը արհեստավարժ չէ:

Կամավոր ծառայողը հատուկ ուսուցում չի ստացել:

Կամավոր ծառայողը հավաստագիր չունի:

Կամավոր ծառայողը արտոնագրված մարդ չէ:

Մեծ նվաճումներ եկեղեցական աշխարհում

Կամավոր ծառայողները Եկեղեցու Մեծ Բարեփոխման սյուներն էին:

Մարթին Լյութերի կողմից Աստվածաշունչը հասարակ մարդկանց համար թարգմանելը փոխեց աշխարհը: Միայն լատիներեն լինելու փոխարեն Աստվածաշունչն ավելի հասանելի դարձավ սովորական մարդկանց համար:

Երբ սովորական/կամավոր մարդիկ հայտնության խոսքը ստացան, նրանք փոխեցին աշխարհը: Հասկանալով, որ Աստծո շնորհքի միջոցով փրկությունը տրվում է բոլոր մարդկանց, նրանք ոտքի կանգնեցին և հաջողությամբ իրականացրին այն, ինչ մենք այսօր կոչում ենք Բարեփոխում:

Կամավոր ծառայողները մեծ Մեթոդիստական Եկեղեցու սյուներն էին:

Արդեն 20-րդ դարի կեսերին Մեթոդիստական Եկեղեցին Միացյալ Նահանգների Բողոքական հարանվանության մեջ ամենամեծն էր: Մեծ մեթոդիստական Եկեղեցին  բարձրացավ կամավոր ծառայողների օգնությամբ:

Մեթոդիստական եկեղեցու վաղ ավանդույթներից մեկն այն էր, որ կամավոր ծառայող քարոզիչը երկրպագության ու քարոզի առաջնորդ էր նշանակվում մի խումբ եկեղեցիներում՝ այսպես կոչված «շրջանակում»:

Կամավոր քարոզիչը ոտքով կամ ձիով անցնում էր նախապես հաստատված քարոզի վայրերով՝ ըստ համաձայնեցված ժամանակացույցի:

Ծառայողների ու հովիվների նշանակումից հետո քարոզելու այս ավանդույթը շարունակվեց «Մեթոդիստական Տեղական Քարոզիչներ»-ի կողմից, որոնք նշանակվում էին առանձին եկեղեցիների կողմից և իրենց հերթին հաստատվում ու հրավիրվում էին մոտակա եկեղեցիներից՝ իբրև ծառայողին օգնական կամ փոխարինող՝ նրա նախատեսված բացակայության դեպքում:

Կամավոր ծառայողները աշխարհի ամենամեծ եկեղեցու սյուներն էին.

Յոիդոյի Ամբողջաավետարանական Եկեղեցու հիմնարար սկզբունքներից մեկը, որի վրա կառուցված է այդ եկեղեցին, կամավոր ծառայողների միջոցով գործելն է:

Յոիդոյի Ամբողջաավետարանական Եկեղեցին հիմնադրվել է Դեյվիդ Յոնգի Չոյի ու նրա զոքանչի՝ Չոյ Ջա-շիլի կողմից, ըստ որում Աստծո Ժողովարաններ միությունը ներկայացնող այս երկու հովիվների երկրպագության քույրական ծառայությունը հիմնվել է 1958թ. մայիսի 15-ին՝ բաղկացած լինելով Չոյ Ջա-շիլի տանը հավաքվող չորս կանանցից:

1977թ. Եկեղեցու անդամների թիվը հասավ հիսուն հազարի, որն ընդամենը երկու տարի անց կրկնապատկվեց: 1981թ. նոյեմբերի 30-ին եկեղեցին բաղկացած էր ավելի քան երկու հարյուր հազար անդամից: Այդ ժամանակ դա աշխարհի ամենամեծ միասնական համայնքն էր և ճանաչվեց որպես այդպիսին «Լոս Անջելես Թայմզ»-ի կողմից:

2007թ. նրա անդամների թիվը հասավ 830.000-ի՝ ունենալով կիրակնօրյա յոթ ծառայություն, որոնք թարգմանվում էին տասնվեց լեզվով:

