‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪ - 1387‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬ ‫ﺳﺎل دوم ‪ -‬ﺷﻤﺎره ‪2‬‬

‫ﻫﻔﺘﻤﻴﻦ ﺟﺸﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻨﺘﻘﺪان و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺷﺎﻣﮕﺎه ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ‪ 31‬ﻣﺮدادﻣﺎه ﺑﺎ ﺣﻀﻮر اﺳﺘﺎد آواز اﻳﺮان ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﺷﺠﺮﻳﺎن و ﺗﻘﺪﻳﺮ از ﻋﺰتاﷲ اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ‪ ،‬ﺗﻮران ﻣﻬﺮزاد و‬
‫ﻋﻠﻲ ﻧﺼﻴﺮﻳﺎن در ﺗﺎﻻر اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺣﻮزه ﻫﻨﺮي ﺗﻬﺮان ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪.‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‪:‬‬
‫ﻧﻴﻤﺎ ﻳﻮﺳﻔﻲﻣﻘﺪم‬ ‫* ﺗﺎﻛﺴﺘﺎن )‪(3‬‬ ‫* ﻧﻘﺪ ﺣﺎل ﻣﺎ )‪(2‬‬ ‫* ﻧﻤﺎﻳﻪ )‪(1‬‬
‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﺷﻤﺎره‪:‬‬ ‫* ﺗﺮاﻧﻪ ي ﻛﻬﻦ ﺑﻮم و ﺑﺮ )‪(5‬‬ ‫* آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ‪ :‬ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﻠﻮ )‪(4‬‬
‫ﻋﻠﻲ آزاد‪ ،‬اﺣﺴﺎن اﺑﺎذري ﻃﺮﻗﺒﻪ‪،‬‬
‫ﻧﻮﻳﺪ ﭘﻴﺪاوﺳﻲ‪ ،‬ﺳﻴﺎوش رﺿﺎزاده‪،‬‬ ‫* ﻫﻮش را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻧﺒﺮدن ﮔﻨﺎه اﺳﺖ )‪ * (7‬ﮔﺬري در وﺑﻼگ ﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ )‪(9‬‬
‫ﻧﻴﻤﺎ ﺻﺎدﻗﻲ‪ ،‬ﻣﻬﺪيﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻲ ﭘﻮر‪،‬‬
‫* ﺻﺪاي ﻋﻈﻤﺖ ﻣﺮداﻧﻪي اﻧﺪوه )‪(12‬‬ ‫* رادﻳﻮ ﺷﻤﺎل‪(11) 53‬‬
‫ﻓﺮزاد ﻣﺤﻤﺪي‪ ،‬ﻣﺤﺴﻦ ﻧﻴﻚ ﺳﻴﺮ‪،‬‬
‫ﺧﺴﺮو ﻧﺎدري‪.‬‬ ‫* ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي‪ :‬ﻫﺎﻣﻮن )‪ * (14‬ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ )‪ * (15‬ﻫﺮﻳﺘﺞ و اﻳﺮاﻧﻴﺎن )‪(16‬‬
‫ﻋﻜﺲ ﺟﻠﺪ‪:‬‬
‫ﺟﺸﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ )رو(‬
‫* ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﻴﺶرو )‪ * (19‬ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺎ )‪ * (19‬ﻧﻤﺎﻳﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ )‪(20‬‬
‫ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ ﺧﺴﺮو ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ )اﻧﺘﻬﺎ(‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬
‫آﻳﻨﻪات داﻧﻲ ﭼﺮا ﻏﻤﺎز ﻧﻴﺴﺖ‬
‫‪1‬‬
‫ﭼﻮﻧﻜﻪ زﻧﮕﺎر از رﺧﺶ ﻣﻤﺘﺎز ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﺷﺮوع ﻛﻦ! ﺑﺸﻨﺎس! ﺑﮕﺮد! ﺑﻔﻬﻢ! ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻲ ﺑﻪ روزت آوردن! ﭼﻲ ﺑﻮدي‪،‬‬
‫ﭼﻲ ﺷﺪي؟! آﺧﻪ ﻓﻘﻂ ازﺑﻴﺮون ﻫﻢ ﻛﻪ ﻟﮕﺪﻛﻮب ﻧﻜﺮدن ﻣﺎدرﻣﻮن رو‪ ،‬از‬
‫درون ﻫﻢ ﻛﺮم ﮔﺬاﺷﺖ و ﻓﺴﺎد ﻫﻤﻪ ﺟﻮﻧﺶ رو ﺧﻮرد‪ .‬ﻫﻤﻪ‬
‫زﻳﺒﺎﻳﻲﻫﺎش رﻳﺨﺖ و ﭘﻮﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻪ وﺟﻮدش رو اﻋﺘﻴﺎد و ﺑﻴﻤﺎري ﺧﻮرد‬
‫و ﺳﻮراخ ﺳﻮراﺧﺶ ﻛﺮد‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻴﺶ ﻏﺎرت ﻣﻲﺷﻪ و‬
‫ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻴﺶ ﭘﺎﻳﻤﺎل ﻣﻲﺷﻪ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﻲﻣﻮﻧﻴﻢ و ﻓﻘﺮ و ﺗﻀﺎد‬
‫ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ و ﻓﺤﺸﺎ‪ .‬ﻓﺤﺸﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﻏﺪه وﺳﻴﻊ ﺳﺮﻃﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﻳﻚ ﺳﻮ‬
‫ﻓﻘﺮ و ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ و اﺣﺘﻴﺎﺟﺎت و ﻧﻮن ﺷﺐ و اﺟﺎره ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻮيِ اون ﻣﻮج‬
‫ﻣﻲزﻧﻪ و از ﺳﻮي دﻳﮕﻪ ﭘﻮل ﺑﺎد آورده ﻣﻤﻠﻜﺖ‪ ،‬ﺷﻜﻢ ﺳﻴﺮي و ﻫﻮس‬
‫ﺑﻲ درد داره ﺗﻮش ﺑﻴﺪاد ﻣﻲﻛﻨﻪ‪ .‬ﺳﺮﻃﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﺑﻲﻗﺎﻧﻮﻧﻲ و‬
‫ﻓﺴﺎد‪ ‬ﺟﺎﻣﻌﻪء ﺟﻨﮕﻠﻲﺳﺖ‪ .‬ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﻛﻪ ﺗﻮي اون ﻛﺴﺎﻳﻲ ﻣﻲﮔﻦ‪" :‬‬
‫ﻗﺎﻧﻮن ﻳﻌﻨﻲ ﺧﻮد ﻣﻦ! " اﻳﻦ ﺧﺎﺻﻴﺖ اوﻧﻬﺎﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ زور ﻣﻲﮔﻢ ﭼﻮن‬
‫زور دارم!!!‪...‬‬
‫ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻲ ﺑﻴﺪاد ﻣﻲﻛﻨﻪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻧﮕﺎه ﻣﻲﻛﻨﻲ‪ ،‬از ﻳﻪ ﺧﺎﻧﻮاده دو ﻧﻔﺮه‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﮔﺮوهﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ دوﺳﺘﻲ و ﮔﺮوهﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺗﺎ‬
‫ﺳﻄﺢ ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ‪ ،‬ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻲ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲﺧﻮره‪ ،‬ﺳﻴﻄﺮه اﻟﮕﻮي ﻣﻦ و‬
‫ﻏﻴﺮِ ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﺎ و ﻏﻴﺮِ ﻣﺎ‪ .‬ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ‪ ،‬اﻳﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي‪ ،‬آدﻣﻬﺎ رو‬
‫از ﻫﻢ دور ﻣﻲﻛﻨﻪ‪ .‬ﻣﻨﺎﻓﻊِ ﻣﻦ ﺳﻮاي ﻣﻨﺎﻓﻊِ ﻫﻤﺴﺮم؛ ﻣﻨﺎﻓﻊِ ﻣﻦ ﺟﺪاي‬
‫ﻣﻨﺎﻓﻊِ دوﺳﺖ ﻳﺎ دوﺳﺘﺎﻧﻢ‪ ،‬ﻣﻨﺎﻓﻊ ﮔﺮوه ﻣﺎ و ﮔﺮوهﻫﺎي ﻓﻼن‪ ،‬ﻧﮋاد ﻣﺎ و‬
‫ﻧﮋادﻫﺎيِ‪ ...‬در واﻗﻊ ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﺟﻤﻊ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﺸﻪ ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ "‬
‫ﮔﺮوهﺧﻮاﻫﻲ " ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻪ و اﻳﻦ ﺧﻮد‪ ‬ﻣﻦ‪ ،‬ﺧﻮد‪ ‬ﻣﺎﺳﺖ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺮﺗﺮ از‬
‫دﻳﮕﺮان ﻫﺴﺖ و ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻲ‪ ،‬ﮔﺮوه ﺧﻮاﻫﻲ‪ ،‬زﻳﺮآب ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ‬
‫رو ﺑﺰﻧﻪ و ﺳﺮِ ﺑﺮهء ﺑﻲﭘﻨﺎه ﺣـﻖ و ﻋﺪاﻟﺖ رو ذﺑـﺢ ﻛﻨﻪ!‬
‫ﭼﻘﺪر ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻦ! ﺑﻬﻢ ﻣﺎدر دادن! ﻣﺎدر ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ! ﻣﺎدر ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ! ﻣﺎدر‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ از ﺗﻀﺎد ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻀﺎد ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﺷﺪه‪ .‬ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي‬
‫ﺗﺎزه ﺑﻪ وﺟﻮد اوﻣﺪه‪ ،‬ﻋﻘﺪهﻫﺎي ﺗﺎزه اﻳﺠﺎد ﻛﺮده؛ ﻛﻮدﻛﺎن ﮔﺮﺳﻨﻪ‪،‬‬
‫ﻣﺎدران ﺑﻲﭘﻨﺎه‪ ،‬دﺧﺘﺮان ﻓﺮاري‪ ،‬ﮔﺮﮔﻬﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‪ ،‬ﻟﺬتﺟﻮﻳﺎن ﺑﻲدرد‪،‬‬
‫ﺗﺠﻤﻼت ﭘﺮ زرق و ﺑﺮق‪ ،‬ﻫﻤﻪ و ﻫﻤﻪ ﺗﻮ ﻳﻪ ﺷﻬﺮ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ‪ .‬ﺑﺎﺑﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬
‫ﺳﺎل ﺑﻪ ﺳﺎل ﺷﺮﻣﻨﺪهﺳﺖ از اُوردن ﻳﻪ ﻛﻴﻠﻮ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ‪ ،‬و‬
‫ﺑﭽﻪﻫﺎش ﻛﻪ ﻣﺮﺗﺐ اﻳﻦ زرق و ﺑﺮق رو ﺗﻮ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ! دﺧﺘﺮ‬
‫ﺑﻲﭘﻨﺎﻫﻲ ﻛﻪ آوارهﺳﺖ و اﻳﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﺑﺎ دﻳﺪن ﻫﻤﺴﻦ و ﺳﺎﻟﻬﺎي‬
‫ﺧﻮدش ﺗﻮ ﺧﻴﺎﺑﻮن ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺮ و وﺿﻊ و ﻣﺎﺷﻴﻦ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﺳﺮب داغ ﺗﻮ‬
‫ﻗﻠﺒﺶ ﺣﻚ ﻣﻲﺷﻪ‪ .‬ﺟﻨﺎﻳﺖﻫﺎي ﻋﻘﺪهﮔﺸﺎﻳﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺧﻴﺎﻧﺖﻫﺎي وﻗﻴﺤﺎﻧﻪ‪،‬‬
‫ﺣﻖﺧﻮريﻫﺎي زورﮔﻮﻳﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺑﻲﻋﺪاﻟﺘﻲﻫﺎي ﺑﻲﺷﺮﻣﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي‬
‫ﺳﻮدﺟﻮﻳﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺳﺮﻛﻮبﻫﺎي وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻗﻠﻢﺷﻜﻨﻲ ﻫﺎي ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ‪،‬‬
‫ﻣﺤﻜﻮﻣﻴﺖﻫﺎي ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ و اﺗﻬﺎمﻫﺎي ﻋﻮامﻓﺮﻳﺒﺎﻧﻪ‪...‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻧﻘﺪ ﺣﺎل ﻣﺎ‬
‫ﻧﻴﻤﺎ ﺻﺎدﻗﻲ‬
‫ﻣﻦ ﻛﻴﺴﺘﻢ؟ ﻣﻦ ﻛﻴﺴﺘﻢ؟ ﻳﻪ داﻧﺸﺠﻮي داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﻣﻄﺮح در ﺧﺎرج!‬
‫دارﻧﺪه ارزﺷﻬﺎي اﻋﺘﺒﺎري! ﻣﻦ ﻛﻴﺴﺘﻢ؟ ﻣﻦ ﭼﻲ ﻫﺴﺘﻢ؟ ﭼﺸﻤﺎم ﺗﻮ‬
‫آﻳﻨﻪ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺪﺗﻲ ﻣﺒﻬﻮت ﺑﻮدم‪ :‬ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺧﺘﻤﺸﻮن! اﻳﻦ ﻛﻴﻪ؟!‬
‫ذﻫﻨﻢ ﭘﺮﻛﺸﻴﺪ روي ﮔﻮﻧﻪﻫﺎم ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻴﻨﻴـﻢ‪ ،‬ﻣﻮﻫﺎم‪ ،‬ﭼﻘﺪر زﻳﺒﺎ! ﺳﻼم‬
‫ﺑﺎﺑﺎ! ﺳﻼم ﻣﺎﻣﺎن! ﭼﻪ ﺧﻴﺮه ﻛﻨﻨﺪه؟! ﭼﻪ ﺷﺒﺎﻫﺘﻲ؟! ﭼﻪ ﻳﺎدﮔﺎري؟! ﭼﻪ‬
‫ﻋﻤﻴﻖ ﺣﻚ ﺷﺪه و ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪه؟! ﭼﻪ اداﻣﻪ دار؟!‪...‬‬
‫دﻟﻢ ﺑﺮاﺗﻮن ﺗﻨﮓ ﺷﺪه! دﻟﻢ ﺑﺮاي ﺧﻮدم ﺗﻨﮓ ﺷﺪه! ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪام ﺗﺎب‬
‫ﻓﺸﺎر ﺿﺮﺑﺎن رو ﻧﺪاره‪ ،‬ﻣﻦ ﻛﻴﻢ؟! ﻣﻦ ﻛﻲ ام؟! ﭘﺮدهﻫﺎ ﺟﻠﻮم رو ﮔﺮﻓﺘﻦ‪،‬‬
‫ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪم‪ ،‬ﻏﺮق ﺷﺪم‪ ،‬ﺳﺮﮔﺮم ﺷﺪم‪ ،‬ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم‪ ،‬ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺷﺪم‪،‬‬
‫راﺿﻲ ﺷﺪم‪ ،‬ﺳﺎﻛﺖ ﺷﺪم‪ ،‬ﺳﺎﻛﻦ ﺷﺪم‪...‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﻓﺮق دارم؛ اﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت رو دارم‪ ،‬اﻳﻦ اﻣﻜﺎﻧﺎت رو دارم‪ ،‬از‬
‫اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺗﻮ اﻳﻦ ﮔﺮوه رﺷﺪ ﻛﺮدم‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺳﺮوﻛﺎر دارم‪،‬‬
‫ﺗﻮ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ اوﻣﺪم‪ ،‬در اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻪ واﻗﻊ ﺷﺪم‪ ،‬ﻛﻮﻟﻪﺑﺎري از‬
‫ﻋﻘﺎﻳﺪ و اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻫﻨﺮﻫﺎ و ﺣﻮادث رو ﺑﻪ دوش ﻣﻲﻛﺸﻢ‪ ،‬ﺷﺨﺼﻴﺘﻢ‬
‫ﺑﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪه‪ ،‬ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻳﺎ ﮔﺎه‪ ،‬ﺧﻮدآﮔﺎه‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻛﻴﻢ؟ ﻣﻦِ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻛﻴﻪ؟ اﮔﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ ﻳﻪ ﻣﻜﺎن دﻳﮕﻪ و ﻳﻪ زﻣﺎن دﻳﮕﻪ‬
‫و ﻳﻪ ﺧﺎﻧﻮاده دﻳﮕﻪ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﻲﺷﺪم‪ ،‬اوﻧﻮﻗﺖ ﭼﻲ ﻣﻲﺷﺪم؟! ﻛﻲ ﻣﻲ‬
‫ﺷﺪم؟!‬
‫درد دارم‪ ،‬دﻟﻢ ﺗﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﺸﻪ‪ ،‬ﻧﺎﻓﻢ رو ﺑﺮﻳﺪن‪ ،‬ﺗﺎرﻳﺨﻢ‪ ،‬ﻣﺎدرم‪ ،‬رو ﻟﮕﺪ‬
‫ﻣﺎل ﻛﺮدن‪ ،‬ﺻﻮرت ﻗﺸﻨﮕﺶ رو ﺧﺮاﺷﻴﺪن‪ ،‬ﭼﺮك ﺗﻮ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎش‬
‫ﻛﺎﺷﺘﻦ‪ ،‬ﻧﻨﮓ ﺗﻮ ﺣﻴﺜﻴﺘﺶ ﭘﺎﺷﻴﺪن‪ ،‬ﻣﻦ رو از ﻣﺎدرم ﺑﻴﺰار ﻛﺮدن‪ ،‬ﺣﺎﻻ‬
‫ﻫﺮ ﻣﺎدري ﻛﻪ ﺑﺨﻮان ﺑﻬﻢ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻴﺪن! ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﻲﺷﻢ ﻛﻪ‬
‫آزاد!‪...‬‬
‫ﻣﻲﺧﻮام ﻣﺎدر واﻗﻌﻴﻢ رو ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ‪ .‬ﻣﻲﺧﻮام ﺧﻮدم رو ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ‪ .‬ﻛﻲ‬
‫ﺑﻮدم؟ زﻳﺒﺎﻳﻲﻫﺎش رو ﺧﻮدم ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻢ و ﺑﭙﺮورم‪ ،‬زﺷﺘﻴﻬﺎش رو ﺗﺮﻣﻴﻢ‬
‫ﻛﻨﻢ وﻟﻲ ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﻧﻪ ﻧﺎف ﺑﺮﻳﺪهاي ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ از ﺧﻮد‪ .‬ﻣﻲﺧﻮام ﺧﻮدم‬
‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﻨﻨﺪه ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻲﺧﻮام ﺧﻤﻴﺮم رو ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ و ورزش ﺑﺪم و‬
‫ﻧﺎﺧﺎﻟﺼﻴﻬﺎش رو ﺑﺮﻳﺰم ﺑﻴﺮون و ﺻﺎف و ﻳﻜﺪﺳﺖ ﺷَﻢ‪ .‬ﻣﻲﺧﻮام ﺑﺮﮔﺮدم‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدم‪ ،‬ﺧﻮد‪ ‬اﺻﻴــﻠﻢ‪ ،‬ﺧﻮد‪ ‬رﻫﺎ ﺷﺪه از زﻧﺪاﻧﻬﺎي وﺟﻮدم‪ ،‬ﺧﻮد‪‬‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻨﺪه اﺑﻌﺎد وﺟﻮدم‪ ،‬ﺧﻮد‪ ‬ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺗﺎرﻳﺦ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺧﻮدم‪.‬‬
‫ﻣﻲﺧﻮام ﭘﺮدهﻫﺎ رو ﻛﻨﺎر ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬ﺑﺴﺎزم ﺧﻮدم رو و ﺧﻮدﻣﻮن رو ﺗﺎ‬
‫ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻢ زﻳﺒﺎﻳﻴﻢ رو و ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻴﻢ ﻣﺎدر زﻳﺒﺎﻣﻮن رو ﺗﺎ ﻣﺜﻞ اون روزا‬
‫دﻳﮕﺮان ﻣﺎدر ﻣﺎ رو ﺑﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﻣﺎدر ﺧﻮدﺷﻮن ﺑﺪوﻧﻦ‪.‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺗﺎﻛﺴﺘﺎن‬
‫ﺧﺴﺮو ﻧﺎدري‬

