अध्यात्मिक धोके

अध्याय १ 

काही ठराविक गोष्टी प्रथम का कराव्यात

ख्रिस्ती लोकांसाठी चुकीच्या सवयी आणि पद्धती मोठ्या धोक्याच्या असतात. तुम्ही पापी असता तेव्हा, तुम्ही मूलतः दोन पर्यायांच्या मध्ये निवड करता: चांगले आणि वाईट. जसजसे तुम्ही प्रभूमध्ये वाढत राहता, तुमचे पर्याय वाढून त्याच्यापासून तुम्हाला अधिकाची निवड करता येते.

ह्यावेळी तुमच्या निवडी चांगले आणि वाईट ह्यामध्ये नाही तर चांगले आणि चांगले ह्यामध्ये असतात. काय करायचे आहे त्या बाबतीत, निवड करण्यासाठी बर्याच चांगली अगोष्टी असतात. त्या मुद्द्यापर्यंत तुम्ही पोहचू पर्यंत प्राधान्ये ह्यांची संकल्पना तुम्ही समजून घेणे महत्वाचे आहे: ‘’मी पहिल्यांदा काय करावे?’’ इतर लोकांच्यासमोर तुम्ही काही गोष्टी कराव्यात याबद्दल येशूने आपल्याला प्रगटीकरण दिले आहे. 

येशूने पहिल्यांदा कोणत्या गोष्टी कराव्यात ह्याबद्दल काय म्हंटले आहे हे जाणून घेणे स्वारस्याचे आहे. जेव्हा केव्हा येशू पहिल्यांदा त्या मुद्द्याबद्दल बोलत, त्याने ग्रीक शब्द प्रोटोन ह्याचा वापर केला. ह्या पुस्तकात, आपण तर प्रोटोन मुद्द्यांकडे पाहणार आहोत; ज्या गोष्टी पहिल्यांदा कराव्यात असे येशूने म्हंटले आहे. 

एक ख्रिस्ती म्हणून, पहिल्या गोष्टी तुम्ही पहिल्यांदाच कराव्यात. पहिल्या गोष्टी म्हणजे ज्या वेळेत, क्रमात, दर्जात आणि मूल्यात पहिल्या असतात. 

एका ख्रिस्तीने प्रथम सगळ्यात महत्वाची गोष्ट करावी. 

काही ठराविक गोष्टी प्रथम का कराव्यात ?

१. जी गोष्ट प्रथम केली जात नाही त्याचे महत्व गमावले जाते.

देव आपल्याबरोबर खूप संयम राखतो. बर्याच लोकांनी अवज्ञा केली आणि तसेच निघून गेले आहेत. देवाच्या वचनाचे महत्व आपण अवज्ञा करत राहिल्याने सरत जाते. इतर सर्व गोष्टींच्या पेक्षा जे महत्वाचे बनते तर तुच्छ आणि अमहत्वाचे बनते. 

आज, मी अभिषेकाच्या अंतर्गत सेवा करतो आणि बरेच लोक माझा त्यासाठी आदर करतात. पण जेव्हा मी ते केले तेव्हा जर देवाची आज्ञा पाळली नाही तर, मी वैद्यकीय तज्ञ म्हणून माझे आयुष्य साधारणपणे जगलो असेल.  

माझ्या वैद्यकीय सहकार्यांच्या मध्ये अनेक इस्पितळात बसलो असताना, पाळक बनण्याचा विचार अत्यंत विचित्र भासला असता. मी तर माझ्या मित्रांना म्हंटले असते, ‘’माझ्याकडे एकदा जी विचित्र कल्पना होती त्याबद्दल तुम्हाला सांगू द्या. मला एकेकाळी पाळक बनायचे होते ह्याबद्दल मी तुम्हाला सांगितले का? जेव्हा आम्ही तरुण होतो, आम्ही अधिक जास्त अध्यात्मिक आणि अव्यावहारिक होतो.’’ 