4. Կամավոր ծառայողները Նիգերիայից և Գանայից սկիզբ առած եկեղեցիների հսկայական ցանցերի հիմնասյուներն են:

Ե՛վ Նիգերիայում սկզբնավորված Փրկության Քրիստոնեական Եկեղեցին, և՛ Գանայում հիմնված Պենտեկոստեի Եկեղեցին հայտնի են կամավոր ծառայողների օգնությունից մեծապես օգտվելու իրենց ավանդույթով: Այս երկու ծառայություններն էլ մասնաճյուղ եկեղեցիների մեծ համակարգ ունեն և կանոնավոր կերպով դիմում են կամավոր ծառայողներին, որպեսզի նրանք քարոզեն և հովվություն անեն: 

Պենտեկոստեի Եկեղեցին հիմնադրվել է իռլանդացի մի միսիոների կողմից, որին ուղարկել էր Միացյալ Թագավորության Բրեդֆորդի Առաքելական Եկեղեցին այն ժամանակվա Ոսկե Ափ տարածաշրջան:

Պենտեկոստեի եկեղեցին այժմ ունի 1.7 միլիոն անդամ, աշխարհի բոլոր աշխարհամասերի 70 երկրներում ավելի քան 13000 եկեղեցի:

Փրկության Քրիստոնեական Եկեղեցին հիմնադրվել է 1952թ. Նիգերիայում, Պա Ջոշիա Ակինդայոմիի կողմից:

Իր Ավագ Հովվի՝ Վերապատվելի Ի. Է. Ադեբոյեի առաջնորդությամբ այն մասնաճյուղ եկեղեցիներ է բարձրացրել ավելի քան 140 երկրներում՝ ունենալով միլիոնավոր անդամներ:

Այս բոլոր ձեռքբերումներն իսկապես մեծ են, և դրանք հնարավոր են դարձել կամավոր ծառայողների ավանդի շնորհիվ:

Մեծ նվաճումներ ոչ հոգևոր աշխարհում

1. Ժողովրդավարական կառավարման մեծ համակարգը ծնունդ է առել կամավորների միջոցով.

Ժողովրդավարությունը սովորական մարդկանց հնարավորություն է տալիս ցանկության դեպքում միջամտել և կառավարությունը փոխել:

Ժողովրդավարությունը անընդունելի պայմաններում ապրելուց հրաժարվելու  հասարակ մարդու իշխանությունն է:

Ժողովրդավարությունը պետական գործերում հասարակ մարդու մասնակցությունն ու ազդեցությունն է:

Ժողովրդավարությունը հիմնված է բոլոր մարդկանց հավասար հնարավորություններ տալու սկզբունքի վրա:

Կամավորների միջոցով է սկսել գործել գերհզոր ուժը.

Ամերիկյան Հեղափոխությունը հասարակ կամ կամավոր մարդկանց ուժի շնորհիվ  պատմություն կերտելու դասական օրինակ է:

Հասարակ մարդը ծնունդ տվեց գերհզոր ուժին: Նախորդ հարյուրամյակի վերջում Ամերիկյան Հեղափոխությունը արդեն համարվում էր հաջողված փորձարկում, որը ցույց տվեց, թե ինչպես կարող է մի քանիսի կողմից կառավարվող աշխարհը վերածվել շատերի կողմից կառավարվող աշխարհի:

Հեղափոխությունը մեծամասամբ կազմակերպված էր փոքր հեղափոխական կազմակերպությունների կողմից, որոնցից էր «Ազատության Որդիներ»-ը: Այս կազմակերպությունները ղեկավարվում էին ոչ թե հարուստ ու ազդեցիկ կալվածատերերի, այլ միջին սոցիալական կարգավիճակի հասարակ մարդկանց կողմից, որոնք համախմբվել էին՝ հեղափոխության սերմերը տնկելու նպատակով:

3. Ընտրությունների մեծ հաղթանակը ձեռք բերվեց հասարակ մարդկանց միջոցով.

