‫ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ »ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ«‪ ،‬ﻧﻮﺷﺘﻪ »ﻓﺌﻮدوور داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ« ـ ﺑﺨﺶ اول‬

‫‪  ‬ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺗﺤ‬

‫‪   www‬‬ ‫‪      ‬ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﺘﺘﻦ‪ :‬ﻋﺒﺬاﻟﺮﺿﺎ ‪m ‬‬

‫‪w.farsiyad.com‬‬

‫‪    ‬‬ ‫‪ ‬‬

‫‪   ‬ﻣﻦ ﺑﻪ رروﺳﻴﻪ اﻳﻤﺎن م‬

‫دارم‬

‫‪  ‬‬

‫ﺟﺴﺖوﺟﻮي‬
‫آﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻩاﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺟ‬
‫ﻲ‬ ‫هﺎي »ﻓﺌﻮدور داﺳﺘﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ« هﻤﻴﺸﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﻟﻬﺎم‬ ‫آﺎﻧﺴﺘﺎﻧﺘﺘﻴﻦ ﻣﺎﭼﻮﻟﺴﻜﻲ ‪ /‬ﺗﺮﺟﻤﻪ‪ :‬ﺳﺮوش ﺣ‬
‫ﺣﺒﻴﺒﻲ‪ :‬داﺳﺘﺎن ي‬
‫ﺑﺮﺁﻣﺪﻩاﻧﺪ و رﻣﺎن »ﺷﻴﻴﺎﻃﻴﻦ« ﻧﻴﺰ ﻳﻜﻲ از هﻤﻴﻦ داﺳﺘﺎنههﺎﺳﺖ‬
‫ﻩ‬ ‫‪.  ‬ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻳﻦ ﻣﻔﺎهﻴﻢ ﺑﺸﺮي در ادﺑﻴﺎت‬

‫ﺷﺨﺼﻴﺖهﺎﻳﻲ را‬
‫ﺖ‬ ‫ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻴﻮﻩهﺎي اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺁزادي را رووي آﺎﻏﺬ ﺁورد و داﺳﺘﺎن‬
‫ﻦ‬ ‫در اﻳﻦ رﻣﺎن‪ ،‬ﻧﻤﻮﻧﻧﻪهﺎﻳﻲ از‬
‫ﻲ‪ ،‬داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ ر‬
‫ﺑﻪ ﻗﻮﻟﻲ‬
‫ﺁزادي ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻲﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺗﺎ هﻤﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻃﺒﻴﻌﻲﺷﺎن را ﺑﻜﻜﺸﻨﺪ و‬
‫ي‬ ‫اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺁدمهﺎﻳﻲ آﻪ از اﻳﻦ‬
‫ﻧﻮﺷﺖ آآﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ههﻮﻟﻨﺎك ﺧﻮد ن‬
‫ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻧﺪ‬
‫‪.  ‬دﺳﺖ ﺁﺁﺧﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﻦ ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ ﺗﻔ‬

‫هﻮﻟﻨﺎك و ﺧﻄﺮﺁﻓﺮﻳﻦ ززﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲآﻨﺪ و ااز ﺁن ﻣﻲﺗﺮﺳﻴﺪ آآﻪ اﻳﻦ روز و رووزﮔﺎر‪،‬‬
‫ك‬ ‫ﮔﻤﺎن ﻣﻲﺑﺮد آﻪ در روزﮔﺎري‬
‫ﻇﺎهﺮا‪ ،‬داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ ن‬
‫‪  ‬درﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮﺳﺪ‬
‫ﺖ‬

‫اش را از زﺑﺎن او ﺑﺑﻴﺎن آﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ‪ ،‬اﻳﻦ‬

‫ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺷﺨﺼﻲ ش‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻋﻈﻴﻢ‪ ،‬ﺷﺨﺼﻴﻴﺘﻲ را ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺷ‬
‫ﺷﺎﺗﻮف« ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﻋ‬ ‫ن‬ ‫اﻳﻦ ﺑﻮد آﻪ در اﻳﻦ‬
‫داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ ﻋﻈﻴﻢﺗﺮﻳﻦ ﺗﺮاژژدي اﻳﻦ رﻣﺎن ررا ﭘﻴﺶ روي‬
‫ﻲ‬ ‫ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺮﺳﺎﺧﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ددﺳﺖ رهﺒﺮ ﻳﻚ ﮔﺮﺮوﻩ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ اﻧﻘﻼﺑﻲ آﺸﺘﻪ ﻲ‬
‫ﻣﻲﺷﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﺖ‬
‫‪.  ‬ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩهﺎﻳﺶ ﺑﮕﺬارد‬
‫ﻩ‬

‫ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﻲ ﺗﺮﺟﻤﻪ آآﺮدﻩ و‬ ‫ﻋﻈﻴﻢ »ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ« را »ﺳﺮوش ﺣﺒﻴﻴﺒﻲ«‪ ،‬ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺳﺮﺮﺷﻨﺎس و ﺗﺮاز اوول روزﮔﺎر ﻣﺎ‪ ،‬ز‬
‫از اﺻﻞ روﺳﻲ ﻪ‬ ‫رﻣﺎن ﻋ‬
‫‪».  ‬اﻧﺘﺸﺎررات ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ« ﺁن را ﺑﻪ زودي راههﻲ ﺑﺎزار آﺘﺎب ﻣﻣﻲآﻨﺪ‬

‫اﻳﻦ رﻣﺎن‬
‫ﺣﺒﻴﺒﻲ ﺁن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺧﺮﻩاي ﺑﺮ ﻦ‬
‫ﻲ‬ ‫ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ »آﺎﻧﺴﺘﺎﺎﻧﺘﻴﻦ ﻣﺎﭼﻮﻟﺴﻜﻲ« اﺳﺖ آﻪ‬
‫ﺮ‬ ‫در اداﻣﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺨﺸﻲ از‬
‫ﺁﻧﭽﻪ ر‬
‫ﺳﺖ‬
‫اﻳﻦ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ررا در اﺧﺘﻴﺎر ﮔﺮووﻩ »ادب و آﺘﺎب« روزﻧﺎﻣﻪ »هﻢﻣﻣﻴﻬﻦ« ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳ‬
‫ﺸﺎرات ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ‪ ،‬ﻦ‬
‫‪.  ‬ﺗﺮﺟﻤﻪ آﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﻧﺘﺸ‬

‫ﺑﺴﻂ ﻳﺎﻓﺘﻪ و‬
‫ﺷﻴﻮﻩ در ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﻣﻜﺎﻓﺎت و اﺑﻠﻪ ﺑﺴ‬
‫آﻪ »داﺳﺘﺎنـ ﺗﺮاژددي« اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺷ‬
‫ﺴﺮاﻳﻲ ﺗﺎزﻩاي اﺑﺪﺪاع آﺮدﻩ اﺳﺖ ﻪ‬
‫ﺴﻜﻲ ﺷﻴﻮﻩ داﺳﺘﺎﻧﺴ‬
‫داﺳﺘﺎﻳﻔﺴ‬
‫ﺷﺪﻩ و در ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺑﻪ آﻤﺎل رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‬ ‫‪.  ‬ﻣﻨﻘﻪ ﺷ‬

‫ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﻳﻜﻲ از ﺑﺰرگﺗﺮﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎر ادب ﺟﻬﻬﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ در دﻓﺘﺮ ﺷﻤﺎرﻩ ﺳﻪ‪ ،‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻳﻳﺎدداﺷﺖهﺎي ﻃﺮح داﺳﺘﺎن اﻳﻦ ﺷﻜﻜﻞ ﺟﺪﻳﺪ را‬
‫ﻦ‬
‫‪.  ‬ﺧﻮد ﺗﻌﻌﺮﻳﻒ آﺮدﻩ اﺳﺖ‬

‫ﺷﺎن ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و ﺗﺗﻐﻴﻴﺮات‬ ‫ﺳﺘﺎن و وﺿﻊ زﻧﺪﺪﮔﻲ و ﻣﺮدم و ﻣﺸ‬

