‫ﺗﺪرﻳﺲ در ﻛﻼﺳﻬﺎي‬

‫اﻃﻔﺎل‬

‫)ﻛﻼس او‪‬ل(‬

‫ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﻪ روﺣﻲ‬

‫ﻛﺘﺎب ﺳﻮ‪‬م‬

‫ﻃﺎ – ‪ 160‬ب‬
 ‫ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﻛﺘﺐ روﺣﻲ‪:‬‬

‫ﺗﺄﻣﻼﺗﻲ ﺑﺮ ﺣﻴﺎت روح اﻧﺴﺎن‬ ‫ﻛﺘﺎب او‪‬ل‬

‫»ﻓﻬﻢ آﺛﺎر ﺑﻬﺎﻳﻲ«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت«‬

‫»ﺣﻴﺎت و ﻣﻤﺎت«‬

‫ﻗﻴﺎم ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ‬ ‫ﻛﺘﺎب دو‪‬م‬

‫»ﺷﻮق ﺗﺒﻠﻴﻎ«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»ﺗﺰﻳﻴﺪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت در ﻣﻮاﺿﻴﻊ اﻣﺮي«‬

‫»ﻣﻌﺮّﻓﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎﻳﻲ«‬

‫آﻣﻮزش دروس اﻣﺮي ﺑﻪ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻛﻼس او‪‬ل‬ ‫ﻛﺘﺎب ﺳﻮ‪‬م‬

‫»ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﺒﺎﻧﻲ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ ﺑﻬﺎﻳﻲ«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼس او‪‬ل اﻃﻔﺎل«‬

‫»ادارة ﻛﻼس ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل«‬

‫دو ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮر اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﺘﺎب ﭼﻬﺎرم‬

‫»ﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ ﻳﻮم«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮﺑﺎب«‬

‫»ﺣﻴﺎت ﺣﺸﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ«‬

‫آﻣﻮزش ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻛﻼس دو‪‬م و ﺳﻮ‪‬م‬ ‫ﻛﺘﺎب ﭘﻨﺠﻢ‬

‫»دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼس دو‪‬م اﻃﻔﺎل«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼس ﺳﻮ‪‬م اﻃﻔﺎل«‬

‫ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮاﷲ‬ ‫ﻛﺘﺎب ﺷﺸﻢ‬

‫»ﻃﺒﻴﻌﺖ روﺣﺎﻧﻲ ﺗﺒﻠﻴﻎ«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»ﺧﺼﺎﺋﺺ و وﻳﮋﮔﻴﻬﺎي ﻣﺒﻠّﻎ«‬

‫»اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ«‬

‫‪2‬‬
‫ﻳﺎري ﺑﻪ دﻳﮕﺮان در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﺘﺐ ‪6 -1‬‬ ‫ﻛﺘﺎب ﻫﻔﺘﻢ‬

‫»ﺳﺒﻴﻞ روﺣﺎﻧﻲ«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»ﺗﻴﻮﺗﺮ ﺷﺪن«‬

‫»اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﻨﺮﻫﺎ«‬

‫ﻋﻬﺪ و ﻣﻴﺜﺎق‬ ‫ﻛﺘﺎب ﻫﺸﺘﻢ‬

‫»ﻣﻴﺜﺎق اﻟﻬﻲ«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»ﻣﻴﺜﺎق ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ«‬

‫ﻛﺘﺎب ﻧﻬﻢ رﻓﺎه ﺧﺎﻧﻮاده‬

‫»ﺣﻴﺎت ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻬﺎﺋﻲ«‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪:‬‬

‫»اﻋﻄﺎء‪ ،‬اﺳﺎس روﺣﺎﻧﻲ رﻓﺎه«‬

‫‪3‬‬
 ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻮاﺿﻴﻊ‪:‬‬

‫‪ -1‬ﻫﻤﻜﺎران ﮔﺮاﻣﻰ‬
‫‪ -2‬ﺑﺮﺧﻲ از اﺻﻮل ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻲ‬
‫‪ -3‬دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل – ﻛﻼس او‪‬ل‬
‫‪ -4‬ﭘﺎﻧﺰده درس ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل‬
‫‪ -5‬اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل‬

‫‪4‬‬
 ‫ﻫﻤﻜﺎران ﮔﺮاﻣﻲ‪:‬‬
‫اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ ﺑﺨﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺪف آن ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اﺷﺨﺎﺻﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺧﺪﻣﺖ ﻋﻈﻴﻢ و‬
‫ﻣﺒﺎرك اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي ﻣﻨﻈّﻢ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ روﺣﺎﻧﻲ اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬و ﻓﺮض ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺮادي ﻛﻪ آن را‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻻاﻗﻞ ﻛﺘﺎب ﻳﻚ روﺣﻲ را ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﺎﻧﺪه اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎت اﷲ در ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ از اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﮔﺮﻣﻲ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﻲ ﺷﻮد‬
‫ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ اﮔﺮ ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﻪ روﺣﻲ ﺑﺮﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﺗﺄﻛﻴﺪ زﻳﺎدي ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﻳﻞ و اﺻﺮار ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺗﺎزه‬
‫ﺗﺼﺪﻳﻖ‪ ،‬ﻋﻠﻲ اﻟﺨﺼﻮص در ﻣﻨﺎﻃﻖ روﺳﺘﺎﻳﻲ و ﺣﻮﻣﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺑﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎﻟﺸﺎن ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ‬
‫ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻣﻼً ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻫﻴﭻ ﮔﺎه ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﻛﺎﻓﻲ ﺟﻬﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺎزِ ﻛﺎﻣﻼً ﺑﺠﺎ و‬
‫ﺿﺮوري‪ ،‬ﻣﻮﺟﻮد ﻧﺒﻮده و ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﻠﻲ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎري از اﻓﺮاد ﻳﺎران ﻛﻪ ﻗﺪرت ﺗﺪرﻳﺲ اﻃﻔﺎل را دارﻧﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ‬
‫ﻣﻬﻢ ﻛﻪ آﻳﻨﺪه ﻧﺴﻞ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ آن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻻزم را ﻣﻌﻄﻮف ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﺬﻛّﺮ ﮔﺸﺖ ﻛﻪ ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻼﺳﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﻳﺮ ادﻳﺎن ﺟﻬﺖ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺧﻮﻳﺶ‬
‫ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ اﺻﻮل و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ و ﻣﺒﺎدي اﺳﺎﺳﻲ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﻲ ﺷﻮد اﻣ‪‬ﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ‬
‫ﺑﺮ ﻓﺮاﮔﻴﺮي ﺗﻔﻜّﺮ‪ ،‬ﺗﻌﻤﻖ و ﺑﺮرﺳﻲ و اﺟﺮاي اﺣﻜﺎم روﺣﺎﻧﻲ در زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﺧﺼﻮص در ﺳﻨﻴﻦ او‪‬ﻟﻴﻪ ﻛﻮدﻛﻲ‪ ،‬ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻲ و آن دﺳﺘﻪ از ﻋﻘﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻋﺎدات و‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺻﻔﺎت‪ ‬ﻻزم ﺑﺮاي ﻳﻚ ﻣﻮﺟﻮد روﺣﺎﻧﻲ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮدداري از ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺴﺘﻲ و ﺗﻬﺎون در ﻫﺪاﻳﺖ و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﺟﻮاﻣﻌﻲ ﻛﻪ اﻋﺘﻨﺎ و ﺗﻮﺟ‪‬ﻬﻲ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﻃﻔﺎل ﻧﻨﻤﻮده و آﻧﺎن را در ﻛﺴﺐ ﻣﻮازﻳﻦ ﻋﻘﺎﻳﺪﺷﺎن از‬
‫ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ اﺟﺘﻤﺎع آزاد ﻧﻬﺎده اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺪون ﺷﻚ در ﻓﺮوﭘﺎﺷﻲ اﺧﻼﻗﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﻬﻴﻢ ﺳﻬﻢ ﺑﺴﺰاﻳﻲ‬
‫اﻳﻔﺎ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ‪ .‬ﻃﺮﻓﺪاران اﻳﻦ ﻋﻘﺎﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را درك ﻧﻤﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ در اﺟﺘﻤﺎع‪ ،‬ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻣﻨﺎﻓﻊ و ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ﺳﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬اﻗﺘﺼﺎدي و ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ‪ ،‬ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ ﺷﺪ‪‬ت‪ ،‬اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺗﻔﻜّﺮ و رﻓﺘﺎر ﻣﻄﻠﻮب ﺧﻮدﺷﺎن را ﺗﺮوﻳﺞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻃﻮر ﻫﻢ ﻧﺒﻮد‪ ،‬دﻟﻴﻠﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻛﻨﻴﻢ ﻳﻚ ﻧﺴﻞ ﺟﺪﻳﺪ از اﻃﻔﺎل ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ دﻧﻴﺎي‬
‫ﺑﻬﺘﺮي را ﺑﺪون ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ روﺣﺎﻧﻴ‪‬ﺎت‪ ،‬ﺧﻠﻖ و اﻳﺠﺎد ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬زﻳﺮا ﺑﺸﺮﻳﺖ‪ ‬ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد رﻫﺎ ﺷﺪه‪،‬‬
‫ﺑﺪون ﻫﺪاﻳﺖ و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ اﻟﻬﻲ‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﻫﺮج و ﻣﺮج‪ ،‬ﺑﻲ ﻋﺪاﻟﺘﻲ و رﻧﺞ و ﻋﺬاب ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻴﺎورده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﻜﻪ در ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻧﻴﺮو و ﻗﻮاي ﻣﺤﺮّﻛﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل از ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اي‬
‫دﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت ﺑﺴﻴﺎر دارد وﻟﻜﻦ ﻛﻞ ﺑﺮ ﺿﺮورت و اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ اﻳﻦ اﻗﺪام ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﻣﺘّﻔﻖ و ﻣﺘّﺤﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه‬
‫ﻛﺎﻣﻼً واﺿﺢ و ﻣﺸﻬﻮد اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﺪ ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ در ﻫﺮ ﻧﻘﺸﺔ ﺑﻠﻨﺪ ﻫﻤﺘﺎﻧﻪ اي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ روﺣﺎﻧﻲ ﺗﻌﺪاد‬
‫زﻳﺎدي از اﻃﻔﺎل ﻃﺮح ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ ،‬آﻣﻮزش ﻣﺮﺑ‪‬ﻴﺎن اﺳﺖ‪ .‬اﻣﻴﺪ ﭼﻨﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب‪ ،‬ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﺎت ﺑﻬﺎﻳﻲ و‬
‫ﺗﻮاﺑﻊ آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻋﻠﻲ اﻟﺨﺼﻮص ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﺎت آﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻠّﻲ و ﻧﺎﺣﻴﻪ اي را در ﻣﺠﻬﻮداﺗﺸﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻌﺪاد‪‬‬
‫ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﻣﺠﻬﺰ و ﻓﺪاﻛﺎر آﻣﺎدة ﻛﻼسِ اﻃﻔﺎلِ ﺑﻬﺎﻳﻲ را‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﻨﺪ‪.‬‬

‫‪5‬‬
‫او‪‬ﻟﻴﻦ ﺑﺨﺶ اﻳـﻦ ﻛــﺘﺎب )ﺑﺮﺧﻲ اﺻﻮل ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ( ﻣـﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ اﺳﺎﺳﻲ‬
‫ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻣﺮوزه درﺟﻬﺎن‪ ،‬ﻧﻈﺎم ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ ﺧﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮان آن را ﻧﻈﺎم ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ »ﺑﻬﺎﻳﻲ« ﻧﺎﻣﻴﺪ‪ ،‬وﺟﻮد ﻧﺪارد ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻓﻘﻂ‪ ،‬در ﻃﻲ ﻣﺪ‪‬ت زﻣﺎن ﻃﻮﻻﻧﻲ و از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺴﺎﻋﻲ ﻋﺪ‪‬ه زﻳﺎدي از ﻣﺮﺑﻴ‪‬ﺎن ﻛﻪ در ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎ و‬
‫ﻓﺮﻫﻨﮕﻬﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻛﺎر ﻛﻨﻨﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﻳﺠﺎد اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻌﻀﻲ اﺻﻮل و ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻲ را ﻣﺸﺨﺺ‬
‫ﻧﻤﻮد ﻛﻪ در ﻣﺠﻬﻮدات ﻣﺒﺬوﻟﻪ ﺟﻬﺖ اﻳﺠﺎد و ﺗﻮﺳﻌﺔ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﺆﺛّﺮ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺑﺨﺶ‬
‫ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ اﺻﻮل و ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ را ﻣﺨﺘﺼﺮاً ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻜﻲ از ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ اﺳﺎﺳﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﻣﺴﺄﻟﺔ ﺷﺮاﻓﺖ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي ﻫﻤﺮاﻫﺎن در اﻳﻦ دوره ـ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ آﻳﻨﺪه اﻃﻔﺎل ـ ﺑﺴﻴﺎر ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ زﻳﺎد اﻳﻦ اﺻﻞ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ و‬
‫اﺳﺎﺳﻲ را ﺑﺮ ﻧﻮع ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ در آﻏﺎز ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل‬
‫ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻗﺒﻮل اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان »ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻣﻌﺪن ﻛﻪ داراي اﺣﺠﺎر ﻛﺮﻳﻤﻪ‪ «...‬اﺳﺖ‪ ،‬ﻗﺪﻣﻲ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرگ و ﻋﻈﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻓﺮاﺗﺮ از ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻣﺮوزي اﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﻲ دارد‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد ﻗﺒﻮل اﻳﻦ‬
‫ﻣﻔﻬﻮم‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻛﻤﺎﻻت روﺣﺎﻧﻲ آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ و راﺟﻊ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻮاﻫﺐ و اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺤﺪ‪ ‬ﻛﺎﻓﻲ داﻧﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻛﺸﻒ اﻳﻦ ﺟﻮاﻫﺮ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ در ﻧﻬﺎن‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺷﻮد و ﻛﻤﻚ ﻣﺆﺛّﺮي در ﺻﻴﻘﻞ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﺪان ﺟﻮاﻫﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﮔﺮاﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫از اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل در اﻛﺘﺴﺎب ﻋﺎدات و رﻓﺘﺎر و اﻋﻤﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺣﻴﺎت ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻛﺎﻣﻼً آﮔﺎه‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﭘﻴﭽﻴﺪه و ﻣﺒﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﻪ روﺣﻲ در ﻃﻲ دوره ﻫﺎﻳﻲ‬
‫ﺑﺎ ﻛﻤﻚ و ﻫﺪاﻳﺖ ﻳﻚ راﻫﻨﻤﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ داده ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روش اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﺑﻪ ﮔﺮوﻫﻬﺎي‬
‫ﻛﻮﭼﻚ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ و اﺟﺎزه دﻫﻴﻢ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﮔﺮوﻫﻬﺎ ﻃﺒﻖ ﺳﺮﻋﺖ و ﺷﺘﺎب ﺧﻮد ﭘﻴﺶ رود‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ و ﺣﻴﺎﺗﻲ اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﺳﻌﻲ در ﺗﺴﺮﻳﻊ و ﻳﺎ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﺳﺮﻋﺖ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن و ﻣﺠﺒﻮر ﺳﺎﺧﺘﻦ او‬
‫ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﭘﻴﺶ رود‪ ،‬ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺮﻳﺎنِ ﻳﺎدﮔﻴﺮي را دﺷﻮار ﺳﺎزد‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ‬
‫ﻧﻘﺶ راﻫﻨﻤﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﻣﻲ آﻣﻮزﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻛﻤﺘﺮ از ﻧﻘﺶ او ﺑﺮاي ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ‬
‫ﺳﺮﻋﺖ ﻛﻤﺘﺮي ﻓﺮا ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬راﻫﻨﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ‪ ،‬در ﻛﻠﻴ‪‬ﻪ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ﻛﺘﺎب‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﮔﺮوﻫﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺤﺚ و‬
‫ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ دورة ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﻪ روﺣﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺴﺘﻘﻠﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻫﻤﺮاﻫﺎن‪ ،‬ﻛﻪ‬
‫ﻓﻘﻂ ﻧﺘﺎﻳﺞ آن ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ راﻫﻨﻤﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﻠﻘﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ راﻫﻨﻤﺎ آن ﻗﺪر ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ‬
‫ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻮﺟﻮد در ﻫﺮ ﻗﺴﻤﺖ را در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ درك‪ ،‬ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ‪» :‬ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻛﻠﻤﺎت و ﺟﻤﻼت«‪،‬‬
‫»ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ در زﻧﺪﮔﻲ و ﻛﺎرﺷﺎن« و »ﻓﻬﻢ و درك درﺑﺎرة ﻣﺴﺘﻠﺰﻣﺎت ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺑﻴﺎﻧﺎت در ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﻛﻪ‬
‫ﻫﻴﭻ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و واﺿﺤﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻴﺎن ﻧﺪارد«‪) .‬ﺑﺮاي ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻛﺎﻣﻠﺘﺮ درﺑﺎرة اﻳﻦ ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ادراك و‬
‫ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻟﻄﻔﺎً ﺑﻪ ﻣﻘﺪ‪‬ﻣﺔ ﻛﺘﺎب ﻳﻚ روﺣﻲ‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »ﻫﻤﻜﺎران‬
‫ﮔﺮاﻣﻲ« ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪(.‬‬

‫‪6‬‬
‫ﺑﺨﺶ دو‪‬م اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻛﻪ ﺣﺎوي »دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ـ ﻛﻼس او‪‬ل« ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاي آﻣﻮزش‬
‫ﻣﺮﺑ‪‬ﻴﺎن ﻛﻼس او‪‬ل ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر وﺻﻮل ﺑﺪﻳﻦ ﻫﺪف روﺷﻬﺎي ﻣﺆﺛّﺮي ﺟﻬﺖ ﻫﺪاﻳﺖ و‬
‫راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻣﺮﺑ‪‬ﻲ در اداره ﻛﻼس اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺎﻣﻞ ‪ 15‬درس ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻛﻼﺳﻬﺎي‬
‫اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ درﺳﻲ ﺷﺎﻣﻞ ‪ 5‬ﻗﺴﻤﺖ اﺳﺖ‪ :‬ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﺟﺎت و ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ‪ ،‬ﺳﺮود‪ ،‬داﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺑﺎزي و‬
‫ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ و ﺑﺎﻻﺧﺮه رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ .‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﻦ ‪ 15‬درس دو اﻟﻲ ﺳﻪ ﺑﺎر در ﺳﺎل ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺗﻜﺮار‬
‫ﺷﻮد ﺗﺎ ﻛﻼً ﺑﻴﻦ ‪ 30‬اﻟﻲ ‪ 45‬ﺟﻠﺴﻪ درس ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن در درك ﻃﺮﺣﻬﺎي درس و‬
‫روﺷﻬﺎي اﺟﺮاي آن‪ ،‬راﻫﻨﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻜﺎت زﻳﺮ را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرد‪.‬‬
‫ﺗﻮﺳﻌﻪ اﺳﺘﻌﺪاد ﺑﺮاي ﺑﺮﮔﺰاري ﻳﻚ ﻛﻼس ﺳﺎده اﻃﻔﺎل و اﻛﺘﺴﺎب ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ‪ ،‬ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻤﺮﻳﻦ‬ ‫‰‬

‫ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ دوره ﻃﻮﻻﻧﻲ و ﺣﺘّﻲ ﮔﺎﻫﻲ ﺳﺨﺖ و ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﻚ‬
‫درس ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﭼﻴﺰي ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﻄﻠﺐ و ﻓﻬﻢ ﻣﺤﺘﻮاي آن ﻣﻲ ﻃﻠﺒﺪ‪ .‬راﻫﻨﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﺟﺎزه دﻫﺪ‬
‫ﻣﺮﺑ‪‬ﻴﺎن آﻳﻨﺪه ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻣﻲ آﻣﻮزﻧﺪ در ﻃﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دوره‪ ،‬ﻣﺪ‪‬ت زﻣﺎن ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ‪.‬‬
‫‰ اﻛﺜّﺮﻳﺖ اﺷﺨﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﭘﺮدازﻧﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻫﻤﺎن ﺗﺠﺮﺑﻴﺎﺗﻲ را ﻛﻪ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن در ﻣﺮاﺣﻞ رﺷﺪ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ دوﺑﺎره ﺑﺮاي ﻛﻮدﻛﺎن ﺧﻠﻖ و اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺧﻨﺜﻲ ﻛﺮدن اﻳﻦ ﺗﻤﺎﻳﻞ‬
‫ﻃﺒﻴﻌﻲ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات ﻣﺸﺮوﺣﻲ اراﺋﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ دﻗﻴﻖ راﻫﻨﻤﺎ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‰ اﻣﻴﺪ ﻣﻲ رود ﻛﻪ ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل وﺳﻴﻠﻪ اي ﺷﻮد ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد رﻓﺘﺎر و ﺧﺼﺎﺋﻞ روﺣﺎﻧﻴ‪‬ﻪ اي ﻛﻪ اﻃﻔﺎل‬
‫را ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬در دروﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻛﻼس او‪‬ل در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﻛﻤﺎﻻت و‬
‫ﺳﺠﺎﻳﺎي روﺣﺎﻧﻴ‪‬ﻪ اﺳﺖ و ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻛﻤﺘﺮي ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ راﺟﻊ ﺑﻪ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﺷﺪه‪ .‬زﻳﺮا ﻫﺮﮔﺎه ﭘﺎﻳﻪ‬
‫ﺷﺨﺼﻴ‪‬ﺖ در ﻃﻔﻞ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ ،‬ﻓﺮﺻﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻌﺎرف ﺿﺮورﻳﻪ در ﺳﻨﻮات ﺑﻌﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻛﺎﻓﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫‰ اﺳﻠﻮب و روش اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻣﺘﻀﻤ‪‬ﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪدي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻫﺪف اﺻﻠﻲِ‬
‫اﻳﺠﺎد اﻧﮕﻴﺰه ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد رﻓﺘﺎر و ﺻﻔﺎت روﺣﺎﻧﻴ‪‬ﻪ‪ ،‬ﻣﺒﺘﻨﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ ﻃﺎﺋﻒ ﺣﻮل ﻛﻠﻤﺔ ﺧﻼﻗﺔ‬
‫اﻟﻬﻴﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ داراي ﻗﻮاﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎت روﺣﺎﻧﻲ اﻃﻔﺎل را ﺑﻴﺪار ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻟﺬا ﺑﺮﺣﻔﻆ‬
‫آﻧﻬﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺷﺪﻳﺪي ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت از ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻋﻈﻴﻤﺘﺮي ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﮔﺮ ﻣﻌﺎﻧﻲ آن ﺑﺨﻮﺑﻲ‬
‫ﻓﻬﻤﻴﺪه ﺷﻮد ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ‪ ،‬ﻫﺮ درس ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﻌﺎﻧﻲ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ را‬
‫ﺑﺨﻮﺑﻲ درك ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬و ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎﻳﻲ ﻧﻴﺰ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳ‪‬ﺖ درﻛﺸﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ در اﻳﻦ‬
‫ﺑﺮﻫﻪ ﺳﺮودﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎزﻳﻬﺎ و داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ﻓﺮاواﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻣﻄﺮوﺣﻪ در ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻨﺪ‬
‫را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ در دﺳﺘﺮس ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻣﻴﺪوارﻳﻢ‪ ،‬در آﻳﻨﺪه‪ ،‬ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ و ﺗﺄﻟﻴﻒ ﮔﺮدد ﺗﺎ‬
‫ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدة ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ اﻳﻦ ﻛﻼﺳﻬﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‰ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﺿﻤﻦ دروس اراﺋﻪ ﺷﺪه از اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮردار‬
‫اﺳﺖ زﻳﺮا آن ﺣﻀﺮت ﻣ‪‬ﺜَﻞ اﻋﻼي ﺣﻴﺎت ﺑﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺳﺠﺎﻳﺎي روﺣﺎﻧّﻴﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را ﺑﻪ ﻧﺤﻮي‬
‫واﻗﻌﻲ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲ ﻛﺸﺪ‪ ،‬و اﻳﻦ ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻬﺎي واﻗﻌﻲ‪ ،‬ﺑﻪ درك ﻣﻄﺎﻟﺐ اﻧﺘﺰاﻋﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺼﻮص‬

‫‪7‬‬
‫ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻌﻀﻲ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن در ﻓﺮاﮔﻴﺮيِ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲِ ﻧﻘﻞِ داﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺑﻨﺤﻮي زﻧﺪه‬
‫و ﺑﺎ روح ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل‪ ،‬دﭼﺎر ﻣﺸﻜﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺣﻔﻆ ﺟﺰﺋﻴﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ﻫﻴﺠﺎن ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ و ﺣﻮادث‬
‫آﻧﺮا ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﺆﺛّﺮي اراﺋﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ‪ ،‬از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﺪاوم ﺣﺎﺻﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫‰ ﻃﺮح درﺳﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﺑﺨﺶ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻮاد و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻛﻤﻚ آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻤﻲ اﺣﺘﻴﺎج دارد‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از داﻧﺶ ﻣﻌﻠّﻢ‪ ،‬ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﮔﺬراﻧﺪن اﻳﻦ دوره آﻣﻮزﺷﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ وﺻﻔﺤﻪ ﻫﺎي رﻧﮓ ﻛﺮدﻧﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻌ ّﻠﻤﻴﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺻﻔﺤﻪ ﻫﺎي رﻧﮓ ﻛﺮدﻧﻲ را ﺑﺎ‬
‫ﻛﭙﻲ از روي ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﻤﺮاه ﻫﺮ درس‪ ،‬ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‰ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ دوره را ﻃﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎي ﺟﺪﻳﺪي ﻛﻪ‬
‫آﻣﻮﺧﺘﻪ اﻧﺪ ﭘﺮدازﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ روش آﻧﺎن را آﻣﺎدة ادارة ﻛﻼﺳﻬﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪي ﻛﻪ ﺑﺮاي‬
‫او‪‬ﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﻓﻲ اﻟﻤﺜﻞ ﺑﺎ ‪ 20‬ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻗﺪري ﻧﮕﺮان و ﺑﻴﻤﻨﺎك ﺷﻮﻧﺪ ﻟﺬا ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه‬
‫ﻳﻚ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﺠﺮب و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﻛﻤﻲ ﺷﺎﮔﺮد ﻣﺜﻼً ‪ 5‬ـ ‪ 4‬ﻧﻔﺮ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻼﺳﻲ را‬
‫ﻛﻪ در آن ﻓﻘﻂ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ را ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ اداره ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﻧﮕﺮان ﻗﺴﻤﺖ داﺳﺘﺎن و ﺳﺮود و ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ‬
‫ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮور ﻣﻌﻠّﻢ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻛﺴﺐ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺸﺘﺮي اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻛﻼس او اﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻮاد‪ ‬درﺳﻲ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺗﺪرﻳﺲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‰ ﻧﻮار ﺿﺒﻂ ﺻﻮت ﺣﺎوي ﺳﺮودﻫﺎي دروس‪ ،‬ﺿﻤﻴﻤﻪ اﺳﺖ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از آن ﺑﺮاي آﻣﺎدﮔﻲ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن و ﻧﻴﺰ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان در ﻓﺮاﮔﻴﺮي ﺳﺮودﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي او‪‬ﻟﻴﻪ ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﻪ روﺣﻲ ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ در آﻣﻮزش ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ارزﻳﺎﺑﻲ ﮔﺮدﻳﺪ ﻣﻌﻠﻮم‬
‫ﺷﺪ ﻛﻪ دوره اي ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي آﻣﻮزش ﻧﺤﻮة ادارة ﻛﻼس اﻃﻔﺎل ﺿﺮوري ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻋﻠﻲ اﻟﺨﺼﻮص ﺑﺮاي ﻛﺴﺎﻧﻲ‬
‫ﻛﻪ رﺷﺘﺔ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﻣﻴﻨﻪ ﺧﺎص‪ ‬ﺧﺪﻣﺘﺸﺎن ﺑﻪ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬آﺧﺮﻳﻦ‬
‫ﺑﺨﺶ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب در ﻣﻮرد »اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل« در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮي اﻳﻦ ﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ‬
‫دوره ﻫﺎ‪ ،‬ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﻟﺐ را در ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺎ ﻓﺮدي ﻣﺠﺮﺑﺘﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان راﻫﻨﻤﺎ‪ ،‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ‬
‫ﻗﺴﻤﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﺑﺎر ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺮاﺋﺖ ﺷﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻣﻮرد ﺷﻮر و ﻣﺸﻮرت ﻗﺮار‬
‫ﮔﻴﺮد‪ .‬ﻫﺪف ﻣﻬﻢ اﻳﻦ ﺑﺨﺶ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻛﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ درك ﻣﺘﻌﺎدﻟﻲ از اﻳﻨﻜﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻳﻚ‬
‫ﻛﻼس را ﺷﺎد و ﺳﺮﺷﺎر از ﻋﺸﻖ و ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻨﻈّﻢ ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ‪ ،‬دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻴﻤﻦِ ﺑﻬﺎﻳﻲِ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ‬
‫ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ را ﻛﺴﺐ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ در ﻫﺮﻃﻔﻞ‪ ،‬ﻧﻈﻢ روﺣﺎﻧﻲ را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﭘﺮورش دﻫﻨﺪ ﻛﻪ‪ ،‬از ﻋﺸﻖ و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻨﺘﺞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻪ آﻧﻜﻪ آﻧﻬﺎ را از ﺗﺮس ﺗﻨﺒﻴﻪ وادار ﺑﻪ رﻋﺎﻳﺖ اﻧﻀﺒﺎط ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫‪8‬‬
‫ﺑﺮﺧﻲ از اﺻﻮل ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ‬
‫ﺑﻬﺎﻳﻲ‬

‫ﻫﺪف‪:‬‬
‫درك ﺑﺮﺧﻲ از اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻲ ﺑﻬﺎﻳﻲ در ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل‬

‫‪9‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل‪:‬‬
‫ﻣﻘﺼﺪ از اﻳﻦ ﺑﺨﺶ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺎت و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﻬﺎي ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ ﻛﻼﺳﻬﺎي ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺗﻜﺎﻣﻞ ﺑﺨﺸﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻛﻼﺳﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎده اﺳﺖ و ﻫﺮ ﻓﺮد ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪي ﻗﺎدر‬
‫اﺳﺖ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻛﻮﭼﻜﻲ از اﻃﻔﺎل در ﺟﺎﻣﻌﺔ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻫﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻛﻼﺳﻬﺎ‪ ،‬اﻃﻔﺎل ادﻋﻴﻪ و‬
‫ﻣﻨﺎﺟﺎت و ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﻲ از آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ را از ﺑ‪‬ﺮ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ و ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺳﺎده درﺑﺎرة ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺒﺎرﻛﻪ‬
‫ﮔﻮش ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺳﺮود ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﺎزي و رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪون ﺷﻚ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺸﺘﺎﻗﻴﺪ ﻛﻪ ﻛﺎر‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻠّﻢ ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل آﻏﺎز ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺻﻔﺤﺎت را ﺑﻪ دﻗّﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و در‬
‫ﻣﻨﺪرﺟﺎت آن ﺗﻌﻤﻖ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﺔ زﻳﺮ از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء از اﻗﺪام ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻠّﻢ‬
‫ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل‪ ،‬اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻳﺖ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎت را از ﺑﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‬
‫و ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺪرﻳﺲ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ذﻫﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬
‫)‪(1‬‬‫»ﻃﻮﺑﻲ ﻟ‪‬ﻤﻌﻠّﻢٍ ﻗﺎم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ ﺗَﻌﻠﻴﻢِ اﻻﻃﻔﺎل ‪«...‬‬
‫»ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﻌﻠّﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻃﻔﺎل ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫»ﺗﻌﻠﻴﻢِ اﻃﻔﺎل و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﻧﻮﻧﻬﺎﻟﻬﺎيِ ﺟﻨّﺖ‪ ‬اﺑﻬﻲ از اﻋﻈﻢ ﺧﺪﻣﺎت‪ ‬درﮔﺎه‪ ‬ﻛﺒﺮﻳﺎﺳﺖ‪«...‬‬
‫)‪(2‬‬

‫»‪...‬ﺗﻌﻠﻴﻢِ ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻪ ﻧﺺ‪ ‬ﺻﺮﻳﺢ‪ ،‬ﻓﺮض و واﺟﺐ‪ ،‬ﻟﻬﺬا ﻣﻌﻠّﻤﺎن ﺧﺎدﻣﺎنِ ﺣﻀﺮت‪ ‬رﺣﻤﺎﻧﻨﺪ‬
‫زﻳﺮا ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻪ ﻋﺒﺎرت از ﻋﺒﺎدت اﺳﺖ‪ ،‬ﻟﻬﺬا ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﺮ دﻣﻲ ﺷﻜﺮاﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ‬
‫)‪(3‬‬ ‫ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ او‪‬ﻻد روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪«...‬‬
‫‪ -1‬ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت زﻳﺮ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( از اﻋﻈﻢ ﺧﺪﻣﺎت درﮔﺎه ﻛﺒﺮﻳﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪------------------------------------‬‬
‫ب( در آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ در ﺧﺼﻮص ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻛﻮدﻛﺎن ﭼﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ؟ ‪-----------------------‬‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬
‫ج( ﻗﻴﺎم ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻃﻔﺎل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﻋﻤﻠﻲ اﺳﺖ ؟ ‪----------------------------------‬‬
‫اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﺻﺤﻴﺢ‬ ‫ﻛﺪاﻣﻴﻚ از ﺟﻤﻼت زﻳﺮ ﺻﺤﻴﺢ و ﻛﺪام اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ ؟‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫اﻟﻒ ( ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل در دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻓﺮض و واﺟﺐ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ب ( ﻫﺮﮔﺎه ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ وﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲ ﭘﺮدازﻳﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﻋﺒﺎدت ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻳﻢ‪.‬‬
‫ج( ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻓﻜﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل ﺑﺎﺷﻨﺪ زﻳﺮا اﻏﻠﺐ آﻧﺎن ﺑﻪ‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻲ روﻧﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺷـﻤﺎ ﺑـﻪ ﺗـﺮﺑـﻴ‪‬ـﺖ دﺧـﺘﺮان و ﭘﺴﺮان روﺣﺎﻧﻲ ﺧﻮد‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﻣﻲ ﭘﺮدازﻳﺪ‪.‬‬
‫‪10‬‬
 ‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ه ( ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﺧﺎدﻣﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دو‪‬م‪:‬‬
‫ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﺛﺎر دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ و ﻫﺪاﻳﺘﻬﺎﻳﻲ را ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ اراﺋﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ‬
‫را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ‪ ،‬رﻓﺘﺎرِ ﺗﻮأم ﺑﺎ ﻋﺸﻖ و ﺗﻔﺎﻫﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮﻳﺶ اﺑﺮاز ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﮔﺮدان ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﻋﺰﻳﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ آﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺸﺎن ﺑﺮﺷﻤﺎ‬
‫ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﺨﻠﻮق ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از اﻳﻨﻜﻪ دﺧﺘﺮ ﻳﺎ‬
‫ﭘﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﻬﺎ و اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﺧﺎص ﺧﻮد را دارد‪ .‬ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﻬﺎ در ﺻﻔﺤﺎت ﺑﻌﺪي اﺷﺎره‬
‫ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺎل آﻧﭽﻪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ اﺳﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد داراي اﺳﺘﻌﺪاد‪ ‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻈﺎﻫﺮ‬
‫ﻇﻬﻮر اﻟﻬﻲ و ﭘﻴﺮوي از اﺣﻜﺎم آﻧﺎن و ﺗﺮّﻗﻲ روﺣﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻴﭻ ﻃﻔﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﺻﻼح ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮب ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫﻤﻪ ﻗﺎدرﻧﺪ ﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻲ ﺧﻮد را ﺗﻜﺎﻣﻞ ﺑﺨﺸﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻠﺒﺎً ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺷﺮﻳﻒ ﺧﻠﻖ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ در ﻛﻼﺳﻬﺎي ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان‬
‫ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺷﺮاﻓﺖ را ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮدﻳﻢ‪ ،‬ﺟﺎﻫﺎي ﺧﺎﻟﻲ را ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺜﻼً اﮔﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪» :‬ﻫﻴﭻ ﻃﻔﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ‪ --------‬ﺑﺎﺷﺪ« ﺷﻤﺎ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﻲ را ﺑﺎ ﻛﻠﻤﻪ )اﺻﻼح‬
‫ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ( ﭘﺮﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫رﻓﺘﺎر ﺗﻮأم ﺑﺎ ﻋﺸﻖ و ‪ --------‬را ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﻠّﻴﻪ ‪ --------‬اﺑﺮاز ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎر‬
‫اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ دارد‪ .‬رﻓﺘﺎر ﺗﻮأم ﺑﺎ ‪ --------‬و ﺗﻔﺎﻫﻢ را ﻣﻌﻠّﻴﻤﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮﻳﺶ اﺑﺮاز ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ‪ --------‬دارد‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﺨﻠﻮق ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ‪ --------‬و ‪ --------‬ﺧﺎص ﺧﻮد‬
‫را دارد‪ -------- .‬داراي اﺳﺘﻌﺪاد ﺷﻨﺎﺧﺖ ‪ --------‬اﻟﻬﻲ و ﭘﻴﺮوي از‪ --------‬آﻧﺎن و ‪--------‬‬
‫روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ داراي اﺳﺘﻌﺪاد ‪ --------‬ﻣﻈﺎﻫﺮ‪ --------‬اﻟﻬﻲ و ‪ --------‬از اﺣﻜﺎم آﻧﺎن و‬
‫‪ --------‬روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ‪ --------‬ﻫﺴﺘﻨﺪ آﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ‪ --------‬ﻛﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺸﺎن ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ رﻓﺘﺎر ﺗﻮأم ﺑﺎ ‪ --------‬و ‪ --------‬ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﺑﻪ ‪ --------‬اﺑﺮاز ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬ‪‬ﻢ اﺳﺖ‬
‫و ﻣﻮﺟﺐ آن ﻣﻲ ﮔﺮدد ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ‪ --------‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان ‪ --------‬ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ ‪ --------‬و ‪ --------‬ﺧﺎص ﺧﻮد را دارد‪ .‬ﻫﻤﻪ داراي اﺳﺘﻌﺪاد ‪ --------‬ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻇﻬﻮر‬
‫اﻟﻬﻲ و ‪ --------‬از اﺣﻜﺎم و ‪ --------‬روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ‪ --------‬ﺑﺎﺷﻨﺪ و‬
‫ﻫﻤﻪ ﻗﺎدرﻧﺪ ‪ ----------‬را ﺗﻜﺎﻣﻞ ﺑﺨﺸﻨﺪ‪.‬‬

‫‪11‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ‪ --------‬ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ‪ --------‬ﺧﻠﻖ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ در ﻛﻼﺳﻬﺎي ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ‪ --------‬ﺗﺎ اﻳﻦ ﺷﺮاﻓﺖ را ‪. ----------------‬‬
‫‪ -2‬آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ دو ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬ‪‬ﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ را ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ؟ ﭼﺮا آﻧﻬﺎ ﻣﻬﻢ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ‪----------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻮ‪‬م‪:‬‬
‫ﺣﺎل ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﷲ را ﺑﺎ دﻗّﺖ زﻳﺎرت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺳﭙﺲ ﻋﺒﺎرات را ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫»اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻣﻌﺪن ﻛﻪ داراي اﺣﺠﺎر ﻛﺮﻳﻤﻪ اﺳﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﺎ‪ .‬ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺟﻮاﻫﺮ آن ﺑﻪ‬
‫ﻋﺮﺻﺔ ﺷﻬﻮد آﻳﺪ و ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ از آن ﻣﻨﺘﻔﻊ ﮔﺮدد‪«.‬‬
‫)‪(4‬‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ‪ --------‬اﺳﺖ ﻛﻪ ‪ --------‬اﺣﺠﺎر ﻛﺮﻳﻤﻪ‬

‫اﺳﺖ‪ .‬اﻧﺴﺎن ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ ﻣﻌﺪن داراي ‪ --------‬اﺳﺖ‪ -------- .‬ﺟﻮاﻫﺮ آن ‪ --------‬و ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ از‬
‫آن ‪ --------‬ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎرم‪:‬‬
‫ﺣﺎل ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻓﻮق را از ﺑ‪‬ﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و درﺑﺎرة ﺳﺆاﻻت زﻳﺮ ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫‪ -‬ﺑﻌﻀﻲ از اﺣﺠﺎر ﻛﺮﻳﻤﻪ اي ﻛﻪ ﻣﺎ داراﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﺪاﻣﻨﺪ؟‬
‫‪ -‬آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺻﻔﺎﺗﻲ ﻛﻪ در درون ﻣﺎ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‪ ،‬ﻋﺪاﻟﺖ‪ ،‬ﺻﺪاﻗﺖ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎﻧﺖ‪ ،‬وﻓﺎداري‪،‬‬
‫وﻗﺎر و ﺧﻠﻮص را از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ اﺣﺠﺎر ﻛﺮﻳﻤﻪ داﻧﺴﺖ؟‬
‫‪ -‬درﺑﺎرة ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﻬﺎي ﻋﻘﻞ ﺑﺸﺮ در ﻛﺸﻒ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﻴﻌﺖ‪ ،‬ﺧﻠﻖ آﺛﺎر زﻳﺒﺎي ﻫﻨﺮي و اﺑﺮاز اﻓﻜﺎر ﻋﺎﻟﻲ و زﻳﺒﺎ‪،‬‬
‫ﭼﻪ ﻧﻈﺮي دارﻳﺪ؟‬
‫‪ -‬ﺑﺪون داﺷﺘﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﭼﻪ ﭘﻴﺶ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ؟‬
‫‪ -‬آﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﺟﻮاﻫﺮ را ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮده‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮ و ﻋﻴﺎن ﺳﺎزﻳﻢ؟‬
‫‪ -‬راﺟﻊ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﺎت ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﺎن در ﮔﺮوه ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﭘﺮدازﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ دو ﻧﻮع ﻣﻌﻠّﻢ را در ﻧﻈﺮ آرﻳﻢ‪ :‬آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن از ﺑﺮ‬
‫ﻧﻤﻮدﻳﺪ‪ ،‬و ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را درك ﻧﻤﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﻧﻮع دو‪‬م‪ ،‬ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲ داﻧﻨﺪ‬
‫و ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﺴﻴﺎر دﺷﻮار اﺳﺖ وﺣﺘّﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻧﺎداﻧﻲ و ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻣﺘّﻬﻢ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاي‬
‫آﻧﺎن‪ ،‬ﺷﺎﮔﺮدان ﻇﺮﻓﻬﺎﻳﻲ ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ اﻣﻴﺪوارﻧﺪ ﻛﻢ ﻛﻢ آﻧﺎن را ﺑﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﭘ‪‬ﺮ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬وﻟﻜﻦ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺘﺎن داراي اﺣﺠﺎر ﻛﺮﻳﻤﺔ ﻧﻬﻔﺘﻪ اي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ آﻧﺎن را در ﻛﺸﻒ آن ﺟﻮاﻫﺮ ﻳﺎري‬

‫‪12‬‬
‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ در‬
‫ﻛﻼس ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﻲ ﭘﺮدازﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻳﺎﺗﺸﺎن ﮔﻮش ﻣﻲ دﻫﻴﺪ و ﻣﻄﻤﺌﻦ‬
‫ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮده ﭘﺮورش ﻣﻲ دﻫﺪ‪.‬‬
‫ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻲ ‪ 30‬ﻋﺪد ﻇﺮف ﺑﺰرگ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻗﺮار دﻫﺪ و از ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ را‬
‫ﺑﺎ ﻗﺎﺷﻖ‪ ،‬ﭘﺮ از آب ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬آﻳﺎ ﻣﺎﻳﻠﻴﺪ اﻳﻦ ﻛﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ؟ آﻳﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﻲ ﺷﺪﻳﺪ اﮔﺮ در ﺗﻤﺎم اﻳ‪‬ﺎم ﺣﻴﺎت‬
‫اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ دادﻧﺪ؟‬
‫ﺣﺎل ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﺪﻧﻲ از ﺳﻨﮕﻬﺎ و ﺟﻮاﻫﺮات ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﺷﻤﺎ را ﻣﺄﻣﻮر ﻛﻨﻨﺪ ﻫﺮ روز‬
‫ﺟﻮاﻫﺮ ﺟﺪﻳﺪي را ﻛﻪ در زواﻳﺎي آن ﻣﻌﺪن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮ و ﻛﺸﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ آﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﻄﻠﻮﺑﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ؟‬
‫ﭘﺲ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮدن ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﻛﺎرﺗﺎن‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آن ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ وﻇﻴﻔﻪ و ﻣﺴﺆوﻟﻴ‪‬ﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﻄﻠﻮﺑﺘﺮ ﻣﻲ ﺳﺎزﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺸﻢ‪:‬‬
‫از ﭘﻴﺶ ﺑﻴﺎن ﺷﺪ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل داراي اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي زﻳﺎدي ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻗﺪري در ﻣﻮرد ﻛﻠﻤﻪ ﻣﻬﻢ‬
‫»اﺳﺘﻌﺪاد« ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي »ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﺎﻟﻘﻮ‪‬ه« اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﺑﺘﺪا ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﭼﻨﺪ ﺷﻲء ﻣﺎدي را ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬ﻣﻲ‬
‫ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﺷﻤﻊ داراي اﺳﺘﻌﺪاد ﻧﻮراﻓﺸﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪ .‬آﻳﺎ اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﻊ ﺑﺨﻮدي ﺧﻮد ﻧﻮر‬
‫ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﺑﺘﺪا ﺑﺮاي روﺷﻦ ﻛﺮدن آن اﻗﺪاﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ؟ ﻣﺴﻠّﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﻊ ﺑﺎﻳﺪ روﺷﻦ‬
‫ﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﻮر ﺑﺨﺸﺪ‪ ،‬ﮔﺮ ﭼﻪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺷﻤﻊ در ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻧﻴﺰ‪ ،‬داراي ﻗﻮ‪‬ه وﻗﺪرت‪ ‬ﻧﻮر ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ اﻃﺮاف‬
‫ﻫﺴﺖ‪ .‬و اﻟﺒﺘﻪ ﺳﺎﻳﺮ اﺷﻴﺎء داراي اﻳﻦ اﺳﺘﻌﺪاد ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً ﻣﺪاد ﻧﻮر ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﺪ‪ ،‬وﻟﻜﻦ داراي اﺳﺘﻌﺪاد دﻳﮕﺮي‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ از آن ﺑﺮاي ﻧﻮﺷﺘﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آﻳﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻲ آﻧﻜﻪ ﻣﺪاد را ﺑﺘﺮاﺷﻴﻢ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ؟ ﻳﺎ‬
‫اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ آن را ﺑﺘﺮاﺷﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ از اﺳﺘﻌﺪاد آن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﻢ؟‬
‫ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي اﻃﻔﺎل را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ‪ .‬ﺑﺮﺧﻲ از اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي اﻳﺸﺎن‪ ،‬ﺧﺎص‪ ‬آﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻳﻚ‬
‫ﻧﻔﺮﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮب ﺑﺪود‪ ،‬دﻳﮕﺮي ﺷﺎﻳﺪ ﺻﻮت‪ ‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ داراي‬
‫اﺳﺘﻌﺪاد ﻫﻨﺮي ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﻳﮕﺮي ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲِ ﻛﺴﺐِ ﻋﻠﻮم را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﺳﺘﻌﺪاد ﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‬
‫اﻃﻔﺎل ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ را ﻧﺎم ﺑﺒﺮﻳﺪ ؟‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺗﺎ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي‬
‫آﻧﺎن را ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ و در ﭘﺮورش آﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ آﻧﺎن‬
‫ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ و ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي آﻧﺎن را ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻛﺸﻒ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﺑﺴﻴﺎر‬
‫ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺪاوﻣﺖ و اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ از ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻴﻊ ﻇﺮﻓﻴﺘﻬﺎ و‬
‫اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎ‪ ،‬آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺘﻬﺎي روﺣﺎﻧﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ازﻫﻤﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫‪13‬‬
 ‫‪ -1‬ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺨﺎط ﺑﺴﭙﺎرﻳﻢ ﺟﺎﻫﺎي ﺧﺎﻟﻲ را ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﺷﻤﻊ داراي اﺳﺘﻌﺪاد و ﻳﺎ ‪ --------------‬اﺳﺖ‪ -------- .‬داراي ‪ ------‬و‬
‫ﻳﺎ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﺎﻟﻘﻮ‪‬ه ﻧﻮراﻓﺸﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﻊ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ‪ --------------‬ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﺷﺨﺼﻲ آن را ‪----‬‬
‫ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ در ﺣﻴﻦ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻧﻴﺰ داراي ‪ --------‬ﻧﻮراﻓﺸﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺎﻳﺮ اﺷﻴﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻮر ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪ‬
‫داراي ‪ --------‬دﻳﮕﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﺷﻴﺎي دﻳﮕﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ‪ --------‬ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪ و ﻟﻜﻦ داراي‬
‫اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ‪ --------‬ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً ﻣﺪاد ﺑﺮاي ‪ --------‬اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﻣﺪاد ‪---‬‬
‫‪ -----‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻼً آﻧﺮا ‪ --------‬ﺗﺎ ﻣﻮرد ‪ --------‬ﻗﺮاردﻫﻴﺪ‪ .‬ﻣﺪاد داراي ‪-------- --------‬‬
‫اﺳﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻨﻮز آن اﺳﺘﻌﺪاد را ﺑﻪ ﻣﻨﺼ‪‬ﻪ ﻇﻬﻮر ﻧﺮﺳﺎﻧﻴﺪه‪.‬‬
‫‪ -2‬اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي اﻃﻔﺎل ﻧﻴﺰ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻨﻮال اﺳﺖ؛ آﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﻮاﻫﺮي را ﻛﻪ دارا ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ودر ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎ ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫اﻃﻔﺎل داراي‪ --------‬ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﻛﺎرﻫﺎي ‪ -------‬ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً ﻳﻜﻲ ﺧﻮب ‪------‬‬
‫دﻳﮕﺮي داراي ‪ --------‬ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮش اﺳﺖ‪ .‬دﻳﮕﺮي داراي اﺳﺘﻌﺪاد ﻫﻨﺮي اﺳﺖ و ﻳﺎ دﻳﮕﺮي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‬
‫ازﺧﻮد ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ‪ --------‬را ﻇﺎﻫﺮ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﺮ ﻳﻚ از ‪ --------‬ﺧﻮﻳﺶ ‪ --------‬ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي‬
‫آﻧﺎن را ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ و در ﭘﺮورش آﻧﻬﺎ ‪ --------‬ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ‪ --------‬از ﺷﺎﮔﺮدان ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ آﻧﺎن ‪ -------‬ﻛﻨﻴﺪ و ﺳﻌﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ‪-----‬‬
‫آﻧﺎن را ‪ --------‬ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره ‪ --------‬ﻫﺮ ﻳﻚ از ‪ --------‬ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﻪ آﻧﺎن ﻓﻜﺮ‬
‫ﻛﻨﻴﺪ و ﺳﻌﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي آﻧﺎن را ‪ --------‬ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﻛﺸﻒ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ‪. ----------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﺣﺎل ﻛـﻪ ﻗـﺪري ﺑﻪ ﺷـﺮاﻓﺖ ﻧـﻮع اﻧـﺴﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﻣﻮاﺿﻴﻊ ﻣﻬﻤ‪‬ﻪ در ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﭘﻲ ﺑﺮدﻳﻢ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻫﺪاف ﻣﺸﺨّﺼﻲ از ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﻌﻄﻮف ﺳﺎزﻳﻢ‪.‬‬
‫ﭼﺮا اﻃﻔﺎل را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻲ دﻫﻴﺪ؟ ﭼﻪ ﻧﺘﺎﻳﺠﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺴﺐ ﻛﻨﻴﺪ؟ ﺑﺮاي آﻏﺎز ﺗﻔﻜّﺮ راﺟﻊ ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺳﺆاﻻت‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك زﻳﺮ از ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و در آن ﺗﻌﻤ‪‬ﻖ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫»و‪ ‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺎ ﺳ‪‬ﺌَﻠﺖ‪ ‬ﻓﻲ ﺗَﺮﺑﻴﻪ‪ ‬اَﻻﻃﻔﺎل ﻓَﻌ‪‬ﻠَﻴﻚ‪ ‬اَن ﺗُﺮﺿ‪‬ﻌﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﺛَﺪي ﻣ‪‬ﺤ‪‬ﺒ‪‬ﻪ اﷲ و‪ ‬ﺗَﺸﻮﻳﻘ‪‬ﻬِﻢ‬
‫اﻟﻲ اﻟﺮوﺣﺎﻧﻴﺎت‪ ‬واﻟﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ا‪‬ﻟﻲ اﷲ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺴﻦِ اﻻدابِ و‪ ‬اَﺣﺴﻦِ اﻻﺧﻼقِ و‪ ‬اﻛﺘ‪‬ﺴﺎبِ اﻟﻔﻀﺎﺋ‪‬ﻞِ‬
‫و‪‬اﻟﺨَﺼﺎﺋ‪‬ﻞِ اﻟﻤ‪‬ﺤﻤﻮده‪ ‬ﻓﻲ ﻋﺎَﻟﻢِ اﻻ‪‬ﻧﺴﺎنِ و‪ ‬درسِ اﻟﻌﻠﻮمِ ﺑِﻐﺎﻳ‪‬ﻪ‪ ‬اﻻ‪‬ﺗﻘﺎن ﺣﺘﻲ ﻳ‪‬ﻜﻮﻧﻮا روﺣﺎﻧﻴﻴﻦَ‬

‫‪14‬‬
 ‫ﻣ‪‬ﻠَﻜﻮﺗﻴﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻨﺠ‪‬ﺬﺑﻴﻦَ ﺑِﻨَﻔَﺤﺎت‪ ‬اﻟﻘﺪسِ ﻣ‪‬ﻦ ﺻ‪‬ﻐَﺮِﺳ‪‬ﻨﻬﻢ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺮَﺑ‪‬ﻮا ﺗَﺮﺑﻴﻪ دﻳﻨﻴﻪ روﺣﺎﻧﻴﻪ ﻣ‪‬ﻠَﻜﻮﺗﻴﻪ و‪‬‬
‫ا‪‬ﻧﻲ اَذﻋﻮا اﷲ اَن ﻳ‪‬ﻮﻓﻘَﻬ‪‬ﻢ ﻋﻠﻲ ذﻟ‪‬ﻚ‪« ‬‬
‫)‪(5‬‬

‫از ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل ﺳﺆال ﻧﻤﻮده ﺑﻮدي‪ .‬ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﻬﺎ را از ﭘﺴﺘﺎن ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﷲ ﺷﻴﺮ دﻫﻲ و‬
‫آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ اﻣﻮر روﺣﺎﻧﻲ و ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺣﺴﻦ آداب و ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ اﺧﻼق و اﻛﺘﺴﺎب‬
‫ﻓﻀﺎﺋﻞ و ﺧﺼﺎﺋﻞ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه در ﻋﺎﻟﻢِ اﻧﺴﺎن و ﻓﺮاﮔﻴﺮيِ ﻋﻠﻮم در ﺣﺪ‪ ‬ﻛﻤﺎل ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻛﻨﻲ ﺗﺎ از‬
‫ﻛﻮدﻛﻲ‪ ،‬اﻃﻔﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ و ﻣﻠﻜﻮﺗﻲ و ﻣﻨﺠﺬب ﺑﻪ ﻧﻔﺤﺎت ﻗﺪس ﮔﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ دﻳﻨﻲ و‬
‫روﺣﺎﻧﻲ وﻣﻠﻜﻮﺗﻲ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺷﻮﻧﺪ وﻣﻦ ازﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﻓﻖ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ از ﺑﻴﺎن ﻓﻮق ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬

‫ﺣﻀــﺮت ﻋـﺒﺪاﻟﺒــﻬﺎء راﺟﻊ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴـّﺖ اﻃﻔﺎل ﻣـﻲ ﻓـﺮﻣﺎﻳـﻨﺪ ﻛﻪ ‪ --------‬اَن ﺗُﺮﺿ‪‬ﻌﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﺛَﺪي‬
‫‪ --------‬اﷲ و ‪ --------‬اﻟﻲ ‪ --------‬واﻟﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ا‪‬ﻟﻲ ‪. --------‬‬
‫ﻓَﻌ‪‬ﻠَﻴﻚ‪ ‬ﺗَﺸﻮﻳﻘ‪‬ﻬِﻢ ‪ --------‬اﻻدابِ و‪ ‬اَﺣﺴﻦِ ‪ --------‬و‪ ‬اﻛﺘ‪‬ﺴﺎبِ ‪ --------‬و ‪--------‬‬
‫اﻟﻤ‪‬ﺤﻤﻮده‪ ‬ﻓﻲ ‪. ----------‬‬
‫ﻓَﻌ‪‬ﻠَـﻴﻚ‪ ‬ﺗَﺸـﻮﻳـﻘـِﻬِﻢ ﺣ‪‬ﺴﻦِ ‪ --------‬و‪ --------‬اﻻَﺧـﻼقِ و ‪ --------‬اﻟﻔﻀﺎﺋ‪‬ﻞِ و‪‬اﻟﺨَﺼﺎﺋ‪‬ﻞِ‬
‫‪ --------‬ﻓﻲ ﻋﺎﻟَﻢِ اﻻ‪‬ﻧﺴﺎنِ‪.‬‬
‫ﺣﺘّﻲ ﻳ‪‬ﻜﻮﻧﻮا ‪ --------‬ﻣ‪‬ﻨﺠ‪‬ﺬﺑﻴﻦَ ﺑِﻨَﻔَﺤﺎت‪ -------- ‬ﻣ‪‬ﻦ ‪ --------‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺮَﺑ‪‬ﻮا ﺗَﺮﺑﻴﻪ ‪--------‬‬
‫‪. -------- --------‬‬
‫ﺑﺨﺎﻃﺮداﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ‪ :‬اَن ﺗُﺮﺿ‪‬ﻌﻴﻬِﻢ ﻣﻦ ‪ --------‬ﻣ‪‬ﺤ‪‬ﺒ‪‬ﻪ اﷲ‪ .‬و ﺗَﺸﻮﻳﻘ‪‬ﻬِﻢ اﻟﻲ ‪ --------‬و‪ ‬اﻟﺘﻮﺟ‪‬ﻪ‬
‫اﻟﻲ ‪ --------‬و ﻣﺴﺎﻋﺪت اﻻﻃﻔﺎل ﺑﻪ ‪ --------‬آداب و اﺣﺴﻦ ‪ --------‬و اﻛﺘﺴﺎب ‪--------‬‬
‫و‪‬اﻟﺨَﺼﺎﺋﻞ ‪ --------‬ﻓﻲ ﻋﺎﻟَﻢِ اﻻ‪‬ﻧﺴﺎن‪ .‬و ‪ --------‬اﻟﻌﻠﻮم ‪ --------‬اﻻ‪‬ﺗﻘﺎن‪.‬‬
‫ﺣﺘّﻲ ﻳ‪‬ﻜﻮﻧﻮا ‪ --------‬ﻣ‪‬ﻠَﻜﻮﺗﻴﻴﻦ ﻣ‪‬ﻨﺠ‪‬ﺬﺑﻴﻦ ‪ -------- --------‬ﻣﻦ ‪.--------‬‬
‫و‪‬ﻳ‪‬ﺘَﺮَﺑﻮا ﺗَﺮﺑﻴﻪ ‪ --------‬روﺣﺎﻧﻴﻪ ‪.--------‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﺪف از ﻛﻼﺳﻬﺎي ﺑﻬﺎﻳﻲ ﭼﻴﺴﺖ؟‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰي از ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﺑﺪﺳﺖ آورﻳﺪ؟ ﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﺪف اﺻﻠﻲ‪ ،‬ﻛﻤﻚ‬
‫ﺑﻪ اﻃﻔﺎل اﺳﺖ ﺗﺎ در ﺧﻮدﺷﺎن ﻛﻤﺎﻻت روﺣﺎﻧﻲ ﻳﻚ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺣﻘﻴﻘﻲ را ﭘﺮورش دﻫﻨﺪ‪ .‬از ﺳﻦّ ﺷﻴﺮﺧﻮارﮔﻲ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﭘﺮورش روﺣﺎﻧﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ و ﻣﺠﺬوب اﻋﻤﺎل و رﻓﺘﺎر ﭘﺎك و ﻣﻘﺪ‪‬س ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﺟﻤﻼت را ﻃﺒﻖ ﻣﺜﺎل ﺗﻜﻤﻴﻞ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺜﺎل‪:‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻢ ﺗﺎ راﺳﺘﮕﻮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫‪15‬‬
 ‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻧﺼﺎف ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ‪------------------------------‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ‪------------------------------‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ‪------------------------------‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ‪------------------------------‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ‪------------------------------‬‬
‫ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ‪------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺸﺘﻢ‪:‬‬
‫ﺣﺎل ﻗﺪري در اﻳﻦ ﺳﺆال ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪ :‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ اﻳﻦ ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻲ را ﻣﺮﺗﺒﺎً از ﺧﻮد ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺴﺎزﻳﺪ آﻳﺎ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت را از ﺧﻮد ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎزﻧﺪ؟‬
‫ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك زﻳﺮ از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺗﻼوت و از ﺑﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫»و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ اَراد‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻎَ اَﻣﺮَ ﻣ‪‬ﻮﻻه‪ ‬ﻓَﻠﻴ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐﻲ ﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎَن ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻎَ او‪‬ﻻً ﻧَﻔﺴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻎَ اﻟﻨﺎس‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺠﺬ‪‬ب‪ ‬ﻗَﻮﻟُﻪ‪‬‬
‫)‪(6‬‬ ‫ﻗﻠﻮب‪ ‬اﻟﺴﺎﻣ‪‬ﻌﻴﻦَ«‬
‫»و از ﺷﻤﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ اراده ﻛﻨﺪ اﻣﺮ ﻣﻮﻻي ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﭘﺲ از ﺑﺮاي او ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﭙﺮدازد‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ دﻳﮕﺮان‪ .‬ﺗﺎ ﻛﻼم او ﻗﻠﻮب ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫را ﺟﺬب ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬
‫آﻳﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ اﻳﻦ ﺻﻔﺎت را در ﺣﻀﻮر اﻃﻔﺎل ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﻮد؟ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻛﻨﻴﺪ ﻳﻚ ﻣﻌﻠّﻢ‬
‫در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ دروﻏﻲ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ .‬آﻳﺎ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺗﺄﺛﻴﺮي در ﻛﻼس او ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬
‫ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﻋﻤﻞ آﻳﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﺻﺪاﻗﺖ و راﺳﺘﮕﻮﻳﻲ را ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ درس ﻣﻲ دﻫﺪ‪ ،‬ﻛﻼم‬
‫او ﺗﺄﺛﻴﺮي دارد ؟‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻬﻢ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ در ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻣﻠﻜﻮﺗﻲ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺬرﻫﺎي ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﻟﻬﻲ و ﺧﺸﻴﻪ اﷲ را در‬
‫ارض ﻃﺎﻫﺮ ﻗﻠﻮب آﻧﺎن ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﻴﺪ‪ .‬اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ‪ ،‬ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻻﻧﻬﺎﻳﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺧﻮﻳﺶ‪،‬‬
‫ﻋﻠّﺖ‪ ‬اﻳﺠﺎد‪ ‬ﻣﻤﻜﻨﺎت ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﻋﺸﻖ داﺋﻤﺎً ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻮده اﻳﻢ و ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻳﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ‬
‫ﺑﻪ آﻧﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻧﻌﻤﺘﻬﺎي اﻟﻬﻴﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ از ﻗﺒﻴﻞ‪ :‬ﻧﻌﻤﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻣﺴﺮّت از‬
‫اﻳﻨﻜﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻛﻠﻤﺎت‪ ‬ﻣﺒﺎرﻛﻪ آن ﺣﻀﺮت ﻧﺸﻮ ﻧﻤﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺣﺘّﻲ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮاﻫﺒﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻤﺮاً در‬
‫زﻧﺪﮔﻲ روزاﻧﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻟﺸﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻫﻴﺪﻛﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖِ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎﻳﺪ اواﻣﺮ و‬
‫اﺣﻜﺎم آن ﺣﻀﺮت را اﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ زﻳﺮ از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺗﻼوت ﻧﻤﻮده و در آﻧﻬﺎ ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬

‫‪16‬‬
 ‫»ﻗَﺪ ﺗَﻜَﻠَﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﺎنُ ﻗُﺪرﺗﻲ ﻓﻲ ﺟ‪‬ﺒ‪‬ﺮُوت‪ ‬ﻋ‪‬ﻈَﻤ‪‬ﺘﻲ ﻣ‪‬ﺨﺎﻃ‪‬ﺒﺎً ﻟ‪‬ﺒ‪‬ﺮﻳﺘﻲ اَنِ اﻋﻤ‪‬ﻠﻮا ﺣﺪودي ﺣ‪‬ﺒﺎً ﻟ‪‬ﺠ‪‬ﻤﺎﻟﻲ‬
‫ﻃُﻮﺑﻲ ﻟ‪‬ﺤ‪‬ﺒﻴﺐِ و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺮف‪ ‬اﻟﻤﺤﺒ‪‬ﻮبِ ﻣ‪‬ﻦ ﻫﺬ‪‬ه‪ ‬اﻟَﻜَﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻪ اﻟﺘﻲ ﻓﺎﺣ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻨﻬﺎﻧَﻔَﺤﺎت‪ ‬اﻟﻔﻀﻞِ ﻋﻠﻲ‬
‫)‪(7‬‬‫ﺷَﺎنٍ ﻻﺗُﻮﺻ‪‬ﻒ‪ ‬ﺑِﺎﻻذﻛﺎرِ«‬
‫ﻟﺴﺎن ﻗﺪرت ﻣﻦ در ﺟﺒﺮوت ﻋﻈﻤﺘﻢ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺧﻠﻘﻢ ﻓﺮﻣﻮد »اﺣﻜﺎم ﻣﺮا ﻓﻘﻂ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ‬
‫ﺑﻪ ﺟﻤﺎل ﻣﻦ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ« ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻋﺎﺷﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﻮي ﺧﻮش ﻣﺤﺒﻮب را از اﻳﻦ ﺑﻴﺎن‬
‫درﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﺑﻴـﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻔـﺤﺎت ﻓﻀﻞ از او ﺑﻪ ﮔـﻮﻧﻪ اي وزﻳـﺪن ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺻﻒ در‬
‫ﻧﻤﻲ آﻳﺪ‪.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫»ﺳﺮاج ﺣﺐ اﻟﻬﻲ را ﺑﻪ د‪‬ﻫﻦ ﻫﺪاﻳﺖ درﻣﺸﻜﺎه اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ در ﺻﺪر ﻣﻨﻴﺮﺧﻮد ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﺪ و ﺑﻪ‬
‫زﺟﺎج ﺗﻮﻛﻞ و اﻧﻘﻄﺎع از ﻣﺎﺳﻮي اﷲ از ﻫﺒﻮب اﻧﻔﺎس ﻣﺸﺮﻛﻴﻦ ﺣﻔﻈﺶ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪«.‬‬
‫)‪(8‬‬

‫)‪(9‬‬ ‫»ﻳ‪‬ﺎ اﺑﻦَ اﻟﻮﺟﻮد‪ ‬ﺣ‪‬ﺒﻲ ﺣ‪‬ﺼﻨﻲ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﺧَﻞَ ﻓﻴﻪ ﻧَﺠﻲ و‪ ‬اَﻣ‪‬ﻦ اَﻋﺮَض‪ ‬ﻏَﻮي و ﻫ‪‬ﻠَﻚ‪« ‬‬
‫اي ﭘﺴـﺮ وﺟـﻮد ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻣﻦ‪ ،‬ﻗﻠﻌﺔ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در آن داﺧـﻞ ﺷﻮد ﻧﺠﺎت‬
‫ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ و ﻛﺴﻲ ﻛﻪ روي ﮔﺮداﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻤﺮاه و ﻫﻼك ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ازﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻓﻮق ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬

‫ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪودات اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ را ﺣﺒ‪‬ﺎً ‪ --------‬ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ‪ -------- --------‬را ‪--------‬‬
‫ﻟﺠﻤﺎﻟﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ‪ --------‬ﺣﺪودات اﻟﻬﻴﻪ را ‪ --------‬او ‪--------‬‬
‫ﺳﺮاج ﺣﺐ اﻟﻬﻲ را ﺑﻪ دﻫﻦ ﻫﺪاﻳﺖ در ‪ -------- --------‬در ‪ -------- --------‬ﺧﻮد‬
‫ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ --------‬ﺣﺐ اﻟﻬﻲ را ‪ --------‬در ﺻﺪر ﻣﻨﻴﺮﺧﻮد ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﺪ ‪ --------‬ﺣﺐ اﻟﻬﻲ را ﺑﻪ‬
‫دﻫﻦ ﻫﺪاﻳﺖ درﻣﺸﻜﺎه اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ در ‪ --------‬ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ‪ --------‬اﻟﻬﻴﻪ را ﺣﺒﺎً ‪ --------‬ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮاج ‪ --------‬اﻟﻬﻲ را ‪ --------‬ﻫﺪاﻳﺖ در ‪ --------‬اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ در ‪--------‬‬
‫ﻣﻨﻴﺮ ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮاج ﺣﺐ ‪ --------‬را ﺑﻪ ‪ --------‬ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮاج ‪ --------‬اﻟﻬﻲ را ﺑﻪ زﺟﺎج ‪ --------‬و ‪ --------‬ازﻣﺎﺳﻮي اﷲ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﺮا ﺑﻪ زﺟﺎج ‪ --------‬و‪ --------‬از ﻣﺎﺳﻮي اﷲ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﺮا ﺑﻪ زﺟﺎج ‪ --------‬و ‪ --------‬از ‪ ----------------‬ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺳﺮاج ‪ --------‬اﻟﻬﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ‪ --------‬ﻣﻨﻴﺮ ﺑﺮاﻓﺮوزد ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺳﺮاج را ﺑﻪ دﻫﻦ ‪ --------‬ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﻢ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺳﺮاج را درﻣﺸﻜﺎه ‪ --------‬ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ آن را درزﺟﺎج ‪ --------‬و ‪ --------‬از ﻣﺎﺳﻮي اﷲ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬

‫‪17‬‬
 ‫ﻫﺮﻛﺲ ﻛﻪ درﺣﺼﻦ ‪ --------‬اﻟﻬﻲ وارد ﺷﻮد ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﺪ و ‪. --------‬‬
‫ﻫﺮﻛﺲ ﻛﻪ در ‪ --------‬ﺣﺐ ‪ --------‬وارد ﺷﻮد ‪ --------‬و ‪. --------‬‬
‫ﻫﺮﻛﺲ ﻛﻪ در ‪ -------- --------‬اﻟﻬﻲ وارد ﺷﻮد ‪ --------‬و ‪. --------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دﻫﻢ‪:‬‬
‫از ﻗﺒﻞ ﺑﻴﺎن ﺷﺪ ﺑﺮاي ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در ﭘﺮورش ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻲ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺬرﻫﺎي ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﻟﻬﻲ و‬
‫ﺧﺸﻴ‪‬ﻪ اﷲ را در ﻗﻠﻮب آﻧﺎن ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﻴﺪ‪ .‬ﻣﻔﻬﻮم ﺧﺸﻴ‪‬ﻪ اﷲ ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻤﻴﻖ و ﻣﻬﻢ اﺳﺖ و در اﻳﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺪان اﺷﺎره‬
‫ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﻓﺮدي را ﺷﺪﻳﺪاً دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ و ﻣﺸﺘﺎق ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﺑﺪارد‪ ،‬ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ دردﻧﺎك‬
‫اﺳﺖ اﮔﺮ از ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ او ﻣﺤﺮوم ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺣﺐ اﻟﻬﻲ ﻋﻠّﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ اﻳﺠﺎد ﻣﺎﺳـﺖ‪ .‬اﮔـﺮ ﻟﺤﻈﻪ اي از اﻟﻄﺎف اﻟﻬﻲ ﻣﺤﺮوم ﺷﻮﻳﻢ ﺑﻪ‬
‫ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ درﺟﺎت ﺳﻘﻮط ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﻋﻤﺎل ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲِ ﻣﺎ از اﺣﻜﺎمِ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮاﻧﻌﻲ‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ را از ﻋﺎﻟﻢ روﺣﺎﻧﻲ ﺟﺪا ﻣﻲ ﺳﺎزد و ﻣﺎﻧﻊ وﺻﻮل ﺗﺄﻳﻴﺪات ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺗﺮس از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ ،‬ﺗﺮﺳﻲ ﻛﻪ‪ ،‬اﮔﺮ از او اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﻴﻢ اﻟﻄﺎف او ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺸﻴ‪‬ﻪ اﷲ آن ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ را در ﺻﺮاط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ دارد و ﻣﺎ را از ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪي‪ ،‬ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ‬
‫و اﻋﻤﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻘﺒﻮل درﮔﺎه ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻌﻠّﻢ ﮔﻬﮕﺎﻫﻲ ﺗﺬّﻛﺮ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ اﻋﻤﺎل‪ ،‬ﻣﻘﺒﻮل درﮔﺎه اﻟﻬﻲ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺑﺎ ﻫﺮ‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻤﻞ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه اي از ﻃﻔﻠﻲ دﻳﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻼً ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ ،‬ﻛﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺴﺮّت ﻗﻠﺐ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء‬
‫ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﻣﺘﻦ ﺑﺎﻻ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫ﺑﺮاي ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ در ﭘﺮورش ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻲ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺒ‪‬ﻪ ﻫﺎي‪ --------‬و‪ --------‬اﷲ را‬
‫در ﻗﻠﻮب آﻧﺎن ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻫﺮﮔﺎه ﻓﺮدي را ﺷﺪﻳﺪاً ‪ --------‬داﺷﺘﻪ و ﻣﺸﺘﺎق ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ او ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﺑﺪارد ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ‪-----‬‬
‫اﺳﺖ اﮔﺮ از ‪ --------‬او ﻣﺤﺮوم ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ‪ --------‬را ﺷﺪﻳﺪاً ‪ --------‬داﺷﺘﻪ و ﻣﺸﺘﺎق ﺑﺎﺷﻴﻢ‬
‫ﻛﻪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﺑﺪارد‪ ،‬ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ‪ --------‬اﺳﺖ اﮔﺮ از‪ --------‬ﻣﺤﺮوم ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ‪ --------‬را‬
‫ﺷﺪﻳﺪاً‪-------‬داﺷﺘﻪ و ﻣﺸﺘﺎق ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﺑﺪارد‪ ،‬ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ‪ -------‬اﺳﺖ اﮔﺮ از‪--------‬‬
‫ﻣﺤﺮوم ﺑﺎ ﺷﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻫﺮﮔﺎه ﻓﺮدي را ﺷﺪﻳﺪاً ‪ --------‬داﺷﺘﻪ و ﻣﺸﺘﺎق ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ‪ ، --------‬ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ‪--------‬‬
‫اﺳﺖ اﮔﺮ از ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ او ‪ --------‬ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬

‫‪18‬‬
‫ﺣﺐ‪ -------- ‬ﻋﻠّﺖ اﺻﻠﻲ ‪ --------‬ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬اﻋﻤﺎل ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و ‪ -------- --------‬از‬
‫اواﻣﺮ و اﺣﻜﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﺎﻧﻨﺪ‪ --------‬اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ را از ‪ --------‬ﺟﺪا ﻣﻲ ﺳﺎزد و ﻣﺎﻧﻊ وﺻﻮل‬
‫‪ --------‬از آن ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫اﻋﻤﺎل ‪ --------‬و ‪ --------‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪ --------‬ﻛﻪ ﻣﺎ را از ‪ --------‬ﺟﺪا ﻣﻲ ﺳﺎزد وﻣﺎﻧﻊ‬
‫وﺻﻮل ‪ --------‬از آن ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮد ﻣﺎ ‪ --------‬ﺗﺮس از‪ --------‬را‬
‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ ،‬ﺗﺮﺳﻲ ﻛﻪ‪ ،‬اﮔﺮ از او اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻜﻨﻴﻢ اﻟﻄﺎف او ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮد ﻣﺎ ‪-------‬‬
‫‪ --------‬از ‪ --------‬ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬ﺗﺮﺳﻲ ﻛﻪ‪ -------- ،‬ﻧﻜﻨﻴﻢ ‪ --------‬او ﺑﻪ ﻣﺎ ‪--------‬‬
‫رﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺸﻴﻪ ‪ --------‬ﺳﺒﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ در ‪ --------‬ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺳﺎﻟﻚ ﺷــﻮﻳﻢ ﻣﺎ را از ‪ --------‬و‬
‫‪ --------‬اﻋﻤﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻘﺒﻮل درﮔﺎه ‪ --------‬ﻧﻴﺴﺖ ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك زﻳﺮ را ازﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺑ‪‬ﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫»ا‪‬ﺗَﻘُﻮااﷲَ ﻳﺎ ﻗَﻮم و ﻛﻮﻧﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻤﺘﱠﻘﻴﻦَ«‬
‫)‪(10‬‬

‫اي ﻣﺮدم از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و از ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎران ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎزدﻫﻢ‪:‬‬
‫در اﻳﻦ دوره آﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒـﺪاﻟﺒـﻬﺎء ﺑﺮ ﻣﺎ واﺟﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل را از ﺛﺪي‬
‫‪ --------‬ﺷﻴﺮ دﻫﻴﻢ و ﺑﻪ ﺳﻮي ‪ --------‬ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ‪ --------‬آداب و ‪ --------‬ﻧﻴﻜﻮ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺷﺪه و ‪--------‬‬
‫و ﺧﺼﺎﺋﻞ ‪ --------‬درﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎن اﻛﺘﺴﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻃﻔﺎل از ﺻــﻐﺮ ﺳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ‪ --------‬و ‪ --------‬و ﻣﻨﺠﺬب ﺑﻪ ﻧﻔـﺤﺎت ﻗـﺪس ﺷـﻮﻧﺪ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ‬
‫‪ --------‬و ‪ --------‬ﻳﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ در ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻣﻠﻜﻮﺗﻲ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺬرﻫﺎي ‪ --------‬اﻟﻬﻲ و ‪ --------‬اﷲ را‬
‫در ﻗﻠﻮب ﻃﻴﺐ آﻧﺎن ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﻴﻢ‪.‬‬
‫اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺧﻮﻳﺶ‪ ،‬ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﻳﻢ و‬
‫اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎ اﺣﻜﺎم و ﺣﺪودات ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺷﺪﻳﺪي ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺣﻀﺮت دارﻳﻢ اﺟﺮاء‬
‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﺣﻜﺎم اﻟﻬﻴﻪ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ ‪ --------‬اﺟﺮاء ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺳﺮاج ‪ --------‬اﻟﻬﻲ را ﺑﺎﻳﺪ در ‪ --------‬ﻣﻨﻴﺮ ﺧﻮد ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﻢ و ﺑﻪ د‪‬ﻫﻦ ‪ --------‬در‬
‫ﻣﺸﻜﺎه ‪ --------‬در ﺻﺪر ﻣﻨﻴﺮ ﺧﻮد ﺑﺮاﻓﺮوزﻳﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮاج ﺣﺐ اﻟﻬﻲ را ﺑﻪ ‪ --------‬و ‪ --------‬از ﻫﺒﻮب اﻧﻔﺎس ‪ --------‬ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬

‫‪19‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻴﻪ ﻛﺴﺐ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺪ دراﻋﻤﺎل روزاﻧﻪ ﻣﺎن‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﻴﻢ ﻛﻪ داراي اﻳﻦ ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت ﻫﺴﺘﻴﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫»و‪‬ﻣ‪‬ﻨﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ اَراد‪ ‬اَن ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻎَ اَﻣﺮَ ﻣ‪‬ﻮﻻه‪ ‬ﻓَﻠﻴ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐﻲ ﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎَن ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻎَ او‪‬ﻻً ﻧَﻔﺴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ّ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻎَ اَﻟﻨﺎس‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺠﺬ‪‬ب‪‬‬
‫)‪(11‬‬‫ﻗَﻮﻟُﻪ‪ ‬ﻗﻠﻮب‪ ‬اﻟﺴﺎﻣ‪‬ﻌﻴﻦَ«‬
‫و از ﺷﻤﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ اراده ﻛﻨﺪ اﻣﺮِ ﻣﻮﻻيِ ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از ﺑﺮايِ او ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﭙﺮدازد‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ دﻳﮕﺮان‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﻼم اوﻗﻠﻮب ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎن‬
‫را ﺟﺬب ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دوازدﻫﻢ‪:‬‬
‫ﻋﺎداﺗﻲ ﻛﻪ در ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﻣﻲ آﻣﻮزﻳﻢ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم ﻣﺪ‪‬ت ﻋﻤﺮ‪ ،‬ﺟﺰﺋﻲ از اﻋﻤﺎل روزاﻧﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ‬
‫ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ در ﭘﺮورش آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺘﺎن ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ ﻋﺎدات را ﻫﻢ‬
‫ﻣﻮرد ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻗﺮاردﻫﻴﺪ‪ .‬آﻧﭽﻪ ﻓﺮد از ﺣﻴﻦِ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ از ﺧﻮاب اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﺪ‪ ،‬از ﺧﻮاﻧﺪن روزﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬ﺧﻮردن‬
‫ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺤﻞّ ﺗﻔﺮﻳﺢ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﮔﺮدش در ﻃﺒﻴﻌﺖ‪ ،‬ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ رادﻳﻮ را داﺋﻤﺎً زﻳﺮﮔﻮش ﺧﻮدش‬
‫ﻧﮕﻪ دارد و ﻫـﺰاران ﻋﺎدت دﻳﮕﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻً ازﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﺣﻴﺎت ﻛﺴﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺧﻮب ﻳﺎ ﺑﺪ ﺗﻐﻴﻴـﺮ اﻳﻦ‬
‫ﻋﺎدات ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺸﻜﻞ و دﺷﻮار اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺨﺖ ﺑﻜﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ اﻃﻔﺎل ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻛﺴﺐ ﻋﺎداﺗﻲ ﻛﻪ‬
‫ﻣﻄﺎﺑﻖِ روشِ زﻧﺪﮔﻲِ ﺑﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﻋﺎداﺗﻬﺎ ﺗﻼوت آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﺻﺒﺢ و ﺷﺎم‪،‬‬
‫ﺷﺮﻛﺖ در ﺿﻴﺎﻓﺎت ﻧﻮزده روزه‪ ،‬رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻈﺎﻓﺖ و ﻟﻄﺎﻓﺖ و ﺑﺴﻴﺎري ﻋﺎدات دﻳﮕﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫در ﻣﺎﻫﻬﺎي آﻳﻨﺪه راﺟﻊ ﺑﻪ ﻋﺎدات ﺧﻮدﺗﺎن ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ و آﻧﻬﺎ را ﺧﻮب ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‬
‫ﻛﻪ اﮔﺮ ﻻزم اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻌﻀﻲ از آﻧﻬﺎ را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻴﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻋﺎدات ﺧﻮد ﺗﻔﻜّﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻟﻴﺴﺘﻲ از‬
‫ﻋﺎدات روﺣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻫﻴﺪ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻴﺰدﻫﻢ‪:‬‬
‫ﻣﻮﻗﻌﻴ‪‬ﺘﻬﺎي زﻳﺮ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻛﻼﺳﻬﺎي ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ رخ دﻫﻨﺪ‪ .‬آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ‬
‫اﺻﻮﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن از ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ آﻧﻬﺎ را ﺣﻞ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫• وﻓﺎ ﭘﺴﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻴﻄﻨﺖ دارد‪ .‬او ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺰاﺣﻢ ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل اﺳﺖ و در ﻫﻨﮕﺎم درس‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﺳﺆاﻟﻲ راﺟﻊ ﺑﻪ درس از او ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ او ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺟﻮاب را ﻣﻲ داﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ او‬
‫ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫‪ -1‬اورا از ﻛﻼس ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﭼﻮن ﻣﺰاﺣﻢ ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل اﺳﺖ و ﻧﻤﻲ ﮔﺬارد ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﭼﻴﺰي ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫‪20‬‬
‫‪ -2‬ﻛﺎرﻫﺎي ﻣﺸﻜﻠﺘﺮي ﺑﻪ او ﻣﻲ دﻫﻴﺪ ﺗﺎ از ﻫﻮش ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﺪ وﺣﻮﺻﻠﻪ اش ﺳﺮ ﻧﺮود و آﻧﻘﺪر‬
‫ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻜﻨﺪ ﻣﺰاﺣﻢ دﻳﮕﺮان ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ از او ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل در درﺳﻬﺎﻳﺸﺎن‬
‫ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬او را دور از ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ اﻃﻔﺎل در ﮔﻮﺷﻪ ﻛﻼس ﻣﻲ ﮔﺬارﻳﺪ ﺗﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺰاﺣﻢ دﻳﮕﺮان ﺷﻮد و ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ از‬
‫دﺳﺖ او راﺣﺖ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬
‫• ﮔﻴﺘﺎ دﺧﺘﺮي اﺳﺖ ﻫﻴﭽﮕﺎه دردﺳﺮي اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﻛﻼس ﻣﻲ آﻳﺪ و ﺑﺎ دﻗّﺖ و ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ‬
‫درس ﮔﻮش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ ،‬وﻟﻲ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ ﺷﻤﺎ ﻣﻄﻠﺒﻲ را ﺑﻪ او ﻳﺎد ﻣﻲ دﻫﻴﺪ وﻟﻲ‬
‫ﻟﺤﻈﻪ اي ﺑﻌﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ او ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد؟‬
‫‪ -1‬او را از ﻛﻼس ﻣﺤﺮوم ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﭼﻮن ﻇﺎﻫﺮاًُ ﭼﻴﺰي ﻳﺎد ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺑﺎ ﺻﺒﺮ و ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ راﻫﻬﺎي دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ ﺗﺎ او ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﺑﻪ او ﻣﻲ ﮔـﻮﻳﻴﺪ ﻛﻮدن اﺳﺖ و ﺑﻬـﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻼس ﻣﺨﺼـﻮﺻﻲ ﺑﻌﺪ از رﻓﺘﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺎﮔﺮدان‬
‫ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﻛﺎرﻫﺎي دﻳﮕﺮ از ﻗﺒﻴﻞ‪------------------------------------------------- :‬‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬
‫• ﺳﺎﻣﺎن از ﻫﻤﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ اﺳﺖ‪ .‬او ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﻤﻲ ﺧﻨﺪد و ﻳﺎ ﺣﺮف ﻧﻤﻲ زﻧﺪ ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ‬
‫از او ﺳﺆاﻟﻲ ﺷﻮد‪ .‬او ﺧﻴﻠﻲ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ او ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﻧﻤﻲ ﻧﻮاﻧﺪ درﺳﺖ ﺟﻮاب‬
‫دﻫﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺳﺎﻣ‪‬ﺎن ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫‪ -1‬از او ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻼس را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ ﭼﻮن ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﭼﻚ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﻲ آﻣﻮزﻳﺪ ﻫﺮ وﻗﺖ او ﺟﻮاب درﺳﺖ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ زﻳﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺔ اﻓﺮاد از‬
‫ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻫﺎ اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﺑﺎ واﻟﺪﻳﻦ او ﺗﻤﺎس ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﺪ و از آﻧﺎن ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن ﻛﻤﻲ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﻮد ﺗﺎ‬
‫اﻳﻨﻜﻪ دوﺑﺎره او را ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﻳﺎ راﻫﻬﺎي دﻳﮕﺮ از ﻗﺒﻴﻞ‪------------------------------------------------ :‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫• ﻛﻤﺎل ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﻴﻠﻲ درس ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ و ﺧﻮب ﻣﻲ ﻓﻬﻤﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻪ ﻧﺪرت در‬
‫ﻛﻼس ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد زﻳﺮا اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺳﻨّﺶ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻛﻼس ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد؟‬
‫‪ -1‬او را از ﻛﻼس ﻣﺤﺮوم ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﺳﻨّﺶ ﺧﻴﻠﻲ زﻳﺎد اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪21‬‬
‫‪ -2‬ﺑﺎ او ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ را ﺷﺮوع ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً‪ ،‬ﺑﻪ او ﻳﺎد ﻣﻲ دﻫﻴﺪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ ﺗﺪرﻳﺲ ﻛﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ او را ﺑﻪ ﻳﺎري ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﮔﻤﺎرﻳﺪ و اﮔﺮ ﻛﻼس دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ در ﻫﻤﺎن ﺷﻬﺮ اداره ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ او‬
‫را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﻣﻲ ﺑﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺗﺠﺮﺑﺔ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻛﺴﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﺑﻪ او ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻦ او ﺑﺮاي ﻓﺮاﮔﻴﺮي ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد اﺳﺖ واﮔﺮ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ او ﺣﺮﻓﻪ اي‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺠ‪‬ﺎري و ﻳﺎ ﺑﻨّﺎﻳﻲ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﻳﺎ راﻫﻬﺎي دﻳﮕﺮ‪----------------------------------------------------- :‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫• ﻓﺮﻫﺎد ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﺟﻮاب ﺻﺤﻴﺢ را ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ دﺳﺘﺶ را ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﺑﺮد او از‬
‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﺮ ﻛﻼس ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﻳﺎ ﻣﺰاﺣﻢ ﺷﺎﮔﺮدان دﻳﮕﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻧﺘﻘﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻓﺮﻫﺎد‬
‫ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫• در ﻳﻚ ﻛﻼس ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﻃﻔﺎل ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ زودﺗﺮ از ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺳﺆاﻻﺗﻲ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻃﻔﺎل ﭼﮕﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﺪ؟‬
‫‪ -1‬آﻧﺎن را ﺳﺮزﻧﺶ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ از ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﺷﻮﻧﺪ و اﻳﻦ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﺷﺎﮔﺮدان را وادار ﻛﺮد ﺗﺎ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﺳﺆاﻻت آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﭘﺎﺳﺦ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻗﺎﺑﻞ درك ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ‬
‫ﺳﺨﺖ ﺗﺮي ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ ﺑﺪﻫﺪ اﻣ‪‬ﺎ اﻣﺘﻴﺎزي ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺸﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺘﺮي و ﻳﺎ ﺑﺪﺗﺮي‬
‫دﺳﺖ ﻧﺪﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﺷﺎﮔﺮدان ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ را ﺟﺪا ﺳﺎزد و ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﻨﻬﺎ اﻟﮕﻮي دﻳﮕﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫• ﻣﻌﻠّﻢ ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﮔﺮدان را ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﻛﻼس وﺳﺎﻳﻠﻲ ﺑﺨﺮد‪ .‬ﻃﻔﻞ ﻓﻘﻂ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه‬
‫ﭘﻮل را ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪ‪ .‬ﻛﻤﻲ ﺑﻌﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻃﻔﻞ ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮردن آب ﻧﺒﺎت اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺼﻮ‪‬ر‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺷﺎﻳﺪ‪ ،‬از ﻣﺒﻠﻎ ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه‪ ،‬ﺑﺮاي ﺧﺮﻳﺪ آب ﻧﺒﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ وﻗﺖ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -1‬ﻃﻔﻞ را ﺳﺮزﻧﺶ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ دزد اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﻮل آب ﻧﺒﺎت‬
‫ﻣﻲ ﺧﺮﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺑﻌﺪ از ﻛﻼس ﺑﻪ ﻣﻐﺎزه ﺑﺮود و ﻗﻴﻤﺖ ﻟﻮازم ﻛﻼس را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻃﻔﻞ راﺳﺖ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻌﺪاً او‬
‫را ﺑﻪ ﻛﻨﺎري ﺑﺮده ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ وﻟﻲ ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﻪ او ﺗﺬّﻛﺮ دﻫﺪ‪ ،‬اﺣﻜﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﺎ را از دزدي و دروﻏﮕﻮﻳﻲ‬
‫ﻣﻨﻊ ﻛﺮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪22‬‬
‫‪ -3‬ﻓﻮراً ﺑﻪ ﻣﻐﺎزه ﺑﺮود وﺟﻮﻳﺎي ﻗﻴﻤﺖ ﻟﻮازم ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮﻃﻔﻞ راﺳﺖ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮد درﻛﻼس اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫»ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ در ﻛﻼس ﻣﺎ ﻃﻔﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎد ﺑﺎﺷﺪ« و ﺑﻌﺪ ﻣﻮﺿﻮع را در ﻛﻼس ﺑﻴﺎن ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬در ﻛﻼس ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ :‬ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﻣﻐﺎزه ﺑﺮود و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد ﻗﻴﻤﺖ ﺧﺮﻳﺪ ﻟﻮازم ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ‬
‫ﻳﺎ ﺧﻴﺮ؟‬
‫‪ -5‬ﺳﺎﻛﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﻫﻴﭻ ﻛﺎري ﻧﻜﻨﺪ‪.‬‬
‫• ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﺑﺠﺎي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﮔﻮش دﻫﻨﺪ در ﻛﻼس ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎزي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ وﺟﻮدي ﻛﻪ‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ در ﻛﻤﺎل ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ از آﻧﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ او ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻪ رﻓﺘﺎري داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫‪ -1‬ﻋﻠّﺖ رﻓﺘﺎر ﻧﺎدرﺳﺖ آﻧﺎن را درﻳﺎﺑﺪ‪ .‬اﮔﺮ از ﺧﺴﺘﮕﻲ اﺳﺖ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﻛﻼس را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﺪ و اﮔﺮ ﻓﻘﻂ‬
‫ﻳﻚ ﻃﻔﻞ ﻣﺸﻜﻞ ﺳﺎز اﺳﺖ او را از ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﺟﺪا ﺳﺎزد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎزي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺣﺎل ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ت ﻃﻮﻻﻧﻲ رﻓﺘﺎر ﻧﺎدرﺳﺖ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪،‬‬
‫آﻧﺎن را ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪.‬‬
‫‪ -3‬ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ از ﻛﻼس ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ ﭼﻮن ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﻧﺪارد‪.‬‬
‫‪ -4‬ﺑﺎ واﻟﺪﻳﻦ آﻧﺎن ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ و از رﻓﺘﺎر ﻧﺎدرﺳﺖ اﻃﻔﺎﻟﺸﺎن آﻧﻬﺎ را ﻣﻄّﻠﻊ ﺳﺎزد و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻦ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻲ ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫• اﻃﻔﺎل ﺗﻜﻠﻴﻔﻲ را ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از آﻧﻬﺎ در ﻧﻬﺎﻳﺖ دﻗّﺖ و‬
‫ﺑﺮﺧﻲ ﺑﺎ ﺑﻲ دﻗّﺘﻲ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻃﻔﺎل از ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ را ﻧﻤﺮه ﮔﺬاري ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﺎﻳﻞ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻌﻀﻲ از آﻧﺎن را ﺑﻴﺎزارﻳﺪ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راﻫﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟‬
‫‪ -1‬ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﺧﻴﻠﻲ ﺿﻌﻴﻒ اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﻗّﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي آن را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻳﻜﻲ از ﺗﻜﺎﻟﻴﻔﻲ را ﻛﻪ ﺧﻮب اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺮدارﻳﺪ و ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ :‬ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫اﻳﻨﻄﻮر اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد‪ .‬واﺿﺢ و ﺑﺎ ﺧﻄّﻲ ﺧﻮب‪.‬‬
‫‪ -3‬اﻃﻔﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ دﻗّﺖ اﻧﺠﺎم ﻧﺪاده اﻧﺪ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ روز ﺑﻌﺪ‬
‫ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺎورﻧﺪ‪ ،‬اﺟﺎزه ورود ﺑﻪ ﻛﻼس را ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﺑﻪ اﻃﻔﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻜﺎﻟﻴﻔﺸﺎن را ﺑﻪ دﻗّﺖ اﻧﺠﺎم داده اﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺗﺒﺮﻳﻚ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ و ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﻧﻴﺰ‬
‫ﺑﻄﻮر ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ‪»:‬ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺷﻤﺎ ﺧﻮب ﺑﻮد اﻣ‪‬ﺎ اﮔﺮ واﺿﺤﺘﺮ و ﻣﺮﺗّﺒﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دادﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻦ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﺷﻤﺎ ﺗﻜﻠﻴﻒ روز ﺑﻌﺪ را ﺑﻬﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﻴﺪ داد‪«.‬‬
‫• ﻣﻌﻠّﻢ ﻳﻚ ﭘﻮﺳﺘﺮ ﺑﻪ ﻛﻼس ﻣﻲ آورد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪي ﺑﻌﺪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ روي آن ﺧﻂ‬
‫ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه و دو ﻧﻔﺮ از اﻃﻔﺎل ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﺘّﻬﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﻛﻪ‬
‫ﻛﺎر ﻛﻴﺴﺖ؟‬
‫‪ -1‬ﭼﻮن ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ دو را ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﭼﻮن ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ را ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫‪23‬‬
‫‪ -3‬از ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ دو ﻃﻔﻞ ﺑﻄﻮر ﻓﺮدي ﺳﺆال ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺳﭙﺲ از ﺗﻤﺎم ﻛﻼس ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺤﻮ‬
‫ﺑﺮاﻳﺶ آﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ اي ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﺪاﻧﺪ ﻛﺪام ﻳﻚ را ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﻣﻌﻠّﻢ از ﺷﺎﮔﺮد ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻄﻠﺐ را ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﻨﺪ و ﺑﻌﺪاً ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺗﺎ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻃﻔﻞ ﺧﻄﺎﻛﺎر را ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫• ﻣﺸﻜﻞِ ﻳﻚ دﺧﺘﺮِ ﻛﻮﭼﻚ‪ ‬ﻛﻼس آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮد‪ .‬درﮔﻮﺷﻪ اي‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺗﻮﺟ‪‬ﻬﻲ ﺑﻪ ﻛﻼس ﻧﺪارد‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲِ‬
‫ﺳﺎﻳﺮِاﻃﻔﺎل ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻜﻨﺪ؟‬
‫‪ -1‬از او ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﺑﺎزﮔﺮدد و ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬او را ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ از ﻛﻼس ﺧﺎرج ﺷﻮد زﻳﺮا ﺑﺎ وﺟﻮد ‪ 20‬ﺷﺎﮔﺮد دﻳـﮕﺮ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫــﻨﺪ ﺗﺮﻗّﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻣﻌﻠّﻢ‬
‫ﻓﺮﺻﺖ ﺻﺮف وﻗﺖ ﺑﺎ ﻃﻔﻠﻲ را ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺪارد‪.‬‬
‫‪ -4‬از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ او ﻛﻼس را ﺑﻬﻢ ﻧﻤﻲ زﻧﺪ ﺑﮕﺬارد او ﻫﺮ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻜﻨﺪ و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ‬
‫ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﻓﺮدي ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﻪ آن دﺧﺘﺮ اﺧﺘﺼﺎص دﻫﺪ‪.‬‬
‫• ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل ﭘﻴﺶ از دﻳﮕﺮان ﻣﻨﺎﺟﺎت از ﺑ‪‬ﺮ ﻧﻤﻮده و درﻓﺮﺻﺘﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ آﻳﺪ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﻠﻴﺢ‬
‫و در ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺑﺘﻬﺎل ﺗﻼوت ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﭼﻮن اﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺑﻬﺘﺮ از ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺗﻼوت ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‬
‫آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ او ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺨﻮاﻧﺪ؟‬
‫‪--------------------------------------------------------------------- -‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫• در ﻛﻼس ﺷﻤﺎ ﻃﻔﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺳﺮ و وﺿﻊ ﻛﺜﻴﻒ ﺑﻪ ﻛﻼس ﻣﻲ آﻳﺪ و ﻛﺴﻲ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ‬
‫ﻧﺸﺴﺘﻦ در ﻛﻨﺎر او ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻃﺒﻌﺎً اﻳﻦ ﻃﻔﻞ اﺣﺴﺎس اﻧﺪوه و ﻋﺪم ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﻛﺎر‬
‫ﻛﻨﻴﺪ؟ او را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﻮدش را ﻛﺎﻣﻼً ﺗﻤﻴﺰ ﻛﻨﺪ؟ درﺑﺎرة وﺿﻊ ﺧﺎﻧﻮاده اش ﺑﺎ او ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﻴﺪ آﻳﺎ ﺑﺎ واﻟﺪﻳﻨﺶ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؟ آﻳﺎ ﻣﺎدرش ﺻﺒﺢ زود ﺑﺮاي ﻛﺎر از ﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺧﺎرج ﻣﻲ ﺷﻮد؟ آﻳﺎ ﻛﺴﻲ درﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ او ﻳﺎد داده اﺳﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻤﻴﺰ و ﻧﻈﻴﻒ ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫• ﻓﺮﺷـﻴﺪ ﻃﻔﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ او را درك ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫـﺮﮔﺎه ﻫﻤﻜﻼﺳﻴﻬﺎ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻲ را ﺷـﺮوع‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻣﺜﻼً ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻘّﺎﺷﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬او ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎزي ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه آﻧﻬﺎ ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ او ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﻧﻘّﺎﺷﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﻓﺮﺷﻴﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻛﺎرﻫﺎ را در وﻗﺖ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﺪ‪.‬‬

‫‪24‬‬
 ‫ﺷﻤﺎ ﺑﻪ او ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﮔﻔﺖ؟ آﻳﺎ اﻳﻦ ﻋﺎدت ﻓﺮﺷﻴﺪ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ او؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫• ﺳﺎﻧﺎز ﺷﺎﮔﺮد ﺑﺴﻴﺎر دﻗﻴﻖ و درﺳﺨﻮاﻧﻲ اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻨﺰل او را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ درﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ او‪‬ل‬
‫ﺑﺎﺷﺪ و اﻏﻠﺐ ﺑﻪ او ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ از ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲ داﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺎه ﺷﻤﺎ از ﻛﻼس ﺳﺆاﻟﻲ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ او او‪‬ﻟﻴﻦ ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ دﻫﺪ‪ ،‬ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ ﺟﻮاب ﺻﺤﻴﺢ را ﻧﺪاﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﺑﻪ ﻛﻼس‬
‫ﺗﻜﻠﻴﻔﻲ ﻣﻲ دﻫﻴﺪ او ﻗﺒﻞ از ﻫﻤﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ »ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ از ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ اﺳﺖ ﻣﮕﺮ ﻧﻪ؟«‬
‫ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد ﺗﺎ اﻳﻦ ﻋﺎدت ﺳﺎﻧﺎز را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻴﺪ ؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ‬
‫اﺣﺴﺎس ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻫﻤﻪ اورا دوﺳﺖ دارﻧﺪ و از اوﺗﻘﺪﻳﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ؟ ﻛﺪام ﻳﻚ ازﺻﻔﺎت روﺣﺎﻧﻴﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ وﺿﻊ‬
‫اوﺳﺖ ؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬

‫‪25‬‬
 ‫ﻣﺮاﺟﻊ‪:‬‬
‫‪ -1‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ درﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص ‪16‬‬
‫‪ -2‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ درﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص‪47‬‬
‫‪ -3‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ درﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص ‪50‬‬
‫‪ -4‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ درﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص ‪9‬‬
‫‪ -5‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ درﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص ‪41‬‬
‫‪ -6‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ص ‪ 177‬ـ ﺷﻤﺎره ‪128‬‬
‫‪ -7‬ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻗﺪس ـ ص ‪ 5‬آﻳﻪ ‪4‬‬
‫‪ -8‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ص ‪ 209‬ـ ﺷﻤﺎره ‪153‬‬
‫‪ -9‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ ﻋﺮﺑﻲ ـ ﺷﻤﺎره ‪9‬‬
‫‪ -10‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ص ‪176‬ـ ﺷﻤﺎره ‪128‬‬
‫‪ -11‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ص ‪177‬ـ ﺷﻤﺎره ‪128‬‬

‫‪26‬‬
 ‫دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼﺳﻬﺎي‬
‫اﻃﻔﺎل‬

‫ﻛﻼس او‪‬ل‬

‫ﻫﺪف‪:‬‬
‫ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﻧﺤﻮة ﺗﻌﻠﻴﻢ در ﻛﻼﺳﻬﺎي اﺑﺘﺪاﻳﻲ اﻃﻔﺎل ﺷﺎﻣﻞ ﺣﻔﻆ‪ ‬ﻣﻨﺎﺟﺎت و ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﻲ از آﺛﺎر‬
‫ﻣﺒﺎرﻛﻪ‪ ،‬ﺳﺮودﻫﺎ‪ ،‬داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺎزﻳﻬﺎ و رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪.‬‬

‫‪27‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل‪:‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫»ﻳﺎران و اﻣ‪‬ﺎءاﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﺎﻳﺪ اﻃﻔﺎل را ﺑﻪ دل و ﺟﺎن ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و در ﻣﺪرﺳﻪ ﻛﻤﺎﻻت و‬
‫)‪(1‬‬ ‫ﺳﻨﻮﺣﺎت رﺣﻤﺎﻧﻴ‪‬ﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻫﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻦ اﻣﺮ ﺗﻬﺎون و ﻓﺘﻮر ﻧﻜﻨﻨﺪ‪«. ...‬‬
‫ﻳﻜﻲ از راﻫﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﻘّﻖ اﻳﻦ آرزوي ﻗﻠﺒﻲ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻛﻼﺳﻬﺎي‬
‫اﻃﻔﺎل در ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ اي اﺳﺖ‪ .‬و ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر واﺟﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻔﻮس ﺑﻴﺸﺘﺮي‪ ،‬ﺧﻮد را وﻗﻒ ﺗﻌﻠﻴﻢ در‬
‫ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻓﺮدي ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺪان ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺎدي‬
‫درﺑﺎرة ﺗﺌﻮرﻳﻬﺎي ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ آﻧﭽﻪ ﺑﺴﻴﺎر اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ دارد اﺷﺘﻴﺎق و ﻓﺪاﻛﺎري اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺪرﻳﺲ ﻫﻢ ﻋﻠﻢ‬
‫اﺳﺖ و ﻫﻢ ﻓﻦ و ﻫﻨﺮ ﻛﻪ ﺗﺪرﻳﺠﺎً ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ وﺗﺠﺮﺑﻪ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺳﺆاﻻت‪:‬‬
‫‪ -1‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﺑﻴﺎن ﺑﺎﻻ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل ﭼﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ؟ ‪-------------‬‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -2‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﺟﺮا درآﻳﺪ؟ ‪-----------‬‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -3‬ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﺑﺎﻳﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ وﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺪرﻳﺲ در ﻳﻚ ﻛﻼس ﺳﺎده اﻃﻔﺎل را آﻏﺎز‬
‫ﻛﻨﻴﺪ؟ ‪-----------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -4‬ﭼﻪ ﻣﺴﺄﻟﻪ اي ﻣﻬﻤﺘﺮ از داﺷﺘﻦ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت در ﺑﺎره ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﺳﺖ؟ ‪------------------‬‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -5‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻫﻨﺮ و ﻋﻠﻢ و ﻓﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ را ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻳﺪ؟ ‪--------------‬‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دو‪‬م‪:‬‬
‫او‪‬ﻟﻴﻦ ﻛﻼﺳﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺧﻮاﻫﻴﺪ داد ﻓﻘﻂ ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻨﺪ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﻣﺤﺪود اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺒﻞ از‬
‫ﺷﺮوع ﻫﺮ ﻛﻼس ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮوري ﺑﺮ اﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و درس ﺧﻮد را ﺧﻮب ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻳﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺣﻔﻆ و از ﺑﺮ ﻧﻤﻮدن ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﻳﻚ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﺑﺎﻳﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ‬
‫ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﺮا ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺪر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ؟‬
‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ ﻧﺎزل ﺷﺪه ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻋﻈﻴﻤﻪ اي ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻳﻚ ﻃﻔﻞ دارد‪ .‬ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻧﺤﻮ اﺳﺮار آﻣﻴﺰي از اﻟﻘﺎء ﻛﻠﻤﺔ اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ )ﻛُﻦ( ﺧﻠﻖ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ‪ ،‬ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ‬
‫ﻛﻠﻤﺎت اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﺪرﺗﺸﺎن در ﻗﻠﻮب اﻃﻔﺎل ﻧﻘﺶ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي در ﺣﻴﺎت آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

‫‪28‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل درﺣﻔﻆ ﻳﻚ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻳﺎ ﺑﻴﺎن‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﻲ آن را ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺷﺮح دﻫﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬او‪‬ﻟﻴﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﻴﺪ‪ ،‬ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺗﺸﺮﻳﺢِ واﺿﺢِ ﻣﻌﺎﻧﻲِ ادﻋﻴﻪ و ﺑﻴﺎﻧﺎت‬
‫اﻟﻬﻴﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﺑﺘﺪا روش زﻳﺮ را ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺠﺮب‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﺸﺮﻳﺢ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﺑﻪ دﻗّﺖ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫»ﺧﺪاﻳﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎ ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ ﺳﺮاج رﺷﻦ ﻛﻦ ﺳﺘﺎره د‪‬ر‪‬ﺧﺸﻨﺪه ﻧﻤﺎ ﺗﻮﻳﻲ ﻣﻘﺘﺪر و ﺗﻮاﻧﺎ«‬
‫)‪(2‬‬

‫ﻫﺪاﻳﺖ‪:‬‬
‫‪ -1‬ﺳﻬﻴﻞ‪ ،‬ﮔﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ راه ﻣﻨﺰل را ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺧﻴﻠﻲ زود دوﺳﺘﺶ را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ راه ﻣﻨﺰل‬
‫را ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬آن دوﺳﺖ‪ ،‬ﺳﻬﻴﻞ را ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻣﺴﻌﻮد ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺎراﺣﺖ اﺳﺖ زﻳﺮا ﻧﻤﻲ داﻧﺪ درس ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﻳﺎ دﻧﺒﺎل ﻛﺎر ﺑﮕﺮدد‪ .‬از ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮﻳﺶ‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ و آﻧﺎن او را ﺑﺨﻮﺑﻲ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﺎن ﻣﺴﻌﻮد را ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ‬
‫دوﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دراﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﻢ »ﺧﺪاﻳﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎ« ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮي ﭼﻪ ﻫﺪاﻳﺖ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؟‬
‫ﺣﻔﻆ‪:‬‬
‫‪ -1‬ﻣﺎ ﺑﻴﺮون ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺎران ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‪ .‬دوان دوان ﺧﻮد را ﺑﻪ زﻳﺮ ﺳﻘﻔﻲ ﻣﻲ رﺳﺎﻧﻴﻢ‪ .‬ﺳﻘﻒ ﻣﺎ را از‬
‫ﺑﺎران ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺳﮕﻲ ﺑﺴﻴﺎر وﺣﺸﻲ ﺑﻪ ﻧﻮﻳﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﺎدرش ﻣﻲ دود‪ .‬ﻣﺎدر او را از ﺣﻤﻠﺔ ﺳﮓ‬
‫ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻣﺎ را از ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎ را اذﻳ‪‬ﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺎﻓﻆ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻣﺎ اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دﻋﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ )ﺧﺪاﻳﺎ‪ ...‬ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ(‬
‫ﺳﺮاج روﺷﻦ‪:‬‬
‫ﻫﺮﺟﺎ‪ ،‬ﻧﻮر ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺗﺎرﻳﻚ اﺳﺖ‪ .‬در ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ وﮔﻢ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﭼﺮاغ ﻧﻮر ﻣﻲ دﻫﺪ اﻣ‪‬ﺎ‬
‫ﻛﺴﻲ ﺑﺎﻳﺪ آن را روﺷﻦ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻗﻠﺐ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺮاغ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻮر روﺣﺎﻧﻲ ﺑﺪﻫﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫درﮔﺎه ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎ ﻛﻨﻴﻢ )‪ ...‬ﺳﺮاج روﺷﻦ ﻛﻦ(‬
‫ﺳﺘﺎره درﺧﺸﻨﺪه‪:‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن اﻓﺮادي ﺷﺮﻳﻒ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و داﻧﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻓﺮح و ﺳﺮور ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎره روﺷﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﻋﺎﻟﻢ‬
‫اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ازﺧﺪا ﻣﻲ ﻃﻠﺒﻴﻢ )ﺳﺘﺎره درﺧﺸﻨﺪه ﻧﻤﺎ(‬
‫و ﺑﺎﻻﺧﺮه اﻗﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺘﺪر و ﺗﻮاﻧﺎ ﺳﺖ‪.‬‬