‫"اول ﺑﺎر ﺳﮓ را ﭘﺸﺖ ﺑﺎغ دﻳﺪم‪ .‬رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻨﮓ از رودﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺑﻴﺎورم ﺑﺮاي ﺗﻘﻮﻳﺖ دﻳﻮار دور ﺑﺎغ‪ .‬ﺳﻨﮕﭽﻴﻦِ ﺳﺴﺖ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻫﺮ آن‬
‫ﻳﻚ ﺟﺎﻳﺶ ﻓﺮو ﺑﺮﻳﺰد و راﻫﻲ ﺑﺎز ﻛﻨﺪ ﺑﺮاي ﺷﻐﺎﻟﻬﺎ ﻛﻪ ﺗﺎراج ﻛﻨﻨﺪ ﺗﻤﺎم‬
‫اﻧﮕﻮرﻫﺎ را‪ .‬آن ﻫﻤﻪ زﺣﻤﺖ ﺑﻜﺸﻲ ﻛﻪ ﻏﻮره ﺑﺸﻮد اﻧﮕﻮر ﺷﺎﻫﺎﻧﻲ آﻧﻮﻗﺖ‬
‫ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم دﺳﺘﺮﻧﺞ ات را ﺑﻜﺸﺪ ﺑﺎﻻ‪ .‬اﻧﺼﺎف اﺳﺖ؟ ﺣﺎﻻ‬
‫ﻛﺠﺎي ﻛﺎر اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻳﻜﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫ﺣﻖ را ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬اﻧﮕﻮر را ﻧﺒﺎﻳﺪ از دﺳﺖ داد‪ .‬ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ‬
‫ﺧﺐ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻧﻤﻲﻓﻬﻤﺪ‪ ،‬ﮔﺸﻨﻪ اش ﺷﺪه ﻣﻮ را ﺧﻮرده‪ ،‬ﺑﻌﺪ‬
‫ﻣﺎ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮدﻣﻮن دﺳﺘﻤﻮن ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻨﺪ‬
‫ﻫﻢ ﻣﻲزﻧﻲ اش زﻣﻴﻦ ﺳﺮش را ﻣﻲﺑ‪‬ﺮي ﺗﺎ دﻟﺖ ﺧﻨﻚ ﺷﻮد از ﺟﺎري‬
‫ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﻧﻪ ﻗﺪرت دارﻳﻢ‪ ،‬ﻧﻪ ﻣﺎل و ﻣﻨﺎل و ﻧﻪ رﻳﺎﻛﺎريﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﻮ‬
‫ﺷﺪن ﺧﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ زﻳﺮ ﭘﺎي ﺗﺎك‪ ‬ﺷﻬﻴﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﺷﻐﺎل ﻣﻮذيﺳﺖ‪،‬‬
‫ﻣﺮام ﻣﺎﺳﺖ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﺷﻤﻨﺎﻣﻮن‪ ،‬ﻛﻪ ﻫﺮﻛﻲ ﻣﻲﺧﻮاد ﺑﺎﺷﻦ‪ ،‬داﺧﻠﻲ‬
‫ﺷﺒﻴﺨﻮن ﻣﻲزﻧﺪ‪ ،‬دﺳﺘﺖ ﻫﻢ ﺑﻬﺶ ﻧﻤﻲرﺳﺪ‪ .‬ﺑﺎز ﻛﻔﺘﺎر ﻻاﻗﻞ ﺻﺒﺮ‬
‫ﻳﺎ ﺧﺎرﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﺎﭘﻴﺪن و اﺳﺘﺜﻤﺎر‪ ،‬ﭼﻤﺎق زدن و اﺳﺘﻌﻤﺎر و ﭼﺮﻧﺪ‬
‫ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻴﺮ ﺷﻮي ﺑﻌﺪ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮ وﻟﻲ ﺷﻐﺎل ﺣﺴﺮت ﭼﺸﻴﺪن ﻳﻚ‬
‫ﮔﻔﺘﻦ و اﺳﺘﺤﻤﺎر‪ ،‬دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﻢ دادن ﺗﺎ ﺑﺮاي ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮدﺷﻮن‪،‬‬
‫ﺣﺒﻪ را ﻫﻢ ﻣﻲﮔﺬارد ﺑﺮ دﻟﺖ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﮕﺎه ﻫﻢ آﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷﻲ ﺧﻴﻠﻲ‬
‫ﻣﺎ ﻣﺮدم رو ﻧﺎﺑﻮد ﻛﻨﻦ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ راه و از ﭼﺎه ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺧﻮدﻣﻮن‬
‫ﻓﺮﻗﻲ ﻧﺪارد ﺑﺲ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﻊ ﻣﻲدود‪ ،‬ﺳﻴﻤﻮﻧﻮف ﻫﻢ ﻣﮕﺮ ﭼﻘﺪر ﺑ‪‬ﺮد دارد؟‬
‫رو ﺑﺴﺎزﻳﻢ و ﻧﺬارﻳﻢ ﻳﺘﻴﻤﻤﻮن ﻛﻨﻦ و ﺑﻲﻫﻮﻳﺖ‪ ،‬ﺗﺎ دوﺑﺎره ﺟﻮن ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ‬
‫و ﺧﻮدﻣﻮن ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬ﻛﻪ دوﺑﺎره اون ﻋﺸﻖ و اﻳﻤﺎنِ ﻓﺮﻫﻨﮕﻤﻮن رو ﭘﻴﺪا‬
‫ﺳﮓ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد و ﻣﺮا ﻣﻲﭘﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺶ رﻓﺘﻢ‪ ،‬ﺣﺮﻛﺘﻲ‬
‫ﻛﻨﻴﻢ و ﭘﺎﻛﺸﻮن ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﺑﺎ آﮔﺎﻫﻲ‪ .‬ﻛﻪ ﺣﻖ آﻣﺪ و ﺑﺎﻃﻞ‬
‫ﻧﻜﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻛﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻧﻤﻲرﺳﻴﺪ‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ﺑﺮاي ﺗﺮﺳﺎﻧﺪن ﺷﻐﺎﻟﻬﺎ‬
‫رﻓﺖ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺑﺎﻃﻞ رﻓﺘﻨﻴﺴﺖ‪.2‬‬
‫ﺑﻪ درد ﻣﻲﺧﻮرد‪ .‬ﭘﺮﺳﻴﺪم‪" :‬اي ﺳﮓ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺒﻲ داري؟" ﮔﻔﺖ‪":‬ﻧﻪ‪".‬‬
‫ﮔﺮ ﻣﺮد رﻫﻲ ﻣﻴﺎن ﺧﻮن ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺖ‬
‫ﮔﻔﺘﻢ‪":‬ﭘﺲ ﻣﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ‪ ".‬ﮔﻔﺖ‪":‬ﺑﺎﺷﺪ‪ ".‬و ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ داﺧﻞ‬
‫از ﭘﺎي ﻓﺘﺎده ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺖ‬
‫ﺧﺎﻧﻪ آﻣﺪ‪ .‬ﺳﮓ‪ ‬آراﻣﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻮاﻓﻖ ﻛﺮدﻳﻢ ﻛﻪ ﻏﺬاﻳﺶ را ﻣﻦ درﺳﺖ‬
‫ﺗﻮ ﭘﺎي ﺑﻪ راه درﻧﻪ و ﻫﻴﭻ ﻣﭙﺮس‬
‫ﻛﻨﻢ‪ ،‬در ﻋﻮض ﺷﺒﻬﺎ روي اﻳﻮان ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﻛﻪ ﺷﻐﺎﻟﻬﺎ داﺧﻞ ﺑﺎغ ﻧﻴﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪3‬‬
‫ﺧﻮد راه ﺑﮕﻮﻳﺪت ﻛﻪ ﭼﻮن ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺖ‬
‫ﺧﺎﻧﻪ اﻧﺘﻬﺎي ﺑﺎغ ﺑﻮد و اﻳﻮاﻧﺶ ﻣﺸﺮف ﺑﻪ ﺑﺎغ‪.‬‬
‫آﻳﻨﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻢ رو ﺟﻠﻮي روم ﻣﻲﮔﻴﺮم‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﻃﻮﻻﻧﻴﻢ؛ ﻣﻲﺧﻮام ﺧﻮدم رو‬
‫ﺷﺨﻢ ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬ﺑﻜﺎوم و درﻳﺎﺑﻢ و ﭘﺎك ﻛﻨﻢ و ﺑﺴﺎزم‪ .‬ﻣﻦ ﭘﺮورﻧﺪهء ﺧﻮﻳﺸﻢ‪،‬‬
‫ﺳﮓ ﻫﻢ درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺠﺲ اﺳﺖ وﻟﻲ در ﻋﻮض ﺑﺎوﻓﺎﺳﺖ‪ .‬ﻫﻢ ﺑﺎ‬
‫ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ از ﻫﺮآﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪم و ﻫﺮآﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻮاﺟﻪ‬
‫ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻫﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﺪ از ﻫﻢ‪ .‬ﺷﺒﻴﻪ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻲ آدمﻫﺎ ﻛﻪ‬
‫ﻣﻲﺷﻮم‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﻫﺮآﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ وﺟﻮدم ﻧﻴﺴﺖ و‬
‫دوريﺷﺎن ﺑﻲﻗﺮارت ﻣﻲﻛﻨﺪ وﻟﻲ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﻮدﻧﺸﺎن را ﻫﻢ ﻧﺪاري! ﻣﻮﺟﻮد‬
‫ﻣﻲﭘﺮورم آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺧﺪا ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺮ روي زﻣﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻏﺮﻳﺒﻲﺳﺖ اﻧﺴﺎن؛ ﺟﺎﻧﺪاري ﺑﺎ روح ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ‪.‬‬
‫آﻓﺘﺎب آﻣﺪ دﻟﻴــﻞ آﻓﺘﺎب‬
‫‪4‬‬
‫ﮔﺮ دﻟﻴﻠﺖ ﺑﺎﻳﺪ از وي رو ﻣﺘـﺎب‬
‫ﺑﺮاي ﺷﺎم ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢ و ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ و ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻏﻲ را ﻛﻪ ﭘﺨﺘﻪ‬
‫ﺑﻮدم ﺧﻮردﻳﻢ‪ .‬ﻃﺒﻖ ﻗﺮارداد ﺟﺎﻳﺶ را در اﻳﻮان ﭘﻬﻦ ﻛﺮدم و ﺧﻮدم‬ ‫ﻣﻮﻻﻧﺎ‬ ‫‪.1‬‬
‫داﺧﻞ اﺗﺎق ﺧﻮاﺑﻴﺪم‪ .‬رﺧﺘﺨﻮاﺑﻲ ﻛﻪ ﺳﮓ ﺑﺮود روﻳﺶ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ درد‬ ‫‪ - 83‬ﺳﻮره اﺳﺮاء‬ ‫‪.2‬‬
‫ﻧﻤﻲﺧﻮرد‪ .‬وﻟﻲ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻲارزد ﻛﻪ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﻟﺤﺎف ﺗﺸﻚ را ﻓﺪاي‬ ‫ﻋﻄﺎر‬ ‫‪.3‬‬
‫اﻧﮕﻮرﻫﺎ ﻛﻨﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﻻﻧﺎ‬ ‫‪.4‬‬

‫‪3‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬

‫ﻣﻮاد ﻻزم ﺑﺮاي ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ‪:‬‬

‫• ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮرﺷﺘﻲ ‪ 600‬ﮔﺮم‬
‫• ﻟﻮﺑﻴﺎ ﺳﺒﺰ ‪ 600‬ﮔﺮم ‪ ‬‬
‫• ﻳﻚ ﻋﺪد ﭘﻴﺎز ﺑﺰرگ ‪ ‬‬
‫• ﻳﻚ ﻋﺪد ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ ﺑﺰرگ ‪ ‬‬
‫• ﺑﺮﻧﺞ ﭼﻬﺎر ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ‬
‫• ﻧﻤﻚ‪ ،‬ﻓﻠﻔﻞ‪ ،‬ادوﻳﻪ ﻏﺬا‪ ،‬ادوﻳﻪ ﭘﻠﻮ‪ ،‬زﻳﺮه‪ ،‬آﺑﻠﻴﻤﻮ‪ ،‬روﻏﻦ و زﻋﻔﺮان ﺑﻪ ﻣﻘﺪار‬
‫ﻛﺎﻓﻲ ‪ ‬‬
‫• رب ﮔﻮﺟﻪ ﻓﺮﻧﮕﻲ ‪ 100‬ﻣﻴﻠﻲ ﻟﻴﺘﺮ ‪ ‬‬

‫ﭘﻴﺎز رو ﭘﻮﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮﻳﻦ و ﺧﺮد ﻛﻨﻴﻦ‪ .‬ﻳﻪ ﻛﻢ روﻏﻦ ﺗﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺑﺮﻳﺰﻳﻦ و‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫ﭘﻴﺎز رو ﺑﻬﺶ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ و ﺗﻔﺘﺶ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺎ ﻃﻼﻳﻲ رﻧﮓ ﺷﻪ‪ .‬ﮔﻮﺷﺖ‬
‫ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺷﻚ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ آﻧﻘﺪر ﺳﺮﻳﻊ ﺑﻬﺶ اﻋﺘﻤﺎد‬
‫رو ﻛﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازهﻫﺎي ﻛﻮﭼﻴﻚ ﺧﺮد ﻛﺮدﻳﻦ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ‪ .‬ﻳﻪ‬
‫ﻣﻲﻛﺮدم‪ .‬از اﺗﺎق رﻓﺘﻢ ﺑﻴﺮون‪ .‬ﺳﺮﺟﺎﻳﺶ دراز ﻛﺸﻴﺪه ﺑﻮد د‪‬ﻣ‪‬ﺮ‪ ،‬ﭼﺎﻧﻪ را‬
‫ﻛﻢ ﻧﻤﻚ‪ ،‬ﻓﻠﻔﻞ‪ ،‬آﺑﻠﻴﻤﻮ‪ ،‬ادوﻳﻪ ﻏﺬا و رب رو ﺑﻬﺶ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ و ﺧﻮب‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد روي دﺳﺘﻬﺎ‪ .‬ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد وﻟﻲ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺶ رو ﺑﻪ‬
‫ﻫﻢ ﺑﺰﻧﻴﻦ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻟﻴﻮان آب ﺑﻬﺶ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ و ﺑﺬارﻳﻦ ﺗﺎ ﺑﭙﺰه‪.‬‬
‫آﺳﻤﺎن ﺑﻮد ﻻﺑﺪ ﺗﻴﺰﺷﺎن ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﺻﺪاﻫﺎي ﻣﺸﻜﻮك را ﺑﺸﻨﻮد‪.‬‬
‫ﺳﺮ و ﺗﻪ ﻟﻮﺑﻴﺎﻫﺎ رو ﻛﻨﻴﻦ و در اﺑﻌﺎد دو ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮي ﺧﺮدﺷﻮن‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ و ﺧﻮاﺑﻴﺪم‪ .‬ﺻﺒﺢ ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم در رﺧﺘﺨﻮاﺑﺶ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺗﻤﺎم‬
‫ﻛﻨﻴﻦ‪ .‬ﺑﻪ ﻳﻪ ﻣﺎﻫﻴﺘﺎﺑﻪ ﺑﺰرگ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻫﻴﺘﺎﺑﻪ ﺗﻮ ﺷﻜﻞ ﻳﻪ ﻛﻢ روﻏﻦ اﺿﺎﻓﻪ‬ ‫اﻧﮕﻮر ﺑﺎغ را ﺷﻐﺎﻟﻬﺎ ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬دﻳﻮار ﺑﺎغ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﻪ ﺳﻨﮕﻲ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‬
‫ﻛﻨﻴﻦ و ﻟﻮﺑﻴﺎﻫﺎي ﺧﻮرد ﺷﺪه رو ﺑﻪ ﻣﺪت ﺑﻴﺴﺖ دﻗﻴﻘﻪ ﺗﻔﺖ ﺑﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫و ﻧﻪ ﺳﻮراﺧﻲ زﻳﺮ دﻳﻮار ﭘﻴﺪا ﻛﺮدم‪ .‬ﺣﺘﻤﺎ ﺳﮓ درِ ﺑﺎغ را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﺎز‬
‫ﭼﻨﺪ ﻟﻴﻮان آب ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻴﺘﺎﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ و درش رو ﺑﺬارﻳﻦ ﺗﺎ ﻟﻮﺑﻴﺎﻫﺎ‬ ‫ﻛﺮده‪".‬‬
‫ﺑﭙﺰن‪ .‬اﮔﻪ از زودﭘﺰ ﺑﺮاي ﭘﺨﺘﻦ ﮔﻮﺷﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻴﻦ‪ ،‬ﻟﻮﺑﻴﺎﻫﺎ‬ ‫***‬
‫زودﺗﺮ از ﮔﻮﺷﺖ ﻣﻲ ﭘﺰن‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﺨﺖ و آﺑﺶ رو ﻛﺸﻴﺪ‪ ،‬زﻳﺮ اﺟﺎق‬ ‫ﺑﺎز ﻛﺮده و ﻧﻜﺮده‪ .‬راوي ﺗﻤﺎم ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻧﻤﻲداﻧﺪ‪ .‬ﻫﻴﭻ ﻛﺴﻲ ﺗﻤﺎم‬
‫رو ﺧﺎﻣﻮش ﻛﻨﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻧﻤﻲداﻧﺪ‪ .‬ﺳﮓ ﺻﻨﻤﻲ ﺑﺎ ﺷﻐﺎﻟﻬﺎ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬در ﭘﻲ ﭘﺮواﻧﻪاي‬
‫ﮔﻮﺷﺖ ﻛﻪ ﭘﺨﺖ و آﺑﺶ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻢ ﺷﺪ‪ ،‬ﮔﻮﺷﺖ رو ﺑﻪ ﻟﻮﺑﻴﺎ اﺿﺎﻓﻪ‬ ‫ﺑﻴﺮون رﻓﺖ‪ .‬ﭘﺮواﻧﻪ ﻫﺎ اﻏﻮاﮔﺮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻳﻜﻲ را ﻫﻤﻪ ﻣﻲداﻧﻨﺪ وﻟﻲ در‬
‫ﻛﻨﻴﻦ‪ .‬ﻳﻪ ﻛﻢ ادوﻳﻪ ﭘﻠﻮ ﺑﻬﺶ ﺑﺰﻧﻴﻦ و ﻫﻢ ﺑﺰﻧﻴﻦ‪ .‬ﻳﻪ ﻛﻢ از ﻣﺎﻳﻪي ﻟﻮﺑﻴﺎ‬ ‫ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﭼﻨﺎن ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل‬
‫ﭘﻠﻮ رو ﺑﭽﺸﻴﻦ و ﺑﺒﻴﻨﻴﻦ ﭼﻲ ﻛﻢ داره‪ ،‬ﻧﻤﻚ‪ ،‬ﻓﻠﻔﻞ‪ ،‬ادوﻳﻪ ‪ ...‬اﮔﻪ ﻗﺮاره‬ ‫ﺳﮓ آﻧﻘﺪر ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ در را ﻧﻴﻤﻪ ﺑﺎز ﺑﮕﺬارد ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﺑﺮ‬
‫ﭼﻴﺰي اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ اﻻن وﻗﺘﺸﻪ‪.‬‬ ‫ﻣﻲﮔﺮدد راوي را از ﺧﻮاب ﻧﭙﺮاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎﻻ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﺮﻧﺠﻪ‪ .‬ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻬﺘﺮه ﻛﻪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﺑﺮﻧﺞ رو ﺗﻮ ﻳﻪ‬ ‫ﺷﻐﺎﻟﻬﺎ ﺧﺎور آوردﻧﺪ دم در‪ ،‬ﺑﺎغ را ﺧﺎﻟﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻇﺮف ﺗﻮ آب ﻧﻤﻚ ﺑﺨﻮاﺑﻮﻧﻴﻦ ﺗﺎ ﺣﺴﺎﺑﻲ ﺧﻴﺲ ﺑﺨﻮره و ﻧﻤﻚ ﺑﻪ ﺧﻮرد‬

‫آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ‪ :‬ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﻠﻮ‬

‫ﻧﻮﻳﺪ ﭘﻴﺪاوﺳﻲ‬

‫واي ﻛﻪ ﭼﻘﺪر ﺳﺮم ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد‪ ،‬وﻟﻲ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﻫﺮ ﻃﻮر ﺷﺪه ﺑﺎﻳﺪ‬
‫دﺳﺘﻮر آﺷﭙﺰي اﻳﻦ ﻣﺎه رو ﻫﻢ ﺑﺮﺳﻮﻧﻢ‪ .‬ﺧﻴﻠﻲ واﺳﺶ زﺣﻤﺖ ﻛﺸﻴﺪم!‬
‫ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﻠﻮ رو ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻫﻤﻪ دوﺳﺖ دارن‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﻛﻢ ﻣﺘﻔﺎوت از‬
‫دﺳﺘﻮري ﺑﺎﺷﻪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺑﻠﺪﻳﻦ‪ .‬ﮔﻮﺷﻪ ذﻫﻦ ﺗﻮن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻦ و ﻳﻪ‬
‫روز اﻣﺘﺤﺎﻧﺶ ﻛﻨﻴﻦ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎ ﺧﻮﺷﺘﻮن ﻣﻴﺎد‪ .‬دﺳﺘﻮر ﻏﺬا رو ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ‬
‫واﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻢ‪.‬‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪4‬‬
‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮه‪ .‬ﻳﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﺰرگ را ﺗﺎ ﻧﺼﻔﻪ ﭘﺮ از آب ﻛﻨﻴﻦ و ﺑﺎ ﺷﻌﻠﻪ‬

