‫تضاد مفاتیح الجنان‬

‫با آيات قرآن‬

‫تاليف‪ :‬آيت الله العظمى‬

‫علمه سيد ابو الفضل ابن الرضا برقعي‬
‫قمی‬
‫تولد‪1329:‬هـ‪.‬ق مطابق با ‪1287‬شمسي‬
‫وفات‪1413:‬هـ‪.‬ق مطابق با ‪ 1372‬شمسي‬
‫زندگی نامه ی مولف)برقعی( در ابتدای کتاب‬
‫خرافات وفور موجود میباشد‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪2‬‬

‫فهرست مطالب‬
‫عنوان‪................................................................‬صفحه‬
‫میزان حق و باطل قرآن است نه صدق و کذب راوی‪10...........‬‬
‫ص ‪ 54‬فصل پنجم‪24.....................................................:‬‬
‫ص ‪ 62‬دعای کمیل ‪27....................................................‬‬
‫دعای عشرات‪28............................................................‬‬
‫دعای سمات‪29.............................................................‬‬
‫دعای مشلول‪30............................................................‬‬
‫دعای یستشیرو دعای مجیر‪30...........................................‬‬
‫دعای عدیله‪31...............................................................‬‬
‫دعای جوشن کبیر‪32.......................................................‬‬
‫دعای جوشن صغیر‪34.....................................................‬‬
‫دعای سیفی یا قاموس‪34.................................................‬‬
‫فصل هفتم‪35................................................................‬‬
‫دعای توسل‪35..............................................................‬‬
‫نالعابدین‪45........................................‬‬ ‫حرز حضرت امام زی ‌‬
‫دعای سریع الجابه از حضرت کاظم‪45................................‬‬
‫ص ‪ – 114‬فصل هشتم در مناجات‪48..................................‬‬
‫مناجات منظومة حضرت امیر المؤمنین ‪50........................‬‬
‫ص ‪ – 127‬باب دوم ‪51.....................................................‬‬
‫فصل اول‪51.................................................................‬‬
‫در فضیلت و اعمال ماه رجب‪51........................................‬‬
‫ما اعمال ماه رجب‪52....................................‬‬ ‫ص ‪ – 128‬و ا ّ‬
‫در فضیلت ماه شعبان‪57..................................................‬‬
‫مناجات شعبانّیه‪58..........................................................‬‬
‫صة ماه شعبان‪59..........................‬‬ ‫ما اعمال مخت ّ‬ ‫ص ‪ – 156‬ا ّ‬
‫فصل سوم‪63................................................................‬‬
‫در فضیلت و اعمال ماه مبارک رمضان‪63.............................‬‬
‫دعای افتتاح‪65...............................................................‬‬
‫در اعمال ماه ذی القعده و ذی الحجه‪69...............................‬‬
‫فصل هفتم‪74................................................................‬‬
‫در اعمال محّرم‪74.........................................................‬‬
‫فصل نهم‪77.................................................................‬‬
‫‪3‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫در ماه ربیع الول‪77........................................................‬‬

‫در اعمال ماه ربیع الثانی و جمادی الولی و جمادی الخره‪80.....‬‬
‫باب سی ام در زیارات‪82.................................................‬‬
‫م تعمیر و تجدید قبور ‪83..................................‬‬ ‫احادیث در ذ ّ‬
‫هها‪90.........................‬‬‫مها و مقبر ‌‬ ‫ص ‪ -316‬در إذن دخول حر ‌‬
‫اولیاء خدا پس از وفات از دنیا خبر ندارند‪95..........................‬‬
‫زیارت حضرت رسول از دور‪100........................................‬‬
‫زیارت ائمة بقیع‪101.......................................................‬‬
‫فصل چهارم‪104............................................................‬‬
‫در زیارت حضرت امیر‪104........................................... ‬‬
‫مطلب دوم‪106.............................................................‬‬
‫در کیفیت زیارت حضرت امیر ‪106.................................‬‬
‫زیارت سوم‪114............................................................‬‬
‫زیارت چهارم‪115...........................................................‬‬
‫زیارت پنجم‪115.............................................................‬‬
‫زیارت ششم‪116...........................................................‬‬
‫زیارت هفتم‪118............................................................‬‬
‫ولی نکتة قابل توجه شیعه‪119...........................................‬‬
‫مقصد دوم‪120..............................................................‬‬
‫دوم از زیارات مخصوصه‪127............................................‬‬
‫سوم از زیارات مخصوصه زیارت شب و روز مبعث‪129...........‬‬
‫فصل پنجم‪132..............................................................‬‬
‫در فضیلت کوفه و مسجد آن‪132.......................................‬‬
‫ص ‪ -41‬فصل هفتم و مقصد اول‪135..................................‬‬
‫مقصد دوم در آداب زیارت حضرت حسین‪135................... ‬‬
‫مقصد سوم در سه مطلب اول ‪137....................................‬‬
‫زیارت دوم امام حسین ‪138.............................................‬‬
‫زیارت سوم ‪139...........................................................‬‬
‫زیارت هفتم زیارت وارث ‪140...........................................‬‬
‫عین شکایت صاحب مفاتیح ‪141........................................‬‬
‫مطلب دوم در زیارت حضرت عباس ‪144.............................‬‬
‫مطلب سوم در زیارات مخصوصه ‪145................................‬‬
‫دوم زیارت نیمة رجب ‪150...............................................‬‬
‫سوم زیارت نیمة شعبان است ‪150....................................‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪4‬‬

‫چهارم زیارت شبهای قدر است‪151....................................‬‬

‫پنجم زیارت در عید فطر و قربان‪154..................................‬‬
‫ششم زیارت در روز عرفه ‪155.........................................‬‬
‫می که باید جواب داد ‪155....................................‬‬ ‫سؤال مه ّ‬
‫هفتم زیارت عاشوراء ‪156................................................‬‬
‫فصل هشتم‪162............................................................‬‬
‫مطلب سوم در زیارت نواب اربعه ‪163................................‬‬
‫باید تعجب کرد!‪164........................................................‬‬
‫مطلب چهارم در زیارت سلمان ‪165...................................‬‬
‫فصل نهم‪167...............................................................‬‬
‫در فضیلت زیارت حضرت رضا‪167.....................................‬‬
‫ما کیفّیت زیارت آن حضرت‪170.....................................‬‬ ‫وا ّ‬
‫فصل دهم‪179...............................................................‬‬
‫در زیارت ائمة سّر مههن رآی و اعمههال سههردابه مطهههر و در آن دو‬
‫مقام است‪ :‬مقام اول در زیارت دو امام معصوم‪179...............‬‬
‫مخفی نماند‪180............................................................‬‬
‫زیارت حضرت امام حسن عسکری‪182...............................‬‬
‫مقام دوم در آداب سرداب ‪184.........................................‬‬
‫دعای ندبه در مفاتیح و خرافات آن ‪188...............................‬‬
‫امر دوم و سوم در زیارت و عهد‪221...................................‬‬
‫ص ‪ 541‬در امر چهارم‪223...............................................‬‬
‫فصل‪225.....................................................................‬‬
‫مقام اول در زیارت جامعه‪225..........................................‬‬
‫اما سند زیارت جامعة کبیره‪227.........................................‬‬
‫ما متن زیارت جامعة کبیره‪229.........................................‬‬ ‫ا ّ‬
‫فرق بین دین و مذهب‪235...............................................‬‬
‫در مقام دویم‪249...........................................................‬‬
‫مقام سوم در صلوات‪250................................................‬‬
‫خاتمه در زیارت انبیاء عظام و امام زادگان‪250......................‬‬
‫‪5‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بسم الله الرحمن الرحیم‬

‫بدانکه خدا در چندین آیه از قرآن هدایت را منحصر به هدایت‬
‫قرآن نموده‪ ،‬و قرآن را هادی و راهنمای مسلمین قرار داده‬
‫است‪ .‬در آیات ‪ 120‬سورة بقره و ‪ 71‬سوره انعام و آیات دیگر‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫)بقره‪(120:‬‬ ‫‪      ‬‬
‫»بگو‪ :‬هدایت خدای تعالی فقط هدایت است«‪.‬‬
‫‪    ‬‬
‫)انعام‪(71 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫»بگو‪ :‬هدایت خدای تعالی فقط هدایت است«‪.‬‬
‫و در اول سورة بقره فرموده‪:‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪        ‬‬
‫)بقره‪.(2 :‬‬
‫»آن كتاب با عظمتى است كه شك در آن راه ندارد و‬
‫مايه هدايت پرهيزكاران است«‪.‬‬
‫و مکرر فرموده‪:‬‬

‫)بقره‪(185 :‬‬ ‫س‪‬‬

‫ى ِللّنا ِ‬ ‫‪ُ ‬‬
‫هد ً‬
‫»رهنماى است برای مردم«‪.‬‬

‫)آل عمران‪(138 :‬‬ ‫س‪‬‬ ‫و ‪‬ب ََيا ٌ‬

‫ن ِللّنا ِ‬

‫»بيانى است براى مردم«‪.‬‬

‫و در سورة یونس آیة‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪6‬‬

‫‪             ‬‬
‫‪)               ‬یونس‪:‬‬
‫‪(57‬‬
‫»اى مردم‪ ،‬از ]سوى[ پروردگارتان پندى ]براى[ شما آمده‬
‫است و شفايى براى آن ]دردى[ كه در سينههاست و رهنمود‬
‫و بخشايشى براى مؤمنان«‪.‬‬
‫پس بر فرد فرد از مسلمین واجب است احادیث و یا دعاها و‬
‫زیاراتی را که مخالف قرآن‪ ،‬یعنی بر خلف هدایت الهی وارد‬
‫شده ترک کنند‪ ،‬و در واقع با کتاب الهی جنگ و مبارزه ننمایند‪ ،‬و‬
‫بدانند که هر متاعی میزانی دارد‪ ،‬یعنی‪ ،‬اگر شما به دکان عطاری‬
‫بروی و بخواهی مقداری زعفران یا چیز دیگری خریداری کنی باید‬
‫مقدار متاع و کم و زیاد آن با میزان و ترازوئی معلوم باشد‪ .‬و‬
‫های از‬‫همچنین اگر مغازة بزازی رفتی و خواستی پارچه و طاق ‌‬
‫فاستونی خریداری کنی باید متری باشد که اندازة آن را معلوم‬
‫کند که اگر در کم و زیاد آن نزاعی روی داد میزانی برای تعیین‬
‫کم و یا زیاد باشد که صدق و کذب فروشنده را معلوم کند‪ .‬آیا‬
‫دین اسلم که دینی الهی است‪ ،‬و خدا آن را برای بندگان خود تا‬
‫یتوان گفت‪ :‬میزانی برای آن معین نکرده‬ ‫قیامت مقرر داشته م ‌‬
‫که هر کس هر چه در این دین وارد کند و یا کم و زیاد نماید و‬
‫بنام دین به مردم عرضه بدارد صدق و کذب آن معلوم نشود و‬
‫یک میزان إلهی که با آن میزان بسنجند نباشد‪ ،‬و هر چه کم و زیاد‬
‫کنند معلوم نباشد؟ البته خیر‪ .‬زیرا اسلم از یک دکان عطاری‬
‫کمتر نیست و خدا برای دفع کم و یا زیادی مطالب آن میزانی‬
‫معین کرده‪ ،‬و در قرآن در سورة شوری آیة ‪ 17‬فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪(17‬‬ ‫‪) ‬شوری‪:‬‬
‫»خدا کسی است که این کتاب را نازل نموده بحق و میزان«‪.‬‬
‫و همچنین در سورة حدید آیة ‪ 24‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫)حدید‪(24 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»و با آنان )پیامبران( كتاب و ميزان نازل كرديم«‪.‬‬
‫‪7‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫که قرآن را میزان قرار داده برای دین خود تا مسلمین هر چه‬
‫یشود با قرآن بسنجند و دین خود را‬ ‫بنام دین به ایشان عرضه م ‌‬
‫از کم و زیاد و ورود مطالب ضد دینی حفظ نمایند‪ .‬ولی مسلمین‬
‫در اینجا کوتاهی کرده و هر چه بنام دین به دست ایشان رسیده‬
‫هاند‪ .‬از آن جمله‪ ،‬کتب دعاهای‬ ‫پذیرفته و با این میزان نسنجید ‌‬
‫دینی و زیارات دینی ایشان است که راویان ساده دل و محدثین و‬
‫مقدسین خوشباور هر چه کفر و زندقه و خرافات و موهومات‬
‫هاند و گویا‬ ‫بوده بنام دعا و یا زیارت در میان مردم منتشر ساخت ‌‬
‫مسلمین خواب بوده و کسی در صدد نبوده این احادیث و ادعیه و‬
‫های را بنام‬‫یا زیارات را با عقل و تفکر با قرآن بسنجد‪ .‬هر خراف ‌‬
‫دعا و زیارت در میان مسلمین نشر ندهد‪ .‬در اینجا تمام مسلمین‬
‫مقصرند و در این امر‪ ،‬بسیار کوتاهی شده است‪.‬‬
‫یدانم و سالها در علوم دینی‬ ‫لذا نویسنده که خود را مسلمان م ‌‬
‫زحمت کشیده و بتصدیق مراجع دینی و علمی چهل و پنج سال‬
‫یباشم‪ ،‬برای رضای خدا و خدمت به سایر‬ ‫است که مجتهد م ‌‬
‫مسلمین این وظیفة دینی را بر خود لزم و واجب دانستم و‬
‫هام و برای دفع خرافات و‬ ‫چندین کتاب در این مرحله نوشت ‌‬
‫تشکن و یا‬ ‫موهومات و حفظ دیانت اسلم از غبار اوهام‪ ،‬کتاب ب ‌‬
‫عرض احادیث اصول بر قرآن و عقول‪ ،‬و هم کتاب خرافات وفور‬
‫در زیارات قبور و هم کتاب بررسی علمی در احادیث مهدی و‬
‫کتب دیگری را نوشتم‪ ،‬و همچنین این مختصر را بنام تضاد مفاتیح‬
‫الجنان با قرآن تحریر نمودم‪ .‬ولی متأسفانه دکانداران مذهبی از‬
‫هاند کتب اینجانب طبع و‬ ‫نهای خود تاکنون نگذاشت ‌‬ ‫ترس کساد دکا ‌‬
‫هاند‪ .‬ولی چون قصد نویسنده‬ ‫نشر گردد و مانع چاپ آن شد ‌‬
‫موطنان بوده‪،‬‬ ‫رضای الهی و انجام تکلیف دینی و بیداری ه ‌‬
‫امیدوارم خدای تعالی تفضل کند و توسط نشر این کتب مردم و‬
‫ملت را بیدار و هشیار سازد و از خرافات و موهومات نجات عطا‬
‫فرماید‪ .‬آمین یارب العالمین‪.‬‬
‫بدانکه حاج شیخ عباس قمی عالمی بود متبع و بسیار ساده و‬
‫خوش باور و قوه ی اجتهاد نداشت‪ ،‬و میزان صدق و کذب اخبار‬
‫و احادیث و ادعیه و زیارات را فقط نقل شیخ طوسی و یا شیخ‬
‫کفعمی و یا ابن طاووس و یا مجلسی و یا شیخ نوری و یا صدوق‬
‫و کلینی و یا ابن المشهدی و امثال اینها دانسته و اعتماد می کرد‪.‬‬
‫و به کسانی که ایشان از آنان روایت کرده اند نظر نداشت با‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪8‬‬

‫اینکه راویان قبل از ایشان اکثرا یا غلة یا ضعفاء و یا کذابین و یا‬

‫مردمان مجهول المذهب و یا فطحی و یا ناوسی و یا مهمل بوده‬
‫اند‪ .‬و متاسفانه در کتاب مفاتیح الجنان نام راویان را ذکر نکرده‬
‫تا شخص ملحظه کند و ارزش روایات و منقولت ایشان را بداند‪.‬‬
‫اکثر راویان ادعیه و و زیارات از غلة بوده که هم بی سواد بوده‬
‫و هم به قول حضرت صادق )ع( بدتر از مشرکین می باشند‪ .‬و ما‬
‫با مراجعه به احوال ایشان دیدیم که اکثر این راویان یا مجهول و‬
‫یا مهمل و یا غالی می باشند‪ ،‬مانند‪ :‬سهل بن زیاد کذاب و عباس‬
‫بن عامر مجهول و احمد بن رزق الکوفی مجهول و علی بن‬
‫حسن بن فضال واقفی و محمد بن مشعل المشعل مجهول و‬
‫قطرب بن علیف مهمل و عبدالرحمن سابط مهمل و جابر بن‬
‫یزید غالی و عثمان بن جنید مهمل و محمد بن ابی زید مجهول و‬
‫سهل بن یعقوب مجهول و محمد بن سلیمان الدیلمی فاسق‬
‫ضعیف و ابراهیم بن مامون مهمل و اسحق بن یوسف مهمل و‬
‫اسحاق بن عمار فطحی و امثال اینان می باشند‪ .‬و اگر در مفاتیح‬
‫نام راویان را ذکر می کرد اهل تحقیق به بی ارزشی مطالب آن‬
‫واقف می شدند‪.‬‬
‫شیخ عباس قمی معلوماتش منحصر بوده به اخبار مذهبی و‬
‫خرافاتی که از مجعولت غلت می باشد‪ .‬خصوصا افکار باطله‬
‫بعضی از اخباریین‪ ،‬زیرا استاد و معلم او که دانش خود را از او‬
‫فراگرفته‪ ،‬حاجی میرزا حسین نوری صاحب کتاب »مستدرک‬
‫الوسائل« می باشد‪ ،‬و او کتابی نوشته است بنام‪» :‬فصل‬
‫الخطاب فی تحریف کتاب رب الرباب« و کتاب خدا‬
‫یداند‪ ،‬و به نوشتن آن کتاب چشم یهود و‬ ‫قرآن را تحریف شده م ‌‬
‫یگوید قرآن کم و زیاد شده‪ ،‬مانند‪:‬‬ ‫نصاری را روشن نموده و م ‌‬
‫توراه و انجیل‪ ،‬و اتفاقا ً این شاگرد با استاد خود هم عقیده است‪،‬‬
‫ینویسد‪» :‬و بدانکه از برای‬ ‫زیرا در مفاتیح در اعمال روز جمعه م ‌‬
‫خواندن آیة الکرسی علی التنزیل در روز جمعه فضیلت بسیار‬
‫ینویسد‪» :‬علمة مجلسی‬ ‫روایت شده«‪ ،‬و در حاشیة آن م ‌‬
‫فرموده که بروایت علی بن ابراهیم و کلینی آیه الکرسی علی‬
‫مل‬ ‫ي ال ْ َ‬
‫قّيو ُ‬ ‫و ال ْ َ‬
‫ح ّ‬ ‫ه إ ِّل ُ‬
‫ه َ‬ ‫ه ل إ ِل َ َ‬
‫التنزیل چنین است‪﴿» :‬الل ّ ُ‬
‫في‬‫ما ِ‬
‫و َ‬
‫ت َ‬
‫وا ِ‬
‫ما َ‬
‫س َ‬
‫في ال ّ‬
‫ما ِ‬ ‫م لَ ُ‬
‫ه َ‬ ‫و ٌ‬
‫ول ن َ ْ‬
‫ة َ‬
‫سن َ ٌ‬ ‫ت َأ ْ ُ‬
‫خذُهُ ِ‬
‫ض﴾ و ما بینهما و ما تحت الثری عالم الغیب و‬ ‫ْ َ‬
‫الْر ِ‬
‫‪9‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫ع﴾‪ « ...‬تا‬ ‫ش َ‬
‫ف ُ‬ ‫ذا ال ّ ِ‬
‫ذي ي َ ْ‬ ‫ن َ‬
‫م ْ‬
‫الشهادة الرحمن الرحیم ﴿ َ‬
‫آخر‪ .‬این محدثین ما به اخبار منافقین و معاندین دین اسلم معتقد‬
‫یکنند که قرآن دست خورده و کم و زیاد شده‬ ‫شده و خیال م ‌‬
‫است‪ .‬غافل از آنکه خدای تعالی ضمانت نموده که کتاب خود را‬
‫از کم و زیاد حفظ کند‪ ،‬و از آن جمله در قرآن سورة حجر آیة ‪9‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬‫‪  ‬‬
‫)حجر‪(9 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫یگمان‬ ‫»البته ما خودمان این قرآن را نازل نمودیم و ب ‌‬
‫که البته آن را نگهبانیم«‪.‬‬
‫ً‬
‫و اخباری که دللت بر تحریف قرآن دارد تماما ضعیف و قرائن‬
‫جعل در آنها زیاد است‪ ،‬چنانکه آیت الله خوئی در کتاب البیان‬
‫خود کامل ً مرقوم داشته‪ ،‬و ما نیز در مقدمة کتاب تابشی از قرآن‬
‫هایم‪ ،‬هر کس خواهد مراجعه نماید‪.‬‬ ‫مستدل نوشت ‌‬
‫و مرحوم قمی چنانکه اشاره شد‪ .‬به مطالب مندرجة در متن‬
‫دعا و یا زیارت و یا سایر احادیث کاری نداشت‪ ،‬و لذا ایشان مانند‬
‫بسیاری از محدثین‪ ،‬هر چه از راویان محل وثوق و یا غیروثوق‬
‫خودشان دیده جمع کرده و منتشر ساخته و از دقت در متون آنها‬
‫غفلت نموده است‪.‬‬
‫ما در این کتاب و سایر کتب خود با دلیل و برهان ثابت‬
‫هایم که اکثر این روایات و احادیث ساخته و پرداختة اهل‬ ‫کرد ‌‬
‫»غلو و کذابین و جعالین« است‪ ،‬اگرچه راویان و ناقلن آنها‬
‫مردمان زاهد و عابد و عادل باشند‪ ،‬بصرف آنکه راوی و ناقل‬
‫عادل است نباید گول خورد و باید متن حدیث و مطالب آن را‬
‫مطالعه و با قرآن سنجید‪ .‬به بسیار احادیث باطله که راویان آنها‬
‫هاند ولی سازندة آن حقه بازی کرده و‬ ‫مردمان ساده و عادلی بود ‌‬
‫بدست دیگران منتشر ساخته است‪ .‬اگرچه اکثر راویان این‬
‫یباشد که از »کذابین و جعالین‬ ‫احادیث طبق علم رجال معلوم م ‌‬
‫یباشند‪ ،‬و حضرت صادق‪ ‬فرموده‪) :‬إن الغلة‬ ‫و اهل غلو« م ‌‬
‫شر من الیهود والنصاری والمشرکین( یعنی‪» ،‬البته غلوکنندگان از‬
‫یهود و نصاری و مشرکین بدترند«‪ .‬و همین غلت اکثر این روایات‬
‫هاند‪.‬‬
‫نهای قبل منتشر ساخت ‌‬ ‫را در میان مردم ساده و عوام زما ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪10‬‬

‫خصوصا ً در قرن سوم که حوزة علمیه و یا دانشگاهی در میان‬

‫مسلمین نبوده و هر کس هر چه خواسته بدست مردم زاهد و‬
‫عابد جعل و منتشر ساخته و باعث گمراهی و نادانی مسلمین‬
‫گردیده است‪.‬‬
‫به هر حال‪ ،‬کتاب مفاتیح الجنان چنانچه مختصرا ً بعرض خواهد‬
‫ههای‬‫رسید مملو است از خرافات و موهومات و ساخت ‌‬
‫»جعالین و کذابین و غلة« اولیه که بنام دعا و یا زیارت‬
‫هاند‪.‬‬
‫بدست محدثین و ثقات و راویان مذهبی منتشر ساخت ‌‬
‫بدانکه خبر ضعیف آنست که راوی آن یا جعال و کذاب و یا بی‬
‫دین و یا فاسق بوده باشد‪ .‬خبر مجهول و مهمل آن است که‬
‫راوی آن مجهول الحال و یا غیرمذکور در علم رجال باشد‪ .‬و خبر‬
‫حسن آنست که راوی اگرچه بحسب ظاهر مذهبی بوده ولی‬
‫احوال و اعمال او معلوم نباشد‪ .‬و خبر صحیح آنست که راویان و‬
‫سلسله روایت آن از ابتداء تا انتهاء همه سالم و امامی و عادل و‬
‫صادق باشند و این باصطلح علمای رجال شیعه است‪ ،‬اگرچه‬
‫باصطلح علماء و محققین اهل سنت راوی صحیح شرایط دیگری‬
‫باید داشته باشد‪ .‬و خبر مرفوع و یا مرسل آنست که از اول سند‬
‫و یا وسط و یا آخر آن نفراتی افتاده و یا ذکر نشده باشد‪.‬‬
‫ولی چنانکه قبل ً نیز بیان شد باید دانست میزان صحت و سقم‬
‫مطالب دینی قرآن است نه صدق و کذب راوی‪.‬‬

‫میزان حق و باطل قرآن است نه صدق و کذب‬

‫راوی‬
‫تعجب است با اینکه خدای تعالی برای مسلمین قرآن را میزان‬
‫قرار داده تا مطالب دینی خود را با آن بسنجند و باطل و‬
‫غیرباطل را از یکدیگر جدا سازند و دین او را آلوده ننمایند و‬
‫مچنین رسول خدا ‪ ‬و سایر بزرگان بسیار سفارش کرد ‌‬
‫هاند‬ ‫ه ‌‬
‫که هر خبری از ما رسید فوری قبول نکنید و با کتاب الهی‬
‫بسنجید اگر موافق آن بود بپذیرید وگرنه نپذیرید‪ ،‬چگونه‬
‫هاند؟!!‬‫هاند؟! و کتاب خدا را رها نمود ‌‬‫مسلمانان به انحراف افتاد ‌‬
‫از آن جمله حضرت رسول ‪ ‬چنانکه در )جلد ‪ 18‬وسائل الشیعه‬
‫ص ‪ ،(78‬و هم کتاب کافی روایت کرد‌هاند فرموده‪» :‬فما‬
‫وافق کتاب الله فخذوه وما خالف کتاب الله‬
‫‪11‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫فدعوه« یعنی‪» ،‬آنچه موافق کتاب خداست بگیرید و آنچه‬

‫مخالف کتاب خداست رها کنید«‪ .‬و در همین کتاب از حضرت‬
‫صادق ‪ ‬روایت کرده که فرموده‪» :‬فما لم یوافق من‬
‫الحدیث القرآن فهو زخرف«‪ .‬و نیز فرمودة‪» :‬کل شئ‬
‫مردود إلی الکتاب والسنة وکل حدیث لیوافق کتاب‬
‫الله فهو زخرف«‪» .‬بازگشت و مرجع همه ی سخنان کتاب‬
‫خدا وسنت رسول خداست وهر حدیثی که با کتاب خدا مخالف‬
‫باشد پس آن زخرف و بیهوده است‪ «.‬و در همین وسائل الشیعه‬
‫در جلد سوم نقل کرده که رسول خدا ‪ ‬در منی خطبه خواند و‬
‫فرمود‪» :‬ای مردم! آنچه برای شما از قول من نقل شد که‬
‫هام و آنچه برای شما آمد که مخالف‬ ‫موافق کتاب خدا بود من گفت ‌‬
‫هام«‪ .‬و همین مطلب در نهج البلغه از‬ ‫کتاب خدا بود من نگفت ‌‬
‫حضرت علی ‪ ‬روایت شده است‪ .‬و در )ص ‪ 89‬جلد ‪(18‬‬
‫وسائل از حضرت باقر و حضرت صادق ‪ ‬روایت کرده که‬
‫فرمود‌هاند‪» :‬ل تصدق علینا إل ما وافق کتاب الله‬
‫وسنة نبیه«‪ .‬هر سخنی که از ما به شما رسید تصدیق نکنید‬
‫مگر اینکه با کتاب خدا وسنت رسول خدا موافق باشد‪ .‬و در )ص‬
‫‪ (79‬نقل کرده که حضرت صادق ‪ ‬فرمود‪» :‬من خالف‬
‫کتاب الله وسنة نبیه فقد کفر« یعنی‪» ،‬هر کس مخالفت‬
‫کتاب خدا و سنت رسول خدا ‪ ‬کند‪ ،‬بتحقیق کافر شده است«‪.‬‬
‫البته هر کس بخواهد بدعتی در دین بگذارد و یا دروغی نسبت‬
‫به دین بدهد دروغ خود را بر گردن بزرگان دین و یا راویان‬
‫یدهد تا‬‫یبندد‪ ،‬و به راویان عادل راستگو نسبت م ‌‬ ‫خوشنام م ‌‬
‫دیگران بپذیرند‪ .‬پس صرف عادل و راستگو بودن راویان کافی‬
‫نیست‪ .‬باید هر روایتی و حدیثی را با میزان الهی سنجید و میزان‬
‫الهی طبق احادیث کثیره و بلکه متواتره قرآن است‪ .‬در این حال‪،‬‬
‫یخبر آمده بر کتاب مفاتیح‬‫های از جهال و کتابفروشان ب ‌‬ ‫عد ‌‬
‫مقدمه و تقریظ نوشته و میزان شناسائی مرد را در اخبار اهل‬
‫هاند‪ ،‬و‬
‫بیت بر صدق حدیث و ادای امانت منوط و مربوط فرمود ‌‬
‫هاند که اساس دیانت مقدسة اسلم‪ ،‬بخصوص مذهب‬ ‫نوشت ‌‬
‫جعفری بر صدق و راستی در گفتار و کردار است‪ .‬باید گفت‪ :‬چه‬
‫بسیار مردمان صادق در گفتار و زاهد و عابد که عقائد و‬
‫افکارشان مخالف عقائد کتاب آسمانی است‪ .‬البته صدق و‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪12‬‬

‫راستی یکی از صفات متقین است‪ ،‬ولی ممکن است راستگو‬

‫اشتباه کند و یا سهو و خطا نماید و یا ناقل کاذبی را صادق‬
‫پندارد‪ .‬پس محدثین و مقلدین که تمام همت ایشان به صحت‬
‫سند و ثقه بودن راویان است و به متن روایات تفکر و تعمق‬
‫ندارند بسیار در اشتباهند‪ .‬چه بسیار مطالب باطله که از همین‬
‫راویان ثقات نقل شده و مردم را به شرک و انحراف کشید ‌‬
‫ه‬
‫است‪ .‬بنابراین‪ ،‬تمجیدی که از کتاب مفاتیح الجنان در مقدمة آن‬
‫آمده صحیح نیست‪ .‬و باید دانشمندی که خبیر و بصیر به عقاید‬
‫حقه باشد و عقاید حقه را از باطله و موهومات جدا کرده باشد‬
‫در مطالب کتاب مفاتیح نظر کرده و جید را از ردی جدا سازد‪.‬‬
‫ولی هیچ کس به این فکر نبوده و برای ملت ما خیرخواهی و بلکه‬
‫راهنمائی ننموده است‪ .‬ما اکنون برای رضای خدا و خدمت به‬
‫ملت ایران‪ ،‬مختصری را در این مورد تقدیم به برادران دینی‬
‫یطلبیم‪.‬‬‫نموده و اجر آن را از حق تعالی م ‌‬
‫جناب آقای قمی در اول مفاتیح‪ ،‬چند سوره از قرآن آورده‪ ،‬و‬
‫قآمیزی از روایات ضعیفه آورده که‬ ‫بهای اغرا ‌‬‫در حاشیة آنها ثوا ‌‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫بطلن آنها بر هر عاقل خبیری روشن است‪ ،‬مثل آنکه م ‌‬
‫یرساند خیر دنیا و آخرت را‪ ،‬و دفع‬ ‫»سورة یس به صاحبش م ‌‬
‫یکند هر شری را‪ ،‬و‬ ‫یکند از او بلی دنیا و آخرت را‪ ،‬و دفع م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یکند هر حاجتی را«‪ ،‬و اینها یقینا ً دروغ است‪ ،‬زیرا رسول‬ ‫روا م ‌‬
‫خدا‪ ‬و بسیاری از اصحابش سورة یس را خواندند و شرور از‬
‫ینویسند‪» :‬هر که بشنود جهت او باشد هزار‬ ‫آنان دفع نشد‪ .‬و یا م ‌‬
‫یگوید که‬ ‫نور و هزار یقین«‪ ،‬در حالی که اگر یقین به آخرت را م ‌‬
‫ینویسد »هر که در قبرستان سورة‬ ‫یک یقین کافی است‪ .‬و یا م ‌‬
‫یس بخواند خدای عزوجل عذاب اموات را تخفیف دهد و از هر‬
‫آفتی محفوظ است‪ ،‬و اگر بمیرد داخل بهشت شود«‪ .‬اینها‬
‫ینویسد‪» :‬سورة‬ ‫اخباری است غلوآمیز و غرورانگیز‪ .‬و یا م ‌‬
‫یایستد‪ ،‬نزد خدای تعالی‬ ‫یآید از نزد خدای عزوجل و م ‌‬ ‫الرحمن م ‌‬
‫در جائی که نزدیکتر از آن نیست بخدای تعالی«‪ .‬جناب قمی فکر‬
‫یایستد نزد خدا معنی ندارد و یا‬ ‫یآید از نزد خدا و م ‌‬‫نکرده که م ‌‬
‫ینویسد‪» :‬هر کس روز بخواند و بمیرد شهید مرده است‪ ،‬و هر‬ ‫م ‌‬
‫کس شب بخواند و بمیرد شهید مرده است«‪ .‬باید گفت‪ :‬پس‬
‫دیگر میدان جهاد و آلت حرب لزم نیست‪ .‬و گوید‪» :‬هر کس‬
‫شیعه باشد و در نماز شب جمعه سورة جمعه و سبح اسم ربک‬
‫‪13‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بخواند و در نماز ظهر آن جمعه و منافقین بخواند گویا عمل‬

‫رسول خدا ‪ ‬را بجا آورده‪ ،‬و جزای او بهشت است«‪ .‬طبق این‬
‫خبر ارزش عمل رسول خدا ‪ ‬مطابق است با خواندن دو عدد‬
‫سوره‪ .‬و باز نوشته که‪» :‬النبأ العظیم« هم ولیت است‪ ،‬و هم‬
‫حضرت امیر است‪ ،‬در صورتی که حضرت امیر در دعاهای خود‬
‫هام به نبأعظیم که‬
‫یگوید‪» :‬من ایمان آورد ‌‬
‫در صحیفة علویه م ‌‬
‫قیامت باشد«‪ .‬و در خود سورة عم یتساءلون خدا بیان کرده که‬
‫نبأ عظیم‪ ،‬خبر روز قیامت است‪ .‬و عبارت صحیفة علویه در دعای‬
‫روز دوشنبه این است‪» :‬الحمد لله الذی هدانی بالسلم‬
‫وأکرمنی بالیمان وبصرنی فی الدین وعرفنی‬
‫الحق الذی عنه یؤفکون والنبأ العظیم الذی هم فیه‬
‫مختلفون«‪ .‬معلوم م ‌‬
‫یشود نویسندة مفاتیح از کلم حضرت‬
‫مطلع نبوده است‪ ،‬و در فضیلت سورة قدر نوشته که‪» :‬هر کس‬
‫در نماز بخواند از جانب خدا به او ندا شود که گناهان گذشتة تو را‬
‫خدا آمرزید‪ ،‬عمل را از سر گیر«‪ .‬یعنی‪ :‬دو مرتبه جنایات را از‬
‫یدانم چرا نویسندگان این اخبار و خوانندگان آن‬ ‫سر گیر‪ .‬من نم ‌‬
‫هاند که این اخبار ضد قرآن و‬‫هاند و ندانست ‌‬
‫فکر خود را بکار نیداخت ‌‬
‫قانون إلهی است که فرموده‪:‬‬
‫ن‬
‫م ْ‬ ‫خْيرا ً ي ََرهُ * َ‬
‫و َ‬ ‫ة َ‬‫ل ذَّر ٍ‬ ‫قا َ‬‫مث ْ َ‬
‫ل ِ‬‫م ْ‬
‫ع َ‬‫ن يَ ْ‬
‫م ْ‬‫ف َ‬ ‫﴿ َ‬
‫ه﴾ )الزلزلة‪.(8 -7 :‬‬ ‫شّرا ً ي ََر ُ‬
‫ة َ‬ ‫ل ذَّر ٍ‬‫قا َ‬‫مث ْ َ‬
‫ل ِ‬‫م ْ‬ ‫ع َ‬‫يَ ْ‬
‫یعنی‪» :‬پس هر كس هموزن ذّرهاى كار خير انجام دهد‬
‫آن را مىبيند!‪ .‬و هر كس هموزن ذّرهاى كار بد كرده آن‬
‫را مىبيند!«‪.‬‬
‫و یا فرموده‪:‬‬
‫ة﴾‪] .‬المدثر‪.[(38) :‬‬
‫هين َ ٌ‬
‫ت َر ِ‬ ‫ما ك َ َ‬
‫سب َ ْ‬ ‫س بِ َ‬
‫ف ٍ‬ ‫﴿ك ُ ّ‬
‫ل نَ ْ‬
‫»هر کس در گرو اعمال خود است«‪.‬‬
‫به هر حال کتاب مفاتیح مشتمل است بر ابواب و فصولی‪ ،‬و‬
‫ما آنچه در آن ذکر شده بترتیب همان ابواب و فصول بررسی‬
‫یکنیم از بعضی ایرادها و اشکالتی که بر‬ ‫کرده و مختصری بیان م ‌‬
‫یکنیم إن شاء‬‫آن وارد است‪ ،‬و گاهی به صفحات آن نیز اشاره م ‌‬
‫الله و مفاتیح ما چاپ کتابفروشی محمد حسن علمی است‪.‬‬
‫در تعقیبات مشترکه در ص ‪ ،16‬از ابن بابویه سلمی بر دوازده‬
‫امام نقل کرده و پس از آن گفته‪» :‬هر حاجتی که داری از خدا‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪14‬‬

‫بطلب«‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬آیا ابن بابویه حق داشته که چیزی در دین‬

‫از خود بگوید یا خیر؟ اگر هر کس بر دین چیزی از خود اضافه‬
‫کند آن دین و دعاهای آن‪ ،‬الهی نیست‪ .‬بلکه دل بخواهی بشری‬
‫مچنین در همان صفحه چیزی از کفعمی نقل کرده که‬ ‫است‪ .‬و ه ‌‬
‫از خدا جل جلله و رسول ‪ ‬وارد نشده بلکه از بدع ‌‬
‫تهای‬
‫کفعمی است‪.‬‬
‫جناب قمی در این مفاتیح بسیار دعا و ذکر و زیارت از کسانی‬
‫مانند »کفعمی« و »ابن طاوس« و »ابن بابویه« و »ابن‬
‫المشهدی« و »شیخ طوسی« و امثال اینان نقل کرده که نه از‬
‫خدا و نه از رسول‪ ‬است‪ .‬آیا دین خدا ناقص بوده اینان تکمیل‬
‫هاند و یا اینان شریکند با خدا در تشریع‪ ،‬و یا اینکه خدای‬
‫کرد ‌‬
‫تعالی تابع اینها است که هر چه اینان گفتند خدا امضاء کرده‬
‫هاند که در مطالب دینی چیزی اضافه کنند‪.‬‬ ‫است‪ .‬چه حق داشت ‌‬
‫اینها سؤالتی است که مقدسین چه عوام و چه خواص جوابی‬
‫ندارند‪ ،‬بلکه باید به بدعت بودن و حرام بودن اینها اقرار کنند که‬
‫یفرماید‪» :‬السنة ما سن رسول‬ ‫امیر المؤمنین علی ‪ ‬م ‌‬
‫الله والبدعة ما أحدث بعده« یعنی‪» ،‬سنت آن است که‬
‫رسول خدا ‪ ‬آورده و بدعت چیزی است که پس از رسول خدا‬
‫‪ ‬ایجاد و اضافه شده است«‪ .‬و تمام اینها بدعت است مگر‬
‫کسی اینها را بقصد ورود از شرع نخواند‪ ،‬و حتی اگر ائمة هدی‬
‫چیزی گفته باشند از دعا و ذکر و عبادت و زیارت باید از جدشان‬
‫رسول خدا‪ ‬نقل کنند نه از خود‪ .‬زیرا هیچ امام و مأمومی حق‬
‫ندارد در دین خدا چیزی اضافه کند‪ .‬پس این تعقیبات و دعاها و‬
‫اذکار اگر مستند به رسول خدا ‪ ‬نباشد و از آن جناب نقل نشده‬
‫باشد اعتباری ندارد و صحت آن مورد تشکیک است‪ .‬متأسفانه در‬
‫این کتاب مفاتیح آنچه نقل شده اکثرا ً از رسول خدا ‪ ‬نیست‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬هر چه از غیر رسول خدا ‪ ‬نقل شده نباید در آن بحث‬
‫کرد‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (21‬دعاها و اذکاری نقل کرده از استاد خود شیخ‬
‫نوری و او از حاج ملفتح علی سلطان آبادی که او نقل کرده از‬
‫آخوند ملصادق که او خواب دیده و اذکار و دعاهائی از سیدی‬
‫تعلیم گرفته است‪ .‬و اینها مدرک شده برای مفاتیح!!!‪.‬‬
‫در )ص ‪ (23‬ذکر کرده دعاهای ایام هفته را از ملحقات صحیفة‬
‫سجادیه که ابدا مدرکی برای این ملحقات نیست‪ ،‬و تازه خود‬
‫‪15‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫صحیفة سجادیه سلسلة سند صحیحی ندارد تا برسد به حضرت‬

‫سجاد‪ .‬و به اضافه‪ ،‬حضرت سجاد اگر این دعاها را خوانده بقصد‬
‫ورود از شرع نبوده است‪ ،‬بلکه از منشآت خود آنجناب است‪ .‬به‬
‫اضافه مضمون بعضی از جملت این دعاهای ایام هفته مورد‬
‫یگنجد‪ ،‬مانند شفاعت‬ ‫اشکال شرعا ً و عقل ً که در این مختصر نم ‌‬
‫که در بحث شفاعت به آن اشاره خواهد گردید‪.‬‬
‫آری‪ ،‬اگر کسی این اذکار و دعاها را بقصد ورود بخصوص نداند‬
‫ولی بقصد عمومات اوامر واردة از شرع بخواند اشکالی ندارد‪،‬‬
‫بشرطی که جملتی از آنها مخالف عقل و شرع نباشد‪ .‬زیرا در‬
‫کتاب آسمانی به ذکر و دعا امر شده است‪ .‬و این اذکار و ادعیه‬
‫یباشد‪.‬‬
‫از مصادیق ذکر و دعا م ‌‬
‫در )ص ‪ (22‬نقل کرده که‪» :‬بر هر مسلمانی فریضه و واجب‬
‫است که ده مرتبه پیش از طلوع و ده مرتبه پیش از غروب این‬
‫دعا را بخواند‪» :‬ل إله إل الله وحده ل شریک له ‪ «....‬تا‬
‫آخر‪ ،‬در حالی که مسلمین حتی علمای امامیه قائل به چنین‬
‫واجبی نیستند‪.‬‬
‫در )ص ‪ (29‬نقل نموده که‪» :‬هر که معصیت خدا را در شب‬
‫جمعه ترک کند حق تعالی گناهان گذشتة او را بیامرزد«‪ .‬در حالی‬
‫که قرآن فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪)   ‬نساء‪(123 :‬‬
‫»یعنی نه به آرزوهای شما و نه به آرزوهای اهل کتاب‬
‫است‪ ،‬هر کس بدکاری کند به آن جزا داده شود‪ ،‬و جز‬
‫خدا هیچ یار و یاوری برای خود نخواهد یافت«‪.‬‬
‫حال خواننده مختار است کلم خدا را قبول کند یا روایت‬
‫مفاتیح را‪.‬‬
‫در )ص ‪ (31‬نقل کرده که »هر کس در هر شب جمعه سورة‬
‫بنی اسرائیل را بخواند‪ ،‬نمیرد تا به خدمت قائم برسد«‪ .‬و این‬
‫خبر از حضرت صادق نقل شده‪ ،‬در صورتی که زمان حضرت‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪16‬‬

‫صادق‪ ،‬امام قائمی نبوده جز خودش‪ .‬و نیز در همان صفحه برای‬
‫بهائی نقل کرده که ضد عقل و قرآن‬‫خواندن سورة ص ثوا ‌‬
‫است‪ ،‬و گوید‪» :‬هر که سورة الم سجده را در هر شب جمعه‬
‫بخواند خدا او را بر اعمال او حساب نکند«‪ .‬و این ضد آیة ‪6‬‬
‫سورة اعراف است که فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪)    ‬اعراف‪(6 :‬‬
‫»البته البته از تمام مردمی که رسول برایشان‬
‫یکنیم‪ ،‬و البته البته از خود انبیا و‬
‫فرستاده سؤال م ‌‬
‫پیامبران مرسل )نیز( سؤال خواهیم کرد«‬
‫های بخواند‬
‫یداند چگونه هر کس سور ‌‬
‫خدا پیامبران را مسئول م ‌‬
‫مسئول حساب و کتاب خدا نباشد؟!!‪.‬‬
‫در )ص ‪ (32‬روایت کرده که »شعر خواندن در شب و روز‬
‫جمعه مکروه است‪ ،‬و باید ترک شود و اگرچه شعر حقی باشد و‬
‫حتی نمازش قبول نشود«‪ .‬باید گفت‪ :‬این روایت حق است‪ ،‬چون‬
‫مطابق و موافق قرآن است که در سورة شعراء فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫)شعراء‪(224 :‬‬ ‫‪    ‬‬

‫یکنند«‪.‬‬
‫»و شعرا را گمراهان پیروی م ‌‬
‫ولی پیروان مفاتیح بر ضد این خبر‪ ،‬مسجدها را در شب جمعه پر‬
‫هاند از شعر و مداحی‪.‬‬
‫کرد ‌‬
‫و در همین صفحه روایت کرده از شیخ طوسی و سید بن‬
‫طاووس و کفعمی و سید بن باقی که مستحب است فلن دعا را‬
‫یکنیم آن دعا اگر از دستور رسول خدا ‪‬‬‫بخوانند‪ .‬ما سؤال م ‌‬
‫یکنید؟ و اگر از رسول‬ ‫است‪ ،‬چرا از خود رسول خدا‪ ‬نقل نم ‌‬
‫خدا‪ ‬نیست شیخ و سید و دیگران چه حق داشت ‌‬
‫هاند که‬
‫مستحبی بر دین اضافه کنند؟ و در اعمال روز جمعه )ص ‪(37‬‬
‫روایت کرده که هر کس سه انار بخورد تا صد و بیست روز‬
‫وسوسة شیطان از او دور گردد و معصیت خدا نکند و داخل‬
‫بهشت شود‪ .‬و در )ص ‪ (38‬گوید‪ :‬روز جمعه دعای ندبه بخواند در‬
‫‪17‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫حالی که دعای ندبه سی و پنج جملة آن ضد قرآن است‪ ،‬چنانکه‬

‫در مورد آن بیان خواهیم نمود‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (39‬نمازی را روایت کرده که اگر از آن فارغ شدی‬
‫یماند‪ .‬و این دستور برای جری کردن‬ ‫میان تو و خدا گناهی نم ‌‬
‫یگوید‪ :‬از گناهان بیرون‬‫هکاران خوب است‪ .‬و در )ص ‪ (40‬م ‌‬ ‫گن ‌‬
‫آید مانند روزی که از مادر متولد شده است‪ .‬بنابراین‪ ،‬هر کس‬
‫یشود‪ .‬و پس از‬ ‫یخواند و معصوم م ‌‬‫گناهی کرد این نماز را م ‌‬
‫نماز دعایی آورده که جملت آن بر خلف عقل و شرع است‪ ،‬از‬
‫یگوید‪» :‬واضمحل کل مظنون عنی أفردنی الدهر‬ ‫آن جمله م ‌‬
‫یگوید‪» :‬یا متجبر یا متملک«‪ .‬و این نماز و دعا را‬ ‫إلیک« و بعد م ‌‬
‫از امیر المؤمنین شمرده‪ ،‬یعنی این کلمات را او گفته‪ ،‬و بعد‬
‫گفته‪» :‬اللهم بمحمد ولیی وبعلی ولیی وبالئمة الراشدین«‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬بعلی ولیی‪ ،‬و‬ ‫راوی جعال آن قدر نفهمیده که علی ‪ ‬نم ‌‬
‫ائمة راشدین‪ ،‬هرگز خدا را به خودشان که ولی خودشان‬
‫هاند‪ .‬چقدر نادان است آنکه خدا را قسم بدهد‬ ‫یباشند قسم نداد ‌‬‫م ‌‬
‫به خودش‪ .‬باید گفت‪ :‬چه قدر مغرو‌رکننده است اگر بگوئیم‪ :‬هر‬
‫که این نماز را با این کلمات زشت بخواند تمام گناهانش آمرزیده‬
‫شود و مانند دوازده مرتبه ختم قرآن است‪ ،‬و گوید‪ :‬گناهان‬
‫گذشته و آیندة او آمرزیده شود! باید گفت‪ :‬از راویان نادان کم‬
‫سواد بهتر از این چیزها توقع نیست‪.‬‬
‫در )ص ‪ (41‬نمازی از حضرت فاطمه ل نقل کرده که جبرئیل‬
‫به او تعلیم کرده است؟! آیا جبرئیل برای غیر پیغمبری وحی‬
‫نجا از حضرت صادق‪ ‬نقل کرده که نزد‬ ‫یآورد؟ و در همی ‌‬‫م ‌‬
‫رسول خدا ‪ ‬کسی بزرگتر از فاطمه ل نیست‪ ،‬یعنی فاطمه ل‬
‫حتی از علی ‪ ‬افضل است‪ ،‬در حالی که ایشان یعنی امامیه علی‬
‫یدانند‪.‬‬
‫را از فاطمه افضل م ‌‬
‫و در )ص ‪ (42‬دعائی از حضرت فاطمه نقل کرده ضد و نقیض‬
‫مثل ً گفته‪» :‬لم آتک بشفاعة مخلوق رجوته أتقرب‬
‫إلیک بشفاعته إل محمدا ً وأهل بیته«‪ .‬یعنی‪» ،‬خدایا من‬
‫نیاوردم شفاعت مخلوقی را که به آن امیدوار باشم و تقرب به‬
‫سوی توجویم جز محمد و اهل بیت او«‪ .‬آیا محمد و اهل بیت او‬
‫مخلوق مورد امیدند و آیا فاطمه خود از اهل بیت نیست‪ .‬و بعد از‬
‫قول ابن طاوس برای هر یک از ائمه نمازهائی نقل کرده با‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪18‬‬

‫دعاهائی‪ ،‬آیا ابن طاوس و یا هر یک از امامان حق تشریع‬

‫دارند؟!! به اضافه‪ ،‬در این دعاها هر یک از ائمه اقرار به گناهان‬
‫یکنند‪ ،‬پس چگونه ایشان آنان‬‫خود کرده و طلب عفو و مغفرت م ‌‬
‫یدانند‪.‬‬
‫را معصوم م ‌‬
‫و از همه بدتر و رسواتر در نماز صاحب الزمان دعائی که‬
‫موجب کفر و شرک و ضد قرآن است‪ ،‬آورده و گوید‪» :‬یا محمد‬
‫یا علی یا علی یا محمد أکفیانی فإنکما کافیای یا‬
‫محمد یا علی یا یا علی یا محمد انصرانی فإنکما‬
‫ناصرای‪ ،‬یا محمد یا علی یا علی یا محمد احفظانی‬
‫فإنکما حافظای یا مولی یا صاحب الزمان الغوث‬
‫الغوث الغوث أدرکنی أدرکنی أدرکنی« تا آخر‪ .‬در این‬
‫هها آیات قرآن‬ ‫دعا‪ :‬او ً‬
‫ل‪ ،‬غیر خدا را خوانده که شرک و ضد د ‌‬
‫است که از آن جمله در سورة جن فرموده‪:‬‬
‫حدا ً﴾‬ ‫عو مع الل ّ َ‬ ‫﴿ َ‬
‫هأ َ‬‫ِ‬ ‫َ َ‬ ‫فل ت َدْ ُ‬
‫)الجهن‪.(18 :‬‬
‫یعنی‪» :‬احدی را با خدا نخوانید«‪.‬‬
‫و آیة دیگر‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪     ‬‬
‫)جن‪.(20 :‬‬
‫یخوانم و‬
‫»بگو‪) :‬ای محمد!( فقط پروردگارم را م ‌‬
‫یکنم«‬
‫احدی را شریک او نم ‌‬
‫و در سورة احقاف آیة ‪ 6 -5‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪19‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪‬‬
‫)احقاف‪(6-5 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫یخواند کسی‬ ‫هتر از آنکه غیر خدا را م ‌‬‫»و کیست گمرا ‌‬
‫یکند تا قیامت‪ ،‬و آنان از‬‫یخواند که اجابت او نم ‌‬ ‫را م ‌‬
‫دعای ایشان آگاه نیستند‪ .‬و چون مردم در قیامت‬
‫محشور شوند آنان برای ایشان دشمنند‪ ،‬و بعبادت‬
‫هاند«‪.‬‬
‫ایشان کافر و منکر بود ‌‬
‫و آیات دیگر که خواندن و حاضر و ناظر و سمیع و بصیر‬
‫دانستن غیرخدا را در همه جا شرک شمرده است‪ .‬و به اضافه‪،‬‬
‫هر یک از حضرت محمد‪ ‬و علی ‪ ‬را یک مرتبه مقدم داشته و‬
‫مرتبة دیگر مؤخرکه به ایشان برنخورد و گله نکنند که محمد ‪‬‬
‫بگوید‪ :‬چرا نام مرا مقدم نداشتی؟ و یا علی ‪ ‬بگوید‪ :‬چرا نام‬
‫مرا مؤخر داشتی؟ و لذا در تقدیم و تأخیر مکرر کرده که جای‬
‫یدانسته که حضرت محمد افضل است از‬ ‫گله نباشد و یا واقعا ً نم ‌‬
‫حضرت علی‪ .‬و بعد گوید‪ :‬شما دو نفر مرا کفایت کنید‪ .‬آیا این‬
‫یفرماید‪:‬‬ ‫صاحب الزمان قرآن نخوانده که سورة زمر آیة ‪ 36‬م ‌‬
‫‪   ‬‬
‫)زمر‪(36 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»آيا خدا كفايتكننده بندهاش نيست؟«‪.‬‬
‫و در آیات دیگر فرموده‪:‬‬

‫فى ِبالل ّ ِ‬
‫ه‬ ‫‪ ‬‬
‫سيبا ً و َ‬
‫وك َ َ‬ ‫ح ِ‬ ‫وك َ َ‬
‫فى ِبالله َ‬ ‫‪َ ‬‬
‫صيرا ً )نساء آیه ی ‪ 6‬و ‪.(45‬‬ ‫‪‬‬
‫نَ ِ‬
‫»خداوند حسابرسى را كافى است«‪» .‬و كافى است‬
‫كه خدا ياورِ ]شما[ باشد«‪.‬‬
‫خدا فرموده‪ :‬من برای نصرت و سرپرستی و حساب و سایر‬
‫یگوید‪ :‬ای محمد و علی شما‬ ‫امور کافی هستم‪ ،‬ولی این امام م ‌‬
‫دوتا مرا کفایت و یاری و نصرت دهید‪ .‬در حالی که محمد ‪ ‬و‬
‫یخبر و در عالم دارالسلم بدون خوف و حزن و‬ ‫علی ‪ ‬از دنیا ب ‌‬
‫یباشند و جز رضای خدا به چیزی توجه ندارند‪ .‬اما‬ ‫تکلیف ساکن م ‌‬
‫هاند که ای محمد و علی‬ ‫یخبر‪ ،‬دعا ساخت ‌‬
‫این دعا سازان از دین ب ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪20‬‬

‫»احفظانی«‪ ،‬یعنی مرا حفظ کنید‪ ،‬آیا آیات قرآن نخوانده که خدا‬
‫در سورة هود آیة ‪ 57‬فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪‬‬
‫)هود‪(57 :‬‬ ‫‪ ‬‬

‫»پروردگارم حافظ و نگاهبان هر چيز است«‪.‬‬

‫و در سورة نساء آیة ‪ 80‬فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪)   ‬نساء‪:‬‬
‫‪(80‬‬
‫»ما تو را بر آنان نگاهبان نفرستادهايم«‪.‬‬
‫و در سورة انعام آیة ‪ 107‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)انعام‪(107 :‬‬
‫»و نگردانيديم ترا بر ايشان نگاهبان«‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬تو حافظ دیگران‬ ‫و آیات دیگر که خدا به رسول خود م ‌‬
‫نیستی‪ ،‬ما تو را حافظ و نگهبان قرار ندادیم‪ .‬آیا مدعیان علم و‬
‫یخبر باشند تا به شرک‬ ‫حدیث چرا اینقدر باید خرافی و از قرآن ب ‌‬
‫وارد شوند و ملت را وارد شرک سازند‪ .‬آیا آن کسی که به‬
‫یگوید‪ :‬الغوث و یا أدرکنی و یا به فریادم‬ ‫صاحب الزمان خیالی م ‌‬
‫برس‪ ،‬فکر نکرده که غیرخدا فریادرس نیست‪ .‬آیا رسول خدا ‪‬‬
‫هاند آن هم پس از‬ ‫و سایر انبیاء کجا خود را فریادرس مردم خواند ‌‬
‫وفاتشان‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (49‬در اعمال روز جمعه نوشته که‪» :‬هر کس بعد از‬
‫نماز صبح یا ظهر فلن صلوات را بفرستد تا یک سال گناهی بر او‬
‫نوشته نشود«‪ .‬خوبست تمام اراذل و اوباش و فاسق و ستمگران‬
‫به این حدیث عمل کنند و سالی یک مرتبه این دو کلمه را بگویند‬
‫یبند و بار‪ ،‬و در‬
‫که دیگر گناهی بر آنان نوشته نشود و در دنیا ب ‌‬
‫آخرت وارد بهشت شوند‪.‬‬
‫‪21‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و در )ص ‪ (51‬گوید‪ :‬روز جمعه است که امام عصر زمین را از‬

‫یکند و این مخالف آیات قرآن است که‬ ‫لوث شرک و کفر پاک م ‌‬
‫فرموده‪:‬‬
‫َ‬
‫ضاءَ إ َِلى ي َ ْ‬
‫وم ِ‬ ‫وال ْب َ ْ‬
‫غ َ‬ ‫وة َ َ‬
‫دا َ‬ ‫م ال ْ َ‬
‫ع َ‬ ‫ه ُ‬‫قي َْنا ب َي ْن َ ُ‬‫وأل ْ َ‬ ‫﴿ َ‬
‫ة﴾‪) .‬المائدة‪.(64 :‬‬ ‫م ِ‬ ‫قَيا َ‬ ‫ال ْ ِ‬
‫»و ما تا روز قيامت ميانشان دشمنى و كينه‬
‫افكندهايم«‪.‬‬
‫که آیات بسیاری در قرآن دللت دارد که تا روز قیامت کفر و‬
‫یروند‪.‬‬ ‫شرک بین بشر وجود خواهد داشت‪ ،‬و کفار از بین نم ‌‬
‫و در )ص ‪ (52‬نقل کرده صلواتی را از امام مهدی بتوسط‬
‫یتوان گفت‪ :‬بسیاری از خرافات و‬ ‫ابوالحسن ضراب که م ‌‬
‫هاند‪ .‬مانند‬ ‫موهومات ضد قرآنی و ضد عقل را در آن جمع کرد ‌‬
‫یگوید‪» :‬المرتجى للشفاعة« که‬ ‫اینکه در وصف رسول خدا ‪ ‬م ‌‬
‫بطلن آن خواهد آمد‪ ،‬و دیگر »المفوض إلیه دین الله«‪ ،‬یعنی‪:‬‬
‫دین خود را واگذار به او کرده که هر چه خواست در دین بگوید و‬
‫یا عمل کند‪ .‬و این باطل است‪ ،‬زیرا رسول خدا ‪ ‬یک چیز را بر‬
‫خود حرام کرد‪ ،‬خدا در سورة تحریم به او عتاب کرده که‪:‬‬

‫‪  ‬‬

‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫)تحریم‪(1 :‬‬ ‫‪  ‬‬

‫اى پيامبر! چرا چيزى را که خدا بر تو حلل کرده بر خود‬

‫حرام مىکنى‬
‫و اگراین تفویض راست بود دیگر آن عتاب معنی نداشت‪ .‬و نیز‬
‫چون گروهی از منافقین برای عدم حضور به جهاد معتذر به‬
‫عذرها شدند و رسول خدا‪ ‬بدون تحقیق به ایشان اذن داد‪ .‬حق‬
‫تعالی او را مورد عتاب قرار داده که‪:‬‬
‫َ‬
‫م﴾ ‪.‬‬ ‫ت لَ ُ‬
‫ه ْ‬ ‫م أِذن ْ َ‬ ‫عن ْ َ‬
‫ك لِ َ‬ ‫فا الل ّ ُ‬
‫ه َ‬ ‫ع َ‬
‫﴿ َ‬
‫»خداوند تو را ببخشد! چرا به آنها اجازه دادى؟!«‪.‬‬
‫یگوید‪:‬‬‫و لذا خدا در سورة مائده به او م ‌‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪22‬‬

‫‪           ‬‬
‫‪)    ‬مائده‪(44:‬‬
‫»و هر كس كه به آنچه خداوند نازل كرده است حكم‬
‫نكند‪ ،‬اينانند كه كافرند«‪.‬‬
‫یگوید‪:‬‬
‫و در آیة دیگر م ‌‬
‫ل * َل َ َ‬
‫خذَْنا‬ ‫وي ِ‬‫قا ِ‬ ‫ض اْل َ َ‬
‫ع َ‬ ‫عل َي َْنا ب َ ْ‬ ‫و َ‬
‫ل َ‬ ‫ق ّ‬‫و تَ َ‬‫ول َ ْ‬‫‪َ ‬‬
‫ن‪) ‬الحاقه‪:‬‬ ‫وِتي َ‬ ‫ْ‬
‫ه ال َ‬ ‫من ْ ُ‬‫عَنا ِ‬ ‫َ‬
‫قط ْ‬ ‫َ‬
‫مل َ‬ ‫ن * ثُ ّ‬ ‫ْ‬
‫مي ِ‬‫ه ِبالي َ ِ‬ ‫من ْ ُ‬
‫ِ‬
‫‪.(46 -44‬‬
‫یداد‪.‬‬
‫»و اگر این پیامبر بعضی از گفتگوها را به ما نسبت م ‌‬
‫او را بقدرت و شدت گرفته بودیم سپس شاهرگش را‬
‫بریده بودیم«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬دین از طرف خداست و محمد‪ ‬حق ندارد چیزی زیاد و یا‬
‫کم نماید‪.‬‬
‫و بعد حجت تراشی کرده و دوازده امام را حجت قرار داد‪ ،‬در‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫حالی که خدا در سورة نساء آیه ‪ 165‬م ‌‬
‫‪    ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)نساء‪(165 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»پيامبراني بشارت آور و هشدار دهنده ]فرستاديم[ تا‬
‫پس از ]آمدن[ آنها براي مردم نزد خدا حجتي نباشد«‪.‬‬
‫پس از رسولن الهی کسی را خدا حجت قرار نداده است‪ ،‬و‬
‫امیر المؤمنین در خطبة ‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪» :‬تمت بنیینا‬
‫محمد ‪‬حجته«‪ .‬یعنی‪» :‬پس از محمد حجتی نیست«‪ .‬و بعد‬
‫نهای دین و ارکان توحید خوانده‪ ،‬یعنی‪ ،‬اگر اینان‬ ‫ائمه را ستو ‌‬
‫یساختمان بود‪ .‬شما ملحظه کنید‬ ‫یستون و توحید ب ‌‬ ‫نبودند دین ب ‌‬
‫یگوید‪» :‬خلفائک فی‬ ‫هاند‪ .‬و بعد م ‌‬
‫اینان غلو را به آخر رسانید ‌‬
‫أرضک«‪ .‬و ایشان را خلیفة خدا خوانده است‪ .‬با اینکه خدای‬
‫تعالی خلیفه ندارد و خلیفه و جانشین برای کسی است که بمیرد‬
‫و یا برود و یا معزول گردد‪ ،‬و خدا نه وفات کرده و نه جائی رفته‬
‫تا خلیفه بگیرد‪ .‬اینان گویا خلفت رسول برایشان کم بوده و به‬
‫مقامشان رسا نبوده که خلیفة خدا شده و خود را به خدا‬
‫‪23‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫هاند‪ .‬اگر چه این دعاها از جعلیات راویان کم سواد‬

‫رسانید ‌‬
‫یباشد‪ .‬و بعد گوید‪» :‬اصطفیتهم علی عبادک‬ ‫م ‌‬
‫وارتضیتهم لدینک«‪ .‬یعنی‪» ،‬خدایا ایشان را بر بندگانت‬
‫برگزیدی و برای دین خود به ایشان راضی شدی«‪ .‬آیا این ادعاها‬
‫مدرکی دارد؟! آیا خدا دین خود را برای دیگران نفرستاده است‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬خصصتهم بمعرفتک«‪ .‬ایشان را مخصوص‬ ‫و بعد م ‌‬
‫معرفت خود کردی‪ ،‬یعنی دیگران معرفت به خدا ندارند و بعد‬
‫یگوید‪» :‬ألبستهم نورک ورفعتهم فی ملکوتک«‪.‬‬ ‫م ‌‬
‫یعنی‪» ،‬لباس نور به ایشان پوشانیدی و ایشان را به معراج‬
‫ملکوتت بردی«‪ .‬و اینها تمام کذب و برخلف اسلم است‪ ،‬بلکه‬
‫جدشان ‪ ‬بشری مانند دیگران بوده و لباس نور نداشته و فقط‬
‫او مخصوص به معراج است‪ .‬و بعد امام را ولی خدا شمرده‪ ،‬با‬
‫اینکه خدا در آخر سورة اسراء فرموده‪:‬‬
‫‪                ‬‬
‫‪               ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪            ‬‬
‫‪         ‬‬
‫)اسراء‪(111 :‬‬
‫»و برای او )خدا( هیچ شریک در ملک )و فرمانروایی( نبوده‬
‫و نه بخاطر ضعف و ذّلت‪ ،‬ولی )حامى و سرپرستى( براى‬
‫اوست‪ .‬و چنان كه سزاوار است او را به بزرگى ياد كن«‪.‬‬
‫کآور باعث شده که در اذان اسلمی‬ ‫همین دعاهای دروغ و شر ‌‬
‫ً‬
‫یگویند‪» :‬أشهد أن علیا ولی الله«‪ ،‬با‬ ‫بدعتی آورده و م ‌‬
‫اینکه خدا فرموده‪ :‬برای من ولیی نیست‪ .‬و لذا شیخ صدوق در‬
‫کتاب من ل یحضر‪ ،‬لعن کرده کسانی را که شهادت به ولیت را‬
‫هاند‪ ،‬و با اینکه در اذان رسول خدا‪ ‬و سایر‬ ‫در اذان زیاد کرد ‌‬
‫ائمه شهادت به ولیت نبوده طبق روایات خود شیعه‪ .‬من‬
‫هاند و چگونه مدعیان علم و‬ ‫یدانم به چه جرئتی آن را زیاد کرد ‌‬ ‫نم ‌‬
‫هاند‪ .‬و اگر کسی ایشان را از چنین‬ ‫ارشاد مردم را اعلم نکرد ‌‬
‫یکنند و هزاران تهمت به او‬‫بدعتی نهی کند‪ ،‬او را تکفیر م ‌‬
‫یزنند‪ .‬و بعد در این دعا از خدا خواسته که امام را از دست‬ ‫م ‌‬
‫جباران و ستمگران خلص کند‪ .‬کسی نبوده به او بگوید‪ :‬امام‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪24‬‬

‫غایب شما در دست ظالمین نیست تا خدا او را خلص کند‪ .‬این‬

‫یکنند در این دعا که‬ ‫هاند و باز فریاد م ‌‬
‫همه بدعت در اسلم آورد ‌‬
‫خدایا دین خود را تجدید کن‪ ،‬و آنچه از دین محو شده و از کتاب‬
‫تبدیل شده احیا کن‪ ،‬و آنچه تغییر داده شده اظهار کن که بدعتی‬
‫نزد آن نباشد‪ .‬این راوی دعا مانند دزدی است که خود چیزی را‬
‫بدزدد و هی فریاد کند‪ :‬آی دزد آی دزد! و در آخر ائمه را »عروة‬
‫الوثقی وحبل المتین وصراط المستقیم« خوانده‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫است‪ .‬با اینکه حضرت امیر مکرر در نهج البلغه م ‌‬
‫»عروة الوثقی وحبل الله المتین قرآن است«‪ .‬و‬
‫یباشم« نه خود‬ ‫یفرماید‪» :‬من تابع دین و مطیع حبل الله م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یکند‪ :‬خدایا! ما را به صراط‬ ‫حبل الله‪ ،‬و در هر نماز عرض م ‌‬
‫یگوید‪ :‬خود او صراط‬ ‫مستقیم هدایت نما‪ ،‬ولی این راوی گمراه م ‌‬
‫صَراطَ‬
‫دَنا ال ّ‬
‫ه ِ‬
‫یگفته‪﴿ :‬ا ْ‬ ‫مستقیم است‪ ،‬پس آن حضرت که م ‌‬
‫یگفته است؟! و از‬ ‫م﴾‪ .1‬نعوذ بالله‪ ،‬شوخی یا دروغ م ‌‬ ‫قي َ‬
‫ست َ ِ‬ ‫ال ْ ُ‬
‫م ْ‬
‫یسوادی و نادانی آنکه در آخر این دعا برای امام غایب خود دعا‬ ‫ب ‌‬
‫یکند که »اللهم صل علی ولیک وولة عهدک‬ ‫م ‌‬
‫والئمة من ولده ومدفی أعمارهم وزد فی آجالهم‬
‫وبلغهم أقصی آمالهم«‪» ،‬خدایا! به والیان عهد خود و‬
‫امامان از فرزندان او عمر زیاد بده‪ ،‬و در مدت عمرشان زیاد‬
‫کن«‪ ،‬این راوی خیال کرده امامان همه از فرزندان امام غایب‬
‫بوده و همه زنده هستند‪ ،‬لذا برای ایشان از خدا طول عمر‬
‫یخواهد‪ .‬این است آنچه در کتب مذهبی وارد ساخته و مردم را‬ ‫م ‌‬
‫قگو پیدا نشده مردم را نجات‬‫هاند‪ .‬و یک نفر عالم ح ‌‬
‫گمراه ساخت ‌‬
‫دهد!‬

‫ص ‪ 54‬فصل پنجم‪:‬‬
‫در اینجا روایت کرده از امام علی النقی که فرموده‪» :‬ایام و‬
‫روزها ما هستیم‪ ،‬شنبه رسول خدا ‪ ،‬و یکشنبه امیرالمؤمنین‪ ،‬و‬
‫دوشنبه حسنین‪ ،‬و سه شنبه علی بن الحسین و محمد بن علی و‬
‫جعفر بن محمد و چهارشنبه چهار امام دیگر و پنجشنبه امام‬
‫حسن عسکری و جمعه امام غایب شیعه است«‪ .‬بنابراین‪ ،‬امام‬
‫زین العابدین در دعاهای ایام هفتة خود که در مفاتیح نقل کرده‬
‫‪ -1‬الفاتحة‪» .(6) :‬خدایا ما را به صراط مستقیم )راه راست( هدایت نما«‪.‬‬
‫‪25‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫دروغ فرموده نعوذ بالله‪ ،‬که در دعاهای یکشنبه فرموده‪» :‬إنی‬

‫أبرأ فی یومی هذا وما بعده من الحاد من الشرک«‪،‬‬
‫و در دعای دوشنبه بدروغ فرموده‪» :‬اللهم أولنی فی کل‬
‫یوم اثنین نعمتین«‪ ،‬یعنی‪» :‬خدایا در هر روز دوشنبه دو‬
‫هشنبه بدروغ فرموده‪» :‬هب‬ ‫نعمت به من بده«‪ ،‬و در دعای س ‌‬
‫هشنبه سه چیز به من‬ ‫لی فی الثلثاء ثلثًا«‪ ،‬یعنی »در س ‌‬
‫بده«‪ .‬و بدروغ در روز چهارشنبه فرموده‪» :‬اللهم اقض لی‬
‫فی الربعاء أربعا«‪» ،‬خدایا! در چهارشنبه چهار چیز به من‬
‫جشنبه فرموده‪» :‬اللهم اقض لی فی‬ ‫بده«‪ ،‬و در دعای پن ‌‬
‫جشنبه‪ ،‬پنج چیز به من‬‫الخمیس خمسًا«‪» ،‬خدایا در روز پن ‌‬
‫بده«‪ ،‬اینهما همه را شوخی کرده زیرا این روزها ظرف ائمه‬
‫نبوده بلکه این روزها خود ائمه بود‌هاند!! و کلمة »فی الثلثاء‬
‫وفی الربعاء وفی الخمیس« همه غلط است‪ ،‬بلکه ظرف‬
‫هاند‪ .‬این است ضد و‬‫زمان و مظروف آن هر دو ائمه بود ‌‬
‫ضگویی کتاب دعا نویسان‪ ،‬و پس از این خرافات‪ ،‬زیارات‬ ‫نقی ‌‬
‫مجعوله را آورده و برخلف عقل و قرآن در این زیارات بهم بافته‬
‫که در باب زیارت خواهد آمد‪ .‬در این زیارات به هر یک از پیغمبر‬
‫یگوید‪ :‬من امروز مهمان شمایم‪ ،‬مرا بخوبی ضیافت‬ ‫‪ ‬و ائمه م ‌‬
‫کنید‪ ،‬این مهمان ناخوانده گویا رسول خدا و ائمه را حاضر و ناظر‬
‫یداند و از آنان توقع مهمانی دارد‪،‬‬
‫غهای خود م ‌‬ ‫و مطلع از درو ‌‬
‫یداند اینان صدها سال است از دنیا رفته و طبق آیات‬ ‫دیگر نم ‌‬
‫یخبرند‪ .‬و گرنه دارالسلم برای‬ ‫قرآن از دنیا و فسق و فجور آن ب ‌‬
‫یشود و ائمه مکلف به مهمانداری و‬ ‫آنها دارالغصه و الحزن م ‌‬
‫مطیع دروغگویان نیستند که به مهمان داری همه کس حاضر‬
‫شوند‪ ،‬بلکه انبیاء و اولیا همه مطیع خدا هستند‪ .‬در این زیارات‬
‫روزها را تقسیم کرده برای ائمه‪ ،‬ولی بعدالت رفتار نکرده است‪،‬‬
‫برای یک امام یک روز معین‪ ،‬ولی برای چهار امام دیگر یک روز‪.‬‬
‫در این زیارات‪ ،‬به امامی که حاضر نیست کسی غیرخدا را‬
‫یگوید‪ :‬من به تو که فعل در دنیا نیستی‬ ‫هگاه خود قرار دهد م ‌‬ ‫پنا ‌‬
‫پناهنده هستم؟! آیا این خرافات چرا در میان ملت ما منتشر‬
‫باشد و خریدار داشته باشد‪ .‬به علی ‪ ‬امر کرده که‪» :‬فافعل‬
‫ما رغبت إلیک ورجوته منک«‪ .‬آنچه من میل دارم عمل‬
‫یتر اینکه حضرت فاطمه را نزد خود حاضر‬ ‫کن‪ .‬و از همه خراف ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪26‬‬

‫یکند که‪» :‬امتحنک الذی خلقک‬ ‫دانسته و به او خطاب م ‌‬

‫قبل أن یخلقک«‪ ،‬یعنی‪ :‬خالق تو قبل از آنکه تو را خلق کند‬
‫امتحانت کرد! کسی نبوده به این جعالین بگوید‪ :‬کسی که هنوز‬
‫خلق نشده چگونه مورد امتحان شده؟! باید تعجب کرد از عقل‬
‫نویسنده و خواننده در این زیارات هر چه خواسته برای ائمه تملق‬
‫و چاپلوسی کرده و بر ضد قرآن اوصافی برایشان شمرده و به‬
‫حضرات حسنین امر کرده که‪» :‬أحسنا ضیافتی«‪ ،‬خوب مرا‬
‫مهمانی کنید و پناه دهید زیرا شما مأمور به این کار هستید! حال‬
‫از کجا فهمیده که حضرات ائمه مامور به این کارها هستند! این‬
‫مچنین به همة ائمه امر کرده تا به صاحب‬ ‫هم یک دروغ‪ .‬و ه ‌‬
‫یگوید‪ :‬تو حجت خدا در زمین خدا و‬ ‫الزمان رسیده‪ ،‬به او م ‌‬
‫جاسوس خدا در میان خلقی و بهم بافته تا آخر که سید بن‬
‫طاوس یک شعر از خود اضافه کرده است‪ .‬در این زیارات و‬
‫یخدا خوانده ولی در‬ ‫ب و طاهر و نورخدا و ول ‌‬ ‫دعاها ائمه را طی ‌‬
‫دعای بعد که دعای صباح باشد امام را یک گناه کار هواپرست‬
‫خوانده و گوید‪ :‬علی گفته‪» :‬إلهی! أترانی ما أتیتک إل‬
‫من حیث المال« تا اینکه گفته‪» :‬باعدتنی ذنوبی‬
‫ندار الوصال«‪ .‬یعنی‪ :‬گناهم مرا از وصال تو دور گردانیده‬ ‫ع ‌‬
‫یگوید‪ :‬خدا فصل‬ ‫است‪ .‬در حالی که همین علی در نهج البلغه م ‌‬
‫و وصل ندارد‪ ،‬برای خدا فراق و وصال نیست‪ ،‬و این کلمات‬
‫نآمیز لئق ذات حق نیست‪ .‬تا اینکه در این دعا آن امام‬ ‫توهی ‌‬
‫گفته‪» :‬فاصفح اللهم عما کنت أجرمته من زللی‬
‫هام بگذر از‬
‫یکرد ‌‬‫وخطائی«‪ .‬یعنی‪ :‬خدایا از آنچه جرم م ‌‬
‫شها و خطاهایم‪ .‬تا آنکه امام گفته‪» :‬إلهی قلبی‬ ‫لغز ‌‬
‫محجوب ونفسی معیوب وعقلی مغلوب وهوائی‬
‫غالب وطاعتی قلیل ومعصیتی کثیر ولسانی مقر‬
‫بالذنوب«‪ .‬یعنی خدای من قلب من محجوب و نفس من‬
‫معیوب و عقل من مغلوب و هوای من غالب و طاعتم کم و‬
‫معصیتم بسیار و زبانم اقرار دارد به گناهان‪ .‬کسی نبوده به این‬
‫سهای دعاساز بگوید‪ :‬آخر‪ ،‬این چه امامی است که گاهی او‬ ‫مقد ‌‬
‫یخوانید و گاهی او را یک‬
‫را طیب و طاهر و معصوم و حجت م ‌‬
‫یگوید‪ :‬مجلسی‬ ‫خطاکار هواپرست!؟ و پس از ختم این دعا م ‌‬
‫گفته‪ :‬من در کتب معتبری این دعا را ندیدم مگر در کتاب مصباح‬
‫‪27‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫سید بن باقی‪ ،‬آیا سید بن باقی چه حق داشته که دعا جعل کند و‬

‫یا روایت کند بنام امیر المؤمنین آیا این دعا را رسول خدا‪‬‬
‫یخوانید؟! آیا رسول خدا‪‬‬
‫خوانده‪ ،‬اگر نخوانده شما چرا م ‌‬
‫اسوه هست و باید از سنت او پیروی کرد یا هر امامی سنتی غیر‬
‫از سنت رسول دارد؟! آیا باید از رسول خدا‪ ‬تبعیت کرد یا‬
‫یگوید‪» :‬السنة ما سن رسول الله‬ ‫خیر؟! خود علی‪ ‬م ‌‬
‫والبدعة ما أحدث بعده«‪ .‬هر سنتی که رسول خدا ‪ ‬داشته‬
‫سنت است‪ ،‬و آنچه پس از آن جناب ایجاد شده بدعت است‪.‬‬

‫ص ‪ 62‬دعای کمیل‬
‫گوید‪ :‬علمه مجلسی گفته‪ :‬آن بهترین دعاها است و آن دعای‬
‫خضر است که علی‪ ‬گرفته و یاد کمیل داده است؟ باید گفت‪:‬‬
‫شما که علی‪ ‬را از تمام انبیاء بالتر م ‌‬
‫یدانید! و کسی که اعلم‬
‫از خضر است چرا باید از خضر دعا تعلیم گیرد؟! باضافه وجود‬
‫خضر در زمان حضرت امیر دروغ و مخالف قرآن است که خدا در‬
‫سورة انبیاء آیة ‪ 34‬به رسول خدا ‪ ‬خطاب شده که‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)انبیاء‪(34 :‬‬
‫»ما برای بشری قبل از تو قرار ندادیم که بماند )همه‬
‫یمانند«‪.‬‬‫هاند(‪ ،‬آیا اگر تو بمیری ایشان م ‌‬
‫مرد ‌‬
‫و أما متن دعا‪ ،‬حضرت امیر در این دعا خود را گناهکار دانسته‬
‫یکند و آمرزش‬ ‫و مکرر اقرار به گناه و خطاهای خود م ‌‬
‫یخواهد‪.‬‬
‫م ‌‬
‫یگوید‪ :‬مرا رسوا مساز به کارهای پنهانی که تو‬ ‫به اضافه م ‌‬
‫مطلعی‪ ،‬و از دوام تفریط و جهالت و بسیاری شهواتم مرا عقاب‬
‫مکن تا آنجا که گوید‪» :‬فتجاوزت بما جری علی من ذلک‬
‫بعض حدودک وخالفت بعض أوامرک فلک الحمد‬
‫علی فی جمیع ذلک« یعنی‪ ،‬خدایا! تجاوز کردم بواسطة‬
‫جریان قضاء تو بر من برخی از حدود تو را و بعضی از اوامرت را‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪28‬‬