‫ﺸﺎﻏﻞ و رواﺑﻂﺷ‬ ‫ﺷﻬﺮ را وﺻﻒ ﻧﻤﻲآﻨﻢ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ داﺳ‬
‫راوي ﻣﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪»:‬ﻣﻦ ﺮ‬
‫ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻣﺮدم ﻣﻣﺮآﺰ اﺳﺘﺎنﻣﺎن آآﺎري ﻧﺪارم‪ ...‬ﻓﺮﺮﺻﺖ هﻢ ﻧﺪارم آآﻪ »ﺗﺎﺑﻠﻮﻳﻲ« از اﻳﻦ ﮔﻮﺷﻪ‬ ‫ﻼﺻﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺧ‬‫ﻋﺠﻴﺐ اﻳﻦ رواﺑﻂ و ﺧﻼ‬
‫‪.  ‬دوراﻓﺘﺎﺎدﻩﻣﺎن ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻢ‬
‫آﻨﻢ‬

‫ﺷﻬﺮ ﻣﺎ روي داد و ﻣﺎ هﻤﻪ‬‫در اﻳﻦ اواﺧﺮ در ﺷ‬

‫ﺧﺎص و ﻋﺠﻴﺒﻢ آﻪ ﻧﺎﺎﮔﻬﺎن و ﻃﻮري آآﻪ هﻴﭻآﺲ اﻧﺘﻈﺎررش را ﻧﺪاﺷﺖ ر‬ ‫ﻣﻦ راوي روﻳﺪادي ص‬
‫دادﻩ اﺳﺖ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ ﮔﮔﺎهﻲ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺗﺮﺳﻴﻢ‬
‫ﺣﻴﺮت ﻓﺮو ﺑﺮد‪ .‬ﻣﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ آﻪ ﭼﻮﻮن اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﻧﻪ ددر ﺁﺳﻤﺎن‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻣﻴﺎن ﻣﺎ روي ﻩ‬‫را در ﺣ‬
‫ﻣﻲﮔﻴﺮد آﻪ ﻣﻄﻠﻘﺎ وواﺟﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺟﺎﻳﻲ ﺻﻮرت ﻲ‬ ‫اي ﻧﻜﻨﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﺎﻃﺮﺮﻧﺸﺎن ﻣﻲآﻨﻢ آﻪ اﻳﻦ آﺎر ﻓﻘﻂ ﺗﺎ ﺟ‬
‫ﺗﺼﻮﻳﺮي ﺑﻪ ﺁداب و ﻋﺎددات ﻣﺮدم اﺷﺎرﻩ ي‬
‫ي‬
‫ﻣﺮوزيﻣﺎن ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﺻﻠﻲام ﺷﺮح و ﺗﻮﻮﺻﻴﻒ زﻧﺪﮔﻲ اﻣﺮ‬ ‫ﺻﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻗﺼﺪ اﺻ‬ ‫‪.»  ‬ﺧﻼﺻ‬

‫اﺳﺖ آﻪ‬ ‫ﺁن ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬او ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ آﻪ ي‬

‫راوي روﻳﺪادهﺎﻳﻲ ﺳﺖ‬ ‫ﺴﻜﻲ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻳﻚ ﺷﻬﺮ و ﺗﺼﻮﻳﺮ ززﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎآﻨﺎن ن‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ داﺳﺘﺎن داﺳﺘﺎﻳﻔﺴ‬
‫ﻦ‬
‫ﮕﻴﺰﻧﺪ‪ .‬هﻨﺮ او ﺷﺒﺒﺎهﺘﻲ ﺑﺎ داﺳﺘﺎﻧﺴﺮﺮاﻳﻲ ﺗﺎﻟﺴﺘﻮي و ﺗﺗﻮرﮔﻨﻴﻒ و ﮔﺎﻧﭽﺎﺎروف ﻧﺪارد‬
‫‪.  ‬ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲاﻧﺪ و آﺴﻲ اﻧﺘﻈﺎﺎرﺷﺎن را ﻧﺪارد و ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕ‬
‫ﻲ‬
 ‫او ﺑﻪ ﺟﺎي اﻳﺴﺘﺎﻳﻲ ﺗﻮﺻﻴﻒ و ﺷﺮح زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮدم ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ وﻗﺎﻳﻊ و ﺣﺮآﺖ و ﺗﻼش و ﻣﺒﺎرزﻩ را ﭘﻴﺶ ﻣﻲﺁورد‪ .‬او »ﻓﺮﺻﺖ« ﻧﺪارد ﺑﻪ‬
‫ﻳﺎري آﻠﻤﺎت ﻧﻘﺎﺷﻲ آﻨﺪ و درﺑﺎرﻩ اﺧﻼق و ﻋﺎدات ﻣﺮدم ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺑﺴﺮاﻳﺪ‪ .‬او ﺧﻮد دﺳﺘﺨﻮش ﮔﺮدﺑﺎد وﻗﺎﻳﻊ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺳﻴﻞ ﺧﺮوﺷﺎن‬
‫‪.  ‬روﻳﺪادهﺎ ﺑﺮدﻩ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫در ﻳﻜﻲ از ﻧﺎﻣﻪهﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻜﻒ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرت ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ را ﻣﻲﻳﺎﺑﻴﻢ‪» :‬از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺎﻋﺮم ﺗﺎ ﻧﻘﺎش‪ ،‬ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﻮﺿﻮعهﺎﻳﻲ را اﺧﺘﻴﺎر‬
‫‪.»  ‬آﺮدﻩام آﻪ از ﻋﻬﺪﻩ ﺗﻮاﻧﻢ ﺧﺎرج ﺑﻮدﻩاﻧﺪ‬

‫او ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﺎور داﺷﺖ آﻪ داﺳﺘﺎنهﺎﻳﺶ از ﺣﻴﺚ ذوق هﻨﺮي ﺿﻌﻴﻒاﻧﺪ و اﻳﻦ ﺣﺎل را ﻧﺎﺷﻲ از ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﺨﺖ آﺎر ﺧﻮد ﻣﻲﺷﻤﺮد و ﺑﺎ‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﻲ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻲآﺮد آﻪ از ﺣﻴﺚ ﺗﻮﺻﻴﻒ هﻨﺮي ﺑﻪ ﭘﺎي ﺗﺼﻮﻳﺮﮔﺮاﻧﻲ ﭼﻮن ﺗﻮرﮔﻨﻴﻒ و ﺗﺎﻟﺴﺘﻮي ﻧﻤﻲرﺳﺪ‪ .‬اﻳﻦ آﻢارزشﺷﻤﺎري آﺎر‬
‫‪.  ‬ﺧﻮد را ﻣﻲﺗﻮان از ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺷﺎﻋﺮاﻧﮕﻲ در آﺎرش داﻧﺴﺖ‬

‫داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ هﻨﺮ داﺳﺘﺎﻧﺴﺮاﻳﻲ را »ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻘﺎﺷﻲوار« ﻣﻲداﻧﺴﺖ و در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ »داﺳﺘﺎﻧﺴﺮاﻳﺎن ﺗﺼﻮﻳﺮﮔﺮ« هﻤﭙﺎﻳﻪ‬
‫ﻧﻤﻲﺷﻤﺮد‪ .‬ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺖ آﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮﮔﺮي او از ﻧﻮﻋﻲ دﻳﮕﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺒﻮد ﺑﻠﻜﻪ ﺷﺎﻳﺪ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬او در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫‪.  ‬ﺗﺼﻮﻳﺮﮔﺮي‪ ،‬اﺻﻞ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺑﻴﺎﻧﻲ را ﻗﺮار ﻣﻲداد‬

‫ﺑﻪ ازاي ﺣﻤﺎﺳﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ را و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻤﺎﺷﺎ اﻟﻘﺎ و اﻟﻬﺎم را‪ .‬هﻨﺮ ﺗﺠﺴﻤﻲ‪ ،‬واﻗﻌﻴﺖ ﻃﺒﻴﻌﺖ را ﺑﺎزﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﺎ ﺣﺲ وزن و ﺧﻮﺷﺎهﻨﮕﻲ‪،‬‬
‫ﺑﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﺁﭘﻮﻟﻮﻧﻲ اﻧﺴﺎن ﺳﺮوآﺎر دارد و در ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻋﻴﻨﻲ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﻪ اوج ﺧﻮد ﻣﻲرﺳﺪ‪ .‬هﻨﺮ ﺑﻴﺎﻧﻲ ﺧﻮد را از ﻃﺒﻴﻌﺖ واﻣﻲﺑﺮد و‬
‫‪.  ‬اﺳﻄﻮرﻩاي از اﻧﺴﺎن ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲﺁورد‬

