Ecdotica maniliana

1) Alcuni esempi di congetture Housmaniane

I 215-217 (la stella Canopo)
Idcirco terris non omnibus omnia signa
Conspicimus. nusquam invenies fulgere Canopon
Donec Niliacas per pontum adveneris oras.

215

217. niliacas GL2 def. Tandoi ad niliacas L adeiacas M niliacas in marg. corr.
M1 adeicas postea expunctum ad nilicas N ad Heliacas Housmann prob.
Goold: isiacas Abry | adveneris Flores et Scarcia: veneris O

I 438-442 (il Pesce australe)

Tum Notius Piscis uenti de nomine dictus
Exsurgit de parte Noti. cui iuncta feruntur
Flexa per ingentis stellarum Flumina gyros:
Vlterius capiti coniungit Aquarius Vndas
Amnis, et in medium coeunt et sidera miscent.

440

438-442. post 432 Garrod1, Naiden et Householder, unum argumentum ad hos

vv. trasponend. videtur quodPiscis Notius et Undae surgunt ante Coetus (cf. V
394 et 656-7) non postea ut hoc loco. 439. iuncta de: cuncta O 441. ulterius
LNVbde Anon. Maran. Bent.: alterius GM Hous. Goold | post. 441 lac. intulit.
et v. supl. Housman5 prob. Goold <alter ab exserto pede profluit Orionis>

2) Una variante dautore (?) e uninterpolazione

I 168-172
[Imaque de cunctis mediam tenet undique sedem]
Idcircoque manet stabilis, quia totus ab illo
Tantundem refugit mundus fecitque cadendo
Vndique, ne caderet medium totius et imum.
[Ictaque contractis consistunt corpora plagis
Et concurrendo prohibentur longius ire]

170

167. hunc. v. ante 215 inutil. collocaver. Hous. Goold ut interpol. recte del.
Bent. nisi fort. varia auctoris lectio putanda, postea ab eo expellenda. Certe si
omni modo v. 167 retinere velis, imaque corrigas necesse est, ex. gr. in atque ita
(cfr. Lucr. I 35) quod postea in itaque / imaque corruptum est 168. que om. N
170. ne caderet GL: nec aderet M nec adheret N | imum Ieverus I 367: imum est
O 171-172 vv. del Bent., quem recte secuti sunt Hous. et Goold cum a Lucretii
imitatore illi conficti essent cfr Flores 1993 p. 913 172. ictaque L2 N: itaque GL
letaque M | contra actis Jacob incaute et antea iam Acidalius 172. prohibentur
Huet sed ante iam Parrhasius: prohibent in O