‫ﺗﺎﻧﮕﻮی ﺗﮏﻧﻔﺮﻩ‬

‫‪1‬‬
‫ﮔﺮوه اﻧﺘﺸﺎرات آزاد اﯾﺮان ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﺨﺶ اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ‪ ،‬ﮐﺘﺎبﻫﺎی‬
‫ﻣﻨﺘﺸﺮﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﯾﻦ ﮔﺮوه را ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻣﻘﯿﻢ اﯾﺮان ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ‪ :‬اﮐﺜﺮ‬
‫ﮐﺘﺎبﻫﺎی ﻣﻨﺘﺸﺮﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﯾﻦ ﮔﺮوه‪ ،‬ﺑﻪﺻﻮرت ﮐﺘﺎب اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ راﯾﮕﺎن‬
‫در ﻗﺎﻟﺐ ﻓﺮﻣﺎت ﭘﯽ دی اف در درﺳﺘﺮس ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﻣﻘﯿﻢ اﯾﺮان اﺳﺖ‪.‬‬

‫!‬

‫اﯾﻦ ﻓﺎﯾﻞ داوﻧﻠﻮُود ﺷﺪه از ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺠﺎزی‪/‬اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﮔﺮوه اﻧﺘﺸﺎرات آزاد‬

‫اﯾﺮان ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎدهی ﺷﺨﺼﯽ درﯾﺎﻓﺖﮐﻨﻨﺪه در داﺧﻞ اﯾﺮان‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮزﯾﻊ و ﭘﺨﺶ ﭼﺎﭘﯽ ﯾﺎ ﻣﺠﺎزی ﻓﺎﯾﻞ داوﻧﻠﻮُود ﺷﺪه و ﻧﯿﺰ‬
‫اﻧﺘﻘﺎل آن از ﻃﺮﯾﻖ ﺳﺮورﻫﺎ ﯾﺎ ﺳﺨﺖاﻓﺰار دﯾﮕﺮ ﭼﻪ در اﯾﺮان و ﭼﻪ در‬
‫ﮐﺸﻮرﻫﺎی دﯾﮕﺮ اﮐﯿﺪاً ﻣﻤﻨﻮع ﺑﻮده و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ و ﻣﻠﯽ‬
‫رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ و ﮐﭙﯽراﯾﺖ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﺷﺪﯾﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻗﺮارﻣﯽﮔﯿﺮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ‬
‫ﻋﺮﺿﻪی ﻓﺎﯾﻞﻫﺎی داوﻧﻠﻮُود ﺷﺪه از ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺠﺎزی‪/‬اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﮔﺮوه اﻧﺘﺸﺎرات‬
‫آزاد اﯾﺮان در ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﻫﺎی ﻣﺠﺎزی‪/‬اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ اﮐﯿﺪاً ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﻫﺎی ﻣﺠﺎزی‪/‬اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺑﻪ ﺗﺎرﻧﻤﺎ‪/‬ﺳﺎﯾﺖ ﮔﺮوه‬
‫اﻧﺘﺸﺎرات آزاد اﯾﺮان ﻟﯿﻨﮏ داده و ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را راﻫﻨﻤﺎﺋﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ‪.‬‬

‫‪www.entesharate-iran.com‬‬

‫‪www.poetrymag.ws‬‬

‫‪2‬‬
 ‫ﻣﺠﺘﺒــﺎ ﭘﻮرﻣﺤــﺴﻦ‪ ،‬ﺷــﺎﻋﺮ‪ ،‬ﻧﻮﯾــﺴﻨﺪﻩ و ﻣﺘــﺮﺟﻢ در‬
‫اردﯾﺒﻬﺸﺖ ‪ ١٣۵٨‬در رﺷﺖ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪....‬‬
‫ﺗﺤﺼﻴﻼت اﺑﺘﺪاﯾﯽ و ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ را هﻢ در اﯾﻦ‬
‫ﺷﻬﺮ ﮔﺬراﻧﺪ‪.‬دوﺑﺎر ﺗﺤﺼﻴﻞ در دو رﺷﺘﻪی ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﺘﺎﻟﻮژی و‬
‫ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﺮق را ﺁﻏﺎز ﮐﺮد‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ دﻧﻴﺎﯾﺶ ﺁﻧﻘﺪر وﯾﺮان هﺴﺖ‬

‫ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺘﻨﺶ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ‪...‬‬
‫و اﯾﻨﭽﻨﻴﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ وﯾﺮاﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﻌﺮ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد‪.‬‬
‫در ﺳﺎل ‪ ١٣٧٩‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻌﺮ اول او ﺑﺎ ﻧﺎمِ »ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺧـﻮدم را ﺗـﺼﺎدف‬
‫ﮐﻨﻢ ﺧﺎﻧﻢ ﭘﺮﺳﺘﺎر« ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ‪» .‬هﻔﺖهﺎ« دوﻣﻴﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻌﺮ او ﺑـﻮد ﮐـﻪ‬
‫در ﺳﺎل ‪ ١٣٨۵‬ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ‪...‬‬
‫و ﭘــﺲ از ﺁن دﯾﮕــﺮ هﻴﭽﮑ ـﺪام از ﺁﺛــﺎرش در اﯾــﺮان‬
‫اﺟﺎزﻩی ﭼﺎپ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫او ﺗﺮﺟﻤــﻪی ﮐﺘــﺎبِ »ﻣــﺮد ﺑــﺪون ﮐــﺸﻮر« ﻧﻮﺷــﺘﻪی ﮐــﻮرت ووﻧــﻪﮔــﺎت و‬
‫هﻤﭽﻨــﻴﻦ ﺗﺮﺟﻤــﻪی ﮔﺰﯾــﺪﻩای از اﺷــﻌﺎر رﯾﻤﻮﻧــﺪ ﮐــﺎرور را هــﻢ در دﺳــﺖ‬
‫اﻧﺘﺸﺎر دارد‪...‬‬
‫ﭘﻮرﻣﺤـــﺴﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋـــﻪای از ﮔﻔـــﺖ و ﮔﻮهـــﺎﯾﯽ ﺑـــﺎ‬
‫ﺷﺎﻋﺮان و ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن و ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﻪ ﻧﻮﯾـﺴﺎن ﺟﻬـﺎن‬
‫را در ‪ ۵٠٠‬ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺮﺟﻤـﻪ ﮐـﺮدﻩ و ﺑـﻪ ﻧﺎﺷـﺮ ﺳـﭙﺮدﻩ‬
‫اﺳﺖ‪...‬‬
‫ﮐﺘﺎبِ »ﻣﺎ و ﻏﺮب«‪ ،‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪی ﮔﻔـﺖ و ﮔﻮهـﺎی‬
‫ﭘﻮرﻣﺤﺴﻦ ﺑﺎ ﻣﺘﻔﮑﺮانِ اﯾﺮاﻧـﯽ ژوﺋـﻦ ‪ ٢٠٠٨‬ﺗﻮﺳـﻂ‬
‫رادﯾﻮزﻣﺎﻧﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪...‬‬

‫ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل او ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ هﻨﻮز در ﺁﻏﺎزِ وﯾﺮاﻧﯽ ﺧﻮد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ‪...‬‬

‫‪3‬‬
4
 ‫ﺗﺎﻧﮕﻮی ﺗﮏﻧﻔﺮﻩ‬

‫ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺷﻌﺮ‬
‫ﻣﺠﺘﺒﺎ ﭘﻮرﻣﺤﺴﻦ‬

‫‪5‬‬
 ‫ﺗﺎﻧﮕﻮی ﺗﮏﻧﻔﺮه‬
‫ﻣﺠﺘﺒﺎ ﭘﻮرﻣﺤﺴﻦ‬
‫وﯾﺮاﯾﺶ اول ـ ﭼﺎپ اول‬
‫ﺧﺮداد ‪June 2008– 1387‬‬
‫‪ISBN 978-91-86131-21-0‬‬
‫ﻧﺸﺮ ‪1400‬‬
‫ﮔﺮوه اﻧﺘﺸﺎرات آزاد اﯾﺮان‬
‫‪www.entesharate–iran.com‬‬

‫© ﮐﻠﯿﮥ ﺣﻘﻮق ﺑﺮای ﮔﺮوه اﻧﺘﺸﺎرات آزاد اﯾﺮان ﻣﺤﻔﻮظاﺳﺖ‪ .‬ﺗﻬﯿﻪی ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺛﺮ از ﻣﺘﻦ اﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ و ﯾـﺎ‬
‫ﺑﺨﺸﯽ ازآن ﭼﻪ در اﯾﺮان و ﭼﻪ در ﺧﺎرج از اﯾﺮان ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﮐﭙﯽراﯾﺖ اﯾﺮان و ﮐﭙﯽراﯾﺖ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﻨﻮط‬
‫ﺑﻪ اﺟﺎزهی ﮐﺘﺒﯽ ﮔﺮوه اﻧﺘﺸﺎرات آزاد اﯾﺮان اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪6‬‬
‫ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫و ﺷﻬﺮام رﻓﻴﻊزادﻩ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ‬
‫و ﻣﺤﻤﺪ ﺷﻤﺲﻟﻨﮕﺮودی‬
‫ﮐﻪ ﺷﻬﺮام ﮔﻔﺖ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ‬
‫و ﺑﻪ ﻋﺒﺎس ﺻﻔﺎری‬
‫ﮐﻪ ﮔﻔﺖ هﻤﻪی ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﻴﻢ‬