‫ﺑﻪ ارادﻩ ﻣﺎ و ﺁزادي ﻣﺎ ﻧﻈﺮ دارد و دﻳﻮﻧﻴﺰوﺳﻲ اﺳﺖ‪ .‬اوج ﺁن اﻟﻬﺎم ﺗﺮاژﻳﻚ اﺳﺖ‪ .‬اوﻟﻲ اﻧﻔﻌﺎﻟﻲ اﺳﺖ و ﻃﺒﻴﻌﻲ‪ ،‬دوﻣﻲ ﻓﻌﺎل اﺳﺖ و‬
‫ﺷﺨﺼﻲ‪ .‬ﻳﻜﻲ را ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﻲآﻨﻴﻢ و در دﻳﮕﺮي‪ ،‬ﺧﻮد ﺷﺮآﺖ دارﻳﻢ‪ .‬ﻳﻜﻲ ﺿﺮورت را ﺑﺰرگ ﻣﻲدارد و دﻳﮕﺮي ﺑﺮ ﺁزادي ﺗﺎآﻴﺪ ﻣﻲآﻨﺪ‪،‬‬
‫‪.  ‬ﻳﻜﻲ اﻳﺴﺘﺎﺳﺖ و دﻳﮕﺮي ﭘﻮﻳﺎ‬

‫هﻤﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﺎر و ﺗﻜﻨﻴﻚ داﺳﺘﺎنهﺎي داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ ﺑﺎ اﺻﻞ »ﺑﻴﺎن هﻨﺮي« ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺿﻴﺢاﻧﺪ‪ .‬داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ ﻓﻘﻂ اﻧﺴﺎن را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ‬
‫و ﺟﻬﺎن و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ او را‪ .‬ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎنﻣﺤﻮري اﺳﺖ آﻪ داﺳﺘﺎن دور ﺁن ﺷﻜﻞ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﮔﺮد ﺁن اﺳﺖ آﻪ اﺷﺨﺎص ﺑﺎزي‬
‫‪.  ‬ﺁراﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ و ﻃﺮح داﺳﺘﺎن دور او ﻗﻮام ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‬

‫راﺳﻜﻮﻟﻨﻴﻜﻒ در آﺎﻧﻮن ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﻣﻜﺎﻓﺎت ﻗﺮار دارد و اﺑﻠﻪ دور ﭘﺮﻧﺲ ﻣﻴﺸﻜﻴﻦ ﺁراﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺮآﺰﻳﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎن و ﺁراﻳﺶ‬
‫اﻗﻤﺎر آﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ ﮔﺮد او در ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺑﻪ درﺟﻪ اﻋﻠﻲ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬در ﺟﺰوﻩ ﻳﺎدداﺷﺖهﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﺮح داﺳﺘﺎن‬
‫‪.  ‬ﻣﻲﺧﻮاﻧﻴﻢ‪»:‬ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ اﺳﺖ و ﭘﺮﻧﺲ!« )ﻳﻌﻨﻲ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ(‪ .‬و ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺎﻣﻲ داﺳﺘﺎن ﻓﻘﻂ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اوﺳﺖ‬

‫ﺣﺮفهﺎ هﻤﻪ درﺑﺎرﻩ اوﺳﺖ و هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮاي او‪» .‬ﺗﻌﺮﻳﻒ« ﻳﺎ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﺷﺮح اﺣﻮال ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ اﺧﺘﺼﺎص دارد آﻪ‬
‫ﻣﺮﺑﻲ و ﭘﺪر ﻣﻌﻨﻮي اوﺳﺖ‪ .‬اﻧﺪﻳﺸﻪ اﻟﺤﺎد ﺳﺎلهﺎي ‪ ۶٠‬در »ﺧﻴﺎﻟﭙﺮدازيهﺎي ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ« ﺳﺎلهﺎي ‪ ۴٠‬رﻳﺸﻪ دارد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ آﻪ‬
‫‪.  ‬ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ وارد ﻣﻲﺷﻮد‬

‫در آﻨﺎر ﭘﺪر ﻣﻌﻨﻮي ﻗﻬﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎن ﻣﺎدر ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ او‪ ،‬واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎﺳﺖ آﻪ راﺑﻄﻪ ﺻﻤﻴﻤﻲ ‪ ٢٠‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ »اﻧﮕﻞ« ﺧﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ‬
‫ﭼﻬﺎر زن ﮔﺮد ﻗﻬﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎن ﺁراﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﻟﻴﺰا ﺗﻮﺷﻴﻨﺎ‪ ،‬داﺷﺎ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ و زن ﺷﺎﺗﻮف‪ .‬هﺮ ﭼﻬﺎر‪ ،‬ﺁﻳﻨﻪوار ﺟﻠﻮﻩهﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ‬
‫اﻳﻦ ﺷﻴﻄﺎن ﻓﺮﻳﺒﺎ را در ﺧﻮد ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲآﻨﻨﺪ‪ .‬زنهﺎ ﺟﺰﺋﻲ از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺗﺮاژﻳﻚ اﻳﻦ دونژوان روساﻧﺪ‪ ،‬اﻣﻴﺪ ﻧﺠﺎت و ﺧﻄﺮ ﺗﺒﺎهﻲ او‬
‫‪.  ‬در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ‬

‫ﺳﺮﺧﻮردﮔﻲهﺎي او در ﻋﺮﺻﻪ ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﻧﻤﺎد رﻧﺞهﺎي ﻓﻜﺮي اوﺳﺖ و ﭼﻮن ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺷﻌﻠﻪ ﻋﺸﻖ در دﻟﺶ آﺎﻣﻼ ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻲﺷﻮد )وداع ﺑﺎ‬
‫ﻟﻴﺰا در ﺳﻜﻮارﻳﺸﻨﻴﻜﻲ( ﺗﺒﺎهﻲاش اﺟﺘﻨﺎبﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺣﻠﻘﻪ ﭼﻬﺎر زن ﺣﻠﻘﻪ دﻳﮕﺮي ﮔﺮد اوﺳﺖ ﻣﺮآﺐ از ﭼﻬﺎر ﻣﺮد؛ ﺷﺎﺗﻮف‪،‬‬
‫‪.  ‬آﻴﺮﻳﻠﻒ‪ ،‬ﭘﻴﻮﺗﺮ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ و ﺷﻴﮕﺎﻟﻴﻮف‬

‫در اﻳﻦ ﻣﺪار ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻓﺎوﺳﺖ )ذهﻦ ﺟﻮﻳﻨﺪﻩ و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﺎراﺿﻲ و ﺳﺮآﺶ( ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ دونژوان ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻢ و‬
‫‪.  ‬ﭘﻴﺸﻮا و ﺁﻗﺎي ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ‪ .‬زﻧﺪﮔﻲ ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ اوﺳﺖ‪ .‬هﻤﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪهﺎي اوﻳﻨﺪ آﻪ در وﺟﻮدي ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻣﺘﺒﻠﻮر ﺷﺪﻩاﻧﺪ‬
 ‫ﺷﺨﺼﻴﺖ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ و ﭘﺮﺗﻨﺎﻗﺾ ﻗﻬﺮﻣﺎن )ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ( هﻢ ﺷﺎﺗﻮف را ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲﺁورد آﻪ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺘﻲ ارﺗﺪوآﺲﻣﺴﻠﻚ اﺳﺖ و هﻢ آﻴﺮﻳﻠﻒ را‬
‫آﻪ ﺧﻮد را ﺧﺪا ﻣﻲداﻧﺪ و هﻢ ﭘﻴﻮﺗﺮﺳﺘﭙﺎﻧﻮﻳﭻ اﻧﻘﻼبﭘﺮداز و هﻢ ﺷﻴﮕﺎﻟﻴﻮف ﻣﺘﻌﺼﺐ را‪ .‬هﻢ ﻣﻌﺸﻮﻗﮕﺎن و هﻢ ﺷﺎﮔﺮدان‪ ،‬آﻪ ﻋﺎﺷﻖوار‬
‫ﺷﻴﻔﺘﻪ اوﻳﻨﺪ‪ .‬هﻤﻪ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦاﻧﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺁﮔﺎهﻲ اوﻳﻨﺪ آﻪ در ﻧﺒﺮد ﺑﺎ وﺳﻮﺳﻪهﺎي ﺷﻴﻄﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻨﺎﻗﺾهﺎي ﭼﻴﺮﮔﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺗﺠﺰﻳﻪ‬
‫‪.  ‬ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ﻣﺪار ﺳﻮم ﻣﺮآﺐ اﺳﺖ از اﺷﺨﺎص ﺑﺎزي درﺟﻪ دوم‪» ،‬دار و دﺳﺘﻪ« ﭘﻴﻮﺗﺮ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎﻧﻚهﺎﻳﻲ آﻪ ﺷﻴﻄﺎن اﺻﻠﻲ‪ ،‬روح ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ‬
‫و دهﺸﺘﻨﺎك اﻧﻜﺎر‪ ،‬روي زﻣﻴﻦ رهﺎ آﺮدﻩ اﺳﺖ‪ :‬وﻳﺮﮔﻴﻨﺴﻜﻲ و زﻧﺶ‪ ،‬ﻟﻴﭙﻮﺗﻴﻦ‪ ،‬ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ‪ ،‬ارآﻞ‪ ،‬ﻟﻴﺎﻣﺸﻴﻦ و ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮي از »اهﺎﻟﻲ« ﻣﺮآﺰ‬
‫‪.  ‬اﺳﺘﺎن‬

‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻓﻦﻟﻤﻜﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪار و »ﺣﻀﺮت ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻋﻈﻴﻢاﻟﺸﺎن« آﺎرﻣﺎزﻳﻨﻒ‪ ،‬آﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺎﻧﻮادﻩ دروزدف ﺑﺎ ﻗﻬﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎن ﻣﺮﺑﻮطاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻟﻴﺰا ﺗﻮﺷﻴﻨﺎ دﺧﺘﺮ هﻤﺴﺮ ژﻧﺮال دروزدف و آﺎرﻣﺎزﻳﻨﻒ از ﺑﺴﺘﮕﺎن اوﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﻃﺮح ﻣﻨﻈﻮﻣﻪوار دواﺋﺮ هﻢﻣﺮآﺰ ﺑﻪ دور ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ‬
‫‪.  ‬وﺣﺪت ﻋﺠﻴﺐ اﻋﻤﺎل و ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻧﻘﺶهﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲﺁﻳﺪ‬

‫ﺷﻌﺎعهﺎي اﻳﻦ دواﺋﺮ هﻤﻪ روي ﺑﻪ ﻣﺮآﺰ دارﻧﺪ‪ .‬اﻧﺮژي در ﺳﺮاﺳﺮ داﺳﺘﺎن‪ ،‬هﻤﭽﻮن ﺧﻮن در ﻋﺮوق ﻳﻚ زﻧﺪﻩ ﺟﺎري اﺳﺖ و هﻤﻪ‬
‫اﺷﺨﺎص داﺳﺘﺎن را در ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻲدارد‪ .‬ﺗﻜﺎنهﺎ و اﻧﻔﺠﺎرهﺎﻳﻲ در اﻋﻤﺎق وﺟﺪان ﻗﻬﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎن ﺻﻮرت ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد از ﻳﻚ ﻣﺪار ﺑﻪ ﻣﺪار‬
‫‪.  ‬دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﻘﻞ و ﺑﻪ هﻤﻪ اﻗﻤﺎر ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫اﻣﻮاج ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ و ﻗﺪرت ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﺗﻨﺶ اﺑﺘﺪا ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ و ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ ﮔﺮوهﻚ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﻬﺮ را ﻓﺮا ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ .‬ﺗﻼش دروﻧﻲ‬
‫‪.  ‬ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﺑﻪ ﺣﺮآﺘﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺒﺪل ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻮﻃﺌﻪهﺎ و ﺳﺮآﺸﻲهﺎ‪ ،‬ﺁﺗﺶﺳﻮزيهﺎ‪ ،‬ﻗﺘﻞهﺎ و ﺧﻮدآﺸﻲهﺎ ﺗﻈﺎهﺮ ﻣﻲآﻨﺪ‬

‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت اﻧﺪﻳﺸﻪهﺎ ﺻﻮرت ﺳﻮدا ﭘﻴﺪا ﻣﻲآﻨﻨﺪ و ﺳﻮداهﺎ اﻧﺴﺎنهﺎ را در ﺑﻨﺪ ﻣﻲﺁورﻧﺪ و روﻳﺪادهﺎ ﺗﻈﺎهﺮ اﻳﻦ ﺳﻮداهﺎﻳﻨﺪ‪ .‬دروﻧﻤﺎﻳﻪ و‬
‫‪.  ‬ﺻﻮرت ﻇﺎهﺮ از هﻢ ﺟﺪاﺷﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‬

‫ﺗﻼﺷﻲ ﺷﺨﺼﻴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻮا در ﻣﺮآﺰ اﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺑﺤﺮان روﺣﺎﻧﻲ آﻪ روﺳﻴﻪ دﺳﺘﺨﻮش ﺁن ﺑﻮد‪ ،‬دوران ﭘﺮﻣﺼﻴﺒﺘﻲ آﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻲﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﻮد و‬
‫‪.  ‬دﻧﻴﺎ از ﺳﺮ ﻣﻲﮔﺬراﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻬﺎ دواﺋﺮي هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ و ﺳﻤﺒﻮﻟﻴﺴﻢ ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدهﻨﺪ‬

‫ﺻﻮرت ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ در ﻋﺮﺻﻪ ﺟﻬﺎن و هﻤﻪ ﻣﺮدم آﻠﻴﺖ دارد‪ .‬دوﻣﻴﻦ وﻳﮋﮔﻲ هﻨﺮ ﺑﻴﺎﻧﻲ داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ ﻧﻤﺎﻳﺶﮔﻮﻧﮕﻲ ﺁن اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ‬
‫‪.  ‬ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ اﺳﺖ از ﺻﻮرﺗﻚهﺎي ﺗﺮاژﻳﻚ و ﺗﺮاژيآﻤﻴﻚ‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺗﻌﺮﻳﻒ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﻘﺪﻣﻪ‪ ،‬آﻪ ﺷﺮح ﻣﺨﺘﺼﺮي اﺳﺖ از روﻳﺪادهﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺧﺼﻠﺖهﺎي اﺷﺨﺎص ﻣﻬﻢ داﺳﺘﺎن )ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ‬
‫ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ‪ ،‬واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻨﺎ و ﭘﺴﺮش ﻧﻴﻜﻼي وﺳﻴﻪواﻟﻮدوﻳﭻ و ﺳﻮﮔﻠﻲاش داﺷﺎ و ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎي دروزدف و ﻓﻦﻟﻤﻜﻪ(‬
‫‪.  ‬ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ و ﻧﺴﺞ درهﻢ داﺳﺘﺎن ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻨﺎ ﻃﺮح ازدواج ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ و داﺷﺎ را در ذهﻦ ﻣﻲﭘﺮورد‪ ،‬آﻪ ﻃﻲ دو ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﺷﻮد‪) :‬ﻳﻜﻲ ﻣﻴﺎن ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻨﺎ‬
‫و داﺷﺎ و دﻳﮕﺮي ﻣﻴﺎن او و ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ(‪ .‬ﺗﻘﺎﺿﺎي ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﻲ ازدواج ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ از داﺷﺎ ﺑﺎ رواﺑﻂ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ در ﺧﺎرج از‬
‫‪.  ‬آﺸﻮر ﺑﺎ ﻟﻴﺰا ﺗﻮﺷﻴﻨﺎ و داﺷﺎ در ارﺗﺒﺎط ﻣﻲﺁﻳﺪ‬

