Bridget Riley

Kehidupan awal dan pendidikan

Riley dilahirkan di London pada tahun 1931. Bapanya, John Fisher Riley, berasal dari Yorkshire, adalah
pencetak, seperti ayahnya sendiri telah. Pada tahun 1938 beliau telah memindahkan perniagaan
percetakan, bersama-sama dengan keluarganya, kepada Lincolnshire.
Semasa bapa Perang Dunia II Riley telah digubal ke dalam perkhidmatan tentera dan dia telah
dipindahkan, bersama ibunya dan adik, untuk sebuah pondok di Cornwall. Kotej, tidak jauh dari laut
berhampiran Padstow, telah dikongsi dengan ibu saudara yang merupakan bekas pelajar di Goldsmiths
College, London. Pendidikan rendah datang dalam bentuk yang tidak teratur ceramah dan kuliah oleh
guru-guru yang tidak berkelayakan atau telah bersara. Beliau mendapat pendidikan di Kolej Cheltenham
Ladies 'dan kemudian dikaji seni di Goldsmiths College (1949-1952), dan kemudian di Royal College of
Seni (1952-1955), di mana rakan-rakan pelajar beliau termasuk artis Peter Blake, Geoffrey Harcourt
(pelukis yang telah bersara, juga terkenal dengan banyak reka bentuk kerusinya terkenal) dan Frank
Auerbach. Pada tahun 1955 Riley tamat pengajian dengan ijazah BA.
Antara 1956 dan 1958 dia dipelihara bapanya, selepas dia terlibat dalam kemalangan kereta yang serius,
dan dirinya mengalami kerosakan. Selepas ini dia bekerja di sebuah kedai barangan kaca dan juga, untuk
seketika, mengajar kanak-kanak. Beliau akhirnya menyertai agensi pengiklanan J. Walter Thompson,
sebagai ilustrator, di mana dia bekerja sambilan sehingga 1962 Galeri Whitechapel besar Pameran itu
daripada Jackson Pollock, pada musim sejuk tahun 1958, adalah untuk memberi kesan yang besar ke
atas beliau.

Kerja awal beliau adalah kiasan dengan gaya separa impresionis. Di antara 1958 dan 1959 kerja agensi
pengiklanan beliau melihat beliau mengamalkan gaya lukisan berdasarkan teknik pointillist.Sekitar 1960
dia mula membangunkan gaya Art tandatangan Operatornya terdiri daripada corak geometri hitam dan
putih yang meneroka kedinamikan penglihatan dan menghasilkan kesan mengelirukan pada mata. pada
musim panas tahun 1960 dia melawat Itali dengan mentor Maurice de Sausmarez, dan kedua-dua
melawat Venice Biennale dengan pameran yang besar kerja-kerja Futurist.
Pada awal kerjayanya, Riley bekerja sebagai guru seni 1957-58 di Convent of Sacred Heart, Harrow (kini
dikenali sebagai Sacred Heart Bahasa College). Kemudian dia bekerja di Loughborough School of Art
(1959), Hornsey College of Art, dan Croydon College of Art (1962-1964).
Pada tahun 1961, dengan pasangan Peter Sedgley, beliau melawat dataran Vaucluse di selatan Perancis,
dan memperoleh ladang terbiar yang akhirnya akan berubah menjadi studio. Kembali di London, pada
musim bunga tahun 1962, Riley diberikan pameran solo pertama beliau, oleh Victor Musgrave daripada
Studio One.
Pada tahun 1968 Riley, dengan Peter Sedgley dan wartawan Peter Townsend, yang dicipta artis
pertubuhan SPACE (Space Peruntukan Artistik Kebudayaan dan Pendidikan), dengan matlamat
menyediakan artis ruang studio besar dan berpatutan.
KERJA
Gaya matang Riley ini, telah berkembang sepanjang tahun 1960-an, telah dipengaruhi oleh beberapa
sumber.
Katarak 3, 1967, PVA pada kanvas
Ia adalah pada masa ini bahawa Riley mula cat kerja hitam dan putih yang mana beliau terkenal. Mereka
membentangkan pelbagai besar bentuk geometri yang menghasilkan sensasi pergerakan atau warna.
Pada awal 1960-an, kerja-kerja beliau dikatakan untuk mendorong sensasi dalam penonton
sebagaimana yang diubah menyelam mabuk laut dan langit. Dari 1961-1964 beliau bekerja dengan
kontras hitam dan putih, kadang-kadang memperkenalkan skala yg mempergunakan gaya suara kelabu.
Kerja dalam gaya ini terdiri 1962 menunjukkan beliau pertama solo di Musgrave Galeri One, dan juga
banyak rancangan seterusnya. Sebagai contoh, pada musim gugur, keluk serenjang tunggal diulangi
untuk mewujudkan satu bidang yang berbeza-beza frekuensi optic. Visual, kerja-kerja ini berkaitan
dengan banyak kebimbangan tempoh:. Keperluan dirasakan untuk penyertaan penonton (ini berkaitan
mereka kepada Peristiwa, yang mana tempoh yang terkenal), cabaran kepada tanggapan yang berbelah
minda-badan yang membawa Aldous Huxley untuk bereksperimen dengan dadah halusinogen
kebimbangan dengan ketegangan antara masa depan yang saintifik yang mungkin sangat bermanfaat
atau mungkin membawa kepada perang nuklear; dan kebimbangan tentang kehilangan pengalaman
tulen individu dalam Brave New World. lukisan beliau telah, sejak tahun 1961, telah dilaksanakan oleh
pembantu dari kajian sendiri tanpa henti diedit.