‫یکنم‪ .‬در‬ ‫مخالفت کردم‪ ،‬پس در تمام این احوال تو را حمد م ‌‬

‫عوض آنکه بگوید‪ :‬در تمام این احوال خطا کردم و پشیمانم‪،‬‬
‫یگویم‪ :‬الحمدلله که عصیان کردم‪.‬‬ ‫یکنم یعنی م ‌‬‫یگوید‪ :‬حمد م ‌‬‫م ‌‬
‫های چنین سخن‬ ‫یکنم هیچ انسان فهمید ‌‬ ‫نویسنده گوید‪ :‬گمان نم ‌‬
‫بگوید‪ .‬این کلمات یقینا ً از جعل راویان عوام است‪ .‬خدا رحمت‬
‫حعلی شاه را که گفته‪ :‬فلک الحمد در‬ ‫کند فرهاد میرزا فرزند فت ‌‬
‫اینجا اشتباه است‪ ،‬بلکه »فلک الحجة« بوده وقت انتقال خط‬
‫کوفی به خط نسخ اشتباه شده‪ ،‬زیرا حمد و حجت در خط کوفی‬
‫مانند یکدیگرند‪ .‬به هر حال‪ ،‬کسانی که بدلخواهی خود برای امام‬
‫یدانند‪ ،‬و در این‬‫عصمت قائلند چگونه این دعاها را از آن امام م ‌‬
‫سران برای خدا فراق و‬ ‫دعا مانند شعرا و صوفیه و جوانان هو ‌‬
‫وصال قائل شده‪ ،‬گوید‪» :‬فکیف أصبر علی فراقک«‪ ،‬ولی‬
‫هاند‬‫انبیاء ومرسلین و کسانی که معارف خود را از وحی گرفت ‌‬
‫هاند‪.‬‬
‫چنین جسارتی نکرده و برای خدا فراق و وصال قائل نشد ‌‬
‫البته خواندن دعای کمیل برای بندگان نادان عصیان کار خوب‬
‫است ولی بشرط حذف کلمات خرافات آن‪.‬‬
‫دعای عشرات‬
‫یکی از دعاهای مجعوله همین دعای عشرات است‪ ،‬و هم‬
‫یباشند‪ ،‬و هم متن آن خراب‬ ‫راویانش مجهول الحال و یا ناقص م ‌‬
‫و ضد قرآن و عقل است‪ ،‬اگر چه کلمات و اذکار خوبی نیز در آن‬
‫وجود دارد‪ .‬در این دعا مانند دعای روز جمعه خدا را شاهد گرفته‬
‫برای اقرار به توحید خود و با اینکه خدا برای شهادت کافی است‪،‬‬
‫و دیگر شاهد دگر لزم نیست‪» ،‬وکفی بک شهیدا ً« گفته‪ ،‬باز‬
‫پشیمان شده و گوید‪» :‬وأشهد ملئکتک وأنبیائک ورسلک‬
‫وحملة عرشک وسکان سمواتک وأرضک وجمیع‬
‫خلقک«‪ .‬آیا جمیع مخلوق و سکان زمین و آسمان و تمام انبیاء‬
‫یشنوند تا گواه او باشند‪ ،‬اگر تمام‬
‫و رسل اقرار او را م ‌‬
‫موجودات مانند خدا سمیع و بصیر باشند این جملت ناصحیح و‬
‫موجب شرک است‪ ،‬و بعد مذهب خود را در دعای وارده کرده‪ ،‬و‬
‫مقصود از جعل این دعا همین بوده که مذهب خود را بنام دعا به‬
‫گردن ائمة اهل بیت بیندازد و امامان را حجت بخواند و اگر چه‬
‫ائمه اگر بشنوند راضی نباشند‪ ،‬و این بدعت را کفر بدانند‪ ،‬زیرا‬
‫علی ‪ ‬در خطبة ‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪» :‬تمت بنبینا‬
‫‪29‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫محمد ‪ ‬حجته« بوسیله ی پیغمر ما محمد صلی الله علیه‬

‫وآله وسلم حجت بر پا شده است‪ ..‬یعنی‪ ،‬ائمه حجت از طرف‬
‫خدا نیستند و برگزیده از طرف پروردگار کسی غیر از انبیاء‬
‫نیست‪.‬‬

‫دعای سمات‬
‫و آن را دعای شبور یعنی دعای بوق گویند‪ ،‬و این دعا چنانچه‬
‫ههای یهود است‪.‬‬ ‫مجلسی در جلد ‪ 90‬بحار نوشته‪ :‬از بافت ‌‬
‫متأسفانه حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح سند راویان این دعاها‬
‫را ذکر نکرده است تا دانشمندان متوجه شوند که راویان این‬
‫هاند‪.‬‬
‫یسوادی بود ‌‬ ‫ادعیه چه مردمان گمراه ب ‌‬
‫اما راویان دعای سمات‪ :‬چنانچه در جلد ‪ 90‬بحار آمده‪:‬‬
‫راوی اول آن‪ ،‬احمد بن محمد بن عیاش است که مختل العقل و‬
‫یا مختل الدین بوده‪ ،‬بنابه معرفی علمای رجال شیعه‪ ،‬و او کسی‬
‫است که دعای پنجم خرافی رجبیه را نقل کرده که چنانکه بیاید‬
‫که دعای قبیحی است‪ .‬و این شخص روایت کرده از عبدالعزیز بن‬
‫احمد مهمل و مجهول الحال‪ ،‬و او روایت کرده است از محمد بن‬
‫علی بن الحسن الراشدی که او نیز مهمل و مجهول الحال است‪،‬‬
‫یعنی راویان این دعا مرد مجهول و مهملی است از مجهول دیگر‬
‫و او از مجهول دیگر‪ .‬حال خواننده بداند که مطالب دینی ما از‬
‫کجا آمده است! به هر حال این دعا دارای کلمات و لغات مشکله‬
‫یباشد که سازندة آن در ضمن دعا اقرار کرده و گوید‪:‬‬ ‫م ‌‬
‫»اللهم بحق هذا الدعاء وبحق هذا السماء التی ل‬
‫یعلم تفسیرها ول تأویلها ول باطنها ول ظاهرها‬
‫غیرک«‪ ،‬یعنی‪ ،‬خدایا تو را قسم م ‌‬
‫یدهم به حق این دعا و به‬
‫یداند نه تفسیر آن را و‬‫حق این اسمائی که غیر تو هیچ کس نم ‌‬
‫یشود خود‬ ‫نه تأویل آن و نه باطن آن و نه ظاهر آن را‪ .‬معلوم م ‌‬
‫سازنده کلماتی در این دعا بهم بافته که نه خودش بفهمد و نه‬
‫کس دیگر‪ .‬حال باید پرسید‪ :‬دعائی که خواننده معنی آن را‬
‫یفهمد چرا باید بخواند و خواندن آن لغو و باطل است‪ .‬عجب‬ ‫نم ‌‬
‫یداند جز‬ ‫این است که در این دعا آمده که هیچ کس آن را نم ‌‬
‫خدا‪ ،‬ولی مجلسی در )جلد ‪ (90‬بحار آمده سی صفحه )از صفحة‬
‫‪ 96‬تا ‪ (126‬خواسته آن را توضیح دهد‪ .‬باید گفت‪ :‬یک عده مردم‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪30‬‬

‫هاند و یک عده اعلم العلماء‬

‫خرافی عوام برای ما دعا آورد ‌‬
‫یخواهند برای ما توضیح دهند و هر خرافتی را تصویب نمایند‪.‬‬ ‫م ‌‬

‫دعای مشلول‬
‫و این دعا مشتمل است بر اسماء الهی‪ ،‬و چون حقتعالی در‬
‫قرآن فرموده‪:‬‬
‫ماءُ ال ْ ُ‬ ‫َ‬
‫وذَُروا‬
‫ها َ‬
‫عوهُ ب ِ َ‬
‫فادْ ُ‬ ‫سَنى َ‬ ‫ح ْ‬ ‫س َ‬ ‫ه اْل ْ‬ ‫ول ِل ّ ِ‬‫﴿ َ‬
‫َ‬ ‫ْ‬
‫ه﴾‬
‫مائ ِ ِ‬
‫س َ‬
‫في أ ْ‬ ‫ن ِ‬ ‫دو َ‬ ‫ح ُ‬‫ن ي ُل ِ‬
‫ذي َ‬ ‫ال ّ ِ‬
‫)اعراف‪(180 :‬‬
‫مهای نیک‪ ،‬پس خدا را به‬ ‫یعنی‪» :‬و برای خدا است نا ‌‬
‫مها بخوانید و رها کنید آنان را که در اسمای او‬‫آن نا ‌‬
‫یجویند«‪.‬‬‫انحراف م ‌‬
‫که طبق این آیه باید خدا را با اسماء الهی خواند‪ ،‬و اسماء‬
‫الهی باید از وحی برسد‪ ،‬یعنی توقیفی و موقوف است به رسیدن‬
‫یداند چه اسمی و چه وصفی لئق ذات او‬ ‫وحی‪ ،‬زیرا خدا بهتر م ‌‬
‫است‪ ،‬و غیر حق تعالی حق ندارد برای او نامگذاری نماید‪ ،‬و وحی‬
‫هم منحصر به انبیاء است‪ .‬و معلوم نیست این اسماء که در‬
‫دعای مشلول است تمام از وحی باشد‪ .‬پس قاعدة کلی این‬
‫است که ذکر اسماء الهی در دعاها باید از رسول خدا‪ ‬برسد و‬
‫دعاهائی که از غیر رسول خدا‪ ‬رسیده و مشتمل بر اسمائی‬
‫هست که معلوم نیست از وحی باشد نمی صد در صد آن ها را از‬
‫یتوان خواند‪ ،‬و از این‬
‫اسمای الهی دانست و بقصد تشریع نم ‌‬
‫قبیل است دعای مشلول و دعای جوشن کبیر‪ ،‬اگرچه جوشن‬
‫کبیر از رسول خدا‪ ‬روایت شده و بیشتر مورد اعتماد است‪.‬‬

‫دعای یستشیرو دعای مجیر‬

‫چون این دعاها از رسول خدا ‪ ‬نقل شده و جملتی برخلف‬
‫یاشکال است‪ ،‬اگر چه‬ ‫یتوان گفت‪ :‬ب ‌‬
‫قرآن در آن نیست م ‌‬
‫راویان آن مجهول و یا مهمل باشند‪ ،‬ولی فضیلتی که کفعمی و یا‬
‫هاند مورد اشکال و‬
‫ابن طاووس برای این دعاها ذکر کرد ‌‬
‫یتوان گفت صحیح است‪.‬‬ ‫نم ‌‬
‫‪31‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫دعای عدیله‬
‫تها اختراع دعائی است بنام عبادت دینی‪ ،‬و از‬ ‫یکی از بدع ‌‬
‫جمله همین دعای عدیله که از مجعولت یکی از شیعیان متعصب‬
‫و خرافی بوده‪ .‬و کار بجائی رسیده که نویسندة مفاتیح خود اقرار‬
‫کرده و از استاد خود شیخ نوری نقل کرده که‪» :‬و اما دعای‬
‫ههای او است‪ ،‬و به‬ ‫عدیله از مؤلفات بعضی از اهل علم و بافت ‌‬
‫روایتی مستند نیست و در کتب احادیث مدرکی ندارد«‪ ،‬با وجود‬
‫این اقرار‪ ،‬باز آن را در مفاتیح آورده و بلکه دعای دیگری نیز‬
‫آورده که از رسول خدا ‪ ‬نرسیده‪ ،‬و از جعلیات محمد بن‬
‫سلیمان الدیلمی است که مرد مجهول الحال و مجهول المذهب‪،‬‬
‫و بتصدیق تمام علمای رجال اهل غلو بوده که طبق حدیث امام‬
‫هاند‪ :‬او ضعیف‬ ‫صادق‪ ‬از مشرکین بدترند‪ .‬و علمای رجال گفت ‌‬
‫غالی است‪ ،‬و نباید به حدیث او اعتناء کرد‪ .‬این قبیل اشخاص‬
‫هاند‪ .‬و‬
‫هاند برای ملت ما‪ ،‬بنام دعا‪ ،‬مذهب ساخت ‌‬ ‫فاسد آمد ‌‬
‫هاند مذهب را امامی آورده از اهل‬ ‫نویسندگان بعدی خیال کرد ‌‬
‫بیت‪ .‬دیگر خبر ندارند که جعل مذهب بدست این راویان از خدا‬
‫یخبر شده است‪ .‬و دعای عدیله‪ ،‬دعائی است که ذیل آن نقل‬ ‫ب ‌‬
‫یخبر است که عقاید‬ ‫شده از جعل مذهب سازان از دین و قرآن ب ‌‬
‫هاند که دوازده امام غیر منصوص‬ ‫خرافی خود را در این دعا آورد ‌‬
‫هاند منصوص کنند‪ .‬و در وصف امام قائم خود گوید‪:‬‬ ‫را خواست ‌‬
‫»ببقائه بقیت الدنیا« یعنی اینکه با ماندنش دنیا باقی مانده است‪.‬‬
‫و حال آنکه بتصریح روایات خود شیعه پس از وفات مهدی نیز دنیا‬
‫باقی است‪ .‬و بعد گوید‪» :‬بینمه رزق الوری« یعنی‪ :‬اگر او نبود‬
‫یداد‪ .‬و این خود افتراء به خدا و غلو‬ ‫خدا بندگان خود را روزی نم ‌‬
‫است‪ .‬و بعد گوید‪» :‬بوجوده ثبتت الرض والسماء« و بوسیله ی‬
‫وجود ایشان آسمان و زمین ثابت ماندند‪ .‬در حالی که آسمان و‬
‫تها که نه رسولی بوده و نه امامی‪ .‬و بعد‬ ‫زمین ثابت بوده مد ‌‬
‫گوید‪» :‬أشهد أن أقوالهم حجة« گواهی میدهم که گفته هایشان‬
‫حجت است‪ .‬کسی نبوده به او بگوید‪ :‬آیا جعل حجت بدست شما‬
‫دعاسازان است یا حجت الهی را خدا باید حجت قرار دهد؟ خدا‬
‫کجا گفته اقوال ائمه حجت است؟! تا شما هر خرافتی بنام ائمه‬
‫و قول ایشان جعل کنید‪ .‬بلکه خدا در سورة نساء آیة ‪165‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪32‬‬

‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)نساء‪(165 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪‬‬ ‫‪‬‬

‫»پيامبرانى كه بشارتگر و هشداردهنده بودند‪ ،‬تا براى‬

‫مردم‪ ،‬پس از ]فرستادن[ پيامبران‪ ،‬در مقابل خدا‬
‫جتى نباشد‪ ،‬و خدا توانا و حكيم است«‪.‬‬ ‫]بهانه و[ ح ّ‬
‫یعنی پس از رسولن الهی کسی حجت نیست‪ ،‬و شما‬
‫یخواهید مثل ً قول امیر المؤمنین را حجت قرار دهید در حالیکه‬ ‫م ‌‬
‫خود آن حضرت در نهج البلغه قرآن را حجت کافیه دانسته و به‬
‫آن تصریح نموده و در خطبة ‪ 90‬نیز فرموده‪» :‬تمت بنبینا‬
‫محمد ‪ ‬حجته«‪ .‬یعنی حجت خدائی با آمدن محمد ‪ ‬تمام‬
‫شد‪ .‬و کسی پس از او حجت نیست‪.‬‬
‫به هر حال‪ ،‬این جعالن بنام دعا عقائد خود را به مردم تزریق‬
‫هاند! آیا عقاید دینی را‬
‫بها برخلف قرآن ایجاد نمود ‌‬‫کرده و مذه ‌‬
‫باید خدا بیان کند و یا دعای عدیله ساز‪.‬‬

‫دعای جوشن کبیر‬

‫دعائی است مشتمل بر اسماء الهی و از رسول خدا ‪ ‬نقل‬
‫شده است‪ ،‬و لذا در آن اشکالی نیست‪ ،‬ولی فضیلتی که ابن‬
‫هاند نباید قبول کرد‪ ،‬از قبیل آنکه‬
‫طاووس و کفعمی برای آن آورد ‌‬
‫هاند‪ :‬هر کس آن را بر کفن خود بنویسد حق تعالی‬ ‫نعوذ بالله گفت ‌‬
‫یکند که او را به آتش عذاب کند‪ ،‬نعوذ بالله‪ .‬آری‪ ،‬طبق این‬ ‫حیا م ‌‬
‫یخواهد اسماء الهی را به کفن خود‬ ‫های م ‌‬
‫حدیث هر شخص آلود ‌‬
‫یتوان به کفن نوشت‪ ،‬زیرا در‬ ‫بنویسد‪ ،‬اصل اسماء الهی را نم ‌‬
‫میان قبر آلوده به خون و چرک خواهد شد‪ ،‬و این توهین به خدا و‬
‫اسماء او است‪ .‬و خدا فرموده‪:‬‬
‫ك اْل َ ْ‬
‫عَلى﴾ )العلى‪.(1 :‬‬ ‫م َرب ّ َ‬
‫س َ‬
‫حا ْ‬
‫سب ّ ِ‬
‫﴿ َ‬
‫»بپاكى ياد كن پروردگار بزرگوار خود را«‪.‬‬
‫‪33‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و خدا را نباید قیاس به بندگان کرد‪ .‬از آن جمله گوید‪ :‬هر کس‬
‫آن را در ماه رمضان سه مرتبه بخواند‪ ،‬حق تعالی جسد او را بر‬
‫آتش دوزخ حرام سازد‪ .‬و این جری کردن بندگان است‪ ،‬بلکه هر‬
‫بنده اگر مرتکب محرمات نشده جسد او بر آتش حرام است‪ ،‬و‬
‫اگر مرتکب شده باید برود توبه و جبران نماید نه آنکه فلن دعا را‬
‫سه مرتبه بخواند‪.‬‬
‫بهای قدر‬ ‫نویسندة مفاتیح گوید‪ :‬خواندن آن در خصوص ش ‌‬
‫مدرکی ندارد لکن علمة مجلسی آن را در ضمن اعمال شب قدر‬
‫یتواند آداب شرعی را کم و‬ ‫آورده است‪ .‬باید گفت‪ :‬آیا مجلسی م ‌‬
‫زیاد کند یا خیر؟ و آیا مجلسی هم حجت است یا خیر؟! مطلبی‬
‫که در اینجا ذکر آن لزم است و باید گفت‪ ،‬این است که اگر‬
‫شیعه این دعا و امثال آن را قبول دارد چرا برخلف آن عمل‬
‫یکند‪ ،‬اگر آنچه در جوشن ذکر شده حق است‪ ،‬پس اکثر عقائد‬ ‫م ‌‬
‫ً‬
‫شیعه باطل است‪ .‬مثل در بند ‪ 19‬گوید‪» :‬یا من لیس أحد‬
‫مثله«‪ .‬یعنی‪» ،‬ای خدائی که احدی مثل او نیست«‪ ،‬ولی شیعه‬
‫یداند‪.‬‬‫امام را مانند خدا همه جا حاضر و ناظر و بر هر چیز دانا م ‌‬
‫یگوید‪» :‬یا من ستر القبیح یا من لم یهتک‬ ‫و در بند ‪ 22‬م ‌‬
‫الستر« یعنی ای کسی که زشتیها را ستر میکنی و می پوشانی‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬همة گناهان‬ ‫که خدا را ستار العیوب دانسته‪ ،‬ولی شیعه م ‌‬
‫یشود و خدا ستار العیوب‬ ‫به رسول خدا ‪ ‬و ائمه عرضه م ‌‬
‫یگوید‪ :‬یا »حیا ً لیموت و یا عالما ً ل‬ ‫نیست‪ .‬و در بند ‪ 31‬م ‌‬
‫یجهل« ای کسی زنده ای و نمی میری و ای کسی که‬
‫به همه چیز عالمی و جهالت به تو راهی ندارد‪ ،‬ولی‬
‫یمیرد و عالمی که به چیزی‬ ‫های که نم ‌‬
‫شیعیان عوام امام را زند ‌‬
‫یگوید‪) :‬یا من ل حول ول‬ ‫یداند‪ .‬و در بند ‪ 38‬م ‌‬‫جاهل نیست م ‌‬
‫قوة إل به‪ ،‬یا من ل یستعان إل به‪ ،‬یا من ل یرجی إل‬
‫هو( ای کسی که هیچ نیرو وقوتی بجز او نیست و ای‬
‫کسی که بجز از او کمک خواسته نمیشود و ای کسی‬
‫که به غیر از او امیدی به کسی نیست‪ .‬ولی شیعه بر ضد‬
‫یجوید‬ ‫یخواهد و یاری م ‌‬ ‫این کلمات از علی و یا از مهدی کمک م ‌‬
‫یگوید‪» :‬یا من خلق‬ ‫یگوید‪ .‬و در بند ‪ 80‬م ‌‬ ‫و یا مهدی أدرکنی م ‌‬
‫الشیاء من العدم« ای کسی که همه چیز را از عدم‬
‫یگویند‪ :‬خدا اشیاء را‬‫آفریده ای‪ ،‬ولی شیعه و فلسفة شیعه م ‌‬
‫از نور محمد و آل او خلق کرده‪ .‬و در بند ‪ 90‬بیان کرده که‪» :‬ل‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪34‬‬

‫یعلم الغیب إل هو‪ ،‬یا من ل یصرف السوء إل هو« هیچ‬

‫کسی بجز او غیب نمیداند و هیچ کسی به جز او بدیها‬
‫را از کسی دور نمیکند‪ ،‬ولی شیعه امام را عالم به غیب و‬
‫مچنین در بسیاری‬
‫یداند‪ .‬و ه ‌‬
‫فکننده و شفادهندة مرض م ‌‬‫برطر ‌‬
‫از جملت دیگر‪ .‬آیا جملة‪» :‬ل یصرف السوء إل هو«‬
‫منافات ندارد با آنچه در این مفاتیح ذکر شده در اعمال شب‬
‫بیست و هفتم رجب که »ابن بطوطه« نقل کرده از شفای‬
‫مریضان بمعجزة قبور ائمه‪.‬‬

‫دعای جوشن صغیر‬

‫این دعا مدرک و سندی که از رسول خدا‪ ‬نقل شده باشد‬
‫یتوان مشروع‬
‫ندارد‪ .‬و بصرف نقل کفعمی و یا ابن طاووس نم ‌‬
‫دانست‪ .‬حال اگر کسی آن را بقصد دعا بخواند طبق مدارک‬
‫دعاهای مطلقه اشکالی ندارد‪.‬‬

‫دعای سیفی یا قاموس‬

‫مدرکی برای او ذکر نکرده جز این که شیخ نوری آن را در‬
‫صحیفة ثانیة علویه ذکر کرده است‪ .‬ما شیخ نوری را حجت‬
‫یشود‪ .‬و او‬‫یدانیم بلکه خرافات نیز در کتب او فراوان دیده م ‌‬ ‫نم ‌‬
‫یداند‪ .‬و او گفته صاحبان‬‫کسی است که قرآن را تحریف شده م ‌‬
‫هاند‪ .‬در حالی که صاحبان‬ ‫طلسمات برای این دعا آثاری ذکر کرد ‌‬
‫هاند خرافاتی‪ .‬و بالخره بعنوان تسامح این‬ ‫طلسمات مردمی بود ‌‬
‫دعا را در مفاتیح آورده است‪ .‬در حال که در امور شرعی‬
‫هها باعث شده که هزاران‬ ‫مسامحه روا نیست‪ .‬و همین مسامح ‌‬
‫تها را رواج‬‫بها ساخته و بدع ‌‬ ‫هاند و مذه ‌‬
‫برگ و ساز به دین بست ‌‬
‫هاند‪.‬‬‫داد ‌‬
 ‫فصل هفتم‬
‫در ذکر بعضی آیات و دعاها‬
‫اول‪ ،‬سید علی خان شیرازی گفته‪ :‬اسم اعظم خدای تعالی‬
‫افتتاح او الله و اختتام او هو است‪ ،‬و حروفش نقطه ندارد تا آنکه‬
‫گوید‪ :‬در قرآن در پنج آیه آمده است‪ .‬حال باید پرسید‪ :‬مدرک‬
‫سید علی خان چه بوده؟! او و شیخ مغربی هر دو بدون مدرک‬
‫هاند‪ .‬ما آیات قرآن را‬
‫هاند و آیاتی از قرآن آورد ‌‬
‫شرعی بهم بافت ‌‬
‫هاند صحیح‬ ‫قبول داریم‪ ،‬ولی آنچه ایشان از خود بدون مدرک گفت ‌‬
‫یدانیم‪.‬‬
‫نم ‌‬

‫دعای توسل‬
‫علمة مجلسی فرموده‪ :‬در بعضی از کتب معتبره نقل شده از‬
‫محمد بن بابویه که این دعا از ائمه نقل شده است‪ .‬ولی نه کتاب‬
‫را معین نموده و نه راوی آن را‪ ،‬و نه امامی که از او نقل شده‬
‫است‪ .‬و قطعا ً مدرکی برای آن نیست‪ .‬و هیچ یک از ائمه در دعای‬
‫خود متوسل به خود نشد‌هاند‪ ،‬و مثل ً امام حسین ‪ ‬نگفته‪» :‬یا‬
‫أبا عبدالله! یا حسین بن علی! یا حجة الله! إنی‬
‫توجهت واستشفعت بک إلی الله« یعنی ای اباعبدالله!‬
‫وای حسین! وای حجت خدا! من به تو روی آورده ام و بوسیله ی‬
‫تو از خدا شفاعت میخواهم‪ .‬و خود را نخوانده‪ ،‬یعنی خود را‬
‫شفیع خود قرار دادن مضحک و دلیل بر نبودن عقل است‪ .‬و اما‬
‫خواندن و خطاب کردن به کسانی که طبق آیات قرآن از دنیا‬
‫هاند در دارباقی‪ ،‬یعنی در دارالسلم که قرآن‬‫یخبرند و رفت ‌‬ ‫ب ‌‬
‫فرموده‪ :‬آنجا دار سلمتی است و باید نه خوفی باشد و نه‬
‫های‪ ،‬و اگر از دنیا و مجعولت مذهبی خبر داشته باشند دار‬ ‫غص ‌‬
‫یشود‪ .‬و هیچ یک از رسول خدا‪ ‬و ائمه‬ ‫حزن و غصه م ‌‬
‫هاند‪ :‬ما را بخوانید و ما را همه جا حاضر و ناظر بدانید‪ .‬و‬‫نگفت ‌‬
‫های باشد که وسیلة دسترس‬ ‫توسل و وسیله جستن باید بوسیل ‌‬
‫یتوان ایشان را‬ ‫هجو باشد و انبیاء در دسترس نیستند و نم ‌‬ ‫وسیل ‌‬
‫خواند و یا وسیله کرد و اگر خدا در قرآن فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪36‬‬

‫َ‬
‫غوا إ ِل َي ْ ِ‬
‫ه‬ ‫واب ْت َ ُ‬ ‫قوا الل ّ َ‬
‫ه َ‬ ‫مُنوا ات ّ ُ‬ ‫نآ َ‬
‫ذي َ‬ ‫ها ال ّ ِ‬ ‫﴿َيا أي ّ َ‬
‫ة﴾ )المائدة‪.(35 :‬‬ ‫سيل َ َ‬ ‫و ِ‬ ‫ال ْ َ‬
‫»اى كسانى كه ايمان آوردهايد‪ ،‬از خدا بترسيد و به او‬
‫وسيله جوييد«‪.‬‬
‫غوا﴾‪ ،‬بمعنای جستن است‪ ،‬یعنی بجوئید و کسی‬ ‫کلمة ﴿اب ْت َ ُ‬
‫یتواند به عالم برزخ برود تا آنان را پیدا کند‪ .‬وسیله را چنانکه‬ ‫نم ‌‬
‫یتوان‬ ‫خدا فرموده بجوئید نه اینکه بخوانید‪ .‬و آن وسیله را که م ‌‬
‫جست‪ ،‬ایمان و عمل و عبادتست‪ .‬چنانکه امیر المؤمنین علی ‪‬‬
‫در نهج البلغه در خطبة ‪ 109‬فرموده‪» :‬أفضل ما یتوسل به‬
‫المتوسلون الیمان بالله وبرسوله ثم الصلة ثم‬
‫الجهاد« بهترین چیزی که متوسلین به آن توسل میجویند ایمان‬
‫به خدا و به رسول خداست سپس نماز و سپس جهاد‪ .‬و همچنین‬
‫های است برای جلب رضای خدا‪.‬‬ ‫سایر اعمال صالحه که وسیل ‌‬
‫آری‪ ،‬این دعای توسل چنانکه صاحب مفاتیح الجنان اشاره کرده‬
‫از مجعولت خواجه نصیر طوسی است که معروف است به‬
‫دوازده امام خواجه نصیر‪ .‬و خواجه و امثال او حق تشریع ندارند‬
‫و قول آنان را خدا حجت قرار نداده است‪ .‬پس دعای توسل از‬
‫یباشد‪ .‬خواجه این دعا را در خواب به‬ ‫یپروا م ‌‬ ‫جعلیات مذهبیون ب ‌‬
‫اطراف قبری مکتوب دیده چون بیدار شده آن را به ذهن خود‬
‫سپرده و خیال کرده که خواب او خواب رحمانی است‪ ،‬در حالی‬
‫که چنین نیست‪ .‬به هر حال خواندن رسول خدا ‪ ‬و ائمه به هر‬
‫عنوانی باشد شرک و ضد قرآن است که آیات بسیاری فرموده‪:‬‬
‫حدا ً﴾ )الجهن‪.(18 :‬‬ ‫عو مع الل ّ َ‬ ‫﴿ َ‬
‫هأ َ‬‫ِ‬ ‫َ َ‬ ‫فل ت َدْ ُ‬
‫یعنی‪» :‬احدی را با خدا نخوانید«‪.‬‬
‫و نیز در همان سوره فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)جن‪.(20 :‬‬ ‫‪‬‬
‫یخوانم و‬
‫»بگو‪) :‬ای محمد!( فقط پروردگارم را م ‌‬
‫یکنم«‪.‬‬
‫احدی را شریک او نم ‌‬
‫‪37‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫زیرا دعا و خواندن مدعو غیبی عبادت است‪ ،‬و در سورة غافر‬
‫آیة ‪ 60‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫)غافر‪(60 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»و پروردگارتان گفت‪ :‬مرا ]به دعا[ بخوانيد تا برايتان‬
‫اجابت كنم‪ .‬آنان كه از عبادت من كبر مىورزند‪ ،‬با‬
‫خوارى به جهّنم در مىآيند«‪.‬‬
‫و عبادت بودن دعا در روایات زیادی نیز تصریح شده‪ ،‬مانند‬
‫آنکه رسول خدا ‪ ‬فرموده‪» :‬الدعاء مخ العبادة«‪ .‬یعنی دعا‬
‫مغز و مخ عبادت است‪ .‬و در روایت دیگر فرمود‪» :‬الدعاء‬
‫هو العبادة« یعنی دعا همان عبادت است‪ ،‬و نیز از ائمه‬
‫نقل شده که‪» :‬أفضل العبادة الدعاء«یعنی برترین‬
‫عبادتها دعاست‪ .‬ولی چه باید کرد که مردم مبتل به شرک‬
‫هاند و‬
‫یخوانند و به این کار عادت کرد ‌‬ ‫شده و در دعا غیرخدا را م ‌‬
‫یفرماید‪:‬‬‫هاند که م ‌‬
‫گویا مشمول این آی ‌‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)غافر‪(12 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»چون وقتى خداوند به تنهايى ياد مىشد‪ ،‬انكار مىكرديد‪.‬‬
‫و اگر به او شرك آورده مىشد‪ ،‬ايمان مىآورديد‪ .‬پس‬
‫]اينك[ داورى با خداوند بلند مرتبه بزرگ است )و شما‬
‫را مطابق عدل خود كيفر مىدهد(«‪.‬‬
‫و در سورة احقاف آیة ‪ 5‬فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪38‬‬

‫‪   ‬‬

‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫)احقاف‪(6-5 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫هتر از آنکه غیرخدا را بخواند‪ ،‬کسی را‬‫یعنی‪» :‬کیست گمرا ‌‬
‫یخواند که تا قیامت جواب او را ندهد‪ ،‬و آنان از دعا و‬ ‫م ‌‬
‫خواندن ایشان غافلند‪ .‬و چون مردم روز قیامت محشور‬
‫هها دشمنان خوانندگانند و به عبادت آنان‬ ‫ه شد ‌‬‫شوند خواند ‌‬
‫کافر و منکرند«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬خواندن انبیاء و اولیاء خدا که از دنیا رفته و دورند و‬
‫یباشد‪ .‬و در سورة سبا آیة ‪22‬‬ ‫حاضر و ناظر نیستند گمراهی م ‌‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪)  ‬سبا‪:‬‬
‫‪(22‬‬
‫یعنی‪» :‬بگو‪) :‬ای محمد ‪ (!‬بخوانید کسانی را که گمان‬
‫نها و‬
‫های در آسما ‌‬
‫هاید غیرخدا و دون خدا که مالک ذر ‌‬
‫کرد ‌‬
‫‪39‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫زمین نیستند و در آنها شرکتی ندارند و برای خدا پشتیبان‬

‫نیستند«‪.‬‬
‫که در این آیه خواندن غیرخدا را نکوهش کرده و غیرخدا را‬
‫مؤثر و مفید برای مخلوق ندانسته‪ .‬و در سورة نحل آیة ‪21-20‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)نحل‪(21-20 :‬‬
‫یخوانند غیر خدا آنان چیزی را خلق‬ ‫»و آنانی را که م ‌‬
‫یدانند چه‬
‫یکنند و خودشان مخلوقند و زنده نیستند و نم ‌‬ ‫نم ‌‬
‫وقت مبعوث خواهند شد برای روز حشر«‪.‬‬
‫یگویند‪ :‬انبیاء و اولیاء پس‬ ‫نداران شرک مذهبی م ‌‬ ‫بعضی از دکا ‌‬
‫از مرگ در اثر عبادت و اطاعت ارواحشان با دنیا ارتباط دارد و‬
‫یکنند‪ .‬باید به‬
‫چنین و چنان است‪ ،‬و خوانندگان خود را اجابت م ‌‬
‫یخبرند و چنین و‬ ‫یگوید‪ :‬از دنیا ب ‌‬‫این لجوجان گفت‪ :‬ولی قرآن م ‌‬
‫یگوئید‬‫چنان شما مدرکی ندارد‪ .‬شما جواب خدا را در این چه م ‌‬
‫یخوانید خالق چیزی نیستند و خود‬ ‫یفرماید‪ :‬آنان را که م ‌‬ ‫که م ‌‬
‫مخلوقند‪ ،‬یعنی هر کس که خالق نیست و خود مخلوقست نباید او‬
‫یفرماید‪ :‬آنان امواتند و احیا نیستند و از‬ ‫را خواند‪ .‬به اضافه م ‌‬
‫هاند و آیا از بعثت‬‫بعثت قیامت آگاه نیستند‪ .‬آیا انبیاء و اولیاء نمرد ‌‬
‫قیامت آگاهند؟!‪ ،‬خدا جل جلله فرموده‪ :‬کسی از بعثت و قیامت‬
‫یمیرد و از قیامت آگاه نیست‬ ‫آگاه نیست‪ .‬بنابراین‪ ،‬هر کس م ‌‬
‫نباید خواند‪.‬‬
‫یگویند‪ :‬آنان چون از مقربین‬ ‫بعضی از این مشرکان لجوج م ‌‬
‫یباشند‪ ،‬پس خواندشان جایز است؟ جواب ایشان را خدا‬ ‫الهی م ‌‬
‫جل جلله در سورة اسراء آیة ‪ 56‬و ‪ 57‬داده و فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪40‬‬

‫‪  ‬‬

‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)اسراء‪(57-56 :‬‬ ‫‪‬‬
‫یعنی‪» :‬بگو )ای محمد!( بخوانید آنان را که بگمان خود جز‬
‫یخوانید که آنان مالک و صاحب اختیار کشف ضرر و‬ ‫خدا م ‌‬
‫تغییر حالی از شما نیستند آنان خودشان هر کدام‬
‫یجویند‪،‬‬
‫بترند به سوی پروردگارشان وسیله تقربی م ‌‬ ‫مقر ‌‬
‫و به رحمت او امیدوار و از عذاب او خائفند«‪.‬‬
‫پس در این آیه‪ ،‬خواندن آنان را که مقامشان اقرب به خدا‬
‫است‪ ،‬خدا هیچ کاره خوانده و آنان خود جویای وسیله هستند نه‬
‫یخواهند که ایشان را‬ ‫های را بخوانند بلکه چیزی را م ‌‬
‫اینکه وسیل ‌‬
‫به رحمت نزدیکشان کند و از عذاب رها شان سازد‪ .‬باید به این‬
‫یدهید آیا شما‬‫نداران گفت‪ :‬جواب خدا را در این آیات چه م ‌‬ ‫دکا ‌‬
‫از قیامت وحشت ندارید؟ به اضافه عبادت و دعا باید طبق دستور‬
‫خدا باشد خدا کجا فرموده‪ :‬بندگان مقرب مرا بخوانید از کجا‬
‫رسول او ‪ ‬فرموده‪ :‬هر کس دردی دارد مرا بخواند و یا مرا‬
‫واسطه کند؟! به اضافه خدا خود همه جا حاضر و ناظر و آگاه‬
‫است حتی از دل بندگان‪ ،‬دیگر احتیاج بواسطه ندارد‪ ،‬و خود‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪41‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫ب‬ ‫ُ‬ ‫فإ ِّني َ‬

‫عّني َ‬ ‫سأ َل َ َ‬ ‫وإ ِ َ‬
‫جي ُ‬
‫بأ ِ‬‫ري ٌ‬
‫ق ِ‬ ‫عَباِدي َ‬ ‫ك ِ‬ ‫ذا َ‬ ‫﴿ َ‬
‫ن﴾‪.‬‬‫عا ِ‬ ‫ع إِ َ‬
‫ذا دَ َ‬ ‫دا ِ‬‫وةَ ال ّ‬‫ع َ‬‫دَ ْ‬
‫یعنی‪» :‬و هرگاه بندگانم از تو سؤال کردند از من‪ ،‬بگو‬
‫یکنم دعای خواننده را هرگاه‬ ‫که من نزدیکم و اجابت م ‌‬
‫که مرا بخواند«‪.‬‬
‫به اضافه مگر بندگان مقربین پس از موت مکلفند و مجبورند‬
‫که مردم دنیا را جواب دهند آیا بندگان مقربین در اطاعت خدا‬
‫هستند و یا به اطاعت متملقین؟! و مگر انبیا و اولیاء مردم زمان‬
‫یشناسند و از صداهای مردم با‬ ‫ما را پس از فوت خود دیده و م ‌‬
‫یگویند‪:‬‬‫خبرند‪ .‬در سورة مائده آیة ‪ 109‬به بعد انبیاء و مرسلین م ‌‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)مائده‪.(109 :‬‬
‫»روزى كه خداوند پيامبران را گرد آورد‪ ،‬آن گاه بگويد‪:‬‬
‫ق[ چه پاسخى شنيديد‪ .‬گويند‪ :‬علمى‬ ‫]در برابر دعوت ح ّ‬
‫نداريم‪ .‬بى گمان تو داناى امور پنهانى«‪.‬‬
‫نداران غالی به‬ ‫یخبریم‪ .‬این دکا ‌‬‫یعنی ما پس از موت از دنیا ب ‌‬
‫هاند‪ ،‬آیا به سخن ما اعتنا دارند؟‬ ‫کلم خدا اعتنائی نکرد ‌‬
‫یدهیم‪.‬‬‫ل والله‪ ،‬پس ما همین جا ختم کرده و به خود زحمت نم ‌‬
‫یگوید‪ :‬مرا بخوانید من از همه چیز‬ ‫خیلی عجب است که خدا م ‌‬
‫یگویند‪ :‬خیر باید‬‫نداران م ‌‬
‫به شما نزدیکتر و مهربانترم ولی دکا ‌‬
‫مقربان را خواند‪.‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ذبا ً أ ْ‬
‫و‬ ‫عَلى الل ّ ِ‬
‫ه كَ ِ‬ ‫نا ْ‬
‫فت ََرى َ‬ ‫م ِ‬
‫م ّ‬ ‫ن أظْل َ ُ‬
‫م ِ‬ ‫م ْ‬‫ف َ‬‫﴿ َ‬
‫ه﴾‪) .‬یونس‪.(177 :‬‬‫ب ِبآيات ِ ِ‬ ‫ك َذّ َ‬
‫»چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه بر خدا دروغ‬
‫مىبندد‪ ،‬يا آيات او را تكذيب مىكند؟!«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪42‬‬

‫هاند یکدیگر را معاونت کنند و‬ ‫آری‪ ،‬در دنیا باید آنان که زند ‌‬
‫یکدیگر را که حاضر و ناظرند بکمک طلبند و وسیله برای همدیگر‬
‫باشند که خدا فرموده‪:‬‬
‫وى﴾ )المائدة‪.(2 :‬‬ ‫ق َ‬ ‫عَلى ال ْب ِّر َ‬
‫والت ّ ْ‬ ‫وُنوا َ‬
‫عا َ‬
‫وت َ َ‬
‫﴿ َ‬
‫»و بر نيكوكارى و پرهيزگارى با همديگر همكارى كنيد«‪.‬‬
‫أما در عبادت و دعا هیچ کس را نباید شریک یا وزیر خدا‬
‫یخوانند پرسید‪:‬‬
‫دانست‪ .‬حال باید از کسانی که دعای توسل را م ‌‬
‫یزنی یا »أبا القاسم یا رسول‬ ‫یخوانی و صدا م ‌‬ ‫تو که م ‌‬
‫الله یا سیدنا ومولنا! إنا توجهنا واستشفعنا‬
‫وتوسلنا بک إلی الله«‪ ،‬آیا حضرت رسول تو را م ‌‬
‫یشناسد‬
‫یشنود و فوری‬ ‫یداند و صدای تو را م ‌‬ ‫و تو را دیده و نام تو را م ‌‬
‫یگوئی‪ :‬ای سید من و مولی من‪،‬‬ ‫یکند؟! تو که م ‌‬
‫تو را اطاعت م ‌‬
‫آیا او زمان حیات سید و مولی بود برای مردم زمانش یا حال که‬
‫یباشد؟! تو که‬ ‫وفات کرده باز برای تو سرپرست و مولی م ‌‬
‫یگوئی‪ :‬استشفعنا‪ ،‬آیا شفاعت بدست تو و باختیار تو است که‬ ‫م ‌‬
‫هر کس را بخواهی شفیع کنی و او هم ناچار است تو را اطاعت‬
‫کند و شفاعت نماید؟! آیا دلیلی بر این ادعا از کتب آسمانی‬
‫یگوید‪ :‬شفاعت‬ ‫های که م ‌‬ ‫داری؟! آیا تو عقل داری و قرآن خواند ‌‬
‫یدانی انبیاء‬
‫باختیار بنده نیست بلکه باذن و اختیار خدا است‪ .‬آیا م ‌‬
‫یکنند؟ آیا رسولی که‬ ‫و اولیاء برخلف فرمان خدا کاری نم ‌‬
‫یداند و از حال و‬ ‫یخواهی از تو شفاعت کند گناهان تو را م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یدانم چرا مقدسین‬ ‫خیال و سرائر و افکار تو مطلع است‪ .‬من نم ‌‬
‫یخواهند بفهمند با اینکه در عقائد تقلید روا نیست‪ .‬آیا تو که‬ ‫نم ‌‬
‫یگوئی‪» :‬و قدمناک بین یدی حاجاتنا« او جلودار تو‬ ‫م ‌‬
‫یبینی و او حاجات تو را‬ ‫شده و او را جلو خود و مقدم بر خود م ‌‬
‫یگوید‪ :‬هیچ کس از حال بنده و‬ ‫یداند؟! در حالی که قرآن م ‌‬ ‫م ‌‬
‫گناه او مطلع نیست جز خدای او )جل جلله(‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪)   ‬اسراء‪:‬‬
‫‪.(17‬‬
‫‪43‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫»و كافى است كه پروردگارت از گناهان بندگانش آگاه‪،‬‬

‫و نسبت به آن بيناست«‪.‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)فرقان‪(31 :‬‬
‫» و پروردگارت ]به عنوان[ رهنما و ياور كافى است«‪.‬‬
‫یگوئی‪» :‬یا حجة‬ ‫آیا تو که به امام زین العابدین در این دعا م ‌‬
‫الله علی خلقه« کدام مدرکی‪ ،‬او را حجت قرار داده؟! آن‬
‫های که در سورة‬ ‫هم پس از رحلت و شهادت‪ ،‬آیا قرآن نخواند ‌‬
‫نساء آیة ‪ 65‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)نساء‪(65 :‬‬ ‫‪‬‬
‫»به پروردگارت سوگند كه آنها مؤمن نخواهند بود‪ ،‬مگر‬
‫اينكه در اختلفات خود‪ ،‬تو را به داورى طلبند و سپس‬
‫از داورى تو‪ ،‬در دل خود احساس ناراحتى نكنند و كامل‬
‫تسليم باشند«‪.‬‬
‫پس از رسولن الهی کسی حجت نیست‪ .‬آیا کجا خدا امامان را‬
‫پس از رفتن از دنیا حجت قرار داده است؟! یعنی دین تو به این‬
‫یاطلع باشی؟ آیا تو که در‬ ‫سستی است و باید از همه چیز ب ‌‬
‫یگویی‪» :‬توسلت بکم استنقذونی من‬ ‫دعای توسل م ‌‬
‫ذنوبی«‪» .‬من به شما متوسلم که مرا از گناهانم نجات دهید«‪.‬‬
‫یگوید‪:‬‬
‫آیا نخواندی قرآن را که خدا به رسول خود م ‌‬
‫﴿أ َ َ َ‬
‫ر﴾‪) .‬زمر‪.(19 :‬‬
‫في الّنا ِ‬ ‫ن ِ‬ ‫قذ ُ َ‬
‫م ْ‬ ‫ت ت ُن ْ ِ‬
‫فأن ْ َ‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪44‬‬

‫یتوانی آنکه در دوزخ است‬ ‫یعنی‪» ،‬آیا تو )ای پیامبر( م ‌‬

‫نجات دهی؟«‬
‫یتوانی‪ ،‬استفهام انکاری است‪ .‬حال که رسول خدا‬ ‫یعنی‪ ،‬تو نم ‌‬
‫یتوانند؟! آیا تو که به آنان‬
‫یتواند چگونه امامان م ‌‬ ‫‪ ‬نم ‌‬
‫یگویی‪ :‬یا أولیاء الله‪ ،‬مقصودت چیست؟ آیا آنان سرپرست‬ ‫م ‌‬
‫خدایند یا دوست او؟ اگر مقصود تو دوست باشد‪ ،‬تمام مؤمنین‬
‫دوست خدایند‪ ،‬تو اگر واقعا ً ایمان داشته باشی‪ ،‬خودت دوست‬
‫یخواهم‬ ‫یگوئی در دعای توسل‪ :‬خدایا! از تو م ‌‬ ‫خدائی‪ ،‬تو که م ‌‬
‫که بواسطة علی و یا امامان دیگر مرا یاری کنی‪ ،‬آیا خدا بدون‬
‫یتواند تو را یاری کند یا خدا به تو گفته‪ :‬یاری من و کفایت‬ ‫آنان نم ‌‬
‫ینیاز کردن من‬ ‫من و کمک من وجود و کرم من و رزق من و ب ‌‬
‫همه همه بواسطة غیر خودم است؟! آیا نباید کوچکترین دلیلی در‬
‫عقاید خود از قرآن داشته باشی‪ ،‬قرآنی که مسائل گوناگون را‬
‫های‬‫یتوان گفت‪ :‬به این مسئله مهم توجه و اشار ‌‬ ‫بیان کرده آیا م ‌‬
‫ننموده باشد؟! در حالی که چنین نیست و بشدت از خواندن غیر‬
‫خدا و توسل به ارواح انبیاء و اولیاء نهی نموده است‪ ،‬چنانکه‬
‫های از آیات آن ذکر گردید‪ .‬آیا این دعای توسل را پیغمبر تو‬ ‫پار ‌‬
‫هاند‪.‬‬‫خوانده یا فقط کفعمی و ابن طاووس و امثال ایشان خواند ‌‬
‫خدا در سورة احزاب آیة ‪ 21‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)احزاب‪:‬‬ ‫‪  ‬‬
‫‪(21‬‬
‫یعنی‪» :‬برای شما‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬اسوه و مورد تأسی است‬
‫)نه کس دیگر(«‪.‬‬
‫هیچ امام و مأمومی را خدا در اسلم اسوه قرار نداده جز‬
‫رسول خدا‪ ‬را‪.‬‬
‫پس این دعاهای منقول از غیر رسول خدا ‪ ‬و یا منقول از‬
‫کفعمی و ابن طاووس و زید و عمرو چرا برای تو مورد قبول و‬
‫تأسی شده است‪.‬‬
‫‪45‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫نالعابدین‬
‫حرز حضرت امام زی ‌‬
‫در )ص ‪ (109‬حرزی را به حضرت سجاد نسبت داده که یقینا ً‬
‫دروغ است‪ ،‬و حضرت سجاد از این دروغ بیزار است‪ ،‬زیرا‬
‫حضرت سجاد مکرر در صحیفة سجادیه گوید‪» :‬خدایا! حرز و‬
‫پناهی برایم نیست جز ذات مقدس تو«‪ .‬مفاتیح از ابن طاووس و‬
‫او که شش قرن پس از حضرت سجاد بوده بدون واسطه روایت‬
‫کرده از حضرت سجاد بدون اینکه راویان بین خود و امام را ذکر‬
‫کند و یقینا ً راوی نداشته و یا راوی مجهولی که خواسته مذهب‬
‫برای حضرت سجاد بسازد این حرز را جعل کرده است‪ .‬زیرا‬
‫حضرت سجاد اصل ً ادعائی نداشته و از این دعاها و روایت ‪12‬‬
‫یخبر بوده است‪ .‬هرکس این چنین دعا را ساخته‬ ‫نفر امام ساز ب ‌‬
‫خواسته مدرکی برای مذهب خود بسازد‪ .‬در این دعا حضرت‬
‫سجاد از خدا زیارت قائم آل محمد را خواسته و گفته‪ :‬مرا از‬
‫شیعیان او قرار داده ولی دعای او مستجاب نشده است‪.‬‬

‫دعای سریع الجابه از حضرت کاظم‬

‫کفعمی بدون ذکر راوی این دعا را به حضرت کاظم نسبت‬
‫داده‪ ،‬و اگر راوی برای آن بوده در مفاتیح ذکر نکرده است‪ .‬این‬
‫دعا را راوی جعالی ساخته و خواسته بگوید‪ :‬حضرت کاظم مانند‬
‫یسواد است‪ ،‬و در دعای خود فرموده‪» :‬یا واحد یا أحد یا‬ ‫من ب ‌‬
‫قل هو الله أحد«‪ .‬حال اگر کسی از این جعالن بپرسد منادا و‬
‫مخاطب یا »قل‪ :‬هو الله أحد« کیست؟ در جواب عاجز خواهند‬
‫ماند‪ .‬حال باید گفت‪ :‬چگونه آقای کفعمی یا صاحب مفاتیح این‬
‫هاند! آیا این از کثرت علم و زهد ایشان‬
‫خرافه را متوجه نشد ‌‬
‫یگوید‪» :‬وبالسم الذی حجبته عن‬ ‫بوده است؟! در این دعا م ‌‬
‫خلقک فلم یخرج منک إل إلیک« آیا از حق تعالی چیزی‬
‫یشود؟!! چرا کتب مذهبی ما باید دارای‬ ‫خارج شده و یا داخل م ‌‬
‫چنین مهملتی باشد!‬
‫در )ص ‪ (111‬دعائی نقل کرده که اول آن جملة‪» :‬یا من‬
‫یباشد‪ .‬و گوید‪ :‬ابن طاووس گفته‪ :‬این از ادعیة‬‫تحل به« م ‌‬
‫صحیفة سجادیه است‪ .‬حال باید پرسید‪ :‬اگر این دعا از صحیفة‬
‫سجادیه است دیگر نسبت دادن و نقل از ابن طاووس لزم‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪46‬‬

‫یتوان‬‫نیست‪ ،‬و اگر در صحیفه نیست بقول ابن طاووس نم ‌‬

‫معدومی را موجود نمود‪ .‬و بعلوه دعاهای صحیفة سجادیه را نیز‬
‫باید با قرآن سنجید و این سنجش دعاها و موضوعات دیگر با‬
‫قرآن‪ ،‬یک قاعده و قانون کلی است‪ .‬بهرحال در این دعا کلماتی‬
‫یگوید‪:‬‬‫است که خود راوی کم سواد باید معنی کند‪ .‬به خدا م ‌‬
‫یگوید‪» :‬فهی‬ ‫»مضت علی إرادتک الشیاء« و بعد م ‌‬
‫بمشیتک دون قولک مؤتمرة وبإرادتک دون نهیک‬
‫منزجرة«‪ .‬این کلم مهملی است‪ ،‬زیرا چگونه اشیاء بارادة خدا‬
‫یگوید‪» :‬ولتشغلنی‬ ‫یباشند‪ .‬و در جملة دیگر م ‌‬
‫منزجر م ‌‬
‫بالهتمام عن تعاهد فروضک واستعمال سننک«‪ .‬در‬
‫حالی که باید بگوید‪» :‬وارزقنی الهتمام بتعاهد فروضک«‪.‬‬
‫سازنده هر چه خواسته ساخته ولی چون کم سواد بوده نتوانسته‬
‫چگونه بسازد‪.‬‬
‫در )ص ‪ (112‬کفعمی دعائی برای صاحب المر ساخته و یا از‬
‫راویان مجهولی گرفته بنام دعای فرج که خواندن آن موجب‬
‫شرک و ضد صد آیة قرآن است‪ ،‬چنانکه ما در نماز صاحب‬
‫الزمان در روز جمعه آن را بیان کردیم که به پس و پیش‪ ،‬محمد‬
‫‪ ‬و علی‪ ‬را مکرر خوانده است‪ ،‬و آنان را برای خود کافی و‬
‫یگوید خدا برای‬ ‫یاور و ناصر خوانده در حالی که قرآن م ‌‬
‫سرپرستی و نصرت بندگان کافی است‪.‬‬
‫های به‬ ‫ه نام ‌‬
‫و در )ص ‪ (113‬گوید‪» :‬سید علی خان استغاث ‌‬
‫صاحب الزمان ساخته است«؟! باید گفت‪ :‬آیا صاحب الزمانی‬
‫وجود دارد؟ و اگر وجود دارد آیا برای خود چرا فریادرسی‬
‫یکند‪ .‬آیا غیاث المستغیثین خدا است یا کس دیگر؟! و اگر‬ ‫نم ‌‬
‫کس دیگر فریادرس است بگوئید‪ :‬مدرکی از شرع دارد یا خیر؟ و‬
‫آیا قول سید علی خان را خدا حجت قرار داده است؟! در این‬
‫دعا صاحب الزمان را حجت خدا قرار داده و گوید‪ :‬طول و عرض‬
‫ل‪ ،‬خدا فرموده‪ :‬پس‬ ‫یکند در صورتی که او ً‬‫زمین را از کفر پاک م ‌‬
‫از رسولن الهی‪ ،‬کسی حجت نیست‪ .‬و ثانیًا‪ :‬کفر و عداوت تا‬
‫قیامت باقی خواهد بود چنانکه خدا در آیة ‪ 64-14‬سورة مائده و‬
‫آیات دیگر فرموده‪:‬‬
‫‪47‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫)مائده‪(64 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»و بين ايشان عداوت و کينه انداختيم تا روز قيامت«‪.‬‬
‫طبق این آیات‪ ،‬تا روز قیامت دستجات کفر تا قیامت موجود‬
‫بوده‪ ،‬و بینشان عداوت و کینه باقی خواهد بود‪ .‬و در سورة رعد‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪.(11‬‬ ‫)رعد‪:‬‬ ‫‪ ‬‬
‫يدهههد آنچههه را قههومي دارنههد تهها اينکههه‬‫»خههدا تغييههر نم ‌‬
‫خودشان تغيير دهند آنچه را که خود دارند«‪.‬‬
‫و در سورة بقره فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)بقره‪.(256 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫»در ديههن و قبههول آن اکراهههي نيسههت‪ ،‬زيههرا رشههد و‬
‫گمراهي روشن شده است«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬خداوند بزور یک نفر امام و یا غیرامامی نفرستد تا‬
‫تها بیدار شده و‬‫تهای جهان را تغییر دهند‪ .‬مگر اینکه خود مل ‌‬
‫مل ‌‬
‫خود را تغییر دهند‪ .‬پس این دعاها ضد آیات قرآن است‪.‬‬
‫تهای الهی و معصوم خوانده است‪ .‬و‬ ‫در این دعا ائمه را حج ‌‬
‫این موافق قرآن نیست‪ ،‬بلکه عصمت انبیاء هم در قرآن نیامده‬
‫یفرماید‪:‬‬‫است‪ .‬خدای تعالی در سورة محمد به رسول خدا ‪ ‬م ‌‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪48‬‬

‫‪‬‬
‫‪)  ‬محمد‪:‬‬
‫‪(19‬‬
‫»و براى گناه خويش و براى مردان و زنان مؤمن‬
‫آمرزش بخواه«‪.‬‬
‫یتوان گفت‪ :‬رسول خدا ‪ ‬در رساندن وحی از اشتباه‬ ‫آری‪ ،‬م ‌‬
‫مصون بود‪ .‬ولی در امور دنیوی چنین نبود‪ .‬رجوع شود به قرآن‪،‬‬
‫به آیاتی که در مورد انبیاء آمده است‪ .‬و بعلوه قیاس کردن‬
‫یشود ولی به‬
‫غیرانبیاء به انبیاء غلط است‪ ،‬به انبیاء وحی م ‌‬
‫یشود‪ .‬پس این دعا از چند جهت ضد قرآن‬ ‫غیرانبیاء که وحیی نم ‌‬
‫است‪.‬‬
‫در این دعا آیة ‪ 5‬سورة قصص‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪)  ‬قصص‪(5 :‬‬
‫»و ما مىخواهيم بر مستضعفان زمين مّنت نهيم و آنان‬
‫را پيشوايان و وارثان روى زمين قرار دهيم!«‪.‬‬
‫یاسرائیل و فرعون است را برای صاحب الزمان‬ ‫که راجع به بن ‌‬
‫آورده‪ .‬آیا سید علی خان یا دیگری حق دارد آیات قرآن را به دل‬
‫یگوید‪ :‬تو در حق‬ ‫خواه خود تأویل کند‪ .‬و نیز به صاحب الزمان م ‌‬
‫من شفاعت کن که من تو را شفیع قرار داده و شفاعت تو را‬
‫یدانم‪ .‬باید پرسید‪ :‬شفاعت باذن و اختیار خداست یا‬ ‫مقبول م ‌‬
‫خیر باراده و اختیار مقصر است که هر کس را خواست شفیع‬
‫قرار دهد و آن شفیع باید مطیع باشد و امر او را اجراء کند‪.‬‬
‫ص ‪ – 114‬فصل هشتم در مناجات‬
‫مناجات خمسه عشر لمولنا علی بن الحسین ‪ ‬مدرکی که در‬
‫مفاتیح برای مشروع بودن آن آورده صحیح نیست‪ .‬البته خدا را‬
‫یشود خواند و با هر لغتی با او مناجات کرد حتی او‬
‫بهر زبانی م ‌‬
‫‪49‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫زبان للن داند‪ ،‬احوال دل شکسته بالن داند‪ .‬ولی باید با کلمات‬
‫رکیک صوفیان و شاعران با او سخن نگوئی‪ ،‬او منزه است از‬
‫عشق و عاشقی زیرا در عشق تغییر حال است‪ ،‬و او تغییر حال‬
‫ندارد‪.‬‬
‫ثانیًا‪ ،‬عشق شدت میل نفس است و او را میل نفسانی نیست‪.‬‬
‫ثالثًا‪ ،‬در عشق باید معشوق قابل تصور باشد و او منزه است‬
‫از اینکه تصور شود‪.‬‬
‫رابعًا‪ ،‬صفات و اسماء الهی توقیفی یعنی موقوف به ورود از‬
‫وحی است‪ ،‬و در وحی و کلمات قرآن کلمة عشق و عاشق و‬
‫معشوق وارد نشده است‪ ،‬و اگر اخباری جعل شده‪ ,‬از صوفیان و‬
‫قلندران است‪.‬‬
‫خامسًا‪ ،‬انبیاء دعوت به عشق خدا نکردند و یک کلمه در قرآن‪:‬‬
‫»یا أیها العاشقون« نیست‪ ،‬و خدا بندگان را به عشق خود ترغیب‬
‫نکرده است‪.‬‬
‫پس آنچه شاعران و صوفیان و احمقان مدعی عشق خدا‬
‫هاند برخلف کتاب آسمانی است‪ ،‬و موجب کفر و زندقه‬ ‫شد ‌‬
‫یباشد‪ .‬و خدا منزه از وصل و فصل است‪ ،‬و کسانی که مدعی‬ ‫م ‌‬
‫وصل به خدای تعالی شده باید بروند توبه کرده و از نادانی دور‬
‫شوند‪ .‬حال به بینیم مناجات خمسه عشر چی و از کی است؟‬
‫یگوید‪ :‬علمة مجلسی در کتاب بحار گفته‪ :‬من آن‬ ‫در مفاتیح م ‌‬
‫را یافتم در کتب بعضی از اصحاب‪ ،‬ولی نه نام آن کتاب و نه نام‬
‫مؤلف آن را ذکر کرده‪ ،‬و نه راویان آن را معلوم کرده که راوی‬
‫هاند یا منافق‪،‬‬
‫از علی بن الحسین چه کسانی بوده‪ ،‬آیا مؤمن بود ‌‬
‫هاند‬
‫هاند یا غیرخرافی‪ ،‬عاقل بود ‌‬‫فاسق بوده یا عادل‪ ،‬خرافی بود ‌‬
‫یا دیوانه‪ ،‬صوفی بوده یا مسلمان؛ صادق بوده یا کاذب‪ ،‬غالی‬
‫هاند یا منزه از جسم‪ ،‬پس‬ ‫هاند یا غیرغالی‪ ،‬خدا را جسم دانست ‌‬ ‫بود ‌‬
‫سندی برای این مناجات نرسیده است‪.‬‬
‫حال باید در متن آن نظر کرد و دقت کرد تا الفاظ زشت و‬
‫غیرلئقی نسبت به ذات پروردگار در آن نباشد‪ .‬این مناجات دارای‬
‫پانزده قسم مناجات است‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬یا أملی ومنیتی«‪ ،‬یعنی‪،‬‬ ‫در مناجات اول به خدا م ‌‬
‫یگوید‪» :‬ول‬ ‫»ای آرزو و میل من«‪ ،‬و در مناجات سوم م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪50‬‬

‫تحجب مشتاقیک عن النظر إلی جمیل رؤیتک«‪ ،‬یعنی‪:‬‬

‫خدایا مشتاقان خود را محجوب و مستور از نظر کردن به دیدن‬
‫یگوید‪» :‬مریدا‬ ‫خوب خودت مکن‪ .‬و در مناجات پنجم م ‌‬
‫وجهک«‪ .‬یعنی‪ :‬من ارادة صورتت را دارم‪ ،‬و در مناجات هشتم‬
‫یگوید‪» :‬وصلک منی نفسی«‪ ،‬یعنی‪ ،‬وصل تو آرزوی من‬ ‫م ‌‬
‫است‪ ،‬و »رؤیتک حاجتی«‪ ،‬یعنی دیدن تو حاجت من است‪ .‬و‬
‫یگوید‪ :‬مرا از کسانی قرار ده که به او عطا‬
‫در مناجات نهم م ‌‬
‫کردی که بصورت تو نظر کند‪» ،‬وأعذته من هجرك« يعني‪ :‬او‬
‫را از هجر خود پناه دادی‪ .‬و »أجتبیته لمشاهدت وأخلیت‬
‫یگوید‪» :‬وغلتی‬ ‫وجهه لک«‪ .‬و در مناجات یازدهم م ‌‬
‫لیبردها إل وصلک وشوقی إلیک لیبله إل النظر‬
‫إلی وجهک«‪ ،‬یعنی‪ :‬حرارت عطش مرا سرد نم ‌‬
‫یکند مگر‬
‫یکند مگر نظر‬ ‫وصل تو و شوق مرا به سوی تو چاره نم ‌‬
‫یگوید‪» :‬وأقر أعینا‬ ‫بصورتت‪ .‬و در مناجات پانزدهم م ‌‬
‫برؤیتک«‪ ،‬چشم ما را بدیدن خود روشن کن‪ .‬ما این چند کلمه‬
‫تها اصطلحات‬ ‫را از باب نمونه آوردیم و گرنه در این مناجا ‌‬
‫رکیک و زشت صوفیانه بسیار است‪ .‬حال ممکن است یک نفر‬
‫صوفی مسلک خرافاتی‪ ،‬این کلمات را توجیه کند به »ما لیرضی‬
‫صاحبها«‪ ،‬ولی الفاظ رکیک را هر قدر توجیه کنند از رکاکت خارج‬
‫تها را یک نفر از عرفا و‬ ‫یشود این مناجا ‌‬‫نشود‪ .‬معلوم م ‌‬
‫صوفیان ساخته باشد و به حضرت سجاد نسبت داده باشد و گرنه‬
‫از صحیفة سجادیه پیداست که آن جناب این گونه الفاظ نداشته‬
‫تها را با قرآن و‬‫است‪ .‬بهرحال‪ ،‬ما کلمات این ادعیه و مناجا ‌‬
‫یسنجیم و اگرچه از امام باشد‪ .‬اگر موافق‬ ‫سنت رسول ‪ ‬م ‌‬
‫هاند‪ :‬هر‬
‫کتاب خدا باشد قبول‪ ،‬و گرنه رد‪ .‬چنانچه خود ائمه فرمود ‌‬
‫یرسد با قرآن بسنجید‪.‬‬ ‫چه از ما به شما م ‌‬

‫مناجات منظومة حضرت امیر المؤمنین ‪‬‬

‫این مناجات مشتمل است بر سی عدد شعر و بعضی از این‬
‫اشعار مورد تأمل است‪ ،‬و از شعر بیست و هفتم معلوم و محقق‬
‫یشود که این مناجات و اشعار از حضرت امیر المؤمنین نیست‪،‬‬
‫م ‌‬
‫‪51‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫زیرا آن جناب خاضع و متواضع بوده و مغرور و خودپسند نبوده که‬

‫خدا را قسم بدهد بخودش و آنقدر خود را عزیز بداند که بخود‬
‫قسم بخورد آنهم در پیشگاه خالق سبحان و بگوید‪:‬‬
‫وحرمة أبرارهم لک‬ ‫إلهی بحرمة‬
‫خشع‬ ‫المصطفی وابن عمه‬

‫علی علیه السلم کسی است که عزت خود را بندگی خدا‬

‫یداند‪ ،‬و فخر او به ربوبیت پرودگار است‪ ،‬چنانکه گوید‪:‬‬
‫م ‌‬
‫»الهی! كفى بي عزا أن أكون لك عبدًا‪ ،‬وكفى بي فخرا ً‬
‫أن تكون لي ربًا‪ ،‬أنت كما أحب فاجعلني كما تحب«‪ .‬و‬
‫همین افتخار برای من کافی است که تو پروردگار من هستی‪ ,‬آن‬
‫چنانکه من دوست دارم‪ ,‬پس مرا آن چنانکه دوست داری قرار‬
‫بده‪.‬‬
‫ص ‪ – 127‬باب دوم‬
‫در آن چند فصل است‪:‬‬
‫فصل اول‬
‫در فضیلت و اعمال ماه رجب‬
‫در اینجا نقل کرده که ماهی در حرمت و فضیلت به ماه رجب‬
‫هها را ماه رمضان‬‫یرسد‪ ،‬ولی در )ص ‪ 170‬و ‪ (171‬افضل ما ‌‬ ‫نم ‌‬
‫یتوان چنین تناقضی را قبول کرد؟! و‬ ‫ذکر نموده است‪ .‬حال آیا م ‌‬
‫از حضرت موسی بن جعفر نقل کرده که هر کس سه روز از ماه‬
‫رجب را روزه بگیرد بهشت بر او واجب گردد‪ .‬و این برخلف‬
‫کتاب خدا و از جعل غالیان است‪ .‬و از حضرت صادق روایت‬
‫کرده که هر کس سه روز از این ماه روزه بگیرد برائت و بیزاری‬
‫از آتش جهنم را به او عطا کنند‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬اینها غلو است‪ ،‬و‬
‫از حضرت صادق نیست و از جعل غالیان است‪ ،‬زیرا خدا‬
‫فرموده‪:‬‬
‫ة﴾‪» .‬هر کس در گرو‬ ‫هين َ ٌ‬
‫ت َر ِ‬
‫سب َ ْ‬‫ما ك َ َ‬
‫س بِ َ‬
‫ف ٍ‬ ‫﴿ك ُ ّ‬
‫ل نَ ْ‬
‫اعمال خود است«‪.‬‬
‫ماه رجب را حرام گویند که در این ماه جنگ حرام است‪،‬‬
‫اگرچه با کافران باشد‪ ،‬ولی روحانیت ما در این ماه دست از جنگ‬
‫یزند‪.‬‬ ‫بر نداشته و دم از اسلم م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪52‬‬

‫ما اعمال ماه رجب‬ ‫ص ‪ – 128‬و ا ّ‬

‫یگوید‪:‬‬
‫یرسد به آنجا که م ‌‬ ‫یشمرد تا م ‌‬ ‫در مفاتیح دعاهائی م ‌‬
‫پنجم‪ :‬شیخ طوسی روایت کرده که بیرون آمد از ناحیة مقدسه بر‬
‫دست شیخ کبیر محمد بن عثمان بن سعید این توقیع شریف‬
‫بخوان در هر روز ایام رجب‪ ....‬تا آخر‪.‬‬
‫باید گفت‪ :‬شیخ طوسی دویست سال پس از محمد بن عثمان‬
‫بوده و زمان او نبوده است‪ .‬راویان بین او و محمد بن عثمان‬
‫یگوئیم‪ :‬راوی اول او احمد بن محمد بن عیاش‬ ‫کیانند؟ پس م ‌‬
‫هاند‪ :‬او مختل الدین و یا‬
‫جوهری است که علمای رجال شیعه گفت ‌‬
‫مختل العقل‪ ،‬یعنی دیوانه بوده‪ ،‬و علمای شیعه از او روایت‬
‫یکردند‪ .‬حال‪ ،‬همین راوی دست اول معلوم شد کافی است‬ ‫نم ‌‬
‫ً‬
‫که بگوئیم‪ :‬چنین دعای قبیحی را نقل کرده و قطعا از ناحیه و‬
‫محمد بن عثمان نباید باشد‪ ،‬زیرا ناحیه اگر امام است که امام‬
‫اگر چنین دعای قبیحی بخواند امام نیست‪ ،‬و اگر محمد بن عثمان‬
‫خود نوشته بعید نیست‪ ،‬زیرا کم سواد بوده و مانند راویان پس از‬
‫خود به خدا توهین کرده و یک خدای ضعیفی مانند بندگان در این‬
‫دعا معرفی کرده‪ ،‬زیرا می گوید‪» :‬بسم الله الرحمن‬
‫الرحیم‪ .‬اللهم إني أسألك بمعاني جميع ما يدعوك‬
‫به‪ ،‬ولة أمرك«‪ .‬يعني خدايا! ترا سوال مي كنم‪ ،‬بمعاني‬
‫تمامي آنچه والیان امرتو تو را با آن می خوانند«‪ .‬بعد می گوید‪:‬‬
‫»آن والیان را تو معادن کلماتت و ارکان توحیدت و مقاماتت قرار‬
‫دادی«‪ .‬باید گفت‪ :‬آیا خدا مقامات دارد و از مقامی به مقامات‬
‫دیگر نائل شده است‪ ،‬و چگونه والیانش را ارکان مقاماتش قرار‬
‫داده؟! اصل ً خدا احتیاج به والیان امر ندارد‪ ،‬و هیچ بشری ارکان‬
‫یگوید‪» :‬ل فرق بینک‬ ‫یشود‪ ،‬و بعد م ‌‬ ‫مقامات الهی نم ‌‬
‫وبینها إل أنهم عبادک«‪ .‬یعنی‪ :‬خدایا! بین تو و آن والیان‬
‫یباشند!! باید پرسید‪:‬‬‫فرقی نیست جز اینکه آنان بندگان تو م ‌‬
‫چگونه فرقی بین خدا و بندگانش نیست‪ ،‬خدا واجب الوجود و‬
‫قائم بالذات است و بندگان او ممکن الوجود و محتاج و فقیرند و‬
‫یسوادان چه‬ ‫خدا غنی بالذات است؟! خواننده باهوش! این ب ‌‬
‫هاند که با بندگانش فرقی ندارد‪ .‬و به‬ ‫خدایی برای ما معرفی کرد ‌‬
‫‪53‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫اضافه‪ ،‬والیان را مؤنث آورده و گاه گاهی مذکر‪ ،‬معلوم نیست‬

‫یدانسته‪ ،‬در جملة »بینک وبینها« مؤنث آورده‪ ،‬و در‬ ‫عربی نم ‌‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫جملة »إل أنهم« ضمیر »هم« مذکر آورده است‪ .‬بعد م ‌‬
‫»أعضاد وأشهاد ومناة وأزواد وحفظة ورواد«‪ .‬یعنی‪،‬‬
‫عکننده و نگهبانان و‬ ‫آن والیان بازوهای تو و گواهان و آرزوها و دفا ‌‬
‫وکلء تو هستند‪ .‬چنین راوی دیوانه خدائی معرفی کرده که بندگان‬
‫ههای او و مدافع و وکلء و نگهبانان‬ ‫او بازوهای او یعنی نوچ ‌‬
‫اویند!! چنین خدایی برای خوانندگان احمق این دعا خوبست‪.‬‬
‫حال‪ ،‬اگر واقعا ً ناحیه چنین گفته‪ :‬وای به شیعیانی که چنین‬
‫های را معتقدند و بنام همین ناحیه هر چه خواستند صادر‬ ‫ناحی ‌‬
‫هاند‪ .‬چنانکه در )ص ‪ (131‬دو نامة دیگر از ابی القاسم‬ ‫کرد ‌‬
‫هاند که در نامة دوم گوید‪ :‬در‬ ‫حسین بن روح از ناحیه صادر کرد ‌‬
‫هر مشهدی که باشی در ماه رجب این زیارت را بخوان‪ ،‬آن وقت‬
‫زیارتی بهم بافته مغلق و کلمات و جملتی در آن آورده که اکثر‬
‫آن مخالف عقل و قرآن است‪ ،‬و ما خود را در اینجا معطل نکرده‬
‫و در باب زیارت بیان خواهیم کرد که تمام این زیارات از جعلیات‬
‫غلت است‪.‬‬
‫و در همین اعمال رجب )ص ‪ (132‬دعائی نقل کرده از ابن‬
‫طاووس که او روایت کرده از محمد بن ذکوان با اینکه بین ابن‬
‫طاووس و محمد بن ذکوان اقل پانصد سال فاصله است‪ ،‬و‬
‫معلوم نکرده راویان وسط این دو کیانند‪ .‬و این روایتی است‬
‫یاعتبار‪ .‬و ما در جلد سوم رجال ممقانی )ص ‪(116‬‬ ‫مرفوع و ب ‌‬
‫سلسلة راویان آن را پیدا کردیم‪ :‬راوی اول‪ :‬آن محمد بن علی‬
‫یباشند‪.‬‬ ‫یباشد‪ ،‬و بدتر از مشرکین م ‌‬ ‫البرسی است که از غلت م ‌‬
‫و راوی آخر که متصل است به محمد بن ذکوان‪ ،‬محمد بن سنان‬
‫هاند‪.‬‬
‫های از علمای رجال او را ضعیف و کذاب دانست ‌‬ ‫است که عد ‌‬
‫این سند روایت‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬در هر روز از ماه رجب در صبح و شام‬ ‫و اما متن آن م ‌‬
‫در عقب نمازها بگو‪» :‬یا من أرجوه لکل خیر وآمن‬
‫سخطه عند کل شر« تا آخر‪ .‬یعنی‪ ،‬ای خدائی که برای هر‬
‫یباشم‪ .‬و‬ ‫خیر به او امیدوارم و نزد هر شری از غضب او ایمن م ‌‬
‫یفرماید‪:‬‬‫این ضد قرآن است که م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪54‬‬

‫م ال ْ َ‬ ‫ه إ ِّل ال ْ َ‬ ‫ْ‬
‫ن﴾‬
‫سُرو َ‬
‫خا ِ‬ ‫و ُ‬
‫ق ْ‬ ‫مك َْر الل ّ ِ‬
‫ن َ‬
‫م ُ‬ ‫﴿ َ‬
‫فل ي َأ َ‬
‫)اعراف‪(99 :‬‬
‫یعنی‪ ،‬جز مردم زیانکار از مکر و کیفر خدا کسی ایمن‬
‫نیست‪.‬‬
‫و نیز خدا به رسول خود فرموده‪:‬‬
‫وم ٍ‬
‫ب يَ ْ‬ ‫ع َ‬
‫ذا َ‬ ‫ت َرّبي َ‬
‫صي ْ ُ‬‫ع َ‬
‫ن َ‬
‫ف إِ ْ‬ ‫﴿إ ِّني أ َ َ‬
‫خا ُ‬
‫ظيم ٍ﴾‪).‬یونس‪.(15 :‬‬ ‫ع ِ‬ ‫َ‬
‫»من )نيز( اگر نافرمانى پروردگارم كنم‪ ،‬از عذاب‬
‫روزى بزرگ ]روز رستاخيز[ مىترسم!«‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (134‬خبرهای غرورآوری آورده که هر کس فلن‬
‫عمل مستحب را بجا آورد خدا تمام گناهانش را بیامرزد‪ ،‬و این‬
‫قبیل احادیث مورد اشکال و موجب غرور عاصیان است‪ .‬باید هر‬
‫یتوبه عمل او قبول نیست‪،‬‬ ‫شخص گناهکاری توبه کند و گرنه ب ‌‬
‫زیرا خدا فرمود‪:‬‬
‫ن﴾ )المائدة‪.(27 :‬‬ ‫قي َ‬‫مت ّ ِ‬ ‫ْ‬
‫ن ال ُ‬ ‫م َ‬‫ه ِ‬ ‫ّ‬
‫ل الل ُ‬ ‫ما ي َت َ َ‬
‫قب ّ ُ‬ ‫﴿إ ِن ّ َ‬
‫»خداوند فقط از پرهيزگاران مىپذيرد«‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (136‬روایتی آورده که هر کس در اول و وسط و‬
‫آخر ماه رجب غسل کند بیرون آید از گناهان خود مانند روزی که‬
‫از مادر متولد شده است‪ .‬و راویان این حدیث را ذکر نکرده تا‬
‫معلوم شود چه کسانی اند‪ ,‬از کذابین هستند و یا از صادقین‬
‫یتواند هر گناهی را‬ ‫یباشند‪ .‬اگر چنین باشد هر گناه کاری م ‌‬ ‫م ‌‬
‫مرتکب شود و برود غسل کند تا از گناهان پاک شود‪ .‬باید گفت‪:‬‬
‫این قبیل احادیث یکی از مطهراتند!!‬
‫و نیز روایت کرده از وهب بن وهب که مردی ضعیف و از‬
‫هاند‪ .‬این‬ ‫یاران ظلمه بوده‪ ،‬چنانکه علمای رجال به آن تصریح کرد ‌‬
‫هاند و در‬ ‫شیخ طوسی و امثال او کتابها در علم رجال شیعه نوشت ‌‬
‫آنها بسیاری از راویان را ضعیف و کذاب و غالی و مجهول الحال‬
‫هاند‪ ،‬و باز در کتب احادیث و ادعیه از همان راویان ضعیف‬ ‫شمرد ‌‬
‫هاند‪ .‬اینان مانند‬ ‫و کذاب روایت کرده‪ ،‬و خرافات آنان را نشر داد ‌‬
‫دکتری هستند که میکروبها را معرفی کرده و مردم را از آنها‬
‫یدهند ولی خودشان همان میکروبها را با آمپول تزریق‬ ‫پرهیز م ‌‬
‫‪55‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یکنند‪ .‬اینان با نقل احادیث ضعفاء دین را آلوده و مسلمین را‬ ‫م ‌‬