‫ﺗﻮ را اي ﻛﻬﻦ ﺑﻮم و ﺑﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﺑﺎﻻ آب رو ﺟﻮش ﺑﻴﺎرﻳﻦ‪ .‬آب ﺑﺮﻧﺞ رو آﺑﻜﺶ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮﻧﺞ رو ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه‬
‫ﻳﻪ ﻛﻢ روﻏﻦ ﺑﻪ آب ﺟﻮش اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ )اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮدن روﻏﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲ‬
‫ز ﭘﻮچ ﺟﻬﺎن ﻫﻴﭻ اﮔﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﺷﻪ ﻛﻪ دوﻧﻪﻫﺎي ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﭽﺴﺒﻦ(‪ .‬ﭘﻨﺞ ﺷﺶ دﻗﻴﻘﻪ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺖ و‬
‫ﺗﻮ را اي ﻛﻬﻦ ﺑﻮم و ﺑﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫دوﻧﻪﻫﺎي ﺑﺮﻧﺞ ﻗﺪ ﻛﺸﻴﺪن ﺑﺮﻧﺞ رو آﺑﻜﺶ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ‬
‫ﺗﻮ را اي ﻛﻬﻦ ﭘﻴﺮ ﺟﺎوﻳﺪ ﺑﺮﻧﺎ‬ ‫وﻗﺘﺶ ﺷﺪه ﺗﺎ ﺑﺮﻧﺞ رو آﺑﻜﺶ ﻛﻨﻴﻦ ﻳﺎ ﻧﻪ‪ ،‬ﻳﻪ ﻛﻢ از ﺑﺮﻧﺞ رو اﻣﺘﺤﺎن‬
‫ﺗﻮ را دوﺳﺖ دارم اﮔﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻛﻨﻴﻦ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻨﻮز ﻳﻪ ﻛﻢ ﺳﻔﺖ ﺑﺎﺷﻪ و ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف زﻳﺮ دﻧﺪون ﺑﻴﺎد‪.‬‬
‫اﮔﻪ ﺑﺮﻧﺞ رو زﻳﺎد ﺑﺠﻮﺷﻮﻧﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺮﻧﺠﺘﻮن ﺷﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻪ و ﻫﻤﻪ ﭼﻲ از‬
‫ﺗﻮ را اي ﮔﺮاﻧﻤﺎﻳﻪ دﻳﺮﻳﻨﻪ اﻳﺮان‬ ‫دﺳﺖ ﻣﻴﺮه‪ .‬ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﻦ‪.‬‬
‫ﺗﻮ را اي ﮔﺮاﻣﻲ ﮔﻬﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﺑﺮﻧﺞ رو ﻛﻪ آﺑﻜﺶ ﻛﺮدﻳﻦ‪ ،‬ﻳﻪ ﻛﻢ روﻏﻦ ﺗﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺑﺮﻳﺰﻳﺪ‪ .‬ﻳﻪ ﭼﻬﺎرم ﻳﻪ‬
‫ﻟﻴﻮان ﻛﻮﭼﻴﻚ آب ﺟﻮش درﺳﺖ ﻛﻨﻴﻦ‪ ،‬ﻳﻪ ﻛﻢ ﺗﻮش زﻋﻔﺮون ﺣﻞ‬
‫ﺗﻮ را اي ﻛﻬﻦ زاد ﺑﻮم ﺑﺰرﮔﺎن‬ ‫ﻛﻨﻴﻦ و ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﻦ و زﻳﺮش رو روﺷﻦ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻛﻢ ﻛﻢ آب‬
‫ﺑﺰرگ آﻓﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻮر دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﺑﺨﺎر ﺑﺸﻪ و روﻏﻦ زﻋﻔﺮوﻧﻲ ﺗﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﻮﻧﻪ‪ .‬ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ رو از‬
‫ﻋﺮض ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ و ﺗﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺑﭽﻴﻨﻴﺪ‪ .‬ﻳﻪ ﻻﻳﻪ ﺑﺮﻧﺞ روش اﺿﺎﻓﻪ‬
‫ﻫﻨﺮ وار اﻧﺪﻳﺸﻪ ات رﺧﺸﺪ و ﻣﻦ‬
‫ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻌﺪ ﻳﻪ ﻻﻳﻪ از ﻣﺎﻳﻪي ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﻠﻮ رو روي ﻻﻳﻪ ﺑﺮﻧﺞ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻢ اﻧﺪﻳﺸﻪ ات ‪ ،‬ﻫﻢ ﻫﻨﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﻳﻪ ﻛﻢ ادوﻳﻪ ﭘﻠﻮ وزﻳﺮه روش ﺑﭙﺎﺷﻴﺪ و ﻻﻳﻪﻫﺎي ﺑﻌﺪي رو ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ‬
‫اﮔﺮ ﻗﻮل اﻓﺴﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﺘﻦ ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ اداﻣﻪ ﺑﺪﻳﺪ‪ .‬ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻴﺪ ﻳﻪ ﻛﻢ روﻏﻦ ﻳﺎ ﻛﺮه ﻫﻢ روي ﻻﻳﻪ آﺧﺮ‬
‫و ﮔﺮ ﻧﻘﺪ و ﻧﻘﻞ ﺳﻴﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﺑﺬارﻳﻦ‪.‬‬
‫در ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ رو ﺑﺬارﻳﺪ‪ .‬ﺷﻌﻠﻪ اﺟﺎق رو روي ﻣﺘﻮﺳﻂ‪ -‬ﻛﻢ ﻗﺮار ﺑﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺧﺎﻣﻪ ﺗﻴﺸﻪ ﺳﺖ و ﺧﻂ ﻧﻘﺮ در ﺳﻨﮓ‬ ‫ﺣﺪود ﭼﻬﻞ دﻗﻴﻘﻪ ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﻠﻮ ﺑﺎﻳﺪ دم ﺑﻜﺸﻪ )ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ اوﺿﺎع‬
‫ﺑﺮ اوراق ﻛﻮه و ﻛﻤﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﭼﻄﻮره ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﻳﻪ ﻗﺎﺷﻖ ﭼﻮﺑﻲ و از ﻛﻨﺎرهﻫﺎي ﻇﺮف ﻳﻪ دﺳﺘﺒﺮد‬
‫ﺑﻪ ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲﻫﺎي ﺗﻪ ﻇﺮف ﺑﺰﻧﻴﺪ ‪( :D‬‬
‫و ﮔﺮ ﺿﺒﻂ دﻓﺘﺮ ز ﻣﺸﻜﻴﻦ ﻣﺮﻛﺐ‬ ‫ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﻠﻮ ﻛﻪ دم ﻛﺸﻴﺪ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ رو ﺗﻮي ﻳﻪ ﻇﺮف ﮔﺮد ﺑﺮﮔﺮدوﻧﻴﺪ و از‬
‫ﻧﻴﻴﻦ ﺧﺎﻣﻪ ‪ ،‬ﻳﺎ ﻛﻠﻚ ﭘﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻣﻨﻈﺮه و ﻃﻌﻢ ﺧﻮﺷﻤﺰه ﻟﻮﺑﻴﺎ ﭘﻠﻮﺗﻮن ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻧﻮش ﺟﺎن ‪...‬‬
‫ﮔﻤﺎن ﻫﺎي ﺗﻮ ﭼﻮن ﻳﻘﻴﻦ ﻣﻲ ﺳﺘﺎﻳﻢ‬
‫در ﭘﺎﻳﺎن از دوﺳﺖ ﺧﻮﺑﻢ ﻋﻠﻲ ﺑﺮاي روش روﻏﻦ زﻋﻔﺮوﻧﻲ و ﺳﻴﺐ‬
‫ﻋﻴﺎن ﻫﺎي ﺗﻮ ﭼﻮن ﺧﺒﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫زﻣﻴﻨﻲﻫﺎي ﺧﻮﺷﻤﺰه و ﺧﻮﺷﺮﻧﮓ ﺗﻪ ﻇﺮف ﺗﺸﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪.‬‬

‫ﻫﻢ ارﻣﺰد و ﻫﻢ اﻳﺰداﻧﺖ ﭘﺮﺳﺘﻢ‬

‫ﻫﻢ آن ﻓﺮه و ﻓﺮوﻫﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﺑﻪ ﺟﺎن ﭘﺎك ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﺖ‬

‫ﻛﻪ ﭘﻴﺮﻳﺴﺖ روﺷﻦ ﻧﮕﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﮔﺮاﻧﻤﺎﻳﻪ زردﺷﺖ را ﻣﻦ ﻓﺰوﻧﺘﺮ‬

‫ز ﻫﺮ ﭘﻴﺮ و ﭘﻴﻐﺎﻣﺒﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﺑﺸﺮ ﺑﻬﺘﺮ از او ﻧﺪﻳﺪ و ﻧﺒﻴﻨﺪ‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫ﻣﻦ آن ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ از ﺑﺸﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫‪5‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬

‫ﻫﻢ اﻓﻜﺎر ﭘﺮ ﺷﻮرﺷﺎن را ‪ ،‬ﻛﻪ اﻋﺼﺎر‬ ‫ﺳﻪ ﻧﻴﻜﺶ ﺑﻬﻴﻦ رﻫﻨﻤﺎي ﺟﻬﺎن اﺳﺖ‬
‫از آن ﮔﺸﺘﻪ زﻳﺮ و زﺑﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻣﻔﻴﺪي ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺨﺘﺼﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﻣﻦ آن ﺟﺎودان ﻳﺎد ﻣﺮدان ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫اﺑﺮ ﻣﺮد اﻳﺮاﻧﺌﻲ راﻫﺒﺮ ﺑﻮد‬
‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﺮن ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻧﻔﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻣﻦ اﻳﺮاﻧﻲ راﻫﺒﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﻫﻤﻪ ﺷﺎﻋﺮان ﺗﻮ ‪ ،‬و آﺛﺎرﺷﺎن را‬ ‫ﻧﻪ ﻛﺸﺖ و ﻧﻪ دﺳﺘﻮر ﻛﺸﺘﻦ ﺑﻪ ﻛﺲ داد‬
‫ﺑﻪ ﭘﺎﻛﻲ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ازﻳﻦ روش ﻫﻢ ﻣﻌﺘﺒﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ز ﻓﺮدوﺳﻲ آن ﻛﺎخ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻛﺎﻓﺮاﺧﺖ‬ ‫ﻣﻦ آن راﺳﺘﻴﻦ ﭘﻴﺮ را ‪ ،‬ﮔﺮ ﭼﻪ رﻓﺘﻪ ﺳﺖ‬
‫در آﻓﺎق ﻓﺨﺮ و ﻇﻔﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫از اﻓﺴﺎﻧﻪ آن ﺳﻮي ﺗﺮ ‪ ،‬دوﺳﺖ دارم‬

‫ز ﺧﻴﺎم ‪ ،‬ﺧﺸﻢ و ﺧﺮوﺷﻲ ﻛﻪ ﺟﺎوﻳﺪ‬ ‫ﻫﻢ آن ﭘﻮر ﺑﻴﺪار دل ﺑﺎﻣﺪادت‬

‫ﻛﻨﺪ در دل و ﺟﺎن اﺛﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻧﺸﺎﺑﻮري ﻫﻮر ﻓﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ز ﻋﻄﺎر ‪ ،‬آن ﺳﻮز و ﺳﻮداي ﭘﺮ درد‬ ‫ﻓﺮي ﻣﺰدك ‪ ،‬آن ﻫﻮش ﺟﺎوﻳﺪ اﻋﺼﺎر‬
‫ﻛﻪ اﻧﮕﻴﺰد از ﺟﺎن ﺷﺮر دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻛﻪ ش از ﻫﺮ ﻧﮕﺎه و ﻧﻈﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫وز آن ﺷﻴﻔﺘﻪ ي ﺷﻤﺲ ‪ ،‬ﺷﻮر و ﺷﺮاري‬ ‫دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺖ در ﺟﻨﮓ ﺑﻴﺪاد‬
‫ﻛﻪ ﺟﺎن را ﻛﻨﺪ ﺷﻌﻠﻪ ور دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻣﻦ آن ﺷﻴﺮ دل دادﮔﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ز ﺳﻌﺪي و از ﺣﺎﻓﻆ و از ﻧﻈﺎﻣﻲ‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ و داد آﻓﺮﻳﻦ ﻓﻜﺮﺗﻲ داﺷﺖ‬

‫ﻫﻤﻪ ﺷﻮر و ﺷﻌﺮ و ﺳﻤﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻓﺰوﻧﺘﺮش زﻳﻦ رﻫﮕﺬر دوﺳﺖ دارم‬

‫ﺧﻮﺷﺎ رﺷﺖ و ﮔﺮﮔﺎن و ﻣﺎزﻧﺪراﻧﺖ‬ ‫ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻛﻨﺎن ﻣﺎﻧﻲ ارﺟﻤﻨﺪت‬

‫ﻛﻪ ﺷﺎن ﻫﻤﭽﻮ ﺑﺤﺮ ﺧﺰر دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﭼﻮ ﻧﻘﺎش و ﭘﻴﻐﺎﻣﻮر دوﺳﺖ دارم‬

‫ﺧﻮﺷﺎ ﺣﻮزه ﺷﺮب ﻛﺎرون و اﻫﻮاز‬ ‫ﻫﻢ آن ﻧﻘﺎش ﭘﺮداز ارواح ﺑﺮﺗﺮ‬
‫ﻛﻪ ﺷﻴﺮﻳﻨﺘﺮش از ﺷﻜﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻫﻢ ارژﻧﮓ آن ﻧﻘﺸﮕﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﻓﺮي آذر آﺑﺎدﮔﺎن ﺑﺰرﮔﺖ‬ ‫ﻫﻤﻪ ﻛﺸﺘﺰاراﻧﺖ ‪ ،‬از دﻳﻢ و ﻓﺎراب‬

‫ﻣﻦ آن ﭘﻴﺸﮕﺎم ﺧﻄﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻫﻤﻪ دﺷﺖ و در ‪ ،‬ﺟﻮي و ﺟﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﺻﻔﺎﻫﺎن ﻧﺼﻒ ﺟﻬﺎن ﺗﻮ را ﻣﻦ‬ ‫ﻛﻮﻳﺮت ﭼﻮ درﻳﺎ و ﻛﻮﻫﺖ ﭼﻮ ﺟﻨﮕﻞ‬

‫ﻓﺰوﻧﺘﺮ ز ﻧﺼﻒ دﮔﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻫﻤﻪ ﺑﻮم و ﺑﺮ ﺧﺸﻚ و ﺗﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫ﺧﻮﺷﺎ ﺧﻄﻪ ي ﻧﺨﺒﻪ زاي ﺧﺮاﺳﺎن‬ ‫ﺷﻬﻴﺪان ﺟﺎﻧﺒﺎز و ﻓﺮزاﻧﻪ ات را‬

‫ز ﺟﺎن و دل آن ﭘﻬﻨﻪ ور دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻓﺨﺮ ﺑﺸﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫زﻫﻲ ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮاز ﺟﻨﺖ ﻃﺮازت‬ ‫ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ روﺣﺸﺎن را‬
‫ﻣﻦ آن ﻣﻬﺪ ذوق و ﻫﻨﺮ دوﺳﺖ دارم‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻮن ز آﻫﻦ ﺟﮕﺮ دوﺳﺖ دارم‬

‫‪6‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺑﺮ و ﺑﻮم ﻛﺮد و ﺑﻠﻮچ ﺗﻮ را ﭼﻮن‬

‫ﻫﻮش را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻧﺒﺮدن ﮔﻨﺎه ﻛﺒﻴﺮه اﺳﺖ‬ ‫درﺧﺖ ﻧﺠﺎﺑﺖ ﺛﻤﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫*‬
‫ﻧﺎﻣﻪ اﺑﺮاﻫﻴﻢ ﮔﻠﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﻧﺎدر اﺑﺮاﻫﻴﻤﻲ )ﺑﺨﺶ دوم(‬
‫ﺧﻮﺷﺎ ﻃﺮف ﻛﺮﻣﺎن و ﻣﺮز ﺟﻨﻮﺑﺖ‬
‫"‪ ...‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺟﺪول ﺿﺮﺑﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﺮي‪ ،‬ﻳﺎ اﺻﻮل ﻫﻨﺪﺳﻪاي ﻛﻪ‬ ‫ﻛﻪ ﺷﺎن ﺧﺸﻚ و ﺗﺮ ‪ ،‬ﺑﺤﺮ و ﺑﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫اﻗﻠﻴﺪس ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﻳﺎ ﻧﺠﻮم ﺑﺎﺑﻠﻲﻫﺎ را ﻳﺎ ﻓﻴﺰﻳﻚ ﻧﻴﻮﺗﻦ و ﺑﻌﺪ اﻳﻨﺸﺘﻴﻦ را‪،‬‬
‫ﻣﻦ اﻓﻐﺎن ﻫﻤﺮﻳﺸﻪ ﻣﺎن را ﻛﻪ ﺑﺎﻏﻲ ﺳﺖ‬
‫ﻃﺐ ﺑﻘﺮاﻃﻲ و ﻛﺸﻒ ﮔﺮدش ﺧﻮن ﺑﻴﺶ از دو ﺗﺎ ﻫﺰاره ﺑﻌﺪ از او‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﭼﻨﮓ ﺑﺘﺮ از ﺗﺘﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﭘﺎﺳﺘﻮر را‪ ،‬ﺟﻴﻤﺰوات را اﻳﻨﻬﺎ را ﻛﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓاﻧﺪ ﻣﻲﺧﻮاﻧﻲ ﻳﺎ ورق ﻣﻴﺰﻧﻲ‬
‫آﻳﺎ ﺟﺰﺋﻲ ازﻓﺮﻫﻨﮓ "ﺧﻮﻳﺶ" ﻣﻲداﻧﻲ؟ ﺑﺨﺘﻴﺸﻮع ازﻳﻮﻧﺎﻧﻲ وﺳﺮﻳﺎﻧﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﻛﻬﻦ ﺳﻐﺪ و ﺧﻮارزم را ‪ ،‬ﺑﺎ ﻛﻮﻳﺮش‬
‫ﻳﻚ زﺑﺎن ﻛﻪ زﺑﺎن ﻗﺎدرﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﻮد ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻲﻛﺮد آﻳﺎ او را ﻛﻪ آﺳﻮري‬ ‫ﻛﻪ ﺷﺎن ﺑﺎﺧﺖ دوده ي ﻗﺠﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﻳﺎ ﻛﻠﺪاﻧﻲ ﺑﻮد‪ ،‬ﻳﺎ آن زﺑﺎنﻫﺎي اﺻﻠﻲ را ﻳﺎ آن زﺑﺎن ﻛﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ آن‬
‫ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻲﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻬﺎ را ﺟﺰﺋﻲ از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻴﺪاﻧﻲ؟ ﺑﺨﺘﻴﺸﻮع را‬ ‫ﻋﺮاق و ﺧﻠﻴﺞ ﺗﻮ را ‪ ،‬ﭼﻮن ورازرود‬
‫اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺨﻮان ﻛﻪ ﻣﺨﺘﺎري‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻮد؟‬ ‫ﻛﻪ دﻳﻮار ﭼﻴﻦ راﺳﺖ در دوﺳﺖ دارم‬
‫ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻮ ﻛﺪاﻣﺶ ﻫﺴﺖ؟ آﻧﻬﺎﺋﻲ را ﻛﻪ ﻫﺮودت و ﮔﺰﻧﻔﻮن ﺑﺮاﻳﺖ ﺑﻪ‬
‫ﻳﺎدﮔﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﺣﺴﻦ ﭘﻴﺮﻧﻴﺎﺋﻲ ﺑﻴﺎﻳﺪ و‬ ‫ﻫﻢ اران و ﻗﻔﻘﺎز دﻳﺮﻳﻨﻪ ﻣﺎن را‬
‫آﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﻳﺖ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ درآورد ﻳﺎ آﻧﻬﺎﺋﻲ ﻛﻪ دﺑﻴﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺟﻌﻞ‬ ‫ﭼﻮ ﭘﻮري ﺳﺮاي ﭘﺪر دوﺳﺖ دارم‬
‫ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺣﻜﻴﻢ اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻓﺮدوﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﻲداﻧﻢ اﻳﻦ‬
‫ﭼﻮ دﻳﺮوز اﻓﺴﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﻓﺮداي روﻳﺎت‬
‫ﺣﻜﻴﻤﻲ وﺣﻜﻤﺖ در ﻛﺠﺎﻳﺶ ﺑﻮد آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻧﻈﻢ درآورده اﺳﺖ؟ از‬
‫ﺑﻪ ﺟﺎن اﻳﻦ ﻳﻚ و آن دﮔﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫دوﻳﺴﺖﺳﺎل ﺑﻌﺪ ازﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻌﻠﻲ و ﺑﻲﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺳﻨﺪ ازﺗﻮﻟﺪ ﻣﺸﻜﻮك‬
‫"ﺣﻀﺮت ﻋﻴﺴﻲ" ﺗﺎ ﻫﻔﺘﺎدﺳﺎل ﭘﻴﺶ ازﻫﻤﻴﻦ اﻣﺮوزاﻳﻦ اﺟﺪاد‬
‫ﻫﻢ اﻓﺴﺎﻧﻪ ات را ‪ ،‬ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺘﺮ ز ﻃﻔﻼن‬
‫ﭘﺮاﻓﺘﺨﺎرﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﻲ را ﻫﻴﭽﻴﻚ ازاﻓﺮاد ﻣﻴﻬﻦ ﻣﻘﺪس ﻣﺎ ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ‪ ،‬وﻧﺎم‬
‫ﺑﺮوﻳﺎﻧﺪم ﺑﺎل و ﭘﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﻳﺎ ﻧﺸﺎﻧﻲ از آﻧﺎن ﺑﺮزﺑﺎن ﻧﻤﻲآورد‪ .‬و ﻣﻦ ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﭘﻴﺶ از ﺑﻪ روي‬
‫ﻛﺎرآﻣﺪن اردﺷﻴﺮ ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ‪ ،‬و ﺣﺬف ﻛﺎرﻛﺮد ﭘﻨﺞ ﻗﺮﻧﻲ اﺷﻜﺎﻧﻴﺎن آﻳﺎ آن‬ ‫ﻫﻢ آﻓﺎق روﻳﺎﻳﻴﺖ ‪ ،‬ﻛﻪ ﺟﺎوﻳﺪ‬
‫دوران "ﭘﺮﺷﻜﻮه ﻃﻼﺋﻲ" را در ﻗﻠﻤﺮو ﭘﺎرﺗﻲﻫﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻲآورد ﻳﺎ‬ ‫در آﻓﺎق روﻳﺎ ﺳﻔﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﻧﻤﻲآورد‪ .‬از آن اﺛﺮ ﻳﺎ اﻃﻼع ﻧﺪارﻳﻢ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﻲداﻧﻢ‪ .‬ﻳﺎ اﺷﻜﺎﻧﻴﺎن‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻛﻮرش و دارا را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآوردﻧﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﻲآوردﻧﺪ‪ .‬ﻫﻴﭻ اﻃﻼﻋﻲ‬ ‫ﭼﻮ روﻳﺎ و اﻓﺴﺎﻧﻪ ‪ ،‬دﻳﺮوز و ﻓﺮدات‬
‫از اﻳﻦ اﻣﻮر در اﺧﺘﻴﺎر ﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﺗﺎﺳﻒ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮد اﻳﻦ ﻫﺮ دو ﺳﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻓﺮدوﺳﻲ ﺗﺎرﻳﺦ و ﻫﻤﭽﻨﺎن زﺑﺎن ﺑﺮاﻳﺖ ﺑﻪ ﻣﺮده رﻳﮓ‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺨﺘﺎري‪ .‬اﻣﺎ اﻳﻦ ﭼﻪ ﺟﻮر ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﭼﻪ ﺟﻮر‬ ‫ﺗﻮ در اوج ﺑﻮدي ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ و ﺻﻮرت‬
‫اﺳﻄﻮره اﺳﺖ؟ اﺳﻄﻮرهاي ﻛﻪ ﺟﻬﺎن ﭘﻬﻠﻮان آﻳﺖ ﻣﺮداﻧﮕﻴﺶ ﺳﺮ‬ ‫ﻣﻦ آن اوج ﻗﺪر و ﺧﻄﺮ دوﺳﺖ دارم‬
‫ﻧﻮﺟﻮان ﺑﻴﮕﻨﺎه ﻛﻼه ﻣﻲﮔﺬارد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﻨﺠﺮ ﺟﮕﺮ اورا ﺑﺪراﻧﺪ ﺑﻌﺪ‬
‫دﮔﺮ ﺑﺎره ﺑﺮ ﺷﻮ ﺑﻪ اوج ﻣﻌﺎﻧﻲ‬
‫ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﺳﺮدادن‪ .‬ﻳﺎ ﻛﺎوهاش ﺗﺤﻤﻞ ﻛﺮد ﺑﻴﺶ از ﺑﻴﺴﺖ‬
‫ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﺎزه رﻧﮓ و ﺻﻮر دوﺳﺖ دارم‬
‫ﻓﺮزﻧﺪش را ﺧﻮراك ﻣﺎرﺑﺴﺎزﻧﺪ‪ ،‬و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ از رﺳﻴﺪن ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﺴﺖ و‬
‫ﭼﻨﺪﻣﻴﻦ ﻓﺮزﻧﺪ آﻧﻮﻗﺖ ﭘﺎﺷﺪ ﻋﻠﻢ ﺑﺮداﺷﺖ‪ .‬از ﻗﺼﻪﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ ﻓﻘﻂ‬ ‫ﺟﻬﺎن ﺗﺎ ﺟﻬﺎن ﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﻴﺮوز ﺑﺎﺷﻲ‬
‫ﻣﻐﺰﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ راﺿﻲاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺪﺗﺮ‪ ،‬از ﻗﺼﻪﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ ﻣﻐﺰﻫﺎ ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ‬ ‫ﺑﺮوﻣﻨﺪ و ﺑﻴﺪار و ﺑﻬﺮوز ﺑﺎﺷﻲ‬
‫ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﻛﻪ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ و ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺗﺎزه‪ ،‬اﻳﻦ "ﻣﺎ" ﻛﻴﺴﺖ؟ آﻳﺎ "ﺑﻨﻲ ﻃﺮف" و "ﺷﺎدﻟﻮ"‪" ،‬ﻫﺰاره"‪،‬‬ ‫ﻣﻬﺪي اﺧﻮان ﺛﺎﻟﺚ » م ‪ .‬اﻣﻴﺪ « ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻫﺠﺪﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد درﮔﺬﺷﺖ وي‬
‫"ﺷﺎﻫﺴﻮن"‪" ،‬ﻣﻤﺴﻨﻲ"‪" ،‬ﻛﻬﮕﻴﻠﻮﻳﻪاي"‪" ،‬ﺗﺎﻟﺸﻲ"‪ ،‬ﻛﻮﻫﺴﺘﺎنﻧﺸﻴﻦ‬

