De Val

Dood

Ten geleide bij de vertaling van ‘De Val – u was daar – daarom bent u hier

Met deze vertaling wordt het boek ‘The Fall’ aan de lezer in een Nederlandstalige versie aangeboden. Het centrale thema van dit boek draait om de Val, een oergebeuren, op één of andere wijze terug te vinden in vele oude mythologieën en in het Westen vooral bekend onder het Bijbels-mythologische verhaal van het aards paradijs met als dramatis personae Adam en Eva, die de tragedie voor de hele mensheid veroorzaakten. Maar waarover gaat die ‘Val’ eigenlijk?

De mens ziet zich geplaatst in een wereld van uitersten van goed en kwaad, in een natuur die hem hoedt en bedreigt, op een planeet die zó onbeduidend lijkt in een universum dat zó immens is. Maar de mens zoekt zin en betekenis, inzicht en verklaring, in ‘Al wat is’ en ook voor zijn kortstondig bestaan op Aarde. De mens is niet alleen een denker, een zoeker; hij is ook een dromer.

Die Val, ervóór moet het dus ooit, heel lang geleden, anders geweest zijn: beter, heerlijker, ‘onsterfelijker’, zonder lijden, zonder vijandschap. Een verhaal dus van en over die dromer die we zijn. Werd de mensheid gestraft door een wraakzuchtige godheid, gewogen op de oeroude morele weegschalen van ‘Misdaad en Straf’ in Dostojevski’s roman? Filosofen, theologen, zoekers en wetenschappers zochten vruchteloos naar een afdoende verklaring voor het drama van kwaad en gruwel, van eindigheid en ondergang op Aarde. De theodicee van Leibnitz, naast zoveel andere, brengt geen troost in een wereld die hij zag als ‘de beste van alle mogelijke werelden’ in een universum, multiversum, of omniversum.

Het verhaal, geen epische fictie maar een relaas dat Joseph doorheen het hoogbegaafde medium Michael G. Reccia brengt, knoopt aan bij deze oeroude mythologieën, bij het vruchteloze speuren naar een bevredigende verklaring van filosofie, theologie, wetenschap. Joseph, een spiritueel wezen dat zeer lang geleden eens op Aarde leefde, vertelt vanuit zijn kennis in zijn huidige, spirituele bestaansomgeving, hoe de Schepping ontstond, door wie, met welke bedoeling en hoe het misliep op Aarde en welke de tragische gevolgen ervan waren en zijn voor onze planeet en haar bewoners: ziedaar de Val. ‘Confusion now hath made his masterpiece’, lezen we in Macbeth (Act two, scene three), ‘The time is out of joint’, mijmerde Hamlet (Act one, scene five). Helaas…

Vele zeer fundamentele vragen omtrent God, Schepping, het universum – multiversum omniversum, wie en wat de mens is, welke zijn oorsprong en bestemming zijn, komen door Joseph via Michael naar waarheid en werkelijkheid in detail aan bod, met verbijsterende antwoorden, hoe diep tragisch ze ook zijn, maar vol toekomst. Geen super oermythologisch verhaal, geen fictionele epiek van iemand die de pen roert en voert. De Val – The Fall is geen ‘geloofsboek’ ten behoeve van één of andere institutionele religie. Het boek is universeel van draagwijdte en is bedoeld voor gelovige, humanist, agnosticus, atheïst, nihilist, twijfelaar, zoeker – het is eender. Immers, we varen allen in dezelfde schuit: Yonder the long horizon lies… Joseph spreekt tot iedereen: fysici, astrofysici, astronomen, filosofen, theologen, medici, psychoanalytici, wetenschappers van alle slag, elk in hun domein, en vooral tot mensen die hun vooroordelen of diepgewortelde overtuigingen even willen opbergen en luisteren en nadenken en… dromen. Hoort u daarbij, geachte lezer?

Dit boek, de betekenis van dit boek, kan nauwelijks overschat worden.