‫در ﻓﺼﻮل ﺑﻌﺪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ دﻳﮕﺮي )ﻣﻴﺎن ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ و ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ( اﺷﺎرﻩ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻟﻴﭙﻮﺗﻴﻦ داﺳﺘﺎن زن ﻧﻴﻢدﻳﻮاﻧﻪ ﻟﻨﮓ را ﺷﺮح‬
‫ﻣﻲدهﺪ و ﻟﻴﺰا ﺑﺎ ﺷﻮري ﺳﻮداﮔﻮن ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ اﻳﻦ زن ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺷﺎﺗﻮف از او دﻓﺎع ﻣﻲآﻨﺪ و آﻴﺮﻳﻠﻒ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺮوان ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ‬
‫آﻪ ﺧﻮاهﺮش را آﺘﻚ ﻣﻲزﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ او ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد‪ .‬ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ دﻳﮕﺮي )آﻪ ﭼﻬﺎرﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ( اﺷﺎرﻩ ﻣﻲﺷﻮد و ﺁن راﺑﻄﻪ ﻣﻴﺎن‬
‫ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ زن ﺷﺎﺗﻮف‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ درهﻢ ﭘﺮﮔﺮﻩ رواﺑﻂ دور ﺗﻘﺎﺿﺎي ازدواج ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ از داﺷﺎ ﺁﺷﻜﺎر‬
‫‪. ‬ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ﭼﻬﺎر زن در آﻨﺎر ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﻇﺎهﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ آﻪ هﺮ ﻳﻚ ﺑﺎ اﺷﺨﺎص دﻳﮕﺮي از داﺳﺘﺎن هﻤﺮاﻩاﻧﺪ؛ داﺷﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ آﻪ ‪ ‬‬
‫ﻣﻲﺧﻮاهﺪ از او ﺗﻘﺎﺿﺎي ازدواج آﻨﺪ و ﺑﺎ ﺑﺮادرش ﺷﺎﺗﻮف‪ ،‬ﻟﻴﺰا ﺗﻮﺷﻴﻨﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺰدش ﻣﺎورﻳﻜﻲ ﻧﻴﻜﻼﻳﻮﻳﭻ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ ﺑﺎ ﺑﺮادرش‬
‫‪.  ‬ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ و ﺣﺎﻣﻴﺎﻧﺶ ﺷﺎﺗﻮف و آﻴﺮﻳﻠﻒ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺎ ﺷﺎﺗﻮا‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﻮهﺮش ﺷﺎﺗﻮف‬
 ‫ﺟﻬﺎن اﺷﺨﺎص ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ‪ ،‬آﻪ ﺑﺎ هﻢ در ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ و ﭘﻴﭽﻴﺪﻩاﻧﺪ در درون ﻧﻈﺎم اﺧﻼﻗﻲ واﺣﺪ و ﻳﻜﺪﺳﺘﻲ ﺷﻜﻞ ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﻌﺪ‬
‫از ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪاي ﺑﺮدﻩ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ‪ ،‬آﻪ اآﺜﺮ اﺷﺨﺎص داﺳﺘﺎن در ﺁن ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ‪ .‬روز ﻣﻬﻢ‪ ،‬ﺁن »ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ آﺬاﻳﻲ« ﻓﺮا رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬اآﺜﺮ‬
‫‪.  ‬اﺷﺨﺎص ﺑﺎزي »ﺑﻪ ﺗﺼﺎدف« در ﺳﺎﻟﻦ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ ﮔﺮد ﻣﻲﺁﻳﻨﺪ‬

‫اﻳﻦ ﺗﺼﺎدفهﺎي ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺳﺎز در ﺟﻬﺎن داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﻧﺪ‪ .‬او اﻳﻦ ﻋﺮف ﺗﻜﻨﻴﻚ ﺗﺌﺎﺗﺮ را ﺑﻪ ﺿﺮورﺗﻲ رواﻧﻲ ﻣﺒﺪل ﻣﻲﺳﺎزد‪.‬‬
‫‪. ‬اﺷﺨﺎص داﺳﺘﺎنهﺎي او ﺑﻪ ﻧﻴﺮوي ﻋﺸﻖ و آﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ هﻢ آﺸﻴﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‬

‫ﻣﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ هﻢ ﭘﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﻢ و اﺣﺴﺎس ﻣﻲآﻨﻴﻢ آﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﺁﻧﻬﺎ اﺟﺘﻨﺎبﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺪارهﺎي اﻳﻦ اﻗﻤﺎر از ﭘﻴﺶ ﺣﺴﺎبﺷﺪﻩ ‪ ‬‬
‫و ﻧﻘﻄﻪ ﺗﻘﺎﻃﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻨﺶ دروﻧﻲ ﻣﺎ ﻟﺤﻈﻪﺑﻪﻟﺤﻈﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﻣﺎ هﺮ ﻟﺤﻈﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺼﺎدﻣﻴﻢ‪ .‬از ﺁن ﻣﻲﺗﺮﺳﻴﻢ و‬
‫‪.  ‬ﺑﺎ ﺑﻲﺷﻜﻴﺒﻲ ﺧﻮد ﺁن را ﻣﻲﺷﺘﺎﺑﺎﻧﻴﻢ‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺑﺎ آﻨﺪ آﺮدن ﺣﺮآﺖ و ﺑﻪ ﻋﻘﺐ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺗﺼﺎدم و اﻧﻔﺠﺎر‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﺎ دﻟﻬﺮﻩ ﻣﻲﺁزارد‪ .‬ﺗﻨﻮر اﻧﺘﻈﺎر را در دل ﻣﺎ ﻣﻲﺗﺎﺑﺎﻧﺪ و ﺑﺎ‬
‫‪.  ‬ﮔﺮﻩﮔﺸﺎﻳﻲهﺎي ﻣﺠﺎزﻳﻦ ﻓﺮﻳﺒﻤﺎن ﻣﻲدهﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ ﻣﺼﻴﺒﺖ اﺻﻠﻲ ﺑﺮﻣﻲﺟﻬﺎﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺷﮕﺮد ﻧﮕﺎرش ﭘﻮﻳﺎي اوﺳﺖ‬

‫ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ آﺬاﻳﻲ« ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرد واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ ﺑﺎ زن ﻧﻴﻢدﻳﻮاﻧﻪ ﻟﻨﮓ در آﻠﻴﺴﺎ ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ او را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲﺑﺮد «‬
‫و راز ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ و رﺳﻮاﻳﻲهﺎي ﺗﻜﺎندهﻨﺪﻩاي در ﭘﻲ دارد‪ .‬ﺑﻴﻮﻩ ژﻧﺮال دروزدف‪ ،‬واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ را‬
‫‪.  ‬ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻲآﻨﺪ‬

‫داﺷﺎ ﺧﻮد را از اﻓﺘﺮاي دزدي آﻪ ﺑﻪ او زدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎﻧﻮي ﺧﻮد ﭘﺎك ﻣﻲﺳﺎزد‪ .‬ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ ﺑﻪ آﻨﺎﻳﻪ از ﺑﻲﺁﺑﺮو ﺷﺪن ﺧﻮاهﺮش‬
‫‪.  ‬ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﺪ‬

‫ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ و ﭘﻴﻮﺗﺮ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ ﺑﻲﺧﺒﺮ از ﺳﻔﺮ ﺧﺎرج ﺑﺎزﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ در ﺣﻀﻮر هﻤﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ آﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ ﺑﺎ او‬
‫ﻧﺴﺒﺘﻲ ﻧﺪارد و ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﺴﻴﺎر او را از ﺁن ﺟﻤﻊ ﺑﻴﺮون ﻣﻲﺑﺮد و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﭘﻴﻮﺗﺮ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ ﻣﺸﺖ ﻣﻔﺘﺮي )ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ( را ﺑﺎز‬
‫‪. ‬و ﭘﺪر ﺧﻮد را رﺳﻮا ﻣﻲآﻨﺪ‪ .‬واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ‪ ،‬ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ را ﻃﺮد ﻣﻲآﻨﺪ و از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻣﻲراﻧﺪ‬

‫ﺷﺎﺗﻮف ﺑﻪ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﺳﻴﻠﻲ ﻣﻲزﻧﺪ‪ ،‬ﻟﻴﺰا ﻏﺶ ﻣﻲآﻨﺪ و هﻤﻪ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﻋﺠﻴﺐ و ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﺌﺎﺗﺮﮔﻮﻧﻪ در ﻳﻚ ﺻﺤﻨﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻲاﻓﺘﺪ‪ .‬ﻧﻘﻄﻪ‬
‫اوج ﺗﻨﺶ ﺳﻴﻠﻲ ﺷﺎﺗﻮف اﺳﺖ‪ .‬زﻣﻴﻨﻪ اﻳﻦ ﺗﻨﺶ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮردهﺎ و آﺸﻤﻜﺶهﺎي ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻨﺶ ﻧﻤﺎﻳﺶ آﻪ ﺑﻪ اوج ﺧﻮد رﺳﻴﺪﻩ‬
‫‪.  ‬اﺳﺖ ﺻﺎﻋﻘﻪوار ﺧﺎﻟﻲ و ﺟﺮﻳﺎن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺷﺎﺧﻪﺷﺎﺧﻪ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺻﺤﻨﻪ هﻤﮕﺎﻧﻲ »ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ آﺬاﻳﻲ« ﻳﻚ رﺷﺘﻪ ﺻﺤﻨﻪهﺎي آﻮﭼﻚﺗﺮ ﻣﻲﺁﻳﺪ آﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮهﺎﻳﻲ اﺳﺖ دوﻧﻔﺮﻩ‪»:‬ﺷﺐ« و ﺷﺒﺮوي‬
‫ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ‪ .‬هﺸﺖ روز ﻣﻲﮔﺬرد‪ .‬راوي دﻧﺒﺎﻟﻪ داﺳﺘﺎن ﺧﻮد را از دوﺷﻨﺒﻪ ﺷﺐ ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﻋﻠﺖ ﺁن را اﻳﻨﻄﻮر ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲدهﺪ آﻪ‬
‫‪...».»  ‬زﻳﺮا در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎﺟﺮاي ﺗﺎزﻩاي ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﺐ ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ﻓﺎﺟﻌﻪ اول ﮔﺮﻩﮔﺸﺎﻳﻲ روﻳﺪادهﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد و ﮔﺮﻩ ﻣﻌﻤﺎﻳﻲ ﺗﺎزﻩ‪ .‬راز زن ﻟﻨﮓ ﻧﻴﻢدﻳﻮاﻧﻪ ﻓﺎش ﻧﺸﺪﻩ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ روﻳﺪادهﺎي ﺗﺎزﻩ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﺑﺎ آﺴﺎﻧﻲ آﻪ »ﺻﻮرت ﻣﺠﺴﻢ اﻓﻜﺎر اوﻳﻨﺪ« ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲآﻨﺪ‪ ،‬هﺮ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﺗﺮ از ﮔﻔﺖوﮔﻮي ﻗﺒﻠﻲ‪ :‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺬاآﺮﻩ ﺑﺎ‬
‫‪.  ‬ﭘﻴﻮﺗﺮ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ ﺑﻪ دﻳﺪن آﻴﺮﻳﻠﻒ و ﺑﻌﺪ ﺷﺎﺗﻮف و ﺳﭙﺲ ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ و ﺧﻮاهﺮ او ﻣﻲرود‬

‫ﺳﻴﻠﻲ ﺷﺎﺗﻮف ﺑﺎر اوﻟﻲ اﺳﺖ آﻪ او ﺑﺮ دوش ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ .‬ﺗﺼﻤﻴﻤﺶ ﺑﻪ اﻓﺸﺎي راز ازدواج ﭘﻨﻬﺎﻧﻲاش ﺑﺎ ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ ﺑﺎر دوم اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺻﺤﻨﻪ ﻣﻼﻗﺎت او ﺑﺎ زن ﻟﻨﮓ ﺑﻪ وﺿﻊ ﻓﺠﻴﻌﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ ﺑﻪ او ﭘﺮﺧﺎش ﻣﻲآﻨﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲزﻧﺪ‪»:‬ﮔﺮﻳﺸﻜﺎ ﺁﺗﺮﭘﻴﻒ‪،‬‬
‫ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺗﻮ!« و ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﺑﺎ ﺧﺸﻤﻲ دﻳﻮاﻧﻪوار ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﻴﺪآﺎ‪ ،‬زﻧﺪاﻧﻲ ﻓﺮاري‪ ،‬اﺳﻜﻨﺎس ﻣﻲاﻓﺸﺎﻧﺪ‪ .‬روﻳﺪاد ﻧﻤﺎﻳﺶوار ﺑﻌﺪي دوﺋﻞ‬
‫‪.  ‬ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﮔﺎﮔﺎﻧﻒ‬

‫اﻳﻦ ﺑﺎر ﺳﻮﻣﻲ آﻪ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﻣﻲﺧﻮاهﺪ ﺑﺮ دوش ﺑﮕﻴﺮد ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ از آﺎر درﻣﻲﺁﻳﺪ و ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ از ﺟﻠﻮ ﺻﺤﻨﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﻲرود و ﺟﺎﻳﺶ را‬
‫ﺑﻪ ﺑﺪل ﺧﻮد ﭘﻴﻮﺗﺮ ﺳﺘﭙﺎﻧﻮﻳﭻ‪ ،‬ﻣﻲدهﺪ‪ .‬ﻟﺤﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲآﻨﺪ و ﻣﻼﻳﻢﺗﺮ و آﻨﺪﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺻﺤﻨﻪهﺎ وﺳﻌﺖ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬زﻧﺪﮔﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‪،‬‬
‫»اﺣﻮال روﺣﻲ ﻣﺮدم« ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻼي ﺳﻴﺎﺳﻲ روز‪ ،‬ﺳﻴﻞوار ﺻﺤﻨﻪ را ﻓﺮاﻣﻲﮔﻴﺮد‪ .‬ﭘﻴﻮﺗﺮ ﺳﺘﭙﺎﻧﻮﻳﭻ ﺗﻼﺷﻲ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ و ﺧﺴﺘﮕﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ از ﺧﻮد‬
‫‪.  ‬ﻧﺸﺎن ﻣﻲدهﺪ‬
‫اﺳﺘﺎﻧﺪار را ﺑﻪ ﺑﺎزي ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﻃﺮف ﻣﺤﺒﺖ و اﻋﺘﻤﺎد زﻧﺶ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ ﺳﺮياي آﻪ ﺗﺎﺳﻴﺲ آﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ اﺷﺎرﻩ او ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ‬
‫ﻣﻲدهﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﻌﺎت ﻧﮕﺮانآﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮ زﺑﺎنهﺎ ﻣﻲاﻧﺪازد و ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﭘﺨﺶ ﻣﻲآﻨﺪ و آﺎرﮔﺮدان را ﺑﻪ ﺳﺮآﺸﻲ ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰد‪ .‬ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻌﺪي آﻪ ﮔﺮوﻩ‬
‫ﻗﺎﺑﻞﻣﻼﺣﻈﻪاي از ﺑﺎزﻳﮕﺮان در ﺁن ﮔﺮد ﻣﻲﺁﻳﻨﺪ ﺟﻠﺴﻪ »رﻓﻘﺎ« اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻳﻚ ﺷﺎهﻜﺎر هﺠﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻀﺎدهﺎي‬
‫‪.  ‬ﺗﺮاژيآﻤﻴﻚ ﺗﻨﺪي ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‬

‫ﺳﺨﻨﺎن ﺷﻴﮕﺎﻟﻴﻮف آﻪ ﺑﺎ ﺷﻮر ﺳﻴﺎهﺶ ﺁهﻨﮕﻲ ﮔﻮشﺧﺮاش و ﺗﻜﺎندهﻨﺪﻩ دارد ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﺤﺚهﺎي ﻣﻀﺤﻚ دﺧﺘﺮ داﻧﺸﺠﻮ و ﭘﺴﺮ داﻧﺶﺁﻣﻮز‬
‫و ﻳﻚ ﺳﺮﮔﺮد ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﮔﺮوهﻲ ﻗﺮﻳﻨﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﮔﺮوهﻲ اول در ﺳﺎﻟﻦ واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎﺳﺖ؛ اوﻟﻲ ﻳﻚ ﺗﺮاژدي ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ‬
‫‪.  ‬اﺳﺖ و دوﻣﻲ ﻳﻚ هﺠﻮﭘﺮدازي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‬

‫هﺮ دو ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ را در آﺎﻧﻮن ﺧﻮد دارﻧﺪ و دوﮔﺎﻧﮕﻲ ﺷﺨﺼﻴﺖ او در ﺗﻀﺎد ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﻌﻜﺲ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺮاژدي ﻗﻬﺮﻣﺎن آﺘﺎب در ﺻﺤﻨﻪ‬
‫»ﻧﺰد ﺗﻴﺨﻮن« ﺑﻪ اوج ﺧﻮد ﻣﻲرﺳﺪ‪ .‬ﻗﺼﺪ او ﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎر اﻋﺘﺮاﻓﺎت و ﺷﺮح آﺎرهﺎي ﻧﻨﮕﻴﻦ ﺧﻮد ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ و ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎري اﺳﺖ آﻪ‬
‫‪.  ‬ﻣﻲﺧﻮاهﺪ ﺑﺮدوش ﮔﻴﺮد‬