‫‪7‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬

‫داﻣﻦ اﻟﺒﺮز‪ ،‬ﮔﻴﻠﻚ‪ ،‬ﻟﺮ‪ ،‬ﭼﻬﺎرﻟﻨﮕﻪ‪ ،‬ﺷﻴﺒﺎﻧﻲ و ﻗﺸﻘﺎﺋﻲ‪ ،‬و ﻫﻲ ﺑﺸﻤﺎر‪...‬‬

‫اﻳﻦﻫﺎ ﺗﻤﺎم از ﻳﻚ ﻧﮋاد و ﻳﻚ ﺧﻮناﻧﺪ؟ اﺻﻼ ﻧﮋاد و ﺧﻮن در ﺟﺎﺋﻲ ﻛﻪ‬
‫ﭼﻬﺎرراه رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻫﺮاﻳﻞ و اﻳﻠﻐﺎر ﺑﻮده اﺳﺖ ﻣﻄﺮح ﻳﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮلاﻧﺪ؟‬
‫ﺣﺎﻻ ﺑﮕﺬر از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي دﻗﻴﻖ ﻋﻠﻤﻲ اﻳﻦ ادﻋﺎﻫﺎ را ﻣﻲﺗﻜﺎﻧﺪ و‬
‫ﻣﻲﭘﺎﺷﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻚ ﻧﮕﺎه ﺑﻴﻨﺪاز ﺑﻪ ﺷﻜﻞ و ﻗﺪ و ﻗﻮاره و رﻧﮓ و زﺑﺎن وﻟﻬﺠﻪ‬
‫و آداب وﺧﻮرد و ﺧﻮراك و ﻟﺒﺎس ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ دراﻳﻦ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪة ﺧﺎﻛﻲ ﻛﻪ‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ازﺷﻜﺴﺖﻫﺎي ﻓﺘﺤﻌﻠﻴﺸﺎﻫﻲ ﺑﻪ اﺳﻢ اﻳﺮان ﻣﺎﻧﺪ زﻧﺪﮔﻲ دارﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ‬
‫"ﻣﺎ"‪ ،‬ﺣﺎﻻﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻧﻪ از روي ﻗﺼﺪ ﻟﺬت ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﺣﻮادث ﺑﻴﺮون از‬
‫ﭘﻴﺪا ﺷﺪ؟ آن وﻗﺖ ﻣﺮﺣﻮم ﻛﺴﺮوي ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﻪ دﺷﻨﺎم ﺑﺮ ﺿﺪ ﺳﻌﺪي‬ ‫ﺣﺪود ﻋﺎدي و اﻣﺜﺎل ﺟﻴﻤﺰﺑﺎﻧﺪ ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﻛﺮد ودارﺗﺎﻧﻴﺎن‪ ،‬از اﻳﻦ‬
‫و روﻣﻲ‪ ،‬و ﮔﻮﻳﻨﺪه اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎي "اﺳﺎﻃﻴﺮي" ﺷﺪ ﭘﺮﭼﻤﺪار "ﻣﻴﻬﻦ"‬ ‫"ﺳﻮﭘﺮﻣﻦ"ﻫﺎي اﻣﺮوزي ﺗﺎ ﮔﺮدان ﻣﻴﺰ ﮔﺮد آرﺗﻮرﺷﺎه‪ ،‬و ﮔﻴﻮ و ﺗﻮس و‬
‫ﻣﻮﺟﻮد و "ﺧﺎك" و "ﺧﻮن" و "اﻓﺘﺨﺎرﻫﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ"‪.‬‬ ‫اﺷﻜﺒﻮس و رﺳﺘﻢ و اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر‪ ،‬ﻧﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺴﺐ "ﻣﻠﻴﺖ"‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺴﺐ‬
‫"ﻫﻤﺨﻮﻧﻲ" ﭼﻪ ﺟﻮر آن ﻛﺲ ﻛﻪ درﻛﺮاﻧﻪ درﻳﺎي ﻓﺎرس ﺑﺮ رﺳﻢ زﻧﮕﺒﺎر‬
‫اﻣﺎﻣﻴﻬﻦ ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﺧﺎك ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺎك ﻫﺮﺟﺎﻫﺴﺖ‪ .‬ﻣﻴﻬﻦ آن ﻣﻴﻬﻨﻲ‬ ‫"زار" ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ ،‬ﻳﺎ درﻛﺮدﺳﺘﺎن ﭘﺎي ﺑﺮﻫﻨﻪ روي آﺗﺶ ﺧﻠﻮاره ﻣﻲﮔﺬارد‬
‫ﻛﻪ ﻻﻳﻖ دﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻣﻲﺷﻮد از ﻓﻀﺎي ﻓﻜﺮي ﻳﻚ دﺳﺘﻪ‬ ‫و آرام ازآن ﮔﺬر ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻳﺎ در ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن ﻓﻌﻼ ﻓﺮاري ﺑﻲﭘﺎﺳﭙﻮرت را‬
‫آدم ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﻢ از ﻓﻬﻢ ﻣﻲآﻳﺪ ﻧﻪ از اﻃﺎﻋﺖ ﺑﻲﮔﻔﺖوﮔﻮي‬ ‫ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن و ازآن ﺟﺎﻫﺮوﺋﻴﻦ ﻗﺎﭼﺎق ﻣﻲآورد ﺑﺮاي "ﻫﻢ‬
‫ﻫﺮدﺳﺘﻮر‪ ،‬ﺣﺘﻲ اﮔﺮ دﺳﺘﻮر از روي ﻓﻬﻢ و دﻗﺖ و اﻧﺼﺎف ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻴﻬﻦ" در "ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺟﺪادي" اﻳﻨﻬﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ رﺳﺘﻢ را ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺟﺪاد‬
‫ﺣﻴﻒ اﺳﺖ آﻧﭽﻪ "ﻋﺎﻃﻔﻪ"اش ﻧﺎم ﻣﻲدﻫﻲ ﻓﺪاﺋﻲ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺧﻴﺎل ﻏﻠﻂ‬ ‫"ﻣﻠﻲ" ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺴﺘﺎﻳﻨﺪ درﻣﺸﺎرﻛﺖ ﺑﻪ آﻧﻜﻪ ﻓﺮارش داد ﻳﺎ ﻫﺮوﺋﻴﻦ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﻚ ﺟﺎ ﻣﻲﮔﻮﺋﻴﻢ ﻣﺎﻫﻤﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﻓﻼن و ﻓﻼن ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺮاﻳﺶ آورد‪ ،‬ﻳﺎ در ﭘﻴﭻ ﮔﺮدﻧﻪ ﻟﺨﺘﺶ ﻛﺮد؟ و ﻳﺎ ﺗﻮ ﺣﻖ ﻣﻲدﻫﻲ ﺑﻪ‬
‫ﻫﺮﻛﺴﻲ ﻛﻪ دراﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﺧﺎك‪ ،‬ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺎ آن زﺑﺎن ﻛﻪ از ﺑﭽﮕﻲ ﻓﻘﻂ‬ ‫ﻳﻚ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺘﻮدن ﻫﻤﺨﻮﻧﻲ و "اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻠﻲ" و"وﺣﺪت ﻗﻮﻣﻲ"‬
‫ﺑﺎ آن ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪه‪ ،‬زر زده‪ ،‬اﻧﺪﻳﺸﻴﺪه‪ ،‬ﺧﻨﺪﻳﺪه‪ ،‬ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮده – ﺑﺎ آن‬ ‫ﺑﻲآﻧﻜﻪ ﺷﻴﺸﻜﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮدت ول دﻫﻲ؟ آﻳﺎ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻲ ﻳﻜﺒﺎرﻫﻢ از‬
‫زﺑﺎن ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻃﺒﻴﻌﻲ و درﺣﺪ ﻗﺪرت او ﻫﺴﺖ‪ ،‬و اﻳﻦ زﺑﺎن‬ ‫اﺑﺰاري ﻛﻪ ﺗﺮا ازدﻳﮕﺮ آﻓﺮﻳﺪهﻫﺎ ﻣﻤﺘﺎز ﻣﻲﺳﺎزد ‪ -‬ﻳﺎ ﻣﻴﮕﻮﺋﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺴﺎزد‬
‫"ﺗﺮﻛﻲ" ﻫﺴﺖ‪[...] ،‬اﻣﺎ ﻫﻤﺎن زﺑﺎن را "ﻟﻬﺠﻪ" ﻣﻲﺧﻮاﻧﻴﻢ‪" .‬ﻣﻲﮔﻮﺋﻴﻢ‬ ‫‪ -‬اﺳﺘﻔﺎدهاي ﺑﺒﺮي ﺗﺎﺑﻪ ﻧﻴﺮوي آن ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻃﻴﻐﻮرﻳﺎسﻫﺎي‬
‫ﻟﻬﺠﻪ ﻣﺤﻠﻲ آذري"‪ .‬اﻣﺎاﻳﻦ ﻟﻬﺠﻪ ﻣﺤﻠﻲ درﻓﺎرس ﻫﻢ ﻫﺴﺖ‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ‬ ‫ارﺛﻲ ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﻟﻬﺠﻪﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ درﺗﻮ رﺷﺪ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ارزﺷﻲ‬
‫ﻛﻤﺎل ﭘﺮروﺋﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﺗﻮ ﻳﻜﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻗﻴﻘﺎج‬ ‫دارﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﺶ از دوازده ﻗﺮن دراﻳﻦ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ–دري ﻛﻪ درواﻗﻊ ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﻣﻴﺰﻧﻲ‪ ،‬و ﻧﺎدرﺷﺎه را ﻛﻪ ﺗﺮك ﺑﻮده و ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻣﻬﻤﻼت ﺗﺮا ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺖ‬ ‫ﭘﺎﻳﻪاي ﺑﺮاي ﺧﺎص ﻛﺮدن اﻳﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺳﺖ اﺳﻤﻲ ورﺳﻤﻲ از "وﻃﻦ"‪،‬‬
‫ﻣﻲﺳﺘﺎﺋﻲ ﭼﻮن رﻓﺖ ﻫﻨﺪ ﻏﺎرت ﻛﺮد‪ ،‬ﻣﻲﺳﺘﺎﺋﻲ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ آن‬ ‫"ﻣﻴﻬﻦ" وﺣﺘﻲ "اﻳﺮان" ﺑﺮاﻳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و ﻫﻴﭻ ﺷﺎﻋﺮ و ﮔﻮﻳﻨﺪهاي ازآن‬
‫ﺳﻨﺖ او را ﻧﺒﺎﻳﺪ داراي ﻫﻮش و ﻓﻜﺮ ﺑﺪاﻧﻲ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﺷﻌﺎر رزﻣﻲ وﺑﺰﻣﻲ‬ ‫ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﺧﺎك ﻣﺸﺨﺺ ﻣﺮﻛﺐ از زادﮔﺎهﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن‬
‫را ﺑﺮاﻳﺖ ﻣﺮدي از ﮔﻨﺠﻪ آورده اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ اﻳﻦ زﺑﺎن ﺗﺮﻛﻲ‬ ‫ﺷﺎﻋﺮان ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪه دراﻳﻦ زﺑﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ذﻛﺮ و‬
‫ﭼﻨﺪﺻﺪﺳﺎﻟﻲ ﺑﻌﺪ از اورﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﮔﻨﺠﻪ ﻳﺎ ﺗﺒﺮﻳﺰ‪ [...] .‬دﺳﺖوردار از اﻳﻦ‬ ‫ﻧﺸﺎﻧﻪاي ﻧﺪاده اﺳﺖ‪ ،‬ﺟﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﻜﻴﻢ ﻓﺮدوﺳﻲ‪ ،‬آن ﻫﻢ ﺑﺮاي دوره‬
‫ﻧﺎرو‪ .‬دﺳﺖ وردارﻳﻢ ازاﻳﻦ ﻓﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﺧﻮد دادن‪ .‬ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﻄﻮري آن ﻫﻢ ﺑﻲﺟﺎ دادن ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن‪ ،‬ﺧﻮزﺳﺘﺎن‪ ،‬ﻛﺮدﺳﺘﺎن‪،‬‬
‫زﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺧﻮﻧﻲ‪ ،‬ﻧﮋادي را ﺑﺮﻳﺰ دور‪ .‬ﻋﺮب ﻫﻢ ﺗﺮا "ﻋﺠﻢ" ﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﺤﺎل ﺧﻤﺴﻪ و ﻏﻴﺮه درآن‪ .‬آن ﻫﻢ درﻗﺒﺎل آﻧﭽﻪ ﺳﻌﺪي و روﻣﻲ و‬
‫ﻳﻌﻨﻲ ﮔﻨﮓ‪ .‬ﻣﺎ ﮔﻨﮕﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺮﺣﺮﻓﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدمﻫﺎ؟ ﮔﻨﮓ ﭼﻮن وﻗﺘﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺣﺎﻓﻆ و ﺧﻴﺎم ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ – ﻛﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﺎﻗﺾ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ‪ ،‬ﻧﺎﻗﺾ اﻳﻦ‬
‫زﻳﺮﭘﺮﭼﻢ اﺳﻼم ﺑﺎ ﺣﺮف ﺑﺮادري و ﻳﻜﺴﺎﻧﻲ اﻣﺎ ﺑﺎ ﺣﺮص ﻏﺎرت و ﺗﺎراج‪،‬‬ ‫ﻓﻜﺮاﻧﺪ‪ .‬اﺟﺪاد ﺗﻮ در اﻳﻦ ﻫﺰار و ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎل – ﻳﺎ ﺑﮕﻴﺮ دوﻳﺴﺖ –‬
‫ﻳﻚ ﺿﺮﺑﻪ آﻣﺪ ﻧﻈﺎم ورﺷﻜﺴﺘﻪ ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ را ﻓﺮو ﭘﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﻋﻴﻨﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫"ﻣﻴﻬﻦ" ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ؟ ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ از ﺷﻜﺴﺖ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﻗﺎﺟﺎري اﻳﻦ‬
‫ﻫﻤﻴﻦ اﺗﻔﺎق ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ‪ ،‬ازﻫﺮﺣﻴﺚ زﺑﺎﻧﺖ را ﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻴﺪ و‬ ‫ﭼﻬﺎرﮔﻮش ﮔﺮﺑﻪﺷﻜﻞ ﺷﺪ اﻳﺮان‪ .‬و اﻗﺘﻀﺎي اﻗﺘﺼﺎدي‪ ،‬و دراﻳﻦ ﻣﻴﺎﻧﻪ‬
‫ﺗﻮ ﻫﻢ زﺑﺎﻧﺶ را ﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻴﺪي‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ‪ .‬اﻣﺎ آﻳﺎ ﺗﻮ ﮔﻨﮓ و ﺑﻲزﺑﺎن ﺑﻮدي‪ ،‬و‬ ‫آﻣﺪن ﺗﻠﮕﺮاف و راه وﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﻮﺗﻮرداراﻳﻦ ﺗﻜﻪﻫﺎي ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪه را ﺑﻪ‬
‫ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻲ؟ ﺻﺪام ﻫﻢ ﻛﻪ ﺗﺮا رﺳﻤﺎ اﻣﺮوز ﺑﺎ ﭘﺸﻪ و ﻣﮕﺲ درﻳﻚ‬ ‫ﻫﻢ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﺎز از اﻗﺘﻀﺎي ﻳﻚ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﺴﺒﻲ ﻣﻴﻬﻦ‪ ،‬آن ﻫﻢ‬
‫ردﻳﻒ ﻣﻲداﻧﺪ ﻫﻤﺎﻧﺠﻮر اﺳﺖ‪ ،‬و ﭼﻪ ﻓﺮق دارد ﺑﺎ ﺗﻮ از اﻳﻦ ﺣﻴﺚ؟ در‬ ‫ﻫﻤﭙﺎﻟﻜﻲ ﺑﺎ ﺧﺪا و ﺷﺎه‪ ،‬ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺷﺎه رﺿﺎﺷﺎه ﻣﻘﺼﻮد اﺻﻞ ﻛﺎري ﺑﻮد‪،‬‬

