Ainthu Gram Aabathu

17

1

நியூயார்க் விமான நிலையம்.

மழை லேசாய் தூறிக்கொண்டிருந்த அந்த விடியற்காலை வேளையில் ஏர் இந்தியா விமானம் ரன்வேயில் கால்பதித்து கைதேர்ந்த ஸ்கேட்டிங் விளையாட்டு வீரரைப் போல் வழுக்கிக் கொண்டு வந்து லௌன்ஞ்சுக்கு முன்பாய் இருந்த லேண்டிங் ஸ்பாட்டில் நிலை கொண்டது.

விமானத்தின் எக்னாமிக் வகுப்பில் இருந்த ஹாரிணி சீட்டில் உட்கார்ந்தபடியே முட்டை வடிவ கண்ணாடி வழியே குனிந்து விமான நிலையத்தைப் பார்த்தாள்.

நியூயார்க் விமான நிலையம் கலர்கலராய் நியான் விளக்குகளை அணிந்துகொண்டு இரைச்சலாய் தெரிந்தது. ஒளி பெருக்கிகளில் ஆங்கிலம் சிதறிக் கொண்டிருந்தது. மேக்னீஃபைட் டி.வி. திரைகளில் விளம்பரங்கள் நிறம் மாறியது. ஆண்களும், பெண்களும் பிங்க் நிற முகங்களோடு அரைகுறை ஆடைகளில் வரிசைகளில் பொறுமையாய் தெரிந்தார்கள்.

எக்ஸ்க்யூஸ்மீ...

குரல் கேட்டு ஹாரிணி நிமிர்ந்தாள். ஏர்ஹோஸ்டஸ் பெண் உஜாலா வெள்ளை சிரிப்போடு நின்றிருந்தாள்.

எஸ்...

வெளியே லேசாய் மழை பெய்து கொண்டிருக்கிறது. லௌன்ஞ்ச் போய்ச் சேர்வதற்குள் நீங்கள் நனைந்து விடுவீர்கள். உங்களுக்கு குடை தேவைப்படுமா...?

ஹாரிணி சிரித்தாள்.

வேண்டாம்... எனக்கு இந்த ஸ்கார்ப் போதும். மழை பலமாய் பெய்கின்ற மாதிரியும் தெரியவில்லையே...?

அப்படியானால் உங்களுக்கு குடை வேண்டாம்?

வேண்டாம். உதவி செய்ய முன் வந்த உங்கள் அன்புக்கு என் நன்றி.

அந்த ஏர்ஹோஸ்டஸ் பெண் ஒரு வெளிச்ச்சச் சிரிப்போடு ஹாரிணியின் கூந்தலைத் தொட்டாள்.

உங்களுடைய ஹேர் ஸ்டைல் எனக்கு நிரம்பவும் பிடித்துள்ளது... நீங்கள் அழகாகத் தெரிவதற்கு இந்த முடியலங்காரம்தான் காரணம்...

ஹாரிணி சிரித்தாள்.

மொத்தத்தில் நான் அழகாக இல்லையென்று சொல்லாமல் சொல்கிறீர்கள்...

நோ... நோ... அப்படியில்லை, உங்கள் முகம் அழகாகவே இருக்கிறது. கண்கள், உதடுகளைப் பார்க்கும் போது மறுபடியும் ஒரு ஐஸ்வர்யாராயைப் பார்ப்பது போன்ற உணர்வு.

வெளியே மழை. நீங்கள் வேறு ஐஸ் வைக்கிறீர்கள் என் உடம்பு தாங்காது.

இது ஐஸ் கிடையாது. நிஜம்...

எனி ஹௌ... தேங்க்ஸ் ஏ லாட் ஃபார் யுவர் கமெண்ட்.

ஹாரிணி சொல்லிக்கொண்டே தன் சிறிய ப்ரீப்கேஸை எடுத்துக் கொண்டு எழுந்தாள்.

ஏர்ஹோஸ்டஸ் கேட்டாள். உங்கள் பெயரைத் தெரிந்து கொள்ளலாமா?

வித் ப்ளஷர். மை நேம் ஈஸ் ஹாரிணி.

நீங்க ஏதாவது வேலை பார்க்கிறீர்களா இல்லை படிக்கிறீர்களா...?

வேலைதான்...

என்ன வேலை...?

ஜர்னலிஸ்ட், ஃப்ரீலான்ஸர், நீங்கள் அடுத்த கேள்வியை கேட்பதற்கு முன்பாகவே நான் பதில் சொல்லி விடுகிறேன். நான் நியூயார்க்குக்கு வந்த காரணம் இங்கே ஒரு வார காலம் தங்கி இங்கே உள்ளே இந்தியக் குடும்பங்களைச் சந்தித்து அவர்களைப் பற்றிய ஒரு கட்டுரைத் தொடர் எழுதத்தான்.

ஃபெண்டாஸ்டிக் ஜாப். உங்கள் முயற்சி வெற்றியடைய என் வாழ்த்துக்கள்...

நன்றி...