Een goede vertaling moet trouw zijn aan het origineel, niet alleen lexicaal, al bestaat er een zekere speelruimte voor synoniemen. Het Engelse woord ‘you’ kan met jij, jullie en u vertaald worden. De context laat geregeld de keuze tussen deze open. Het woord fysicaliteit herinnert aan het frequent gebruikte ‘physicality’, een woord dat geplaatst wordt tegenover ‘spirituality’. Fysicaliteit, wat als een neologisme aandoet, verwijst naar de dichtstoffelijke toestand van de materie na de Val The Fall. Het boek is er voor de lezer. Er zijn ook andere gegevens die in de drukweergave een belangrijke rol spelen om een klemtoon te leggen of gedachten te richten, zoals de bewuste keuze van de interpunctie: accenttekens, cursieve letters, lettergrootte, vetgedrukte letters, gedachtepuntjes, gedachtestreepjes, uitroeptekens enz. Al deze gegevens werden behouden, er werden geen nieuwe toegevoegd.

Paragraafindeling, alleenstaande zinnen worden ongewijzigd weergegeven. Aldus blijft de vertaling zo nauw mogelijk aansluiten bij de oorspronkelijke tekst naar inhoud en weergave. Het doorgeven van de boodschappen gebeurt onder de vorm van monologische uiteenzettingen door Joseph, gevolgd door een dialogische vraag en antwoord format. De sessies dragen het karakter van de gesproken taal, zowel in de monologen als in de dialogen, wat zich al eens laat gevoelen in de zinsopbouw. Om zo goed mogelijk het oorspronkelijke karakter te behouden, werd met respect voor het Nederlandse idioom, dit gesproken taalaspect niet geweerd of omgebouwd tot fraaie essayistische bellettrie. Toch blijft een goed boek, zoals ook dit, een kunstwerk gepenseeld en gebeiteld met het alfabet, de handkorf van het wonder van de taal.

Het lezen van de inleiding van Michael G. Reccia, de auteur-medium en spreekbuis van Joseph, is ten zeerste aanbevolen vooraleer de lectuur van het boek zelf aan te vatten. Velen zijn helemaal niet of ternauwernood bekend of vertrouwd met het verschijnsel van het goede, betrouwbare medium. Michael behoort tot die uitgelezen, heel kleine groep van authentieke mediums. Hij en zijn geliefde, bezielende, hardwerkende echtgenote Jane, samen met de ‘Band of Light’ hebben dit juweel van een boek over De Val mogelijk gemaakt. We zeggen hun dank, in het bijzonder aan David die de kopij klaargemaakt heeft voor druk. Ik zeg ook dank aan Mitte, mijn geliefde vrouw, voor het aandachtig en nauwkeurig nalezen van de kopij en voor haar aanmoedigende aanwezigheid.

Yonder the long horizon lies, and there by night and day

The old ships draw to home again, the young ships sail away;

And come I may, but go I must, and if men ask you why,

You may put the blame on the stars and the sun and the white road and the sky.

Gerald Louis Gould (1885 – 1936)

Ginds, daar ligt de lange horizon, en daar bij nacht en dag

De oude schepen huiswaarts keren weer, de jonge schepen varen heen;

En komen misschien ik wel, maar gaan doe ik beslist, en zo mensen je vragen waarom,

Je mag de blaam rusten op de sterren en de zon en de witte weg en de hemeltrans.

Paul De Troyer

Augustus 2017

De lange, harde weg naar de Val een Inleiding

Waar ben ik?

Om preciezer te zijn, wat ben ik?

Ik lijk een ‘bewustzijn’ te zijn. Niets meer dan dat. Geen vorm. Geen substantie… Ik denk, daarom ben ik… wat, precies?

Ik begin me te herinneren. Ik heb vrijwillig mijn fysische geest en lichaam ontruimd zodat ze door iemand anders gebruikt kunnen worden – door de ontlichaamde geest Joseph – en hij is zopas naar de sfeer waarin hij en andere leden van zijn ‘groepsziel’ wonen, teruggekeerd. Hij heeft het erf in feite verlaten, een leeg huis achter zich latend.