‫‪8‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬
‫ﻋﻠﻲ آزاد اﻳﻦ روزﻫﺎ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺮﻳﻊ زﻣﺎن در ﭘﺎﺗﻴﻨﺎژ ‪ 2‬ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲ‬
‫ﻛﻨﻪ‪ .‬ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺮﻳﺒﺎﻧﮕﻴﺮ ﻋﻠﻲ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﻪ‪ .‬در ﻣﺎه آﮔﻮﺳﺖ‬
‫ﻋﻼوه ﺑﺮ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻤﻲ ﻛﻪ در ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ ،‬ﻳﻚ ﺣﺮﻛﺖ زﻳﺒﺎ‬
‫در ﺟﻬﺖ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺳﺮﻃﺎن ﺳﻴﻨﻪ ﻫﻢ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‪:‬‬
‫"اﻳﻦ ﻫﻤﺎﻳﺶ ﺳﺮاﺳﺮي ﺗﻌﺪادي ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪه دارد ﻛﻪ ﺷﺼﺖ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ‬
‫را در دو روز ﻣﻲﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬از ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺣﺪود ‪ 30‬دﻻر درﻳﺎﻓﺖ‬
‫ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ ﺻﺮف ﺧﺪﻣﺎﺗﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻣﻮاد ﺧﻮراﻛﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و ﭘﺰﺷﻜﻲ در‬
‫ﺣﻴﻦ راهﭘﻴﻤﺎﻳﻲ ﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺒﻠﻎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ را اﺳﭙﺎﻧﺴﺮﻫﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬
‫ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪه ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻌﺪن در زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي‬
‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آﻣﻮزش و درﻣﺎن ﺑﻴﻤﺎران ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺣﺎﻣﻴﺎن ﻣﺎﻟﻲ‬
‫ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻲ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﻧﻔﺮ‬
‫ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪه ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ را ﻃﻲ ﻛﻨﺪ ﻣﺒﻠﻎ دوﻫﺰار دﻻر ﺑﭙﺮدازﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎدﮔﻲ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﻫﻨﮕﻔﺘﻲ ﺳﺎﻻﻧﻪ در ﻫﻤﻴﻦ روﻳﺪاد اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ‬
‫ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ در ﻃﻮل ﺳﺎل ﺧﺮج ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺮوز ﻣﻦ ﺷﺎﻫﺪ اﺷﻚﻫﺎي‬
‫ﭘﺮ اﺣﺴﺎس آنﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺰار زﺣﻤﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﻂ ﭘﺎﻳﺎن‬
‫ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪﻧﺪ و دﻳﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ذﻫﻦ داﺷﺘﻨﺪ ادا‬
‫ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ"‬
‫ﻋﻠﻲ ﺗﺮاﺑﻲ ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از دوﺳﺘﺎﻧﻴﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﻲ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ وﺑﻼگ‬
‫‪3‬‬
‫ﻧﻮﻳﺴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮﻧﻲ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ‪ .‬در دو ﭘﺴﺘﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﺎه در رﻫﻲ‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻪ ﺑﻄﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﻃﻌﻢ ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﻜﻮﺳﺖ از ﺑﻬﺎرش ﭘﻴﺪاﺳﺖ‬
‫رو ﺣﺲ ﻛﺮد‪.‬‬
‫"اﻳﻨﺠﺎ ﺗﻘﺎﻃﻊ اﺳﺖ‪ ،‬ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲ رﺳﻴﻢ ﺗﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪ‬
‫ﻫﺎﻣﺎن را ﮔﺮه زﻧﻴﻢ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﻣﺎن را در ﻫﻢ آﻣﻴﺰﻳﻢ و دل ﻫﺎﻣﺎن را‬
‫ﻳﻜﺮﻧﮓ ﻛﻨﻴﻢ‪ .....‬ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺖ ﻫﺎ ﻛﻪ واﻗﻌﺎ آراﻣﺶ رو ﮔﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻓﻜﺮ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺮاي آرام ﺑﻮدن ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﺷﺎه ﻛﻠﻴﺪ داﺷﺖ ﻛﻪ اووﻧﻢ از‬
‫ﻗﺮار ﻣﻌﻠﻮم‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﻤﻲ اﻓﺘﻪ‪ .‬وﻟﻲ ﺧﻮب ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪،‬‬
‫ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻢ ﻛﻪ داﺳﺘﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺎده ﻫﺴﺖ و ﺷﺎﻳﺪ از ﺳﺎدﮔﻲ ﮔﻤﺶ ﻣﻲ‬
‫ﻛﻨﻢ! ﻣﺎ آدم ﻫﺎ‪ ،‬در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﺎرﻫﺎﻣﻮن واﻗﻌﺎ ﺣﻀﻮر ﻧﺪارﻳﻢ‪ .‬ﻫﺴﺘﻴﻢ وﻟﻲ‬
‫در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ! ﻏﺬا ﻣﻲ ﺧﻮرﻳﻢ‪ ،‬ورزش ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻧﻤﺎز ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻴﻢ‬
‫وﻟﻲ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر‪ .‬ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ وﻟﻲ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ! ﮔﻮش ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ وﻟﻲ‬
‫ﻧﻤﻲ ﺷﻨﻮﻳﻢ! و اﻳﻦ ﻫﺮروز زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬ﻛﺠﺎﻳﻴﻢ؟ ﻳﺎ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﺎ در‬
‫آﻳﻨﺪه‪ .‬ﻳﺎ ﻏﻢ رﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻳﺎ ﻧﮕﺮان ﻧﻴﺎﻣﺪه ﻫﺎ‪ .‬ﭘﺲ ﺧﻴﻠﻲ ﻫﻢ ﺟﺎي ﮔﻠﻪ اي‬
‫ﻧﻴﺴﺖ اﮔﺮ آراﻣﺶ رو ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ‪".‬‬
‫ﺳﻮﻟﻮژن در ﺿﺪ ﺧﺎﻃﺮات‪ 4‬ﺧﻮدش ﻣﺎﺟﺮاي ﻣﺘﺎﺛﺮ ﻛﻨﻨﺪه اي رو ﻧﻮﺷﺘﻪ‬
‫و در اداﻣﻪ ﭘﺴﺖ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ دارد ﻛﻮر ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ! ﺑﻪ ﻧﻜﺘﻪ‬
‫زﻳﺒﺎﻳﻲ اﺷﺎره ﻛﺮده‪" :‬ﻣﻲداﻧﻴﺪ ﻧﻜﺘﻪي ﺗﻠﺦ ﻣﺎﺟﺮا ﭼﻴﺴﺖ؟ اﻳﻦﻛﻪ دﻧﻴﺎ‬
‫ﭘﺮ از ﻧﺎﻣﻼﻳﻤﺘﻲ اﺳﺖ و ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﺪام از آنﻫﺎ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر ﻏﻠﻂ را‬
‫اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﺎﻣﻼﻳﻤﺘﻲﻫﺎ ﻛﻢ اﻫﻤﻴﺖﺗﺮ ﺑﻮدهاﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ‬
‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬
‫ﻫﺮﺟﺎ ﻧﻔﻬﻢ و ﮔﻨﮓ و ﭼﺮت و ﭘﺮت ﮔﻮ ﻓﺮاوان اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺰدﻳﻚ ﺧﻮد را‬
‫ﻧﺪﻳﺪن و ﻧﺰدﻳﻚ ﺧﻮد ﻧﺪﻳﺪنِ اﻳﻦﻫﺎ اﻣﺎ اﻧﺘﺴﺎب اﻳﻦ ﺻﻔﺎت ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ‪،‬‬
‫ﺑﻲﻟﻄﻔﻲﺳﺖ‪ .‬اﻧﺘﺨﺎب اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻛﺲ ﻗﻮم و ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻮﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ‬
‫ﺑﻲﻟﻄﻔﻲ زﻳﺎد اﺗﻔﺎق ﻣﻲاﻓﺘﺪ‪ .‬ﻋﻴﻨﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺬل ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﺮﻛﺴﻲ ﻛﻪ‬
‫ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻤﺮاه اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻌﺮﻳﻒﻫﺎ وﺗﺤﺴﻴﻦﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖﻫﺎ و‬
‫ﻛﺮﻧﺶﻫﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﺘﻴﺠﻪ از اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻋﻴﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ‬
‫روي ﭘﻴﺸﺪاورﻳﻬﺎ ﻫﺴﺖ در ﺣﺪ ﻫﻴﭻ ﻫﻢ ﻧﻤﻲارزد‪ .‬ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻫﻢ ﻫﺴﺖ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻃﻼ ﺑﻴﻔﺘﺪ درﭼﺎه ﻣﺴﺘﺮاح ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻃﻼي ﺑﻲزﻧﮓ اﺳﺖ ]‪ [...‬ازﻗﺎب‬
‫و ﺣﻠﻘﻪ ﻃﻼ ﺳﻨﺪه ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺟﻨﺲ از زور ﻗﺎب ﻫﺮﮔﺰ‬
‫ﻋﻮض ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻻﺑﺪ اﻳﻦ زﺑﺎن ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮدم از ادب دور اﺳﺖ‬
‫دراﻳﻦ ﺣﺴﺎبﻫﺎي ﻇﺎﻫﺮﺳﺎز ]‪ .[...‬راﺳﺘﻲ و راﺳﺖ ازاﻳﻦ ادب دور اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ادب اﺣﺘﻴﺎج ﻧﺪارد‪ .‬آدم ﻳﻌﻨﻲ ﺻﺮﻳﺢ‪ ،‬ﺳﺎده‪ ،‬راﺳﺖ‪،‬‬
‫ﺑﻲﭘﺮده‪ ،‬ﭘﺎك‪ ،‬روﺷﻦ‪ ،‬و ﺟﺴﺘﺠﻮﻛﻨﻨﺪه درﺳﺘﻲ و ﭘﺎﻛﻲ‪ .‬رﻧﺞ درﺳﺖ و‬
‫رﻧﺞ درﺳﺘﻲ را درﺳﺖ ﻓﻬﻤﻴﺪن ﺷﺮط اﺳﺎﺳﻲ رﻓﻊ ﺷﻜﻨﺠﻪ و درد‬
‫ﭘﻠﻴﺪي اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﻛﻪ از زﻳﻮر ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺴﺘﻦ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﻲآﻳﺪ‪،‬‬
‫ﭼﻴﺰي ﻛﻪ از ﺗﺨﻴﻞ ﺑﻲﺳﻨﺠﺶ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﻲآﻳﺪ‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ازادﻋﺎ ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ ﻧﻤﻲآﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻮر ادﻋﺎ و ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه‬
‫ﺑﻲﭘﺎﻫﺎﺳﺖ‪ ،‬ﻳﻚ ﺟﻮرﻋﺼﺎ و ﺳﻨﮕﺮ"ﻣﻈﻠﻮﻣﻲ" و ﺑﻲزوري اﺳﺖ‪".‬‬
‫اداﻣﻪ دارد‪...‬‬
‫ﻫﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪ اﻣﺮوز‪ 26 ،‬ﺧﺮداد ‪ ،1387‬ﺻﻔﺤﻪ ‪96‬‬ ‫ﻣﺎﺧﺬ‪:‬‬
‫ﮔﺬري در وﺑﻼگ ﻫﺎي اﻳﺮاﻧﻲ‬
‫ﻣﺤﺴﻦ ﻧﻴﻚ ﺳﻴﺮ‬
‫در ﺷﻤﺎره ﻗﺒﻠﻲ ﺑﺨﺸﻲ رو ﺷﺮوع ﻛﺮدﻳﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ‬
‫ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻧﺸﻴﻦ ﺑﮕﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﻦ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ﻳﻚ ﺗﺮﻳﺒﻮن و‬
‫ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻫﺎ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺪﻛﻲ ﻫﻤﺖ ﻻزﻣﻪ و ﻳﻪ ﺧﻂ‬
‫اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ!‬
‫رادﻳﻮ ﺷﻤﺎل ‪ 53‬ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ‬
‫ﮔﺮوﻫﻲ از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ و ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻛﺎﻓﻪ رادﻳﻮ آﻏﺎز ﺷﺪ ﺗﺎ‬
‫ﻗﺪﻣﻬﺎي اول راه اﻧﺪازي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ رادﻳﻮي اﻳﺮاﻧﻲ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﺑﺮداﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺸﻪ‪ .‬ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻴﺪ ﺑﺮاي ﺷﻨﻴﺪن دﻗﺎﻳﻖ اﺑﺘﺪاﻳﻲ اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ وب ﺳﺎﻳﺖ‬
‫رادﻳﻮ ﺷﻤﺎل ‪ 153‬ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ و وﺿﻌﻴﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اون رو ﭘﻴﮕﻴﺮي‬
‫ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎ ﺑﺮﻳﻢ ﻳﻪ ﺳﺮ در دﻧﻴﺎي وﺑﻼگ ﻧﻮﻳﺴﺎن‪:‬‬
‫‪9‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬
‫"در ﻣﻮرد رﻗﺺ ﻫﺎ ﺑﮕﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ رﻗﺺ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ رو ﻛﻪ‬
‫ﻣﻴﺪﻳﺪم ﻛﻠﻲ ﺣﺎل ﻣﻴﻜﺮدم وﻟﻲ ﺑﻌﺪ ﻛﻪ رﻗﺺ آذرﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻲ رو دﻳﺪم ﺑﻪ‬
‫ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪر ﻛﻪ ﻣﻴﺒﻴﻨﻦ اﻳﻦ رﻗﺺ واﻗﻌﻲ ﻫﺴﺘﺶ‬
‫ﺑﻘﻴﻪ ﭼﻴﺰاﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ دﻳﺪه ﺑﻮدﻳﻢ ﻫﻢ واﻗﻌﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺸﻜﻞ ﻫﻢ از اﻳﻨﺠﺎ‬
‫ﻧﺎﺷﻲ ﻣﻴﺸﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوه ﻛﻪ آذرﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻲ ﻣﻲ رﻗﺼﻴﺪن ﺧﻮدﺷﻮن‬
‫آذرﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻲ ﻧﺒﻮدﻧﺪ و ﻳﻪ ﮔﺮوه رﻗﺺ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺎرﺷﻮن رﻗﺺ ﻋﺮﺑﻲ ﺑﻮده‬
‫و ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﻲ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﺮدن ﻛﻪ ﺑﺘﻮﻧﻦ رﻗﺺ آذرﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻲ رو ﻳﺎد‬
‫ﺑﮕﻴﺮن و ﺑﺮاﺷﻮن ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺨﺖ ﺑﻮده‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻏﺬا ﻫﻢ دﻳﮕﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ‬
‫ﻧﻴﺴﺘﺶ‪ .‬ﻣﺎ ﺟﻤﺎﻋﺘﻲ ﻛﻪ ‪ 1‬ﺳﺎﻟﻪ ﻛﺒﺎب ﻛﻮﺑﻴﺪه ﻧﺪﻳﺪﻳﻢ ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺷﻮق‬
‫ﺗﻤﺎم ﻛﻞ ﭘﺎرك رو ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﭼﺎدر اﻳﺮاﻧﻴﻬﺎ ﮔﺸﺘﻴﻢ و در‬
‫ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺗﻨﺎول ﻛﺒﺎب ﻛﻮﺑﻴﺪه ﺷﺪﻳﻢ‪".‬‬
‫ﻣﺤﺴﻦ در ﻳﻚ اﻗﺪام ﺷﺎﻳﺪ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ در ﭘﺴﺖ ﺣﺮف ﻫﺎي ﺧﻮدﻣﺎﻧﻲ‬
‫دﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﻣﻴﺰﮔﺮد وﺑﻼﮔﻲ در ﺧﺎﻃﺮات ادﻣﻮﻧﺘﻮن‪ 8‬زده و‬
‫اﮔﺮﭼﻪ در ﻧﻮﺷﺘﺶ ﮔﻠﻪ ﻛﺮده از ﭼﻴﺰي ﻛﻪ داره ﮔﺮﻳﺒﺎﻧﮕﻴﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻲ‬
‫ﺷﻪ‪ ،‬در ﺑﺨﺶ ﻧﻈﺮاﺗﺶ ﻫﻢ ﻏﻮﻏﺎﻳﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪه!!‬
‫"ﺣﻜﺎﻳﺖ دوﺳﺘﻲ ﻫﺎي اﻳﻦ دوره زﻣﻮﻧﻪ دﻗﻴﻘﺎ ﺷﺪه داﺳﺘﺎن اون ﺑﺎزي‬
‫ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻛﻪ ﻳﻪ ﺻﻨﺪﻟﻲ وﺳﻂ ﺑﻮد و دو ﻧﻔﺮ دور ﺻﻨﺪﻟﻲ ﻣﻲ ﭼﺮﺧﻴﺪن و‬
‫ﺑﺎ ﻗﻄﻊ ﺷﺪن ﺻﺪاي زﻳﺒﺎي ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻫﺮﻛﺴﻲ ﻛﻪ اول روي ﺻﻨﺪﻟﻲ‬
‫ﺑﺸﻴﻨﻪ ﺑﺮﻧﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ ...‬ﺑﻠﻪ اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺎزﻧﺪه ﺑﺎزي ﺻﻨﺪﻟﻲ و‬
‫ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻫﺴﺖ از ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ و ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن اون از‬
‫ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻳﺪ)!!!( ‪....‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ از ﭼﺸﻤﻲ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻋﺎدت‬
‫ﻛﺮده زﻳﺒﺎﻳﻲ رو ﺑﺒﻴﻨﻪ‪ ،‬زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻪ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ زﺷﺘﻲ ﺑﺎﺷﻪ‪ ...‬ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ از‬
‫دﻟﻲ ﻛﻪ ﺷﺎده‪ ،‬دﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮﺑﻲ ﻛﺮدن دﻧﺒﺎل دﻟﻴﻞ و ﻋﻠﺖ ﻧﻤﻲ‬
‫ﮔﺮده‪ ،‬ﺧﻮﺑﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﺑﺪي ﺑﺒﻴﻨﻪ‪ ...‬ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ از ﭘﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬
‫ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻫﻞ رﻓﺘﻦ ﺑﻮده ﭼﻮن ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻬﻢ ﻣﻲ ﮔﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻏﺮوب‬
‫ﻛﺮد دﻳﮕﻪ ﺑﺮاي آرزوي دﻳﺪﻧﺶ دﻳﺮه ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺖ ﻧﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺎﻛﻦ ﻣﺎﻧﺪ‬
‫ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﺑﻲ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﺑﺎﺷﻲ و ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ از ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻛﻨﺎرﻣﻪ …‬
‫ﭘﻲ ﻧﻮﺷﺖ‪ :‬دوﺳﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ در وﺑﻼگ ﻧﻮﻳﺴﻲ دﺳﺘﻲ ﺑﺮ آﺗﺶ دارﻧﺪ )!(‪،‬‬
‫ﻟﻄﻔﺎ آدرس وﺑﻼگ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺴﺖ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﻣﺠﻠﻪ ارﺳﺎل ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ‬
‫در ﺷﻤﺎره ﻫﺎي ﺑﻌﺪ از وﺑﻼگ اون دوﺳﺘﺎن ﻫﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺸﻪ‪.‬‬
‫ﻛﻮدﻛﻲﺷﺎن را در ﻛﺎﻧﺎدا ﮔﺬراﻧﺪهاﻧﺪ … اﻳﻦﺟﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﭽﻪ ﺑﺎﺷﻲ و‬
‫‪1 http://shomal53.blogspot.com‬‬
‫‪2 http://patinage.wordpress.com‬‬
‫از اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي ﻣﺘﻨﻮع ﻟﺬت ﺑﺒﺮي‪ .‬ﻫﺮ روز ﻛﻪ از ﻣﺤﻮﻃﻪي‬
‫‪3 http://atorabit.blogspot.com‬‬
‫‪4 http://weblog.sologen.net‬‬
‫ﻛﻪ ﺑﺮاي ‪ Camping‬آﻣﺪهاﻧﺪ‪ ،‬از ﺧﻮدم ﻣﻲﭘﺮﺳﻢ ﭼﻨﺪ درﺻﺪ اﻳﻦ‬
‫‪5 http://k1k.blogfa.com‬‬
‫‪6 http://weblog.lenium.net‬‬
‫‪7 http://leilymohammadi.blogfa.com‬‬
‫‪8 http://nicksiar.blogfa.com‬‬
‫‪10‬‬
‫اﺻﻼ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ ...‬ﮔﺎﻫﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ دارم وﻗﺖ ﺧﻮدم را ﺗﻠﻒ‬
‫ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻛﻠﻪام ﻣﻲزﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪم ﺳﺮﻋﺖ‬
‫ﻫﻢﮔﺮاﻳﻲ ‪ X‬ﺑﻪ ‪ X0‬ﭼﻘﺪر اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻔﺎوتاي در دﻧﻴﺎي ﻣﻦ‪ -‬آنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ‬
‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و ﻧﻪ آنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻫﺴﺖ‪ -‬ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ‪ .‬و اﮔﺮ ﻫﻢ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪم‬
‫راز رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ‪ AI‬ﭼﻴﺴﺖ زﻳﺎد ﻫﻢ اﺷﻜﺎلاي ﻧﺪارد‪ .‬ﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﻦ و ﻧﻪ‬
‫ﺑﺮاي دﻳﮕﺮان‪ .‬ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ … دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ اﻳﻨﻚ ﺟﺎي دﻳﮕﺮي در‬
‫دﻧﻴﺎ ﻣﻲﺑﻮدم‪ .‬ﺟﺎي دﻳﮕﺮي ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﺧﺮابﺷﺪهي ﻟﻌﻨﺘﻲ! ﻛﻤﻲ‬
‫ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪهام از ﺧﻮدم و آدمﻫﺎيام‪ .‬درﺳﺖ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻮﻗﺘﻲ اﺳﺖ‪،‬‬
‫زﻣﺎن ﻣﻲﺑﺮد و دوﺑﺎره ﻓﺮاﻣﻮشاش ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ ،‬ﻣﻲداﻧﻢ‪ ،‬ﻣﻲداﻧﻢ!"‬
‫ﻛﻴﻮان اﻳﻦ روزﻫﺎ در اﻳﺮان ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮه اﻣﺎ اﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﻤﻲ ﺷﻪ ﻛﻪ‬
‫ﻗﻔﻠﻲ ﺑﺮ ﺳﺮدر درددل‪ 5‬ﺑﺰﻧﻪ‪.‬‬
‫"ﺗﻬﺮان ﺷﻬﺮي زﻳﺒﺎﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻨﺎﻗﻀﻬﺎﻳﺶ‪ .‬وﻟﻴﻌﺼﺮ‪...‬ﻫﻴﭻ وﻗﺖ‬
‫زﻳﺒﺎﻳﻴﺶ ﻣﻴﺎن آن ﻫﻤﻪ دود و ﺑﻮق ﮔﻢ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺳﻴﻨﻤﺎ آزادي ﻫﻢ ﻗﺸﻨﮕﻪ! ﻓﻴﻠﻤﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ دﻳﺪم ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻌﻮر ﺑﺸﺮﻳﺖ!‬
‫ﻛﻠﻪ ﭘﺎﭼﻪ ﺳﺎﻋﺖ ‪ 4‬ﺻﺒﺢ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎزﻫﻢ ﻗﺪم زدن در ﺗﻬﺮان اﻳﺪه آل‬
‫ﻣﻦ‪....‬‬
‫‪ -‬اﮔﺮ دو ﻓﻘﺮه ﻛﺎر در اﻳﺮان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻜﻲ از آﻧﻬﺎ ﺷﻤﺎ‬
‫را ﺑﻴﭽﺎره ﻧﻜﺮد‪ .‬ﺑﺪان ﻛﻪ آﻧﺠﺎ اﻳﺮان ﻧﻴﺴﺖ‪) .‬ﻗﻀﻴﻪ ي ﺧﻮدم‪-‬اﺛﺒﺎت‬
‫از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺮﻫﺎن ﺧﻠﻒ(‬
‫‪ -‬راﻧﻨﺪﮔﻲ در ﺗﻬﺮان‪)...‬اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ را ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ اﻧﻮاع اﺻﻄﻼﺣﺎت‬
‫ﺑﺎﻻي ‪ 18‬ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ(‬
‫‪ -‬ﺧﻴﻠﻲ وﻗﺖ ﺑﻮد از ﺗﻜﺎﻧﻴﻚ)ﺟﻤﻊ ﻣﻜﺴﺮ ﺗﻜﻨﻴﻚ( ﻫﻞ دادن و ﻋﺮﺑﺪه‬
‫ﻛﺸﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻜﺮده ﺑﻮد‬
‫‪ -‬ﻏﺬاﻫﺎ ﺧﻮﺷﻤﺰه اﻧﺪ‪..‬‬
‫‪ -‬ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻮدن ﻧﻌﻤﺖ اﺳﺖ‪) .‬ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻏﺬاﻫﺎ(‬
‫‪ -‬ﻫﺮ ﻛﺴﻲ را اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﻳﺎ در ﺣﺎل ﺧﺮوج از ﻣﻤﻠﻜﺖ اﺳﺖ ﻳﺎ‬
‫در ﺣﺎل ﺳﻮال از ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺧﺮوج از ﻣﻤﻠﻜﺖ‪".‬‬
‫ﻟﻨﺎ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ روزه ﺣﻀﻮر ﮔﺴﺘﺮده آﻳﻨﺪه ﺳﺎزان ﻓﺮداي ﻛﺎﻧﺎدا رو در‬
‫داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺎﻳﻪ ﻣﺒﺎﻫﺎت ﻣﻴﺪوﻧﻪ و در ﻟﻨﻴﻮم‪ 6‬اﻳﻨﻄﻮر ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻪ‪:‬‬
‫"ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ ﺧﻮشﺑﻪﺣﺎل اﻓﺮادي ﻛﻪ دوران‬
‫داﻧﺶﮔﺎهﻣﺎن رد ﻣﻲﺷﻮم و ﺑﭽﻪﻫﺎي دﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ‪ -‬دﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻧﻲ را ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ‬
‫ﻛﻮدﻛﺎن از ﻫﻢاﻛﻨﻮن آرزوي ورود ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه را دارﻧﺪ؟"‬
‫ﻟﻴﻠﻲ ﺑﺎ ﻧﮕﺮﺷﻲ ﻣﻮﺷﻜﺎﻓﺎﻧﻪ ﻓﺴﺘﻴﻮال ‪ Heritage‬اﻣﺴﺎل رو در ﻟﻴﻠﻲ در‬
‫ادﻣﻮﻧﺘﻮن‪ 7‬ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ‪.‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫در ﭼﺎرﭼﻮب ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي ﻣﺮاﻣﻨﺎﻣﻪ ﻗﺮار دادهاﻧﺪ‪،‬ﺗﻮﻟﺪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎي‬

