“Πάνω στην πόρτα της καρδιάς μου έγραψα:

Απαγορεύεται η είσοδος.
Αλλά ο έρωτας ήρε γελ!ντας και "!να#ε:
$γ! μπαίνω παντού%&
'. (ίπμαν
$)*+Α(%%%
,έ#η μαγική- τρυ"ερή- γλυκειά- μελωδική μα και άγρια- οργισμένη- .ίαιη /
0υπνά μέσα μας κάε λογής συναίσημα/
'αρά- ευτυ1ία- πόνο- δάκρυ/
Πόσοι τον ύμνησαν και πόσοι τον κατηγόρησαν/
Πόσοι τον έ2ησαν/ Πόσοι τον ονειρεύτηκαν/. Πόσοι τον μίσησαν/
3προστά του όλοι ένοιωσαν ανίσ1υροι- μα και όλοι δυνατοί%%%
Ποιός ακρι.!ς είναι ο $)*+Α(4
(αν "ωτί2ουν τ5 άστρα τις καρδιές των ερωτευμένων- τις #ε.αμμένες ελπίδες τους και
τα λι.άδια των ονείρων τους- μια ψυ1ή- αποκοιμημένη απ5 τις κραυγές τις 3ονα#ιάς
και της λίψης- σιγοψιυρί2ει το σκοπό της αγάπης/ 6ταν τ5 αστέρια α δένονται στο
άρμα του ήλιου- όταν η "ύση α ρηνεί τα πλάσματα που την αρνήηκαν- όταν τα "!τα
της πόλης α τρυπούν τα μάτια των ονείρων μας- δε α υπάρ1ουν άνρωποι σε τούτο
τον κόσμο/ 7εν α υπάρ1ουν στόματα να ψά1νουν το ταίρι τους- δεν α υπάρ1ουν
1έρια να αγγί2ουν τον έρωτα% (κληρές- άδικες- ψυ1ρές μη1ανές α γίνουν οι
άνρωποι/ +υ"λά- μαύρα σημάδια α γίνουν τα μάτια/ Παγωμένα- απάνρωπα όπλα
α γίνουν τα 1έρια/ 8 αγάπη- μια μακρινή ανάμνηση/ 7ε α υπάρ#ει κόσμος 1ωρίς
εμάς% 7εν 2ει ο άνρωπος 1ωρίς αγάπη% 7εν υπάρ1ει ουρανός δί1ως 1ιλιάδες
μικροσκοπικές γαλά2ιες σταγόνες- που όσο κι αν προσπαήσουμε δεν μπορούμε να τον
αναγκάσουμε να τις απο1ωριστεί%
(5 αγαπ!
κα!ς η μέρα .υί2εται στην αγκαλιά της νύ1τας
κα!ς το νυ1τολούλουδο προαναγγέλλει τον ερ1ομό της
κα!ς τα δάκρυα απο τα μάτια μου
καίνε το πρόσωπό μου
τρα.!ντας του 1ρόνου τα 1αλινάρια
εδ!- μπροστά σου να σταματήσει.
9!στας 9αρυωτάκης
:να αόρατο άστρο ανάμεσά μας δημιουργεί την έλ#η της σάρκας. 9ι αυτή η έλ#η τους
ήρωες και τους αυτό1ειρες- την τέ1νη και το έγκλημα. (αρ!νοντας κάε "ραγμό- σαν
την τέλεια επανάσταση.
; 8σίοδος ανα"έρει στη <εογονία : “Πρ!τιστα το 1άος εγένετο- έπειτα δε η
ευρύστερνος =αία&- είναι δε ο συγ1ρόνως ταύτη εμ"ανισείς και κάλλιστος μετα#ύ των
αανάτων <ε!ν “:ρως λυσιμελής&- όστις πάντων των <ε!ν και πάντων των
ανρ!πων δαμά2ει εν τοις στήεσι τον νούν και την σ!"ρονα .ουλήν. ; :ρωτας είναι
η δύναμη έλ#ης- 1άρις την οποίαν εν!νονται τα όντα και παράγεται η 2ωή.
(την ;ρ"ική κοσμογονία από το αυγό που γέννησε ο 9ρόνος στους κόλπους του 'άους
γεννήηκε ο :ρως- ο οποίος έ"ερε την αρμονία και είναι πηγή πάσης δημιουργίας. ;
$μπεδοκλής τον ονομά2ει >ιλότητα και πιστεύει πως με την δύναμη του :ρωτα
γίνονται ένα τα τέσσερα στοι1εία στοι1εία του κόσμου ?@εύς ?πύρA- Bρα ?γήA- ΑCδωνεύς
?αήρA- Dήστις ?ύδωρA.
(τον μύο του Αριστο"άνους περί κοσμογονίας στους 6ρνιες- “η Dύ1τα γέννησε στους
κόλπους του $ρέ.ους ένα αυγό- από το οποίο γεννήηκε ο :ρως. ; :ρωτας εν!ηκε με
το 'άος κι από την ένωσή τους γεννήηκε πρ!τα το γένος των ;ρνίων και μετά
εν!νοντας τα πάντα- παρήγαγε τον ουρανό- τον ωκεανό- την γη και το αάνατο γένος
των <ε!ν&.
8 ιέρεια 7ιοτίμα λέγει στον (ωκράτη πως ο :ρωτας δεν είναι <εός- αλλά 7αίμων%
=έννημα του Πόρου ?ευπορίαςA και της Πενίας. (υμ.ολί2ει δε την διαρκή επιυμία του
ανρ!που για ευτυ1ία ?Πλάτων (υμπόσιοA.
8 επικρατέστερη όμως άποψη στην αρ1αιότητα περί της γεννέσεως του :ρωτος- μας
λέγει ότι είναι δευτερεύων <εός υιός της Α"ροδίτης και του Eρεως. :να πανέμορ"ο
"τερωτό παιδί οπλισμένο με τό#ο και .έλη- στολισμένο με άνη- που πετά στά2οντας
πόο και γλύκα στις καρδιές των ανρ!πων% ; τύρρανος και .ασανιστής των νητ!ν-
αλλά και των αανάτων% 7ρα κυρίως την άνοι#η- που οργιά2ει η "ύση κι αναγεννάται η
2ωή- με συμπαραστάτες του τον Fμερο- τον Πόο και την Πει!.
; έρωτας ανήκει σε εκείνους που δέ1ονται να "τάσουν στα άκρα για 1άρη του.
+ομ )όμπινς
; :ρωτας είναι τυ"λός μ5 ανοι1τομάτες πιάνει%%
; :ρωτας στέκει ανάδια μου και τ5 άρματα μου δεί1νει-
.αστά "ωτιά κι αναλαμπή κι απάνω μου τη ρί1νει..
; :ρωτας στέκει ανάδια μου κι άδικα τυρρανά με-
μ5 άρματα "ο.ερί2ει με και με "ωτιά κεντά με-
με το #υρά"ι μου μιλεί- με τη σαCτα λέγει-
το δίκιο του μ5 αναλαμπή και "λόγα το γυρεύγει-
κι αν δεν του κάμω έλημα- με τη "ωτιά με καίγει
και πλια παρά τον κύρη μου .αρίσκει και δο#εύγει..
(τον έρωτα και τον πόλεμο επιτρέπονται όλα%
Dίτσε