‫و ﺑﻪ ﻧﯽﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ اﺳﺖ‬

‫‪7‬‬
8
‫ﯾﺎدداﺷﺖهﺎی ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﺸﺪﻩی ﯾﮏ ﺳﮓ ﭘﻴﺶ از ﻣﺮگ‬
‫ﻣﺎلِ او‬
‫ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﺪﻩ‬
‫ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺷﻨﻮد‬
‫ﺧﻮاب ﺑﻮدم؟‬
‫ﻣﺮد ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‬
‫هﻤﻴﺸﻪ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻻزم اﺳﺖ‬
‫از ﺁﻗﺎﯾﯽﺗﺎن اﺳﺖ ﺧﺎﻧﻮم‬
‫هﻤﻪ‬
‫اﻧﻘﻼب‬
‫در ﻏﻴﺎب‬
‫ﻗﺮار ﻧﺒﻮد‬
‫دو ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ‬
‫ﺗﺎﻧﮕﻮی ﺗﮏﻧﻔﺮﻩ‬
‫ﻣﯽﮔﺬرد‬
‫دروغ‬
‫ﺟﺴﺪم‬
‫داﺷﺘﻢ‬
‫ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ‬
‫ﻣﺜﻞِ ﺧﻮدم‬
‫ﭘﺎلﻣﺎلِ ﻣﻦ‬
‫ﺷﺶ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺑﺮای دﻟﺘﻨﮕﯽ‬
‫ﺷﺮطﺑﻨﺪی‬
‫هﻢﺳﺮ‬
‫ﺧﻴﺎل‬
‫ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ‬
‫ﺗﻤﻌﻠﯽ ﻣﻌﮏ‬
‫ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ…‬
‫ﺗﺠﺎوز‬
‫دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﻓﺮهﻨﮓ ﻟﻐﺖ‬
‫ﮐﻨﺎرش ﻣﯽﮔﺬارم‬
‫ﺧﺪای ﻗﺎدر ﻣﺘﻌﺎل‬
‫ﭘﺎرﮔﯽ‬
‫هﻔﺖ ﻧﻮار ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺑﺎﻟﺪار ﻣﺘﻮﺳﻂ‬
‫وﺣﺸﯽ‬
‫و ﺷﻴﻄﺎن‪ :‬ﺑﯽﭘﺪری ﭘﺪرم را درﺁوردﻩ اﺳﺖ‬
‫ﺑﺮف‬

‫‪9‬‬
10
 ‫ﯾﺎدداﺷﺖهﺎی ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﺸﺪﻩی ﯾﮏ ﺳﮓ ﭘﻴﺶ از ﻣﺮگ‬

‫‪١‬‬
‫در ﮐﻮﭼﻪهﺎ ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﻴﺪا ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ از او ﺑﺘﺮﺳﻢ‬
‫ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﺪ‬
‫ﺗﺮس ﮐﻪ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ‬
‫‪٢‬‬
‫در ﮐﻴﺴﻪهﺎی زﺑﺎﻟﻪ‬
‫ﺗﮑﻪ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ ﭘﻴﺪا ﻧﻤﯽﺷﻮد ﺣﺘﺎ از ﯾﮏ ﺳﻮﺳﮏ‬
‫هﻤﻪش ﮐﺎﻏﺬ‬
‫ﺑﻮی ﺗﺮس ﻣﯽدهﺪ اﯾﻦ ﮐﺎﻏﺬهﺎی ﺧﻂ ﺧﻮردﻩ‬
‫اﺳﺘﺨﻮان ﻧﺪارﻧﺪ‬
‫ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ﻣﺜﻞ ﺳﮓ‬

‫‪11‬‬
 ‫‪٣‬‬
‫ﺷﻨﻴﺪﻩام ﻋﺪﻩای از ﻧﻬﻨﮓهﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﻣﯽﺁﯾﻨﺪ‬
‫ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫ﺣﺘﻤﺎً ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮدﻩ ﮐﻪ ازش ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ‬
‫ﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺘﺮﺳﺪ‬
‫‪۴‬‬
‫ﺳﮓِ وﻓﺎدار‪ ،‬ﺳﮓِ وﻓﺎدار‬
‫ﺗﻮی اﯾﻦ ﮐﻮﭼﻪهﺎی ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﮐﯽ وﻓﺎدار ﺑﻤﺎﻧﻢ؟‬
‫ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺳﮓهﺎ ﭼﻄﻮر ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟‬
‫‪۵‬‬
‫ﺳﮓ هﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ‬
‫ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ﺧﻴﻠﯽ‬
‫ﻣﺜﻞ ﺁدﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﮓ ﺑﺒﻴﻨﺪ‬

‫‪12‬‬
 ‫ﻣﺎلِ او‬

‫هﺰار ﺳﺎل دوﯾﺪﯾﻢ‬

‫از ﻗﺎرﻩهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ‬
‫در ﺟﺎیﺟﺎی ﺗﻦِ اﯾﻦ زﻣﻴﻦ ﮔﺮد‬
‫هﻤﺪﯾﮕﺮ را ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻓﻘﻂ او ﺑﻮد‬
‫ﺁدم ﺑﻮد‬
‫ﺑﻌﺪ ﺷﺪ ﺣﻮا‬
‫ﺑﻌﺪ ﺷﺪﯾﻢ‬
‫ﺷﺪﯾﻢ ﺷﺪﯾﻢ‬
‫و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم‬
‫ﺁدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﯾﻌﻨﯽ زﺑﺎن ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻴﻢ‬
‫زﺑﺎنهﺎ را ﺑﻤﺎﻟﻴﻢ ﺑﻪ هﻤﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ هﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻦ‬
‫ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﯾﻢ‬
‫ﮐﻨﺎر هﻤﺪﯾﮕﺮ‬

‫‪13‬‬
 ‫ﻧﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﻧﻪ دو ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﻧﻪ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﻧﻪ ﭼﻬﺎر‪ ،‬ﻧﻪ ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ‬
‫ﺷﺶ ﻧﻔﺮ هﻢ ﻧﻪ‪ ،‬هﻔﺖ ﻧﻔﺮ هﻢ ﻧﻪ‬
‫هﻔﺖ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺁدم هﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دﻧﺒﺎل ﺣﻮا ﮔﺸﺖ‬
‫ﻧﺎﮔﻬﺎن دﯾﺪم‬
‫ﻣﻦ هﺴﺘﻢ‬
‫زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﯽ ﺣﺎﻟﻢ را ﻣﯽﭘﺮﺳﯽ‬
‫ﻣﺠﺮی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺳﻼﻣﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫دﺧﺘﺮهﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺳﻴﻨﻪهﺎی ﮐﻮﭼﮏ و درﺷﺖ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‬
‫دﺳﺘﯽ ﻣﯽﮐﺸﻴﻢ ﺑﻪ ﺗﻦِ زﻣﻴﻦ‬
‫ﺷﻤﺎرﻩ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻢ ﺛﺒﺖ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ﺁﺧﺮ‬
‫ﻣﻦ اﺳﻤﻢ ﻣﺠﺘﺒﺎﺳﺖ‬
‫ﮔﺎهﯽ ﻓِﺮِد‬
‫ﮔﺎهﯽ ﺟﻴﻤﺰ‬
‫ﮔﺎهﯽ داوود‬
‫ﻋﺒﺪاﷲ‪ ،‬ﺧﻮرﺧﻪ و هﺮ اﺳﻢ دﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﻓﮑﺮش را ﺑﮑﻨﻴﺪ‬
‫اﺳﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ زﺑﺎن ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‬
‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﻦ هﺴﺘﻢ‬
‫ﻣﺠﺘﺒﺎ‬
‫زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﻴﺪ‬
‫ﺣﺎﻟﻢ را ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪ‬
‫ﺷﺎدﻣﻬﺮ‪ ،‬ﺳﺒﺐ را ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ‬
‫ﺁﻧﺪرﻩ رﯾﻮ‪ ،‬وﯾﻮﻟﻮﻧﺶ را ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﯽﻧﻮازد‬
‫ﺑﺎران هﻢ ﻣﯽﺑﺎرد‬
‫ﻧﺎﻣﺮدی اﺳﺖ اﮔﺮ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﭘﻮرﻣﺤﺴﻦ‬
‫ﻣﺠﺘﺒﺎ ﭘﻮرﻣﺤﺴﻦ اﺳﻢ ﺟﻌﻠﯽ ﻣﻦ اﺳﺖ‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ‬