‫رادﻳﻮ ﺷﻤﺎل ‪ 53‬ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد‬
‫ﻣﺴﺘﻘﻞ )اﮔﺮ از ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺗﺨﺼﺼﻲاش ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﻴﻢ( ﺑﺎ رويﻛﺮدي ﻛﻤﺘﺮ‬
‫ﻋﻠﻲ آزاد‬
‫ﻫﻤﻪﮔﻴﺮ ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺘﺸﺎر اﻓﻜﺎر ﮔﺮوه و ﻳﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪي رﺳﺎﻧﻪاي ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ‬
‫ﺳﻌﻴﺪ ﻛﺎوﻳﺎﻧﻲ و ﻛﺘﺎﻳﻮن ﻧﻮاﺑﻲ ﻫﺴﺘﻪي ﻣﺮﻛﺰي ﮔﺮوﻫﻲ را ﺷﻜﻞ‬
‫ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻧﺎﻫﻤﮕﻮن و ﻓﺮاﺗﺮ از اﺷﺘﺮاﻛﺎت اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲدﻫﺪ؛‬ ‫دادهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺪف آﻏﺎزﻳﻦاش ﺳﺎﺧﺖ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي ده دﻗﻴﻘﻪاي ﺑﻮد‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮر اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪادﺷﺎن در زﻳﺮﮔﺮوهﻫﺎي ﻏﻴﺮﻳﻜﺴﺎنِ‬ ‫ﺑﺮاي »ﻛﺎﻓﻪ رادﻳﻮ«‪ .‬اﻳﻦ ده دﻗﻴﻘﻪ‪ ،‬ﻣﻴﻬﻤﺎن رادﻳﻮي اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ »ﻛﺎﻓﻪ‬
‫ﺳﻨﻲ‪ ،‬ﻓﻜﺮي‪ ،‬ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ و ‪ ...‬ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻔﻜﻴﻚاﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎر ﻳﻚ‬ ‫رادﻳﻮ« ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻴﺎنﺑﺮﻧﺎﻣﻪ روي آﻧﺘﻦ ﻣﺤﻠﻲ وﻧﻜﻮر رﻓﺖ‪.‬‬
‫رﺳﺎﻧﻪي ﺟﺪﻳﺪ‪ ،‬ﭘﻴﺎمآور ﺗﺒﺪﻳﻞ اﻧﺮژي ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺑﻪ ﺟﻨﺸﻲ اﻓﺮاديﺳﺖ‬ ‫ﭘﺨﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي ﻛﻮﺗﺎه ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‪ ،‬آﻏﺎزي ﺷﺪ ﺑﺮ ﺗﻮﻟﺪ »رادﻳﻮ‬
‫ﺷﻤﺎل ‪ «53‬و ﻫﻢ داﺳﺘﺎن دﻧﺒﺎﻟﻪداري ﺷﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻜﺎري ﻋﺪهي ﺑﻴﺶﺗﺮي‬
‫ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ﻣﻨﺘﻈﺮ‬ ‫ﻛﻪ‬
‫از ادﻣﻮﻧﺘﻮنﻧﺸﻴﻨﺎن‪ ،‬ﺑﻪ راهاﻧﺪازي وﺑﻼگ‪ ‬رادﻳﻮ و ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي ﮔﺮوه‬
‫اﻧﺠﻤﻦﻫﺎي ﻣﺎدر ﻫﻤﻪﺟﻮر‬
‫ﻣﺠﺎزيﺷﺎن در ﻓﻴﺲﺑﻮك‪.‬‬
‫ﻟﻘﻤﻪاي ﺑﺮايﺷﺎن آﻣﺎده‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﭘﻴﺶ از ﭘﺨﺶ اوﻟﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺴﺘﻘﻞ »رادﻳﻮ ﺷﻤﺎل ‪ «53‬در »اﻳﺮاﻧﻴﺎن« ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪،‬ﺗﻨﻬﺎ‬
‫دﻏﺪﻏﻪﻫﺎي ﻓﺮدي و اﻧﺘﻘﺎدي ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي‬
‫وﺑﻼگﻫﺎ‪،‬ﻧﺸﺮﻳﺎت و رﺳﺎﻧﻪﻫﺎي ﺻﻮﺗﻲ و ﺗﺼﻮﻳﺮي اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ‬ ‫‪-٢‬‬
‫ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي ﻳﻚ رادﻳﻮي اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫را ﺷﺘﺎب ﺑﻴﺶﺗﺮي ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﻓﺰاﻳﺶ وﺑﻼگﻫﺎي‬ ‫‪ -١‬ﺑﺰرگ ﺷﺪن ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺒﺎدل اﻓﻜﺎر و اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﺢ‬
‫ﻓﺎرﺳﻲ‪،‬ﺣﻀﻮر ﻧﺸﺮﻳﻪي »اﻳﺮاﻧﻴﺎن« و ﺑﻪ ﺗﺎزهﮔﻲ ﺷﺮوع ﺑﻪﻛﺎر »ﺷﻤﺎل‬ ‫ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻓﺮدي و ﮔﺮوﻫﻲ را ﺑﻴﺶ از روزﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺘﺒﻠﻮر ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ «53‬ﻧﻮﻳﺪ دﻫﻨﺪهي ﺧﻮاﺳﺖ ﮔﺮوﻫﻲِ اﻳﺮاﻧﻴﺎن اﻳﻦ ﺷﻬﺮ در اﻓﺰاﻳﺶ‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪي اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻛﻪ ﻫﻢ در دﺳﺘﻪي داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن و ﻫﻢ‬
‫ﺳﻄﺢ ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬اﻓﻖﻫﺎي روﺷﻨﻲ ﭘﻴﺶ رو‬ ‫در دﺳﺘﻪي ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ روز ﺑﻪ روز ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد ورودياش اﻓﺰوده ﻣﻲﺷﻮد‬
‫دارد‪.‬‬ ‫ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪهي ﻛﻠﻲ ﺟﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬آنﭼﻪ اﻣﺮوز دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪،‬ﺣﻀﻮر‬
‫دو اﻧﺠﻤﻦ در ﻗﻠﺐ اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ؛ اول اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎه‬
‫رادﻳﻮ‪ ،‬از آن دﺳﺘﻪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎﻳﻲﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از رﺳﺎﻧﻪﻫﺎي‬ ‫‪-٣‬‬
‫آﻟﺒﺮﺗﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ اﻣﻮر ﺻﻨﻔﻲ و رﻓﺎﻫﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﻲﭘﺮدازد‪.‬‬
‫ﻛﺎﻏﺬي ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺟﺬب ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﺳﺎدﮔﻲ آن در ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻓﻮقاﻟﻌﺎده اﺳﺖ‪.‬‬
‫دﻏﺪﻏﻪي اﺻﻠﻲ اﻧﺠﻤﻦ آنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺑﺮ اﺷﺘﺮاﻛﺎت‬
‫اﻣﺎ در ﻛﻨﺎر ﻫﻤﻴﻦ راﺣﺘﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ زود ﺑﻪ اﺑﺘﺬال ﻛﺸﻴﺪه‬
‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﻏﺮق در دﻧﻴﺎي داﻧﺶاﻧﺪ و اﻧﺠﻤﻦ را ﻣﺤﻠﻲ‬
‫ﺷﻮد؛ﻣﻨﻈﻮر از اﺑﺘﺬال ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﭘﻴﺎم ﺑﺰرگ و ﺷﻌﺎرﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺐ‬
‫ﺑﺮاي اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﺑﻴﺶ از ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮهي ﺧﻮد ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و دﻳﮕﺮي اﻧﺠﻤﻦ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ؛ﺻﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﻲ و ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ و ﻳﺎ ﺑﺎزﭘﺨﺶ‬
‫ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺳﺎﻛﻦ ادﻣﻮﻧﺘﻮن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺳﺎﻛﻦ در اﻳﻦ‬
‫اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ؛اﺑﺘﺬال از آن ﺑﺎﺑﺖ ﻛﻪ زود ﺑﻪ ﭘﻴﺶﭘﺎ‬
‫ﺷﻬﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ دارد‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻋﻤﻠﻜﺮدي ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ‬
‫اﻓﺘﺎدﮔﻲ دﭼﺎر ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي »زرد« روي آورد و در ﻳﻚ‬
‫اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن دارد اﻣﺎ رويﻛﺮدﻫﺎ ﻛﻤﻲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﻛﻼم اﻧﺪﻳﺸﻪ درش از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري ﻋﻤﺪهي رادﻳﻮﻫﺎﻳﻲﺳﺖ‬
‫ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﻛﻪ روح ﺷﻜﻞدﻫﻨﺪهي رويﻛﺮدﻫﺎ در ﻫﺮ دو اﻧﺠﻤﻦ ﭘﺲ از‬
‫ﻛﻪ ﺑﺪون ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي و ﺑﻲاﻓﻖ ﭘﻴﺶ ﻣﻲروﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺮاﻣﻨﺎﻣﻪﻫﺎيﺷﺎن‪،‬ﺑﻪ ﺧﺼﻴﺼﻪﻫﺎي ﻓﺮدي اﻋﻀﺎي ﻫﺮ دورهي آن ﺑﺴﻴﺎر‬
‫اﻣﻴﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ آنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫‪-٤‬‬ ‫ﺷﺒﻴﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻟﻘﻤﻪي آﻣﺎده ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻏﻨﺎي رﺳﺎﻧﻪاي ﺟﺎﻣﻌﻪي‬ ‫در ﻣﻴﺎن اﻳﻦ دو ﺗﺸﻜﻞ ﻋﻤﺪه ﻛﻪ داﻋﻴﻪي ﺣﻤﺎﻳﺖ از »اﻳﺮاﻧﻲ« ﺑﻪ‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاي دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ آﺧﺮﻳﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪات رادﻳﻮ ﺷﻤﺎل‬ ‫ﻋﻨﻮان اوﻟﻴﻦ ﻧﻘﻄﻪي اﺷﺘﺮاك اﻳﺮاﻧﻴﺎن را دارﻧﺪ‪،‬ﺣﻀﻮر دﻳﮕﺮ ﮔﺮوهﻫﺎ و‬
‫‪ 53‬ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ وبﺳﺎﻳﺖ رﺳﻤﻲ رادﻳﻮ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ‪  :‬‬ ‫رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت‪) ‬ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺸﺘﺮك( ﺟﺎﻣﻌﻪي اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫‪http://shomal53.blogspot.com‬‬ ‫ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ﻳﻚ ﺿﺮورت اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﺗﺸﻜﻞ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺧﻮد را‬

‫‪11‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬

‫ﺳﺮوده و ﻣﻨﻔﺮدزاده ﺑﻪ آﻫﻨﮕﺶ در آورده ﺑﻮد ﻓﺮﻫﺎد ﻫﻨﻮز ﺗﺎزهﻛﺎر ﺑﻮد و‬

‫ﻛﺎرﻧﺎﻣﻪاش ﻓﻘﻂ »ﻣﺮد ﺗﻨﻬﺎ«‪ .‬ﮔﻮﮔﻮش اﻣﺎ ﻧﺎﻣﻮر ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻗﻮل‬
‫ﺻﺪاي ﻋﻈﻤﺖ ﻣﺮداﻧﻪي اﻧﺪوه‬
‫ﻣﻨﻔﺮدزاده ﺻﺪاﻳﻲ »رﺳﺎﺗﺮ« داﺷﺖ؛ »ﻗﺼﻪي دو ﻣﺎﻫﻲ« و»ﭘﻞ« و‬ ‫ﺳﻴﺎوش رﺿﺎزاده‬
‫»ﻫﻢﺳﻔﺮ« را ﻫﺪﻳﻪي دل »ﻋﺎﺷﻘﺎن« ﻛﺮده ﺑﻮد و ﻳﺎ ﺑﻌﺪﺗﺮ ﻛﺮد‪ .‬ﺷﺎﻋﺮ و‬
‫آﻫﻨﮓﺳﺎز ﺧﻄﺮ ﻧﻜﺮدﻧﺪ و ﭘﺲ از ﻓﺮﻫﺎد ﺑﻪ ﮔﻮﮔﻮش ﻫﻢ ﺗﺮاﻧﻪ را دادﻧﺪ‬ ‫ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﮔﺮ‪» :‬اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭼﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺮاﻧﻪﺳﺮاﻳﻲِ‬
‫ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ذاﻳﻘﻪي ﻣﺮدم ﺑﺎ آﻧﺎن ﺗﻔﺎوت ﻛﻨﺪ و ﺧﻮاﻧﺪهي‬ ‫ﻏﻴﺮﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ‪-‬ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺷﻤﺎ‪ -‬دﻧﺒﺎل ﻧﺸﺪ؟«‬
‫ﻓﺮﻫﺎد ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﻮد‪) .‬دﻳﻮاﻧﮕﺎﻧﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﭼﻨﺪان زﻳﺎد ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ‬
‫ﻫﻤﺎن »ﻣﺮد ﺗﻨﻬﺎ« را ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﻮدوﻧﺒﻮد ﮔﻮﮔﻮش ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪(...‬‬ ‫ﻓﺮﻫﺎد‪ ... »:‬ﻋﻠﺖ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬
‫ﮔﻮﮔﻮش ﻫﻢ ﺧﻮاﻧﺪ؛ روي ﻫﻤﺎن ﻧﺴﺨﻪي ﺑﺎﺳﻮت آﻫﻨﮓ؛ و اﻳﻦ داﺳﺘﺎن‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﺧﻮد آن ﻛﺴﻲ ﻛﻪ‬
‫از ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎز در ﮔﻮزﻧﻬﺎ )ﻣﺴﻌﻮد ﻛﻴﻤﻴﺎﻳﻲ‪ (1354 ،‬ﻫﻢ ﺗﻜﺮار‬ ‫آﻫﻨﮓ ﻣﻲﺳﺎزد ﻳﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ ﻳﺎ ﺷﻌﺮ‬
‫ﺷﺪ‪ :‬ﻫﺠﻮ‪...‬‬ ‫ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﺻﻄﻼح‪ ،‬آن ﭼﻪ از ﺷﻤﺎ‬
‫ﺻﺎدر ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﭼﻴﺰي از ﺷﻤﺎ را در‬
‫»ﮔﻨﺠﻴﺸﻜﻚ اﺷﻲﻣﺸﻲ« را ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻓﺮﻫﺎد روي ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻮزﻧﻬﺎ‬ ‫ﺧﻮدش دارد‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ‬
‫ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪ .‬ﻧﺸﺪ‪ ،‬ﻛﻪ روي ﺻﺪاي ﻓﺮﻫﺎد‪ ،‬ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺟﺰ ﺻﺪاي‬ ‫ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺜﻼ ﺳﺒﺰ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺤﻜﻢ و ﺧﺶدار ﻓﺮﻫﺎد ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ راوي داﺳﺘﺎن ﻣﺮداﻧﻪي‬ ‫ﺳﻔﻴﺪ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺧﻂﺧﻄﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﻫﺮ‬
‫ﻛﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟ داﺳﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ آن ﻗﺪر ﻣﺮداﻧﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﻮر ﺗﻨﻬﺎ زن‬ ‫ﭼﻪ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬آن ﭼﻪ ﺻﺎدر ﻣﻲﺷﻮد‬
‫داﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺤﻤﻠﻲ ﺑﻮد ﺑﺮاي ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺳﻴﺪ و ﻧﺸﺎن دادن ﻋﻤﻖ‬ ‫از ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻼم‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺳﻘﻮﻃﺶ‪ .‬آن ﻗﺪر ﻣﺮداﻧﻪ ﻛﻪ زن داﺳﺘﺎن ﺗﺎب ﭘﺎﺑﻪﭘﺎ آﻣﺪن ﻧﺪارد و‬ ‫ﺻﻮرت ﻧﻮﺷﺘﻪ‪ ،‬ﭼﻪ رﻓﺘﺎرﺗﺎن در ﺧﺎﻧﻪ و‬
‫ﻣﻲرود‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﻴﻮهي رﻓﺎﻗﺘﻬﺎي ﻣﺮداﻧﻪي دﻫﻪﻫﺎي ‪ 60‬و ‪ 70‬ﻫﺎﻟﻴﻮود‪ ،‬در‬ ‫ﺧﺎرج از ﺧﺎﻧﻪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﻣﻦ‪ ،‬ﻫﺮ ﻛﺲ‪،‬‬
‫ﺑﻮچ ﻛﺴﻴﺪي و ﺳﺎﻧﺪاﻧﺲ ﻛﻴﺪ )ﺟﻮرج روي ﻫﻴﻞ‪ (1969 ،‬ﻣﺜﻼ‪.‬‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﻣﺎي ﻧﻮﻋﻲ‪ ...‬ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪي‬
‫ﻋﻤﺪه اﻳﻦ اﺳﺖ‪«...‬‬
‫ﻣﻨﻔﺮدزاده و ﻛﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺧﻮب ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺻﺪاﻳﻲ‪ ،‬ﻫﻴﭻ ﺻﺪاﻳﻲ‬
‫ﭼﻮن ﺻﺪاي ﻓﺮﻫﺎد ژرﻓﺎي ﻓﺎﺟﻌﻪ و ﺷﻜﻮه ﻃﻐﻴﺎن ﺳﻴﺪ و ﻗﺪرت را ﺑﻪ‬
‫ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪن »ﺟﻤﻌﻪ«ي ﻓﺮﻫﺎد ﺑﺮاﻳﻢ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد در‬
‫رواﻳﺖ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬آن ﻟﺤﻈﻪي ﻧﺎب ﭘﺎﻳﺎن ﻓﻴﻠﻢ ﻛﻪ ﺷﺮﻧﮓ‪،‬‬
‫اﺟﺮاي ﺟﺪﻳﺪﺗﺮش‪» ،‬ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺮاي ﺟﻤﻌﻪ«‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل دوﺳﺖ ﻇﺮﻳﻔﻲ‪،‬‬
‫ﻗﻄﺮه ﻗﻄﺮه ﻗﻄﺮه در وﺟﻮد ﺑﻴﻨﻨﺪه ﭼﻜﺎﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮﻫﺎد را‬
‫»ﻧﺴﺨﻪي ﺑﻲﺳﻮت«‪ .‬ﺧﺪا ﻧﻴﺎﻣﺮزد آن را ﻛﻪ در ﺷﺮﻛﺖ »آواي ﭼﻨﮓ«‬
‫ﻣﻲﻃﻠﺒﻴﺪ ﻛﻪ ﻛﺎر را ﺗﻤﺎم ﻛﻨﺪ‪ ...‬و اﻳﻦﺟﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ »ﻫﺠﻮ« ﻧﻈﺎم ‪-‬ﻧﻈﺎﻣﻲ‬
‫ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﻄﻖ‪ ،‬اﻳﻦ اﺟﺮاي ﺷﻠﻮغ ﻣﺘﺎﺛﺮ از ﺳﺎﻟﻬﺎي اﻧﻘﻼب و‬
‫ﻛﻪ ﻣﻲﻛﻮﺷﻴﺪ ﺻﺪاي ﻓﺮﻫﺎد را ﺧﺎﻣﻮش ﻛﻨﺪ‪ -‬ﺑﺎز ﺗﻜﺮار ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻫﺠﻮي‬
‫واﻗﻌﻪي ﻫﻔﺪه ﺷﻬﺮﻳﻮر را ﺑﺮ اﺟﺮاي ﻗﺪﻳﻤﻴﺘﺮ ﺟﻤﻌﻪ )ﺑﺎ ﺳﻮت!( ﺗﺮﺟﻴﺢ‬
‫ﻛﻪ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻗﺪرت ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎ آن ﺳﺒﻴﻞ ﭘﺮﭘﺸﺖ و ﻋﻴﻨﻚ و آن‬
‫داده اﺳﺖ‪ .‬از ﺑﺮﻛﺖ ﻫﻤﺎن آﻟﺒﻮم »وﺣﺪت« اﻳﻦ ﺷﺮﻛﺖ ﺑﻮد اﻧﮕﺎر ﻛﻪ در‬
‫ﺷﻴﻮهي ﺗﻌﻘﻴﺐوﮔﺮﻳﺰ‪- ،‬ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻳﻚ ﭼﺮﻳﻚ ﭼﭗ را ﺗﺪاﻋﻲ‬
‫اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻛﻪ در آن اوان ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﻤﻴﻦ اﺟﺮا را ﺑﻪ ﻧﺎم ﺟﻤﻌﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﻛﺮده‬
‫ﻣﻲﻛﺮد‪ -‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺎرق‪ ،‬ﻳﻚ ﭼﺸﻤﻪي آن ﺑﻮد و ﺗﺮاﻧﻪي ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ؛ ﭘﻨﺪار ﻛﻪ اﻳﻦ‪ ،‬ﻫﻢ آن اﺟﺮاي ﺟﺎوداﻧﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ روزﮔﺎري ﺷﻬﺮ را‬
‫ﭼﺸﻤﻪاي دﻳﮕﺮ ﺷﺪ‪ :‬دادن ﺗﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﺎﻓﺘﺮﻳﻦ و زﻳﺮﺗﺮﻳﻦ ﺻﺪاي ﻣﻤﻜﻦ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻫﻢ رﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد‪...‬‬
‫ﭘﺮي زﻧﮕﻨﻪ‪ .‬ﮔﻨﺠﻴﺸﻜﻚ را او ﺧﻮاﻧﺪ ﻛﻪ ﺻﺪاي ﺑﺲ زﻧﺎﻧﻪاش در ﺗﻘﺎﺑﻠﻲ‬
‫ﺧﻨﺪهآور ﺑﺎ ﻓﻀﺎي ﻓﻴﻠﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﻛﻪ اﻧﮕﺎر ﻻيﻻﻳﻲ‬
‫در ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ از واﻛﻤﻦ و ﺿﺒﻂ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ‬
‫ﻣﺎدريﺳﺖ ﭘﺮاﻣﻴﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﻃﻔﻞ ﺳﺮﺷﺎر از زﻧﺪﮔﻴﺶ‪ ،‬ﻧﻪ ﻣﺮﺛﻴﻪي‬
‫ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ آﻣﺪ‪ ،1‬ﻧﺴﺨﻪي ﺑﺎﺳﻮت ﻫﻢ ﺑﻮد؛ ﮔﺎه ﺑﻪ ﮔﺎه‪ .‬اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاي‬
‫ﺷﻜﺴﺘﻦ دو ﻣﺮد ﺗﻨﻬﺎﻣﺎﻧﺪهي ﻃﺎﻏﻲ‪ ،‬زﻳﺮﻓﺸﺎر ﻋﻈﻴﻢ ﺑﺎر ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ‪...‬‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﺮداﻧﻪي ﻓﺮﻫﺎد‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﮔﻮﮔﻮش‪ ،‬ﻻﺑﻪﻻي »ﻧﻔﺲ« و‬
‫»ﻗﺼﻪي ﺑﺮه و ﮔﺮگ« و »ﺑﻴﺰار«‪ ،‬ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ دﺳﺘﻲ از ﻏﻴﺐ آﻣﺪ و ﻓﺎﻳﻞ‬
‫ﺻﻔﺤﻪي ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻓﺮﻫﺎد آن ﻗﺪر ﻓﺮوﺧﺖ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﺮاغ‬
‫اﺟﺮاي ﺑﺎﺳﻮت‪ ‬ﻓﺮﻫﺎد ﻫﻢ ﺑﺎ آن! آن روزﻫﺎ ﻛﻪ ﺷﻬﻴﺎر ﻗﻨﺒﺮي ﺟﻤﻌﻪ را‬
‫اﺟﺮاي ﮔﻮﮔﻮش ﻧﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﺎ دو ﺳﺎﻟﻲ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻛﻪ اﺟﺮاي ﺷﺎهﻣﺎﻫﻲ‬