2008թ. մայիսին Բարաք Օբաման՝ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների առաջին սևամորթ նախագահը, Դեմոկրատական կուսակցության  կողմից առաջադրվեց որպես  Միացյալ Նահանգների նախագահի թեկնածու:

Չնայած այն հանգամանքին, որ երկրի հարուստ ու ազդեցիկ Դեմոկրատները Քլինթոնի կողմնակիցներն էին և նրան ապահովում էին միլիոնավոր դոլարներով, Օբաման ավելի շատ գումար հավաքեց, քան պատմության մեջ որևէ այլ նախագահի թեկնածու՝ օգտվելով հասարակ մարդկանց ուժից:

Օբաման իր ընտրարշավում հավաքեց ավել քան 80 միլիոն, որի մեծ մասը հասարակ մարդկանց փոքր անհատական ներդրումներն էին կազմում:

Գլուխ 3

Ինչպե՞ս են կամավոր ծառայողները նպաստել եկեղեցիների աճին

Ես ունեցել եմ երկու տարբեր ծառայություններ՝ վարձատրվող և կամավոր ծառայություն: Հովիվների մեծ մասը գիտի միայն վարձատրվող ծառայության հարթության մասին: Իմ նպատակն է օգնել Ձեզ բացահայտելու այն իրողությունը, թե ինչպես կարող են կամավոր ծառայողները նպաստել Ձեր եկեղեցու աճին:

Կամավոր ծառայողն այն մարդն է, որը պահպանում է իր աշխարհիկ աշխատանքը, բայց միևնույն ժամանակ եռանդուն ծառայող է Տեր Հիսուսի Եկեղեցու մեջ: Վարձատրվող ծառայողն այն մարդն է, որը թողել է իր աշխարհիկ աշխատանքը, որպեսզի ամբողջությամբ նվիրվի ծառայությանը:

Շատ վարձատրվող ծառայողներ լավ չեն վերաբերվում ծառայության մեջ կամավորների մասնակցության գաղափարին: Դա այն պատճառով է, որ նրանք ուզում են ծառայությունը պահել որպես մի քանի Աստծո կողմից «կանչված» մարդկանց բացառիկ իրավունք:

Շատ վարձատրվող ծառայողներ չեն ցանկանում հաշտվել այն իրողության հետ, որ կամավոր ծառայողները կարող են էական (ոչ ֆինանսական) ներդրում ունենալ ծառայության մեջ: Շատ վարձատրվող ծառայողներ ուրախությամբ պահում են իրենց կամավոր ծառայողներին պարզապես իբրև ֆինանսական աջակիցների:

Հովիվներն ուզում են իրենց բացառիկ հովվական պարտականությունները կատարելիս իրենց յուրահատուկ զգալ: «Ինչո՞ւ պետք է կամավոր ծառայողն անի այն, ինչ ես եմ անում»,- ասում են նրանք: Նրանք մտածում են. «Ի վերջո, եթե ամեն մեկը կարող է անել այն գործը, որ ես եմ անում, ի՞նչն է ինձ առանձնահատուկ դարձնում: Ի՞նչն է ինձ՝ հովվիս, դարձնում ուրիշ, եթե կամավոր ծառայողները կարող են անել նույն բաները, ինչ ես եմ անում»:

Շատ ծառայողներ վստահ չեն, որ կամավորները կարող են ծառայել: Ես ունեմ հովիվներ, որոնք ինձ հարցնում են. «Արդյո՞ք նրանք ժամանակ կունենան հոտի կարիքները հոգալու համար», «Կկարողանա՞ն նրանք հրատապ հարցերին արձագանքել» կամ «Կարո՞ղ են նրանք ծառայել նույնչափ հզոր, որքան մենք»:

Այս բոլոր հարցերի պատասխանը պարզ է՝ վստահ այո՛: Ես ինքս կամավոր ծառայության մեջ եմ եղել տարիներ շարունակ և պարզել եմ, որ դա գործնականում հնարավոր է:

