Professional Documents
Culture Documents
se me abandonais agora,
formosa! que farei?
ATIVIDADES - HUMANISMO
DIABO
M rabugem que te d!
DIABO Entra! Pe aqui o p!
PARVO Houl! Nom tombe o zambuco!
DIABO Entra, tolao eunuco,
que se nos vai a mar!
PARVO Aguardai, aguardai, houl!
E onde havemos ns d'ir ter?
DIABO Ao porto de Lucifer.
PARVO Ha--a...
DIABO Inferno! Entra c!
PARVO Inferno?... Eram...
Hiu! Hiu! Barca do cornudo.
Pro Vinagre, beiudo,
rachador d'Alverca, huh!
Sapateiro da Candosa!
Antrecosto de carrapato!
Hiu! Hiu! Caga no sapato,
filho da grande aleivosa!
Tua mulher tinhosa
e h-de parir um sapo
chantado no guardanapo!
Neto de cagarrinhosa!
Furta cebolas! Hiu! Hiu!
Excomungado nas erguejas!
Burrela, cornudo sejas!
Toma o po que te caiu!
A mulher que te fugiu
per'a Ilha da Madeira!
Cornudo at mangueira,
toma o po que te caiu!
(...)
Chega o Parvo ao batel do Anjo e dlz:
PARVO Hou da barca!
ANJO
Que me queres?
PARVO Queres-me passar alm?
ANJO
Quem s tu?
PARVO Samica algum.
ANJO
Tu passars, se quiseres;
porque em todos teus fazeres
per malcia nom erraste.
ATIVIDADES - CLASSICISMO
TEXTO I
Canto I - Proposio
As armas e os Bares assinalados
Que da Ocidental praia Lusitana
Por mares nunca de antes navegados
Passaram ainda alm da Taprobana,
Em perigos e guerras esforados
Mais do que prometia a fora humana,
E entre gente remota edificaram
Novo Reino, que tanto sublimaram;
E tambm as memrias gloriosas
Daqueles Reis que foram dilatando
A F, o Imprio, e as terras viciosas
De frica e de sia andaram devastando,
E aqueles que por obras valerosas
Se vo da lei da Morte libertando,
Cantando espalharei por toda parte,
Se a tanto me ajudar o engenho e arte.
Cessem do sbio Grego e do Troiano
As navegaes grandes que fizeram;
Cale-se de Alexandro e de Trajano
A fama das vitrias que tiveram;
Que eu canto o peito ilustre Lusitano,
A quem Neptuno e Marte obedeceram.
TEXTO II
Canto IV Episdio do Velho do Restelo
- glria de mandar, v cobia
Desta vaidade a quem chamamos Fama!
fraudulento gosto, que se atia
Ca aura popular, que honra se chama!
Que castigo tamanho e que justia
Fazes no peito vo que muito te ama!
Que mortes, que perigos, que tormentas,
Que crueldades neles experimentas!
Dura inquietao d'alma e da vida
Fonte de desemparos e adultrios,
Sagaz consumidora conhecida
De fazendas, de reinas e de imprios!
hamam-te ilustre, chamam-te subida,
Sendo dina de infames vituprios;
Chamam-te Fama e Glria soberana,
Nomes com quem se o povo nscio engana!
(...)
Oh, maldito o primeiro que, no mundo,
Nas ondas vela ps em seco lenho!
Dino da eterna pena do Profundo,
Se justa a justa Lei que sigo e tenho!
TEXTO III
Canto X - Eplogo
N mais, Musa, n mais, que a Lira tenho
Destemperada e a voz enrouquecida,
E no do canto, mas de ver que venho
Cantar a gente surda e endurecida.
O favor com que mais se acende o engenho
No no d a ptria, no, que est metida
No gosto da cobia e na rudeza
Da austera, apagada e vil tristeza.
1. A propsito do Texto I:
a) Destaque da 1 estrofe um verso que exemplifique a viso antropocntrica da poca.
b) De que forma Cames justifica, na 2 estrofe, o imperialismo portugus no Oriente?