‫هاند‪.‬‬
‫گرفتار کرد ‌‬
‫و در )ص ‪ (139‬نقل کرده از امام صادق نمازی را که هر کس‬
‫در شب ‪ 13‬و ‪ 14‬و ‪ 15‬عمل کند جمیع گناهانش آمرزیده شود‬
‫غیر از شرک‪ ،‬و راویان آن را معلوم نکرده ولی معلوم باشد از‬
‫گناهان باید توبه کرد و جبران نمود و صرف خواندن نماز کافی‬
‫نیست‪.‬‬
‫و در همین صفحه گوید‪ :‬روز ‪ 13‬رجب‪ ،‬تولد حضرت امیر‬
‫المؤمنین علی ‪ ‬است در میان کعبة معظمه‪ .‬اما باید دانست‬
‫مطابق نقل مجلسی در کتاب بحار و نقل صدوق و بسیاری از‬
‫علمای دیگر‪ ،‬تولد حضرت امیر ‪ ‬در خانة حضرت ابو طالب‬
‫بوده و راوی این نقل ابو طالب است‪ .‬ولی حدیث تولد در کعبه‬
‫هاند‪:‬‬‫راویش یک نفر مشرکی بنام یزید بن قعنب است که گفت ‌‬
‫)عاش مشرکا ً ومات مشرکا ً(‪ ،‬یعنی‪ ،‬مشرک زندگی کرد و‬
‫بحال شرک وفات نمود‪ .‬حال باید از این صاحب مفاتیح و سایر‬
‫محدثین و مورخین سؤال کرد که چه شده که شما تولد در کعبه‬
‫یسازید‬ ‫را که یک مشرک نقل کرده همه جا نوشته و منتشر م ‌‬
‫ولی تولد در خانة پدرش که خود پدرش ابو طالب ذکر نموده‪،‬‬
‫یکنید!! آیا پدر از تولد فرزندش بهتر مطلع است یا بیگانة‬‫ذکر نم ‌‬
‫مشرک‪ .‬آیا شرط صحت روایت ایمان راوی نیست‪.‬‬
‫و در همین صفحه نمازی را ذکر کرده در شب نیمة رجب و‬
‫گوید‪ :‬بعد از سلم چهار مرتبه بگوید‪» :‬الله الله ربی ل‬
‫أشرک به شیئا ً ول أتخذ من دونه ولیًا« یعنی خدایا!‬
‫خدایا! پروردگارم هیچ چیزی را به او شریک نمی‬
‫آورم به غیر از او کسی را ولی نمیگیرم‪ ،‬آیا اگر این‬
‫هاید‪ ،‬پس چرا دعاها و زیاراتی را نقل‬ ‫را قبول دارید و نوشت ‌‬
‫هاید؟!! آیا این ضد و‬
‫یکنید که هر امامی را برای خود ولی گرفت ‌‬‫م ‌‬
‫نقیض نیست‪ .‬آیا غیر از خدا را ولی گرفتن ضد آیة قرآن نیست‬
‫که فرمودة‪:‬‬
‫ر﴾‬ ‫ول َ ن َ ِ‬
‫صي ٍ‬ ‫ي َ‬
‫ول ِ ّ‬
‫من َ‬ ‫ن الل ّ ِ‬
‫ه ِ‬ ‫دو ِ‬
‫من ُ‬ ‫ما ل َ ُ‬
‫كم ّ‬ ‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫)سورة بقره‪(107 :‬‬
‫»و غير از خدا دوست و ياورى براى شما نخواهد بود«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪56‬‬

‫یخبر همت خود را صرف‬ ‫باید گفت‪ :‬این محدثین از قرآن ب ‌‬

‫نقل دعاها و زیارات نموده و تضاد آنها را با قرآن متوجه‬
‫هاند‪.‬‬
‫نشد ‌‬
‫)ص ‪ (145‬در اعمال شب ‪ 27‬رجب ذکر کرده از ابن بطوطه و‬
‫رحلة او که در این شب از عراقیان و خراسان و بلد فارس و‬
‫یشود در ضریح مقدس‬ ‫نگیری جمع م ‌‬ ‫روم هرشل و مفلوج و زمی ‌‬
‫یشوند‪ .‬حال جای سؤال‬ ‫حضرت امیر و همه صحیح و تندرست م ‌‬
‫است که چگونه حضرت ابراهیم که از هر امامی مقامش بالتر‬
‫یگوید‪:‬‬‫است در سورة شعراء آیة ‪ 80‬م ‌‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫)شعراء‪(80 :‬‬

‫یدهد«‪.‬‬
‫»هر گاه بیمار شوم خدا مرا شفا م ‌‬
‫یخوانیم‪»:‬یا من لیصرف السوء إل هو‬ ‫و در دعاها م ‌‬
‫ویا من ل یشفی المرضی إل هو«‪ ،‬ای خدائیکه بدی را‬
‫یدهد جز‬‫یکند جز او‪ ،‬ای خدائی که مریض را شفا نم ‌‬ ‫برطرف نم ‌‬
‫او‪ ،‬آیا جایز است بگوئیم فلنی را خدا مریض کرده و امام شفا‬
‫داده‪ ،‬یعنی‪ :‬آیا امام مهربانتر از خدا است؟!! و چرا قبر حضرت‬
‫یدهد ببرکت او‪ ،‬اما خود او‬ ‫علی ‪ ‬معجزه م ‌‬
‫یکند و شفا م ‌‬
‫ضربت خورد و خود را شفا نداد‪ ،‬و فرزندان او که آن همه کرامت‬
‫یکنید سر پدر خود را شفا ندادند؟!! و‬ ‫و معجزات از آنها نقل م ‌‬
‫برادر آن حضرت‪ ،‬یعنی‪ ،‬عقیل در آخر عمر نابینا شد چرا حضرت‬
‫او صلة رحم نکرد و او را شفا نداد‪ .‬به اضافه هر قومی برای‬
‫بزرگان خود این کرامات و معجزات را قائلند؟!! آیا همه دروغ‬
‫یگوید‪ .‬آری‪ ،‬ممکن است‬ ‫یگوید و فقط شیعة امامیه راست م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یدهد ببرکت قبر آن جناب‪.‬‬ ‫کسی بگوید‪ :‬خدای تعالی خود شفا م ‌‬
‫ندارها دروغ‬‫و این نیز دلیلی ندارد‪ ،‬آنقدر خدام و فراش و دکا ‌‬
‫هاند که معلوم نیست راست باشد‪ .‬هر جا که قبر بزرگواری‬ ‫بست ‌‬
‫است اطرافش کر و کور و شل زیاد است‪ ،‬پس چرا آنان را شفا‬
‫یدهد؟!! شما بروید شهر مشهد در اطراف صحن و در آن‬ ‫نم ‌‬
‫شهر گدا و کور و شل بسیار است و همیشه چنین بوده و هست‪.‬‬
‫اینان شتری که رها شده از خیابان داخل صحن شده در اطراف‬
‫‪57‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫آن جمع شده و آن را از زوار حساب کرده و از معجزات دانسته‬

‫و موهای آن حیوان را کنده و برای تبرک فروختند و گفتند‪ :‬همین‬
‫یک شتر که شیعه بوده به زیارت آمده و باقی شتران چون سنی‬
‫هتراشان چگونه‬ ‫هاند! حال‪ ،‬با این معجز ‌‬ ‫بوده به زیارت نیامد ‌‬
‫یتوان باور کرد چرا این همه معجزه از قبر خاتم انبیاء محمد‬ ‫م ‌‬
‫یشود‪ .‬این سؤالت را باید جواب دهند و‬ ‫مصطفی ‪ ‬صادر نم ‌‬
‫گرنه بصرف نقل نتوان اعتماد نمود‪.‬‬
‫و در ص )‪ (146‬گوید‪ :‬در روز بیست و هفتم رجب‪ ،‬رسول خدا‬
‫‪ ‬به رسالت مبعوث گردید‪ .‬و این نیز موافق با قرآن نیست‪،‬‬
‫زیرا قرآن بعثت رسول خدا ‪ ‬را در ماه رمضان ذکر نموده‬
‫یفرماید‪:‬‬ ‫چنانکه م ‌‬
‫ه ال ْ ُ‬ ‫ُ‬
‫ن﴾ )بقره‪:‬‬ ‫قْرآ ُ‬ ‫في ِ‬ ‫ز َ‬
‫ل ِ‬ ‫ذي أن ْ ِ‬ ‫ن ال ّ ِ‬
‫ضا َ‬
‫م َ‬‫هُر َر َ‬ ‫﴿ َ‬
‫ش ْ‬
‫‪.(185‬‬
‫»ماه رمضان ماهى است كه قرآن در آن نازل شده«‪.‬‬
‫هاند‬
‫و بحار و وسائل و سایر کتب نیز از حضرت رضا نقل کرد ‌‬
‫که فرمود‪» :‬إن شهر رمضان هو الشهر الذی أنزل الله‬
‫فيه القرآن وفیه نبئ محمد ‪ ،«‬یعنی‪» ،‬همانا ماه رمضان‬
‫ماهی است که در آن خدا قرآن را نازل نمود و در آن‪ ،‬محمد‪‬‬
‫به نبوت مبعوث گردید«‪ .‬بنابراین‪ ،‬بعثت پیامبر ‪ ‬در ماه رمضان‬
‫یباشد چنانکه خدا فرمود‪:‬‬ ‫در شب قدر م ‌‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪)   ‬قدر‪(1 :‬‬

‫»ما آن )قرآن( را در شب قدر نازل كرديم«‪.‬‬

‫در فضیلت ماه شعبان‬
‫در )ص ‪ (151‬می نویسد از قول رسول خدا ‪ ‬که‪» :‬هر کس‬
‫یک روز از ماه شعبان که ماه من است روزه بدارد بهشت بر او‬
‫واجب شود«‪ .‬چنین روایاتی که هر کس یک عمل مستحبی بکند‬
‫بهشت بر او واجب است چه معنی دارد؟! مثل ً در همین صفحه‬
‫یگیرد‬‫یشود پس روزه م ‌‬ ‫ینویسد‪ :‬مردی مرتکب خون حرام م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یشود‪ .‬آیا قانون‬
‫یبخشد و آمرزیده م ‌‬‫ماه شعبان را‪ ,‬او را نفع م ‌‬
‫الهی و حساب و کتاب او بهمین سستی و بدون اشکال است‪ .‬ما‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪58‬‬

‫یکنیم خدای تعالی از قوانین خود و کیفرهائی که در‬

‫گمان نم ‌‬
‫قرآن ذکر کرده به این آسانی صرف نظر کند‪.‬‬

‫مناجات شعبانّیه‬
‫یکنم از بعضی عرفان بافهای خرافی‬ ‫نویسنده گوید‪ :‬تعجب م ‌‬
‫زمان ما که در دعاهای وارده آن همه اظهار گناه و تقصیر و کمال‬
‫ذلت ائمه را در پیشگاه حق تعالی دیده و همه را نادیده گرفته و‬
‫یکنند‪ .‬ولی اگر دو کلمه قلمبه و مطابق‬ ‫آنان را معصوم فرض م ‌‬
‫عرفان بافیهای خود ببینند به آن نظر دوخته و از آن مقامات‬
‫یتراشند‪ .‬مثل ً در همین مناجات ماه شعبان که حضرات‬ ‫عرفانی م ‌‬
‫یگوید‪» :‬وقفت بین یدیک‬ ‫هاند یکجا م ‌‬
‫یخواند ‌‬
‫ائمه م ‌‬
‫مستکینا ً لک متضرعًا« یعنی‪ ،‬خدایا در پیشگاه تو ایستاده در‬
‫حال بیچارگی و زاری‪» .‬فقد جعلت القرار بالذنب إلیک‬
‫وسیلتی«‪ ،‬خدایا اقرار به گناه را به سوی تو وسیله ی خودم‬
‫قرار داد‌هام‪» ،‬عد علی بفضلک علی مذنب قد غمره‬
‫جهله إلهی قد سترت علی ذنوبا ً فی الدنیا وأنا‬
‫أحوج إلی سترها علی منک فی الخری«‪ .‬خدایا!‬
‫فضلت را شامل گناه کاری کن که جهل او را غرق کرده‪ ،‬خدایا!‬
‫بتحقیق بر من گناهانی را مستور کردی در دنیا‪ ،‬و من به ستر آن‬
‫گناهان محتاج ترم در عالم دیگر که عالم آخرت باشد‪» .‬إلهی‬
‫أنا عبدک الضعیف المذنب«‪ .‬خدایا! من بندة ضعیف گنه‬
‫یگیرند‪ .‬ولی در بین اینها جملة‪:‬‬
‫کارم‪ .‬و مانند اینها را ندیده م ‌‬
‫»إلهی! هب لی کمال النقطاع إلیک وأنر أبصار‬
‫قلوبنا بضیاء نظرها إلیک حتی تخرق أبصار القلوب‬
‫حجب النور فتصل إلی معدن العظمة«‪ .‬یعنی‪ ،‬خدایا‬
‫ههای ما را‬
‫کمال انقطاع به سوی خود را به من عطا کن و دید ‌‬
‫بروشنی نظر کردن به سوی خودت روشن نما تا بشکافد‬
‫ههای نور را به معدن عظمتت برسد‪ .‬این‬ ‫ههای قلوب پرد ‌‬
‫دید ‌‬
‫چنین جملة مبهمی را گرفته و از آن فصل و وصل به حق و‬
‫یتراشند‪ .‬باید گفت‪ :‬بروید قرآن‬
‫مقامات ربوبی و بالتر از آن م ‌‬
‫بخوانید که ارشاد آن و راه خداشناسی و کمالت انسانی را‬
‫‪59‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بعبارات روشن و آسان بیان کرده و وصل و فصل در آن نیست‪.‬‬

‫و این الفاظ متشابهات ادعیه را بهانه و مستمسک قرار ندهید‪.‬‬

‫صة ماه شعبان‬ ‫ما اعمال مخت ّ‬ ‫ص ‪ – 156‬ا ّ‬

‫در اینجا روایتی آورده که هر که روزه بگیرد روز اول شعبان را‬
‫واجب شود برای او بهشت‪ ،‬البته‪ .‬و ما گفتیم‪ :‬این قبیل احادیثی‬
‫که راویان آن مجهول الحال بوده و معلوم نیست چه غرضی‬
‫هاند نباید در کتب دینی نوشته شود‪ .‬و از همین قبیل است‬ ‫داشت ‌‬
‫اخباری که در تفسیر منسوب به امام حسن عسکری آمده و‬
‫مملو از خرافات است و دو راوی مجهول الحالی این تفسیر را به‬
‫هاند در حالی که مملو است بر مطالب ضد‬ ‫آن امام نسبت داد ‌‬
‫ی هم در‬‫قرآنی و ضد عقل و ضد تاریخ‪ .‬حال‪ ،‬اگر گاهی خبر خوب ‌‬
‫آن باشد نباید اعتناء نمود زیرا هر کس بخواهد مطالب باطله را‬
‫یکند‪.‬‬‫تزریق کند آنها را مخلوط به مطالب حقه م ‌‬
‫در روز سوم شعبان دعائی نقل کرده از مصباح شیخ طوسی و‬
‫گوید‪ :‬بیرون آمد توقیع شریف تا آخر‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬راوی آن ابن‬
‫عیاش است که در سابق گفتیم او مختل الدین و یا مختل العقل‬
‫یکردند‪ .‬اینان هر چه‬‫بوده‪ ،‬و علمای شیعه به روایات او اعتناء نم ‌‬
‫هاند‪ .‬زیرا کس نویسندة توقیع را‬ ‫خود خواسته بنام توقیع نشر داد ‌‬
‫یشناخته است‪.‬‬ ‫نمی دیده و خط او را نیز نم ‌‬
‫یدهد‪ ,‬زیرا‬‫و اما متن این دعا اختلل عقل راوی آن را نشان م ‌‬
‫یگوید‪» :‬المعوض من قتله أن الئمة‬ ‫دربارة امام حسین م ‌‬
‫من نسله والوصیاء من عترته بعد قائمهم وغیبته‬
‫حتی یدرکوا الوتار ویثاروا الثأر«‪ .‬یعنی‪ ،‬خدا در عوض‬
‫شهادت امام حسین ‪ ‬ائمه را از نسل او قرار داد )در حالی که‬
‫یگوید‪ :‬ائمه را خدا به وحی برای پیامبر ‪ ‬معین کرده‬ ‫شیعه م ‌‬
‫بود قبل از آنکه امام حسین ‪ ‬کشته شود و خود امام حسین را‬
‫خدا برای امامت معین کرده بود در حالی که کلمات این دعا بر‬
‫ضد آن وارد شده و علمای شیعه این را هم قبول دارند‪ .‬معلوم‬
‫یدانند‪ .‬به اضافه در این دعا گوید‪:‬‬
‫یشود ضد و نقیض را بد نم ‌‬ ‫م ‌‬
‫»والوصیاء من عترته بعد قائمهم وغیبته« یعنی‪ :‬و‬
‫یباشند‪ .‬و ائمه را اوصیاء‬
‫اوصیاء رسول پس از قائم و غیبت او م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪60‬‬

‫یازده گانة شیعه را پس از وجود امام غایب دانسته است‪ .‬حال‬

‫شما فکر کنید با این مهمل گوئی چگونه محدثین شیعه و علمای‬
‫یگوید‪» :‬حتی یدرکوا الوتار‬ ‫هاند‪ .‬و بعد م ‌‬
‫ایشان متوجه نشد ‌‬
‫ویثاروا الثأر« البته سجع و قافیه خواست اما معنی ندارد زیرا‬
‫نها را؟ آیا همان اوصیاء پس از امام‬‫یکنند خو ‌‬‫چه کسانی درک م ‌‬
‫غایب؟‪ .‬بعد گوید‪» :‬ویکونوا خیر أنصار« یعنی‪ :‬و بوده باشند‬
‫بهترین انصار‪ .‬معلوم نیست چه کسان بهترین انصارند و انصار‬
‫یباشند؟!! و هکذا تا آخر مهمل بافی نموده است و‬ ‫برای که م ‌‬
‫یباشند‪ .‬با اینکه قرآن و نهج‬
‫گوید‪ :‬اوصیاء بر جمیع بشر حجت م ‌‬
‫البلغه ناطق است بر اینکه پس از رسول خدا ‪ ‬کسی حجت‬
‫یگوید‪) :‬نحن عائذون بقبره وننتظر أوبته(‪.‬‬ ‫نیست‪ .‬بعد م ‌‬
‫یبریم و منتظریم رجعت او را( در‬ ‫یعنی‪) :‬ما به قبر او پناه م ‌‬
‫صورتی که پناه بردن به غیرخدا کفر است‪ ،‬و رجعت نیز بر ضد‬
‫قرآن و از افکار همین راویان کذاب است‪ .‬به اضافه امام حسین‬
‫‪ ‬در این دعا شکایت کرده از دست امت که ارادة قتل او را‬
‫داشتند و از خدا فرج و خلصی خواسته و گفته‪» :‬فاحکم بیننا‬
‫وبین قومنا فإنهم غزونا وخدعونا وقتلونا فاجعل‬
‫لنا من أمرنا فرجا ً ومخرجا ً« یعنی‪» :‬خدایا بین ما و قوم ما‬
‫قضاوت کن‪ .‬همانا ایشان با ما جنگیدند و ما را فریب دادند و ما را‬
‫کشتند‪,‬پس برای ما فرج و مخرجی در اینکار قرار بده «‪ .‬در این صورت‪،‬‬
‫یگویند‪ :‬او عاشق شهادت بود و به آن‬ ‫چگونه روضه خوانها م ‌‬
‫هاند‪.‬‬
‫حضرت دروغ بست ‌‬
‫و در )ص ‪ (163‬در فضیلت شب نیمة شعبان اخبار ضد عقل و‬
‫قرآن را آورده و گوید‪ :‬امام فرموده‪ :‬حق تعالی قرار داده این‬
‫شب را برای ما بمقابل آنکه شب قدر را برای پیغمبر ‪ ‬قرار‬
‫ل‪ ،‬شب قدر برای تمام مسلمین است‬ ‫داده است‪ .‬باید گفت‪ :‬او ً‬
‫یشود که خدا‬ ‫حتی ائمة مسلمین‪ .‬و ثانیا ً مگر به امام وحی م ‌‬
‫برای او شبی قرار دهد و بعد گوید‪ :‬ولدت حضرت سلطان عصر‬
‫در این شب بوده با اینکه مجلسی در بحار شبهای دیگری را نیز‬
‫برای ولدت او نوشته و معلوم نکرده که کدام صحیح است؟!! در‬
‫)ص ‪ 23‬ج ‪ (51‬بحار گوید‪ 24 :‬رمضان متولد شده و در ص ‪24‬‬
‫عالول است‪ .‬و در ص ‪ 19‬گوید‪:‬‬ ‫روایت کرده که در روز ‪ 9‬ربی ‌‬
‫‪61‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫روایت شد از حکیمه عمة او که شب نیمة شهر رمضان است‪ .‬و‬

‫در ص ‪ 25‬روایت کرده که در ‪ 3‬شعبان متولد شده‪ .‬و در ص ‪15‬‬
‫نقل کرده که در ‪ 8‬شعبان متولد شده‪ ،‬و در ص ‪ 16‬روایت کرده‬
‫که شب جمعة شهر رمضان متولد شده است‪ .‬نویسنده گوید‪:‬‬
‫باید تمام این روایات از جعل راویان باشد‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (163‬نیز گوید‪ :‬زیارت امام حسین ‪ ‬افضل اعمال‬
‫باعث آمرزش گناهان است‪ ،‬و هر که خواهد با او مصافحه کند‪،‬‬
‫‪ 124‬هزار پیامبر زیارت کند آنجناب را در این شب‪ .‬و ما در‬
‫ابواب زیارت کذب این قبیل روایات را ثابت خواهیم کرد‪ .‬ممکن‬
‫است کسی مراجعه کند به کتاب ما »خرافات وفور در زیارات‬
‫قبور« تا جعل این قبیل روایات برای او مسلم شود‪ .‬و در همین‬
‫صفحه نقل کرده از شیخ طوسی و سید ابن طاووس دعایی که‬
‫تمام کلماتش بر خلف وجدان و بر خلف ادب و شعور است‪ .‬از‬
‫آن جمله به خداوند می گوید‪» :‬اللهم بحق لیلتنا ومولودها‬
‫وحجتک وموعودها«‪ .‬خدا را قسم داده به حق این شب‪ ،‬آیا‬
‫شب و روز که دو آیت الهی و مخلوق او هستند چه حقی بر‬
‫خداوند دارند‪ .‬و به اضافه خدا در کتابش می فرماید‪ :‬پس از‬
‫رسولن من حجتی نیست‪ .‬در این دعا برای خدا حجت آورده و‬
‫گوید‪ :‬و موعودها‪ ،‬آیا کجای قرآن خدا وعده به این مولود کرده‬
‫است؟! این دروغها را به زبان خدا گذاشته است‪ .‬و بعد می گوید‪:‬‬
‫»التی قرنت إلی فضلها فضل ً«‪ ،‬آیا خدا کجا مقرون کرده فضل‬
‫شبی را به فضلی دیگر‪ ،‬چرا نمی خوانی آیه‪:‬‬
‫َ‬ ‫﴿وم َ‬
‫ن افْت ََرى ع ََلى الل ّهِ ك َذ ًِبا أوْ ك َذ ّ َ‬
‫ب‬ ‫م ِ‬
‫م ّ‬ ‫ن أظ ْل َ ُ‬
‫م ِ‬ ‫َ َ ْ‬
‫ه﴾ سورة النعام )‪.(21‬‬ ‫ِبآَيات ِ ِ‬
‫متر از آنکه بر خدا دروغ ببندد و یا‬
‫یعنی‪» :‬و کیست ظال ‌‬
‫به آیات او تکذیب کند«‪.‬‬
‫و آیه‪:‬‬
‫َ‬
‫)العراف‪:‬‬ ‫ن﴾‬ ‫ما ل ت َعْل َ ُ‬
‫مو َ‬ ‫قوُلوا ع ََلى الل ّهِ َ‬
‫ن تَ ُ‬
‫﴿وَأ ْ‬
‫‪.(33‬‬
‫»و آنچه را كه نمىدانيد‪] ،‬به دروغ[ بر خداوند ببنديد‪،‬‬
‫حرام نموده است«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪62‬‬

‫ممکن است عده ای از جهالین آیاتی از قرآن به میل خودشان‬

‫طبق این دعا تفسیر و یا تاویل کنند در حالی که کسی حق ندارد‬
‫قرآن را تاویل کند‪ ،‬نه امام و نه ماموم‪ .‬این جاعل دعا دارد به‬
‫خدا خبر می دهد که اگر خدا خبر ندارد خبردار شود که در این‬
‫شب آمده‪» :‬العلم النور والغائب المستور«‪ ،‬و بعد به خدا‬
‫عرض میکند‪» :‬والله ناصره ومؤیده إذ آن میعاده«‪ .‬بعد در وصف‬
‫آن غائب صفاتی آورده که آن یک نفر را جمعی فرض کرده و‬
‫اوصافی برای آن جمع ذکر کرده و گوید‪» :‬ونوامیس العصر و ولة‬
‫المر والمنزل علیهم ما یتنزل فی لیلة القدر وأصحاب الحشر‬
‫والنشر تراجمة وحیه وولة أمره ونهیه«‪ .‬که این کلمات تمامش‬
‫مخالف شرع و عقل و قوانین ادب است‪ ،‬زیرا برای یک فرد‬
‫وصف جمع نباید آورد به اضافه حشر و نشر با خدا و به قدرت‬
‫اوست و مربوط به ائمه نیست و نسبت دادن حشر و نشر را به‬
‫ائمه کفر است‪ .‬حال شما توجه کنید چقدر این غالیان در این دعا‬
‫هاند و چون کم‬‫هاند‪ .‬اینان هر چه میلشان بوده بافت ‌‬
‫به هم بافت ‌‬
‫هاند‪ .‬از جمله در دعای بعد )ص ‪(166‬‬ ‫هاند غلط بهم بافت ‌‬ ‫سواد بود ‌‬
‫یگوید‪» :‬فقد لذت بحرمک«‪ .‬یعنی‪» :‬فقط برای حرم‬ ‫به خدا م ‌‬
‫تو« آیا خدا حرم دارد! و حتی بزرگان دین هیچ کدام حرمی‬
‫نها بدست ستمگران پس از وفاتشان‬ ‫نداشتند و این ساختما ‌‬
‫ساخته شده ولی خدا منزه است از داشتن حرم جز بیت الله‬
‫الحرام‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (169‬در اعمال بقیة ماه شعبان دعاهائی از حضرت‬
‫صادق نقل کرده که آن جناب اذعان کرده من معصوم نیستم‪.‬‬
‫حال کسانی که این دعاها را قبول دارند چگونه او را معصوم‬
‫یگوید‪» :‬عظم‬ ‫یشمرند؟! از آن جمله آن جناب در این دعا م ‌‬ ‫م ‌‬
‫الذنب من عبدک فلیحسن التجاوز من عندک« تا آنکه‬
‫یگوید‪» :‬اللهم ما کان فی قلبی من شک أو ریبة أو‬ ‫م ‌‬
‫جحود أو قنوط أو فرح أو بذخ أو بطر أو خیلء أو‬
‫ریاء أو سمعة أو شقاق أو نفاق أو کفر أو فسوق‬
‫أو عصیان أو عظمة أو شئ ل تحب فأسألک یا رب‬
‫أن تبدلنی مکانه إیمانا بوعدک ووفاء بعهدک« تا آخر‪.‬‬
 ‫فصل سوم‬
‫در فضیلت و اعمال ماه مبارک رمضان‬
‫باید دانست آنچه از رسول خدا‪ ‬نقل شده در اعمال و دعاها‬
‫و عبادات اکثرا ً مطابق قرآن است‪ ،‬و غلو و اغراق در آنها ک ‌‬
‫متر‬
‫است‪ ،‬ولی بعکس آنچه از ائمه نقل شده اکثرا ً مقرون به اغراق‬
‫و غلو و کذب و مخالف قرآن و دستور الهی است‪ .‬پس اگر کسی‬
‫ل‪ ،‬دعاهای قرآن را مدنظر گیرد و‬ ‫اهل دعا و عبادت باشد باید او ً‬
‫هایم‪ ،‬ولی خرافات مانع‬ ‫بخواند‪ ،‬و ما کتابی در دعاهای قرآن نوشت ‌‬
‫از تجدید چاپ آن شده و بعد از دعاهای قرآن‪ ،‬دعا و عباداتی‬
‫است که از رسول خدا ‪ ‬رسیده بهتر است از دعاهائی که از‬
‫غیررسول خدا ‪ ‬در کتب وارد شده‪ ،‬زیرا ناقلین دعاهای رسول‬
‫هاند‪ ،‬و اصحاب او بهترند از اصحاب‬ ‫خدا‪ ‬از اصحاب او بود ‌‬
‫مثل رسول خدا ‪ ‬از اصحاب خود راضی بود‪ ،‬ولی امیر‬ ‫ً‬ ‫ائمه‪.‬‬
‫المؤمنین از اصحاب خود ناراضی بود و در بسیاری از خطبه های‬
‫یدین و خطاکار‬ ‫جالبلغه اصحاب خود را مذمت کرده و آنان را ب ‌‬ ‫نه ‌‬
‫هاند‬‫و مزاحم خوانده است‪ ،‬جائی که اصحاب علی‪ ‬چنین بود ‌‬
‫هها مذهب بنام ائمه‬ ‫اصحاب ائمه صد درجه بدتر بوده و د ‌‬
‫تراشیده و هزاران حدیث دروغ و دارای غلو و اغراق از قول ائمه‬
‫هاند‪ .‬بنابراین‪ ،‬ما احادیثی که از رسول خدا ‪ ‬توسط‬ ‫نقل کرد ‌‬
‫نها را نیز با‬
‫یدانیم‪ ،‬ولی باز هما ‌‬ ‫اصحابش رسیده معتبرتر م ‌‬
‫یسنجیم‪ ،‬و اگر مخالف عقل صریح و قرآن باشد قبول‬ ‫قرآن م ‌‬
‫نداریم‪ .‬حال در فضیلت ماه مبارک رمضان آنچه از رسول خدا ‪‬‬
‫رسیده و در کتب موجود است‪ ،‬اکثرا ً قابل قبول و مورد توجه ما‬
‫یباشد‪ ،‬از آن جمله در مفاتیح دو صفحه در فضل ماه مبارک‬ ‫م ‌‬
‫یاشکال است‪.‬‬ ‫ً‬
‫نقل شده که اکثرا ب ‌‬
‫در )ص ‪ (174‬گوید‪ :‬در اعمال مشترکة این ماه‪ ،‬و آن بر چهار‬
‫قسم است‪ :‬قسم اول‪ ،‬اعمالی است که در هر شب و روز این‬
‫ماه آمده است‪ .‬گوید‪ :‬ابن طاووس روایت کرده از حضرت امام‬
‫یگوئی‪ :‬در ماه رمضان از‬ ‫صادق و کاظم ‪-‬علیهما السلم‪ -‬که م ‌‬
‫اول تا بآخر آن بعد از هر نماز واجب تا آخر‪ .‬ولی راویان این خبر‬
‫را معلوم نکرده کیانند غالیند یا خیر‪ ،‬صادقند یا کاذب؟! و متن آن‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪64‬‬

‫نیز مورد اشکال است‪ ،‬زیرا ائمه طبق دلئلی که در باب زیارات‬
‫یدادند که هر روز‬ ‫خواهیم گفت آن قدر به زیارت قبر اهمیت نم ‌‬
‫در هر نماز از خدا زیارت قبر را طلب کنند و بگویند‪» :‬اللهم‬
‫ارزقنی زیارة قبر نبیک« و برای غلت بهانه بدست بدهند‪.‬‬
‫ُ‬
‫ه‬
‫في ِ‬‫ل ِ‬ ‫ز َ‬‫ذي أن ْ ِ‬ ‫ن ال ّ ِ‬ ‫ضا َ‬‫م َ‬‫هُر َر َ‬ ‫ش ْ‬ ‫و در دعای بعد گوید‪َ ﴿ :‬‬
‫ن﴾‪.‬‬
‫قا ِ‬ ‫فْر َ‬‫وال ْ ُ‬‫دى َ‬ ‫ه َ‬ ‫ن ال ْ ُ‬
‫م َ‬‫ت ِ‬ ‫وب َي َّنا ٍ‬
‫س َ‬ ‫ى ِللّنا ِ‬
‫هد ً‬ ‫ن ُ‬
‫قْرآ ُ‬‫ال ْ ُ‬
‫)بقره‪ (185 :‬یعنی‪» ،‬ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل‬
‫شد در حالی که قرآن هدایت است برای مردم و آیات روشنی‬
‫یگوئیم‪:‬‬ ‫است از هدایت و جداکنندة حق است از باطل«‪ .‬حال م ‌‬
‫یگویند‪ :‬آیات قرآن روشن و برای‬ ‫با اینکه خدا و امام هر دو م ‌‬
‫یگویند‪ :‬قرآن را مردم‬ ‫هدایت مردم است‪ ،‬چرا علمای شیعه م ‌‬
‫یفهمند و قرآن ظنی الدلله است‪ ،‬اگر ظنی است پس آیات‬ ‫نم ‌‬
‫بینات نیست‪ .‬آیا سخن خدا و امام را باید قبول کرد و یا سخن‬
‫مدعیان علم را‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (176‬دعائی نقل کرده و نسبت به حضرت صادق‬
‫داده که یقینا ً دروغ است‪ ،‬زیرا گوید‪ :‬حضرت در این دعا فرموده‪:‬‬
‫»أسألک أن تجعل وفاتی قتل ً فی سبیلک تحت رایة‬
‫نبیک ‪ ...‬اللهم اجعل لی مع الرسول سبی ً‬
‫ل«‪ .‬یعنی‪،‬‬
‫یخواهم که وفات مرا قتل در راه خودت زیر پرچم‬ ‫»خدایا از تو م ‌‬
‫یدانسته که‬ ‫رسول خدا‪ ‬قرار دهی«‪ .‬آیا حضرت صادق نم ‌‬
‫رسول خدا ‪ ‬وفات کرده و در زمان امام پرچم رسولی نبوده‬
‫است‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬بهترین اعمال در این ماه قرائت‬
‫و در همین صفحه م ‌‬
‫قرآن است‪ .‬آری‪ ،‬در صورتی که عقاید و اعمال انسان مخالف‬
‫قرآن نباشد و مانند مقدسین ما صفات خدا را به امام ندهد و‬
‫گرنه آیات قرآن او را لعن خواهد کرد‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (177‬نقل کرده از علمه حلی روایتی را که‬
‫قآمیز است‪ ،‬ولی راویان آن ذکر نشده تا ارزش آن معلوم‬ ‫اغرا ‌‬
‫گردد و گوید‪ :‬امام گفته‪ :‬هر مؤمنی که اطعام کند مؤمنی را‬
‫های در ماه رمضان اجر کسی را دارد که سی بنده آزاد کرده‬ ‫لقم ‌‬
‫و برای او نزد خداست یک دعای مستجاب‪ .‬و در )ص ‪ (178‬نقل‬
‫کرده از ابن طاووس بدون ذکر راوی دعای دو خطی را که هر که‬
‫‪65‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بخواند گناهان چهل سال او آمرزیده شود‪ .‬و این یقینا ً دروغ‬
‫است‪ .‬و گناهکار باید برود توبه کند و گرنه دعای او اثری ندارد‪.‬‬

‫دعای افتتاح‬
‫در )ص ‪ (178‬دعائی بنام افتتاح آورده که معلوم نیست از‬
‫نداران مذهب‬ ‫انشاءات کیست‪ .‬و یقینا ً از انشاء یکی از افراد دکا ‌‬
‫اثنی عشری بوده اگرچه خوش انشاء و مسجع و مقفی است‪،‬‬
‫ولی در آخر مذهب خود را وارد کرده و شفای سینه و غیظ قلبی‬
‫خود را از خدا خواسته که رفع کند‪ .‬حال معلوم نیست از چه‬
‫کسانی کینه و غیظ بدل داشته است!! بهر حال‪ ،‬برای این دعا‬
‫سند معتبری در دست نیست‪ .‬ولی باید از خدا خواست تا این‬
‫یخوانند هدایت کنند‪ .‬در این دعا‬ ‫هتوزان را که چنین دعاها را م ‌‬ ‫کین ‌‬
‫قسمتی از مطالب و صفات نیک خدا را آورده و انسان را خوش‬
‫تهای آخرش را برخلف اسلم آورده است‪.‬‬ ‫یآید‪ .‬ولی قسم ‌‬‫م ‌‬
‫زیرا اسلم دین انحصاری نیست‪ ،‬نه امامش منحصر به شش و یا‬
‫هشت و یا دوازده نفر است‪ ،‬و نه زمامدارش منحصر به یک عده‬
‫مذهبیون است‪ ،‬بلکه هر مسلمانی اگر شرایط راهنمائی و علم و‬
‫یتواند امامت کند‪ ،‬چنانکه قرآن در سورة‬ ‫عمل در او باشد م ‌‬
‫فرقان آیة ‪ 74‬بندگان رحمن الهی را که دارای اوصاف ایمانی‬
‫یتواند بگوید‪:‬‬
‫های م ‌‬‫باشند قابل امامت دانسته و فرموده هر بند ‌‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬ما را پيشواى پرهيزگاران گردان«‪) .‬فرقان‪.(74 :‬‬
‫»و‬
‫و راجع به ائمة کفر در سورة توبه آیة ‪ 12‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)توبه‪(12:‬‬ ‫‪   ‬‬
‫»با ائمة کفر قتال و پیکار کنید که پیمانی برایشان نیست«‪.‬‬
‫آیا ائمة کفر ‪ 12‬نفرند که ائمة ایمان ‪ 12‬باشند‪ .‬و در سورة‬
‫اسراء آیة ‪ 71‬فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪66‬‬

‫‪           ‬‬

‫‪           ‬‬
‫)اسراء‪(71 :‬‬
‫یخوانیم«‪.‬‬
‫»روز قیامت هر مردمی را با امامشان م ‌‬
‫آیا مردم دنیا فقط ‪ 12‬فرقه هستند که ‪ 12‬امام داشته باشند‪.‬‬
‫هزاران فرقه هر یک با امامشان محشور خواهند شد‪ .‬و خداوند‬
‫در سورة انبیاء تمام پیامبران ‡ را امام قرار داده‪ ،‬و در آیة ‪73‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪           ‬‬
‫‪         ‬‬
‫)انبیاء‪.(73 :‬‬ ‫‪    ‬‬
‫»و آنان را پيشوايانى گردانيديم كه به فرمان ما هدايت‬
‫مىكردند«‪.‬‬
‫و در سورة قصص تمام مستضعفین زمان فرعون را امام قرار‬
‫داده برای سایر مستضعفین‪ ،‬و در آیة ‪ 5‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫)قصص‪.(5 :‬‬ ‫‪        ‬‬
‫»و )می خواهیم( آنان را پيشوايان و وارثان روى زمين‬
‫قرار دهيم!«‪.‬‬
‫و سایر آیات‪ .‬در اسلم نه راهنما و نه عالم و نه اهل تقوی‬
‫منحصر به یک یا چند نفر نیست‪ .‬ولی در این دعا ‪ 12‬امام‬
‫انحصاری ساخته و این ‪ 12‬نفر را حجت بر بندگان نموده در حالی‬
‫که قرآن سورة نساء آیة ‪ 165‬فرموده‪ :‬پس از رسولن الهی‬
‫حجتی نیست‪ .‬و علی ‪ ‬در خطبة ‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪:‬‬
‫»تمت بنبینا محمد ‪ ‬حجته«‪ .‬یعنی‪ ،‬حجت الهی با آمدن‬
‫محمد ‪ ‬تمام شد‪ .‬و امام صادق در کافی باب عقل و جهل‬
‫فرموده‪ :‬دو چیز فقط حجت است‪ :‬اول حجت ظاهری که انبیاء‬
‫باشد و حجت باطنی که عقل باشد‪ .‬حال در این دعا حجت‬
‫تراشی کرده و فقط ‪ 12‬نفر را حجت قرار داده است‪ .‬پس هر‬
‫دعائی که چنین باشد یعنی حجت تراشی کند از درجة اعتبار‬
‫‪67‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بتراشان است‪ .‬در این دعا پس از‬ ‫ساقط و آن دعا ساخت مذه ‌‬
‫حجت تراشی آمده برای عدل منتظر گریه و زاری راه انداخته که‬
‫او بیاید و چنین و چنان کند‪ .‬و این نیز برخلف قرآن است‪ .‬زیرا‬
‫در قرآن سورة رعد آیة ‪ 11‬فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)رعد‪.(11 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫يدهههد آنچههه را قههومي دارنههد تهها اينکههه‬
‫»خههدا تغييههر نم ‌‬
‫خودشان تغيير دهند آنچه را که خود دارند«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬هر قومی باید خودشان قیام بعدل کنند و منتظر بودن‬
‫برای اینکه خدا کسی را بفرستد و بزور عدل را بیاورد بر خلف‬
‫عقل و قرآن است‪ .‬خدا همة مردم را مکلف به اظهار عدل و‬
‫قیام به عدل نموده‪ ،‬و در سورة حدید آیة ‪ 25‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪(25‬‬ ‫)حدید‪:‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»به راستى ]ما[ پيامبران خود را با دليل آشكار‬
‫فرستاديم و با آنها كتاب و ميزان نازل نموديم تا مردم‬
‫قيام به عدل و انصاف کنند«‪.‬‬
‫يعني ما پیامبران را با کتاب فرستادیم ﴿ ‪‬‬
‫‪ ﴾ ‬و نفرموده‪» :‬لیقوم المنتظر بالقسط«‪.‬‬ ‫‪    ‬‬
‫یخواهند هر ظلمی را مرتکب شوند و زمین را پر از ظلم‬ ‫اینان م ‌‬
‫کنند تا خدا یکنفر را بفرستد‪ ،‬و آن یک نفر قیام به عدل نماید و‬
‫این از افکار خراب خرافی انحصار طلبان است‪ ،‬و اخبارشان‬
‫دللت دارد که آن مهدی منتظر ایشان برای مردم نقمت و کارش‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪68‬‬

‫بسازان‬‫خونریزی است‪ .‬حال که معلوم شد چنین دعاها از مذه ‌‬

‫است‪ ،‬هر کجای مفاتیح چنین دعائی باشد ما عطف به دعای‬
‫یدانیم‪ ،‬مانند صلواتی که در )ص‬
‫افتتاح کرده و آن را مجعول م ‌‬
‫‪ (207‬آورده بعنوان اعمال روزهای ماه رمضان و مانند دعائی که‬
‫در اعمال مشترکة شب قدر در )ص ‪ (221‬ذکر نموده است‪ .‬و در‬
‫)ص ‪ (225‬در دعای شب ‪ 23‬گوید‪ :‬هر چه ممکن است و هر‬
‫یگوئی‪» :‬اللهم کن لولیک الحجة‬ ‫زمانی که باشد مکرر م ‌‬
‫بن الحسن ‪ ‬فی هذه الساعة وفی کل ساعة ولیا ً‬
‫وحافظا ً وقائدا ً وناصرا ً ودلیل ً و عینًا«‪ ،‬یعنی‪ :‬خدایا در‬
‫این ساعت و هر ساعتی برای ولی خودت‪ ،‬ولی و نگهبان و قائد و‬
‫یاور و راهنما و جاسوس باش‪ .‬خواننده! دقت کن‪ .‬ببین چه‬
‫یدهد که ای خدا برای ولیت‬ ‫یگوید و چگونه به خدا دستور م ‌‬ ‫م ‌‬
‫ولی باش‪ ،‬یعنی چه اگر ولی هست دیگر باش معنی ندارد‪ .‬من‬
‫هها فکر‬ ‫سها چرا فکر نکرده و در ساخت ‌‬ ‫یدانم این دعا نوی ‌‬
‫نم ‌‬
‫یکنند‪ .‬خدای تعالی برای تمام بندگانش هادی و راهنما و حافظ‬ ‫نم ‌‬
‫بوده و خواهد بود‪ ،‬دیگر گفتن باش برای یک نفر معنی ندارد‪.‬‬
‫اتفاقا ً متصدیان امور همه روزه این دعا را در رادیوها تکرار‬
‫یکنند و یک نفر در میان ایشان نیست که بپرسد معنی این دعا‬ ‫م ‌‬
‫چیست؟!‬
‫در این دعای افتتاح امام غایب را ولی امر خدا خوانده است‪،‬‬
‫حال مدرک آن چیست و این ولی امر چه امری را انجام داده آیا‬
‫مملکتی را اصلح کرده آیا کافری را راهنمائی و هدایت کرده آیا‬
‫یگوید‪» :‬اللهم اجعله‬ ‫بیمارستانی را بوجود آورده و م ‌‬
‫الداعی إلی کتابک والقائم بدینک«‪ .‬آیا مگر او داعی به‬
‫کتاب خدا و سنت رسول ‪ ‬نیست‪ ،‬در اخبار شیعه آمده که او بر‬
‫یکند‪ .‬و بعلوه باید پرسید‪ :‬آیا تمام‬
‫طبق کتاب خدا حکم نم ‌‬
‫مسلمین باید داعی به دین و آمر به خیر و آمر به معروف باشند‬
‫یگوید‪» :‬اللهم‬ ‫یا فقط همان یکنفر مکلف است‪ .‬و بعد م ‌‬
‫أظهر به دینک وسنة نبیک«‪ .‬باید گفت‪ :‬اول ً اظهار دین و‬
‫سنت رسول کار و تکلیف همة مسلمین است‪ ،‬ولی بعکس اینان‬
‫یدانند‪ .‬و ثانیا ً اگر کسی بخواهد کتاب خدا و‬‫گویا خود را مکلف نم ‌‬
‫تهای‬ ‫بسازان و بدع ‌‬ ‫سنت رسول را اظهار کند و بگوید‪ :‬مذه ‌‬
‫‪69‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫مذهبی شما تمام مانع اظهار کتاب خدا و مانع از اظهار سنت‬
‫یشوند بلکه به عداوت بر‬ ‫رسول ‪ ‬است‪ .‬اینان نه تنها مانع م ‌‬
‫یگویند‪» :‬اللهم أظهر‬ ‫یخیزند‪ .‬آری‪ ،‬در دعا بلقلقة زبان م ‌‬‫م ‌‬
‫به دینک«‪ .‬اما اگر بفرض او بیاید و بخواهد اظهار کند همین‬
‫دعاخوانان دشمن او و به قتل او اقدام خواهند کرد‪ ،‬چنانکه‬
‫نویسنده چند آیه از کتاب خدا را خواستم اظهار کنم و اظهار‬
‫کردم اینان متفق شدند در جلوگیری و هزاران افتراء و تهمت‬
‫زدند‪ ،‬از آن جمله گفتند‪ :‬او در مذهب وهابیان است‪ .‬در صورتی‬
‫که اصل ً مذهب وهابی در دنیا وجود ندارد و این حقیر وهابی‬
‫نیستم و بلکه مسلمانم‪ .‬اینان متوجه نیستند که دعا و زاری‬
‫کردنشان برخلف عملشان است و اینان مورد لعن آیات کتاب‬
‫یباشند‪ .‬ما هدایت ایشان را از خداوند خواستاریم‪ .‬در اینجا‬ ‫خدا م ‌‬
‫یکنیم و فقط از خدا‬ ‫ما از اعمال ماه مبارک دیگر گفتگو نم ‌‬
‫یخواهیم خدا ملت ما را از شر دشمنان قرآن و کید خرافاتیان‬ ‫م ‌‬
‫نجات دهد‪ .‬و ایشان را بیدار و از خرافات برهاند‪.‬‬

‫در اعمال ماه ذی القعده و ذی الحجه‬

‫در )ص ‪ (252‬نقل کرده که سید بن طاوس گفته‪ :‬در بعضی از‬
‫هام که زیارت مولنا الرضا ‪ ‬در‬‫بهای اصحاب عجم من دید ‌‬ ‫کتا ‌‬
‫روز ‪ 23‬ذی القعده از دور و یا نزدیک مستحب است‪ .‬حال‬
‫خواننده ملحظه کند ابن طاووس نه کتاب و نه صاحب کتاب را‬
‫معین کرده و کتاب مجهولی را مدرک قرار داده برای استحباب‬
‫زیارت حضرت‪ ،‬و در همین صفحه نوشته که روزة روز ‪ 25‬ذی‬
‫القعده و عبادت شب آن ثواب هفتاد سال دارد‪ ،‬و کفارة گناه صد‬
‫سال است‪ .‬بنابراین‪ ،‬هر کس هفتاد سال گناه کرده آن روز را‬
‫روزه گیرد دیگر حساب و کتابی نیست‪ ،‬و گوید‪ :‬در این روز دو‬
‫عمل است‪ :‬اول نمازی که در کتب شیعة قم روایت شده‪ .‬حال‬
‫کسی از او نپرسیده کدام قمی و کدام کتاب و کدام مدرک‪ .‬و در‬
‫همین جا دعائی نقل کرده مانند دعای افتتاح که بطلن آن ظاهر‬
‫گردید‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪70‬‬

‫و در )ص ‪ (254‬از حضرت جواد نقل کرده که از مرگ خود‬

‫یداند‪ ،‬و‬
‫خبر داده و این خبر مخالف قرآن است که کسی غیب نم ‌‬
‫در آخر سورة لقمان نیز فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪    ‬‬
‫)لقمان‪.(34 :‬‬
‫يدانههد‬
‫يکند و هيچ کسههي نم ‌‬ ‫يداند فردا چه م ‌‬ ‫»کسي نم ‌‬
‫يميرد«‪.‬‬‫به کدام زمين م ‌‬
‫و علی ‪ ‬در نهج البلغه فرموده‪» :‬روز مرگ را هیچ کس‬
‫یداند حتی انبیاء و اوصیاء«‪ .‬صاحب مفاتیح خواسته بگوید‪:‬‬ ‫نم ‌‬
‫حضرت جواد نه قول خدا را قبول داشته و نه قول جدش امیر‬
‫المؤمنین ‪ ‬را!‬
‫و در )ص ‪ (253‬دعائی نقل کرده از اختراع طوسی که بسیاری‬
‫از جملتش خرافه و ضد عقل است‪ :‬اول‪» ،‬یا داحی الكعبة«‪،‬‬
‫غلط است‪ ،‬بلکه باید بگوید‪» :‬یا داحی الرض«‪ .‬دوم‪ ،‬جملة‪:‬‬
‫»أقدمت سبقها«‪ .‬سوم‪ ،‬در وصف محمد ‪ ‬م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬
‫»المنتخب فی المیثاق القریب یوم التلق«‪ ،‬با اینکه‬
‫یوم التلق قیامت است‪ ،‬و در اینجا مفهومی ندارد و در وصف‬
‫یگوید‪» :‬دعائم الجبار«‪ ،‬اگر مقصود از جبار خدا باشد‪،‬‬ ‫اهل بیت م ‌‬
‫یگوید‪» :‬ولة الجنة‬ ‫هها ندارد‪ .‬و بعد م ‌‬
‫خدا دعائم یعنی پای ‌‬
‫والنار«‪ ،‬یعنی والیان و سرپرستان بهشت و دوزخ‪ ،‬با اینکه‬
‫بهشت و دوزخ را چنین والیان نباشد‪ ،‬و خدای جهان برای ثواب و‬
‫عقابش احتیاج به والی ندارد‪ ،‬و همچنین عقاید خرافی دیگری که‬
‫یشود این مخترعین فقط‬ ‫در این دعا آورده شده است‪ .‬معلوم م ‌‬
‫قصدشان آوردن خرافات و نشر آنها بوده است‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (274‬نقل کرده از ابن طاووس زیادتی دعائی برای‬
‫دعای حضرت امام حسین ‪ ‬در روز عرفه که مضامین آن نشان‬
‫یباشد زیرا‬‫فها م ‌‬‫یدهد از جعلیات صوفیانة عرفان با ‌‬ ‫م ‌‬
‫اصطلحات آنان را در جملت آن وارد نموده است‪.‬‬
‫‪71‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و در )ص ‪ (278‬روز هیجدهم را عید قرار داده و گوید‪ :‬آن‬

‫روزی است که نصب کرد حضرت رسول ‪ ،‬امیر المؤمنین را به‬
‫ل‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬در غدیر خم آنچه مورخین‬ ‫خلفت‪ .‬باید گفت‪ :‬او ً‬
‫هاند مردم را جمع کرد و ایشان را به دوستی حضرت امیر‪‬‬ ‫نوشت ‌‬
‫یخواست خلفت‬ ‫های در خلفت نفرمود‪ ،‬و اگر م ‌‬ ‫امر نمود‪ ،‬و جمل ‌‬
‫را بیان کند خود فصیحترین مردم بود باید بگوید‪» :‬علی خلیفتی‬
‫بعد وفاتی«‪ ،‬در حالی که این جمله را نفرمود‪ .‬ثانیًا‪ ،‬بقول فرزند‬
‫امام حسن مجتبی ‪ ‬حسن مثنی‪» :‬اگر چنین نصبی بوده و خود‬
‫حضرت امیر هیچ اقدامی نکرده و همان ساعت وفات رسول‬
‫بیان و اقدامی ننموده مقصر اول خود آن حضرت است«‪ .‬ثالثا‪ً،‬‬
‫چگونه است که اصحاب رسول ‪ ‬هیچ کدام از غدیر خم‪ ،‬معنا‬
‫ونصب خلفت حضرت امیر را نفهمیدند و در قرن اول هیچ‬
‫های از نصب خلفت در غدیر خم نبوده است‪ ،‬و حال پس از‬ ‫مذاکر ‌‬
‫ً‬
‫هاید؟! رابعا‪ ،‬اگر رسول خدا ‪‬‬ ‫هزار سال شما شیعیان فهمید ‌‬
‫یخواست خلیفة پس از خود را بیان کند او أفصح المتکلمین بود‬ ‫م ‌‬
‫و باید بگوید‪» :‬أیها الناس علی خلیفتی بعد وفاتی« در‬
‫های نفرموده است‪.‬‬ ‫حالی که چنین جمل ‌‬
‫و در اعمال روز عید غدیر گوید‪ :‬رسول خدا ‪ ‬وصیت کرد‬
‫امیر المؤمنین را که این روز را عید گرداند‪ ،‬و این کذب است‪،‬‬
‫یگفت‪ ،‬و‬ ‫زیرا رسول خدا‪ ‬مقررات اسلم را به همه کس م ‌‬
‫تبلیغ خصوصی نداشت‪ ،‬چنانکه در قرآن‪ ،‬سورة انبیاء آیة ‪109‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪)   ‬انبیاء‪(109 :‬‬
‫»بگو‪ :‬شما را اعلم کردم بطور مساوی«‪.‬‬
‫آری‪ ،‬خدا او را رحمت برای همه قرار داده نه رحمت برای‬
‫امام فقط و فرموده‪:‬‬
‫َ‬
‫ن﴾ )انبياء‪:‬‬ ‫عال َ ِ‬
‫مي َ‬ ‫ة ل ِل ْ َ‬
‫م ً‬ ‫ك إ ِّل َر ْ‬
‫ح َ‬ ‫سل َْنا َ‬
‫ما أْر َ‬ ‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫‪.(107‬‬
‫»و ما تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم«‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬خدا در این روز بیامرزد از هر مرد مؤمن و زن‬ ‫و نیز م ‌‬
‫مؤمنه گناه شصت سالة ایشان را‪ .‬و این نیز برخلف مقررات‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪72‬‬

‫یآمرزد‪ .‬و‬
‫قرآن است‪ ،‬زیرا تا کسی توبه نکند خدا او را نم ‌‬
‫یهایی نموده که عاقلن دانند‪ .‬سپس دعائی‬ ‫همچنین اغراق گوئ ‌‬
‫نقل کرده که قرائن کذب در آن بسیار است‪ .‬و چون به ابوبکر ‪‬‬
‫هاند در این دعا علی‪ ‬را صدیق اکبر خوانده برای‬ ‫صدیق گفت ‌‬
‫ایجاد غوغا‪ ،‬و علی ‪ ‬را حجت خوانده با اینکه آن حضرت در‬
‫خطبة ‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪» :‬تمت بنبینا محمد ‪‬‬
‫حجته«‪ .‬و علی ‪ ‬را خزینة علم خدا و صندوق غیب خدا و محل‬
‫سر خدا و امین او و شاهد او بر خلق او قرار داده است‪ .‬و تمام‬
‫اینها مخالف عقل و قرآن است‪ ،‬زیرا علم خدا عین ذات او است‪،‬‬
‫و در خزینه نیست و غیب مخصوص ذات او است‪ ،‬و صندوق‬
‫خارجی ندارد و اسرار الهی احتیاج به ظرفی و یا امینی ندارد‪ .‬و‬
‫اگر علی ‪ ‬شاهد بر خلق خدا باشد مانند تمام مؤمنین که در‬
‫یباشد چنانکه حق تعالی‬ ‫زمان حیاتشان شاهد بر خلق هستند م ‌‬
‫در قرآن به همه فرموده‪:‬‬
‫سطا ً ل ِت َ ُ‬ ‫ك جعل َْناك ُ ُ‬
‫داءَ‬
‫ه َ‬ ‫كوُنوا ُ‬
‫ش َ‬ ‫و َ‬‫ة َ‬
‫م ً‬
‫مأ ّ‬‫ْ‬ ‫وك َذَل ِ َ َ َ‬ ‫﴿ َ‬
‫س﴾ )بقره‪.(143 :‬‬ ‫َ َ‬
‫على الّنا ِ‬
‫متى ميانه قرار داديم تا بر مردم‬ ‫»و بدينسان شما را ا ّ‬
‫]جهان[ گواه باشيد«‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬حسبنا بهم بیننا وبین‬ ‫و دیگر اینکه در این دعا م ‌‬
‫الله دون خلقه«‪ .‬یعنی‪ ،‬واسطة بین ما و خدا فقط ائمه‬
‫های نیست‪ ،‬خدا از‬ ‫هستند‪ .‬در صورتی که بین خدا و خلق واسط ‌‬
‫رگ گردن به همه نزدیکتر است‪ ،‬و اگر انبیا واسطه هستند در‬
‫وحی شرعی واسطه هستند نه در چیز دیگر‪ .‬و در این دعا گوشه‬
‫و کنایه زده بر خلفای اسلمی و ایشان را اوثان و بت خوانده‬
‫هاند برای ایجاد غوغا و‬
‫است‪ .‬و این قبیل دعاها را فقط ساخت ‌‬
‫تفرقه و بدبینی مسلمین به یکدیگر‪ .‬مختصر‪ ،‬اینکه اکثر این دعا‬
‫یدهد‪.‬‬‫بوی نفاق و شقاق و تفرقه م ‌‬
‫یشود که نعوذ بالله با علی ‪‬‬ ‫بدانکه در زمان ما کسی پیدا نم ‌‬
‫دشمن باشد و یا منکر دوستی و ولیت او باشد‪ .‬حال در این دعا‬
‫و دعای بعدی مکرر لعن کرده کسی را که منکر روز غدیر و یا‬
‫منکر ولیت علی‪ ‬باشد‪ ،‬در صورتی که روز غدیر را همه قبول‬
‫دارند که رسول خدا ‪ ‬در غدیر خم توصیه به دوستی حضرت‬
‫‪73‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫امیر‪ ‬نموده است‪ ،‬ولی این نویسندگان م ‌‬

‫یخواهند بزور از‬
‫کلمات رسول خدا‪ ‬خلفت علی را در آورند در صورتی که خود‬
‫حضرت امیر ‪ ‬مدعی خلفت منصوص الهی نشده است‪ .‬اینان‬
‫یخواهند مدعای خود را‬ ‫روی تعصب با هو و جنجال و دعاها م ‌‬
‫واقعیت بدهند‪ .‬در این دعاها مکرر از خدا ولیت علی را‬
‫یخواهند‪ ،‬در صورتی که با بدعت ها و عقاید جعلی که خود‬ ‫م ‌‬
‫هاند و برخلف عقاید حضت او و بر خلف اعمال او‬ ‫بوجود آورد ‌‬
‫هاند‪.‬‬‫یکنند خود را در زمرة دشمنان آن جناب قرار داد ‌‬ ‫رفتار م ‌‬
‫یشود‬ ‫باید گفت‪ :‬بصرف خواندن دعا و ادعای کاری درست نم ‌‬
‫بلکه باید عمل ً ثابت کرد که انسان دوست است و یا دشمن‪.‬‬
‫و در اعمال روز ‪ 25‬ذیحجه گوید‪» :‬هل أتی« در حق اهل بیت‬
‫نازل شده ‪ .«...‬گوئیم‪ :‬در سورة »هل أتی« خدا فرموده‪:‬‬
‫ف َ‬
‫ج﴾ )انسان‪:‬‬ ‫م َ‬
‫شا ٍ‬ ‫ةأ ْ‬‫ن ن ُطْ َ ٍ‬
‫م ْ‬
‫ن ِ‬ ‫قَنا اْل ِن ْ َ‬
‫سا َ‬ ‫خل َ ْ‬
‫﴿إ ِّنا َ‬
‫‪.(2‬‬
‫»همانا ما انسان را از نطفهاى آميخته آفريديم«‪.‬‬
‫یدانید‪ .‬و دیگر اینکه‬
‫ولی شما خلقت اهل بیت را از نطفه نم ‌‬
‫گوید‪ :‬اهل بیت سه روز روزه گرفتند و با آب افطار کردند‪ .‬باید‬
‫گفت‪ :‬این عمل کذب و مخالف قرآن و سنت رسول خدا ‪ ‬و‬
‫مخالف حفظ الصحه و بلکه حرام و مخالف عقل است‪ ،‬و آنچه از‬
‫یشود این است که طعام خود را در‬ ‫سورة »هل أتی« استفاده م ‌‬
‫یک روز به مسکین و یتیم و اسیر دادند و تفصیل آن را با دلیل در‬
‫کتاب تابشی از قرآن در ذیل همین سوره و نیز در مقدمه ما‬
‫هایم مراجعه شود‪.‬‬
‫نوشت ‌‬
 ‫فصل هفتم‬
‫در اعمال محّرم‬
‫گوید‪ :‬این ماه‪ ،‬ماه حزن اهل بیت و شیعیان است‪ .‬در اینجا‬
‫شیعه بسیار ضد و نقیض گویی دارد‪ .‬از طرفی معتقد است که‬
‫امام عاشق لقاء الله و طالب شهادت بوده و خود با اینکه‬
‫یشود اقدام کرد‪ .‬اگر چنین باشد پس حسین‬ ‫یدانست کشته م ‌‬ ‫م ‌‬
‫‪ ‬به مطلوب و معشوق خود رسیده دیگر عزاداری و حزن‬
‫بها‬‫معنائی ندارد‪ .‬و از طرفی برای عزاداری و گریه ‌و زاری کتا ‌‬
‫هاند‪ ،‬و حضرت صادق فرموده‪ :‬پدرم فدای آن ضعیف غریب‪.‬‬ ‫نوشت ‌‬
‫یگویند‪ :‬امام مدیر عالم امکان و محرک زمین و‬ ‫و از طرفی م ‌‬
‫آسمان است‪ ،‬و ملئکه بدون اذن امام کاری نمی کنند‪ ،‬و مقدرات‬
‫عالم امکان همه ساله باید به امضای امام باشد‪ ،‬و از آن طرف‬
‫گویند‪ :‬باید به همان مقدراتی که گذشته از جنگ و قتل و اسارت‬
‫باید ناراضی بوده و لعن و طعن بر جاعلن و راضیان آن نمود‪.‬‬
‫واقعا موجب تعجب است‪ .‬حال شما تا آخر اعمال روز عاشورای‬
‫مفاتیح الجنان را مطالعه کنید که مملو است از همین عقایدی که‬
‫ذکر شد‪ .‬و ما در باب زیارات‪ ،‬خرافت و جعل زیارتی را که در‬
‫روز عاشورا نقل کرده اند بیان خواهیم کرد‪.‬‬

‫فصل هشتم‬
‫در اعمال ماه صفر‬
‫از حضرت عسکری نقل کرده که علمت مومن پنج چیز است‪:‬‬
‫پنجاه رکعت نماز در شب و روز‪ ،‬و زیارت اربعین کردن و انگشتر‬
‫بر دست راست کردن و جبین را در سجده به خاک گذاشتن و‬
‫بسم الله را بلند گفتن‪ .‬یعنی‪ :‬اگر کسی این کارها را نکرد مومن‬
‫نیست‪ ،‬مثل انگشتر به دست راست نکرد مومن نیست‪ .‬ولی باید‬
‫دانست راویان این روایات یا مجهول الحالند و یا کذاب و جعال‪.‬‬
‫زیرا در مفاتیح نام راویان آن را نبرده است‪ .‬ما آنچه را در کتاب‬
‫خدا قرآن می خوانیم برخلف این روایات است‪ ،‬زیرا در اول‬
‫سوره انفال و اول سوره مومنین خدای تعالی صریحا نشانه های‬
75 ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

2 ‫ در اول انفال آیه‬.‫مومن را گفته و این پنج چیز در آنها نیست‬

:‫می فرماید‬
    ﴿
   
    
    
    
      
    
:‫ )انفال‬.﴾   
.(3 -2
‫ تنها كسانى هستند كه هرگاه نام خدا برده‬،‫»مؤمنان‬
‫ دلهاشان ترسان ميگردد و هنگامى كه آيات او بر‬،‫شود‬
‫ ايمانشان فزونتر مىگردد و تنها بر‬،‫آنها خوانده مىشود‬
‫ كسانى كه نماز مىگزارند و‬.‫پروردگارشان توكل دارند‬
.«‫از آنچه به آنان روزى دادهايم انفاق مىكنند‬
:‫ فرموده اند‬15 ‫و در سوره حجرات آیه‬
    ﴿
        
     
  
     
.﴾    
.(15 :‫)حجرات‬
‫»مؤمنان تنها آنانند كه به خدا و رسولش ايمان‬
ّ ‫ آن گاه ش‬،‫آوردهاند‬
‫ك به دل راه ندادهاند و با اموال و‬
.«‫ آنها راستگويانند‬.‫جانهايشان در راه خدا جهاد كردهاند‬
:‫و در سوره مؤمنون فرموده‬
   *﴿
 
  * 
   
*
  
.(4 -1 :‫ )المؤمنون‬.﴾
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪76‬‬

‫»به راستى مؤمنان رستگار شدند‪ .‬آنها كه در نمازشان‬

‫خشوع دارند‪ .‬و كسانى كه از ]كردار و گفتار[ بيهوده‬
‫رويگردانند‪ .‬و كسانى كه زكات را پرداخت مىكنند«‪ .‬تا‬
‫آخر آن آیات‪.‬‬
‫در حالی که در میان شهر ما تهران که همه زیارت اربعین می‬
‫خوانند یک نفر نیست که زکات بدهد زیرا آن ‪ 9‬چیزی که فقهای‬
‫شیعه می گویند کسی ندارد!‬
‫چرا اینطور شده؟ برای اینکه مفاتیح بیشتر از قرآن مشتری‬
‫یفهمید ولی اکثرا ً‬ ‫یگوید‪ :‬مفاتیح را نم ‌‬
‫دارد و کسی از علماء نم ‌‬
‫یفهمد‪.‬‬‫یگویند قرآن ظنی الدلله است‪ ،‬و کسی نم ‌‬ ‫م ‌‬
 ‫فصل نهم‬
‫در ماه ربیع الول‬
‫گوید‪ :‬شب اول مبدء هجرت رسول خدا ‪ ‬بود از مکه به‬
‫مدینه‪ ،‬و در آن شب در غار ثور مخفی شد‪ ،‬و حضرت امیر ‪‬‬
‫جان خود را فدای جان شریف او ‪ ‬نمود‪ ،‬و در جای آن حضرت‬
‫خوابید و از شمشیرهای مشرکین پروا نکرد‪ .‬گوئیم‪ :‬این صحیح‬
‫یگوئید‪ :‬امام به گذشته و‬
‫است و همه قبول دارند‪ .‬ولی شما م ‌‬
‫یدانست که از شمشیرهای‬ ‫آینده علم دارد‪ ،‬بنابراین امام م ‌‬
‫یرسد و کسی که بداند ضرری به او‬ ‫های به او نم ‌‬
‫مشرکین صدم ‌‬
‫یرسد و به کاری خطرناک اقدام کند فخر و فضیلتی برای او‬ ‫نم ‌‬
‫نیست‪ .‬و بعلوه‪ ،‬در همین شب‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬با همراهی ابوبکر‬
‫به غار ثور رفت و مقدمات مسافرت را حضرت ابوبکر ‪ ‬فراهم‬
‫کرد از طعام و غیر آن‪ .‬و به اضافه در غار با او مواجه خطر‬
‫مشرکین بود‪ .‬و به اضافه آیة ‪ 40‬سورة توبه در شأن آن حضرت‬
‫و شأن ابوبکر ‪ ‬نازل شده است‪.‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪)   ‬توبه‪.(40:‬‬‫‪‬‬

‫»اگر او )پيامبر( را يارى نكنيد‪ ،‬در حقيقت خداوند او را‬

‫يارى كرد )و در مشكلترين ساعات‪ ،‬او را تنها نگذاشت(‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪78‬‬

‫كه( بيرون كردند‪ ،‬در‬ ‫آن هنگام كه كافران او را )از م ّ‬

‫حالى كه دّومين نفر بود )و يك نفر بيشتر همراه‬
‫نداشت( در آن هنگام كه آن دو در غار بودند‪ ،‬و او به‬
‫يار خود مىگفت‪ :‬غصه و اندوه مخور که خدا با ما است‪.‬‬
‫در اين موقع‪ ،‬خداوند سكينه )و آرامش( خود را بر او‬
‫نازل كرد و با لشكرهايى كه مشاهده نمىكرديد‪ ،‬او را‬
‫تقويت نمود و گفتار )و هدف( كافران را پايين قرار داد‪،‬‬
‫)و آنها را با شكست مواجه ساخت( و سخن خدا )و‬
‫آيين او(‪ ،‬بال )و پيروز( است و خداوند عزيز و حكيم‬
‫است«‪.‬‬
‫شما اگر غرضی در کارتان نیست‪ ،‬چرا این اقدام خطرناک‬
‫هاید‪ .‬ممکن است آیة ‪ 40‬توبه را طوری توجیه‬ ‫ابوبکر ‪ ‬را ننوشت ‌‬
‫کنید برخلف رضای خدا که فضیلتی برای ابوبکر ‪ ‬نباشد‪ ،‬ولی‬
‫اگر غرض را کنار گذارید فضیلتی که برای ابوبکر ‪ ‬در این آیه‬
‫حتر است‪ ،‬رسول خدا‪ ‬به‬ ‫ذکر شده از هر فضیلتی بهتر و واض ‌‬
‫او فرموده‪:‬‬
‫)توبه‪(40:‬‬ ‫‪ ‬‬

‫» غصه و اندوه مخور که خدا با ما است«‪.‬‬

‫ل‪ ،‬غصه مخور غیر از نترس است‪ ،‬و شما »ل تحزن« را‬ ‫او ً‬
‫یگیرید‪ ،‬و این خیانت و بر خلف است‪ .‬ثانیًا‪،‬‬‫بمعنی »ل تخف« م ‌‬
‫حزن و غصة ابوبکر ‪ ‬بسیار بجا و ممدوح است‪ ،‬زیرا برای اینکه‬
‫رسول خدا ‪ ‬در محل خطر و به اضافه از شهر خود فراری‬
‫است هر مسلمانی باید غصه داشته باشد چگونه شما حزن‬
‫هاید؟! ثالثًا‪ ،‬نهی در اینجا نهی حرمت‬
‫ابوبکر ‪ ‬را مذموم شمرد ‌‬
‫نیست‪ ،‬بلکه نهی دلداری و تقویت است‪ ،‬مانند اینکه خدا مکرر به‬
‫رسول خود فرموده‪» :‬لتحزن«‪ ،‬از آن جمله در سورة نمل به او‬
‫فرموده‪:‬‬
‫ما‬
‫م ّ‬
‫ق ّ‬
‫ضي ْ ٍ‬
‫في َ‬ ‫وَل ت َ ُ‬
‫كن ِ‬ ‫م َ‬
‫ه ْ‬ ‫ن َ َ‬
‫علي ْ ِ‬ ‫حَز ْ‬‫وَل ت َ ْ‬‫﴿ َ‬
‫ن﴾ )سوره نمل‪.(70 :‬‬ ‫مك ُُرو َ‬ ‫يَ ْ‬
‫»و بر آنان غصه و اندوه مخور‪ ،‬و از نيرنگهايى كه‬
‫مىزنند تنگدل مباش«‪.‬‬
‫‪79‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫آیا خدا که مکرر به رسول خود فرموده‪» :‬ل تحزن«‪ ،‬آیا‬

‫رسول خدا ‪ ‬که محزون از عداوت و مکر مشرکین بوده‪ ،‬کار‬
‫حرامی را مرتکب شده است؟ البته خیر‪ .‬پس‪ ،‬در این آیه هم »ل‬
‫تحزن« مانند دیگر آیات‪ ،‬نهی تحریمی نیست‪ ،‬بلکه نهی دلداری‬
‫است‪ .‬رابعًا‪ ،‬کلمة »معنا« در »إن الله معنا« یعنی »خدا با ما‬
‫است«‪ .‬معیت لطفی و تأییدی است‪ ،‬یعنی‪ ،‬خدا نسبت به من و تو‬
‫لطف و عنایت دارد‪ ،‬و حافظ من و تو است‪ ،‬معیت خدا با ابوبکر‬
‫‪ ‬چه فضیلتی بزرگی است برای او‪ ,‬و شما از ذکر آن بخل‬
‫یورزید‪ ،‬و باید برای تشکر نعمت سلمتی رسول خدا ‪ ‬و‬ ‫م ‌‬
‫ابوبکر ‪ ‬روزه گرفت‪ .‬آری‪ ،‬معیت تأییدی و مخصوص خدا‪،‬‬
‫یباشد‪ ،‬چنانکه خدا به حضرت‬ ‫نسبت به انبیاء و مؤمنین واقعی م ‌‬
‫موسی و هرون ‪-‬علیهما السلم‪ -‬در سورة طه فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)طه‪.(45 :‬‬ ‫‪‬‬
‫»نترسيد‪ ،‬بى شك من با شما هستم‪ ،‬مىشنوم و‬
‫مىبينم«‪.‬‬
‫و در آخر سورة نحل در مورد معیت لطفی خود نسبت به‬
‫متقین فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫)نحل‪.(128 :‬‬ ‫‪‬‬
‫»بى گمان خداوند با پرهيزگاران و نيكوكاران است«‪.‬‬
‫در )ص ‪ (297‬گوید‪» :‬روز نهم روز عید بزرگی است‪ ،‬و روز‬
‫عید بقر یعنی شکافتن است‪ ،‬و برای آن شرح بزرگی است«‪.‬‬
‫ولی توضیح نداده که چرا عید است‪ ،‬مقصود اینان روزی است که‬
‫زمامدار مسلمین خلیفة دوم بواسطة شمشیر یکنفر کافر مجوس‬
‫شهید گردید در هنگام خواندن نماز‪ .‬و حال اینان در عوض لعن آن‬
‫یخوانند و چه‬
‫یدانند و م ‌‬
‫مجوس کافر این روز را عید بزرگ م ‌‬
‫یآورند‪ .‬اگر کسی‬ ‫کارهای لغو و بیهوده ای در این روز به عمل م ‌‬
‫یدانند‪ .‬حتی‬‫در حوزة علمیة شیعه بوده اعمال ایشان را م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪80‬‬

‫مجلسی نوشته در این روز قلم تکلیف برداشته شده است‪ ،‬و هر‬
‫یشود‪ .‬وای به حال مسلمین با این‬ ‫کار حرامی نوشته نم ‌‬
‫نویسندگان‪.‬‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫و در روز هفدهم دعای »اللهم أنت حی ل یموت« را م ‌‬
‫چون سندش به معصوم نرسیده ذکر نکردم‪ .‬باید پرسید‪ :‬آیا سایر‬
‫دعاها و زیاراتی که نقل کرده سند صحیحی دارد؟!! البته باید‬
‫گفت‪ :‬نه والله‪ .‬نیز گوید‪ :‬نصاری )مسیحیان( روز ولدت عیسی ‪‬‬
‫یکنند و تعجب است که روز تولد حضرت‬ ‫را تعظیم بزرگ م ‌‬
‫یکنند‪ .‬باید گفت‪ :‬آیا‬‫رسول را مسلمین به این مرتبه تعظیم نم ‌‬
‫یگیرند و اموال خود را در این کار مصرف‬ ‫نصاری که جشن م ‌‬
‫یکنند خوبست یا خیر؟ البته خیر‪ ،‬آری‪ ،‬در اسلم چنین کارهائی‬ ‫م ‌‬
‫نیست‪ ،‬و جشن و عزا چه برای رسول خدا محمد مصطفی ‪ ‬و‬
‫چه برای سایر انبیاء و ائمه در اسلم نبوده و بدعت است‪ ،‬آیا‬
‫تها‪ ،‬مسلمین مقلد نصاری باشند‪ .‬اگر‬ ‫شما میل دارید در این بدع ‌‬
‫جشن تولد رسول خدا ‪ ‬مشروع بود چرا امیر المؤمنین در‬
‫خلفت خود جشن و عزا برای تولد و وفات رسول خدا‪‬‬
‫نگرفت؟!!‬
‫در )ص ‪ (300‬گوید‪ :‬دعای »اللهم أنت حی ل یموت«‪،‬‬
‫چون سندش را منتهی به معصوم ندیدم ننوشتم‪ ،‬ولی طالبین را‬
‫به زاد المعاد رجوع داده است‪ .‬باید گفت‪ :‬چیزی اگر مدرک‬
‫صحیحی ندارد باید آن را رها کرد نه آنکه رجوع داد به کتاب دعای‬
‫دیگر‪.‬‬

‫در اعمال ماه ربیع الثانی و جمادی الولی و جمادی‬

‫الخره‬
‫در )ص ‪ (298‬مکرر از سید بن طاووس نقل کرده است‪ .‬باید‬
‫گفت‪ :‬چیزی که در کتاب خدا و سنت رسول ‪ ‬نیست‪ ،‬نه سید‬
‫بن طاووس نه دیگری حق دارد آن را وظائف شرعی و یا‬
‫مستحباب دینی قرار دهد‪ .‬و باز در همان صفحه و صفحة بعد‬
‫برای حضرت زهرا دستور اقامة ماتم داده است‪ .‬و ایام فاطمیة‬
‫نها که‬‫هاند که دکانی شده برای روضه خوا ‌‬
‫متعدد بوجود آورد ‌‬
‫هخوانی و‬ ‫مکرر در مجالس خود ذکر مصائب و عزاداری و نوح ‌‬
‫‪81‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یاندازند‪ ،‬و لاقل نصف عمر خود‬ ‫هم ‌‬ ‫جهای بیهوده را ‌‬

‫هزنی خر ‌‬
‫سین ‌‬
‫یکنند‪ .‬و بواسطة‬ ‫و مردم را به جشن و یا عزاداری مصرف م ‌‬
‫منقولت مجعوله عداوت بین سنی و شیعه ایجاد کرده و تفرقه و‬
‫یکنند تا استعمار بهتر بتواند‬
‫متر م ‌‬‫تشتت مسلمین را محک ‌‬
‫استفاده کرده و همواره تشتت و تفرقه بین مسلمین باشد در‬
‫حالی که در اسلم و شریعت محمدی ‪ ‬جشن گرفتن برای تولد‬
‫اشخاص و یا عزاداری برای رحلت اشخاص جزء برنامة دین نبوده‬
‫است‪ .‬و لذا خلفای اسلمی خصوصا ً حضرت علی ‪ ‬برای روز‬
‫وفات رسول خدا ‪ ‬اقامة عزا نکردند‪ ،‬و حتی آن حضرت در پنج‬
‫سالة خلفت خود روز وفات رسول خدا ‪ ‬را تعطیل نکرد و‬
‫شعائر عزاداری بوجود نیاورد‪ .‬حال اینان قضایای هزار و چهارصد‬
‫یکنند در حالی که‬ ‫سال قبل را بهانه کرده و هر روز تکرار م ‌‬
‫خدای تعالی در سورة بقره آیة ‪ 134‬و آیة ‪ 141‬مکرر فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)بقره‪ 134 :‬و ‪(141‬‬
‫»آن امت گذشته که رفتند هر چه خوب و یا بد عمل کردند‬
‫برگردن خودشان است‪ ،‬و کسب و عمل شما مال شما‬
‫است‪ ،‬و شما مسؤول اعمال گذشتگان نیستید«‪.‬‬
‫اگر مسلمین به این آیه عمل کرده بودند این همه مخارج برای‬
‫هخوانی لزومی نداشت و موجب تزریق خرافات و‬ ‫مجالس روض ‌‬
‫یشد‪ .‬آیا در هزار و چهارصد سال‬ ‫ایجاد عداوت بین مسلمین نم ‌‬
‫قبل اصحاب رسول خدا ‪ ‬چه کاری کردند و آیا کدام یک ایشان‬
‫یشود و در قیامت ما‬‫بهتر و یا بدتر کردند به ما مربوط م ‌‬
‫مسؤولیم؟ نه‪ ،‬و الله‪ .‬خدا امت ما را از دست و زبان و قلم این‬
‫نداران نجات دهد‪ .‬البته زیاراتی که در صفحات مفاتیح ذکر‬ ‫دکا ‌‬
‫ً‬
‫شده هیچ کدام موافق عقل و شرع نیست‪ ،‬چنانچه بعدا بیان‬
‫خواهد گردید‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪82‬‬

‫در فصل یازدهم‪) ،‬ص ‪ (302‬برای عید نوروز اعمالی ذکر‬

‫کرده‪ ،‬در حالی که اخبار عید نوروز دارای ضد و نقیض است‪.‬‬
‫تعدادی از اخبار اسلمی آن را اسلمی ندانسته و تعدادی از اخبار‬
‫بعکس آنست‪ ،‬مانند همین چیزهایی که در مفاتیح آمده است‪ .‬در‬
‫این فصل خواصی برای آب نیسان نوشته که از وظائف رسولن‬
‫الهی خارج است‪ ،‬چون وظیفة آنان فقط بشارت و انذار بوده‪ ،‬و‬
‫مکرر قرآن به خاتم انبیاء فرموده که بگوید‪:‬‬