Ես գրում եմ այս գիրքը, որպեսզի Ձեզ ներկայացնեմ միայն տաճարում Աստծուն սպասող ձեռնադրված քահանաների մասին ավանդական պատկերացումների այլընտրանքային տարբերակը: Կամավոր ծառայությունը եկեղեցու աճի բանալին է: Այն բոլոր եկեղեցիները, որոնք տպավորիչ աճ են գրանցել, կիրառել են ծառայության մեջ կամավոր մարդկանց օգտագործելու սկզբունքը: Հավատում եմ, որ սա է Մեծ Հանձնարարականը կատարելու բանալին: Անկարելի է, որ մենք կարողանանք Աստծո համար շահել այս աշխարհը միայն մի քանի քահանաների ու հովիվների օգնությամբ: Բոլորը պետք է մասնակցություն ունենան: Շատ մարդիկ պետք է ներգրավված լինեն ավելի բարձր ծառայողական մակարդակում: Եկեղեցում պետք է կամավոր ծառայության վերածնունդ տեղի ունենա:

Կա մի երևույթ, որը կոչվում է կամավոր հովիվ, այսինքն՝ հովիվ, որը համատեղում է իր աշխարհիկ աշխատանքն ու հովվությունը: Իմ եկեղեցիների հովիվների իննսուն տոկոսը կամավորներ են:

Վարձատրվող հովիվները պետք է իրենց կարգավիճակում ապահով զգան իրենց, որպեսզի խրախուսեն և ներգրավեն նաև կամավոր ծառայողներին: Ծառայության մեջ ոչ մի առեղծվածային բան չկա: Կան հովիվներ, որոնք ուզում են, որ ծառայությունը առեղծվածային թվա, որպեսզի անդամները կախման մեջ լինեն իրենցից: 

Ժամանակն է, որպեսզի հովվություն և առաջնորդություն անող մարդկանց արվեստը ազատվի առեղծվածային լինելուց: Դա այնպիսի գործ է, որում շատերը կարող են ներգրավված լինել: Ինչպիսի՜ օրհնություն է կամավոր մարդկանց համար, երբ նրանք բացահայտում են, որ իրենք կարող են օգտակար լինել ծառայության մեջ: Ինչպիսի՜ օրհնություն է հովվի համար, որ նա բացահայտում է, որ կամավոր ծառայողների օգնությունը նպաստում է իր եկեղեցու աճին:

Ես չեմ ասում, թե վարձատրվող ծառայողների անհրաժեշտություն չկա: Ես ինքս վարձատրվող ծառայող եմ: Մեծ անհրաժեշտություն կա, որպեսզի վարձատրվող ծառայողները լիովին ներգրավված լինեն ծառայության մեջ: Կան բաներ, որ միայն վարձատրվող ծառայողները կարող են անել:

Ես կամավոր հովիվ եմ եղել

Ես հանդիպեցի Տիրոջը, երբ մոտավորապես տասնհինգ տարեկան էի՝ միջնակարգ դպրոցում: Այն օրվանից սկսած, երբ կյանքս հանձնեցի Քրիստոսին, ես շատ գործուն ծառայող դարձա: Ես ներգրավված էի հոգիների փրկության ու նորադարձների խնամքի ծառայության մեջ: Ես նաև ծառայում էի Տիրոջ համար երգելով ու երաժշտական գործիքներ նվագելով:

Իմ քրիստոնեական կյանքի առաջին փուլում ես ավանդական կիրակնօրյա ծառայությունների այցելու չէի: Իրականում, ես գրեթե չէի մասնակցում կիրակնօրյա ծառայություններին: Իմ քրիստոնեական կյանքն այնքան հագեցած էր երկուշաբթիից մինչև շաբաթ օրերին, որ ես արդյունքում կիրակի օրերին պարզապես հանգստանում էի: Երկուշաբթի և չորեքշաբթի օրերին ես աղոթքի ծառայություն և Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն էի անցկացնում: Երեքշաբթի և հինգշաբթի ես մասնակցում էի փառաբանության ծառայության փորձերին: Ուրբաթ օրերին մենք աղոթքի ու ծոմապահության ժողովներ էինք ունենում: Իսկ շաբաթ օրերին մենք մեկուսանում ու աղոթում էինք առավոտյան տասից մինչև երեկոյան վեցը: 