याजक्पनासाठी जे लोक तयार होते अशा प्रौढ लोकांना तुम्ही कधी भेटला? त्यांच्या वयातीत लेकरांच्या द्वारे अवज्ञा करण्यासाठी लोकांनी भरणा केली. 

एक माणूस मला ठाऊक आहे ज्याने त्याच्या एका लेकराला याजक बनण्यासाठी जबरदस्ती केली. 

तो त्याच्या मुलाला म्हंटला,’’ देवाने मला याजक बनण्यासाठी पाचारण केले पण मी ते केले नाही. तुम्ही तो याजक बनता आणि तुमच्याकडे कशाचाही अभाव होणार नाही म्हणून मी मालमत्ता आणि पैसा तुम्हाला देतो.’’ त्यांच्या जीवनाच्या शेवटी देवाच्या बरोबर असहकार्य आणि असमतीचे जीवन जगण्यासाठी त्यांना तडजोड करायची असते. 

प्रिय मित्रा, जितके जास्त तुम्ही स्वतःच्या मार्गात चालाल तितकेच जास्त तुमच्या स्वतःच्या दूरवर स्थित आणि अवास्तविक आज्ञा भासतील. प्रोटोन साठी एक कारण आहे. 

प्रोटोन, पहिल्यांदा गोष्टी करणे, तुमचा फसवणूक होण्यापासून बचाव करते. तुम्ही त्याच्या इच्छेत वाहत राहाल तसे देव तुमची काळजी घेऊन तुमच्याबरोबर राहील.  

२. जी गोष्ट प्रथम होत नाही ती कधीही होणार नाही. 

उशीर होणे म्हणजे बरेचदा रद्द करणे आहे. जे काही पहिल्यांदा होत नाही ते कधीच होऊ शकत नाही. मला माहित होते की काहीतरी गोष्ट लांबवणे म्हणजे ती रद्द करणे आहे. 

सेवा करण्यासाठी लंडन ते न्यू यॉर्क मला प्रवास करायचा होता. त्या रात्री मेरिलंड येथे सेवा करण्याचे योजिले होते. दुर्भाग्याने, लंडन मध्ये इथरो विमानतळातून अम्स्तेर्दाम आणि मग तिकडून जोडून न्यू यॉर्क येथे जाण्यासाठी माझी पहिली विमानाची सफारी होती. माझ्या तिकिटावरील वेळेकडे पाहताच माझा विश्वास बसला नाही. खरे होण्यासाठी खूप लवकर होते असा मी विचार केला. 

जेव्हा मी विमानतळावर गेलो, माझ्या आयुष्यात पहिल्यांदा, विमानात जाण्यासाठी मला खूप उशीर लागला. अम्स्तेर्दामच्या पुढची सफारीसाठी मला थांबावे लागले! 

"न्यू यॉर्कसाठी जोडीचे विमान घेऊन तुम्हाला नंतर सफारी मिळेलच असे नाही’’ असे त्यांनी मला सांगितले. त्या वेळेवरून मला समजले, मी तरीही कसेही करून न्यू यॉर्कला जाईन आणि अगदी वेळेतच मेरिलंड ला गाडी चालवून प्रवास करेल. म्हणूनच मी न्यू यॉर्क येथे फोन केला आणि मी कधी पोहोचणं ते पाळकांना सांगितले आणि मग तिकडून लगेचच मेरिलंड येथे गाडीने प्रवास करावा लागेल हे देखील सांगितले. मी त्त्यांना सांगितले की जरी थोडा उशीर झाला तरीही आपण वेळेतच आहोत आणि योग्य समयी कार्यक्रम सुरु होईल. 