‫َ‬
‫شيٌر﴾‬
‫وب َ ِ‬ ‫ن أَنا إ ِّل ن َ ِ‬
‫ذيٌر َ‬ ‫﴿إ ِ ْ‬
‫)العراف‪.(188 :‬‬
‫یعنی‪» :‬من نیستم من مگر منذر و مبشر«‪.‬‬
‫و یا بگوید‪:‬‬
‫َ‬
‫ن ﴾‪.‬‬
‫مِبي ٌ‬ ‫ن أَنا إ ِّل ن َ ِ‬
‫ذيٌر ُ‬ ‫﴿إ ِ ْ‬
‫)الشعراء‪.(115 :‬‬
‫یعنی‪» :‬من نيستم مگر يك بيم دهندهاى آشكار«‪.‬‬
‫و یا‪:‬‬
‫َ‬
‫ن ﴾‪.‬‬
‫مِبي ٌ‬ ‫ما أَنا إ ِّل ن َ ِ‬
‫ذيٌر ُ‬ ‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫)الحقاف‪.(9 :‬‬
‫یعنی‪» :‬و من جز بيمدهنده آشكارى نيستم!«‪.‬‬
‫و یا خدا به او فرموده‪:‬‬
‫َ‬
‫)فاطر‪.(23 :‬‬ ‫ت إ ِّل ن َ ِ‬
‫ذيٌر﴾‪.‬‬ ‫ن أن ْ َ‬ ‫﴿إ ِ ْ‬
‫یعنی‪» :‬تو نیستی مگر یک بيم دهندهاى آشكار«‪.‬‬
‫و یا‪:‬‬
‫ن﴾‪) .‬العراف‪.(184 :‬‬‫مِبي ٌ‬
‫ذيٌر ُ‬ ‫ّ‬
‫و إ ِل ن َ ِ‬‫ه َ‬ ‫ن ُ‬‫﴿إ ِ ْ‬
‫یعنی‪» :‬او نیست مگر يك بيم دهندهاى آشكار«‪.‬‬
‫و مانند اینها‪ .‬حال‪ ،‬چگونه است که مردم با وجود چنین آیات‬
‫یکنند‬
‫یشوند و هر خرافتی را بنام دین قبول م ‌‬ ‫روشن بیدار نم ‌‬
‫یداند‪.‬‬
‫خدا م ‌‬

‫باب سی ام در زیارات‬
‫مقدمة این باب در سفر است‪ ،‬و چند روزی را نحس شمرده‬
‫است‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬اگر سفر خیر و یا برای کسب روزی باشد‬
‫‪83‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫هر روزی که باشد اشکالی ندارد‪ ،‬بسم الله بگوید و صدقه دهد تا‬
‫یتواند‬‫هاند م ‌‬
‫نحوست آن برطرف شود و دعاهائی را که نوشت ‌‬
‫بخواند‪ .‬سپس از صفحة )‪ (311‬به بعد به آداب زیارات پرداخته و‬
‫یگوئیم‪ :‬بدانکه زیارت در‬ ‫گوید‪ :‬در آداب زیارات است‪ .‬پس م ‌‬
‫هاند از مجعولت‬ ‫اسلم تشریع نشده و هر چه در این مورد نوشت ‌‬
‫مذهبیون است‪ .‬و چون رسول خدا ‪ ‬را در خانة خودش دفن‬
‫کردند در اطاق عایشه در مدت سی و یا چهل سال که عایشه ل‬
‫در آنجا ساکن بود یک نفر از اصحاب مهاجر و انصار نیامدند که‬
‫یخواهیم قبر را زیارت‬ ‫بگویند‪ :‬ای عایشه! در را باز کن ما م ‌‬
‫کنیم‪ .‬و رسول خدا ‪ ‬لعن فرمود زائرات قبر را‪ .‬از وقتی که‬
‫سلطین و وزرای ستمگر از پول زور و قلدری )که از مردم‬
‫بعنوان مالیات و یا گمرک و غیره گرفتند و( گنبد و گلدسته و‬
‫ضریح سیمین و زرین برای قبور بزرگان ساختند مردم را توجه به‬
‫قبر پرستی و زیارت خوانی دادند و از عمل به قرآن و ایمان و‬
‫اسلم دور کردند در صورتی که احادیث بسیاری در مذمت‬
‫قبرپرستی وارد شده است که بعضی از آنها برای نمونه ذیل ً ذکر‬
‫یشود‪.‬‬ ‫م ‌‬
‫م تعمیر و تجدید قبور‬
‫احادیث در ذ ّ‬
‫ما اگر بخواهیم تمام روایات این موضوع را جمع کنیم مثنوی‬
‫یکنیم‪:‬‬
‫هفتاد من کاغذ خواهد شد‪ ،‬ولیکن چند حدیثی نقل م ‌‬
‫‪ -1‬در کتاب کافی و وسائل از حضرت صادق ‪ ‬روایت کرده‬
‫که علی ‪ ‬فرمود‪» :‬بعثنی رسول الله ‪ ‬إلی المدینة‬
‫فی هدم القبور وکسر الصور فقال‪ :‬ل تدع صورة‬
‫إل محوتها ول قبرا ً إل سویتها«‪ .‬یعنی‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬مرا‬
‫به سوی مدینه فرستاد دربارة خراب کردن قبور و شکستن‬
‫تها و فرمود‪ :‬صورتی را مگذار مگر اینکه آن را محو کن و‬
‫صور ‌‬
‫قبری را مگذار مگر مساوی زمین کن‪.‬‬
‫‪ -2‬در کتاب وسائل الشیعه باب ‪ 44‬از ابواب دفن روایت کرده‬
‫از حضرت صادق‪ ‬از پدر بزرگوارش که فرمود‪» :‬نهی‬
‫رسول الله ‪ ‬أن یصلی علی قبر أو یقعد علیه أو‬
‫یبنی علیه«‪ .‬یعنی رسول خدا ‪ ‬نهی کرد از اینکه بالی قبر‬
‫نماز بخواند و یا بر آن بنشینند و یا بر آن بنا شود‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪84‬‬

‫‪ -3‬در کتاب فقه الرضا روایت کرده از رسول خدا‪‬‬

‫که‪»:‬لعن رسول الله ‪ ‬من جعل القبور مصلی‬
‫ولعن من یجعل مع الله آلهة أخری« یعنی‪ ،‬رسول خدا‬
‫‪ ‬لعن نمود کسی را که قبرها را جای نماز کند و لعن نمود کس‬
‫را که با خدا خدایان دیگر قرار دهد‪ .‬در این حدیث نماز خواندن‬
‫روی قبر را ردیف شرک قرار داده زیرا اسلم که توحید خالص‬
‫هسازان و‬ ‫یسازد‪ ،‬باید به مقبر ‌‬‫است با شرک و توجه به قبر نم ‌‬
‫یدهند‪ ،‬گفت‪ :‬آیا امامان‬ ‫کسانی که قبور را محل عبادت قرار م ‌‬
‫شما با فرمایشات پیامبر ‪ ‬موافقند یا خیر؟‬
‫‪ -4‬در وسائل و کتب دیگر روایت کرد‌هاند که‪» :‬ام سلمه ل‬
‫ذکرت لرسول الله کنیسة رأتها بأرض الحبشة‬
‫وذکرت ما رأته فیها‪ ،‬فقال رسول الله ‪ ‬أولئک‬
‫قوم إذا مات فیهم العبد الصالح بنوا علی قبره‬
‫مسجدا ً وصوروا تلک الصور‪ ،‬أولئک شرار خلق‬
‫الله«‪ .‬یعنی‪ ،‬ام سلمه ل برای رسول خدا‪ ‬کلیسایی را که در‬
‫زمین حبشه دیده بود نقل کرد‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬فرمود‪ :‬آنان قومی‬
‫هستند که چون بندة صالحی در میانشان فوت کند بالی قبر او‬
‫تها را تصویر نمایند‪ ،‬آنان بدترین‬
‫محل نماز بنا کنند و آن صور ‌‬
‫آفریدگان خدایند‪.‬‬
‫‪ -5‬حلی در کتاب نهایه روایت کرده از رسول خدا ‪ ‬که‬
‫»نهی النبی ‪ ‬أن یجصص القبر أو یبنی علیه أو‬
‫یکتب علیه لنه من زینة الدنیا فلحاجة بالمیت‬
‫إلیه«‪ .‬یعنی‪ ،‬رسول خدا‪ ‬نهی نمود از اینکه قبر گ ‌‬
‫چکاری شود‬
‫و یا بر آن بنا شود و یا بر آن نوشته شود‪ ،‬زیرا این از زینت دنیا‬
‫است‪ ،‬و میت را به آن احتیاجی نیست‪.‬‬
‫گل کاری قبور( روایت کرده از‬ ‫‪ -6‬کافی در باب تطیین القبر ) ِ‬
‫حضرت صادق ‪ ‬که فرمود‪» :‬إن النبی ‪ ‬نهی أن یزداد‬
‫علی القبر تراب لم یخرج منه«‪ .‬یعنی‪ ،‬رسول خدا‪ ‬نهی‬
‫کرد از اینکه بر قبر خاکی زیاد شود خاکی که از آن بیرون نیامده‬
‫باشد‪ .‬یعنی قبر را پر کند فقط از خاک خودش‪.‬‬
‫‪85‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪ -7‬در کتاب مصنف عبدالرزاق که از علمای بزرگ شیعه است‪،‬‬

‫از طاووس نقل شده که‪» :‬أن رسول الله ‪ ‬نهی عن‬
‫قبور المسلمین أن یبنی علیها‪ ،‬أو تجصص أو تزرع‪،‬‬
‫فإن خیر قبورکم التی ل تعرف«‪ .‬یعنی‪ ،‬رسول خدا ‪‬‬
‫نهی نمود از اینکه بر قبور مسلمین بنائی شود و یا گچ کاری و یا‬
‫زراعت بر آنها شود و فرمود‪ :‬بهترین قبور شما قبری است که‬
‫شناخته نشود‪) .‬المصنف‪ ،‬ج ‪ ،3‬ص ‪.(506‬‬
‫‪ -8‬و در همان کتاب روایت کرده که‪» :‬نهی رسول الله‬
‫‪ ‬عن تجصص القبور‪ ،‬وتکلیلها‪ ،‬والکتابة علیها«‬
‫یعنی‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬نهی نمود از گ ‌‬
‫چکاری قبور و از زینت آن و از‬
‫نوشتن بر آن‪.‬‬
‫‪ -9‬و در همان کتاب‪ ،‬ص ‪ 406‬نقل کرده که رسول خدا ‪‬‬
‫فرمود‪» :‬اللهم ل تجعل قبری وثنا ً یصلی إلیه‪ ،‬فانه‬
‫اشتد غضب الله علی قوم اتخذوا قبور أنبیائهم‬
‫مساجد«‪ .‬یعنی‪ ،‬خدایا! قبر مرا بت قرار مده که به سوی آن‬
‫نماز گذارده شود‪ ،‬زیرا غضب خدا سخت شد بر آن قومی که‬
‫قبرهای پیامبرانشان را مسجد گرفتند‪.‬‬
‫‪ -10‬در کتاب مستدرک الوسائل‪ ،‬ج ‪ ،1‬ص ‪ 132‬از حضرت‬
‫امیر ‪ ‬نقل کرده که فرمود‪» :‬سمعت رسول الله ‪‬‬
‫یقول‪ :‬لتتخذوا قبری عیدًا«‪ .‬یعنی‪ ،‬شنیدم رسول خدا‪‬‬
‫یفرمود‪ :‬قبر مرا عید )یعنی محل رفت و آمد( مگیرید‪.‬‬
‫م ‌‬
‫‪ -11‬در کتاب محاسن برقی و کتاب وسائل باب ‪ 43‬از ابواب‬
‫دفن اموات از حضرت علی ‪ ‬روایت کرد‌هاند که فرمود‪» :‬من‬
‫جدد قبرا ً أو مثل مثال ً فقد خرج عن السلم«‪ .‬یعنی‪،‬‬
‫های بسازد از اسلم خارج‬ ‫هر کس قبری را تجدید و یا مجسم ‌‬
‫است‪.‬‬
‫‪ -12‬وسائل الشیعه‪ ،‬باب ‪ 44‬از ابواب دفن‪ ،‬و شیخ طوسی در‬
‫تهذیب روایت کرده از علی بن جعفر که گفت‪» :‬سألت أبا‬
‫الحسن موسی ‪ ‬عن البناء علی القبر والجلوس‬
‫علیه هل یصلح؟ قال‪ :‬ل یصلح البناء علیه ول‬
‫الجلوس ول تجصیصه ول تطیینه«‪ .‬یعنی‪ ،‬از امام موسی‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪86‬‬

‫کاظم سؤال کردم از بنا کردن بر قبر و نشستن بر قبر آیا‬

‫چکاری آن‬‫شایسته است؟ فرمود‪ :‬بناء بر قبر و نشستن بر آن و گ ‌‬
‫لکاری آن صلح نیست‪.‬‬ ‫وگ ‌‬
‫‪ -13‬شیخ صدوق در علل الشرایع و وسائل الشیعه باب ‪ 65‬از‬
‫ابواب دفن روایت کرد‌هاند که رسول خدا‪ ‬فرمود‪» :‬ل‬
‫تتخذوا قبری قبلة ول مسجدا ً فإن الله تعالی لعن‬
‫الیهود حیث اتخذوا قبور أنبیائهم مساجد«‪ .‬یعنی‪،‬‬
‫قبرم را قبله و محل توجه قرار ندهید و مسجد نکنید‪ ،‬زیرا خدای‬
‫تعالی یهود را لعن نمود چنین قبور پیامبران خود را مساجد قرار‬
‫دادند‪.‬‬
‫‪ -14‬وسائل الشیعه باب ‪ 44‬همان ابواب روایت کرده از‬
‫حضرت موسی بن جعفر‪ ‬که فرمود‪» :‬ل ترفعوا قبری‬
‫فوق أربع أصابع«‪ ،‬یعنی قبر مرا بیشتر از چهار انگشت بلند‬
‫نکنید‪.‬‬
‫‪ -15‬در کتاب مستدرک الوسائل‪ ،‬ج ‪ ،1‬ص ‪ 127‬از حضرت‬
‫رضا ‪ ‬نقل کرده که‪» :‬و السنة أن القبر ترفع أربع‬
‫أصابع إلی أن قال‪ :‬ویکون مسطحا ً ولیکون‬
‫مسنمًا«‪ .‬یعنی‪ ،‬و سنت رسول ‪ ‬اینست که قبر چهار انگشت‬
‫بلند شود تا اینکه فرمود‪ :‬مسطح باشد و مسنم نباشد )یعنی‪،‬‬
‫پشت ماهی نباشد(‪ .‬طبق دو روایت فوق قبر را بیش از چهار‬
‫یتوان بلند نمود‪.‬‬‫انگشت نم ‌‬
‫‪ -16‬در کتاب سفينة البحار و بحار ج ‪ ،22‬و وسائل کتاب حج‬
‫باب ‪ 22‬و کتب معتبرة دیگر از حضرت صادق ‪ ‬روایت کرد ‌‬
‫هاند‬
‫که فرمود‪» :‬لتطف بقبر«‪ .‬یعنی‪ ،‬به هیچ قبری طواف نکن‪.‬‬
‫یکنیم‪ ،‬و روایات دیگر نیز در‬ ‫ما در اینجا بهمین اندازه اکتفاء م ‌‬
‫این مورد وارد شده که ما برخی از آنها را در کتاب جامع المنقول‬
‫هایم مراجعه شود‪ .‬و ما در کتاب‬ ‫و کتاب زیارات قبور نقل کرد ‌‬
‫خرافات وفور در زیارات‪ ،‬بطلن تمام زیارات و آداب آنها را با‬
‫هایم‪.‬‬
‫دلیل ذکر کرد ‌‬
‫صاحب مفاتیح از صفحة ‪ 311‬به بعد به زیارت پرداخته و ‪28‬‬
‫چیز در آداب زیارت قبور شمرده است‪ .‬در صورتی که برای رفتن‬
‫مسجد و خانة خدا این همه آداب ذکر نشده است‪ .‬اینان از غلوی‬
‫‪87‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫ینویسند!! آیا در‬‫که در زیارات دارند مناسک و آداب زیارت م ‌‬

‫سنت رسول خدا ‪ ‬چنین چیزها بوده؟!! آیا برای رفتن سر قبور‬
‫انبیاء‪ ،‬رسول خدا‪ ‬دستور و آدابی بیان کرده؟ ل‪ ،‬والله‪.‬‬
‫یشنود‬‫یبیند ایستادن او را‪ ،‬و م ‌‬
‫یگوید‪ :‬امام م ‌‬
‫در ادب نهم م ‌‬
‫یدهد سلم او را‪ .‬در صورتی که اینها مخالف‬ ‫کلم او را‪ ،‬جواب م ‌‬
‫یفرماید‪:‬‬‫قرآن است‪ ،‬زیرا قرآن مکرر م ‌‬
‫وَتى﴾ )سورة نمل‪. (80:‬‬ ‫ع ال ْ َ‬
‫م ْ‬ ‫م ُ‬
‫س ِ‬ ‫﴿إ ِن ّ َ‬
‫ك ل تُ ْ‬
‫یشنوانی«‪.‬‬
‫»یعنی بدون شک تو به اموات نم ‌‬
‫ر﴾ )سورة فاطر‪:‬‬ ‫في ال ْ ُ‬ ‫َ‬
‫قُبو ِ‬ ‫من ِ‬
‫ع ّ‬
‫م ٍ‬
‫س ِ‬
‫م ْ‬
‫ت بِ ُ‬
‫ما أن َ‬‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫‪.(22‬‬
‫یشنوانی«‪.‬‬‫»و تو به آنکه در قبر است نم ‌‬
‫در مفاتیح گوید‪ :‬سوم غسل برای زیارت هر امامی و خواندن‬
‫دعاهای وارده! آیا رسول خدا ‪ ‬چنین دستور داده که هر وقت‬
‫یخواست آن حضرت را ببیند و زیارت کند باید غسل کند‬ ‫کسی م ‌‬
‫و دعاهای وارده را بخواند‪ .‬اگر در زمان حیات آن جناب چنین‬
‫یباشد؟!!!‬ ‫دستوری نبوده چگونه برای قبر او چنین دستوراتی م ‌‬
‫یگوید‪ :‬بر درِ حرم ایشان ایستادن و اذن دخول طلبیدن‬ ‫باز م ‌‬
‫در حالی که در زمان حیاتشان چنین دستوری نبوده است! و علی‬
‫‪ ‬فرموده‪» :‬السنة ما سن رسول الله والبدعة ما‬
‫أحدث بعده«‪ .‬یعنی‪ ،‬سنت‪ ،‬چیزی و روشی است که رسول‬
‫خدا ‪ ‬دستور داده باشد‪ ،‬و بدعت هر چیزی است که پس از‬
‫رسول خدا ‪ ‬ایجاد شده است‪ .‬اگر کسی در قبر زنده باشد و‬
‫بشنود و ببیند بر مسلمین واجب است که او را از قبر نجات دهند‬
‫و بیرون آورند‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (312‬روایتی از ابراهیم جمال ذکر کرده با علی بن‬
‫یقطین که از مجعولت غلت است‪ ،‬زیرا علی بن یقطین در این‬
‫خبر سوار بر شتری شده در بقیع مدینه‪ ،‬و شتر او را بطی الرض‬
‫برده در کوفه درب خانة ابراهیم جمال و همان شب برگردانیده‬
‫است!!!‬
‫حال معلوم نیست ابراهیم شتربان ساربان مجهول الحال‬
‫کیست و چه دینی داشته؟ و معلوم نیست شتر شیعه بوده و یا‬
‫سنی؟! شیخ عباس شتربان را از شیعیان شمرده ولی به چه‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪88‬‬

‫مدرکی معلوم نیست؟!!! جائیکه رسول خدا ‪ ‬از مکه هجرت‬

‫کرد و با طی الرض به مدینه نرسید‪ ،‬چگونه شتر طی الرض‬
‫دارد؟ و تازه مدرک این طی الرض کتاب عیون المعجزات است‬
‫که مملو است از روایات جعلی و بدون مدرک‪ .‬در حاشیه گوید‪:‬‬
‫زائر خود را بندة امام کند و شایسته است این شعر را بخواند‪:‬‬
‫بالباب یمد کف سائل‬ ‫هاعبدک واقف ذلیل‬

‫این بنده ی تو خوار و ذلیل ایستاده در این دروازه است و مثل‬

‫گدا دستش بسوی تو دراز است‪.‬‬
‫و تا آخر خود را سگ نماید و گوید‪:‬‬
‫گر من بودم آن سگ تو شاید‬ ‫شاها چه ترا سگی بباید‬

‫سنگم مزن و مرانم از پیش‬ ‫افکن نظری بر این سگ‬

‫خویش‬

‫در حالی که بندة غیرخدا شدن شرک است‪ .‬و علی ‪ ‬فرمود‪:‬‬
‫»ل تکن عبد غیرک و قد جعلک الله حرًا« بنده ی هیچ‬
‫کسی به غیر از خدا نباش در حالی که خدا شما را آزاده‬
‫آفریده است‪ .‬به اضافه‪ ،‬مگر امام سگ باز است که خود را سگ‬
‫او بخواند‪ .‬اینان همه از چاپلوسی و تملق است‪ ،‬و امام کسی‬
‫است که از مداحی و چاپلوسی و تملق بیزار باشد‪ .‬آن وقت که‬
‫زنده و از مردم مطلع بودند از تملق بیزار بودند چنانکه در خطبة‬
‫هاند از دنیا و‬
‫‪ 207‬ذکر شده است‪ .‬و اما اکنون که از دنیا رفت ‌‬
‫گهای متملق خبر ندارند‪.‬‬ ‫هها و س ‌‬‫بند ‌‬
‫در )ص ‪ (313‬گوید‪ :‬دهم‪ :‬بوسیدن عتبه و آستانه است‪ .‬گوییم‪:‬‬
‫هاند دللت بر غرور ایشان دارد‪ ،‬و‬ ‫این دستور را اگر خود ائمه داد ‌‬
‫هاند‪ .‬گوید‪ :‬و شهید گفته‪:‬‬ ‫یخبر نبود ‌‬‫ائمه چنین خودخواه و از خدا ب ‌‬
‫تکننده سجده کند و نیت کند از برای خدا‪ ....‬باید گفت‪:‬‬ ‫اگر زیار ‌‬
‫شهید شارع نیست‪ ،‬و حق ندارد زائر را تشبیه به مشرک نماید‪.‬‬
‫به اضافه‪ ،‬قبور ائمه در زمان خودشان عتبه و حرم و آستانه‬
‫یشود تمام این آداب‬ ‫هاند تا چنین دستوری بدهند‪ .‬معلوم م ‌‬ ‫نداشت ‌‬
‫تهای آخوندهای مذهبی است‪.‬‬ ‫و دستورها از بدع ‌‬
‫‪89‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و گوید‪ :‬دوازدهم‪ :‬رفتن بنزد ضریح بنحوی که خود را بتواند‬

‫بچسباند‪ .‬و این دستور از جعل متأخرین است‪ .‬زیرا زمان ائمه‬
‫قبور ضریح نداشته بلکه قبور تمام بزرگان صاف زمین بوده‬
‫حسازی از سلطین و ستمگران و کسانی‬ ‫است‪ ،‬و بدعت ضری ‌‬
‫هاند‪.‬‬ ‫است که بزور و قلدری از مردم پول گرفت ‌‬
‫و گوید‪» :‬سیزدهم‪ :‬در وقت زیارت پشت به قبله و رو به قبر‬
‫یشود این غلت قبر را بر کعبه ترجیح‬ ‫منور کند«‪ .‬معلوم م ‌‬
‫هاند‪.‬‬‫داد ‌‬
‫در )ص ‪ (314‬گوید‪» :‬ترک کند زیاراتی که اختراع شده«‪.‬‬
‫هها اختراعی است‪،‬‬ ‫کسی نبوده به او بفهماند که تمام این زیارتنام ‌‬
‫چنانکه در کتاب »خرافات وفور در زیارات قبور« آن را با دلیل‬
‫هایم‪.‬‬ ‫بیان کرد ‌‬
‫تها و‬‫در )ص ‪ ،(315‬پس از شمردن مقدار زیادی از بدع ‌‬
‫نمازهای بدعتی گوید‪» :‬بیست و پنجم‪ :‬انفاق کردن بر خادمان‬
‫آستانة شریفه«‪ .‬ولی در کتاب وسائل الشیعه در باب ‪ 22‬از‬
‫احکام طواف‪ ،‬حدیثی از رسول خدا ‪ ‬آورده که فرمود‪ :‬هر کس‬
‫وصیتی و یا نذری برای کعبه و مسجد الحرام کرده باید به دربان‬
‫و خدام کعبه ندهد‪ ،‬برای آنکه آنجا را دکان گدائی نکنند و یک عده‬
‫بیکار و مفتخور جمع نشوند‪.‬‬
‫و نیز گوید‪» :‬بیست و ششم‪ :‬احسان بر مجاورین بلد امام که‬
‫هاند«‪ .‬باید گفت‪ :‬ای‬ ‫همواره علم تنظیم شعائر الله را بر پا نمود ‌‬
‫هاند‬
‫یخبر! شعائری که در اطراف قبور بزرگان تراشید ‌‬ ‫مرد ب ‌‬
‫نداران مذهبی‬ ‫شعائر الله نیست‪ ،‬بلکه شعائر الناس و شعائر دکا ‌‬
‫و اهل خرافات و بدعت است‪ .‬و گرنه شعائر الله تنظیم‬
‫یخواهد مثل ً خدا فرموده‪:‬‬ ‫نم ‌‬
‫ه﴾‪) .‬البقرة‪:‬‬‫ر الل ّ ِ‬
‫عائ ِ ِ‬‫ش َ‬‫ن َ‬‫م ْ‬
‫وة َ ِ‬ ‫وال ْ َ‬
‫مْر َ‬ ‫فا َ‬‫ص َ‬
‫ن ال ّ‬‫﴿إ ِ ّ‬
‫‪.(158‬‬
‫یعنی‪» :‬بىگمان »صفا« و »مروه« از شعائر خدا‬
‫هستند«‪.‬‬
‫آیا صفا و مروه چه احتیاجی به تنظیم دارند؟!!‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪90‬‬

‫هها‬
‫مها و مقبر ‌‬
‫ص ‪ -316‬در إذن دخول حر ‌‬
‫یخواهد به قبرستانی وارد شود اذن دخول‬ ‫آیا کسی که م ‌‬
‫یگیرد؟ البته خیر‪ .‬ولی صاحب مفاتیح گوید‪:‬‬ ‫یخواهد و اجازه م ‌‬ ‫م ‌‬
‫»اول شیخ کفعمی فرموده ‪ «....‬باید پرسید‪ :‬آیا کفعمی حق‬
‫یتواند چیزی به دین اسلم بیفزاید؟! او‬ ‫تشریع دارد؟ آیا کفعمی م ‌‬
‫گفته‪ :‬بگو‪» :‬اللهم إنی وقفت علی باب من أبواب‬
‫های‬‫بیوت نبیک«‪ .‬یعنی‪ ،‬خدایا! من به دری از درهای خان ‌‬
‫یخواهد بگوید‪ :‬تمام قبرهای ائمه و امام‬ ‫هام‪ .‬م ‌‬ ‫پیامبرت ایستاد ‌‬
‫ههای پیغمبر است‪ ،‬آیا این دروغ نیست‪ ،‬آیا خانة رسول‬ ‫زادگان خان ‌‬
‫یخواست و آیا هنوز خانة رسول‬ ‫خدا‪ ‬در زمان حیاتش اذن م ‌‬
‫یگوید‪» :‬واعلم أن خلفائک أحیاء‬ ‫خدا ‪ ‬باقی است‪ .‬بعد م ‌‬
‫عندک یرزقون یرون مقامی ویسمعون کلمی«‪ .‬و‬
‫حال آنکه بزرگان دین اگر احیاء هستند احیاء عند ربهم هستند نه‬
‫احیاء عند خلقهم‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬که از همه مقامش بالتر بود و‬
‫زنده بود‪ ،‬یعنی قبل از آنکه فوت کند و در این دنیا بین مردم بود‬
‫یدید‪ ،‬زیرا لزم نیست هر‬ ‫یدانست و نم ‌‬ ‫همه چیز و همه جا را نم ‌‬
‫که از جملة زندگانست از همه جا و همه چیز مطلع باشد‪.‬‬
‫َ‬
‫م﴾ )آل عمران‪.(169 :‬‬ ‫ه ْ‬‫عن ْدَ َرب ّ ِ‬‫حَياءٌ ِ‬ ‫ثانیًا‪ ،‬خدا فرموده‪﴿ :‬أ ْ‬
‫ف‬‫و ٌ‬ ‫خ ْ‬‫یعنی‪» :‬نزد پروردگار شان زنده هستند«‪ .‬و فرمود‪﴿ :‬ل َ‬
‫ن﴾ )يونس‪ ،(62 :‬یعنی‪ :‬جائی هستند که‬ ‫حَزُنو َ‬ ‫م يَ ْ‬‫ه ْ‬‫ول ُ‬ ‫م َ‬ ‫ه ْ‬ ‫َ َ‬
‫علي ْ ِ‬
‫ترسی برایشان نیست و غصه و اندوهی ندارند‪ .‬در حالی که اگر‬
‫از حال و گفتار مردم با خبر باشند همواره باید غصه و اندوه‬
‫هاند ضد‬ ‫داشته باشند‪ .‬پس این اهل غلو مانند کفعمی آنچه بافت ‌‬
‫قرآن است که رسولن الهی در آیة ‪ 109‬سورة مائده و سایر‬
‫یگویند‪) ﴾   ﴿ :‬مائده‪:‬‬ ‫یگوید که م ‌‬ ‫آیات م ‌‬
‫‪» .(109‬ما را علمی به احوال امت نیست«‪.‬‬
‫ثالثًا‪ ،‬خدا خلیفه برای خود ندارد‪ ،‬زیرا غایب نشده ونعوذ بالله‬
‫وفات نکرده تا خلیفه بخواهد و هر جا در قرآن صحبت از خلیفه‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫شده منظور خليفة السابقین است نه خليفة الله‪ .‬و بعد م ‌‬
‫»أستأذن خلیفتک المام المفروض علی طاعته«‪ .‬در‬
‫صورتی که غیر از خدا و رسول ‪ ‬و فرمانداران لشکری و‬
‫کشوری که مجری قرآن و سنت باشند‪ ،‬کسی واجب الطاعه‬
‫‪91‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫نیست‪ ،‬و فرمانداران رسول ‪ ‬از اصحاب بودند‪ ،‬چنانکه در قرآن‬

‫َ‬ ‫خطاب به اصحاب رسول ‪ ‬فرموده‪ُ ﴿ :‬‬
‫م﴾ ‪.‬‬‫من ْك ُ ْ‬
‫ر ِ‬ ‫وأوِلي اْل ْ‬
‫م ِ‬ ‫َ‬
‫)النساء‪ ..» .(59 :‬و از فرمانداران خودتان اطاعت کنید«‪ .‬و کلمة‬
‫م﴾ گواه مطلب است‪ .‬اینان گویا آیة ‪ 83‬سورة نساء و نامة‬ ‫من ْك ُ ْ‬
‫﴿ ِ‬
‫هاند که در آن آیه زید بن‬ ‫حضرت امیر را برای اهل مصر نخواند ‌‬
‫حارثه را رسول خدا ‪ ‬والی بر لشکر موته قرار داده‪ ،‬و در آن‬
‫نامه حضرت امیر‪ ،‬مالک اشتر را والی امر بر مصر خوانده‪ ،‬و این‬
‫هاند در صورتی که نه امامند و نه مجتهد‪.‬‬ ‫دو را أولوا المر خواند ‌‬
‫بنابراین‪ ،‬غیر از خدا و رسول و فرمانداران لشکری و کشوری‬
‫رسول کسی واجب الطاعه نیست‪.‬‬
‫و بعد می گوید‪» :‬أدخل یا حجة الله« در حالی که طبق آیه ‪165‬‬
‫سوره نساء‪ ،‬پس از رسولن الهی از طرف خدا حجتی نبوده و‬
‫نیست‪ .‬علی )ع( در خطبه ‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪ :‬تمت بنبینا‬
‫محمد ‪-‬صلی لله علیه و سلم‪ -‬حجته‪.‬‬
‫و بعد می گوید‪» :‬عتبه را ببوس«‪ .‬در حالی که در زمان أئمه عتبه‬
‫ای نبوده تا أئمه امر به بوسیدن کنند و تمام این عتبه ها از‬
‫شاهان ستمگر و وزرای غارتگر ساخته شده است‪.‬‬
‫و بعد می گوید‪» :‬دوم‪ :‬اذن دخولی است که علمه مجلسی از‬
‫نسخه قدیمه از مولفات اصحاب برای دخول در سرداب مقدس و‬
‫بقاع منوره ائمه نقل فرموده«‪ .‬باید گفت‪ :‬کدام نسخه قدیمه‪،‬‬
‫مولف آن را معلوم نکرده است؟! آیا این هم شد مدرک‪ .‬آن وقت‬
‫در این اذن دخول بی مدرک هر چه خواسته از خرافات عقاید به‬
‫هم بافته که نه با دین موافقت دارد و نه با تاریخ‪ ،‬از قبیل این که‬
‫گوید‪» :‬ملوکنا أفضل المخلوقین« و این دروغ است‪ .‬و گوید‪:‬‬
‫»من أئمة المعصومین«‪ ،‬در حالی که آنان خود را گناهکار دانسته‬
‫اند‪ ،‬و غیر اینها که ذکرش با اختصار این کتاب نمی گنجد‪ .‬و عجب‬
‫این است که اینان اذن دخول می خوانند ولی هنوز اذن دخول‬
‫داده نشده وارد می شوند‪.‬‬

‫فصل سوم‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪92‬‬

‫در )صفحه ‪ (318‬گوید‪» :‬مستحب موکد است زیارت روضه‬

‫مطهره و آستانه فخر عالمیان و ترک زیارت آن باعث می شود‬
‫که جفا شود در حق او و حتی شهید )که یکی از فقهای شیعه‬
‫است( آن را جفای محرم خوانده است«‪ .‬حال اگر کسی از این‬
‫بدعت گذاران بپرسد‪ :‬در زمان رسول خدا ‪ ‬اگر کسی به زیارت‬
‫او نمی رفت مقصر بود و مرتکب حرام شده بود‪ .‬جوابی جز‬
‫افترا نخواهند داشت‪.‬‬
‫و در صفحه ‪ 319‬گوید‪» :‬رسول خدا ‪ ‬فرموده‪ :‬هر که مرا‬
‫زیارت کند من شفیع اویم«‪ .‬باید گفت‪ :‬شفاعت و تعیین شفیع با‬
‫خدا است یا با غیر او؟! در قرآن می گوید‪ :‬فقط با خدا است‪.‬‬
‫ثانیا‪ :‬هر کس هر جنایتی کرد و به زیارت قبر او رفت آیا طلبکار‬
‫شده است و باید آن حضرت او را شفاعت کند؟! آیا این مطالب‬
‫یسازد؟!! از همه بدتر که به حضرت فاطمه‬ ‫با عقل و قرآن م ‌‬
‫تزده که او فرموده‪ :‬هر کس سه روز بر من و یا بر پدرم‬ ‫تهم ‌‬
‫سلم کند بهشت بر او واجب است‪ .‬بنابراین‪ ،‬بر تمام اهل مدینه‬
‫و حجاز بهشت واجب شده است‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (320‬گوید‪» :‬امام صادق فرموده‪ :‬هر که مرا زیارت‬
‫کند گناهانش آمرزیده شود«‪ .‬آیا امام این قدر خودپسند بوده که‬
‫چنین فرموده ؟! باید گفت‪ :‬عقلی عالم از چنین اخباری بیزار‬
‫یباشند و یقینا ً اینها تهمت به ائمه م ‌‬
‫یباشد‪.‬‬ ‫م ‌‬
‫در )ص ‪ (320‬گوید‪» :‬هر کس امام صادق و پدرش را زیارت‬
‫کند بیماری و دردی به او نرسد«‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬ای کاش این‬
‫هها راست بود‪ .‬در صورتی که مردم زمان او که او را‬ ‫وعد ‌‬
‫یشدند‪.‬‬‫یکردند همه مریض م ‌‬ ‫یدیدند و زیارت م ‌‬ ‫م ‌‬
‫در )ص ‪ (320‬گوید‪» :‬چون خواستی وارد مسجد رسول خدا‪‬‬
‫شوی بایست و اذن دخول بخوان«‪ .‬آیا خود رسول خدا ‪ ‬و‬
‫یخواندند؟!!‬ ‫یرفتند اذن دخول م ‌‬ ‫اصحابش هر گاه مسجد م ‌‬
‫نداران‬‫و نیز گوید‪» :‬داخل شو از درِ جبرئیل«‪ .‬این دکا ‌‬
‫یآمده خراب شده و مسجد رسول‬ ‫یدانند دری که جبرئیل م ‌‬ ‫نم ‌‬
‫خدا ‪ ‬چندین مرتبه بزرگتر شده است‪.‬‬
‫و گوید‪» :‬صد مرتبه الله اکبر بگو«‪ .‬آیا این عمل را رسول خدا‬
‫هاند؟‬‫‪ ‬و اصحاب او انجام داد ‌‬
‫‪93‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و گوید‪» :‬دست بمال و ببوس«‪ .‬که همة اینها بدعت است‪ .‬و‬
‫رسول خدا ‪ ‬هیچ وقت در و دیوار مسجد را نبوسیده است‪.‬‬
‫و گوید‪» :‬بایست نزد ستون و دوش راست را بجانب منبر کن‬
‫که آن موضع سر رسول خدا است«‪ .‬اینان خبر ندارند که منبر‬
‫رسول خدا ‪ ‬هزار سال است از بین رفته و اوضاع قبر عوض‬
‫های آورده برای گول زدن عوام‪ ،‬و‬ ‫شده‪ .‬و در کیفیت زیارت جمل ‌‬
‫م إِ ْ‬
‫ذ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ه ْ‬
‫و أن ّ ُ‬
‫ول ْ‬‫آن جمله این است‪» :‬اللهم إنک قلت‪َ ﴿ :‬‬
‫غ َ‬
‫فَر‬ ‫ست َ ْ‬
‫وا ْ‬ ‫فُروا الل ّ َ‬
‫ه َ‬ ‫غ َ‬‫ست َ ْ‬
‫فا ْ‬ ‫ك َ‬ ‫ءو َ‬‫جا ُ‬‫م َ‬ ‫ه ْ‬‫س ُ‬ ‫موا أ َن ْ ُ‬
‫ف َ‬ ‫ظَل َ ُ‬
‫حيما ً﴾‪ .1‬وإنی أتیتک‬ ‫وابا ً َر ِ‬ ‫ه تَ ّ‬‫دوا الل ّ َ‬‫ج ُ‬ ‫ل لَ َ‬
‫و َ‬ ‫سو ُ‬ ‫م الّر ُ‬ ‫ه ُ‬ ‫لَ ُ‬
‫مستغفرًا«‪ .‬در حالیکه باتفاق مفسرین این آیه راجع به‬
‫منافقین است که در سورة نساء آیة ‪ 64‬وارد شده‪ ،‬چون‬
‫منافقین رسول خدا‪ ‬را اذیت کردند‪ ،‬و به حکمیت و قضاوت‬
‫رسول خدا ‪ ‬راضی نشدند با بودن آن حضرت در مدینه و به‬
‫قضاوت یک نفر یهودی راضی شدند و این توهینی بود نسبت به‬
‫رسول خدا ‪ .‬خدای تعالی در این آیه بیان کرده که اگر این‬
‫منافقین که بخود ظلم کردند نزد تو آمده بودند و از خدا طلب‬
‫یکردند و رسول خدا ‪ ‬هم بر ایشان طلب مغفرت‬ ‫مغفرت م ‌‬
‫یتوان گفت‪:‬‬ ‫یگذشت‪ .‬حال آیا م ‌‬ ‫یکرد خدا از این منافقین در م ‌‬‫م ‌‬
‫تمام مؤمنان منافقند و همه به شخص رسول خدا ‪ ‬ظلم‬
‫هاند‪ .‬حضرت علی ‪ ‬در نهج البلغه در کلمات قصار جملة‬ ‫کرد ‌‬
‫‪ 88‬فرموده‪» :‬کان فی الرض أمانان الخ«‪ ،‬یعنی‪ ،‬در‬
‫زمین دو چیز امان از عذاب خدا بود که یکی از آنها برداشته شد‬
‫و از میان بشر رفت و بجسپید به امان دوم‪ .‬اما امانی که‬
‫برداشته شد از میان بشر‪ ،‬پس رسول خدا‪ ‬است‪ .‬و اما آن‬
‫امان باقی استغفار است‪ .‬پس چون رسول خدا‪ ‬از میان بشر‬
‫رفته چگونه مردم بروند نزد او و رسول خدا ‪ ‬چگونه برای‬
‫ایشان استغفار کند؟! آیا این آیه تکلیف منافقین در وقت حیات‬
‫یرفتند و نرفتند و یا خیر‪ ،‬تکلیف‬ ‫رسول خدا ‪ ‬بوده که اگر م ‌‬
‫یخبر‬‫دیگران است که دست رسی به او ندارند و او از دنیا ب ‌‬

‫‪) -‬النساء‪ .(64 :‬یعنی‪» :‬و اگر آنها هنگامى كه به خود ستم كردند‪ ،‬پيش‬ ‫‪1‬‬

‫تو مىآمدند و از خدا آمرزش مىخواستند و پيامبر ]نيز[ براى آنان طلب‬
‫آمرزش مىكرد‪ ،‬قطعا خدا را توبهپذير و مهربان مىيافتند«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪94‬‬

‫است‪ ،‬طبق آیات قرآن و اخبار کثیره و عقل‪ .‬حال چگونه این‬
‫راویان با قرآن بازی کرده و عوام را با ساختن زیارتنامه گول‬
‫هاند؟!‬ ‫زد ‌‬
‫و در )ص ‪ (321‬گوید‪» :‬شیخ طوسی در مصباح گفته‪ :‬برو بنزد‬
‫منبر و به آن دست بمال و بگیر دو قبة پایین منبر را که مثل انار‬
‫است‪ ،‬و صورت و چشمان خود را به آن بمال که رسول خدا ‪‬‬
‫غهای بهشت«‪.‬‬ ‫فرمود‪ :‬ما بین قبر و منبر من باغی است از با ‌‬
‫نویسنده گوید‪ :‬شیخ طوسی را شیخ الطائفه و بزرگترین فرد‬
‫لهای‬ ‫یدانسته که سا ‌‬ ‫یدانند‪ ،‬و با این حال‪ ،‬او نم ‌‬
‫طائفة شیعه م ‌‬
‫سال منبر رسول خدا ‪ ‬از بین رفته است‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (322‬گوید‪» :‬نماز گذارد در خانة فاطمه ل و برود در‬
‫مقام جبرئیل و آن در زیر ناودان است«‪ .‬آیا این محدثین فکر‬
‫هاند که خانة فاطمه هزار و چهار صد سال است محو‬ ‫نکرد ‌‬
‫هاند که آن ناودان و آن ستون حنانه‬ ‫شده؟! آیا اینان درک نکرد ‌‬
‫صدها سال است از بین رفته‪ ،‬چگونه با این درک راهنمای دیگران‬
‫هاند؟! در صدر اسلم‪ ،‬قبر پرستی و زیارت این قبور بنحوی‬ ‫شد ‌‬
‫که در زمان ما معمول است نبوده و برای قبرها نشانه و سنگ‬
‫یگذاشتند‪ ،‬حال چون قبر بزرگان اسلم خصوصا ً قبر‬ ‫تاریخ نم ‌‬
‫یگوید‪ :‬در‬ ‫حضرت فاطمه ل جای معلومی ندارد‪ ،‬صاحب مفاتیح م ‌‬
‫سه موضع محتمل است‪ ،‬و در هر سه موضع باید زیارت کرد‪،‬‬
‫آنهم با کلمات رکیک از جمله‪» :‬یا ممتحنة امتحنک الله‬
‫قبل أن یخلقک«‪» .‬سلم بر تو ای امتحان شده‪ ،‬خدا تو را‬
‫قبل از آن که خلق کند امتحان نمود«‪) .‬حال چگونه قبل از وجود‬
‫او را امتحان کرده باید از جعالین پرسید(‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬اگر ما به تو راست گفتیم ما را به پدر خود و‬ ‫و بعد م ‌‬
‫یتواند به پدر خود کسی‬ ‫شوهر خود ملحق فرما«‪ .‬آیا فاطمه ل م ‌‬
‫ل‪ ،‬آیا ببینیم بزرگان دین اگر کسی یکساعت مقابل‬ ‫را برساند‪ .‬اص ً‬
‫یآید‪ .‬و باز‬
‫قبرشان تملق بگوید و چاپلوسی کند خوششان م ‌‬
‫یگوئیم‪ :‬اگر کسی از تملق خوشش بیاید او بزرگ نیست‪ ،‬بلکه‬ ‫م ‌‬
‫مانند متملقین پست و مغرور است‪ .‬به اضافه بزرگان دین چون‬
‫از دنیا رفتند در این دنیا نیستند از عالم فانی به عالم باقی‬
‫هاند‪ ،‬و گوشی که صداهای طبیعی این عالم را بشنوند ندارند‬ ‫رفت ‌‬
‫‪95‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و صداهای این عالم را فقط باید با این گوش دنیوی شنید مگر‬
‫خدای تعالی که سمیع است‪.‬‬

‫اولیاء خدا پس از وفات از دنیا خبر ندارند‬

‫یگوید‪ :‬اولیاء خدا از دنیا خبر ندارند و جواب زائر را‬
‫قرآن م ‌‬
‫یتوانند‪ .‬و اگر خبری بر ضد قرآن باشد نباید پذیرفت‪ ،‬در سورة‬ ‫نم ‌‬
‫بقره قصة عزیر پیغمبر را نقل کرده که‪:‬‬
‫‪             ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪(259‬‬
‫)بقره‪:‬گفت‪:‬‬
‫‪ ‬قریه‪ ،‬و‬
‫‪‬خرابی آن‬ ‫‪‬‬
‫کرد در حال‬ ‫‪‬برقری ‌‬
‫‪‬عبور‬
‫های‬ ‫»‬
‫یکند؟ پس خدا‪ ،‬خود او را‬‫خدا چگونه اهل آن را زنده م ‌‬
‫یراند صد سال«‪.‬‬ ‫م ‌‬
‫و پس از صد سال او را زنده کرد‪ .‬و او از بدن خود و از مدت‬
‫فوت خود و از طعام و شراب و الغ خود خبر نداشت‪ ،‬با اینکه‬
‫حضرت عزیر از هر امامی مقامش بالتر است‪ ،‬زیرا هر امامی‬
‫طبق آیات قرآن باید به او ایمان بیاورد‪ ،‬زیرا قرآن در آخر سورة‬
‫بقره فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫(‪.‬‬
‫‪ 285‬و‬ ‫»و مومنان نيز‪ ،‬همه ايمان آوردند بخدا و)بقره‪:‬‬
‫فرشتگان او‬
‫كتابهاى او«‪.‬‬
‫حال‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬که از دنیا رفته‪ ،‬از بدن خود و مدت ماندن‬
‫آن روی زمین خبر ندارد‪ ،‬چطور امام از زائر خود خبر دارد‪ .‬و‬
‫خود رسول از زائر خود خبر ندارد‪ ،‬در سورة مائده آیة ‪109‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪96‬‬

‫‪   ‬‬

‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)مائده‪(109:‬‬
‫یگوید‪:‬‬
‫یکند و م ‌‬
‫»روزی خدای تعالی رسولن خود را جمع م ‌‬
‫شما چه مقدار اجابت شدید )یعنی مردم شما را چه مقدار‬
‫یدانیم تو خودت فقط‬‫یگویند‪ :‬ما نم ‌‬
‫اجابت کردند( آنان م ‌‬
‫دانای غیبی«‪.‬‬
‫و در آیة ‪ 117‬همین سوره به حضرت عیسی ‪ ‬در قیامت‬
‫یشود که آیا تو به امت خود گفتی‪ :‬من و مادرم را دو‬
‫خطاب م ‌‬
‫خدای خود بگیرید‪ ،‬حضرت عیسی ‪ ‬جواب گوید‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫)مائده‪(117 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫یگوید‪ (:‬من شاهد بر امتم بودم مادامی که‬
‫»)عیسی م ‌‬
‫میان ایشان بودم و چون مرا وفات دادی خبری ندارم و تو‬
‫خودت مراقب ایشان بودی و تو بر هر چیز مراقبی«‪.‬‬
‫و علی ‪ ‬در خطبة ‪ 149‬فرموده‪»:‬أنا الیوم عبرة لکم‬
‫وغدا ً مفارقکم«‪ .‬یعنی‪ ،‬من امروز باعث عبرت شمایم‪ ،‬و‬
‫یشوم‪ .‬و بعلوه انبیاء در زمان حیاتشان طبق‬‫فردا از شما جدا م ‌‬
‫صریح آیات قرآن از همه چیز و همه کس خبر ندارد‪ ،‬چطور پس‬
‫از ممات شان مطلعند؟!‬
‫بنابر این‪ ،‬بزرگان دین پس از وفات از مردم جدا و از آنان بی‬
‫خبرند‪ .‬خرافاتیان می گویند‪ :‬چون بزرگان و شهداء زنده اند‪ ،‬پس‬
‫از ما خبر دارند‪ .‬جواب این استکه آدم زنده از همه چیز خبر ندارد‬
‫چنانکه ذکر شدف و حیات مستلزم علم به همه چیز نیست‪.‬‬
‫‪97‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫حضرت مسلم )بن عقیل( را چون دستگیر و به دارالماره نزد ابن‬

‫زیاد بردند به عمر بن سعد وصیت کرد که امام حسین ‪ ‬از‬
‫کوفه خبر ندارد و به او بنویسید‪ :‬به کوفه نزدیک نشود‪ .‬نایب‬
‫یگوید‪ :‬او از کوفه خبر ندارد‪ ،‬ولی عوام‬ ‫خاص امام حسین ‪ ‬م ‌‬
‫یگویند‪ :‬امام از زایران خبر دارد و جواب زوار خود‬ ‫مملکت ما م ‌‬
‫یدهد‪ .‬آری‪ ،‬امام حسین بالتر از انبیاء نیست‪ ،‬جائی که انبیاء‬ ‫را م ‌‬
‫‡ بصریح آیات قرآن زمان حیاتشان به همه چیز عالم نباشند‪ ،‬و‬
‫مُلو َ‬
‫ن ﴾‪.‬‬ ‫ع َ‬ ‫ما َ‬
‫كاُنوا ي َ ْ‬ ‫عل ْ ِ‬
‫مي ب ِ َ‬ ‫ما ِ‬
‫و َ‬
‫پیغمبری مانند نوح بگوید‪َ ﴿ :‬‬
‫)الشعراء‪» .(112 :‬من نميدانم آنان چه اعمالى انجام مى‬
‫دادهاند«‪ .‬وضع امامان روشن است‪ .‬و نیز حضرت امیر‪ ‬در‬
‫خطبة ‪ 83‬و خطبة ‪ 110‬و خطبة ‪ 221‬و خطبة ‪ 149‬و سایر‬
‫یخبرند‪ .‬به‬ ‫خطب خود فرموده‪ :‬کسانیکه از دنیا رفتند از دنیا ب ‌‬
‫اضافه‪ ،‬چنانکه ذکر شد انبیاء و اولیاء و شهداء به عالم دارالسلم‬
‫هاند که خدا در قرآن خبر داده در آنجا نه خوفی دارند و نه‬ ‫رفت ‌‬
‫های‪ .‬و اگر از حال دنیا و حال ملت خود خبردار شوند غصه‬ ‫غص ‌‬
‫یشود‪ .‬و علی ‪ ‬در‬ ‫یخورند و دارالسلم برایشان دارالحزن م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یفرماید‪ :‬کسانی که از دنیا بروند »لیعرفون‬ ‫خطبة ‪ 221‬م ‌‬
‫من أتاهم ول یحفلون من بکاهم ول یجیبون من‬
‫دعاهم«‪ ،‬یعنی‪ ،‬رفتگان کسی که بر سر قبرشان بیاید‬
‫هکنان خود توجه ندارند و هر کس ایشان را‬‫یشناسند و به گری ‌‬
‫نم ‌‬
‫بخواند جواب ندهند‪ .‬و لذا حضرت علی ‪ ‬بر سر قبر فاطمه‬
‫یگوید‪:‬‬
‫ینالد و م ‌‬
‫‪-‬علیها السلم‪ -‬م ‌‬

‫قبر الحبیب فلم یرد‬ ‫ما لی وقفت علی‬

‫جوابی‬ ‫القبور مسلما ً‬

‫أنسیت بعدی خلة‬ ‫أحبیب ما لک ل ترد‬

‫الحباب‬ ‫جوابنا‬
‫یکنم به قبر‬
‫هام بر قبور سلم م ‌‬
‫یعنی‪ :‬چه شده که من ایستاد ‌‬
‫دوست‪ ،‬پس جواب مرا نداد‪ ،‬ای دوست‪ ،‬چه شده جواب مرا‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪98‬‬

‫یدهی؟ آیا پس از جدائی دوستان را فراموش کرد‪ ،‬بعد خود‬

‫نم ‌‬
‫حضرت بزبان حال میفرماید‪:‬‬
‫وأنا رهین جنادل‬ ‫قال الحبیب فکیف لی‬
‫وتراب‬ ‫بجوابکم‬
‫یعنی‪ :‬حبیب گوید‪ :‬من چگونه جواب دهم در حالی که زیر‬
‫گها و خاکم‪.‬‬ ‫سن ‌‬
‫یدهد‪,‬‬‫های که جواب علی ‪ ‬را نم ‌‬
‫حال ای خواننده‪ ،‬فاطم ‌‬
‫رسول خدا ‪ ‬نیست‪ ،‬زیرا در نماز جماعت رسول خدا ‪ ‬چون‬
‫یگفتند‪:‬‬‫یشد اصحاب خطاب به رسول خدا‪ ‬م ‌‬ ‫نماز تمام م ‌‬
‫»السلم علیک أیها النبی« و رسول خدا ‪ ‬در جواب‬
‫یگفت‪» :‬السلم علیکم ورحمة الله وبرکاته«‬ ‫ایشان م ‌‬
‫چنانکه بر هر امام و مأمومی مستحب است که به یمین و یسار‬
‫خود در نماز خطاب کند و بگوید‪» :‬السلم علیکم ورحمة‬
‫الله وبرکاته«‪ .‬و مسلم است که رسول خدا ‪ ‬در نماز به‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک أیها النبی«‪ ،‬و اگر‬ ‫خودش نم ‌‬
‫بخواهد به خود سلم کند باید بگوید‪) :‬السلم علی( مانند‬
‫حضرت عیسی ‪ ‬که در قرآن آمده در سلم به خود گفت‪﴿ :‬‬
‫ي﴾ )مريم‪ .(33 :‬پس این سلم از گفتار و‬ ‫عل َ ّ‬‫م َ‬ ‫سل ُ‬
‫وال ّ‬‫َ‬
‫سنت رسول نیست‪ ،‬و ما فقط تابع سنت رسولیم‪ ،‬و لذا در نماز‬
‫یگوئیم‪» :‬السلم علی النبی ورحمة الله وبرکاته«‪،‬‬ ‫م ‌‬
‫ن‬ ‫ه ال ّ ِ‬
‫ذي َ‬ ‫عَباِد ِ‬‫عَلى ِ‬ ‫م َ‬‫سل ٌ‬
‫و َ‬‫چنانکه خدا فرموده‪َ ﴿ :‬‬
‫فى﴾‪) .‬النمل‪ .(59 :‬یعنی‪» :‬و سلم بر آن بندگانش كه‬ ‫صطَ َ‬ ‫ا ْ‬
‫على‬‫َ‬ ‫م َ‬ ‫سل ٌ‬ ‫و َ‬‫]آنان[ را برگزيده است«‪ .‬و یا فرموده‪َ ﴿ :‬‬
‫ن﴾ )الصافات‪ .(181:‬یعنی‪» :‬سلم بر پیامبران«‪ .‬و‬ ‫سِلي َ‬ ‫ال ْ ُ‬
‫مْر َ‬
‫چون رسول خدا ‪ ‬در دنیا نزد ما نیست‪ ،‬و خود فرموده‪ :‬من از‬
‫یدهیم‪ .‬بهر‬
‫یکنم و لذا او را مخاطب قرار نم ‌‬ ‫شما مفارقت م ‌‬
‫هها فقط این بوده که‬‫حال‪ ،‬غرض این جعالین از جعل زیارتنام ‌‬
‫ایجاد تفرقه کنند بین مسلمین و مسلمین را بجان هم بیفکنند‪ ،‬و‬
‫ایشان را تضعیف کنند‪ ،‬چنانکه در زیارت حضرت زهرا ‘ در )ص‬
‫‪ (323‬پس از اینکه مقداری برای آن مخدرة غایبه تملق و‬
‫‪99‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یگوید‪:‬‬
‫یکند و م ‌‬
‫چاپلوسی می کند و او را حاضر مخاطب م ‌‬
‫»من جفاک فقد جفا رسول الله ومن آذاک فقد‬
‫آذی رسول الله«‪ .‬م ‌‬
‫یخواهد بگوید اصحاب پدرت همان‬
‫مهاجرین و انصار که خدای تعالی در صد آیه مدحشان کرده به تو‬
‫جفا کردند و تو را اذیت کردند‪ ،‬و باید پس از هزار سال با ایشان‬
‫اظهار عداوت کنیم تا دشمنان اسلم خوشحال باشند‪ .‬حال‪ ،‬برای‬
‫یخواهد تجدید دعوی و‬ ‫یگوید و پس از هزار سال م ‌‬‫چه اینها را م ‌‬
‫ایجاد غوغا کند‪ ،‬و شیعه و سنی را بجان یکدیگر بیندازد‪ .‬باید‬
‫بهای امثال مفاتیح در میان امت است‪ ،‬و تا این‬ ‫گفت‪ :‬تا این کتا ‌‬
‫مجعولت وجود دارد صلح و صفای بین مسلمین ایجاد نخواهد‬
‫شد‪ ،‬و دشمنان اسلم از این مجعولت استفادة کامل خواهند‬
‫کرد‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬أشهد الله ورسله‬ ‫و بعد به حضرت فاطمه ل م ‌‬
‫وملئکته أنی راض عمن رضیت عنه‪ ،‬ساخط علی‬
‫من سخطت علیه«‪ .‬یعنی‪ :‬من خدا و رسولن او و ملئکة او‬
‫یگیرم که از هر کس تو راضی هستی من راضیم و بر‬ ‫را شاهد م ‌‬
‫هر کس غضبناکی من غضبناکم‪ .‬حال بفرض محال‪ ،‬اگر فاطمه‬
‫علیها السلم زنده شود و بگوید‪ :‬من کینة کسی را ندارم وبر‬
‫کسی غضبناک نیستم دست از این جنجال و ننه من غریبا ً بر‬
‫یگویند‪ :‬خیر‪ ،‬باید غضبناک باشی‪ ،‬اگر تو‬ ‫دارید‪ ،‬اینان در جواب م ‌‬
‫هخوانی در منبر روضة‬ ‫راضی باشی ما راضی نیستیم‪ .‬روض ‌‬
‫یخواند که فلنی در زد به پهلویش شکست از‬ ‫حضرت زهرا را م ‌‬
‫کینه با زویش تا آخر‪ .‬چون از منبر پائین آمد به او عرض کردم‬
‫باتفاق تمام مورخین و محدثین شیعه‪ ،‬دختر همین فاطمه یعنی ام‬
‫کلثوم را علی ‪ ‬عقد کرد برای خلیفة ثانی عمر بن الخطاب در‬
‫زمان خلفت او )رجوع شود به کتب تواریخ‪ ،‬و نیز به کتاب کافی‬
‫ج ‪ 2‬ص ‪ 311‬طبع هند‪ ،‬و کتاب تهذیب الحکام شیخ طوسی ج ‪3‬‬
‫ص ‪ ،380‬و کتاب مسالک الفهام شهید ثانی چاپ ایران باب‬
‫نکاح‪ ،‬و کتاب مناقب آل ابی طالب اثر شهر آشوب ج ‪ ،3‬ص‬
‫‪ 162‬و سایر کتب معتبرة دیگر(‪ ،‬و عمر ‪ ‬از ام کلثوم دو فرزند‬
‫آورد بنام زید الکبر و رقیه‪ .‬به آن روضه خوان عرض کردم‪ :‬اگر‬
‫یگوئی راست بود چگونه علی به این عمل اقدام‬ ‫آنچه که تو م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪100‬‬

‫کرد و دختر فاطمه را به قاتل او داد؟! و چگونه دختر فاطمه ل‬

‫به این عمل راضی و با قاتل مادرش ازدواج کرد؟! و چگونه‬
‫حضرات حسنین دو جوان غیرتمند به این کار راضی شدند؟! در‬
‫یدانستم‪ .‬حال کسی که اینقدر جاهل است‬ ‫جواب گفت‪ :‬من نم ‌‬
‫یکند‪.‬‬‫یخواند و هر سال بین مسلمین ایجاد عداوت م ‌‬ ‫روضه م ‌‬
‫یگوید‪ :‬از حضرت‬ ‫در )ص ‪ (324‬پس از خواندن مجعولتی م ‌‬
‫فاطمه روایت شده که فرمود‪ :‬پدرم به من گفت‪ :‬هر کس بر تو‬
‫صلوات بفرستد حق تعالی او را بیامرزد و به من ملحق سازد در‬
‫هر جا که باشم از بهشت‪ .‬بنابراین‪ ،‬هر کس هزاران جنایت کند‬
‫همین قدر که بگوید »اللهم صل علی فاطمه« از گناه پاک‬
‫شده و به درجة رسول خدا ‪ ‬واصل شده است‪ ،‬ولی حق تعالی‬
‫عَلى‬ ‫َ‬
‫ه َ‬ ‫ت الل ِ‬ ‫ن﴾‪﴿ 1‬ل َ ْ‬
‫عن َ َ‬ ‫مي َ‬ ‫عَلى ال ّ‬
‫ظال ِ ِ‬ ‫ة الل ّ ِ‬
‫ه َ‬ ‫فرموده‪﴿ :‬أل ل َ ْ‬
‫عن َ ُ‬
‫ن﴾‪ .2‬از خدا بیداری این ملت را خواهانیم‪.‬‬ ‫ال ْ َ‬
‫كاِذِبي َ‬

‫زیارت حضرت رسول از دور‬

‫هاند‪:‬‬‫در )ص ‪ (324‬گوید‪ :‬شیخ مفید و شهید و ابن طاووس گفت ‌‬
‫چون در غیر مدینه‪ ،‬یعنی از دور خواستی رسول خدا‪ ‬را زیارت‬
‫های بساز و اسم‬ ‫کنی‪ ،‬پس در پیش روی و مقابل خود شبیه مقبر ‌‬
‫حضرت رسول ‪ ‬را بر آن بنویس‪ ،‬و مقابل آن قبر خیالی چنین و‬
‫هاند‬
‫چنان بگو‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬آیا شیخ مفید و مانند او هر چه گفت ‌‬
‫یتوان خطاب کرد والسلم‬ ‫حجت است؟ و آیا به قبر خیالی م ‌‬
‫علیک گفت؟ تعجب است چگونه شیعه دل خود را به این‬
‫یدانند‪ ،‬آیا مگر‬‫موهومات خوش کرده و این کارها را از اسلم م ‌‬
‫ایشان بدنبال عقل نیستند؟! سازندة زیارت در اینجا هر چه‬
‫خواسته از عقاید صحیحه و باطلة خود را در جملت زیارت وارد‬
‫بسازان مدرک شده‬ ‫کرده است‪ ،‬آنوقت همین جملت برای مذه ‌‬
‫یکنند اینها از وحی منزل است‪ .‬در‬ ‫نداران مذهبی خیال م ‌‬‫و دکا ‌‬
‫اینجا چهار صفحه بهم بافته از تملق و چاپلوسی و باز همان آیة‬
‫‪ 64‬سورة نساء را )که در صفحة ‪ 73‬ذکر کردیم( برای گول زدن‬
‫عوام آورده و بعد گوید‪» :‬یا نبی الله! إنی أتوجه بک إلی‬
‫‪ -‬هود‪ .18 :‬یعنی‪» :‬آگاه باش لعنت خدا است بر ستمكاران«‪.‬‬ ‫‪1‬‬

‫‪ -‬آل عمران‪ .61 :‬یعنی‪» :‬لعنت خدا بر دروغگویان«‪.‬‬ ‫‪2‬‬

‫‪101‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫الله فکن لی شفیعا ً عند ربک«‪ ،‬و م ‌‬

‫یخواهد بین بندگان و‬
‫خدا ایجاد واسطه کند و بخیال خود به رسول خدا ‪ ‬امر کرده که‬
‫شفیع من باش نزد پروردگارت‪ .‬بهر حال‪ ،‬خیال کرده تعیین شفیع‬
‫با اوست و محمد ‪ ‬هم با تملق او فوری همراه شده و شفاعت‬
‫یکند‪ .‬چه باید کرد چون اختیار امور دین بدست اهل خرافات‬‫م ‌‬
‫یشود‪ .‬در این زیارت‪ ،‬موهومات بسیار است‬ ‫افتد بهتر از این نم ‌‬
‫که ما به بعضی از آن اشاره کردیم‪ .‬و آخر این زیارت هدف خود‬
‫را بروز داده و ائمه را حجت برای اهل دنیا نموده است‪ .‬در‬
‫صورتی که خدا در سورة نساء آیة ‪ 165‬فرموده‪:‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬ ‫‪‬‬ ‫‪‬‬‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)نساء‪.(165 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫»ما پیامبران را برای بشارت و انذار فرستادیم تا اینکه‬
‫برای مردم بر خدا حجتی پس از انبیاء نباشد«‪.‬‬
‫پس از رسولن الهی کسی حجت نیست‪ .‬و علی ‪ ‬در خطبة‬
‫‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪» :‬تمت بنبینا محمد ‪ ‬حجته«‪.‬‬

‫زیارت ائمة بقیع‬

‫اینان توقع دارند در مدینه و حجاز هم مانند ایران قبرپرستی و‬
‫تنامه خوانی و گنبدهای سیمین و زرین برای ائمة بقیع‬ ‫زیار ‌‬
‫بسازند و مردم آشنای به قرآن و سنت را که ساکن حجازند به‬
‫هاند برای‬ ‫این کارهای بدعت و موهوم آشنا سازند‪ .‬آن وقت آمد ‌‬
‫هاند‪.‬‬
‫هها مملو از کفر و بدعت ساخت ‌‬ ‫ائمة مدفون در بقیع زیارتنام ‌‬
‫دیگر خبر ندارند در اسلم این کارها بدعت است و خود رسول ‪‬‬
‫هاند‪.‬‬
‫و اصحاب کرام ن او این کارها نکرد ‌‬
‫بهرحال‪ ،‬در زیارت مجعول و منقول در مفاتیح‪ ،‬به ائمه خطاب‬
‫یگوید‪» :‬یا أبناء رسول الله! عبدکم وابن أمتکم‬ ‫کرده و م ‌‬
‫الذلیل بین أیدیکم«‪ .‬و خود را بندة ذلیل برای ائمه کرده یعنی‬
‫یگوید‪:‬‬‫یخواهد و م ‌‬
‫مشرک شده است‪ .‬و بعد اذن دخول م ‌‬
‫»أدخل یا موالی« آیا داخل حرم بشوم‪ .‬حال‪ ،‬اگر کسی بگوید‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪102‬‬

‫ای بیچاره‪ ،‬ائمة بقیع حرمی ندارند که تو اذن دخول بخوانی‪ .‬و به‬
‫اضافه‪ ،‬هیچ کدام از ائمه قبورشان حرمی نداشته تا کسی اذن‬
‫تها چند قرن بعد از زمان ائمه‬‫مها و بدع ‌‬
‫دخول بخواهد‪ .‬و این حر ‌‬
‫بوجود آمده است‪.‬‬
‫و بعد زیارتی ساخته که بسیاری از عقاید خرافی خود را در آن‬
‫یگوید‪» :‬هذا مقام من‬ ‫وارد کرده و پس از تملق بسیاری م ‌‬
‫أسرف وأخطأ وأقر بما جنی ورجی بمقامه الخلص‬
‫وأن یستنقذه بکم من الردی« یعنی‪ ،‬جای من جای کسی‬
‫است که اسراف کرده و خطا نموده و به جنایات خود اقرار کرده‬
‫و از شما امید دارد که او را از پستی نجات دهید‪ .‬باید به این‬
‫یخوانید در دنیا نیستند‬ ‫ل‪ ،‬کسانی را که م ‌‬‫بیچارة خرافی گفت‪ :‬او ً‬
‫یشنوند‪ .‬ثانیًا‪ ،‬ای نادان‪ ،‬برو‬
‫و طبق آیات قرآن سخن تو را نم ‌‬
‫توبه کن و گناه خود را برای غیر خدا بیان نکن‪ .‬خدا درِ توبه را‬
‫برای مردم گشوده‪ .‬و علی ‪ ‬در کلمات قصار خود در کلمة ‪88‬‬
‫یفرماید‪ :‬خدا دو چیز را برای مردم امان قرار داد یکی رسول‬ ‫م ‌‬
‫او‪ ،‬و دیگری توبه‪ .‬اما رسول خود را برد و از میان مردم بیرون‬
‫برد و جدا کرد و فقط دوم که توبه باشد امان است‪ .‬ثالثًا‪ ،‬خدا به‬
‫رسول خود در سورة زمر آیة ‪ 19‬فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫)زمر‪(19 :‬‬ ‫‪‬‬‫‪ ‬‬
‫یتوانی آنکه را که مشمول عذاب شده نجات دهی«‪.‬‬
‫»تو نم ‌‬
‫یتواند کسی را از عذاب برهاند‬ ‫بنابراین‪ ،‬رسول خدا‪ ‬نم ‌‬
‫هاند‬
‫یتوانند‪ .‬بهر حال در این زیارات تا توانست ‌‬
‫چگونه دیگران م ‌‬
‫هاند‪ .‬این نویسندگان آن قدر‬ ‫برای تخریب قواعد اسلمی کوشید ‌‬
‫یآید که پس از آن همه اغراق و غلو‬ ‫از اغراق و غلو خوششان م ‌‬
‫تنامه قانع نشده آمده چند شعری از شیخ ازری نقل‬ ‫در زیار ‌‬
‫کرده که تمام آن غلو و اغراق و عصیان پروردگار است‪ ،‬و خدا در‬
‫سورة شعراء دربارة ایشان فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫)الشعراء‪.(224 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫‪103‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫»و شاعران را گمراهان پيروى مىكنند«‪ .‬یعنی‪:‬‬

‫گمراهان پیروان شعرایند‪.‬‬
‫تنامه‬‫هاند زیار ‌‬‫تنامه نداشت ‌‬‫در )ص ‪ (333‬برای کسانی که زیار ‌‬
‫درست کرده و بقدری یک صفحه تملق نامه ساخته است‪ .‬برای‬
‫ابراهیم ‪ 18‬ماهة فرزند رسول خدا دو رکعت نماز هم ببدعت‬
‫آورده است‪ .‬و بعد یک صفحه تملق نامه درست کرده برای والدة‬
‫ماجدة حضرت علی ‪ ‬و او را شفیع خود قرار داده‪ ،‬و خیال‬
‫کرده شفاعت بدست زائر است‪ ،‬و دو رکعت نماز هم برای او‬
‫ببدعت آورده است‪ .‬و بعد زیارتی برای حمزه ‪ ‬ساخته و به‬
‫هام پشتم سنگین شده و از‬ ‫یگوید‪ :‬از جنایاتی که کرد ‌‬‫حمزه‪ ‬م ‌‬
‫هام نزد تو که مرا از آتش دوزخ نجات دهی‪.‬‬ ‫راه دور آمد ‌‬
‫یتواند تو‬‫حال باید کسی پیدا شود و به او بفهماند هیچ کس نم ‌‬
‫را از کیفر الهی برهاند‪ ،‬برو توبه کن و این تملقات را کنار بگذار‪.‬‬
‫یگویی‪ ،‬آنان طبق آیة ‪ 56‬سورة‬ ‫کسانی که برایشان تملق م ‌‬
‫یتوانند بر خلف‬ ‫اسراء خود از عذاب الهی خائف و ترسناکند و نم ‌‬
‫قانون الهی سخن بگویند‪ ،‬برو حیا کن و خجالت بکش‪.‬‬
‫تنامه‬‫و در )ص ‪ (337‬برای ترغیب به خواندن و ساختن زیار ‌‬
‫کلماتی از بزرگان نقل نموده است‪ .‬باید گفت‪ :‬ای بیچاره‪ ،‬برو‬
‫قرآن و سنت را یادبگیر‪ ،‬ببین سنت رسول خدا‪ ‬چه بوده‬
‫است‪ ،‬و بدان کلمات دیگران برای تو حجت نیست‪ .‬و در این‬
‫صفحه زیارتی هم برای سایر شهدای احد ساخته و پرداخته‪.‬‬
‫معلوم نیست این بافندگی را اثر بیکاری بوده یا خیر‪ ،‬غرض و‬
‫یداند‪.‬‬‫مرض هم در کار بوده است‪ ،‬خدا م ‌‬
‫در )ص ‪ (339‬گوید‪ :‬در خانة حضرات امام زین العابدین و امام‬
‫یگذاری و فکر نکرده که خانة ایشان صدها‬ ‫جعفر صادق نماز م ‌‬
‫سال قبل از بین رفته و اثری از آن باقی نمانده است‪.‬‬
‫و دراین صفحه قبر رسول خدا ‪ ‬و ائمه را از کعبه بالتر و‬
‫اشرف خوانده‪ .‬این است معلومات این غالیان‪.‬‬
 ‫فصل چهارم‬
‫در زیارت حضرت امیر‪‬‬
‫حضرت علی ‪ ‬در نهج البلغه فرموده‪» :‬هلک فیّ اثنان‪:‬‬
‫محب غال ومبغض قال«‪ .‬یعنی دو طایفه دربارة من هلک‬
‫یجوشد‪ .‬در‬ ‫شدند‪ :‬یکی دوستی که غلو کند و دیگر دشمنی که م ‌‬
‫یشود مگر‬ ‫زمان ما کسی که با آن حضرت دشمن باشد پیدا نم ‌‬
‫همین دوستان نادان که از دشمن بدترند‪ ،‬زیرا اسلم و قرآن را‬
‫یکنند‪.‬‬ ‫زیر پا گذاشته و بنام دوستی علی ‪ ‬دین را لگدمال م ‌‬
‫تها تمام برنامه و‬ ‫هها و فضیل ‌‬ ‫تنام ‌‬‫شما توجه کنید در همین زیار ‌‬
‫هاند‪ .‬مثل ً در فضیلت زیارت آن جناب در‬ ‫قواعد دین را خراب کرد ‌‬
‫یگوید‪ :‬برای زائر قبر علی ‪ ‬اجر صد هزار شهید‬ ‫)ص ‪ (341‬م ‌‬
‫است‪ ،‬و گناهان گذشته و آیندة او آمرزیده شود و از هول و ترس‬
‫قیامت و حساب و کتاب ایمن است‪ .‬حال‪ ،‬اگر عاقلی این جملت‬
‫یکند که آن حضرت یک مرتبه شهید‬ ‫را ببیند و بخواند تعجب م ‌‬
‫شده ولی زائر او صد هزار مرتبه‪ .‬خود او از ترس قیامت و اهوال‬
‫َ‬
‫م‬‫ن أظْل َ ُ‬ ‫م ْ‬ ‫ف َ‬ ‫ینالد اما زائر او ترس ندارد! باید گفت‪َ ﴿ :‬‬ ‫او م ‌‬
‫َ‬
‫ه﴾‪) .‬يونس‪:‬‬ ‫ب ِبآيات ِ ِ‬ ‫و ك َذّ َ‬‫ذبا ً أ ْ‬‫ه كَ ِ‬‫عَلى الل ّ ِ‬ ‫نا ْ‬
‫فت ََرى َ‬ ‫م ِ‬
‫م ّ‬
‫ِ‬
‫متر از آنکه بر خدا دروغ ببندد و یا به‬ ‫‪ .(17‬یعنی‪» :‬و کیست ظال ‌‬
‫آیات او تکذیب کند«‪.‬‬
‫ینویسد‪ :‬بهر قدمی برای زائر ثواب یک حج‬ ‫در همین صفحه م ‌‬
‫است در رفتن‪ ،‬و بهر قدمی در برگشت ثواب دو حج و دو عمره‬
‫است‪ .‬حال‪ ،‬اگر کسی بگوید‪ :‬خود آن حضرت مثل ً دو مرتبه حج‬
‫کرده‪ ،‬چگونه است که زائر او میلیاردها حج و عمره نموده است‪.‬‬
‫یرسد به قدم زائر‪ .‬بنابراین‪،‬‬ ‫یخورد و یا نم ‌‬ ‫و گوید‪ :‬آتش دوزخ نم ‌‬
‫یبینند‪ ،‬چرا برای زیارت‬ ‫اهل عراق تمام اهل بهشتند و دوزخ را نم ‌‬
‫قبری‪ .‬در حالی که زمانی که خود آن حضرت زنده بود اگر کسی‬
‫یرفت ثواب یک حج نداشت و زائر او در زمان حیات‬ ‫بدیدن او م ‌‬
‫آن حضرت یک مرتبه ثواب شهید نداشت‪ ،‬اما قبر او بنظر غلت‬
‫متر است‪ .‬و در آخر حدیث گوید‪ :‬این‬ ‫هزار درجه از خود او مه ‌‬
‫یسوادان و‬ ‫حدیث را با آب طل بنویس‪ .‬آری‪ ،‬معلومات این ب ‌‬
‫غالیان را باید با آب طل نوشت‪ ،‬چون سهم مؤثری در گمراه‬
‫‪105‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫کردن ملت دارند‪ .‬و بدروغ از امام صادق روایت کرده که پشت‬
‫یبرد به او دردناکی مگر آنکه حق‬‫کوفه قبری هست که پناه نم ‌‬
‫تعالی او را شفا کرامت فرماید‪ .‬حال‪ ،‬اگر کسی بگوید‪ :‬پس چرا‬
‫یشوند به‬
‫مراجع تقلیدی که در نجف هستند هر وقت بیمار م ‌‬
‫یآورند‪ .‬به اضافه‪ ،‬خود‬
‫ممالک اروپا رفته و یا دکتر از آنجا م ‌‬
‫یکند‬
‫یشد و چرا خود به خدا عرض م ‌‬ ‫حضرت امیر چرا بیمار م ‌‬
‫نتر کلم خداست که در‬ ‫هگاهی نیست جز تو‪ .‬از همة اینها روش ‌‬ ‫پنا ‌‬
‫سورة جن آیة ‪ 21‬و ‪ 22‬به رسول خود فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪)    ‬جن‪:‬‬
‫‪(22-21‬‬
‫»بگو که من مالک نفع و ضرری نیستم برای شما‪ ،‬بگو که‬
‫یدهد و غیر از او پناهگاهی‬
‫مرا احدی از قهر خدا پناه نم ‌‬
‫ییابم«‪.‬‬
‫نم ‌‬
‫حال سخن خدا را باید باور کرد یا سخن مفاتیح را‪.‬‬
‫در )ص ‪ (342‬از محمد بن علی شیبانی نقل کرده که گفت‪:‬‬
‫من و پدر و عمویم شبانه رفتیم به زیارت قبر امیر المؤمنین در‬
‫سال ‪ 260‬و چیزی زیادتر‪ ،‬و دیدیم که اطراف قبر چند سنگ‬
‫سیاهی بود و بنائی ندارد‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬از این خبر معلوم‬
‫یشود که تا سال دویست و شصت قبور ائمه میان بیابان بوده‬ ‫م ‌‬
‫و بنائی و صحنی و حرمی و ضریحی و گنبدی نداشته و در‬
‫هاند‬
‫نهای بعد سلطین و وزراء که اموال مردم را بزور گرفت ‌‬ ‫قر ‌‬
‫هاند‪ .‬پس تمام آن اخبار که از ائمه نقل‬‫این بناها و گنبدها را ساخت ‌‬
‫کرده که چون به صحن رسیدی فلن دعا را بخوان و چون گنبد را‬
‫دیدی چنین بگو و چون وارد حرم شدی چنان بخوان‪ ،‬و یا خود را‬
‫به ضریح بچسبان‪ ،‬تماما ً از مجعولت راویان بعدی است و آن‬
‫زمان نه صحنی بوده و نه ضریحی و نه گنبدی‪ .‬آن وقت صاحب‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪106‬‬

‫ههایی را نقل کرده که صدق و کذب آن معلوم نیست‪،‬‬ ‫مفاتیح قص ‌‬

‫یسازد‪.‬‬‫و اگر صدق باشد با قواعد قرآنی نم ‌‬
‫سپس در )ص ‪ (343‬از جماعتی نقل کرده که کسی در خواب‬
‫دیده که از قبور اطراف ریسمانی کشیده شده متصل به گنبد‬
‫ل‪ ،‬خواب حجت نیست‬ ‫شریف حبل الله المتین‪ .‬باید گفت‪ :‬او ً‬
‫باتفاق تمام اهل علم‪ .‬ثانیًا‪ ،‬خود علی ‪ ‬مکرر در نهج البلغه‬
‫فرموده‪ :‬حبل الله قرآن است نه کسی که تابع قرآن است‪.‬‬