Ja, zo is het… Ik herinner me nu… mijn lichaam is hier ergens in de buurt… Ah. Daar is het. Mijn ogen zijn stevig gesloten. Ik voel vaagweg armen en benen, vingers en tenen, ogen en lippen – maar ik kan ze niet bewegen. Na wat een eeuwigheid lijkt, raakt iemand zachtjes mijn arm aan. Het voelt aan alsof de vingers in feite binnendringen in mijn onwezenlijk, etherisch vlees. Het is Jane, aan mijn zijde, zoals steeds. Ik weet dat ik dicht bij mijn lichaam vertoef, maar het voelt ook aan alsof ik wankel op een hoge, rotsachtige rand, op het punt te vallen. Ja… ik val.

Vallend.

Ik open mijn mond en hap een volle longinhoud lucht naar binnen.

Ik ben terug.

Na enkele minuten forceer ik mijn ogen open. Ze zijn zwaar. Weerspannig. Op een zetel tegenover mij zie ik David en Tony die naar me turen, een bezorgde blik op hun gezicht. Jane geeft me een glas water. Ik houd het vast en staar ernaar. Het is fascinerend. Ik kan het glas zien, het water, maar terzelfdertijd lijkt er daar niets te zijn – het is slechts een patroon van Lichtenergie. En ook dat is niets. Uiteindelijk wordt het voldoende substantieel voor mijn gewijzigde zintuigen om het voor me mogelijk te maken een slokje te nemen. ‘Was alles voor mekaar?’ Ik klaar het. ‘Kregen we een hoofdstuk door?’

… In trance gaan is geen aangename gebeurtenis voor me. Op voorhand ben ik zenuwachtig, omdat er steeds die onuitgesproken vragen in mijn achterhoofd op de loer liggen: Zal ik nadien wel terugkeren? Zal ik in staat zijn terug in mijn lichaam te komen? Zal alles in z’n plooi vallen? Ik lijd nadien ook. Er volgen onvermijdelijk twee of drie dagen met intense vermoeidheid, een dag met irrationele woede en irritatie, en een dag met acute depressie (mijn vibraties, die ‘losgelaten werden’ en versnelden naar gelukzaligheid toe gedurende een trancesessie, moeten opnieuw vertragen om me terug in deze wereld te laten leven zoals ik verondersteld word en de schok teruggesleurd te worden naar deze broeierige, zware atmosfeer drukt mijn psyche terneer in haar strijd om zich aan te passen). Al bij al is er na iedere sessie minstens één volle week voor altijd uit de kalender van mijn leven weggescheurd – een week tijdens dewelke ik kant noch wal raak, om zo te zeggen; een man met een voet in beide werelden, meester in geen van beide, in staat om weinig anders te doen dan geleidelijk te herstellen.

En dus, waarom dit doen? Waarom wijden ik en Jane en David zoveel van ons leven aan de veeleisende en slopende procedure om Joseph naar voor te brengen en zijn boodschappen voor de mensheid aan de wereld aan te bieden?

Omdat, in een wereld verworden tot blinde, dolgedraaide, knettergekke dwaasheid, een wereld die leukweg voorgeeft minder gewelddadig en beschaafder te zijn dan hij ooit geweest is, vergeleken bij z’n wreedaardig verleden, wat Joseph brengt en suggereert van vitaal belang is – essentieel – voor ons allen, voor de bevrijding van onze ziel zelve, voor een einde aan de fysische en mentale kwelling en voor de toekomst en het herstel van de planeet die we minuut na minuut door onze daden en, belangrijker nog, door onze gedachten en overtuigingen teisteren en vernielen. In de inleiding tot zijn andere boeken heb ik reeds in detail het verhaal behandeld hoe ik aanvankelijk de taak van het overbrengen van de Joseph communicaties aanvatte als gevolg van een ‘toevallige’ opmerking van wijlen mijn spirituele lerares Joan en hoe, wat begon als een reeks helderziende communicaties (ik had daarvoor gedurende vele jaren als een conventioneel geestesmedium gewerkt), zich uiteindelijk verdiepte tot tranceboodschappen die me toelieten mezelf volledig uit het beeld weg te halen, zodat Joseph veel meer informatie kon doorgeven gedurende die tijdstippen dat communicatie plaatsvond. Ik zal hier dan ook geen oude paden betreden.