अम्स्तेर्दाम मध्ये, मी अगदी आत्मविश्वासाने माझ्या न्यू यॉर्क येथील विमानात जात होतो हे जाणून की ते लवकरच उड्डाण करेल आणि मी माझ्या मार्गावर असेल. थोड्या वेळेनंतर, मी खिडकीतून बाहेर बघितले आणि लोक त्या विमानाच्या फळ्यांना सरळ करत होते. मग ती जाहिरात झाली: ‘’त्या इंजिनवर किती बर्फ आहे की उड्डाण कार्यासाठी ते सुरक्षित नाही. त्यामधून बाहेर पडण्यासाठी आपल्याला एक तास तरी लागेल. कृपया आमच्याशी ते सहन करा.’’  

मी दुसरा हिशोब केला आणि त्या कार्यक्रमासाठी अगदी वेळेतच मी मेरिलंड इकडे जाईल असे मला वाटले. सर्व मंडळी माझ्यासाठी थांबेल. अनेक आठवड्यापासून ते माझी अपेक्षेने वाट पाहत होते. दुर्भाग्याने, तसे होणे त्यात नव्हते. 

बर्फाची समस्या सोडवल्यावर, एक नवीन उद्भवली, आणि त्याने अधिक उशिर झाला. ह्यावेळी ते म्हंटले की विमानातील स्वच्छतागृहे कार्यरत नव्हते आणि ते त्यांना दुरुस्त करायचे होते. असे मी कधीच ऐकले नव्हते पण ते तर प्रत्यक्षात घडत होते! उड्डाणासाठी तयारी होण्यास दोन तासांचा अवधी होता. 

जसा वेळ जात होता मी तर अगदी विचारात बसलो, कल्पना करत की किती लोक त्या कार्यक्रमासाठीएकत्र जमले असतील. शेवटी, मी वेळेत पोहचू न शकल्याने तो कार्यक्रम रद्द व्हावा असे मी कबूल केले. मी माझ्या खुरीचीत बसलो असताना, लंडन मधील वीस मिनिटे झालेल्या उशीराने माझ्या कार्यक्रमाला कसे रद्द केले

त्यावेळी प्रभू माझ्याशी बोलला: ‘’तुम्हाला दिसते ना की उशीर होणे म्हणजे रद्द करणे आहे?’’ 

प्रभूने मला दाखवले की त्याच्या वचनाचे आज्ञापालन करण्यात उशीर मला कधीही त्याची इच्छा पूर्ण करण्याकडे नेणार नाही! प्रभूने मला हा अनुभव शिकू दिला की हे दाखवले की त्याच्या इछेचे पालन करण्यातील विलंब कधीतरी मी ते न करणे ह्यात परिणामी होते. 

ज्या लोकांना देवाच्या वचनाचे आज्ञापालन करायचे आहे ते चुकीच्या गोष्टी करतात म्हणून त्याची आज्ञा पाळत नाही. त्यांचा विवाह, त्यांची पीएचडी, एमबीए, आणि परदेशातील पाच वर्षांची सफर, हे सर्व प्रभूचे आज्ञापालन करतात. देवाचे आज्ञापालन करणे, ज्याला त्याने दुसरे प्राधान्य दिले, ते कधीही वास्तवात बसले नाही.  

मी तर ठराविक गोष्टी सिद्ध केल्यावर लोक पूर्णवेळ सेवेत जातात हे पाहून खूप खेदित होतो. दुर्भाग्याने त्या विलंबाने पूर्णवेळ सेवेत असणार्यांशी ती संधी कायमची बंद केली. लोकांना कळत नाही की जसा वेळ जातो, परिस्थिती इतकी बदलते की आता देवाची इच्छा वास्तविक वाटत नाही. 

विलंब बरेचदा म्हणजे रद्द करणे असते पण बर्याच लोकांना ही वास्तविकता माहित नसते. देव तुमच्याशी बोलला आहे काय? त्याने तुम्हाला काय करायला सांगितले? कदाचित देव तुमच्यासाठी प्रोटोन नसेल. कदाचित हजार वेगळ्या गोष्टी तुम्ही प्रभूचे आज्ञापालन करण्यासमोर येतात. 

३. पहिले जे असावे त्याला जर तुम्ही दुसरे स्थान दिले तर तो