Gustav Mahler

(1860-1911)

Kasnije se porodica seli u Jihlavu u Moravskoj.

Rano primeuju njegov interes za muziku i daju
ga na asove klavira.
Kalite, eka, 7. jul 1860. Be, 18. maj 1911
austrijski kompozitor i dirigent ekog porekla.

Mahler je za ivota bio najpoznatiji kao jedan od

vodeih orkestarskih i operskih dirigenata. Od
tada je priznat i kao jedan od najvanijih
kompozitora kasnog romantizma, iako njegova
muzika u muzikim krugovima nikada nije bila
putpuno prihvaena dok je bio iv. Mahler je
pisao prvenstveno simfonije i pesme, no njegov
pristup anru esto je zamagljivao granice
izmeu orkestarske pesme (Lied), simfonije i
simfonijske pesme.
Detinstvo i kolovanje
Roen je u Kalitu danas eka tada AustroUgarska. Jedan je od etrnaestoro brae I
sestara od kojih je samo est preivelo rano
detinjstvo.

Sa 15 godina primljen je na Beki

konzervatorijum gde ui klavir kod Juliusa
Eptajna.Tri godine kasnije prelazi na Beku
akademiju gde predaje Anton Brukner.Tu uz
muziku ui i istoriju i filozofiju. U to vreme
predavao je muziku i imao prve pokuaje
komponovanja.

Karijera kompozitora i dirigenta

1880. godine Maler poinje dirigentsku karijeru
u letnjem pozoritu u Bad Hallu. Narednih
godina radio je u sve veim operskim kuama:
1881. godine u Ljubljani, 1882. u Olomoucu,
1883. u Beu, 1883. u Kasselu, 1885. u Pragu,
1886. u Leipzigu, te 1888. u Budimpeti.Godine
1887. uspeh mu donosi finansijsko olakanje i
rastuu slavu. Njegovo prvo due zaposlenje
bilo je u Hamburkoj operi gdje je radio od
1891. do 1897. Od 1893. do 1896. odlazi na
odmore u Steinbach am Attersee u Gornjoj
Austriji gdje revidira Simfoniju br. 1 (premijera
1889.), napisao Simfoniju br. 2, skicirao
Simfoniju br. 3, i napisao veinu pesama iz
zbirke Deakov arobni rog, komponovanoj
prema poznatoj zbirci narodnih pesama.

U Mahlerovo vrijeme Be je bio jedan od

najveih svetskih gradova, kao i metropola
velikog carstva u Srednjoj Europi. Bio je dom
ivoj umjetnikoj i intelektualnoj sceni, kao i
poznatim slikarima poput Gustava Klimta koga
je i lino poznavao.

Na jezeru Wrthersee, u idilinom okruenju

komponovao je simfonije od pete do osme,
cikluse pesama Pesme mrtvoj deci , oba prema
poeziji Fridriha Rukerta, te posljednji u ciklusu
Deakov arobni rog.

1897. godine tada 37-godinjem Maleru

ponueno je voenje Beke dravne opere,
najprestinije muzike slube u Austrijskom
carstvu. To je bio 'carski' poloaj koji po Austrougarskom zakonu nisu mogli obavljati
Jevreji.Maler, koji nije upranjavao svoju
religiju, nakon priprema je preao na
katolicizam.
U deset godina delovanja u Bekoj operi, Maler
transformie njen repertoar i podie umetnike
standarde, pokoravajui i izvoae i sluatelje
svojoj volji.

Brak

prvom potpunom izvedbom Tree simfonije u

Krefeldu 1902., kao i oprotajno izvoenje
Druge simfonije u Beu 1907. i prije svega
minhenska praizvedba divovske Osme simfonije
1910. Muzika koju je nakon toga stvarao nije
izvoena za njegovog ivota.

U 1901., seli se u novu vilu na jezeru u

Maierniggu u Korukoj. 1902. eni se dvadeset
godina mlaom Almom Schindler Alma je bila
muziar i kompozitor ali joj je Maler zabranio
kreativni rad. Alma i Gustav imali su dve keri,
Maria Anna ('Putzi'; 1902. 1907.), koja je sa
samo etiri godine umrla od difterije, i Anna
('Gucki'; 1904. 1988.), koja je kasnije postal
vajar.
Poslednji povod za Malerov odlazak iz Bea bila
je bogata ponuda njujorke Metropolitan
Opere. Tamo je dirigovao jednu
sezonu.Istovremeno, brak mu zalazi u krizu kada
je nevera njegove supruge Alme otkrivena.
1910. je Maler imao jednu, oito korisnu
konsultaciju sa Sigmundom Freudom.