‫‪12‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ ﻛﺴﻲ ﺟﻤﻌﻪ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﮔﻮﮔﻮش ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ‪.‬‬
‫اﻧﮕﺎر ﻛﻪ در ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻋﺎﻣﻴﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﻫﻢ اﻳﻦ ﺑﻴﻨﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ راوي اﻳﻦ‬
‫ﺗﺮاﻧﻪي ﻋﺠﻴﺐ و اﻳﻦ آﻫﻨﮓ ﻏﻤﮕﻨﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺻﺪاي ﻳﮕﺎﻧﻪي ﻓﺮﻫﺎد‬
‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻮﮔﻮش را ﻫﻤﻪ ‪-‬اﮔﺮ ﻧﻪ ﺑﺮاي »ﻛﺞﻛﻼه ﺧﺎن«‪ -‬ﺑﺮاي‬
‫»ﭘﻞ« دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ؛ ﺑﺮاي ﻏﻤﻲ ﻛﻪ دﺳﺖ ﺑﺎﻻ ﻗﺴﻤﺖ ﻛﺮدن ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ‬
‫ﺑﺎ ﻳﺎر ﺑﻮد ﻳﺎ ﺟﺪا ﻣﺎﻧﺪن از او ﻳﺎ از دﺳﺖ دادﻧﺶ‪ ،‬ﻛﻪ ﺻﺪاي زﻧﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺧﻮب‬
‫رواﻳﺘﺶ ﻣﻲداﻧﺴﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺟﻤﻌﻪ؟! ﺧﻮاﻧﺪﻧﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺠﻮي ﺷﺪ ﺑﺮاي‬
‫ﮔﻮﮔﻮش ﻛﻪ ﺑﻲﻫﻮده ﻣﻲﻛﻮﺷﻴﺪ ﺑﺎ ﺗﻼﺷﻲ ﺳﺨﺖ ﺗﺼﻨﻌﻲ ﻏﻢ ﭘﺲ‬
‫ﭘﺸﺖ ﺗﺮاﻧﻪ را‪ ،‬ﻏﻤﻲ را ﻛﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﺎ ﺟﻬﺎن آن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮد‪ ،‬در ﺻﺪاﻳﺶ‬
‫ﺗﺠﻠﻲ دﻫﺪ‪...‬‬

‫ﺟﻤﻌﻪ ﺣﻜﺎﻳﺖ دﻳﮕﺮيﺳﺖ‪ .‬ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ژرف اﻧﺴﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻏﺮاﺑﺖ‬

‫ﺟﻬﺎن‪ .‬ﺑﺎ آن ﺳﻮﺗﻬﺎي ﺗﺮﺟﻴﻊ ﻛﻪ اﻧﮕﺎر ﻛﻦ ﻣﺮدي را ﻛﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از‬
‫ﺧﻮب ﻧﺬري« و »ﺷﻮق ﻳﻚ ﺧﻴﺰ ﺑﻠﻨﺪ از روي ﺑﺘﻪﻫﺎي ﻧﻮر« و ﺳﺮ ﺷﺪن‬
‫وﺣﺸﺖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﺧﻼ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺎدهﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‪ ،‬ﺳﻮت‬
‫زﻣﺴﺘﺎن‪ .‬ﻛﺎﻓﻜﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد‪» :‬زﻣﺴﺘﺎن ﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﻃﻮﻻﻧﻲﺳﺖ«‪ ...2‬ﻓﺮﻫﺎد‬
‫ﻟﺒﺎن‪ ،‬روي ﻣﻲآورد‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ اﻧﻌﻜﺎس آﻫﻨﮓ ﺳﻮت‪ ،‬ﺗﺎرﻳﻜﻲ دﻫﺸﺖآور‬
‫ﮔﻔﺖ زﻣﺴﺘﺎن اﻧﺴﺎن ﺑﺮﮔﺬﺷﺘﻪ از روزﻫﺎي ﻛﻮدﻛﻲ‪ ،‬اﺑﺪيﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﻠﻮت ﺟﻬﺎن‪ ،‬ﻳﻚ دم روﺷﻦ ﺷﻮد‪ .‬ﮔﻮﮔﻮش ﻫﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﻛﻪ ﭘﻞ را‬
‫ﺑﺨﻮاﻧﺪ و از »ﻳﺎر« ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ .‬ﻓﺮﻫﺎد راوي اﻧﺪوه ﻣﺮداﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎﺳﺖ و ﺟﻤﻌﻪ‬
‫آن روزﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮد ﻛﻪ در روي دﻳﮕﺮ ﺻﻔﺤﻪي ﺗﺮاﻧﻪﻫﺎ‪ ،‬دﻛﻠﻤﻪي‬
‫و ﮔﻨﺠﻴﺸﻜﻚ و »ﺧﺴﺘﻪ« و »ﻫﻔﺘﻪي ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي«‪ ،‬و ﺻﺪاي ﺑﻲﻣﺎﻧﻨﺪي‬
‫ﺗﺮاﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎﻋﺮ ﻳﺎ ﺧﻮاﻧﻨﺪه‪ ،‬و ﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ آﻫﻨﮓ ﺗﺮاﻧﻪ ﺿﺒﻂ ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاي‬
‫ﻛﻪ ﻣﺮﺛﻴﻪي دوروﻳﻪي ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﻃﻐﻴﺎن را ‪-‬ﺑﻲ ذﻛﺮي از ﻳﺎر و ﻋﺸﻖ و‬
‫ﺟﻤﻌﻪ اﻣﺎ اﻳﻦ اﻳﺪهي ﻧﺎب ﻧﻤﻲداﻧﻢ از ﻛﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي دﻛﻠﻤﻪي‬
‫ﻫﺮ ﭼﻪ از اﻳﻦ دﺳﺖ‪ -‬ﻳﻚﺟﺎ ﻣﻲﺳﺮاﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺑﻐﻀﻲ ﻓﺮوﺧﻮرده ﻛﻪ‬
‫ﺗﺮاﻧﻪ ﻳﺎ آﻫﻨﮓ‪ ‬ﺗﻨﻬﺎ‪» ،‬زﻣﺰﻣﻪي ﺟﻤﻌﻪ« را‪ ،‬ﺑﺪون ﻛﻼم‪ ،‬ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺧﻮد‬
‫ﻧﻤﻲﺷﻜﻨﺪ ‪-‬ﻧﻤﻲﮔﺬارﻧﺪ و ﻧﻤﻲﮔﺬاري ﻛﻪ ﺑﺸﻜﻨﺪ‪-‬؛ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺸﻲ ﺑﺮ ﺻﺪا‬
‫ﻓﺮﻫﺎد ﺿﺒﻂ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﻨﺪار ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪي ﻛﺎﻓﻜﺎ در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ‬
‫ﻣﻲاﻧﺪازد و ﮔﺮﻫﻲ ﺑﺮ اﺑﺮوان و زﺧﻤﻲ در دل‪ ...‬ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻐﺾ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻛﻪ‬
‫ﻣﻲﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺷﻌﺮ اﺛﺮ وﻳﺮاﻧﮕﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ را ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬و ﻫﻢ از اﻳﻦ‬
‫ﻣﺎﻳﻪي ﻫﻤﻪي ﺗﻜﻪﻫﺎي ﻧﺎب ﻣﻲﺷﻮد‪ :‬ﻏﺮﻳﻮ ﺟﺎوداﻧﻪاش را در‬
‫روﺳﺖ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ زﻣﺰﻣﻪي ﺟﻤﻌﻪ ﺣﺘﺎ دﻳﻮاﻧﻪﻛﻨﻨﺪهﺗﺮ از ﺧﻮد ﺗﺮاﻧﻪ‬
‫»زﻧﺠﻴﺮي« ﺑﻪ ﻳﺎد آر ﺑﺮ ﺳﺮ اﻫﺮﻳﻤﻦ زﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬ﻛﻪ »اي زﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺰار از‬
‫اﺳﺖ‪...‬‬
‫ﺗﻮام«‪ ...‬ﻛﻪ اﮔﺮ از ﺣﻨﺠﺮهي ﻫﻤﻪي ﻏﺮﺑﺖ و ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻗﺮون و‬
‫اﻋﺼﺎر ﺑﺮﻧﻴﺎﻣﺪه‪ ،‬ﭘﺲ از ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﻮن ﻏﺮﻳﺐ اﻧﺪوه و‬
‫زﻣﺰﻣﻪي ﺟﻤﻌﻪ را ﮔﻮش ﻣﻲﻛﻨﻢ‪ .‬ﺑﻐﺾ ﻣﻴﺮاث ازﻟﻲ آدﻣﻲﺳﺖ ﻛﻪ‬
‫ﻧﻔﺮت و ﻋﺼﻴﺎن؟ ﻳﺎ زﻫﺮﺧﻨﺪش را در ﻫﻔﺘﻪي ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي‪ ،‬ﻛﻪ »ﻋﺼﺮ‬
‫ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﻠﻮ را ﭼﻨﮓ ﻣﻲزﻧﺪ و ﻣﻲﺑ‪‬ﺮّد‪ ،‬و ﻻﺟﺮم ﻟﺒﻬﺎ ﻫﺮ دم‬
‫ﺧﻮشﺑﺨﺘﻲ ﻣﺎ«‪ ...‬ﺧﻮشﺑﺨﺘﻲ؟؟!‪ ...‬و اﻳﻦ ﻫﻤﻪ‪ ،‬ﺗﻜﻪﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﺳﺨﺘﺘﺮ و ﺳﻨﮕﻴﻨﺘﺮ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻣﻲﻧﺸﻴﻨﺪ‪ .‬دﻳﮕﺮ ﺣﺘﺎ ﺑﻪ ﻛﻼم ﺷﻬﻴﺎر ﻫﻢ‬
‫ﻓﺮﻳﺎد ﺧﺸﻢ و اﻋﺘﺮاض ﺟﻮاﻧﺎن دﻫﻪي ‪ 50‬ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻃﻐﻴﺎن ﺧﺸﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻧﻴﺎزي ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻴﭻ واژهاي ﻧﻴﺎزي ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬زﻣﺰﻣﻪ اﺳﺖ اﻳﻦ ﺑﺎر؛‬
‫ﭼﺎﻗﻮي ﻗﻴﺼﺮ آﻏﺎز ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﺳﻴﺪ‪ ‬ﮔﻮزﻧﻬﺎ ﻛﻪ »ﻣﻴﺎي ﻳﺎ ﺑﻴﺎم؟« و‬
‫زﻣﺰﻣﻪي ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺑﻲﭘﺎﻳﺎن ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ اﻧﺴﺎن‪ ،‬از ﺣﻨﺠﺮهي ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺑﺎ‬
‫ﺑﺎﻻ آوردن ﻋﻠﻲ ﺧﻮشدﺳﺖ‪ ‬ﺗﻨﮕﻨﺎ روي ﻻﻧﮓﺷﺎت ﻧﻤﺎي ﺗﻬﺮان‬
‫ﺗﺮاﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد اﻧﮕﺸﺘﺎن دو دﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺮﺛﻴﻪﺳﺮاي ﺟﺎوداﻧﻪي‬
‫ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي و ﻋﺼﺒﻲ آن روزﻫﺎ ﺑﻪ اوج رﺳﻴﺪ ﺗﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭼﻨﺎن ﺷﻮد ﻛﻪ‬
‫ﺑﻐﺾ ﻧﺎﺷﻜﺴﺘﻪي ﻫﻤﻪي ﻣﺮدان ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻪ از ﻋﺸﻖ ﮔﻔﺖ و ﻧﻪ از ﻳﺎر‪ .‬ﺗﻠﺦ‬
‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﺷﺪ‪ ...‬ﻓﺮﻫﺎد اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺻﺪاي اﻳﻦ ﻋﺼﻴﺎن ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺻﺪاي‬
‫ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﺗﻠﺦ ﺧﻮاﻧﺪن را ﺧﻮب ﻣﻲداﻧﺴﺖ؛ ﻛﻪ ﺗﻠﺨﻲ را ﺗﺎ ﭘﻨﻬﺎﻧﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﻓﺮﻫﺎد‪ ،‬ﺻﺪاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻨﺎن ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻗﺮﻳﺐ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﻫﻨﻮز‬
‫ذرهي وﺟﻮد‪ ،‬زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد؛ ﻛﻪ ﻣﺮداﻧﻪ زﻳﺴﺘﻦ ﺗﻠﺦ اﺳﺖ؛ ﻛﻪ در‬
‫ﺻﺪاي اﻋﺘﺮاض ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ازﻟﻲ و اﺑﺪي اﻧﺴﺎن ﺑﺮاي ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬اﻧﺴﺎن‬
‫ﻟﻐﺖ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ دﻳﺪ ﻛﻪ »ﻣﺮد« از ﻣﺎﻳﻪي ﻣ‪‬ﺮدن اﺳﺖ و ﻣﺮگ‪،‬‬
‫ﺧﺴﺘﻪاي ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎي ﺳﺨﺖ زﻣﺴﺘﺎﻧﻲ‪ ،‬دﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﻲرﺣﻤﺎﻧﻪ ﺗﻬﻲ‬
‫ﻫﻢﻗﺎﻓﻴﻪي»درد« و ﻫﻢوزن »ﺗﻠﺦ«‪ ...‬ﺗﻠﺦ‪ ،‬ﺗﻠﺦ‪ ،‬ﺗﻠﺦ ﻫﻢﭼﻮن درد‪،‬‬
‫دارد و دلﮔﺮﻣﻴﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﺎدي ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ اﺳﺖ از »ﺑﻮي ﻋﻴﺪي« و »ﻋﻄﺮ‬
‫ﻫﻢﭼﻮن زﻫﺮ‪ ،‬ﻫﻢﭼﻮن ﺟﻤﻌﻪ‪...‬‬

‫‪13‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫ﭘﺮده ﻧﻘﺮهاي‪ :‬ﻫﺎﻣﻮن‬
‫ﻣﻬﺪي ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻲ ﭘﻮر‬

‫ﺟﻤﻌﻪ ‪ 15‬اوت‪ ،‬اﻳﻨﺘﺮﻧﺸﻨﺎل ﺳﻨﺘﺮ‬

‫درﮔﺬﺷﺖ ﻧﺎﺑﻬﻨﮕﺎم ﺧﺴﺮو ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﺑﻬﺎﻧﻪ اي ﺷﺪ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﺷﺎي ﻫﺎﻣﻮن‬
‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻴﻠﻢ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺐ ﻓﻴﻠﻢ اﻧﺠﻤﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫ﺟﺮأت ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﺶ ﺧﺴﺮو ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ در اﻳﻦ ﻓﻴﻠﻢ از دو ﺟﻨﺒﻪ‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺛﺮﮔﺬارﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺸﻬﺎي ﺳﻴﻨﻤﺎي اﻳﺮان ﺑﻮده اﺳﺖ‪ :‬ﻳﻜﻲ از ﻧﻈﺮ‬
‫ﺷﺨﺼﻴﺖ ﭘﺮدازي و ﺑﺎزي روان او ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﻤﻴﺪ ﻫﺎﻣﻮن ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ‬
‫ﺧﻠﻖ ﻳﻜﻲ از ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺗﺮﻳﻦ و ﻋﻤﻴﻘﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎي ﺳﻴﻨﻤﺎي اﻳﺮان‬
‫ﺷﺪ و دﻳﮕﺮ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺰرﮔﻲ ﻛﻪ ﺑﺎزي در اﻳﻦ اﺛﺮ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﺣﺮﻓﻪ اي ﺧﻮد‬
‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﻧﻘﺶ ﺣﻤﻴﺪ ﻫﺎﻣﻮن اﮔﺮ ﻧﻪ ﻧﻘﻄﻪ اوج ﺣﺘﻤﺎً‬
‫ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻔﻲ در دوران ﺑﺎزﻳﮕﺮي اﻳﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻓﻘﻴﺪ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻨﻮز ﺑﻜﺎر ﺑﺮدن ﺻﻔﺖ ﻓﻘﻴﺪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻣﺴﺘﻬﺪ و ﻣﺤﺒﻮب‬
‫ﻛﻤﻲ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ وﻟﻲ واﻗﻌﻴﺖ ﺑﺮ ﭼﻴﺰي ﺑﺠﺰ ﻓﻘﺪان ﮔﻮﻫﺮ‬
‫دﻳﮕﺮي از درﻳﺎي ﻫﻨﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ﮔﻮاﻫﻲ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮕﺎه ﺳﺎﻻري از ﻓﻴﻠﻢ و ﺳﺨﻨﺮان‬

‫ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ آﻏﺎز ﺷﺪ‪ .‬اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺰ از ﻧﻤﺎﻳﺶ اﻳﻦ ﻓﻴﻠﻢ‬
‫ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺴﺮوﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ‬
‫در ﺑﻴﻦ اﻛﺜﺮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﻴﺎن و و ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﻣﻮن در ﺑﻴﻦ ﻗﺸﺮ ﺗﺤﺼﻴﻠﻜﺮده و‬
‫روﺷﻨﻔﻜﺮ ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮي از ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ و ﺑﺤﺚ ﻧﺴﺒﺘﺎً‬
‫ﻣﻔﺼﻞ ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺧﻮد ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻴﺎوش رﺿﺎزاده ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﻤﺎﻳﺶ‬
‫ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﻣﻮن ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ﺑﻌﺪي ﺷﺐ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻓﻴﻠﻢ اﻧﺠﻤﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن را‬
‫ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ داد‪ .‬ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ در دو ﺑﺨﺶ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺨﺶ اول ﻛﻪ ﻗﺒﻞ‬
‫از ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻓﻴﻠﻢ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻣﺮوري ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻫﻨﺮي ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﺗﺎزه‬
‫در ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺧﺘﺼﺎص ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫از ﻗﺎب ﺧﻴﺲ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﻴﺮون را ﻧﮕﺎه ﻣﻲﻛﻨﻢ‪.‬‬
‫اﻳﻦﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ و ﻫﻔﺖ ﺳﺎل‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﻴﺴﺖ و دو ﺳﺎل‪ ،‬ﻳﺎ ﺷﺶ ﺳﺎل‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﮕﻮ‬
‫‪3‬‬
‫ﻫﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ روز و ﻫﺮ روز‪ ،‬ﺟﻤﻌﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ . 1‬و ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر آﻳﭙﺎد و ﭘﻠﻴﺮﻫﺎ‬
‫‪ . 2‬ﻗﺼﺮ‬
‫‪ . 3‬ﺑﺮاي ﻧﻬﻢ ﺷﻬﺮﻳﻮر‪ ،‬ﺳﺎلﮔﺸﺖ ﺑﻲﻓﺮﻫﺎد ﺷﺪن‪.‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪14‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‬
‫ﻓﺮزاد ﻣﺤﻤﺪي‬
‫اوﻟﻴﻦ ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳﺎل ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻴﻼدي ﺑﺎ‬
‫ﻫﻤﺖ ﻣﺴﻮول ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ‪ ISAUA‬آﻗﺎي ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﻣﺤﻤﻮدي‪ ،‬در ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻜﻢ‬
‫آﮔﻮﺳﺖ ‪ 2008‬ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻜﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺜﺒﺖ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﻛﻪ‬
‫ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد اﻋﻼم ﻗﺒﻠﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي اﺟﺮاي ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‬
‫در آن ﺷﺐ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻤﻴﻞ در اﺧﺘﻴﺎر ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪان ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﻳﻲ در وﻗﺖ و اﻧﺮژي اﻓﺮاد ﻏﻴﺮ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ و‬
‫ﻫﻤﻴﻨﻄﻮر رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻈﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻀﺎر در ﺟﻠﺴﻪ و ﺑﺮآورده ﺷﺪن اﻧﺘﻈﺎرات‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫آﻧﺎن ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد از ﺳﺎﻋﺖ ‪ 7‬آﻏﺎز ﺷﻮد ﺑﺎ دﻗﺎﻳﻖ اﻧﺪﻛﻲ‬
‫ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺷﺮوع ﺷﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﻜﺘﻪ ﻣﺜﺒﺖ دﻳﮕﺮ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي آن ﺷﺐ ﺑﻪ‬
‫ﺣﺴﺎب ﻣﻲ آﻣﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﻟﺪ ‪ 1323‬در ﺗﻬﺮان ﺑﻮد ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﻨﺮي ﺧﻮد را ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫در اﺑﺘﺪا ﺗﺮاﻧﻪ زﻳﺒﺎي "ﺻﺪاﻳﻢ ﻛﻦ" ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻓﺮاﻣﺮز اﺻﻼﻧﻲ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎري از دﻳﮕﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان ﻣﻮﻓﻖ در ﺳﻴﻨﻤﺎي اﻳﺮان از ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺷﺮوع ﻣﻲ‬
‫ﻛﻪ آﻏﺎز ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺻﺤﺒﺘﻲ ﻣﺨﺘﺼﺮ در ﺑﺎره ي اﺳﺘﺎد‬ ‫ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ او در ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﺎ ﺗﺤﺼﻴﻞ در رﺷﺘﻪ ﺑﺎزﻳﮕﺮي داﻧﺸﻜﺪه‬
‫ﻟﻄﻔﻲ و زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ و ﺳﻮاﺑﻖ اﻳﺸﺎن ﺟﻠﺴﻪ اداﻣﻪ ﭘﻴﺪا ﻛﺮد‪ .‬در اداﻣﻪ‬ ‫ﻫﻨﺮﻫﺎي زﻳﺒﺎ اداﻣﻪ ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﮔﻮﺷﻨﻮازي ﻛﻪ‬
‫ﻳﻜﻲ از ﻗﻄﻌﺎت ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺸﺎن در دﺳﺘﮕﺎه راﺳﺖ ﭘﻨﺠﮕﺎه‬ ‫داﺷﺖ ﻣﺪﺗﻲ ﺟﺬب ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي دوﺑﻼژ ﻓﻴﻠﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬اوﻟﻴﻦ ﺣﻀﻮر‬
‫ﭘﺨﺶ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺮرﻧﮓ او ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺎزﻳﮕﺮ در ﻋﺮﺻﻪ اي ﻏﻴﺮ از ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﺎزي او در ﻧﻘﺶ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ‪ 7:20‬آﻗﺎي ارژﻧﮓ ﻧﺎدري‪ ،‬ﻧﻮازﻧﺪه ﺳﻨﺘﻮر‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺎن را ﺑﺎ ﻳﻚ‬ ‫ﻣﺪرس در ﺳﺮﻳﺎﻟﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺎم اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺪاﻫﻪ ﻧﻮازي ﺷﺮوع ﻛﺮدﻧﺪ و ﭘﺲ از آن ﭼﻬﺎرﻣﻀﺮاب ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺧﻮدﺷﺎن‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﻲ او ﺑﻌﺪ از اﻳﻔﺎي ﻧﻘﺶ در ﻓﻴﻠﻢ ﻛﻮﺗﺎه ﻛﺘﻴﺒﻪ ﺑﺎ‬
‫را ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﭼﻬﺎرﻣﻀﺮاب ﺻﺒﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ اﺟﺮا ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اﺟﺮاي اﻳﻦ‬ ‫ﻛﺎرﮔﺮداﻧﻲ ﻓﺮﻳﺒﺮز ﺻﺎﻟﺤﻲ ﺑﺎ ﺑﺎزي در ﻧﻘﺶ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ در ﻓﻴﻠﻢ ﺧﻂ ﻗﺮﻣﺰ‬
‫ﻗﻄﻌﻪ ﺑﺴﻴﺎر دﻟﻨﺸﻴﻦ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﺴﻌﻮد ﻛﻴﻤﻴﺎﻳﻲ آﻏﺎز ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﻂ ﻗﺮﻣﺰ ﺗﺎ ﻫﺎﻣﻮن در ﻓﻴﻠﻤﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻧﻘﺶ آﻓﺮﻳﻨﻲ ﻣﻲ‬