‫‪14‬‬
 ‫زﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪام را ﻣﯽزﻧﯽ‬
‫ﺑﻪ زﺑﺎن ﺗﻦ زﺑﺎنِ درﯾﻎ از ﺗﻦ و هﺰار زﺑﺎن زﻧﺪﻩ دﻧﻴﺎ ﮐﻪ ﺗﻦ دارد‬
‫هﻔﺖ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺗﻦ‬
‫ﺑﻪ ﻣﻦ زﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‬
‫ﺣﺎﻟﻢ را ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ‬
‫دﻋﻮﺗﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﮐﻮﮐﺘﻞ ﭘﺎرﺗﯽِ اﺳﻼﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺎر درﯾﺎ‬
‫ﺗﺎ رﯾﻪهﺎﯾﻢ را ﭘﺮ ﮐﻨﻢ از هﻮاﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻮی ﺗﻨﻬﺎﯾﯽِ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ را ﻣﯽدهﺪ‬
‫ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺁن ﻃﺮف دﻧﻴﺎ‬
‫ﺣﺎﻟﺶ را ﻣﯽﭘﺮﺳﻨﺪ‬
‫ﺑﺎ او ﻣﯽﺧﻮاﺑﻨﺪ‬
‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﻣﺠﺘﺒﺎ ﭘﻮرﻣﺤﺴﻦ اﺳﺖ‬
‫ﻧﺎم ﺟﻌﻠﯽ ﻣﻦ‬
‫رودﺳﺖ ﺧﻮردﻩ از ازدﺣﺎﻣﯽ ﮐﻪ از دهﺎنِ هﺰار زﺑﺎن ﻣﯽﺁﯾﺪ‬
‫ﺁدم‬
‫ﻣﺎل او از دﻣﺎغ ﭘﻴﻨﻮﮐﻴﻮ هﻢ درازﺗﺮ ﺑﻮد‬

‫‪15‬‬
16
 ‫ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﺪﻩ‬

‫ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻧﻪهﺎ ﺷﻤﺎرﻩ دارﻧﺪ ﭘﻼک دارﻧﺪ‬

‫هﻤﻪ ﻣﺎ ﺷﻤﺎرﻩ دارﯾﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎرﻩ ﻣﻠﯽ‪ ،‬ﺷﻤﺎرﻩ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ‬
‫ﻗﺘﻞ ﮐﻪ هﻴﭻ‪ ،‬ﻣﻮﺷﺖ اﮔﺮ ﮔﺮﺑﻪای را ﮔﺎز ﺑﮕﻴﺮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﯽ ﺑﻪ‬
‫‪١١٠‬‬
‫ﺗﻮی دﺳﺖ هﻤﻪ ﺳﺎﻋﺖ اﺳﺖ روی دﯾﻮارهﺎ ﺳﺎﻋﺖ‬
‫ﺁنوﻗﺖ ‪ ١١٩‬هﻢ ﺳﺎﻋﺖ را اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫ﺧﺎﻧﻪات ﺁﺗﺶ ﺑﮕﻴﺮد ‪ ١٢۵‬ﺑﻪ دادت ﻣﯽرﺳﺪ‬
‫ﺷﻤﺎرﻩ ﻣﻌﺸﻮﻗﺖ را اﮔﺮ ﮔﻢ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﯽ ‪ ١١٨‬هﺴﺖ‬
‫ﺷﻤﺎرﻩ ﺗﻠﻔﻦ هﻢ داری‪ .‬ﺧﺮاﺑﯽ؟ ‪١١٧‬‬
‫ﻋﻤﺮت را ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﮔﻮﯾﺎ ﺳﭙﺮی ﮐﻨﯽ ‪١١٩‬‬
‫دﻟﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯽ ‪ ١۴۴‬ﻧﺪای ﻗﺮان‬

‫‪17‬‬
‫هﻮا اﮔﺮﭼﻪ ﺧﻮب اﺳﺖ اﻣﺎ ‪ ١٣۴‬ﺣﺎل و هﻮا را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ‬
‫هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺷﻤﺎرﻩ دارد‬

‫ﻣﻦ دروﻧﻢ ﺁﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ وﻗﺖ و ﺑﯽوﻗﺖ‬

‫ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﻧﺪارم ﻧﻪ از ﺧﺪا ﻧﻪ از ﺧﻠﻖ ﺧﺪا‬
‫ﺑﺮای اﯾﻦﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮم ﺗﻮ ﭼﻪ ﺷﻤﺎرﻩای را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮐﻨﯽ؟‬

‫‪18‬‬
 ‫ﭼﻬﺎرﺻﺪﺳﺎل ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬

‫ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل؟‬
‫ﻣﯽداﻧﻴﺪ ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ؟‬
‫ﭼﻪ اﻧﺼﺎﻓﯽ دارد اﯾﻦ ﺧﺪا‬
‫ﺗﻮی دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﮐﻪ هﺴﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺳﻮﺳﮏهﺎ هﻢ ﺗﻨﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ؟‬
‫ﻻکﭘﺸﺖ ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﺳﺮش را ﺗﻮی ﻻﮐﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺧﺪاﯾﻴﺶ ﻻکﭘﺸﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﭼﻄﻮر ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟‬
‫ﭼﻪ اﻧﺼﺎﻓﯽ دارد‬
‫ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻻکﭘﺸﺖ ﺗﻨﻬﺎ‪ ،‬ﺁدم را از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ درﻣﯽﺁورد‬
‫اﯾﻦ هﻢ ﺣﮑﻤﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا!‬

‫‪19‬‬
20
 ‫ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺷﻨﻮد‬

‫ﭘﺎی اول اﮔﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ‬

‫ﭘﺎی دوم ﺗﻤﺎم ﺟﺪاﯾﯽهﺎﺳﺖ‬
‫ﮔﻮش‬
‫ﺑﯽﻏﻴﺮتﺗﺮﯾﻦ ﻋﻀﻮ ﺑﺪن اﺳﺖ‬
‫واﺳﻄﻪی ﺑﯽﻗﺮاریهﺎی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ‬
‫وﻗﺘﯽ هﻤﻪ ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺸﺘﺶ را ﺑﺒﻴﻨﺪ‬
‫ﺑﯽﻏﻴﺮتﺗﺮﯾﻦ ﻋﻀﻮ ﺑﺪن اﺳﺖ‬
‫ﺑﺪﺗﺮ از ﭘﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ﭘﺎﺑﻪﭘﺎی دﯾﮕﺮی ﻣﯽﮔﺬارد‬

‫ﮔﻮش هﻢ ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺸﺘﺶ را ﺑﺒﻴﻨﺪ‬

‫ﮔﻮش ﻣﯽﺳﭙﺎری ﺑﻪ دﯾﮕﺮی‬
‫دل ﮐﻪ ﻣﯽﺳﭙﺎری اول ﮔﻮش را ﺳﭙﺮدﻩای‬
‫ﮐﻪ ﭼﮏ ﺑﯽﻣﺤﻠﯽ اﺳﺖ از ﺣﺴﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﭘﺮ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﺗﺎ اﺑﺪ‬

‫‪21‬‬
 ‫ﮔﻮش ﻣﯽﺳﭙﺎری ﺑﻪ ﺳﮑﻮت‬
‫ﯾﻌﻨﯽ ﺁﻣﺪ‪ ،‬رﻓﺖ‬
‫ﭘﺸﺖ ﮔﻮﺷﺖ را دﯾﺪی ﻣﺮا دﯾﺪی‬
‫ﺁﺧﺮ ﺟﺰ وﻧﮕﻮک ﺧﺮ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺶ را ﺑﺮﯾﺪ داد دﺳﺖ دﯾﮕﺮی‪...‬‬

‫هﻤﻴﻦﮐﻪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎرش ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬

‫و هﻴﭻ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﺪ و ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺷﻨﻮد‬
‫ﮔﻮش ﺑﯽﻏﻴﺮتﺗﺮﯾﻦ ﻋﻀﻮ ﺑﺪن اﺳﺖ‬

‫‪22‬‬
 ‫ﺧﻮاب ﺑﻮدم؟‬

‫ﺧﻮاب ﺑﻮدم‬
‫ﺑﻠﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮدم‬
‫در ﺧﻮاب دﯾﺪم ﮐﻪ ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ دﯾﺪم‬
‫از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ‬
‫اﻣﺎ ﺧﻮاب ﺑﻮدم‬
‫دﺳﺖ ﺑﺮدم ﺑﻪ ﮐﻨﺎرم‬
‫ﺑﻐﻠﺖ ﮐﺮدم‬
‫ﺧﻮاﺑﻢ را ﺑﻪ زﺑﺎن ﺁوردم‬
‫در ﺧﻮاب‬
‫ﺗﺎﮐﻴﺪ ﮐﺮدم‬
‫دﺳﺘﻢ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮد‬
‫ﺧﻮاﺑﻢ را ﺑﺮای ﺗﻮ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدم‬
‫ﺑﺮای ﺗﻮ هﻢ‬
‫ﺑﺮای ﺗﻮ هﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدم‬
‫و ﺗﻮ‬
‫ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺎدت ﺑﻮد ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﻧﻴﺴﺖ‬

‫‪23‬‬
 ‫هﻤﺴﺮی ﮐﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ از ﺑﺴﺘﺮ‬
‫ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻮدی ﮐﻪ ﺁن ﺷﺐ ﻧﺒﻮدی هﻴﭻ ﺷﺐ ﻧﺒﻮدی‬
‫ﮔﻔﺘﯽ ﺧﻴﺎﻟﺖ ﺑﻮد‬
‫ﺑﺮای ﺗﻮ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﭘﺮﺳﻴﺪی ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺷﺐ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم ﮐﺴﯽ ﺑﻮد؟‬
‫از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮد‬
‫ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮد‬
‫و هﻴﭻﮐﺲ ﻧﺒﻮد‬
‫ﺗﻮ ﻧﺒﻮدی ﺗﻮ و ﺗﻮ و ﺗﻮ هﻢ ﻧﺒﻮدﯾﺪ‬
‫دﺳﺘﻢ ﺑﻮد‬
‫ﺑﻐﻠﻢ ﺑﻮد‬
‫ﺗﻮ هﻢ ﻧﺒﻮدی‬
‫ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﻮاﺑﻢ‬
‫ﻧﻴﺴﺘﯽ‬
‫ﺑﻐﻠﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫و ﺧﻮاﺑﻬﺎﯾﻢ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫وﻗﺘﯽ هﻨﻮز ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪام از ﺧﻮاب‬
‫ﺗﻮ هﻢ ﻧﺒﻮدی‬
‫ﺑﻴﺪار ﺑﻮدم؟‬
‫ﺧﻮاب ﺑﻮدم‬

‫‪24‬‬
 ‫ﻣﺮد ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‬

‫ﺗﺎ ﻣﺮد ﺷﺪم ﻧﺎﻣﺮد ﺷﺪﻩ ﺑﻮد دﻧﻴﺎ‬

‫ﮔﻨﺪﻩﻻﺗﺶ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﯾﺪ‬
‫ﺗﺎ ﭘﺸﺖ ﮐﺮدم ﭘﺸﺖ ﮐﺮد ﺑﻪ دﻧﻴﺎ‬
‫رﻧﺞ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ﻣﻴﺎن دو اﻧﮕﺸﺖ‬
‫دود ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ از ﻻﺑﻼی دور‬

‫ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﻣﻦ از ﮐﻨﺎر ﺗﻮ ﻣﯽﮔﺬرم ﯾﺎ ﺗﻮ از ﮐﻨﺎرم ﻣﯽﮔﺬری‬

‫ﯾﺎ ﮐﻨﺎر از ﻣﺎ ﻣﯽﮔﺬرد ﺑﯽﺁنﮐﻪ ﺑﮕﺬرﯾﻢ‬
‫ﻣﻦ ﺑﻮدم و ﺗﻮ‬
‫ﻧﻮﺷﻴﺪﯾﻢ زدﯾﻢ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﮔﻔﺘﻴﻢ‬
‫ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﯾﻢ ﻧﻤﯽداﻧﻴﻢ ﮐﺪام ﯾﮑﯽﻣﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‬
‫ﺑﮕﺬرﯾﻢ‬
‫ﻟﺬﺗﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺖ هﺴﺖ‬

‫‪25‬‬
 ‫ﮔﺬﺷﺘﯽ‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻢ‬
‫وﻗﺘﯽ ﮔﺬﺷﺘﯽ و ﮔﺬﺷﺘﻢ از ﮐﻨﺎرت‬
‫ﯾﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻦ ﻣﺮد ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدم‬
‫ﺑﺎ ﺳﻴﮕﺎری ﻻی اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ‬
‫دﻧﻴﺎ زود ﺑﺰرگ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‬

‫‪26‬‬
 ‫هﻤﻴﺸﻪ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻻزم اﺳﺖ‬

‫ﺗﻴﮏﺗﺎک ﺳﺎﻋﺖ دﯾﻮاری‬

‫ﻣﻦ رو ﺑﻪ دﯾﻮار‬
‫دﯾﻮار رو ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﻦ‬
‫ﭼﻴﮏ ﭼﻴﮏ ﺁب‬
‫ﺁزارﺷﺎن ﻣﯽدهﻢ‬
‫در ﺧﻠﻮت‬
‫رو ﺑﻪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن‬
‫ﻣﻮزﻩ ﻟﻮور را ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ در روﯾﺎﺑﻴﻦهﺎ‬
‫ﺧﻮاب دﯾﺸﺒﻢ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﺑﺮای ﺧﻮدم‬
‫وﯾﻮﻟﻮﻧﺴﻞ ﭘﻴﻤﺎن ﯾﺰداﻧﻴﺎن دﯾﻮاﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺁدم را‬
‫ﺑﺎ ﺳﻴﮕﺎری ﺳﺮک ﻣﯽﮐﺸﻢ‬
‫ﺑﻪ روﯾﺎهﺎ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻢهﺎی ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻪاﻧﺪ‬
‫دوﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ﭘﺸﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‬
‫هﻤﻪ ﻣﺎ ﯾﮏﺟﻮرهﺎﯾﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﻴﻢ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش‬

‫‪27‬‬
 ‫ﯾﮏ ﻟﻴﻮان ﺁب ﺳﺮد ﻣﯽﺧﻮرم‬

‫ﻧﻪ‪ ،‬ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ‬

‫ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ اﺿﻄﺮاب هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ‬
‫ﯾﮏ دﻗﻴﻘﻪ ﻣﯽروم دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدم‬
‫ﺁﺧﺮش ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺎﻣﺪ اﯾﻦ ﺷﻴﺮ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ را درﺳﺖ ﮐﻨﺪ‬
‫ﺧﺐ‬
‫ﺁﻣﺎدﻩام‬
‫ﻣﯽﺧﻮاهﻢ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻤﻴﺮم‬

‫‪28‬‬
 ‫از ﺁﻗﺎﯾﯽﺗﺎن اﺳﺖ ﺧﺎﻧﻮم‬

‫ﺑﺮﮔﺮد‬
‫ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺒﻴﻨﻤﺖ‬
‫ﮐﻨﺎر ﺗﻮ ﺑﻴﺪارم ﺑﺎ هﻢﻧﺨﻮاﺑﮕﯽ‬

‫ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪﻩ اﺳﺖ‬

‫ﯾﮏ دﻧﻴﺎ ﭘﺸﺖ داری‬
‫ﻧﻤﯽﺧﻮاهﻢ ﺑﺒﻴﻨﻤﺖ‬
‫ﺑﺮﮔﺮد‬
‫اﻣﺎ ﻧﺮو‬
‫ﻣﯽﺧﻮاهﻢ از ﭘﺸﺖ ﺗﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‬

‫‪29‬‬
30
 ‫هﻤﻪ‬

‫هﻤﻪی ﻣﻦ ﺑﻪﺟﺰ ﻣﻦ‬

‫دﺳﺖ دارد در هﻤﻪی ﺗﻮ ﺑﻪﺟﺰ ﺗﻮ‬
‫ﺑﻪﺟﺰ ﺗﻮ ﻣﯽرﺳﻢ‬
‫هﻤﻪ هﺴﺘﻢ ﺑﻪﺟﺰ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮم‬
‫دﺳﺘﻢ از ﺗﻮ ﺑﻴﺮون ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ‬
‫هﻤﻪی ﻣﻦ ﺑﺎ هﻤﻪی ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاﺑﺪ‬
‫ﺑﻪﺟﺰ ﺗﻮ ﺑﻪﺟﺰ ﻣﻦ‬

‫‪31‬‬
32
 ‫اﻧﻘﻼب‬

‫در ﻋﺼﺮ ﭘﺎﯾﺎن اﻧﻘﻼبهﺎ‬

‫ﺻﺒﺢ‪ ،‬اﻧﻘﻼﺑﯽ رخ ﻣﯽدهﺪ‬
‫در دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ دو ﻧﻔﺮﻩ‬
‫ﻣﻦ اﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﻧﻤﯽﺷﻮد دﯾﮕﺮ‬

‫در اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺗﮏﻧﻔﺮﻩ‬

‫ﻣﻮج ﻣﻮج ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽرﯾﺰد‬
‫ﺗﻮی ﺧﻴﺎﺑﺎنهﺎ‬
‫ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺷﺎﻩ‬
‫ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺻﺪام‬
‫ﻣﺮگ ﺑﺮ ﭘﻴﻨﻮﺷﻪ‬
‫ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽﺷﻪ؟‬

‫از ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﮕﻮﯾﻴﺪ‬
‫ﺗﺎ اﻃﻼع ﺛﺎﻧﻮی‬
‫ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﯽ‬

‫‪33‬‬
 ‫ﻧﻪ اﺷﮏ‪ ،‬ﻧﻪ رﻧﺞ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻮ‬
‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ اﺳﺖ‬
‫ﭘﺪرﺳﮓ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮری ﺗﻤﺎم دورانهﺎﺳﺖ‬
‫در ﻋﺼﺮ ﭘﺎﯾﺎن اﻧﻘﻼبهﺎ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬

‫‪34‬‬
 ‫در ﻏﻴﺎب‬

‫ﺳﻴﮕﺎرم را ﺁﺗﺶ ﻣﯽزﻧﻢ‬

‫در هﻤﺎﻏﻮﺷﯽ ﻟﺐ و ﻓﻨﺠﺎن‬
‫در ﻏﻴﺎب اﺿﻄﺮاب اﻧﮕﺸﺖهﺎی ﻋﺎﺷﻖ‬
‫روی ﻟﺐهﺎی ﻋﺎﺷﻖﺗﺮ‬
‫ﻣﯽرﯾﺰد ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻣﺮد‬
‫در اﺟﺘﻤﺎع ﺗﮏﻧﻔﺮﻩ ﺑﺎران‬
‫ﺟﻤﺎع ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ و ﺳﻨﮕﻔﺮش‬
‫ﺣﺎل و هﻮای ﮔﻮﻧﻪهﺎﯾﻢ را دارد ﺑﺎد‬
‫ﻣﯽﺳﻮزد ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﯾﮏ ﻟﺐ و ﻓﻨﺠﺎن ﺑﯽﻟﺐ ﺗﻮ‬
‫ﻣﺮد ﮐﻪ در ﺑﺎران ﺁﻣﺪ‬
‫ﻣﯽﭼﺮﺧﺎﻧﻢ‬
‫دﺳﺖ در ﺧﻮدم ﻣﯽﺑﺮم‬
‫ﻧﻪ‬
‫ﻣﺎل ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﺣﺎل ﻧﻤﯽدهﺪ‬
‫ﺗﻮ ﺳﻴﮕﺎرت را روﺷﻦ ﮐﻦ‬
‫ﺣﺎل ﻣﯽدهﺪ‬

‫‪35‬‬
36
 ‫ﻗﺮار ﻧﺒﻮد‬

‫رﻓﺘﻢ ﺗﻮی ﺷﻬﺮ‬

‫در ﺑﺎغ وﺣﺸﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺮم ﻧﺪارد‬
‫ﭘﻴﺪاﯾﺖ ﮐﺮدم‬
‫دادم ﺑﻪ ﺗﻮ هﺮﭼﻪ ﮐﻪ داﺷﺘﻢ‬
‫ﻧﮕﺎهﻢ را ﮐﻪ زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮد در ﭼﺸﻤﻢ‬

‫ﺁوردﻣﺖ ﺑﻴﺮون از زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدم ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدم‬

‫ﺑﺎور ﮐﻦ ﺧﻮدم ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدم‬
‫ﻗﺮار ﻧﺒﻮد‬
‫ﻧﻪ اﺻﻼً ﻗﺮار ﻧﺒﻮد‬
‫ﻣﻦ و ﺧﻮدت را در ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﺑﺎغ وﺣﺶ ﻧﺪارد‬
‫در ﻗﻔﺲ ﺑﻴﻨﺪازی‬

‫و ﭘﻨﺠﻮل ﺑﮑﺸﯽ ﺑﻪ ﻧﮕﺎهﯽ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ داﺷﺘﻢ ﺑﻮد‬

‫اﺻﻼً ﻗﺮار ﻧﺒﻮد‬

‫‪37‬‬
38
 ‫دو ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ‬

‫ﻧﻴﻤﯽ از روز را ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽﮔﺬراﻧﻢ‬

‫ﻧﻴﻢ دﯾﮕﺮ را ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﻣﯽﻣﻴﺮم‬

‫‪39‬‬
40
 ‫ﺗﺎﻧﮕﻮی ﺗﮏﻧﻔﺮﻩ‬

‫ﺳﮑﻮت ﻧﻔﺲ ﻣﯽﮐﺸﺪ‬

‫ﻣﻦ رﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﻢ‬

‫‪41‬‬
42
 ‫ﻣﯽﮔﺬرد‬

‫ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮﺑﯽ ﺁﯾﻨﺪﻩ اﯾﻦ اﺳﺖ‬

‫ﮐﻪ هﻨﻮز ﻋﮑﺴﯽ از ﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ‬
‫ﮔﻴﺮم ﮐﻪ ﻋﮑﺎﺳﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ‬
‫در ﻟﺤﻈﻪای ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﮕﺎری ﮔﻮﺷﻪی ﻟﺐ ﻣﯽﮔﺬری‬
‫ﻣﯽﮔﺬرد‬
‫و ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻋﮑﺲهﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﻤﯽﮔﺬرد‬

‫‪43‬‬
44
 ‫دروغ‬

‫دروغ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ‬

‫ﻣﻌﻠﻢ ﮐﻼس اوﻟﻢ‬
‫ﻣﺪاد ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ ﭘﺎکﮐﻦ ﭘﺎک ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﭘﺎک ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎ هﻢ دروغ ﮔﻔﺘﻨﺪ‬
‫ﭘﺎکﮐﻦهﺎ ﭘﺎک ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻨﺪ‬
‫ﻣﻦ هﻢ دروغ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ‬
‫ﭘﺎک ﮐﻨﻴﺪ‬
‫اﻣﺎ ﺑﭽﻪهﺎ!‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﻻﻣﺼﺐ‬
‫ﭘﺎک ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‬

‫‪45‬‬
46
 ‫ﺟﺴﺪم‬

‫ﺟﺴﺪم را ﭘﻴﭽﻴﺪﻩاﻧﺪ ﻻی ﮔﺮﯾﻪ و زاری‬

‫ﺑﻪ ﻣﻮهﺎﯾﺖ ﭼﻨﮓ ﻣﯽزﻧﯽ‬
‫ﭼﻨﮓ ﻣﯽزﻧﻢ ﺑﻪ ﺧﺎک‬
‫ﻧﮕﺎهﺶ ﮐﻦ! ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ‬
‫ﺟﺴﺪ ﻧﻪ‬
‫ﺟﺴﺪﺗﺮم ﺑﺎ ﺑﻴﻨﯽام ﮐﻪ از ﮐﻔﻦ زدﻩ ﺑﻴﺮون‬
‫ﺗﺎ ﺑﻮی ﻣﻮهﺎﯾﺖ را از ﺑﺎد ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﻮی ﺟﺴﺪم را‬
‫ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﺖ ﺗﮑﻴﻪ دادﻩای ﺑﻪ درﺧﺖ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ‬
‫ﮐﻨﺎرت ﻣﻴﺎن ﮔﺮﯾﻪ و زاری‬
‫ﺻﺪا ﻣﯽﺑﺮم ﺑﻪ ﺧﺎک‬
‫ﺗﺎ ﻧﺸﻨﻮم‬
‫درﺧﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻮهﺎی ﻗﺮﻣﺰ و ﭼﺸﻤﺎن ﻗﺮﻣﺰ و ﻟﺒﺎن ﻗﺮﻣﺰ ﺑﮕﻮﯾﺪ‬
‫ﻧﮕﺎهﺶ ﮐﻦ‪ ،‬ﻣﺮدﻩ!‬

‫‪47‬‬
48
 ‫داﺷﺘﻢ‬

‫داﺷﺘﻢ ﺗﻮ را ﻣﯽداﺷﺘﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺧﺮاش ﺑﺮداﺷﺘﻢ‬
‫داﺷﺘﻢ ﺧﺮاﺷﻢ را ﻣﯽداﺷﺘﻢ‬
‫درد داﺷﺖ‬
‫ﺗﻮ را ﺑﺮداﺷﺖ‬
‫دﯾﮕﺮ داﺷﺘﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﻮ را ﻣﯽداﺷﺘﻢ‬

‫‪49‬‬
50
 ‫ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﻧﻴﺴﺘﯽ‪ ،‬ﭘﺪﯾﺪﻩهﺎﯾﯽ‬
‫دﺳﺘﺖ را ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ‬
‫ﻧﻤﯽدادی‬
‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ را ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ‬
‫ﻧﻤﯽدادی‬
‫ﭼﻴﺰی ﮐﻪ هﺴﺖ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺗﻮﯾﯽ‬
‫دﺳﺘﺖ را ﻣﯽﺧﻮاهﻢ‬
‫دﺳﺘﺖ را‬
‫ﻟﺒﺎﻧﺖ را‬
‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ را ﻣﯽدهﯽ‬
‫ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﻧﻴﺴﺘﯽ‪ ،‬هﺴﺖهﺎﯾﯽ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاهﻢ‬
‫ﻧﻤﯽدهﯽ‬