Iste godine otkrio je da ima sranu bolest

(infektivni endodarditis). U Operi je zbog
tvrdoglavosti imao sve vie neprijatelja, a bio je
i sve ee meta napada u antisemitskim
krugovima. Njegova ostavka na mesto dirigenta
opere 1907. teko da je bila neoekivana. Na
svojoj je strani uvijek imao i strastvene
pobornike. U zadnjim godinama ivota, Mahler
je poeo nizati uspehe u iroj sluateljskoj
publici, od kojih je meu vanijima izvedba
Druge simfonije 1900. godine u Mnchenu, s

Potpisavi ugovor o dirigovanju uspenog

Njujorkog filharmonijskog orkestra, Mahler s
porodicom ponovo odlazi u Sjedinjene Drave.
Tamo dovrava Pesma o zemlji, i Simfoniju br. 9,

koja e ostati njegovo zadnje dovreno delo. U

Njujorku oboleva , vode ga u Pariz gdje je
nedavno bio razvijen novi serum. Terapija nije
pomogla i na njegov zahtev, odvoze ga nazad u
Be. Tamo umire od bolesti 18. maja 1911. u
dobi od 50 godina, ostavljajui svoju Simfoniju
br. 10 nedovrenom.

Napomena: iako simfonija poinje u oznaenom

cis-molu, treba drati na umu da je sam Maler u
pismu izdavau napomenuo kako "je teko
govoriti o tonalitetu za celu simfoniju i, da bi se
izbegli nesporazumi, najbolje je tonalitet
izostaviti."
* Simfonija br. 6 u a-molu (1903.1904.;
revidirana 1906. i kasnije
Napomena: na izvedbi u Beu 1907., naslov
"Tragina" bio je dodat na posterima i
programima, ali se ta re ne pojavljuje na
notnom zapisu i u izvorima se ne koristi.
* Simfonija br. 7 u e-molu (19041905; kasnije
stalno revidirana
* Simfonija br. 8 u Es-duru (1906.1907.)

Dela
Simfonije
* Simfonija br. 1 u D-duru (1884.1888.;
revidirana 1893.1896.; 2. Doraena 1906.).

Napomena: Naslov "Simfonija hiljadu", iako

popularan kod sluatelja nije smislio Maler. Ne
pojavljuje se na notnom zapisu i ne koristi se u
izvorima. Uistinu, Maler se vrsto protivio da se
taj naslov koristi za njegovu Osmu simfoniju

Napomena: ova simfonija je prvo nazvana

"Simfonijskom pesmom", kasnije "Titan"
(pretpostavlja se, prema Jeanu Paulu), to je
Mahler dodue odbijao. Prvobitno zamiljena u
pet stavova, drugi stav "Blumine" izbaen je u
poslednjoj reviziji.
* Simfonija br. 2 u c-molu (1888.1894.;
revidirana 1903.)
* Simfonija br. 3 u d-molu (1893.1896.;
revidirana 1906.)
* Simfonija br. 4 u G-duru (1892., 1899.1900.;
revidirana 1901.1910.)
* Simfonija br. 5 (1901.1902. - revidirana do
kraja ivota

Pesma o zemlji (podnaslov Simfonija za jedan

tenor, jedan ali [ili bariton] i orkestar, prema
"Kineskoj flauti" Hansa Bethgea) (1908.1909.)
* Simfonija br. 9 u D-duru (1908.1909.)
* Simfonija br. 10 (1910.1911.) (nedovrena,
postoji neprekinuta skica "od poetka do kraja"
od ukupno 1945 taktova, ali velik deo toga nije
doraen ni orkestriran.)

Vokalna dela

* Das klagende Lied, kantata (1880.; revidirana

1893., 1898.)
* Drei Lieder, tri pjesme za tenor i klavir(1880.)
* Lieder und Gesnge, 14 pjesama uz pratnju
klavira (1880.1890.)
* Lieder eines fahrenden Gesellen, za glas uz
pratnju klavira i orkestra (1883.1885.)doslovno
Pesme suputnika
* Lieder aus "Des Knaben Wunderhorn"
(Deakov arobni rog), za glas uz pratnju klavira
i orkestra (1888.1896.; jo dve iz 1899. i 1901.)
* Rckert Lieder, za glas uz pratnju klavira i
orkestra (1901.1902.)
* Kindertotenlieder (Pesme mrtvoj deci), za glas
i orkestar (1901.1904.)
* Das Lied von der Erde (Pesma o Zemlji) za alt
(ili bariton) i tenor i orkestar (1908.1909.)
Napomena: ovo delo moe se klasifikovati i kao
simfonija i kao ciklus pesama. Veruje se da je
Maler izbegavao numerisanje kako bi se suoio
s praznovernim strahom od prokletstva devete
simfonije.

Druga dela

* Klavirski kvintet u a-molu (1876.)