‫صّلى‬ ُ ‫سو‬ َ ‫ه َقا‬ َ َ‫ع‬

َ ِ‫ل الله‬ ُ ‫ل َر‬ ُ ْ ‫ه ع َن‬

ُ ‫ي الل‬ َ ‫ض‬ِ ‫ن أِبي هَُري َْرةَ َر‬
ْ
َ ّ ‫سل‬
:‫م‬ َ َ‫ه ع َل َي ْهِ و‬
ُ ‫الل‬
َ‫أ‬
‫ما‬ َ ً ‫ونا‬ ْ ‫ه‬
َ َ
‫ك‬ َ ‫ب‬ ‫بي‬ِ ‫ح‬
َ ‫ب‬
ْ ِ ‫ب‬ ‫ح‬ْ
َ ‫عسى أ‬
‫ما‬َ ً ‫وما‬ْ َ ‫ي‬ َ
‫ك‬ ‫ض‬
َ ِ ‫ي‬ ‫بغ‬ َ ‫ن‬
َ ‫كو‬ ُ َ ‫ي‬ ‫ن‬
ْ َ َ ،
َ ‫وأ‬
‫ما‬ َ ً ‫ونا‬ ْ ‫ه‬
َ ‫ك‬َ ‫ض‬
َ ِ ‫ي‬ ‫بغ‬ َ ‫ض‬
ْ ‫غ‬
ِ ْ ‫ب‬ َ
َ
‫ما‬َ ً ‫وما‬ ْ َ‫ك ي‬ َ َ ‫حبي ِب‬ َ ‫ن‬ َ ‫و‬ ُ ‫ن َيك‬ ْ ‫سى أ‬ َ ‫ع‬َ .
Ebu Hureyre Hazretleri Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve
sellem)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

Sevdiğin kişiyi ölçülü sev!

Yoksa, bir gün gelir o insan gözünde sevimsizleşir
de önceki aşırı muhabbetinden dolayı elemin iyice
ziyadeleşir.
Kızdığın kimseye karşı da ölçülü ol ve nefret
hissinin önünü kes! Aksi halde, gün döner de o
şahıs dostun oluverirse evvelki öfkeli tavırlarının
mahcubiyeti seni çok üzer.
(Tirmizi, Birr, 59)