‫اﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﺪاﻣﺖ آﺎذب ﻧﺎﻓﺮﺟﺎم ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و هﻤﻴﻦ ﺁﺧﺮي ﺿﺮﺑﻪ را ﺑﻪ او وارد ﻣﻲآﻨﺪ آﻪ آﺸﻨﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬از اﻳﻨﺠﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻋﻤﻞ در ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺗﻐﻴﻴﺮ‬
‫ﺟﻬﺖ ﻣﻲدهﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎي ﻓﺮاز ﺑﺮ ﻧﺸﻴﺐ ﻣﻲاﻓﺘﺪ و ﺑﻪ ﺳﻮي ﮔﺮﻩﮔﺸﺎﻳﻲ ﻣﻲﺷﺘﺎﺑﺪ‪ .‬ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﺨﺶ داﺳﺘﺎن وﻗﻒ ﻣﺼﻴﺒﺖ اﺳﺖ؛ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬
‫‪.  ‬ﻣﺼﻴﺒﺖهﺎ و از ﺣﻴﺚ ﮔﺮﻩﮔﺸﺎﻳﻲ اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ‬

‫در ﺟﺸﻨﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ آﻪ ﺑﺮاي آﻤﻚ ﺑﻪ ﻟﻠﮕﺎن ﺗﺮﺗﻴﺐ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ‪ ،‬آﺎرﻣﺎزﻳﻨﻒ‪ ،‬ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ و ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ از ﺷﻴﺪاﻳﻲ دﻳﻮاﻧﻪ‬
‫روي ﺻﺤﻨﻪ ﻣﻲﺁﻳﻨﺪ و هﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻲ رﺳﻮاﻳﻲ و ﺟﻨﺠﺎل ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻲآﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ رﺳﻮاﻳﻲهﺎ ﺑﺎ رﺳﻮاﻳﻲ ﺑﺰرگ ﻣﺠﻠﺲ رﻗﺺ و »آﺎدري‬
‫ادﺑﻲ« ﺑﻪ اوج ﻣﻲرﺳﺪ‪ .‬اﺛﺮ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺁﺗﺶﺳﻮزي ﺑﺰرگ ﺁنﺳﻮي رود و ﺑﻠﻮا آﺎﻣﻞ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻓﺎﺟﻌﻪ »ﺳﻴﺎﺳﻲ« ﻧﻮﺑﺖ ﻓﺎﺟﻌﻪهﺎي‬
‫‪.  ‬ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ‬

‫ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﺷﺨﺎص ﻣﻬﻢ داﺳﺘﺎن ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ و ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ زﻳﺮ آﺎرد ﻓﻴﺪآﺎ‪ ،‬زﻧﺪاﻧﻲ ﻓﺮاري ﺟﺎن ﻣﻲدهﻨﺪ‪ .‬ﻟﻴﺰا ﺗﻮﺷﻴﻨﺎ‬
‫در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻌﻠﻪور ﺁﻧﻬﺎ از ﭘﺎ درﻣﻲﺁﻳﺪ‪ .‬ﻓﻮﻣﻜﺎ رﻓﻴﻖ ﺧﻮد ﻓﻴﺪآﺎ را ﻣﻲآﺸﺪ‪ .‬ﭘﻴﻮﺗﺮ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ ﺷﺎﺗﻮف را در ﺧﻮن ﻣﻲﻏﻠﺘﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫‪.  ‬آﻴﺮﻳﻠﻒ و ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﺧﻮدآﺸﻲ ﻣﻲآﻨﻨﺪ‬

‫ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ در ﻣﺴﺎﻓﺮﺧﺎﻧﻪاي در آﻨﺎر راﻩ ﺟﺎن ﻣﻲﺳﭙﺎرد‪ .‬ﻓﻦﻟﻤﻜﻪ دﻳﻮاﻧﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﺮاژديﮔﻮﻧﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ ﭘﺮدﻩ اﺳﺖ؛‬
‫ﭘﺮدﻩ اول‪ :‬ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻤﺎﻳﺶ »ﻣﺼﻴﺒﺖ آﺎذب« )ﮔﺮدهﻤﺎﻳﻲ در ﺳﺎﻟﻦ واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ(‪ .‬ﭘﺮدﻩ دوم‪ :‬اوج ﻧﻤﺎﻳﺶ »ﻧﺰد ﺗﻴﺨﻮن« آﻪ‬
‫ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﺶ در دوﻣﻴﻦ ﺻﺤﻨﻪ هﻤﮕﺎﻧﻲ »ﺑﺎ رﻓﻘﺎ« ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺮدﻩ ﺳﻮم‪ :‬ﮔﺮﻩﮔﺸﺎﻳﻲ »ﺻﺤﻨﻪ هﻤﮕﺎﻧﻲ« »ﺟﺸﻦ« آﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﻴﺒﺖهﺎي‬
‫‪.  ‬ﺟﺰﺋﻲ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫دﻧﻴﺎي ﺑﺰرگ داﺳﺘﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ﺑﺎزﻳﮕﺮان و اﻳﻦ هﻤﻪ روﻳﺪادهﺎ ﺑﺎ هﻨﺮﻣﻨﺪي ﻧﺒﻮغﻧﺸﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬هﺮ ﺣﺎدﺛﻪ ﺁن ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺷﺪﻩ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺁن هﻤﻪ ﺑﻪ دﻗﺖ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ و ﺣﺴﺎب ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺟﺎي ﺻﺤﻨﻪهﺎ و ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺴﻠﺴﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﺎدي ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪﻩ و وﺣﺪت و‬
‫‪.  ‬ﺳﺎزﮔﺎري ﻃﺮح در ﺁن ﻧﻤﺎﻳﺎن اﺳﺖ‬

‫ﺳﻮﻣﻴﻦ وﻳﮋﮔﻲ هﻨﺮ ﺑﻴﺎﻧﻲ داﺳﺘﺎﻳﻔﺴﻜﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﻠﺐ ﻣﻲآﻨﺪ و ﻋﻼﻗﻪﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺮآﺖ در داﺳﺘﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ را اﺳﻴﺮ‬
‫ﺧﻮد ﺳﺎزد و آﻨﺠﻜﺎوياش را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰد‪ .‬ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ آﻪ ﺧﻮد ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﻲآﺸﺪ و ﺑﻪ ﺷﺮآﺖ در ﺁن و هﻤﺮاهﻲ ﺑﺎ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ‬
‫‪.  ‬ﺁن دﻋﻮت ﻣﻲآﻨﺪ‬

‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ذهﻨﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ روﻳﺪادهﺎي ﻣﻌﻤﺎوار و ﻋﺠﻴﺐ و ﻏﻴﺮﻋﺎدي ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬راوي روﻳﺪادهﺎ را ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻣﻲآﻨﺪ و ﺑﺎ‬
‫ارزﻳﺎﺑﻲهﺎ‪ ،‬اﻇﻬﺎرﻧﻈﺮهﺎ‪ ،‬ﺣﺪسهﺎ و اﺷﺎراﺗﺶ اﺛﺮ ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﺪت ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ‪ .‬ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ )ﺗﻘﺎﺿﺎي ازدواج ﺳﺘﭙﺎن ﺗﺮاﻓﻴﻤﻮﻳﭻ از داﺷﺎ( ﺑﻌﺪ از‬
‫اﻳﻦ ﺗﺬآﺮهﺎي راوي ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲﺁﻳﺪ‪»:‬ﺁﻳﺎ او ﺁن ﺷﺐ ﻓﺮارﺳﻴﺪن ﺁزﻣﻮن ﻋﻈﻴﻤﻲ را آﻪ در ﺁﻳﻨﺪﻩاي ﻧﺰدﻳﻚ در راهﺶ ﺑﻮد از ﭘﻴﺶ اﺣﺴﺎس‬
‫‪»  ‬ﻣﻲآﺮد؟‬