In de plaats daarvan zal ik je vragen onze situatie vanuit jouw standpunt in overweging te nemen. Indien je, om welke reden ook, de mogelijkheid van een hooggeëvolueerde en welwillende bron was geschonken om in de wereld geavanceerde, verlichtende, spirituele informatie in hedendaagse taal te brengen, informatie die, indien in acht genomen en ernaar gehandeld, het individu toelaat een vervullender, gezonder, gelukkiger leven te leiden; informatie die definitief en ten volle en onbetwistbaar en op wonderbaarlijke wijze verklaart wie en wat we in werkelijkheid zijn, waarom we hier op Aarde zijn, waartoe we naar waarheid in staat zijn en waar we, tenzij we wat doen om dingen nu te veranderen, we er hals over kop naartoe hollen, zou je dan in geweten iets anders kunnen doen dan die informatie openen en haar uitdragen? En, eens die Communicaties vanuit hogere dimensies naar buiten gebracht, welke van deze opties zou je dan in geweten kiezen – ze onder bed verbergen en doen alsof de sessies nooit plaatsgevonden hadden of, in stee daarvan, alhoewel ‘ronduit maar gewone lieden’ te zijn met een ronduit maar gewoon leven, er dagelijks op uit zijn hemel en Aarde te bewegen om ze dagelijks de wereld in te sturen en in feite een verschil te maken?

We hadden er geen benul van toen het eerste boek van Joseph uitkwam, Revelation: who you are; why you are here – Openbaring: wie u bent; waarom u hier bent, dat er andere boeken zouden volgen – en dat ieder boek, alhoewel het los van de andere gelezen kon worden, het vorige verder zou uitvouwen, verder bouwend aan een zich ononderbroken ontvouwend, lichtend en inspirerend verhaal – we wisten dat we de nederige custodes van iets heel bijzonders waren.

We waren dan ook ietwat verbaasd dat Joseph, na het ‘spirituele mechanisme’ van onszelf en van de wereld in Revelation – Openbaring uitgelegd te hebben, verderging met een tweede boekdeel – Illumination – Verlichting – dit keer als relaas van wat gedaan kon worden om de mensheid ten goede te veranderen en de planeet te herstellen, en eveneens uitleggend waarom die verandering precies nodig was. Een derde boek, voortbreiend op de eerste twee, zou volgen, wellicht het meest omvattende verslag dat ooit geschreven werd, voorstellend wat te verwachten eens we deze wereld fysisch achterlaten – Your Life After Death – Uw Leven Na De Dood.

Intrigerenderwijs kon een draad ontwaard worden die door en achter het narratief liep onder de vorm van een term, aanvankelijk geleidelijk geïntroduceerd, maar die grotere betekenis zou krijgen en steeds in toenemende frequentie vermeld zou worden naarmate de tijd voortschreed. Die draad, die term was the Fall – de Val.

Joseph alludeerde regelmatig op één of ander cataclysmisch gebeuren dat eons geleden in ons wazig en ver spiritueel en materieel verleden gebeurd was, een gebeurtenis die een Aarde voortgebracht had die op één of andere wijze veranderd en afgeleid werd, weg van haar oorspronkelijke doel en vorm, wat liet doorschemeren dat de mensheid op deze planeet veel langer aanwezig was geweest dan we veronderstelden, en dat we, ieder van ons, niet alleen onbewuste medeplichtigen waren aan de wereld van oorlog en foltering en machtswellust en ontbering die we vandaag bewandelen, maar ook onwetende kwekers en handhavers van deze erbarmelijke stand van zaken.