‫ﻛﻨﺪ وﻟﻲ اﻳﻦ ﺣﻤﻴﺪ ﻫﺎﻣﻮن دارﻳﻮش ﻣﻬﺮﺟﻮﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ او را ﺑﻪ ﺧﺴﺮو‬
‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﺑﺎزﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻌﺪ و ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺒﻚ ﺳﻴﻨﻤﺎي اﻳﺮان ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ‬
‫ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﺑﺎزﻳﮕﺮ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﭘﺮﻛﺎري ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﻓﻴﻠﻤﻬﺎي‬
‫ﭘﺮﺷﻤﺎر ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﻲ و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﺎي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﮔﻮاﻫﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺪﻋﻲ‬
‫ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ‪ .‬ﭘﺮﻛﺎري وﻟﻲ ﻫﻴﭽﮕﺎه در ﻛﺎر او ﺳﺒﺐ اﺑﺘﺬال ﻛﻪ آﻓﺖ‬
‫ﺑﺴﻴﺎري از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﻨﺮي ﺑﺨﺼﻮص در اﻳﺮان اﺳﺖ ﻧﺸﺪ‪.‬‬

‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎ ﺟﺴﻢ ﺧﻮد دﻳﮕﺮ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد وﻟﻲ‬

‫ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﻳﺎد او ﭼﻪ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻬﺎي ﻣﺘﻨﻮﻋﺶ و ﭼﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاي زﻳﺒﺎﻳﺶ در‬
‫دﻛﻠﻤﻪ اﺷﻌﺎري ﻛﻪ از او ﺑﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪه در ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬او‬
‫ﺑﺎزﻳﮕﺮي را ﺑﻪ ﺳﻄﺤﻲ ﺟﺪﻳﺪ ارﺗﻘﺎ داد وﺳﺒﻜﻲ ﻧﻮﻳﻦ را ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎد ﻛﻪ ﺗﺎ‬
‫اﺑﺪ او را در ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻫﻨﺮي اﻳﺮان زﻣﻴﻦ ﺟﺎودان ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﻳﺎدش‬
‫ﮔﺮاﻣﻲ و رواﻧﺶ ﺷﺎدﺑﺎد‪.‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪15‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬

‫ﻫﺮﻳﺘﺞ و اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫اﺣﺴﺎن اﺑﺎذري ﻃﺮﻗﺒﻪ‬

‫ﺳﻲ و ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺟﺸﻦ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﻫﺮﻳﺘﺞ اﻣﺴﺎل ﻧﻴﺰ در ﻫﺎورﻻك ﭘﺎرك‬

‫ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﺸﻨﻮاره در زﻣﺮه ﻣﻌﺪود ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻲ‬
‫زﻳﺎدي از ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻫﺸﺘﺼﺪﻫﺰار ﻧﻔﺮي ادﻣﻮﻧﺘﻮن را ﻣﻲ ﺗﻮان در آن در‬
‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻫﻮاي ﻣﻄﺒﻮع ادﻣﻮﻧﺘﻮن در ﻫﻔﺘﻪ اول اوت‪ ،‬ﺑﻪ دور از‬
‫دﻏﺪﻏﻪ ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﻫﺎي ﭘﺮاﻛﻨﺪه در آﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ‪ ،‬ﻓﻀﺎي ﺑﺴﻴﺎر دﻟﭙﺬﻳﺮي را‬
‫ﺑﺮاي ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪان ﺑﻪ ﮔﺮدش در اﻳﻦ ﭘﺎرك ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﻛﺎﻫﺶ اﺳﺘﻘﺒﺎل از ﻓﺴﺘﻴﻮال ﻛﭙﻴﺘﺎل اﻛﺲ در ﺳﺎل ﺟﺎري در‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬ﻓﺴﺘﻴﻮال ﻫﺮﻳﺘﺞ اﻣﺴﺎل ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ روﻧﻖ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ اش را داﺷﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﺸﻨﻮاره ﻛﻪ ﺗﺎ‬ ‫در اداﻣﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﻧﻮازﻧﺪه ﺳﻪ ﺗﺎر ﺧﻮش ﺻﺪاي ﺷﻬﺮﻣﺎن‪ ،‬ﻋﻠﻲ‬
‫ﺳﺎل ‪ 1993‬ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ و دوﺷﻨﺒﻪ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻓﺰاﻳﺶ‬ ‫ﻫﻮﺷﻴﺎرﻓﺮد‪ ،‬رﺳﻴﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﺮﻧﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﻪ ﺗﺎر را ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤﺎً‬
‫ﺗﻌﺪاد ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﺳﻪ روز اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﻗﺒﻞ از ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﻲ ﺳﺮ ﺻﺤﻨﻪ ﻛﻮك ﻛﺮد ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ اي زﻣﺎن‬
‫ﺑﺎﻧﻚ ﻏﺬاي ادﻣﻮﻧﺘﻮن )‪ (Edmonton Food Bank‬ﻧﻴﺰ ﻛﻪ در ﺳﺎل‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﺪ‪ .‬وي ﻛﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺟﺮاي ﻗﻄﻌﻪي"ﻃﻠﻮع"‬
‫‪ 1983‬اوﻟﻴﻦ ﺣﻀﻮر ﺧﻮد در اﻳﻦ ﺟﺸﻨﻮاره را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ ،‬اﻣﺴﺎل‬ ‫در دﺳﺘﮕﺎه ﻣﺎﻫﻮر ﻛﻪ از ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎي" اﺳﺘﺎد ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﺰاده" ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ آوري ﻛﻤﻚ ﻫﺎي ﻣﺮدﻣﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﻏﺬا و وﺟﻪ ﻧﻘﺪ‬ ‫ﺷﺮوع ﻛﺮد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ اﺟﺮاي ﻗﻄﻌﻪ "اﻳﺮان‪ ،‬اي ﺳﺮاي اﻣﻴﺪ" از اﺳﺘﺎد‬
‫ﭘﺮداﺧﺖ‪ .‬در اﻳﻦ روﻳﺪاد ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺑﺮاي‬ ‫ﻟﻄﻔﻲ ﭘﺮداﺧﺖ‪ .‬ﭘﺲ از ﺳﻪ ﺗﺎر ﺑﺎز ﻫﻢ ﻳﻜﻲ از آﺛﺎر اﺳﺘﺎد ﻟﻄﻔﻲ ﺑﺮاي‬
‫ﺟﻠﺐ ﻛﻤﻚ ﻫﺎي ﻣﺮدﻣﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﻮاد ﻏﺬاﻳﻲ درآﻣﺪه اﺳﺖ در ﺣﺪود‬ ‫ﺣﻀﺎر ﭘﺨﺶ ﺷﺪ‪ .‬در اداﻣﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻧﮕﻴﻦ رﺿﻮي ﻟﺮ آﻫﻨﮓ "ژﻳﻼ" ﺳﺎﺧﺘﻪ‬
‫‪ 50000‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﻣﻮاد ﻏﺬاﻳﻲ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﺳﺘﺎد ﺟﻮاد ﻣﻌﺮوﻓﻲ را ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻧﻮ اﺟﺮا ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ﻗﺴﻤﺖ‬
‫در ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺖ ﭼﻬﺎر ﻏﺮﻓﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﺒﻜﻪ ﺑﺮق و آب ﺑﻪ‬ ‫اول ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ و ﺗﻌﺪاد ﻏﺮﻓﻪ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻫﺎروﻟﻚ ﭘﺎرك را ﺑﺮاي اﻳﻦ‬ ‫ﭘﺲ از ﺻﺮف ﭼﺎي و ﺑﻴﺴﻜﻮﻳﺖ ﻗﺴﻤﺖ دوم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ آﻏﺎز ﺷﺪ‪ .‬در‬
‫ﺟﺸﻨﻮاره از ‪ 58‬ﺑﻪ ‪ 63‬اﻓﺰاﻳﺶ داد‪ .‬اﻳﻦ ﻏﺮﻓﻪ ﻫﺎ در ﺟﺸﻨﻮاره ﻫﺎي‬ ‫اﺑﺘﺪا ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻮﻧﺎ ﻋﺒﺪاﻟﺮزاﻗﻲ ﺑﻪ اﺟﺮاي ﭼﻨﺪ ﻗﻄﻌﻪ ﺑﺎ ﮔﻴﺘﺎر در ﺳﺒﻚ‬
‫دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﻛﻪ در ﻫﺎورﻻك ﭘﺎرك ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲ ﮔﺮدد ﻧﻈﻴﺮ ﺗﺮاﻳﺜﻠﻮن‪،‬‬ ‫اﺳﭙﺎﻧﻴﻮﻟﻲ ﭘﺮداﺧﺖ ﻛﻪ در ﻧﻮع ﺧﻮد ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪ King of Kondike‬و ‪ Symphony Under the Sky‬ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده‬ ‫ﭘﺲ از اﻳﺸﺎن آﻗﺎي ﻣﺤﺴﻦ ﻧﻴﻚ ﺳﻴﺮ آﻫﻨﮕﻬﺎي "ﺧﻮاﺑﻬﺎي ﻃﻼﻳﻲ" و‬
‫ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫"ﻧﮕﻴﻦ ﺳﺒﺰ" و "ﮔﻞ ﮔﻠﺪون ﻣﻦ" را ﺗﻮﺳﻂ ﮔﻴﺘﺎر اﺟﺮا ﻛﺮد ﻛﻪ اﺟﺮاي‬
‫اﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﻫﻤﺼﺪاﻳﻲ ﺣﻀﺎر ﺟﻠﺴﻪ ﻫﻤﺮاه ﺷﺪ و ﻓﻀﺎي ﺻﻤﻴﻤﻲ را اﻳﺠﺎد‬
‫ﻛﺮد‪.‬‬
‫ﺳﭙﺲ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﺮدان و ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬آﻗﺎي ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ‬
‫ﻣﺤﻤﻮدي‪ ،‬رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﻌﻪ را ﺑﺎ ﮔﻴﺘﺎر اﺟﺮا ﻛﺮد‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺮاﻧﻪ‬
‫"ﺷﺐ ﻳﻠﺪا" اﺛﺮ ﻛﻮرش ﻳﻐﻤﺎﻳﻲ‪ .‬در اداﻣﻪ ﺑﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﺣﻀﺎر ﺗﺮاﻧﻪ‬
‫"ﺑﻬﺎر دﻟﻨﺸﻴﻦ" ﺗﻮﺳﻂ آﻗﺎي ارژﻧﮓ ﻧﺎدري و ﺑﺎ ﻫﻤﺼﺪاﻳﻲ ﻋﻠﻲ ﻫﻮﺷﻴﺎر‬
‫اﺟﺮا ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اوﻟﻴﻦ ﺷﺐ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳﺎل ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‬
‫و ﺧﺎﻃﺮه ﺧﻮﺷﻲ از آن در ذﻫﻦ ﺣﻀﺎر ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪16‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫ﺣﻀﻮر ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي ﭘﻠﻴﺲ ﺟﻬﺖ ﻧﻈﻢ دادن ﺑﻪ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻣﻨﻄﻘﻪ و ﻧﻴﺰ‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد اﺗﻮﺑﻮس ﻫﺎ و اﻳﺠﺎد ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪي در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ‬
‫ﺣﻀﻮر ﭘﺮرﻧﮓ ﻏﺮﻓﻪ اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺧﻼف ﺳﺎﻟﻬﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮاي ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن‬
‫و ﻧﻘﻞ ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن از دﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎي ﭼﺸﻢ ﮔﻴﺮ در اﻃﺮاف ﻣﺤﻞ‬
‫ﺣﺎﺿﺮ در ﺟﺸﻨﻮاره ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺬاب ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻨﻲ ﭼﻨﺪ از ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻣﻘﻴﻢ‬
‫ﺑﺮﮔﺰاري اﻳﻦ ﺟﺸﻨﻮاره ﺑﻮد‪.‬‬
‫ادﻣﻮﻧﺘﻮن ﻫﺰﻳﻨﻪ ي ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻋﻤﻠﻴﺎت آﻣﺎده ﺳﺎزي ﻏﺮﻓﻪ را ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﻲ‬
‫در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻏﺮﻓﻪ ﻫﺎ‪ ،‬ﻣﺮاﺳﻢ رﻗﺺ دﺳﺘﺠﻤﻌﻲ و ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ زﻧﺪه از ﺟﻤﻠﻪ‬
‫ﺑﻴﺶ از ﭘﻨﺠﺎه داوﻃﻠﺐ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻤﺎر ﺑﺎزدﻳﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎن آن ﻏﺮﻓﻪ را اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ داد‪ .‬در‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي ﻛﻠﻲ ﺑﺮاي ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻏﺮﻓﻪ در اﻳﻦ ﺟﺸﻨﻮاره‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺠﻤﻦ‬
‫ﻛﻨﺎر رﻗﺺ ﮔﺮوﻫﻲ و ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‪ ،‬ﻏﺬاﻫﺎي ﻣﻨﺘﻮﻋﻲ ﻧﻴﺰ از ﺳﻮي‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺳﺎﻛﻦ ادﻣﻮﻧﺘﻮن )‪ (IHSE‬ﺑﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ اي ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺮ ﺳﻴﺰده ﻫﺰار‬
‫ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﻣﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن‬
‫دﻻر اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن‪ ،‬ﺗﺪارﻛﺎت ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ از ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ‬
‫در ﭼﻬﺮه اي ﻣﺘﻔﺎوت‪ ،‬آﻳﻴﻦ و رﺳﻮم زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ازﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎر ﺟﺸﻨﻮاره آﻏﺎز ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻏﺮﻓﻪ اﻳﺮان ﻛﻪ از دو ﭼﺎدر‬
‫ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي رﻧﮕﺎرﻧﮓ و ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮن از زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎذﺑﻪ ﻫﺎي اﻳﻦ ﺟﺸﻨﻮاره‬
‫ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬در ﻫﺮ ﺳﻪ روز ﺟﺸﻨﻮاره ﭘﺬﻳﺮاي ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي از‬
‫ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪه ﻫﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﺎدر اﺻﻠﻲ ﻣﻤﻠﻮ از ﺻﻨﺎﻳﻊ دﺳﺘﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در‬
‫ﺟﺎي ﺟﺎي ﭼﺎدر ﺧﻮد ﻧﻤﺎﻳﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎي ﺗﺰﺋﻴﻨﻲ ﻛﻪ‬
‫دﻳﻮارﻫﺎي ﻏﺮﻓﻪ را ﻣﺰﻳﻦ ﻛﺮده ﺑﻮد ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﺮاﻧﻲ ﻫﺎي ﺳﺎﻛﻦ‬
‫ﻛﺎﻧﺎدا ﺧﺎﻃﺮه اﻧﮕﻴﺰ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫در ﺑﺨﺸﻲ از ﻏﺮﻓﻪ‪ ،‬ﺳﻔﺮه ﻫﻔﺖ ﺳﻴﻦ ﺑﺨﺸﻲ از ﻧﻮروز ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ را‬
‫ﺗﺪاﻋﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ در ﻋﻴﻦ ﺟﺬاﺑﻴﺖ زﻳﺎد آن ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺎري از‬
‫ﺑﺎزدﻳﺪﮔﻨﻨﺪﮔﺎن ﻏﻴﺮ اﻳﺮاﻧﻲ‪ ،‬ﺳﻮاﻟﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي را از ﺟﺎﻧﺐ آﻧﺎن در‬
‫ﭘﻲ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪17‬‬
 ‫ﺳﺎل دوم‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ -2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ‪2008‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪18‬‬
 ‫ﺷﻤﺎره ﭘﻴﺎﭘﻲ ‪ - 8‬ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1387‬‬ ‫ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ‪ -‬اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ادﻣﻮﻧﺘﻮن‬

‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﻴﺶرو اﻧﺠﻤﻦ‬

‫ﻣﻜﺎن‬ ‫زﻣﺎن‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬
‫‪International Centre‬‬ ‫ﺟﻤﻌﻪ ‪ 29‬اوت‬ ‫‪ Info Mart‬ﺑﺮاي‬
‫‪Transition‬‬ ‫‪ 10-11‬ﺻﺒﺢ‬ ‫داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺟﺪﻳﺪ‬
‫‪Hawrelak Park,‬‬ ‫ﺷﻨﺒﻪ ‪ 30‬اوت‬ ‫ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﭘﺎرﺗﻲ ‪2‬‬
‫‪Site #1‬‬ ‫‪ 5-7‬ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ‬
‫‪Butterdome‬‬ ‫ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ‪ 2‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ‬ ‫‪Club Fair‬‬
‫‪Quad‬‬ ‫ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ‪ 3‬و‬ ‫‪Club Fair‬‬
‫ﺟﻤﻌﻪ ‪ 5‬ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬
‫‪Coast Edmonton‬‬ ‫ﺷﻨﺒﻪ ‪ 4‬اﻛﺘﺒﺮ‬ ‫ﺟﺸﻦ‬
‫‪Plaza‬‬ ‫ﺧﻮﺷﺎﻣﺪﮔﻮﻳﻲ‬
‫‪10155-105 St‬‬ ‫در ﻗﺴﻤﺘﻲ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻗﺎﻟﻴﻬﺎ و ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎي ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺑﺮاي ﻓﺮوش ﭼﻴﺪه ﺷﺪه‬
‫‪Delta Hotel‬‬ ‫ﺷﻨﺒﻪ ‪ 21‬ﻣﺎرس‬ ‫ﺟﺸﻦ ﻧﻮروز‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻓﺮاد زﻳﺎدي را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺬب ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﺑﺨﺸﻲ دﻳﮕﺮ‪،‬‬
‫‪10222-102 St‬‬
‫ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ اﻳﺮان ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻤﻌﻲ و ﺑﺼﺮي ﺑﻪ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﺶ درﻣﻴﺎﻣﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺠﻼت و ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻳﻲ ﻧﻴﺰ ﺟﻬﺖ آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎزدﻳﺪ‬
‫ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎ آداب و ﺳﻨﻦ ﻣﺮدم اﻳﺮان در ﻏﺮﻓﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲ ﺧﻮرد‪.‬‬
‫ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ‬
‫ﭼﺎدر دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ‪ -‬آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ‪ -‬ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي از ﻋﻼﻗﻤﻨﺪان ﺑﻪ‬
‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺳﺎﻧﻪاي ﺑﺎ روﻳﻜﺮد داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ‪ ،‬و در ﺟﻬﺖ ﺑﺮﻗﺮاري‬ ‫ﻏﺬاﻫﺎي ﻟﺬﻳﺬ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ اي را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺟﻤﻊ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻓﺮوش ﻏﺬا در‬
‫ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ و ﺣﻀﻮر اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺬﻳﺮاي دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ‪،‬‬ ‫اﻳﻦ ﻏﺮﻓﻪ در ﻃﻲ ﺳﻪ روز از ﻣﺮز ﻫﻴﺠﺪه ﻫﺰار دﻻر ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻦ اوﻟﻴﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ در ﻧﻮع ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎﻳﺎن ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر‪ ،‬ﻟﻄﻔﺎ ﺑﺎ ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﺒﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺎس ﺣﺎﺻﻞ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺖ اﻧﺪك اﻛﺜﺮ ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن از ﺗﺎرﻳﺦ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﺸﻮرﻣﺎن‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺳﻮاﻟﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪدي در ذﻫﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ‪ .‬اﺳﺘﻘﺒﺎل ﭼﺸﻢ‬
‫ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪:‬‬
‫‪http://www.ualberta.ca/~isaua/Iranians.html‬‬ ‫ﮔﻴﺮ از ﻏﺮﻓﻪ اﻳﺮان ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎد ﺑﺎﻋﺚ ﺷﮕﻔﺘﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﻛﻤﺒﻮدﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﻏﺮﻓﻪ اﻳﺮان ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻲ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ‪:‬‬ ‫ﺧﻮرد‪ ،‬ﺑﺎزدﻳﺪ ﺷﻤﺎر زﻳﺎدي از ﻣﺮدم از ﻏﺮﻓﻪ اﻳﺮان اﻧﮕﻴﺰه ﻣﻬﻤﻲ در‬
‫‪iranians.isaua@gmail.com‬‬
‫ﺟﻬﺖ ارﺗﻘﺎء ﻛﻤﻲ وﻛﻴﻔﻲ ﺳﻄﺢ ﻏﺮﻓﻪ اﻳﺮان در ﺳﺎﻟﻬﺎي آﺗﻲ ﺑﻪ‬
‫ﺑﺮﭘﺎﻛﻨﻨﺪﮔﺎن آن ﺧﻮاﻫﺪ داد‪.‬‬

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬ ‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

‫‪19‬‬
Iranians
Social and Cultural Monthly of Iranians in Edmonton

September 1, 2008 - Shahrivar 11, 1387 Year 2, No. 2

‫اﻳﺮاﻧﻴﺎن‬

Iranian Monthly
• A Critic on Current Status • The Grape Garden Editor:
Nima Yousefi Moghaddam
•Kitchen: Loobia Polo • Ancient Homeland Song
Contributors:
Ehsan Ebazari Torqabe, Ali Azad,
• Ebrahim Golsetan to Nader Ebrahimi: A letter - Part 2 Farzad Mohammadi, Mehdi Mohammad
alipoor, Khosro Naderi, Mohsen Nik siar,
• Persian Blogs • Radio North of 53 • Farhad: The Voice of the Navid Peydavoosi, Siavash Rezazadeh,
Nima Sadeghi
Manly Magnificence of Sorrow •Hamoon and Khosro Shakibaei
Cover Photos:
Iranian House of Theater fest (F)
• Heritage & Iranians • Events Ahead • Contact Us Memorial of Khosro Shakibaei (R)