PENSYARAH PEMBIMBING

PUAN NORMAH BINTI KAMARODZAN

KUMPULAN 4

AHMAD ZULFAHMI BIN RUKMAN MUHAMMAD SHAFIRUL BIN SHARIFUDDIN
AINI HUSNA BINTI ISMAIL NURUL NADIAH BINTI MOHD ISA
MEMBACA
Bermula dengan makna , berakhir dengan
makna
membawa erti memahami apa-apa yang
terkandung di dalam teks
satu kemahiran. Tanpa memahami apa-apa
yang dibaca belum dianggap sudah mencapai
kemahiran
Kemahiran membaca dapat membantu
perkembangan kognitif dan afektif seseorang
murid.
Menurut Dr Koh
Boh Boon,
Kelemahan
membaca boleh
meninggalkan
kesan buruk
seperti kurang
minat belajar,
rendah yakin diri
dan pencapaian
rendah
Abd. Aziz (2000) mengatakan bahawa kefahaman
merupakan aspek terpenting dalam sesuatu aktiviti
bacaan.
Untuk membolehkan seseorang itu membaca,
kefahaman yang tinggi amatlah perlu bagi memudahkan
individu itu memperoleh maklumat daripada apa yang
dibacanya.
Bagi peringkat awal bacaan kanak-kanak, terdapat
beberapa jenis kaedah membaca yang boleh digunakan
oleh guru untuk mengajar murid-murid.
Kaedah merupakan prosedur menyeluruh terhadap
sesuatu aktiviti pengajaran dan pembelajaran bahasa.
Antara kaedah yang sering digunakan oleh para guru
ialah kaedah abjad, kaedah fonetik, kaedah pandang
sebut, dan kaedah cerakinan.
Kaedah Abjad
Kaedah klasik dan kaedah yang paling tua.
Pernah digunakan pada zaman kerajaan Greek
dan Rom.
Dimulai dengan pengenalan abjad dan
kemudian membunyikan abjad tersebut.
Zulkifley Hamid (1994 dalam Khairudin
Mohamad, 2011 ) mengatakan bahawa kaedah
abjad berpegang kepada prinsip bahawa setiap
perkataan terdiri daripada beberapa huruf.
Kaedah ini dijalankan dengan memperkenalkan huruf-
huruf bahasa Melayu dan diikuti dengan menyebut nama
huruf-huruf tersebut.
Setelah itu diperkenalkan pula huruf-huruf vokal dan
huruf-huruf konsonan.
Murid-murid tidak perlu menghafal semua huruf,
sebaliknya menguasai beberapa beberapa huruf sahaja
untuk mempelajari suku kata, perkataan dan ayat.
Menurut Juriah Long (1994), murid-murid mempelajari
dan menguasai huruf-huruf yang terkandung dalam suku
kata dan perkataan.
Abdul Aziz Abdul Talib (2000) :
kebiasaannya huruf besar diperkenalkan terlebih dahulu
sebelum huruf kecil diajarkan.

Raminah Haji Sabran dan Rahim Syam (1985) :
Kedua-dua bentuk huruf kecil dan besar didedahkan
serentak. Teknik latih tubi menyebut nama huruf,
mengeja suku kata dan perkataan untuk meningkatkan
penguasaan dan pemahaman murid.

Zulkifley Hamid (1994) :
Kaedah abjad berpegang kepada prinsip bahawa setiap
perkataan terdiri daripada beberapa huruf. Untuk
membolehkan murid-murid membaca perkataan, mereka
terlebih dahulu diperkenalkan dengan huruf-huruf yang
menjadi unsur-unsur perkataan.
1)
Sesuai dengan susuk bahasa Melayu kerana bahasa Melayu terdiri
daripada suku-suku kata yang hampir tetap bunyinya.
2)
Membolehkan kanak-kanak membaca perkataan-perkataan baharu,
walaupun belum dipelajarinya kerana mereka dapat mengenal
huruf-huruf dan membunyikan vokal dan konsonan dengan baik.
3)
Kaedah ini memberi asas dan binaan yang kukuh dalam membaca.
4)
Tercapai kecekapan dan kemahiran membaca serta memberi
keyakinan kepada murid-murid.
Murid-murid membaca dengan lancar mengikut cara
tradisional tanpa memahami apa yang dibacanya.
Mereka hanya mementingkan sebutan dan kelancaran
membaca.
1)
Murid-murid terbawa-bawa tabiat membaca sambil
mengeja. Ini menyebabkan mereka membaca
merangkak-rangkak dan tidak faham apa yang dibaca.
2)
Kaedah ini dikatakan tidak sesuai dengan kehendak
pendidikan dan psikologi murid-murid kerana
pengajaran tidak secara keseluruhan yang bermakna.
3)
Boleh membosankan murid-murid terutamanya apabila
mereka diberi latih tubi yang berlebihan.
4)
SEKIAN,
TERIMA KASIH