‫‪29‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻮ‪‬م‪:‬‬
‫ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺷﺮح دادﻳﺪ‪ ،‬ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ در از ﺑﺮﻛﺮدن آن‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎً‪ ،‬ﺷﻤﺎ در زﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺎﻧﺎت و اﺷﻌﺎر ﺑﺴﻴﺎري را ﺣﻔﻆ ﻛﺮده اﻳﺪ‪ .‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺣﻔﻆ ﻛﺮد؟ وﻗﺘﻲ‬
‫ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲِ ﺑﻴﺎنِ ﻣﺒﺎرك ﺗﻔﻬﻴﻢ ﺷﻮد‪ ،‬ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن آن ﺑﺴﻴﺎر آﺳﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻴﺎن ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد و‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل آن ﺷﺮوع ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻌﺪ ﻗﺴﻤﺖ‪ ‬دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻫﺮ دو ﻗﺴﻤﺖ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻜﺮار‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﺑﻴﺎن ﺣﻔﻆ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺜﻼً ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻨﺪرج در ﻗﺴﻤﺖ‬
‫دو‪‬م را از ﺑ‪‬ﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ از اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ )ﺧﺪاﻳﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎ‪ (...‬ﺷﺮوع ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ و از اﻃﻔﺎل ﮔﺎﻫﻲ ﻓﺮدي و ﮔﺎﻫﻲ‬
‫ﮔﺮوﻫﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴـﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﻤﺎت را ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻌﺪ دوﻛﻠﻤﻪ )ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ‪ (...‬را ﺑﻪ )ﺧﺪاﻳﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎ( اﺿﺎﻓﻪ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻜﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻛﻠﻤﺎت ﺑﻌﺪي )ﺳﺮاج روﺷﻦ ﻛﻦ‪ (...‬را اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺎ‬
‫آﺧﺮ ﻣﻨﺎﺟﺎت‪ .‬و ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮوﻫﻲ‪ ،‬ﻣﻨﺎﺟﺎت را ﺗﻜﺮار ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬در ﻛﻤﺎل ﺻﺒﺮ و ﺣﻮﺻﻠﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻳﻚ ﻳﻚ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎت را از ﺣﻔﻆ ﺗﻼوت ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺪون ﺷﻚ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮانِ ﻳﻚ ﻣﻌﻠّﻢ آﮔﺎه و ﻫﻮﺷﻴﺎر ﻣﺎﻳﻠﻴﺪ اﻳﻦ وﻇﻴﻔﺔ ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﺎ آﻣﻮزشِ ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻌﺪي ﻛﻪ ﻃﻲ آن ﭘﺎﻧﺰده درس ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﺷﺪه ﻣﻘﺪاري از وﻗﺖ ﺧﻮد را‬
‫ﺑﺮاي ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺻـﺮف ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬راﺟـﻊ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﻟﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺿـﻴﺢ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺮاي‬
‫ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻴﺎﻧﺎت را از ﺑ‪‬ﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎرم‪:‬‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان اﻧﺠﺎم دادن ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮودﻫﺎي روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺳﺮور ﻗﻠﻮب آﻧﺎن‬
‫ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫»ﻫﻨﺮ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ‪ ،‬آﺳﻤﺎﻧﻲ و ﻣﺆﺛّﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﺎﺋﺪه روح و ﺟﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﻧﻴﺮوي ﺳﺤﺮآﻣﻴﺰ‬
‫ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ روح اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻫﻴﺠﺎن و ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷﺪﻳﺪي در ﻗﻠﻮب اﻃﻔﺎل‬
‫اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ زﻳﺮا ﻗﻠﻮﺑﺸﺎن ﭘﺎك و ﺑﻲ آﻻﻳﺶ اﺳﺖ و ﻧﻐﻤﺎت ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ در آن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷﺎﻳﺎن‬
‫دارد و اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﻧﻬﻔﺘﻪ اي ﻛﻪ در ﻗﻠﻮﺑﺸﺎن ﺑﻪ ودﻳﻌﻪ ﻧﻬﺎده ﺷﺪه ﺑﻪ واﺳﻄﺔ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻇﻬﻮر‬
‫)‪) (3‬ﺗﺮﺟﻤﻪ (‬ ‫و ﺑﺮوز ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ«‬
‫اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺘﻲ را ﻛﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬واﺿﺢ‬
‫ﻣﻲ ﺳﺎزد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ درﺳﻨﻴﻦ ﻃﻔﻮﻟﻴ‪‬ﺖ ﺳﺮودﻫﺎي زﻳﺒﺎ‬
‫را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ و ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻤﻮﻣﺎً اﻃﻔﺎل ﻋﺎﺷﻖ آواز ﺧﻮاﻧﺪن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺳﺮود و آواز از آﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان‬
‫در ﻳﻚ ﻛﻼس اﻃﻔﺎل اﻧﺠﺎم داد‪ .‬در اﻳﻨﺠﺎ ﻫﻢ ﻛﻠﻴﺪ ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ‪ ،‬ﺗﻤﺮﻳﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدﺗﺎن آﻫﻨﮕﻬﺎ را ﺑﺎ ﻳﻚ‬
‫ﻧﻔﺮ ﻛﻪ آن را ﺧﻮب ﻣﻲ داﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺧﺎص ﺑﻪ آﻫﻨﮓ و رﻳﺘﻢ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺳﺮودﻫﺎ را از ﻧﻮار ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ زودﺗﺮ‬
‫ﻓﺮا ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻃﻔﺎل ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮودﻫﺎ را ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ آﻧﻬﺎ را ﻛﺎﻣﻼً ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺘﻦ ﺳﺮود را‬

‫‪30‬‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺤﻮ ﻛﻪ آﻳﺎت را از ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬از ﺑ‪‬ﺮ ﻧﻤﻮد ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ در ﺳﺮود ﻛﻠﻤﺎت را آﻫﻨﮕﻴﻦ‬
‫ﺗﻜﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﻣﻬﺎرت‪ ،‬اﻃﻔﺎل را دراﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ‪ ،‬ﻫﺪاﻳﺖ و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‬
‫آﻫﻨﮕﻬﺎيِ ‪ 15‬درسِ ﺑﺨﺶِ ﺑﻌﺪي را ﻳﺎ از راﻫﻨﻤﺎ و ﻳﺎ از ﻧﻮار ﺿﺒﻂ ﺻﻮت ﺧﻮب ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬
‫ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد ﻗﺼ‪‬ﻪ ﮔﻮﻳﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫داﺳﺘﺎن در ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل ﭼﻪ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺘﻲ دارد؟ ﺑﺴﻴﺎري از داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ وﺣﻜﺎﻳﺎت‪ ،‬اﺻﻮل و ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺎت روﺣﺎﻧﻲ‬
‫را ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪ و ﻧﺤﻮة ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﺮﻓﺘﻦ آﻧﻬﺎ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﻲ دﻳﮕﺮ از داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي واﺿﺢ‬
‫و آﺷﻜﺎر ﭘﺎداش اﻋﻤﺎل ﺧﻮب و ﻧﺘﺎﻳﺞ رﻓﺘﺎر ﺑﺪ ﻣﺎ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از اﻓﻜﺎر ﻣﻄﺮح ﺷﺪه در داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ و در ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺨﻴ‪‬ﻞ‪ ،‬ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻴ‪‬ﺎت ارزﺷﻤﻨﺪي را ﻛﺴﺐ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ در ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻨﺶ و ﺷﺨﺼﻴ‪‬ﺖ آﻧﺎن ﻣﺆﺛّﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮﻳﺶ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣ‪‬ﺜَﻞ اﻋﻼي ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ‬
‫ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي دوران زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻣﺎ ﻳﺎد ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ‬
‫را در زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻴﺮﻳﻢ‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎري از ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‬
‫ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ اي از ﻋﻤﻠﻜﺮد آن ﺣﻀﺮت را در ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺆاﻻت‪:‬‬
‫‪ -1‬ﭼﺮا داﺳﺘﺎن در ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﻃﻔﻞ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ؟ ‪---------------------------------------‬‬
‫‪-------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -2‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪------------------------------------------ :‬‬
‫‪-------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -3‬ﭼﺮا ﻳﺎدﮔﻴﺮي داﺳﺘﺎﻧﻬﺎﻳﻲ درﺑﺎرة ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻬﻢ اﺳﺖ؟ ‪--------------------‬‬
‫‪-------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺸﻢ‪:‬‬
‫ﻗﺼ‪‬ﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻫﻨﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺴﺐ ﻣﻬﺎرت در اﻳﻦ ﻫﻨﺮ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻲ آن آﺷﻨﺎ ﺷﺪ و‬
‫ﺳﭙﺲ اوﻗﺎت ﺑﺴﻴﺎري را ﺻﺮف ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﻗﺼ‪‬ﻪ اي را ﺑﺨﻮﺑﻲ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ آن‬
‫را ﺧﻮب ﺑﺪاﻧﻴﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻳﻚ ﺣﻜﺎﻳﺖ از دوران ﻃﻔﻮﻟﻴ‪‬ﺖ ﺣﻀﺮت ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺑﻪ ﺗﻔﺼـﻴﻞ ﻣﻄﺎﻟـﻌﻪ‬
‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ آن را ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻚ روز ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ از ﻛﺎر ﭼﻮﭘﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ از‬
‫ﮔﻠّﻪ ﻫﺎي آن ﺣﻀﺮت ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺑﺎزدﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در آن زﻣﺎن ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻃﻔﻞ‬
‫ﺧﺮدﺳﺎﻟﻲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻨﻮز آزار و اذﻳ‪‬ﺖ دﺷﻤﻨﺎن ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﺮوع ﻧﺸﺪه ﺑﻮد و‬

‫‪31‬‬
 ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ زﻣﻴﻨﻬﺎي زﻳﺎدي در داﻣﻨﻪ ﻛﻮﻫﻬﺎ و ﮔﻠّﻪ ﻫﺎي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺑﺎزدﻳﺪ‪ ،‬در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺮاﺟﻌﺖ‪ ،‬ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮد اﻇﻬﺎر‬
‫داﺷﺖ‪»:‬اﻳﻦ رﺳﻢ ﭘﺪر ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻳﻚ ﻫﺪﻳﻪ اي ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن‬
‫ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬آﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﻴﻞ دارﻳﺪ ﻫﺪﻳﻪ اي ﺑﻪ آﻧﺎن ﺑﺪﻫﻴﺪ؟« ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮاي‬
‫ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺳﻜﻮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﭼﻴﺰي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن ﺑﺪﻫﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آن ﻣﺮد ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎرِ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن‬
‫ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ‪ ‬ﻫﺪﻳﻪ اﺻﺮارﻛﺮد ﺳﭙﺲ ﻓﻜﺮي ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺎن رﺳﻴﺪ و ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬آن‬
‫ﻓﻜﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻮﭘﺎن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ از آﻧﻬﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﻫﺪﻳﻪ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺧﺒﺮ ﺑﺨﺸﺶ ﻛﺮﻳﻤﺎﻧﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺴﺮور‬
‫ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﻮﺧﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮاﺳﺖ از ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮاﻗﺒﺖ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ و اﻻّ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻳﻚ روز ﺧﻮدﺷﺎن را ﻫﻢ ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ دﻗﻴﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﻛﺎري اﺳﺖ‬
‫ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﻣﺪ‪‬ت ﻋﻤﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ‪ ،‬اﻳﺸﺎن ﻫﻤﺔ ﻫﺴﺘﻲ و ﺗﻤﺎم‬
‫ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮاي وﺣﺪت و ﺳﺮور اﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺪا ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫او‪‬ﻟﻴﻦ ﻣﻄﻠﺒﻲ ﻛﻪ در داﺳﺘﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﺮد ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ آن اﺳﺖ و در اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ‬
‫ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ ﺑﺨﺸﺶ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء اﺳﺖ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎﻳﺪ آن ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﻲ از داﺳﺘﺎن را ﻛﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺸﺨّﺺ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬آن ﻗﺴﻤﺘﻬﺎ ﻛﺪام ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ﻓﻜﺮ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﻣﻮرد ﺗﻘﺪﻳﻢ‬
‫ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻪ ﭼﻮﭘﺎﻧﻬﺎ و ﺳﺮوري ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﺷﻨﻴﺪن درﺑﺎرة اﻳﻦ روﺣﻴﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎ‪ ،‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻌﺮﻳﻒ داﺳﺘﺎن ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺧﻮب ﺑﻴﺎن ﺷﻮد‪ .‬ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﺷﺪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻗﺴﻤﺖ آﺧﺮ داﺳﺘﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ در ﻟﺤﻨﺘﺎن ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻜﻨﻴﺪ وﻗﺘﻲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫اﻳﺸﺎن ﺗﻤﺎم ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را ﺑﻪ ﭼﻮﭘﺎﻧﻬﺎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻛﺎﻣﻼً واﺿﺢ ﺷﻮد‪ ،‬داﺳﺘﺎن را ﺑﺎ‬
‫ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و ﺑﻪ ﻧﺤﻮة ﺑﻴﺎنِ ﺧﻮد در دو ﻗﺴﻤﺖ‪ ‬داﺳﺘﺎن ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ‬
‫ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻦ را ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻫﻤﺮاﻫﻨﺘﺎن در ﻛﻼس ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ﻣﻬﻢ و ﺿﺮوري داﺳﺘﺎن را ﻣﺸﺨّﺺ ﻛﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي داﺳﺘﺎن را‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ وﺟﺪ آﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺘﺎق ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ را ﻓﺮا‬
‫ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬آﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻳﻚ داﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺳﺎده ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ‪» ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در دوران ﻃﻔﻮﻟﻴ‪‬ﺖ‬
‫ﺗﻤﺎم ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را ﺑﻪ ﭼﻮﭘﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺰد ﭘﺪرﺷﺎن ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬و ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در اﻳﻦ ﻋﻤﻞ‬
‫ﺻﻔﺖ ﺑﺨﺸﺶ را در ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮﻳﺶ دﻳﺪﻧﺪ؟« ﻫﻤﻴﺸﻪ در داﺳﺘﺎن ﺟﺰﺋﻴﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ آن اﺣﺴﺎس ﺑﻴﺸﺘﺮي‬
‫ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ و آن را ﺟﺎﻟﺒﺘﺮ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ در داﺳﺘﺎن ﻣﺎ ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫‰ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﻫﻨﮕﺎم اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﻃﻔﻞ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‰ ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺎزدﻳﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻧﻤﻮده ﺑﻮد ﺑﻪ آن ﺣﻀﺮت ﮔﻔﺖ ﻛﻪ‬
‫رﺳﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮاﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻮﭘﺎﻧﻬﺎ ﻫﺪﻳﻪ اي ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫‪32‬‬
 ‫‰ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺳﻜﻮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ زﻳﺮا ﭼﻴﺰي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‰ ﺑﺎﻻﺧﺮه اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺣﻀﺮﺗﺸﺎن ﻣﻲ رﺳﺪ وﺧﻴﻠﻲ از آن ﻣﺴﺮور ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺎت ﺷﺪﻳﺪ‪ ،‬ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻓﻮق را ﺑﺮاي ﻋﺪ‪‬ه اي از ﻫﻤﻜﻼﺳﻴﻬﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮاي‬
‫اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻠّﻢ ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﺑﺨﻮﺑﻲ آﻣ‪‬ﺎده ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ اوﻗﺎﺗﻲ را ﺻﺮف ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬
‫و ﻳﺎدﮔﻴﺮي داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ‪ 15‬درس ﻗﺴﻤﺖ‪ ‬ﺑﻌﺪيِ ﻛﺘﺎب ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از ﻗﺼ‪‬ﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺳﻪ‬
‫ﺳﺆال ﻋﻤﺪه ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﻴﺪ‪ -1 :‬ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ داﺳﺘﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ -2‬ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً‬
‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ -3‬ﺑﻌﻀﻲ از ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ داﺳﺘﺎن را ﺟﺎﻟﺒﺘﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻛﺪاﻣﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ؟‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ آ ﻣﻮﺧﺘﻴﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ روش و ﺗﻜﻨﻴﻚ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺧﻮد را‬
‫ﺑﻬﺘﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ را ﺑﺎرﻫﺎ ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺧﻮد ﮔﻮش دﻫﻴﺪ و ﺑﺮ ﺣﺮﻛﺎت دﺳﺖ و ﺻﻮرت ﺧﻮد‬
‫ﻧﻈﺎرت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و در ﻫﻤﻪ ﺣﺎل ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﺪف از ﮔﻔﺘﻦ داﺳﺘﺎن آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻤﻲ را ﺑﻪ‬
‫اﻃﻔﺎل ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ و ﻧﻪ آﻧﻜﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ ﺑﺎزي ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﺑﺎﻳﺪ داﺳﺘﺎن را ﺑﺎ اﺣﺴﺎس و ﻫﻴﺠﺎن ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻋﺪم ﺧﻠﻮص را درﻣﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻴﺎن داﺳﺘﺎن ﺑﺎﻳﺪ اﺣﺴﺎس ﻋﺸﻖ ﻋﻤﻴﻘﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺑﺴﻴﺎر‬
‫ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻣﻴﺎن ﺧﻮد و آﻧﺎن اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻓﻀﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل داراي ﻫﻴﺠﺎن و اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﺴﺘﻲ و ﺑﻠﻨﺪي‬
‫ﺻﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺣﺴﺐ اﺗﻔّﺎﻗﺎت داﺳﺘﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﺪ و ﺣﺮﻛﺎت ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺎده اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻗﺴﻤﺖ از داﺳﺘﺎن‬
‫ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻃﻔﺎل ﺑﻪ داﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ و ﺻﺪاﻳﻲ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﺔ ﺷﺨﺼﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺑﻴﺎن ﺷﻮد‬
‫ﻋﻼﻗﻪ اي ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ دادن ﻟﺤﻦ‪ ،‬ﺻﺪا وﺣﺮﻛﺎت‪ ،‬اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻲ‬
‫از ﻗﺒﻴﻞ ﺣﺰن و ﺳﺮور‪ ،‬ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ‪ ،‬ﺗﺮس و ﺷﺠﺎﻋﺖ را ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ رﻳﺘﻢ و ﺳﺮﻋﺖ‪ ‬ﺑﻴﺎنِ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺗﻔﻜّﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬زﻳﺮا اﮔﺮ ﺧﻴﻠﻲ ﻛُﻨﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴﺪ اﻃﻔﺎل‬
‫ﻛﺴﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و اﮔﺮ ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺮﻳﻊ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻗﺼ‪‬ﻪ را دﻧﺒﺎل ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻼﺻﻪ آﻧﻜﻪ ﻋﻮاﻣﻠﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺑﺴﺰاﻳﻲ در ﻫﻨﺮ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﮔﻮﻳﻲ دارد و ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ در اﻳﻦ ﻫﻨﺮ‬
‫ﻣﻬﺎرت ﻳﺎﺑﻴﺪ ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ دارﻳﺪ‪ .‬ﻟﺬا اوﻗﺎﺗﻲ را ﺻﺮف‪ ‬ﺗﻌﺮﻳﻒ‪ ‬داﺳﺘﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﺎ‬
‫ﻫﻤﻜﻼﺳﻴﻬﺎﻳﺘﺎن ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﻤﻮده اﻳﺪ و راﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗُﻦ ﺻﺪا‪ ،‬ﺣﺮﻛﺎت دﺳﺖ‬
‫و ﺻﻮرت وﻋﻮاﻃﻒ‪ ،‬ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻮاﻣﻠﻲ را ﻛﻪ درﻛﻨﺎر ﻋﻮاﻣﻞِ ﻣﺬﻛﻮر‪ ،‬در ﻫﻨﺮ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻣﺆﺛّﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪---------------------------------------------------------------------‬‬

‫‪33‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺸﺘﻢ‪:‬‬
‫ﺷﺨﺼﻲ زﻣﺎﻧﻲ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﻛﻪ ﻛﺎر اﻃﻔﺎل ﺑﺎزي ﻛﺮدن اﺳﺖ‪ .‬درﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎزي ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‬
‫ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎ و ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ را ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎزي‪ ،‬ﻣﺸﺎرﻛﺖ‪ ،‬ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ‪ ،‬اﻃﺎﻋﺖ از‬
‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ درﺣﺮﻛﺎت را ﻣﻲ آﻣﻮزﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺑﺎزي ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻴﺎه و ﺧﻮاﻧﺪن‬
‫ﻛﺘﺎب اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻳﻜﻲ دﻳﮕﺮ از ﻋﻨﺎﺻﺮِ ﻛﻼﺳﻬﺎيِ ﻣﺎ ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺧﺮدﺳﺎل‪ ،‬ﺑﺎزي اﺳﺖ‪ .‬اﻛﺜﺮ‬
‫ﺑﺎزﻳـﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻼﺳﻬﺎ اﻧﺘـﺨﺎب ﮔﺮدﻳﺪه ﺑﺎزﻳﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﺎرﻛﺖ و ﻫـﻤﻜﺎري اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮد‪.‬‬
‫ﺗﻌﺎون و ﻫﻤﻜﺎري ﻋﻮاﻣﻞ ﻛﻠﻴﺪي ﺑﺮاي ﺣﺼﻮل وﺣﺪت در ﺧﺎﻧﻮاده و اﺟﺘﻤﺎع اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎً از ﻋﺪم و‬
‫ﻫﻤﻜﺎري در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻋﻠﺖ آن ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎده اﺳﺖ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻳﺎد داده ﻧﺸﺪه‬
‫ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻌﺎون‪ ،‬ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻫﺪف ﻣﺸﺘﺮك ﻧﻴﺎز دارﻳﺪ‪ .‬ﻛﻠﻴﻪ اﻓﺮاد ذﻳﻨﻔﻊ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ‬
‫ﻫﺪف را ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻼً ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻳﻚ ﻣﺪرﺳﻪ‪ .‬و از آﻧﺠﺎﺋﻲ ﻛﻪ داﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﻫﺪف ﻣﺸﺘﺮك ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد‬
‫ﻣﻮﺟﺐ ﺣﺼﻮل ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﻧﻤﻲ ﮔﺮدد ﺑﻠﻜﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد از اﻳﻦ ﻣﺸﺮوع ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﺪف‬
‫ﺑﺘﻤﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ‪ ،‬ﻫﺮ ﻓﺮدي ﺑﺎﻳﺪ درك ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲِ او ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻫﺪف ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوري اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻛﻠﻤﻪ )ﺿﺮوري( ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻻزم ﺑﻮدن را ﻧﻴﺰ در ﺑﺮدارد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻓﺮد ﻧﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻬﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺿﺮوري ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬زﻳﺮا اﮔﺮ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‬
‫ﻫﺪف ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺗﺤﻘّﻖِ ﻧﻴﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻌﺎون ﻋﻨﺼﺮ ﺳﻮ‪‬ﻣﻲ ﻫﻢ دارد ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺎن ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن داراي ﻫﺪﻓﻲ‬
‫واﺣﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺸﺎرﻛﺖ‪ ‬ﻫﺮ ﻓﺮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﺎرﻛﺖ‪ ‬ﺳﺎﻳﺮِ اﻓﺮاد ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺜﻼً دو ﻧﻔﺮ‬
‫در ﻧﺼﺐ ﺣﺼﺎر ﺳﻴﻢ ﺧﺎردار ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ دو ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﻨﺎي ﺣﺼﺎر و ﺗﺸﺮﻳﻚ ﻣﺴﺎﻋﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ‬
‫ﺣﺎل ﻳﻜﻲ روز ﺷﻨﺒﻪ ﻣﻲ آﻳﺪ و دﻳﮕﺮي روز ﻳﻜﺸﻨﺒﻪ‪ .‬آن دو ﻣﻮﻓّﻖ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻫﺪف ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪،‬‬
‫زﻳﺮا ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺼﺐ ﺣﺼﺎر ﻫﺮ دو ﺑﺎﻳﺪ در ﻳﻚ زﻣﺎن در ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت درك‪ ‬ﺿﺮورت‪ ‬ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ در اﻧﺠﺎمِ اﻣﻮرِ ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪون ﺷﻚ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺣﻀﻮر در ﻳﻚ ﺟﻤﻊ ﻳﺎ ﺷﺮﻛﺖ در ﻳﻚ ﭘﺮوژه ﮔﺮوﻫﻲ را داﺷﺘﻪ اﻳﺪ و ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﺮده اﻳﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﻌﻀﻲ‬
‫از اﻓﺮاد در ﺟﻤﻊ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﻮﻧﺪ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺗﺄﺧﻴﺮ زﻳﺎد در ﺟﻤﻊ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗـﻊ آﻣﺪه اﻧﺪ‬
‫ﺧﺴﺘﻪ و دﻟﺴﺮد ﺷﺪه‪ ،‬ﻛﺎر را ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎم ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ و ﻳﺎ ﺣﺘّﻲ ﺷﺎﻳﺪ از ﺷﺮوع ﻛﺎر ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﻧﻤﻮده و‬
‫ﻣﺤﻞ را ﺗﺮك ﻛﺮده اﻧﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ روﺣﻴﻪ ﮔﺮوه ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي ﭘﺎﻳﻴﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎزﻳﻬﺎي ﻣﺸﺎرﻛﺘﻲ‪ ،‬ﻧﮕﺮﺷﻬﺎي ﻻزم ﺑﺮاي ﻫﻤﻜﺎري را در اﻃﻔﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ‪:‬‬

‫‪34‬‬
 ‫‪ -1‬ﺑﺎزي‪ ،‬ﻫﺪف ﻣﺸﺘﺮﻛﻲ را اراﺋﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻫﺪف‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎﻳﺸﺎن را ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ‬
‫ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻳﺎدﮔﻴﺮي در او‪‬ﻟﻴﻦ ﺑﺎزي ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﺎزي را اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎزﻳﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ‬
‫ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺸﻒ‪ ‬راﻫﻬﺎيِ ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ‬ﻫﻤﻜﺎري و ﺗﻌﺎون ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻜﺮار ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺳﺆاﻻت‪:‬‬
‫‪ -1‬ﻧﻈﺮﺷﻤﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﺎزﻳﻬﺎي ﻣﺸﺎرﻛﺘﻲ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪----------------------------------‬‬
‫‪--------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -2‬ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺎزﻳﻬﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﺎ ﺑﺎزﻳﻬﺎي ﻣﺸﺎرﻛﺘﻲ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ؟ ‪-----------------‬‬
‫‪------------------------------------------------------------ --------‬‬
‫‪ -3‬ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪-----------------------------------------‬‬
‫‪--------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -4‬ﺷﻤﺎ ﻣﺎﻳﻠﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎزﻳﻬﺎ ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮاﺗﻲ ﺑﺮاﻃﻔﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ‪---------------------------‬‬
‫‪--------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻬﻢ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﻠﻴﻢ درﺳﺖ ﺑﺎزﻳﻬﺎ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﺤﻮة اﻧﺠﺎم آﻧﻬﺎ ﻛﺎﻣﻼً آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ و اﻳﻦ‬
‫ﻣﺴﺘﻠﺰم آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎزي و ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻟﺬا اﮔﺮ ﻛﻠﻴ‪‬ﻪ ﺑﺎزﻳﻬﺎي ذﻛﺮ ﺷﺪه در ﻗﺴﻤﺖ‪ 15 ‬درس را ﺑﺎ‬
‫ﺑﻌﻀﻲ از دوﺳﺘﺎن اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ ﻛﻤﻚ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دﻫﻢ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑﺎزي ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﺳﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮﺑﻲ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد‪:‬‬
‫‪ -1‬ﻫﺪف از ﺑﺎزي ﺑﻄﻮر واﺿﺢ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﻴ‪‬ﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﻲ داﻧﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎزي ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ در ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺎزي ﻫﻤﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺤﻮه اي ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻫﺪف ﺑﺎزي را ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ در اﺷﺘﻴﺎق اﻃﻔﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺆﺛّﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎدر‬
‫ﺑﺎﺷﺪ اﺣﺴﺎسِ ﺷﺎدي و ﺳﺮور و ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﻳﻲ را ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ آﻧﺎن را ﺑﻪ ﺑﺎزي ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺤﻮة ﺻﺤﻴﺢِ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺎزي ﻧﻴﺰ در اﻳﺠﺎد اﻧﮕﻴﺰه ﻣﺆﺛّﺮ اﺳﺖ و ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ آﻧﺎن ﻣﻲ ﮔﺮدد ﻓﻲ اﻟﻤﺜﻞ در‬
‫ﺑﺎزي درس ﭘﻨﺠﻢ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺾ« ‪،‬دو ﻧﻔﺮ از اﻃﻔﺎل دﺳﺘﻬﺎ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﺑﻬﻢ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ »ﻣﺮﻳﺾ« را ﺑﻪ »ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻬﺪاﺷﺖ« اﻧﺘﻘﺎل دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪون ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺻﺤﻴﺢ اﻃﻔﺎل ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﮔﻤﺎن ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ‬
‫ﺑﺠﺎي ﻣﺮاﻗﺒﺖ از دوﺳﺖ ﻣﺮﻳﺾ‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻟﺒﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ دﺳﺘﻬﺎ را رﻫﺎ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ او ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﻴﻔﺘﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺮاي‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪» :‬ﺧﻮب ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰ اﻣﺮوز ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺾ را ﺑﺎزي‬
‫‪35‬‬
‫ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺎزي ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﭼﻮن ﻫﻤﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻫﻤﻜﺎري ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﻣﺮﻳﺾ را ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻬﺪاﺷﺖ‬
‫ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺮﻳﺾ از دﺳﺖ ﻣﺎ ﺑﻴﻔﺘﺪ ﺻﺪﻣﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ و ﻫﻤﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺪون ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ‬
‫ﻣﺸﻜﻠﻲ ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺑﺮﺳﻴﻢ‪ ،‬ﻫﻤﻪ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ و رﺿﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﻮن ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﻛﺮده اﻳﻢ‪«.‬‬
‫ﺗﻤﺮﻳﻨﻬﺎ‪:‬‬
‫‪ -1‬دوﻛﺎري را ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ درﻫﻨﮕﺎم ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻳﻚ ﺑﺎزي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺨﻮﺑﻲ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ ،‬ﻧﺎم ﺑﺒﺮﻳﺪ‪.‬‬
‫اﻟﻒ( ‪---------------------------------------------------------------‬‬
‫ب(‪----------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -2 -5‬ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻪ ﺑﺎزي را ﺑﻪ ﻫﻤﻜﻼﺳﻴﻬﺎي ﺧﻮد ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪-------------------- .‬‬
‫‪-------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -3‬ﭼﺮا ﺿﺮوري اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻃﻔﺎل اﻳﺠﺎد اﻧﮕﻴﺰه ﺷﻮد و ﻫﺪف ﺑﺎزي ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ اﻃﻔﺎل ﺑﺎ‬
‫آن ﺑﺎزي آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ؟ ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------------------------------------- ---‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎزدﻫﻢ‪:‬‬
‫ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﻫﺪف ﺑﺎزي را درك ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم دادن آن اﻧﮕﻴﺰه ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻧﺤﻮه‬
‫اﻧﺠﺎم ﺑﺎزي ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ‪ ‬اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻤﻮﻣﺎً ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻲ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮد‪.‬ﻣﺜﻼً در ﺑﺎزي »ﭘﻞ« در درس‬
‫ﺷﻤﺎره ﭼﻬﺎر ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ در ﻛﻤﺎل ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل را راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﺟﺎﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺴﺘﻨﺪ و در ﻣﺮاﺣﻞ‬
‫ﺑﻌﺪي ﺑﺎزي ﺑﻪ آﻧﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮارد‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﻃﻔﺎل ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ و‬
‫ﺳﭙﺲ اﺟﺎزه دﻫﻴﺪ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺎي اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ را در آن واﺣﺪ روي ﭘﻞ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﺪادي از اﻃﻔﺎل دو ﺑﻪ دو ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺗﻌﺪاد اﻃﻔﺎل روي ﭘﻞ را‬
‫زﻳﺎدﺗﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺎزي‪ ،‬ﻣﻬﻢ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺑﺎ‬
‫آﻧﺎن‪ ،‬ﻧﺤﻮة اﻧﺠﺎم آن را ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دوازدﻫﻢ‪:‬‬
‫در ﺧﻼل ﺑﺎزي ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ اﻃﻔﺎل اﺣﺴﺎس ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻧﻘﺶ ﻣﻌﻠّﻢ در اﻳﺠﺎد ﭼﻨﻴﻦ اﺣﺴﺎﺳﻲ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ آﻧﺎن را در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎزي ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﺑﺎزي را ﺑﺨﻮﺑﻲ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن‬
‫ﻛﻒ ﻣﻲ زﻧﺪ و اﺣﺴﺎس ﻣﺴﺮّت و ﺷﺎدي ﺧﻮﻳﺶ را از اﺟﺮاي ﺧﻮب آﻧﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺳﺎزد‪.‬‬
‫اﺣﺴﺎس ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ در ﻃﻔﻞ ﻣﻮﺟﺐ رﺷﺪ رواﻧﻲ او ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬زﻳﺮا ﻃﻔﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﺧﻮد‬
‫اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ و ﺷﺠﺎﻋﺖ‪ ‬ﺷﺮوع ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ و دﺷﻮار در او اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ اﺣﺴﺎس‬
‫دوﺳﺘﻲ و رﻓﺎﻗﺖ ﻧﻴﺰ در وﺟﻮد او ﭘﺮورش ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻃﻔﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺎزي ﻧﻴﺰ ﺗﻘﻮﻳﺖ‬
‫ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬و ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ اﻃﺎﻋﺖ را ﺑﻪ ﺳﻮي اﻃﺎﻋﺖ واﻟﺪﻳﻦ و اواﻣﺮ و اﺣﻜﺎم اﻟﻬﻲ ﺳﻮق داد‪ .‬اﺣﺴﺎس‬
‫ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻤﺎﻳﻞ او را ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻤﺎم ﻇﺮﻓﻴﺘﻬﺎ‪ ،‬ﻗﻮ‪‬ت ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ‪.‬‬
‫‪36‬‬
 ‫ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﺟﻬﺖ ﻣﺸﻮرت‪:‬‬
‫‪ -1‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد اﺣﺴﺎس ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ در اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟‬
‫‪ -2‬ﭼﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ از ﻣﻌﻠّﻢ در ﻃﻔﻞ اﺣﺴﺎس ﺷﻜﺴﺖ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؟‬
‫‪ -3‬آﻳﺎ اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎزي را ﺑﻄﻮر ﻛﺎﻣﻞ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ ﺗﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ؟‬
‫‪ -4‬ﭼﻪ ﻋﺒﺎراﺗﻲ را ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﺪ ﺗﺎ در اﻳﺠﺎد اﺣﺴﺎس ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ در ﻃﻔﻞ ﻣﺆﺛّﺮ ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻴﺰدﻫﻢ‪:‬‬
‫آﺧﺮﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﻛﻼس ﺷﻤﺎ رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﺗﺼﺎوﻳﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ از ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﺷﻤﺎر‬
‫ﻣﻲ آﻳﺪ و ﻫﻤﻴﺸﻪ در اﻧﺘﻈﺎر آن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﻋﻠّﺖ ﺟﺬب و ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟ‪‬ﻬﺸﺎن آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮاي‬
‫آزﻣﺎﻳﺶ ﻇﺮﻓﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻫﻨﺮي ﺧﻮﻳﺶ و ﭘﺮورش ﻣﻔﻬﻮم زﻳﺒﺎﻳﻲ در ﺧﻮد ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﭘﺮورش ﻫﻨﺮي ﺑﺮاي ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ‬
‫اﻃﻔﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪ .‬در ﻛﻼﺳﻬﺎي ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺗﺮي ﺑﺮاي ﭘﺮورش اﺣﺴﺎﺳﺎت‬
‫ﻫﻨﺮي آﻧﺎن اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻓﻌﻼً ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﺎ آزادي ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ را رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ را از آﺧﺮ اﻳﻦ ﺑﺨﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﺗﻜﺜﻴﺮ‬
‫ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻌﻀﻲ اوﻗﺎت اﻃﻔﺎل ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ را از ﻣﻨﺰل ﻫﻤﺮاه ﻣﻲ آورﻧﺪ و در ﻣﻮاﻗﻊ دﻳﮕﺮ ﻫﻤﺔ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﻣﺸﺎرﻛﺖ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﻛﻞّ ﻛﻼس ﺟﻌﺒﻪ ﻫﺎي ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﺧﺮﻳﺪاري ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺤﻔﻞ روﺣﺎﻧﻲ ﻣﺤﻠّﻲ ﺷﻤﺎ ﺣﺘﻤﺎً ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫درﺗﻘﺎﺿﺎي ﻛﻤﻚ از ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺎﻋﺪت ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز اﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﺎ اﻃﻔﺎل‪ ،‬اﻳﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ‪ .‬ﻛﺪاﻣﻴﻚ ازﺟﻤﻼت زﻳﺮ ﺻﺤﻴﺢ و ﻛﺪام‬
‫اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﺻﺤﻴﺢ‬ ‫اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ ؟‬
‫‪ -1‬ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ را ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬در اﺑﺘﺪاي ﻛﺎر و ﻣﺎداﻣﻲ ﻛﻪ ﻃﻔﻞ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺧﻮب رﻧﮓ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻬﻢ‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ اﮔﺮ از ﺧﻂ ﺑﻴﺮون ﺑﺰﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬وﻗﺘﻲ ﻃﻔﻞ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺧﻮب رﻧﮓ ﻛﺮدن ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ورﻗﺔ ﻧﻘّﺎﺷﻲ را از او‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻃﻔﻞ دﻳﮕﺮ داد‪.‬‬
‫‪ -4‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﺸﻐﻮل رﻧﮓ ﻛﺮدن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -5‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﺸﻐﻮل رﻧﮓ ﮔﺮدن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﺎن آﻧﺎن راه‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﺑﺮود و آﻧﺎن را راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫‪ -6‬ﻫﻨﮕﺎم رﻧﮓ ﻛﺮدن اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎﻛﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -7‬ﻗﺒﻞ از ﺗﻮزﻳﻊ ﺗﺼﺎوﻳﺮ‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺤﻲ در ﻣﻮرد ﻣﻌﻨﻲ آن ﺗﺼﻮﻳﺮ‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﺑﺪﻫﺪ‪.‬‬

‫‪37‬‬
 ‫‪ -8‬ﺑﺮاي ﻣﺮﺑ‪‬ﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ داﺳﺘﺎنِ ﺧﻴﺎﻟﻲ ﺑﺎ‬
‫ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﺮح رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﻓﻜﺮ ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ‬
‫‪O‬‬ ‫‪O‬‬ ‫ﻧﻜﺎت دﺷﻮار را ﺑﺮاي ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ آﺳﺎن ﻣﻲ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫ﻣﺮاﺟﻊ‪:‬‬
‫‪ -1‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ‬
‫‪ -2‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎ و اﻟﻮاح ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮاي ﻧﻮﻧﻬﺎﻻن ـ ﺟﻠﺪ او‪‬ل ـ ص ‪11‬‬
‫‪ -3‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ‪Promulgation of Universal Peace‬‬

‫‪38‬‬
‫ﭘﺎﻧﺰده درس ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل‬

‫‪39‬‬
 ‫درس او‪‬ل‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﺐ ﺗﺄﻳﻴﺪات اﻟﻬﻴﻪ و اﻳﺠﺎد ﻓﻀﺎي روﺣﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻛﻼس ﺧﻮد را ﺑﺎ دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻨﺎﺟﺎت زﻳﺮ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪:‬‬
‫ﻫﻮاﷲ‬
‫اي ﭘﺎك ﻳﺰدان اﻳﻦ ﻧﻬﺎﻻن ﺟﻮﻳﺒﺎر ﻫﺪاﻳﺖ را از ﺑﺎران اﺑﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺗﺮ و ﺗﺎزه ﻓﺮﻣﺎ و ﺑﻪ‬
‫ﻧﺴﻴﻢ رﻳﺎض اﺣﺪ‪‬ﻳﺖ اﻫﺘﺰازي ﺑﺨﺶ و ﺑﻪ ﺣﺮارت ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﺎﻧﻲ ﺗﺎزه ﻋﻄﺎ ﻧﻤﺎ‬
‫ﺗﺎ ﻧﺸﻮ و ﻧﻤﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و روز ﺑﺮوز ﺗﺮﻗّﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺷﻜﻔﺘﻪ ﮔﺮدﻧﺪ و ﭘﺮ ﺑﺎر و ﺑﺮگ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬
‫)‪(1‬‬ ‫عع‬
‫ﭘﺲ از ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت از اﻃﻔﺎل ﺳﺆال ﻛﻨﻴﺪ آﻳﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ از ﺑﺮدارﻧﺪ و ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﺎﻳﻞ‬
‫اﺳﺖ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻣﻨﺎﺟﺎت ذﻳﻞ را ﺑﻪ ﻫﻤﺎن روﺷﻲ ﻛﻪ در ﻗﺴﻤﺖ دو‪‬م از ﺑﺨﺶ ﻗﺒﻠﻲ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده‬
‫ﺷﺪه ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ‪:‬‬
‫)‪(2‬‬ ‫»ﺧﺪاﻳﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎ ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ ﺳﺮاج روﺷﻦ ﻛﻦ ﺳﺘﺎرة د‪‬ر‪‬ﺧﺸﻨﺪه ﻧﻤﺎ ﺗﻮﻳﻲ ﻣﻘﺘﺪر و ﺗﻮاﻧﺎ«‬
‫اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ رود ﻛﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﺣﺪاﻗﻞ ﻗﺴﻤﺘﻲ از اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت را در ﻛﻼس از ﺑ‪‬ﺮ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﺪف‬
‫ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي ﻳﻌﻨﻲ ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮود را آﻏﺎز ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫وﺣﺪت‬ ‫اﻟﻒ( ﺳﺮود‬
‫اﻣ‪‬ـﺎ ﺑـﺎ ﻫـــﻢ درﻳـﺎ ﻫﺴــﺘﻴﻢ‬ ‫ﻣﻦ ﻳﻚ ﻗـﻄﺮه ﺗﻮ ﻳﻚ ﻗـﻄﺮه‬
‫درﻳــﺎﻳﻲ روح اﻓـﺰا ﻫﺴــﺘﻴﻢ‬ ‫ﻫـﻤﺮاه ﻫـﻢ ‪ ،‬ﺷـﺎد و ﺧــﺮّم‬
‫ﺗﺎﺑﺎن‪،‬رﺧﺸﺎن ازﻳﻚ ﺧﻮرﺷﻴﺪ‬ ‫رﻗﺼﺎن‪ ،‬ﮔﺮدان از ﻳﻚ ﺑﺎدﻳـﻢ‬
‫دﻟـﻬﺎﻣـﺎن ﺷـﺎد و ﭘ‪‬ـﺮ اﻣـــﻴﺪ‬ ‫ﺑــﺎ اﺗّــــﺤﺎد ﺑــﺎ اﺗّــــﻔﺎق‬
‫اﻣ‪‬ـﺎ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﻳـﻚ ﺷﺎﺧﺴﺎرﻳﻢ‬ ‫ﻣﻦ ﻳﻚ ﺑﺮﮔﻢ ﺗـﻮ ﻳﻚ ﺑﺮﮔﻲ‬
‫ﺷـﺎﺧﻪ اي ﺳـﺒﺰ و ﭘ‪‬ـﺮ ﺑﺎرﻳﻢ‬ ‫ﻫـﻤﺮاه ﻫـﻢ ‪ ،‬ﺷـﺎد و ﺧــﺮّم‬
‫اﻣ‪‬ـﺎ ﺑـﺎ ﻫـــﻢ درﻳـﺎ ﻫﺴــﺘﻴﻢ‬ ‫ﻣﻦ ﻳﻚ ﻗـﻄﺮه ﺗﻮ ﻳﻚ ﻗـﻄﺮه‬
‫درﻳــﺎﻳﻲ روح اﻓـﺰا ﻫﺴــﺘﻴﻢ‬ ‫ﻫـﻤﺮاه ﻫـﻢ ‪ ،‬ﺷـﺎد و ﺧــﺮّم‬
‫ﺗﺎﺑﺎن‪،‬رﺧﺸﺎن ازﻳﻚ ﺧﻮرﺷﻴﺪ‬ ‫رﻗﺼﺎن‪ ،‬ﮔﺮدان از ﻳﻚ ﺑﺎدﻳـﻢ‬
‫دﻟـﻬﺎﻣـﺎن ﺷـﺎد و ﭘ‪‬ـﺮ اﻣـــﻴﺪ‬ ‫ﺑــﺎ اﺗّــــﺤﺎد ﺑــﺎ اﺗّــــﻔﺎق‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‪:‬‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي از ﺑ‪‬ﺮﻛﺮدن ﻳﻚ ﻗﺴﻤﺖ از آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺑﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرك را‬
‫ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫ﻫﺪف اﺻﻠﻲ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻛﻮﺷﺶ ﻣﺎ آﻧﺴﺖ ﻛﻪ در وﺣﺪت زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ و‬
‫ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم را ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان روﺣﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و وﺣﺪت‬

‫‪40‬‬
‫در ﺟﺎﻣﻌﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن از ﺑﺤﺜﻬﺎي ﺗﻨﺪ و دﻋﻮا اﺟﺘﻨﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و اﮔﺮ اﺧﺘﻼﻓﻲ ﺑﻴﻦ آﻧﻬﺎ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد ﺑﺎ‬
‫دوﺳﺘﻲ وﻣﺤﺒ‪‬ﺖ آن را ﺑﻴﻦ ﺧﻮد ﺣﻞّ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ وﺣﺪت را در ﺑﻴﻦ ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ‬
‫اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را ازﺑ‪‬ﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪:‬‬
‫)‪(3‬‬ ‫»ﻧﻮر اﺗّﻔﺎق آﻓﺎق را روﺷﻦ و ﻣﻨّﻮر ﺳﺎزد«‬
‫اﮔﺮاﻃﻔﺎل ﻣﻌﻨﻲ ﺑﻴﺎﻧﺎت را ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ ،‬آن را ﺑﺴﻴﺎر آﺳﺎﻧﺘﺮ از ﺑ‪‬ﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ‬
‫آﻧﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ و ﻫﻤﮕﻲ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺗﺎ درﺑﺎرة ﻣﻌﻨﻲ و ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻨﺪ و درﻳﺎﻓﺘﻬﺎي‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ زﺑﺎن آورﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻨﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻛﻮﺗﺎه درﺑﺎرة ﺑﻌﻀﻲ از ﻛﻠﻤﺎت ﺟﺪﻳﺪ درج ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ‬
‫درك ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻴﺎن را ﺑﺮاي آﻧﺎن آﺳﺎن ﺗﺮ ﺳﺎزد‪:‬‬
‫اﺗّﻔﺎق ـ اﺗّﺤﺎد‬
‫‪ -1‬ﭘﮋﻣﺎن ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻛﻼس اﻃﻔﺎل را ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ دارم‪ .‬ﻫﻤﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ دارﻳﻢ‪ .‬ﺑﻴﺎﻧﺎت زﻳﺒﺎﻳﻲ‬
‫ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﻢ‪ .‬ﺳﺮودﻫﺎ و ﺑﺎزﻳﻬﺎي ﺧﻮﺑﻲ دارﻳﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬در ﻛﻼس ﻣﺎ اﺗّﻔﺎق و‬
‫اﺗّﺤﺎد وﺟﻮد دارد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺧﻮاﻫﺮان و ﺑﺮادران ﻧﺮﮔﺲ ﻫﻤﮕﻲ از ﭘﺪر و ﻣﺎدرﺷﺎن اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﻲ داﻧﻨﺪ ﻛﻪ اﻃﺎﻋﺖ از‬
‫ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﺎﻋﺚ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ آﻧﻬﺎﺳﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ دارﻧﺪ و ﺑﻪ ﻫﻢ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺮﮔﺲ اﺗّﻔﺎق و اﺗّﺤﺎد ﻛﺎﻣﻞ وﺟﻮد دارد‪.‬‬
‫آﻓﺎق‬
‫‪ -1‬ﻣﺎدر از ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮه آﺳﻤﺎن را ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﻣﺮﻳﻢ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﻣﺎدر ﭼﺮا ﺑﻪ آﺳﻤﺎﻧﻬﺎي دور ﺧﻴﺮه ﺷﺪه اﻳﺪ؟‬
‫ﻣﺎدر ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ آﻓﺎق دور دﺳﺖ را ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ دارم‪.‬‬
‫ﻣﻨﻮ‪‬ر‬
‫‪ -1‬اﺗﺎق ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻮد ﺗﺎ آﻧﻜﻪ ﭼﺮاغ روﺷﻦ ﺷﺪ‪ .‬ﭼﺮاغ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ را روﺷﻦ و ﻣﻨﻮ‪‬ر ﻛﺮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺻﺒﺢ زود آﻓﺘﺎب ﻃﻠﻮع ﻣﻲ ﻛﻨﺪ وﺑﻪ ﺻﺤﺮا و درﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﺎﺑﺪ‪ .‬ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺻﺤﺮا و درﻳﺎ را روﺷﻦ ﻣﻴﻜﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺻﺤﺮا و درﻳﺎ از ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﻨﻮ‪‬ر ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را از ﺑ‪‬ﺮ ﻛﺮدﻧﺪ و درﺑﺎرة اﻫﻤ‪‬ــﻴ‪‬ﺖ ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ و وﺣﺪت ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻧﺪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ داﺳﺘﺎﻧﻲ از زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪة ﻋﻼﻗﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ اﺗّﺤﺎد و‬
‫اﺗّﻔﺎق ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ درﺑﺨﺶ ﻗﺒﻠﻲ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ‪ 6 ،5‬و‪ 7‬ﺑﺤﺚ ﻛﺮدﻳﺪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ روي ﻧﻜﺎت ﻣﻬﻢ‪ ‬داﺳﺘﺎن ﺗﺄﻛﻴﺪ‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻛﻨﻴﺪ آﻧﻬﺎ داﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﻬﺘﺮ ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ روي ﻣﻔﻬﻮم اﺻﻠﻲ داﺳﺘﺎن و‬
‫ي ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن و ﺟﻤﻊ ﺑﻨﺪي ﺧﻮبِ ﻣﻄﺎﻟﺐ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺘﻬﺎ ِ‬

‫‪41‬‬
‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ داﺳﺘﺎن را ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺆاﻻت در ذﻫﻦ ﺧﻮد‬
‫ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫ـ ﻣﻮﺿﻮع و ﻣﻔﻬﻮم اﺻﻠﻲ داﺳﺘﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟‬
‫ـ ﭼﻪ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﻲ از داﺳﺘﺎن ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم اﺻﻠﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ؟‬
‫ـ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ داﺳﺘﺎن را ﺟﺬاب ﺗﺮ ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﻛﺪاﻣﻨﺪ؟‬
‫در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء درﻋﻜّﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻋﻜّﺎ‬
‫درﺑﺎرة دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت اﺷﺘﺒﺎﻫﻲ داده ﺷﺪه ﺑﻮد و آﻧﻬﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت‬
‫ﺑﻬﺎءاﷲ و ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ داﻧﺎﻳﻲ و ﻋﺸﻖ ﺧﻴﻠﻲ‬
‫زﻳﺎدي ﻛﻪ داﺷﺘﻨﺪ ﻗﻠﻮب ﺧﻴﻠﻲ از اﻳﻦ ﻣﺮدم را ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻧﺪ)ﻳﻌﻨﻲ آﻧﻬﺎ را ﺗﻘﻠﻴﺐ ﻛﺮدﻧﺪ(‪ .‬ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﭘﻴﺮوان ﻫﻤﺔ ادﻳﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ‬
‫ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘّﺤﺪ و ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در آن روزﻫﺎ‪:‬‬
‫ﻳﻚ ﺗﺎﺟﺮ ﻣﺴﻴﺤﻲ در ﻋﻜّﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ او ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ‪ ‬ﺳﺎﻳﺮِ ﻣﺮدمِ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ اﺣﺒﺎء )ﻳﻌﻨﻲ‬
‫ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن( اﺣﺘﺮاﻣﻲ ﻧﻤﻲ ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻳﻚ روز ﺧﺎرج از دروازه ﺷﻬﺮ ﻋﻜّﺎ‪ ،‬ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ ﻳﻚ ﺑﺎرِ ﺷﺘﺮ ذﻏﺎلِ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮب دﻳﺪ )آن‬
‫وﻗﺘﻬﺎ از ﺷﺘﺮ ﺑﺮاي ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و از ذﻏﺎل ﻫﻢ ﺑﺮاي ﮔﺮم ﻛﺮدن ﺧﺎﻧﻪ و ﭘﺨﺘﻦ‬
‫ﻏﺬا اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ(‪ .‬اﻳﻦ ذﻏﺎﻟﻬﺎ ﻣﺘﻌﻠّﻖ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ ﺷﺘﺮﺑﺎن را ﻣﺘﻮﻗّﻒ ﻛﺮد‬
‫وﮔﻔﺖ‪:‬‬
‫اﻳﻦ ذﻏﺎل از ذﻏﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﻨﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ و ﺑﺪون اﺟﺎزه و ﺑﺪون ﭘﺮداﺧﺖ‬
‫ﭘﻮل ذﻏﺎﻟﻬﺎ‪ ،‬آﻧﻬﺎ را ﺗﺼﺎﺣﺐ ﻛﺮد )ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﺑﺮداﺷﺖ(‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﮔﻮش ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء رﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﻐﺎزه ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ‬
‫ذﻏﺎﻟﻬﺎ را ﭘﺲ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ ﻫﻴﭻ ﺗﻮﺟ‪‬ﻬﻲ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻧﻜﺮد وﻟﻲ ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ وﺳﺎﻛﺖ و آرام ﺻﺒﺮ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺲ از ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ )ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﺳﻪ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻘﺪر ﻃﻮﻻﻧﻲ اﺳﺖ!( ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ رو ﻛﺮد ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء و ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﺳﺮد و ﻫﻤﺮاه‬
‫ﺑﺎ ﺑﻲ ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬آﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻳﻜﻲ از اﻓﺮاد زﻧﺪاﻧﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ )ﭼﻮن ﺳﻠﻄﺎن ﻇﺎﻟﻢ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺣﻀﺮت‬
‫ﺑﻬﺎءاﷲ و ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺑﻲ ﮔﻨﺎه زﻧﺪاﻧﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد( ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﺮده اﻳﺪ ﻛﻪ زﻧﺪاﻧﻲ‬
‫ﺷﺪه اﻳﺪ؟‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺮم ﻣﻦ ﻫﻤﺎن ﺟﺮﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺮﺗﻜﺐ‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮد )ﻳﻌﻨﻲ اﺷﺎره ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻲ ﮔﻨﺎه ﻣﻮرد اذﻳ‪‬ﺖ و آزار‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻲ ﮔﻨﺎﻫﻴﻢ(‪ .‬ﻣـﺮد ﺗﺎﺟـﺮ ﺑـﺎ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﭘﺮﺳـﻴﺪ‪ :‬ﺷـﻤﺎ از ﺣﻀـﺮت ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻪ‬
‫ﻣﻲ داﻧﻴﺪ؟ در اﻳﻨﺠﺎ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻴﻠﻲ آرام و ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ درﺑﺎره ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ و‬

‫‪42‬‬
 ‫ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ آن ﺣﻀﺮت ﺻﺤﺒﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ...‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻗﻠﺐ‬
‫ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ ﻧﺮم ﻣﻲ ﺷﺪ )ﻣﺜﻞ ﻳﺦ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﻣﺎ آب ﻣﻲ ﺷﻮد( و ﻏﺮور و ﺗﻜﺒ‪‬ﺮش از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ رﻓﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ذﻏﺎل ﺑﻪ ﻓﺮوش رﻓﺘﻪ وﻟﻲ او‬
‫ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﭘﻮل ذﻏﺎل را ﺑﭙﺮدازد‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮوﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮد ﺗﺎﺟﺮ ﻫﻢ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺑﺎ‬
‫ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺣﺘﺮام ﺗﺎ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﺪرﻗﻪ ﻛﺮد‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮ«‬
‫دو ﻧﻔﺮ از ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ و ﭘﺎي ﭼﭗ ﻳﻜﻲ را ﺑﻪ ﭘﺎي راﺳﺖ دﻳﮕﺮي ﺑﺎ ﻳﻚ ﻃﻨﺎب ﻳﺎ ﻫﺮ‬
‫وﺳﻴﻠﺔ دﻳﮕﺮ ﻣﻲ ﺑﻨﺪﻳﻢ‪ .‬ﺳﭙﺲ از آﻧﺎن ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ازﻧﻘﻄﻪ اي ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﺮوﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻨﻮع و ﺗﻐﻴﻴﺮ‪:‬‬
‫‪ (1‬ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﻳﺎ ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﻛﻮدﻛﺎن ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭘﺎﻫﺎﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ‬
‫ﻃﻨﺎب ﻣﻲ ﺑﻨﺪﻳﻢ و از آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ راه ﺑﺮوﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ (2‬ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻣﻮاﻧﻌﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻨﮓ ﻳﺎ ﺷﺎﺧﻪ درﺧﺖ ﺑﺮﺳﺮراه آﻧﻬﺎ ﻗﺮار دﻫﻴﻢ و ﺑﺨﻮاﻧﻴﻢ از آﻧﻬﺎ ﺑﮕﺬرﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺧﻄﺮي ﻛﻮدﻛﺎن را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ (3‬ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺠﺎي راه رﻓﺘﻦ ﻣﺜﻞ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺑﺠﻬﻨﺪ وﻳﺎ ﻣﺜﻞ ﺧﺮﭼﻨﮓ راه ﺑﺮوﻧﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧـﮓ آﻣﻴـﺰي‪ :‬آﺧـﺮﻳﻦ ﺑﺮﻧـﺎﻣﻪ اﻳـﻦ ﺟﻠﺴـﻪ رﻧﮓ آﻣﻴﺰي اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻳﻚ ﺗﺼﻮﻳﺮ‬
‫ﻣﻲ دﻫﻴﻢ ﺗﺎ رﻧﮓ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫درس دو‪‬م‪:‬‬
‫ﺑﺮاي اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻼس را ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎت زﻳﺮ ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫ﻫﻮاﷲ‬
‫»ﺧﺪاوﻧﺪا اﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺻﻐﻴﺮ را درآﻏﻮش ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﺖ ﭘﺮورش ﻓﺮﻣﺎ و از ﺛَﺪي ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮده‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﻧﻬﺎل ﺗﺎزه را در ﮔﻠﺸﻦ ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﺖ ﺑﻨﺸﺎن وﺑﻪ ر‪‬ﺷَﺤﺎت ﺳﺤﺎب ﻋﻨﺎﻳﺖ ﭘﺮورش ده‪ .‬از اﻃﻔﺎل‬
‫ﻣﻠﻜﻮت ﻛﻦ و ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻻﻫﻮت ﻫﺪاﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ‪ .‬ﺗﻮﻳﻲ ﻣﻘﺘﺪر و ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺗﻮﻳﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪه و‬
‫)‪(4‬‬ ‫عع‬ ‫ﺳﺎﺑِﻖُ اﻻَﻧﻌﺎم‪«.‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺑ‪‬ﺮ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺮور ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي ﻛﻼس ﺷﺎﻣﻞ دو ﺳﺮود اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺮودي ﻛﻪ درﺟﻠﺴﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﻳﻚ ﺳﺮود‬
‫ﺟﺪﻳﺪ‪:‬‬