Het werd duidelijk dat de Communicaties van Joseph leidden naar een volledig en uitgebreid onderzoek van de Val, en dat deze communicatie iets dringend om zich had – een noodzaak die zo vlug als mogelijk bekend moest gemaakt worden. Kort nadat de laatste woorden van Your Life After Death – Uw Leven Na De Dood uitgesproken waren, begonnen we dan ook opnieuw samen te komen om Joseph toe te laten de inhoud van het boek dat je nu vasthoudt, te dicteren. Ik persoonlijk begon de intense druk en verantwoordelijkheid te gevoelen om zulk een boek, vele maanden vóór ook maar één woord ervan doorgegeven was, over te brengen. De implicaties ervan waren zó enorm dat, zoals met de andere boeken, we eenvoudigweg ieder woord met feilloze accuraatheid wel moesten opvangen en opnemen, een taak die des te afschrikwekkender was vanwege het feit dat we, doorheen het project, wisten dat er vanwege het Veld directe tegenwerking zou zijn tegen het toegankelijk maken en publiekelijk verspreiden van deze informatie, het Veld: die negatieve, voelende, alles doordringende projectie van het gedachtenveld van de mensheid dat er z’n eigen, zeer specifieke agenda op nahoudt – die van het behouden van de dingen in deze verwarde, gewelddadige wereld precies zoals ze tegenwoordig zijn.

Inderdaad, gedurende de loop van deze communicaties zouden we onszelf en onze betrachtingen bij iedere gelegenheid ‘belaagd’ weten. Luide woordentwisten tussen voorbijgangers buiten het huis zouden gedurende de communicatie op onverklaarbare wijze losbarsten, de verbinding verbrekend en aldus de gang van zaken abrupt doen eindigen. Atypische late postbezorgingen deden zware pakken door de brievenbus op de grond ploffen, weer eens de delicate verbinding verbrekend, me aldus uit trance wrikkend en voor ons allen oorzaak van acute hoofdpijn dagenlang daarna. Gedurende een publieke trancedemonstratie tijdens dewelke Joseph de aanwezigen uitnodigde tot het stellen van vragen en die hij beantwoordde, werd een ternauwernood vermomde vijandelijkheid en woede door een koppel uit de aanwezigen heimelijk naar hem gericht, aldus een kanaal van negatieve energie openend dat uitmondde in wekenlange stoornis en ongemak voor Jane, David, Tony en mezelf. Het afleveren van het laatste hoofdstuk werd onderbroken door negatieve energieën die ronddwaalden rond de begrenzing van onze kleine kring van Licht en die mij meermaals uit trance wegrukten bij gebrek aan beschikbare spirituele energie en wij moesten ons, na een heet, kalmerend drankje en een tijd van vredevolle meditatie, hergroeperen om het boek tot een geslaagde afronding te voeren.

Om de zaken nog benauwder te maken, liet Joseph doorschemeren, toen we halverwege het boek waren, dat de noodzaak om the Fall – de Val zo vlug mogelijk in de wereld te brengen, toegenomen was, wat aanleiding gaf om niet één keer per maand voor communicatie samen te komen, zoals we tot dan toe gedaan hadden, maar tweemaal. Dit liet ons uiteindelijk toe om de Communicaties zowat zeven maanden vroeger dan anders zou geweest zijn, te beëindigen zo we ons oorspronkelijk schema hadden gevolgd, maar de consequentie van deze versnelde tijdsschaal betekende voor mij opsluiting in een somber, niet-hier-en-nu-bestaan gedurende dewelke mijn spirituele, mentale en fysische energieniveaus tot haast zero wegzonken, me soms in alle ernst afvragend of ik in feite in leven zou blijven om de op handen zijnde zaak te voltooien. Zoals je kunt zien, ben ik opgelucht en verheugd te kunnen meedelen, met een scheve glimlach op mijn gezicht, dat ik het haalde.