‫‪51‬‬
52
 ‫ﻣﺜﻞِ ﺧﻮدم‬

‫ﮔﺎو ﺷﺎﯾﺪ وﻗﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ ﻣﺎغ ﺑﮑﺸﺪ‬

‫ﺧﺮﮔﻮش ﮔﻮﺷﻬﺎﯾﺶ را ﺗﮑﺎن ﺑﺪهﺪ‬
‫ﺧﺮس ﺑﺨﻮاﺑﺪ‬
‫اﺳﺐ ﺷﻴﻬﻪ ﺑﮑﺸﺪ‬
‫ﺁدﻣﻴﺰاد‬

‫ﮔﺎو‬ ‫ﻣﺜﻞ‬
‫ﺧﺮﮔﻮش‬ ‫ﻣﺜﻞ‬
‫ﺧﺮس‬ ‫ﻣﺜﻞ‬
‫اﺳﺐ‬ ‫ﻣﺜﻞ‬
‫ﺁدﻣﻴﺰاد‬ ‫ﻣﺜﻞ‬

‫ﻣﻦ اﻣﺎ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ‬

‫ﮔﺎو ﺷﺎﯾﺪ وﻗﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ ﻣﺎغ ﺑﮑﺸﺪ‬
‫ﻣﺜﻞ ﺧﻮدم‬

‫‪53‬‬
54
 ‫ﭘﺎلﻣﺎلِ ﻣﻦ‬

‫دﮐﺘﺮ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻧﮑﺶ‬

‫ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ‬
‫ﯾﮏ ﭘﺎﮐﺖ ﺳﻴﮕﺎر ﭘﺎلﻣﺎل‬
‫هﻤﺎن ﮐﻪ وﻧﻪﮔﺎت ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ‬
‫دو ﭘﺎﮐﺖ در روز‬
‫ﺑﺎ ‪ ۴‬ﻣﻴﻠﯽﮔﺮم ﻗﻄﺮان و ﻧﻴﮑﻮﺗﻴﻦ ‪ ٠/٣‬ﻣﻴﻠﯽﮔﺮم‬
‫و هﺸﺘﺎد ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ‬
‫از ﺳﻮﭘﺮﻣﺎرﮐﺖ اﻣﻴﻦ )ﯾﮑﯽ از ﺳﻮﭘﺮ ﻣﺎرﮐﺖهﺎی دﻧﻴﺎ(‬
‫ﻧﻪ وﻧﻪﮔﺎت را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ‬
‫ﻧﻪ ﻣﺮا و ﻧﻪ ﺗﻮ را‬

‫ﻧﺨﯽ ‪ ٢۵‬ﺗﻮﻣﻦ‬
‫ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ رﻧﺞ‬
‫ﺳﻴﮕﺎر را ﻣﯽﮔﺬارم ﮔﻮﺷﻪ ﻟﺒﻢ‬
‫"دﺧﺎﻧﻴﺎت ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﯽ ﺳﺮﻃﺎن‬
‫و ﺑﺮای ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﻀﺮ اﺳﺖ"‬

‫‪55‬‬
 ‫هﻴﺲ!‬
‫ﺑﻪ ﺗﻤﺎم رﻧﺞهﺎی ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻴﺎز دارم ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ‬

‫‪56‬‬
 ‫ﺷﺶ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺑﺮای دﻟﺘﻨﮕﯽ‬

‫‪١‬‬
‫ﺗﺎ ﺑﺎد ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﺁن ﻃﺮﻓﺖ‬
‫اﯾﻦ ﻃﺮف ﭘﺲ ﻣﯽاﻓﺘﻢ‬
‫‪٢‬‬
‫زﯾﺮ ﺗﺎﺑﻠﻮی در اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﯽ‬
‫ﭼﺸﻢ ﻣﯽﭼﺮاﻧﻢ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺧﺎﻟﯽات‬
‫و ﻧﺎﻣﺖ را اﺳﺘﻌﻤﺎل ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫‪٣‬‬
‫ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎل ﺁدﻣﻴﺰاد ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‬
‫ﺷﺎﻧﻪهﺎی ﻓﺮﺷﺘﻪ را ﺷﺎﻧﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫‪۴‬‬
‫دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﯽﺑﺮم‬
‫در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺗﺴﻠﻴﻢ‬
‫‪۵‬‬
‫راﻩ دﻧﺒﺎﻟﺖ اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‬
‫ﻣﻦ دﻧﺒﺎل راﻩ اﻓﺘﺎدﻩام‬
‫ﻣﯽاﻓﺘﻢ‬
‫دﻧﺒﺎل ﺧﻮدم راﻩ ﻣﯽاﻓﺘﻢ‬

‫‪57‬‬
 ‫‪۶‬‬
‫ﺗﺎ ﺑﺎد ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﺁن ﻃﺮﻓﺖ‬
‫ﺧﻴﺎﻟﺖ را هﻢ‬
‫ﺑﺎد ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‬
‫ﺣﺘﺎ ﻧﻴﺴﺘﯽ‬
‫ﺗﺎ ﺧﻴﺎﻟﻢ را راﺣﺖ ﮐﻨﻢ‬

‫‪58‬‬
 ‫ﺷﺮط ﺑﻨﺪی‬

‫ﺷﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم‬
‫اﮔﺮ از ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﯽ‬
‫ﻓﺮق ﻣﻦ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺁدم دﯾﻮاﻧﻪ ﭼﻴﺴﺖ‬
‫ﺷﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم‬
‫ﻣﻦ رواﻧﻢ را در ﺗﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن هﺪر ﻧﻤﯽدهﻢ‬
‫ﻣﯽروم دوﭼﺮﺧﻪﺳﺎزی‬
‫و ﺑﺎ رواﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪای را ﺑﻪهﻢ ﺑﺰﻧﺪ‬
‫روﯾﺎهﺎی ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﯾﮏ ﻣﺸﺖ دﯾﻮاﻧﻪ را‬
‫رواﻧﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﺷﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم‬

‫‪59‬‬
60
 ‫هﻢﺳﺮ‬

‫هﻤﺴﺮش را از دﺳﺖ داد‬

‫ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽاش ﻓﻬﻤﻴﺪﻧﯽﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫هﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺪون هﻤﺴﺮ‬
‫ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺁدم ﺷﺒﻴﻪﺗﺮ اﺳﺖ‬
‫ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎ هﻤﺴﺮ‬

‫هﻤﺴﺮش هﻢ او را از دﺳﺖ داد‬

‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺪون از دﺳﺖ دادن هﻤﺴﺮ‬
‫ﻧﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺪون هﻤﺴﺮ اﺳﺖ‬
‫اﯾﻨﺠﻮری ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‬

‫‪61‬‬
62
 ‫ﺧﻴﺎل‬

‫در ﭘﻴﺮاهﻨﺖ ﻋﺮق ﻣﯽﮐﻨﻢ‬

‫در ﺷﻠﻮارت ﻣﯽاﯾﺴﺘﻢ‬
‫در ﻟﺒﺎﺳﻬﺎی ﺧﻠﻮﺗﺖ‪ ،‬ﺧﻠﻮت ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﺧﻴﺲ ﻣﯽﺷﻮی‬

‫‪63‬‬
64
 ‫ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ‬

‫ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل هﻤﻪ ﺟﻬﺎن‬

‫ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻣﯽﺗﻴﺮﯾﺒﺘﻴﻠﻴﻦ ‪ ١٠‬ﻣﻴﻠﯽﮔﺮﻣﯽ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺑﻨﺪ‬
‫ﭼﻪ ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽِ راﺣﺘﯽ دارد ﻟﺒﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮدﻩ ﯾﮏ روز‬
‫و ﯾﮏ ﺷﺐ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺸﻨﻮد ﻣﻦ ﻧﻴﺰ‬
‫ﯾﻌﻨﯽ دوﺳﺘﺖ دارم‬
‫ﺑﺪون ﻗﺮص ﺑﺎ ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺑﺪ ﺟﻬﺎن‬

‫ﺁن دﺧﺘﺮک ﭼﻬﺎردﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺗﺎزﻩ زدﻩ ﺑﻴﺮون‬

‫از دو ﺳﻤﺖ راﺳﺖ و ﭼﭗ‬
‫از هﺮ ﺳﻮ ﺑﯽﺧﻮاب اﺳﺖ و ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ‬
‫ﻣﻦ ﺑﯽﺧﻮاﺑﻢ‬
‫ﺑﯽﺧﻮابِ ﺗﻤﺎم ﺧﻮابهﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن دارد‬
‫و ﺑﯽﺧﻴﺎل!‬
‫ﺟﻬﺎن ﺧﻴﻠﯽ هﻢ ﺑﺰرگ ﻧﻴﺴﺖ‬

‫‪65‬‬
 ‫ﯾﻌﻨﯽ ﺁﻣﯽﺗﺮﯾﺒﺘﻴﻠﻴﻦ ‪ ١٠‬ﻣﻴﻠﯽﮔﺮﻣﯽات ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫و ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ‪ ،‬دراگاﺳﺘﻮر ﺷﺒﺎﻧﻪروزی را هﻢ ﺧﻮاﺑﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‬
‫ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺳﮑﻮت‬
‫ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻮاب اﺳﺖ وﻗﺖ ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ‬
‫ﺧﺪا ﮐﻨﺪ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ‬
‫ﮐﺴﯽ ﺑﮕﻮﯾﺪ دوﺳﺘﺖ دارم‬
‫ﺑﻪ دﺧﺘﺮک ﭼﻬﺎردﻩ ﺳﺎﻟﻪ‬
‫از ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ ﺧﻮاﺑﺶ ﺑﺮدﻩ‬
‫ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ اﺳﺖ روی دو ﻗﻠﺒﺶ‬