‫‪43‬‬
 ‫ﻗﻠﺐ ﺻﺎف‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ از درﮔﺎﻫﺶ‬ ‫ﻗﻠﺐ ﺻﺎﻓﻲ ﻫﻢ ﭼﻮن د‪‬ر‬
‫ﭘـﺎ ﺑـﮕﺬارﻳـﻢ درراﻫـﺶ‬ ‫ﺗــﺎ ﺑــﺎ اﻳــﻦ ﮔـﺎم او‪‬ل‬
‫ﮔـــﺮدد ﻣـﺜــﻞ آﻳـﻴـﻨـﻪ‬ ‫ﺗـﺎ ﻗـﻠـﺐ ﻣـﺎ درﺳـﻴـﻨﻪ‬
‫ﭘـﺎك از ﮔَـﺮد ﻫـﺮﻛـﻴـﻨﻪ‬ ‫ﻧــﻮراﻧـــﻲ و ﭘـﺎﻛـﻴـﺰه‬
‫ﭘـﺎك از ﻗـﻬﺮ و ﻛﺪورت‬ ‫ﭘﺎك از ﺑﻐﺾ و ﺣﺴﺎدت‬
‫ﺟــﺎي ﻧــﻮر ﻣﺤـﺒ‪‬ــﺖ‬ ‫روﺷــﻦ از ﭘـﺮﺗـﻮ ﺣـﻖ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‪:‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺳﺮود ﻧﻮﺑﺖ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ رﺳﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﺑﺘﺪا ﺗﻮﺿﻴﺤﻲ ﺑﻪ‬
‫ﺷﺮح زﻳﺮ ﻣﻄﺮح ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺋﻴﻨﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﺮا ﺗﻤﻴﺰ و ﭘﺎك ﻧﮕﺎه دارﻳﻢ‪ .‬ﻧﻔﺮت‪ ،‬ﺣﺴﺎدت واﻓﻜﺎر ﻣﻨﻔﻲ ﻣﺎ‬
‫ﻏﺒﺎر ﺑﺮ آﺋﻴﻨﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻣﻲ ﻧﺸﺎﻧﺪ و آن را از درﺧﺸﺶ ﺑﺎز ﻣﻲ دارد‪ .‬وﻗﺘﻲ آﺋﻴﻨﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﭘﺎك اﺳﺖ ﻧﻮر ﺧﺪا از‬
‫آن ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻣﺎ ﺳﺒﺐ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﺣﻔﻆ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﺗﺎ آﻳﻴﻨﻪ ﻗﻠﺒﻤﺎن را ﭘﺎك ﻧﮕﺎه دارﻳﻢ‪.‬‬
‫)‪(5‬‬ ‫»ﻳ‪‬ﺎ اﺑﻦَ اﻟﺮّوح ﻓﻲ او‪‬ل اﻟﻘَﻮلِ اَﻣﻠ‪‬ﻚ ﻗَﻠﺒﺎً ﺟ‪‬ﻴِﺪاً ﺣ‪‬ﺴ‪‬ﻨﺎً ﻣﻨﻴﺮاً‪« ...‬‬
‫»اي ﭘﺴﺮ روح او‪‬ﻟﻴﻦ ﻗﻮل ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ اﻳﻨﺴﺖ ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺎك و ﭘﺮ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﻧﻮراﻧﻲ دارا ﺷﻮ‪«...‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻗﻮل – ﻧﺼﻴﺤﺖ‬
‫‪ -1‬روزي در ﻛﻼس ﻣﻬﺮان و ﻣﺎرﻳﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻧﻘّﺎﺷﻲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻧﻘّﺎﺷﻲ ﻫﺎ را رﻧﮓ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻬﺮان‬
‫ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ زرد را ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ وﻟﻲ ﻣﺎرﻳﺎ ﺑﻪ او ﻧﻤﻲ داد‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ از ﻣﺪاد رﻧﮕﻴﻬﺎ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎرﻳﺎ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻌﻠّﻢ را ﻓﻬﻤﻴﺪ و ﻗﺒﻮل ﻛﺮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻣﻬﺴﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﺶ ﺧﻮراﻛﻲ ﻳﺎ ﻛﺘﺎب ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺨﺮد‪ .‬ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﻪ او‬
‫ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﺘﺎب ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﺨﺮد‪ .‬ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ اي ﺑﻪ ﻣﻬﺴﺎ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫دارا ﺷﺪن‬
‫‪ -1‬ﻃﺎﻫﺮه دوﺳﺖ دارد ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮاب ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺨﻮاﻧﺪ او ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻛﻮﭼﻚ دارد و از آن‬
‫ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ‪ .‬ﻃﺎﻫﺮه داراي ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻛﻮﭼﻚ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﭼﻨﺪ روز ﭘﻴﺶ ﺳﻴﻞ آﻣﺪ و ﻫﻤﻪ داراﻳﻲ ﻣﺮدم روﺳﺘﺎ را آب ﺑﺮد‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻣﺮدم روﺳﺘﺎ آﻣﺪﻧﺪ و‬
‫دوﺑﺎره آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻧﻴﺎز داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﺮدﻧﺪ آﻧﻬﺎ دوﺑﺎره داري ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻗﻠﺒﺎ ً ﺟﻴﺪاً – ﻗﻠﺐ ﭘﺎك‬
‫‪ -1‬ژﻳﻼ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ و ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻮﺳﻦ ﻓﺮﻳﺎد ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬ﺳﻮﺳﻦ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪ وﻟﻲ ﺧﻴﻠﻲ زود ژﻳﻼ را ﺑﺨﺸﻴﺪ و‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮد ﺳﻮﺳﻦ داراي ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪44‬‬
‫‪ -2‬ﻣﻬﺮداد دوﺳﺖ دارد ﺧﻮراﻛﻲ ﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻛﻨﺪ ﺣﺘّﻲ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ او ﺳﻨـﮓ ﭘﺮﺗﺎب‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻣﻬﺮداد داراي ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺎك اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻗﻠﺒﺎً ﺣﺴﻨﺎً – ﻗﻠﺐ ﭘﺮ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‬
‫‪ -1‬وﻗﺘﻲ ﻣﺮدمِ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اﻟﻬﺎم ﻣﻲ آﻳﻨﺪ‪ ،‬اﻟﻬﺎم ﻣﻌﻤﻮﻻً از آﻧﻬﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻟﻬﺎم داراي ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺮ‬
‫ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬آﻗﺎي روﺣﺎﻧﻲ ﻣﺮد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺴﻨﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻴﻮه ﻫﺎي ﺑﺎﻏﺶ را ﺑﺮاي ﻓﺮوش‬
‫ﺑﻪ ﺑﺎزار ﺑﺒﺮد‪ .‬ﺳﻴﻨﺎ داراي ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺮ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻗﻠﺒﺎً ﻣﻨﻴﺮاً – ﻗﻠﺐ ﻧﻮراﻧﻲ‬
‫‪ -1‬ﻫﺮ وﻗﺖ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻏﻤﮕﻴﻨﻢ ﻣﺎدرم ﻣﺮا ﺗﺴﻠّﻲ ﻣﻲ دﻫﺪ و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎدرم داراي‬
‫ﻗﻠﺒﻲ ﻧﻮراﻧﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻓﺮﻫﺎد ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ روزي را در رﺧﺘﺨﻮاب ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ .‬ﻓﺮﻫﺎد ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ و‬
‫ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد و ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ ﻓﺮﻫﺎد ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻠﺒﻲ ﻧﻮراﻧﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرك را ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ اﮔﺮ‬
‫ﺷﻤﺎ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺼ‪‬ﻪ را ﺑﻪ روﺷﻨﻲ در ذﻫﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و آن را ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ و ﺻﻤﻴﻤﻴ‪‬ﺖ ﺗﻌﺮﻳﻒ‬
‫ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ آن را ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎي ﺧﻮب‪ ،‬ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻳﻚ ﻗﺪرت ﻋﺠﻴﺒﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬آن ﺣﻀﺮت‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻓﻜﺮ و اﺣﺴﺎس ﻫﺮ ﻛﺴﻲ را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﻓﺮادي را ﻛﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن‬
‫ﭘﺎك و ﺻﺎف ﺑﻮد ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻚ روز ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻤﻲ اﻓﺘﺨﺎر ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﺑﻮد ﺑﺮاي ﺷﺎم ﻣﻴﻬﻤﺎن ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻴﺰ ﻏﺬا ﺑﺮاي ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و آن ﺧﺎﻧﻢ ﻛﻪ‬
‫ﻗﻠﺐ ﭘﺎﻛﻲ داﺷﺖ ﻣﺸﻐﻮل ﮔﻮش ﻛﺮدن ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻜﺒﺎره ﻓﻜﺮي از ﺧﺎﻃﺮش ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﻳﻚ ﻟﻴﻮان ﭘﺮ از‬
‫آب ﻣﻘﺎﺑﻞ او روي ﻣﻴﺰ ﻏﺬا ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎ دﻳﺪن اﻳﻦ ﻟﻴﻮان ﭘﺮ از آب در دل ﮔﻔﺖ‪ :‬آه ﭼﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ اﮔﺮ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﻣﺜﻞ اﻳﻦ ﻟﻴﻮان آب ﺑﺮﻣﻲ داﺷﺘﻨﺪ و از ﻫﻤﻪ آرزوﻫﺎ وﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎي‬
‫ﺑﺪ و ﻏﻴﺮ روﺣﺎﻧﻲ ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و دوﺑﺎره ﺑﺎ آرزوﻫﺎي ﺧﻮب و روﺣﺎﻧﻲ و ﻋﺸﻖ و ﻣﻌﺮﻓﺖ‬
‫اﻟﻬﻲ ﭘﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﻦ ﻟﻴﻮان را ﺧﺎﻟﻲ و دوﺑﺎره ﭘﺮﻛﺮد!‬
‫اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ از ذﻫﻦ آن ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺤﺘﺮم ﮔﺬﺷﺖ وﻟﻲ درﺑﺎره آن ﻫﻴﭻ ﺻﺤﺒﺘﻲ ﻧﻜﺮد و ﺑﻪ‬
‫روي ﺧﻮد ﻧﻴﺎورد‪ .‬وﻟﻲ ﺑﻪ زودي ﭼﻴﺰي اﺗّﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﻧﺸﺎن داد ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮ ﻓﻜﺮ و‬
‫اﺣﺴﺎس او آﮔﺎه ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎً دوﺳﺖ دارﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ آن اﺗّﻔﺎق ﭼﻪ ﺑﻮد؟ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻜﺚ ﻛﺮدﻧﺪ ﻳﻜﻲ از ﺧﺪﻣﺘﻜﺎران را ﺻﺪا ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ‬

‫‪45‬‬
 ‫ﻓﺎرﺳﻲ ﭼﻴﺰي ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﺪﻣﺘﻜﺎر ﻓﻮراً ﺑﻄﺮف ﺟﺎﺋﻲ ﻛﻪ آن ﺧﺎﻧﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد رﻓﺖ ﻟﻴﻮان‬
‫ﭘﺮ از آب را ﺑﺮداﺷﺖ و آب آن را در ﻇﺮف دﻳﮕﺮي ﺧﺎﻟﻲ ﻛﺮد و ﻟﻴﻮان ﺧﺎﻟﻲ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ او‬
‫ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻛﻤﻲ ﺑﻌﺪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﻲ دادﻧﺪ ﺧﻴﻠﻲ آرام و‬
‫ﻃﺒﻴﻌﻲ ﭘﺎرچ آب را ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻟﻴﻮان ﺧﺎﻟﻲ ﺧﺎﻧﻢ را دوﺑﺎره ﭘﺮ از آب ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻴﭻ‬
‫ﻳﻚ از ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺸﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آن ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء آرزوي‬
‫ﻗﻠﺐ او را ﺑﺮآورده ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬آن ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ و داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻗﻠﺐ و ﻓﻜﺮ ﻫﺮﻛﺲ‬
‫ﺑﺮاي ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ﺑﺎز اﺳﺖ و ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻛﺘﺎب ﻓﻜﺮ و اﺣﺴﺎس‬
‫ﻫﻤﻪ را ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ ﻫـﺮ ﭼـﻪ در ﻗـﻠﺐ و ﻓﻜﺮ ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔـﺬرد ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳـﺖ ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‬
‫ﻣﻲ داﻧﻨﺪ ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﺗﺸﻨﮕﻲ ﺷﺪﻳﺪ«‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي ﺑﻌﺪ از داﺳﺘﺎن ﻳﻚ ﺑﺎزي اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺗﺸﻨﮕﻲ ﺷﺪﻳﺪ«‬
‫ﭼﻮﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﻪ دﺳﺘﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻛﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺎ ﻛﺮدن آرﻧﺞ ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ و آﻧﻬﺎ‬
‫واﻧﻤﻮد ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن راه ﻣﻲ روﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﺪ‪‬ت دﭼﺎر ﺗﺸﻨﮕﻲ و ﻋﻄﺶ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬
‫اﺳﺘﻜﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﭘ‪‬ﺮ از آب وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﻣﻲ رﺳﻨﺪ‪ .‬و ﺣﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ راﻫﻲ ﺑﺮاي ﻧﻮﺷﻴﺪن آن ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ‪) .‬ﺑﻪ زودي در ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬
‫ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ راه آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻛﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ وﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺧﻴﺲ ﻧﻜﻨﻨﺪ(‬
‫ه(رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﺑﺮاي ﭘﺎﻳﺎن ﻛﻼس اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻃﻔﺎل ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره ‪ 2‬را ﺑﺮاي رﻧﮓ ﻛﺮدن‬
‫ﺑﺪﻫﻴﺪ‪.‬‬
‫درس ﺳﻮ‪‬م‪:‬‬
‫ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﺣﺎل ﺑﻪ ارزش ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت در ﺷﺮوع ﻫﺮ ﻛﻼس ﭘﻲ ﺑﺮده اﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺼﻮص اﮔﺮ از اﻃﻔﺎل‬
‫ﺧﻮاﺳـﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣـﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎﻳﻲ را ﻛﻪ از ﺑـﺮ دارﻧﺪ ﺗـﻼوت ﻛﻨﻨﺪ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺳـﻮدﻣﻨﺪي اﺳﺖ زﻳﺮا ﺑـﺘﺪرﻳﺞ آﻧﻬﺎ‬
‫ﻣﻲ آﻣﻮزﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺎري را ﺑﺎ ﻃﻠﺐ ﺗﺄﻳﻴﺪ از درﮔﺎه اﻟﻬﻲ آﻏﺎز ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻣﺮوز ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد‬
‫ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ‪:‬‬
‫ﻫﻮاﻻﺑﻬﻲ‬
‫اي ﺧﺪاي ﻣﻬﺮﺑﺎن اﻳﻦ ﻧﻮﮔﻞ ﮔﻠﺴﺘﺎن ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﺖ را از ﺷﺒﻨﻢ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺗﺮ و ﺗﺎزه ﺑﻔﺮﻣﺎ و اﻳﻦ ﺗﺎزه‬
‫ﻧﻬﺎل ﺑﻮﺳﺘﺎن ﻫﺪاﻳﺖ را ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﺎﻏﺒﺎن اﺣﺪﻳ‪‬ﺖ ﭘﺮورش ده و اﻳﻦ ﺷﺎخ ﺳﺮﺳﺒﺰ را‬
‫درﮔﻠﺸﻦ اﻟﻄﺎف ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ ﺑﻪ ﺷﻜﻮﻓﻪ و ﺑﺮگ ﻛﻦ و اﻳﻦ د‪‬رداﻧﺔ ﻣﻌﺮﻓﺖ را در آﻏﻮش ﺻﺪف‬
‫رﺣﻤﺖ ﺑﭙﺮور‪ .‬اي ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪي را ﺗﻮاﻧﮕﺮ ﻧﻤﺎ و ﻫﺮ دردﻣﻨﺪي را درﻣﺎن ﺑﺨﺶ‪ .‬ﻫﺮ‬
‫ﻓﻘﻴﺮي را ﺑﻪ ﮔﻨﺞ روان دﻻﻟﺖ ﻛﻦ و ﻫﺮ اﺳﻴﺮي را از زﻧﺠﻴﺮ ﻗﻴﻮد آزادي ﺑﺨﺶ‪ .‬ﺗﻮﻳﻲ ﺗﻮاﻧﺎ‬
‫)‪(6‬‬ ‫عع‬ ‫و ﺑﻴﻨﺎ و آﮔﺎه و ﺷﻨﻮا‪ .‬ﺗﺄﻳﻴﺪ اﺣﺴﺎن ﻧﻤﺎ ‪.‬‬

‫‪46‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺗﻼوت اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت و ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي ﻛﻮدﻛﺎن‪ ،‬ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ ﻣﻌﻄﻮف ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ‬
‫آﻧﻬﺎ ﻃﻲ دو ﺟﻠﺴﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻪ آﻧﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﻲ ﻛﻮدﻛﺎن آن ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫را ازﺑ‪‬ﺮ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي ﻛﻼس‪ ،‬ﺳﺮود اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ دو ﺳﺮودي را ﻛﻪ در ﺟﻠﺴﺎت‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﺎدﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدﻳﺪ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﺎﻣﻼً اﻳﻦ دو ﺳﺮود را ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺳﺮود‬
‫ﺳﻮ‪‬م را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫ﻋﺪاﻟﺖ‬
‫ﺗــﺎ ﻓــﺮداﻳــﻲ زﻳـــﺒﺎﺗــﺮ‬ ‫ﻋـــــﺪاﻟﺖ راه زﻳـﺒﺎﻳﻲ اﺳﺖ‬
‫در ﺷــﺒـﻬﺎي ﺗــــﺮس آور‬ ‫ﻋـــــﺪاﻟﺖ ﻣﺸـﻌﻠﻲ ﭘـﺮ ﻧـﻮر‬
‫اﻋـــــﻤﺎﻟﻲ ﭘﺴـــﻨﺪﻳـــﺪه‬ ‫در اﻧـــﻮارش ﺷــــﻮد ﭘــــﻴﺪا‬
‫ﺳﺘﻤــــﻜﺎر و ﺳــﺘﻤﺪﻳــﺪه‬ ‫ﺑﻪ ﺣـﻖّ ﺧــﻮد ﺷـﻮد راﺿــﻲ‬
‫ﻛـﻪ از ﻋــﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء دﻳــــﺪم‬ ‫ﻋــﺪاﻟﺖ ﭼﻴـﺴﺖ ﻫـﺮ ﻛـﺎري‬
‫ﺗـﺎ ﻳـﻚ دل ﺷـﻮد ﺧـﺮﺳﻨﺪ‬ ‫ﻫـﺮ آﻧـﭽﻪ داﺷـﺖ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪ‬
‫ﺑـﺎﻳﺪ ﺧـﻮب و ﻋـﺎدل ﺑــﻮد‬ ‫ﻓﻘﻂ اﻧﺼـــﺎف ﻛـﺎﻓﻲ ﻧﻴـﺴﺖ‬
‫ﻫﻤﻪ ﺑﺨﺸﻴﺪو ﺧﻮش دل ﺑﻮد‬ ‫ز ﻧﻌﻤــﺖ ﺑـﻬــﺘﺮﻳـﻦ ﻫـﺎ را‬
‫ﻛـﻪ از ﻋــﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء دﻳــــﺪم‬ ‫ﻋــﺪاﻟﺖ ﭼﻴـﺴﺖ ﻫـﺮ ﻛـﺎري‬
‫ﺗـﺎ ﻳـﻚ دل ﺷـﻮد ﺧـﺮﺳﻨﺪ‬ ‫ﻫـﺮ آﻧـﭽﻪ داﺷـﺖ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‪:‬‬
‫ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﺑﻴﺎن )ﻧﺺ( ﺟﺪﻳﺪي ﻛﻨﻴﺪ از ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺗﺎ دو ﺑﻴﺎن‬
‫ﻗﺒﻠﻲ را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻣﻄﻠﺐ زﻳﺮ را ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺪاﻟﺖ را دوﺳﺖ دارد و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﺑﺎ ﻋﺪاﻟﺖ و اﻧﺼﺎف رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺧﺪا از ﻣﺎ‬
‫راﺿﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق دﻳﮕﺮان اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻳﻢ و ﻫﺮﮔﺰ ﻛﺴﻲ را از آﻧﭽﻪ ﺳﺰاوار اوﺳﺖ ﻣﺤﺮوم‬
‫ﻧﻜﻨﻴﻢ‪ .‬ﺣﻔﻆ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎ ﻋﺪاﻟﺖ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ‬
‫ﻧﺺ را ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫)‪(7‬‬ ‫»ﻫﻴﭻ ﻧﻮري ﺑﻪ ﻧﻮر ﻋﺪل ﻣﻌﺎدﻟﻪ ﻧﻤﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ«‬
‫ﻋﺪل‬
‫‪ -1‬ﻛﺎوه ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ‪ 10‬ﻋﺪد ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ را ﺑﻴﻦ ‪ 5‬ﻛﻮدك ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻛﺎوه ﺑﻪ ﻫﺮﻛﻮدك ‪2‬ﻋﺪد ﻣﺪاد‬
‫رﻧﮕﻲ داد‪.‬ﻛﺎوه ﺑﺎ ﻋﺪل ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎ را ﻗﺴﻤﺖ ﻛﺮد‪.‬‬

‫‪47‬‬
‫‪ -2‬ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺣﺴﻦ ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺰرﮔﻲ دارد و ‪ 10‬ﻛﺎرﮔﺮ در آن ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦ ﺣﻘﻮق ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﻪ‬
‫ﻛﺎرﮔﺮان ﺧﻮد ﻣﻲ دﻫﺪ و آﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺣﺴﻦ ﺑﺎ ﻛﺎرﮔـﺮان ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋـﺪل رﻓﺘﺎر‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻌﺎدﻟﻪ‬
‫‪ -1‬ﻣﺎدر ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ را ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ دارد‪ .‬ﻫﻴﭻ ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﻲ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻣﺎدر ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‬
‫ﻣﺎدر ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﻲ ﻣﻌﺎدﻟﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ ﻛـﻮدﻛﺎن ﺑـﻴﺎن ﻣـﺒﺎرك را ﻓـﺮا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺷـﻤﺎ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻛﻠﻤﺎت را ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻳﺪ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ داﺳﺘﺎن زﻳﺮ را ﻛﻪ درﺑـﺎره ﺣﻀـﺮت ﻋﺒـﺪاﻟﺒـﻬﺎء اﺳﺖ ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﻛﻤﻚ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ روﺷﻦ ﺷﻮد‪ .‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻌﺮﻳﻒ داﺳﺘﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮ روي ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن‬
‫دﻫﻨﺪة ﺻﻔﺖ ﻋﺪاﻟﺖ آن ﺣﻀﺮت اﺳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از‬
‫اﻟﮕﻮي رﻓﺘﺎر ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﭘﻴﺮوي ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻚ روز ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ از ﻋﻜّﺎ ﺑﻪ ﺣﻴﻔﺎ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﻳﻚ ﺻﻨﺪﻟﻲ در‬
‫ﻳﻚ ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ارزان ﻗﻴﻤﺘﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺴﺎﻓﺮ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ داﺷﺖ‪ .‬راﻧﻨﺪه ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻛﺮده ﺑﻮد و ﻻﺑﺪ از ﺧﻮدش ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء اﻳﻨﻘﺪر ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻮار ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ او ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬آن وﻗﺖ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام رو ﻛﺮد ﺑﻪ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء و ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺳﻔﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﺧﻴﻠﻲ راﺣﺖ‬
‫ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و در ﻫﻤﺎن ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﻔﺎ‬
‫رﺳﻴﺪﻧﺪ و از ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﭘﻴﺎده ﺷﺪﻧﺪ ﻳﻚ زن ﻣﺎﻫﻴﮕﻴﺮ ﻓﻘﻴﺮي ﻧﺰد اﻳﺸﺎن آﻣﺪ و ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﺳﺖ و‬
‫ﮔﻔﺖ اﻣﺮوز ﺣﺘّﻲ ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و ﺧﺎﻧﻮاده اش ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ و ﺣﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﺳﺖ‬
‫ﺧﺎﻟﻲ ﭘﻴﺶ آﻧﻬﺎ ﺑﺮﮔﺮدد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺒﻠﻎ زﻳﺎدي ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬راﻧﻨﺪه‬
‫ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ را دﻳﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﻫﺎ‬
‫دارﻧﺪ از ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ ﻣﻲ ﻣﻴﺮﻧﺪ ﭼﺮا ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻛﺎﻟﺴﻜﻪ ﻣﺠﻠّﻞ ﺳﻔﺮ ﻛﻨﻢ؟‬
‫د( ﺑﺎزي)ﻣﺸﺎرﻛﺖ(‬
‫ﻳﻚ ﺗﺎﻳﺮ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻳﺎ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻛﻮﺗﺎه دﻳﮕﺮي را روي زﻣﻴﻦ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ و ﺑﻌﺪ ﻛﻮدﻛﺎن ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد‬
‫ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻫﻤﺰﻣﺎن روي آن ﺑﺎﻳﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪:‬‬
‫در ﻗﺴﻤﺖ آﺧﺮ ﻛﻼس ﻧﻘّﺎﺷﻲ ﺷﻤﺎره ‪ 3‬را ﺑﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺪﻫﻴﺪ و ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ آﻧﺮا رﻧﮓ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫درس ﭼﻬﺎرم‬
‫ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺟﻠﺴﻪ اﻣﺮوز را ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎت زﻳﺮ آﻏﺎر ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬

‫‪48‬‬
 ‫ﻫﻮاﻻﺑﻬﻲ‬
‫اي ﺧﺪا ﻃﻔﻞ ﻣﻌﺼﻮﻣﻢ در ﭘﻨﺎه ﺧﻮد ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎ ﻋﻨﺎﻳﺘﻲ ﻛﻦ رﺣﻤﺘﻲ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﻧﻤﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻌﻤﺖ ﺑﭙﺮور ﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺘﻲ ﺑﺨﺶ ﺗﺎ ﻣﻠﻜﻮﺗﻲ ﮔﺮدم رﺑﺎﻧﻲ ﺷﻮم روﺣﺎﻧﻲ ﺷﻮم ﻧﻮراﻧﻲ ﮔﺮدم‪ .‬ﺗﻮﻳﻲ‬
‫)‪(8‬‬ ‫عع‬ ‫ﻣﻘﺘﺪر و ﺗﻮاﻧﺎ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬
‫ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻫﻢ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎﻳﻲ ﺗﻼوت ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﻃﻲ ﺳﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﻗﺒﻞ ﻳﺎد‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﺎ آﻧﺎن ﻣﺮور ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻳﺎد دادن ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺟﺪﻳﺪي ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫ﻗﺒﻠﻲ را ﻛﺎﻣﻼً ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻌﺮّﻓﻲ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﻲ آﻧﺮا ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻛﻠﻤﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ و ﺑﺮاي‬
‫درك ﺑﻬﺘﺮ ﻟﻐﺎت ﻣﺸﻜﻞ ﻣﺜﺎﻟﻬﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺰﻧﻴﺪ‪ .‬ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ‪ 7‬ﺟﻠﺴﻪ آﻳﻨﺪه اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت را ﺣﻔﻆ‬
‫ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ آن را ﺑﻪ ‪ 5‬ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﻨﻴﺪ و دو ﺟﻠﺴﻪ آﺧﺮ را ﺑﻪ ﻣﺮور ﻛﻞ ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫اﺧﺘﺼﺎص دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫ﻫﻮاﷲ‬
‫ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎ ﻃﻔﻞ ﺻﻐﻴﺮم ﺑﻪ دﺧﻮل در ﻣﻠﻜﻮت ﻛﺒﻴﺮ ﻓﺮﻣﺎ‪ .‬در زﻣﻴﻨﻢ آﺳﻤﺎﻧﻲ ﻓﺮﻣﺎ‪ .‬ﻧﺎﺳﻮﺗﻴﻢ‬
‫ﻻﻫﻮﺗﻲ ﻓﺮﻣﺎ‪ .‬ﻇﻠﻤﺎﻧﻴﻢ ﻧﻮراﻧﻲ ﻛﻦ‪ .‬ﺟﺴﻤﺎﻧﻴﻢ روﺣﺎﻧﻲ ﻧﻤﺎ و ﻣﻈﻬﺮ ﻓﻴﻮﺿﺎت ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﻲ ﻓﺮﻣﺎ‪.‬‬
‫)‪(9‬‬ ‫عع‬ ‫ﺗﻮﻳﻲ ﻣﻘﺘﺪر و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود‬
‫در ﻓﻌـّﺎﻟـﻴ‪‬ﺖ ﺑـﻌﺪي ﻛـﻮدﻛـﺎن ﺳـﺮود زﻳـﺮ را ﻳـﺎد ﻣـﻲ ﮔـﺮﻧﺪ و ﺳﺮودﻫﺎﻳﻲ را ﻫﻢ ﻛﻪ در ﺟﻠﺴﺎت ﻗﺒﻞ‬
‫آﻣﻮﺧﺘﻪ اﻧﺪ ﻣﺮور ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‬
‫ﺑﺮﺧﺎر و ﮔﻞ ﻛﻮه و ﺻﺤﺮا‬ ‫ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﻲ ﺗـﺎﺑﺪ ﺑﺮﻫﺮ ﺟﺎ‬
‫درﺗـﺎﺑﺴـﺘﺎن و در ﭘـﺎﻳــﻴﺰ‬ ‫ﻧﻮرش ﮔﺮﻣﺎ ﺑﺨﺶ ﻫﺮ ﭼـﻴﺰ‬
‫ﭘﺮﻣﻬﺮ ﺑﺎ دوﺳﺖ و دﺷﻤﻦ‬ ‫ﻣﻲ ﺗـﺎﺑﺪ ﺑﺮﺳـﻨﮓ وﮔﻠﺸـﻦ‬
‫ﺑـﺮﻫﺮ دل ﻧﻮر ﺧﻮد ﭘﺎﺷﻴﺪ‬ ‫ﻗـﻠﺐ ﻣﺎﻫﻢ ﻣـﺜﻞ ﺧﻮرﺷـﻴﺪ‬
‫ﻳﺎ دﻟﻬﺎﻳﻲ ﺻﺎف وﺑﻲ رﻧﮓ‬ ‫ﺑـﺮ دﻟـﻬﺎﻳﻲ ﻣـﺎﻧـﻨـﺪ ﺳـﻨﮓ‬
‫ﭼﻮن ﭘﻴﺶ ﻗﻠﺐ ﻣﻬﺮﺑﺎن‬
‫ﻓﺮﻗﻲ ﻧـﺪارد اﻳـﻦ ﺑﺎ آن‬
‫ﺑـﺮ ﺧـﺎك ﺗﺸـﻨﻪ ﻳـﺎ درﻳـﺎ‬ ‫ﺑـﺎران ﻣﻲ ﺑـﺎرد ﺑـﺮ ﻫـﺮﺟﺎ‬
‫ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ ﺷﺎدي ﺟﺎي ﻏﻢ‬ ‫ﻫﺴـﺘﻲ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ ﺑـﺮ ﻋﺎﻟﻢ‬
‫ﺑﺨﺸـﻨﺪه ﭼـﻮن اﺑﺮي ﺑﺎرد‬ ‫دﺳـﺖ ﻣـﺎ ﻫـﻢ ﺑـﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﺑﺎ ﻫﺮ رﻧـﮓ و ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑـﺎور‬ ‫ﺑﺮ ﻫﺮ ﻣﺤـﺘﺎج از ﻫﺮ ﻛﺸﻮر‬

‫‪49‬‬
 ‫ﭼﻮن ﭘﻴﺶ ﻗﻠﺐ ﻣﻬﺮﺑﺎن‬
‫ﻓﺮﻗﻲ ﻧـﺪارد اﻳـﻦ ﺑﺎ آن‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﺣﺎﻻﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻳﻚ ﺑﻴﺎن )ﻧﺺ( ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﺑﺮاي ﻛﻮدﻛﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺧﺪا ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﻮار ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺮ اﻧﺴﺎن ﻣﻲ ﺗﺎﺑﺪ‪ .‬اﻧﻮار ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺮﺑﺎغ و ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻳﻜﺴﺎن ﻣﻲ ﺗﺎﺑﺪ‪ .‬ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﻮار ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻪ را ﺣﺘّﻲ آﻧﺎن را ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ درﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺑﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫»اي دوﺳﺖ در روﺿﺔ ﻗﻠﺐ ﺟﺰ ﮔﻞ ﻋﺸﻖ ﻣﻜﺎر«‬
‫)‪(10‬‬

‫در اﻳﻦ ﺑﻴﺎن دو ﻛﻠﻤﻪ اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دارد‪.‬‬

‫روﺿﻪ )ﺑﺎغ(‬
‫‪ -1‬ﭘﺪر ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﻲ ﺑﻴﺮون ﺷﻬﺮ ﻳﻚ ﺑﺎغ ﺧﺮﻳﺪه اﺳﺖ او روي ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﭼﻮب‪ ،‬درﺷﺖ ﻧﻮﺷﺖ‪:‬‬
‫»روﺿﻪ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ« و ﺗﺎﺑﻠﻮ را ﻛﻨﺎر درِ ورودي ﻧﺼﺐ ﻛﺮد‪ .‬ﭘﺪر ﻋﺮﻓﺎن ﺑﺎغ ﺧﻮد را »ﺑﺎغ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ« ﻧﺎﻣﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺑﺮاي ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻗﺼ‪‬ﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ آﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻟﻚ ﻳﻚ ﺑﺎغ‬
‫ﺧﻴﻠﻲ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﻧﻪ! آن ﺑﺎغ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟ ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎ ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺑﺎغ اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﻚ‬
‫روﺿﻪ ﭘﺮ از ﮔﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺟﺰ‬
‫‪ -1‬ﻧﺴﻴﻢ دوﺳﺖ دارد آﻫﻨﮕﻬﺎﻳﻲ درﺑﺎره آﻓﺘﺎب و ﮔﻞ ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪ .‬ﻧﺴﻴﻢ درﺑﺎرة ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺟﺰ آﻓﺘﺎب و‬
‫ﮔﻞ آواز ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺳﺎﺳﺎن ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮود اﻣ‪‬ﺎ او ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ درﺧﺎﻧﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ داد اﻧﺠﺎم ﻧﺪاده‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺪرش ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد اﻧﺠﺎم ﻧﺪﻫﺪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻛﻨﺎر رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮود و ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ‬
‫ﺳﺎﺳﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﺑﺎ او ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮد و ﺑﻪ اوﮔﻔﺖ‪ :‬ﻋﺰﻳﺰم‪ ،‬ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎي ﺗﻮ ﺟﺰ ﺑﺎ‬
‫اﻃﺎﻋﺖ ﭘﺪر اﻧﺠﺎم ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ج ( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي‪ ،‬ﮔﻔﺘﻦ ﻳﻚ داﺳﺘﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺨﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﺮاي آﻧـﻜﻪ ﻛـﻮدﻛﺎن از داﺳﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﻟﺬّت ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻼً ﻳﻜﺒﺎر ﺑﻪ دﻗّﺖ آن را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ آن ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ و‬
‫ﺟﺰﺋﻴﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻛﻮدﻛﺎن را ﺟﺬب ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﻋﻜّﺎ ﻣﺴﺠﻮن ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﺮدي در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد‬
‫ﻛﻪ رﻓﺘﺎر ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪي ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء داﺷﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺮد ﺟﺎﻫﻞ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ را اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﺮد ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و اﮔﺮ‬
‫او ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن ﺑﺪ رﻓﺘﺎري ﻛﻨﺪ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻛﺎر ﺑﺪي ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻧﻤﻲ رود‪ .‬در ﺣﻘﻴﻘﺖ او ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد‬

‫‪50‬‬
 ‫ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎن ﻧﻔﺮت ﻧﺸﺎن دﻫﺪ و ﺑﺪ رﻓﺘﺎري ﻛﻨﺪ ﻧﺰد ﺧﺪا ﻋﺰﻳﺰﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﺎ ﻫﻤﺔ ﻗﻠﺒﺶ ازﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺰار ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻔﺮت ﭼﻨﺎن درون وﺟﻮد او را‬
‫ﭘﺮ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻮﺟﺐ رﻓﺘﺎرﻫﺎي زﺷﺘﻲ از او ﻣﻲ ﺷﺪ ﻣﺜﻞ آﺑﻲ ﻛﻪ ﻛﻢ ﻛﻢ از ﻳﻚ ﻛﻮزه‬
‫ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﻴﺮون ﺑﺮﻳﺰد‪).‬ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ! رﻓـﺘﺎرﻫﺎي ﻣـﺎ از اﺣﺴـﺎﺳـﺎت و ﻃـﺮز ﻓﻜﺮ ﻣﺎ ﻧﺎﺷﻲ‬
‫ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪(.‬‬
‫در ﻣﺴﺠﺪ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﺑﺮاي ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻊ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲ زد و ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺣﺮﻓﻬﺎي زﺷﺖ و ﻧﺎدرﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ و ﻫﺮﮔﺎه در ﺧﻴﺎﺑﺎن از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء‬
‫ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ ﺻﻮرت ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻋﺒﺎ ﻣﻲ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ آن ﺣﻀﺮت را ﻧﺒﻴﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﻣﺮد ﺧﻴﻠﻲ ﻓﻘﻴﺮ ﺑﻮد و ﺑﻴﺸﺘﺮ وﻗﺘﻬﺎ ﭘﻮﻟﻲ ﻧﺪاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻏﺬا و ﻟﺒﺎس ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ اوﭼﻄﻮر رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ؟ اﻳﺸﺎن ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ او ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‬
‫ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﺮاي او ﻏﺬا و ﻟﺒﺎس ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ از او ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺜﻼً روزي ﻛﻪ او ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻮد ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮاي او دﻛﺘﺮ ﺑﺮدﻧﺪ و ﭘﻮل داروﻫﺎ و ﻏﺬاي‬
‫او را ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻲ وﻗﺘﻲ دﻛﺘﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﺒﺾ او را ﺑﮕﻴﺮد در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ‬
‫دﻛﺘﺮ داده ﺑﻮد ﺑﺎ دﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﺻﻮرﺗﺶ را ﺑﺎ ﻋﺒﺎ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﻬﺮه ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را‬
‫ﻧﺒﻴﻨﺪ! ﺳﺎﻟﻬﺎ ﮔﺬﺷﺖ و آﻧﻘﺪر ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ اوﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﻘﻠﻴﺐ ﺷﺪ و ﺑﻪ‬
‫ﻣﻨﺰل ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء رﻓﺖ‪ .‬ﺧﻮدش را ﺑﺮ روي ﭘﺎﻫﺎي ﻣﺒﺎرك اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮد‪ .‬اﺷﻚ‬
‫ﻣﺜﻞ ﺳﻴﻞ از ﭼﻬﺮه اش روان ﺑﻮد و ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻗﺎ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﻣﺪ‪‬ت ‪ 24‬ﺳﺎل ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪي‬
‫ﻛﺮدم و‪ 24‬ﺳﺎل ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮﺑﻲ ﻛﺮدﻳﺪ! ﺣﺎﻻ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ ﭼﻘﺪر اﺷﺘﺒﺎه ﻣﻲ ﻛﺮدم‪ .‬ﻟﻄﻔﺎً ﻣﺮا‬
‫ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﺸﻖ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﻛﻴﻨﻪ و ﻧﻔﺮت ﻏﻠﺒﻪ ﻛﺮد ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﭘﻞ«‬
‫روي زﻣﻴﻦ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻴﻤﻜﺘﻬﺎ )ﺑﺎ ﺗﻌﺪادي ﺗﺨﺘﻪ و آﺟﺮ( ﻳﻚ راﻫﻲ درﺳﺖ ﻛﻨﻴﺪ و آن را ﭘﻞ ﺑﻨﺎﻣﻴﺪ دو‬
‫ﮔﺮوه از ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﺰﻣﺎن از ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻢ از روي ﭘﻞ ﻋﺒﻮر ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﻛﺴﻲ از روي ﭘﻞ ﺑﻴﻔﺘﺪ‪.‬‬
‫ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ و ﻳﻜﻲ ﻳﻜﻲ از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻢ از روي ﭘﻞ ﻋﺒﻮر ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‬
‫در آﺧﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺷﻤﺎره ‪ 4‬را ﺑﺮاي رﻧﮓ ﻛﺮدن ﺑﻴﻦ ﻛﻮدﻛﺎن ﺗﻮزﻳﻊ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫درس ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬
‫ﺗﺎ ﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﭼﻬﺎر ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ﻛﻪ در ﺷﺮوع ﻫﺮ ﻛﻼس ﺗﻼوت ﻛﺮده اﻳﺪ‪ ،‬از ﺑﺮ ﻧﻤﻮده اﻳﺪ ﻳﻜﻲ از آﻧﻬﺎ را‬
‫ﺑﺮاي ﺷﺮوع ﻫﺮ ﻛﻼس اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻛﻮدﻛﺎن ﻫﻢ ﻻاﻗﻞ ﻳﻚ ﻣﻨﺎﺟﺎت از ﺑﺮ ﻛﺮده اﻧﺪ و ﺑﻌﻀﻲ از آﻧﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ‬
‫اﺳﺖ آن را ﺑﻌﺪ از ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺷﺮوع ﺗﻼوت ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻃﻔﺎل ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﺟﻠﺴﻪ ﻳﻜﺒﺎر ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻓﺮﺻﺖ ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﻣﻨﺎﺟﺎت درس ﭼﻬﺎر را ﺑﺎ‬

‫‪51‬‬
‫اﻃﻔﺎل اداﻣﻪ دﻫﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺗﺎ درس ﻧﻬﻢ اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ و ﭘﺲ از آن اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ رود ﻛﻪ ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل‬
‫ﻣﻨﺎﺟﺎت را از ﺑﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺟﻠﺴﻪ اﻣﺮوز ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻌﻀﻲ از ﺳﺮودﻫﺎي ﺟﻠﺴﺎت ﻗﺒﻠﻲ و ﻳﻚ ﺳﺮود ﺟﺪﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ‬
‫آﻣــﻮﺧــﺘﻢ درس وﻓــﺎ‬ ‫از ﺣﻀــﺮت ﻋﺒـﺪاﻟﺒــﻬﺎء‬
‫ﺑـﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺷـﻮﻳﺪ‬ ‫او ﮔــﻔﺖ‪ :‬ﻣـﻦ را ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ‬
‫ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء‬
‫ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء‬
‫ﺷﺐ را ﭼﻮروز اﻓﺮوﺧﺘﻦ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻮ ﺷﻤـﻌﻲ ﺳـﻮﺧﺘﻦ‬
‫ﺑﺎﭼﺸـﻢ ﻧـﻮراﻓﺸﺎن ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺎﻗـﻄﺮه ﻗـﻄﺮه ﺟـﺎن ﺧﻮد‬
‫اﻳـﻦ اﺳـﺖ راز ﺑــﻨﺪﮔﻲ‬ ‫ﺑﺨﺸــﻴﻢ ﻧــﻮر زﻧــﺪﮔﻲ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺷﻮﻳﺪ‬ ‫اوﮔﻔﺖ ﻣﻦ را ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ‬
‫ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء‬
‫ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒـﺪاﻟﺒﻬﺎء‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ دارد و ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ اوﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راه ﺑﺮاي ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮ ﺷﺪن‬
‫ﺑﻪ ﺧﺪا آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ او ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا‪ ،‬ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاﺳﺖ‪ .‬راﻫﻬﺎي زﻳﺎدي ﺑﺮاي‬
‫ﺧﺪﻣﺖ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻣﺜﻼً ﻋﻴﺎدت از ﺑﻴﻤﺎران‪ ،‬ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪان وﺗﻌﻠﻴﻢ آﻧﭽﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻫﻤﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ آن ﻓﺮد ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻓﻘﻴﺮ‪ ،‬دوﺳﺖ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ‬
‫ﺧﺎدم ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺑ‪‬ﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫»اﻣﺮوز اﻧﺴﺎن ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﻣ‪‬ﻦ ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﻻرض ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎﻳﺪ«‬
‫)‪(11‬‬

‫ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮدن‬
‫ﺳﻬﺮاب ﻣﻌﻤﻮﻻً درﻛﻼس ﻫﻨﺮ ﺑﻪ درس ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ زﻳﺎدي ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ وﻗﺖ ﺻﺮف‬
‫ﺗﻤﺮﻳﻦ و آﻣ‪‬ﺎده ﺳﺎزي ﺧﻮد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺳﻬﺮاب ﺑﻪ آﻣﻮﺧﺘﻦ ﻫﻨﺮ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮده و ﻫﻤ‪‬ﺖ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﺪر ﻋﻠﻲ ﻳﻚ ﻣﺰرﻋﻪ ﺳﺒﺰﻳﻜﺎري دارد‪ .‬ﻋﻠﻲ ﻫﺮ روز ﺑﻪ ﭘﺪرش در ﻛَﻨﺪ‪‬نِ ﻋﻠﻔﻬﺎي ﻫﺮز و آﺑﻴﺎري ﻣﺰرﻋﻪ‬
‫ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻋﻠﻲ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﭘﺪرش ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﺪﻣﺖ‬
‫‪ -1‬ﺣﺴﻦ‪ ،‬ﻧﺎدر و ﻣﻨﺼﻮر ﻣﻨﺰل ﭘﺪرﺑﺰرگ ﺧﻮد را ﺗﻤﻴﺰ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ از اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ را اﻧﺠﺎم داده‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪52‬‬
‫‪ -2‬ﻣﻬﻨﺎز ‪ 4‬ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ را ﭘﻴﺎده ﻃﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻛﻼس اﻃﻔﺎل ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﺪ‪ .‬او اﻳﻦ راه ﻃﻮﻻﻧﻲ را ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ‬
‫ﻃﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﭼﻮن او دوﺳﺖ دارد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣ‪‬ﻦ ﻋ‪‬ﻠﻲ اﻻَرض‬
‫زﻳﺒﺎ از ﻣﺎدرش ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﻛﺪام ﻛﺸﻮر را ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ دارد ﻣﺎدر ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﭘﺎﺳﺦ داد ﺧﺪا ﻫﻤﺔ‬
‫ﻣﺮدم را ﺧﻠﻖ ﻛﺮده اﺳﺖ و ﻫﻤﻪ را دوﺳﺖ دارد‪ .‬ﺑﺮاي ﺧﺪا ﻓﺮق ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ اﻫﻞ ﻛﺪام ﻛﺸﻮر ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﻫﻤﺔ ﻣﺎ ﺑﺮ‬
‫روي ﻛﺮة زﻣﻴﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺧﺪا ﺟﻤﻴﻊ ﻣ‪‬ﻦ ﻋ‪‬ﻠﻲ اﻻرض را دوﺳﺖ دارد‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻟ‪‬ﻮا ﻳﻜﻲ از او‪‬ﻟﻴﻦ ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن اﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﻋﻜّﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﻟﻮا ﺑﺮاي‬
‫زﻳﺎرت ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﻓﺖ‪ .‬ﻳﻚ روز ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻟ‪‬ﻮا ﻣﻦ اﻣﺮوز ﺧﻴﻠﻲ ﻛﺎر دارم‬
‫و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ دﻳﺪن دوﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﻓﻘﻴﺮ و ﻣﺮﻳﺾ اﺳﺖ ﺑﺮوم‪ .‬آﻳﺎ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺑﺠﺎي ﻣﻦ‬
‫ﺑﻪ دﻳﺪن او ﺑﺮوي و ﻣﺜﻞ ﻣﻦ از او ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻛﻨﻲ؟ ﻟ‪‬ﻮا آدرس را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل او‬
‫رﻓﺖ ﺗﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء از اوﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ از ﻣﺮد ﺑﻴﻤﺎر ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻟ‪‬ﻮا از‬
‫اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ او اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻤﻮده و ﻣﻘﺪاري از ﻛﺎرﻫﺎي ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ او واﮔﺬار‬
‫ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ اﺣﺴﺎس ﻏﺮور و اﻓﺘﺨﺎر ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺧﻴﻠﻲ زود ﻧﺰد ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮﮔﺸﺖ‬
‫و ﺑﺎ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺳﺮور ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺪي ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﺪ‪ .‬از ﺑﻮي ﺑﺪ ﺧﺎﻧﻪ‪،‬‬
‫اﺗﺎﻗﻬﺎي ﻛﺜﻴﻒ و وﺿﻌﻴﺖ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎر و ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺪ آن ﻣﺮد ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد ﺑﻴﻬﻮش ﺷﻮم و ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎري ﺑﺪي ﻣﺒﺘﻼ ﺷﻮم آن ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﺮك ﻛﺮدم‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺑﻪ او ﺧﻴﺮه ﺷﺪﻧﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﻪ ﺧﺪا‬
‫ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺧﺪا ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﻲ زﻳﺮا ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ در ﭼﻬﺮه ﻫﺮ ﻛﺲ ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﺒﻴﻨﻲ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء از او ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻨﺰل آن ﻣﺮد ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮﮔﺮدد‪ .‬اﮔﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﺜﻴﻒ‬
‫اﺳﺖ آﻧﺠﺎ را ﺗﻤﻴﺰ ﻛﻨﺪ و ﻣﺮد ﺑﻴﻤﺎر را ﻧﻈﺎﻓﺖ و ﺣﻤ‪‬ﺎم ﻛﻨﺪ و اﮔﺮ ﮔﺮﺳﻨﻪ اﺳﺖ او را ﻏﺬا ﺑﺪﻫﺪ‬
‫و از اوﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ را اﻧﺠﺎم ﻧﺪاده ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﻧﮕﺮدد‪.‬‬
‫ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺎرﻫﺎ اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ را ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺮاي آن ﻣﺮد اﻧﺠﺎم داده‬
‫ﺑﻮدﻧﺪ و ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻟ‪‬ﻮا ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ او ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ را ﻳﻚ ﺑﺎر اﻧﺠﺎم دﻫﺪ و ﺑﺪﻳﻦ‬
‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻪ ﻟﻮا ﻳﺎد دادﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻄﻮر ﺑﻪ ﻫﻤﻨﻮﻋﺎن ﺧﻮد ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺾ«‬
‫ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل ﻧﻘﺶ ﻣﺮﻳﺾ را ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬دو ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ از ﻛﻮدﻛﺎن روﺑﺮوي ﻫﻢ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ و دﺳﺖ‬
‫ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ )دﺳﺖ راﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ راﺳﺖ و دﺳﺖ ﭼﭗ ﺑﻪ دﺳﺖ ﭼﭗ( ﺗﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﻪ ﻃﻔﻞ ﻣﺮﻳﺾ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ روي اﻳﻦ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل او را ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻣﻨﺘﻘﻞ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪) .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ زﻳﺮ درﺧﺖ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ دﻳﮕﺮي را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﺪ‪(.‬‬

‫‪53‬‬
 ‫ﺗﻨﻮ‪‬ع و ﺗﻐﻴﻴﺮ‪:‬‬
‫ﺷﺨﺺ ﻣﺮﻳﺾ روي ﺑﺮاﻧﻜﺎردي ﻛﻪ از دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ دادن ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ درﺳﺖ ﺷﺪه‪ ،‬دراز ﻣﻲ ﻛﺸﺪ‪ .‬اﻃﻔﺎل‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻢ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ و دو ردﻳﻒ درﺳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬دﺳﺘﻬﺎي ﺧﻮد را درﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ از آرﻧﺞ ﺗﺎ ﺷﺪه ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻳﻚ ﺑﺮاﻧﻜﺎرد ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺷﻤﺎره ‪5‬‬
‫درس ﺷﺸﻢ‪:‬‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻠﺴﺎت ﻗﺒﻞ ﻛﻼس را ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺑﺮ دارﻳﺪ ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﺪ و از ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﻧﻴﺰ‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ از ﺑﺮ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺗﻼوت ادﻋﻴﻪ ﺑﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ﻛﻪ‬
‫در درس ﭼﻬﺎر آﻏﺎز ﻛﺮده اﻳﺪ اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺟﻠﺴﻪ اﻣﺮوز ﺑﺸﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود‪ :‬ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻜﺮارﺑﻌﻀﻲ ازﺳﺮودﻫﺎي ﺟﻠﺴﻪ ﻗﺒﻞ وﻳﻚ ﺳﺮود ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺸﺮح زﻳﺮ‪:‬‬
‫راﺳﺘﻲ‬
‫ﺟـﺰ راﺳـﺘﻲ ﭼـﻴﺰي ﻧـﺒﻮد‬ ‫وﻗـﺘﻲ ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﺣﺮف ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﻮاﻧﻴﻢ اﻳﻦ ﺳـﺮود‪:‬‬ ‫ﻫﺴﺘـﻴﻢ ﺷـﺎد و ﻣﻄﻤـﺌﻦ‬
‫ﻫـﺮ ﭼـﻴﺰ ﭘـﻴﺶ او ﻋــﻴﺎن‬ ‫داﻧــﺪ ﺧــﺪا راز ﻧــﻬﺎن‬
‫راﺿـﻲ ﺷـﻮد از ﻣـﺎ ﺧـﺪا‬ ‫ﺑﺎ راﺳـﺘﻲ‪ ،‬ﺻﺪق وﺻﻔﺎ‬
‫ﺗـﺎ راﺳــﺘﻲ آﻏـﺎز ﺷـــﺪ‬ ‫راه ﻓﻀـﺎﺋﻞ ﺑـﺎز ﺷــــﺪ‬
‫دارﻧــﺪ اﻃﻤﻴــﻨﺎن ﺑـــﻪ او‬ ‫ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ راﺳﺘﮕﻮ‬
‫ﺑﻲ ﺗـﺮس و ﺑﻲ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻲ‬ ‫ﺑـﺎ راﺳــﺘﻲ در زﻧــﺪﮔﻲ‬
‫ﭼﻮن اﻋﺘﻤﺎد وﻋﺸﻖ ﻫﺴﺖ‬ ‫آرﻳـﻢ دﻟـﻬﺎ را ﺑـﻪ دﺳـﺖ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫راﺳﺘﮕﻮﻳﻲ ﻳﻜﻲ ازﺿﺮوري ﺗﺮﻳﻦ ﺻﻔﺎت روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺣﺘﻲ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ دروﻏﻲ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‬
‫ﭼﺮا ﻣﺮدم دروغ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ؟ ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺘﻬﺎ ﺑﺮاي اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻨﺪ ﺣﺮف راﺳﺖ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ‬
‫ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻫﻤﻪ ﻛﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﻣﻄﻠﻊ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﭼﻴﺰي را از ﺧﺪا ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﮔﺮ‬
‫ﻣﺎ راﺳﺘﮕﻮ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ ﭘﺮورش ﺻﻔﺎت ﺧﻮب دﻳﮕﺮ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر دﺷﻮار ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫)‪(12‬‬ ‫»ﺻﺪق و راﺳﺘﻲ اﺳﺎس ﺟﻤﻴﻊ ﻓﻀﺎﺋﻞ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ«‬
‫ﺻﺪق و راﺳﺘﻲ‬
‫‪ -1‬ﻟﻴﻮاﻧﻲ از دﺳﺖ اﺣﻤﺪ اﻓﺘﺎد و ﺷﻜﺴﺖ‪ .‬ﻣﺎدرش ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪ ﺷﺪه؟ اﺣﻤﺪ راﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﻣﺎدر ﮔﻔﺖ‬
‫اﺣﻤﺪ ﻓﻀﻴﻠﺖ راﺳﺘﮕﻮﻳﻲ را از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن داد ‪.‬‬