Play Shadow, 1990, minyak pada kanvas
Riley mula menyiasat warna pada tahun 1967, tahun di mana beliau menghasilkan lukisan jalur
pertamanya. Berikutan retrospektif utama pada awal tahun 1970, Riley mula perjalanan dengan meluas.
Selepas lawatan ke Mesir pada awal 1980-an, di mana beliau telah diilhamkan oleh hiasan hieroglif
berwarna-warni, Riley mula meneroka warna dan kontras.Dalam beberapa kerja-kerja, garis-garis warna
yang digunakan untuk mewujudkan kesan berkilauan, manakala di lain-lain kanvas dipenuhi dengan
corak tessellating. Biasa kerja-kerja ini berwarna-warni kemudian adalah Shadow Play.
Dalam banyak kerja-kerja kerana tempoh ini, Riley telah mengambil orang lain untuk cat keping,
manakala beliau menumpukan kepada reka bentuk sebenar kerjanya Ada yang bertajuk selepas tarikh
tertentu, yang lain selepas lokasi tertentu (misalnya, Les Bassacs, kampung di selatan Perancis di mana
Riley mempunyai studio a).
Berikutan lawatan ke Mesir pada 1980-1981 Riley mencipta warna dalam apa yang dikenali sebagai
'palet Mesir' beliau dan menghasilkan kerja sedemikian sebagai Ka dan Ra siri, yang menangkap
semangat negara ini, kuno dan moden, dan mencerminkan warna landskap Mesir. Pembangkitan
memori Sensorial daripada perjalanan beliau, lukisan yang dihasilkan antara tahun 1980 dan 1985
pameran pembinaan semula Riley ini bebas daripada palet kromatik terhad ditemui di luar negara. Pada
tahun 1983 buat kali pertama dalam lima belas tahun, Riley kembali ke Venice untuk sekali lagi mengkaji
lukisan yang membentuk asas colourism Eropah. Menjelang akhir tahun 1980-an kerja Riley ini
mengalami perubahan dramatik dengan pengenalan semula pepenjuru dalam bentuk urutan empat
selari digunakan untuk mengganggu dan bernyawa jalur menegak yang telah dicirikan lukisan beliau
sebelum ini. Di Delos (1983), sebagai contoh, biru, biru, dan warna zamrud ganti dengan kuning kaya,
merah dan putih.
Mural
Sepanjang kerjayanya, Riley telah mencipta mural bagi institusi seni utama, termasuk Tate, Muse d'Art
Moderne de la Ville de Paris dan National Gallery, tetapi tiada adalah kekal. Dalam 2014, Koleksi Seni
Imperial College Healthcare Amal ditauliahkan artis untuk membuat kekal 56 meter mural, pertama
selama 27 tahun, Hospital St Mary, London; kerja-kerja yang telah dipasang di tingkat ke-10 Queen
Elizabeth Queen Mother Wing hospital, menyertai dua lagi untuk ke-8 dan ke-9 tingkat siap pada Riley
lebih daripada 20 tahun sebelum ini.