Met Josephs woorden hier in fysische vorm volgde er een drukke periode om het boek klaar te maken voor druk, tijdens dewelke ik me de luxe veroorloofde het voor de eerste maal te lezen. ‘Wat is dat?’ zeg je… het voor de eerste maal lezen? Wel, ja. Zie je, de andere leden van onze groep die aanwezig waren, wisten natuurlijk wat het boek inhield maar ik, die mijn fysisch lichaam en geest ontruimd had om Joseph te laten optreden gedurende de Communicaties die de inhoud ervan uitmaakten, had geen flauw idee van wat gezegd werd, en vermeed opzettelijk om informatie op te vragen bij de anderen in geval ik enige kennis zou opnemen die onderbewust toekomstige boodschappen zou beïnvloeden en kleuren. Wat ik bij de eerste doorlezing ontdekte, was het meest verbazingwekkende spirituele manuscript (Het is me toegestaan dit te zeggen, omdat ik slechts de boodschapper ben – slechts het ‘instrument’, naar Joseph me noemt – niet de bron van de woorden). Dit boek bevat een uitleg waarom de dingen zijn zoals ze hier zijn, welke de oorzaak was waarom de dingen zó zijn en de eenvoudige maar geëngageerde stappen die gezet moeten worden om ons weg te halen uit de huidige status quo op Aarde. Ieder van ons voelde zich klein bij het overlopen van the Fall – de Val, door de enorme omvang van zijn revelaties en de eenvoud van zijn boodschap, gerustgesteld door de manier waarop ieder feit en uitleg volkomen zinnig was en achterwaarts en voorwaarts in overeenstemming met elk ander informatiegegeven in dit boek en de andere, en nog meer vastbesloten om, voor zover we konden, De Joseph Communicaties gedurende ons leven wijd en zijd te verspreiden.

Josephs boodschap wordt hier naar voorgebracht zoals ze plaatsvond de keren dat we voor communicatie samenkwamen. Wanneer zich tijdens de boodschap onderbrekingen voordeden, welke ook de reden was, worden deze in de tekst weergegeven. De situaties waarin Joseph naar passende woorden in mijn mentaal woordenboek speurt om bepaalde concepten beter te omschrijven, worden in hun streven naar duidelijkheid eveneens weerhouden. Volgens gebruik nodigt Joseph bij het afronden van ieder hoofdstuk Jane, David en Tony uit om vragen te stellen aangaande de punten die hij zonet ter sprake bracht. Daar deze eveneens volgestouwd zitten met informatie, naar Josephs karakteristieke aandacht voor detail, en daar die verder uitweiden over de thema’s behandeld in dit boek, werden ook zij opgenomen. Wat de introducties betreft: Jane is mijn hardwerkende partner en mijn rots; David is de meest nabije van levenslange vrienden en spirituele medezoeker/-lid van The Band of Light – De Groep van het Licht (Josephs titel voor ons, niet die van ons); en Tony is onze trouwe supporter en vriend wiens edelmoedige geest het maken en verspreiden van onze boeken mogelijk gemaakt heeft en die tijdens de Josephsessies bijzit telkens verplichtingen in zijn Healing Sanctuary – Heiligdom van Heling dit toelaten (wat zijn afwezigheid bij sommige sessies verklaart).

Indien the Fall – de Val met jou resoneert zoals hij dat met ons deed, wil dan alsjeblief, in het belang van de mensheid, ten behoeve van toekomstige generaties en ter wille van deze planeet dit boek aanbevelen bij collega’s, vrienden en familie van wie je meent dat ze klaar zijn om deze informatie op te nemen. Het centrale feit dat Joseph ons gedurende dit werk ingeprent heeft, is dat de tijd om dingen te veranderen, de tijd voor actie nu is. Het heeft geen zin de dingen uit te stellen tot morgen omdat, naar je tegen het einde van dit boek zult ontdekken, tenzij we onze ‘hedens’ wijs gebruiken, er slechts een beperkt aantal ’morgens’ overblijven.