‫‪54‬‬
‫‪ -2‬دوﺳﺖ ﮔﻴﺘﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ آﻧﻬﺎ آﻣﺪ و از ﮔﻴﺘﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎزي ﻛﻨﻨﺪ ﮔﻴﺘﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻜﺎﻟﻴﻔﺶ را اﻧﺠﺎم ﻣﻲ‬
‫داد و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮاي ﺑﺎزي ﺑﻴﺮون ﺑﺮود‪ .‬ﺑﺮادر ﮔﻴﺘﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ دوﺳﺘﺶ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ‬
‫ﮔﻴﺘﺎ ﻣﻨﺰل ﻧﻴﺴﺖ وﻟﻲ ﮔﻴﺘﺎ راﺿﻲ ﻧﺸﺪ ﻛﻪ ﺑﺮادرش دروغ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ .‬ﮔﻴﺘﺎ در را ﺑﺎز ﻛﺮد و ﺑﻪ دوﺳﺘﺶ ﮔﻔﺖ اﻣﺮوز‬
‫ﻛﺎر دارد و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ او ﺑﺎزي ﻛﻨﺪ‪ .‬ﮔﻴﺘﺎ ﻓﻀﻴﻠﺖ راﺳﺘﮕﻮﻳﻲ را از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن داد‪.‬‬
‫اﺳﺎس‬
‫‪ -1‬ﭘﺪر ادﻳﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﺳﺎﺧﺘﻦ دﻳﻮارﻫﺎ ﻣﻘﺪاري ﺳﻨﮓ و ﺳﻴﻤﺎن را در ﻣﺤﻠّﻲ ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد‬
‫دﻳﻮارﻫﺎ را ﺑﺴﺎزد رﻳﺨﺖ ﺗﺎ دﻳﻮارﻫﺎ ﻛﺎﻣﻼً ﻣﺤﻜﻢ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺳﻨﮓ و ﺳﻴﻤﺎن اﺳﺎس ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ را ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺣﺮوف آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ‪ .‬ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺻﺪاي‬
‫ﺣﺮوف‪ ،‬اﺳﺎس ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫در زﻣﺎﻧﻬﺎي ﻗﺪﻳﻢ‪ ،‬در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ دور‪ ،‬ﭘﺴﺮي زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﭘـﺪرش در ﻣﺰرﻋﻪ‬
‫ﺑـﻮد و ﻣﺎدرش ﺑﻪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪ رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد اﻳﻦ ﭼﻮﭘﺎن ﺟﻮان از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻧﮕﻬﺪاري‬
‫ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻳﻚ روز ﺣﻮﺻﻠﻪ اش ﺳﺮ رﻓﺖ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﻲ ﻛﻤﻲ‬
‫ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻓﺮﻳﺎد زد‪ :‬ﮔﺮگ! ﮔﺮگ! ﮔﺮگ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﻢ را درﻳﺪ! ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ او ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ اﻣ‪‬ﺎ‬
‫ﮔﺮﮔﻲ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ و ﭘﺴﺮ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺧﻨﺪﻳﺪ و از اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد آﻧﻬﺎ را ﻓﺮﻳﺐ دﻫﺪ و دﺳﺖ ﺑﻴﻨﺪازد‬
‫ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد‪ .‬دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺳﺮﻛﺎرﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ در ﺑﺎره رﻓﺘﺎر ﺑﺪ ﭘﺴﺮ ﭼﻮﭘﺎن‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫روز ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﭘﺴﺮﻓﺮﻳﺎد زد‪ :‬ﮔﺮگ! ﮔﺮگ! ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ! ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ! ﺑﻌﻀﻲ از ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻫﺎ‬
‫دوان دوان ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اورﺳﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ دوﺑﺎره ﭘﺴﺮ را دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺧﻨﺪد‪.‬‬
‫آﻧﻬﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﭘﺴﺮ ﭼﻮﭘﺎن دوﺑﺎره ﺑﻪ دروغ آﻧﻬﺎ را ﻓﺮﻳﺐ داده ﺑﻮد‪.‬‬
‫روز ﺳﻮ‪‬م وﻗﺘﻲ ﭘﺴﺮ ﻓﺮﻳﺎد زد ﮔﺮگ! ﮔﺮگ! ﮔﺮگ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﻢ را درﻳﺪ! ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ! ﻛﻤﻚ‬
‫ﻛﻨﻴﺪ! ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮ‪‬ر آﻧﻜﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﭘﺴﺮ آﻧﻬﺎ را ﻓﺮﻳﺐ داده و دروغ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ اﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ او‬
‫ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻦ ﺑﺎر واﻗﻌﺎً ﮔﺮگ ﺑﻪ ﮔﻠّﻪ او ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮگ ﻫﻤﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﺶ را درﻳﺪ و‬
‫ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ او ﻧﻴﺎﻣﺪ‪ .‬ﭼﻮﭘﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪ وﻟﻲ ﻳﻚ درس ﺑﺰرگ از اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن‬
‫آﻣﻮﺧﺖ وآن اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﮔﺮ دروغ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ‪ ،‬روزي ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﺧﻮاﻫﺮان‬
‫و ﺑﺮادران و دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ﻫﻢ ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ راﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﺣﺮف ﻣﺎ را ﺑﺎور ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﺗﻠﻔﻦ«‬
‫ﺗﻌﺪادي از اﻃﻔﺎل در ﻳﻚ ردﻳﻒ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ وآﺧﺮﻳﻦ ﻧﻔﺮ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻴﺎه ﻗﺮار‬
‫ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‪ .‬در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز ﻣﻲ ﺗﻮان ﭼﻨﺪ ﺻﻒ از اﻃﻔﺎل درﺳﺖ ﻛﺮد ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﻃﺮﺣﻲ را ﺑﺮ ﭘﺸﺖ او‪‬ﻟﻴﻦ‬
‫ﻧﻔﺮ ﺻﻒ ﻣﻲ ﻛﺸﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻃﻔﺎل ﺗﺼﻮﻳﺮي را ﻛﻪ درك ﻛﺮده ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﻧﻔﺮ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮد‬

‫‪55‬‬
‫ﻣﻲ ﻛﺸﺪ ﺗﺎ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ آﺧﺮﻳﻦ ﻧﻔﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ ﻛﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻴﺎه ﻗﺮار دارد و او ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮﻳﺮي را ﻛﻪ درك‬
‫ﻛﺮده ﺑﺮ روي ﺗﺨﺘﻪ رﺳﻢ ﻛﻨﺪ و در آﺧﺮﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮ او‪‬ﻟﻴﻪ ﺧﻮد را ﻫﻢ روي ﺗﺨﺘﻪ ﻣﻲ ﻛﺸﺪ و‬
‫ﺗﻔﺎوت آن را ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎده ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آن را ﺑﻜﺸﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺷﻤﺎره ‪6‬‬
‫درس ﻫﻔﺘﻢ‬
‫ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ و ﻛﻮدﻛﺎن ادﻋﻴﻪ و ﻣﻨﺎﺟﺎت را ﺗﻼوت ﻛﺮدﻳﺪ و اﻃﻔﺎل ﻗﺴﻤﺖ‪ ‬ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﻣﻨﺎﺟﺎت‪‬‬
‫درس ﭼﻬﺎر را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻛﻼس را ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اداﻣﻪ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮودﻫﺎ )ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮودﻫﺎي ﺟﻠﺴﺎت ﻗﺒﻠﻲ(‬
‫اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ‬
‫آﺧــﺮ ﺑـﻪ ﻗــﻠّﻪ ﻣﻲ رﺳــﻴﻢ‬ ‫از ﻛـﻮه ﺑـﺎﻻ ﻣـﻲ روﻳــﻢ‬
‫ﭘﻴﺪاﺳــﺖ زﻳـــﺒﺎ ‪ ،‬دﻟـﺮﺑــﺎ‬ ‫آﻧـﺠﺎ ﺟـﻬﺎن در زﻳـﺮ ﭘـﺎ‬
‫ﺷــﺎﻧﻪ ﻛــﻨﺪ ﮔﻴــﺴﻮي ﻣـﺎ‬ ‫آﻧـﺠﺎ ﻧﺴﻴــﻤﻲ ﺟـﺎﻧـﻔﺰا‬
‫ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و ﭘﺮ رﻧﺞ و ﺑﻼ‬ ‫اﻣ‪‬ـﺎ ﺑــﻪ ﻗــــﻠّﻪ راه ﻣــﺎ‬
‫آﺳــﺎن ﺷـــﻮد اي رﻫـﮕﺬر‬ ‫ﺑـﺎ اﺳﺘـﻘﺎﻣـﺖ اﻳـﻦ ﺳﻔﺮ‬
‫آزاد از ﻫــﺮ ﺗــﺮس و ﻏـﻢ‬ ‫در اﻳـﻦ ﺳﻔﺮ ﻫـﻤﺮاه ﻫـﻢ‬
‫ﻗــﺪرت ﺑـﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ دﻫـﻴﻢ‬ ‫ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻛﻨـﻴﻢ‬
‫ﻧــﻮر ﺑــﻬﺎ ﺷـــﺪ راﻫـــﺒﺮ‬ ‫ﺧـﺴﺘﻪ ﻧﺸـﻮ اي ﻫﻤﺴﻔﺮ‬
‫ﺑــﺎ اﺳـﺘـﻘﺎﻣـﺖ ﮔــﺮ روي‬ ‫در راه او ﮔﻢ ﻛﻲ ﺷـﻮي؟‬
‫آﺧــﺮ ﺑـﻪ ﻗــﻠّﻪ ﻣﻲ رﺳــﻴﻢ‬ ‫از ﻛـﻮه ﺑـﺎﻻ ﻣـﻲ روﻳــﻢ‬
‫ﭘﻴﺪاﺳــﺖ زﻳـــﺒﺎ ‪ ،‬دﻟـﺮﺑــﺎ‬ ‫آﻧـﺠﺎ ﺟـﻬﺎن در زﻳـﺮ ﭘـﺎ‬
‫ﺷــﺎﻧﻪ ﻛــﻨﺪ ﮔﻴــﺴﻮي ﻣـﺎ‬ ‫آﻧـﺠﺎ ﻧﺴﻴــﻤﻲ ﺟـﺎﻧـﻔﺰا‬
‫ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و ﭘﺮ رﻧﺞ و ﺑﻼ‬ ‫اﻣ‪‬ـﺎ ﺑــﻪ ﻗــــﻠّﻪ راه ﻣــﺎ‬
‫آﺳــﺎن ﺷــﺘﻮد اي رﻫـﮕﺬر‬ ‫ﺑـﺎ اﺳﺘـﻘﺎﻣـﺖ اﻳـﻦ ﺳﻔﺮ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﻳﻜﻲ از ﺻﻔﺎت ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻫﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻳﺎ ﭘﺎﻳﺪاري اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻓﺮاد‬
‫ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻳﻤﺎن دارﻳﻢ و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻛﺎﻣﻞ دارﻳﻢ ﻛﻪ آن ﺣﻀﺮت ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮر اﻟﻬﻲ ﺑﺮاي اﻳﻦ‬
‫زﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻳﺎ ﻫﺮ ﻛﺎري اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺎدر ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد در اﻳﻤﺎن ﻣﺎ ﺑﻪ آن‬
‫ﺣﻀﺮت ﺧﻠﻠﻲ وارد آورﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﻢ و اﺣﻜﺎم و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ آن ﺣﻀﺮت‬
‫را اﺟﺮاء ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻴﺸﺘﺮ در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫)‪(13‬‬ ‫»ﺑﻌﺪ از ﻋﺮﻓﺎن ﺣﻖ‪ ،‬اﻋﻈﻢ اﻣﻮر اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﺮ اﻣﺮ اوﺳﺖ«‬

‫‪56‬‬
 ‫ﻋﺮﻓﺎن ﺣﻖ‬
‫‪ -1‬در ﻣﺪ‪‬ت ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ اﻳﻤﺎن آوردﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎن ﺣﻖ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﻛﻮدﻛﻲ ﻣﻘﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در ﺧﺮدﺳﺎﻟﻲ ﺑﻪ‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﺣﻖ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫اﻋﻈﻢ اﻣﻮر‬
‫‪ -1‬ﻣﺎدر رﺿﺎ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ در زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎرﻫﺎي زﻳﺎدي ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻢ وﻟﻲ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ و ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎر ﻣﻦ‬
‫ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ رﺿﺎﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي او ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ رﺿﺎ اﻋﻈﻢ اﻣﻮر اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ‬
‫‪ -1‬ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﻣﺎرﻳﺎ ﮔﻔﺖ ﺳﺘﺎره ﻫﺎ ﻟﻜّﻪ ﻫﺎي ﺳﻔﻴﺪي در آﺳﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺎرﻳﺎ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ‬
‫ﺳﺘﺎره ﻫﺎ در واﻗﻊ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺴﻴﺎر دوري از ﻣﺎ واﻗﻊ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎرﻳﺎ ﻓﻜﺮش را‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪاد‪ .‬او در آﻧﭽﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻛﺮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﻧﺎ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ دﻋﺎي روزاﻧﻪ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺘﻲ ﻧﺪارد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ او ﺧﻮاﻧﺪن دﻋﺎي روزاﻧﻪ را اداﻣﻪ داد زﻳﺮا‬
‫ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻳﻜﻲ از اﺣﻜﺎم اﻟﻬﻲ اﺳﺖ ﻣﻮﻧﺎ در اﺟﺮاي اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﺟﺪاً اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻫﻤﻪ ﻣﺎ درﺑﺎرة ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬در زﻣﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ‬
‫درﺑﺎرة آﻧﻬﺎ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد را در راه ﺧﺪا ﻓﺪا ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺷﻨﻴﺪه اﻳﻢ‪ .‬اﻳﻦ داﺳﺘﺎنِ زﻧﺪﮔﻲِ‬
‫ﻗﻬﺮﻣﺎنِ ﺑﺰرﮔﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در زﻣﺎن ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬اﺳﻢ اﻳﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎن روح اﷲ‬
‫اﺳﺖ و وﻗﺘﻲ در راه ﻣﺤﺒﻮبِ ﻗﻠﺐِ ﺧﻮد ﻳﻌﻨﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻓﺪا ﻛﺮد ﻓﻘﻂ ‪13‬‬
‫ﺳﺎل داﺷﺖ‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ روح اﷲ ‪ 12‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﭘﺪرش ﺑﺮاي زﻳﺎرت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﻋﻜّﺎ‬
‫ﺳﻔﺮﻛﺮد‪ .‬او درﺑﺎرة ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد و ﻋﺸﻖ ِﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ‪ ‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي زﻳﺎدي‬
‫ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮد‪ .‬در راه ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﭼﻮن ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻋﻜّﺎ ﻫﻴﺠﺎن و‬
‫ﺷﻮق زﻳﺎدي داﺷﺖ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺮ از ﺷﺎدي و ﺳﺮور ﺑﻪ ﻋﻜّﺎ رﺳﻴﺪ و ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﺸﺮف ﺷﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ روح اﷲ ﺧﻴﻠﻲ ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻟﺤﻦ‬
‫زﻳﺒﺎ و ﻣﻠﻴﺢ او را‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ازﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫روح اﷲ ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ در ﻣﺤﻀﺮ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮد و ﻫﺮ روزي ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ‬
‫ﻋﺸﻖ او ﺑﻪ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه روزﻫﺎي ﺣﻀﻮر در ﻣﺤﻀﺮ ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و روح اﷲ و ﭘﺪرش ﺟﻨﺎب ورﻗﺎ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫در اﻳﺮان ﺧﻮد را وﻗﻒ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻧﻔﻮس ﻣﺨﻠﺼﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﭘﻴﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از‬
‫ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ دﻳﮕﺮ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ و ﻫﺮﻛﺲ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎي روح اﷲ را ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪ ﻋﻤﻴﻘﺎً ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻗﺮار‬

‫‪57‬‬
 ‫ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﭘﺪرش او را ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ دوﺳﺖ داﺷﺖ و ﻫﻤﮕﻲ رﻓﺘﺎر و روﺣﺎﻧﻴ‪‬ﺖ روح اﷲ را‬
‫ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬روح اﷲ ﺧﻴﻠﻲ راﺳﺘﮕﻮ و اﻣﻴﻦ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻟﻄﻒ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ زﻳﺎدي رﻓﺘﺎر‬
‫ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬او ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي زﻳﺎدي از ﺑﺮ داﺷﺖ و آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺻﻮت زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺗﻼوت ﻣﻲ ﻛﺮد و‬
‫ﺳﺤﺮﮔﺎه ﺑﻴﺪار ﻣﻲ ﺷﺪ و دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ‪ .‬ﻳﻚ روز دﺷﻤﻨﺎن اﻣﺮ روح اﷲ و ﭘﺪرش را‬
‫دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮدﻧﺪ و آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻳﻚ زﻧﺪان در ﻃﻬﺮان ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬وﺿﻊ زﻧﺪان ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺪ ﺑﻮد و زﻧﺠﻴﺮ‬
‫ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺑﺮ ﮔﺮدن آﻧﻬﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮاﺑﻴﺪن را ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺨﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد وﻟﻲ‬
‫ﺑﺎوﺟﻮد ﻫﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ روح اﷲ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد‪ .‬او ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ آواز ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ و‬
‫اﺷﻌﺎر ﺧﻴﻠﻲ زﻳﺒﺎﻳﻲ در ﻋﺸﻖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﺳﺮود‪.‬‬
‫ﻫﺮ روز‪ ،‬زﻧﺪﮔﻲ در زﻧﺪان ﺑﺮاي اﻳﻦ دو ﻗـﻬﺮﻣﺎن ﺳﺨﺖ ﺗﺮ و ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺗﺎ آﻧﻜﻪ آن‬
‫واﻗﻌﻪ اي ﻛﻪ در آرزوﻳـﺶ ﺑﻮدﻧﺪ اﺗّـﻔﺎق اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻳﻚ روز ﺻﺒﺢ زود ﻳﻜﻲ از ﻣﺴﺌﻮوﻟﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم‬
‫ﺣﺎﺟﺐ اﻟﺪوﻟﻪ ﺑﻪ زﻧﺪان آﻣﺪ‪ .‬او ﻣﺴﺖ و ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺑﻮد او روح اﷲ و ﭘﺪرش را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻛﺎرﻫﺎي‬
‫ﺑﺪ ﻣﺘّـﻬﻢ ﻛﺮد وﻟﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ آراﻣـﺶ ﺟﻮاب دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﮕﻨﺎه ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻴـﭻ ﻛﺲ آزاري‬
‫ﻧﺮﺳﺎﻧﺪه اﻧﺪ‪ .‬آن ﻣﺮد ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ و از ﭘﺪر روح اﷲ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬ﺑﮕﻮ او‪‬ل‬
‫ﺗـﻮ را ﺑﻜﺸـﻢ؟ ﻳﺎ ﭘﺴـﺮت را؟ ﺟﻨﺎب ورﻗـﺎ ﺑﻪ آراﻣـﻲ ﺟﻮاب دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻗﻲ‬
‫ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﺟﺐ اﻟﺪوﻟﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺟﻨﺎب ورﻗﺎ را ﺑﺎ ﺑﻲ رﺣﻤﻲ ﺗﻤﺎم ﺑﺎ ﺧﻨﺠﺮ او را ﺑﻪ‬
‫ﺷﻬﺎدت رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬روح اﷲ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺪر‪ ،‬ﭘﺪر‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﺎﺧﻮدت ﺑﺒﺮ‪ .‬روح اﷲ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد‬
‫ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد و آرزو ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪرش در راه اﻣﺮ اﻟﻬﻲ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻓﺪا ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎﺟﺐ اﻟﺪوﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﺎ روح اﷲ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭘﺴﺮ ﺟﺎن ﺗﻮ‬
‫ﻫﻨﻮز ﻳﻚ ﺑﭽ‪‬ﻪ اي و ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ دارم و ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻢ و ﭘ‪‬ﺴﺖ و‬
‫ﻣﻘﺎﻣﻲ ﺧﻴـﻠﻲ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧـﻢ ﭘﻮل و ﺛﺮوت زﻳﺎد و ﻫﺮ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﺗﻮ‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺘﻲ‪ .‬روح اﷲ ﺟﻮاب داد‪ :‬ﻣﻦ ﻣﻘﺎم و ﻣﻨﺼﺐ و‬
‫ﭘﻮل ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﺪرم ﺑﺮوم‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺣﺎﺟﺐ اﻟﺪوﻟﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺧﻴﻠﻲ‬
‫اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ دارد و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ او را از ﻋﻘﻴﺪه ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ روح اﷲ را دار ﺑﺰﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫اﺟﺴﺎد ﺟﻨﺎب ورﻗﺎ و ﺟﻨﺎب روح اﷲ را در ﻣﺤﻠّﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪاً ورﻗﺎﺋﻴﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪه ﺷﺪ در ﭼﺎﻫﻲ‬
‫اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺟﻨﺎب روح اﷲ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻃﻔﻞ ﺑﻮد ﻳﻜﻲ از ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺷﺪ و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ‬
‫در اﺷﻌﺎرش آرزو ﻣﻲ ﻛﺮد ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راه ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻓﺪا ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﮔﺮگ و ﻣﻴﺶ«‬
‫ﻣﻴﺸﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ از روي ﻳﻚ ﭘﻞ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻠّﻲ ﻛﻪ ﻋﻠﻔﻬﺎي ﺷﻴﺮﻳﻦ در آن ﺳﺒﺰ ﺷﺪه‬
‫ﺑﻮد ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ .‬در زﻳﺮ اﻳﻦ ﭘﻞ ﮔﺮﮔﻬﺎﻳﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ از ﺧﻮردن ﻣﻴﺸﻬﺎي ﻛﻮﭼﻚ ﻟﺬّت ﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ اﻳﻦ‬

‫‪58‬‬
‫ﮔﺮﮔﻬﺎي ﺗﻨﺒﻞ اﻏﻠﺐ ﺧﻮاب ﺑﻮدﻧﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﭘﺎي ﻣﻴﺸـﻬﺎ‪ ،‬وﻗـﺘﻲ از روي ﭘـﻞ ﻋﺒـﻮر ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﺑﻴﺪار‬
‫ﻣﻲ ﺷﺪﻧـﺪ‪ .‬ﻣﻴﺸـﻬﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺎﻫﻮش ﺑﻮدﻧﺪ و ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ آﻫﺴـﺘﻪ از روي ﭘـﻞ ﻋﺒﻮر ﻛﻨﻨﺪ آﻧﻘﺪر آرام و‬
‫ﺑﻲ ﺻﺪا ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻬﺎ ﺑﻴﺪار ﻧﺸﻮﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺧُﺮﺧُﺮ ﮔﺮﮔﻬﺎ ﺑﺪﻗّﺖ ﮔﻮش ﻣﻲ دادﻧﺪ و راه ﻣﻲ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﺾ آﻧﻜﻪ ﺑﺮاي ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺻـﺪاي ﺧـﺮﺧـﺮ ﻗﻄﻊ ﻣﻲ ﺷﺪ آﻧـﻬﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻲ ﺣـﺮﻛﺖ ﻣﻲ اﻳـﺴﺘﺎدﻧﺪ زﻳﺮا‬
‫ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﺮﮔﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻨﻴﺪن ﺻﺪاي ﭘﺎي آﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺻﺪاﻳﻲ آﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺪار ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و اﮔﺮ‬
‫ﺻﺪاﻳﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻣﻲ روﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﭘﻞ را ﺑﺎ ﻧﻴﻤﻜﺘﻬﺎ و ﻳﺎ ﻣﻘﺪاري ﺗﺨﺘﻪ ﺑﺴﺎزد ﺑﻌﻀﻲ ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﻌﻀﻲ ﻛﻮﺗﺎه‪ .‬ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ از‬
‫روي ﭘﻞ ﺑﮕﺬرﻧﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎ ﺻﺪاي دﺳﺖ ﻳﺎ زدن ﺑﻪ ﺗﻪ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺻﺪاي ﺧﺮﺧﺮ ﮔﺮﮔﻬﺎ را در ﻣﻲ آورد‪ .‬ﻫﺮ از ﭼﻨﺪي‬
‫ﮔﺮﮔﻬﺎ ﺑﻴﺪار ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و اﻃﻔﺎل ﻛﺎﻣﻼً ﺑﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ ﻳﻚ ﻗﺪم ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ از ﭘﻞ ﺑﮕﺬرﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺗﺎ ﮔﺮﮔﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺑﺮوﻧﺪ زﻳﺮا اﮔﺮ اﻃﻔﺎل ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﮔﺮﮔﻬﺎ ﺑﻴﺪار ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻴﺸﻬﺎ را ﺑﺎ ﻟﺬّت‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮرﻧﺪ!‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺷﻤﺎره ‪7‬‬
‫درس ﻫﺸﺘﻢ‬
‫ﺑﻌﺪ از آﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ و ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از اﻃﻔﺎل ﻗﺴﻤﺖ دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت را اﺟﺮا ﻛﺮدﻳﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ﻛﻪ در‬
‫ﺣﺎل ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺮور ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﺑﻌﺪي ﻛﻼس ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود )ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺮور ﺑﻌﻀﻲ از ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ (‬
‫ﺧﻀﻮع و ﻓﺮوﺗﻨﻲ‬
‫ﺑـﺎ ﭼﺸـﻢ ﺗﻴـﺰﺑـﻴﻦ ﻫﺮﮔﻮﺷﻪ را ﺑﺒﻴﻦ‬ ‫ﺑﻨـﮕﺮ ﺑـﻪ ﻫـﺮ ﻃﺮف زﻳــﺒﺎي ﻧـﺎزﻧﻴﻦ‬
‫ﺻﺪرودوﭼﺸﻤﻪ ﺳﺎرﺟﻮﺷﻴﺪه اززﻣﻴﻦ‬ ‫ﮔﻠـﻬﺎ و ﺳـﺒﺰه ﻫﺎ روﻳـﻴـﺪه از زﻣـﻴﻦ‬
‫اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺴـﺖ در زﻳـﺮ ﭘـﺎي ﻣـﺎ‬ ‫دارد زﻣﻴــﻦ ﻣــﺎ ﺑـﺲ ﻣــﻌﺪن ﻃـﻼ‬
‫ﺑﻲ ﻣﻨّـﺖ و ﻏـﺮور ﺑـﺎ ﻋـﺸﻖ راﺳﺘﻦ‬ ‫دارد ﻫﺮآﻧﭽﻪ را ﻣﻲ ﺑﺨﺸـﺪ اﻳﻦ زﻣﻴﻦ‬
‫اﻣ‪‬ـﺎ از آن زﻣـﻴﻦ ﺑـﻬﺘـﺮ ﺛـﻤﺮ ﺑـﺮﻧـﺪ‬ ‫ﺑﺎ ﺷـﺨﻢ زﺧﻤـﻬﺎ ﺑــﺮ ﭘﻴـﻜﺮش زﻧﻨﺪ‬
‫ﺻﺪﻣﻴﻮه دادوﺑﺎزﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻛﺲ ﻧﮕﻔﺖ‬ ‫ﺻﺪﺑﺎغ وﻣﺰرﻋﻪ در ﺳﻴﻨﻪ اش ﺷﻜﻔﺖ‬
‫ﺧـﺪﻣﺖ ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﭼﻮن ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻛﻨﺪ‬ ‫او ﺑـﺎ ﻓـﺮوﺗـﻨﻲ ﺧـﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣـﺎ ﻛـﻨﺪ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ آﻳﺎت‬
‫ﻳﻜﻲ از ﺻﻔﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﺧﻀﻮع اﺳﺖ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺎﺿﻊ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و‬
‫ﻛـﻮﭼﻜﻲ ﺧﻮد ﭘـﻲ ﻣﻲ ﺑﺮد‪ .‬او ﺑﻪ ﻃـﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺴـﻠﻴﻢ اراده اﻟﻬﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ اراده ﺧﻮد را ﻛﻨﺎر‬
‫ﻣﻲ ﮔﺬارﻳﻢ و ﺗﺴﻠﻴﻢ اراده اﻟﻬﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ را ﺳﺮﺷﺎر از ﺳﺮور ﻣﻲ ﺳﺎزد‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫اراده اﻟﻬﻲ ﺧﺎﺿﻊ ﺗﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را از ﺑﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫)‪(14‬‬ ‫»ﻳ‪‬ﺎاﺑﻦَ اﻻﻧﺴﺎن ﻛﺜﻦ ﻟﻲ ﺧﺎﺿ‪‬ﻌﺎً ﻻ‪‬ﻛﻮ‪‬نَ ﻟَﻚ‪ ‬ﻣﺘﻮاﺿ‪‬ﻌﺎً«‬

‫‪59‬‬
 ‫»اي ﭘﺴﺮاﻧﺴﺎن ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺧﺎﺿﻊ ﺑﺎش ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻣﺘﻮاﺿﻊ و ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺑﺎﺷﻢ‪«.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﺎﺿﻊ‬
‫‪ -1‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺷﻴﺪه دﻋﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ اﻏﻠﺐ ﺳﺮش را ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻲ اﻧﺪازد و درﺑـﺎرة ﻋﻈﻤـﺖ ﺧـﺪاوﻧﺪ ﻓﻜﺮ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺷﻴﺪه در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺎﺿﻊ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ادﻳﺐ ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم ﺳﻔﺮ ﺗﺒﻠﻴﻐﻲ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﻲ ﺧﺪا ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻃﻠﺐ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ادﻳﺐ در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺎﺿﻊ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﺧﻀﻮع و ﻓﺮوﺗﻨﻲ ﻳﻜﻲ از ﺻﻔﺎت ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮد‪ .‬اﺣﺒﺎء ﻣﻴﻞ داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ‬
‫اﻟﻘﺎب ﺑﺰرﮔﻲ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺪﻫﻨﺪ وﻟﻲ اﻳﺸﺎن ﻓﻘﻂ ﻟﻘﺐ »ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء« را ﺑﺮاي ﺧﻮد‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ »ﺑﻨﺪه ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ« اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آن ﺣﻀﺮت ﺳﺎدﮔﻲ را‬
‫ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻳﻚ روز اﺣﺒﺎي ﻏﺮب ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺟﺎﻟﺒﻲ ﺑﺮاي ﺷﺴﺘﻦ دﺳﺘﻬﺎي ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك‬
‫ﻗﺒﻞ از ﻏﺬا ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫آﻧﻬﺎ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺴﺮي ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﻣﺨﺼﻮص ﺗُﻨﮓ ﺑﻠﻮر ﭘﺮاز آﺑﻲ را ﺑﻴﺎورد وﺣﻮﻟﻪ ﻫﺎي‬
‫ﻣﻌﻄﺮ ﻫﻢ آﻣﺎده ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﻋﺒـﺪاﻟـﺒﻬﺎء ﻣﻼﺣـﻈﻪ ﻓـﺮﻣـﻮدﻧـﺪ ﻛـﻪ ﻋﺪ‪‬ه اي از اﺣﺒﺎء‬
‫ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﭘﺴـﺮي ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﻣﺨﺼﻮص و ﻇﺮف ﺑﻠﻮر آب و ﺣﻮﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﻌﻄﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﻳﺸﺎن‬
‫ﻣﻲ آﻳﻨﺪ و از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻓﻮراً در آن ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻣﻘﺪاري آب ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ دﺳﺘﻬﺎي‬
‫ﺧﻮد را ﺷﺴﺘﻨﺪ و آن را ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎن داﺷﺖ ﺧﺸﻚ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﺎﭼﻬﺮه اي ﻧﻮراﻧﻲ ﺑﻪ‬
‫ﺳﻤﺖ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ و از آﻧﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺷﺴﺘﻦ دﺳﺘﻬﺎي ﺧﻮد از آن آب و‬
‫ﺣﻮﻟﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻦ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪم«‬
‫ﭼﺸﻢ ﻳﻜﻲ از ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ را ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ دور او ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﻳﻚ ﺻﺪا ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪم )آﻧﻬﺎ روي اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﺪ و ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪ(‬
‫ﺑﻌﺪ ﻳﻚ ﺻﺪا ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﻗﺪ ﻛﻮﺗﺎﻫﻢ )اﻃﻔﺎل ﺳﺮﭘﺎ ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ و ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن را ﻗﺪ ﻛﻮﺗﺎه ﻛﻨﻨﺪ(‬
‫ﮔﺎﻫﻲ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪم )دوﺑﺎره روي اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﺪ(‬
‫ﮔﺎﻫﻲ ﻗﺪ ﻛﻮﺗﺎﻫﻢ )دوﺑﺎره ﺳﺮﭘﺎ ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﺪ(‬
‫ﺳﭙﺲ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻠﻨﺪ ﻳﺎ ﻛﻮﺗﺎه ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‬
‫ﺣﺎﻻ ﺣﺪس ﺑﺰن ﻣﻦ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪم ﻳﺎ ﻗﺪ ﻛﻮﺗﺎﻫﻢ و ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ‪ ،‬از روي ﺻﺪاي آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺣﺪس ﺑﺰﻧﺪ‬
‫ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در ﭼﻪ وﺿﻌﻴﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﭼﺸﻤﺶ را ﺑﺒﻨﺪد‪.‬‬

‫‪60‬‬
 ‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺷﻤﺎره ‪8‬‬
‫درس ﻧﻬﻢ‬
‫ﻛﻼس را ﺑﺎ ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ ﻛﻪ از ﺑﺮدارﻳﺪ آﻏﺎز ﻛﻨﻴﺪ و ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻻﺑﺪ ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن آن را در درس ﭼﻬﺎر آﻏﺎز ﻛﺮدﻳﺪ‪ ،‬از ﺑﺮ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ‪.‬‬
‫در اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت را ﺑﻄﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎ آﻧﺎن ﻣﺮور ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي ﻛﻼس ﺑﺸﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود )ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻌﻀﻲ از ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ(‬
‫ﻣﻮاﺳﺎت‬
‫اﮔـﺮ ﺧـﻮدم ﮔـﺮﺳﻨﻪ ام‬ ‫ﻏـﺬاي ﺧـﻮد ﺑﻪ ﺗـﻮ دﻫﻢ‬
‫ﺧﻮدم اﮔـﺮ ﭼﻪ ﺗﺸﻨﻪ ام‬ ‫ﺑﻪ ﺗــﻮﺑـﺒـﺨﺸـﻢ آب را‬
‫ﺳـﺮور ﻣﻦ ز ﺷﺎدي ات‬ ‫ﻏـﻢ ﺗـﻮ ﺑـﺎﻋـﺚ ﻏـﻤـﻢ‬
‫ﺷـﻌﺎر ﻣﺎﺳﺖ اﻳﻦ ﺻﻔﺖ‬ ‫ﻣﺤﺒ‪‬ـﺖ اﺳـﺖ دﻳـﻦ ﻣـﺎ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ آﻳﺎت‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ اراده ﻓﺮﻣﻮده ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﺎدي زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬او ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل راﻫﻲ ﺑﺮاي‬
‫ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﺎﺷﻴﻢ و آﻧﻬﺎ را ﻣﺴﺮور ﺳﺎزﻳﻢ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺤﻮ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ آﻧﭽﻪ‬
‫را ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﺮاي ِدﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻲ ﺑﺮاي دﻳﮕﺮان ﭼﻴﺰﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي ﻃﻠﺐ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ اﻳﻦ ﺑﻴﺎنِ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺑﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫»ﻃﻮﺑﻲ ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺧﺘﺎر‪ ‬اَﺧﺎه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ ﻧﻔﺴ‪‬ﻪ‪«‬‬
‫)‪(15‬‬

‫»ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺮادرش را ﺑﺮ ﺧﻮد ﺗﺮﺟﻴﺢ دﻫﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻃﻮﺑﻲ – ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل‬

‫‪ -1‬ﺳﻴﻤﺎ ﻛﻨﺎرﭼﺎه آب ﺑﻮد‪ .‬وﻟﻲ وﺳﻴﻠﻪ اي ﺑﺮاي ﺑﺪﺳﺖ آوردن آب ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺳﻴﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﻮش‬
‫ﺳﺮﺷﺎر ﺧﻮد‪ ،‬ﻃﻨﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﻄﻞ ﺑﺴﺖ و از ﭼﺎه آب ﻛﺸﻴﺪ‪ .‬ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺳﻴﻤﺎ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ﻫﻮش‬
‫ﺳﺮﺷﺎر ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮده‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻨﺼﻮر ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ در ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن دﻋﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎلِ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻨﺼﻮر ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ‬
‫دﻋﺎ در آن ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫اﺧﺘﺎر )ﺗﺮﺟﻴﺢ دﻫﺪ(‬
‫‪ -1‬ﺳﻴﻨﺎ ﺑﺴﺘﻨﻲ ﺳﻨﺘّﻲ و ﻣﻴﻮه اي ﻫﺮ دو را دوﺳﺖ دارد وﻟﻲ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﻳﻜﻲ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺴﺘﻨﻲ‬
‫ﻣﻴﻮه اي را ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻓﻮاد‪ ،‬ﻫﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﺎزي ﺑﻴﺮون ﺑﺮود و ﻫﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺪرش ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ‪ ،‬او ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﭘﺪر را‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮد‪ .‬ﻓﻮاد ﻛﻤﻚ ﻛﺮدن ﺑﻪ ﭘﺪرش را ﺗﺮﺟﻴﺢ داد‪.‬‬

‫‪61‬‬
 ‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲ دادﻧﺪ ﻛﻪ از ﻟﺒﺎﺳﻬﺎي ﺳﺎده و ارزان اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و‬
‫ﻫﺮﮔﺎه ﻟﺒﺎس اﺿﺎﻓﻲ داﺷﺘﻨﺪ آن را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﻚ روز ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﻪ دﻳﺪن ﺣﺎﻛﻢ‬
‫ﺷﻬﺮ ﻋﻜّﺎ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻨﻴﺮه ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻤﺴﺮ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎي ﻣﺒﺎرك ﺑﺮاي اﻳﻦ‬
‫دﻳﺪار ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻴﺴﺖ و ﻧﺰد ﺧﻴﺎط رﻓﺘﻨﺪ وﻋﺒﺎي ﺟﺪﻳﺪي ﺳﻔﺎرش دادﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻋﺒﺎي ﻗﺒﻠﻲ‬
‫ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻨﻴﺮه ﺧﺎﻧﻢ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﺒﺎ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﭼﻮن‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﻣﻬﻢ ﺑﺮاي آن ﺣﻀﺮت ﺗﻤﻴﺰي ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﻟﺒﺎس ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه روز ﻣﻼﻗﺎت رﺳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒﺎي ﺟﺪﻳﺪ را ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ اﻳﻦ ﻋﺒﺎي‬
‫ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻋﺒﺎي ﻗﺒﻠﻲ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻲ ﮔﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻴﻨﺮه ﺧﺎﻧﻢ ﺗﻮﺿﻴﺢ‬
‫دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻬﻢ اﻳﻦ ﻋﺒﺎ را ﺳﻔﺎرش داده اﻧﺪ وﻟﻲ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء آن را‬
‫ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﻮل اﻳﻦ ﻋﺒﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﭘﻨﺞ ﻋﺒﺎي ﺳﺎده ﺷﺒﻴﻪ آﻧﭽﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻳﺸﺎن‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ دﻟﻴﻠﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻟﺒﺎس ﮔﺮاﻧﻲ ﺑﺮاي‬
‫اﻳﺸﺎن ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﺷﻮد و ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎ را ﺑﻪ ﺧﻴﺎط ﺑﺮﮔﺮداﻧﻨﺪ و ﭘﻨﺞ ﻋﺒﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﺎ ﭘﻮل آن ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬آن وﻗﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻋﺒﺎي ﻧﻮ ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ‬
‫ﺑﻠﻜﻪ ﭼﻬﺎر ﻋﺒﺎي دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻢ آورد‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﺣﻠﺰون«‬
‫ﻫﻤﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﺻﻒ ﺑﺴﺘﻪ دﺳﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬اﻃﻔﺎل او‪‬ل ﺻﻒ در ﺟﺎي ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ‬
‫وﺑﻘﻴ‪‬ﻪ اﻃﻔﺎل دور ﺗﺎ دور آﻧﻬﺎ راه ﻣﻲ روﻧﺪ و ﻛﻢ ﻛﻢ ﺧﻮد را ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺣﻠﺰون درﻣﻲ آورﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻨﻮع وﺗﻐﻴﻴﺮ‪:‬‬
‫‪ -1‬اﻃﻔﺎﻟﻲ ﻛﻪ در او‪‬ل ﺻﻒ اﻳﺴﺘﺎده اﻧﺪ ﺣﺮﻛﺖ داﻳﺮه واري را ﺷﺮوع ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺳﺎﻳﺮﻛﻮدﻛﺎن ﻧﻴﺰ ﺣﻮل‬
‫آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﭼﺮﺧﻨﺪ )ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭘﺎي ﻫﻤﺪﻳﮕﺮرا ﻟﮕﺪ ﻧﻜﻨﻨﺪ(‬
‫‪ -2‬وﻗﺘﻲ اﻃﻔﺎل ﺷﻜﻞ ﺣﻠﺰون را درﺳﺖ ﻛﺮدﻧﺪ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ در وﺳﻂ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻗﻮز ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و زﻳﺮ ﭘﺎي ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ‬
‫ﻣﻲ روﻧﺪ‪ .‬درﻫﻤﻪ ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را دردﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﻃﺮح ﺷﻤﺎره ‪9‬‬
‫درس دﻫﻢ‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺷﺮوع ﻛﻼس ﺑﺎ دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت‪ ،‬دو ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻲ را ﻛﻪ اﻃﻔﺎل از ﺟﻠﺴﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺑﺮﻛﺮده اﻧﺪ ﺑﺎ‬
‫آﻧﺎن ﻣﺮور ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻛﻼس را ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اداﻣﻪ دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود )ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺮور ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ(‬

‫‪62‬‬
 ‫اﻣﺎﻧﺖ‬
‫ﺑـﺎ راﺳـــﺘﻲ ﺑـﺎ راﺳـــﺘﻲ‬ ‫ﮔﻔــﺘﺎر ﻣـﺎ زﻳــﺒﺎ ﺷــﻮد‬
‫ﺑـﺎ راﺳـــﺘﻲ ﺑـﺎ راﺳـــﺘﻲ‬ ‫ﺑـﻪ ﺑـﻪ اﮔــﺮ ﮔـﻔـﺘـﺎر را‬
‫از آﻓـــﺘﺎبِ آﺳــــــﻤﺎن‬ ‫ﻧــﻮرِ اﻣﺎﻧـــﺖ ﺑﻴﺸــﺘﺮ‬
‫ﺑـﺎﺷـﻲ اﻣــﻴﻦِ اﻳــﻦ و آن‬ ‫روﻳﺖ ﺑﻪ آن روﺷﻦ ﺷﻮد‬
‫دﺳـﺘﺎن ﺗـﻮ آﻟـﻮده ﻧﻴﺴـﺖ‬ ‫ﻳﻌـﻨﻲ ﺑـﻪ ﻣـﺎل دﻳــﮕﺮان‬
‫از ﻫﻴﭻ ﻛﺲ آﺳﻮده ﻧﻴﺴﺖ‬ ‫ﭼﻮن ﺑﻲ اﻣﺎﻧﺖ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎي زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺗﺰﻳﻴﻦ زﻧﺪﮔﻲ و ﺳﺮور ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ‪ ،‬آﺷﻨﺎ‬
‫ﻫﺴﺘﻴﻢ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آﻧﭽﻪ ﺑﻴﺶ از اﺷﻴﺎي ﻣﺎدي‪ ،‬زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ را زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﺳﺎزد‪ ،‬ﺻﻔﺎت روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﻜﻲ از زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ‬
‫ﺻﻔﺎﺗﻲ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ را زﻳﻨﺖ ﻣﻲ دﻫﺪ اﻣ‪‬ﺎﻧﺖ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ اﻣ‪‬ﺎﻧﺘﺪار ﺑﺎﺷﻴﻢ آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان‬
‫اﺳﺖ ﺑﺮﻧﻤﻲ دارﻳﻢ و ﻫﻴﭻ وﻗﺖ دﻳﮕﺮان را ﻓﺮﻳﺐ ﻧﻤﻲ دﻫﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم را ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺑﺮﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫)‪(16‬‬ ‫»ز‪‬ﻳﻨﻮا ﻟ‪‬ﺴﺎﻧَﻜُﻢ ﺑِﺎﻟﺼﺪقِ و‪ ‬ﻧُﻔُﻮﺳ‪‬ﻜﻢ ﺑِﺎﻻﻣ‪‬ﺎﻧَﻪ‪«‬‬
‫»زﺑﺎﻧﺘﺎن را ﺑﺎ راﺳﺘﻲ زﻳﻨﺖ دﻫﻴﺪ و ﻧﻔﺴﺘﺎن را ﺑﺎ اﻣﺎﻧﺖ‪«.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﺰﺋﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻦ – زﻳﺒﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ‬

‫‪ -1‬ﻣﻴﻨﺎ ﮔﻠﻬﺎي ر‪‬ز زﻳﺒﺎﻳﻲ در ﺑﺎغ ﻛﺎﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﮔﻠﻬﺎي رز ﺑﺎﻏﭽﻪ را ﺗﺰﺋﻴﻦ ﻧﻤﻮده و زﻳﺒﺎ ﻛﺮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺳﻴﻨﺎ ﮔﺎﻫﻲ دروغ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺎﻻ راﺳﺖ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﺳﻴﻨﺎ زﺑﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪق و راﺳﺘﻲ زﻳﻨﺖ داده‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﻧﻘّﺎﺷﻲ زﻳﺒﺎﻳﻲ از ﻳﻚ ﻛﺸﺘﻲ روي دﻳﻮار ﻧﺼﺐ ﺷﺪه‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻘّﺎﺷﻲ دﻳﻮار را زﻳﺒﺎ ﻛﺮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -4‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻬﺎر ﺷﻜﻮﻓﻪ ﻫﺎ درﺧﺘﺎن را ﺗﺰﺋﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -5‬ﻣﺎدر ﺳﻴﻤﻴﻦ ﻗﺒﻞ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻮاره ﻫﺎي زﻳﺒﺎ ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ ﻛﺮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -6‬اﻛﺒﺮ در ﻛﻮدﻛﻲ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﻔﺎت روﺣﺎﻧﻲ ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ ﺳﺎزد‪ .‬او ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒﺎﻳﻲ‬
‫ﺑﺮاي ﺧﻮد اﻳﺠﺎد ﻛﺮد‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻣﻼﺑﻬﺮام ﻳﻜﻲ از ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن ﻣﻤﺘﺎز اﻳﺮان ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻚ روز ﻧﺎﻣﻪ اي درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ او را ﺑﺴﻴﺎر‬
‫ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﻤﻮد ﭼﻮن در ﻧﺎﻣﻪ ﺧﺒﺮ داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻛﻮﭼﻚ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﺶ ﻓﻮت ﻛﺮده و ﭼﻮن‬
‫آن ﻃﻔﻞ را ﺑﺎ ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ دﻓﻦ ﻛﺮده اﻧﺪ ﻣﻼﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﭘﻠﻴﺲ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮده‬
‫اﻧﺪ‪ .‬ﭘﻠﻴﺲ ﻫﻢ ﭘﺪر ﻃﻔﻞ ﻳﻌﻨﻲ ﭘﺴﺮﻋﻤﻮي اﻳﺸﺎن را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮده و ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪63‬‬
‫ﻣﻼﺑﻬﺮام ﭘﺲ ازﺧﻮاﻧﺪن ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻤﻴﻘﺎً درﺑﺎره اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ ﻓﻜﺮ ﻛﺮد و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ دﻳﺪن‬
‫ﻳﻜﻲ از ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﻋﺎﻟﻲ رﺗﺒﻪ دوﻟﺖ ﺑﺮود و از او ﻛﻤﻚ ﺑﺨﻮاﻫﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻣﻼ ﺑﻬﺮام ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺨﺺ‬
‫ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ رﺳﻴﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﺮد ﻛﻪ او ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ ﺑﺰرﮔﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﻛﺮده و ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن زﻳﺎدي دارد‪ .‬ﻳﻜﻲ از‬
‫آﻧﻬﺎ ﻛﻪ دﻳﺪ ﻣﺮدي ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ و ﻛﻬﻨﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ وارد ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮد ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ او را‬
‫ﺑﻴﺮون ﻛﻨﺪ وﻟﻲ ﻣﻴﺰﺑﺎن ﻣﻼﺑﻬﺮام را دﻳﺪ و ﺑﺎﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ واﺣﺘﺮام از او دﻋﻮت ﻧﻤﻮد ﻛﻪ در‬
‫ﻣﻬـﻤﺎﻧﻲ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰﺑﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ داد‪ :‬ﻣﻼﺑﻬﺮام ﻛﺎﻣﻼً ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺣﺘﺮاﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ او‬
‫ﻣﻲ ﮔﺬارم‪ .‬زﻳﺮا او ﺣﺘّﻲ در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻼ و اﻣﺘﺤﺎن ﻣﺮدي درﺳﺘﻜﺎر و اﻣﻴﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻼﺑﻬﺮام ﻣﺸﻜﻞ‬
‫ﺧﻮد را ﻣﻄﺮح ﻛﺮد و ﻣﺄﻣﻮر ﻋﺎﻟﻲ رﺗﺒﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﻟﻄﻒ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ دﺳﺘﻮر آزادي ﭘﺴﺮﻋﻤﻮي‬
‫ﻣﻼﺑﻬﺮام را ﺻﺎدرﻛﺮد‪ .‬ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺳﺆال ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ داﺳﺘﺎن درﺳﺘﻜﺎري و‬
‫اﻣ‪‬ﺎﻧﺖ ﻣﻼﺑﻬﺮام ﭼﻴﺴﺖ و ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﺣﺘﺮام ﻳﻚ ﻣﺄﻣﻮر ﻋﺎﻟﻲ رﺗﺒﻪ دوﻟﺖ را ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮد ﻣﻴﺰﺑﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد ﻛﻪ‪:‬‬
‫ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﻗﺒﻞ ﻣﻦ ﻗﺮﺿﻲ داﺷﺘﻢ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻢ وﻟﻲ ﭘﻮل ﻛﺎﻓﻲ ﻧﺪاﺷـﺘﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ‬
‫ﺟﻬﺖ ﺑﺎ ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺑﻪ او ﻣﻘﺮوض ﺑﻮدم ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﭘﻮل ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ زﻣﻴﻦ را ﻛﻪ‬
‫داﺷــﺘﻢ ﺑـﭙﺬﻳﺮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻧـﻤﻲ ﺗـﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ در ﻣـﻮرد ارزش اﻳﻦ ﻣـﻠﻚ ﺑـﻪ ﺗـﻮاﻓﻖ ﺑﺮﺳﻴﻢ و ﻧﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻗﻀﺎوت دوﺳﺖ او اﻋﺘﻤﺎد ﻛﻨﻢ و ﻧﻪ او ﺑﻪ ﻗﻀﺎوت دوﺳﺖ ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد داﺷﺖ‪.‬‬
‫ﭼﻮن ﻫﺮ ﻛﺪام از ﻣﺎ ﺑﻪ دوﺳﺖ ﺧﻮدﻣﺎن ﭘﻮل ﻣﻲ دادﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺎﻧﻈﺮ ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه از ﻳﻚ‬
‫ﺗﺎﺟﺮي ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﻛﺎرﻣﻨﺪاﻧﺶ را ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ زﻣﻴﻦ را ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاري ﻛﻨﺪ‪ .‬او ﻧﻴﺰ‬
‫ﻣﻼﺑﻬﺮام را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮم ﻛﻪ ﻗﻴﻤﺖ زﻣﻴﻦ آﻧﻘﺪر ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﻗﺮض ﺧﻮد‬
‫را ﺑﭙﺮدازم ﻗﺒﻼً ﻧﺰد ﻣﻼﺑﻬﺮام رﻓﺘﻢ و ﺑﻪ او ﭘﻮل ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﺮدم ﺗﺎ او ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﻦ ﻧﻈﺮ‬
‫ﺑﺪﻫﺪ و ﻗﻴـﻤﺖ زﻣـﻴﻦ را ﺑﻴﺸـﺘﺮ از آﻧـﭽﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ .‬ﻣـﻦ ﻣﻄﻤـﺌﻦ ﺑـﻮدم ﻛﻪ آن ﻣﺒﻠﻎ را‬
‫ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﺷﺶ ﺳﺎل ﻛﺎر ﺳﺨﺖ ﻛﻪ داﺷﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ آورد‪ .‬وﻟﻲ ﻣﻼﺑﻬﺮام ﻗﺒﻮل ﻧﻜﺮد‬
‫و ﮔﻔﺖ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﻣﻠﻚ را ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﻣﻠﻚ را دﻳﺪ ﻗﻴﻤﺖ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮي از آﻧﭽﻪ ﻣﻦ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻢ روي زﻣﻴﻦ ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻦ ﺑﻌﺪاً ﻧﺰد او رﻓﺘﻢ و ﭘﻮل ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﻪ او ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﺮدم وﻟﻲ ﻣﻼﺑﻬﺮام ﺑﺎز ﻫﻢ‬
‫ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ ﻛﻪ زﻣﻴﻦ واﻗﻌﺎً ﻫﻤﻴﻦ ارزش را داﺷﺘﻪ و ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاري او ﻋﻠّﺖ دﻳﮕﺮي‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاري زﻣﻴﻦ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﻛﺎر اوﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮش ﺣﻘﻮق‬
‫درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و اﺣﺘﻴﺎﺟﻲ ﺑﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﭘﻮل دﻳﮕﺮ ﻧﺪارد و اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻤﻲ داﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﺎه‬
‫ﻣﺮد ﻋﺎﻟﻲ رﺗﺒﻪ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﺣﺎﻻ داﻧﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻼﺑﻬﺮام ﻣﺮد درﺳﺘﻜﺎر و اﻣﻴﻨﻲ‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺜﻞ او ﺑﻨﺪرت ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬آه ﭼﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ اﮔﺮﻫﻤﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻼﺑﻬﺮام درﺳﺘﻜﺎر ﺑﻮدﻧﺪ!‬