‫مطلب دوم‬
‫در کیفیت زیارت حضرت امیر ‪‬‬
‫در اینجا زیارات را به دو قسم تقسیم کرده‪ :‬مطلقه و‬
‫مخصوصه‪ .‬باید دانست که در کتاب بحار در ابواب زیارت بقدر‬
‫چند جلد زیارت نقل کرده که تمام از جعل غلت است‪ ،‬چه‬
‫مطلقه و چه مخصوصه‪ .‬زیرا تماما ً ضد کتاب خدا و بر خلف‬
‫مقررات قرآن است که در سورة تکاثر فرموده‪:‬‬
‫َ‬
‫ر﴾ )التكاثر‪:‬‬ ‫م ال ْ َ‬
‫م َ‬
‫قاب ِ َ‬ ‫حّتى ُزْرت ُ ُ‬ ‫م الت ّ َ‬
‫كاث ُُر * َ‬ ‫هاك ُ ُ‬ ‫﴿أل ْ َ‬
‫‪.(2 -1‬‬
‫يعني‪» :‬افزون خواهى شما را غافل ساخت‪ .‬تا وقتى كه‬
‫به گورستانها رسيديد«‪.‬‬
‫و آیات دیگر‪.‬‬
‫یکنیم‪ .‬اول‬‫در )ص ‪ (344‬گوید‪» :‬ما به ذکر چند زیارت اکتفا م ‌‬
‫زیارتی که شیخ مفید و شهید و ابن طاووس و دیگران نقل‬
‫هاند«‪ .‬باید گفت‪ :‬این زیارت چون از رسول خدا ‪ ‬نرسیده‬ ‫کرد ‌‬
‫هاند که چیزی در دین زیاد‬ ‫نباید خواند‪ ،‬و این آقایان حق نداشت ‌‬
‫یگوید‪ :‬چون قبة شریفه برای تو نمودار شد چنین‬ ‫کنند‪ .‬و نیز م ‌‬
‫بگو‪ .‬باید گفت‪ :‬چنانکه در صفحة قبل ذکر شد تا سال ‪260‬‬
‫یشود این دستور نه از رسول خدا‪‬‬ ‫گنبدی نبوده است‪ .‬معلوم م ‌‬
‫است و نه از ائمه‪ ،‬بلکه جعل شده است‪.‬‬
‫در )ص ‪ (345‬چند شعری از قصائد ازریه نقل کرده در مدح‬
‫حضرت امیر و مدح گنبد و بارگاه او‪ .‬با اینکه حضرت امیر در‬
‫یفرماید‪ :‬مرا مدح مکنید و من راضی‬ ‫خطبة ‪ 207‬نهج البلغه م ‌‬
‫یشود مقدسین ما به گفتار آن حضرت اعتنا‬ ‫نیستم‪ .‬معلوم م ‌‬
‫‪107‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫ندارند‪ .‬به اضافه شعر و شاعری بر خلف دستور قرآن است‪ .‬و‬
‫یگوید‪ :‬چون به دروازة نجف رسیدی چنین بگو‪ ،‬این هم‬ ‫بعد م ‌‬
‫قرینة دیگر بر بطلن این زیارت است‪ ،‬زیرا در زمان ائمه‬
‫های نبوده تا امام دستور‬
‫های نبوده برای نجف‪ ،‬و نجف قری ‌‬ ‫درواز ‌‬
‫یشود تمام اینها در قرن سوم‬ ‫دهد دم دروازه چنین بگو‪ .‬معلوم م ‌‬
‫یگوید‪ :‬داخل شهر شو و بگو‪.‬‬ ‫و چهارم جعل شده است‪ .‬و بعد م ‌‬
‫یباشد؟! و گوید‪ :‬بگو‬‫حال باید کسی بپرسد‪ :‬این دستور از که م ‌‬
‫»الحمدلله الذی أقدمنی حرم أخی رسوله وأدخلنی‬
‫هذه البقعة«‪ .‬در صورتی که در زمان ائمه نه حرمی بوده نه‬
‫یگوید‪ :‬چون به‬ ‫های و تمام از جعل جعالین است‪ .‬و باز م ‌‬ ‫بقع ‌‬
‫درگاه اول برسی بگو‪ ،‬در حالی که این درها را ستمگران از‬
‫یگوید‪ :‬چون به در صحن رسیدی‬ ‫هاند‪ .‬و باز م ‌‬ ‫اموال حرام ساخت ‌‬
‫بگو‪ .‬در حالی که صحن را نیز ستمگری از غارت اموال مظلومان‬
‫یشود تمام اینها‬ ‫ساخته و زمان ائمه صحنی نبوده است‪ .‬معلوم م ‌‬
‫یگوید‪ :‬چون به در رواق رسیدی‬ ‫ههای مردم است‪ .‬و باز م ‌‬ ‫ساخت ‌‬
‫بایست و بگو‪ .‬کسی نیست از این آقایان بپرسد‪ :‬این دستورها از‬
‫کیست؟! و باز گوید‪ :‬بر در حرم بایست و بگو در حالی که این‬
‫دستورها را اگر کسی از شرع بداند مرتکب بدعت شده است‪ .‬از‬
‫یگوید‪:‬‬
‫همة اینها رسواتر متن این دعاها است زیرا یکجا م ‌‬
‫»اللهم إن الحرم حرمک والمقام مقامک«‪ .‬خدایا این‬
‫حرمی را که ستمگری ساخته حرم تو و جای قیام تو است‪ .‬آیا‬
‫هاند‪،‬‬
‫خود ائمه این دستورها را داده‪ ،‬و این قدر خود را بال برد ‌‬
‫هاند که به غیر او‬ ‫هاند؟! اینها خدا را نشناخت ‌‬‫یعنی خود پسند بود ‌‬
‫یگویند و گرنه ائمه چنین‬ ‫یدهند و تملق م ‌‬ ‫این همه عظمت م ‌‬
‫دستورها نداده و علی ‪ ‬در خطبة ‪ 191‬نهج البلغه در وصف‬
‫یفرماید‪» :‬عظم الخالق فی أنفسهم‬ ‫بندگان با تقوی م ‌‬
‫فصغر مادونه فی أعینهم« یعنی خالق در نفس ایشان‬
‫عظمت دارد پس در نتیجه غیر خالق در نظر ایشان کوچک است‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬یا أمیر المؤمنین! عبدک وابن‬ ‫در جملة دیگر م ‌‬
‫عبدک« یعنی‪ ،‬بندة تو و پسر بندة تو‪ ،‬در حالی که خود حضرت‬
‫امیر فرموده »ل تکن عبد غیرک وقد جعلک الله حرًا«‪.‬‬
‫یاعتناء بوده‪،‬‬ ‫یخبر بوده و یا ب ‌‬ ‫آیا صاحب مفاتیح از کلم حضرت ب ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪108‬‬

‫یگوید‪:‬‬‫یخوانند چطور؟! در جملة دیگر م ‌‬ ‫و این عالم نمایانی که م ‌‬

‫»وأدخلنی الجنة بشفاعته« آیا تعیین شفاعت و شفیع در‬
‫قیامت بدست زیارت خوانان است؟! خدایا‪ ،‬زین معما پرده بردار‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬أدخل یا حجة الله؟«‪ ،‬با اینکه‬ ‫و در جملة دیگر م ‌‬
‫یگوید‪ :‬کسی پس از رسول‬ ‫حضرت امیر‪ ‬در نهج البلغه م ‌‬
‫حجت نیست‪ .‬حال کسی نیست بپرسد‪ :‬ای که اذن دخول خواندی‬
‫یگوید‪ :‬عتبه را ببوس و‬ ‫چرا اذن صادر نشده داخل شدی‪ .‬و بعد م ‌‬
‫ل‪ ،‬در زمان ائمه عتبه برای قبور‬‫مدار پای راست را‪ .‬او ً‬‫مقد ‌‬
‫حضرات نبوده است‪ .‬ثانیًا‪ ،‬عتبه بوسی جایز نیست‪ .‬حضرت امیر‬
‫کسی است که چون اهل ساباط مدائن به استقبال او آمدند از‬
‫یکنید؟!! و او‬ ‫آنان بیزاری جست و فرمود‪ :‬چرا خود را ذلیل م ‌‬
‫کسی است که در منبر جلو صدها نفر از عظمت دادن به غیر‬
‫خدا مذمت کرده و از مداحان بیزاری جسته‪ ،‬حال آیا راضی است‬
‫و یا خود دستور داده که جلو قبر من دو ساعت چاپلوسی کنید و‬
‫چنین و چنان بگوئید‪ .‬بعد در مداحی‪ ،‬یعنی در زیارت در وصف‬
‫یگوید‪» :‬الذی أنتجبته من خلقک والدلیل علی‬ ‫حضرت امیر‪ ‬م ‌‬
‫من بعثته برسالتک ودیان الدین«‪ .‬یعنی‪ ،‬خدایا‪ ،‬تو علی را از‬
‫میان خلق برگزیدی‪ ،‬و او دلیل و راهنما است بر پیامبران مرسل‬
‫تو‪ ،‬و مالک روز جزاست! آیا اینها کفر نیست‪ .‬اگر اینها کفر نباشد‬
‫یاطلع باشد ممکن‬ ‫پس کفر چیست؟! آری‪ ،‬اگر کسی از قرآن ب ‌‬
‫است اینها را کفر نداند‪ .‬و بعد عقاید باطلة مذهبی خودشان را‬
‫داخل این زیارت نموده است‪ .‬خدا لعنت کند کسانی که با مداحی‬
‫هاند‪ .‬اصل ً باید‬
‫هر کفر و شرک و باطلی را داخل دین اسلم کرد ‌‬
‫به مردم فهمانید اسلم دین مداحی نیست‪ .‬قرآن و سنت رسول‬
‫‪ ‬از این کار نهی و آن را حرام نموده است‪ .‬وسائل الشیعه ج ‪2‬‬
‫ص ‪ 915‬از رسول خدا ‪ ‬نقل کرده که فرمود‪» :‬النیاحة من‬
‫هخوانی از عمل جاهلیت است‪ .‬و نیز‬ ‫عمل الجاهلیة« یعنی‪ ،‬نوح ‌‬
‫در همان صفحه نقل کرده که‪» :‬نهی رسول الله ‪ ‬عن الرنة‬
‫عند المصیبة ونهی عن النیاحة والستماع إلیها«‪ .‬یعنی‪ ،‬رسول‬
‫خدا ‪ ‬نهی نمود از ناله کردن وقت مصیبت‪ ،‬و نهی نمود از‬
‫هخوانی و گوش دادن به آن‪ .‬و نیز در همان صفحه نقل کرده‬ ‫نوح ‌‬
‫که‪» :‬قال رسول الله ‪ ‬لفاطمة ل حین قتل جعفر‬
‫‪109‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بن أبی طالب‪ :‬ل تدعی بذل ول تکل ول حزن« یعنی‪،‬‬

‫هنگامی که جعفر بن ابی طالب کشته شد رسول خدا‪ ‬به‬
‫فاطمه فرمود‪» :‬واذله و واویله و واحزناه« مگو‪ .‬و در‬
‫)ص ‪ (916‬نقل کرده که‪» :‬أن رسول الله ‪ ‬قال‬
‫لفاطمه ‘‪ :‬إذا أنا مت فلتخمشی علی وجهها‪ ،‬و ل‬
‫ترخی عی شعرًا‪ ،‬ول تنادی بالویل‪ ،‬ول تقیمن علی‬
‫نائحة«‪ .‬یعنی‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬به فاطمه ‘ فرمود‪ :‬چون من‬
‫وفات کردم صورت مخراش و مو پریشان مکن‪ ،‬و فریاد واویله‬
‫مکن‪ ،‬و نوحه برپا منما‪ .‬و مسند زید از علی ‪ ‬روایت کرده که‬
‫رسول خدا ‪ ‬فرمود‪» :‬لیس منا من حلق ول من سلق‬
‫ول من خرق ول من دعا بالویل والثبور« یعنی‪ ،‬رسول‬
‫خدا ‪ ‬فرمود‪ :‬از ما و بر دین ما نیست آنکه مو کند و آنکه صدا‬
‫بلند کند و آنکه جامه پاره کند و نه آنکه وای و وایل گوید‪ .‬و در‬
‫همان کتاب از علی ‪ ‬روایت کرده که‪» :‬نهی النبی ‪ ‬عن‬
‫هخوانی نهی کرد‪ .‬و مستدرک‬ ‫النوح« یعنی‪ ،‬پیغمبر ‪ ‬از نوح ‌‬
‫هاند که رسول خدا‬ ‫الوسائل و سایر کتب معتبرة دیگر روایت کرد ‌‬
‫‪ ‬فرمود‪» :‬أربع فی أمتی من أمر الجاهلیة ل‬
‫یترکونهن‪ :‬الفخر فی الحساب‪ ،‬والطعن فی‬
‫النساب‪ ،‬والستسقاء بالنجوم‪ ،‬والنیاحة«‪ .‬یعنی‪ ،‬چهار‬
‫یکنند‪ :‬فخر‬
‫چیز در امتم از امور جاهلیت است که آنها را ترک نم ‌‬
‫بها‪ ،‬و بستارگان باران‬‫کردن به بستگان و طعن زدن در نس ‌‬
‫هسرائی‪ .‬و نیز در مستدرک روایت کرده که رسول‬ ‫خواستن و نوح ‌‬
‫هخوان و مستمع را نهی نمود‪ .‬و در همین کتاب روایت‬ ‫خدا ‪ ‬نوح ‌‬
‫کرده که رسول خدا ‪ ‬فرمود‪» :‬إنما نهیت عن النوح عن‬
‫صوتین أحمقین فاجرین صوت عند نغم لعب ولهو‬
‫ومزامیر شیطان‪ ،‬و صوت عند مصیبة خمش وجوه‬
‫وشق جیوب ورنة شیطان«‪ .‬یعنی‪ ،‬همانا نهی شدم از‬
‫ههای‬
‫هخوانی از دو صدای دو احمق فاجر‪ :‬یکی صدا وقت نغم ‌‬ ‫نوح ‌‬
‫لعب و لهو و مزمارهای شیطانی‪ ،‬و دیگر صدای وقت مصیبت که‬
‫تها را بخراشد و یخه پاره کند و نالة شیطانی کند‪ .‬و در‬
‫صور ‌‬
‫روایت دیگر فرمود‪» :‬النائحة إذا لم تتب قبل موتها‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪110‬‬

‫تقام یوم القیامة وعلیها سربال من قطران ودرع‬

‫من جرب« یعنی‪ ،‬نوح ‌‬
‫هکننده اگر قبل از وفاتش توبه نکند روز‬
‫های از قطران‬
‫قیامت بپا داشته شود در حالی که بر او جام ‌‬
‫وزرهی از جرب باشد‪ .‬و در روایت دیگر فرمود‪» :‬لیس منا‬
‫من ضرب الخدود وشق الجیوب ودعا بدعوی‬
‫الجاهلیة« یعنی‪ ،‬از ما )و بر طریقة ما( نیست آنکه بر صورت‬
‫زند و یخه چاک کند و مانند زمان جاهلیت بخواند‪ .‬یعنی‬
‫هخوانی کند‪ .‬و در روایت دیگر فرمود‪» :‬صوتان ملعونان‬ ‫نوح ‌‬
‫یبغضهما الله‪ :‬النوح والغناء« یعنی‪ ،‬دو صدا مورد لعن‬
‫هخوانی و آوازة غنا‪ .‬ما‬ ‫خداست که خدا آنها را دشمن دارد‪ :‬نوح ‌‬
‫اگر بخواهیم آثار وارده در این مورد را بیاوریم کتاب قطور شده‬
‫یسازد‪ .‬متأسفانه با این همه اخبار و آثار‪ ،‬علوه بر‬ ‫و با اختصار نم ‌‬
‫ول‬‫آنچه در آیات قرآن از چنین اعمالی نهی شده مانند آیات‪َ ﴿ :‬‬
‫رى﴾ )النعام‪ .(164 :‬یعنی‪» :‬هيچكس‬ ‫وْزَر أ ُ ْ‬
‫خ َ‬ ‫زَرةٌ ِ‬‫وا ِ‬
‫زُر َ‬‫تَ ِ‬
‫مسئول گناه ديگرى نخواهد بود« و آیات دیگر‪ .‬در زمان ما شب و‬
‫یکنند‪ ،‬و در هر شهر و‬ ‫هزنی برپا م ‌‬‫هخوانی و سین ‌‬ ‫روز مجالس نوح ‌‬
‫دیار پر است از مداح و روضه خوان که دین و دنیای مردم را‬
‫هاند‪.‬‬
‫خراب کرد ‌‬
‫در )ص ‪ (348‬گوید‪ :‬برو تا نزدیک قبر بایستی و رو به قبر و‬
‫پشت به قبله کن و بگو‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬باز خوبست نگفته‪ :‬پشت‬
‫به دین خدا و کتاب خدا کن‪ .‬و باز تا توانسته عقاید مذهبی خود را‬
‫بنام خواندن زیارت وارد کرده است‪ .‬و بعد گوید‪ :‬پس ضریح را‬
‫هاند‬
‫ههایی که از اموال مردم ستمگران غارت کرد ‌‬ ‫ببوس یعنی نقر ‌‬
‫ببوس و باز چاپلوسی کن و شهادت دروغ بده و شفیع برای خود‬
‫بتراش‪ ،‬پس باز ضریح را ببوس و پشت به قبله بایست‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (349‬باز گوید‪ :‬ضریح نقره را ببوس و بگو‪ :‬ای‬
‫یجویم‪ .‬در حالی‬ ‫هام و به تو توسل م ‌‬ ‫مولی من! به تو وارد شد ‌‬
‫یگوید به علی ‪ ‬وارد نشده‪ ،‬چون او در دنیا نیست‬ ‫که دروغ م ‌‬
‫که کسی به او وارد شود‪ ،‬بلکه در عالم برزخ و در سعادت آخرت‬
‫است‪ ،‬و بقول خودش از دنیا مفارقت نموده است‪ .‬و دیگر اینکه‬
‫های باشد که در دسترس انسان باشد و آنچه در‬ ‫توسل باید بوسیل ‌‬
‫دسترس انسان است بقول خود علی ‪ ‬در خطبة ‪ 108‬نهج‬
‫‪111‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫البلغه‪ ،‬عبارتست از ایمان و عمل صالح‪ ،‬اما امامی که از میان‬

‫بشر رفته‪ ،‬در دسترس نیست تا به او توسل جویند‪ .‬حال شما‬
‫هاند‪ .‬و‬
‫یایمان بود ‌‬
‫یسواد و ب ‌‬
‫ببینید سازندگان این زیارت چقدر ب ‌‬
‫یگوید‪» :‬أشهد أن المتوسل بک غیر خائب«‪ .‬در‬ ‫بعد م ‌‬
‫حالی که حضرت سجاد در دعای ابی حمزه ضد این جمله را‬
‫یگوید‪ :‬خدایا! »ل أدعوا غیرک ولو دعوت‬ ‫معتقد است و م ‌‬
‫غیرک لخیب دعائی« یعنی خدایا هیچ کسی غیر از‬
‫تو را نمیخوانم و اگر غیر تو را بخوانم همانا‬
‫ناامیدگشته ام و دعایم مستجاب نمیشود‪ .‬و در صحیفة‬
‫یکند‪» :‬فل أدعو سواک‬ ‫سجادیه در دعای ‪ 51‬و ‪ 28‬عرض م ‌‬
‫ول أرجو غیرک‪ ،‬الحمدلله الذی أغلق عنا باب الحاجة‬
‫إل إلیه‪ ،‬الحمد لله الذی أنادیه کلما شئت لحاجتی‪،‬‬
‫وأخلوا به بغیر شفیع فیقضی لی حاجتی«‪.‬یعنی‪ :‬هیچ‬
‫کسی غیر تو را نمیخوانم و به هیچ کسی به غیر از تو امیدی‬
‫ندارم‪ ,‬سپاس خدایی را که همه ی ابواب حاجت به غیر خودش را‬
‫بست‪ ,‬سپاس خدایی را که هر وقت برای حاجتم خواسته باشم او‬
‫را میخوانم‪ ,‬و با او خلوت میکنم بدون هیچ شفاعتگری پس‬
‫یگوید‪» :‬فکن لی شفیعا ً‬ ‫حاجت مرا بر آورده میکند‪ .‬و بعد م ‌‬
‫إلی الله«‪ .‬حال بفرض محال‪ ،‬اگر حضرت علی ‪ ‬زنده شود و‬
‫به او بگوید‪ :‬ای بدبخت‪ ،‬شفاعت نه به اختیار من و نه به اختیار‬
‫هکاری من دلل گناهکاران نیستم‪ ،‬برو توبه کن و‬ ‫توست‪ ،‬اگر گنا ‌‬
‫خجالت بکش‪ .‬آیا ممکن است دست از شرک و خرافات خود بر‬
‫یداند‪.‬‬
‫دارند؟ معلوم نیست‪ ،‬خدا م ‌‬
‫به هر حال‪ ،‬دشمنی که اینان با قرآن و خاندان رسول خدا ‪‬‬
‫هاند‪ ،‬آنوقت‬ ‫یکنند احدی از بنی امیه و بنی عباس نکرد ‌‬ ‫کرده و م ‌‬
‫پرداخته به لعن و نفرین بر دشمنان آل محمد‪ .‬با اینکه اگر آدم‬
‫یخواند از‬ ‫یفهمید کسی که این زیارات را م ‌‬ ‫ینظر بود م ‌‬ ‫عاقلی ب ‌‬
‫همه کس نسبت به اسلم و آل محمد ‪ ‬عداوتش بیشتر است‪.‬‬
‫و باز در صفحة )‪ (350‬همان موهومات را مکرر کرده مانند‬
‫یگوید‪» :‬ماخاب من تمسک بک ولجأ إلیک«‪،‬‬ ‫)ص ‪ (349‬و م ‌‬
‫ناامید نشده آنکه به تو تمسک جوید و به تو پناه برد‪ .‬با اینکه‬
‫یگوید‪ :‬پناهی غیرخدا برای هیچ کس نیست‪ ،‬و خود‬ ‫گفتیم‪ :‬قرآن م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪112‬‬

‫هاند که به غیرخدا پناه نبرید‪ .‬و‬

‫ائمه نیز در دعاهایشان مکرر گفت ‌‬
‫بعد کفر دیگری آورده و گوید‪» :‬السلم علی وارث النبیین‬
‫والحاکم یوم الدین«‪ ،‬یعنی‪ ،‬سلم بر تو که وارث پیامبران و‬
‫حاکم روز جزائی‪ .‬آیا در قرآن سورة انفطار را نخوانده است که‬
‫خدا به رسول خود فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫نمی دانی روز جزا چیست‪,‬‬ ‫‪.(19‬‬ ‫‪-18‬‬
‫خدا‪،‬‬ ‫)انفطار‪:‬‬
‫رسول‬ ‫یعنی‪» :‬تو ای‬
‫روزی است که هیچ کس اختیاری برای دیگری ندارد در‬
‫هیچ امری‪ ،‬و امر آن روز مخصوص خدا است«‪.‬‬
‫و به اضافه‪ ،‬نبوت انبیا که ارثی نیست تا کسی ارث ببرد‪ ،‬و علم‬
‫ایشان هم یک وارث ندارد‪ ،‬بلکه تمام مومنین وارث علم انبیا می‬
‫باشند‪ .‬و بعد می گوید‪» :‬السلم علی شجرة التقوی وسامع‬
‫السر والنجوی«‪ ،‬در حالی که به حکم ده ها آیات قرآن غیر از‬
‫خدا کسی از سر و نجوای بندگان خبری ندارد‪ .‬به علوه‪ ،‬سر و‬
‫نجوا صوت ندارد که علی سامع آن باشد‪ .‬شما ملحظه کنید‬
‫چقدر مزخرفات و موهومات و کفریات در این زیارات آمده‬
‫است‪ ،‬آیا مخاطب متدین از این تملق های کفر آمیز خوشش می‬
‫آید چه برسد به امام المتقین؟! ما اگر بخواهیم تمام خرافات این‬
‫زیارات را بیان کنیم مثنوی هفتاد من کاغذ شود‪.‬‬
‫در )صفحه ‪ (351‬گوید‪ :‬شش رکعت نماز ادا کن‪ ،‬دو رکعت برای‬
‫امیر المؤمنین‪ ،‬و چهار رکعت دیگر را هدیه آدم و نوح‪ .‬باز جای‬
‫شکرش باقی است که نگفته‪ :‬برای صد و بیست و چهار هزار‬
‫پیغمبر نماز هدیه بده‪ .‬انسان متحیر می ماند به این خرافاتیان چه‬
‫بگوید‪ ،‬آیا نماز و کیفیت و رکعت آن را باید خدا معلوم کند یا‬
‫زیارتنامه سازان‪ .‬و بعد در دعا می گوید‪» :‬واجعلنا عظماء‬
‫عندک«‪ ،‬آیا چیزی نزد خدا عظیم است؟‬
‫‪113‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫زیارت دوم‪ -‬زیارت امین الله‬

‫کتبی که این زیارت را نقل کرده اند مانند کامل الزیارة ابن‬
‫قولویه و فرحة الغری تماما کتابهایی است که صحیح و ضعیف را‬
‫مخلوط کرده اند و راویانی ضعیف دارد مانند اسحاق بن محمد‬
‫ضعیف و سیف بن عمیرة که ملعون و مورد لعن أئمه بوده است‪.‬‬
‫از مجلسی نقل کرده که آن بهترین زیارات است از جهت متن و‬
‫سند‪ .‬باید گفت‪ :‬در تمام زیارات‪ ،‬زیارت صحیح نیست که این‬
‫زیارت بهترین آنها باشد‪ .‬و اما متن آن می گوید‪» :‬السلم علیک‬
‫یا أمین الله فی أرضه وحجته علی عباده«‪ .‬یعنی‪ :‬سلم بر تو‬
‫ای امین خدا در زمین اش‪ ،‬و حجت او بر بندگانش‪ .‬حال باید از‬
‫راوی جعال پرسید‪ :‬خدا کدام امانت را نزد حضرت گذاشته؟ و آیا‬
‫حجت بر بندگان را خدا باید تعیین کند یا زیارت نامه ساز؟‬
‫حق تعالی در سورة نساء آیة ‪ 165‬فرمود‪:‬‬
‫‪                ‬‬
‫‪           ‬‬
‫‪               ‬‬
‫‪            ‬‬
‫‪           ‬‬
‫)نساء‪:‬‬ ‫‪  ‬‬
‫فرستادیم تا اینکه‬ ‫‪‬و انذار‬ ‫برای‪‬‬
‫بشارت‬ ‫‪‬را ‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫»ما پیامبران‬
‫برای مردم بر خدا حجتی پس از انبیاء نباشد«‪.‬‬
‫یعنی پس از پیامبران کسی حجت نیست‪ .‬و علی ‪ ‬در خطبة‬
‫‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪ :‬حجت بآمدن محمد‪ ‬تمام شد‪ ،‬یعنی‬
‫خود من حجت نیستم‪ .‬حال‪ ،‬به چه جرئتی این راویان به خدا‬
‫هاند‪ .‬آن وقت‪ ،‬در آخر‬ ‫هاند و برای او حجت تراشید ‌‬
‫افتراء بست ‌‬
‫زیارت گوید‪ :‬هر کس از شیعه این زیارت و این دعا را بخواند حق‬
‫های از نور بال برد و مهر محمد ‪ ‬را بر آن بزند و‬ ‫تعالی در نام ‌‬
‫محفوظ باشد تا تسلیم نمایند به قائم آل محمد‪ .‬باید از خرافاتیان‬
‫پرسید؟ آیا این مطالب از خدانشناسی و تحقیر به خدا نیست که‬
‫خدای تعالی برای اعتبار مهر محمد ‪ ‬را بر آن بزند؟ یعنی اگر‬
‫یاعتبار است‪ .‬به اضافه چرا خود محمد ‪ ‬مهرش را‬ ‫نزند ب ‌‬
‫یزند مگر محمد ‪ ‬مهری نزد خدا بامانت‬ ‫یزند که خدا آن را م ‌‬ ‫نم ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪114‬‬

‫دارد‪ .‬به اضافه مگر بر قائم آل محمد ‪ ‬کتاب و نامه و ملک‬

‫یاطلع از قواعد دین‬
‫یشود؟!! این راویان چون عوام و ب ‌‬ ‫نازل م ‌‬
‫هاند چگونه ببافند‪.‬‬
‫هاند نتوانست ‌‬
‫بود ‌‬
‫زیارت سوم‬
‫ابن طاووس نقل کرده از صفوان با اینکه زمان او و زمان‬
‫ههای نقل‬ ‫صفوان پانصد سال فاصله بوده و معلوم نکرده واسط ‌‬
‫هاند و خود صفوان شتربان تا چه اندازه ایمان و‬ ‫چه کسان بود ‌‬
‫بهای‬ ‫تقوی داشته و یا فاقد هر دو بوده‪ .‬بهر حال از ثوا ‌‬
‫یگوید‪ :‬بعدد هر‬ ‫یشود‪ .‬م ‌‬‫قآمیز این دعا کذب آن معلوم م ‌‬ ‫اغرا ‌‬
‫یرود و‬ ‫یشود و صد هزار درجه بال م ‌‬ ‫گامی صد هزار گناه محو م ‌‬
‫یشود و برای زائر ثواب تمام شهداء‬ ‫صد هزار حاجت بر آورده م ‌‬
‫و صدیقان است‪ .‬چرا‪ ،‬چون یک قدم برداشته حال تا برسد به قبر‬
‫های‬ ‫ببین چه غوغا خواهد شد‪ .‬و گوید‪ :‬هر که این زیارت چند کلم ‌‬
‫هها‬‫را بخواند تمام گناهانش آمرزیده شود و ثواب عمل تمام ملئک ‌‬
‫در زیارت برای او باشد‪ ،‬زیرا چند عدد دروغ برخلف کلم خدا در‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک أیها‬ ‫این زیارت بهم بافته شده‪ ،‬م ‌‬
‫النبأ العظیم« با اینکه خود حضرت علی ‪ ‬در صحیفة علویه‬
‫»نبأ عظیم« را »قیامت« دانسته و گوید‪» :‬الحمدلله الذی‬
‫عرفنی النبأ العظیم الذی هم فیه مختلفون«‪ .‬یعنی‪:‬‬
‫حمد خدائی را که مرا عارف به قیامت قرار داد‪ .‬و بصریح آیات‬
‫قرآن نبأعظیم قیامت است‪ ،‬چنانکه در سورة ص آیة ‪67‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫)ص‪.(68-67 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»بگو‪ :‬اين خبرى بزرگ است * شما از وى روى‬
‫گردانندهايد«‪.‬‬
‫و در سورة نبأ نیز‪ ،‬نبأ عظیم را قیامت دانسته است‪ .‬حال‬
‫سخن خدا و سخن خود حضرت علی ‪ ‬صحیح است یا سخن‬
‫تنامه ساز؟ و باز گوید‪» :‬یا حجة الخصام یا باب‬ ‫زیار ‌‬
‫‪115‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫المقام یا نور الله التام« که مسجع و مقفی بهم بافته‬

‫است‪ ،‬ولی معنی جملت را خود نفهمیده چه برسد به دیگران‪.‬‬

‫زیارت چهارم‬
‫باز همان خرافات زیارات سابقه در اینجا آمده و علی ‪ ‬را‬
‫میزان اعمال و حاکم روز جزاء خوانده است‪ ،‬با اینکه خدای‬
‫تعالی در سورة انفطار آیة آخر فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫)انفطار‪(19 :‬‬ ‫‪‬‬
‫»حاکم روز جزاء فقط خداست«‪.‬‬
‫و میزان اعمال را در سورة شوری‪ ،‬قرآن دانسته است‪.‬‬
‫و نیز در این زیارت‪ ،‬علی‪ ‬را بر خلف قول خودش حجت‬
‫بالغه خوانده‪ ،‬حال از این تملقات نابجا چه نفعی برده جز خرابی‬
‫در دین‪ ،‬و ایجاد تفرقه بین مسلمین‪ .‬و بعد گوید‪» :‬أنت وسیلتی«‬
‫با اینکه علی ‪ ‬درخطبة ‪ 108‬نهج البلغه فرموده‪ :‬وسیله ایمان‬
‫است و عملی که دسترس باشد‪ ،‬نه شخصی که از دنیا رفته و در‬
‫دسترس نیست‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬فکن لی‬ ‫و باز در این زیارت علی ‪ ‬بخیال خود م ‌‬
‫شفیعی و لی حق موالتی«‪ ،‬یعنی من حق دوستی دارم‬
‫پس شفیع من باش‪ .‬با اینکه دوست نیست‪ ،‬یا دشمن است و یا‬
‫دوست نادان‪ .‬و باید فهمید که تعیین شفیع نه با او است و نه با‬
‫کس دیگر جز خدا‪ .‬و مانند شخص دیوانه به علی ‪ ‬خیالی خود‬
‫یگوید‪» :‬واصرفنی«‪ ،‬مرا برگردان به انجام آنچه سوال‬ ‫م ‌‬
‫کردم‪ ،‬فقط در این زیارت یک جمله را صحیح ادا نموده که در‬
‫ل« تا آخر‪.‬‬‫آخر گوید‪» :‬اللهم ارزقنی عقل ً کام ً‬
‫زیارت پنجم‬
‫یگوید‪» :‬یا ولی‬‫این زیارت مختصری است ولی در آخر م ‌‬
‫الله! إن لی ذنوبا ً کثیرة فاشفع لی« یعنی ای ولی‬
‫خدا! گناهانم زیاد است برایم شفاعت کن‪ .‬خیال کرده که علی‬
‫هبازان و‬ ‫‪ ‬در قبرش زنده است و م ‌‬
‫یشنود‪ ،‬و گناهان بسیار حق ‌‬
‫یکند‪ ،‬با اینکه خود آن حضرت از گناه و‬‫خرافاتیان را شفاعت م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪116‬‬

‫هکاران خائف و بیزار است‪ .‬و بعلوه‪ ،‬چه کسی باید مورد‬ ‫گنا ‌‬
‫شفاعت قرار گیرد‪ ،‬باید خدا تعیین کند و بنده شناس فقط خدا‬
‫یباشد‪.‬‬
‫م ‌‬

‫زیارت ششم‬
‫در این زیارت آنچه کفریات و خرافات در هر مذهبی بوده جمع‬
‫نموده است‪ .‬گویا خیلی استاد بوده‪ ،‬حال چگونه است که علمای‬
‫شیعه از قبیل مجلسی و دیگران این گونه زیارات را در کتب خود‬
‫هاند معلوم نیست‪ ،‬آیا عقاید شیعه این چیزها است حتی‬ ‫آورد ‌‬
‫بزرگترین شرک و کفر در این زیارت است‪ .‬من مراجعه کردم تا‬
‫به بینم راویان این چه کسانیند دیدم یکی سیف بن عمیره است‬
‫که مورد لعن ائمه بوده است‪ .‬بهرحال‪ ،‬ما به بعضی از مزخرفات‬
‫یکنیم‪ ،‬ابتدا مقدار زیادی از امیر المؤمنین‬
‫این زیارت اشاره م ‌‬
‫یگوید‪» :‬السلم علی الئمة‬ ‫تملق و چاپلوسی کرده بعد م ‌‬
‫الراشدین الذین فرضوا علینا الصلوات وأمروا بإیتاء‬
‫الزکاة«‪ .‬سلم بر شما ای ائمه ی راشدین ای کسانی که برما‬
‫نماز را فرض کردید و ما را به دادن زکات امر فرمودید‪ .‬در اینجا‬
‫ائمه را خالق خود و شارع دین قرار داده و گوید‪ :‬ائمه بر ما نماز‬
‫هاند‪ .‬حال معلوم‬‫را واجب کرده و ما را به دادن زکات امر کرد ‌‬
‫هاند‪ .‬سپس باز از‬‫نکرده که خدا ائمه شده و یا ائمه خدا شد ‌‬
‫حضرت امیر تملقاتی کرده و گوید‪ :‬چشم بینای خدا و دست و‬
‫گوش خدا علی بن ابی طالب است‪ ،‬و علی ‪ ‬قسیم بهشت و‬
‫یرسد به اینکه‪» :‬السلم علی الصل‬ ‫دوزخ است‪ ،‬تا م ‌‬
‫القدیم والفرع الکریم السلم علی الثمر الجنی«‪،‬‬
‫یعنی‪ ،‬سلم بر تو که هم اصل قدیمی و هم فرع آن و هم میوة‬
‫چیده شدة آن‪ ،‬با اینکه باجماع مسلمین اصل قدیم فقط خدا‬
‫است‪ ،‬و باقی موجودات همه حادثند‪ ،‬و کسی که غیر خدا را قدیم‬
‫هاند که عیسی‪ ،‬هم خدا است و‬ ‫بداند مشرک است‪ .‬نصاری گفت ‌‬
‫هم مخلوق خدا و هم پسر خدا است گویند‪ :‬این سه اصل واحد‬
‫یگوید‪ :‬علی هم اصل قدیم و‬ ‫است‪ .‬حال این زیارت ساز خبیث م ‌‬
‫هم نوع آن و هم میوة چیده شده است‪ .‬روزی در حرم حضرت‬
‫یخواند و‬
‫معصومه دیدم یک نفر کم سواد بیچاره این زیارت را م ‌‬
‫‪117‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یگوید‪» :‬السلم علی الشمر الجنی«‪ ،‬یعنی سلم بر‬ ‫م ‌‬

‫یپرسید‪ :‬مگر علی جنی بوده و او شمر‬ ‫شمر جنی‪ ،‬بعد از آن م ‌‬
‫جنیان است‪ .‬آری‪ ،‬تا این اندازه مردم را در جهل و خرافات نگه‬
‫هاند‪ .‬بهرحال‪ ،‬سازندة زیارت این عقیدة فاسده را شاید از‬ ‫داشت ‌‬
‫یگوید‪» :‬السلم علی‬ ‫ه است‪ .‬و بعد از آن م ‌‬ ‫نصاری گرفت ‌‬
‫شجرة طوبی وسدرة المنتهی«‪ ،‬که علی ‪ ‬را هم‬
‫درخت خوانده و هم سدرة المنتهی که در آسمان هفتم است‪ .‬و‬
‫بعد بوحدت وجود که یکی از عقاید فاسدة خبیثة یونانیان است‪،‬‬
‫علی‪ ‬را‪ ،‬هم آدم خوانده‪ ،‬و هم نوح نبی الله و هم ابراهیم خلیل‬
‫الله‪ ،‬و هم موسی کلیم الله‪ ،‬و هم عیسی روح الله ‪ ،‬و هم تمام‬
‫یگوید‪ :‬نور النوار‬ ‫پیامبران و هم تمام شهداء و صالحین‪ .‬و بعد م ‌‬
‫یگویند‪:‬‬ ‫است‪ ،‬و این عقیده یکی از کفریات فلسفه است که م ‌‬
‫خدا عقل اول و یا نور النوار را خلق کرد و بعد همه چیز را عقل‬
‫یشود این کفریات در‬ ‫و یا از آن نور النوار خلق نمود‪ .‬معلوم م ‌‬
‫میان عقاید شیعة ائمه بوده‪ ،‬و بنام طرفداری ائمه و خیرخواهی‬
‫هها داخل‬ ‫تنام ‌‬‫آنان این کفریات را ترویج و در دعاها و زیار ‌‬
‫یکردند بعد علی ‪ ‬را حبل الله المتین قرار داده در صورتی که‬ ‫م ‌‬
‫یگوید‪ :‬حبل الله المتین‪،‬‬ ‫خود آن حضرت در نهج البلغه مکرر م ‌‬
‫قرآن است‪ ،‬از آن جمله در خطبة ‪ 190‬قسم پنجم و خطبة ‪174‬‬
‫و مکتوب ‪ .69‬و بعد آن حضرت را صاحب آیات باهرات و‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫معجزات قاهرات خوانده است‪ ،‬در صورتی که قرآن م ‌‬
‫یکند‬‫انبیاء قادر بر ایجاد معجزه نیستند بلکه خدا ایجاد معجزه م ‌‬
‫برای شهادت بر صدق منصب نبوت‪ ،‬و علی که چنین منصبی‬
‫ندارد‪ .‬بعد علی را نجات دهنده از هلکت خوانده است در حالی‬
‫یگوید‪ :‬منجی از هلکات خدا است‪ ،‬در سورة هود آیة‬ ‫که قرآن م ‌‬
‫هودا ﴾‪ ،‬يعني‪» :‬هود را نجات دادیم«‪ .‬و در‬ ‫ً‬ ‫جي َْنا ُ‬
‫‪ 85‬فرموده‪﴿ :‬ن َ ّ‬
‫ن‬
‫ذي َ‬‫وال ّ ِ‬
‫سل ََنا َ‬
‫جي ُر ُ‬ ‫م ن ُن َ ّ‬‫سورة یونس آیة ‪ 102‬فرموده‪﴿ :‬ث ُ ّ‬
‫مُنوا﴾‪ ،‬یعنی‪» :‬آن گاه ما رسولن خود و مؤمنان را نجات‬ ‫آ َ‬
‫یخبر آمده نام علی بن ابی‬ ‫هباز از خدا ب ‌‬
‫مىدهيم«‪ .‬و این حق ‌‬
‫طالب را در قرآن داخل کند گوید‪» :‬ذکره الله فی محکم‬
‫ُ‬
‫ي‬ ‫ب ل َدَي َْنا ل َ َ‬
‫عل ِ ّ‬ ‫م ال ْك َِتا ِ‬
‫في أ ّ‬
‫ه ِ‬
‫وإ ِن ّ ُ‬
‫الیات فقال تعالی‪َ ﴿ :‬‬
‫م﴾«‪ ،‬یعنی‪ :‬خدا او را در محکم آیات ذکر کرده و گفته‪﴿ :‬‬ ‫كي ٌ‬
‫ح ِ‬
‫َ‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪118‬‬

‫ُ‬
‫م﴾‪ .‬حال خواننده برود‬
‫كي ٌ‬
‫ح ِ‬
‫ي َ‬ ‫ب ل َدَي َْنا ل َ َ‬
‫عل ِ ّ‬ ‫م ال ْك َِتا ِ‬
‫في أ ّ‬
‫ه ِ‬
‫وإ ِن ّ ُ‬
‫َ‬
‫آیه را در سورة زخرف آیة ‪ 4‬ملحظه فرماید که فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪)   ‬زخرف‪-3 :‬‬
‫یعنی‪» :‬ما این قرآن را عربی قرار دادیم تا شما تعقل کنید‪.‬‬
‫و این قرآن در اصل کتاب نزد ما بال مرتبه و دارای حکمت‬
‫است«‪.‬‬
‫که علی و حکیم دو صفت است برای قرآن‪ ،‬نه آنکه اسم علی‬
‫ابن ابی طالب باشد‪ ،‬و نام علی در قرآن نیامده است‪ ،‬ولی این‬
‫های که در وصف قرآن است‬ ‫هبازان برای گول زدن عوام آی ‌‬ ‫حق ‌‬
‫هاند‪.‬‬
‫تنامه تزریق کرد ‌‬ ‫بنام علی در زیار ‌‬
‫تنامه ساز‪ ،‬علی را نام خدا گرفته‪ ،‬و‬ ‫هباز زیار ‌‬‫و بعد همین حق ‌‬
‫یداند و گوید‪:‬‬
‫علی را نام خدا و صورت خدا و پهلوی خدا م ‌‬
‫»السلم علی اسم الله الرضی ووجهه المضیئ‬
‫وجنبه العلی«‪ .‬و بعد برای خدا حج ‌‬
‫تهایی تراشیده و خواص و‬
‫خالص برای خدا گفته است‪ .‬حال کسی نیست بپرسد صورت‬
‫مضئ یعنی چه؟ مگر خدا صورت روشنی ده و روشنی نده دارد‪،‬‬
‫مگر خدا اسم الله الرضی پسند و ناپسند دارد؟! بافنده جوابی‬
‫یگوید‪ :‬گناهانی سنگین شده را بر پشت خود‬ ‫ندارد‪ .‬و بعد م ‌‬
‫هام نزد تو شفاعت جویم‪ .‬باید به او گفت‪:‬‬ ‫هام و آمد ‌‬
‫کسب کرد ‌‬
‫ای بافنده! برو توبه کن‪ ،‬علی ‪ ‬به گن ‌‬
‫هکاران اعتناء ندارد‪ .‬و بعد‬
‫علی ‪ ‬را تاج سر پیامبر ‪ ‬خوانده و تملق گفته تا آخر‪ .‬گویا‬
‫هاند‪.‬‬
‫اینان در چاپلوسی استاد بوده و کاری جز تملق نداشت ‌‬

‫زیارت هفتم‬
‫نقل کرده از ابن طاووس‪ ،‬آیا ابن طاووس چه کاره در دین‬
‫ههای کذابین را‬ ‫ههای غ ّ‬
‫لت و بافت ‌‬ ‫تنام ‌‬
‫است‪ ،‬و آیا حق دارد زیار ‌‬
‫ترویج نماید؟ قرینه بر کذب و جعل این زیارت این است که‬
‫‪119‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫اولش گوید‪ :‬قصد کن از باب سلم که ضریح مقدسش نمایان‬

‫باشد‪ .‬و ما قبل گفتیم که قبر امیر المؤمنین تا قرن سوم نه بنا‬
‫داشته و نه ضریح‪ .‬و این زیارات در قرن سوم به بعد ساخته شده‬
‫که ضریح داشته است‪.‬‬
‫بهر حال‪ ،‬در این زیارت آن قدر راست و دروغ بهم بافته و‬
‫تملق و چاپلوسی کرده و اوصافی که در کتب جعالین برای آن‬
‫هاند جمع نموده و احادیث مجهولین را گرد‬ ‫حضرت ذکر کرد ‌‬
‫یماند و اکثر‬ ‫آورده‪ ،‬و در زیارت فراهم نموده که انسان متحیر م ‌‬
‫یاعتبار است‪ .‬و قرینة دیگر که جعل این‬ ‫یاعتبار و از کتب ب ‌‬ ‫آن ب ‌‬
‫نهای بعد شده‪ ،‬ذکر دوازده امام است‪ ،‬چون در‬ ‫زیارت در قر ‌‬
‫قرن اول و دوم ذکر از دوازده امام نبوده است‪ ،‬و حتی خود ائمه‬
‫یدانستند که امام منحصر است به‬ ‫و اصحاب خاص آنان نم ‌‬
‫تشکن براهین این مطلب را‬ ‫دوازده نفر‪ ،‬چنانکه در کتاب ب ‌‬
‫یدهیم‪ .‬و بیشتر قصد این‬ ‫هایم‪ ،‬و لذا دیگر در اینجا طول نم ‌‬ ‫آورد ‌‬
‫جعالین ترویج مذهب خود و تفرقة بین مسلمین بوده است‪ ،‬و‬
‫یکنند تمام اینها‬ ‫بالخره به مقصد رسیده و مردم زمان ما خیال م ‌‬
‫راست و از قواعد اسلم است!!‬
‫در )ص ‪ (365‬ذکر کرده وداع با امیر المؤمنین را‪ .‬باید تعجب‬
‫یداند و‬‫کرد‪ ،‬این شیعه از یک طرف علی ‪ ‬را همه جا حاضر م ‌‬
‫یگوید‪ ،‬و از یک طرف او را‬ ‫یخواهد و یا علی مدد م ‌‬ ‫از او مدد م ‌‬
‫یکند اگر چه‬ ‫یداند و با او وداع و خداحافظی م ‌‬ ‫فقط در حرمش م ‌‬
‫ً‬
‫هر دو غلط است‪ ،‬زیرا اصل از دنیا رفته و به عالم بقاء رحلت‬
‫کرده‪ ،‬نه در دنیا و نه در حرم‪ .‬ولی بنظر ما مقصد ایشان از این‬
‫عها تبلیغ خرافات مذهبی و ایجاد‬ ‫ههای جعلی و ودا ‌‬ ‫تنام ‌‬
‫زیار ‌‬
‫تفرقه بوده است‪.‬‬

‫ولی نکتة قابل توجه شیعه‬

‫این است که حضرت صادق متوجه شده که ایجاد مذاهب و‬
‫تفرقة بین مسلمین مصیبت بزرگی و ضرری عظیمی دارد‪ .‬و لذا‬
‫از دعوت به مذهب نهی کرده است‪ .‬از آن جمله در جلد دوم‬
‫کافی در باب ترک دعاء الناس چندین روایت آمده‪ ،‬از آن جمله‬
‫ثابت بی ابی سعید روایت کرده که‪» :‬قال لی أبو عبدالله‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪120‬‬

‫یا ثابت! مالکم وللناس‪ ،‬کفوا عن الناس ول تدعوا‬

‫أحدا ً إلی أمرکم«‪ .‬یعنی‪ :‬حضرت صادق‪ ‬فرمود‪ :‬ای ثابت‪،‬‬
‫شما به مردم چه کار دارید از مردم دست بردارید و احدی را به‬
‫امر خودتان دعوت نکنید‪ .‬حال شما به بینید شیعه برای دعوت چه‬
‫تها و چه دعاها و چه غوغاها برپا کرده از آن جمله‪ ،‬نیز‬
‫زیار ‌‬
‫زیارات زیر است‪:‬‬
‫مقصد دوم‬
‫گوید‪» :‬مقصد دویم در زیارات مخصوصة حضرت امیر‬
‫المؤمنین« آن وقت برای روز عید غدیر زیارتی نقل کرده که‬
‫فقط مقصود سازندة آن‪ ،‬تبلیغ مذهبی و ایجاد تفرقه بوده است‪.‬‬
‫در اینجا باید دانست تمام فرق اسلمی روز هیجدهم ذیحجه را‬
‫یگوید‪ :‬عید غدیر است( قبول دارند که رسول خدا‬ ‫)که شیعه م ‌‬
‫‪ ‬مردم را جمع کرده و به دوستی امیر المؤمنین توصیه کرده‬
‫است‪ .‬ولی آیا سخنی از نصب خلیفه پس از وفات خود نموده؟‬
‫البته خیر‪ ،‬مثل ً نفرموده‪» :‬علی خلیفتی بعد وفاتی«‪ .‬آری‪ ،‬پیامبری‬
‫حترین مردم است‪ ،‬اگر بخواهد پس از خود خلیفه تعیین‬ ‫که فصی ‌‬
‫کند باید مطلب خود را طوری بیان کند که تمام مستمعین بفهمند‪،‬‬
‫مستمعین آن روز کسی نفهمید که مقصود رسول خدا ‪ ‬نصب‬
‫یباشد‪ .‬آری‪ ،‬صحابة رسول که خدا آیات‬ ‫خلیفه پس از وفات م ‌‬
‫زیادی در مدح ایشان نازل نموده هیچ کدام چنین مطلبی که‬
‫شیعه مدعی است از سخن رسول خدا ‪ ‬استفاده نکرد‪ ،‬آری‪،‬‬
‫همة ایشان از سخن رسول خدا ‪ ‬توصیه به مودت و دوستی‬
‫علی را استفاده کردند‪ .‬زیرا در اثر مأموریت حضرت امیر‪ ‬با‬
‫های از مأمورین برای دعوت به اسلم و تعلیم احکام دین و‬‫عد ‌‬
‫جمع صدقات اهل یمن اختلفاتی بین حضرت علی و سایرین واقع‬
‫شد که مأمورین نزد سایر مسلمین بدگوئی از حضرت امیر کردند‬
‫و حتی چون خدمت رسول خدا ‪ ‬در مراجعت از حج رسیدند بنا‬
‫بجویی نمودن و چون علی ‪ ‬مرد پاکی بود‬ ‫کردند از علی عی ‌‬
‫یدید که از بدگویی و عداوت با‬‫رسول خدا ‪ ‬خود را موظف م ‌‬
‫علی ‪ ‬جلوگیری کند‪ ،‬و لذا در غدیر خم توقف کرد و در حضور‬
‫مجمع مهاجر و انصار از علی ‪ ‬تمجید کرد‪ ،‬و مردم را به ولیت‬
‫و دوستی او توصیه نمود‪ .‬و این مطلب را تمام مورخین قبول‬
‫‪121‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫دارند‪ .‬حال‪ ،‬اگر سخنی از نصب خلفت پس از وفات شده بود‬

‫باید خود حضرت امیر در هنگام وفات رسول‪ ،‬فوری قیام کند و‬
‫متصدی امور خلفت شود نه آنکه در خانه بماند و در حضور‬
‫جماعت مردم از این مقوله چیزی نگوید‪ ،‬مثل ً نگوید‪» :‬أنا‬
‫المنصوب من الله للخلفة« من خلیفه ی منصوب‬
‫شده از طرف خدا هستم‪.‬‬
‫یبینیم خود صاحب حق که علی باشد از خلفت‬‫ما م ‌‬
‫هگیری کرده و حتی در نهج البلغه مکرر از تصدی خلفت‬
‫کنار ‌‬
‫یگوید‪» :‬والله‬ ‫ً‬
‫اظهار کراهت کرده است‪ .‬مثل در خطبة ‪ 196‬م ‌‬
‫ما کانت لی فی الخلفة رغبة ول فی الولیة إربة‬
‫ولکنکم دعوتمونی إلیها« یعنی بخدا قسم من هیچ‬
‫رغبتی و اشتیاقی به خلفت و ولیت نداشتم ولی‬
‫شما مرا به آن دعوت کردید‪ ،‬و در خطبة ‪ 92‬م ‌‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫»دعونی و التمسوا غیری وأنا لکم وزیر خیر لکم‬
‫منی أمیرًا« مرا رها کنید و کسی دیگر را بجویید و‬
‫من به عنوان وزیر و مشاور شما باشم بهتر از این‬
‫است که امیر شما باشم‪ ،‬و در مکتوب ‪ 54‬فرموده‪» :‬إنی‬
‫لم أرد الناس حتی أرادونی‪ ،‬ولم أبایعهم حتی‬
‫بایعونی« من به سوی مردم نرفتم تا اینکه مردم به‬
‫سوی من آمدند و مرا خواستند‪ ,‬و من با ایشان‬
‫بیعت نکردم تا اینکه با من بیعت کردند‪ ،‬و در خطبة‬
‫‪ 137‬فرموده‪» :‬تقولون البیعة البیعة‪ ,‬قبضت کفی‬
‫فبسطتموها‪ ،‬ونازعتکم یدی فجذبتموها« میگویید‬
‫بیعت! بیعت!‪ ,‬دستم را بستم ولی آن را باز کردید و‬
‫دستم را کشیدم و لی شما آن را گرفتید‪ ،‬و در خطبة‬
‫‪ 220‬فرموده‪» :‬مددتموها فقبضتها ‪ ...‬حتی انقطعت‬
‫النعل‪ ،‬وسقط الرداء‪ ،‬ووطئ الضعیف«‪ .‬و همچنین در‬
‫خطبة ‪ 136‬و ‪ 34‬و مکتوب ‪ 1‬و ‪ ،7‬و غیره برای خلفت خود‬
‫استدلل به بیعت مردم نموده و خود را منصوب از طرف خداوند‬
‫ندانسته است‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪122‬‬

‫یگوید‪ :‬امیر کسی است‬ ‫و در روز اول خلفت خود در منبر م ‌‬

‫که شما او را امیر کرده باشید‪ ،‬و نفرموده‪ :‬خلفت بانتصاب الهی‬
‫یفرماید‪ :‬بنصب مردم است‪ .‬حتی اینکه حسن مثنی‬ ‫است‪ ،‬بلکه م ‌‬
‫فرزند امام حسن مجتبی فرموده‪ :‬اگر خدا او را نصب کرده بود‬
‫پس او روز وفات رسول باید قیام کند و بگوید و متذکر شود‪ ،‬و‬
‫گرنه اول مقصر خود آن حضرت است که کوتاهی نموده است‪.‬‬
‫حال با این وضع شما ملحظه کنید شیعه را که آمده در روز‬
‫یخواهد پس از گذشت‬ ‫عید غدیر زیارتی آورده که با آن زیارت م ‌‬
‫ً‬
‫صدها سال خلفت آن حضرت را اثبات کند!! اول باید گفت‪ :‬در‬
‫این زمان که بین مسلمین تفرقه ایجاد شده و هر مذهب با‬
‫هاند‪ ،‬و‬
‫مذهب دیگر عداوت دارد و مسلمین به کمال ضعف رسید ‌‬
‫هاند اثبات خلفت زید و یا عمرو به چه‬ ‫از ملل دیگر عقب ماند ‌‬
‫یخورد؟! اگر چه علی ‪ ‬خلیفه بود و یا ابوبکر ‪ ‬و یا‬ ‫دردی م ‌‬
‫دیگری به ما مربوط نبود‪ ،‬اکنون از قدرت ما خارج است‬
‫یتوانیم علی‪ ‬را به امامت برسانیم و یا ابوبکر ‪ ‬را خلع‬ ‫نم ‌‬
‫سازیم‪ .‬اصل ً بحث از این مقوله جز ضرر و فوت وقت برای ما‬
‫هیچ نفعی ندارد‪ .‬ثانیا ً خدای تعالی در سورة بقره آیة ‪134‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫کسب‪(134‬‬
‫)بقره‪:‬‬
‫»آن امتی که رفتند و گذشتند آنچه خوب و یا بد‬
‫کردند مربوط به خودشان بوده و برای شما آنچه شما‬
‫کسب کنید‪ ،‬و شما مسئول اعمال گذشتگان نیستید«‪.‬‬
‫یعنی‪ ،‬هزار سال قبل مردم چه کردند‪ ،‬آیا لئق را خلیفه کردند‬
‫یا نالئق را‪ ،‬به ما مربوط نیست‪ .‬حال شما شیعیان که این همه‬
‫در شب و روز و در پنهان و آشکار به فکر زمامدار لئق برای‬
‫هزار سال قبل هستید‪ ،‬الن زمامداران شما صد درجه از‬
‫تترند و یا اصل ً قابل قیاس نیستند‪ ،‬چرا‬
‫زمامداران آن زمان پس ‌‬
‫‪123‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫به فکر کار خودتان نیستید؟!‪ ،‬گویا در مورد ایشان آمده آن ضرب‬
‫یبینند‪ ،‬ولی‬‫المثل معروف که‪ :‬بعضی خار را در پای دیگران م ‌‬
‫یفهمند!!‬ ‫یبینند و نم ‌‬
‫چوب و سنگ را در چشم خود نم ‌‬
‫در آن زمان‪ ،‬هر کس زمامدار بر حق خلقی و یا الهی بوده‪،‬‬
‫فعل ً به زمان ما مربوط نیست‪ .‬حال باید توجه کرد صاحب مفاتیح‬
‫هاند تمام ملت در محلة کورانند و هر‬ ‫و سابقین بر او خیال کرد ‌‬
‫یکند‪ .‬و لذا در‬ ‫یفهمد و قبول م ‌‬ ‫چه در زیارت ببافند کسی نم ‌‬
‫یگوید‪» :‬چون ارادة زیارت نمایی بایست بر دِر‬ ‫زیارت غدیریه م ‌‬
‫قبه«‪ ،‬و این را از امام علی نقی نقل کرده‪ ،‬در صورتیکه در زمان‬
‫امام علی نقی قبر حضرت نه بنایی داشته نه حرمی تا اینکه قبه‬
‫یزند‪ ،‬از همین جا‬ ‫یگویند‪ :‬دزد ناشی به کاه انبار م ‌‬ ‫داشته باشد‪ .‬م ‌‬
‫یباشد‪،‬‬ ‫باید فهمید که این زیارت جعل شده در قرن سوم ببعد م ‌‬
‫آن هم برای کوران عوام الناس حق و باطل را مخلوط کرده بنام‬
‫یریزد و از آن حضرت‬ ‫ارادت به حضرت امیر و اشک تمساح م ‌‬
‫یکند بنام ذکر فضائل که تو ایمان داشتی و دیگران‬ ‫چاپلوسی م ‌‬
‫مشرک بودند و تو تصدیق کردی و دیگران تکذیب کردند و تو‬
‫جهاد کردی و دیگران نکردند‪ .‬باید گفت‪ :‬یکی از دیگران خود‬
‫جاعل زیارت است که ابدا ً ایمان نداشته و خواسته غوغا درست‬
‫کند و گرنه پس از هزار سال‪ ،‬بدگویی از دیگران و مذمت آنان‬
‫های دارد‪ .‬آری‪ ،‬تمام اصحاب رسول ‪ ‬مشرک و کافر‬ ‫چه فاید ‌‬
‫یدین بودند ولی کم کم ایمان آوردند‬ ‫بودند و همه اهل تکذیب و ب ‌‬
‫و خدا هم قبول کرد‪ ،‬حال به شما چه مربوط است‪ .‬حال این‬
‫جعال پرداخته به چاپلوسی که سلم بر تو ای سید مسلمین‪ ،‬و ای‬
‫یدهم که تو چنین‬ ‫رئیس مؤمنین‪ ،‬و ای امام متقین‪ ،‬من شهادت م ‌‬
‫و چنانی و خدا در حق تو چنین و چنان گفته‪ ،‬و رسول خدا تو را‬
‫برتری داده و چنین و چنان گفته است‪.‬‬
‫باید گفت‪ :‬امیر المؤمنین هر فضلی داشته به تو مربوط نیست‪،‬‬
‫هانداز‬‫یخورد‪ .‬بالخره این تفرق ‌‬ ‫و اکنون تملق تو به چه درد او م ‌‬
‫آمده آیاتی که در قرآن برای جماعتی نازل و در حق عموم‬
‫دارندگان فضائل نازل شده مخصوص علی شمرده و شهادت‬
‫داده که هر کس شک دربارة علی ‪ ‬کند ایمان ندارد‪ ،‬و‬
‫یخواهد کم کم علی ‪ ‬را از اصول دین بشمرد که ایمان به‬ ‫م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪124‬‬

‫یگوید‪ :‬من‬‫اصول دین واجب است‪ ،‬در حالی که خود علی ‪ ‬م ‌‬
‫یشمرد و‬ ‫تابع دینم مانند سایر اتباع دین‪ ،‬و خود را نه اصل دین م ‌‬
‫نه فرع دین‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬خدا دین را کامل کرد به ولیت تو‪ ،‬و این تهمت‬ ‫و بعد م ‌‬
‫عَلى‬ ‫َ‬
‫نا ْ‬
‫فت ََرى َ‬ ‫م ِ‬
‫م ّ‬ ‫ن أظْل َ ُ‬
‫م ِ‬ ‫م ْ‬ ‫به خداست‪ ،‬وخدا فرموده‪َ ﴿ :‬‬
‫ف َ‬
‫َ‬
‫ه﴾‪) .‬يونس‪ .(17 :‬یعنی‪» :‬و کیست‬ ‫ب ِبآيات ِ ِ‬ ‫ذبا ً أ ْ‬
‫و ك َذّ َ‬ ‫الل ّ ِ‬
‫ه كَ ِ‬
‫متر از آنکه بر خدا دروغ ببندد و یا به آیات او تکذیب کند«‪.‬‬ ‫ظال ‌‬
‫خدا در سورة انفال دین کامل و مؤمن حقیقی را یاد نموده و‬
‫نامی در آن از ولیت نیست‪ ،‬و همچنین در سورة مؤمنون‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬من شاهدم که تو صراط مستقیم هستی‪ ،‬یعنی‬ ‫بعد م ‌‬
‫یگوید‪» :‬اهدنا الصراط المستقیم«‬ ‫علی که در نماز هر روز م ‌‬
‫شوخی کرده و خودش صراط مستقیم بوده است‪ .‬و بعلوه‬
‫خداوند در قرآن بطور صریح صراط مستقیم را بیان کرده‪ ،‬و آن‬
‫را روشن نموده است‪ ،‬از آن جمله در سورة شوری آیة ‪52‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)شوری‪.(53-52 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫»و بى تردید تو به راه راست هدايت مىكنى‪ .‬راه خدايى‬
‫ن‬
‫كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آ ِ‬
‫اوست«‪.‬‬
‫و در سورة انعام آیة ‪ 161‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫)انعام‪.(161 :‬‬
‫‪125‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫» بگو‪ :‬پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده‪ ،‬آيينى‬

‫پابرجا‪ ،‬آيين ابراهيم كه پاكدين بود«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬بصریح آیات قرآن‪ ،‬صراط مستقیم‪ ،‬علی نیست‪ .‬حال‬
‫خواننده ملحظه کند و به بیند این جعال زیارت ساز چه قدر‬
‫خیانت کرده و آیات قرآن را تفسیر برأی نموده است‪ ،‬و مکرر‬
‫هها را قبول نکند گمراه است‪ ،‬و از حق‬ ‫یگوید‪ :‬هر کس این بافت ‌‬ ‫م ‌‬
‫عدول کرده و با حق عناد دارد‪ .‬در حالی که خود بافنده نه به خدا‬
‫یبافت‪.‬‬ ‫ایمان داشته و نه به کتاب او‪ ،‬و گرنه ده صفحه از خود نم ‌‬
‫تنامه آورده یا عموم است و‬ ‫بهرحال‪ ،‬آیاتی که در این زیار ‌‬
‫ً‬
‫مخصوص به حضرت امیر نیست‪ ،‬و یا اینکه اصل مربوط به آن‬
‫حضرت نیست‪ .‬حق تعالی در بسیاری از آیات از مهاجرین و‬
‫انصار مدح کرده ولی این زیارت ساز تا توانسته بگوشه و کنایه‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫بر ضد آیات قرآن‪ ،‬از آنان بدگویی نموده است‪ .‬مثل ً م ‌‬
‫»لعن الله من ساواک بمن ناواک«‪ ،‬در حالی که خود حضرت امیر‬
‫یگوید‪ :‬علم من و‬ ‫در خطبة ‪ 163‬در مکالمة با عثمان ‪ ‬م ‌‬
‫مصاحبت من با رسول خدا‪ ،‬با علم و مصاحبت تو مساوی است‪،‬‬
‫یدانی و چیزی نیست که رسول خدا ‪‬‬ ‫یدانم تو م ‌‬
‫هر چه من م ‌‬
‫به من گفته و به تو نگفته باشد‪ .‬حال مثل اگر ما معتقد باشیم که‬
‫های به حال او‬ ‫علی ‪ ‬افضل از سایرین بوده‪ ،‬این تفضیل ما فاید ‌‬
‫ندارد‪ .‬در زمانی که او حیات داشت این شیعیان او چقدر او را‬
‫ههای بسیار از ایشان مذمت‬ ‫آزار دادند و اذیت کردند که در خطب ‌‬
‫یدهد و نه‬ ‫کرده است‪ .‬حال که وفات کرده نه مدحی به او نفع م ‌‬
‫ذمی به او ضرر دارد‪ .‬فقط از آن وقت که مسلمین پرداختند به‬
‫مدح و ذم گذشتگان‪ ،‬از اصل و فرع دین دور شدند و نسبت به‬
‫آن جاهل ماندند‪ ،‬و دین و قرآن را مهجور کردند‪ ،‬و لذا بکلی از‬
‫یفهمیدند که در این زیارت چگونه با‬ ‫یخبرند و گرنه م ‌‬ ‫قرآن ب ‌‬
‫قرآن بازی کرده‪ ،‬و بمیل خود آیاتی را آورده که مربوط به‬
‫حضرت نیست‪ ،‬مثل ً آیة ‪ 67‬سورة مائده که راجع به کفار یهود و‬
‫نصاری است و آیات قبل و بعد همه در کفر اهل کتاب و مذمت‬
‫یگوید‪ :‬آن آیاتی که راجع به مذمت‬ ‫ایشان است‪ ،‬و در آیة ‪ 67‬م ‌‬
‫ایشان است بیان کن و برسان‪ ،‬خدا تو را از کید و مکر کفار‬
‫یکند‪ ،‬این زیارت ساز بدون ربط به سابق و لحق آمده‬ ‫حفظ م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪126‬‬

‫این آیه را راجع به حضرت علی ‪ ‬دانسته‪ ،‬در حالی که اصل ً‬

‫مربوط به علی ‪ ‬نیست‪ ،‬و هیچ ذکری از خلفت در آن نیست‬
‫یفرماید‪ :‬آنچه ما نازل کردیم راجع به کفار بیان کن‪ .‬اینان‬ ‫بلکه م ‌‬
‫یگویند‪ :‬آنچه راجع به خلفت علی نازل کردیم بیان کن‪ ،‬در‬ ‫م ‌‬
‫حالیکه آیاتی که راجع به خلفت علی ‪ ‬باشد در قرآن نیست که‬
‫تنامه ساز جعال پرسید‪:‬‬ ‫رسول خدا ‪ ‬برساند‪ .‬باید از این زیار ‌‬
‫آنچه نازل شده بوده راجع به علی کجای قرآن است؟ آیا رسول‬
‫خدا ‪ ‬آن را رسانید یا خیر؟ اگر رسانید آن آیه کجای قرآن‬
‫است؟ آری‪ ،‬بر ضد قرآن بهم بافته و هم چنین است سایر‬
‫یگوید‪» :‬فاشبهت فی البیات علی الفراش‬ ‫ههای او‪ ،‬مثل ً م ‌‬ ‫بافت ‌‬
‫الذبیح«‪ ،‬یعنی تو در خوابیدن )شب حملة کفار به خانة پیامبر ‪(‬‬
‫یباشی‪ ،‬در حالی که بعقیدة‬ ‫بر فراش مانند اسماعیل ذبیح م ‌‬
‫یدانسته که اگر‬ ‫شیعه‪ ،‬علی به گذشته و آینده علم داشته و م ‌‬
‫بجای رسول خدا ‪ ‬بود از کفار هیچ ضرری به او نخواهد رسید‪.‬‬
‫یداند خواب فلن شب در فلن جا برای او‬ ‫بنابراین‪ ،‬کسی که م ‌‬
‫یرسد برای او محنتی نیست‬ ‫هیچ ضرری ندارد و آسیبی به او نم ‌‬
‫یدانست که برای او فدا‬ ‫و اجری ندارد‪ .‬اما حضرت اسماعیل نم ‌‬
‫یآید و واقعا ً ذبح نخواهد شد‪ ،‬و خود را واقعا ً برای ذبح آماده‬ ‫م ‌‬
‫کرد‪ .‬پس فرق است میان خوابیدن اسماعیل ‪ ‬و خوابیدن علی‬
‫یگوید‪» :‬ولقد أنزل الله فیک‬ ‫‪ .‬پس با هم مساوی نیستند و یا م ‌‬
‫من قبل وهم کارهون« تا آخر‪ ،‬یعنی خدای تعالی دربارة تو جلوتر‬
‫های را که ایشان خوش نداشتند آن وقت آیة ‪54‬‬ ‫نازل کرد آی ‌‬
‫ً‬
‫سورة مائده را آورده که ابدا مربوط به علی ‪ ‬نیست‪ ،‬زیرا این‬
‫َ‬
‫ه‬
‫ن ِدين ِ ِ‬ ‫من ْك ُ ْ‬
‫م عَ ْ‬ ‫ن ي َْرت َد ّ ِ‬‫م ْ‬
‫مُنوا َ‬
‫نآ َ‬ ‫یگوید‪َ﴿ :‬يا أي َّها ال ّ ِ‬
‫ذي َ‬ ‫آیه م ‌‬
‫حبون َ‬ ‫ْ‬
‫ن‬
‫مِني َ‬ ‫ه أذ ِل ّةٍ ع ََلى ال ْ ُ‬
‫مؤ ْ ِ‬ ‫م وَي ُ ِ ّ َ ُ‬‫حب ّهُ ْ‬‫قوْم ٍ ي ُ ِ‬‫ه بِ َ‬‫ف ي َأِتي الل ّ ُ‬ ‫سوْ َ‬‫فَ َ‬
‫ة‬ ‫ن ل َوْ َ‬
‫م َ‬ ‫خاُفو َ‬ ‫ل الل ّهِ َول ي َ َ‬ ‫سِبي ِ‬‫ن ِفي َ‬ ‫دو َ‬ ‫جاه ِ ُ‬ ‫ن يُ َ‬‫ري َ‬‫كافِ ِ‬ ‫عّزةٍ ع ََلى ال ْ َ‬‫أَ ِ‬
‫لئ ِم ٍ﴾ )المائدة‪» .(54 :‬ای مؤمنین! هر کس از دین خود برگردد‬
‫یدارند‬
‫یآورد که خدا را دوست م ‌‬ ‫بزودی خدای تعالی قومی را م ‌‬
‫یدارد‪ ،‬و نسبت به مؤمنین ذلیل و‬‫و خدا ایشان را دوست م ‌‬
‫یکنند و از ملمت‬‫نسبت به کافرین عزیزند‪ ،‬و در راه خدا جهاد م ‌‬
‫یترسند«‪ ،‬و این آیه مصداقش مسلمینی بودند که‬ ‫تکننده نم ‌‬
‫ملم ‌‬
‫پس از وفات رسول خدا ‪ ‬مرتد شدند و در زمان ابوبکر مؤمنین‬
‫‪127‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫زمان او با آنان جنگیدند و کفار را بزانو در آوردند و حکومت‬

‫ف‬‫و َ‬ ‫س ْ‬ ‫ف َ‬‫یفرماید‪َ ﴿ :‬‬ ‫اسلمی را گسترش دادند‪ ،‬و لذا خداوند م ‌‬
‫ْ‬
‫یآورد‪ .‬و اما علی ‪ ‬که در همان وقت‬ ‫ي َأِتي الل ّ ُ‬
‫ه﴾ یعنی‪ ،‬بعدا ً م ‌‬
‫نزول آیه وجود داشت و بعدا ً هم با مرتدین جنگ نکرد بلکه پس از‬
‫وفات رسول خدا ‪ ‬با ناکثین و قاسطین و مارقین جنگ کرد و با‬
‫آنان معاملة مسلمان یاغی نمود و نفرمود‪ :‬اینان کافر و یا‬
‫تنامه هر چه خواسته بهم بافته و‬ ‫مرتدند‪ .‬آری‪ ،‬در این زیار ‌‬
‫مقداری فضائل و مناقب برای علی ‪ ‬ذکر کرده که کسی منکر‬
‫فضائل واقعی آن حضرت نیست‪ .‬ولی غرض زیارت ساز فقط‬
‫ذکر مناقب نیست‪ ،‬بلکه غرض او تنقید از دیگران و بدگویی از‬
‫یباشند‪ .‬مثل ً‬ ‫مهاجرین و انصار است که تمامشان ممدوح قرآن م ‌‬
‫ق‬
‫خل ِ َ‬‫ن ُ‬ ‫سا َ‬‫ن اْل ِن ْ َ‬
‫آیة تطهیر را برای علی ‪ ‬آورده‪ ،‬و آیة‪﴿ :‬إ ِ ّ‬
‫هُلوعا ً﴾‪ .1‬تا آخر را برای مخالفین آن حضرت‪.‬‬ ‫َ‬
‫در صورتیکه آیة تطهیر مخصوص علی ‪ ‬نیست‪ ،‬و آن آیات‬
‫دیگر هم مربوط به مخالفین علی ‪ ‬نیست‪ .‬و ما در کتاب تابشی‬
‫هایم‪ ،‬مراجعه شود‪ .‬و بعدا‬ ‫از قرآن‪ ،‬آیة تطهیر رل مفصل ً بیان کرد ‌‬
‫در این زیارت بدگویی کرده از اصحاب علی که گمراه و منافق‬
‫بودند‪ .‬خیلی خوب‪ ،‬پس باید اقرار کند که شیعیان علی و پیروان‬
‫لهای‬ ‫او بدتر از پیروان خلفای دیگر بودند‪ .‬ما اگر بخواهیم باط ‌‬
‫این زیارت را بیان کنیم مثنوی هفتاد من کاغذ شود‪ ،‬من باب‬
‫نمونه چند مورد ذکر شد تا کسی گول این کلمات را نخورد‪.‬‬

‫دوم از زیارات مخصوصه‬

‫گوید‪» :‬دویم‪ :‬از زیارات مخصوصه زیارت روز مولود حضرت‬
‫پیامبر ‪ ‬است«‪.‬‬
‫پس‪ ،‬بدانکه در صدر اسلم یعنی در عصر رسول خدا ‪ ‬زیارت‬
‫تنامه چه مطلقه و چه مخصوصه وجود‬ ‫قبور و خواندن زیار ‌‬
‫نداشته است‪ ،‬و اصحاب رسول خدا ‪ ‬یعنی مهاجرین و انصار که‬
‫به اسلم و مرام الهی آشنا بودند و ممدوح قرآنند هرگز‬
‫تنامه و کتاب زیارات نداشتند و بر سر قبور انبیاء و صالحین‬
‫زیار ‌‬
‫یکردند و حتی چون رسول خدا‪ ‬در‬ ‫ساعاتی خود را معطل نم ‌‬
‫‪ -‬المعارج‪ .19 :‬يعني‪» :‬به راستى كه انسان ناشكيبا آفريده شده است«‪.‬‬ ‫‪1‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪128‬‬

‫لها در آن اطاق‬ ‫یعایشه ل سا ‌‬ ‫یب ‌‬‫اطاق عایشه ل مدفون شد و ب ‌‬

‫سکونت داشت‪ ،‬یک نفر از اصحاب نیامد درب اطاق که ای‬
‫یخواهم قبر رسول خدا ‪ ‬را‬ ‫حضرت عایشه! در را باز کن‪ ،‬م ‌‬
‫زیارت کنم‪ .‬اصل ً قبر رسول خدا ‪ ‬مدتها بدون آثار بود‪ ،‬نه‬
‫ضریحی نه گنبدی نه ساختمان مخصوصی داشت‪ ،‬بلکه صاف‬
‫زمین و بدون زر و زیور بود‪ ،‬و این قبر و ضریح سازی در‬
‫نهای بعد بواسطة دوری مسلمین از مرام اسلم و آشنا نبودن‬ ‫قر ‌‬
‫به قواعد و حقایق آن بوجود آمد‪ .‬و این چیزی است که برای اهل‬
‫تحقیق و بصیرت اظهر من الشمس است‪ .‬و ابو عمرو عامر بن‬
‫شراحیل الکوفی متوفای ‪ 104‬هجری که بیش از صد و پنجاه نفر‬
‫از اصحاب رسول خدا ‪ ‬را درک و اخذ حدیث نموده و از‬
‫یفرمود‪» :‬لول أن‬ ‫دانشمندان بزرگ اسلم بوده‪ ،‬همواره م ‌‬
‫رسول الله ‪ ‬نهی عن زیارة القبور لزرت قبر‬
‫النبی ‪ «‬یعنی‪ ،‬اگر رسول خدا ‪ ‬از زیارت قبور نهی نکرده‬
‫ینمودم‪ .‬و این بدعت زیارت‬ ‫بود من قبر آن حضرت را زیارت م ‌‬
‫ههای مختلف‬ ‫نهای بعد بتدریج در اثر تماس مسلمین با فرق ‌‬ ‫در قر ‌‬
‫از یهود و نصاری و گبر و مجوس و غیره پیدا و شایع گردید‪ .‬و در‬
‫یباشند‪ ،‬خیال‬ ‫زمان ما که مردم بکلی از قرآن دور و بیگانه م ‌‬
‫یباشد و شاید آن را‬ ‫ههای دینی م ‌‬‫یکنند زیارت قبور جزء برنام ‌‬ ‫م ‌‬
‫یکی از ضروریات دین بدانند‪.‬‬
‫و اما زیارت مولود‪ :‬پس قرائن کذب نیز در این زیارت بسیار‬
‫یگوید‪ :‬چون به باب السلم برسی‪ ...‬یعنی‪،‬‬ ‫است‪ ،‬از آن جمله م ‌‬
‫حضرت صادق فرموده‪ :‬چون بر در حرم برسی رو به قبله‬
‫بایست‪ ،‬در حالی که زمان حضرت صادق و محمد بن مسلم که‬
‫این دستور را دریافته حرمی نبوده و دری نداشته است‪ .‬آن وقت‪،‬‬
‫ههای‬‫هاند مملو از معجزات مجعولت و بافت ‌‬ ‫یک زیارتی ساخت ‌‬
‫هاند که حضرت امیر ‪ ‬از ذکر آنها‬ ‫سازنده‪ ،‬و اوصافی ذکر کرد ‌‬
‫یگوید‪» :‬یا عصمة الولیاء یا خالص‬ ‫بیزار است‪ .‬مثل ً م ‌‬
‫الخلء« که باید خود سازنده بیاید و معنی کند‪ .‬و گوید که »یا‬
‫قسیم الجنة واللظی یا من شرفت به مکة ومنی« ای تقسیم‬
‫کننده ی بهشت و جهنم ای کسی که مکه و منا به ایشان مشرف‬
‫شده‪ ،‬در حالی که خود حضرت‪ ،‬خود را به این اوصاف نخوانده و‬
‫‪129‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یدانسته و خود از‬‫خود را به زیارت مکه و منی موظف و مثاب م ‌‬

‫یکردند‪،‬‬
‫حج کسب چاپلوسی کنید حتی از یک کلمه تملق نهی م ‌‬
‫قها خبر ندارند چه فایده دارد‪،‬‬
‫حال که از دنیا رفته و از این تمل ‌‬
‫های تملق نیست‪،‬‬ ‫کسی که در زمان حیات راضی به شنیدن کلم ‌‬
‫یتوان گفت‪ :‬او دستور داده پس از ممات‪ ،‬صدها صفحه‬ ‫چطور م ‌‬
‫یشود کرد که این حقایق را‬ ‫از او تملق گویند! ولی چه م ‌‬
‫یتوان به شیعه فهمانید!‬ ‫نم ‌‬
‫سوم از زیارات مخصوصه زیارت شب و روز مبعث‬
‫مدرک این زیارت قول صاحب مزار و شیخ محمد بن المشهدی‬
‫است که دو نفر مقدس ساده لوح بوده‪ ،‬و این زیارت را برای‬
‫هاند‪ .‬حال باید گفت‪ :‬آیا شیخ محمد بن‬ ‫شب و روز مبعث آورد ‌‬
‫المشهدی در دین چه کاره است؟ آیا اعمال دینی را خدا و رسول‬
‫‪ ‬باید دستور بدهند یا فلن شیخ و فلن مقدس‪.‬‬
‫در اینجا سه زیارت نقل کرده است که هیچ کدام از خدا و‬
‫رسول نیست‪ ،‬بلکه اول چنانکه ذکر شد از صاحب مزار و شیخ‬
‫مشهدی‪ ،‬و دوم از صاحب مزار قدیم و سوم از شیخ مفید و ابن‬
‫طاووس و امثال ایشان است‪ ،‬و قرینه بر جعلی بودن اینها بسیار‬
‫است‪ .‬از جمله گوید‪ :‬بایست بر درِ قبة شریفه و ما گفتیم‪ :‬در‬
‫های نبوده تا این دستور صادر شود و قبه و ضریح را‬ ‫زمان ائمه قب ‌‬
‫هاند‪ .‬و قرینة دیگر بر ساختگی‬‫یخبر ستمگر ساخت ‌‬ ‫مردم از دین ب ‌‬
‫یگوید‪ :‬ضریح را ببوس‪ ،‬و هیچ‬ ‫این زیارت آنست که در آخر م ‌‬
‫یگوید‪ :‬ضریح نقره که از پول قتل و غارت و ظلم و‬ ‫عاقلی نم ‌‬
‫ً‬
‫جنایت ساخته شده است ببوس‪ .‬ثانیا از کجا که شب مبعث شب‬
‫یشود و محققین‬ ‫‪ 27‬رجب باشد‪ ،‬بلکه چنانکه از قرآن استفاده م ‌‬
‫بسیاری نیز قائلند شب مبعث‪ ،‬شب قدر و در ماه مبارک رمضان‬
‫یباشد‪ ،‬چنانکه قبل ً ذکر شد‪ .‬و باز در این زیارت بهم بافته و‬‫م ‌‬
‫عقاید خود را در اینجا آورده و چهار صفحه تملق و چاپلوسی و‬
‫شآمد گویی کرده که نه برای حضرت امیر مفید‬ ‫چرب زبانی و خو ‌‬
‫است نه برای دیگران‪ .‬اگر این فضائلی که بهم بافته راست باشد‬
‫به دیگران چه مربوط‪ ،‬علی ‪ ‬خیلی زاهد و عابد و مطلع اوامر‬
‫الهی باشد و عمل بسیار جهاد زیادی کرده باشد در مقابل‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪130‬‬

