Professional Documents
Culture Documents
Highlight
ในฐานะที่เคยทางานอาสาสมัครในโรงอาหาร ในโรงเรียนเอกชนสาหรับเด็กผู้หญิงขนาดใหญ่
แถว ๆ ฝั่งด้านเหนือของซิดนีย์ เกือบ ๆ แปดปี ฉันได้เห็นความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในอาหารที่
ถูกเสิร์ฟให้เด็ก
น้าตาลและอาหารที่มีน้าตาลสูงก่อให้เกิด การทานน้าตาลมวลรวมกิโลจูลส์ทั้งหมดที่ร้อยละ 24
ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่ควรจะทานเกินร้อยละ 20 เด็กที่ร่วมทาการสารวจทั้งหมดทานเกลือมากเกินไป
กระนั้นก็ตาม การหาอาหารที่ดีต่อสุขภาพที่เด็กต้องการจะทานนั้นเป็นเรื่องลาบากเช่นกัน
สมาคมโรงอาหารในโรงเรียนเพื่อเด็กสุขภาพดี ( The Healthy Kids School Canteen
Association-HKSCA) ได้อนุมัติเห็นชอบผลิตภัณฑ์ 800 ชนิดภายใต้แผน เฮลท์ตี้คิด (Healthy
Kids scheme) ซึ่งเป็นกระจกสะท้อนยุทธศาสตร์ของรัฐบาลที่มีชื่อว่า Fresh Tastes @
School Strategy ผลิตภัณฑ์มีการใช้สีเพื่อบอกรหัส กล่าวคือ สีเขียว หมายความว่า “ทานได้
เลย” (Eat up) สีเหลืองอาพัน เตือนให้รู้ว่า “โปรดเลือกอย่างระมัดระวัง ” (Select carefully)
และ อาหารที่ได้สีแดง เช่น น้าอัดลม หรือโดนัท ถูกห้ามจาหน่ายและได้รับอนุญาตให้ทานและ
ดื่มได้แค่เพียงสองครั้งในหนึ่งภาคการศึกษา เพียงแค่ในงานเลี้ยงเท่านั้น
“เราอยากให้พ่อแม่ผู้ปกครองตรวจดูฉลากอาหารและซื้อผลิตภัณฑ์ที่มีค่าโซเดียมต่าที่สุด "”
ยกตัวอย่างเช่น ในคอร์นเฟลค ค่าความแตกต่างมันกว้างมาก ยี่ห้อหนึ่งมีเกลือ 200 เท่าต่อ 100
กรัมมากกว่ายี่ห้ออื่น’
เหมือนกับการทานอาหาร การสารวจพบว่าระดับการออกกาลังกายสร้างความแตกต่างอย่าง
ชัดเจน ครอบครัวที่ดูแลตรงนี้สามารถหากีฬาเข้ามาเสริมได้ อย่างไรก็ตาม เด็ก ๆ ทุกคนใช้เวลา
มากเกินไปในการนั่งหน้าจอ ไม่ว่าจะเป็นจอโทรทัศน์ จอคอมพิวเตอร์ หรือ จอวิดีโอเกม โดย
เฉลี่ยแล้ว เด็ก ๆ ใช้เวลาประมาณ 3-4 ชั่วโมงต่อวัน
แหล่งที่มา
http://www.smh.com.au/news/entertainment/good-living/food-
fight/2009/07/13/1247337069420.html