‫‪64‬‬
 ‫د( ﺑﺎزي »ﻣﺮﺑﻊ‪ ،‬داﻳﺮه‪ ،‬ﻣﺜﻠﺚ«‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از ﺷﻜﻠﻬﺎ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻫﻢ ﻧﺎم ﻣﻲ ﺑﺮد ﻣﺜﻼً‪) :‬داﻳﺮه‪ ،‬داﻳﺮه‪ ،‬ﻣﺮﺑﻊ( و از ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺳﺎﻣﻲ را ﺗﻜﺮار ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ازﻫﻤﺎن ﻃﻔﻞ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ‬
‫اﺳﺎﻣﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﺷﻜﻠﻬﺎي آﻧﻬﺎ را ﺑﻜﺸﺪ‪.‬‬
‫ﻫﺮ ﻃﻔﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ ﺗﺎ دراﻳﻦ ﺑﺎزي ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ و ﻫﺮ ﺑﺎر ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺳﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ‬
‫اوﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻃﻔﻞ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺳﻪ اﺳﻢ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرد دو اﺳﻢ ﺑﻪ اوﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد و اﮔﺮ ﺳﻪ‬
‫اﺳﻢ ﻛﻢ ﺑﻮد ﭼﻬﺎر اﺳﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺗﻨﻮ‪‬ع و ﺗﻐﻴﻴﺮ‬
‫‪ -1‬ﺑﻪ ﺟﺎي آﻧﻜﻪ اﺳﺎﻣﻲ ﺷﻜﻠﻬﺎ را ﻓﻘﻂ ﻧﺎم ﺑﺒﺮﻳﺪ‪ ،‬ﻛﺎرﺗﻬﺎﻳﻲ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﻨﻴﺪ و روي ﻫﺮﻛﺎرت ﭼﻨﺪ ﺷﻜﻞ ﺑﺎ‬
‫ﺗﺮﻛﻴﺒﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻜﺸﻴﺪ‪ .‬ﻫﺮﻛﺎرت را ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ردﻳﻒ اﺳﺎﻣﻲ ﺷﻜﻠﻬﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ آورﻧﺪ و ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬او‪‬ل ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺗﺼﻮﻳﺮ آن را روي ﻛﺎﻏﺬ ﺑﻜﺸﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬اﻳﻦ ﺑﺎزي را ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ردﻳﻒ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﻢ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ ﻣﺜﻼً‪ :‬ﭘﺮﻳﺪن‪ ،‬ﭼﺮﺧﻴﺪن‪ ،‬ﻟﻤﺲ‬
‫ﻛﺮدن اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎ‪ ،‬ﻟﻤﺲ ﺑﻴﻨﻲ‪ ،‬دﺳﺖ زدن‪ ،‬ﻳﻚ ﻗﺪم ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻦ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره ‪10‬‬
‫درس ﻳﺎزدﻫﻢ‬
‫از اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ وﻃﻲ ﭼﻬﺎرﺟﻠﺴﻪ آﻳﻨﺪه ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺟﺪﻳﺪي را از ﺑﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻌﺪاز ﺷﺮوع‬
‫ﻛﻼس ﺑﺎ دﻋﺎ وﻣﻨﺎﺟﺎت‪ ،‬ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻨﺎﺟﺎت‪ ‬ﺟﺪﻳﺪ‪ ،‬ﻧﻴﺎزدارﻳﺪ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻟﻐﺎت و ﻋﺒﺎرات ﻣﻨﺎﺟﺎت زﻳﺮ را‬
‫ﺑﺮاي ﻛﻮدﻛﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ و ﺑﻪ آﻧﺎن ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ آن را از ﺑﺮﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻮاﷲ‬
‫رﺑ‪‬ﻲ رﺑ‪‬ﻲ ﻛﻮدﻛﻢ ﺧﺮدﺳﺎل از ﭘﺴﺘﺎن ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮده و درآﻏﻮش ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﭘﺮورش ﺑﺨﺶ و در‬
‫دﺑﺴﺘﺎن ﻫﺪاﻳﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ و درﻇﻞّ ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﻛﻦ‪ .‬از ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺑﺮﻫﺎن ﺷﻤﻊِ روﺷﻦ ﻛﻦ‬
‫و از ﭘﮋﻣﺮدﮔﻲ ﻧﺠﺎت داده ﮔﻞِ ﮔﻠﺸﻦ ﻓﺮﻣﺎ‪ .‬ﺑﻨﺪه آﺳﺘﺎن ﻛﻦ و ﺧﻠﻖ وﺧﻮيِ راﺳﺘﺎن ﺑﺨﺶ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻫﺒﺖ‪ ‬ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻦ و ﺗﺎﺟﻲ از ﺣﻴﺎت اﺑﺪﻳﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻪ‪ .‬ﺗﻮﻳﻲ ﻣﻘﺘﺪر و ﺗﻮاﻧﺎ ﺗﻮﻳﻲ‬
‫)‪(17‬‬ ‫عع‬ ‫ﺑﺨﺸﻨﺪه و ﺑﻴﻨﺎ‬
‫ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻛﻼس ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮاﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮودﻫﺎ )ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ(‬
‫ﺑﺨﺸﺶ و ﺳﺨﺎوت‬
‫ﺟـﻮﺷــﻨﺪه ﺑــﺎ ﺳـﺨﺎوت‬ ‫ﺑﺎﻳـﺪ ﻛـﻪ ﭼﺸـﻤﻪ ﺑـﺎﺷﻲ‬
‫ﺑﺨﺸــﻨﺪه ﭘــﺮ ﻣﺤﺒ‪‬ـــﺖ‬ ‫ﺑـــﺎ ﺗﺸﻨـــﮕﺎن ﻋـﺎﻟــﻢ‬
‫ﺷﺎدي از آﻧــــــﭽﻪ داري‬ ‫ﺟــﻮﺷــﻴﺪﻧــﺖ ﺑـﮕﻮﻳﺪ‬

‫‪65‬‬
 ‫دادي از آﻧــــــﭽﻪ داري‬ ‫ﺷﺎداﻧـــﺘﺮي ﺗـﻮ وﻗــﺘﻲ‬
‫در ﻗﻠﺐ ﺧــــﻮد ﻛﻪ ﻳﺎﺑﻲ‬ ‫ﻫـﺮ روز ﺟﺴـــﺘﺠﻮ ﻛﻦ‬
‫ﭼﻮن ﭼﺸــــــﻤﻪ ﭘﺮ آﺑﻲ‬ ‫آﺑﻲ ﺑـــــــﺮاي ﺑﺨﺸﺶ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﺧﺪا ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت ﺧﻮد ﺑﺨﺸﻨﺪه اﺳﺖ‪ .‬او ازﻫﻤﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮراك ﻫﺮروز ﻣﺎ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ‬
‫ﻛﻨﺪ‪.‬او ﻣﻮاﻫﺐ ﺑﺎ ارزش زﻳﺎدي ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪه اﺳﺖ ﻣﻮاﻫﺒﻲ ﻣﺜﻞ ﭼﺸﻢ‪ ،‬ﮔﻮش و ﻫﻮش‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻨﺪه اﺳﺖ از ﻣﺎ ﻧﻴﺰﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ دارﻳﻢ ﺑﺎ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬
‫ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﻧﺪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺑﺎﺷﻴﻢ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را‬
‫از ﺑﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫»اَﻟﻜَﺮَم‪ ‬و‪ ‬اﻟﺠ‪‬ﻮد‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺧ‪‬ﺼﺎﻟﻲ ﻓَﻬ‪‬ﻴﻨﺎً ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﺗَﺰَﻳ‪‬ﻦَ ﺑِﺨ‪‬ﺼﺎﻟﻲ«‬
‫)‪(18‬‬

‫»ﺑﺨﺸﺶ از ﺻﻔﺎت ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﻔﺖ ﻣﻦ ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ‬
‫ﺳﺎزد‪«.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺑﺨﺸﺶ – ﺑﺨﺸﻨﺪه‬
‫‪ -1‬راﻣﻴﻦ و راﻣﺎ ﻣﻘﺪار ﻛﻤﻲ ﭘﻮل ﭘﺲ اﻧﺪاز ﻧﻤﻮده اﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻌﺪادي ﻛﺘﺎب ﺑﺮاي‬
‫ﺧﻮاﻫﺮان و ﺑﺮادران ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ ﺧﻮد ﺑﺨﺮﻧﺪ‪ .‬راﻣﻴﻦ و راﻣﺎ ﺑﺨﺸﻨﺪه اﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺮادي ﺗﻤﺎم ﺻﺒﺢ ﻣﺸﻐﻮل ﭘﺨﺘﻦ ﻛﻴﻚ ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻛﻴﻜﻬﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮاي‬
‫ﻓﺮوش ﺑﻪ ﺑﺎزار ﺑﺒﺮد و ﻛﻴﻚ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻫﺎ داد‪ .‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺮادي ﺑﺨﺸﻨﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﺼﺎل – ﺻﻔﺎت‬
‫‪ -1‬ژﻧﺎ ﮔﻞ رز زﻳﺒﺎﻳﻲ را ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺧﻮد ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﺮد‪ .‬زﻳﺒﺎﻳﻲ ازﺧﺼﺎل ﻳﺎ ﺻﻔﺎت ﮔﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺳﻨﮓ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﻜﻢ اﺳﺖ‪ .‬اﺳﺘﺤﻜﺎم از ﺻﻔﺎت ﺳﻨﮓ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻪ اﺣﻤﺪ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ دوﺳﺖ داري ﺳﺨﺖ ﻛﺎر ﻛﻨﻲ ﭘﺲ ﺳﺨﺖ ﻛﻮﺷﻲ ﻳﻜﻲ از ﺻﻔﺎت ﺗﻮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺗﺰﺋﻴﻦ ﻛﺮدن‬
‫‪ -1‬اﻣﺸﺐ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﻧﻮزده روزه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻣﻘﺪاري ﮔﻞ ﭼﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ در ﻣﺤﻞّ ﺑﺮﮔﺰاري ﺟﻠﺴﻪ ﻗﺮاردﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ اﺗﺎق را ﺗﺰﺋﻴﻦ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻣﻴﻨﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺑﻪ ﻟﺐ دارد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮ اوﻗﺎت ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺻﻮرت ﻣﻴﻨﻮ را ﺗﺰﺋﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻳﻚ روز ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ از ﻛﺎر ﭼﻮﭘﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﮔﻠّﻪ‬
‫ﻫﺎي آن ﺣﻀﺮت ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺑﺎزدﻳﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در آن زﻣﺎن ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻃﻔﻞ‬
‫ﺧﺮدﺳﺎﻟﻲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻨﻮز آزار و اذﻳ‪‬ﺖ دﺷﻤﻨﺎن ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﺮوع ﻧﺸﺪه ﺑﻮد و‬
‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ زﻣﻴﻨﻬﺎي زﻳﺎدي در داﻣﻨﻪ ﻛﻮﻫﻬﺎ و ﮔﻠّﻪ ﻫﺎي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪66‬‬
 ‫ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺑﺎزدﻳﺪ‪ ،‬در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺮاﺟﻌﺖ‪ ،‬ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮد اﻇﻬﺎر‬
‫داﺷﺖ‪ :‬اﻳﻦ رﺳﻢ ﭘﺪر ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻳﻚ ﻫﺪﻳﻪ اي ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن‬
‫ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬آﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﻴﻞ دارﻳﺪ ﻫﺪﻳﻪ اي ﺑﻪ آﻧﺎن ﺑﺪﻫﻴﺪ؟ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮاي‬
‫ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺳﻜﻮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﭼﻴﺰي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن ﺑﺪﻫﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ آن ﻣﺮد ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎرِ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن‬
‫ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ‪ ‬ﻫﺪﻳﻪ اﺻﺮار ﻛﺮد ﺳﭙﺲ ﻓﻜﺮي ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺎن رﺳﻴﺪ وﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬آن‬
‫ﻓﻜﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻮﭘﺎن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ از آﻧﻬﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﻫﺪﻳﻪ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺧﺒﺮ ﺑﺨﺸﺶ ﻛﺮﻳﻤﺎﻧﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺴﺮور‬
‫ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﻮﺧﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ از ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺸﺘﺮ‬
‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ و اﻻّ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻳﻚ روز ﺧﻮدﺷﺎن را ﻫﻢ ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ دﻗﻴﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﻛﺎري‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﻣﺪ‪‬ت ﻋﻤﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ‪ ،‬اﻳﺸﺎن ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻲ و‬
‫ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮاي وﺣﺪت و ﺳﺮور اﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺪا ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »دوﻗﻠﻮﻫﺎ«‬
‫دو‪ ،‬ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ از ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻫﻢ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ از ﭘﺸﺖ دﺳﺘﻬﺎ‬
‫را در دﺳﺖ ﻫﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ از زﻣﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره ‪11‬‬
‫درس دوازدﻫﻢ‪:‬‬
‫اﻳﻦ درس ﻧﻴﺰ ﺑﺎ دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﺣﻔﻆ‪ ‬ﻣﻨﺎﺟﺎت‪ ‬ﺟﻠﺴﻪ ﻗﺒﻞ اداﻣﻪ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي‬
‫دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ ( ﺳﺮودﻫﺎ ) ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺮور ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ (‪:‬‬
‫ﻫﻤﻪ ﻣﺨﻠﻮق ﺧﺪاﻳﻴﻢ‬
‫ﭘﺲ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺑـــــــﻪ ﻫﻢ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﻢ‬ ‫ﻫﻤﻪ ﻣﺨﻠﻮق ﻳـــــﻚ ﺧﺪاوﻧﺪﻳﻢ‬
‫ﭼﺸﻢ وﮔـﻮش وﻟﺐ ودﻫﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ‬ ‫ﻫﻤﻪ اﻋﻀﺎي ﻳـــــﻚ ﺑﺪن ﺑﺎﺷﻴﻢ‬
‫ﭼﻪ ﺑﻬﺎﻳﻲ وﭼﻪ ﻣﺴـﻠﻢ وﭼﻪ ﻫﻨﻮد‬ ‫ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﭼﻪ ﭘﺎرﺳﻲ ﭼﻪ ﻳﻬﻮد‬
‫ﺧﺎﻧﻪ ﺣﻖ و ﻣـــــﺎ در آن ﻣﻬﻤﺎن‬ ‫ﻫﻤﻪ ﻳﻚ ﺧﺎﻧـــﻮاده اﻳﻢ و ﺟﻬﺎن‬
‫درﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﻪ ﻳﻜـــــﺪﻳﮕﺮ ﻛﻮﺷﻴﻢ‬ ‫ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ ﺗﺎ ﺑــــﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺷﻴﻢ‬
‫ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎ ﮔــــــــﻴﺎه و ﺣﻴﻮاﻧﻴﻢ‬ ‫ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻬــــــــﺮﺑﺎن ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﻴﻢ‬
‫ﻣــــﻬﺮﺑﺎن ﺑـــﺎ ﻫﻮا‪ ،‬زﻣﻴﻦ‪ ،‬درﻳﺎ‬ ‫ﻣـــــﻬﺮﺑﺎن ﺑـــﺎ ﻃﺒﻴــﻌﺖ زﻳﺒﺎ‬
‫ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ اﺳﺎس دﻳـــــﻦ ﺑﻬﺎﺳﺖ‬ ‫ﭼﻮن ﻫﻤﻪ آﻓﺮﻳـﺪه ﻫﺎي ﺧﺪاﺳﺖ‬

‫‪67‬‬
 ‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺳﻌﺎدت ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم ﺑﻜﻮﺷﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ آﻧﭽﻪ‬
‫ﺑﺎﻋﺚ دوري و ﺟﺪاﻳﻲ ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود و ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻋﻀﺎي ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮاده در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ زﻧﺪﮔﻲ‬
‫ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺮي ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻠﻮب ﺧﻮد را از اﺣﺴﺎس ﺑﺪﺑﻴﻨﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان‬
‫ﭘﺎك ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮدم از ﻫﺮدﻳﻦ و ﻧﮋاد و ﻣﻠّﻴﺖ و ﻃﺒﻘﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎ روح ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‬
‫ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ اﻳﻦ ﺣﻜﻢ اﻟﻬﻲ را ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺑﺮﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫»ﻧﻴﻜﻮﺳﺖ ﺣﺎل ﻧﻔﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺗﻤﺎم ﺑﺎﻋﻤﻮم اَﻧﺎم ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬
‫)‪(19‬‬

‫ﻋﻤﻮم اَﻧﺎم‬
‫‪ -1‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ را ﺧﻠﻖ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ و ﻫﻤﻪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ دارد ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻮم اﻧﺎم ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮاي ﻫﺪاﻳﺖ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم روي زﻣﻴﻦ ﻇﻬﻮر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬آن ﺣﻀﺮت ﻋﻤﻮم اﻧﺎم را ﻫﺪاﻳﺖ‬
‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻌﺎﺷﺮت‬
‫‪ -1‬ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن زﻳﺎدي درﻣﺮﻏﺰاري زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬اﻓﺮادي از ﻧﮋادﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺿﻴﺎﻓﺖ ﻧﻮزده روزه ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻘﺪري در ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ‬
‫ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ دارﻧﺪ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺑﺎﻗﺮ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﭼـﺮاﻏﻲ در دﺳـﺖ داﺷـﺖ در ﻛـﻮﭼﻪ ﻫﺎي ﺑﺎرﻳﻚ ﺷﻬﺮ ﻫﻤﺪان‬
‫ﻣﻲ دوﻳﺪ و ﻳﻚ دﻛﺘﺮ ﻳﻬﻮدي ﺑﻪ ﻧﺎم ﺣﻜﻴﻢ آﻗﺎﺟﺎن ﻫﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﺑﺎﺷﺘﺎب راه ﻣﻲ رﻓﺖ‪.‬‬
‫ﻫﻤﺴﺮ او دﭼﺎر ﺗﺸﻨﺞ ﺷﺪه و در ﺷُﺮف ﻣﺮگ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎﻋﺎﺗﻲ ﻗﺒﻞ ﺣﻜﻴﻢ آﻗﺎﺟﺎن او را ﻋﻴﺎدت‬
‫ﻛﺮده و ﺑﺮاي ﺗﺨﻔﻴﻒ ﺗﺐ او داروﻳﻲ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻛﺮده ﺑﻮد اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺎﻻ ﺣﺎل او ﺑﺪﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ‬
‫ﺣﻜﻴﻢ آﻗﺎﺟﺎن ﺑﻴﻤﺎر را دﻳﺪ رﻧﮕﺶ ﭘﺮﻳﺪ ﭼﻮن ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ داروي اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻪ اوداده ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠّﺖ‬
‫زن ﺑﻴﭽﺎره درﺣﺎل ﻣﺮگ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺣﻜـﻴﻢ آﻗـﺎﺟﺎن ﺑﻴﺎد آورد ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻳـﻬﻮدﻳﺎن ﭼﻪ رﻓﺘﺎري داﺷﺘﻪ اﻧﺪ و‬
‫ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ آن زن ﺑﻤﻴﺮد ﺑﺴﺘﮕﺎن زن‪ ،‬ﻫﻢ او و ﻫﻢ ﺗﻤﺎم اﻗﻮام او و ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻳﻬﻮدﻳﺎن‬
‫ﺷﻬﺮ را ﺑﻘﺘﻞ ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻓﻜﺎر او را ﺑﻪ ﻟﺮزه آورد ﺑﻄﻮري ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺑﺎﻗﺮ او را‬
‫ﺻﺪا زد و ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻟﺮزد ﺻﺪاي ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺑﺎﻗﺮ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ .‬دﻛﺘﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﭘﺲ از ﺷﺮح ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺑﺎﻗﺮ‬
‫درﺟﻮاب او ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﺮﻛﺲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﺷﺘﺒﺎه ﻛﻨﺪ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ و ﺧﻮدﺗﺎن را ﺳﺮزﻧﺶ‬

‫‪68‬‬
 ‫ﻧﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﺟﻮن ﺷﻤﺎ ﻋﻤﺪاً اﻳﻦ ﻛﺎر را ﻧﻜﺮده اﻳﺪ و ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﻦ ﺻﻌﻮد )ﻓﻮت( ﻛﻨﺪ ﺑﺎز ﻫﻢ‬
‫ﻛﺴﻲ ﺷﻤﺎ را ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪.‬‬
‫دﻛﺘﺮ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻣﻲ ﺷﻨﻮد ﺑﺎور ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاي او ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎور ﻛﻨﺪ ﻳﻚ‬
‫ﻓﺮد ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎ ﻳﻚ ﻳﻬﻮدي اﻳﻨﻄﻮر رﻓﺘﺎر ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺣﻜﻴﻢ آﻗﺎﺟﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻮراً ﻛﺎري ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ‬
‫دﻟﻴﻞ ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮﻳﻦ داروﺧﺎﻧﻪ ﺷﺘﺎﻓﺖ و ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﺟﺎن زن ﺑﻴﻤﺎر داروﻳﻲ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﺮد‪ .‬او‬
‫ﺗﻤﺎم ﺷﺐ را ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎر ﺧﻮد ﻧﺸﺴﺖ و ﻫﺮ ﻛﺎري ﻛﻪ از دﺳﺘﺶ ﺑﺮ ﻣﻲ آﻣﺪ اﻧﺠﺎم داد‪.‬‬
‫ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺑﺎﻗﺮ ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﺐ ﺑﻪ دﻛﺘﺮ ﻛﻤﻚ ﻛﺮد و ﺑﺎ او ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻫﻤﻜﺎري و ﻟﻄﻒ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ رﻓﺘﺎر‬
‫ﻛﺮد‪ .‬ﺻﺒﺢ آﺛﺎر ﺑﻬﺒﻮدي در ﺑﻴﻤﺎر ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺧﻄﺮ رﻓﻊ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻜﻴﻢ آﻗﺎﺟﺎن ﻛﻪ از رﻓﺘﺎر ﭘﺮ ﻟﻄﻒ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺑﺎﻗﺮ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻛﺮده ﺑﻮد و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ‬
‫ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻨﺪ ﺑﺎﻻﺧﺮه از او ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺑﺎ ﻳﻚ ﻓﺮد ﻳﻬﻮدي ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮش رﻓﺘﺎر و‬
‫ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ؟ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺑﺎﻗﺮ ﺟﻮاب داد‪ :‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻠّﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ و ﻫﻤﺴﺮم ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﭘﻴﺮوان ﻫﻤﻪ‬
‫ادﻳﺎن را دوﺳﺖ دارﻳﻢ! ﻫﻤﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﻜﻴﻢ آﻗﺎﺟﺎن ﺑﻪ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺷﻮد‬
‫و ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك اﻳﻤﺎن آورد‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﺻﻔﺎت ﭘﻨﻬﺎن«‬
‫ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﺷﻜﻞ داﻳﺮه ﻣﻲ اﻳﺴﺘﻨﺪ و دﺳﺘﻬﺎﻳﺸﺎن را ﺟﻠﻮ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﻣﻲ دارﻧﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﻳﻚ ﺳﻜّﻪ ﻳﺎ ﻳﻚ‬
‫ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻨﮓ را در دﺳﺘﺶ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ دارد‪ .‬ﺳﻜّﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻳﻚ ﺻﻔﺖ اﺳﺖ ﻣﺜﻼً ﺻﻔﺖ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ درون داﻳﺮه از‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲ ﮔﺬرد و دﺳﺘﺶ را روي دﺳـﺖ ﻫﺮ ﻳﻚ ﻣﻲ ﮔﺬارد ﻣﺜﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﺳــﻜّﻪ را ﺑﻪ او‬
‫ﻣﻲ دﻫﺪ و در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﺑﺎ ذﻛﺮ ﻧﺎم او ﻣﺜﻼً ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ )آرش ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﺳﺖ( ﻫﺮ ﻃﻔﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ دﺳﺘﺶ را‬
‫ﻣﻲ ﺑﻨﺪد ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺳﻜّﻪ را از ﻣﻌﻠّﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬درﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻌﻠّﻢ ﺳﻜّﻪ را ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﭘﺲ از‬
‫آﻧﻜﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺗﻤﺎم داﻳﺮه ﺷﺎﮔﺮدان را دور زد ﻳﻜﻲ ازﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪس ﺑﺰﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﻜﻪ در دﺳﺖ ﻛﻴﺴﺖ و ﻣﺜﻼً‬
‫ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ‪) :‬ﺷﻬﻼ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﺳﺖ( ﺷﻬﻼ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﺶ را ﺑﺎزﻛﻨﺪ و ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ ﻛﻪ ﺳﻜّﻪ در دﺳﺖ اوﺳﺖ‬
‫ﻳﺎ ﺧﻴﺮ‪ .‬ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﻛﻮدﻛﺎن ﻫﺮ ﻳﻚ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺜﻼً ﺳﻪ ﺑﺎر ﺣﺪس ﺑﺰﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻜّﻪ در دﺳﺖ ﻛﻴﺴﺖ ﺗﺎ‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺳﻜّﻪ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺪا ﺷﺪن ﺳﻜّﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺎزي را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺻﻔﺖ دﻳﮕﺮي اداﻣﻪ داد‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره ‪12‬‬
‫درس ﺳﻴﺰدﻫﻢ‬
‫درس ﺑﺎ ﺗﻼوت دﻋﺎ وﻣﻨﺎﺟﺎت ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻤﺎ وﺑﻌﻀﻲ ازاﻃﻔﺎل ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻛﻮدﻛﺎن ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن‬
‫ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻗﺒﻠﻲ را اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺸﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮودﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ‬
‫ﻋﻤﻞ‬
‫ﻣﺜـــﻞ ﺑــﺎزي ﺑــﺎد ﺑــﺎ ﮔﻠـــﻬﺎ‬ ‫ﺣﺮف زﻳـﺒﺎ زدن ﭼـﻪ آﺳﺎن اﺳﺖ‬

‫‪69‬‬
 ‫ﻣﻲ ﻧﺸﻴـﻨﺪ ﻫﻤﻴـــﺸﻪ ﺑــﺮدﻟـــﻬﺎ‬ ‫ﺣﺮف اﮔﺮ ﺑﺎ ﻋﻤـــﻞ ﺷﻮد ﻫﻤﺮاه‬
‫ﻧﺸــﻮد ﺧــﻮب اﮔـﺮ دوا ﻧﺨﻮرد‬ ‫ﻫﻴـﭻ ﻛـﺲ در زﻣــﺎن ﺑﻴــﻤﺎري‬
‫ﺣــﺮف دارو زدن ﺷــﻔﺎ ﻧــﺪﻫﺪ‬ ‫ﭼﺎره ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻤـﻞ ﺑﻪ ﺣﺮف ﭘﺰﺷﻚ‬
‫آن ﭘﺰﺷــﻚ ﺣﻘـــﻴﻘﻲ ﻋﺎﻟــــﻢ‬ ‫آﻣــــﺪه ﺣﻀــــﺮت ﺑـــﻬﺎءاﷲ‬
‫ﻣﻲ ﮔـــﺬارد ﺑـﻪ زﺧﻤﻬﺎ ﻣــﺮﻫﻢ‬ ‫درد را دﻳـــــﺪه ﻣﻲ ﻛـﻨﺪ درﻣﺎن‬
‫ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ و ﺷﺎد و ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ‬ ‫ﺑﺎ اﻃﺎﻋــــﺖ از او و اﺣــﻜﺎﻣﺶ‬
‫ﭘﺲ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣـــــﺎ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ‬ ‫ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﺪ اﮔــــﺮ ﻋﻤﻞ ﻧﻜﻨﻴﻢ‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻮاﻧﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‪ ‬ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻧﺶ اﻧﺴﺎن را ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻮده‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ او‬
‫را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﻢ و اواﻣﺮ او را اﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻃﺎﻋﺖ از اواﻣﺮ اﻟﻬﻲ ﻛﺎر آﺳﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪،‬‬
‫از آﻧﻬﺎ اﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻼت و اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت روﺑﺮو ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ‪ ،‬ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﻛﺎري ﺑﻜﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﻴﻊ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮده و در ﻣﻮاﻗﻊ اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺑﺮﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫)‪(20‬‬ ‫»ﻋ‪‬ﻼﻣ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺤ‪‬ﺐِ اَﻟﺼ‪‬ﺒﺮُ ﻓﻲ ﻗَﻀﺎﺋﻲ و‪ ‬اﻻ‪‬ﺻﻄ‪‬ﺒﺎر‪ ‬ﻓﻲ ﺑ‪‬ﻼﺋﻲ«‬
‫ﻋﻼﻣﺖ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‪ ،‬ﺻﺒﺮ درﻗﻀﺎي ﻣﻦ و ﺑﺮدﺑﺎري در ﺑﻼي ﻣﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻋﻼﻣﺖ‬
‫‪ -1‬ﻧﻮﻳﺪ ﺑﺮادرِ ﻛﻮﭼﻚ ﻧﻮرا دﻳﺸﺐ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻮد و ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮان او ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺮوز او ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ و‬
‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮق ﻣﻲ زﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻼﻣﺖ‪ ‬ﺑﻬﺒﻮدي ﻧﻮﻳﺪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺣﻤﻴﺪ دﺳﺘﻪ ﮔﻠﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺮش ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﺮد‪ .‬ﭼﻮن ﺣﻤﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺮش را ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺖ دارد‪ .‬دﺳﺘﻪ ﮔﻞِ‬
‫ﺣﻤﻴﺪ ﻋﻼﻣﺖ‪ ‬ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اوﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺻﺒﺮ‬
‫‪ -1‬ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﻛﻮدك ﺗﻤﺎم روز ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮد‪ ،‬ﺷﻴﻮا ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻪ رﻋﺎﻳﺖ وﻣﺮاﻗﺒﺖ از او اداﻣﻪ داد‪ .‬ﺷﻴﻮا در‬
‫ﻧﮕﻬﺪاري ﻛﻮدك ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻧﻜﺮد‪ .‬ﺷﻴﻮا ﺻﺒﺮزﻳﺎدي از ﺧﻮدﻧﺸﺎن داد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﭘﺴﺮﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ راﻣﻴﻦ را وادار ﺑﻪ دﻋﻮا ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ راﻣﻴﻦ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ‪ ،‬دﻋﻮا ﻛﺮدن ﻛﺎر‬
‫اﺷﺘﺒﺎﻫﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺧﻮد را وارد دﻋﻮاي ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد‪ .‬راﻣﻴﻦ ﺻﺒﺮ زﻳﺎدي داﺷﺖ‪).‬ﺧﻴﻠﻲ ﺻﺒﻮر‬
‫ﺑﻮد(‬
‫ﻗﻀﺎء)اراده اﻟﻬﻲ‪ -‬ﺣﻜﻢ اﻟﻬﻲ(‬
‫‪ -1‬ﻧﺎﺻﺮ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ وﺷﺐ دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ‪ .‬دﻋﺎي روزاﻧﻪ ﺣﻜﻢ اﻟﻬﻲ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن‬
‫ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﺎ از ﺣﻜﻢ وﻗﻀﺎي اﻟﻬﻲ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫‪70‬‬
‫‪ -2‬ﻣﺮﻳﻢ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ دروغ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﻣﺮﻳﻢ از اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﻳﻌﻨﻲ راﺳﺘﮕﻮﻳﻲ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮﻳﻢ از ﻗﻀﺎي‬
‫اﻟﻬﻲ و ﺣﻜﻢ او اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫در زﻣﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﺷﻜﺎرﭼﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺎﻫﺮي‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺎم ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤﺪ‪ ،‬زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬او‬
‫ﺧﻴﻠﻲ در ﺷﻜﺎر ﻣﻬﺎرت داﺷﺖ‪ .‬ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﻴﺮش ﺑﻪ ﻫﺪف ﻣﻲ ﺧﻮرد‪ .‬او ﺣﺘّﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در‬
‫ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺐ و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ ،‬ﭘﺮﻧﺪة ﻛﻮﭼﻜﻲ را ﻛﻪ در آﺳﻤﺎن در ﺣﺎل‬
‫ﭘﺮواز ﺑﻮد ﺷﻜﺎر ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻳﻚ روز‪ ،‬درﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻔﻨﮕﺶ را روي ﺷﺎﻧﻪ اش اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﺰد ﮔﺮوﻫﻲ‬
‫از ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن آﻣﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻨﺪ در ﻣﺤﻀﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺻﺤﺮا ﺑﺮوﻧﺪ‪ .‬او ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه آﻧﻬﺎ ﺑﺮود‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ او ﺗﻔﻨﮓ ﺑﺮداﺷﺘﻪ و ﻗﺼﺪ دارد ﭘﺮﻧﺪه ﻫﺎ را ﺷﻜﺎر‬
‫ﻛﻨﺪ ﺑﻪ او اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﻧﺪه ﻫﺎي ﺑﻲ ﮔﻨﺎه را ﻧﻜﺸﺪ‪ ،‬وﻟﻲ ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﻛﻪ ﺷﻜﺎر را ﺧﻴﻠﻲ‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺗﻮﺟ‪‬ﻬﻲ ﻧﻜﺮد و ﻫﺮ ﭘﺮﻧﺪه اي ﻣﻲ دﻳﺪ آن را ﺑﺎ ﺗﻔﻨﮓ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬وﻟﻲ ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻴـﭻ ﻳﻚ از ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺪف‬
‫ﻧﻤﻲ ﺧﻮرد‪ .‬ﻳﻚ ﺑﺎر ﺷﻠﻴﻚ ﻛﺮد‪ ...‬دوﺑﺎر‪ ...‬ﭼﻨﺪ ﺑﺎر‪ ...‬ﭘﺮﻧﺪه ﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ را اﻣﺘﺤﺎن‬
‫ﻛﺮد‪ .‬وﻟﻲ ﺣﺘّﻲ ﻳﻜﺒﺎر ﺗﻴﺮش ﺑﻪ ﻫﺪف ﻧﺨﻮرد !‬
‫ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺮاﺟﻌﺖ‪ ‬ﮔﺮوه‪ ،‬ﻳﻚ ﭘﺮﻧﺪه ﺳﻔﻴﺪ‪ ‬ﺑﺰرگ زﻳﺒﺎ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﻜﺎرﭼﻲ را‬
‫ﺟﻠﺐ ﻛﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﭘﺮﻧﺪه آﻧﻘﺪر ﺑﺰرگ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺮواز ﻛﻨﺪ و ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ‬
‫ﻓﻜﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً او را ﺧﻮاﻫﺪ زد و اﻳﻦ ﺑﺎر ﺗﻴﺮش ﺑﻪ ﻫﺪف ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮرد‪ .‬او‪‬ﻟﻴﻦ ﺷﻠﻴﻚ او‬
‫ﺑﻪ ﻫﺪف اﺻﺎﺑﺖ ﻧﻜﺮد‪ .‬ﭼﻬﺎر ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻫﻢ اﻣﺘﺤﺎن ﻛﺮد وﻟﻲ ﻫﻴﭻ ﮔﻠﻮﻟﻪ اي ﺑﻪ ﭘﺮﻧﺪه ﻧﺨﻮرد‪.‬‬
‫ﭘﺮﻧﺪه وﺣﺸﺖ زده‪ ،‬اﻛﻨﻮن ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺰدﻳﻚ آﻧﻬﺎ ﭘﺮواز ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﻓﻜﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺣﺎﻻ‬
‫دﻳﮕﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻴﺮش ﺧﻄﺎ ﻛﻨﺪ ﭘﺲ دو ﻣﺮﺗﺒﻪ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺗﻴﺮاﻧﺪازي ﻛﺮد وﻟﻲ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺗﻴﺮ‬
‫ﺑﻪ ﻫﺪف اﺻﺎﺑﺖ ﻧﻜﺮد و ﭘﺮﻧﺪه ﻓﺮار ﻛﺮد‪.‬‬
‫ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﻣﺘﺤﻴ‪‬ﺮ ﺑﻮد و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻔﻜّﺮ درﺑﺎرة ﻛﻞ ﻣﺎﺟﺮا ﻛﺮد‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻬﻤ‪‬ﻲ‬
‫ﭘﻲ ﺑﺮد‪ .‬ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد آورد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ او دﺳﺘﻮر ﺻﺮﻳﺢ داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﻜﺎر‬
‫ﻧﻜﻨﺪ وﻟﻲ او ﺑﻪ ﺣﺪ‪‬ي ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ دﺳﺘﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫اﻳﻦ واﻗﻌﻪ درس ﺑﺰرﮔﻲ ﺑﺮاي ﺣﺎﺟﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﺑﻮد‪ .‬او ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ‬
‫اواﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﻣﺮد ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ«‬
‫ﭼﺸﻢ ﻳﻜﻲ از ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ را ﺑﺎ دﺳﺘﻤﺎل ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ‪ .‬ﻃﻔﻞ دﻳﮕﺮ راﻫﻨﻤﺎي او ﻣﻲ ﺷﻮد و او را دور ﺧﺎﻧﻪ )ﻳﺎ ﻣﺤﻞ‬
‫ﻛﻼس( ﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ او آﺳﻴﺒﻲ ﻧﺮﺳﺪ‪.‬‬

‫‪71‬‬
 ‫ﺗﻨﻮ‪‬ع و ﺗﻐﻴﻴﺮ‬
‫‪ -1‬ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻌﺪادي از ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ را ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و ﻳﻚ ﺻﻒ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﻄﺎر درﺳﺖ ﻛﻨﻨﺪ و ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل راﻫﻨﻤﺎي‬
‫آﻧﻬﺎ ﺑﺸﻮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﺷﺨﺺِ ﭼﺸﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ از ﻣﻮاﻧﻌﻲ)ﻣﺎﻧﻨﺪ درﺧﺘﻬﺎ‪ ،‬ﺟﻮﻳﻬﺎ‪ ،‬ﺳﻨﮕﻬﺎ‪ ،‬ﻻﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻣﺎﺷﻴﻦ و‬
‫ﻳﺎ ﻣﺒﻞ و ﺻﻨﺪﻟﻲ و ﻣﻴﺰ و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞّ ﺑﺮﮔﺰاري ﻛﻼس( ﻋﺒﻮر ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -3‬ﺑﺮاي اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﻃﻔﺎل در راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﺮدن و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺟﺎي آﻧﻜﻪ ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل دﺳﺖ‬
‫او را ﺑﮕﻴﺮد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺻﺪا او را راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻓﺮد‪ ‬راﻫﻨﻤﺎ )ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻛﻼس ﺑﺎﺷﺪ( ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻔﻞِ‬
‫ﭼﺸﻢ ﺑﺴﺘﻪ را از ﻧﺰدﻳﻚ دﻧﺒﺎل ﻛﻨﺪ ﺗﺎ اﮔﺮ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﻴﻔﺘﺪ او را ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ‬
‫ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره ‪13‬‬
‫درس ﭼﻬﺎردﻫﻢ‬
‫ﭘﺲ از ﺗﻼوت ادﻋﻴﻪ و ﻣﻨﺎﺟﺎت‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺑﻘﻴﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎت درس ‪ 11‬اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ .‬درﺧﻼل اﻳﻦ‬
‫ﺟﻠﺴﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم ﻣﻨﺎﺟﺎت را ازﺑﺮ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ درﺟﻠﺴﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آن را ﻣﺮور ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ‬
‫ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ ( ﺳﺮود )ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻌﻀﻲ از ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ(‬
‫ﻗﻠﻌﻪ ﻋﺸﻖ ﺧﺪا‬
‫ﻣﺤــــﻜﻢ و اﻣــــﻦ و ﻋﻈـــﻴﻢ‬ ‫ﻋﺸـــﻖ ﺧـﺪا ﻗﻠـــﻌﻪ اي اﺳـﺖ‬
‫ﺣﻔــﻆ ﺷــﻮد از ﺗــﺮس و ﺑـﻴﻢ‬ ‫ﻫـــﺮ ﻛـــﻪ در آن راه ﻳــــﺎﻓﺖ‬
‫ﮔــــﻢ ﺷـــﻮد و ﺟـــﺎن دﻫــﺪ‬ ‫ﻫــــﺮ ﻛــــﻪ ﻧــــــﻴﺎﻳﺪ در آن‬
‫ﻗــــﺪرت اﻳـــــﻤﺎن دﻫـــــﺪ‬ ‫ﻗﻠــــﻌﻪ ﻋﺸـــــﻖ ﺧـــــــﺪا‬
‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﻟﻬﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﺼﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺼﻦ ﻳﺎ ﻗﻠﻌﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنِ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرﮔﻲ اﺳﺖ ﺑﺎ دﻳﻮارﻫﺎي ﺿﺨﻴﻢ‬
‫و درﻫﺎ و ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ آن را ﺑﺸﻜﻨﺪ و از آن ﻋﺒﻮر ﻛﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ آزاري‬
‫ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و ﻣﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا را دوﺳﺖ دارﻳﻢ ﻣﺜﻞ آن‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ درون ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﻜﻤﻲ ﭘﻨﺎه ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﻢ‪ .‬ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺤﻜﻤﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ آن ﻧﻔﻮذ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ آزار ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫»ﻳ‪‬ﺎاﺑﻦَ اﻟﻮﺟﻮد ﺣ‪‬ﺒﻲ ﺣﺼﻨﻲ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﺧَﻞَ ﻓﻴﻪ‪ ‬ﻧَﺠﻲ و‪ ‬اَﻣ‪‬ﻦَ وﻣ‪‬ﻦ اَﻋﺮَض‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﻪ‪ ‬ﻏَﻮي و‪‬ﻫ‪‬ﻠَﻚ‪«‬‬
‫)‪(21‬‬

‫اي ﭘﺴﺮ وﺟﻮد‪ ،‬ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻣﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻛﺴﻲ ﻛﻪ داﺧﻞ ﺷﺪ در آن ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺖ و اﻳﻤﻦ‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫ﺷﺪ و ﻛﺴﻲ ﻛﻪ از آن روي ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪ ﮔﻤﺮاه ﮔﺮدﻳﺪ و ﻫﻼك ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪72‬‬
 ‫ﺣﺼﻦ – ﻗﻠﻌﻪ‬
‫‪ -1‬ﻣﺮدم ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ از آﺳﻴﺐ دﺷﻤﻨﺎن در اﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﻮار ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﻜﻤﻲ دور ﺷﻬﺮ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ‬
‫ﺻﻮرت ﺣﺼﻦ ﻳﺎ ﻗﻠﻌﻪ اي درآوردﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺑﻪ راﻣﻴﻦ ﺳﻨﮓ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬اﺑﺘﺪا اﻳﻨﻜﺎر راﻣﻴﻦ را ﻣﻲ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ و ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد‬
‫وﻟﻲ او ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ﻛﻨﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ او رﻓﺘﺎر ﻛﻨﺪ‪ .‬راﻣﻴﻦ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ﻛﻪ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺨﺎﻃﺮ آورد و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪا او را ﺣﻔﻆ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي راﻣﻴﻦ‬
‫ﻣﺜﻞ ﻗﻠﻌﻪ اي ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺑﺎ راﻣﻴﻦ دوﺳﺖ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺠﻲ و أﻣ‪‬ﻦَ )ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺖ و اﻳﻤﻦ ﺷﺪ(‬
‫‪ -1‬ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان در ﺟﻨﮕﻞ ﮔﻢ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻬﻴ‪‬ﻪ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﻬﺎ را ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﺮد ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا ﺳﮕﻬﺎي وﺣﺸﻲ آﻧﻬﺎرا ﺑﺪرﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و اﻳﻤﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬دوﺳﺘﺎن اﺣﻤﺪ ﻣﺮﺗّﺒﺎً از او اﻧﺘﻘﺎد ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اواﺋﻞ او ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﻲ ﺷﺪ وﻟﻲ ﺑﺎﻻﺧﺮه او ﻗﻠﺒﺶ را ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ‬
‫ﺧﺪا ﻛﺮد و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ او را اﺣﺴﺎس ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﻟﻬﻲ از ﻧﺎراﺣﺘﻲ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺖ و اﻳﻤﻦ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻠﻚ ) ﻫﻼك ﺷﺪ ـ ازﺑﻴﻦ رﻓﺖ (‬
‫‪ -1‬وﻗﺘﻲ ﺟﻨﮕﻞ در آﺗﺶ ﻣﻲ ﺳﻮزد ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ رود و ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬دﻳﮕﺮ ﺟﻨﮕﻞ‬
‫ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﺒﻞ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﺟﻨﮕﻞ از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ رود‪.‬‬
‫‪ -2‬وﻗﺘﻲ ﺑﺮﮔﻬﺎ از درﺧﺘﺎن ﻓﺮو ﻣﻲ رﻳﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺧﺸﻚ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و در ﺧﺎك ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﮔﻬﺎ‬
‫ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ روﻧﺪ‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﻳﻜﻲ ﺑﻮد ﻳﻜﻲ ﻧﺒﻮد ﺳﻪ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻚ در درﻳﺎﭼﻪ ﺑﺰرﮔﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺗﻤﺎم روز‬
‫را ﺑﺎ ﺷﺎدي در آب ﺑﺎزي و ﺷﻨﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ درﻳﺎﭼﻪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺟﺎي اﻣﻨﻲ ﺑﻮد و ﺧﻄﺮي آﻧﻬﺎ‬
‫را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﻣﺎﻫﻴﻬﺎي ﺑﺰرگ و ﻧﻬﻨﮕﻬﺎي ﮔﺮﺳﻨﻪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬آب‪ ،‬ﺻﺎف و‬
‫آرام ﺑﻮد وﺟﺮﻳﺎن ﺷﺪﻳﺪ آب ﻛﻪ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮد و از ﻣﺎدرﺷﺎن ﺟﺪا ﻛﻨﺪ وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻣﺎﻫﻴﻬﺎي زﻳﺎدي در درﻳﺎﭼﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎي ﻣﺎ دوﺳﺘﺎن زﻳﺎدي‬
‫داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﺎزي ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ دو داﺷﺘﻨﺪ و در ﻳﻚ ﺧﻂ ﺷﻨﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و‬
‫ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ از ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺟﻠﻮ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ از آب ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﺟﻬﻴﺪﻧﺪ و دوﺑﺎره‬
‫ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻋﻤﻖ درﻳﺎﭼﻪ ﻓﺮو ﺑﺮوﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻳﻚ ﺑﺎزي ﻗﺸﻨﮓ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎزي ﻗﺎﻳﻢ‬
‫ﻣﻮﺷﻚ ﻳﻜﻲ از ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﭘﺸﺖ ﺻﺨﺮه ﻫﺎ و ﮔﻴﺎﻫﺎن درﻳﺎﻳﻲ‬
‫ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ و او آﻧﻬﺎ را ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﻫﺮ وﻗﺖ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر و ﻳﺎ ﭘﺪرﺑﺰرگ و ﻣﺎدرﺑﺰرگ‬
‫آﻧﻬﺎ از آﻧﺠﺎ ﻋﺒﻮرﻣﻲ ﻛﺮد ﺟﻠﻮ او ﻣﻲ ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺟﻴﻎ ﻣﻲ زدﻧﺪ ﺗﺎ‬

‫‪73‬‬
‫او را ﺑـﺘﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﺰرﮔــﺘﺮﻫﺎ واﻧـﻤﻮد ﻣﻲ ﻛﺮدﻧـﺪ ﻛﻪ ﺧﻴــﻠﻲ ﺗـﺮﺳﻴﺪه اﻧﺪ وﻟﻲ در واﻗﻊ آﻧﻬﺎ‬
‫ﻧﻤﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﭼﻮن دﻟﻴﻠﻲ ﺑﺮاي ﺗﺮس وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻳﻚ روز ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎي ﻗﺼ‪‬ﻪ ﻣﺎ رﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ آن ﻃﺮف دﻳﮕﺮ درﻳﺎﭼﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﻫﺮﮔﺰ‬
‫ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ آﻧﻬﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺎزي و ﺷﻨﺎ ﻛﺮدﻧﺪ از آب ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ و دوﺑﺎره ﺷﻴﺮﺟﻪ ﻣﻲ‬
‫رﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻪ درﻳﺎﭼﻪ‪ .‬در ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﭘﺮﺷﻬﺎ ﻳﻜﻲ از ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ دﻳﻮار ﺑﺰرﮔﻲ دﻳﺪ‪ .‬او ﻗﺒﻼ‬
‫ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮد او ﻓﻮراً ﺑﻪ داﺧﻞ آب ﺷﻴﺮﺟﻪ زد و دو ﺑﺮادر ﻛﻮﭼﻜﺶ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ‬
‫داد ﻛﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰي دﻳﺪه اﺳﺖ وﻟﻲ ﺑﺮادرﻫﺎﻳﺶ ﺣﺮﻓﺶ را ﺑﺎور ﻧﻜﺮدﻧﺪ وﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﻮي درﻳﺎﭼﻪ ﻣﺎ‬
‫دﻳﻮار ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؟ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﮔﻔﺖ ﻧﻤﻲ داﻧﻢ وﻟﻲ ﻣﻦ ﺧﻮدم دﻳﻮار را دﻳﺪم! اﻣ‪‬ﺎ اﮔﺮ‬
‫ﺣﺮف ﻣﺮا ﺑﺎور ﻧﺪارﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﭙﺮﻳﺪ و در ﺑﻴﺮون درﻳﺎﭼﻪ دﻳﻮار را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ‪ .‬دوﺑﺮادر ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻲ‬
‫ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺷﻨﺎ ﻛﺮدﻧﺪ و آﻣﺎده ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﭙﺮﻧﺪ ﻳﻚ ﭘﺮش ﺑﺰرگ! ﻧﺎﮔﻬﺎن‬
‫ﺑﻪ دﻳﻮار ﺑﺰرﮔﻲ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدﻧﺪ و ﺻﺪاي ﻓﺮﻳﺎدﺷﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و دﻣﺎﻏﺸﺎن زﺧﻤﻲ ﺷﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ‬
‫ﺳﺮﺷﺎن را از آب ﺑﻴﺮون آوردﻧﺪ و دﻳﻮار را دﻳﺪﻧﺪ‪ .‬واﻗﻌﺎ ﻳﻚ دﻳﻮار ﺑﺰرگ آﻧﺠﺎ ﺑﻮد‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺷﻨﺎ‬
‫ﻛﺮدﻧﺪ و دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ دﻳﻮار ﺗﺎ ﻛﻨﺎره ﺳﺎﺣﻞ اداﻣﻪ دارد و ﺗﺎ ﻋﻤﻖ درﻳﺎﭼﻪ ﻫﻢ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه از اﻳﻦ‬
‫ﺳﺎﺣﻞ ﺗﺎ آن ﺳﺎﺣﻞ و از ﺑﺎﻻ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ دﻳﻮار ﺑﻮد! ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻧﺪ‬
‫ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻋﻠّﺖ وﺟﻮدي دﻳﻮار را درك ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﺶ ﭘﺪرﺑﺰرگ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﭘﺪر‬
‫ﺑﺰرگ را دﻳﺪﻧﺪ او ﺧﻮاب ﺑﻮد وﻟﻲ آﻧﻬﺎ آﻧﻘﺪر ﻫﻴﺠﺎن زده ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ او را ﺑﻴﺪار ﻛﺮدﻧﺪ و‬
‫ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺎ ﻫﻴﺠﺎن ﺗﻤﺎم ﺑﺮاي او ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺳﻪ ﺗﺎﺋﻲ ﺑﺎﻫﻢ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﭘﺪرﺑﺰرگ! او‪‬ﻟﻲ ﮔﻔﺖ‪:‬‬
‫ﻳﻚ دﻳﻮار‪ ،‬ﻳﻚ دﻳﻮار ﺑﺰرگ آﻧﺠﺎ ﻫﺴﺖ‪ .‬دو‪‬ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬درﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﺳﺎﺣﻞ اﻣﺘﺪاد دارد‪ .‬ﺳﻮ‪‬ﻣﻲ‬
‫ﮔﻔﺖ‪ :‬و ﺗﺎ ﻗﻌﺮ درﻳﺎﭼﻪ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه‪ .‬ﭘﺪرﺑﺰرگ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﭼﻲ؟ دﻳﻮار؟ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ‬
‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺑﻠﻪ‪ .‬ﭘﺪرﺑﺰرگ درﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﺒﻴﻠﺶ را ﻣﻲ ﭘﻴﭽﺎﻧﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬دﻳﻮار ﺑﺰرگ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ‬
‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺑﻠﻪ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮ اﻳﻦ دﻳﻮار ﺑﺮاي ﭼﻴﺴﺖ؟ ﭘﺪرﺑﺰرگ ﻛﻪ داﻧﺴﺖ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ دﻳﻮار را‬
‫دﻳﺪه اﻧﺪ ﮔﻔﺖ اﻳﻦ دﻳﻮار ﻳﻚ ﺳﺪ‪ ‬اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ دﻳﻮار ﻣﺎ را ﺣﻔﻆ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻣﺎﻧﻊ ورود ﻧﻬﻨﮕﻬﺎ و‬
‫ﻣﺎﻫﻴﻬﺎي ﺑﺰرگ ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺎ را ﺑﺨﻮرﻧﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ از ﺟﺮﻳﺎن ﺷﺪﻳﺪ آب ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و آب را در اﻳﻦ درﻳﺎﭼﻪ آرام ﻧﮕﺎه ﻣﻲ دارد و‬
‫از ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﺎ ﺑﺎ ﺻﺨﺮه ﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺪرﺑﺰرگ ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﻛﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎي ﺧﻮﺑﻢ اﮔﺮ ﻣﺎ در اﻳﻦ درﻳﺎﭼﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ آراﻣﺶ و‬
‫ﺳﻜﻮن زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ و ﺧﻄﺮي ﻣﺎ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ دﻳﻮار اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ دﻳﻮار‬
‫ﺑﺰرگ‪ ،‬ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺤﻜﻤﻲ اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ﻛﻪ ﻣﺤﻴﻂ درﻳﺎﭼﻪ ﻣﺎ اﻣﻦ و اﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ وﺷﻤﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻦ ﻗﺪر‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ و آﺳﻮده ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬

‫‪74‬‬
‫ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ :‬ﭘﺪرﺑﺰرگ آﻧﻄﺮف دﻳﻮار ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ؟ ﭘﺪرﺑﺰرگ ﺟﻮاب داد‪:‬‬
‫آﻧﻄﺮف دﻳﻮار ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﺟﺎي اﻣﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻛﺴﻲ‬
‫از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ آﻧﻄﺮف ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺮود دﻳﮕﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ او آﺳﺎن ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺷﺎﻳﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﻧﮕﺮدد‪.‬‬
‫ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﺗﺎ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻗﺎﻧﻊ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﻲ ﻳﻚ روز اﺣﺴﺎس ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ‬
‫دوﺳﺖ دارﻧﺪ درﺑﺎرة آﻧﻄﺮف دﻳﻮار ﺳﺪ ﭼﻴﺰﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻛﻨﺠﻜﺎو ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﺮوﻧﺪ و از ﻧﺰدﻳﻚ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ! ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ از دﻳﻮار ﻛﺎﻣﻼ‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ دورﺧﻴﺰ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﺘﻬﺎي ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﻳﻮار ﺷﻨﺎ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﻳﻚ ﺧﻴﺰِ‬
‫ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ آن ﻃﺮف دﻳﻮار ﭘﺮﻳﺪﻧﺪ‪ .‬او‪‬ﻟﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ آﻧﻄﺮف دﻳﻮار دﻳﺪﻧﺪ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ آﻧﻄﺮف آب‬
‫ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ﺗﺮ از آب درﻳﺎﭼﻪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ درﻳﺎﭼﻪ ﺧﻮدﺷﺎن‬
‫ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ وﻟﻲ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻄﻮر! ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﺳﻘﻮط ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ آب ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺟﺮﻳﺎن آب ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد و آﻧﻬﺎ را از دﻳﻮار ﺳﺪ ﺧﻴﻠﻲ دور ﻛﺮد‪ .‬ﺟﺮﻳﺎن آب آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮف و‬
‫آن ﻃﺮف ﭘﺮت ﻣﻲ ﻛﺮد و ﺳﺮ و ﺻﻮرﺗﺸﺎن ﺑﺎ ﺷﻨﻬﺎ و ﺳﻨﮕﻬﺎ زﺧﻤﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺎﻫﻲ‬
‫ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎي ﻗﺼ‪‬ﺔ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﻘﻄﻪ آرام رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺮﻳﺎن آب آﻧﺠﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﺒﻮد و‬
‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻤﻲ آرام ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﺸﺎن درد ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻛﻨﺎر ﻳﻚ ﺳﻨﮓ‬
‫ﺑﺰرگ ﻳﻚ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺎﻫﻲ او‪‬ﻟﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﻢ درد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ!‬
‫دو‪‬ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬از دﻣﺎﻏﻢ ﺗﺎ د‪‬ﻣﻢ درد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ!‬
‫ﺳﻮ‪‬ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ درﻳﺎﭼﻪ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﺮك ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻳﻚ ﻧﻬﻨﮓ از ﻧﺰدﻳﻜﻲ آﻧﻬﺎ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺒﻼً ﻧﻬﻨﮓ ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و وﻗﺘﻲ دﻫﺎن‬
‫ﺑﺎز ﻧﻬﻨﮓ و دﻧﺪاﻧﻬﺎي ﺗﻴﺰ او را دﻳﺪﻧﺪ ﻳﻜﺒﺎره ﻓﺮﻳﺎد زدﻧﺪ‪ :‬زود ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮﻳﻢ! ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ و‬
‫از ﺷﺎﻧﺲ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ دﻳﮕﺮ از آﻧﻄﺮف رد ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺎﻫﻲ‪ ،‬ﻧﻬﻨﮓ ﮔﺮﺳﻨﻪ‬
‫را ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮد و ﻧﻬﻨﮓ در ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ او ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮد ﻣﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﻮرد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻬﻨﮓ‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎي ﻣﺎ را ﻫﻢ ﺑﺨﻮرد وﻟﻲ آﻧﻬﺎ زﻳﺮ ﺷﻜﺎف ﻳﻚ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﭘﻨﻬﺎن‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﻬﻨﮓ ﻫﻢ ﺑﺮﮔﺸﺖ و رﻓﺖ ﺗﺎ ﻏﺬاي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﻴﺎورد‪.‬‬
‫ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮي او‪‬ﻟﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪ :‬دﻳﺪﻳﺪ ﭼﻄﻮري آن ﻣﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ را ﻗﻮرت داد و ﺑﻠﻌﻴﺪ؟ ﻣﺎﻫﻲ‬
‫دوﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺎ را ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮرد‪ .‬و ﺳﻮ‪‬ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ زود از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮوﻳﻢ‪ .‬و در‬
‫ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻗﻠﺒﺸﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﺗﻨﺪ ﻣﻲ زد و ﻧﻔﺴﺸﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ وﻟﻲ ﺷﻨﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻮن ﻫﻢ ﺗﺮﺳﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺑﺮﺧﻼف ﺟﺮﻳﺎن آب ﺷﻨﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺘﻬﺎ ﺷﻜﻤﺸﺎن روي ﻣﺎﺳﻪ ﻫﺎ ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﺪ و‬

