Sudum Nilavu Sudatha Sooriyan

20

அன்று...

பிரதோஷம்: 15 நாட்களுக்கு ஒரு முறை வரும் திரயோதஷி திதி நாளின் மாலைப் பொழுதை பிரதோஷம் என்று சொல்கிறோம். ஒரு பகல் பொழுது எட்டு முகூர்த்தங்களைக் கொண்டது. இதில் எட்டாவது முகூர்த்தமான 4.30 மணி முதல் 6.00 மணி வரையான காலமே பிரதோஷ காலமாகும். இந்த வேளையில் சிவபெருமான் ‘சந்தியா நிருத்தம்’ என்னும் நடனத்தை ஆடுவதாக சொல்வார்கள். அப்போது சரஸ்வதி வீணை வாசிப்பாள். பிரம்மன் தாளம் போடுவார். நந்தி மத்தளம் கொட்டுவார். திருமால் குழல் ஊதுவார் என்பது புராணம்.

1

அரண்மனையின் மஹா மண்டபத்தில் அரசவை கூடியிருந்தது.

பணிப்பெண்கள் மயில்தோகை கொண்டு வீசியதால் எழுந்த மெல்லிய காற்று - அரியணையில் அமர்ந்து இருந்த மன்னன் சுந்தரசேனனின் முகத்தில் வியர்வை அரும்பாமல் பார்த்துக் கொண்டது. மன்னன் அவை நடவடிக்கைகளில் உன்னிப்பாய் கவனம் செலுத்திக் கொண்டிருக்க, அவனுக்கு அருகில் இருந்த அரியணையில் அமர்ந்து இருந்த மஹாராணி வாசமதி தன் அழகான மேனியை மெல்ல நெளித்தாள். மருதாணிச் சாற்றில் குளித்து சிவப்பேறியிருந்த விரல்களால் யாரும் அறியா வண்ணம் மன்னனின் இடுப்பைத் தொட்டாள். சாமரம் வீசும் பணிப் பெண்ணுக்கும் கேட்டு விடாதபடி மெல்ல அரசே ! என்றாள். அவள் விட்ட மூச்சுக்காற்றில் வாசனை திரவியம் மணத்தது. சபை நடவடிக்கையினின்றும் கலைந்த சுந்தரசேனன் அவளை ஏறிட்டு ‘என்ன’ என்பது போல் பார்த்தான். வாசமதி மன்னனின் காதோரம் தன் சிரத்தை மெல்லச் சாய்த்துக் கேட்டாள். காதுகளில் இருந்த ஆபரணங்கள் அழகாய் அசைந்தன.

சபை நடவடிக்கைகள் முடிய நீண்ட நேரம் ஆகும் போல் உள்ளதே....?

ஏன் தேவி....?

எனக்கு உடல்நலம் சற்று சரியில்லை. ஓய்வு எடுக்க வேண்டும் போல் உள்ளது.... - வாசமதி சொல்ல - மன்னன் புன்னகைத்தான்.

இதோ....! இன்னும் சற்று நேரத்தில் சபை நடவடிக்கைகள் முடிந்துவிடும். பிரதான அமைச்சர் நாட்டின் நிதிநிலைபற்றி சில கருத்துக்களைச் சொல்லி முடித்ததும் சபை கலைந்துவிடும் தேவி ! - மன்னன் சுந்தரசேனன் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் போதே காவலாளி ஒருவன் ஏந்திய ஈட்டியோடு உள்ளே வேக வேகமாய் வந்து பவ்யமாய் குனிந்தான்.

அரசர்க்கு வணக்கம்....! முதிய புலவர் பெருமான் ஒருவர் தங்களைப் பார்ப்பதற்காக வந்து வாயிலில் காத்து இருக்கிறார்.

முதியவரா.... ?

ஆம் அரசே.... !

பெயர் என்ன சொன்னார்....?

சாமந்தனார்

நோக்கம் என்னவென்று கேட்டாயா....?

சில அபூர்வ வகையான பூக்களை தங்களிடம் காட்ட வேண்டுமாம்.... வட எல்லையிலிருந்து வருகிறாராம்....!

முன்வரிசையில் அமர்ந்து இருந்த பிரதான அமைச்சர் இரும்பொறை முத்தரய்யர் அந்த காவலாளியை சினத்தோடு ஏறிட்டார்.

காவலாளியே! அந்தப் புலவரை நாளைய தினம் வரச் சொல். மன்னர்க்கு இப்போது நேரம் இல்லை....!

