January Maranangal

15

1

அந்த ஐந்து மாடிக் கட்டிட - காம்ப்ளெக்ஸில் இரண்டாவது - மாடியில் இருந்தது வேணு ஏஜென்சீஸ். ஜனவரி மாதத்தின் முதல் வாரம்.

இருபது அடிக்கு இருபது அடியில் விஸ்தாரமான ரெப்ரசென்டேட்டிவ்வின் மேஜையும், டைப்பிஸ்ட் பெண்ணின் மேஜையும் எதிரெதிரே தெரிய பக்கவாட்டில் முதலாளி வேணுவின் சுழல் நாற்காலி பரந்த மேஜைக்குப் பின்னால் ஒரு அரியாசனம் மாதிரி தெரிந்தது.

நாற்பத்தைந்து வயதை நெருங்கிக் கொண்டிருந்த வேணு காதோரங்களிலும், மீசை அடர்த்திக்கு இடையேயும் வெள்ளை ரோமங்களைக் காட்டினார் இருபத்தி நான்கு வருடங்களாக ஏஜென்சி நடத்தி ஹொசைரி தொழிலின் நெளிவு சுளிவுகளை துல்லியமாகத் தெரிந்து வைத்திருந்தார்.

"ரீட்டா...’’

டைப் தட்டிக் கொண்டிருந்த அந்தப் பெண் நிமிர்ந்தாள். நிறம், உயரம், பெண்களுக்கு வேண்டிய மூன்று முக்கியமான அளவுகள், எல்லாவற்றிலுமே நான் ‘சுமார்’ என்றாள்.

"ஸார்?’’

"ரெப்ரெஸன்டேட்டிவ் சேகருக்கு அடுத்த டூர் ப்ரொக்ராம் லிஸ்ட் தயார் பண்ணிட்டியா?’’

‘‘லிஸ்ட்ல சில புது ஏரியாக்களை சேர்க்கணும்னு சொல்லிட்டிருந்தார் ஸார். அதனால்தான் இன்னும் டைப் பண்ணாத வெச்சிருக்கேன்..."

‘‘அனந்தபூர் கடப்பாவுக்கு நடுவில் ஒரு நாள் தர்மாவரம் கதிரியை சேர்க்கணும் அவ்வளவுதான்.’’

‘‘சேர்த்துடறேன் ஸார்.’’

‘‘இப்ப சேகர் எங்கே?"

‘‘ஏரோ நிட்டிங்ஸ் போயிருக்கார். அவங்க விலையை ஒரு பர்சென்ட் கூட குறைக்க மாட்டேனு பிடிவாதமா இருக்காங்களாம்! நீங்க ஏரோ நிட்டிங்ஸ் எம்.டி. யை நேர்ல பார்த்துப் பேசினா எதாவது ப்ரயோஜனம் இருக்கலாம்னு சேகர் கொஞ்சம் முன்னாடி போன்ல சொன்னார்."

"இப்ப நான் வெளியே எங்கேயும் போக முடியாது. ஒரு - போன் காலை எதிர்பார்த்திட்டிருக்கேன்...’’

‘‘பேச வேண்டிய விஷயத்தைச் சொன்னீங்கன்னா... நானே கூட போன் வந்தா அட்டெண்ட் பண்ணிடறேன் சார்."

‘‘வரப்போறது பிசினஸ் கால் இல்லை. பர்சனல் கால்" சொன்னவர் அவரே தொடர்ந்தார்.

‘‘என்னோட மூத்த பொண்ணு மேகலாவை நீ பார்த்திருக்கியா?’’

‘‘பார்த்திருக்கேன் சார்.’’

‘‘நேத்திக்கு அவளை பெண் பார்த்துட்டுப் போயிருக்காங்க. மாப்பிள்ளை வீட்டிலிருந்து சம்மதமா, இல்லையான்னு இப்ப போன் கால் வரும்.’’

‘‘மாப்பிள்ளை லோக்கல் தானா சார்"

‘‘லோக்கல் தான்.’’

"என்ன பண்ணிட்டிருக்கார்?’’

‘‘க்ரெளன் - ஆட்டோ... ஒர்க்ஸ்ல அட்மினிஸ்ட்ரேட்டிவ் ஆபீசரா இருக்கார்’’

மேகலா நல்ல பியூட்டி சார். ஒரு தடவைதான் பார்த்திருக்கேன்.

"மாப்பிள்ளையும் நல்லாவே இருக்கார்.’’

"மேகலாவை பிடிக்கலைன்னு எந்த மாப்பிள்ளையும் சொல்ல மாட்டார் சார்.’’

‘‘பார்க்கலாம். எனக்கும் அந்த நம்பிக்கை தான்.’’

அவர் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே டெலிபோன் அதுவரைக்கும் கடைபிடித்து வந்த மௌனத்தை துறந்தது. வேணு ரிசீவரை எடுத்து காதுக்குக் கொடுத்தார்.

முகத்தில் ஒரு அசாதாரண பரபரப்பு தொற்றிக் கொண்டது. மேடிட்ட நெற்றியிலும், கழுத்துப் பரப்பிலும் மினு மினுவென்று வியர்வை ஒரு கோட்டிங் அடித்தது. தொண்டைப் பிரதேசமும் நாக்கும் காகிதமாய் உலர்ந்து போக குரல், கொடுத்தார்.

"ஹலோ... வேணு ஹியர்...’’

"மிஸ்டர் வேணு, மிஸ் மேகலா உங்களுக்கு என்ன ஆகணும்?’’

‘‘நீங்க யாரு?"

‘‘நாங்க போலீஸ்.’’

"போ... போலீசா? மேகலா ஈஸ் மை டாட்டர். ஏன் என்ன விஷயம்?’’

மேகலா கொலை செய்யப்பட்டிருக்கா! நீங்க உடனே ஹோட்டல் ப்ளு டயமண்ட் வாங்க.

2

கவர்ன்மெண்ட் ஆர்ட்ஸ் காலேஜ். அகலமான காம்பௌண்ட் கேட்டுக்குள் வண்டியை நுழைத்தான் ஜெயேஷ். லூஸ் ஃபிட்டிங் ஷர்ட்டிலும் பேரலல் பேன்ட்டிலும் ஹீரோத்தனமாய் இருந்தான். குளிர் கண்ணாடி - அவன் பர்சனலாட்டியை சில சதவீதங்கள் ஏற்றியது. (அவனுடைய ‘க்ளோஸப்’ புன்னகை பெண்கள் மத்தியில் ரொம்பவும் பிரசித்தம்.).

யமாஹா ஷெல்டர் நிழலுக்கு தந்துவிட்டு கல்லூரியின் பிரதான