‫تهای الهی کاری نکرده و مضافا ً یکی از اعمال خود را به‬ ‫نعم ‌‬
‫یدهد‪.‬‬‫دیگران نم ‌‬
‫بهای جاهلنه را وارد کرده‪ ،‬و به علی‬ ‫ثالثًا‪ ،‬در این زیارت تعص ‌‬
‫یباشی‪ ،‬چون اهل‬ ‫یگوید‪ :‬تو صدیق اکبر و فاروق اعظم م ‌‬ ‫‪‬م ‌‬
‫یبکر‪ ،‬صدیق گفته و خلیفة ثانی را فاروق‬ ‫تاریخ و سیره به اب ‌‬
‫یخواهد آنها را بکوبد و بواسطة این‬‫هاند‪ ،‬این زائر م ‌‬‫خواند ‌‬
‫تنامه تفاخر کند که ما صدیق اکبر داریم‪ ،‬و همین است که‬ ‫زیار ‌‬
‫خدا مذمت کرده و فرموده‪﴿ :‬ألهاکم التکاثر * حتی زرتم‬
‫المقابر﴾‪ ،‬يعني‪» :‬افزون خواهى شما را غافل ساخت‪ .‬تا وقتى‬
‫كه به گورستانها رسيديد«‪.‬‬
‫یگوید‪ :‬علی وارث علم اولین و آخرین است‪ .‬در حالی که‬ ‫وم ‌‬
‫یگوید‪ :‬علی نبأ‬
‫علم ارثی نیست‪ ،‬بلکه تحصیلی است‪ .‬و بعد م ‌‬
‫یگوید‪ :‬نبأ عظیم قیامت است‪ ،‬و‬ ‫عظیم است‪ .‬ولی خود علی م ‌‬
‫من مؤمن به آنم و »قس علی هذا ما لم نذکر«‪ .‬علی را‬
‫حجت کبری خوانده‪ ،‬با آنکه خود آن حضرت در خطبة ‪90‬‬
‫یگوید‪» :‬تمت بنبینا محمد ‪ ‬حجته«‪ .‬و بعد گوید‪» :‬یا‬ ‫م ‌‬
‫خاصة الله وخالصته‪ ،‬وأمین الله وصفوته وباب الله‬
‫وحجته ومعدن حکم الله وسره وعیبة علم الله‬
‫وخازنه وسفیر الله فی خلقه« که تمام اینها کذب‪ ،‬و‬
‫بلکه کفر است‪ .‬آیا خدا با کسی خصوصیتی دارد؟! آیا چیزی نزد‬
‫کسی به امانت سپرده؟! آیا خدا در و دیوار دارد؟! آیا احکام الهی‬
‫معدن بشری دارد؟! آیا خدا سری به کسی سپرده و علم خدا‬
‫های جا دارد و یا اینکه علم او عین ذات او‬ ‫ظرف دارد و در خزین ‌‬
‫است‪ ،‬پس این کفریات را برای چه اینجا جمع کرده است؟! بعد‬
‫یگوید‪ :‬تمت بک کلمات الله‪ ،‬کلمات خدا به تو تمام شد‪ .‬و این‬ ‫م ‌‬
‫ضد قرآن است‪ ،‬زیرا خدا در سورة لقمان آیة ‪ 27‬فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫)لقمان‪.(27 :‬‬ ‫‪‬‬ ‫‪‬‬
‫»کلمات خدا تمام نشده است«‪.‬‬
‫و در سورة کهف آیة ‪ 109‬فرموده‪:‬‬
‫‪131‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪       ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)کهف‪:‬‬ ‫‪  ‬‬
‫‪.(109‬‬
‫مد ‪ (!‬بگو‪ :‬اگر درياها براى )نوشتن( سخنان‬ ‫»)يا مح ّ‬
‫پروردگارم مداد و مركب شوند )آب( درياها پايان‬
‫مىپذيرند‪ ،‬قبل از آنكه كلمات پروردگارم پايان پذيرند‪ .‬و‬
‫لو اينكه همانند آن )درياها را( به آنها بيفزايم«‪.‬‬
‫قها چه نتیجه‬‫یها و تمل ‌‬‫حال باید از متملقین پرسید‪ :‬این بافندگ ‌‬
‫دارد؟! فقط نتیجه جری کردن و مغرور نمودن شیعه است که‬
‫علی ‪ ‬را با این کلمات گول زدم‪ ،‬چنانکه شاعرشان گوید‪ :‬علی‬
‫دارم چه غم دارم‪ .‬و شاعر دیگر گوید‪ :‬از گرمی روز محشر غم‬
‫نیست تا سایة مرتضی علی بر سر ماست‪ ،‬و دیگری گوید‪:‬‬
‫المرتضی‬
‫‌‬ ‫المصطفی‌و‌‬ ‫لیخمسة أطفی‌بهم‬ ‫‌‬
‫وأبناؤهماوالفاطمة‬ ‫‌نار الجحیم الهاویة‬
‫من پنج نفر دارم که بوسیله ی آنها آتش جهنم را خاموش‬
‫میکنم‪ ,‬مصطفی و مرتضی و دو پسرش و فاطمه‪.‬‬
‫آری‪ ،‬ثمرة جعل آن تملقات و شرکیات‪ ،‬ساختن این کفریات‬
‫یگوید‪:‬‬
‫تنامه ساز خبیث در آخر زیارت م ‌‬
‫است‪ ،‬چنانکه زیار ‌‬
‫»متعوذا ً بک من النار هاربا ً من ذنوبی التی‬
‫احتطبتها علی ظهری«‪ ،‬یعنی‪ :‬به تو پناه آورد ‌‬
‫هام از آتش‬
‫هام‪ .‬در حالی که به‬ ‫دوزخ و از گناهانی که بر پشت خود بار کرد ‌‬
‫یکنی علی‬ ‫این غالی باید گفت‪ :‬ای بیچاره که شب و روز خیال م ‌‬
‫و فاطمه و عباس و رقیه را گول زده ای‪ ,‬برو از گناهان و تملقات‬
‫یها توبه کن‪ ،‬و علی خیالی را کنار بگذار‪ ،‬ببین علی‬‫و چاپلوس ‌‬
‫یگوید‪ :‬غیر‬ ‫یگوید‪ ،‬آن امام راستین و امام متقین م ‌‬
‫حقیقی چه م ‌‬
‫ههای‬‫تنام ‌‬
‫از خدا پناه و پناهگاهی نیست‪ .‬ای بیچاره‪ ،‬این زیار ‌‬
‫جعلی تو را مغرور نکند!‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪132‬‬

‫تنامه ساز در آخر گوید‪ :‬حضرت خضر در روز‬ ‫بالخره زیار ‌‬

‫شهادت حضرت امیر گریه کنان بر درِ خانة آن حضرت آمد و‬
‫ل‪ ،‬وجود خضر تا زمان‬ ‫بهمین مضمون زیارت کرد‪ .‬باید گفت‪ :‬او ً‬
‫حضرت امیر بر ضد ّ قرآن است که در سورة انبیاء فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)انبیاء‪(22 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»ما برای بشری قبل از تو قرار ندادیم که بماند )همه‬
‫هاند(«‪.‬‬
‫مرد ‌‬
‫و ثانیا ً ما مقلد خضر نیستیم‪ .‬اینان خیال م ‌‬
‫یکنند اولیاء خدا نیز‬
‫مانند ایشان متملقند‪.‬‬

‫فصل پنجم‬
‫در فضیلت کوفه و مسجد آن‬
‫بدانکه در این فضل چیزهایی آورده که در کتاب خدا و سّنت‬
‫رسول او نیست‪ ،‬و راویانی که این مطالب از آنان و یا بتوسط‬
‫هاند‪ ،‬و از‬
‫نقل کرده‪ ،‬نام برده نشده و معلوم نیست چه کاره بود ‌‬
‫کتاب مصباح الزائر نقل کرده که در کوفه و مسجد آن چنین و‬
‫چنان بگو‪ ،‬آیا کتاب مصباح الزائر هر چه گفته و هر چه آورده از‬
‫طرف خداست‪ ،‬و آیا خدا آن را تأیید کرده است؟!! و باز در‬
‫تنامه خوانی برای امیر‬ ‫مسجد کوفه نیز بنا کرده به زیار ‌‬
‫المؤمنین‪ ،‬مگر مسجد کوفه مسجد خدا نیست‪ .‬بنابراین‪ ،‬در هر‬
‫مسجدی که رفتی آنجا چون قبر است باید زیارت بخوانی‪ ،‬آن هم‬
‫زیارت با کلماتی که سر تا سر تملق و چاپلوسی از بندة خدا‬
‫است‪ ،‬و یکی از آن جملت را خود حضرت دربارة خود نفرموده‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬بک أتقرب إلی الله زلفی أنت ولیی وسیدی‬ ‫و آخر م ‌‬
‫وسیلتی«‪ .‬آیا علی آنجا یعنی در مسجد است‪ ،‬و از این تملقات‬
‫یگفت‪» :‬أني ل أرضى«‬ ‫یآید یا خیر؟! اگر زنده بود م ‌‬‫خوشش م ‌‬
‫یشوم‪ ،‬مگر نخواندی‬ ‫و از تو بیزارم‪ ،‬و وسیله و ابزار دست تو نم ‌‬
‫هام در خطبة‬ ‫نهج البلغه را که من در منبر در حضور هزاران گفت ‌‬
‫‪ 109‬که وسیله ایمان و عمل است‪ ،‬نه شخص من و نه شخص‬
‫های کی‬ ‫دیگر‪ ،‬به اضافه این موهومات چیست که دربارة من گفت ‌‬
‫‪133‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫من خودم را صدیق اکبر خواندم؟ خاصة نفس المنتجبین یعنی‬

‫چه؟ زین الصدیقین چه معنی دارد؟! کی من خود را حبل‬
‫الموصول خواندم؟! ای دشمن خدا‪ ،‬چه حق داشتی بنام من این‬
‫همه ببافی‪ ،‬و مرا وسیله و ابزار دست خود قرار دهی‪ .‬نویسنده‬
‫گوید‪ :‬اینان باید شکر خدای مهربان کنند که علی ‪ ‬زنده نیست‪،‬‬
‫یکنند‬
‫و اگر زنده و با خبر بود گردنشان را میزد‪ .‬اینان خیال م ‌‬
‫مسجد کوفه همان مسجد است که در زمان حضرت امیر بوده و‬
‫یگوید‪ :‬از باب الفیل وارد شو‬‫در و پیکر آن دست نخورده‪ ،‬و لذا م ‌‬
‫و برو بجانب ستون چهارم که در جنب باب انماط و برابر ستون‬
‫پنجم است‪ .‬دیگر خبر ندارند که چندین مرتبه مسجد کوفه خراب‬
‫نهای آن زمان و باب انماط وجود ندارد و‬ ‫شده و بنا شده‪ ،‬و ستو ‌‬
‫های به زیارت‬‫تنامه خوانی‪ .‬اینان چه علق ‌‬‫باز شروع کرده به زیار ‌‬
‫بافی دارند آن وقت مهملتی بهم بافته پس بگو‪» :‬نحن علی‬
‫وصیتک یا ولی المؤمنین التی أوصیت بها ذریتک من‬
‫المرسلین والصدیقین« که در اینجا علی ‪ ‬را ولی و سرپرست‬
‫مؤمنین خوانده‪ ،‬اما معلوم نکرده مؤمنین آن زمان که حضرت‬
‫زنده بوده یا مؤمنین این زمان که حضرت در میانشان نیست و از‬
‫حالشان خبر ندارد‪ .‬بعد ذریة او را از انبیاء مرسلین و صدیقین‬
‫خوانده! آیا پریشان گویی از این جملت بدتر هست؟! و بعد‬
‫گوید‪» :‬أنتم نور الله من بین أیدینا ومن خلفنا‪ ،‬أنتم سنة‬
‫الله«‪ ،‬شما نور خدائید از جلو و عقب ما و شما سنت الهی‬
‫یداند‬
‫هستید!! آیا علی تابع سنت است یا خود سنت؟ هر نادانی م ‌‬
‫که این جملت موهومات است‪ ،‬چگونه نویسندگان دعاها‬
‫هاند‪ .‬بعد مسجد کوفه را چندین دکه یعنی چندین دکان‬ ‫ندانست ‌‬
‫کرده و برای هر دکه و دکانی اعمالی ذکر کرده است!! آیا این‬
‫نها زمان حضرت امیر هم بوده و یا شیعیان عراق‬ ‫هها و دکا ‌‬‫دک ‌‬
‫هاند!! خدا نماز جماعت را دستور داده که تمام‬ ‫بوجود آورد ‌‬
‫مسلمین در یکجا جمع شوند‪ ،‬و در یک جماعت متحد باشند‪ ،‬ولی‬
‫شما برو در نجف صحن امیر المؤمنین و یا کربل صحن امام‬
‫یبینی در یک‬
‫حسین و یا مسجد و صحن مشهد امام رضا م ‌‬
‫های‬ ‫مسجد چندین جماعت اقامه شده و چندین امام هر کدام عد ‌‬
‫یرود دیگری به قیام‪،‬‬ ‫دارند غیر از دیگری‪ ،‬یکی یکی به رکوع م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪134‬‬

‫یرود دیگر به سجود‪ ،‬یعنی چند دستگی شده و‬ ‫یکی به تشهد م ‌‬

‫هم چنین است این مسجد که چندین دکه دارد هر دکه اعمالی‬
‫غیر از دکة دیگر و هر ستونی غیر از ستون دیگر‪ ،‬و هر یک ذکری‬
‫هها بدستور خدا است‪،‬‬ ‫غیر از اذکار دیگر!! آیا این تفرقه و این دک ‌‬
‫و یا بدستور رسول خدا ‪ !!‬آیا رسول خدا‪ ‬این کارها را کرده‬
‫و این کلمات عجیب و غریب را او ادا کرده است؟! مثل ً در دکة‬
‫یخوانده‪» :‬وجهی خاضع لما تعلوه القدام« یعنی‬ ‫القضا م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬
‫مها؟! و یا م ‌‬
‫مها‪ ،‬حال کدام قد ‌‬‫صورتم خاضع برای زیر قد ‌‬
‫»ل تجعل هذه الشدة ول هذه المحنة متصلة باستیصال‬
‫الشافة«‪ .‬آیا هیچ بزرگواری این کلمات نخراشیده و نتراشیده را‬
‫یمعنایی که در بیت‬‫بر زبان آورده؟! و هم چنین است کلمات ب ‌‬
‫تنامه آورده‪ ،‬و‬
‫الطشت آورده است! و در ستون هفتم نیز زیار ‌‬
‫یگوید‪:‬‬
‫در ستون چهارم نمازها و دعایی آورده‪ ،‬و در آخر دعا م ‌‬
‫»بحق محمد وآله الصادقین علیک وبحق علي عليك‪ ،‬وبحق‬
‫فاطمة علیک وبحق الحسن علیک وبحق الحسین علیک«‪ .‬آیا‬
‫واقعا ً اینان بر خدا حقی دارند‪ ،‬کسانی که غرق نعمت حق تعالی‬
‫نهایی که ذکر‬ ‫هستند چه حقی بر خدا دارند!! باید دید این ستو ‌‬
‫یرسد به‬ ‫کرده پس از هزار سال هنوز باقی است‪ .‬بهر حال‪ ،‬تا م ‌‬
‫اعمال محراب امیر المؤمنین با اینکه علی ‪ ‬محرابی نداشته و‬
‫اول کسی که در مسجد محراب ساخته معاویه بود‪ ،‬چون او را‬
‫ضربت زدند برای احتیاط محرابی ساخت که در موقع نماز در‬
‫محراب باشد‪ ،‬و او در میان محراب از آزار دشمنان محفوظ‬
‫بماند‪.‬‬
‫در صفحه ی )‪ (400‬مناجاتی از حضرت امیر ‪ ‬نقل کرده‪ .‬باید‬
‫به این اشخاص گفت‪ :‬شما اگر مناجات آن حضرت را قبول دارید‬
‫یکنید؟! او‬
‫پس چرا عقاید خود را طبق این مناجات تصحیح نم ‌‬
‫هکار دانسته‪ ،‬پس شما‬ ‫خود را بندة ضعیف فانی فقیر مبتلی گن ‌‬
‫یکنید؟!‬‫چرا در حق او غلو م ‌‬
‫در )ص ‪ (402‬زیارتی برای حضرت مسلم ساخته‪ ،‬و در )ص‬
‫‪ (404‬زیارتی برای هانی بن عروه ساخته که هیچ کدام مدرکی از‬
‫شرع ندارد‪ ،‬ولی قول ابن المشهدی و ابن طاووس و امثال آنان‬
‫هاند مدرک قرار داده است‪ .‬باید‬ ‫را که معلوم نیست از کجا آورد ‌‬
‫‪135‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫گفت‪ :‬شما اگر حضرت مسلم را قبول دارید این همه تملق بالی‬
‫قبر او چه فایده دارد؟! عقیدة او را قبول کنید که چون بالی‬
‫قصر دارالماره خواستند او را به شهادت برسانند‪ ،‬به عمر بن‬
‫های برای امام حسین بنویسید که به کوفه‬ ‫سعد وصیت کرد که نام ‌‬
‫نزدیک نشود‪ ،‬زیرا حسین ‪ ‬از کوفه خبر ندارد‪ .‬پس بعقیدة او‬
‫که نایب خاص امام بوده امام از کوفه و از قتل مسلم خبر ندارد‬
‫چگونه از مردم متملق ایران خبر دارد؟!!‬

‫ص ‪ -41‬فصل هفتم و مقصد اول‬

‫بهای‬ ‫در فضیلت زیارت قبر امام حسین ‪ ‬آن قدر ثوا ‌‬
‫قآمیز نوشته که صحت و سقم آنها معلوم نیست‪ ،‬و بعضی از‬ ‫اغرا ‌‬
‫آنها یقینا ً دروغ است‪ .‬مانند روایت منقول از معاویه بن وهب که‬
‫گوید‪ :‬امام صادق بسیار از خود تعریف کرد در مناجات با‬
‫های‪ ،‬و‬‫پروردگارش که خدایا! ما را مخصوص به کرامت کرد ‌‬
‫های‪ ،‬و علم گذشته و آینده به ما عطا‬
‫وعدة شفاعت به ما داد ‌‬
‫یدانیم هیچ عاقلی در مناجات با خدا از‬
‫کردی‪ ،‬وووو الخ‪ .‬اما ما م ‌‬
‫یکند‪.‬‬‫خود تعریف نم ‌‬
‫مقصد دوم در آداب زیارت حضرت حسین‪‬‬
‫در اینجا آدابی ذکر کرده برای زیارت حضرت حسین ‪ ‬که هیچ‬
‫کدام از شرع وارد نشده است‪ .‬و اکثر آداب منقول از مفضل بن‬
‫عمر و شیخ محمد بن المشهدی و امثال او است که عدم حجیت‬
‫قولشان یقینی است‪ .‬در )ص ‪ (416‬نقل کرده که هر که با آب‬
‫فرات غسل کند و قبر امام حسین را زیارت کند از گناهان پاک‬
‫شود مانند روزی که از مادر متولد شده و اگر چه گناهان کبیره‬
‫کرده باشد‪ .‬و این روایات ضد کتاب خدا و از غالیان است‪ ،‬زیرا‬
‫شّرا ً‬
‫ة َ‬ ‫مث ْ َ‬
‫قا َ‬
‫ل ذَّر ٍ‬ ‫م ْ‬
‫ل ِ‬ ‫ع َ‬
‫ن يَ ْ‬
‫م ْ‬
‫و َ‬
‫کتاب خدا فرموده‪َ ﴿ :‬‬
‫ه﴾ )الزلزلة‪ .(8 :‬یعنی‪» :‬و هر كس هموزن ذّرهاى كار بد‬ ‫ي ََر ُ‬
‫كرده آن را مىبيند!«‪.‬‬
‫در )ص ‪ (417‬نقل کرده از حضرت صادق که به یوسف کناسی‬
‫فرموده‪ :‬چون خواستی داخل حائر شوی از دری که جانب مشرق‬
‫است وارد شو‪ ،‬و این کذب است‪ ،‬زیرا در زمان حضرت صادق‪،‬‬
‫قبر امام حسین در و پیکری نداشته است‪ .‬و نیز نقل کرده که به‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪136‬‬

‫مفضل فرمود‪ :‬چون به قبر برسی بر درِ روضه بایست‪ ،‬و این نیز‬
‫های‬‫مجعول است‪ ،‬زیرا در آن زمان نه دری بوده و نه روض ‌‬
‫بشهادت خود مفاتیح نیز که در )ص ‪ (423‬نقل کرده از امام‬
‫صادق که فرمود‪ :‬قبر او در بیابانی افتاده است‪.‬‬
‫یشوی و به هر قدمی ثواب‬ ‫یگوید‪ :‬بسوی قبر روانه م ‌‬
‫و باز م ‌‬
‫شهیدی داری که در خون خود دست و پا زده که اگر هزار قدم‬
‫شد هزار شهیدی‪ .‬در حالی که خود امام یک مرتبه شهید شده‪ ،‬و‬
‫بهای مجعولة دیگر که ثواب هزار حج و عمره‬ ‫هم چنین است ثوا ‌‬
‫باشد‪.‬‬
‫نویسندة مفاتیح از یک طرف ثواب هر قدمی را یک حج و‬
‫عمره نوشته‪ ،‬و از طرف دیگر نوشته زیارت آن حضرت با دو‬
‫رکعت نماز ثواب یک حج و عمره دارد‪ .‬معلوم نیست که کدام یک‬
‫صحیح است‪ ،‬و از طرف دیگر‪ ،‬مجلسی نوشته که امام صادق‬
‫فرموده‪ :‬معلوم نیست ثواب یک حج داشته باشد‪.‬‬
‫و در )ص ‪ (420‬زیارت از ابن طاووس نقل کرده که کلمات‬
‫قبیحی در ذیل آن است‪ .‬آیا ابن طاووس حق دارد این زیارت را‬
‫یگوید‪» :‬یا‬‫بنام دین خدا بسازد و یا از کسی نقل کند؟ مثل ً م ‌‬
‫سیدی ومولی! أدخلنی فی حزبک واستوهبنی من ربک«‪.‬‬
‫یعنی‪ ،‬ای آقای من و مولی من‪ ،‬مرا در حزب خود داخل کن و از‬
‫یگوید‪» :‬الله الله فی‬
‫پروردگارت بخواه که مرا ببخشد‪ .‬و بعد م ‌‬
‫عبدک ل تخلنی عند الشدائد والهوال لسوء عملی وقبیح‬
‫فعلی وعظیم جرمی«‪ ،‬یعنی خدا را ملحظه کن دربارة بندة‬
‫سها رها مکن‪ ،‬برای بدی‬ ‫یها و تر ‌‬‫خودت و او را هنگام سخت ‌‬
‫عملم و زشتی کارم و بزرگی جرمم‪ .‬حال باید از این بیچاره‬
‫پرسید‪ :‬مگر حسین ‪ ‬حزبی غیر اسلم دارد؟! مگر او مانند خدا‬
‫یگویی‬‫شنوا و بینا است؟! و مگر او قول داده که تو هر چه م ‌‬
‫بپذیرد؟! خدای تو به تو گفته‪ :‬بیا مسلمان شو و حاجت از خالق‬
‫خود بخواه که او از هر چیز به تو نزدیکتر و مهربانتر است‪ ،‬تو‬
‫یشوی مگر امام حسین‬ ‫مگر بندة امام حسینی چرا مشرک م ‌‬
‫یها همراه باشد و اعمال زشت تو را‬ ‫مأمور است با تو در سخت ‌‬
‫یبافی!‪.‬‬ ‫یگویی و چه م ‌‬ ‫یفهمیدی چه م ‌‬ ‫نادیده بگیرد؟! ای کاش م ‌‬
‫‪137‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و در )ص ‪ (422‬نقل کرده که حق تعالی چهار هزار فرشتة گرد‬

‫و غبار آلود و ژولیده مو موکل به قبر امام حسین کرده که گریه‬
‫یگیرند و یا بدن‬‫کنند‪ .‬باید پرسید‪ :‬مگر فرشته گرد و خاک م ‌‬
‫جسمانی و مو دارند؟!! عجب این است که این شیعیان خود در‬
‫هاند‪ ،‬و‬‫هر زمانی که امامی بوده او را اذیت کرده و یا شهید نمود ‌‬
‫هاند که‬ ‫تنامه و تملق نامه برای ائمه ساخت ‌‬ ‫پس از او هزاران زیار ‌‬
‫یباشد‪.‬‬ ‫مملو از چاپلوسی و غلو م ‌‬
‫در )ص ‪ (423‬نقل کرده از ابن قولویه که کتاب او مملو است‬
‫از اخبار ضعیفه‪ ،‬از جمله همین خبر که از امیر المؤمنین نقل‬
‫یبینم جانوران دشتی را از‬ ‫کرده که فرموده‪ :‬به خدا قسم‪ ،‬گویا م ‌‬
‫یکنند )یعنی‬ ‫هاند بر قبر او و گریه م ‌‬‫نها را کشید ‌‬ ‫هر نوع که گرد ‌‬
‫هها( شب را تا صباح‪ .‬و این‬ ‫تمام سگان و گرگان و شغالها و روبا ‌‬
‫حسا ً دروغ است‪ .‬به اضافه‪ ،‬امام قسم خورده و بعد گفته‪ :‬گویا‬ ‫ِ‬
‫نویسنده گوید‪ ،‬ملحظه کن قرینة کذب از این خبر هویدا است‪ .‬ما‬
‫غها و مطالب بر ضد عقل و قرآن را که در‬ ‫اگر بخواهیم درو ‌‬
‫یشود‪ ،‬ولی‬ ‫مفاتیح آمده یک یک بیاوریم مثنوی هفتاد من کاغذ م ‌‬
‫یشود‪.‬‬ ‫در هر باب به چند نمونه اکتفاء م ‌‬

‫مقصد سوم در سه مطلب اول‬

‫در زیارت مطلقه‪ ،‬کلینی روایت کرده از حسین بن ثویر مجهول‬
‫الحال و یونس بن ظبیان خبیث ملعون که امام رضا هزار مرتبه‬
‫او را لعن کرد و او گفته‪ :‬خدا را در منی بالی سرم دیدم که‬
‫دست بر سرم گذاشت‪ ،‬و گفت‪ :‬یا یونس‪ ...‬حال‪ ،‬با این راوی‪،‬‬
‫هاند‪ ،‬لبد‪ ،‬این‬
‫زیارتی را که مخالف عقل و قرآن است روایت کرد ‌‬
‫تنامه خراب کند‪ ،‬زیرا‬ ‫مرد ملعون خواسته اسلم را با این زیار ‌‬
‫برخلف آیة ‪ 165‬سورة نساء آمده‪ ،‬حجت تراشی کرده و بعد‬
‫گوید‪» :‬أشهد أن دمک سکن فی الخلد واقشعرت له أظلة‬
‫العرش وبکی له جمیع الخلئق« تا آخر‪ .‬یعنی من گواهی‬
‫یدهم که خون تو در بهشت خلد سکنی کرد )این یک خرافه( و‬ ‫م ‌‬
‫ههای عرش برای او لرزید )این دوتا( و تمام خلئق و‬ ‫سای ‌‬
‫نهای هفتگانه و آنچه در آنها و میان آنها‬ ‫نهای هفتگانه و زمی ‌‬
‫آسما ‌‬
‫یکرد برای او گریه‬ ‫است‪ ،‬و هر کس در بهشت و دوزخ گردش م ‌‬
 ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪138‬‬

‫کرد! باید از این جعال پرسید‪ :‬آیا بنی امیه که در میان زمین بودند‬
‫گریه کردند؟! آیا کفاریکه اصل اسلم را قبول نداشته و ساکن‬
‫زمین بودند گریه کردند؟! آیا اهل دوزخ و یا بهشت چگونه گریه‬
‫یخواهم به سوی‬ ‫یگوید‪ :‬م ‌‬ ‫کردند؟! پس از صد سال از شهادت م ‌‬
‫یخواهم در کفالت تو داخل گردم که تو مأمور‬ ‫تو هجرت کنم‪ ،‬و م ‌‬
‫های مرا کفالت کنی‪ .‬آیا این سخنان مرد عاقلی است و یا‬ ‫شد ‌‬
‫هذیان گو؟! چگونه است که علمای شیعه و محدثین ما این‬
‫هاند!! این زیارت پر است از‬ ‫نها را بنام زیارت جمع کرد ‌‬ ‫هذیا ‌‬
‫کآمیز و کفر و تملق و دروغ و غلو‬ ‫کفریات‪ ،‬و پس از کلماتی شر ‌‬
‫یگوید‪» :‬إرادة الرب فی مقادیر أموره تهبط إلیکم وتصدر‬ ‫م ‌‬
‫من بیوتکم«‪ ،‬یعنی‪ ،‬ارادة خدا در مقدرات امور او به سوی شما‬
‫یشود‪ .‬از این کلمات‬ ‫ههای شما صادر م ‌‬ ‫یشود‪ ،‬و از خان ‌‬ ‫نازل م ‌‬
‫یگوید‪ :‬خدا‬ ‫یشود‪ ،‬این راوی به خدا عقیده ندارد زیرا م ‌‬ ‫معلوم م ‌‬
‫هر چه اراده کند باید بیاد به سوی شما‪ ،‬و به امضای شما برساند‪،‬‬
‫ل‪ ،‬باید گفت‪:‬‬ ‫ههای شما مقدرات امور را تعیین کند‪ .‬او ً‬ ‫و در خان ‌‬
‫ارادة خدا چنانچه علی ‪ ‬نیز در نهج البلغه فرموده‪ :‬عین فعل او‬
‫یشود‪ .‬ثانیًا‪ ،‬کار خالق محتاج به امضای‬ ‫است‪ ،‬و نازل و صاعد نم ‌‬
‫ن﴾‪) .‬آل عمران‪.(97 :‬‬ ‫مي َ‬‫ن ال َْعال َ ِ‬
‫ي عَ ِ‬ ‫ن الل ّ َ‬
‫ه غ َن ِ ّ‬ ‫مخلوق نیست‪﴿ .‬فَإ ِ ّ‬
‫یعنی‪» :‬خداوند از همه جهانيان‪ ،‬بىنياز است«‪ .‬ثالثًا‪ ،‬همین‬
‫بهای غالیان که‬ ‫کلماتست که مدرک شده برای شیخیه و مذه ‌‬
‫یگویند‪ :‬ارادة خدا تابع ارادة ائمه است‪ ،‬و هیچ کاری در جهان‬ ‫م ‌‬
‫یگیرد مگر باذن و ارادة ائمه! آیا محدثین و زائرین که‬ ‫صورت نم ‌‬
‫یخوانند همه غالی و خدا نشناسند؟! خدا‬ ‫تها را م ‌‬ ‫این قبیل زیار ‌‬
‫هها را‪.‬‬
‫تنام ‌‬‫لعنت کند جعالین و کذابین و مخترعین این زیار ‌‬

‫زیارت دوم امام حسین‬

‫ل‪ ،‬جعل حجت کرده‪،‬‬ ‫قرینة بر جعل این زیارت این است که او ً‬
‫و او را پس از هزار سال شاهد بر خلق نموده با اینکه رسول خدا‬
‫‪ ‬در زمان حیاتش شاهد بر خلق بوده است‪ ،‬نه زمانی که از دنیا‬
‫یخبر است‪ ،‬حال چگونه حسین از انبیاء جلو‬ ‫رفته و از امت خود ب ‌‬
‫ً‬
‫زده باید از کذابان و غالیان پرسید‪ .‬ثانیا‪ ،‬گوید‪ :‬یاد کن ائمه را‬
‫یشود در قرن‬ ‫بنامشان و ایشان را حجت خوانده است‪ .‬معلوم م ‌‬
‫‪139‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫هاند‪ ،‬و گرنه در قرن اول و دوم ائمه با‬

‫سوم این زیارت را ساخت ‌‬
‫نام و نشان و چنین و چنان وجود نداشته است‪.‬‬

‫زیارت سوم‬
‫این زیارت را ابن طاووس نقل کرده بدون سند از جابر بن‬
‫ل‪ ،‬سند ندارد‪ .‬ثانیًا‪ ،‬راوی متصل به امام‬ ‫یزید غالی‪ .‬باید گفت‪ :‬او ً‬
‫از غلت است‪ .‬ثالثًا‪ ،‬امام صادق فرموده‪ :‬بایست بر درِ روضه‪ ،‬و‬
‫این قرینه است بر جعل‪ .‬زیرا گفتیم‪ :‬در زمان امام صادق‬
‫یشود‬ ‫های نبوده و در و دیواری وجود نداشته است‪ .‬معلوم م ‌‬ ‫روض ‌‬
‫هاند‪ .‬رابعا‪ً،‬‬
‫در قرن سوم جعل شده که این در و دیوارها را ساخت ‌‬
‫یگوید‪ :‬هر قدمی که برداری ثواب کسی را دارد که شهید شده‬ ‫م ‌‬
‫و در خون غلطیده است‪ .‬بنابراین‪ ،‬اگر هزار قدم برداشت ثواب‬
‫مزور یک مرتبه شهید شده‬ ‫هزار شهید دارد‪ ،‬در حالی که خود ُ ّ‬
‫یفهمند‪ .‬خامسًا‪ ،‬در اینجا برای هر‬ ‫است‪ ،‬آیا این غلوها را نم ‌‬
‫رکعت نماز در آنجا ثواب هزار حج و هزار عمره آورده‪ ،‬در‬
‫صورتی که سابقا ً گفت ثواب یک حج دارد‪ .‬آیا صاحب مفاتیح و‬
‫یتوان گفت‪:‬‬ ‫هاند‪ .‬م ‌‬
‫یها را متوجه نشد ‌‬ ‫امثال او این تناقض گوی ‌‬
‫هر زیارتی که در آن بطور خطاب سخن رفته باشد مجعول است‪،‬‬
‫هها آمده‪ ،‬زیرا‬‫تنام ‌‬
‫مانند السلم علیک که در تمام این زیار ‌‬
‫مخاطب حاضر نیست‪ ،‬و از دنیا به دار آخرت رفته است‪ ،‬و بنص‬
‫یخبرند‪ ،‬و در همه جا حاضر و از همه‬ ‫صریح آیات قرآن از دنیا ب ‌‬
‫چیز با اطلع نیستند‪ .‬و این خطاب به مخاطب غایب در اینجا نیز‬
‫در زیارت ‪ 6-5-4‬ذکر شده است‪ .‬و در زیارت پنجم راجع به‬
‫قاتلین حسین گوید‪» :‬ملعونون معذبون علی لسان داود‬
‫وعیسی بن مریم ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون«‪ .‬در حالی که‬
‫هگویی است‪ ،‬آری‪ ،‬خداوند در سورة مائده‬ ‫این نیز دروغ و گزاف ‌‬
‫آیة ‪ 78‬کافران بنی اسرائیل را که معاند بودند بخاطر غلوها و‬
‫یکشتند مطرود داود ‪ ‬که به‬ ‫تجاوزات و اینکه انبیاء را بناحق م ‌‬
‫یکردند و مطرود عیسی ‪ ‬که با ایشان‬ ‫او مباحات و تفاخر م ‌‬
‫ینمود‪ ،‬دانسته و‬ ‫یکرد و ایشان را از غلو نهی م ‌‬ ‫مبارزه م ‌‬
‫فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪140‬‬

‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬‬

‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪)   ‬مائده‪.(78 :‬‬
‫»كافران بنى اسرائيل‪ ،‬بر زبان داوود و عيسى بن‬
‫مريم‪ ،‬لعن )و نفرين( شدند! اين بخاطر آن بود كه‬
‫نافرمانى مىكردند و از حد ميگذشتند«‪.‬‬
‫ه ساز که این آیه را در انحصار‬
‫تنام ‌‬
‫بنابراین‪ ،‬در اینجا این زیار ‌‬
‫قاتلین حسین در آورده‪ ،‬باید گفت‪ :‬در حقیقت خواسته با آیات‬
‫قرآن بازی و آنها را بازیچه ی دست خود قرار دهد‪ .‬باید گفت‪:‬‬
‫یکردند‪ ،‬ولی ایشان شب و روز به فکر غلو‬ ‫انبیاء با غلو مبارزه م ‌‬
‫دربارة ائمة خود و ملعون خدا و قرآن و مردمند‪ .‬و در زیارت‬
‫ششم امام را امین خدا و حجت و باب او خوانده‪ ،‬در حالی که‬
‫امیر المؤمنین در نهج البلغه فرموده‪ :‬پس از رسولن کسی‬
‫حجت نیست‪ ،‬و امین خدا نیز برخلف قرآن است‪ ،‬خدا سلطنت‬
‫خود را به کسی نسپرده که به او محتاج باشد‪ ،‬و خدا باب و بواب‬
‫تنامه هر کفر و شرکی‬ ‫ندارد‪ .‬بهر حال‪ ،‬این جعالن به اسم زیار ‌‬
‫هاند‪.‬‬
‫را داخل اسلم کرده و اصول و فروع آن را خراب کرد ‌‬

‫زیارت هفتم زیارت وارث‬

‫های است از جعل و وهم و برخلف عقل و‬ ‫این نیز مجموع ‌‬
‫یگوید‪ :‬هر کس زیارت کند و از فرات غسل‬ ‫شرع‪ ،‬زیرا او ً‬
‫ل‪ ،‬م ‌‬
‫‌کند گناهان او بریزد مانند روزی که از مادر متولد شده‪ .‬و این‬
‫صحیح نیست‪ ،‬بلکه باید گناهکار برود توبه کند‪ ،‬اگر به مردم بدهی‬
‫دارد‪ ،‬بدهی خود را بپردازد‪ ،‬و اگر به کسی ظلم کرده از او عفو و‬
‫بخشش بخواهد‪ ،‬و اگر مردم را گمراه کرده حقیقت را بگوید‪ ،‬و‬
‫آنچه را کتمان نموده بیان نماید‪ ،‬و همین طور تا اینکه شایستة‬
‫رحمت و فضل خدای تعالی قرار گیرد‪ .‬ثانیًا‪ ،‬بدروغ از قول امام‬
‫یگوید که به صفوان جمال شتربان گفته‪ :‬چون به دِر‬ ‫صادق ‪ ‬م ‌‬
‫‪141‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫حائر برسی بایست و بگو در حالی که زمان صفوان درب حائری‬

‫یگوید‪» :‬یابن أمیر المؤمنین! عبدک وابن‬ ‫نبوده است‪ .‬ثالثًا‪ ،‬م ‌‬
‫عبدک وابن أمتک المقر بالرق«‪ ،‬یعنی‪ :‬ای پسر امیر المؤمنین‪،‬‬
‫یکنم که حر نیستم یعنی رقم‪.‬‬ ‫بندة تو و پسر بندة توام‪ ،‬و اقرار م ‌‬
‫در حالی که این شرک به خدا است‪ ،‬و امیر المؤمنین فرموده‪:‬‬
‫یشود‬‫»ل تکن عبد غیرک وقد جعلک الله حرًا«‪ .‬معلوم م ‌‬
‫یخبر و یا مغرض بوده‬ ‫سازندة زیارت از قرآن و اسلم بکلی ب ‌‬
‫یگوید‪ :‬اذن دخول بخوان‪ ،‬در حالی که آن زمان‬ ‫است‪ .‬رابعًا‪ ،‬م ‌‬
‫یگوید‪ :‬اگر دلت‬‫حرمی نبوده که اذن دخول بخواند‪ .‬خامسًا‪ ،‬م ‌‬
‫هات گریان شد علمت رخصت است‪ .‬حال‪ ،‬اگر چشم‬ ‫خاشع و دید ‌‬
‫او گریان نشد اذن دخول و رخصت حاصل نشده و نباید داخل‬
‫شود‪ .‬عاقلی نبوده بگوید‪ :‬این مجعولت چه معنی دارد؟! سادسا‪ً:‬‬
‫یروی تا در قبة مطهره‪ ،‬در حالی که زمان صفوان‬ ‫یگوید‪ :‬م ‌‬ ‫م ‌‬
‫حرم و قبه و گنبدی نبوده تا صفوان برود میان قبه‪ .‬اینان فکر‬
‫هاند‪ .‬حال‪ ،‬متن آن چه بهم‬ ‫نکرده هر دروغ رسوائی را جعل نمود ‌‬
‫یتوان به عوام ملت خرافی فهمانید‪ ،‬مثل ً اگر کس بپرسد‬ ‫بافته نم ‌‬
‫با »یا بکم موقن بشرائع دینی وخواتیم عملی« یعنی چه؟!‬
‫یگوید‪ :‬بیرون بیا از دری که‬ ‫یقینا ً بافنده جوابی ندارد‪ .‬سابعا‪ ،‬م ‌‬
‫پایین پای علی بن الحسین‪ ‬است‪ ،‬و ما گفتیم‪ :‬زمان صفوان نه‬
‫در پایین بوده نه در بال‪.‬‬
‫در اینجا صاحب مفاتیح شکایت نموده از علماء و مقدسین‪ .‬ما‬
‫یآوریم و بعد به او بعنوان شکایت اعتراض‬ ‫عین شکایت او را م ‌‬
‫یکنیم‪.‬‬‫م ‌‬
‫عین شکایت صاحب مفاتیح‬
‫یگوید‪ :‬همین بود که ذکر شد‪ ،‬یعنی جملة‪:‬‬‫آخر زیارت شهداء م ‌‬
‫»فيا لیتنی کنت معکم فأفوز معکم«‪ ،‬پس این زیادت ‌‬
‫یها که‬
‫بعضی بعد از این جمله ذکر کرد‌هاند‪» :‬فی الجنان مع النبیین‬
‫والصدیقین والشهداء والصالحین وحسن أولئک رفیقًا‪ .‬السلم‬
‫علی من کان فی الحائر منکم وعلی من لم یکن فی الحائر‬
‫معکم الخ«‪ ،‬تمام زیادی و فضولی است‪ .‬شیخ ما در کتاب لؤلؤ و‬
‫مرجان فرموده‪ :‬این کلمات که متضمن چند دروغ واضح است‪،‬‬
‫علوه بر جسارت ارتکاب بدعت و خسارت افزودن بر فرمودة‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪142‬‬

‫امام ‪ ،‬چنان شایع و متعارف شده که البته چند هزار مرتبه در‬
‫شب و روز در حضور مرقد منور ابی عبدالله الحسین و محضر‬
‫ملئکة مقربین و مطاف انبیاء و مرسلین بآواز بلند خوانده‬
‫یکند‪ ،‬و از گفتن این دروغ و‬ ‫یشود‪ ،‬و احدی برایشان ایراد نم ‌‬ ‫م ‌‬
‫ینماید‪ ،‬و کم کم این کلمات در‬ ‫ارتکاب این معصیت نهی نم ‌‬
‫ههایی که در زیارت و ادعیة احمقان از عوام جمع‬ ‫مجموع ‌‬
‫یکنند‪ ،‬و گاهی اسمی بر آن می گذارند جمع شده و چاب‬ ‫م ‌‬
‫رسیده و منتشر گشته‪ ،‬و از مجموعة این احمق به مجموعة آن‬
‫احمق نقل گردیده‪ ،‬و کار بجائی رسیده که بر بعضی طلبه مشتبه‬
‫غهای قبیحه را برای‬ ‫های را دیدم که آن درو ‌‬
‫شده‪ .‬روزی طلب ‌‬
‫یخواند‪ ،‬دست بر کتفش گذاشتم ملتفت من شد گفتم‪:‬‬ ‫شهداء م ‌‬
‫از اهل علم قبیح نیست چنین اکاذیب در چنین محضری؟ گفت‪:‬‬
‫مگر مروی نیست‪ ،‬تعجب کردم گفتم‪ :‬نه‪ ،‬گفت‪ :‬در کتابی دیدم‪،‬‬
‫گفتم‪ :‬در کدام کتاب؟ گفت‪ :‬مفتاح الجنان‪ .‬ساکت شدم چه کسی‬
‫یاطلعی کارش به اینجا رسد که جمع کردة بعضی عوام‬ ‫که در ب ‌‬
‫را کتاب شمرد و مستند قرار دهد قابل سخن گفتن نیست تا‬
‫گوید‪ :‬بحال خود گذاشتن عوام در امثال این امور جزئیه و‬
‫بدعتهای مختصره‪ ،‬مثل غسل اویس قرن و آش ابو الدرداء که‬
‫تابع و مخلص حقیقی معاویه بوده‪ ،‬و روزة صمت که در روز‬
‫سخن نگوید‪ ،‬و غیر آن که احدی بر مقام نهی بر نیامده سبب‬
‫تجری شده که در هر ماه و سال پیغمبر و امام و مرشد تازه پیدا‬
‫یروند‪ .‬تا آنکه قمی‬ ‫یشود‪ ،‬و دسته دسته از دین خدا بیرون م ‌‬ ‫م ‌‬
‫ههای احمقانه شایع شود که در دعای مجیر که‬ ‫خود گوید‪ :‬مجموع ‌‬
‫از دعاهای معتبره است در هشتاد موضع آن کلمة بعفوک زیاد‬
‫کنند و کسی انکار نکند و در دعای جوشن کبیر که مشتمل بر صد‬
‫فصل است برای هر فصلی خاصیتی وضع کنند‪ ،‬و با بودن این‬
‫همه زیارات‪ ،‬زیارت مفجعه جعل کنند‪ ،‬و با بودن این همه دعاهای‬
‫معتبرة مرویه با مضامین عالیه و کلمات فصیحه و بلیغه دعای‬
‫یربط در کمال برودت جعل نمایند‪ ،‬و نام آن را دعا حبی گذارند‪،‬‬ ‫ب ‌‬
‫و از کنگرة عرش آن را نازل کنند‪ ،‬و چندان فضیلت برای او وضع‬
‫نمایند که انسان را متحیر و سراسیمه نماید‪ .‬تا آنکه گوید‪ :‬و‬
‫شایسته است که انسان از شنیدن اینها گریه کند‪ .‬تا گوید‪ :‬کار‬
‫‪143‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بجائی رسیده که کتب شیعه منحصر به کتاب مفتاح شده و مرجع‬

‫یاعتنایی اهل علم‪ ،‬نهی‬ ‫عوام و خواص گشته‪ ،‬و این نیست جز ب ‌‬
‫ننمودن از امثال این بدع و اضافات و دس وضاعین و تحریف‬
‫یخردان‪ ،‬تا کار‬‫جاهلین‪ ،‬و جلو نگرفتن از نا اهلن و از تصرفات ب ‌‬
‫تها و‬
‫هها تلفیق شده و زیار ‌‬ ‫بجائی رسیده که دعاها موافق سلیق ‌‬
‫ههای بسیار از‬‫تها اختراع شده‪ ،‬و مجموع ‌‬ ‫هها و صلوا ‌‬
‫مفجع ‌‬
‫دعاهای دس شده چاپ شده تا آخر کلم ایشان ‪...‬‬
‫نویسنده گوید‪:‬‬
‫چون کلم صاحب مفاتیح طولنی بود ما به بعضی از آن اکتفاء‬
‫کردیم‪ ،‬ولی باید گفت‪ :‬ایشان گله و شکایت دارد که چرا مثل ً‬
‫کلمة بعفوک در دعای مجیر اضافه شده‪ ،‬و چرا ام سلمه را ام‬
‫هاند؟ و چرا زحر بن قیس را زجر بن قیس با جیم‬ ‫السلمه نوشت ‌‬
‫یگوییم‪ :‬این همه‬ ‫هاند‪ .‬ما م ‌‬
‫هاند و اهل علم اعتنایی نکرد ‌‬ ‫نوشت ‌‬
‫ههایی که مملو از شرک و کفر و برخلف آیات‬ ‫تنام ‌‬
‫دعاها و زیار ‌‬
‫قآمیز و‬ ‫بهای اغرا ‌‬‫قرآن و بر خلف عقل و تاریخ شایع شده و ثوا ‌‬
‫هاند و هر کس بنام اینکه جلیل القدر‬ ‫غلوانگیز برای آنها نوشت ‌‬
‫است و یا مقدس است هر چه خواسته نوشته‪ ،‬و اهل علمی‬
‫نبوده که بررسی کند و دین اسلم را آلوده نسازند بلکه تا‬
‫هاند این روایات جعلی و دعاهای خرافی را مدرک قرار‬ ‫توانست ‌‬
‫هاند‪ .‬از قرن دوم تا بحال که قرن پانزدهم‬ ‫داده و مذهب تراشید ‌‬
‫است چنین بوده‪ ،‬و لبد این چنان خواهد بود مادامی که دنیا بر پا‬
‫باشد‪ .‬پس خوبست اگر دانشمندی پیدا شد و خواست مطالب‬
‫دینی و اسلمی خود را طبق قرآن و سنت رسول تصحیح نماید‬
‫هها را نخورده و‬ ‫هها و مجموع ‌‬ ‫تنام ‌‬
‫گول این کتب دعاها و زیار ‌‬
‫ملحظه کند این کتاب مفاتیح را که مدرک تمام علماء و خواص و‬
‫عوام است‪ ،‬مملو از مطالب خرافی و ضد اسلمی است‪ ،‬حتی‬
‫اگر کسی مانند نویسنده در صدد تحقیق بر آید و ایرادی کند او را‬
‫یزنند و بلکه تکفیر کرده و واجب‬ ‫یکوبند‪ ،‬بلکه هزاران تهمت م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یدانند‪ ،‬چرا اینطور شده‪ ،‬جواب این است که زمانی که‬ ‫القتل م ‌‬
‫دین دکان نان شد و هر کس به فکر ریاست و جلب عوام شد‬
‫یشود‪ .‬بهر حال‪ ،‬ما برای رضای خدا و بیداری‬ ‫بهتر از این نم ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪144‬‬

‫یخواهیم ما را‬
‫هایم‪ ،‬و از خدا م ‌‬
‫طالبین هدایت این تذکرات را داد ‌‬
‫از شر اهل بدعت حفظ و عاقبت بخیر کند‪ .‬والله العاصم‪.‬‬

‫مطلب دوم در زیارت حضرت عباس‬

‫جعفر بن قولویه‪ ،‬یکی از کسانی است که کتابی نوشته بنام‪:‬‬
‫»کامل الزیارة« و هر چه توانسته از زیارات مجعوله و‬
‫غیرمجعوله را در آن جمع کرده است‪ .‬از جمله زیارت حضرت‬
‫عباس که از امام صادق نقل کرده چون خواستی زیارت کنی‬
‫میایستی بر در روضه‪ ،‬و همین جمله قرینه بر جعلی بودن است‪،‬‬
‫زیرا در زمان امام صادق روضه و حرمی نبوده است‪ .‬در این‬
‫زیارت‪ ،‬مقداری تملق و چاپلوسی کرده از حضرت عباس و خیال‬
‫یشنود و از تملق او‬ ‫یبیند و کلمات او را م ‌‬
‫کرده از میان قبر او م ‌‬
‫یگوید‪» :‬أنا لکم تابع ونصرتی‬ ‫یآید‪ ،‬مثل ً بدروغ م ‌‬
‫خوشش م ‌‬
‫لکم معدة«‪ ،‬یعنی‪ :‬من تابع شمایم و یاریم برای شما مهیا‬
‫است‪ ،‬حال اگر کسی به او بگوید‪ :‬حضرت عباس هزار سال‬
‫است از دنیا رفته و محتاج به یاری تو نیست‪ ،‬تو اگر راست‬
‫یگویی‪ :‬بیا قواعد دین و قرآن را تعلیم بگیر و عمل کن‪ ،‬و‬ ‫م ‌‬
‫یگوید‪ :‬داخل روضه شو و خود‬ ‫اینقدر تملق از قبور مکن‪ .‬بعد م ‌‬
‫را به ضریح بچسبان‪ ،‬و این قرینة دیگریست که این زیارت در‬
‫هاند‬
‫نهایی که ستمگران برای قبر حضرت عباس ضریح ساخت ‌‬ ‫زما ‌‬
‫جعل گردیده‪ ،‬و در قرن اول و دوم این بساط وجود نداشته‪ ،‬تا‬
‫امام دستور دهد‪ .‬بعد صاحب مفاتیح گوید‪ :‬زیارت همین بود که‬
‫هاند‪،‬‬ ‫ذکر شد‪ ،‬ولیکن سید بن طاووس و دیگران چیزی زیاد کرد ‌‬
‫باید گفت‪ :‬ابن طاووس و دیگران چه حقی دارند که مطالب دینی‬
‫یها را زیادتر گردانند؟! بهر‬ ‫را کم و زیاد کنند و تملقات و چاپلوس ‌‬
‫حال‪ ،‬ما منکر شخصیت دینی حضرت عباس و سایر گذشتگان‬
‫یگوییم‪ :‬خدا فرموده‪:‬‬ ‫نیستیم ولی م ‌‬
‫ول َ ُ‬ ‫﴿ت ِل ْ َ ُ‬
‫ما‬
‫كم ّ‬ ‫ت َ‬ ‫ما ك َ َ‬
‫سب َ ْ‬ ‫ها َ‬ ‫ت لَ َ‬
‫خل َ ْ‬ ‫ة َ‬
‫قد ْ َ‬ ‫م ٌ‬
‫كأ ّ‬
‫ك َسبت ُم ول َ ت ُ َ‬
‫مُلو َ‬
‫ن﴾ سوره‬ ‫ع َ‬‫كاُنوا ي َ ْ‬ ‫ما َ‬‫ع ّ‬
‫ن َ‬ ‫سأُلو َ‬‫ْ‬ ‫َ ْ ْ َ‬
‫بقرة )‪.(134‬‬
‫‪145‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یعنی‪» :‬آنان امتی بودند که رفتند‪ ،‬کسب ایشان مال‬

‫خودشان است‪ ،‬و برای شماست آنچه خود کسب‬
‫یکنید‪ ،‬و شما مسئول اعمال آنان نیستید«‪.‬‬
‫م ‌‬
‫سر قبر خوبان از فضائل آنان ذکر کردن در حالی که خود فاقد‬
‫های دارد‪ ،‬خودت را معطل مکن‪ ،‬برو‬ ‫یباشی چه فاید ‌‬
‫فضیلت م ‌‬
‫بدنبال سعی و کوشش و کسب فضائل‪.‬‬
‫مطلب سوم در زیارات مخصوصه‬
‫بدانکه آنقدر فضیلت و ثواب برای زیارت قبور بزرگان‬
‫هاند که زیارت قبر از هر عملی در اسلم بالتر و مهمتر‬ ‫نوشت ‌‬
‫شده‪ ،‬و طبق دستور مفاتیح و زاد المعاد و مصباح الزائر ابن‬
‫طاووس و امثال ایشان‪ ،‬اگر کسی شب و روز در تمام ایام سال‬
‫در رفت و آمد و خواندن زیارت قبر سید الشهداء باشد باز‬
‫کوتاهی کرده‪ ،‬و یک عمر دیگر باید از خدا بخواهد تا بتواند به تمام‬
‫این زیارات و دستورات عمل کند‪ .‬حال‪ ،‬باید دید در زیارات‬
‫مخصوصه چه ذکر شده است؟!‬
‫اول زیارت اول رجب‪ ،‬و نیمة آن و نیمة شعبان‪:‬‬
‫هاند‬
‫بدانکه ما کار به اختلف علماء نداریم‪ ،‬علماء اختلف کرد ‌‬
‫که این زیارت که ذکر شده برای شب اول رجب است یا روز آن‪،‬‬
‫یخواهیم بدانیم متن این‬ ‫و شب نیمه آن و یا روز آن‪ .‬بلکه ما م ‌‬
‫یگوییم‪:‬‬‫زیارت چیست؟ پس م ‌‬
‫هترین‬ ‫در این زیارت قرائن جعل زیاد است‪ :‬مث ً‬
‫ل‪ ،‬گوید‪ :‬پاکیز ‌‬
‫ههای خود را بپوش و بر درِ قبة مطهره بایست‪ ،‬و ما گفتیم‪:‬‬ ‫جام ‌‬
‫در قرن اول و دوم قبة مطهره و صحن و ضریح وجود نداشته‪ ،‬و‬
‫یگوید‪ :‬نزد‬ ‫نهای بعد است‪ .‬بعد م ‌‬ ‫این روایات از جعلیات قر ‌‬
‫ضریح بایست و این هم قرینة دیگریست بر جعل این روایت‪ .‬و‬
‫اما متن آن‪ ،‬تمام از مجعولت غلت است‪ ،‬مثل ً »السلم علیک«‬
‫خطاب است بدون وجود مخاطب‪ .‬و »صفی الله« نیز دروغ‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫است‪ ،‬بلکه اصطفاء مخصوص انبیاء است‪ ،‬و اینکه م ‌‬
‫»السلم علیک یا حجة الله« باید گفت‪ :‬به چه مدرک حجت خدا‬
‫هاند‪.‬‬‫است‪ ،‬قرآن و نهج البلغه حجت پس از انبیا را نفی کرد ‌‬
‫سپس گوید‪» :‬السلم علیک یا سفیر الله وابن سفیره«‪ ،‬باید‬
‫پرسید‪ :‬امام حسین چه سفارتی از نزد خدا داشته؟ و سفارت در‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪146‬‬

‫کجا و به سوی که بوده است؟! بعد گوید‪» :‬السلم علیک یا‬

‫شریک القرآن«‪ ،‬این نیز کفر است‪ ،‬زیرا قرآن از طرف خدای‬
‫واحد ل شریک له نازل‪ ،‬و خدا در کتاب و در امر خدا شریک‬
‫هاند که خدا در سورة کهف آیة‬‫ندارد‪ ،‬مگر زیارت سازان نخواند ‌‬
‫‪ 26‬فرموده‪:‬‬
‫‪‬‬
‫‪              ‬‬
‫‪              ‬‬
‫‪         ‬‬
‫)کهف‪(26 :‬‬
‫یعنی‪» :‬غیرخدا ولی و سرپرستی برای ایشان نیست و‬
‫احدی را در حکم خود شریک ننموده«‬
‫و در احکام خدا شرکت معنی ندارد؟!‪.‬‬
‫یگویند‪ :‬چون رسول خدا ‪ ‬فرموده‪» :‬إنی‬ ‫این خرافاتیان م ‌‬
‫تارک فیکم الثقلین کتاب الله وعترتی«‪ ،‬پس عترت‬
‫ل‪ ،‬طبق‬‫شریک در حکم خدا هستند‪ .‬باید به ایشان فهمانید که او ً‬
‫آیات قرآن خود محمد‪ ‬شریک قرآن نیست‪ ،‬بلکه خدا به او‬
‫فرموده‪:‬‬
‫)يونس‪.(109 :‬‬ ‫حى إ ِل َي ْ َ‬
‫ك﴾‬ ‫ما ُيو َ‬
‫ع َ‬
‫وات ّب ِ ْ‬
‫﴿ َ‬
‫»و از آنچه به تو وحى مىشود‪ ،‬پيروى كن«‪.‬‬
‫ك﴾‪) .‬زخرف‪.(43:‬‬‫ي إ ِل َي ْ َ‬
‫ح َ‬‫ذي ُأو ِ‬
‫ك ِبال ّ ِ‬
‫س ْ‬
‫م ِ‬
‫ست َ ْ‬ ‫﴿ َ‬
‫فا ْ‬
‫»پس چنگ زن بآنچه وحى فرستاده شد بسوى تو«‪.‬‬
‫و در سورة یونس آیة ‪ 15‬به او فرموده‪:‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪.(15‬‬ ‫)یونس‪:‬‬ ‫‪  ‬‬
‫»بگو‪ :‬من حق ندارم كه از پيش خود آن را تغيير دهم‪،‬‬
‫فقط از چيزى كه بر من وحى مىشود پيروى مىكنم!«‪.‬‬
‫و آیات دیگر که پیغمبر ‪ ‬تابع وحی و تابع است به آنچه به او‬
‫نازل شده‪ ،‬پس جائی که خود محمد ‪ ‬تابع است نه شریک‬
‫‪147‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫قرآن‪ ،‬چگونه عترت او شریک قرآنند؟! ثانیًا‪ :‬این کلمی که شما‬

‫از رسول خدا ‪ ‬نقل کرده اید که او فرموده‪» :‬إنی تارک‬
‫فیکم الثقلین‪ « ...‬به ذیل آن توجه نکرده اید که آمده‬
‫است‪» :‬لن یفترقا حتى يردا على الحوض«‪ .‬يعني‪:‬‬
‫عترت من هرگز از قرآن جدا نمی شود‪ .‬یعنی عترت تابع قرآن‪ ،‬و‬
‫راه قرآن می رود‪ .‬بنابراین‪ ،‬عترت شریک قرآن نیست‪ ،‬بلکه تابع‬
‫آنست‪ .‬ثالثًا‪ :‬آیا شما علی‪ ‬را از عترت میدانید یا خیر؟ اگر او را‬
‫از عترت می دانید خود او در خطبة ‪ 203‬نهج البلغه می گوید‪:‬‬
‫»إني اتبعت كتاب الله واقتديت بسنة رسول الله«‪ .‬و در خطبة‬
‫‪ 203‬مي گوید‪» :‬نظرت إلى كتاب الله وما وضع لنا وأمرنا‬
‫بالحكم به فاتبعته‪ ،‬وما استن النبي ‪ ‬فاقتديته«‪ .‬يعني‪ :‬نگاه‬
‫کرده به کتاب خدا و دستورات و اوامری که در آن برای ما وضع‬
‫کرده و ما را به حکم کردن به آن امر فرموده‪ ،‬پس آن را پیروی‬
‫و متابعت نمودم‪ ،‬و به آنچه که رسول خدا ‪ ‬سنت قرار داده‬
‫ه‬
‫ب الل ِ‬ ‫م ُ‬
‫ل ب ِك َِتا ِ‬ ‫م عَل َي َْنا ال ْعَ َ‬ ‫اقتدا کردم‪ .‬و در خطبة ‪»168‬وَل َك ُ ْ‬
‫مد ٌ‬‫ح ّ‬‫م َ‬
‫ه«‪ .‬و مكرر در نهج البلغه فرموموده‪» :‬وَ ُ‬ ‫سول ِ ِ‬
‫سيَرةِ َر ُ‬‫وَ ِ‬
‫ه«‪ .‬و ساير فرمايشات‬ ‫سن ّت َ ُ‬
‫ضي ُّعوا ُ‬ ‫)صلى الله عليه وآله( فَل َ ت ُ َ‬
‫آنحضرت‪ ،‬بنابراين‪ ،‬خود علی ‪ ‬می گوید‪ :‬من تابع کتاب خدا و‬
‫سنت رسولم نه شریک آن‪ .‬و بعلوه در کتب اولیه و بسیاری از‬
‫کتابهای معتبر صحیح‪ ،‬حدیث رسول الله ‪ ‬بدینصورت است که‬
‫رسول خدا ‪ ‬فرموى‪» :‬من بين شما كتاب خدا را گذاشتم«‪ .‬و‬
‫در بعضی روایات بصورت »کتاب الله وسنتی« آمده‪ .‬و این‬
‫روایات بنظر ما صحیح تر است‪ ،‬زيرا مطابق قرآن است كه خدا‬
‫دستور پیروی از قرآن سنت رسول ‪ ‬داده است‪ .‬و حسا می‬
‫بینیم آنچه موجب هدایت و رافع گمراهی است و ائمه نیز بدان‬
‫متسمک بوده اند همان کتاب خدا و سنت رسول است‪ .‬و حضرت‬
‫علی نیز در نهج البلغه خطبة ‪ 127‬در عهد نامة مالک اشتر‪،‬‬
‫همین دو چیز یعنی کتاب و سنت رسول را مرجع دانسته است‪ ،‬و‬
‫يٍء‬
‫ش ْ‬ ‫م ِفي َ‬ ‫ن ت ََناَزع ْت ُ ْ‬‫به قرآن استدلل کرده که می فرماید‪﴿ :‬فَإ ِ ْ‬
‫ل﴾ )النساء‪ .(59 :‬یعنی‪» :‬اگر اختلف‬ ‫سو ِ‬ ‫فَُرّدوه ُ إ َِلى الل ّهِ َوالّر ُ‬
‫كنيد در چيزى پس راجع كنيد او را بسوى خدا و پيغامبر«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪148‬‬

‫بنابراین‪ ،‬باید گفت‪ :‬خدا لعنت کند زیارت نامه سازان را که‬
‫موجب گمراهی گویندگان ملت ما شده اند‪.‬‬
‫این حقیر روزی مهمان یکی از علمای تهران بودم اصرار کرد‬
‫که مرا همراه ببرد به مسجد خود که در آنجا مجلس روضه بود‪،‬‬
‫یدانم‪،‬‬ ‫یکردم‪ ،‬زیرا من مجالس روضه را شرعی نم ‌‬ ‫من قبول نم ‌‬
‫یدانم‪ ،‬بهر حال او‬ ‫بلکه تمام مجالس روضه را برخلف شرع م ‌‬
‫یدانم‪ ،‬او گفت‪:‬‬ ‫اصرار کرد‪ ،‬من گفتم‪ :‬آقای عزیز من‪ ،‬مشروع نم ‌‬
‫این مجلس ما غیر از سایر مجالس است‪ ،‬واعظی دعوت‬
‫یگوید‪ ،‬چنین‬ ‫هایم که به اسلم وارد است‪ ،‬و چیزی برخلف نم ‌‬ ‫کرد ‌‬
‫و چنان‪ ،‬آنقدر گفت که من گول خوردم و به اصرار او همراه او‬
‫رفتم‪ ،‬چون به مسجد وارد و جلوس نمودیم واعظ در ابتدای منبر‬
‫دعوت به اتحاد شیعه و سنی کرد ما خوشحال شدیم‪ ،‬ولی در آخر‬
‫هر چه رشته بود همه را بر باد داد و بنا کرد بر خلفا و پیروان آنان‬
‫بدگویی و سب و لعن‪ ،‬من به آن آقا عرض کردم‪ :‬این است‬
‫واعظ خوبی که سخن اول و آخرش ضد یکدیگر است‪ ،‬و مردم را‬
‫یآورد که در دل با هم دشمن و به یکدیگر فحش‬ ‫منافق بار م ‌‬
‫دهند ولی در ظاهر با هم اتحاد داشته باشند‪ .‬در این حال که‬
‫روضه تمام شده بود یک مرد نادانی برخاست و گفت‪» :‬السلم‬
‫علیک یا شریک القرآن«‪ ،‬من به آن آقا عرض کردم‪ :‬شما چرا‬
‫هاید قرآن را که نفی شریک در احکام‬ ‫یکنید مگر نخواند ‌‬ ‫نهی نم ‌‬
‫های هست؟‬ ‫الهی نموده است‪ ،‬او پرسید‪ :‬مگر در این موضوع آی ‌‬
‫من برای او به ذکر یک آیه اکتفاء نمودم و آیة سورة کهف را که‬
‫ذکر شد به او نشان دادم بسیار خجل شد و گفت‪ :‬من‬
‫یدانستم‪ ،‬گفتم‪ :‬حال که دانستید این مرد نادان را صدا زنید و‬ ‫نم ‌‬
‫به او بگوئید چنین سلمی نگوید‪ ،‬دیدم رنگ از صورت او پرید و‬
‫یترسم چنین چیزی به او بگویم‪ ،‬گفتم‪ :‬آقای عزیز‪،‬‬ ‫گفت‪ :‬من م ‌‬
‫یترسم‬ ‫شما ملی این محل‪ ,‬و محل توجه مردمید‪ ،‬گفت‪ :‬م ‌‬
‫های ندارد برخاستم‬ ‫بگویند‪ :‬سنی است‪ ،‬من دیدم با این وضع فاید ‌‬
‫و ایشان را وداع کردم‪ ،‬و از اینکه در آن مجلس شرکت کرده‬
‫بودم استغفار نمودم‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک یا عمود الدین«‪ ،‬باید‬ ‫در این زیارت م ‌‬
‫پرسید‪ :‬مگر امام تابع دین نیست‪ ،‬آیا او اصل و فرع و عمود دین‬
‫‪149‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫است یا تابع آن‪ ،‬پس از آن آنقدر بهم بافته و آنقدر عقیدة خرافی‬
‫و ضد اسلمی بنام امام وارد زیارت کرده که ذکر آن با اختصاری‬
‫یگوید‪» :‬لعن الله أمة‬ ‫یسازد‪ .‬مثل ً م ‌‬
‫که در نظر داریم نم ‌‬
‫یپرسید‪ :‬این‬ ‫دفعتکم من مقامکم« حال اگر کسی از او م ‌‬
‫یتواند مقام کسی را از او بگیرد‬ ‫جمله یعنی چه‪ ،‬مگر کسی م ‌‬
‫یشود از او گرفت و به‬ ‫مثل ً علم و تقوی و شجاعت علی را آیا م ‌‬
‫یتواند‬
‫کس دیگر داد‪ ،‬چه مقامی داشته که دیگری گرفته؟! نم ‌‬
‫جوابی بگویند‪ .‬و مثل ً اگر پرسیده شود‪» :‬لقد اقشعرت‬
‫لدمائکم أظلة العرش مع أظلة الخلئق« یعنی چه؟ مگر‬
‫یخواهد‬ ‫خلئق أظله دارند؟ خواننده جوابی ندارد‪ .‬در این زیارت م ‌‬
‫یگوید‪» :‬لبیک داعی‬ ‫امام را بازی دهد‪ ،‬یعنی گول بزند‪ ،‬لذا م ‌‬
‫الله إن کان لم یجبک بدنی فقد أجابک قلبی‬
‫وسمعی وبصری«‪ ،‬یعنی‪ ،‬اگر بدنم تو را اجابت نکرد قلبم و‬
‫سمعم و بصرم تو را اجابت کرده‪ .‬باید پرسید‪ :‬مگر سمع و بصر‬
‫یخواهد امام را‬‫از بدن نیستند؟ آیا پس از هزار سال خواننده م ‌‬
‫یگوید او هم چرا مانند شهدای صدر اول‬ ‫یاری کند‪ ،‬اگر راست م ‌‬
‫تنامه‬‫یرود دین خدا را یاری کند‪ ،‬و این همه بر ضد دین زیار ‌‬
‫نم ‌‬
‫نسازد و نخواند‪ ،‬باز اگر کسی از او بپرسد‪» :‬طهرت بک البلد«‬
‫یعنی چه‪ ،‬چگونه بلد به او پاک شده؟ مگر او از مطهرات است؟‬
‫یها و‬
‫جوابی ندارد و هکذا تمام این تملقات و کاسه لیس ‌‬
‫یها که در این زیارت آمده چه فایده دارد؟ در آخر‬
‫چاپلوس ‌‬
‫یگوید‪» :‬فاشفع إلی ربک فی حط الثقال عن‬ ‫م ‌‬
‫ظهری وتخفیفها عنی وارحم ذلی وخضوعی لک‬
‫وللسیدا بیک« م ‌‬
‫یخواهد که او برایش شفاعت کند و او را از‬
‫تهایی که نموده و از ذلت او را نجات دهد‪ .‬باید‬ ‫وزر و وبال و خیان ‌‬
‫کسی به او بفهماند‪ ،‬ای بیگانه از قرآن‪ ،‬شفاعت باختیار امام‬
‫نیست‪ ،‬ای بیچارة نادان‪ ،‬برو توبه کن‪ .‬آن آقا از خدا مهربانتر‬
‫یجویی‪ ،‬و‬ ‫یگویی و از غیرخدا ترحم م ‌‬ ‫نیست‪ ،‬اگر بفهمد تو چه م ‌‬
‫یشود‪.‬‬ ‫یکنی‪ ،‬از تو بیزار م ‌‬
‫برای غیر خدا اظهار ذلت و کرنش م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪150‬‬

‫دوم زیارت نیمة رجب‬

‫این زیارت نیز مانند سایر زیارات و زیارت سابق مملو از‬
‫چاپلوسی است‪ ،‬ولی چیزی در این زیارت از کفر و خرافات است‬
‫یدهد‬‫که در آن زیارت نبوده‪ ،‬و آن این است که شهادت بدورغ م ‌‬
‫یگوید‪» :‬أشهد أنک تسمع الکلم وترد الجواب«‪،‬‬ ‫وم ‌‬
‫حال کسی از او نپرسیده‪ :‬مگر تو جوابی شنیدی که شهادت‬
‫نها‬
‫یدهی‪ ،‬البته جواب صحیحی ندارد مگر آنکه مانند روضه خوا ‌‬ ‫م ‌‬
‫بهم چیزهایی ببافد که روح امام چون عبادت کرده چنین و چنان‬
‫شده‪ ،‬با اینکه تماما ً دروغ است‪ .‬زیرا بشهادت بسیاری از آیات‬
‫قرآن پیامبران مرسل که بدرجاتی از امام بالترند از دنیا پس از‬
‫یاطلعند‪ .‬اینان صفات سمیعی و بصیری خدا را‬ ‫موت ب ‌‬
‫یخواهند بغلو به یکی از بندگان بدهند که همة صداها را‬ ‫م ‌‬
‫یدهد‪ .‬باید پرسید‪ :‬مگر هر کس که عبادت‬ ‫یشنود و جواب م ‌‬ ‫م ‌‬
‫کرد سمیع هر چیزی خواهد شد به چه دلیل؟ و قرینة بر کذب این‬
‫هایم‪ :‬همانست که گوید‪ :‬چون آمدی در‬ ‫زیارت چنانچه مکرر گفت ‌‬
‫صحن شریف پس داخل شو در حرم مطهر‪ ،‬با اینکه زمان ائمه‬
‫صحن و حرمی نبوده‪ ،‬و این زیارت در قرن سوم به بعد جعل‬
‫یگوید‪ :‬برو به حرم عباس بن امیر‬ ‫شده است‪ .‬سپس در آخر م ‌‬
‫المؤمنین که اینهم قرینة دیگری بر کذب است‪.‬‬

‫سوم زیارت نیمة شعبان است‬

‫فضیلتی برای آن شمرده که برای هیچ عبادتی شمرده نشده‬
‫است‪ ،‬و گوید‪ :‬تمام انبیاء حتی پیامبران اولوالعزم ‡ و ملئکه با‬
‫یکند‪ .‬بهر‬
‫یکند‪ ،‬و فقط خدا با او مصافحه نم ‌‬ ‫زائر مصافحه م ‌‬
‫حال‪ ،‬شیخ کفعمی این زیارت را چنین نقل کرده است‪ .‬و آورده‬
‫یگویی‪» :‬أیها العبد الصالح! أودعک‬ ‫است که در آن م ‌‬
‫شهادة من تقربنی إلیک فی یوم شفاعتک«‪ ،‬ای بندة‬
‫یگذارم شهادت خودم را که روز‬ ‫صالح‪ ،‬بودیعه و امانت نزد تو م ‌‬
‫شفاعت مرا بخود نزدیک کنی و از مقربان تو باشم‪ .‬حال کسی‬
‫نبوده از شیخ کفعمی بپرسد‪ :‬آیا عبد صالح در دنیا حاضر و ناظر‬
‫یشنود و از مافی الصدور بندگان مطلع و خود را برای‬ ‫است و م ‌‬
‫گرفتن امانت آماده کرده است؟ و آیا روز قیامت شفاعت باختیار‬
‫‪151‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫مقصر است و یا باذن و اختیار خدا و آیا تعیین شفیع با چه کس‬

‫یداند با اینان که ادعای علم دارند چه بگوید؟!‬
‫است؟ انسان نم ‌‬
‫آیا کسی ندیده این زائر چه بافته آیا خودش فهمیده چه‬
‫یگوید‪» :‬بل برجاء حیاتک حییت قلوب‬ ‫یگوید؟! م ‌‬
‫م ‌‬
‫شیعتک وأنک وجه الله الذی لم یهلک ول یهلک«‪ ،‬آیا‬
‫این کلمات که به امید حیات تو قلوب شیعه زنده است یعنی چه؟‬
‫یشود یعنی چه؟!‬ ‫و تو صورت خدایی که هلک نشده و هلک نم ‌‬
‫یکند که »أشهد أن هذه التربة تربتک‬ ‫بعد چاپلوسی م ‌‬
‫وهذا الحرم حرمک«‪ .‬آیا اگر شهادت داد که این تربت‪ ،‬تربت‬
‫حسین است و این حرم حرم اوست‪ ،‬شهادت او اثری دارد؟ و‬
‫یکند که این حرم حرم او‬ ‫اگر شهادت نداد و مثل ً کسی قبول نم ‌‬
‫باشد؟ خدا کمی عقل به خرافاتیان بدهد‪.‬‬

‫چهارم زیارت شبهای قدر است‬

‫حال چه فضائلی برای زیارت و ترغیب و تحریض آن در این‬
‫هاند کاری نداریم زیرا ناقلین در بند صدق و کذب‬
‫شب نقل کرد ‌‬
‫هاند که فرموده‪:‬‬
‫یسنجید ‌‬
‫ههای خود را با قرآن نم ‌‬‫نبودند و نوشت ‌‬
‫ل إل َيهم ول َن َ َ‬ ‫ُ‬ ‫فل َن َ َ‬
‫سأل َ ّ‬
‫ن‬ ‫ْ‬ ‫س َ ِ ْ ِ ْ َ‬‫ن أْر ِ‬ ‫ن ال ّ ِ‬
‫ذي َ‬ ‫سأل َ ّ‬‫ْ‬ ‫﴿ َ‬
‫ن﴾ )اعراف‪.(6 :‬‬ ‫سِلي َ‬ ‫مْر َ‬ ‫ال ْ ُ‬
‫يعني‪» :‬به يقين‪) ،‬هم( از كسانى كه پيامبران به سوى‬
‫آنها فرستاده شدند سؤال خواهيم كرد )و هم( از‬
‫پيامبران سؤال مىكنيم!«‪.‬‬
‫که خود پیامبران مرسل حساب و کتاب و سؤال و جواب‬
‫دارند‪ ،‬چگونه زائر حسین حساب و کتابی ندارد؟! و این زیارت نیز‬
‫تها‪ ،‬و در‬
‫هایست از تملق و چاپلوسی مانند سایر زیار ‌‬ ‫مجموع ‌‬
‫آخر طلب کار شده که من به زیارت تو آمد‌هام پس »فاشفع لی‬
‫یداند شفاعت و تعیین شفیع با خدا است نه‬ ‫عند ربک«‪ ،‬دیگر نم ‌‬
‫با دیگری‪ .‬آری‪ ،‬آنچه از قرآن در مورد شفاعت ممکن است‬
‫استفاده نمود آنست که بگوئیم‪ :‬شفاعت بمعنای ابلغ رحمت خدا‬
‫مهای خدا را به‬‫است‪ ،‬یعنی چنانکه در این دنیا انبیاء و اولیاء پیا ‌‬
‫یکنند در آخرت نیز رحمت خدا را به پاکان اعلم و‬ ‫مردم ابلغ م ‌‬
‫یکنند‪ .‬بنابراین‪ ،‬خداوند در آخرت به پاکانی که از ایشان‬ ‫ابلغ م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪152‬‬