‫‪66‬‬
 ‫ﺗﻤﻌﻠﯽ ﻣﻌﮏ‬

‫دﻧﻴﺎ را ﺑﺮای ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺁﻓﺮﯾﺪ‬

‫در رﯾﺘﻢهﺎی ﺗﻮ در اﻓﻌﺎل ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺁ اِس ﺁ‬
‫ُﻧﻮاﻓﻦ‬
‫ﺁواﻣﻴﮕﺮن‬
‫ﺳﻴﺘﺎﻟﻮ ﭘﺮام‬
‫ارﮔﻮ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺳﯽ‬
‫در اﻓﻌﺎل ﻣﺴﮑﻦ ﺻﺮف ﻣﯽﺷﻮم‬
‫ﺑﯽﺗﻮ ﺑﮕﻮ ﺧﺪا‬
‫ﺧﺪا ﭼﻄﻮر ﺗﻨﻬﺎﯾﯽاش را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫هﺎ؟‬

‫‪67‬‬
68
 ‫ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ…‬

‫ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺳﺴﺖ اﺳﺖ‬

‫ﺑﻪ ﺧﺎک ﮐﻪ ﺳﺴﺖﺗﺮ‬
‫دﺳﺖ ﻣﯽزﻧﻢ‬
‫و ﺧﺎک ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﯽ را ﮐﻪ اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺑﻪ اﻓﻌﺎﻟﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪاﻧﺪ‬
‫ﻣﯽزﻧﻢ ﺑﻪ ﺧﺎک‬
‫و ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﯽﺁورد‬

‫‪69‬‬
70
 ‫ﺗﺠﺎوز‬

‫ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﻮ ﺗﺠﺎوز ﻣﯽﮐﻨﻢ‬

‫از ﭼﻴﺰی ﻧﻤﯽﮔﺬرم‬
‫ﻓﮑﺮی در ﻣﻦ ﻣﯽﮔﺬرد‬
‫از ﺗﻮ ﻣﯽﮔﺬرد‬
‫ﮐﻪ از ﻣﻦ ﻧﻤﯽﮔﺬری‬

‫دﺳﺘﺖ را ﺑﺮ دﺳﺘﺖ ﻣﯽﮐﺸﯽ‬

‫ﻟﺒﺖ را ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺳﻴﮕﺎر ﻣﯽدهﯽ‬
‫ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺳﻴﮕﺎر‬
‫ﻣﺎ اﺻﻮﻻً ﭼﻴﺰهﺎی دﺷﻮاری هﺴﺘﻴﻢ‬
‫دﺳﺘﺖ را ﮐﻪ دﺳﺘﻢ اﺳﺖ ﺑﺮ دﺳﺘﺖ ﻣﯽﮐﺸﯽ‬
‫ﺳﻴﮕﺎرت را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻦ‬
‫راﺳﺖ ﺑﺎﯾﺴﺖ‬

‫‪71‬‬
72
 ‫دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‬

‫ﻣﺴﺎﻟﻪ دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‬

‫ﯾﮑﺪﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫دو دﺳﺖ داری‬
‫ﯾﮏ ﺳﺮ و دو ﮔﻮش‬
‫دﺳﺖ ﺧﻮدت ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﮐﻪ دﺳﺖ ﻣﯽﮐﺸﯽ از ﻣﻦ‬
‫دﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﺸﻢ‬
‫ﺑﺮ دﺳﺖ ﺗﻮ‬
‫دﺳﺖ ﺗﻮ دﺳﺖ ﺧﻮدت ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﻣﻦ هﺴﺘﻢ‬
‫ﺗﻮ هﺴﺘﯽ‬
‫ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﺮ و دو ﮔﻮش‬
‫ﻣﺴﺎﻟﻪ دﺳﺖ ﻣﻦ هﻢ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫دﺳﺖ ﻣﻦ دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﻣﺴﺎﻟﻪ ﯾﮏ دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ‬

‫‪73‬‬
74
 ‫ﻓﺮهﻨﮓ ﻟﻐﺖ‬

‫زﯾﺰا در ﻓﺮهﻨﮓ ﻟﻐﺖ‪:‬‬

‫ﭘﺮﻧﺪﻩای ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﯽﺧﻮاﺑﺪ‬
‫و ﭘﺎهﺎﯾﺶ را رو ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﮕﻪ ﻣﯽدارد‬
‫ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎن اﮔﺮ روﯾﺶ اﻓﺘﺎد ﻟﻪاش ﻧﮑﻨﺪ‬

‫ﻣﻦ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩام ﭼﻴﺰی روﯾﻢ ﻧﻤﯽاﻓﺘﺪ‬

‫ﻟﻪ ﻣﯽﺷﻮم‬

‫ﻣﻦ در ﻓﺮهﻨﮓ ﻟﻐﺖ‪:‬‬

‫اول ﺷﺨﺺ ﻣﻔﺮد‬

‫‪75‬‬
76
 ‫ﮐﻨﺎرش ﻣﯽﮔﺬارم‬

‫ﮐﻮروش ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‬
‫ﻗﺸﻨﮓ اﺳﺖ‬
‫اﻣﺎ اﻓﺘﺎدﻩای ﺗﻮی دام ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ را ﻣﺤﺪود ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺑﻴﺎ از اﯾﻦ ﻓﻀﺎ ﺑﻴﺮون‬
‫ﮐﻮروش ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﻴﺮ‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ‬
‫اﻓﺘﺎدﻩام در دام ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎﯾﻢ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺁرﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارم‬
‫ﮐﻠﻤﺎﺗﻢ را ﻣﺤﺪود ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺣﻖ ﺑﺎ اوﺳﺖ ﻧﻪ؟‬
‫ﻧﻪ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻨﺎر ﻣﯽﮔﺬارم اﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ را‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را‬
‫ﺁرﻩ ﮐﻨﺎرش ﻣﯽﮔﺬارم‬

‫‪77‬‬
78
 ‫ﺧﺪای ﻗﺎدر ﻣﺘﻌﺎل‬

‫ای ﺧﺪای رﺣﻤﺎن و رﺣﻴﻢ‬

‫اﺳﻢ دﺧﺘﺮ هﻤﺴﺎدﻩ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺑﻮد ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻮدم‬
‫ﻋﺸﻖ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺑﻮد ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ ﺑﻪ هﻢ ﻻی دﯾﻮارهﺎی ﻗﺪﯾﻢ‬
‫دﻧﻴﺎ ﺧﻮاب رﻓﺖ ﺗﺎ ﻣﺎ زدﯾﻢ ﺑﻴﺮون از ﺷﮑﻢ‬
‫دﻧﻴﺎ ﺑﺮای ﻣﺎ ﭼﻪ ﺧﻮاﺑﯽ دﯾﺪ‬
‫ﺧﻮاب رﻓﺘﻢ روی ﭘﺎهﺎی دﻟﻬﺮﻩ‬
‫ﭘﺸﺖ ﻧﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ﺧﻮﻧﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﭘﺲ ﮐﻮ ﺑﺪﻩ ﮐﺎرت ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ‬
‫ﺧﻮاب ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻋﺎﻗﺪ ﺧﻮاﻧﺪ ﺧﻄﺒﻪ را‬
‫و ﻣﻦ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪم ﮐﺪام ﭘﺎﭼﻪات را ﮐﺮدی در ﻣﺎﺗﺤﺖ ﻣﺒﺎرﮐﻢ‬
‫ﮐﻪ از ﻻﻏﺮی ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﻧﻪ ﺑﻪ دﯾﻮار ﺑﻪ ﮐﻤﺮم‬
‫ﺧﻮاب ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻣﺎﺗﺤﺘﻢ ﺟﺎن ﻧﮕﺮﻓﺖ از ﻣﺮغهﺎی ﻣﺎﺷﻴﻨﯽ‬

‫‪79‬‬
‫دﺧﺘﺮ هﻤﺴﺎدﻩ ﻣﺎل ﺧﻮدت دﺧﺘﺮهﺎی دﯾﮕﺮ هﻢ ﻣﺎل ﺧﻮدت‬
‫ﻣﺎل ﻣﻦ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺑﺮای اﺑﺪ‬
‫راﻩ راﺳﺖ هﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﻮد و راﺳﺖ ﻧﺒﻮد‬
‫ﻓﻘﻂ ﭘﺸﺖ دﯾﻮار راﺳﺖ ﺧﻴﺎل ﺑﻮد راﺳﺖ ﺑﻮد‬
‫ﻣﺎل هﻴﭻ ﮐﺲ ﻧﺒﻮد‬
‫ﭼﻪ ﺑﮑﺎرﺗﯽ دارد اﯾﻦ راﻩهﺎی ﻧﺮﻓﺘﻪ‬