Michael G. Reccia Juni, 2012

‘Het Veld’ – een korte uitleg

Indien je nieuw bent voor de Joseph Communicaties en je hebt Revelation, Illumination of Your Life After Death, de eerste drie boeken van deze serie, niet gelezen, sta me dan toe de term ‘het Veld’ waarnaar Joseph doorheen het boek verwijst, even toe te lichten.

Wanneer Joseph naar ‘het Veld’ verwijst, beschrijft hij het bewuste veld van gedachte-energie waardoor wij, als geesten op Aarde, omringd zijn en waarin we leven. Iedere seconde van ons leven projecteren we onze gedachten en overtuigingen betreffende de aard van de realiteit in dit energieveld. Het Veld is eigenlijk door ons geschapen en wordt door ons gehandhaafd, maar we zijn dit feit uit het oog verloren. Als gevolg van deze vergetelheid, die op zich genomen het gevolg van ‘de Val’ is, werkt het Veld niet langer zoals het oorspronkelijk bedoeld was. Het werd verondersteld ons te dienen, maar op dit ogenblik dienen wij het in feite. Het geeft blijk van en zoekt in ons een negatieve lading en kijk te bestendigen. En ten gevolge hiervan en zijn loskoppeling van het God-Licht houdt het zichzelf en ons in stand via een beperkte en afnemende hoeveelheid energie. Het Veld, en dus ook wij als menselijke wezens die erin leven, kan in zijn huidige toestand niet veel langer blijven bestaan. Joseph spoort ons aan het Veld opnieuw met God-Licht van energie te voorzien en door dit te doen het te transformeren en opnieuw de controle over te nemen, ter bevordering en het voortbestaan van de mensheid en van de planeet.

Hoofdstuk Eén

In Het Begin

Joseph: Een boek begint bij het begin; een programma begint bij het begin; een toneelstuk begint bij het begin… een heel goede plaats om te beginnen, het begin. En dus, om het onderzoek waarom je op dit ogenblik bent zoals je bent te openen, moeten we relatief gesproken teuggaan… en terug… en terug… en terug naar het begin en naar een tijd vóór je bestond zoals je nu bestaat – maar niet vóór je bestond omdat je altijd bestaan hebt. Je bestond als een aspect, een facet, een opinie, een gezichtspunt van het Goddelijke, van God. Je bestond omgeven door God, bestond in God, maar ik moet je verder terugvoeren dan dat opdat je zou begrijpen terug naar een tijd toen de materie en de ruimte die je omgeven, niet bestonden; toen je eenvoudig als een potentieel bestond – een individueel potentieel – een individueel potentieel omhuld door het allesomvattende, allesomarmende concept van God.

In het begin was er niet-iets (no-thing) (en je kunt ‘niet-iets’ terugvinden in mijn eerste boek [Revelation – Openbaring]; er was niet-iets; er was eenvoudigweg… ‘was’ is het verkeerde woord… IS. Eenvoudig dit: IS. In het begin, vóór alle dingen, was er eenvoudig een toestand van IS; en die toestand van IS was en is het bewustzijn van God, de uitdrukking van God, de uitdrukking van wat IS.

Het IS voelde binnen in Zich een verlangen – niet een behoefte omdat God geen behoeften heeft – een verlangen om aspecten van Zijn wezen te onderzoeken, om aspecten van Gods wezen uit te drukken en om… niet scheiding… maar een vorm aan delen van Zichzelf te geven. En dus als gevolg van een verlangen om aspecten van het Geheel uit te drukken en te onderzoeken, kwam de eerste beweging – vóór die tijd was er geen beweging; er was eenvoudig het IS.

