Küçük Sevimli Esmer Bayan…

Aslında sarışın bayanlar daha hoşuma giderdi ama sarışın yasak olduğundan hikâyemi
izin verilen esmerlerle süsledim… Bir zamanlar İzmir’in güzel bir mevkiinde bulunan
birlikte askerlik görevimi lojman görevlisi olarak yerine getiriyordum… Lojman
görevlisi ne yapar? Diye bir soru gelebilir aklınıza hemen cevap vereyim; Aslında
nizamiye görevlisi olarak düşünebilirsiniz yani giriş çıkışların güvenliğini sağlamaktı
görevim… Lojman olduğundan aileler ile iç içeydim hep, dolayısı ile genç bayanlar
da vardı bu lojmanda ama benim dikkatimi çeken sadece bir tanesiydi… Küçük
Sevimli esmer bayan! Nedendi bilmiyorum ama ayrı bir çekiciliği vardı gözümde…
Çok mu güzeldi derseniz değildi aslında ama hoşuma giden bir sempatikliği vardı.
Bazen kendime kızıyordum bunları düşünme diye, senden çok küçük diyordu içimde
ki ses! Ve konuşmaya devam ediyordu… Victor Hugo da 70’in üzerindeki yaşlarda
14’lüğe bu hisler ile bağlanmamış mıydı? Orhan Kemal, Filiz’i bu yaşlarda tanımamış
mıydı? Yoksa sadece hayal ürünü müydü? Yok muydu bir Filiz… Hani yazarlar
kendinden bir şeyler katardı yazdıklarına… Hayır hayır bir Filiz vardı, bu Filiz 18
yaşında liseliydi… Ve bu Filiz sabahın erken saatlerinde her görüşümde beni
heyecanlandırıyordu… Nefes nefese kalıyordum… Gizli gizli süzüyordum Buse’yi,
Beyaz gömlek, mini ama yakışan bir etek ile her görüşümde kendimden
utanıyordum… Olamaz diyordum daha liseyi bile bitirmemiş bir bayandan nasıl
hoşlanabilirsin diye soruyordum kendime… Ama cevapsızdı şu an için tüm sorular…
Bu düşüncelerle kendimi yargılarken sapıklık ile idame ediyordum ara sıra. Ama
amacımın öyle sapıkça şeyler olmadığını da biliyordum çünkü sevişme, öpüşme veya
bunların bir ileri boyutu seks hiç ama hiç aklımdan geçmiyordu… Çaresizdim,
duygularımın esiri olmuştum, sadece ağlayarak boşalmak, boşaltmak istiyordum tüm
dertlerimi…

Buse yaşına göre çok olgun davranan birisiydi… Bu olgunluğuydu zaten kendisine
beni âşık ettiren… Keşke bir büyütücü formül olsaydı da Buse’yi 5 yaş
büyütebilseydik… Hayaller dünyasında da değiliz ki! Ama artık dayanamıyordum bir
şeyleri saklamaya, içimdeki tüm düşünceleri itiraf etmek istiyordum kendisine… Gizli
gizli bakışlarımı yakalayışından anlamıştı ama yine de dökmek istiyordum tüm
içimdekilerini… Peki bu nasıl olacaktı? Olamazdı, çünkü ben askerdim ve onunla
konuştuğumu gören bir rütbeli ne düşünürdü? İyi şeyler düşünmeyeceğini tahmin
edebilirsiniz herhalde… Belki de bu konuşmayı görenler benim o görevden alınıp
başka bir yere verilmemi isteyeceklerdi… Ve tamamen mahrum olacaktım küçük
sevimli esmer bayanı görmekten… Bu yüzden yapamadım konuşmasam da en
azından görebiliyordum her gün iki defa…