‫ای ﺧﺪای ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ‬

‫ﻧﻪ ﺧﺎﯾﻪاش را دارم ﺧﻮدم را ﺑﮑﺸﻢ‬
‫ﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺧﻮاﺑﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻢ دﯾﺪﻩای ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﻨﻢ‬
‫ﺷﺎﺧﺖ را از ﻣﻦ ﺑﮑﺶ ﺑﻴﺮون‬
‫ﻧﻬﺎﯾﺘﺶ ﯾﺎ ﺷﻌﺮ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ‬
‫ﯾﺎ ﺷﻠﻮارم را ﺧﺮاب ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﻧﺘﺮس ﺧﺪای ﻗﺎدر ﻣﺘﻌﺎل‬
‫هﻴﭻ ﺁﻟﺖ ﻣﺒﺎرﮐﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ از ﺧﻮاب ﺑﻴﺪارم ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪80‬‬
 ‫ﭘﺎرﮔﯽ‬

‫ﻧﻴﻤﯽ از زﻧﺪﮔﯽ را ﻣﯽﮐﻨﻢ‬

‫ﻧﻴﻤﯽ را ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﻧﻴﻢ دﯾﮕﺮ را ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ‬
‫ﮐﻮﻧﺖ را ﺑﺮای هﻴﭻ ﭼﺸﻤﯽ ﭘﺎرﻩ ﻧﮑﻦ‬
‫ﭼﺸﻢهﺎ از ﮐﻮن ﺑﺨﻴﻪ ﺧﻮردﻩ ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ‬
‫روز ﺑﻪ دﯾﺸﺐ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽﺷﺪ‬
‫ﺷﺐ از ﻧﻴﻤﻪ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ‬
‫ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد‬
‫ﯾﮏ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺧﻮدم را ﭘﺎرﻩ ﻣﯽﮐﺮدم‬
‫ﺑﺮای ﺳﻮراﺧﯽ ﮐﻪ در ﻣﻦ اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد‬
‫ﺗﻮ ﭼﻴﺰی ﻧﻤﯽﮔﻔﺘﯽ‬
‫ﺑﺮای اﯾﻦﮐﻪ روﯾﺎ ﺑﺒﺎﻓﻢ در ﺷﺒﯽ ﮐﻪ در ﭼﺸﻢ ﺗﻮ‬
‫ﺑﻪ ﻧﻴﻤﻪی دﯾﮕﺮ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﻧﺒﻮد‬
‫ﻣﯽﺧﻨﺪی‬
‫ﺑﻪ ﺳﻮراخهﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﻴﻪ زد‬
‫ﺣﺘﺎ ﺑﻪ ﻻﯾﻪی ازن‬
‫ﺑﻪ ﺁن ﻧﻴﻤﻪام ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫‪81‬‬
82
 ‫هﻔﺖ ﻧﻮار ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺑﺎﻟﺪار ﻣﺘﻮﺳﻂ‬

‫ﺑﺎ دﺳﺘﺎن ﺷﻞ ﭘﺎهﺎی ﮔﻞ‬

‫ﻣﯽﮔﻴﺮم ﺑﻪ ﺗﻮ‬
‫ﺑﻪ ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪ‬
‫از هﺮ دری درد دارﻧﺪ اﯾﻦ ﺳﻠﻮلهﺎ‬
‫زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﻤﺎرﻩی هﻔﺖ‬
‫ﺑﻪ هﻔﺘﻪ ﻧﮑﺸﻴﺪﻩ‬

‫‪83‬‬
 ‫ﺑﺎ ﻓﻨﺮهﺎی ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﻴﺪم‬
‫ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺁب ﺷﺪ‬
‫ﺑﺎ دهﻨﺶ ﺁب‬
‫ﺑﺎ ﮔﻮﺷﺶ‬
‫ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺶ‬
‫ﺁب ﺑﻮد ﻣﯽﺧﻮرد‬
‫از ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺁبهﺎی ﺑﺮ ﺑﺎد رﻓﺘﻪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻮب ﺑﺮﻧﻤﯽﮔﺮدﻧﺪ‬
‫ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻣﯽﺷﻮد از زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﻤﺎرﻩی هﻔﺖ ﮐﻪ رﻓﺖ‬

‫ﺗﺎ ﻋﺎدت ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ روز ﻣﯽﺷﺪ ﺑﺮاﯾﺖ‬

‫ﺑﻪ وﻗﺖ ﻧﻴﻮﯾﻮرک ﻣﯽﻣﺮد‬
‫ﺑﻪ وﻗﺖ ﺗﻬﺮان زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮد‬
‫ﺗﻮی اﯾﻦ ﺳﻠﻮل روﺣﯽ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺴﺖ هﺴﺖ‬
‫در را ﺑﺴﺖ درد ﺁﻣﺪ‬

‫ﮔﻮﺷﻢ را دراز ﮐﺮدﻩاﻧﺪ‬

‫دﻣﻢ را ﺗﮑﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ‬
‫زﺑﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﻋﺎدت ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‬
‫رﻧﮓ ﻋﻮض ﻣﯽﮐﻨﺪ در هﻔﺖ روز‬
‫ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﻗﺮﻣﺰﺗﺮ‪ ،‬ﻗﺮﻣﺰﺗﺮﺗﺮ‪ ،‬ﻗﺮﻣﺰﺗﺮﻗﺮﻣﺰﺗﺮ‬
‫ﺣﺘﺎ از ﻗﺮﻣﺰﺗﺮهﻢ ﺗﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‬
‫زﺑﺎن ﺑﺴﺘﻪ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﻣﻦ ﮐﺴﯽ را ﻧﮑﺸﺘﻪام‬
‫ﺳﻠﻮل را ﺁرام ﺑﮑﺸﻴﺪ‬
‫ﺁب ﺁب ﺁب‬
‫ﺑﺮای اﯾﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺁب‬
‫هﻔﺖ ﻧﻮار ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺑﺎﻟﺪار ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺒﺮﯾﺪ‬
‫زﺑﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫‪84‬‬
 ‫وﺣﺸﯽ‬

‫ﻣﺜﻞ ﺁرام رام ﻣﯽﺷﻮد‬

‫از ﻻی ﺧﻮدت ﺑﺎﻻ اﯾﺴﺘﺎدﻩ‬
‫ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ‬
‫ﺳﻴﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﺪ‬

‫‪85‬‬
 ‫ﮐﻠﻤﺎت درﮔﻴﺮ اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫ﺁن ﺳﺎلﭼﻘﺪر ﺑﺮف ﻣﯽﺑﺎرﯾﺪ‬

‫ﺁﺳﻤﺎن در ﺗﻮ ﭘﺮواز ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫ﺁرام ﻣﺜﻞ ﺁهﺴﺘﻪ‬

‫دو هﻔﺘﻪ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ‬
‫ﭼﻘﺪر ﭘﻴﺶ ﭘﺲ اﻓﺘﺎدی‬
‫ﺗﻮ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪاری‬
‫ﻣﻦ ﺟﻮﻧﺪﻩ‬
‫ﺁرام ﻣﺜﻞ وﺣﺸﯽ‬
‫ﻣﯽﺟﻮدم‬
‫ﻗﻮرﺗﻢ ﻧﻤﯽدهﺪ ﺁرام‬
‫ﻧﻴﺴﺘﻦ ﻣﻦ در ﺳﮑﺴﮑﻪهﺎﯾﺖ‬
‫ﭘﺮواز ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ‬

‫ﺗﻮ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪاری‬
‫ﻣﻦ وﺣﺸﯽ‬
‫ﻣﺜﻞ ﺁرام‬

‫‪86‬‬
 ‫و ﺷﻴﻄﺎن‪ :‬ﺑﯽﭘﺪری ﭘﺪرم را درﺁوردﻩ اﺳﺖ‬

‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن‬
‫ﻣﯽﺧﻮرم‬
‫ﺗﻮ ﻣﺴﺘﯽ و ﻣﻦ دﯾﻮاﻧﻪ‬
‫از ﺑﻨﺪﮔﯽ ﮔﺮﯾﺨﺘﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺑﻨﺪد‬
‫ﺟﺰ ﻋﻬﺪ ﺑﻪ ﻗﺴﻢ‬
‫و هﻢ ﻓﻴﻬﺎ ﺧﺎﻟﺪون‬
‫ﻗﺴﻢهﺎ ﭘﺲ از اﻋﻮذ ﺑﺮب اﻟﺸﻴﻄﺎن‬
‫ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﮐﻪ ﻧﻤﯽﭘﺮﺳﺘﺪ‬
‫ﻟﺒﺖ را ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻦ‬

‫‪87‬‬
88
 ‫ﺑﺮف‬

‫ﺳﺮدم ﺑﻮد‬
‫اﻓﺘﺎدم ﺗﻮی ﺑﺮف‬
‫ﮔﺮﻣﻢ ﺷﺪ‬

‫‪89‬‬
90
91
92