Sifat dan peranan artis
Riley membuat komen berikut mengenai karya seni dalam Lukisan kuliah beliau Sekarang, 23 William
Townsend Memorial Kuliah, Slade School of Fine Art, London, 26 November 1996
Beckett menafsirkan Proust sebagai keyakinan bahawa teks itu tidak boleh diwujudkan atau dicipta
tetapi hanya boleh ditemui dalam artis itu sendiri, dan bahawa ia adalah, kerana ia adalah hampir satu
undang-undang alam semula jadi sendiri. Ia adalah pemilikan yang paling berharga, dan, sebagai Proust
menjelaskan, sumber kebahagiaan terdalam beliau. Walau bagaimanapun, seperti yang dapat dilihat
dari amalan artis yang hebat, walaupun teks yang berkenaan kuat dan tahan lama dan mampu untuk
menyokong kerja seumur hidup, ia tidak boleh diambil mudah dan tidak ada jaminan pemilikan kekal. Ia
boleh tersalah letak atau hilang, dan dapatan semula adalah sangat sukar. Ia mungkin terletak tidak
aktif, dan ditemui lewat dalam kehidupan selepas perjuangan yang panjang, seperti Mondrian atau
Proust sendiri. Mengapa ia perlu bahawa beberapa orang mempunyai jenis ini teks dan ada yang tidak,
dan apa yang bermakna 'ia, bukan sesuatu yang meminjam dirinya dengan hujah. Nor adalah ia sehingga
artis untuk membuat keputusan betapa pentingnya adalah, atau apa yang ia mempunyai nilai untuk
orang lain. Untuk memastikan ini mungkin di luar walaupun kapasiti masa artis sendiri.
Pameran
Pada tahun 1965, Riley dipamerkan di Muzium Seni Moden di New York City menunjukkan, Mata
Responsif (dicipta oleh kurator William C. Seitz); pameran yang pertama menarik perhatian di seluruh
dunia untuk kerja-kerja beliau dan pergerakan Op Art. Semasa lukisan beliau, 1964, telah diterbitkan
semula di sampul Katalog acara. Riley menjadi semakin kecewa, bagaimanapun, dengan eksploitasi seni
beliau untuk tujuan komersial, dengan menemui bahawa di Amerika Syarikat tidak ada perlindungan hak
cipta untuk artis. Undang-undang hak cipta Amerika Syarikat yang pertama akhirnya berlalu, berikutan
inisiatif bebas oleh New York artis, tahun 1967
Beliau mengambil bahagian dalam documentas IV (1968) dan VI (1977). Pada tahun 1968, Riley mewakili
Great Britain di Venice Biennale, di mana beliau pelukis pertama British kontemporari, dan wanita
pertama yang akan dianugerahkan Hadiah Antarabangsa untuk melukis. kerja berdisiplin tanah beliau
kalah kepada isyarat tegas Neo -Expressionists pada 1980-an, tetapi pertunjukan 1999 di Galeri
Serpentine lukisan awal beliau mencetuskan kebangkitan semula minat dalam eksperimen optik beliau.
"Bridget Riley: Peninjauan", pameran lukisan dari tahun 1960-an dan 1970-an, telah dibentangkan pada
Dia: Chelsea pada tahun 2000 Pada tahun 2001, beliau menyertai LAMAN Santa Fe, dan pada tahun
2003 Tate Britain menganjurkan Riley retrospektif utama . Pada tahun 2005 kerja-kerja beliau telah
ditampilkan di Galeri Oldham. Di antara November 2010 dan Mei 2011 pameran beliau "Paintngs dan
Kerja Berkaitan" telah dibentangkan di National Gallery, London.
Pada bulan Jun dan Julai 2014 menunjukkan retrospektif "Bridget Riley: The Lukisan Stripe 1961-2014".
Telah dibentangkan di David Zwirner Gallery di London