‫یداند بوسیلة انبیاء و اولیاء رحمت‬ ‫راضی و شایستة بهشت م ‌‬

‫یکند که مثل ً داخل بهشت شوند‪ ،‬اما اینکه چه‬ ‫خود را ابلغ م ‌‬
‫کسی پاک و چه کسی ناپاک است باید خدا تعیین کند وإل ّ هیچ‬
‫پیامبری بنده شناس نیست‪ .‬بنابراین‪ ،‬اصل آنست که خدا از‬
‫هاش راضی و او را مشمول رحمت خود کند و لذا فرموده‪:‬‬ ‫بند ‌‬
‫ضى﴾ )انبیاء‪.(28 :‬‬ ‫ن اْرت َ َ‬ ‫ّ‬ ‫ش َ‬
‫ول ي َ ْ‬
‫م ِ‬
‫ن إ ِل ل ِ َ‬
‫عو َ‬
‫ف ُ‬ ‫﴿ َ‬
‫یعنی‪» :‬و شفاعت نمىكنند ال براى كسيكه خدا خوشنود‬
‫شده است ازو«‪.‬‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫و یا م ‌‬
‫غِني‬‫ت ل تُ ْ‬ ‫وا ِ‬‫ما َ‬ ‫س َ‬‫في ال ّ‬ ‫ك ِ‬ ‫مل َ ٍ‬‫ن َ‬ ‫م ْ‬ ‫م ِ‬ ‫وك َ ْ‬‫﴿ َ‬
‫ّ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ّ‬ ‫ً‬ ‫م َ‬ ‫ش َ‬ ‫َ‬
‫ن‬
‫م ْ‬
‫ه لِ َ‬
‫ن الل ُ‬‫ن ي َأذَ َ‬
‫دأ ْ‬ ‫ع ِ‬‫ن بَ ْ‬ ‫م ْ‬
‫شْيئا إ ِل ِ‬ ‫ه ْ‬‫عت ُ ُ‬‫فا َ‬
‫ضى﴾ )نجم‪.(26 :‬‬ ‫وي َْر َ‬ ‫شاءُ َ‬ ‫يَ َ‬
‫»و چه بسيار فرشتگانى در آسمانها هستند كه شفاعتشان‬
‫هيچ سودى نمىبخشد‪ .‬مگر پس از آنكه خداوند براى هر‬
‫كس كه بخواهد و بپسندد‪ ،‬اجازه دهد«‪.‬‬
‫یتوان گفت‪ :‬بوسیلة‬‫یشناسند؟ م ‌‬ ‫و اما انبیاء چگونه پاکان را م ‌‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫ینهد‪ ،‬چنانکه قرآن م ‌‬
‫علئمی است که خدا در پاکان م ‌‬
‫جوهٌ ﴾ )آل عمران‪:‬‬
‫و ُ‬
‫ودّ ُ‬
‫س َ‬
‫وت َ ْ‬
‫جوهٌ َ‬
‫و ُ‬
‫ض ُ‬
‫م ت َب ْي َ ّ‬
‫و َ‬
‫﴿ي َ ْ‬
‫‪.(106‬‬
‫»روزى كه چهرههايى سفيد و چهرههايى سياه گردد«‪.‬‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫و یا م ‌‬
‫خ ُ‬
‫ذ‬ ‫ؤ َ‬ ‫م َ‬
‫في ُ ْ‬ ‫ه ْ‬
‫ما ُ‬
‫سي َ‬
‫ن بِ ِ‬
‫مو َ‬ ‫ر ُ‬‫ِ‬ ‫ج‬
‫م ْ‬‫ف ال ْ ُ‬‫عَر ُ‬ ‫﴿ي ُ ْ‬
‫دام ِ﴾ )رحمن‪.(41 :‬‬‫ق َ‬ ‫َ‬
‫واْل ْ‬ ‫صي َ‬ ‫وا ِ‬‫ِبالن ّ َ‬
‫»مجرمان از قيافهشان شناخته مىشوند‪ ،‬آن گاه موى‬
‫پيشانى و پاها گرفته ]و به دوزخ انداخته[ مىشود«‪.‬‬
‫آری‪ ،‬خداوند در قیامت که روز جدایی حق از باطل است‪،‬‬
‫یکند‪ ،‬چنانکه فرموده‪:‬‬ ‫خوبان و بدان را از هم جدا م ‌‬
‫ْ‬ ‫َ‬
‫ن﴾ )یس‪.(59 :‬‬ ‫مو َ‬
‫ر ُ‬‫ج ِ‬
‫م ْ‬‫ها ال ُ‬‫م أي ّ َ‬ ‫و َ‬‫مَتاُزوا ال ْي َ ْ‬ ‫وا ْ‬‫﴿ َ‬
‫»و ]فرمان دهيم[ اى گناهكاران! امروز ]از نيكان[ جدا‬
‫شويد«‪.‬‬
‫یفرماید‪:‬‬ ‫و یا م ‌‬
‫قاتا ً﴾ )النبأ‪.(17 :‬‬‫مي َ‬‫ن ِ‬‫كا َ‬‫ل َ‬ ‫ص ِ‬‫ف ْ‬ ‫م ال ْ َ‬
‫و َ‬
‫ن يَ ْ‬‫﴿إ ِ ّ‬
‫‪153‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫»بى گمان روز داورى به هنگامى معين است«‪.‬‬

‫یفرماید‪:‬‬
‫وم ‌‬
‫ْ‬
‫مل‬
‫هن ّ َ‬
‫ج َ‬ ‫ن لَ ُ‬
‫ه َ‬ ‫رما ً َ‬
‫فإ ِ ّ‬ ‫ج ِ‬
‫م ْ‬
‫ه ُ‬ ‫ت َرب ّ ُ‬‫ن ي َأ ِ‬‫م ْ‬
‫ه َ‬‫﴿إ ِن ّ ُ‬
‫حَيى﴾ )طه‪.(74 :‬‬ ‫ول ي َ ْ‬ ‫ها َ‬ ‫في َ‬
‫ت ِ‬ ‫مو ُ‬ ‫يَ ُ‬
‫»بى گمان هر كس كه گناهكار به ]نزد[ پروردگارش‬
‫آيد‪ ،‬بداند كه جهنم ]را كيفر[ دارد‪ .‬در آنجا نه مىميرد و‬
‫نه زنده مىماند«‪.‬‬
‫پس‪ ،‬بهشت مکان افراد آلوده نیست‪ ،‬بلکه مأوا و منزل پاکان‬
‫یفرماید‪:‬‬ ‫است‪ ،‬چنانکه م ‌‬
‫كى﴾ )طه‪.(76 :‬‬ ‫ن ت ََز ّ‬
‫م ْ‬ ‫جَزاءُ َ‬‫ك َ‬ ‫وذَل ِ َ‬
‫﴿ َ‬
‫»و اين است پاداش كسى كه پاك شده است«‪.‬‬
‫هاش خوشنود نباشد و او را مستحق‬ ‫بنابراین‪ ،‬اگر خدا از بند ‌‬
‫بهشت نداند هیچ پیامبر قادر به دفع عذاب از او نیست‪.‬‬
‫شفاعت همه پیغمبران ندارد‬ ‫هاش‬ ‫اگر خدای نباشد ز بند ‌‬
‫سود‬ ‫خوشنود‬
‫هشناس فقط خداست‪ ،‬و فقط او پاک را از ناپاک و خبیث را‬ ‫بند ‌‬
‫شرو و پشت‬ ‫از طیب شناخته و اسرار و مکنونات بندگان و پی ‌‬
‫یداند‪ ،‬چنانکه‬‫سر و ظاهر و باطن و گذشته و آیندة ایشان را م ‌‬
‫در سورة بقره وقتی بصورت استفهام انکاری در مورد شفاعت‬
‫یفرماید‪:‬‬ ‫م ‌‬
‫عن ْدَهُ إ ِّل ب ِإ ِذْن ِ ِ‬
‫ه﴾ )بقره‪:‬‬ ‫ع ِ‬ ‫ش َ‬
‫ف ُ‬ ‫ذا ال ّ ِ‬
‫ذي ي َ ْ‬ ‫ن َ‬‫م ْ‬
‫﴿ َ‬
‫‪.(255‬‬
‫»چه كسى است كه بدون اجازه )و حكم( او در‬
‫پيشگاهش شفاعت كند؟«‪.‬‬
‫هشناس خداست اشاره‬ ‫پس از آن به دلیل آن‪ ،‬که فقط بند ‌‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫کرده و م ‌‬
‫خل ْ َ‬ ‫َ‬
‫م﴾ )بقره‪.(255 :‬‬
‫ه ْ‬
‫ف ُ‬ ‫ما َ‬
‫و َ‬
‫م َ‬
‫ه ْ‬
‫دي ِ‬
‫ن أي ْ ِ‬
‫ما ب َي ْ َ‬ ‫عل َ ُ‬
‫م َ‬ ‫﴿ي َ ْ‬
‫»آنچه را در پيش روى آنها ]بندگان[ و پشت سرشان‬
‫است مىداند«‪.‬‬
‫ولی چه باید کرد که با این همه آیات روشن‪ ،‬جعالن و‬
‫هاند!‬
‫هسازان مردم را گمراه نموده و از قرآن دور کرد ‌‬‫تنام ‌‬
‫زیار ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪154‬‬

‫پنجم زیارت در عید فطر و قربان‬

‫هها را ساخته و مردم را امیدوار و مغرور‬ ‫ت نام ‌‬
‫اینان این زیا ‌‬
‫هاند که هر کس یکی از این شبها را به زیارت برود گناهان‬ ‫کرد ‌‬
‫هاش آمرزیده شود‪ ،‬کور هم از خدا دو چشم بینا‬ ‫گذشته و آیند ‌‬
‫حها‬‫هها و مفاتی ‌‬ ‫تنام ‌‬
‫یخواهد‪ ،‬و برای همین است که این زیار ‌‬ ‫م ‌‬
‫رواج پیدا کرده است‪ .‬حال‪ ،‬در این زیارت که صاحب مفاتیح‬
‫گوید‪» :‬علماء« معلوم نکرده کدام علماء‪ .‬آیا همان نویسندگان‬
‫خرافات سابق‪ .‬و این زیارت اگر بدتر از آنها نباشد بهتر از آنها‬
‫یگوید‪ :‬چون زیارت آن حضرت را اراده کنی‬ ‫نیست‪ ،‬زیرا م ‌‬
‫بایست بر درِ قبة مطهره‪ .‬و ما گفتیم‪ :‬در زمان ائمه قبة مطهره‬
‫های از ستمگران بعدی است‪.‬‬ ‫و غیر مطهره نبوده است‪ .‬هر قب ‌‬
‫گوید‪ :‬پس بگو »یابن رسول الله! عبدک وابن أمتک‬
‫الذلیل بین یدیک«‪ .‬ای پسر رسول خدا! بندة ذلیل تو فرزند‬
‫کنیز تو‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬ای کاش‪ ،‬مردم برای خدا چنین اظهار‬
‫یخواهد و نه‬ ‫یکردند‪ ،‬و گرنه امام حسین نه بنده م ‌‬ ‫ذلت م ‌‬
‫یگوید‪» :‬جاءک مستجیرا ً بک«‪ ،‬اگر امام‬ ‫چاپلوس‪ .‬و بعد م ‌‬
‫بشنود واجب است بر او که به این بیچارة نادان بگوید‪ :‬پناه و‬
‫مجیری غیر از خدا نیست هم از برای من و هم برای تو‪ .‬و بعد‬
‫یخواهم و گوید‪ :‬اگر دلت خاشع و چشمت‬ ‫یگوید‪ :‬اذن دخول م ‌‬ ‫م ‌‬
‫گریان شد داخل شو‪ ،‬و هر کس گریان نشود حق ندارد داخل‬
‫شود‪ ،‬آیا این اذن دخول بفرمان خود امام بوده که این همه برای‬
‫خود آدابی جعل کرده‪ ،‬و یا این دخول و خروج و اذن دخول پس‬
‫از زمان ائمه در زمانی که ستمگران از اموال حرام‪ ،‬حرم و رواق‬
‫غهای در‬ ‫هاند چنین شده است؟! سپس همان تملقات و درو ‌‬ ‫ساخت ‌‬
‫زیارات دیگر را در اینجا آورده است و بخدا هم تهمت زده و گوید‬
‫»جعلته حجة علی خلقک«‪ ،‬حال باید از خواننده پرسید‪:‬‬
‫کجا خدای عزوجل پس از رسول‪ ،‬او را حجت قرار داده؟! و‬
‫سپس به خدا خبر داده که خدا بداند امام حسین چنین و چنان‬
‫کرده »بذل مهجته فیک حتی استنقذ عبادک« تا آخر‪،‬‬
‫یداد‬ ‫یگوید‪ :‬ضریح را ببوس‪ ،‬ولی رسول خدا ‪ ‬اجازه نم ‌‬ ‫که م ‌‬
‫کسی دست او را ببوسد‪ ،‬اما این امامان بلکه این مخلصان‬
‫یخواهند و اصرار دارند که ضریح و در و پیکر و عتبه را مردم‬ ‫م ‌‬
‫‪155‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫های که خدا را در عرش‬

‫ببوس‪ ،‬وقتی چنین کردی مثل کسی شد ‌‬
‫زیارت کرده است!! حال‪ ،‬اینها راست است یا دروغ‪ ،‬عاقلن‬
‫دانند‪ .‬خدا ملت ما را هدایت و از سرگردانی نجات دهد‪.‬‬

‫ششم زیارت در روز عرفه‬

‫بهای دروغ‬‫برای این زیارت زیادتر ترغیب شده‪ ،‬و ثوا ‌‬
‫قآمیز از ائمه نقل شده‪ ،‬و گوید‪ :‬برای زائر ثواب هزار حج و‬
‫اغرا ‌‬
‫هزار عمره که به همراه پیغمبر ‪ ‬و یا وصی او کرده باشد‪ ،‬و‬
‫هزار جهاد با پیغمبر مرسل و چه و چه ‪ ...‬حال‪ ،‬جای سؤالی‬
‫است که یک نفر از نویسنده پرسیده باید علمای اعلم جواب آن‬
‫را بدهند و آن سؤال اینست‪:‬‬
‫می که باید جواب داد‬
‫سؤال مه ّ‬
‫آیا این محدثین مانند محدث قمی و شیخ طوسی و ابن‬
‫هاند‬
‫طاووس و شیخ مفید و مجلسی که این کتب زیارات را نوشت ‌‬
‫یگویند‪ :‬عتبه را ببوس و ضریح را ببوس و خود را‬ ‫و مکرر م ‌‬
‫تها بایست و زیارت بخوان‪ ،‬و بلکه اذن‬ ‫بضریح بمال و ساع ‌‬
‫دخول بخوان و گردن کج کن و زاری و التماس کن‪ ،‬و چنین و‬
‫هاند؟ یعنی خود آنان‬
‫چنان‪ ....‬آیا خود ائمه این دستورها را داد ‌‬
‫هاند که مردم بر سر قبر آنان خود را سگ کنند چنانکه‬ ‫دستور داد ‌‬
‫قمی دستور داده که بگویند‪:‬‬
‫گر من بوم آن سگ تو شاید‬ ‫شاها چه تو را سگی بیاید‬

‫هاند معلوم‬ ‫وام‪ ،‬اگر خود ائمه گفت ‌‬

‫و یا بگویند‪ :‬من بندة ذلیل ت ‌‬
‫هاند نه‬‫یشود آنان مردمی متملق پرور و چاپلوس پسند بود ‌‬ ‫م ‌‬
‫داعیان الی الحق‪ .‬و اگر علماء این دستورات را نوشته و یا‬
‫هکننده باشند‬ ‫هاند باید ایشان تماما ً اهل بدعت و گمرا ‌‬‫تصویب کرد ‌‬
‫نه خیرخواه مردم‪.‬‬
‫باز کسی روزی از نویسنده پرسید‪ :‬آقا بفرمائید مگر امام‬
‫یآید؟ گفتم‪:‬‬ ‫زمان سگ پرور است و از سگبانی خوشش م ‌‬
‫چطور؟ گفت‪ :‬من در مسجد گوهرشاد مشهد بودم و دیدم شیخ‬
‫احمد کافی )که روضه خوانی خوش صدا بود و مردم را جمع‬
‫یکشید( در حضور هزاران نفر از‬ ‫یکرد و بهره از ایشان م ‌‬‫م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪156‬‬

‫علماء و مقدسین منبر رفته و پس از سخنرانی و گریه و زاری‬

‫زیاد گفت‪:‬‬
‫ای مردم‪ ،‬همه سرها را زمین بگذارید‪ ،‬و یک پای خود را به‬
‫زمین و پای دیگر را بلند کنید و همه بگوئید‪ :‬ای امام زمان‪ ،‬همه‬
‫سگ توئیم‪ ،‬عوعوعو‪ ،‬در این حال‪ ،‬چندین هزار مردم حاضر سر‬
‫به زمین نهاده و یک قدم خود را مانند سگ بلند کرده و همه با هم‬
‫گفتند‪ :‬ما سگ توئیم عوعوعو‪ ،‬و این جمله را مکرر کردند تا‬
‫خسته و کوفته افتادند‪.‬‬
‫نویسنده متحیر شدم که جواب سائل را چه بگویم و نتوانستم‬
‫یخواهم که جواب‬ ‫جواب صحیحی بدهم‪ ،‬و از دانشمندان دیگر م ‌‬
‫این سائل را بدهند‪.‬‬
‫و أما کیفیت زیارت‪ :‬در )ص ‪ (452‬گوید‪» :‬کیفیت زیارت‬
‫پس چنان است که علمای اجله و رؤسای مذهب و ملت‬
‫هاند«‪ .‬باید پرسید‪ :‬کدام علماء و رؤسا‪ ،‬آیا کسی حق دارد‬ ‫فرمود ‌‬
‫که از خود زیارتی اختراع کند؟ بهر حال‪ ،‬در اینجا آن علمای‬
‫هاند که مملو‬ ‫های داد ‌‬
‫مجهول السامی دستور زیارت چند صفح ‌‬
‫است از تملق و چاپلوسی‪ .‬و قرینة بطلن آن این است که در‬
‫های‬
‫هاند‪ :‬داخل روضه شو‪ ،‬در حالی که زمان ائمه روض ‌‬ ‫وسط گفت ‌‬
‫یگوید‪ :‬پس ضریح را ببوس‪ ،‬یعنی‬ ‫نبوده است‪ .‬و در آخر م ‌‬
‫هاند‪ .‬و‬
‫ضریحی که ستمگران از سیم و زر غارتی ساخته و بنا کرد ‌‬
‫قرینة دیگر بر اینکه این زیارت جعل شده‪ ،‬این است که اسماء‬
‫یدانست امام‬ ‫دوازده امام را آورده و در زمان ائمه کسی نم ‌‬
‫یگوید‪ :‬ضریح‬ ‫منحصر به این دوازده نفر است‪ ،‬و در آخر مکرر م ‌‬
‫را ببوس‪.‬‬

‫هفتم زیارت عاشوراء‬

‫در اینجا دو زیارت برای عاشوراء نقل کرده‪ :‬اول‪ :‬از صالح بن‬
‫عقبه و او از پدرش نقل کرده‪ .‬اما صالح بن عقبه را علمای رجال‬
‫مانند حلی و ابن غضائری و ممقانی و بسیاری از علمای دیگر او‬
‫هاند‪ :‬به حدیث او نباید توجه‬
‫هاند و گفت ‌‬
‫را کذاب و غالی شمرد ‌‬
‫کرد‪ .‬این دروغگوی جعال نقل کرده از پدرش‪ .‬و اما پدرش عقبه‬
‫بن قیس مجهول الحال است‪ ،‬و معلوم نیست چه دینی داشته و‬
‫‪157‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫چه کاره بوده است‪ .‬این صالح کذاب در زیارت عاشوراء برای‬
‫ایجاد غوغا و نفاق و عداوت بین مسلمین هر چه توانسته لعن‬
‫وسب کرده‪ ،‬پس از آن که بسیار تملق و چاپلوسی از امام‬
‫یها و‬‫یشود اینان از این مداح ‌‬ ‫حسین ‪ ‬کرده است‪ .‬معلوم م ‌‬
‫یگوید‪ :‬هر‬ ‫هاند‪ .‬این کذاب م ‌‬ ‫یغرض نبود ‌‬‫قهای در زیارات ب ‌‬‫تمل ‌‬
‫گاه کسی این زیارت را خواند برای او ثواب هزار حج و هزار‬
‫جهاد که به همراه رسول خدا ‪ ‬رفته باشد بنویسند‪ ،‬و برای‬
‫اوست ثواب مصیبت هر پیغمبر و وصی و صدیقی و شهیدی‪،‬‬
‫یعنی امام حسین یک مرتبه شهید شده‪ ،‬ولی زیارت خوان صد‬
‫هزار مرتبه شهید شده است‪ .‬و مقام او بقدر تمام انبیاء مرسلین‬
‫و شهدا و صدیقین جهان است‪ .‬آیا غلو و اغراق و کذبی بالتر از‬
‫یشود‪ .‬باید از این جعالن و کذابان پرسید‪ :‬این همه ثواب و‬ ‫این م ‌‬
‫هاید چرا در قرآن‬ ‫پاداش بی حد و حصر که شما برای زیارات گفت ‌‬
‫به آن اشاره نشده؟ قرآنی که همة مسائل از کوچک و بزرگ در‬
‫آن ذکر شده چرا به زیارت که ثواب هزار حج و در بعضی روایات‬
‫هاید نپرداخته و نه هیچ تأییدی‬ ‫ثواب یک میلیون حج برای آن آورد ‌‬
‫ننموده بلکه در آیات کثیره از چنین اموری نهی کرده است؟!‬
‫یکی دیگر از راویان زیارت عاشورا سیف بن عمیره است که‬
‫بسیاری از علماء او را مورد طعن و ملعون دانسته‪ ،‬و شهید ثانی‬
‫یشود چیزی را‬ ‫گفته‪ :‬او ضعیف است‪ .‬بهر حال‪ ،‬با این راویان نم ‌‬
‫به دین بعنوان زیارت اضافه کرد‪ ،‬آن هم چیزی که مخالف آیات‬
‫قرآن است‪.‬‬
‫پس از زیارت عاشوراء‪ ،‬از قول علقمه بن محمد الحضرمی‬
‫هاند‪ .‬و علقمه در رجال مجهول الحال است‪،‬‬ ‫دعائی را روایت کرد ‌‬
‫یعنی معلوم نیست چه دینی داشته و چه کار بوده است‪ .‬حال این‬
‫هاند‬
‫مردمان کذاب و یا مجهول چه مطالبی را بعنوان زیارت آورد ‌‬
‫باید متن زیارت را دید‪ .‬و اما متن زیارت‪ ،‬پس از تملقات و‬
‫یخبر‬ ‫ل است از دنیا رفته و ب ‌‬ ‫یها‪ ،‬امامی را که صد سا ‌‬‫چاپلوس ‌‬
‫است‪ .‬مخاطب و حاضر و ناظر ساخته و گوید‪» :‬یا أبا‬
‫عبدالله! لقد عظمت الرزیة وجلت وعظمت المصیبة‬
‫بک«‪ ،‬یعنی ای حسین! قتل تو مصیبت بزرگی شد بر ما و بر‬
‫مسلمین‪ .‬خوب اگر قتل او مصیبت است‪ ،‬پس چرا شیعه‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪158‬‬

‫یگوید‪ :‬حسین عاشق حق بود و به لقاء معشوق رسید‪ ،‬رسیدن‬ ‫م ‌‬

‫یگوید‪» :‬لعن الله أمة‬ ‫به معشوق که مصیبت نیست؟! و بعد م ‌‬
‫دفعتکم عن مقامکم«‪ .‬یعنی‪ :‬خدا لعنت کند امتی را که شما را از‬
‫مقامتان برداشت و از مراتب الهی و درجاتی که خدا برای شما‬
‫معین کرده بود زائل کرد‪ .‬حال کس نبوده از این راوی جعال‬
‫های که خدا به او‬ ‫یشود کسی را از مقام و درج ‌‬ ‫بپرسد‪ :‬مگر م ‌‬
‫یتوان از‬ ‫داده زائل کرد‪ .‬آری‪ ،‬اگر سلطنت و لذت دنیا باشد م ‌‬
‫واجد آن گرفت و به فاقد آن واگذار کرد‪ ،‬ولی از مقام الهی و یا‬
‫یشود کسی را معزول و از واجد آن گرفت و‬ ‫از علم و تقوی نم ‌‬
‫یگوید‪» :‬إنی حرب لمن حاربکم« و‬ ‫به فاقد آن داد‪ .‬بعد م ‌‬
‫هاند‬
‫یخواهد با لشکریان یزید که صدها سال است نابود شد ‌‬ ‫م ‌‬
‫یرود دین خدا‬ ‫یگوید چرا نم ‌‬ ‫محاربه کند‪ .‬اگر این جعال راست م ‌‬
‫یخورند و مذهب برای‬ ‫را یاری کند‪ ،‬و با کسانی که بنام دین نان م ‌‬
‫تنامه‬
‫هاند محاربه کند‪ ،‬و چرا خود بنام دین‪ ،‬زیار ‌‬ ‫مردم آورد ‌‬
‫یسازد‪ ،‬در این زیارت مکرر لعن کرده و بیزاری جسته از‬ ‫م ‌‬
‫ههای‬ ‫هاند‪ ،‬در حالی که خوانند ‌‬ ‫کسانی که ظلم کردند و از دنیا رفت ‌‬
‫یخوانند به سلطین ستمگر کمک‬ ‫زمان ما که این زیارات را م ‌‬
‫می کنند‪ ،‬و حتى علمای شیعه مانند علمه حلی و خواجه نصیر از‬
‫خبهائی و میرداماد و‬ ‫یباشند‪ ،‬و شی ‌‬ ‫ندما و وزراء سلطین مغول م ‌‬
‫محقق کرکی و مجلسی از ندمای سلطین ستمگر صفویه و مداح‬
‫یشوند هیچ یک از‬ ‫هاند‪ ،‬و ظلمی که زمان ما مرتکب م ‌‬ ‫آنان بود ‌‬
‫ستمگران گذشته مرتکب نشدند‪ ،‬ولی برای حسین‪ ‬عزاداری‬
‫هها را بیان کنیم‬ ‫تنام ‌‬ ‫یکنند‪ .‬و ما اگر تمام اشکالت این زیار ‌‬ ‫م ‌‬
‫مثنوی هفتاد من کاغذ شود‪ ،‬پس با جعل زیارت و خواندن آن‬
‫یتوان کاری‬ ‫یگیرد و اثری ندارد بلکه با عمل م ‌‬ ‫کاری صورت نم ‌‬
‫کرد‪ ،‬بعمل کار بر آید بسخن دانی نیست‪.‬‬
‫و اما دعای علقمه‪ ،‬این علقمة مجهول الحال تا توانسته عقاید‬
‫یگوید‪:‬‬‫خرافی خود را بنام دعا تزریق کرده از آن جمله م ‌‬
‫»وباسمک الذی جعلته عندهم وبه خصصتهم دون‬
‫العالمین وبه أبنتهم وأبنت فضلهم من فضل‬
‫العالمین حتی فاق فضلهم فضل العالمین جمیعًا«‪.‬‬
‫و اینها دروغ است‪ ،‬زیرا خدا فرموده‪:‬‬
‫‪159‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫م﴾ )الحجرات‪:‬‬ ‫ه أ َت ْ َ‬
‫قاك ُ ْ‬ ‫عن ْدَ الل ّ ِ‬ ‫مك ُ ْ‬
‫م ِ‬ ‫َ‬
‫ن أك َْر َ‬ ‫﴿إ ِ ّ‬
‫‪،(13‬‬
‫یعنی‪» :‬گرامىترين شما نزد خداوند با تقواترين‬
‫شماست«‪.‬‬
‫و خود ائمه مکرر فرموده‪ :‬هر کس به فضل و مقامی رسد‬
‫بواسطة عمل و تقوی است‪ ،‬نه باسمی که خدا نزد کسی گذاشته‬
‫باشد‪ ،‬آن هم خدا به فرد خاصی اختصاص دهد‪ ،‬اسماء الهی و‬
‫معارف اسلم تماما ً برای عموم مردم نازل شده است‪ ،‬و همه‬
‫باید فرا گیرند‪.‬‬
‫آری‪ ،‬راوی دعائی که مرد مجهولی مانند محمد بن خالد‬
‫یشود‪ .‬و‬ ‫فهای او نقل کنند بهتر از این نم ‌‬‫طیالسی و هم ردی ‌‬
‫عجب این است که پس از این زیارت و این دعا امام صادق‬
‫فرموده‪ :‬من ضامنم‪ .‬هر کس اینها را بخواند زیارتش قبول و‬
‫حاجت او از جانب خدا قضا شود بهر مرتبه که خواهد برسد‪ ،‬و‬
‫خدا هم ضامن شده و قسم خورده که هر کس اینها را بخواند‬
‫یپذیرد با‬‫زیارتش را قبول کند و خواهش او را هر قدر باشد م ‌‬
‫فوز به جنت و آزادی از دوزخ‪ ،‬و قبول کند شفاعت او را در حق‬
‫هر کس که باشد‪ .‬حال باید پرسید‪ :‬خدای تعالی این ضمانت را‬
‫کجا ثبت کرده و نزد که ضمانت کرده است؟!! بنابران‪ ،‬هر کس‬
‫نها را خواند دیگر احتیاج به عملی ندارد‪ .‬آیا هذیانی بالتر از‬ ‫ای ‌‬
‫تها و دعاهای پر از کفر و شرک را به‬ ‫یشود؟ این زیار ‌‬ ‫این م ‌‬
‫هاند که شب و روز بخوانند و دیگر بهر عمل‬ ‫دست عوام داد ‌‬
‫بهای الهی نداشته باشند‪.‬‬ ‫خلفی دست بزنند و هیچ پروا از عقا ‌‬
‫یگوید‪:‬‬‫در این دعا بر ضد سایر زیارات و دعاهای زیارات م ‌‬
‫»فإنک الکافی ل کافی سواک ومغیث ل مغیث‬
‫سواک وجار ل جار سواک‪ ،‬خاب من کان جاره‬
‫سواک«‪ ،‬یعنی‪ :‬خدایا‪ ،‬تو کافی هستی و غیر از تو کافی نیست‪،‬‬
‫هدهنده غیر‬
‫و تو فریادرسی نه غیر تو‪ ،‬و تو پناه دهی و نیست پنا ‌‬
‫تو‪ ،‬و ناامید است کسی که به غیر تو پناه برد‪ .‬آن وقت در زیارت‬
‫هاند‪ .‬معلوم‬‫دیگر‪ ،‬امام را کافی و فریادرس و پناه دهنده شمرد ‌‬
‫هاند متوجه ضد و‬‫یشود کسانی که این زیارات را جمع کرد ‌‬ ‫م ‌‬
‫هاند‪.‬‬
‫نقیض نبود ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪160‬‬

‫ینویسد‪ :‬امام صادق به سدیر فرموده‪ :‬چه‬ ‫در )ص ‪ (471‬م ‌‬

‫یشود برای تو که زیارت کنی قبر حسین ‪ ‬را در هر جمعه پنج‬ ‫م ‌‬
‫مرتبه‪ ،‬و در هر روزی یک مرتبه‪ .‬و به فرزند سدیر گفته‪ :‬هر کس‬
‫یشود‬‫حسین را در هر روز زیارت نکند جفا کرده است‪ .‬معلوم م ‌‬
‫اینان توقع دارند که مردم همواره در زیارت قبر بزرگانشان باشند‬
‫و به فکر کار و صنعتی نباشند‪ ،‬چنانکه همین طور هم نتیجه‬
‫هاند‪ ،‬و در زمان ما در قم و مشهد خراسان و کاظمین و‬‫گرفت ‌‬
‫نجف و کربل و سامراء و سایر بلد‪ ،‬هزاران دکان مهر تربت‬
‫یفروشند‪ ،‬و‬ ‫فروشی هست که تربت و خاک قبر حسین ‪ ‬را م ‌‬
‫ینویسند‪:‬‬‫در روی مهر مشهد م ‌‬
‫مشهد مقدس‬ ‫تربت اقدس‬

‫ینویسند‪:‬‬
‫و در روی تربت کربل م ‌‬
‫مال کربل‬ ‫تربت اعلء‬

‫در حالی که مرقد امام حسین و حضرت رضا ‪ ‬و سایر بلد با‬
‫یتواند مثقالی خاک از آنجا بر‬ ‫سنگ مرمر فرش شده واحدی نم ‌‬
‫دارد‪ .‬بهر حال‪ ،‬در مفاتیح )ص ‪ (471‬گوید‪» :‬تذییل«‪ :‬در فضیلت‬
‫و آداب تربت مقدسة امام حسین ‪ ،... ‬آن وقت چند صفحه را‬
‫پر کرده از فضیلت تربت و گوید‪ :‬اخبار در این باب متواتر است‪،‬‬
‫حتی روایت کرده که حوریان بهشت چون یکی از ملئکه را‬
‫یکنند‬ ‫یآید از او التماس م ‌‬ ‫یبینند که از برای کاری به زمین م ‌‬ ‫م ‌‬
‫که برای ایشان تسبیح و تربت قبر امام حسین را هدیه ببرد‪.‬‬
‫ه‬ ‫ما ت َ ْ‬
‫شت َِهي ِ‬ ‫یشود در بهشتی که خدا فرموده‪﴿ :‬وَِفيَها َ‬ ‫معلوم م ‌‬
‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ا َْ‬
‫ن﴾ ]سورة الزخرف )‪ ،[(71‬يعني‪» :‬و در آن‬ ‫س وَت َلذ ّ الع ْي ُ ُ‬
‫ف ُ‬
‫لن ُ‬
‫)بهشت( آنچه دلها مىخواهد و چشمها از آن لذت مىبرد موجود‬
‫است«‪ .‬همه چیز هست ولی خاک قبر نیست‪ .‬و بنقل مفاتیح‪،‬‬
‫ضهاست‪ ،‬حال اگر‬ ‫خاک تربت دوای تمام دردها و شفای تمام مر ‌‬
‫یگویند‪ :‬عقیدة او‬ ‫کسی خاک پر از میکروب را خورد و بدتر شد م ‌‬
‫یشود سوار او شد‪.‬‬ ‫خراب و پالن او کج شده‪ ،‬یعنی دیگر نم ‌‬
‫نها برای فروشندگان شده‪ ،‬در صورتی که در‬ ‫حال‪ ،‬این تربت دکا ‌‬
‫ینویسد‪ :‬امام صادق فرموده‪ :‬هر که خاک‬ ‫مفاتیح )ص ‪ (475‬م ‌‬
‫‪161‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫قبر امام حسین ‪ ‬را بفروشد چنانست که گوشت آن حضرت را‬

‫فروخته و خریده باشد‪.‬‬
 ‫فصل هشتم‬
‫در فضیلت زیارت کاظمین و ذکر مسجد براثا و‬
‫زیارت نواب اربعه و زیارت جناب سلمان‬
‫تنامه و اذن دخول‬ ‫صاحب مفاتیح برای هر جا و هر کس زیار ‌‬
‫نقل نموده است‪ ،‬اما از قول خدا و از سنت رسول ‪ ‬نقل‬
‫ننموده‪ ،‬بلکه آنچه نقل کرده از قول ابن طاووس و ابن المشهدی‬
‫و شیخ مفید و امثال ایشان است‪ .‬آیا اینان شارع اند و آداب دین‬
‫بنظر ایشان و باختیار ایشان است؟ مثل ً در زیارت کاظمین گوید‪:‬‬
‫همین که به درِ حرم رسیدی بایست‪ ،‬و چنین و چنان بگو‪ ،‬معلوم‬
‫هاند که کاظمین حرم و گنبد داشته‬ ‫یشود اینها را موقعی ساخت ‌‬ ‫م ‌‬
‫و در قرن اول و دوم و صدر اسلم این آداب نبوده است‪ ،‬و اذن‬
‫دخول خواستن و خطاب کردن با کسانی که از دنیا و اهل دنیا‬
‫یخبرند معنی ندارد‪ ،‬و اینها تمام بدعت و قبر پرستی‬ ‫دور و ب ‌‬
‫است‪ .‬اینکه هر قبری را بوسیدن و اذن دخول خواستن و مدتی‬
‫مداحی و چاپلوسی کردن‪ ،‬چیزی جز انحراف و شرک نیست‪.‬‬
‫بزرگان دین و ائمة سابقین در زمان حیاتشان این تملقات را‬
‫دوست نداشتند‪ ،‬و ممکن نیست که راضی باشند کسی برای‬
‫قبرشان این همه تملق گوید‪ ،‬خصوصا ً تملقات کاذبانه مانند‬
‫ب قبرها را حجت خدا و امین خدا و‬ ‫ههایی که صاح ‌‬‫تنام ‌‬
‫زیار ‌‬
‫خازنان علم خدا خوانده است‪ .‬آنان اگر راهنما و امام یعنی پیشوا‬
‫هاند‪ .‬الن که در عالم برزخ‬ ‫هاند برای اهل زمان خود بود ‌‬ ‫بود ‌‬
‫های و علمی نسبت به اهل دنیا‬ ‫هستند هیچ تکلیفی ندارند و وظیف ‌‬
‫ندارند و چنانکه قرآن فرموده و علی ‪ ‬در نهج البلغه گفته‪ :‬از‬
‫یاطلعند‪ .‬باید از ایشان پرسید‪ :‬مگر‬ ‫یخبر و ب ‌‬
‫زائر خود بکلی ب ‌‬
‫بعثت انبیاء برای آن بوده که مردم را قبر پرست و چاپلوس و‬
‫ههایی مانند قصة حاجی علی‬ ‫متملق ببار آورند‪ .‬آیا بنقل قص ‌‬
‫یتوان بر شریعت افزوده و یا از آن‬ ‫بغدادی یک مرد عوام چیزی م ‌‬
‫کم نمود؟! البته خیر‪ .‬آیا اگر نقل قصه صحیح است چرا در آخر‬
‫شیخ محمد حسن کاظمین آل یس دست بر دهان او گذاشته و‬
‫نهی نموده از اظهار قصة او که در )ص ‪ (490‬نقل شده‪.‬‬
‫‪163‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫مطلب سوم در زیارت نواب اربعه‬

‫هاند؟ آیا منصبی از طرف‬ ‫آیا نواب اربعه اعلم همة مردم بود ‌‬
‫خدا داشته؟ آیا زیارت قبر ایشان از سنت رسول ‪ ‬و یا از احکام‬
‫هاند که وجوهات از مردم‬ ‫الهی است؟ اینان مردمی بود ‌‬
‫یرسانیدند‪ ،‬آیا اگر امامی‬ ‫یگرفتند و بقول خودشان به ناحیه م ‌‬ ‫م ‌‬
‫غایب بامر خدا باشد احتیاج به مال و یا اموالی دارد؟!!! صاحب‬
‫هاند‪ .‬جواب‬ ‫یگوید‪ :‬اینان منصب سفارت و وساطت داشت ‌‬ ‫مفاتیح م ‌‬
‫این است که نواب ائمه و وکلی ایشان بسیاری از افراد آنان‬
‫غیرعادل و بلکه خائن از کار در آمدند‪ .‬آیا نواب حضرت کاظم که‬
‫از قوام بامر او بودند مانند زیاد قندی و علی بن ابی حمزة‬
‫هاید که هر سه اموال مردم را‬ ‫بطائنی و عثمان بن عیسی را ندید ‌‬
‫خوردند و پس از وفات آن حضرت کنیزهایی که از اموال بود‬
‫تصرف کردند‪ ،‬و بدتر از همة اینها که مذهب واقفیه را ایجاد‬
‫نتر وکل و نمایندگان حضرت‬ ‫کردند و واقفی شدند‪ .‬از اینها روش ‌‬
‫امیر المؤمنین که دارای خلفت و تازیانه و شمشیر بود‪ ،‬به او‬
‫خیانت کردند و اموال بیت المال را تصرف کردند‪ ،‬مانند‪ :‬مصقله‬
‫بن هبیره که بدون اذن در فئ مسلمین تصرف کرد‪ ،‬و او عامل‬
‫حضرت بر اردشیرخره بود چنانکه در نهج البلغه کتاب ‪ 63‬قصة‬
‫او آمده‪ ،‬و مانند زیاد بن ابیه که او نیز عامل و استاندار بود از‬
‫طرف حضرت که در مکتوب ‪ 44‬نهج البلغه آمده‪ ،‬و هکذا‪ .‬پس‬
‫یشود‪،‬‬ ‫صرف وکالت و یا سفارت و یا مأموریت دلیل بر چیزی نم ‌‬
‫یتوان برای هر یک‬ ‫نه دلیل بر علمیت و نه دلیل بر عدالت‪ ،‬و نم ‌‬
‫تنامه تراشیده و به مداحی پرداخت‪.‬‬ ‫پس از وفاتشان زیار ‌‬
‫در )ص ‪ (493‬گوید‪ :‬سزاوار است زیارت شود در بغداد شیخ‬
‫اجل محمد بن یعقوب کلینی که کتاب کافی را در مدت بیست‬
‫سال تألیف نمود‪ .‬نویسنده گوید‪ :‬ما در مدت یک ماه کتابی‬
‫هایم بنام عرض اخبار اصول بر قرآن و عقول‪ ،‬و در آن کتاب‬ ‫نوشت ‌‬
‫لهای روشن اثبات‬ ‫هایم‪ ،‬و با دلی ‌‬ ‫به نقد اخبار اصول کافی پرداخت ‌‬
‫هایم که اکثر اخبار اصول کافی ضد عقل و یا ضد قرآن و ضد‬ ‫کرد ‌‬
‫تاریخ است‪ ،‬و کلینی یا عوام بوده متوجه اخباری که نوشته نبوده‬
‫و ضد و نقیض بسیار در کتاب خود آورده‪ ،‬و یا خیر‪ ،‬مغرض بوده‬
‫است‪ .‬ولی ما معتقدیم کلینی مرد کم سوادی بوده که متوجه‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪164‬‬

‫نشده‪ ،‬مثل ً در باب »فیما جاء فی الثنی عشر والنص علیهم« که‬
‫خواسته اثبات کند ائمه ‪ 12‬نفرند‪ .‬پنج حدیث آورده که دللت دارد‬
‫بر اینکه ائمه ‪ 13‬نفرند‪ ،‬و در باب أن الئمة تدخل الملئكة وتطأ‬
‫بساطهم احادیثی آورده است که ائمه پرهای جبرئیل و سایر‬
‫یساختند با‬‫یکردند و برای اطفال خود متکا م ‌‬ ‫ملئکه را جمع م ‌‬
‫ً‬
‫اینکه پس از رسول‪ ‬ملئکه و خصوصا جبرئیل به کسی نازل‬
‫یشوند‪ .‬به هر حال‪ ،‬اکثر ابواب اصول کافی خرافاتی است که‬ ‫نم ‌‬
‫ً‬
‫کلینی جمع کرده‪ ،‬و اگر واقعا فهمیده و آنها را جمع کرده خیانت‬
‫به اسلم نموده است‪ .‬با این حال‪ ،‬چه سزاوار است که برای قبر‬
‫تنامه آورند‪.‬‬
‫او ضریح بسازند و زیار ‌‬
‫در )ص ‪ (493‬نواب اربعه را حجت خوانده است‪ ،‬با اینکه قرآن‬
‫هاند پس از رسولن خدا کسی حجت نیست‪.‬‬ ‫و نهج البلغه فرمود ‌‬
‫و نیز در زیارت ایشان گوید‪ :‬ای زائر‪ ،‬شهادت بده و بیکی از‬
‫این نواب بگو‪» :‬أشهد أنک ما خنت فی التأدیة‬
‫یدهم که در انجام وظیفه و‬ ‫والسفارة«‪ ،‬یعنی من شهادت م ‌‬
‫های‪ ،‬در حالی که این زائر‬
‫ادای امانت و سفارت‪ ،‬خیانت نکرد ‌‬
‫بیچاره آن نایب را ندیده و از احوال او خبر ندارد چگونه شهادت‬
‫بدهد؟! و شهادت باطل و زور و ندانسته حرام است‪.‬‬

‫باید تعجب کرد!‬

‫روزی نویسنده‪ ,‬رفتم به مسجد جمکران که در یک فرسخی قم‬
‫است‪ ،‬و در محراب آن مسجد چاه کوچکی است که مردم نامه‬
‫یآورند و سپس در آن چاه‬ ‫ینویسند و م ‌‬
‫به امام زمان م ‌‬
‫یاندازند‪ .‬درب مسجد میزی گذاشته و روی میز اوراق چاپی‬ ‫م ‌‬
‫گذاشته بودند و برای هر ورق بیست ریال قیمت نصب کرده‬
‫یخواست به امام زمان نامه بنویسد یکی از‬ ‫بودند که هر کس م ‌‬
‫یخرید‪ ،‬حقیر نگاه کردم دیدم روی آن اوراق‬ ‫آن اوراق را م ‌‬
‫مطالبی چاپ کرده و در آخر آن چند سطر خالی گذاشته بودند‬
‫که خریدار حاجت خود را در محل خالی بنویسد‪ ،‬و پس از محل‬
‫خالی مجددا بطور چاپی نوشته بودند که ای حسین بن روح )که‬
‫یکی از نواب اربعه است( این نامه را خدمت امام زمان برسان‪.‬‬
‫و خریدار پس از نوشتن حاجت خود در محل خالی آن ورقه را به‬
‫‪165‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یانداخت‪ .‬حقیر پرسیدم که این نایب هزار و دویست‬ ‫داخل چاه م ‌‬

‫سال است وفات کرده‪ ،‬چگونه کسی که وفات کرده نامه را‬
‫بگیرد و خدمت امام زنده برساند‪) .‬إن هو إل شيء عجاب!!(‬
‫شخصی که پشت میز بود گفت‪ :‬اینجا حوزة علمیه است اگر آنچه‬
‫یکردند‬ ‫یگوئید درست بود مراجع و علمای قم اعتراض م ‌‬ ‫شما م ‌‬
‫های‬‫در حالی که علمای قم مؤید این موضوع هستند‪ .‬حقیر چار ‌‬
‫جز سکوت ندیدم‪ ،‬زیرا علوه بر علما و مراجع بزرگ قم‪،‬‬
‫یدیدم این مطلب در کتب ایشان نیز ذکر شده‪ ،‬و از آن جمله‬ ‫م ‌‬
‫صاحب مفاتیح در اینجا )ص ‪ (493‬نوشته است که »و مخفی‬
‫نیست همچنانکه این بزرگواران در حیات خود واسطه بودند میان‬
‫ولی عصر و رعیت‪ ،‬و از جمله مناصب ایشان رسانیدن عرایض و‬
‫ههای حاجت خلق بود به آن حضرت‪ ،‬حال نیز بهمان منصب‬ ‫رقع ‌‬
‫یها‬ ‫شریف مفتخرند‪ ،‬و باید رقاع حاجت که در شدائد و سخت ‌‬
‫یشود بتوسط ایشان به آن حضرت برد چنانکه در جای‬ ‫نوشته م ‌‬
‫خود معلوم گردیده ‪ ...‬باید گفت‪ :‬این است معلومات این علماء و‬
‫هاند‪.‬‬
‫محدثین که مردم را مجذوب خود و بانحراف کشاند ‌‬
‫مطلب چهارم در زیارت سلمان‬
‫البته سلمان آدم متدینی بوده‪ ،‬آیا اگر کسی متدین بود در میان‬
‫قبر زنده و شنوا است و از زیارت مداحان و چاپلوسان خوشش‬
‫یآید؟! اینان از عادتی که به چاپلوسی برای امرا و وزراء و‬ ‫م ‌‬
‫تنامه ساخت‬ ‫هاند برای قبور هم باید زیار ‌‬
‫شاهان دارند‪ ،‬خیال کرد ‌‬
‫و چاپلوسی کرد‪ ،‬آن وقت آمده دیده از شرع چیزی نرسیده‪ ،‬لذا‬
‫از منقولت ابن طاووس و یا شیخ طوسی کتاب خود را سیاه‬
‫یگوید‪ :‬تو چنین و چنانی‪،‬‬ ‫کرده‪ ،‬و یک صفحة طولنی به سلمان م ‌‬
‫تو باب خدا و باب وصی مصطفائی‪ ،‬و راه حجت مرتضائی و امین‬
‫خدا در آنچه و دیعه کردی از علوم اصفیائی‪ ،‬که تمام اینها بدون‬
‫مدرک و بلکه بر ضد عقل و قرآن و تاریخ است‪ .‬و گوید‪ :‬ای‬
‫سلمان‪ ،‬تو امانت را ادا کردی‪ ،‬تو برای خدا و رسول نصیحت‬
‫کردی‪ ،‬تو بر اذیت و آزار در جنب خدا صبر کردی وو‪ ،....‬حال‬
‫کسی نبوده به سازنده بگوید‪ :‬خیلی خوب‪ ،‬سلمان چنین و چنان‬
‫یگویی خود را به‬ ‫بوده به تو چه مربوط است‪ ،‬تو اگر راست م ‌‬
‫تقوی و عمل صالح بیارا‪ ،‬بالی قبر مرده مداحی کردن فایده‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪166‬‬

‫ندارد‪ ،‬آن هم مداحی غلو آمیز که بقول امام صادق ‪ ‬غالی از‬
‫مشرک بدتر است‪.‬‬
 ‫فصل نهم‬
‫در فضیلت زیارت حضرت رضا‬
‫قآمیز غلو انگیز آمده‪:‬‬ ‫در این فصل بسیار اخبار اغرا ‌‬
‫‪ -1‬نقل کرده از رسول خدا ‪ ‬که فرمود‪» :‬زود باشد که پارة‬
‫تن من در زمین خراسان مدفون گردد‪ ،‬و هیچ مؤمنی او را زیارت‬
‫نکند مگر آن که حق تعالی بهشت را برای او واجب گرداند‪ ،‬و‬
‫بدنش را بر آتش دوزخ حرام کند«‪ .‬باید دانست که راوی این‬
‫روایت حسن بن علی فضال واقفی است که اصل ً امام رضا را‬
‫یدین و اهل بدعت است‪ ،‬چنین‬ ‫یگوید‪ :‬او ب ‌‬ ‫یداند و م ‌‬ ‫امام نم ‌‬
‫شخصی هرگز در شأن امام رضا ‪ ‬از رسول خدا‪ ‬روایت‬
‫هاند‪ .‬بنابراین‪ ،‬تمام زوار خیالشان‬ ‫یکند‪ ،‬بلکه بدروغ به او بست ‌‬ ‫نم ‌‬
‫راحت باشد‪.‬‬
‫‪ -2‬روایت کرده از رسول خدا ‪ ‬که هر مکروبی او را زیارت‬
‫کند خدا گرفتاری او را بر طرف کند‪ ،‬و هر گناه کاری گناهش را‬
‫خدا بیامرزد‪ .‬و این یقینا ً دروغ است زیرا هر روز هزاران گرفتار‬
‫او را زیارت کرده و گرفتاری او بر طرف نشده است‪ .‬به اضافه‪،‬‬
‫راویانش همه ضعیفند چنانکه در وسائل آمده‪ ،‬راوی اول آن علی‬
‫یداند‪ .‬دوم محمد بن‬ ‫بن ابراهیم است که قرآن را تحریف شده م ‌‬
‫عیسی است که یکی از اهل خرافات است‪ .‬سوم محمد بن‬
‫سلیمان البصری که ضعیف و اهل بدعت است‪ ،‬و او روایت کرده‬
‫از ابراهیم بن ابی حجر که مهمل و حال او مجهول است‪ ،‬معلوم‬
‫نیست چه دینی داشته‪ ،‬و او روایت کرده از قبیصه که او نیز‬
‫مجهول الحال است‪ ،‬و او روایت کرده از جابر بن یزید که از‬
‫غلت است‪ ،‬و چنین راویانی از هیچ دروغی ابا ندارند‪ .‬به اضافه‪،‬‬
‫خدای تعالی از قانون خود )که فرموده‪:‬‬
‫ة﴾ )مدثر‪.(38 :‬‬ ‫هين َ ٌ‬‫ت َر ِ‬ ‫ما ك َ َ‬
‫سب َ ْ‬ ‫س بِ َ‬
‫ف ٍ‬ ‫ل نَ ْ‬‫﴿ك ُ ّ‬
‫یعنی‪» :‬هر كس در گرو عملكرد خويش است«‪.‬‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫ت﴾ )غافر‪:‬‬ ‫ما ك َ َ‬
‫سب َ ْ‬ ‫س بِ َ‬‫ف ٍ‬ ‫ل نَ ْ‬‫جَزى ك ُ ّ‬ ‫م تُ ْ‬ ‫﴿ال ْي َ ْ‬
‫و َ‬
‫‪،(17‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪168‬‬

‫يعني‪» :‬امروز هر كسى به ]پاس[ آنچه كرده است‬

‫پاداش مىيابد«‪.‬‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫ه‬
‫في ِ‬
‫ب ِ‬
‫وم ٍ ل َري ْ َ‬‫م ل ِي َ ْ‬
‫ه ْ‬‫عَنا ُ‬
‫م ْ‬‫ج َ‬‫ذا َ‬‫ف إِ َ‬‫فك َي ْ َ‬ ‫﴿ َ‬
‫ت﴾ )آل عمران‪.(25 :‬‬ ‫ما ك َ َ‬
‫سب َ ْ‬ ‫س َ‬ ‫ف ٍ‬ ‫ل نَ ْ‬‫ت كُ ّ‬ ‫و ّ‬
‫في َ ْ‬ ‫و ُ‬ ‫َ‬
‫يعني‪» :‬پس چه گونه خواهند بود هنگامى كه آنها را‬
‫كى در آن نيست ]روز رستاخيز[ جمع‬ ‫براى روزى كه ش ّ‬
‫كنيم‪ ،‬و به هر كس‪ ،‬آنچه )از اعمال براى خود( فراهم‬
‫كرده‪ ،‬بطور كامل داده شود؟«‪.‬‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫مث ْل ِ َ‬
‫ها‬ ‫سي ّئ َ ٍ‬
‫ة بِ ِ‬ ‫جَزاءُ َ‬
‫ت َ‬ ‫سي َّئا ِ‬
‫سُبوا ال ّ‬‫ن كَ َ‬‫ذي َ‬ ‫وال ّ ِ‬
‫﴿ َ‬
‫ة﴾ )یونس‪،(27 :‬‬ ‫ّ‬
‫م ِذل ٌ‬‫ه ْ‬
‫ق ُ‬‫ه ُ‬
‫وت َْر َ‬ ‫َ‬
‫یعنی‪» :‬و كسانى كه مرتكب بديها شدهاند ]بدانند كه[‬
‫جزاى بدى‪] ،‬بدىاى[ مانند آن است و ذّلتى ]چهره[ آنان‬
‫را فرو خواهد پوشاند«‪.‬‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫ن‬
‫م ْ‬ ‫ل ال ْك َِتا ِ‬
‫ب َ‬ ‫ي أَ ْ‬
‫ه ِ‬ ‫مان ِ ّ‬
‫َ‬
‫ول أ َ‬ ‫م َ‬ ‫مان ِي ّك ُ ْ‬
‫َ‬
‫﴿ل َي ْ َ‬
‫س ب ِأ َ‬
‫ه﴾ )نساء‪.(123 :‬‬ ‫سوءا ً ي ُ ْ‬
‫جَز ب ِ ِ‬ ‫ل ُ‬ ‫م ْ‬
‫ع َ‬
‫يَ ْ‬
‫یعنی‪]» :‬وعده خدا[ بر وفق آرزوى شما و ]هم[ آرزوى‬
‫اهل كتاب نيست‪ .‬هر كس كار بدى انجام دهد‪ ،‬به آن‬
‫جزا داده مىشود«‪.‬‬
‫یکند‪ ،‬حتی اگر شخص گناه‬ ‫بخاطر زیارت قبری صرف نظر نم ‌‬
‫کار در حیات رسول خدا ‪ ‬بود و خود رسول خدا ‪ ‬بود و خود‬
‫یکرد‪ ،‬خدا از گناه‬‫رسول خدا ‪ ‬و یا سایر انبیاء را زیارت م ‌‬
‫یکند مگر آنکه بروند توبه کنند و جبران‬ ‫گناهکاران صرف نظر نم ‌‬
‫نمایند‪.‬‬
‫‪ -3‬روایت کرده که هر کس زیارت کند قبر حضرت رضا را‬
‫منشین‬ ‫ثواب هفتاد هزار حج قبول شده دارد‪ ،‬و روز قیامت ه ‌‬
‫حضرت نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد و علی و‬
‫ههای مخالف‬ ‫حسنین باشد‪ .‬باید گفت‪ :‬مجعولت غله چنین وعد ‌‬
‫قرآن و برخلف عقل و قانون الهی است‪ ،‬آیا ممکن است زائر‬
‫یتوان گفت‪ :‬خود مزور‬ ‫منشین با انبیاء مرسل شود؟ آیا م ‌‬ ‫قبری ه ‌‬
‫‪169‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫مثل ً دو مرتبه حج کرده و ثواب دوبار حج برده ولی زائر قبر او‬
‫ثواب هفتاد هزار مرتبه برده است؟! خدا لعنت کند جعالین و‬
‫کذابین و دشمنان قرآن و اسلم را‪ ،‬و خدا هدایت کند مردمان‬
‫زود باور را‪.‬‬
‫‪ -4‬حضرت رضا از قبر خود تعریف کرده که محل طواف افواج‬
‫ملئکه است و زیارت قبر من ثواب هزار حج پسندیده و هزار‬
‫عمرة مقبوله دارد‪ ،‬و من و آبائم شفیع او هستیم‪ ،‬عاقلن دانند که‬
‫یکند‪ ،‬و شفاعت‬ ‫هرگز عالم عارفی از قبر خود چنین تعریفی نم ‌‬
‫قیامت فقط بدست خدا است‪ ،‬نه بدست پیامبران و نه بدست‬
‫فلن امام و پدران و اولد او‪ ،‬زیرا آنان از حال زوار و گناهان‬
‫ایشان مطلع نیستند و نباید باشند‪ ،‬به اضافه بر آنکه پس از وفات‬
‫از حال هیچ کس مطلع نیستند و مقصر و غیرمقصر را‬
‫مچنین کذب و مجعول است‪،‬‬ ‫یشناسند تا شفاعت کنند‪ ،‬و ه ‌‬ ‫نم ‌‬
‫هاند از ابن ابی نصر از حضرت جواد ‪ ‬که‬ ‫آنچه غلت نقل کرد ‌‬
‫زیارت قبر پدرم والله ثواب هزار هزار یعنی یک میلیون حج دارد‪،‬‬
‫اگر چنین است چرا خود او که داماد مأمون بود به زیارت پدرش‬
‫نرفت‪ ،‬و آیا این تحقیر به حج که آن همه آیات دربارة آن نازل‬
‫یتواند بگوید‪ :‬حج ثواب یک‬ ‫شده نیست‪ ،‬آیا هیچ مسلمانی م ‌‬
‫هزارم زیارت قبر را دارد!!! آری‪ ،‬این غلت تمام قوانین الهی را‬
‫هاند‪ .‬چون باور کردنی نبوده حضرت جواد‬ ‫با نقل این اخبار بهم زد ‌‬
‫قسم خورده است‪.‬‬
‫‪ -5‬حضرت رضا فرموده‪ :‬هر کس زیارت قبرم کند در سه‬
‫ههای اعمال و‬ ‫موطن بیایم و او را خلص کنم‪ :‬وقت تقسیم نام ‌‬
‫نزد صراط و میزان اعمال‪ ،‬آیا دستگاه الهی به این سستی است‬
‫که یک زیارت قبر چنان پارتی دارد که مواقف قیامت را از اثر‬
‫یکند‪ .‬این است که‬ ‫یاندارد و حساب و کتاب را باطل م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یگویند‪ :‬مذاهب پیدا شد و اصل اسلم را عوض کرد و بجای‬ ‫م ‌‬
‫عظمت به خالق و خدمت به خلق زیارت قبور را آورد‪.‬‬
‫‪ -6‬از همه دروغتر خبر ششم است که فرموده‪ :‬هر کس‬
‫زیارت کند مرا در غربت‪ ،‬یعنی قبر مرا واجب شود که من او را‬
‫در قیامت زیارت کنم‪ .‬باید پرسید‪ :‬آیا در عالم برزخ هم چیزی بر‬
‫یشود و آنجا نیز مانند دنیا عالم تکلیف است؟!‬ ‫کسی واجب م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪170‬‬

‫باید از راوی جعال پرسید‪ .‬و اکثر این روایات از غلت و کسانی‬
‫یدانند‪ .‬در‬
‫است که مانند علی بن ابراهیم قرآن را تحریف شده م ‌‬
‫این خبر‪ ،‬امام قسم خورده که زوار قبرم از تمام اصناف بشر نزد‬
‫یترند حتی از انبیاء و شهداء و علماء‪ ،‬چرا برای آنکه‬‫خدا گرام ‌‬
‫هاند‪ .‬یعنی امام این قدر بخود عظمت داده‪،‬‬ ‫قبری را زیارت کرد ‌‬
‫مچنین است خبر هفتم‪.‬‬ ‫پس این خبر یقینا ً مجعول است‪ ،‬و ه ‌‬
‫یبند و باری و جری کردن مردم خراسان‬ ‫‪ -7‬خبر هشتم برای ب ‌‬
‫یگوید‪ :‬هر کس داخل این زمین شود‬ ‫بسیار مؤثر است‪ ،‬زیرا م ‌‬
‫روز قیامت از آتش دوزخ ایمن است‪ .‬بنابراین‪ ،‬باید به اهل طوس‬
‫یخواهد بکنید آزاد هستید!!‬ ‫گفت‪ :‬هر کار م ‌‬

‫ما کیفّیت زیارت آن حضرت‬ ‫وا ّ‬

‫زیارتی که مستند به کتاب الهی و یا سنت رسول ‪ ‬باشد‬
‫یگوید‪ :‬زیارات چندی در کتب معتبره‬ ‫ندارد ولی صاحب مفاتیح م ‌‬
‫نقل شده‪ ،‬و معلوم نکرده کتاب را و از کدام راوی؟! و گوید‪:‬‬
‫منسوبست به شیخ جلیل محمد بن الحسن و یا مزار ابن قولویه‪،‬‬
‫یدانیم‪ ،‬یعنی خدا این‬ ‫ولی ما قول این قبیل کسان را حجت نم ‌‬
‫اشخاص را برای ما حجت قرار نداده است‪ .‬بهر حال‪ ،‬از متن‬
‫یشود ساخته و پرداختة مذهب سازان است‪ ،‬و‬ ‫زیارت معلوم م ‌‬
‫یگوید‪ :‬چون داخل روضة‬ ‫قرینه بر جعل آن زیاد است‪ ،‬یکجا م ‌‬
‫های نبوده‪ ،‬و‬ ‫مقدسه شوی بگوی‪ ،‬و ما گفتیم‪ :‬در عصر ائمه روض ‌‬
‫یگویند‪ :‬برو بنزد ضریح‪ ،‬این‬ ‫هاند‪ ،‬و باز م ‌‬
‫نهای بعد ساخت ‌‬ ‫در قر ‌‬
‫نیز قرینة دیگری بر کذب آنست‪.‬‬
‫باید گفت‪ :‬خدا لعنت کند کسانی را که مردم را غارت کردند و‬
‫آمدند گنبد زرین و ضریح سیمین ساختند و مردم عوام را مجذوب‬
‫هها کردند‪ .‬اگر قبر بزرگان یعنی امامان و‬ ‫این گنبد و گلدست ‌‬
‫یکرد و مورد‬ ‫شاهان مساوی زمین بود بنظر عوام اهمیت پیدا نم ‌‬
‫یخود نیست که خدا فرموده‪» :‬أنا عند القبور‬ ‫یشد‪ ،‬ب ‌‬‫توجه نم ‌‬
‫المندرسة والقلوب المنکسرة«‪ ،‬یعنی‪ :‬رحمت من نزد‬
‫یباشد‪ .‬و باید دانست که‬ ‫قبرهای مخروبه و دلهای شکسته م ‌‬
‫زینت طل و نقره کار دنیاپرستان و مردمان کافر خود باخته به‬
‫‪171‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یباشد‪ ،‬چنانکه خدای تعالی در سورة زخرف این حقیقت را‬

‫دنیا م ‌‬
‫بیان کرده‪ ،‬و در آیة ‪ 33‬فرموده‪:‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫)زخرف‪.(35 -33 :‬‬

‫»و اگر بيم آن نبود كه مردم ]در انكار خدا[ يك امت‬

‫گردند‪ ،‬قطعا سقف خانههاى كسانى را كه به ]خداى[‬
‫رحمان كافر مىشوند‪ ،‬از نقره مىكرديم و بر آنها نردبانها‬
‫مىنهاديم كه از آن بال روند‪ .‬و براى خانههايشان درها و‬
‫تختهايى )زيبا و نقرهاى( قرار مىداديم كه بر آن تكيه‬
‫كنند‪ .‬و انواع زيورها ]برايشان قرار مىداديم[ ولى تمام‬
‫اينها بهره زندگى دنياست‪ ،‬و آخرت نزد پروردگارت از‬
‫ن پرهيزگاران است!«‪.‬‬ ‫آ ِ‬
‫تهای طل و نقره را از متاع‬ ‫نها و زین ‌‬
‫که در این آیه ساختما ‌‬
‫دنیا و مخصوص کفار قرار داده و زهد از اینها و آخرت را‬
‫مخصوص متقین قرار داده است‪ .‬و در سورة توبه آیة ‪ 34‬به‬
‫یفرماید‪:‬‬‫یگوید و م ‌‬‫مؤمنین بیدار باش م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪172‬‬

‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬‫‪‬‬ ‫‪‬‬ ‫‪‬‬
‫‪‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬ ‫‪‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬ ‫‪‬‬
‫)توبه‪(35 -34 :‬‬ ‫‪ ‬‬

‫»ای مؤمنین! بسیاری از دانشمندان و مقدسین اموال‬

‫یدارند‪ .‬و آنان‬
‫یخورند و از راه خدا باز م ‌‬‫مردم را بباطل م ‌‬
‫یکنند‬
‫یکنند طل و نقره را و در راه خدا انفاق نم ‌‬ ‫که جمع م ‌‬
‫ایشان را به عذاب دردناک‪ ،‬بشارت ده‪ ،‬روزی که بر آن طل‬
‫هها دمیده و گرم شود پس پیشانیها و پهلوها و‬ ‫و نقر ‌‬
‫پشتهایشان بآن داغ کرده شود و گفته شود‪ :‬این است آنچه‬
‫برای خودتان جمع کردید‪ ،‬پس بچشید آنچه را جمع و‬
‫یکردید«‪.‬‬‫اندوخته م ‌‬
‫غها و‬‫لچرا ‌‬
‫هها و لوسترها و چ ‌‬
‫آری‪ ،‬این طلها و نقر ‌‬
‫یها از عمل آخرت نیست‪ ،‬بلکه برای خوردن اهل دنیا و‬ ‫هکار ‌‬‫آئین ‌‬
‫یبینند‬
‫تها را م ‌‬
‫احمقان است‪ ،‬و علمائی که این اعمال و این زین ‌‬
‫یآورند مشمول صدر آیه و مشمول ﴿ ‪‬‬ ‫و ساکتند و دم بر نم ‌‬
‫‪173‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪» ﴾     ‬و از راه خدا باز‬
‫یباشند‪.‬‬
‫یدارند«‪ .‬م ‌‬
‫م ‌‬
‫و در )ص ‪ (497‬خواب را جزء روایت آورده و گوید‪» :‬شیخ‬
‫صدوق در عیون اخبار الرضا روایت کرده که مردی از صالحین‬
‫دید در خواب حضرت رسول ‪ ‬را عرض کرد به خدمت آن‬
‫حضرت که یا رسول الله‪ ،‬از فرزندان تو کدام یک را من زیارت‬
‫کنم؟ فرمود‪ :‬بعضی از فرزندان من زهر خورده آمد نزد من و‬
‫بعضی کشته شده آمد‪ .‬گفتم‪ :‬کدامیک از آنها را زیارت کنم با‬
‫پراکنده شدن مشاهد ایشان؟ فرمود‪ :‬زیارت کن آن کسی را که‬
‫به تو نزدیکتر است‪ ،‬یعنی محل تو به قبر او نزدیکتر است‪ ،‬و او‬
‫مدفونست به زمین غربت‪ ،‬گفتم‪ :‬یا رسول الله‪ ،‬از این فرمایش‬
‫رضا را قصد کردید؟ فرمود بگو‪ :‬صلی الله علیه تا آخر«‪ .‬شما را‬
‫بخدا ملحظه کنید کسی که دلیل صحیحی ندارد بهر خواب و‬
‫یزند‪ ،‬کسی نیست از ایشان بپرسد‪ :‬مگر خواب‬ ‫خیالی چنگ م ‌‬
‫حجت است و آیا یکی از ادلة شما خواب و خیال است؟!!‬
‫بهر حال‪ ،‬در زیارت حضرت رضا جملتی آمده که موافق کتاب‬
‫های علی را منتخب بعلم الهی و راهنمای‬ ‫خدا نیست‪ ،‬و در جمل ‌‬
‫انبیاء و مرسلین خوانده است‪ ،‬و این خود غلو کفر انگیز است‪،‬‬
‫سپس حسنین ب را دلیل و راهنمای رسولن الهی خوانده و‬
‫گوید‪ :‬دیان روز جزا ایشانند‪ .‬و این نیز غلو و باطل است‪ .‬و‬
‫دربارة حضرت سجاد نیز چنین گفته است‪ .‬و سپس حضرت باقر‬
‫‪ ‬را خلیفة خدا خوانده است‪ ،‬در حالی که خدای تعالی غایب‬
‫نشده و مسافرت نکرده تا خلیفه بخواهد‪ .‬و حضرت صادق ‪ ‬را‬
‫ولی دین و حجت بر خلق خوانده‪ ،‬با اینکه خدای تعالی در سورة‬
‫نساء آیه ‪ 165‬فرموده‪ :‬پس از انبیاء کسی حجت نیست‪ ،‬و علی‬
‫‪ ‬در خطبة نهج البلغه فرمود‪ :‬پس از رسول خدا ‪ ‬کسی‬
‫حجت نیست‪ ،‬و هم چنین دربارة سایر ائمه غلو کرده و عقاید‬
‫مذهبی خود را داخل کرده بنام زیارت‪ ،‬و بعد بطور خطاب سلم‬
‫یشنود‪ ،‬و پس از آن‬ ‫کرده‪ ،‬خیال کرده مزور حاضر است و م ‌‬
‫هام و‬‫یگوید‪ :‬من بر خود جنایت کرد ‌‬ ‫خیال خود را مطرح کرده و م ‌‬
‫یباشد‪ ،‬شفیع من عند الله باش‪ ،‬خیال‬ ‫وزر و وبالم بر پشتم م ‌‬
‫کرده شفاعت باختیار زائر و یا مزور است‪ ،‬دیگر قرآن نخوانده‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪174‬‬

‫که شفاعت باختیار حق تعالی است فقط‪ ،‬زیرا او مقصر را‬

‫یشناسد و از حال او آگاه و از تمام انبیاء مهربانتر است‪ .‬پس‬‫م ‌‬
‫از آن لعن کرده به آنانکه به آیات خدا انکار کردند و نعمت خدا را‬
‫تبدیل نمودند‪ ،‬و این نفرین شامل تمام زیارت سازان و خوانندگان‬
‫یشود که عقاید قرآنی را عوض کرده و دین را تبدیل به مذهب‬ ‫م ‌‬
‫کردند‪ ،‬پس از تمام اینها دعایی ذکر کرده که مخالف عقاید شیعه‬
‫یگوید‪» :‬یا من ل یعلم الغیب إل هو‪ ,‬یا من‬ ‫است‪ ،‬زیرا م ‌‬
‫ل یصرف السوء إل هو« ای کسی که غیب به جز او‬
‫کسی نمیداند و ای کسی که به جز او بدیها را دور نمیکند‪ ،‬در‬
‫یتوانند بدیها‬
‫یدانند و م ‌‬
‫حالی که شیعه معتقد است ائمه غیب م ‌‬
‫را برطرف کنند‪ ،‬و آخر این دعا مخالف است با زیارتی که ذکر‬
‫یگوید‪» :‬أبلغ أئمتی سلمی«‪ ،‬یعنی خدا سلم‬ ‫کرده قب ً‬
‫ل‪ ،‬زیرا م ‌‬
‫یشنوند‪ ،‬و خدا‬ ‫مرا به ائمه برسان‪ ،‬یعنی ائمه حاضر نیستند و نم ‌‬
‫باید به ایشان سلم زائر را برساند‪ ،‬در صورتی که اول زیارت‬
‫امام را مخاطب حاضر فرض کرده است‪ ،‬معلوم این سازندگان‬
‫یفهمیدند‪ .‬و پس از اینها زیارتی از ابن‬‫زیارات ضد و نقیض را نم ‌‬
‫قولویه نقل کرده در حالی که ابن قولویه حق نداشته چیزی بنام‬
‫دین بیاورد‪ .‬و گوید‪ :‬از بعضی از ائمه روایت کرده در حالی که‬
‫معلوم نیست کدام امام‪.‬‬
‫و بعد از آن زیارتی از شیخ مفید نقل کرده‪ ،‬آیا شیخ مفید‬
‫حجت الهی است؟ و اما متن زیارت‪ ،‬امام را حجت فرزند حجت‬
‫خوانده‪ ،‬و ما گفتیم‪ :‬این برخلف قرآن و برخلف قول امام امیر‬
‫المؤمنین است‪ .‬و بعد گوید‪ :‬قبر را ببوس‪ .‬در حالی که خود‬
‫ائمه راضی به دست بوسی نبودند چه برسد به قبر‬
‫بوسی‪.‬‬
‫و بعد در )ص ‪ (508‬نقل کرده از شیخ ابو الطیب که هر کس‬
‫زیارت کند امام رضا‪ ‬یا ائمة دیگر را و آنجا دو رکعت نماز کند‬
‫بهر رکعتی ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد با پیغمبر‬
‫یدارد ثواب صد حج و صد‬ ‫مرسل دارد‪ ،‬و بهر قدمی که بر م ‌‬
‫عمره و صد بنده آزاد کردن دارد تا آخر‪ .‬آیا اگر کسی یا کسانی‬
‫خود پیامبر ‪ ‬و یا خود حضرت رضا را در زمان حیاتش زیارت‬
‫یشد؟‬ ‫یکردند ثواب یک حج داشتند‪ ،‬و آیا یک جهاد محسوب م ‌‬ ‫م ‌‬
‫‪175‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫البته خیر‪ .‬آیا مگر زیارت قبر چه خاصیتی دارد که این همه غلو و‬
‫بهای بدون حساب دارد؟ آیا شیخ ابو الطیب خدا‬ ‫اغراق و ثوا ‌‬
‫بوده که برای آن عمل جزا تعیین کرده‪ ،‬آیا اینها مخالف کتاب خدا‬
‫یگوید‪:‬‬
‫و عقل نیست‪ ،‬کتاب خدا در سورة نبأ آیة ‪ 26‬و ‪ 36‬م ‌‬
‫‪ ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪)  ‬نبأ‪ 26:‬و‬
‫»جزا موافق عمل« و »و عطای الهی روی حساب است«‪.‬‬
‫هاند‪.‬‬
‫هاند بدون حساب به دین بست ‌‬ ‫اما اهل غلو هر چه خواست ‌‬
‫و در )ص ‪ (510‬یکی از برکات حضرت رضا را ورود شاه‬
‫عباس صفوی به مشهد و پیاده رفتن او را از اصفهان به مشهد‬
‫شمرده است‪ .‬ولی بنظر ما یکی از جهالت و بدبختی ملت ما‬
‫همین است که در زمانی که ملت اروپا از خواب خرگوشی بیدار‬
‫هاند‬
‫شد و به صنایع و کشف علوم و پیشرفت تمدن پرداخت ‌‬
‫یفایده از‬ ‫سلطین اسلم مشغول به لهو و لعب و یا کارهای ب ‌‬
‫هاند‪ ،‬زیرا شاه عباس بفاصلة شش‬ ‫قبیل پیاده رفتن به مشهد بود ‌‬
‫ماه شش هزار قشون خود را معطل کرده برای حرکت دستگاه‬
‫و کبکبة خود برای به مشهد رفتن و برگشتن‪ ،‬در حالی که ملت او‬
‫برای یک گلوله محتاج به اروپا بودند و یک سوزن برای خیاطی‬
‫خود نداشته و باید از خارج تهیه کنند‪ .‬ملت بدبختی که اکثر‬
‫تهای آب آنان خشکیده و از جهت صنعت از تمام ملل‬ ‫قنا ‌‬
‫بترند شاه عباس در عوض ترغیب به صنعت و پرداختن به‬ ‫عق ‌‬
‫هروی به مشهد و بزرگ گردانیدن‬ ‫آبادی مملکت‪ ،‬پرداخته به پیاد ‌‬
‫قبور‪ ،‬و در مقابل خانة کعبه و رفتن به حج‪ ،‬به ساختن گنبد و‬
‫گلدستة زرین و سیمین پرداخته تا مردم را به مرقد و قبرپرستی‬
‫توجه داده دین و دنیای ایشان را خراب کند‪ ،‬و بقول خودشان‬
‫کعبة حوائج برای فقراء درست کند و بین مسلمین ایجاد تفرقه‬
‫کند‪.‬‬
‫صاحب مفاتیح گوید‪ :‬شاه از مشهد به هرات رفت‪ ،‬و هرات را‬
‫استرداد کرد‪ .‬اما حقیقت و واقع را بیان نکرده که شاه عباس‬
‫صفوی با قشون قزل باش به هرات رفته و با مسلمانان به جنگ‬
‫پرداخته‪ ،‬و قتال با مسلمین را که یکی از گناهان کبیره و بمرتبة‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪176‬‬

‫کفر است مرتکب شده و چهار ماه شهر هرات را محصره کرده‬
‫و چهل هزار مسلمین را شهید کرده است‪ ،‬در حالی که خدا‬
‫فرموده‪:‬‬
‫م‬
‫هن ّ ُ‬ ‫ج َ‬‫ؤه ُ َ‬ ‫جَزا ُ‬ ‫ف َ‬ ‫مدا ً َ‬‫ع ّ‬ ‫منا ً ُ‬
‫مت َ َ‬ ‫م ْ‬
‫ؤ ِ‬ ‫ل ُ‬ ‫ن يَ ْ‬
‫قت ُ ْ‬ ‫م ْ‬
‫و َ‬‫﴿ َ‬
‫ه‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ّ‬ ‫و َ‬ ‫ً‬
‫عد ّ ل ُ‬‫وأ َ‬ ‫ه َ‬‫عن َ ُ‬‫ول َ‬‫ه َ‬ ‫علي ْ ِ‬‫ه َ‬‫ب الل ُ‬ ‫ض َ‬ ‫غ ِ‬ ‫ها َ‬ ‫في َ‬ ‫خاِلدا ِ‬ ‫َ‬
‫ظيما ً﴾ )نساء‪.(93 :‬‬ ‫ع ِ‬ ‫ذابا ً َ‬‫ع َ‬‫َ‬
‫»و هر كس مؤمنى را از روى عمد بكشد‪ ،‬جزايش جهّنم‬
‫است كه در آن جاودانه خواهد بود‪ .‬و خداوند بر او خشم‬
‫گيرد و از رحمت خويش دورش دارد و عذابى بزرگ براى‬
‫او آماده خواهد ساخت«‪.‬‬
‫آری‪ ،‬اگر کسی یک مسلمان را بکشد جزای او دوزخ دائمی‬
‫است‪ ،‬حال اگر چهل هزار مسلمان را به قتل برساند چطور؟ آیا‬
‫یتوان گفت و از او تمجید کرد؟ چرا برای‬ ‫او را جنت مکان م ‌‬
‫اینکه فرمان غارت اموال مسلمین هرات را داده و هر چه سیم و‬
‫زر بوده جمع کرده و مشهد آورده و با مشورت علمای اعلم از‬
‫اموال حرام و غصبی صحن و گنبد و گلدستة سیمین و زرین‬
‫ساخته است! آیا این کارها حلل و ساختن این امکنه از اموال‬
‫یتوان نماز خواند؟! چگونه خدا‬ ‫مسلمین جایز است و آیا در این م ‌‬
‫چشم و گوش این متعصبین مذهبی را کور و کر نموده و به چنین‬
‫کتابی که مدح از ستمگران و تحلیل محرمات شده تقرب به خدا‬
‫یجویند و اگر کسی یک حقیقتی را بیان کند با او دشمن‬ ‫م ‌‬
‫یشوند؟! آیا اینها از اسلم و تقوی است؟! آیا شیخ بهائی که در‬ ‫م ‌‬
‫مدح کارها و چنین سلطین شعر گفته و به شاه گوید‪:‬‬
‫ترسم ببری شهپر جبریل‬ ‫مقراض باحتیاط زن ای‬
‫امین‬ ‫خادم‬

‫و جبرئیل را پروانة شمع چنین حرمی که از اموال غارتی‬

‫ساخته شده نموده توهین و تحقیر به دین نیست‪ .‬آیا معلم رسول‬
‫خدا ‪ ‬یعنی جبرئیل ‪ ‬را کوچک کردن جایز است؟! و آیا از‬
‫کثرت تقوای شیخ بهائی بوده که خود را مداح شاه عباس‬
‫نموده؟! و آیا امیر المؤمنین از چنین غلم شاه مردان خوشنود‬
‫یباشد بفرضی که مطلع شود؟! آیا در شرع اسلم تذهیب گنبد‬ ‫م ‌‬
‫‪177‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و طلها را صرف چنین کارها کردن جای است بفرض آن که از‬