உத்தரவு அமைச்சரே....! - சொல்லிவிட்டு போகத் திரும்பிய காவலாளியை மன்னன் சுந்தரசேனன் தன் உரத்த குரலால் நிறுத்தினான்.

நில்.... காவலாளியே!

காவலாளி திரும்பி மறுபடியும் குனிந்து வணங்கினான். அரசே....!

அந்தப் புலவர் உள்ளே வரட்டும். முதியவர்களை அலைக்கழிக்க வைக்கக் கூடாது....!

உத்தரவு அரசர் பெருமானே....! காவலாளி அரண்மனை வாயிலை நோக்கிப் போக, அமைச்சர் இரும்பொறை முத்தரய்யர் வியப்போடு சுந்தரசேனனை ஏறிட்டார்.

மன்னா....! இது சபை அலுவல் நேரம். இது போன்ற வேளைகளில் நாம் புலவர்களையோ மற்றவர்களையோ அரசவைக்குள் அனுமதிப்பது வழக்கம் கிடையாது.

வழக்கம் இல்லை என்பது எனக்கும் தெரியும் அமைச்சரே....! வந்து இருப்பவர் ஒரு வயதான புலவர் என்றும், வட எல்லையிலிருந்து வந்து இருக்கிறார் என்றும், என்னிடம் சில அபூர்வமான பூக்களைக் காட்ட விரும்புகிறார் என்றும் காவலாளி சொன்னதால் மனதுக்குள் ஓர் ஆர்வம். எப்போதுமே நாம் பார்க்கின்ற சபை நடவடிக்கைகள்தானே....?

இருந்தாலும் மன்னா....! நாட்டின் நிதி நிலையைப்பற்றி தங்களிடம் சில கருத்துக்களைத் தெரிவிக்க இருந்தேன். அமைச்சர் இரும்பொறை முத்தரய்யர் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் போதே அந்தப் புலவர் அரச சபைக்குள் நுழைந்தார். முதியவர். கூன் போட்டு தளர்வாய் நடந்து வந்தார். வெண்ணிற தாடி மீசைக்குள் முகமும் கண்களும் தேஜஸோடு தெரிந்தது. வலது கையில் மான் தோலால் உருவாக்கப்பட்ட ஒருபை .

மன்னன் சுந்தரசேனனுக்கு எதிராக வந்து நின்று கைகளைக் குவித்தார். வந்தனம் மன்னா....!

வரவேண்டும் புலவரே....!

மன்னா....! என் பெயர் சாமந்தன். வடநாட்டில் உள்ள மதுராபுரியிலிருந்து வருகிறேன். நான் இந்த தென்னாட்டுக்குள் வருவது இதுவே முதல் தடவை. இந்த முதல்தடவையே தங்களைப் பார்க்க வந்ததற்கு ஒரு காரணம் இருக்கிறது....!

என்ன காரணம்?

"மன்னா....! நான் சித்த மருத்துவம் கற்ற ஒரு புலவன். பண்டையகால சித்தர்கள் எழுதி வைத்துவிட்டுப் போன பழம் பெரும் பாடல்களைப் படித்து அவைகளின் பொருள் உணர்ந்து மூலிகைச் செடிகளை உற்பத்தி செய்வதற்காக தோட்டம் ஒன்று அமைத்துள்ளேன். அந்த தோட்டத்தில் நான் வளர்த்த இரண்டு அற்புதமான மூலிகைச் செடிகளான ‘ஹம்ருதா’ ‘பிரவஞ்சனா’ இப்போது பூக்க ஆரம்பித்துள்ளன. அந்தப் பூக்களை நான் உங்களுக்காகக் கொண்டு வந்துள்ளேன். இந்தப் பூக்கள் சாதாரண பூக்கள் அல்ல. அரச வம்சத்துப் பூக்கள். தெய்வீக அம்சம் பொருந்திய பூக்கள். மற்ற பூக்கள் எல்லாம் பறித்த சில மணி நேரத்தில் வாடி வதங்கிவிடும். ஆனால் இந்த ஹம்ருதா, பிரவஞ்சனா பூக்கள் ஒரு மண்டலம் வரை அதாவது 48 நாட்கள் வரை வாடாமல் - பறித்த போது எவ்வளவு உயிர்ப்போடும் புத்துணர்ச்சியோடும் இருந்ததோ அதே போல் இருக்கும். மருத்துவ குணமும், தெய்வீக மணமும் பொருந்திய இந்தப் பூக்களை தங்களிடம் கொடுப்பதற்காக