Verbeeld je dat je een touw hebt en verbeeld je dat dat touw uit afzonderlijke vezels bestaat, samengevlochten om het touw te vormen. Verbeeld je, als een analogie, dat God het ‘Touw’ is en was en dat de tijd zich meldde dat het Touw zich wenste uit te drukken en te focussen op de individuele ‘vezels’. Die vezels waren steeds een deel van het Geheel, steeds een deel van het Touw maar die, indien gewenst, als individuele vezels in het corpus van het Touw onderzocht konden worden. Ziedaar wat het Goddelijke in het begin zocht te doen, maar je moet begrijpen dat dit niet het begin van God is – GOD IS! Deze tijdsschaal waarover ik het heb, heeft te maken met het begin van jullie cyclus, want we onderzoeken wie jullie zijn, waar jullie zijn en waar jullie vandaan kwamen.

Bij het begin van deze bepaalde cyclus besloot het IS dat het de verschillende vezels wou onderzoeken waaruit een deel van het Touw dat zelf het IS is, bestaat. (Ik hoop dat ik dit voor jullie voldoende duidelijk uitleg – ik heb altijd geweten dat dit boek het moeilijkste zou zijn om naar voor te brengen, omdat de concepten die we behandelen niet gemakkelijk vertaald kunnen worden in de dimensies waarin jullie je bevinden). Een aspect van het IS besloot de vezels in het Touw waaruit dat aspect van het IS bestaat, te onderzoeken en ten einde dat te doen, maakte Het de banden binnenin het Touw wat losser. Het ontwarde zachtjesaan het Touw totdat de vezels als individuele vezels zichtbaar werden, maar nog steeds binnen de ronding van het Touw. En eens de vezels in voldoende mate losgekomen waren, plaatste het IS een deel van Zijn bewustzijn in elke vezel.

Dit is geen schepping zoals jullie die opvatten; dit is aanvoelen – een verlangen om dingen door verschillende gezichtspunten te zien. Het is geen schepping op dit punt; het is eenvoudigweg het positioneren van energie binnen het Geheel om de ‘vezels’ de illusie van een onderscheiden bewustzijn te geven.

De vezels die dan door het Geheel geobserveerd werden, begonnen zichzelf als een onderscheiden gezichtspunt van het IS te beschouwen… begonnen zichzelf als individuen te beschouwen… maar niet ‘individuen’ zoals jullie de term opvatten, omdat er op dat prille punt in het scheppen van het gebied van ruimte, tijd en materie waarin jullie je bevinden, een bewuste link van de vezels met het IS was. Met andere woorden, de vezels wisten dat ze het IS waren en tezelfdertijd weerspiegelingen, spiegels en aspecten van het IS waren, maar steeds opgenomen binnenin het IS. Er was een bewustzijn dat anders was dan jullie bewustzijn vandaag; er was een verheerlijking er te zijn; het werd aanvaard dat het Geheel en het Al het individu is – en het individu het Geheel en het Al. En deze vezels of wezens die zelfbewust gemaakt werden, konden als engelen omschreven worden.

Vanuit God kwam er een engelachtige stroom van bewustzijn en de engelen waren Licht zoals God Licht is – of de uitdrukking en beweging achter het Licht. De engelen waren Licht en op hetzelfde ogenblik dat aan de vezels of engelen ‘zijn’ gegeven werd… begon de schepping. De schepping van dit fysische heelal waarin jullie je bevinden, nam een aanvang, en het begon als Gods Schepping, jawel maar als een nog verwijderd ontstaan, als het scheppen van het engelachtige Licht of de vezels die voortkwamen uit het IS. De vezels, die gelijk waren aan God in het onderzoeken van hun wezen, hadden een verlangen om te scheppen; er was een verlangen om voort te brengen zoals God Zijn kinderen voortgebracht heeft door de vezels van het Touw in feite te ontvlechten. De vezels zelf hadden dan een behoefte om te scheppen.

De vezels gebruikten gecondenseerd Licht (niet zó gecondenseerd als het Licht waarin jullie je op dit ogenblik bevinden) om vorm aan hun uitdrukking te geven.

Jullie leven in een universum dat uit Licht bestaat.

En dus, van het IS heb je de vezels of engelen die nog steeds een deel van het IS zijn; de engelen op hun beurt maakten het gebied van invloed rond zich losser (of de randen van hun wezen) en condenseerden