‫‪75‬‬
 ‫ﺳﻨﮕﻬﺎي ﺑﺰرگ ﺑﺮ ﺳﺮ راﻫﺸﺎن ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﻗﻮ‪‬ت و ﻗﺪرت ﺷﻨﺎ ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎي دﻳﻮار‬
‫رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮﻫﺎي ﻛﻮﭼﻜﺸﺎن را از آب ﺑﺎﻻ آوردﻧﺪ ودﻳﻮار را دﻳﺪﻧﺪ‪ .‬دﻳﻮار ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬آﻧﻬﺎ‬
‫ﻧﺎ اﻣﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ و ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ آن ﻃﺮف دﻳﻮار ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺤﻜﻤﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺮوﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻫﻤﻴﻦ وﻗﺖ ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف آﻧﻬﺎ آﻣﺪ‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﻣﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ را دﻳﺪﻧﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻮد از ﺗﺮس ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن از ﺣﺪﻗﻪ ﺑﻴﺮون ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ و ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮ ﺷﺪ و ﺑﺎ دﻫﺎن ﺑﺰرگ و ﺑﺎز ﺧﻮد آﻣﺎده ﺧﻮردن آﻧﻬﺎ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎي ﻗﺼ‪‬ﺔ ﻣﺎ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮﻧﺪ وﻟﻲ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﻧﺒﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺪون ﺗﻔﻜّﺮ و ﺑﻲ درﻧﮓ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻮت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﭘﺮﺗﺎب ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺗﺮس آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﺣﺪ‪‬ي ﻗﻮي ﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازه اي ﺑﭙﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﻃﺮف دﻳﻮار ﺑﺮﺳﻨﺪ و در درﻳﺎﭼﻪ آرام‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن ﻓﺮو ﺑﺮوﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﻧﻔﺲ راﺣﺘﻲ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﺎدرﺷﺎن ﺷﻨﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‬
‫ﺑﺎﻫﻢ ﻓﺮﻳﺎد زدﻧﺪ‪ :‬ﻫﺮﮔﺰ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺤﻜﻢ و اﻣﻦ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﺮك ﻧﺨﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »ﭼﻪ ﻛﺴﻲ درﻣﻲ زﻧﺪ؟«‬
‫ﭼﺸﻢ ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل را ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و از او ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ روي ﻧﻴﻤﻜﺘﻲ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ‬
‫از ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ اﺷﺎره ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺧﻴﺰد و ﻛﻨﺎر ﻃﻔﻞ ﭼﺸﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺮ روي ﻧﻴﻤﻜﺘﻲ ﻛﻪ او ﻧﺸﺴﺘﻪ )ﻳﺎ ﻛﻨﺎر‬
‫ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮدش ﻧﺸﺴﺘﻪ( ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﻃﻔﻞ ﭼﺸﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﭙﺮﺳﺪ‪ :‬ﭼﻪ ﻛﺴﻲ در ﻣﻲ زﻧﺪ؟ ﻳﻚ ﻃﻔﻞ دﻳﮕﺮ در ﺣﺎﻟﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﺪاﻳﺶ را ﻋﻮض ﻛﻨﺪ ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﻢ در را ﺑﺎز ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻮدك ﭼﺸﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪس‬
‫ﺑﺰﻧﺪ ﻛﻪ او ﻛﻴﺴﺖ‪ .‬ﺗﺎ ﺳﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺪس ﺑﺰﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل اﺳﺖ‪.‬‬
‫ه( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره ‪14‬‬
‫درس ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ‬
‫اﻳﻦ آﺧﺮﻳﻦ درس اﻳﻦ دوره اﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ درﺳﻲ را ﻻ اﻗﻞ ﺳﻪ ﺑﺎر در ﻃﻮل‬
‫ﻳﻚ ﺳﺎل ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ اﻃﻔﺎل ﻣﺘﻮن ﻫﺮ درس را ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﻓﺮاﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﺗﻼوت‬
‫دﻋﺎ وﻣﻨﺎﺟﺎت‪ ،‬ﻣﺮور ﻣﻨﺎﺟﺎت درس ‪ 11‬را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ‪.‬ﺣﻔﻆ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﭼﻬﺎر ﺟﻠﺴﻪ اداﻣﻪ داﺷﺘﻪ‬
‫ﻟﻬﺬا ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ آن را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻛﻼس ﺑﺸﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺳﺮود )ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮودﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ(‬
‫در ﺑـﻴﺎﺑـﺎن ﭘـﺮ زﻋﻘﺮب وﮔــﺮگ‬ ‫در ﺷـﺐ ﺗــﺎر ﺑـﻲ ﺳــﺘﺎره و ﻣــﺎه‬
‫ﭼﻮن ﺗﻮ را دارم اي ﺧﺪاي ﺑﺰرگ‬ ‫ﻫﺮﮔــﺰ از ﺟــﺎن ﺧـﻮد ﻧـﻤﻲ ﺗﺮﺳﻢ‬
‫ﺗﻮ ﻣﺮا دوﺳـﺖ داري اي ﻣﺤﺒﻮب‬ ‫ﻣﻦ ﺗـــﻮ را دوﺳـــﺖ دارم و داﻧـﻢ‬
‫ﺧﻮب ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﺮاي ﻣﻦ اي ﺧﻮب‬ ‫ﻫﺮ ﭼﻪ از دوﺳﺖ ﻣﻲ رﺳﺪ ﻧﻴﻜﻮﺳﺖ‬
‫در ﻫـــﻤﻪ ﺣــﺎل ﻳـﺎر ﻣــﺎ ﺑـﺎﺷﻲ‬ ‫در ﻣــﻨﺎﺟـﺎت از ﺗــﻮ ﻣـﻲ ﺧﻮاﻫـﻴﻢ‬
‫ﻫـــﻤﺪم و ﻏﻤــﮕﺴﺎر ﻣــﺎ ﺑـﺎﺷﻲ‬ ‫در ﻏـــﻢ و روزﻫــــﺎي ﺗﻨــــﻬﺎﻳﻲ‬

‫‪76‬‬
 ‫ب( ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك‬
‫ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت زﻧﺪﮔﻲ ﺳﺨﺖ ﻣﻲ ﺷﻮد و اﻧﺴﺎن ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﺎﻟﻖ ﻣﺎ اﺳﺖ از ﻫﻤﻪ‬
‫ﭼﻴﺰ آﮔﺎه اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﻲ داﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﭼﻪ وﻗﺖ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﻣﺸﻜﻼت زﻳﺎدي دارﻳﻢ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ‬
‫دارد و در ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﺎت زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ و از ﻣﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻋﺘﻤﺎد ﻛﺎﻣﻞ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻴﻢ و در ﻣﻮاﻗﻊ ﻧﻴﺎز از اوﻛﻤﻚ ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ‪ .‬ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﺑﻴﺎن زﻳﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ در ﻫﻤﻪ ﺣﺎل از او‬
‫ﻳﺎري ﺑﻄﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬
‫)‪)(22‬ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫»ﺗﻮﻛّﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻛﻦ و اﻣﻮر را ﺑﻪ او ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻧﻤﺎ«‬
‫ﺗﻮﻛﻞ ـ اﻋﺘﻤﺎد‬
‫‪ -1‬اﻣﻴﻦ ﻣﺸﻜﻠﻲ داﺷﺖ وﻧﺰد دوﺳﺘﺶ اﻣﻴﺪ رﻓﺖ ﺗﺎ از او ﻛﻤﻚ ﺑﺨﻮاﻫﺪ‪ .‬اﻣﻴﻦ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ ﻫﺮ‬
‫ﻛﺎري از دﺳﺘﺶ ﺑﺮآﻳﺪ ﺑﺮاي او اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ .‬اﻣﻴﻦ ﺑﻪ اﻣﻴﺪ اﻋﺘﻤﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬ﻓﺮزاد ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺎم ﻣﻨﺰﻟﺸﺎن را ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻛﻨﺪ وﻟﻲ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ از ﻋﻬﺪه اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺮﻧﻤﻲ آﻳﺪ‪ .‬دوﺳﺘﺎﻧﺶ‬
‫ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺗﻌﻤﻴﺮ ﺳﻘﻒ ﺑﻪ او ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﻓﺮزاد ﺑﻪ ﻗﻮل دوﺳﺘﺎﻧﺶ اﻋﺘﻤﺎد ﻛﺮد و ﻟﻮازم ﺿﺮوري‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻌﻤﻴﺮ ﺳﻘﻒ را ﺧﺮﻳﺪاري ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫اﻣﻮر‬
‫‪ -1‬اﻣﺮوز ﺻﺒﺢ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﺮاي ﻣﻼﻗﺎت رﺋﻴﺲ اداره اش ﻧﺰد او رﻓﺖ‪ .‬ﭘﺲ از آن ﺑﺮاي ﺧﺮﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺎزار رﻓﺖ و‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﭘﺴﺮﻋﻤﻮﻳﺶ رﻓﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲ رﻓﺖ ﻛﺎرﻫﺎي زﻳﺎدي ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ داد‪ .‬ﺣﺴﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻣﻮر‬
‫زﻳﺎدي رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد‪.‬‬
‫‪ -2‬رزا از ﺑﺮادرﻫﺎ و ﺧﻮاﻫﺮﻫﺎي ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ ﺧﻮد ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﻣﺪرﺳﻪ اش را اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﺪ‬
‫ﺑﻪ ﻋﻴﺎدت ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺑﻴﻤﺎرش ﻣﻲ رود‪ .‬رزا ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺸﻐﻮل اﻧﺠﺎم دادن اﻣﻮر ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻧﻤﻮدن‬
‫‪ -1‬ﭘﺪر ﻣﺤﻤﻮد ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺎزد‪ .‬او ﺑﺎ ﻳﻚ ﻣﻬﻨﺪسِ ﻣﺎﻫﺮِ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮد و اﻣﻮر ﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺳﺎزي را ﺑﻪ او ﺳﭙﺮد‪ .‬ﭘﺪر ﻣﺤﻤﻮد ﻛﺎرﻫﺎ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻬﻨﺪس ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ج( داﺳﺘﺎن‬
‫ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻔﺮﻫﺎي ﺗﺒﻠﻴﻐﻲ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و اﻣﺮاﻟﻬﻲ را ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻣﻨﺎﻃﻖ دور و ﻧﺰدﻳﻚ‬
‫ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ ﻛﻤﻲ ﻣﺴﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد وﻟﻲ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﻔﺮ دﻳﮕﺮي را آﻏﺎز‬
‫ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﭘﺴﺮي داﺷﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺣﺒﻴﺐ و ﺣﺎﻻ ﺑﺮاي او‪‬ﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﻗﺮار ﺑﻮد ﺣﺒﻴﺐ را ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد‬
‫ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺑﺒﺮد‪ .‬ﻫﻮا ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺮد ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺷﺪ‪‬ت ﺑﺮف ﻣﻲ ﺑﺎرﻳﺪ وﻟﻲ ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‬
‫اﻳﻦ ﺳﻔﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻗﺎﻃﺮﻫﺎ را آﻣﺎده ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪77‬‬
‫ﺗﻤﺎم روز راه رﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺷﺐ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻛﻮﭼﻜﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاي‬
‫ﺧﻮد ﻏﺬاﻳﻲ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﻨﻨﺪ و ﺷﺐ را اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺧﻄﺮي ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮد‬
‫اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ و ﺣﺒﻴﺐ ﻧﺎﭼﺎر ﺷﺪﻧﺪ ﺷﺐ را در ﻃﻮﻳﻠﻪ اي ﺑﮕﺬراﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻃﻮﻳﻠﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ داﺧﻞ آن ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺑﻴﺮون ﺑﺎران ﺑﺎرﻳﺪه ﺑﻮد! آﻧﻬﺎ‬
‫ﻫﺮ ﻃﻮر ﺑﻮد ﺷﺐ را ﺑﻪ ﺻﺒﺢ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻔﺮﺷﺎن اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﺻﺒﺢ وﻗﺘﻲ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺎﻻ آﻣﺪ و ﻫﻮا روﺷﻦ ﺷﺪ آﻧﻬﺎ دوﺑﺎره ﻗﺎﻃﺮﻫﺎ را آﻣﺎده ﻛﺮدﻧﺪ و‬
‫ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﻧﺪ ﺗﻤﺎم روز ﺑﺪون ﺗﻮﻗّﻒ راه رﻓﺘﻨﺪ و دوﺑﺎره ﺷﺐ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮاﺣﺖ‬
‫ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻚ ﻣﺴﺎﻓﺮﺧﺎﻧﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﺜﻴﻒ و ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻮد‪ .‬رﺧﺘﺨﻮاﺑﻬﺎي آﻧﺠﺎ ﭘﺮ از ﺣﺸﺮات ﺑﺪي‬
‫ﻣﺜﻞ ﻛﻚ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺷﺐ را ﻧﺨﻮاﺑﻴﺪﻧﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻼﺻﻪ ﭼﻨﺪ ﺷﺐ و ﭼﻨﺪ روز ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺪون اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺳﻔﺮ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻳﻚ روز‬
‫ﺣﺒﻴﺐ ﺑﻪ ﭘﺪرﮔﻔﺖ‪ :‬ﺣﺎﻻ داﻧﺴﺘﻢ ﭼﺮا ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﻢ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﻫﻤﺮاه‬
‫ﺷﻮد! ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ زدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺑﻠﻪ ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺘﻬﺎ ﺳﻔﺮ در اﻳﻦ ﻧﻮاﺣﻲ ﻛﻤﻲ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻣ‪‬ﺎ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺗﻤﺎم ﺳﺨﺘﻴﻬﺎ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮي رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛـﻪ ﭼـﻨﺪ ﻧـﻔﺮ از اﺣﺒﺎء در آن زﻧــﺪﮔﻲ‬
‫ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪﻧﺪ و اﺣﺒﺎء ﺑﻪ ﮔﺮﻣﻲ و ﺑﺎ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ زﻳﺎد از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻛﺮدﻧﺪ و‬
‫ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﻣﺮاﻟﻬﻲ را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و اﻳﻤﺎن ﻗﻮي ﺗﺮي ﺑﺪﺳﺖ‬
‫آورﻧﺪ‪.‬‬
‫روزي ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﺣﺒﻴﺐ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﻣﺎ ﺑﻪ زودي ﺑﻪ ﺷﻬﺮي ﻣﻲ رﺳﻴﻢ ﻛﻪ اﺣﺒﺎي زﻳﺎدي در آن‬
‫زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ از ﻳﻚ روﺳﺘﺎ ﻋﺒﻮرﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ آن ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺳﻴﻢ‪ .‬در اﻳﻦ روﺳﺘﺎ ﻣﻦ‬
‫ﻛﺴﻲ را ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﻢ و اﮔﺮ ﺑﺪون ﺗﻮﻗﻒ از آن ﻋﺒﻮر ﻛﻨﻴﻢ ﻫﻨﮕﺎم ﺷﺐ در ﺷﻬﺮ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻧﺰد‬
‫دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻮد‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬وﻟﻲ ﺧﻴﻠﻲ زود ﺑﺎران ﺷﺪﻳﺪي ﺷﺮوع ﺷﺪ و ﺑﻪ‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺒﻮر از روﺳﺘﺎ ﻛﺎﻣﻼً ﺧﻴﺲ ﺷﺪﻧﺪ آﻧﻬﺎ ﺑﺪون ﺗﻮﻗّﻒ ﺑﻪ راه ﺧﻮد اداﻣﻪ دادﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ‬
‫ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ‪ ،‬آب رودﺧﺎﻧﻪ ﻃﻐﻴﺎن ﻛﺮده ﺑﻮد و ﺳﻴﻞ ﺗﻤﺎم ﺟﻨﮕﻞ را در ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﻴﺪا‬
‫ﻛﺮدن راه در اﻳﻦ ﺑﺎران و ﺳﻴﻞ و ﻃﻮﻓﺎن ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻮد و ﺷﺐ راه را ﮔﻢ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺪﺗﺮ از ﻫﻤﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﺪﻧﺪ و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ و ﺻﺤﺒﺖ ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺒﻴﺐ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ‬
‫ﺑﻪ روﺳﺘﺎﻳﻲ ﻛﻪ از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮ ﮔﺮدد و ﭘﺪر را ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻃﻮﻳﻠﻪ اي‬
‫ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻨﺪ و ﺷﺐ را اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺲ از ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﺳﺮﻣﺎي ﻛﺸﻨﺪه ﺧﻴﺲ و ﮔﻞ آﻟﻮد‬
‫ﺑﻪ روﺳﺘﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮدم روﺳﺘﺎ از آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﮔﺮﻣﻲ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ زﻳﺎدي اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ آﻧﻬﺎ‬
‫را ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻲ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬آﺗﺶ روﺷﻦ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻟﺒﺎس ﺗﻤﻴﺰ دادﻧﺪ و ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ را زﻳﺮ ﻟﺤﺎف و‬
‫ﭘﺘﻮ ﺧﻮاﺑﺎﻧﻴﺪﻧﺪ و ﻫﺮﻛﺎري ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد او اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ‪.‬‬

‫‪78‬‬
 ‫ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺴﻨﻲ ﺗﻤﺎم ﺷﺐ ﻛﻨﺎر رﺧﺘﺨﻮاب اﻳﺸﺎن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﻧﺰدﻳﻚ ﺻﺒﺢ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪ و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ .‬ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺴﻦ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪ .‬آن ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺳﻪ ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ﺧﻮاب ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ و ﺣﺒﻴﺐ‬
‫را دﻳﺪه و ﮔﻔﺖ ﺧﻮاب دﻳﺪه ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ را ﺑﻴﻬﻮش ﺑﻪ روﺳﺘﺎي آﻧﻬﺎ آوردﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺷﻜﻠﻲ‬
‫ﻛﻪ دﻳﺸﺐ وارد روﺳﺘﺎ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬آن زن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ دﻳﺪار ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﻲ ﺧﺎﺻﻲ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬زن ﻣﻬﺮﺑﺎن از ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺷﻤﺎ ﻛﺠﺎﺳﺖ و ﺑﺮاي دﻳﺪن ﭼﻪ ﻛﺴﻲ اﻳﻦ راه‬
‫ﺳﺨﺖ را ﻃﻲ ﻛﺮده اﻳﺪ؟‬
‫ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻴﻢ ﺑﻪ دﻳﺪن ﻳﻜﻲ از دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ﻛﻪ در ﺷﻬﺮ ﺑﻌﺪي‬
‫زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﺮوﻳﻢ‪ .‬ﺿﻤﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ دوﺳﺘﺎﻧﺸﺎن ﻧﻮه اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ‬
‫اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم اﻫﺎﻟﻲ اﻳﻦ روﺳﺘﺎ‬
‫ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺪرت و ﻫﺪاﻳﺖ اﻟﻬﻲ ﭼﻘﺪر ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ‪ .‬اراده اﻟﻬﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎران و ﻃﻮﻓﺎن و‬
‫ﺳﻴﻞ ﺷﺪﻳﺪ ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬راه را ﮔﻢ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ روﺳﺘﺎ ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻫﺪاﻳﺖ‬
‫اﻟﻬﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﺳﻴﻨﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺧﻮاﻫﺮان و ﺑﺮادران روﺣﺎﻧﻲ ﺧﻮد را ﻣﻼﻗﺎت ﻛﻨﻨﺪ و اﻣﺮ اﻟﻬﻲ‬
‫را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ دﻫﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﻬﺎ در اﻣﺮ ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻗﺪرت اراده اﻟﻬﻲ و ﻫﺪاﻳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻚ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎزي »رﻳﺘﻢ «‬
‫ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ داﻳﺮه روي زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ وﺧﻴﻠﻲ ﻣﻼﻳﻢ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ را اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪:‬‬
‫ﻳﻜﺒﺎر ﭘﺎ ﻫﺎ را ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﻜﻮﺑﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻳﻜﺒﺎر دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺑﺸﻜﻦ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ را ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺗﻜﺮارﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ رﻳﺘﻢ را ﻫﻤﮕﻲ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ وﻗﺘﻲ ﺑﺸﻜﻦ ﻣﻲ زﻧﻨﺪ اﺳﻢ ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل را ﺻﺪا‬
‫ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺳﺎﻣﻲ ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺗﻨﻮع و ﺗﻐﻴﻴﺮ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﺟﺎي ﻧﺎم ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺳﺎﻣﻲ اﺷﻜﺎل ﻳﺎ رﻧﮕﻬﺎ و ﻳﺎ ﺻﻔﺎت ﻳﺎ ﺷﻤﺎره ﻫﺎ را ﻫﻤﺮاه ﺑﺸﻜﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ه ( رﻧﮓ آﻣﻴﺰي‪ :‬ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﻤﺎره ‪15‬‬

‫‪79‬‬
 ‫ﻣﺮاﺟﻊ‪:‬‬
‫‪ -1‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎ ء ﺑﺮاي ﻧﻮﻧﻬﺎﻻن‪ ،‬ﺟﻠﺪ او‪‬ل‪ ،‬ص ‪12‬‬
‫‪ -2‬ﻣﺠﻠﻪ ورﻗﺎ ـ دوره ﻫﻔﺘﻢ ـ ﺷﻤﺎره او‪‬ل ـ اﻛﺘﺒﺮ‪ 1982‬ـ ﻣﺤﻔﻞ روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻠﻲ ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن‬
‫‪ -3‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ص ‪ 184‬ـ ﺷﻤﺎره ‪132‬‬
‫‪ -4‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎ ـ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﻟﺠﻨﻪ ﻣﻠﻲ ﻧﺸﺮ آﺛﺎر اﻣﺮي ﺑﻪ ﻟﺴﺎن ﻓﺎرﺳﻲ وﻋﺮﺑﻲ ـ‬
‫ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ ـ آﻟﻤﺎن ـ ‪ 148‬ﺑﺪﻳﻊ ـ ‪ 1992‬م ـ ص ‪474‬‬
‫‪ -5‬ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ ﻋﺮﺑﻲ ـ ﺷﻤﺎره ‪1‬‬
‫‪ -6‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﭼﺎپ آﻟﻤﺎن ـ ﺷﻤﺎره ‪ 43‬ـ ص ‪477‬‬
‫‪ -7‬ﻟﻮح ﺷﻴﺦ ﻧﺠﻔﻲ‬
‫‪ -8‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﭼﺎپ آﻟﻤﺎن ـ ﺷﻤﺎره ‪421‬‬
‫‪ -9‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ص ‪479‬‬
‫‪ -10‬ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻓﺎرﺳﻲ ﺷﻤﺎره ‪3‬‬
‫‪ -11‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﷲ ص ‪ 160‬ـ ﺷﻤﺎره ‪117‬‬
‫‪ -12‬ﻇﻬﻮرﻋﺪل اﻟﻬﻲ ـ ص ‪55‬‬
‫‪ -13‬آﻳﺎت اﻟﻬﻲ ـ ﺟﻠﺪ ‪ 1‬ـ ص ‪98‬‬
‫‪ -14‬ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ ﻋﺮﺑﻲ ـ ﺷﻤﺎره ‪42‬‬
‫‪ -15‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻓﺮدوﺳﻴﻪ‬
‫‪ -16‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﷲ ـ ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ص ‪ 190‬ـ ﺷﻤﺎره ‪136‬‬
‫‪ -17‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎ ـ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ـ ﻟﺠﻨﻪ ﻣﻠﻲ ﻧﺸﺮ آﺛﺎر اﻣﺮي ﺑﻪ ﻟﺴﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﻋﺮﺑﻲ ـ ﻻﻧﮕﻨﻬﺎﻳﻦ‬
‫ـ آﻟﻤﺎن ـ ‪ 148‬ﺑﺪﻳﻊ ـ ‪ 1992‬م ـ ص ‪480‬‬
‫‪ -18‬ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻓﺎرﺳﻲ ـ ﺷﻤﺎره ‪49‬‬
‫‪ -19‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎرﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ص ‪ 214‬ـ ﺷﻤﺎره ‪156‬‬
‫‪ -20‬ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ ﻋﺮﺑﻲ ـ ﺷﻤﺎره ‪48‬‬
‫‪ -21‬ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ ﻋﺮﺑﻲ ﺷﻤﺎره ‪9‬‬
‫‪ -22‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ـ ﻇﻬﻮرﻋﺪل اﻟﻬﻲ ص ‪168‬‬

‫‪80‬‬
 ‫اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي‬
‫اﻃﻔﺎل‬

‫ﻫﺪف‪:‬‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎ و ﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻻزﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻛﻼس ﺑﺎ‬
‫روﺣﻲ ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﺗﻔﺎﻫﻢ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﺎ ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻻزﻣﻪ ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﻣﺤﻴﻂ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻳﺎدﮔﻴﺮي‪.‬‬

‫‪81‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل‪:‬‬
‫اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل‬
‫ﻫﺪف از اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﺑﻌﻀﻲ از روﺷﻬﺎ و درك ﺑﻌﻀﻲ ﻧﻈﺮات اﺳﺎﺳﻲ در ﻣﻮرد ﻧﺤﻮة ادارة‬
‫ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﺑﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺨﺶ ﻗﺒﻠﻲ‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻳﻚ ﻛﻼس ﺳﺎده را ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﻔﻆ ﺑﻴﺎﻧﺎت‬
‫ﻣﺒﺎرﻛﻪ و ادﻋﻴﻪ و ﻣﻨﺎﺟﺎت‪ ،‬ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮود‪ ،‬ﻳﺎدﮔﻴﺮي داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ﻛﻮﺗﺎه‪ ،‬ﺑﺎزي و رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬آﮔﺎﻫﻲ‬
‫ﺷﻤﺎ از ﻣﺤﺘﻮاي ﻫﺮ ﻛﻼس و اﺷﺘﻴﺎق ﺷﻤﺎ در ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻣﻮاد درﺳﻲ‪ ،‬از ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﺪ‬
‫اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺮاي ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺧﻮب ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮﻓﻴﻖ اﻳﻦ دو ﻋﺎﻣﻞ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ آﮔﺎﻫﻲ و اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮة ادارة‬
‫ﻛﻼس و ﻛﻴﻔﻴ‪‬ﺖ رواﺑﻂ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﻃﻔﺎل و واﻟﺪﻳﻦ آﻧﺎن دارد‪.‬‬
‫ﺷﻤﺎ اﻛﻨﻮن ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ رواﺑﻄﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻋﺸﻖ ﺑﻲ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط و اﺣﺘﺮام ﻋﻤﻴﻖ ﺑﺎﺷﺪ اﻣ‪‬ﺎ در‬
‫ﻫﺮ ﺣﺎل ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ راﺟﻊ ﺑﻪ روﺷﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ در اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺘﻌﺎﻟﻲ و ﻣﺒﺎرك‬
‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬارﺗﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دو‪‬م‪:‬‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻛﻼس درس‬
‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﻛﻼس ﻧﻤﻲ آﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﻛﺖ و آرام ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻘﺼﻮد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ از ﻧﻴﺮوي ﺳﺮﺷﺎر آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و آﻧﺮا در ﻣﺴﻴﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮﻳﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ‬
‫ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﻣﻮاﻗﻊ ﺳﻜﻮت و ﻣﻮاﻗﻊ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ و ﺟﻨﺐ و ﺟﻮش ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي ﻛﺮد‪ .‬در ﻫﻤﻪ اﺣﻮال‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ‪ ،‬ﻳﻚ ﻋﻨﺼﺮ اﺳﺎﺳﻲ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻳﻚ ﻛﻼس‪ ،‬ﺧﻮب ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﺑﺪ ﺗﻤﺮﻛﺰ و ﻳﺎدﮔﻴﺮي‬
‫اﻃﻔﺎل ﺑﺴﻴﺎر آﺳﺎﻧﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮاي ﺷﺮوع ﺗﻔﻜّﺮ در ﻣﻮرد ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻛﻼﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺳﺰاوار اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻜﺘﻪ‬
‫ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫‪ -1‬ﻫﺮﻛﻼس ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رواﻟﻲ ﻣﺸﺨﺺ و ﺛﺎﺑﺖ آﻏﺎز ﺷﻮد ﺑﺎ روﻧﺪي ﻣﻨﻈّﻢ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫‪ -2‬اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺛﺎﺑﺖ روزاﻧﻪ ﻻزم اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﻢ ﻛﻢ اﻃﻔﺎل ﺑـﺪاﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻲ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮي اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن از ﻣﻌﻠّﻢ ﭼﻴﺴﺖ‪.‬‬
‫‪ -3‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺻﺮف ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮ و ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮاﺷﺘﻴﺎق و اﻧﺮژي اﻃﻔﺎل ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻨﺞ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻃﻔﺎل اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻴﺪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﺟﺎت و ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ از آﺛﺎر ﺑﻬﺎﻳﻲ‬
‫ب( ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮود‬
‫ج( ﻗﺼ‪‬ﻪ ﮔﻮﻳﻲ‬
‫د( ﺑﺎزي‬
‫ه( رﻧﮓ ﻛﺮدن ﻧﻘّﺎﺷﻲ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ‬

‫‪82‬‬
‫ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ ﺻﺮف ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺪ‪‬ت و ﻣﻴﺰان ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ‪،‬‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد زﻳﺮا ﺑﻌﻀﻲ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ ﭘﺮﺟﻨﺐ وﺟﻮش وﺑﺮﺧﻲ در ﻛﻤﺎل آراﻣﺶ و ﺳﻜﻮت اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻛﺪام ﻳﻚ ازاﻳﻦ ﭘﻨﺞ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ و ﺟﻨﺐ وﺟﻮش را ﻣﻲ ﻃﻠﺒﺪ؟‬
‫ﻛﺪاﻣﻴﻚ آراﻣﺘﺮﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﻛﻼس اﺳﺖ ؟‬
‫ﻣﻴﺰان ﺷﺪ‪‬ت ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻛﻼﺳﺘﺎن را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻈﻢ ﻣﺸﺨﺼﻲ ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ‬
‫ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﻄﻠﺐ زﻳﺮ در وﺻﻒ ﻳﻚ ﻛﻼس اﺳﺖ‪ .‬آﻧﺮا ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ‪ ،‬آﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ در ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ‪ ،‬ﻣﻨﻄﻘﻲ وﺟﻮد‬
‫دارد؟‬
‫اﻃﻔﺎل ﻛﻪ ﺧﺎرج از ﻛﻼس ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻧﻈﻢ وارد ﻛﻼس ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ از ﻓﻀﺎي‬
‫آرام ﺑﺮاي ﺷﺮوع دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت و ﻣﺮور ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرﻛﻲ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل از ﺣﻔﻆ ﻛﺮده اﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﻴﺎن‬
‫ﻣﺒﺎرك ﺟﺪﻳﺪي ﺑﻪ آﻧﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻲ دﻫﻴﺪ‪ .‬ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺳﺮود اﺳﺖ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد ﻓﻀﺎي ﻫﻴﺠﺎن و‬
‫اﻧﺘﻈﺎر‪ ،‬ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﻗﺼ‪‬ﻪ اي ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮاي ﺑﺎزي ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﻲ روﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ‪ ،‬اوراق‬
‫رﻧﮓ آﻣﻴﺰي را ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻪ آﻧﺎن اﺟﺎزه ﻣﻲ دﻫﻴﺪ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ رﻧﮓ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻛﻼس‪ ،‬اﻃﻔﺎل در‬
‫ﺳﻜﻮت ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ ﺗﺎ درﺑﺎرة آﻧﭽﻪ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺗﻔﻜّﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺧﺎﺗﻤﻪ را ﺗﻼوت ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛـﻪ ﻣﺎﻳﻠﻴﺪ در ﻛﻼس از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻓﻜﺮ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺮاي ﻫﺮﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﭼﻘﺪر زﻣﺎن ﻻزم اﺳﺖ ؟‬
‫زﻣـــﺎن ﻻزم‪:‬‬ ‫ﻓـﻌ‪‬ﺎﻟـﻴ‪‬ـﺖ‪:‬‬
‫‪---------‬‬ ‫‪---------------------------------------------------‬‬
‫‪---------‬‬ ‫‪---------------------------------------------------‬‬
‫‪---------‬‬ ‫‪---------------------------------------------------‬‬
‫‪---------‬‬ ‫‪---------------------------------------------------‬‬
‫‪---------‬‬ ‫‪---------------------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻮ‪‬م‪:‬‬
‫آﻏﺎز ﻛﻼس‬
‫اﮔﺮ ﺷﺮاﻳﻂ اﺟﺎزه دﻫﺪ‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ اﻃﻔﺎل را ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﻛﻼس ﻣﻨﻈّﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﻲ ﺗﻮان اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮاﻧﺪن از روي اﺳﺎﻣﻲ ﺷﺮوع ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻃﻔﻠﻲ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺷﻨﻴﺪن اﺳﻢ ﺧﻮد ﺻﺒﺢ ﺑﺨﻴﺮ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ و در ﺻﻒ‬
‫ﻣﻲ اﻳﺴﺘﺪ‪ .‬در ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻓﺮﺻﺖ اﻳﺴﺘﺎدن در ﺟﻠﻮي ﺻﻒ داده ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اﻳﻦ ﻋﻤﻞ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺎداش رﻓﺘﺎر ﺧﻮب و ﻳﺎ ﺗﻼﺷﻲ ﻛﻪ در ﺟﻠﺴﻪ ﻗﺒﻠﻲ ﻛﻼس ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻠﻘﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﻴﻦ‬
‫ﻛﻪ اﻃﻔﺎل در ﺻﻒ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ از ﺟﻮاﻧﺐ رﻓﺘﺎر ﺧﻮب ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ ﻣﺜﻼً‬
‫ﺑﮕﻮﻳﺪ‪ :‬ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰ ﺣﺎﻻ ﻣﺎ در ﻛﻤﺎل ﺳﻜﻮت وارد ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ و در ﺟﺎي ﺧﻮد ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﻴﻢ و ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫ﺗﻼوت ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺳﻌﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻧﻤﻮد ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ در ﻛﻤﺎل ادب رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬

‫‪83‬‬
‫ﭘﺲ از ورود ﺑـﻪ ﻛﻼس‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﻟـﻮازم ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮد را ﻛـﻨﺎر ﻣﻲ ﮔـﺬارﻧﺪ و ﺑـﺮاي ﺗـﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﻃﻔﺎل از روز او‪‬ل ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎرﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭘﻴﺶ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ‪ ،‬ﺷﺮوع ﻛﻼس و‬
‫ﺣﻔﻆ ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ آﺳﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﮔﺮوه ﺧﻮد راﺟﻊ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺆاﻻت ﻣﺸﻮرت ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬
‫اﮔﺮ اﻃﻔﺎل در ﻫﻨﮕﺎم اﻳﺴﺘﺎدن در ﺻﻒ‪ ،‬ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻫﻞ دادن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و ﺳﺮ و ﺻﺪا و اﻳﺠﺎد ﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ‬
‫ﻛﻨﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫اﻟﻒ( ‪-------------------------------------------------------‬‬
‫ب( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫ج( ‪--------------------------------------------------------‬‬

‫اﮔﺮ ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل ﻧﺨﻮاﻫﺪ در ﻛﻨﺎر ﻃﻔﻞ دﻳﮕﺮي در ﺻﻒ ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫اﻟﻒ( ‪-------------------------------------------------------‬‬
‫ب( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫ج( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -3‬اﮔﺮ در ﻛﻼس درس‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺟﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ دﻋﻮا ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫اﻟﻒ( ‪-------------------------------------------------------‬‬
‫ب( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫ج( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -4‬اﮔﺮ اﻃﻔﺎل در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﻈﻢ‪ ،‬ﺻﻒ ﺑﺴﺘﻨﺪ و در ﻛﻤﺎل آراﻣﺶ‪ ،‬وارد ﻛﻼس ﺷﺪﻧﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻜﻮن‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫اﻟﻒ( ‪-------------------------------------------------------‬‬
‫ب( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫ج( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -5‬اﮔﺮ اﻃﻔﺎل ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺮوع ﻛﻼس ﺑﺎﺷﻨﺪ در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻫﻨﻮز آﻣﺎده ﻧﺸﺪه و در ﺟﺴﺘﺠﻮي‬
‫ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺟﻬﺖ اﺟﺮاء در ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل ﻛﻼس ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد؟‬
‫اﻟﻒ( ‪-------------------------------------------------------‬‬
‫ب( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫ج( ‪--------------------------------------------------------‬‬

‫‪84‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎرم‪:‬‬
‫وﻗﺖ ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫وﻗﺖ ﻣﻨﺎﺟﺎت در ﺷﺮوع ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪ .‬در درﺟﻪ او‪‬ل‪ ،‬ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺟﺎﻟﺐ ﺗﺄﻳﻴﺪات و ﻋﻮن و‬
‫ﻋﻨﺎﻳﺖ اﻟﻬﻴﻪ ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل اﺳﺖ‪ .‬آﻧﺎن را ﻫﻮﺷﻴﺎر ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﺸﺎن را ﺑﺮاي درك‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺳﺮﺷﺎر از ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻲ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء‬
‫ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫»اﻃﻔﺎل ﺑﻬﺎﻳﻲ را ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮده ﻫﺮ ﺑﺎ ﻣﺪاد ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ دﻫﻴﺪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺒﻮل و‬
‫ﺳﺒﺐ ﺳﺮور ﻗﻠﺐ‪ ،‬آن اﻃﻔﺎل ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻮت ﻧﻤﻮده ﺑﻪ ذﻛﺮ ﺣﻖ ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدﻧﺪ و‬
‫در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻼﺣﺖ و ﺣﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻛﻨﻨﺪ«‬
‫)‪(1‬‬

‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻓﻀﺎي روﺣﺎﻧﻲ ﻛﻼس را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ در ﻛﻤﺎل ﺳﻜﻮت و ادب و اﺣﺘﺮام‬
‫ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻨﺎﺟﺎت او‪‬ل ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت دو‪‬م‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﻜﻮت ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺑﺮاي‬
‫اﻃﻔﺎل ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺳﺎﻛﺖ و آرام ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎي اﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﻪ‬
‫اﻃﻔﺎل در ﻓﻀﺎﻳﻲ ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪا و ﻧﺎآرام ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﻃﻔﻞ در ﻓﻀﺎﻳﻲ روﺣﺎﻧﻲ ﻣﻨﺎﺟﺎت‬
‫ﺗﻼوت ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ از ﻗﺒﻞ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ او‪‬ل از‬
‫ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺧﻮﻳﺶ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت زﻳﺮ ﻣﺸﻮرت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫‪ -1‬ﭼﺮا ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻼس درس ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺷﺮوع ﺷﻮد؟‬
‫‪ -2‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت ﭼﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪاﺗﻲ ﻧﺼﻴﺐ اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﮔﺮدد؟‬
‫‪ -3‬اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺗﻼوت ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ؟‬
‫‪ -4‬ﻣﻘﺼﻮد از ﻧﺸﺴﺘﻦ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ادب و اﺣﺘﺮام ﭼﻴﺴﺖ؟ آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ را ﻧﻤﺎﻳﺶ دﻫﻴﺪ؟‬
‫‪ -5‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻃﻔﺎﻟﻲ را ﻛﻪ در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺧﻮب رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻛﻨﻴﺪ؟‬
‫‪ -6‬در ﺿﻤﻦ ﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل ﺧﺴﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﺎ دوﺳﺘﺶ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ در‬
‫ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از راﻫﻬﺎي زﻳﺮ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ؟‬
‫اﻟﻒ( ﻣﻨﺎﺟﺎت را ﻣﺘﻮﻗّﻒ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﮔﻮﺷﺰد ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻜﻮت را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ب( از ﻃﻔﻞ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻼس را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ج( ﻃﻔﻞ را ازﺗﻼوت ﻣﻨﺎﺟﺎت در ﻛﻼس ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺤﺮوم ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫د( ﻃﻔﻞ را ﻧﺎدﻳﺪه ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬
‫ه( ﻃﻔﻞ را ﺑﻪ ﺷﺪ‪‬ت ﺳﺮزﻧﺶ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫‪85‬‬
‫‪ -7‬ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﻫﻤﻜﻼﺳﻴﻬﺎي ﺧﻮد را ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﺳﺮ و ﺻﺪا در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ در‬
‫اﻗﺪاﻣ‪‬ﺎﺗﻲ ﻛﻪ در زﻳﺮ آﻣﺪه و ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﻧﻜﺎت ﻣﺜﺒﺘﻲ وﺟﻮد دارد؟‬
‫اﻟﻒ( ﺑﻪ آﻧﺎن ﮔﻮﺷﺰد ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ اﻃﻔﺎل ﻓﻘﻂ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻌﻠّﻢ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ب( ﺑﮕﺬارﻳﺪ اﻃﻔﺎل ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ج( ﻣﻨﺎﺟﺎت را ﻣﺘﻮﻗّﻒ ﺳﺎزﻳﺪ و از اﻃﻔﺎل ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻜﻮت را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫د( در ﺷﺮوع ﻛﻼس ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮔﻮﺷﺰد ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻄﻮر ﺑﺎﻳﺪ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( از ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮده ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻼس را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬
‫ﻧﻈﻢ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫»‪ ...‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻜﺘﺐ اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ اﻧﺘﻈﺎم ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻌﻠﻴﻢ وﺗﻌﻠّﻢ ﻣﺤﻜﻢ ﮔﺮدد و ﺗﻬﺬﻳﺐ و ﺗﻌﺪﻳﻞ‬
‫اﺧﻼق ﻣﻨﺘﻈﻢ ﺷﻮد ﺗﺎ درﺻ‪‬ﻐَﺮ ﺳﻦ در ﺣﻘﻴﻘﺖ‪ ‬اﻃﻔﺎل ﺗﺄﺳﻴﺲِ اﻟﻬﻲ ﺷﻮد و ﺑﻨﻴﺎنِ رﺣﻤﺎﻧﻲ‬
‫)‪(2‬‬ ‫ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺮدد«‬
‫در ﺗﻤﺎم ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﻣﺘﻨﻮع ﻛﻼس ﺷﻤﺎ‪ ،‬رﻓﺘﺎر اﻃﻔﺎل ﻳﻚ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﺳﻬﻢ‬
‫ﺑﺴﺰاﻳﻲ دارد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻫﻨﺮ ﻣﻌﻠّﻤﻲ ﺑﻪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﺪ ﻫﺮ ﻃﻔﻞ را ﭼﻄﻮر راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ رﻓﺘﺎرش ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ‬
‫ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺷﺎد و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﺎ ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺟﺰﺋﻴﺎت زﻳﺎدي درﺑﺎرة ﻧﺤﻮة ارﺗﻘﺎء اﻳﻦ ﻧﻮع‬
‫رﻓﺘﺎر وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﺷﻤﺎ در ﺿﻤﻦ ﺗﺠﺎرب ﺧﻮﻳﺶ ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﺪ‪ .‬در ﻫﺮ ﺣﺎل ﻧﻈﺮﻳﺎت اﺳﺎﺳﻲ زﻳﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ در اﺑﺘﺪاي ﻛﺎر ﻧﻈﻢ را ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻃﺒﻴﻌﺖ ذاﺗﻲ اﻃﻔﺎل ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮي اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺗﻜﺎﻟﻴﻔﻲ ﺟﺎﻟﺐ‪ ،‬ﻛﻪ ﻧﻪ ﻣﺸﻜﻞ و ﻧﻪ ﺧﻴﻠﻲ آﺳﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻪ آﻧﺎن ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻً آن را ﺑﺨﻮﺑﻲ و ﺑﺪون ﺑﺪرﻓﺘﺎري اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل‪ :‬ﻣﻌﻠّﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺑﺮوز ﻣﺸﻜﻼت در ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﻃﻔﻠﻲ و ﻳﺎ ﮔﺮوﻫﻲ از اﻃﻔﺎل ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺧﻮد را ﺗﻤﺎم ﻛﺮده اﻧﺪ و ﻛﺎر دﻳﮕﺮي ﻧﺪارﻧﺪ ﻛﻪ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ب( ﻃﻔﻠﻲ و ﻳﺎ ﮔﺮوﻫﻲ از اﻃﻔﺎل ﻧﻤﻲ داﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻨﻨﺪ و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻛﺎري ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‬
‫ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ج( ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﺮاي ﻳﻚ و ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻃﻔﻞ ﺑﺴﻴﺎر آﺳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬
‫د( اﻃﻔﺎل ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ت ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻌﻠّﻢ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻲ را ﺷﺮوع ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -1‬ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﻣﺬﻛﻮر در ﻓﻮق را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و راﻫﻬﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از اﻳﺠﺎد‬
‫ﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ در ﻛﻼس را ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪.‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------‬‬

‫‪86‬‬
 ‫‪----------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------‬‬
‫ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ ﻧﻈﺮات ﺧﻮد را ﻧﻮﺷﺘﻴﺪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﮔﺮوه راﺟﻊ ﺑﻪ راه ﺣﻠﻬﺎي ﺧﻮد ﻣﺸﻮرت ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﻫﻨﮕﺎم ﭘﺎﻳﺎن ﻳﻚ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺗﺎ ﺷﺮوع ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺑﻌﺪي رخ دﻫﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ‬
‫ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ از ﺳﺮود اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد زﻳﺮا ﺳﺮود ﺧﻮاﻧﺪن از ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدن و‬
‫ﻳﺎ ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﮕﻲ اﻃﻔﺎل ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮود ﺧﻮاﻧﺪن ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ راه ﺧﻮﺑﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل از ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎﻳﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺟﺎﻟﺐ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﻟﺬّت ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬ﻓﻲ اﻟﻤﺜﻞ‪ :‬ﻫﺮﮔﺎه وﻗﺖ ﻧﻈﺎﻓﺖ و ﻣﺮﺗّﺐ ﻛﺮدن ﻛﻼس اﺳﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫اﻳﻦ ﺳﺮود را ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺗﻤﻴﺰي‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻤــﻴﺰي ﭼــﻪ ﺧــﻮﺑﻪ‬
‫ﺗﻤﻴﺰي‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﺮ ﭼﻴﺰ در ﺟﺎي ﺧـﻮد‬
‫ﺗﻤﻴﺰي‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮﻳـﻴﻢ ﻣﻲ روﻳـﻴﻢ‬
‫ﺗﻤﻴﺰي‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻴﻢ آواي ﺧـﻮد‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺸﻢ‪:‬‬
‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬
‫»اس اﺳﺎس ﺳﻴﺌﺎت ﻧﺎداﻧﻲ و ﺟﻬﺎﻟﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻟﻬﺬا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﺳﺒﺎب ﺑﺼﻴﺮت و داﻧﺎﻳﻲ ﺗﺸﺒﺚ‬
‫ﻧﻤﻮد و ﺗﻌﻠﻴﻢ اﺧﻼق ﻛﺮد و روﺷﻨﻲ ﺑﻪ آﻓﺎق داد ﺗﺎ در دﺑﺴﺘﺎن اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﺨﻠّﻖ ﺑﻪ اﺧﻼق‬
‫روﺣﺎﻧﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﻳﻘﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺟﺤﻴﻢ وﺳﻌﻴﺮي ﺑﺪﺗﺮ از ﺧﻠﻖ و ﺧﻮي ﺳﻘﻴﻢ ﻧﻪ و ﻫﻴﭻ‬
‫)‪(3‬‬ ‫ﺟﻬﻨّﻢ و ﻋﺬاﺑﻲ ﻛﺜﻴﻒ ﺗﺮ از ﺻﻔﺎت‪ ‬ﻣﻮﺟﺐِ ﻋﺘﺎب ﻧﻴﺴﺖ«‬
‫ا‪‬ﻋﻤﺎل ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ روﺣﺎﻧﻲ اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮي ﺷﺪﻳﺪ را ﻛﻪ در آن ﻣﺮﺗّﺐ از ﺳﺮزﻧﺶ و ﻣﺠﺎزات‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ ﺑﺮد‪ .‬از ﻫﻤﺎن روز او‪‬ل ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺐ اﻟﻬﻲ را در ﻗﻠﻮب اﻃﻔﺎل اﻟﻘﺎ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻋﺸﻘﻲ‬
‫ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد رﻓﺘﺎر ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه در ﻫﺮ ﻳﻚ از ﭘﻴﺮوان ﺟﺎﻧﻔﺸﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس اﺷﺘﻴﺎق‬
‫اﻃﻔﺎل ﺑﻪ زﻳﺴﺘﻦ ﻃﺒﻖ اواﻣﺮ روﺣﺎﻧﻲ روز ﺑﻪ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻲ ﺗﻮان از داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت‬
‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣ‪‬ﺜَﻞ اﻋﻼي ﺣﻴﺎت ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان راﻫﻨﻤﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد‪.‬‬
‫ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺘﻬﺎ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﻪ آﻧﺎن‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ اﻃﻔﺎل آن ﻃﻮر ﻛﻪ‬
‫اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ رود رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻧﻈﺮﻳﺎت زﻳﺮ در ﺣﻔﻆ ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻼس ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫روزﻫﺎي او‪‬ﻟﻴﻪ ﻛﻼس از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ روزﻫﺎي ﺳﺎل اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻓﻀﺎﻳﻲ از ﻧﻈﻢ و اﺣﺘﺮام در آن روزﻫﺎ اﻳﺠﺎد‬
‫ﺷﻮد در ﺗﻤﺎم ﺳﺎل اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻬﻢ رﻓﺘﺎري‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻓﻀﺎﻳﻲ را‬
‫اﻳﺠﺎد ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻧﺤﻮة ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و اﺟﺮاي آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻌﻠّﻢ‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺰاﺋﻲ دارد‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﻃﻊ و ﭘﻴﮕﻴﺮ و در‬
‫ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺻﻤﻴﻤﻲ و ﺑﺴﻴﺎر رﺋﻮف ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪87‬‬
‫ﺑﺮاي ﺷﺮوع‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻬﻢ رﻓﺘﺎري را اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﺎﻳﺪ‪) .‬ﻧﺒﺎﻳﺪ در آن واﺣﺪ ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ و ﻳﺎ‬
‫ﭼﻬﺎر ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﺷﺪ( اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺎ زﺑﺎﻧﻲ ﺳﺎده ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻠّﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻣﻮاﻇﺐ رﻓﺘﺎر ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻤﻜﻲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻨﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ »اﻃﻔﺎل ﻧﺒﺎﻳﺪ دﻋﻮا ﻛﻨﻨﺪ« ﻳﺎ »ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻮﺑﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻨﺪ« ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ درك اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ اﻓﺮاد ﮔﺮوه ﻣﺸﻮرت ﻛﻨﻴﺪ و ﭼﻬﺎر ﻗﺎﻧﻮن را ﺑﻪ ﻟﻴﺴﺖ‬
‫زﻳﺮ اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬
‫اﻃﻔﺎل‪:‬‬
‫اﻟﻒ( ﻧﺒﺎﻳﺪ دﻋﻮا ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ب( ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﮔﻮش دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ج( ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ادب ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﻮﺑﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺧﻮد راﻛﺎﻣﻞ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( ‪------------------------------------‬‬
‫و( ‪------------------------------------‬‬
‫ز( ‪------------------------------------‬‬
‫ح( ‪------------------------------------‬‬
‫وﻗﺘﻲ اﻃﻔﺎل اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را ﺑﺨﻮﺑﻲ ﺟﺬب ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ دﻳﮕﺮي را ﻣﻌﺮّﻓﻲ ﻛﻨﺪ و‬
‫ﻫﻤﻮاره ﺑﻴﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدي را درآنِ واﺣﺪ اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻃﻔﻞ ﻣﺴﺘﻤﺮاً ﺑﺪرﻓﺘﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﺮق اﺻﻼح او ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ‪ .‬ﻏﺎﻟﺒﺎً ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻌﻠّﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﻲ دﻫﺪ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ آن اﺳﺖ‬
‫ﻛﻪ راه ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ در ﺣﻞ ﻣﺸﻜﻞ ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك زﻳﺮ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آورﻳﻢ‪:‬‬
‫»ﻣﺎدر اﮔﺮ ازﻃﻔﻞ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻤﺪوﺣﻲ ﺑﻴﻨﺪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻛﻨﺪ و ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺗﺴﺮﻳﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻃﻔﻞ‬
‫ﻛﻨﺪ و اﮔﺮ ادﻧﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻲ ﻗﺎﻋﺪه ﺻﺪور ﻳﺎﺑﺪ ﻃﻔﻞ را ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻛﻨﺪ و ﻋﺘﺎب ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﻪ‬
‫وﺳﺎﺋﻂ ﻣﻌﻘﻮﻟﻪ ﺣﺘﻲ زﺟﺮ ﻟﺴﺎﻧﻲ ﺟﺰﺋﻲ اﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺠﺮي دارد وﻟﻲ ﺿﺮب و ﺷﺘﻢ اﺑﺪاً‬
‫ﺟﺎﺋﺰ ﻧﻴﺴﺖ زﻳﺮا ﺑﻜﻠﻲ اﺧﻼق اﻃﻔﺎل از ﺿﺮب وﺷﺘﻢ ﻣﺬﻣﻮم ﮔﺮدﻧﺪ«‬
‫)‪(4‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻔﺘﻢ‪:‬‬
‫ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و ﺻﻤﻴﻤﻴ‪‬ﺖ‬
‫ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﻃﻔﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻋﻮاﻃﻒ او را ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼً اﻳﻦ‬
‫دوﺟﻤﻠﻪ را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪:‬‬
‫ﻣﺮﻳﻢ! آرام ﺑﻨﺸﻴﻦ و ﺑﺎ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﺗﻜﺮار ﻛﻦ‪.‬‬
‫ﻣﺮﻳﻢ‪ ،‬ﻋﺰﻳﺰم‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﺗﻜﺮار ﻛﻦ‪.‬‬
‫در ﺟﻤﻠﻪ دو‪‬م واﺿﺤﺎً از ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻼﻳﻢ ﺗﺮي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻠﻤﻪ )ﻋﺰﻳﺰم(‬
‫ﺑﺎ ﻋﺪم ﺧﻠﻮص و اﺣﺴﺎس ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎن ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ در درﺟﺔ او‪‬ل ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﻴﺰان ﺧﻠﻮص ﻣﻌﻠّﻢ اﺳﺖ و‬
‫‪88‬‬
‫ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت‪ ،‬ﻟﺤﻦ ﻳﺎ ﺣﺮﻛﺎت اﺑﺮاز ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ اﻃﻔﺎل و ﻳﺎ در ﻣﻮرد آﻧﺎن اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه دﻳﺪﮔﺎه ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺜﻼً اﺣﺴﺎس ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ او را ﻧﺎدان‬
‫و ﺑﺪ رﻓﺘﺎر ﺻﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻴﺴﺖ؟ آﻳﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟ آﻳﺎ اﺣﺴﺎس ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟ آﻳﺎ اﺣﺴﺎس‬
‫ﻋﻄﻮﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ؟ و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻮدﻛﻲ دﻗﻴﻖ و داراي ﺣﺲ‪ ‬ﻫﻤﻜﺎري اﺳﺖ‪ ،‬در ﻗﻠﺐ‬
‫ﺧﻮد ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ دارﻳﺪ؟‬
‫ﺣﺎﻻ ﻛﻠﻤﺎت زﻳﺮ را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و ﻣﺸﺨّﺺ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﺪام ﻳﻚ از اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ‬
‫ﺧﻄﺎب ﺑﻪ اﻃﻔﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻛﺪاﻣﻴﻚ را ﻣﻜﺮراً ﻣﻲ ﺷﻨﻮﻳﺪ؟‬
‫ﺷﻴﻄﻮن‬ ‫زﻳﺎدي‬ ‫ﻳﺎر و ﻳﺎور‬ ‫ﻧﺎدان‬
‫ﺑﻲ ارزش‬ ‫ﺷﺮﻳﻒ‬ ‫دﻗﻴﻖ‬ ‫ﺧﻮدﺧﻮاه‬
‫زﻳﺒﺎ‬ ‫ارزﺷﻤﻨﺪ‬ ‫ﺧﻨﮓ‬ ‫ﺷﺎد وﻣﺴﺮور‬
‫ﺑﺎﻫﻮش‬ ‫ﻧﻔﺮت اﻧﮕﻴﺰ‬ ‫ﺑﺪ رﻓﺘﺎر‬ ‫ﻣﻄﻴﻊ‬
‫ﻣﺸﻜﻞ ﺳﺎز‬ ‫آﻗﺎ‬ ‫ﺧﺎﻧﻢ‬