பயணிகள் மொத்தமும் கீழே இறங்கிப் போயிருக்க, ஹாரிணி ப்ரீப்கேஸோடு வேகவேகமாய் நடந்து விமானக் கதவுக்கு வந்தாள். கதவருகே நின்றிருந்த அமெரிக்கப் பெண் ஒருத்தி 'வெல்கம் டூ நியூயார்க்' சொல்ல, அதை ஒரு புன்னகையோடு பெற்றுக் கொண்டு ஸ்டெப்ஸில் இறங்கினாள் ஹாரிணி.

மழை ஸ்லோமோஷனில் தூரிக் கொண்டிருக்க குளிர் இஞ்செக்ஷன் மருந்தாய் மாறி உடம்பு தெரிந்த பாகங்களில் ஊசி போட்டது.

ஸ்கார்ப்பை இறுக்கிக் கட்டிக் கொண்டு வேகவேகமாய் லௌன்ஞ்சை நோக்கிப் போனாள்.

லௌன்ஞ்ச் ஒரே இரைச்சலாய் இருந்தது. மக்கள் அட்டை டம்ளர்களில் எதை எதையோ சப்பிக் கொண்டிருந்தார்கள். சில காதல் ஜோடிகள் அசைவமாக மாறி முத்தமிட்டுக் கொண்டிருக்க, ஹாரிணி கும்பலுக்கும் புகுந்து க்ளாக் ரூமுக்கு போய் இரண்டு நிமிஷங்கள் காத்திருந்து கன்வேயர் பெல்ட்டில் வந்த தன் ரோலர் சூட்கேஸை சேகரித்துக் கொண்டு கஷ்டம்ஸூக்கு வந்து காத்திருந்த வரிசையில் இணைந்து கொண்டாள்.

வரிசை நகர்ந்தது.

அரைமணி நேரம் கழித்து ஹாரிணியின் முறை வந்தது. காரட் நிறத்தில் இருந்த அந்த கஸ்டம்ஸ் அதிகாரி தன் பழுப்பு நிற கண்களால் ஹாரிணியை அளவெடுப்பது போல் பார்த்துவிட்டு கேட்டார்.

கிவ் மீ யுவர் பாஸ்போர்ட் அண்ட் விசா பார்ட்டிகுலர்ஸ்.

கொடுத்தாள். கஸ்டம்ஸ் அதிகாரி வாங்கிப் பார்த்து விட்டு புருவங்களை உயர்த்தினார்.

ஜர்னலிஸ்ட்?

எஸ்...

ஏதாவது பத்திரிகை நடத்துகிறீர்களா?

இல்லை... ஃப்ரீலான்ஸர்...

நீங்கள் எழுதிய கட்டுரைகளின் ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பு பிரதிகள் ஏதாவது இருக்கிறதா...?

இதோ...

ப்ரீப்கேஸைத் திறந்து பாலிதீன் ஃபைலில் கோர்க்கப்பட்டிருந்த சில காகிதக் கற்றைகளை எடுத்து நீட்டினாள். அவர் வாங்கிப் பார்த்து புரட்டிக் கொண்டே கேட்டார்.

நியூயார்க் வருவது இதுதான் முதல் தடவையா?

ஆமாம்...

இங்கே உறவினர்கள், நண்பர்கள் யாராவது இருக்கிறார்களா...?

இல்லை...

அப்படியானால் ஹோட்டலில்தான் தங்குவீர்கள்?

ஆமாம்...

எந்த ஹோட்டல்...?

ஹோம் ஃபீல் இண்டர்நேஷனல்.

எத்தனை நாளைக்கு தங்கல்?

ஒரு வாரம்...

பாஸ்போர்ட்டில் 'அட்மிட்டட்' முத்திரை பெரிய சத்தத்தோடு விழுந்தது.

தேங்க்யூ...

மிஸ்... ஹாரிணி...

சொல்லுங்கள்.

ஒரு ரிக்வெஸ்ட்.

என்ன...?

உங்கள் நாட்டுக்குப் போய் அங்கேயிருக்கும் பத்திரிகைகளில் நியூயார்க்கைப் பற்றியும், அமெரிக்காவைப் பற்றியும் எழுதும்போது கொஞ்சம் உயர்வாய் எழுதுங்கள். நியூயார்க்கை குற்றங்கள் நிறைய நடக்கும் நகரம் என்று சொல்கிறார்கள். அது பொய்யான புள்ளி விபரம். அமெரிக்காவை வெறுக்கிற சில நாடுகள் வேண்டுமென்றே அவிழ்த்துவிட்ட பொய்கள். எந்த நாட்டில்தான் குற்றங்கள் நடக்கவில்லை...?

ஹாரிணி புன்னகைத்தாள்.

நியூயார்க்கைப் பற்றியும், அமெரிக்காவைப் பற்றியும் நான் உயர்வாக எழுதவேண்டும். அவ்வளவுதானே?

ஆமாம்...

கண்டிப்பாக எழுதுகிறேன். போதுமா?

தேங்க்யூ வெரிமச்...

ஹாரிணி லக்கேஜோடு கஸ்டம்ஸ் கேபின்களைத் தாண்டி விமான நிலையத்துக்கு வெளியே வந்தாள்.

அந்த விடியற்காலை வேளையில் தூறும் மழையில் நூற்றுக்கணக்கான சொகுசு