Մինչ ես ներգրավված էի այս բոլոր գործերում, զբաղվում էի նաև իմ կրթությամբ: Ես դպրոցն ավարտեցի գերազանցության վկայականով, որում յոթ բարձրագույն միավոր կար: Դա բոլոր չափանիշներով մեծ ձեռքբերում էր: Ավարտական վկայականի բարձրագույն միավորներով ես առաջինն էի իմ դասարանում և մեկն իմ դպրոցի այն քիչ շրջանավարտներից, որոնք ընդունվեցին բժշկական համալսարան: Այս ամբողջ ժամանակաշրջանում ես ամբողջովին ներգրավված էի ծառայության մեջ: Ես քարոզում էի: Ես նոր հոգիներ էի բերում Տիրոջը: Ես այցելություններ էի կատարում այդ մարդկանց տներ: Ես բազմաթիվ մարդկանց հետ զրույցներ էի ունենում: Ես ծոմի ու աղոթքի մեջ էի: Ես այնքան շատ էի ծոմ պահել, որ ինչ-որ ժամանակ սարսափելի նիհար էի: Ինչ-որ մեկն ինձ նույնիսկ հարցրեց. «Կարծում ես՝ կմախք լինելո՞վ դրախտ պիտի գնաս»:

Երբևէ իմ մտքով չանցավ, թե ինձ պետք է վճարեին այն ծառայության համար, որի մեջ ես ներգրավված էի: Մինչև տասնինը տարեկանս լրանալը ես ամբողջովին ծառայության մեջ էի: Ես մեծ հոտ ունեի, որն իմ ուղղորդմանն ու աղոթքին էր սպասում: 1980թ. ես արդեն կայացած քարոզիչ էի և «Սուրբգրային Միության Ընկերակցության» ղեկավարը: Ուզում եմ ասել, որ ծառայությունը համատեղելի է այլ զբաղմունքների հետ:

Ես ընդունվեցի համալսարան 1982թ. հոկտեմբերին: Մեծ արտոնություն էր սովորել բժշկություն՝ ամենադժվար ու ժամանակատար դասընթացներից մեկը: Համալսարանում ուսանելու տարիներին ես հիմնեցի մի Քրիստոնեական ընկերակցություն, որը մինչ օրս գոյություն ունի:

Չորրորդ կուրսում ես սկսեցի եկեղեցու հիմքեր հաստատել: Հետո դարձա հովիվ և ճանաչվեցի որպես այդպիսին՝ դեռևս բժշկականի ուսանող լինելով:

Այդ ամբողջ ընթացքում ինձ որևէ մեկը չի վճարել ծառայության համար: Ոչ էլ ես եմ անտեսել իմ ակադեմիական ուսումը: Ընդհակառակը, բժշկական համալսարանում ես գերազանց էի սովորում ու մրցանակների էի արժանանում: Ես իմաստություն դրսևորեցի և զոհաբերեցի իմ հանգստի ժամանակը, որպեսզի կարողանամ ծառայության մեջ լինել:

Զոհաբերություն և իմաստություն

Կամավոր ծառայության մեջ լինելու երկու բանալիներն են զոհաբերությունը և իմաստությունը:

Ո՞րն է հովվի հիմնական խնդիրը: Հուղարկավորություններ կատարելն ու ամուսնություններ օրինակացնե՞լը: Անշո՛ւշտ ոչ: Սրանք, իհարկե, ծառայողի պարտականություններից են, բայց ո՛չ հիմնականը: Եթե Ձեր ծառայությունը հասել է այն մակարդակին, որ Ձեր հիմնական պարտականությունները սահմանափակվում են ամուսնական ու հուղարկավորության ծեսեր կատարելով, ապա Ձեզ անհրաժեշտ է վերընթերցել Աստվածաշունչը: Ծառայողի հիմնական պարտականությունը Մեծ Հանձնարարկանըը իրականացնելն է:

Ուրեմն գնացեք բոլոր ազգերը աշակերտեցեք, նրանց մկրտելով Հոր և Որդու և Սուրբ