‫در دﻧﻴﺎي اﻣﺮوز دو ﻧﻈﺮﻳﻪ اﻓﺮاﻃﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻠّﻤﻲ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ از ﻫﺮ دو اﺟﺘﻨﺎب ﻛﻨﺪ‪ :‬ﻧﻈﺮﻳﺎت‬
‫ﺳﻨّﺘﻲِ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﺠﺎزات‪ ‬ﺧﺸـﻮﻧﺖ آﻣﻴﺰ و اﻧﻀﺒﺎط ﺧﺸﻚ و ﺷﺪﻳﺪ ﻃﻔﻞ ﻛﻪ در ﺑﺴﻴﺎري از ﺟﺎﻫﺎ ﻫﻨﻮز اﺟﺮاء‬
‫ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ و ﺧﺸﻦ‪ ،‬ﺗﻌـﺪاد روز اﻓﺰوﻧﻲ از ﻣﺮدم ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل اﺟﺎزه‬
‫ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻴﻞ ﺧﻮد رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ آزادي ﻣﻄﻠﻖ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ .‬وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻬﺎﻳﻲ آن اﺳﺖ ﻛﻪ روش‬
‫ﻣﺘﻌﺎدﻟﻲ را ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﭘﺮورش ﺷﺨﺼﻴﺖ روﺣﺎﻧﻲ ﻃﻔﻞ در ﻛﻤﺎل ﻋﺸﻖ و ﺻﺒﺮ و ﺣﻜﻤﺖ ﻛﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻼوه ﺑﺮ دروﺳﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮدان از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﻓﺮا ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺑﺮﺧﻲ وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ‬
‫در اﺧﺘﻴﺎر دارد در ﺑﻬﺒﻮد رﻓﺘﺎر اﻃﻔﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﺪ‪:‬‬
‫ﻣﺸﻮرت ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻤﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻛﻤﻚ و ﻣﺴﺎﻋﺪت دارد‪ ،‬وﻗﺖ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ ﺻﺮف ﻛﻨﺪ و ﺑﺎ او ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﭘﺮدازد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در اوﻗﺎت ﻣﺸﻮرت ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و در ﻋﻴﻦ‬
‫ﺣﺎل ﻗﺎﻃﻊ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﺑﺪاً از او آﺛﺎر ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ و ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﮕﻲ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺸﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺧﻮد راﺟﻊ ﺑﻪ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻛﻪ در ﺣﻴﻦ ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ ﻃﻔﻞ و ﻳﺎ ﮔﺮوﻫﻲ از اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﭘﺮدازﻳﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﻌﻠّﻢ ﻃﺒﻖ ﻧﺼﺎﻳﺢ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻣﺮﺗﺒﺎً رﻓﺘﺎر ﻧﻴﻚ اﻃﻔﺎل را ﻣﺪح و ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻛﻨﺪ‪،‬‬
‫اﻃﻔﺎل ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻋﺪم ﺗﺸﻮﻳﻖ در ﻫﺮ زﻣﺎن ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﻋﺪم رﺿﺎﻳﺖ ﻣﻌﻠّﻢ از ﺑﻌﻀﻲ از رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫آﻧﺎن اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ وﺳﻴﻠﺔ ﺑﺴﻴﺎر ﻇﺮﻳﻒ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﺆﺛّﺮي ﺑﺮاي ﺗﻨﺒﻴﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﻃﻔﻠﻲ‪ ،‬ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﺸﻮرت‪ ،‬رﻓﺘﺎر ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اش را دوﺑﺎره ﺗﻜﺮارﻛﻨﺪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ ﺧﻮد را‬
‫از ﭼﻨﻴﻦ رﻓﺘﺎري ﺻﺮﻳﺤﺎً ﺑﻴﺎن ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺎﻃﻊ و درﻛﻤﺎل ادب و اﺣﺘﺮام اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺮاي ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ آﻣﻴﺰ ﻣﻌﻠّﻢ ﻋﺎدت ﻛﺮده اﺳﺖ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺘﻲ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪89‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺸﺘﻢ‪:‬‬
‫ﭘﺎداش و ﺗﺸﻮﻳﻖ‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺟﺮاي ﻧﺼﺎﻳﺢ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻃﺮق ﻣﺪح و ﺳﺘﺎﻳﺶ و اﻳﺠﺎد ﺳﺮور در ﻗﻠﺐ‬
‫ﻃﻔﻞ‪ ،‬ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫از اﻃﻔﺎل ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﻫﻤﺔ اوﻗﺎت ﺧﻮش رﻓﺘﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﺧﻮش رﻓﺘﺎري ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ آﻧﺎن را ﺗﺤﺴﻴﻦ و ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﭘﺎداش دﻫﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺎداش ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﺎدي ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﻣﻴﻮه‪ .‬وﻟﻲ اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت ﭘﺎداش ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺒﺎرت از‬
‫اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻔﻞ اﺟﺎزه داده ﺷﻮد ﺗﺎ وﻗﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي را ﺻﺮف ﻛﺎري ﻛﻨﺪ ﻛﻪ دوﺳﺖ دارد‪.‬‬
‫ﺳﺆاﻻت زﻳﺮ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ دﻫﻴﺪ؟‬
‫‪ -1‬در ﻛﻼﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺪرﻓﺘﺎري اﻃﻔﺎل ﺳﻜﻮت ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﭼﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ؟ ‪--------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -2‬در ﻛﻼﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﺧﻮب رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ؟ ‪---------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -3‬اﮔﺮ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺧﻮب ﻋﻤﻞ ﻛﺮدﻧﺪ ﺑﺎ وﺟﻮدي ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ آﻧﻬﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﻛﺎري ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ؟ ‪-------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎﻳﻲ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ دوﺳﺖ دارﻧﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ و ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺎداش از آﻧﻬﺎ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد‪ .‬اﮔﺮ ﻋﻠّﺖ دادن ﭘﺎداش ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﻣﺜﻼً اﮔﺮ ﺑﻴﺎن ﺷﻮد‬
‫»ﻣﺮﺟﺎن اﻣﺮوز اوراق را ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ زﻳﺮا ﺑﺎ ﻫﻤﻜﻼﺳﻴﻬﺎﻳﺶ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺆد‪‬ﺑﺎﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ «.‬ﺗﺄﺛﻴﺮاﺗﺶ‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ از او ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ اوراق را ﺗﻮزﻳﻊ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻛﻨﺎرﻣﻌﻠّﻢ‪.‬‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻮع ﺑﺎزي‪.‬‬
‫‪-------------------------------------‬‬
‫‪-------------------------------------‬‬
‫‪-------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻬﻢ‪:‬‬
‫ﻣﺠﺎزات و ﺗﻨﺒﻴﻪ‬
‫در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮارد ﺷﺎﻳﺪ ﺿﺮوري ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺮﺧﻮرد ﻗﺎﻃﻊ ﺗﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و از ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺻﺮﻳﺢ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻛﻨﺪ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻫﺎ‪ :‬ﻣﺤﺮوﻣﻴ‪‬ﺖ ﻃﻔﻞ از رﻧﮓ ﻛﺮدن‪ ،‬و ﻳﺎ ﻣﺤﺮوﻣﻴ‪‬ﺖ از ﺷﺮﻛﺖ در ﺑﺎزي ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ‬
‫‪90‬‬
‫دﻗﻴﻘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻧﻮع ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺳﻪ ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ را ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺪ‪‬ﻧﻈﺮ داﺷﺖ‪ :‬او‪‬ل اﻳﻨﻜﻪ ﻃﻔﻞ ﺑﺎﻳﺪ دﻗﻴﻘﺎً ﺑﺪاﻧﺪ ﻛﻪ‬
‫ﻋﻠّﺖ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﭼﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﺪ و ﺑﮕﻮﻳﺪ‪» :‬ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ را اﻧﺠﺎم دادي ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻨﭻ‬
‫دﻗﻴﻘﻪ از ﺑﺎزي ﻣﺤﺮوم ﺷﻮي«‪ .‬ﻧﻜﺘﻪ دو‪‬م اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺠﺎزات ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻞ ﻧﺎدرﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد‬
‫زﻳﺮا ﻃﻔﻞ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﻲ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻜﺘﻪ ﺳﻮ‪‬م اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻛﻮﭼﻚ و ﻣﻌﻘﻮل ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺜﻼً اﻳﻦ ﺑﻲ ﻣﻌﻨﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﮔﺮ ﻃﻔﻠﻲ را ﺑﺮاي ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺎم از ﺑﺎزي ﻣﺤﺮوم ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﮔﺮوه‪ ،‬راﺟﻊ ﺑﻪ ﻧﻜﺘﻪ اﺧﻴﺮ ﻣﺸﻮرت ﻛﻨﻴﺪ ﻟﻴﺴﺘﻲ از اﻧﻮاع ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ وﻟﻴﺴﺖ دﻳﮕﺮي‬
‫ازﻣﺠﺎزاﺗﻬﺎي ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ درﻳﻚ ﻛﻼس ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺠﺎزاﺗﻬﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ‪:‬‬
‫‪------------------------------------- -1‬‬
‫‪------------------------------------- -2‬‬
‫‪------------------------------------- -3‬‬
‫‪------------------------------------- -4‬‬
‫‪------------------------------------- -5‬‬
‫ﻣﺠﺎزاﺗﻬﺎي ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ‪:‬‬
‫‪------------------------------------- -1‬‬
‫‪------------------------------------- -2‬‬
‫‪------------------------------------- -3‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دﻫﻢ‪:‬‬
‫ﻫﻤﻜﺎري و ﺗﻌﺎون‬
‫زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي رﻧﮓ آﻣﻴﺰي اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻤﺘﺎزي را‬
‫ﻛﻪ ﻳﻚ ﺑﻬﺎﻳﻲ را از دﻳﮕﺮان ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ زﻣﺎن ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺻﻔﺎﺗﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺒﺮ‪،‬‬
‫ﻧﻈﻢ‪ ،‬اﻧﻈﺒﺎط‪ ،‬ﻫﻤﻜﺎري و ﺣﺲ ﻣﺸﺎرﻛﺖ را ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬اﻃﻔﺎل ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﻤﺎﻳﻞ زﻳﺎدي ﺑﻪ رﻧﮓ آﻣﻴﺰي دارﻧﺪ ﺑﺎ‬
‫وﺟﻮد اﻳﻦ اﮔﺮ ﻣﻌﻠّﻢ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﻛﻼس را ﺧﻮب اداره ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺑﻲ ﻧﻈﻤﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﻋﻤﻮﻣﺎً‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ در ﺟﻠﺴﺔ او‪‬ل ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺖ ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ او‪‬ل‪ ،‬ﺑﺮاي اﻃﻔﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺻﻔﺎت ﺻﺒﺮ‪ ،‬ﻫﻤﻜﺎري و ادب و اﺣﺘﺮام دارﻧﺪ‪ ،‬ﺟﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ‬
‫ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ را ﻫ‪‬ﻞ ﻣﻲ دﻫﺪ‪ ،‬ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲ زﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﮔﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻔﻞ روز‬
‫ﺑﻌﺪ از ﺧﻮد ﺻﺒﺮ و ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﻧﺸﺎن داد‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﺻﺖ را ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺷﻤﺎرد و ﺑﺮاي اﻳﻦ رﻓﺘﺎر ﺧﻮب ﺑﻪ او‬
‫ﭘﺎداش دﻫﺪ‪.‬‬

‫‪91‬‬
‫در وﻗﺖ ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﺪادﻫﺎي رﻧﮕﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ از ﻫﻤﻴﻦ اﺻﻮل ﭘﻴﺮوي ﻛﻨﺪ‪ .‬در ﺟﻠﺴﺎت او‪‬ل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫اﻃﻔﺎل اﺟﺎزه داد ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ را از ﺟﻌﺒﻪ اي ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ در دﺳﺖ دارد اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ‬
‫دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺪاد ﻗﺒﻠﻲ را ﭘﺲ ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﻣﺪاد دﻳﮕﺮي را ﺑﺮدارﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺤﻮ اﻃﻔﺎل ﻋﺎدت ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ اي را ﻛﻪ ﻻزم دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮدارﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ‬
‫ﺟﻠﺴﻪ وﻗﺘﻲ اﻃﻔﺎل ﻣﺮﺗّﺐ و ﻣﻨﻈّﻢ ﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎ را ﺟﺎﻳﻲ در وﺳﻂ ﻛﻼس ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬اﮔﺮ‬
‫اﻃﻔﺎل ﻋﺎدت ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ از ﻳﻚ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ درآنِ واﺣﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬اﻧﻀﺒﺎط و اﺣﺴﺎس ﻫﻤﻜﺎري‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮي را ﺑﻪ دﺳﺖ آورده اﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺷﺮوع ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺪاد ﺑﺮدارﻧﺪ و ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده ﺧﻮد ﻧﮕﻪ‬
‫دارﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ روش ﺗﻮزﻳﻊ ﻳﻚ ﻣﺪادرﻧﮕﻲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﺑﺎز ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ﺳﺆاﻻت‪:‬‬
‫‪ -1‬ﭼﻬﺎر ﺻﻔﺘﻲ را ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺣﻴﻦ رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺎم ﺑﺒﺮﻳﺪ‪.‬‬
‫‪-------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪2‬ـ در ﺟﻠﺴﺎت او‪‬ل ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺆول ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﭼﺮا؟‬
‫‪-------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ -3‬ﻣﻌﻠّﻢ ﭼﻄﻮر ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻃﻔﺎل دراﻧﻀﺒﺎط وﻫﻤﻜﺎري ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺮده اﻧﺪ ؟‬
‫‪--------------------------------------------------------------------‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎزدﻫﻢ‪:‬‬
‫ﺗﻤﺮﻳﻨﻬﺎ‬
‫در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺳﻮاﻻت وﺗﻤﺮﻳﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻧﻀﺒﺎط ورﻓﺘﺎر اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ راﺟﻊ‬
‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻨﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ و راﺟﻊ ﺑﻪ ﻫﺮﻳﻚ ﺑﺎ راﻫﻨﻤﺎ و ﮔﺮوه ﺧﻮد ﻣﺸﻮرت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ -1‬ﺣﻤﻴﺪ و ﻧﻮﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺮﻳﻊ ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ وﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺎزي ﻛﺮده‪ ،‬ﺧﻴﻠﻲ ﺷﻠﻮغ ﻣﻲ‬
‫ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻨﻜﺎر‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﺸﺎﻧﻪ آن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ‪:‬‬
‫ب ( آﻧﻬﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ( اﻳﻦ اﻃﻔﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻴﻄﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ه( ﻣﻌﻠّﻢ ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ج( درﺳﻬﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫د ( درﺳﻬﺎ آﻧﻘﺪر آﺳﺎن ﻳﺎﻛﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺴﺎﻟﺖ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ -2‬ﮔﻴﺘﺎ ﻫﻴﭻ ﮔﺎه ﺑﻪ ﺳﺆاﻟﻬﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ و ﺧﻴﻠﻲ از ﻣﻮﺿﻮع درس دور اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻠّﺖ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‬
‫اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‪:‬‬
‫ب( او ﺷﺎﻳﺪ ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ ( دﺧﺘﺮ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺑﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫د( درﺳﻬﺎ ﺧﻴﻠﻲ آﺳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ج( درﺳﻬﺎ ﺑﺮاﻳﺶ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫و( ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ه ( ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﻧﺪارد‪.‬‬

‫‪92‬‬
‫‪ -3‬ﭘﻨﺞ دﻗﻴﻘﻪ ﭘﺲ از آﻏﺎز ﻛﻼس‪ ،‬اﻃﻔﺎل ﻧﺎآرام ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و ﺗﻮﺟ‪‬ﻬﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻧﺪارﻧﺪ ﻋﻠّﺖ آن ﻣﻤﻜﻦ‬
‫اﺳﺖ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‪:‬‬
‫ب( آﻧﻬﺎﺧﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ ( ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﺑﺪ رﻓﺘﺎر ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫د( درس ﺧﻴﻠﻲ آﺳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ج( ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدن ﻋﻼﻗﻪ ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬
‫ه ( ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻋﻼﻗﻪ اي ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲ دﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﻧﺎﺻﺮ ﺑﻌﺪ از ‪ 15‬دﻗﻴﻘﻪ ﻛﺎر در ﻛﻼس‪ ،‬دوﺳﺘﺶ اﺣﻤﺪ را اذﻳ‪‬ﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﻋﻠّﺖ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‪:‬‬
‫ب( اوﺧﻴﻠﻲ ﻧﺎ آرام اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ ( ﻧﺎﺻﺮ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺰاﺣﻢ ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل اﺳﺖ‪.‬‬
‫د( اوﻣﻌﻠّﻤﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪارد‪.‬‬ ‫ج( او ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ه ( ﺑﻪ اﻳﻦ درس ﻋﻼﻗﻪ ﻧﺪارد‪.‬‬
‫و( ﻧﺎﺻﺮاﺣﺘﻴﺎج دارد ﻛﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﺗﻤﺮﻛﺰش را ﺑﺮﺗﻜﻠﻴﻒ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ – 5‬ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ﭼﻬﺎرﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﻛﻪ اراﺋﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﭼﺎره اي ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ؟‬
‫ﻣﻮرد او‪‬ل‪------------------------------------ :‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫ﻣﻮرد دو‪‬م‪------------------------------------ :‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫ﻣﻮرد ﺳﻮ‪‬م‪------------------------------------ :‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫ﻣﻮرد ﭼﻬﺎرم‪----------------------------------- :‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------‬‬
‫‪6‬ـ ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺸﺨﻴﺺ دﻫﻴﺪ ﻃﻔﻠﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان را اذﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺷﻴﻄﻨﺖ اﺳﺖ ﻳﺎ‬
‫ﺧﺴﺘﮕﻲ او؟ ‪-------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ 7‬ـ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﻃﻔﻞ ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺗﻜﻠﻴﻔﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ او داده اﻳﻢ ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ ؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ 8‬ـ اﮔﺮ ﻣﻌﻠّﻢ ﺻﺒﺮش ﺗﻤﺎم ﺷﻮد و ﺑﺎ اﻃﻔﺎل ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ‪:‬‬
‫ب( ﻣﻌﻠّﻢ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ ( اﻃﻔﺎل ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪93‬‬
 ‫د ( ﻣﻌﻠّﻢ ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ج ( ﻣﻌﻠّﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﻃﻔﺎل را درك ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫و ( اﻃﻔﺎل ﺑﺪ رﻓﺘﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ه ( ﻣﻌﻠّﻢ ﺧﻮد را ازﻗﺒﻞ ﺑﺮاي ﻛﻼس آﻣﺎده ﻧﻜﺮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ز ( ﻣﻌﻠّﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل درس ﺑﺪﻫﺪ‪.‬‬
‫ح( ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ واﻟﺪﻳﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن را ادب ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪9‬ـ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻌﻠّﻢ از دﺳﺖ ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﻛﻨﺪ؟‬
‫ب ( ﻓﻘﻂ اﻃﻔﺎل ﺧﻮب را ﻗﺒﻮل ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ ( از درس دادن دﺳﺖ ﺑﻜﺸﺪ‪.‬‬
‫د( ﺳﻌﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ رﻓﺘﺎراﻃﻔﺎل را درك ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ج ( ﻗﺒﻞ از ﻫﺮﺟﻠﺴﻪ دﻋﺎ ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪.‬‬
‫‪10‬ـ در آﻏﺎز ﺑﺎزﻳﻬﺎ »ﺳﺤﺮ« ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺟﻴﻎ زدن و ﻫ‪‬ﻞ دادن دﻳﮕﺮان ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻔﺮ او‪‬ل ﺑﺎﺷﺪ‬
‫اﻳﻦ رﻓﺘﺎر ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺗﻤﺎﻳﻞ او ﺑﻪ ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫ب ( رﻳﺎﺳﺖ ﻃﻠﺒﻲ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ ( ﺻﺒﺮ‪.‬‬
‫د ( ﻫﻤﻜﺎري و ﺗﻌﺎون‪.‬‬ ‫ج ( ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮد را ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪.‬‬
‫‪11‬ـ درﻣﻮرد ﺳﺤﺮ ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ ( ﺑﻪ ﺳﺤﺮ اﺟﺎزه دﻫﺪ ﻧﻔﺮ او‪‬ل ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﻛﺖ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ب ( ﻧﮕﺬارد او در اﻳﻦ ﺑﺎزي ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﺪ اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ در ﺑﺎزي ﺑﻌﺪي ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ‬
‫ﺟﻴﻎ و داد ﻛﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﻘﻴﺔ را ﻫ‪‬ﻞ دﻫﺪ‪.‬‬
‫ج( ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎل ﺻﺒﻮر و ﻣﺘﺤﻤ‪‬ﻞ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺳﻤﻴﺮا او‪‬ل ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد زﻳﺮا ﺧﻴﻠﻲ ﺻﺒﻮر‬
‫وﻣﺘﺤﻤﻞ اﺳﺖ و ﺑﻌﺪ اﮔﺮ ﺳﺤﺮ ﻫﻢ آرام ﺷﺪ و ﺻﺒﺮ ﻛﺮد او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻮ‪‬ﻣﻴﻦ و ﻳﺎ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﻧﻔﺮ در ﺑﺎزي‬
‫ﺷﺮﻛﺖ دﻫﺪ‪.‬‬
‫د( ﺑﮕﺬارد او او‪‬ﻟﻴﻦ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺟﻴﻎ و داد ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮد را ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ 12‬ـ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻛﺪام اﺳﺖ ؟‬
‫اﻟﻒ( ﻣﻌﻠّﻢ در ﻛﻨﺎري ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﺪ و ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻧﺰد او ﻣﻲ روﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎي رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﺷﺪه را ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻢ‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ و ﻳﺎ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎ را ﻋﻮض ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ب( ﻣﻌـﻠّﻢ ﻣـﻴﺎن اﻃـﻔﺎل راه ﻣﻲ رود و ﻣﺪادﻫﺎي رﻧﮕﻲ را ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ آﻧﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ و ﻫﻤﻜﺎري‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ج( ﻣﻌﻠّﻢ اﻃﻔﺎل را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد رﻫﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺸﻐﻮل رﻧﮓ آﻣﻴﺰي ﺷﻮﻧﺪ و ﺧﻮدش ﻧﺰد دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻪ‬
‫ﺑﻴﺮون ﻣﻲ رود و ﻣﺸﻐﻮل ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪94‬‬
‫‪13‬ـ ﻣﻌﻠّﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎ را وﺳﻂ ﻣﻴﺰ ﻣﻲ ﮔﺬارد‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري ازﻣﺪاد ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﻌﻀﻲ از اﻃﻔﺎل ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻴﺶ از ﻳﻚ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ را ﺑﺮدارﻧﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت‬
‫ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﺑﻜﻨﺪ؟‬
‫اﻟﻒ( ﻳﻜﻲ از اﻃﻔﺎﻟﻲ را ﻛﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﺪ و ﺗﻤﺎم ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎ را ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﺪ و او‬
‫را ﻣﺴﺆول ﺗﻮزﻳﻊ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ب( ﻫﻤﻪ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎي اﺿﺎﻓﻲ را ﺑﺮدارد و ﻳﻚ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻃﻔﺎل ﺑﺪﻫﺪ و اوراق رﻧﮓ‬
‫آﻣﻴﺰي را از اﻃﻔﺎل ﺧﻮدﺧﻮاه ﺑﮕﻴﺮد ﺗﺎ ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ از رﻧﮓ ﻛﺮدن ﻣﺤﺮوم ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ج( ﺗﻤﺎم ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎ و اوراق رﻧﮓ آﻣﻴﺰي را ﺟﻤﻊ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﻪ را از رﻧﮓ ﻛﺮدن ﻣﺤﺮوم ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫د( ﭼﻮن ﺑﻌﻀﻲ اﻃﻔﺎل ﺑﻴﺶ از اﻧﺪازه ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻘﻴ‪‬ﻪ ﻣﺪادي ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﺪاد‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﻴﺎورد‪.‬‬
‫ه( از ﻫﻤﻪ اﻃﻔﺎل ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻣﺪاد رﻧﮕﻲ ﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ در وﺳﻂ ﻣﻴﺰ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮد را ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ دوازدﻫﻢ‪:‬‬
‫دﻓﺘﺮِ ﺛﺒﺖ‬
‫ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﻛﻼﺳﻬﺎي ﻣﺎ ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدي ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻣﻌﻠّﻢ و روش وي در اﺟﺮاي ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ اﺳﺒﺎﺑﻲ در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ وي ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ در ﻛﻼس‬
‫ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد و ﺗﺮﻗّﻲ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﺎﮔﺮدان را ﭘﻴﮕﻴﺮي ﻛﻨﺪ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ دﻓﺘﺮ ﺛﺒﺖ‬
‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺤﺚ دراﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫اﻧﻴﺴﺎ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻤﻲ ﺑﻬﺎﻳﻲ از ﻣﻨﻄﻘﻪ اي روﺳﺘﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛــﻪ ﻣﺎﻳـﻞ اﺳﺖ ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل را اداره ﻧـﻤﺎﻳـﺪ‪ .‬او‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ اﻃﻔﺎل ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺴﺐ ﻛﻤﺎﻻت روﺣﺎﻧﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺒﺪ‪‬ل ﺑﻪ ﺟﻨّﺘﻲ از ﺣﺐ و وﻓﺎق ﮔﺮدد‪ .‬او‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل دروﺳﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻧﻤﻮده‪ ،‬ﻓﺮاﮔﻴﺮﻧﺪ اﻣ‪‬ﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻫﺴﺖ‬
‫ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ زود و ﺑﻌﻀﻲ دﻳﺮﺗﺮ ﻓﺮا ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﺗﺼﻤﻴﻢ دارد ﻳﻚ دﻓﺘﺮ ﺛﺒﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫ﺷﺎﮔﺮدان را ﭘﻲ ﮔﻴﺮي ﻛﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬
‫در اﺑﺘﺪا اﻧﻴﺴﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻣﻄﻠﻊ ﺳﺎﺧﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ‪ ،‬ﺻﺒﺢ روزﻫﺎي ﺟﻤﻌﻪ‪ ،‬ﻳﻚ ﻛﻼس اﻃﻔﺎل ﺗﺸﻜﻴﻞ‬
‫دﻫﺪ‪ .‬در ﺗﺎرﻳﺦ او‪‬ل ﻣﻬﺮ اﻳﻦ اﻃﻔﺎل در ﻛﻼس او ﺛﺒﺖ ﻧﺎم ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪:‬‬
‫‪5‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫اﻧﻴﺲ‬ ‫‪ 5‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻣﻴﻨﺎ‬
‫‪ 5‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫اﻓﺸﻴﻦ‬ ‫‪ 5‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻓﺮاﻧﻚ‬
‫‪ 5‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﺣﺴﻴﻦ‬ ‫‪ 6‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻣﻬﺮان‬
‫‪ 6‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫آرام‬ ‫‪ 6‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻃﺎﻫﺮه‬
‫‪ 5‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻓﺮﻳﺒﺎ‬ ‫‪ 6‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ‬

‫‪95‬‬
 ‫‪ 5‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﮔﻴﺘﻲ‬ ‫‪ 6‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫زﻫﺮا‬
‫‪ 6‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﺷﻬﺮام‬ ‫‪ 6‬ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﭘﻮﻳﺎ‬
‫ﺑﺮاي ﺛﺒﺖ‪ ‬ﻧﺎم آﻧﺎن اﻧﻴﺴﺎ ﻓﺮم ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ و ﻧﺎم و ﺳﻦّ ﻫﺮ ﻛﺪام را در آن ﺛﺒﺖ ﻧﻤﻮد‬
‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در آﺧﺮ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫اﻧﻴﺴﺎ او‪‬ﻟﻴﻦ ﻛﻼس ﺧﻮد را در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 6‬ﻣﻬﺮ ﻣﺎه آﻏﺎز ﻧﻤﻮد و از اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﻨﺎ و ﻓﺮاﻧﻚ و ﻃﺎﻫﺮه و ﻣﺮﻳﻢ و‬
‫زﻫﺮا و ﺣﺴﻴﻦ و ﮔﻴﺘﻲ و ﺷﻬﺮام او‪‬ﻟﻴﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را ﺣﻔﻆ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎد و ﻣﺴﺮور ﺑﻮد‪ .‬اﻧﻴﺴﺎ ﺗﺎرﻳﺦ‬
‫را در او‪‬ﻟﻴﻦ ﺳﺘﻮن ﻛﻨﺎر ﻧﺎم ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮداﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرك را ﺑﺪون ﻛﻤﻚ از ﺣﻔﻆ ﺧﻮاﻧﺪه اﻧﺪ ﻗﻴﺪ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﺎ را در ﻓﺮم ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ؟‬
‫ﺟﻠﺴﻪ دو‪‬م ‪ 13‬ﻣﻬﺮ ﻣﺎه‪ ،‬ﻗﺪري ﻣﺸﻜﻞ ﺗﺮ ﺑﻮد زﻳﺮا ﻓﻘﻂ ﻓﺮاﻧﻚ‪ ،‬زﻫﺮا‪ ،‬ﮔﻴﺘﻲ و ﺷﻬﺮام ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎن دو‪‬م‬
‫را ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻬﺮان و ﭘﻮﻳﺎ و آرام ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎن او‪‬ل را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺟﻠﺴﻪ ﺳﻮ‪‬م ‪ 20‬ﻣﻬﺮ ﻣﺎه‪ ،‬اﻧﻴﺴﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺟﺎي آﻣﻮزش ﻧﺼﻲ ﺟﺪﻳﺪ دو ﻧﺺ‪ ‬ﺟﻠﺴﻪ او‪‬ل و دو‪‬م‬
‫را ﻣﺮور ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻧﺺ او‪‬ل را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﻴﻨﺎ و ﻣﻬﺮان و ﻣﺮﻳﻢ و ﻃﺎﻫﺮه و ﭘﻮﻳﺎ و اﻓﺸﻴﻦ و آرام ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﻧﺺ‪ ‬دو‪‬م را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺟﻠﺴﻪ ﭼﻬﺎرم ‪ 27‬ﻣﻬﺮ ﻣﺎه‪ ،‬اﻧﻴﺴﺎ ﺑﻪ آﻣﻮزش ﺳﻮ‪‬ﻣﻴﻦ ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرك ﭘﺮداﺧﺖ‪ .‬در ﭘﺎﻳﺎن ﻛﻼس ﻓﺮاﻧﻚ و‬
‫ﻣﻬﺮان و ﻣﺮﻳﻢ و زﻫﺮا و ﭘﻮﻳﺎ و ﮔﻴﺘﻲ آن را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻧﻴﺲ ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 1‬را ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬اﻧﻴﺴﺎ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺴﺮور ﺑﻮد از اﻳﻨﻜﻪ اﻧﻴﺲ اﻳﻦ ﻧﺺ را ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﺎدرش ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮده ﺑﻮد و ﺑﺎ اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻳﺖ ﻓﺮاوان‬
‫ﺗﺎرﻳﺦ آن را در دﻓﺘﺮ ﺛﺒﺖ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺮاي اﻧﻴﺴﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﭘ‪‬ﺮ ﺷﺪن ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻓﺮم ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻫﻴﺠﺎن اﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻚ روز ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻫﺎ اﻇﻬﺎر‬
‫داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮي در اﻃﻔﺎل ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬آﻧﺎن از اﻳﻦ ﻛﻼس ﺑﺴﻴﺎر راﺿﻲ و ﺧﺸﻨﻮد ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﺐ اﻧﻴﺴﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬او ﻛﻼس ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻋﺸﻖ و ﻓﺪاﻛﺎري ﺑﺴﻴﺎر اداﻣﻪ داد و اﻳﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ را ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ آورد‪:‬‬
‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻼس ‪ 4‬آﺑﺎن ﻣﺎه ‪:‬‬
‫ﺣﻔﻆ ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرك ﺷﻤﺎره ‪ 3‬ـ ﻣﻴﻨﺎ‪ ،‬ﻃﺎﻫﺮه‪ ،‬آرﻣﻴﻦ‪ ،‬آرام و ﻓﺮﻳﺒﺎ‬
‫ﺣﻔﻆ ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرك ﺷﻤﺎره ‪ 4‬ـ ﻓﺮاﻧﻚ‪ ،‬ﻻدن‪ ،‬ﭘﻮﻳﺎ‪ ،‬ﺷﻬﺮام‪ ،‬آﻳﻠﻴﻦ‪ ،‬زﻫﺮا‪ ،‬ﻣﻬﺮان واﻓﺸﻴﻦ‬
‫ﻧﺘﺎﻳﭻ ﻛﻼس ‪ 18‬آﺑﺎن ﻣﺎه‪:‬‬
‫ﺣﻔﻆ ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 5‬ـ ﻣﻴﻨﺎ‪ ،‬ﻃﺎﻫﺮه‪ ،‬ﻣﺮﻳﻢ و آرام‬
‫ﺗﺬﻛﺮ‪ :‬اﻛﺜﺮاﻃﻔﺎل ﺑﻌﻠّﺖ ﺳﺮﻣﺎﺧﻮردﮔﻲ ﻏﺎﻳﺐ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻼس ‪ 25‬آﺑﺎن ﻣﺎه ‪:‬‬
‫ﺣﻔﻆ ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 5‬ـ ﻓﺮاﻧﻚ‪ ،‬ﺷﻬﺮام‪ ،‬اﻧﻴﺲ و ﺣﺴﻴﻦ‬
‫ﺗﺬﻛﺮ‪ :‬اﻛﺜﺮ اﻃﻔﺎل ﻫﻨﻮز ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪96‬‬
 ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻼس ‪ 2‬آذرﻣﺎه‪:‬‬
‫اﻧﻴﺴﺎ در اﻳﻦ ﻛﻼس ﺑﻪ اﻃﻔﺎﻟﻲ ﻛﻤﻚ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻧﺘﺎﻳﺞ زﻳﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه‪:‬‬
‫اﻧﻴﺲ ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 3‬را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮد‪ .‬آرام ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 4‬را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮد و ﺷﻬﺮام ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 3‬را ﻓﺮا‬
‫ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻼس ‪ 9‬آذرﻣﺎه‪:‬‬
‫ﺣﻔﻆ ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرك ﺷﻤﺎره ‪ :6‬ﻣﻬﺮان‪ ،‬ﻻدن‪ ،‬ﺷﻬﺮام‪ ،‬اﻧﻴﺲ‪ ،‬اﻓﺸﻴﻦ‪ ،‬ﺣﺴﻴﻦ وﻓﺮﻳﺒﺎ‬
‫ﺣﺎل ﺑﻪ ﻓﺮم ﺛﺒﺖ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت زﻳﺮ ﺟﻮاب دﻫﻴﺪ‪:‬‬
‫در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﻃﻔﺎل ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 6‬را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ؟‬
‫ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﻃﻔﺎل ﻫﻨﻮز ﻧﺺ‪ ‬ﺷﻤﺎره ‪ 4‬را ﻓﺮا ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ؟‬
‫ﻓﺮﻳﺒﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﺺ را ﺣﻔﻆ ﻛﺮده اﺳﺖ؟‬
‫اﻧﻴﺴﺎ ﺟﻤﻌﻪ آﻳﻨﺪه ﺑﺎ ﻛﺪام ﻳﻚ از اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﺎر ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﻛﻤﻲ ﺟﻠﻮ ﺑﻴﻔﺘﺪ؟‬
‫ﻛﺪام ﻧﺼﻮص ﻫﻨﻮز ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺎﻫﺮه ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ؟‬
‫ﻛﺪام ﻧﺼﻮص ﻫﻨﻮز ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻬﺮام ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ؟‬
‫ﺳﻪ روﺷﻲ را ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﻛﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ ( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫ب ( ‪--------------------------------------------------------‬‬
‫‪--------------------------------------------------------‬‬ ‫ج(‬
‫‪ 8‬ـ ﺟﻠﺴﻪ آﻳﻨﺪه اﻧﻴﺴﺎ ﭼﻪ ﻣﻄﻠﺒﻲ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل آﻣﻮزش دﻫﺪ؟‬
‫‪-------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪ 9‬ـ ﺑﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮم ﺛﺒﺖ آﻳﺎ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ اﻧﻴﺴﺎ ﺑﺎﻳﺪ روش ﻛﺎر را ﭘﺲ از دﻳﺪن ﻧﺘﺎﻳﺞ ‪ 4‬آﺑﺎن ﻣﺎه ﺗﻐﻴﻴﺮ‬
‫ﻣﻲ داد؟ ‪----------------------------------------------------------------‬‬
‫ﻫﺮﮔﺎه ﺷﻤﺎ ﻛﻼس اﻃﻔﺎل را آﻏﺎز ﻧﻤﻮدﻳﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻓﺮمِ ﺛﺒﺖ‪ ‬ﻣﻨﺪرج در ﺻﻔﺤﻪ ﺑﻌﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﭘﻲ ﮔﻴﺮي‬
‫ﻧﺼﻮص ﻣﺒﺎرﻛﻪ اي ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ازﺑ‪‬ﺮﻧﻤﻮده اﻧﺪ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫‪97‬‬
 ‫ﮔﺰارش ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫‪9‬‬ ‫‪8‬‬ ‫‪7‬‬ ‫‪6‬‬ ‫‪5‬‬ ‫‪4‬‬ ‫‪3‬‬ ‫‪2‬‬ ‫‪1‬‬ ‫ﻧﺎم‪ -‬ﺳﻦ‬
‫‪ 18‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﻣﻴﻨﺎ‪5-‬‬
‫‪ 25‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 27‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 13‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﻓﺮاﻧﻚ‪5-‬‬
‫‪ 9‬آذر‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 27‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 13‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﻣﻬﺮان‪6-‬‬
‫‪ 18‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﻃﺎﻫﺮه‪6-‬‬
‫‪ 9‬آذر‬ ‫‪ 18‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 27‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﻣﺮﻳﻢ‪6-‬‬
‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 27‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 13‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫زﻫﺮا‪6-‬‬
‫‪ 9‬آذر‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 27‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 13‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﭘﻮﻳﺎ‪6-‬‬
‫‪ 9‬آذر‬ ‫‪ 25‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 2‬آذر‬ ‫‪ 27‬ﻣﻬﺮ‬ ‫اﻧﻴﺲ‪5-‬‬
‫‪ 9‬آذر‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫اﻓﺸﻴﻦ‪5-‬‬
‫‪ 25‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﺣﺴﻴﻦ‪5-‬‬
‫‪ 18‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 2‬آذر‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 13‬ﻣﻬﺮ‬ ‫آرام‪6-‬‬
‫‪ 9‬آذر‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 20‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﻓﺮﻳﺒﺎ‪5-‬‬
‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 27‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 13‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﮔﻴﺘﻲ‪5-‬‬
‫‪ 9‬آذر‬ ‫‪ 25‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 4‬آﺑﺎن‬ ‫‪ 2‬آذر‬ ‫‪ 13‬ﻣﻬﺮ‬ ‫‪ 6‬ﻣﻬﺮ‬ ‫ﺷﻬﺮام‪6-‬‬

‫ﮔﺰارش ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ‬
‫‪9‬‬ ‫‪8‬‬ ‫‪7‬‬ ‫‪6‬‬ ‫‪5‬‬ ‫‪4‬‬ ‫‪3‬‬ ‫‪2‬‬ ‫‪1‬‬ ‫ﻧﺎم‪ -‬ﺳﻦ‬

‫‪98‬‬
 ‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻴﺰدﻫﻢ‪:‬‬
‫ﺧﺎﻧﻮادة ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻃﻔﺎل‬
‫ﻋﻼوه ﺑﺮ آﮔﺎﻫﻲ از ﻧﺤﻮة اداره ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﻧﺤﻮ اﺣﺴﻦ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻃﻔﺎل‬
‫رواﺑﻂ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل درﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد در ﺣﺎل ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻲ‬
‫ﻗﺒﻞ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ از ﻗﺒﻴﻞ‪ :‬راه رﻓﺘﻦ وﺣﺮف زدن‪ ،‬ﻳﺎﻓﺘﻦ راه ﻣﻨﺰل‪،‬‬
‫ﻣﻐﺎزه و ﻣﻨﺎزل دوﺳﺘﺎن و ﺑﺴﺘﮕﺎن‪ ،‬آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺑﺴﻴﺎري از ﺣﻴﻮاﻧﺎت وﮔﻴﺎﻫﺎن و داﻧﺴﺘﻦ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ‬
‫ﺑﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﭘﻮل ﻣﻲ ﺗﻮان ﺧﺮﻳﺪ‪ .‬اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ از ذﺧﻴﺮه داﻧﺸﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ‬
‫در ذﻫﻦ ﺧﻮد اﻧﺪوﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬ﻛﻮدﻛﺎن اﻳﻦ ﻫﻤﻪ را ازﻛﺠﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪ اﻧﺪ؟ ﺑﺪون ﺷﻚ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت را از ﻃﺮﻳﻖ‬
‫ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي روزاﻧﻪ در ﻛﻨﺎر واﻟﺪﻳﻦ و ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻛﺴﺐ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎ را از راه ﺗﻘﻠﻴﺪ آﻧﭽﻪ ﭘﺪر و‬
‫ﻣﺎدر و ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮدار ﮔﻔﺘﻪ و اﻧﺠﺎم داده اﻧﺪ‪ ،‬آﻣﻮﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬در ﻫﺮ ﺣﺎل ﺗﻌﻠﻴﻤﻲ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل از ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‬
‫آﻧـﻘﺪرﻫﺎ ﻫﻢ زﻳﺎد ﻧﻴﺴﺖ زﻳـﺮا ﭘــﺪر ﺑﻴﺸـﺘﺮ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺻـﺮف ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺳﺎﻋﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده‬
‫ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎدر ﻧﻴﺰ اﻛﺜﺮ اوﻗﺎت ﻣﺸﻐﻮل ﻛﺎرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ اﺳﺖ و ﻓﺮﺻﺖ زﻳﺎدي ﺑﺮاي ﺗﻌﻠﻴﻢ‬
‫ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻃﻔﺎل ﻧﺪارد‪ .‬اﻃﻔﺎل اﻋﻤﺎل واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ و از آن ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺎ اﻟﮕﻮ ﻗﺮار دادن آﻧﻬﺎ‬
‫ﻳﺎد ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ راه ﻳﺎدﮔﻴﺮي اﻃﻔﺎل از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﺳﺎﻳﺮ اﻋﻀﺎء ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﻴﺰ وﻗﺖ ﻛﺎﻓﻲ‬
‫ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﺑﭽ‪‬ﻪ ﻫﺎ ﻛﻼﺳﻬﺎﻳﻲ ﺗﺮﺗﻴﺐ دﻫﻨﺪ‪.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻫﺮﮔﺎه ﻓﺮدي ﻣﻘﺪاري از وﻗﺖ ﺧﻮد را وﻗﻒ‬
‫ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺧﺪﻣﺘﻲ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﻴﺖ دوران ﺧﺎص ﺳﻨﻴﻦ‬
‫ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﻛﻪ ﻃﻲ آن ﺗﻌﻠﻴﻢ وﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﺴﻴﺎر آﺳﺎن و ﺳﺮﻳﻊ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮد‪ ،‬ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻛﻼس اﻃﻔﺎل ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ‬
‫ﺑﺴــﻴﺎري اﺳﺖ‪ .‬از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ رواﺑﻂ ﻣﻴﺎن ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ و ﻛﻼس ﻧﻴﺰ از اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن درﺳﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ در‬
‫ﺗﺄﻣﻴﻦِ ﺣﻤﺎﻳﺖ‪ ‬اﺧﻼﻗﻲ و ﻣﺎد‪‬ي اﻋﺘﻤﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬آﻣﻮزش اﻃﻔﺎل در ﻛﻼس ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻤﺎﻳﺎﻻت و آرزوﻫﺎي‬
‫روﺣﺎﻧﻲ واﻟﺪﻳﻦ اﺳﺖ‪ .‬واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎ اﻟﮕﻮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل و ﺗﺸﻮﻳﻖ آﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖ درﻛﻼس‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي‬
‫ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ را ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻳﺠﺎد و ﺣﻔﻆ رواﺑﻂ ﻧﺰدﻳﻚ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ آﻣﻴﺰ ﺑﻴﻦ ﻣﻌﻠّﻢ وﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر‬
‫ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫‪1‬ـ ﭼﻨﺪ ﻣﺜﺎل ازآﻧﭽﻪ ﻳﻚ ﻛﻮدك درﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲ آﻣﻮزد ذﻛﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------------------------------------ ----‬‬
‫‪2‬ـ اﻃﻔﺎل ﭼﮕﻮﻧﻪ از زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه درﺧﺎﻧﻮاده ﺧﻮد ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬

‫‪99‬‬
 ‫‪ 3‬ـ روش اﺻﻠﻲ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺑﺮاي ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻃﻔﺎل ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------------------------------------ ----‬‬
‫‪ 4‬ـ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ رواﺑﻂ ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻣﻴﺎن ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﻌﻠّﻢ ﻛﻼس اﻃﻔﺎل ﺑﻬﺎﻳﻲ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد ؟‬
‫‪----------------------------------------------------------------------‬‬
‫‪------------------------------------------------------------------ ----‬‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎردﻫﻢ‪:‬‬
‫رواﺑﻂ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ‬
‫ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ رواﺑﻂ ﻣﻴﺎن ﻣﻌﻠّﻢ و ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎي اﻃﻔﺎل‪ ،‬اﻏﻠﺐ ازآﻧﭽﻪ درﻣﺪارس ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻏﻴﺮﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﺘﺪاو‪‬ل‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺮوي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬در اﻛﺜﺮ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻓﻀﺎي ﺧﺼﻮﻣﺖ آﻣﻴﺰي ﺑﺮ اﺳﺎس ﻋﺪم اﻋﺘﻤﺎد و اﺗﻬﺎﻣ‪‬ﺎت ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﻣﺎﺑﻴﻦ واﻟﺪﻳﻦ و ﻣﺮﺑﻴ‪‬ﺎن ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ‪ ،‬واﻟﺪﻳﻦ را ﻣﺴﺆول ﺑﺪرﻓﺘﺎري اﻃﻔﺎل ﻣﻲ داﻧﻨﺪ و در‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ‪ ،‬واﻟﺪﻳﻦ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻤﻴﻦ روش ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻃﻔﺎل را ﻧﻤﻲ داﻧﻨﺪ ﺑﺪون ﺷﻚ ﻣﻌﻠّﻢ‬
‫ﻛﻼﺳﻬﺎي ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻌﻲ را در ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬وﻇﻴﻔﻪ ﻳﻚ ﻓﺮد ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻫﻤﻮاره ﻛﻤﻚ و‬
‫ﻣﺴﺎﻋﺪت ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ و ﺳﻌﻲ در ﺑﺨﺸﺶ ﺧﻄﺎي دﻳﮕﺮان‪ ،‬و ﻧﻪ ﺑﺰرگ ﺟﻠﻮه دادن آﻧﻬﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﻟﺬا ﻣﻌﻠّﻢ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺗﻼش ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮد و در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ اﻃﻔﺎﻟﺸﺎن‪ ،‬در ﺧﺎﻧﻪ وﻛﻼس‪ ،‬ﻣﺮﺗﺒﺎً ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺸﻮرت ﭘﺮدازد‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺎدت ﻣﺬاﻛﺮه دوﺳﺘﺎﻧﻪ وﻣﺮﺗﺐ‪ ،‬ﺑﺎ واﻟﺪﻳﻦ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد و درﺧﻼل آن‪ ،‬راﺟﻊ ﺑﻪ ﺻﻔﺎت‬
‫ﺑﺮﺟﺴـﺘﻪ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻫﺮ ﻗﺪر ﻫﻢ ﻛﻪ ﻛﻮﭼﻚ و ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺷﻮد‪ .‬در ﻣﺸﺎورات ﺑﻌﺪي ﺑﺎ واﻟﺪﻳﻦ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺗﻲ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻧﺤﻮة ﭘﺮورش و ﺗﺮﻗّﻲ ﺻﻔﺎﺗﻲ ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺪﺳﺖ آورده اﻧﺪ‪ ،‬اﺗّﺨﺎذ‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫ﻓﻘﻂ ﺗﺤﺖ اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺣﺰم و اﺣﺘﻴﺎط‪ ‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻴﻮب و ﻧﻮاﻗﺺ اﻃﻔﺎل اﺷﺎره‬
‫ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻫﺪف ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ راﻫﻬﺎي ﻣﺜﺒﺖ ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻴﺎن ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﻌﻠّﻢ را ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻪ ﻃﻔﻞ‬
‫ﻛﻤﻚ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻋﻴﻮب و ﻧﻮاﻗﺺ ﺧﻮد را اﺻﻼح ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻮﺿﻮع رواﺑﻂ رﺳﻤﻲ ﻣﻴﺎن ﻣﻌﻠّﻢ وﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر وﺳﻴﻊ اﺳﺖ و در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻛﻞ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﺐ اﺷﺎره ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺗﺪرﻳﺠﺎً ﺧﻮاﻫﻴﺪ آﻣﻮﺧﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ اﻳﻦ ﻛﻼﺳﻬﺎ ﻛﻤﻜﻬﺎي ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﻪ ﺗﺮﻗّﻲ‬
‫و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ را ﺗﻌﻤﻴﻢ دﻫﻴﺪ و در اﻳﺠﺎد ﻫﻤﻜﺎري و رواﺑﻂ ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻴﺎن اﻋﻀﺎي‬
‫ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﻲ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎر ﻧﻤﻮده اﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺴﺆوﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي زﻳﺎدي‬
‫ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ .‬او‪‬ﻟﻴﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻬﻢ ﺷﻤﺎ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻛﻼﺳﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺒﺎدرت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻛﻪ‬
‫ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺗﺪرﻳﺲ ﺷﻤﺎ و ﺗﺮﻗّﻲ اﻃﻔﺎﻟﻲ ﻛﻪ در آن ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬در‬
‫ﻫﺮ ﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻮﻓّﻖ ﺑﻪ ﻛﺴﺐ اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺷﻮﻳﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﻓﻮق اﺷﺎره ﮔﺮدﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ از‬

‫‪100‬‬
‫ﻓﺮﺻﺘﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﺎ اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده اﻃﻔﺎل ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﭘﺮدازﻳﺪ و ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ آﻧﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫آورﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاي ﺷﺮوع اﻳﻦ ﻣﺸﺎورات ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ﻟﻴﺴﺘﻲ از ﺻﻔﺎت روﺣﺎﻧﻴﻪ اي ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻠﻴﺪ اﻃﻔﺎل آن را ﻛﺴﺐ‬
‫ﻛﻨﻨﺪ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺻﻔﺎت و ﻛﻤﺎﻻت ﻧﺺ‪ ‬ﻣﺒﺎرﻛﻲ را ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ را‬
‫در ﻣﺘـﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻧﺼﻮص ﺑﻴﺸﺘﺮي را از دوره ﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﻃﻲ‬
‫ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﻳﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬
‫در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺬاﻛﺮه ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده اﻃﻔﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻤﺎﻻت اﺷﺎره و آﻧﻬﺎ را ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ‬
‫آﻧﻬﺎ را ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ و درﺑﺎره روﺷﻬﺎﻳﻲ ﻣﺸﻮرت ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻤﺎﻻت در‬
‫اﻃﻔﺎل ﺟﺎﻣﻌﻪ رﺷﺪ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻲ از اﻧﺘﻘﺎد در‬
‫ﻣﻜﺎﻟﻤﺎﺗﺘﺎن‪ ،‬ﭼﻪ در ﻛﻠﻤﺎت و ﭼﻪ در ﻟﺤﻦ ﮔﻔﺘﺎرﺗﺎن‪ ،‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﻮد‪.‬‬

‫‪101‬‬
 ‫ﻣﺮاﺟﻊ‪:‬‬
‫‪ 1‬ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ در ﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص ‪43‬‬
‫‪ 2‬ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ در ﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص ‪37‬‬
‫‪3‬ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ در ﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص‪36‬‬
‫‪ 4‬ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آﺛﺎر ﻣﺒﺎرﻛﻪ در ﺑﺎره ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ص ‪74‬‬

‫‪102‬‬
 ‫ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ در زﻳﺮ ﻧﻘّﺎﺷﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ آﻣﺪه اﺳﺖ‪:‬‬
‫»ﻧﻮر اﺗﻔﺎق آﻓﺎق را روﺷﻦ و ﻣﻨّﻮر ﺳﺎزد«‬ ‫‪(1‬‬
‫»ﻳ‪‬ﺎ اﺑﻦَ اﻟﺮوح ﻓﻲ او‪‬ل اﻟﻘَﻮلِ اﻣﻠ‪‬ﻚ ﻗَﻠﺒﺎً ﺣ‪‬ﻴﺪاً ﺣ‪‬ﺴ‪‬ﻨﺎً ﻣﻨﻴﺮاً «‬ ‫‪(2‬‬
‫»اي ﭘﺴﺮ روح اوﻟﻴﻦ ﻗﻮل ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ اﻳﻨﺴﺖ ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺎك و ﭘﺮ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﻧﻮاراﻧﻲ دارا‬
‫ﺷﻮ«‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫»ﻫﻴﭻ ﻧﻮري ﺑﻪ ﻧﻮر ﻋﺪل ﻣﻌﺎدﻟﻪ ﻧﻤﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ«‬ ‫‪(3‬‬

‫»اي دوﺳﺖ در روﺿﻪ ﻗﻠﺐ ﺟﺰ ﮔﻞ ﻋﺸﻖ ﻣﻜﺎر«‬ ‫‪(4‬‬
‫»اﻣﺮوز اﻧﺴﺎن ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﺪﻣﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﻣ‪‬ﻦ ﻋﻠﻲ اﻻرض ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎﻳﺪ«‬ ‫‪(5‬‬
‫»ﺻﺪق و راﺳﺘﻲ اﺳﺎس ﺟﻤﻴﻊ ﻓﻀﺎﺋﻞ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ«‬ ‫‪(6‬‬
‫»ﺑﻌﺪ از ﻋﺮﻓﺎن ﺣﻖ‪ ،‬اﻋﻈﻢ اﻣﻮر اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﺮاﻣﺮ اوﺳﺖ«‬ ‫‪(7‬‬
‫»ﻳ‪‬ﺎ اﺑﻦَ اﻻ‪‬ﻧﺴﺎن ﻛُﻦ ﻟﻲ ﺧﺎﺿ‪‬ﻌﺎً ﻻ‪‬ﻛﻮنَ ﻟَﻚ‪ ‬ﻣﺘﻮاﺿ‪‬ﻌﺎً«‬ ‫‪(8‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫»اي ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺧﺎﺿﻊ ﺑﺎش ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻣﺘﻮاﺿﻊ و ﺑﺨﺸﻨﺪه ﺑﺎﺷﻢ‪«.‬‬
‫»ﻃﻮﺑﻲ ﻟ‪‬ﻤﻦ اﺧﺘﺎر‪ ‬اَﺧﺎه‪ ‬ﻋﻠﻲ ﻧﻔﺴﻪ‪«‬‬ ‫‪(9‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫»ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺮادرش را ﺑﺮ ﺧﻮد ﺗﺮﺟﻴﺢ دﻫﺪ‪«.‬‬
‫»ز‪‬ﻳﻨﻮا ﻟ‪‬ﺴﺎﻧَﻜُﻢ ﺑِﺎﻟﺼ‪‬ﺪقِ و ﻧﻔﻮﺳ‪‬ﻜﻢ ﺑِﺎﻻﻣ‪‬ﺎﻧَﻪ«‬ ‫‪(10‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫»زﺑﺎﻧﺘﺎن را ﺑﺎ راﺳﺘﻲ زﻳﻨﺖ دﻫﻴﺪ و ﻧﻔﺴﺘﺎن را ﺑﺎ اﻣﺎﻧﺖ‪«.‬‬
‫»اَﻟﻜَﺮَم‪ ‬و‪ ‬اﻟﺠﻮد‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺧ‪‬ﺼﺎﻟﻲ ﻓَﻬ‪‬ﻨﻴﺎً ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﺗَﺰَﻳ‪‬ﻦَ ﺑِﺨ‪‬ﺼﺎﻟﻲ«‬ ‫‪(11‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫»ﺑﺨﺸﺶ از ﺻﻔﺎت ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﻔﺖ ﻣﻦ ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ ﺳﺎزد‪«.‬‬
‫»ﻧﻴﻜﻮﺳﺖ ﺣﺎل ﻧﻔﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺗﻤﺎم ﺑﺎ ﻋﻤﻮم اَﻧﺎم ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﻤﺎﻳﺪ«‬ ‫‪(12‬‬
‫»ﻋ‪‬ﻼﻣ‪‬ﻪ اﻟﺤ‪‬ﺐِ اﻟﺼ‪‬ﺒﺮُ ﻓﻲ ﻗَﻀﺎﺋﻲ و‪ ‬اﻻ‪‬ﺻﻄﺒﺎر‪ ‬ﻓﻲ ﺑ‪‬ﻼﺋﻲ«‬ ‫‪(13‬‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫»ﻋﻼﻣﺖ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‪ ،‬ﺻﺒﺮ در ﻗﻀﺎي ﻣﻦ و ﺑﺮدﺑﺎري در ﺑﻼي ﻣﻦ اﺳﺖ«‬
‫»ﻳﺎ اﺑﻦَ اﻟﻮﺟﻮد ﺣ‪‬ﺒﻲ ﺣ‪‬ﺼﻨﻲ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﺧﻞَ ﻓﻴﻪ‪ ‬ﻧَﺠﻲ و‪ ‬اَﻣ‪‬ﻦَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ اَﻋﺮض‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﻪ‪ ‬ﻏَﻮي و‪ ‬ﻫ‪‬ﻠَﻚ‪«‬‬ ‫‪(14‬‬
‫»اي ﭘﺴﺮ وﺟﻮد‪ ،‬ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﻣﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﻛﺴﻲ ﻛﻪ داﺧﻞ ﺷﺪ در آن ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺖ و‬
‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬ ‫اﻳﻤﻦ ﺷﺪ و ﻛﺴﻲ ﻛﻪ از آن روي ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪ ﮔﻤﺮاه ﮔﺮدﻳﺪ و ﻫﻼك ﺷﺪ‪«.‬‬
‫»ﺗﻮﻛﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻛﻦ و اﻣﻮر را ﺑﻪ او ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻧﻤﺎ«‬ ‫‪(15‬‬

‫‪103‬‬
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118