Penulis dan pengarang
Riley telah menulis pada artis dari Poussin untuk Bruce Nauman. Di samping seni sejarah Robert
Kudielka, Riley juga berkhidmat sebagai kurator pameran 2002 "Paul Klee: Sifat Penciptaan"., Pameran
di Galeri Hayward di London.Pada tahun 2010, dia curated persembahan artis pilihan di National Gallery
di London, memilih lukisan angka besar oleh Titian, Veronese, El Greco, Rubens, Poussin dan Paul
Czanne.
Koleksi dan pengaruh
Kerja Riley adalah dipegang oleh koleksi utama di seluruh dunia, termasuk Muzium Seni Moden, New
York; Muzium Seni Halus, Boston; dan Nelson-Atkins Muzium Seni di Kansas City.
Artis yang telah mengakui pengaruh Riley pada kerja mereka termasuk Ross Bleckner, Philip Taaffe dan
Diana Thater.Pada tahun 2013, Riley mendakwa bersaiz dinding, kerja papan main dam hitam dan putih
oleh Tobias Rehberger diciplak Pergerakan lukisan beliau dataran dan meminta ia dipecat daripada
dipamerkan di bilik bacaan Perpustakaan Negeri Berlin.
Pengiktirafan
Riley telah diberikan ijazah kehormat oleh Oxford (1993) dan Cambridge (1995). Pada tahun 2003, beliau
telah dianugerahkan Praemium Imperiale, dan pada tahun 1998 dia menjadi salah satu daripada 65
sahabat Kehormat di Britain. Sebagai ahli lembaga National Gallery pada 1980-an, beliau disekat
rancangan Margaret Thatcher untuk memberi sekeping bersebelahan harta kepada pemaju dan dengan
itu membantu memastikan pembinaan akhirnya muzium Sainsbury Wing. Riley juga telah menerima
hadiah antarabangsa untuk mengecat di Venice Biennale 1968, yang Kaiserring kota Goslar pada tahun
2009 dan Rubens Hadiah 12 Siegen pada 2012.Juga pada 2012, beliau menjadi wanita pertama yang
menerima Hadiah Sikkens, hadiah seni Belanda mengiktiraf penggunaan warna.
Pasaran seni
Pada tahun 2006, Untitled (Curve Diagonal) beliau (1966), kanvas hitam dan putih lengkung
menggayatkan, dibeli oleh Jeffrey Deitch di Sotheby untuk $ 2.1 juta, hampir tiga kali ganda anggaran
yang tinggi $ 730,000 dan juga satu rekod bagi artis. [34] Pada tahun 2008, artis kanvas bertitik 2 Statik
(1966) membawa 1476500 ($ 2.900.000), jauh melebihi 900,000 ($ 1.8 juta) anggaran yang tinggi.
Chant 2 (1967), sebahagian daripada ketiga-tiga mereka yang ditunjukkan dalam Venice Biennale, pergi
ke pengumpul swasta Amerika untuk 2561250 ($ 5.100.000) pada tahun 2008
Riley diwakili di London oleh Karsten Schubert yang telah ejen utama beliau sejak tahun 1990, dan juga
oleh Pace Gallery di New York, Max Hetzler di Berlin, dan Green pada Galeri Merah di Dublin.



Bibliografi
Bridget Riley: The Lukisan Stripe 1961-2012 (London: Ridinghouse; Berlin: Holzwarth Penerbitan dan
Galerie Max Hetzler, 2013). Teks oleh John Elderfield, Robert Kudielka dan Paul Moorhouse.
Bridget Riley: Kerja 1960-1966 (London: Ridinghouse, 2012). Bridget Riley dalam perbualan dengan
David Sylvester (1967) dan dengan Maurice de Sausmarez (1967).
Bridget Riley: Mencetak Lengkap 1962-2012 (London: Ridinghouse, 2012). Esei oleh Lynn MacRitchie
dan Craig Hartley; disunting oleh Karsten Schubert.
Minda Mata ini: Bridget Riley. Tulisan Dikumpul 1965-1999 (London: Thames & Hudson, Galeri
Serpentine dan De Montfort University, 1999). Termasuk perbualan dengan Alex Farquharson, Mel
Gooding, Vanya Kewley, Robert Kudielka, dan David Thompson. Disunting oleh Robert Kudielka.
Bridget Riley: Lukisan dari 60-an dan 70-an (London: Galeri Serpentine, 1999). Dengan teks oleh Lisa
Corrin, Robert Kudielka dan Frances Spalding.
Bridget Riley: Lukisan Terpilih 1961-1999 (Dsseldorf: Kunstverein fr mati Rheinlande und Westfalen;
Ostfildern: Cantz Publishers, 1999). Dengan teks oleh Michael Krajewski, Robert Kudielka, Bridget Riley,
Raimund Stecker, dan perbualan dengan Ernst H. Gombrich dan Michael Craig-Martin.
Bridget Riley: Kerja 1961-1998 (Kendal, Cumbria: Galeri Seni Abbot Hall dan Muzium, 1998). Perbualan
dengan Isabel Carlisle.
Bridget Riley: Dialog di Art (London: Zwemmer, 1995). Perbualan dengan Michael Craig-Martin, Andrew
Graham Dixon, Ernst H. Gombrich, Neil MacGregor, dan Bryan Robertson. Disunting oleh Robert
Kudielka dan dengan pengenalan oleh Richard Shone.
Bridget Riley: Lukisan dan Kerja Yang Berkaitan (London: Galeri Nasional Berhad, 2010). Teks oleh Colin
Wiggins, Michael Bracewell, Marla Prather dan Robert Kudielka. ISBN 978 85709 1 497 8.