‫وﻗﺎﻳﻌﻲ آﻪ ﺧﺎرج از آﺸﻮر ﻣﻴﺎن ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ و داﺷﺎ و ﻟﻴﺰا روي دادﻩ هﻤﻪ در ﭘﺮدﻩ اﺳﺮار ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬واروارا ﭘﺘﺮوﻧﺎ ﻣﻲآﻮﺷﺪ‬
‫‪.»  ‬آﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎ را ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ و ﺑﻪ راز ﺁن ﭘﻲ ﺑﺒﺮد اﻣﺎ راوي ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪»:‬ﭼﻴﺰي ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻮد آﻪ روﺷﻦ ﻧﺒﻮد و او از ﺁن ﺳﺮدرﻧﻤﻲﺁورد‬
 ‫و اﻳﻦ اﺑﻬﺎم روﺷﻦ ﻧﻤﻲﺷﻮد‪ .‬راوي ﺧﻮد ﻓﺮضهﺎﻳﻲ ﻣﻲآﻨﺪ و در آﻼف درهﻢ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺣﺪسهﺎ ﺳﺮدرﮔﻢ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺎ‬
‫را ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻣﻲدارد‪ .‬ﻣﺎﺟﺮاي ﻣﺎرﻳﺎ ﺗﻴﻤﻮﻓﻲﻳﻴﻮﻧﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻧﻌﻜﺎسهﺎﻳﻲ آﺞ و ﻣﻌﻮج و ﻣﺒﻬﻢ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻟﻴﭙﻮﺗﻴﻦ‬
‫آﻴﻨﻪﺗﻮز ﺷﺎﻳﻌﻪﭘﺮداز و ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﺴﺖ ﻧﺎﺑﺨﺘﻴﺎر هﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﺧﻮد ﺷﺮﺣﻲ از ﺁن ﻣﻲدهﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎ ﻣﺸﻜﻞ دﻳﮕﺮي ﭘﺪﻳﺪ‬
‫‪.  ‬ﻣﻲﺁورد‬

‫‪ ‬‬

‫ﭘﻴﺘﺮ ﺳﺘﭙﺎﻧﻮﻳﭻ رواﺑﻂ ﻣﻴﺎن ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ و زن ﻟﻨﮓ را ﺷﺮح ﻣﻲدهﺪ‪ .‬دروغ ﺗﺎزﻩاي ﺑﺮ ﻓﺮﻳﺐهﺎي ﭘﻴﺸﻴﻦ اﻓﺰودﻩ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬راوي ﺣﻴﺮان‬
‫ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و ﻧﻤﻲداﻧﺪ آﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﻓﻮقاﻟﻌﺎدﻩ ﻟﻴﺰا ﺑﻪ ﺷﺎﺗﻮف ﭼﻴﺴﺖ؟ اﻗﺮار ﻣﻲآﻨﺪ آﻪ‪»:‬در اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﭼﻴﺰهﺎي ﻓﻮقاﻟﻌﺎدﻩ زﻳﺎدي ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم‬
‫اﺳﺖ و ﭘﻴﺪاﺳﺖ آﻪ رازي در آﺎر اﺳﺖ‪ «.‬ﻣﻌﻤﺎهﺎ ﺑﺮهﻢ اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬راوي ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻨﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬آﻴﻔﻴﺖ ﻋﺠﻴﺐ و‬
‫‪.  ‬اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰ ﻓﻀﺎ‪ ،‬او را ﺑﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻲاﻧﺪازد‬

‫ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪»:‬ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺷﺎﺗﻮف‪ ،‬ﻣﻦ از اﻳﻨﻬﺎ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻴﺮم؟« و ﺷﺎﺗﻮف ﺟﻮاب ﻣﻲدهﺪ‪»:‬هﺮ ﻧﺘﻴﺠﻪاي آﻪ ﻣﻲﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ «.‬و راوي‬
‫ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﻣﻌﻤﺎوار ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪»:‬ﻓﻜﺮي ﻋﺠﻴﺐ و ﺑﺎورﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ در ذهﻦ ﻣﻦ رﻳﺸﻪ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ‪«.‬ﻣﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ آﻪ آﻠﻴﺪ رازهﺎﻳﻲ‬
‫را آﻪ ﺑﻌﺪ از ﺁن ﮔﺸﻮدﻩ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻧﺎﻣﺘﺤﻤﻞ ﺑﺸﻤﺎرﻳﻢ‪ .‬ﺷﺮح »ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ آﺬاﻳﻲ« آﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﻠﻲ ﺷﺎﺗﻮف ﺑﻪ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫‪.  ‬راوي ﺁﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد‪»:‬ﺁن روز روز وﻗﺎﻳﻊ ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮد‬

‫روز ﮔﺮﻩﮔﺸﺎﻳﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﮔﺮﻩﺧﻮردﮔﻲهﺎي ﺁﻳﻨﺪﻩ‪ .‬روز ﺗﻮﺿﻴﺢهﺎي ﺗﻨﺪ و ﺗﻜﺎندهﻨﺪﻩ و ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪن ﻣﻌﻀﻼت ﻣﺮﻣﻮزﺗﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ‪ «.‬رﻓﺘﺎر‬
‫‪.  ‬ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ و ﻣﺮداﻧﻪ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زن ﻟﻨﮓ ﻗﺎﺑﻞﻓﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ‬

‫هﻴﺠﺎن ﺷﺪﻳﺪ ﻟﻴﺰا آﻪ ﻏﺶ ﻣﻲآﻨﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻴﻠﻲ ﺷﺎﺗﻮف ﻣﻌﻤﺎﻳﻲ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬راوي ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪»:‬اﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن اﺗﻔﺎﻗﻲ اﻓﺘﺎد آﻪ ﻣﺜﻞ‬
‫ﺗﻮپ ﺻﺪا آﺮد و هﻴﭻآﺲ اﻧﺘﻈﺎرش را ﻧﺪاﺷﺖ‪ «.‬و ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎ ﺗﺎآﻴﺪ ﻣﻲآﻨﺪ‪ .‬در ﺑﺨﺶ دوم رﻓﺘﺎر ﭘﻴﻮﺗﺮ ورﺧﺎوﻳﻨﺴﻜﻲ از‬
‫‪.  ‬ﺣﻴﺚ ﻧﻴﺮﻧﮓ و ﺗﻨﺎﻗﺾ ﮔﻴﺞآﻨﻨﺪﻩ اﺳﺖ‬

‫ﺑﻪ ﺳﺘﺎوروﮔﻴﻦ آﻴﻨﻪاي آﺸﻨﺪﻩ دارد و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺷﻴﻔﺘﻪ اوﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ دﺳﺘﺶ را ﻣﻲﺑﻮﺳﺪ‪ .‬از اﻳﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﺳﻴﺎهﺪل ﺳﺎﻳﻪاي ﺳﻴﺎﻩ ﺑﺮﻣﻲﺁﻳﺪ‬
‫آﻪ اﺑﺘﺪا ﻣﺤﻴﻂ اﻃﺮاف و ﺑﻌﺪ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﺨﻔﻲ او و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﻬﺮ را ﻓﺮا ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ .‬ﺗﻮﻃﺌﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ و ﺣﺮآﺖ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ‬
‫‪.  ‬ﺁهﺴﺘﮕﻲ در ﻇﻠﻤﺘﻲ ﺷﻮم و ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ ﻓﺮو ﻣﻲرود‪ .‬ﺳﺮﺧﻲ ﺷﻔﻖوار ﺣﺮﻳﻖ ﺁن ﺳﻮي رود‪ ،‬ﺻﺤﻨﻪ را ﺳﺮخ ﻣﻲآﻨﺪ‬

‫ﺑﺮق دﺷﻨﻪ ﻓﻴﺪآﺎ‪ ،‬ﻣﺤﻜﻮم ﻓﺮاري‪ ،‬آﻪ ﺧﻮن ﻟﺒﻴﺎدآﻴﻦ و ﺧﻮاهﺮش را ﻣﻲرﻳﺰد دﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮد و ﺻﺪاي ﺗﻴﺮ ﺗﭙﺎﻧﭽﻪ ﭘﻴﻮﺗﺮ ﺳﺘﭙﺎﻧﻮﻳﭻ آﻪ ﺷﺎﺗﻮف‬
‫‪. ‬را ﻣﻲآﺸﺪ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻲرﺳﺪ‬

‫‐‪http://www.ham‐mihan.org/Released/86‐03‬روزﻧﺎﻣﻪ هﻢ ﻣﻴﻬﻦ‬
‫‪22/337.htm  ‬‬