‫پول حلل باشد؟!!‬
‫و اما معجزاتی که در )ص ‪ (511‬نقل کرده‪ ،‬قبول آنها از خوش‬
‫باوری و سادگی آقایان است‪ ،‬زیرا ما در زمان خود چندی از این‬
‫هایم که بغیر از سیاهکاری و گول زدن عوام‬ ‫معجزات را دید ‌‬
‫گهای‬‫کالنعام چیزی نبوده است‪ ،‬مانند اینکه چندین عدد سن ‌‬
‫بزرگ را آورده بودند در مقابل ایوان طل جلو ایوان گذاشته بودند‬
‫گها را برای چه اینجا‬ ‫یپرسید‪ :‬این سن ‌‬ ‫و چون کسی از خدام م ‌‬
‫گها خود از کوه غلطیده و‬ ‫یگفتند‪ :‬این سن ‌‬ ‫هاند؟ در جواب م ‌‬ ‫آورد ‌‬
‫هاند‪ .‬ولی اگر‬ ‫هاند‪ ،‬زیرا این سنگها دارای ولیت بود ‌‬ ‫به زیارت آمد ‌‬
‫هاند مگر‬ ‫گهای دیگر نیامد ‌‬ ‫یپرسید‪ :‬چرا سن ‌‬ ‫کسی باهوش بود م ‌‬
‫آنها ولیت ندارند‪.‬‬
‫ههای‬ ‫یکی از معجزاتی که اکثر مردم مشهد دیدند و در روزنام ‌‬
‫رسمی نوشتند آمدن شتر به زیارت بود‪ ،‬شتری که در مشهد بار‬
‫آورده بوده و او را میان خیابان رها کرده بودند‪ ،‬او کاروانسرا را‬
‫یگذارد‪ ،‬و چون درب صحن باز بوده و او‬ ‫از صحن فرق نم ‌‬
‫عبورش از آنجا افتاده‪ ،‬به میان صحن رفته است‪ .‬اما همین ابزار‬
‫هسازان گردید و هو و جنجال بر پا کردند که از‬ ‫دست معجز ‌‬
‫معجزات مول امام رضا یکی آمدن شتر است به زیارت‪ ،‬آن وقت‬
‫یدانست بنام‬ ‫یک نفر که خود را اعلم العلمای مشهد و مجتهد م ‌‬
‫آقای نمازی‪ ،‬به منزل حقیر آمد و فرمود‪ :‬شما دربارة معجزات‬
‫یگویید من خودم این معجزه را دیدم که‬ ‫حضرت رضا ‪ ‬چه م ‌‬
‫شتری به زیارت آمده بود؟ حقیر در جواب گفتم‪ :‬چگونه همین یک‬
‫یآیند؟ او در جواب فرمود‪:‬‬ ‫شتر آمده و سایر شتران به زیارت نم ‌‬
‫این شتر شیعه بوده و دارای مقام ولیت‪ ،‬ولی سایر شتران چون‬
‫هاند‪ .‬حال باید فهمید معجزاتی که‬ ‫هاند به زیارت نیامد ‌‬ ‫سنی بود ‌‬
‫یتراشند همه از همین نمط است‪ .‬عجب است‬ ‫برای این موارد م ‌‬
‫یکنند برای‬ ‫که شیخ حر عاملی و یا شیخ طبرسی ادعای تواتر م ‌‬
‫هایم‪،‬‬‫شنیدن معجزات‪ ،‬آری‪ ،‬ما خود از این متواترات بسیار شنید ‌‬
‫مانند اینکه ده میلیون جمعیت تهران مدعی بودند که عکس آیت‬
‫هاند‪ ،‬باید از این متواترات به خدا‬ ‫الله خمینی را در کرة ماه دید ‌‬
‫یباشد و در مدح و‬ ‫پناه برد‪ .‬آری‪ ،‬جامی که یکی از شعراء م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪178‬‬

‫مداحی و تملق و چاپلوسی استاد بوده چند شعری در مدح گفته‪،‬‬

‫هاند‪» :‬من عظایم‬ ‫مانند مدحی که در کتیبة قبة مذهبه نوشت ‌‬
‫توفیقات الله سبحانه إن وفق السلطان‬
‫العظم ‪ ....‬تا و قد تشرف بزینة هذه القبة« و این‬
‫کار خلف شرع را از توفیقات الهی شمرده‪ ،‬ولی باید مداحی را‬
‫رها کند و از خدا بترسند‪.‬‬
 ‫فصل دهم‬
‫در زیارت ائمة سّر من رآی و اعمال سردابه مطهر‬
‫و در آن دو مقام است‪ :‬مقام اول در زیارت دو‬
‫امام معصوم‬
‫باید گفت‪ :‬آن دو امام خودشان مدعی عصمت نشدند‪ ،‬دیگر‬
‫اینکه همان اذن دخولهای مجعوله را باز آورده و گوید‪» :‬السلم‬
‫علیکما یا حجتی الله« باید پرسید‪ :‬آیا حجت دینی الهی را‬
‫خدا باید حجت کند یا مریدان و زائران؟ پس از آن گوید‪» :‬یا‬
‫نوری الله فی ظلمات الرض«‪ ،‬آیا این دو نور را زائر نور‬
‫یگوید‪12 :‬‬ ‫کرده یا خدا و رسول ‪‬؟ و بعد مذهب خود را که م ‌‬
‫نفر اشخاص معین از جانب خدا و رسول ‪ ‬منصوب شد ‌‬
‫هاند‬
‫رسوا کرده و گوید‪» :‬السلم علیکما یا من بدا لله فی‬
‫شأنکما«‪ .‬یعنی‪ :‬بنا بود کس دیگر امام شود و خدا ظاهر کرد و‬
‫برای خدا بدا حاصل شد که شما دو نفر امام شدید‪ .‬و بعد در این‬
‫زیارت گوید‪» :‬معادیا ً لعدائکما وموالیا ً لولیائکما«‪ .‬حال‬
‫تنامه خوان جویا شود که تو دوستان و‬ ‫اگر کسی از این زیار ‌‬
‫یشناسی که با آنان دوستی ودشمنی کنی؟‬ ‫دشمنان ایشان را م ‌‬
‫یشناسم‪.‬‬ ‫البته خواهد گفت‪ :‬خیر‪ ،‬مگر آنکه برای تعصب بگوید‪ :‬م ‌‬
‫یگوید‪» :‬محقق لما حققتما« باید از این زیارت ساز‬ ‫بعد م ‌‬
‫پرسید‪ :‬آیا این دو امام چه چیز را محقق کرده و کدام باطل را‬
‫هاند غیر از آنچه خدا و رسول او بیان کرده‪ ،‬مگر این‬ ‫ابطال کرد ‌‬
‫یتوانند چیزی را ابطال و یا محقق سازند و به‬ ‫دو امام از خود م ‌‬
‫دین اضافه کنند؟! و بعد گوید‪» :‬ول یسلنی حبکما«‪ ،‬در حالی‬
‫که ادعای حب او دروغ است‪ ،‬زیرا گوینده اهل مذهب ساخته و‬
‫یباشد‪ .‬و عجب این است که در جملت اول‬ ‫تها م ‌‬‫اهل بدع ‌‬
‫یگوید‪» :‬اللهم ارزقنی‬ ‫مدعی حب شده و در حملت بعد م ‌‬
‫یگویی‪» :‬اللهم‬ ‫بداری وباز م ‌‬‫حبهما«‪ ،‬باید گفت‪ :‬اگر ح ‌‬
‫یشود‬ ‫ارزقنی« تحصیل حاصل است‪ ،‬و این محال است‪ .‬معلوم م ‌‬
‫هاند چگونه‬ ‫سازندگان زیارت بسیار مردمی عوام بوده و ندانست ‌‬
‫بسازند‪ .‬صاحب مفاتیح در عوض اینکه برای چنین زیارات مدرکی‬
‫از خدا و رسول ‪ ‬بیاورد‪ ،‬در )ص ‪ (513‬قول ابن قولویه و محمد‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪180‬‬

‫بن المشهدی و دیگران را سند قرار داده و گوید‪ :‬زیارت‬

‫مخصوصه به هر کدام و مشترک میان هر دو بزرگوار در کتب‬
‫مزاریه مذکور است‪ ،‬باید گفت‪ :‬مزاریه را نیز کسانی مانند خود‬
‫هاند‪ .‬و بعد در )ص ‪ (514‬زیارات دیگری از ابن‬ ‫شما تألیف کرد ‌‬
‫طاووس نقل کرده است‪ ،‬آیا ابن طاووس و امثال او هر چه‬
‫هاند حجت و از ما أنزل الله است‪ .‬و بعد اذن دخول درست‬ ‫نوشت ‌‬
‫کرده و چندین صفحه را از تملق و چاپلوسی و مداحی پر کرده‬
‫یدلیل است‪.‬‬ ‫که اکثر آن بر خلف واقع و ب ‌‬
‫مخفی نماند‬
‫ما منکر فضائل و مناقب احدی که دارای فضلی باشد نیستیم‪،‬‬
‫هاند ما‬
‫یگوییم‪ :‬ائمة اثنی عشر هر چه خود دربارة خود گفت ‌‬ ‫ولی م ‌‬
‫هاند نباید‬
‫قبول داریم و آنچه دیگران یعنی مریدان و غالیان گفت ‌‬
‫قبول کرد‪ ،‬زیرا غلو است‪ ،‬و غلو یکی از مراتب شرک است‪ ،‬و‬
‫حضرت صادق ‪ ‬فرموده‪ :‬نزدیکتر چیزی که مسلمان را از‬
‫یکند این است که بنشیند و گوش به سخن و‬ ‫اسلم خارج م ‌‬
‫تنامه که ابن طاووس و یا ابن‬ ‫ههای اهل غلو بدهد‪ .‬این زیار ‌‬ ‫بافت ‌‬
‫هاند سندی که صحیح‬ ‫المشهدی و امثال آنان در کتب خود آورد ‌‬
‫باشد و به ائمه برسد ندارد و ساختة زیارت سازان و مملو از کفر‬
‫و جعل و وزر و وبال است‪ ،‬و خواندن آنها خروج از دین و گناه‬
‫بزرگی است‪ ،‬آیا مگر بواسطة سخن چند نفر مقدس کم سواد‬
‫یشود دین را کم و یا زیاد کرد؟! ثانیًا‪ ،‬مدح نیکان بفرض که‬ ‫م ‌‬
‫نیک باشد برای مردم زمان ما و ملت ما که از کتاب خدا و سنت‬
‫یخبرند چه فایده دارد جز تضییع عمر و ایجاد نفاق و‬ ‫رسول ‪ ‬ب ‌‬
‫غلو‪ .‬در این زیارات آنچه عقیدة اهل غلو بوده در مدح ائمه‬
‫هاند‪ ،‬و شیعیان متعصب عوام بخیال خود اینها را صحیح‬ ‫آورد ‌‬
‫یدانند در حالی که در قیامت همان ائمه با این مداحان و‬ ‫م ‌‬
‫جعالن مخاصمه خواهند کرد‪» ،‬ویل لمن کان شفعاؤه‬
‫خصماؤه«‪ .‬ثالثًا‪ :‬اکثر این جملت در زیارات مخالف کتاب خدا‬
‫یفرماید‪:‬‬ ‫و جنگ با قرآن است‪ ،‬خدا در قرآن م ‌‬
‫فّر ُ‬
‫قوا﴾ )آل‬ ‫ميعا ً َ‬
‫ول ت َ َ‬ ‫ج ِ‬ ‫ل الل ّ ِ‬
‫ه َ‬ ‫حب ْ ِ‬
‫موا ب ِ َ‬
‫ص ُ‬
‫عت َ ِ‬
‫وا ْ‬
‫﴿ َ‬
‫عمران‪.(103 :‬‬
‫»و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد«‪.‬‬
‫‪181‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یگوید‪ :‬حبل الله‪ ،‬قرآن است‪.‬‬ ‫و علی ‪ ‬در نهج البلغه مکرر م ‌‬
‫ولی این غالیان در هر زیارت »السلم علیک یا حبل الله«‬
‫هاند در حالی که خود امام و‬ ‫هاند‪ ،‬و امام را حبل الله خواند ‌‬
‫ساخت ‌‬
‫بلکه خود رسول خدا ‪ ‬باید به قرآن چنگ بزنند‪ ،‬و قرآن برای‬
‫همه حبل الله است‪ .‬خدا فرموده پس از انبیاء کسی حجت‬
‫یگویند‪» :‬السلم علیک یا‬ ‫نیست‪ ،‬ولی اینان به هر صاحب قبری م ‌‬
‫مزاده درست‬ ‫حجت الله«‪ .‬در ایران صدها مقبره برای امام و اما ‌‬
‫یکنند‪» :‬السلم علیک یا حجت‬ ‫کرده و به همة آنها خطاب م ‌‬
‫یگوید‪» :‬السلم‬ ‫الله«‪ .‬مانند همین زیارت ابن طاووس که م ‌‬
‫علیک یا حق الله‪ ،‬السلم علیک یا نور النوار«‪ ،‬در حالی که خود‬
‫یداند معنی این جملت چیست‪» .‬السلم علیک یا‬ ‫سازنده نم ‌‬
‫عمود الدین« آیا قبل از آن امام دین عمودی نداشته تا آن امام به‬
‫دنیا آمده و عمود دین شده است؟! خود رسول خدا ‪ ‬نگفت‪:‬‬
‫من عمود دینم این زائر چه حق دارد هر کسی را عمود دین‬
‫بخواند؟! و گوید‪» :‬أشهد أنک الحجة علی من فوق‬
‫الرض ومن تحت الثری« یعنی گواهی میدهم که تو‬
‫حجت خدا هستی بر هر کسی که روی زمین و زیر زمین‪، ,‬‬
‫یپرسیم‪:‬‬ ‫در حالی که خدا حجت را نفی کرده است‪ .‬حال ما م ‌‬
‫مگر کسانی که زیر خاکند حجت لزم دارند؟! و همچنین سایر‬
‫جملت این زیارت اکثرا ً باطل و برخلف واقع است‪ .‬پس از اتمام‬
‫زیارت آمده دعایی جعل کرده و صاحب قبر را به خدا معرفی‬
‫یکند که ای خدا‪ ،‬این امام چنین و چنان است‪ ،‬و یک صفحه‬ ‫م ‌‬
‫یکند آن هم بصفاتی که نه خدا‬‫امام خود را به خدا معرفی م ‌‬
‫راضی است و نه آن امام مدفون‪ ،‬و بعد دعائی ذکر کرده که‬
‫دلیل بر عوام بودن و جهل او است‪ ،‬گوید‪» :‬یا عدتی عند‬
‫العدد‪ ،‬یا قل هو الله أحد« آیا عدة نزد عدد چه معنی دارد‪،‬‬
‫آیا یکی از اسمای خدا »قل هو الله أحد« است‪ .‬چنین مردم‬
‫یسوادی مجعولتشان بهتر از این نیست‪ .‬ولی حیف که ملت ما‬ ‫ب ‌‬
‫یشود‪ .‬و البته‬‫کم سواد است‪ ،‬و متوجه این کلمات خرافی نم ‌‬
‫مفاتیح پر است از خرافات چنانکه همین جملة »یا قل هو‬
‫الله أحد« در دعای حضرت کاظم در ) ‪ (114‬مفاتیح نیز ذکر‬
‫شده که هر کس بخواهد دعایش زود باجابت برسد‪ ،‬باید دعای‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪182‬‬

‫حضرت کاظم بخواند که در آن دعا خرافات بسیار آمده و از‬

‫جمله گفتن‪» :‬یا قل هو الله أحد« م ‌‬
‫یباشد‪.‬‬

‫زیارت حضرت امام حسن عسکری‬

‫از حضرت عسکری ‪ ‬نقل کرده که فرموده‪ :‬قبر من در سر‬
‫من رآی امان است برای اهل هر دو جانب‪ .‬و این یقینا ً دروغ‬
‫است‪ .‬زیرا شأن امام حسن عسکری بالتر از آن است که آنقدر‬
‫به قبر خود بنازد‪ ،‬و باز از ابن طاووس زیارتی نقل کرده که‬
‫یدانم ابن طاووس‬ ‫های از غلو و چاپلوسی است‪ .‬من نم ‌‬ ‫مجموع ‌‬
‫در دین چه کاره است‪ .‬گوید‪ :‬نزد ضریحی که ستمگران و‬
‫هاند بایست‪ ،‬و کلماتی را بگو که مخالف عقل و‬ ‫غارتگران ساخت ‌‬
‫قرآن است مانند‪» :‬یا حجة الله‪ ،‬السلم علیک یا صفی الله!‬
‫السلم علیک یا خلیفة الله« که اینها تمام مخالف عقل و قرآن‬
‫است‪ ،‬و مدرکی از کتاب و سنت ندارد‪ .‬باید پرسید‪» :‬السلم‬
‫علیک یا عصمة المتقین « یعنی چه؟! »السلم علیک یا رکن‬
‫المؤمنین« یعنی چه؟ »السلم علیک یا حجة الحجج« یعنی چه؟!‬
‫مگر حجج محتاج به حجتی غیر از کتاب خدا و سنت رسول ‪‬‬
‫هستند؟! »السلم علیک یا هادی المم«‪ ،‬کدام امم را امام حسن‬
‫عسکری هدایت کرده است؟! بلکه اصحاب او پس از وفات او‬
‫پانزده فرقه شدند و پانزده دکان باز کردند‪ ،‬چنانکه این مطلب را‬
‫سعد بن عبدالله اشعری در کتاب خود الفرق نقل نموده است‪ .‬آیا‬
‫»السلم علیک یا ولی النعم« یعنی چه؟! آیا خدا ولی نعم است یا‬
‫امامی که هزار و دویست سال است از دنیا رفته؟! و بعد در‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫وصف امام منتظری که بنظر ایشان غایب است م ‌‬
‫ههای غیر‬ ‫»المحتجب عن أعین الظالمین« در حالی که از دید ‌‬
‫یگوید‪ :‬ضریح را ببوس‪،‬‬ ‫ظالمین نیز محتجب است‪ ،‬تا آنجا که م ‌‬
‫یدانم اینان چرا اصرار زیاد به بوسیدن ضریح دارند‪ .‬آیا‬ ‫من نم ‌‬
‫ضریح ساختة غارتگران اینقدر جلب توجه ایشان را کرده است؟!‬
‫یگوید‪» :‬اللهم بلغه منا تحیة وسلما ً«‪ ،‬یعنی‪ :‬خدایا‪،‬‬ ‫و بالخره م ‌‬
‫تحیت و سلم ما را به او برسان‪ ،‬و این ضد است با گفتار سابق‬
‫یگفتند‪» :‬أشهد أنك تسمع كلمي‬ ‫ایشان که به امام از دنیا رفته م ‌‬
‫وترى مقامي« زيرا اگر خود امام می شنود دیگر خدایا به او‬
‫‪183‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یخبر‬‫ههای خود ب ‌‬ ‫یخواهد‪ .‬توجه کنید اینان چقدر از گفت ‌‬ ‫برسان نم ‌‬

‫یگوید‪ :‬ای‬ ‫هاند‪ .‬بعد دعای توسل ساخته و مکرر م ‌‬ ‫و پرت و پل گفت ‌‬
‫یفهمد وسیله باید دسترس باشد‪ ،‬و‬ ‫فلنی أتوسل إلیک‪ .‬دیگر نم ‌‬
‫فلن امام که از دنیا رفته باختیار ایشان و دسترس ایشان نیست‪،‬‬
‫و خدا فرموده‪:‬‬
‫ة﴾ )المائدة‪.(35 :‬‬ ‫َ‬
‫سيل َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬
‫﴿َواب ْت َُغوا إ ِلي ْهِ الوَ ِ‬
‫یعنی‪» ،‬وسیله بجوئید«‪.‬‬
‫پس وسیله جستنی است نه خواندنی‪ ،‬و بعد به شیطان نفرین‬
‫کرده و گوید‪ :‬خدایا‪ ،‬و »طهر بلدک من اختراعاته« دیگر متوجه‬
‫هها‬‫تنام ‌‬ ‫نیست یکی از اختراعات شیطانی همین دعاها و زیار ‌‬
‫ه برای‬ ‫تنام ‌‬ ‫هاند‪ .‬و بعد زیار ‌‬‫است که به فکرهای ناقص خود ساخت ‌‬
‫یگوید‪» :‬ثبتنی‬ ‫مادر منتظر غایب ساخته و خجالت نکشیده م ‌‬
‫علی محبتها وارزقنی مرافقتها«‪ ،‬یعنی مرا به محبت او ثابت‬
‫بدار و رفاقت او را نصیب من کن‪ ،‬و پس از هزار سال از وفات‬
‫یخواهد با او رفاقت داشته باشد‪ ،‬خدایا‪ ،‬ملت ما‬ ‫آن زن گذشته م ‌‬
‫را از موهومات نجات بده‪ .‬و پس از همة اینها برای هر کس که‬
‫هاند صاحب مفاتیح ساخته و پرداخته‪،‬‬ ‫های سابقین نساخت ‌‬ ‫تنام ‌‬
‫زیار ‌‬
‫من جمله برای حکیمه خاتون دختر امام محمد تقی ‪ ‬و از او‬
‫شفاعت خواست است!!! اینان به یک شفیع و دو شفیع قناعت‬
‫یخواهند‪ .‬الن در زمان‬ ‫نکرده بلکه از هر صاحب قبری شفاعت م ‌‬
‫یشود و‬ ‫ما در ایران مجالس زیادی بنام مجالس توسل منعقد م ‌‬
‫همانطوری که به حضرت علی ‪ ‬و سایر امامان متوسل و‬
‫یخواهند به زنانی مانند فاطمه و زینب نیز متوسل و‬ ‫شفاعت م ‌‬
‫یکنند که‬ ‫یخواهند‪ ،‬و پیش خود خیال م ‌‬ ‫از ایشان نیز شفاعت م ‌‬
‫هتر و رقت قلبشان بیشتر و امکان گول زدنشان بیشتر‬ ‫زنان ساد ‌‬
‫یخواهند ایشان را نیز واسطه و پارتی کنند‪ ،‬و از‬ ‫است‪ ،‬و لذا م ‌‬
‫این بالتر به اطفال صغیر و شیری امامان مانند علی اصغر و‬
‫یخواهند‪ ،‬تا اگر آن افراد‬ ‫سکینه نیز متوسل و شفاعت م ‌‬
‫بزرگسال گول ایشان را نخورده و ایشان نتوانستد آنها را فریب‬
‫دهند‪ ،‬اطفال صغیر را براحتی گول بزنند‪ .‬در حالی که اصل ً‬
‫دستگاه خلقت و درگاه خدا بازیچه و پارتی بازی نیست‪ .‬اینان خبر‬
‫ندارند که مقصر شناس فقط خدا است‪ ،‬و فقط او از گناهان‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪184‬‬

‫بندگان آگاه است‪ ،‬و تعیین جزاء و کیفر و شفیع فقط باختیار‬
‫یماند به‬ ‫خداست‪ ،‬نه باختیار بندگان خرافی‪ .‬انسان متحیر م ‌‬
‫خرافاتیان چه بگوید‪ ،‬کار خرافات بجائی رسیده که در شهرهای‬
‫کشور ما پر است از مجالس توسل به رقیه دختر سه سالة امام‬
‫حسین ‪ ،‬در حالی که حضرت حسن ‪ ‬دختری بنام رقیه‬
‫یاطلعند؟!‬ ‫نداشته است‪ .‬چطور گویندگان ایشان از همه چیز ب ‌‬
‫در ص ‪ ،523‬از جللت سید محمد فرزند امام علی نقی سخن‬
‫به میان آورده و بزرگواری او را نوشته است‪ ،‬ولی حق را‬
‫پوشانیده‪ ،‬زیرا چنانکه در کافی و سایر کتب آمده امام علی نقی‬
‫پس از خود او را به امامت نصب و تعیین فرمود‪ ،‬و اتفاقا ً او قبل‬
‫از پدر وفات کرد‪ .‬بعد امام علی نقی فرمود‪ ,‬بدا حاصل شد و‬
‫فرزندم حسن به امامت رسید‪ ،‬و معلوم شد که از این اخباری که‬
‫شیعه ساخته و اسماء دوازده امام را آورده که از طرف خدا و‬
‫هاند خود امام علی نقی خبر نداشته است‪.‬‬ ‫رسول منصوب شد ‌‬
‫یشود جعل اخبار نصوص امام‪ ،‬همه پس از زمان آن‬ ‫معلوم م ‌‬
‫یباشد‪.‬‬‫امام م ‌‬
‫در )ص ‪ (524‬نوشته‪» :‬کانت الشيعة تزعم أنه المام«‪ ،‬ولی‬
‫این اشتباه است‪ .‬باید روی مرقد آن امامزاده نوشته شود‪» :‬أن‬
‫أباه یزعم أنه المام بعده ووصی بإمامته‪ ،‬فلما توفی نص أبوه‬
‫علی أخیه«‪ ،‬یعنی پدر او گمان م ‌‬
‫یکرد که او امام پس از او‬
‫است‪ ،‬و مردم را به امامت او سفارش کرد‪ ،‬پس چون وفات‬
‫یدانیم ایشان چرا روی‬ ‫یافت امامت را به برادر او داد‪ .‬ما نم ‌‬
‫ینویسند حتی در زمان ما در‬ ‫قبرها را نیز عوضی و غیر صحیح م ‌‬
‫یمیرد روی قبر از او ستایش‬ ‫قبرستانها هر فاسق و فاجری که م ‌‬
‫ینویسند‪.‬‬
‫کرده‪ ،‬و او را جنت مکان م ‌‬
‫مقام دوم در آداب سرداب‬
‫اینان برای سردابی که هزار و دویست سال قبل در خانة‬
‫حضرت عسکری بوده و مکرر خراب شده و باز تجدید ساخت او‬
‫هاند! آیا اینها‬
‫شده اذن دخول و زیارت و آدابی و دعاهائی تراشید ‌‬
‫یگویند‪ :‬در و دیوار سرداب‬ ‫یفکریست و یا از بیکاری‪ ،‬اگر م ‌‬ ‫از ب ‌‬
‫بواسطة تماس با بدن امام متبرک شده‪ ،‬باید به ایشان فهمانید‬
‫که آن در و دیوار متبرک از بین رفته است‪ .‬و آیا رسول خدا ‪‬‬
‫‪185‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫که جد این امامان است برای در و دیوار خانة خود از طرف خدا‬
‫آداب و زیارات و دعواتی آورد‪ .‬اگر چنین نبوده پس این آقایان‬
‫هاند‪ ،‬این در و دیوار بوسیدن‪,‬‬ ‫برای چه این آداب به دین او افزود ‌‬
‫اذن دخول خواندن آیا علتی جز تملق و چاپلوسی و خیالت واهی‬
‫دارد؟! حال‪ ،‬ما اگر بخواهیم این آداب و دعاهائی که این غالیان و‬
‫هاند جمله به جمله بررسی کنیم مثنوی هفتاد من‬ ‫متملقین ساخت ‌‬
‫یآوریم تا خواننده به جهل و یا‬ ‫کاغذ شود‪ ،‬ولی چند جملة آن را م ‌‬
‫یگوید‪ :‬شیخ جلیل احمد‬ ‫دانش سازندة این دعاها پی برد‪ .‬پس م ‌‬
‫بن ابی طالب طبرسی گفته‪ :‬از ناحیة مقدسه بیرون آمد به سوی‬
‫یگوییم‪:‬‬‫محمد حمیری‪ ،‬پس از جواب مسائل زیارتی تا آخر‪ .‬م ‌‬
‫ل‪ ،‬ناحیة مقدسه که کسی آن را ندیده و خط نویسنده را رؤیت‬ ‫او ً‬
‫نکرده از کجا راست باشد‪ .‬ثانیًا‪ ،‬مگر محمد حمیری از نواب اربعه‬
‫یباشد‪ .‬او که از نواب نیست نباید بتوسط او چیزی از ناحیة‬ ‫م ‌‬
‫ً‬
‫امام منتظر به مردم برساند‪ .‬ثالثا‪ ،‬زمان احمد بن ابی طالب‬
‫طبرسی پنج قرن بعد از محمد حمیری بوده‪ ،‬معلوم نیست راویان‬
‫تنامه را دید‬ ‫در وسط کیانند؟! از همة اینها گذشته باید متن زیار ‌‬
‫آیا با عقل و یا با کتاب خدا موافق است یا خیر؟ در این زیارت‬
‫یگوید‪ :‬هر گاه خواستید توجه کنید بوسیلة ما بسوی خدای‬ ‫م ‌‬
‫تعالی و بسوی ما بگوئید چنانکه خدای تعالی فرموده‪»:‬سلم علی‬
‫یکند‬‫آل یس ‪ «...‬باید دانست کسی که توجه بسوی خدا م ‌‬
‫های که او را به خدا برساند لزومی ندارد‪ ،‬زیرا‬ ‫واسطه و وسیل ‌‬
‫هتر و از رگ‬ ‫خدا نه دور است و نه کر و از خود بنده به او آگا ‌‬
‫کتر است‪ .‬به اضافه این عبارت مهمل است که‬ ‫گردن به او نزدی ‌‬
‫هر گاه خواستید توجه بسوی خدا کنید بوسیلة ما و بسوی ما‪،‬‬
‫یگوید‪ :‬خدای‬ ‫کلمة »بسوی ما« در آخر لغو است‪ .‬و به اضافه م ‌‬
‫تعالی فرموده‪» :‬سلم علی آل یس«‪ ،‬یعنی سلم بر اولد رسول‬
‫یباشد و خدا فرموده‪:‬‬ ‫خدا که مائیم و این دروغ و کذب بر خدا م ‌‬
‫َ‬ ‫﴿وم َ‬
‫ن افْت ََرى ع ََلى الل ّهِ ك َذ ًِبا أوْ ك َذ ّ َ‬
‫ب‬ ‫م ِ‬
‫م ّ‬ ‫ن أظ ْل َ ُ‬
‫م ِ‬ ‫َ َ ْ‬
‫ه﴾ سورة النعام )‪.(21‬‬ ‫ِبآَيات ِ ِ‬
‫متر از آنکه بر خدا دروغ ببندد و یا‬
‫یعنی‪» :‬و کیست ظال ‌‬
‫به آیات او تکذیب کند«‪.‬‬
‫بلکه خدای تعالی در سورة و الصافات آیة ‪ 130‬فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪186‬‬

‫‪           ‬‬

‫‪          ‬‬
‫‪‬‬ ‫‪‬‬
‫‪           ‬‬
‫‪        ‬‬
‫‪       ‬‬
‫)صافات‪:‬‬ ‫‪  ‬‬
‫‪(132-130‬‬
‫»سلم بر پیامبری که نام او الیاس است‪ .‬ما نيكوكاران را‬
‫اين گونه پاداش مىدهيم‪ .‬زيرا او از بندگان با ايمان ما بود«‪.‬‬
‫و این سازنده آمده کلمة الیاس را آل یس کرده‪ ،‬و الف آن را‬
‫مد داده در حالی که الف مکسور است‪ ،‬و لم آن را که مجزوم‬
‫بوده مکسور کرده‪.‬‬
‫و بعلوه در جملة بعد خدا فرموده‪  ﴿ :‬‬
‫‪ ﴾  ‬که ضمیر را مفرد فرموده‪ ،‬در حالی که اگر در‬ ‫‪‬‬
‫آیه سخن از »آل« رفته بود خداوند ضمیر را بطور جمع ذکر‬
‫یفرمود‪» :‬إنهم من عبادنا«‪ ،‬در حالی که چنین‬ ‫یکرد یعنی م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یشود این جعالن و بافندگان عربی نیز‬ ‫نیست‪ .‬معلوم م ‌‬
‫هاند چگونه ببافند‪ .‬باید از ایشان پرسید‪ :‬آیا‬
‫یدانسته و ندانست ‌‬ ‫نم ‌‬
‫دست بردن به کتاب خدا سرقت نیست‪ ،‬آیا تحریف کتاب بدست‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک یا داعی الله« و‬ ‫غالیان جایز است‪ .‬بعد م ‌‬
‫این دروغ دیگری است‪ ،‬زیرا اگر داعی مخصوصی باشد که خدا‬
‫معین کرده باشد طبق آیة ‪ 46‬سورة احزاب آن فقط رسول خدا‬
‫یباشد نه دیگری‪ ،‬و اگر داعی بخصوص نباشد پس تمام‬ ‫‪‬م ‌‬
‫مؤمنین طبق آیة ‪ 104‬سورة آل عمران باید داعی إلی الله باشد‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک یا باب الله ودیان دینه«‪ .‬و این نیز‬ ‫بعد م ‌‬
‫دروغ دیگری است‪ ،‬زیرا خدا باب ندارد طبق فرمایش امیر‬
‫المؤمنین که فرموده‪» :‬ل باب له ول بواب«‪ .‬و دیان دین فقط‬
‫خداست‪ ،‬که مالک یوم الدین است‪ .‬و جزاء هر امام و مأمومی را‬
‫او باید معین کند‪.‬‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک یا خلیفة الله« و این نیز صحیح‬ ‫بعد م ‌‬
‫نیست‪ ،‬و خدا خلیفة خصوصی ندارد‪ ،‬بلکه کسی خلیفه دارد که‬
‫رفته باشد و یا خود حاضر نباشد‪ ،‬و خدا چنین نیست‪ ،‬بلکه هر جا‬
‫‪187‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫در قرآن کلمة خلیفه و یا خلفاء آمده مقصود خلفت از سابقین و‬

‫تنامه »السلم‬ ‫گذشتگان است‪ ،‬ولی این مردم نادان در هر زیار ‌‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫هاند‪ .‬بعد م ‌‬‫علیک یا خلیفة الله« را ذکر نموده و دکانی کرد ‌‬
‫»السلم علیک یا حجة الله و دلیل ارادته«‪ ،‬باید پرسید‪ :‬خدا‬
‫یشود‬ ‫کجا این امام را حجت قرار داده؟ و آیا مگر به امام وحی م ‌‬
‫یسازد که او دلیل ارادة او‬ ‫و خدا او را از ارادة خود مطلع م ‌‬
‫باشد‪ .‬آیا هیچ پیامبری چنین ادعائی کرده که من دلیلی ارادة‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک یا بقیة الله«‪ ،‬مگر خدا را‬ ‫خدایم‪ .‬بعد م ‌‬
‫یباشد؟! نعوذ بالله من هذه الجسارات والکلمات‪ .‬و بعد‬ ‫بقیه م ‌‬
‫یگوید‪» :‬السلم علیک یا میثاق الله« باید گفت‪ :‬کجا پیمان و‬ ‫م ‌‬
‫میثاق با این امام بسته؟ چون شیعیان کورکورانه هر چه این‬
‫هاند‪ ،‬اینان نیز تا توانسته‬
‫گویندگان گفته و یا نوشته پذیرفت ‌‬
‫هاند‪ .‬و همچنین تا آخر آن زیارت که جملت‬ ‫خرافات را بهم بافت ‌‬
‫بسیار آن بر خلف عقل و تاریخ و کتاب خدا است‪ ،‬و چنین کتابی‬
‫که چنین مطالبی دارد از هر چیز ضرر و خطرش به دین بیشتر‬
‫است‪.‬‬
‫تها صفحات بسیاری بر هم بافته که بطلن آنها‬ ‫و در این زیار ‌‬
‫بر اهل بصیرت آشکار است‪ ،‬تا رسیده به دعای »اللهم عظم‬
‫البلء« که در سابق )اوائل کتاب( معلوم شد مضامین آن کفر و‬
‫شرک و بر خلف صریح آیات الهی است‪ .‬ولی این شیخ قمی‬
‫یگوید‪ :‬این دعای شرک آمیز دعای شریفی است و سزاوار‬ ‫م ‌‬
‫است خواندن مکرر در هر مکانی‪ .‬آیا واقعا ً این محدثین‬
‫هاند؟!‬
‫یفهمند و یا غرضی داشت ‌‬ ‫نم ‌‬
‫یگوید‪ :‬ابن طاووس فصلی در اعمال سرداب ایراد‬ ‫و بعد م ‌‬
‫یشود به این فصل زیارت ندبه‪ .‬باید‬ ‫کرده و فرموده‪ :‬ملحق م ‌‬
‫گفت‪ :‬آیا مگر ابن طاووس حجت خدا است؟ و آیا این کسانی که‬
‫هاند مدرک صحیحی از خدا و رسول‬ ‫دعای ندبه را نقل کرد ‌‬
‫داشته؟ نه‪ ،‬والله نیست اینها مگر بدعت‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪188‬‬

‫دعای ندبه در مفاتیح و خرافات آن‬

‫ما در بطلن دعای ندبه سه جزوه و مقاله قبل ً منتشر کرد ‌‬
‫هایم‪،‬‬
‫یدهیم برای روشن شدن اذهان‪:‬‬ ‫و اینجا مطالب آن را تذکر م ‌‬
‫بدانکه مسلمین زمان ما فرقه فرقه شده و هر فرقه مقلد‬
‫دانشمندان خود و یا مقلد پدر و مادرند در امور دین‪ .‬و هیچ یک‬
‫حاضر نیست به منطق دیگری گوش دهد‪ ،‬و اگر اشتباهاتی در‬
‫ما ل َد َي ْهِ ْ‬
‫م‬ ‫ب بِ َ‬
‫حْز ٍ‬ ‫امور دین دارد بر طرف کند ﴿ك ُ ّ‬
‫ل ِ‬
‫ن﴾ )المؤمنون‪ (53 :‬هر حزبی به آنچه نزدشان هست‬ ‫فَرِ ُ‬
‫حو َ‬
‫خوشحالند‪ .‬ولی از آنجا که خدا از تفرقه منع کرده و اهل تفرقه و‬
‫موجدین تفرقه را مشرک خوانده‪ ،‬و در سورة روم آیة ‪31‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪               ‬‬
‫‪                 ‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪      ‬‬
‫)روم‪(32-31 :‬‬ ‫‪     ‬‬
‫»نباشید از مشرکین‪ .‬از آنانکه تفرقة دینی آوردند‪ ،‬و شیعه‬
‫یعنی دسته دسته و گروه گروه شدند«‪.‬‬
‫هام و کمتر کسی دیدم که خالی از‬
‫و اینجانب امتحان کرد ‌‬
‫تعصب باشد و بدلیل دیگری گوش فرا دهد و لذا یأس به خود‬
‫هام‪ .‬ولی چون خدا در سورة بقره آیة ‪ 159‬فرموده‪:‬‬‫گرفت ‌‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪    ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫هدایت ما را که نازل کردیم‬ ‫»محققا آنانکه آیات روشن و‬
‫یکنند پس از بیان ما برای مردم در این کتاب‬
‫کتمان م ‌‬
‫‪189‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫نکنندگان نیز آنان را‬

‫یکند و لع ‌‬
‫آسمانی‪ ،‬اینان را خدا لعن م ‌‬
‫یکنند«‪.‬‬‫لعن م ‌‬
‫و موافق با این آیه از رسول خدا ‪ ‬نقل شده که فرموده‪:‬‬
‫»إذا ظهرت البدع فللعالم أن یظهر علمه وإل فعلیه‬
‫لعنة الله والملئکة والناس أجمعین« هر گاه که‬
‫بدعتها ظهور کرد بر شخص عالم واجب است که‬
‫علم خود را اظهار کند و اگر اینکار نکند لعنت خدا و‬
‫ملئکه و همه ی مردم بر آن است‪ .‬و از آن طرف‪ ،‬دعای‬
‫تهای همگانی شده و مردم همه هفته در اکثر‬‫ندبه یکی از بدع ‌‬
‫یخوانند‪ ،‬لذا مختصری در ذکر عیوب دعای ندبه‬
‫مساجد ایران م ‌‬
‫ینویسم‪.‬‬‫م ‌‬
‫یفرماید‪» :‬السنة ما سن‬ ‫حضرت امیر المؤمنین علی ‪ ‬م ‌‬
‫رسول الله والبدعة ما أحدث بعده« یعنی‪ ،‬سنت آن‬
‫چیزی است که رسول خدا ‪ ‬انجام داده و بدعت آن چیزی است‬
‫که پس از او ایجاد شده‪ .‬و خدا در سورة احزاب آیة ‪ 22‬فرموده‪:‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)احزاب‪(22 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»برای شما مسلمین است که دربارة رسول خدا تأسی‬
‫نیکو نمائید«‪.‬‬
‫و خدای تعالی رسول خود را الگو و سرمشق و اسوه برای‬
‫همة مسلمین قرار داده و رسول خدا ‪ ‬فرموده‪» :‬من أعرض‬
‫عن سنتی فلیس منی«‪ ،‬یعنی‪ ،‬هر کس از سنت من و‬
‫روش من اعراض کند از من و از دین من نیست‪ .‬و در احادیث‬
‫بسیار از آن حضرت نقل شده که فرمود‪» :‬کل محدثة بدعة‬
‫وکل بدعة ضللة وکل ضللة سبیلها إلی النار« یعنی‪:‬‬
‫های در دین بدعت است‪ ،‬و هر بدعتی گمراهی‬ ‫هر امر حادث شد ‌‬
‫است‪ ،‬و هر گمراهی راهش به سوی آتش است‪ .‬و نیز فرموده‪:‬‬
‫»من أحدث فی السلم أو آوی محدثا ً فعلیه لعنة‬
‫الله والملئکة والناس أجمعین«‪ .‬و احادیث بسیاری که در‬
‫مذمت از بدعت و ترغیب به سنت آن حضرت در کتب وسائل و‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪190‬‬

‫مستدرک و بحار و غیره نقل شده‪ ،‬و ما مقداری از آن را در‬

‫هایم‪.‬‬
‫کتاب جامع المنقول فی سنن الرسول ذکر نمود ‌‬
‫یخبر و‬ ‫متأسفانه امت اسلمی امروز از سنت رسول خدا ‪ ‬ب ‌‬
‫یدهند در‬ ‫تها شده و کارهایی که بنام دین انجام م ‌‬ ‫غرق در بدع ‌‬
‫صدر اسلم نبوده و رسول خدا ‪ ‬انجام نداده است‪ .‬و یکی از‬
‫تها خواندن دعای ندبه است‪ .‬حال اگر کسی بخواهد این‬ ‫آن بدع ‌‬
‫ندارهایی که سالها بنام دین این‬ ‫مطلب را به مردم بفهماند دکا ‌‬
‫یشوند و به خیرخواهی‬ ‫هاند مانع فهم مردم م ‌‬ ‫کارها را انجام داد ‌‬
‫که بخواهد مردم را از بدعت برهاند هزاران تهمت و افتراء‬
‫یکنند که دیگر کسی به سخن او‬ ‫یزنند و او را چنان بدنام م ‌‬ ‫م ‌‬
‫گوش ندهد و مردم از او کناره کنند و مردم نیز مقصرند که‬
‫حاضر نیستند در یکی از مسائل دینی فکر کنند‪ ،‬و شاید فهمیدن‬
‫یکی از مطالب دینی را وظیفة خود ندانند‪ ،‬و این صفت مردم‬
‫تها زیاد‪ ،‬و همه از‬ ‫تها شده و مشتری بدع ‌‬ ‫باعث رواج بدع ‌‬
‫حقایق قرآنی دور و به دام اهل بدعت گرفتارند‪ ،‬البته مروجین‬
‫بدعت همان بدعت را به خدا و رسول و یا به امام و یا به افرادی‬
‫یدهند‪.‬‬
‫که موجه نزد مردم باشند نسبت م ‌‬
‫تها که رسول خدا‪ ‬انجام نداده دعای ندبه‬ ‫یکی از آن بدع ‌‬
‫است که هیچ مدرکی در کتاب خدا و سنت رسول ‪ ‬ندارد‪ ،‬بلکه‬
‫ینماید‪ .‬تعجب این است که ملت‬ ‫آیات خدا آن را نفی و ابطال م ‌‬
‫ما از کتاب خدا و سنت رسول ‪ ‬دور و به بدعتها مغرور‪ ،‬و هر‬
‫یکنند‪ .‬زمان‬ ‫جمعه این دعای سراسر بدعت را خوانده و تکرار م ‌‬
‫ما کار بجائی رسیده که یک حدیث و یا یک دعا را بر صد آیة قرآن‬
‫یدهند‪.‬‬
‫ترجیح م ‌‬
‫بهر حال‪ ،‬اکثر عبارات و جملت دعای ندبه برخلف کتاب خدا و‬
‫سنت رسول ‪ ‬و عقل و تاریخ است‪ ،‬و خواندن و پذیرفتن آن‬
‫های از آنها را ذکر‬ ‫موجب تکذیب قرآن است‪ .‬ما با قلم ساده پار ‌‬
‫یکنیم‪ ،‬خواه کسی بپذیرد و یا نپذیرد‪ ،‬و خواه ما را تکفیر کنند و‬ ‫م ‌‬
‫خواه ساکت باشند‪:‬‬
‫یگوید‪ :‬خدایا تو محمد‬ ‫اول‪ ،‬جملة »قدمته علی أنبیائک« که م ‌‬
‫تو را بر انبیاء مقدم داشتی‪ ،‬و این بر خلف قرآن و عقل و تاریخ‬
‫‪191‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یگوید‪ :‬محمد از انبیاء دیگر مؤخر است‪ ،‬مانند‬

‫است‪ ،‬زیرا قرآن م ‌‬
‫آیة ‪ 184‬سورة آل عمران که فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪.(184‬‬ ‫)آل عمران‪:‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»پس تو را تكذيب كنند‪) ،‬چيز تازهاى نيست( رسولن‬
‫پيش از تو )نيز( تكذيب شدند«‪.‬‬
‫و آیة ‪ 10‬سورة انعام‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)انعام‪.(10 :‬‬
‫»و به راستى فرستادگانى پيش از تو مورد استهزا قرار‬
‫گرفتهاند«‪.‬‬
‫و صد آیة دیگر‪ .‬و اگر کسی بگوید‪ :‬تقدیم در این دعا بمعنی‬
‫تفضیل و برتری و شرافت است؟ جواب این است که خیر‪ ،‬چنین‬
‫نیست‪ ،‬زیرا تفضیل و برتری را در جملة دیگر آورده و گوید‪:‬‬
‫»وأفضل من اجتبیته«‪.‬‬
‫خدای تعالی به رسول خود فرموده‪:‬‬
‫ة﴾‬ ‫ن ن ُطْ َ‬
‫ف ٍ‬ ‫م ْ‬ ‫ب ثُ ّ‬
‫م ِ‬ ‫ن ت َُرا ٍ‬
‫م ْ‬
‫م ِ‬ ‫خل َ ْ‬
‫قَناك ُ ْ‬ ‫﴿ َ‬
‫)الحج‪.(5 :‬‬
‫»آفريديم شما را از خاك‪ ،‬باز از نطفه«‪.‬‬
‫و یا فرموده‪:‬‬
‫ة﴾ )النحل‪. (4 :‬‬ ‫ن ن ُطْ َ‬
‫ف ٍ‬ ‫م ْ‬
‫ن ِ‬ ‫ق اْل ِن ْ َ‬
‫سا َ‬ ‫خل َ َ‬
‫﴿ َ‬
‫»انسان را از نطفهاى ]ناچيز[ آفريده است«‪.‬‬
‫هاند قبل از‬‫یگویند‪ :‬خیر‪ ،‬آنان از نور خلق شد ‌‬
‫ولی خرافاتیان م ‌‬
‫خلقت کون مکان خدا ایشان را از نور خود خلق نمود‪ .‬معلوم‬
‫یمکان بوده است؟!!‬ ‫نیست قبل از مکان آن نور چگونه ب ‌‬
‫دوم‪ ،‬جملة‪» :‬وأوطأته مشارقک ومغاربک«‪ .‬برای خدا‬
‫مشارق و مغارب خیال کرده‪ ،‬و خدا را در وسط آنها قرار داده‪ ،‬و‬
‫اگر مقصود او مشارق و مغارب زمین بوده باید بگوید‪ :‬مشارق‬
‫یخواهد بگوید‪ :‬خدایا‪ ،‬تو محمد ‪ ‬را به‬ ‫أرضک به اضافه م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪192‬‬

‫بها بردی‪ ،‬و حال اینکه این مخالف قرآن است‪،‬‬

‫قها و مغر ‌‬
‫مشر ‌‬
‫زیرا قرآن در اول سورة اسراء فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)اسراء‪(1 :‬‬
‫یعنی‪» :‬منزه است خدایی که بندة خود )محمد‪ ( ‬را شبی‬
‫از مسجد الحرام بسوی مسجد اقصی سیر داد«‪.‬‬
‫و به اضافه‪ ،‬اگر ذکر کلمة ارض را در عبارت دعا مقدر نگیریم‬
‫یآید‪ ،‬یعنی خدا را محدود به مشرقها و‬ ‫کفر و شرک لزم م ‌‬
‫مغربها قرار داده است! ولی چه باید کرد که بافندة دعای ندبه‬
‫هاند‬‫لبد بر طبق اخبار و احادیثی که کذابین و جعالین جعل کرد ‌‬
‫خواسته دعای خود را بسازد‪ .‬مخفی نماند ما منکر اخبار صحیحه‬
‫نیستیم ولی شرط صحت خبر این است که موافق قرآن باشد‪.‬‬
‫سوم‪ ،‬جملة‪» :‬وعرجت بروحه إلی سمائک« که خواسته‬
‫معراج رسول خدا را روحی قرار دهد‪ ،‬و این بر خلف قرآن و بر‬
‫خلف قول محققین از علمای فریقین است‪ ،‬زیرا در قرآن‪ ،‬در‬
‫ه﴾ يعني‪ :‬خدا سير داد بنده‬ ‫َ‬
‫سَرى ب ِعَب ْدِ ِ‬
‫اول سورة اسراء فرموده‪﴿ :‬أ ْ‬
‫خود را‪ .‬و بنده بکسي گفته ميشود که داراي روح و بدن هر دو‬
‫هاند‬
‫باشد‪ ،‬و علمای اسلم معراج رسول را معراج جسمانی گرفت ‌‬
‫نه روحانی‪ .‬و اگر معراج او روحی بود کسی انکار و تعجب‬
‫یتواند مدعی معراج روحی بشود و کفار‬ ‫یکرد‪ ،‬و هر کس م ‌‬ ‫نم ‌‬
‫یکردند برای این بود رسول خدا ‪ ‬با بدن به‬ ‫که تعجب و انکار م ‌‬
‫معراج رفته باشد‪.‬‬
‫چهارم‪ ،‬جملة‪» :‬وأودعته علم ما کان وما یکون إلی‬
‫انقضاء خلقک«‪ ،‬یعنی‪ ،‬خدایا نزد محمد ودیعه گذاشتی علم‬
‫آنچه بوده و خواهد بود تا انقضای جهانیان و مخلوقات‪ .‬و این‬
‫یفرماید‪:‬‬ ‫جمله با صد آیة قرآن مخالف است‪ ،‬مثل ً خدا یک جا م ‌‬
‫‪193‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫مْرساها ُ‬
‫ق ْ‬
‫ل إ ِّنما‬ ‫ع َ‬ ‫سئ َُلون َ َ‬
‫ن ُ‬
‫ة أّيا َ‬
‫سا َ ِ‬
‫ن ال ّ‬
‫ع ِ‬‫ك َ‬ ‫﴿ي َ ْ‬
‫عن ْدَ َرّبي﴾‬
‫مها ِ‬ ‫عل ْ ُ‬
‫ِ‬
‫)العراف‪.(187 :‬‬
‫یکنند‪ .‬بگو‪ :‬من‬
‫یعنی‪» :‬از تو از قیامت سؤال م ‌‬
‫یباشد«‪.‬‬
‫یدانم فقط علم آن نزد پروردگارم م ‌‬‫نم ‌‬
‫و در آخر سورة لقمان فرموده‪:‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬ ‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪.(34‬‬ ‫)لقمان‪:‬‬ ‫‪ ‬‬

‫»علم )وقت برپايي قيامت( فقط نزد خداست‪ ،‬و باران‬

‫را فرو مىفرستد‪ ،‬و آنچه را در رحمهاست مىداند‪ .‬و هيچ‬
‫كس نمىداند فردا چه به دست مىآورد‪ .‬و هيچ كسى‬
‫نمىداند كه در كدام سرزمين مىميرد‪ ،‬بى گمان خداوند‬
‫دانا ]و[ آگاه است«‪.‬‬
‫که علم این پنج چیز را خدا مخصوص خود دانسته‪ ،‬و در سورة‬
‫احقاف به رسول خود فرمود‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)احقاف‪(9 :‬‬
‫یدانم با‬
‫»بگو‪ :‬من پيامبر نوظهورى نيستم‪ ،‬و من نم ‌‬
‫من و با شما چه خواهد شد«‪.‬‬
‫و امیر المؤمنین علی ‪ ‬در خطبة ‪ 128‬نهج البلغه فرموده‪ :‬آن‬
‫یداند جز خدا‪.‬‬
‫پنج چیز در آیة لقمان را هیچ کس نم ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪194‬‬

‫یدانست در‬ ‫و آیات دیگر‪ .‬و اگر رسول خدا ‪ ‬همه چیز را م ‌‬
‫یداد و احتیاج به‬
‫یشد فوری جواب م ‌‬ ‫مسائلی که به او رجوع م ‌‬
‫انتظار وحی نبود‪ .‬پس این جمله با تواریخ نیز مخالف است‪.‬‬
‫پنجم‪ ،‬جملة‪» :‬وجعلت أجر محمد صلواتک علیه وآله‬
‫عل َي َ‬ ‫قل ّل أ َ َ‬
‫جًرا‬
‫هأ ْ‬ ‫سأل ُك ُ ْ‬
‫م َ ْ ِ‬ ‫ْ‬ ‫مودتهم فی کتابک فقلت‪ُ ﴿ :‬‬
‫رَبى﴾‪ .‬یعنی‪ ،‬خدایا‪ ،‬تو اجر محمد را‬ ‫في ال ْ ُ‬
‫ق ْ‬ ‫ودّةَ ِ‬ ‫إ ِّل ال ْ َ‬
‫م َ‬
‫دوستی اهل بیت او قرار دادی در کتابت و فرمودی‪ :‬بگو من مزد‬
‫یخواهم جز دوستی در تقرب بسوی او‪.‬‬ ‫رسالت نم ‌‬
‫گویندة دعای ندبه خواسته بگوید‪ :‬دوستی با اهل بیت رسول و‬
‫خویشان او مزد رسالت است‪ .‬و این سخن با قرآن و عقل و‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫م‬ ‫ُ‬
‫سألك ْ‬ ‫قل ّل أ ْ‬ ‫تاریخ مخالف است‪ ،‬زیرا بافندة دعای ندبه آیة‪ُ ﴿ :‬‬
‫في ال ْ ُ‬ ‫عل َي َ‬
‫رَبى﴾‪ 1‬را دلیل از قرآن‬ ‫ق ْ‬ ‫ودّةَ ِ‬ ‫جًرا إ ِّل ال ْ َ‬
‫م َ‬ ‫هأ ْ‬‫َ ْ ِ‬
‫آورده‪ ،‬و حال آنکه اشتباه کرده‪ ،‬زیرا این آیة ‪ 23‬سورة شوری‬
‫یباشد‪ ،‬و این سوره مکی است و در مکه نازل شده‪ ،‬و آن‬ ‫م ‌‬
‫وقت مشرکین او را قبول نداشتند تا اینکه اجر رسالت یعنی‬
‫دوستی اهل بیت او را بپذیرند‪ .‬مردمی که او را قبول ندارند‬
‫في‬ ‫یخواهد‪ .‬به اضافه کلمة ﴿ ِ‬ ‫چگونه اجر رسالت از ایشان م ‌‬
‫رَبى﴾ را در این آیه اشتباه کرده‪ ،‬با کلمة »ذی القربی«‪.‬‬ ‫ق ْ‬‫ال ْ ُ‬
‫آری‪» ،‬ذی القربی« بمعنای خویشان و نزدیکان است‪ ،‬أما »فی‬
‫یباشد‪،‬‬ ‫القربی« چنین نیست‪» ،‬القربی« بمعنای »الزلفی« م ‌‬
‫یعنی آنچه موجب تقرب و نزدیکی است‪ .‬و مقصود و مفهوم آیه‬
‫یخواهم مگر اینکه دوستی در آنچه‬ ‫این است که بگو‪ :‬من اجر نم ‌‬
‫موجب تقرب و نزدیک شدن ما با یکدیگر است‪ ،‬و یا در آنچه‬
‫یخواهم‬ ‫موجب تقرب بسوی خداست‪ .‬یعنی من از شما اجر نم ‌‬
‫بلکه در راه خدا و یا دربارة نزدیکی ما با یکدیگر دوستی کنید‪ .‬و‬
‫هاند‪ .‬شما‬ ‫محققین از مفسرین کلمة‪» :‬إل« را بمعنای بلی گرفت ‌‬
‫تفسیر مجمع البیان و یا تفسیر فخر رازی را نظر کنید‪ .‬اصل ً در‬
‫لغت کلمة »فی القربی« بمعنای »ذی القربی« نیامده است‪.‬‬
‫رسول خدا ‪ ‬مکرر بامر خدا فرموده که من از شما اجر‬
‫یخواهم‪ .‬اگر بگوید‪ :‬اجر من این است که با اهل بیت و اولد‬ ‫نم ‌‬
‫‪] -‬سورة الشورى‪ .[(23) :‬یعنی‪» :‬بگو‪ :‬من مزد رسالت نم ‌‬
‫یخواهم جز‬ ‫‪1‬‬

‫دوستی در تقرب بسوی او«‪.‬‬

‫‪195‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫من محبت کنید و یا به ایشان خمس بدهید با عدم اجر منافات‬

‫دارد‪ ،‬و این دو کلم ضد یکدیگر است‪ .‬حال شما بینید کسی که‬
‫»ذی القربی« را با »فی القربی« تمیز نداده است آمده از خود‬
‫دعا ساخته و با آیات قرآن بازی نموده‪ ،‬و برای مقصد خودش آیه‬
‫را مدرک قرار داده است‪ ،‬در حالی که هیچ سلطان جباری در‬
‫عوض خدمت و زمامداری پنج یک مال مردم را برای اولد خود‬
‫نگرفته است‪.‬‬
‫ششم‪ ،‬جملة‪» :‬فکانوا هم السبیل إلیک« که م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬
‫یباشند‪ .‬و این جمله مخالف قرآن‬
‫اولد رسول راه به سوی تو م ‌‬
‫است‪ ،‬زیرا در سورة انعام آیة ‪ 153‬خدای تعالی پس از آیاتی که‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪        ‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪) ‬انعام‪.(151 :‬‬
‫»چيزى را با او )خداوند متعال( شريك مسازيد و به پدر‬
‫و مادر نيكى كنيد و از بيم فقر فرزندانتان را مكشيد‪.‬‬
‫ما به شما و آنان روزى مىدهيم«‪.‬‬
‫یدهد که‪:‬‬ ‫و آن وقت تذکر م ‌‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)انعام‪.(151 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫»اين راه مستقيم من است‪ ،‬پس از آن پيروى كنيد و از‬
‫راههاى ]ديگر[ پيروى مكنيد كه شما را از راه او ]خدا[‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪196‬‬

‫جدا كنند‪ .‬اين است حكمى كه شما را به آن سفارش‬

‫نموده است«‪.‬‬
‫پس در این آیات بیان کرده سبیل بسوی خدا توحید و ترک‬
‫محرمات و عمل به واجبات است که حضرات ائمه ‡ نیز سالک‬
‫همین راه بودند نه آنکه خودشان سبیل باشند‪ ،‬ایشان سالک‬
‫سبیلند نه خود سبیل‪ ،‬ولی بافندة دعا هر چه خود خواسته و هوای‬
‫نفس او حکم کرده آورده است‪.‬‬
‫یگوید‪:‬‬‫هفتم‪ ،‬جملة‪» :‬ثم أودعه علمه وحکمته« که م ‌‬
‫رسول خدا ‪ ‬علم و حکمتش را به علی سپرد و نزد او ودیعه‬
‫یگوید‪ ،‬در سورة انبیاء‬‫گذاشت‪ .‬در حالی که قرآن برخلف این م ‌‬
‫آیة ‪ 109‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪)   ‬انبیاء‪(109 :‬‬
‫یعنی‪» :‬ای رسول ما بگو که من وحی خدا را بطور مساوی‬
‫یکنم«‪.‬‬‫به شما اعلن م ‌‬
‫و در سورة نساء آیة ‪ 79‬فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬‫‪‬‬
‫‪)     ‬نساء‪.(79 :‬‬
‫»و ما تو را رسول براى مردم فرستاديم«‪.‬‬
‫و امثال این آیات که رسول خدا‪ ‬اصول و فروع دین خود را‬
‫برای عموم بیان کرده نه مانند مرشدان صوفیه که زیر خرقه‬
‫یکنند‪.‬‬
‫حقایق مسلک خود را بیان م ‌‬
‫عجب این است که بافندگان مذهبی معتقدند که رسول خدا ‪‬‬
‫علم و حکمت و بلکه کتاب خدا را فقط نزد علی ‪ ‬گذاشته‪ ،‬و او‬
‫هم در صندوقی مقفل گذاشته و به امام حسن سپرده تا اینکه او‬
‫یکتاب‬‫به امام زمان سپرده‪ ،‬و صدها سال است مسلمین را ب ‌‬
‫گذاشته‪ .‬پس رسول خدا ‪ ‬که به مردم فرموده‪» :‬إنی تارک‬
‫فیکم الثقلین کتاب الله وسنتی ویا وعترتی« نعوذ‬
‫بالله دروغ گفته‪ ،‬و در میان مردم نگذاشته است‪ .‬و همچنین خدا‬
‫که در سورة نساء آیة ‪ 174‬فرموده‪:‬‬
‫‪197‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪   ‬‬

‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬

‫)نساء‪(174 :‬‬
‫»ای مردم! محققا برای شما برهانی از طرف پروردگارتان‬
‫نکننده یعنی قرآن‬
‫آمد و نازل کردیم بسوی شما نور بیا ‌‬
‫را«‪.‬‬
‫نعوذ بالله صحیح نگفته‪ ،‬زیرا فقط آن کتاب و نور مبین نزد یک‬
‫نفر است‪ ،‬نه نزد مردم‪.‬‬
‫حال چرا امت اسلمی این خرافات را در دین آوردهپ و در‬
‫یخوانند؟ برای اینکه مشتری خرافات زیاد است‪ ،‬و از‬ ‫دعا م ‌‬
‫طرفی به منفعت اجانب است‪.‬‬
‫هشتم‪ ،‬جملة‪» :‬وأنت غدا ً علی الحوض خلیفتی« که‬
‫رسول خدا ‪ ‬فرموده‪ :‬یا علی تو فردای قیامت بر حوض کوثر‬
‫جانشین منی‪.‬‬
‫یکند و لبد‬ ‫باید گفت‪ :‬او ً‬
‫ل‪ ،‬این جمله در دنیا مقامی را ثابت نم ‌‬
‫بافندة این دعا خواسته با این جمله خلفت دنیوی را ثابت کند‪.‬‬
‫یمیرد تا خلیفه خواسته باشد‪.‬‬ ‫ثانیًا‪ ،‬روز قیامت رسول خدا ‪ ‬نم ‌‬
‫یخواهد بگوید علی ‪‬‬ ‫نهم‪ ،‬جملة‪» :‬وحبل الله المتین« که م ‌‬
‫ریسمان محکم خدا است‪ ،‬و بر خلف قول خدا و هم بر خلف‬
‫قول خود امیر المؤمنین علی ‪ ‬در نهج البلغه این جمله را‬
‫آورده‪ ،‬زیرا خدا در سورة آل عمران آیة ‪ 103‬فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)آل‬ ‫‪  ‬‬
‫عمران‪.(103 :‬‬
‫»و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪198‬‬

‫و به همه امر کرده که به ریسمان خدا چنگ زنند و این تکلیف‬

‫باید مقدور باشد‪ ،‬در حالی که در زمان ما علی ‪ ‬نیست‪ ،‬و ما‬
‫توانائی آنکه به او چنگ بزنیم نداریم‪ ،‬ولی خدا به چیزی تکلیف‬
‫کند که همیشه موجود باشد و آن قرآن است که باید به آن چنگ‬
‫زد‪ .‬و خود حضرت امیر المؤمنین علی‪ ‬در خطبة ‪ 156‬نهج‬
‫البلغه فرموده‪» :‬وعلیکم بکتاب الله فإنه الحبل‬
‫المتین« و در خطبة ‪ 176‬فرموده‪» :‬وإن الله سبحانه لم‬
‫یعط أحدا بملء هذا القرآن فإنه حبل الله المتین‬
‫وسببه المین«‪ .‬پس معلوم م ‌‬
‫یشود خود علی‪ ‬هم باید به‬
‫این کتاب چنگ بزند نه اینکه خودش حبل الله باشد‪ ،‬زیرا خدا در‬
‫سورة اعراف آیة ‪ 170‬فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪)  ‬اعراف‪:‬‬
‫‪.(170‬‬

‫سك جويند‪ ،‬و نماز را برپا‬‫»و آنها كه به كتاب )خدا( تم ّ‬

‫دارند‪) ،‬پاداش بزرگى خواهند داشت زيرا( ما پاداش‬
‫مصلحان را ضايع نخواهيم كرد!«‪.‬‬
‫که در این آیه متمسکین به کتاب را مصلح دانسته‪ ،‬و بر همه‬
‫لزم است که برای اصلحات به آن متمسک شوند ولی بافنده ی‬
‫دعا برخلف قول خدا‪ ,‬دروغ گفته و لبد خودش را شیعه دانسته‪.‬‬
‫ولی باید گفت‪ :‬کسی مسلمان است که اسلم را بپذیرد و آن را‬
‫کم و زیاد نکند‪.‬‬
‫یخواهد‬ ‫دهم‪ ،‬جملة‪» :‬وصراطه المستقیم« که نویسندة دعا م ‌‬
‫بگوید علی صراط مستقیم است‪ ،‬در حالی که خود علی ‪ ‬در هر‬
‫یخوانده‪ ،‬و در هر رکعت‬ ‫شب و روز اقل پنجاه رکعت نماز م ‌‬
‫یکرده‪» :‬إهدنا الصراط‬‫یخوانده و عرض م ‌‬ ‫سورة حمد م ‌‬
‫المستقیم«‪ ،‬یعنی‪ ،‬خدایا ما را به راه راست هدایت کن‪ .‬و اگر‬
‫‪199‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫علی خودش راه راست بود دیگر درخواست هدایت به راه‬

‫یکرد‪ ،‬و چنین درخواستی از او صحیح نبود‪ .‬و بعلوه‬ ‫مستقیم نم ‌‬
‫خدا در قرآن راه مستقیم را بیان کرده که آن راه‪ ،‬راه خدا‪ ،‬و‬
‫دین خالص ابراهیمی است‪ ،‬چنانکه در سورة شوری آیة ‪53-52‬‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫م ‌‬
‫‪‬‬ ‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪)   ‬شوری‪-52 :‬‬
‫‪.(53‬‬
‫»و همچنين ]قرآن را به مثابه[ روحى از كلم خود به تو‬
‫وحى كرديم‪ .‬نمىدانستى كه كتاب و ايمان چيست‪ .‬ولى‬
‫آن ]وحى[ را نورى گرداندهايم‪ ،‬با آن هر كس از‬
‫بندگانمان را كه مىخواهيم هدايت مىكنيم‪ .‬و بى تردید تو‬
‫به راه راست هدايت مىكنى‪ .‬راه خدايى كه آنچه در‬
‫ن اوست«‪.‬‬ ‫آسمانها و آنچه در زمين است از آ ِ‬
‫و در سورة انعام آیة ‪ 162‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪200‬‬

‫‪      ‬‬

‫‪)    ‬انعام‪:‬‬
‫‪.(161‬‬
‫»بگو‪ :‬پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده‪ ،‬آيينى‬
‫پابرجا‪ ،‬آيين ابراهيم كه پاكدين بود«‪.‬‬
‫ممکن است احادیث و روایاتی باشد که جعالین جعل کرده‬
‫باشند که علی ‪ ‬فرموده‪» :‬أنا الصراط المستقیم«‪ ،‬ولی آنان با‬
‫یتوانیم سورة حمد را که متواتر‬ ‫هاند و ما نم ‌‬ ‫کتاب خدا بازی کرد ‌‬
‫و از کتاب خدا است بگذاریم‪ ،‬و احادیث کذابین را بپذیریم‪.‬‬
‫یخواهد بگوید‪ :‬امام زمان‬ ‫یازدهم جملة‪» :‬أین بقیة الله« که م ‌‬
‫بقیة خدا است‪ ،‬چنانکه در شهرهای ما تابلوهای زیادی برای‬
‫خدمت به امام زمان و ارادت به او با قیمت گزاف چاپ و آیة ﴿‬
‫ن﴾‪ 1‬را در آن نوشته و‬ ‫مِني َ‬ ‫م ْ‬
‫ؤ ِ‬ ‫ن ك ُن ْت ُ ْ‬
‫م ُ‬ ‫خي ٌْر ل َك ُ ْ‬
‫م إِ ْ‬ ‫ه َ‬ ‫ت الل ّ ِ‬‫قي ّ ُ‬‫بَ ِ‬
‫خي ٌْر‬
‫ه َ‬‫ت الل ّ ِ‬
‫قي ّ ُ‬
‫یکنند‪ .‬زیرا آیة‪﴿ :‬ب َ ِ‬ ‫کورکورانه با قرآن بازی م ‌‬
‫ن﴾ در سورة هود آیة ‪ 86‬آمده که شعیب‬ ‫مِني َ‬ ‫ؤ ِ‬‫م ْ‬
‫م ُ‬ ‫ن ك ُن ْت ُ ْ‬ ‫ل َك ُ ْ‬
‫م إِ ْ‬
‫پیغمبر‪ ‬به قوم خود فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫)هود‪:‬‬ ‫‪  ‬‬
‫‪(86-85‬‬

‫‪) -‬هود‪» .(86 :‬آنچه خدا برای شما باقی بگذارد )از کسب و درآمد(‬ ‫‪1‬‬

‫برای شما بهتر است اگر ایمان داشته باشید«‪.‬‬

‫‪201‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یعنی‪» :‬ای قوم من! کیل و میزان را تمام بدهید و چیزهای‬

‫مردم را کم مدهید‪ .‬آنچه خدا برای شما باقی بگذارد )از‬
‫کسب و درآمد( برای شما بهتر است اگر ایمان داشته‬
‫باشید«‪.‬‬
‫و در زمان شعیب ‪ ‬امام زمانی نبوده‪ ،‬و اصل ً اين آيه مربوط‬
‫به امامي نيست‪ .‬بافندة دعای ندبه هر فضیلتی که کذابین برای‬
‫حضرت علی و یا امام زمان آورده و در این دعا وارد کرده و‬
‫دیگر فکر نکرده با قرآن بسنجد و صحت آن را معلوم کند‪ ،‬زیرا‬
‫صحت هر حدیثی را طبق دستور رسول خدا و ائمه با سنجیدن با‬
‫آیات قرآن باید معلوم نمود‪ .‬نباید برای خاطر یک دعا قرآن را‬
‫نادیده بگیریم و از قرآن صرف نظر کنیم‪.‬‬
‫دوازدهم جملة‪» :‬أین المعد لقطع دابر الظلمة«‪ ،‬یعنی‬
‫کجا است آنکه مهیا شده برای قطع دنبالة ستمگران‪ .‬و این جمله‬
‫بر خلف قرآن و بر خلف دستور امیر المؤمنین علی‪ ‬است که‬
‫فرموده‪ :‬هر کس باید در صدد قطع ید ستمگران باشد‪ ،‬و آن‬
‫یفرماید‪» :‬کونا‬‫یکند و م ‌‬
‫حضرت به فرزندانش وصیت م ‌‬
‫للظالم خصما ً وللمظلوم عونا«‪ .‬اما چنین دستوری که‬
‫ً‬
‫مردم بنشینند و منتظر کسی باشند که او بیاید دنبالة ستمگران را‬
‫قطع کند نداریم و باعث انحطاط و تسلط اشرار است‪ ،‬و به‬
‫اضافه چرا ائمة دیگر این کار را نکردند و نتوانستند‪.‬‬
‫سیزدهم‪ ،‬جملة‪» :‬أین المنتظر لقامة المت‬
‫والعوج«‪ ،‬یعنی‪ ،‬کجا است آنکه بانتظار اوییم برای برپا داشتن‬
‫سستی و کجی‪ .‬نتیجة این جمله این است که برای از بین بردن‬
‫یها قیام و اقدامی لزم نیست‪ ،‬بلکه باید کسی بیاید و این کار‬ ‫کج ‌‬
‫را انجام دهد‪ .‬و همچنین خیالت و گفتارها است که مسلمین را‬
‫عقب انداخته تا خود را موظف به دفع کجی گویا ندانند و موجب‬
‫گشته بیگانگان بر ما چیره شوند‪ .‬ولی قرآن بر عکس این جملت‬
‫دستور داده و آیات زیاد دارد که مردم باید خود را اصلح و سپس‬
‫قیام و جامعه را اصلح کنند‪ .‬از آن جمله در سوره نساء آیة ‪135‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪202‬‬

‫‪        ‬‬
‫‪           ‬‬
‫)نساء‪.(135 :‬‬ ‫‪            ‬‬
‫»اى كسانى كه ايمان آوردهايد! كامل قيام به عدالت‬
‫كنيد! براى خدا شهادت دهيد«‪.‬‬
‫و در سورة مائده آیة ‪ 8‬فرموده‪:‬‬
‫‪             ‬‬
‫‪        ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫)مائده‪.(8 :‬‬
‫»اى كسانى كه ايمان آوردهايد! همواره براى خدا قيام‬
‫كنيد‪ ،‬و از روى عدالت‪ ،‬گواهى دهيد!«‪.‬‬
‫و در سورة سبا آیة ‪ 46‬فرموده‪:‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪            ‬‬
‫)سبا‪.(46 :‬‬
‫»بگو‪ :‬شما را تنها به يك چيز پند مىدهم‪ ،‬و آن اينكه‪ :‬دو‬
‫نفر دو نفر يا يك نفر يك نفر براى خدا برخیزید«‪.‬‬
‫و در سورة فصلت آیة ‪ 30‬و سورة احقاف آیة ‪ 13‬فرموده‪:‬‬
‫﴿‪     ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬‫‪‬‬ ‫‪   ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪) .﴾   ‬فصلت‪.(30 :‬‬
‫»كسانى كه گفتند‪ :‬پروردگارمان خداست‪ ،‬آن گاه‬
‫استوار ماندند‪ .‬فرشتگان ]با اين پيام[ بر آنان فرو‬
‫‪203‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫مىآيند كه نترسيد و اندوهگين نباشيد و به بهشتى كه‬

‫وعده داده مىشديد خوش باشيد«‪.‬‬
‫﴿‪     ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪.(13‬‬ ‫)احقاف‪:‬‬ ‫‪.﴾ ‬‬
‫»كسانى كه گفتند‪» :‬پروردگار ما الّله است«‪ ،‬سپس‬
‫استقامت كردند‪ ،‬نه ترسى براى آنان است و نه‬
‫اندوهگين مىشوند«‪.‬‬
‫و همچنین آیات دیگر‪.‬‬
‫چهاردهم‪ ،‬جملة‪» :‬أین المرتجی لزالة الجور‬
‫والعدوان« یعنی‪ ،‬کجا است آنکه به او امیدواریم که دفع جور و‬
‫ستم کند‪ .‬معنی این جمله این است که ملت دست از پا خطا‬
‫نکنند و برای دفع جور منتظر بنشینند‪ .‬گویا این ملت نباید مکلف‬
‫باشد جز برای ندبه و گریه و زاری و بهمین چیزها دلخوش کردن‬
‫و حرارت جوانان را خاموش کردن‪ .‬در نتیجه ظلم و ستم رواج‬
‫یافته و ستمگران بر خر مراد سوار باشند تا آن منتظر بیاید‪ .‬اهل‬
‫استعمار چه اندازه از این عمل خرسندند که جمعیتی معطل شده‬
‫و دم بگیرند و أین المنتظر بخوانند و کاری به کار ظالمین نداشته‬
‫باشند‪ .‬و لذا اگر از خوانندگان دعای ندبه یا دعاها و توسلت و‬
‫زیارات دیگری مانند آن که مخالف قرآن بوده باشد پرسش شود‬
‫هجوئی این همه کفر و ظلم چه باید کرد و راه‬ ‫برای دفع و چار ‌‬
‫یگویند‪ :‬آن منتظر بیاید و خودش اصلح‬ ‫چیست؟ در جواب م ‌‬
‫یکند‪ .‬گفتار ایشان مانند گفتار یهود است که قرآن نقل کرده به‬ ‫م ‌‬
‫یکنیم تو با خدای خودت برو‬ ‫حضرت موسی ‪ ‬گفتند‪ :‬ما جهاد نم ‌‬
‫هایم‪ ،‬در سورة مائده آیة ‪:24‬‬‫و قتال کن ما اینجا نشست ‌‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫)مائده‪.(24 :‬‬
‫»پس تو و پروردگارت برويد و جنگ كنيد‪ ،‬كه ما همين‬
‫جا مىمانيم«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪204‬‬

‫بهر حال‪ ،‬جملت دعای ندبه برخلف آیات قرآن است‪ ،‬و ما‬
‫ذیل جملة قبل بیان کردیم که برای اقامة عدالت مردم خود باید‬
‫قیام کنند‪ .‬بنابراین‪ ،‬اگر کسی بخواهد دعا بخواند‪ ،‬پس بهترین‬
‫های گرد آورده و‬ ‫دعاها‪ ،‬دعاهای قرآنی است که ما آن را در جزو ‌‬
‫هایم‪.‬‬
‫چاپ نمود ‌‬
‫پانزدهم‪ ،‬جملة‪» :‬أین باب الله الذی منه یؤتی«‪ ،‬در این‬
‫جمله برای خدای تعالی درب قائل شده در حالی که امیر‬
‫المؤمنین علی ‪ ‬در نهج البلغه خطبة ‪ 186‬فرموده‪» :‬ول‬
‫أغلق عنکم دونه باب« یعنی‪ ،‬برای خدا دری و دربانی نیست‬
‫که شما را از او حاجب گردد‪ .‬و نیز در جای دیگر فرموده‪» :‬لم‬
‫یجعل بینک وبینه من یحجبه عنک«‪ ،‬و نیز‬
‫فرموده‪»:‬لیس له باب و ل له بواب« بافندة دعای ندبه‬
‫یخواهد بگوید‪ :‬هر کس به خدا کاری دارد باید برود آن منتظر‬ ‫م ‌‬
‫را پیدا کند‪ ،‬و از او که درب خدا است به خدا برسد‪ ،‬آیا این‬
‫تکلیف مالیطاق نیست؟‬
‫شانزدهم‪ ،‬جملة‪» :‬أین وجه الله الذی إلیه یتوجه‬
‫یگوید‪ :‬آن منتظر صورت خدا است که‬ ‫الولیاء« در این جمله م ‌‬
‫اولیاء خدا باید به او توجه کنند‪ ،‬و این همان کفر و خرافی صوفیه‬
‫یکند باید توجه به پیر‬‫یگویند‪ :‬هر کس خدا را عبادت م ‌‬ ‫است که م ‌‬
‫و صورت مرشد کند و طلعت او را در نظر بگیرد‪ ،‬چنانکه صفی‬
‫علی شاه همین مطلب را در کتاب تفسیرش در تفسیر »إیاک‬
‫نعبد« سورة حمد گوید‪:‬‬
‫یعشق مکر است و‬ ‫طاعت ب ‌‬ ‫این عبودیت زعشق است و‬
‫مجاز‬ ‫نیاز‬

‫علت آن باشد که بینی طلعتی‬ ‫عشق هم ناید به دل‬

‫یعلتی‬‫ب ‌‬

‫یا ولی کاین دوتن را مظهر‬ ‫طلعت حق احمد است و‬

‫است‬ ‫حیدر است‬

‫و در شعر دیگر گوید‪:‬‬

‫‪205‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫با شدم دل پیش پیر رهنما‬ ‫بر زبان رانم چو لفظ اهدنا‬

‫یگوید‪ ،‬در‬
‫و این عین شرک است و کفر‪ .‬و قرآن ضد آن را م ‌‬
‫سورة بقره آیة ‪ 115‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪)    ‬بقره‪:‬‬
‫‪(115‬‬
‫»هر جا رو کنید ذات خدا همانجا است«‪.‬‬
‫و اختصاص به فردی از افراد بشر ندارد‪.‬‬
‫هفدهم‪ ،‬جملة‪» :‬أین الطالب بدم المقتول بکربلء«‪.‬‬
‫یعنی کجا است آنکه بیاید و خون امام حسین ‪ ‬را مطالبه کند‪.‬‬
‫این بافنده فکر نکرده که آن منتظر از چه کس مطالبه کند‪،‬‬
‫قاتلن امام حسین ‪ ‬که در آن حال زنده نیستند‪ .‬اینان معتقدند‬
‫یکند که سطح زمین را از‬ ‫یآید و آن قدر کشتار م ‌‬ ‫که آن منتظر م ‌‬
‫یرود‬ ‫یکند و تا زانوی اسبش در خون فرو م ‌‬ ‫خون مردم رنگین م ‌‬
‫یکشد تا یکصد و بیست نفر و با‬ ‫و میلیاردها مردم را با شمشیر م ‌‬
‫یماند‪ .‬حال باید پرسید‪ :‬آیا‬ ‫مقداری زیادتر در تمام روی زمین م ‌‬
‫این امام اگر روز هزار نفر را با شمشیر گردن بزند‪ ،‬تازه در هزار‬
‫یتواند میلیاردها بشر را بکشد و باید صدها سال معطل‬ ‫سال نم ‌‬
‫یکند‬ ‫یگوید‪ :‬او هفت سال امامت م ‌‬ ‫شود‪ .‬در حالی که روایات م ‌‬
‫یکشد‪ .‬آیا این اخبار معقول است؟‬ ‫و سپس زن ریشداری او را م ‌‬
‫هاند‬ ‫و این اخبار مجعوله را چه باید کرد و این کسان که باور کرد ‌‬
‫هاند؟! آیا عدالت و قوانین اسلم با قتل و‬ ‫چگونه باور نمود ‌‬
‫ییابد؟ آیا عدالت و قوانین اسلمی فقط باید‬ ‫آدمکشی تحقق م ‌‬
‫چند سال آنهم از طریق آدمکشی اجرا شود؟ ‪ ....‬خدا کمی عقل‬
‫به خرافاتیان دهد‪.‬‬
‫هیجدهم‪ ،‬جملة‪» :‬أین المضطر الذی یجاب إذا دعا«‪.‬‬
‫یشود‪ .‬حال‬ ‫یعنی کجاست آن مضطری که چون دعا کند اجابت م ‌‬
‫باید پرسید‪ :‬آن منتظر برای چه مضطر شده و چرا برای رفع‬
‫یکند؟ زیرا خدا به کسی قول نداده که هر‬ ‫اضطرار خود دعا نم ‌‬
‫وقت دعا کند دعای او را رد نکند‪ ،‬خدا تابع بندگانش نیست‪ ،‬و‬
‫دعای بسیاری از پیغمبران ‡ را اجابت نکرده‪ .‬آیا امام از پیغمبران‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪206‬‬

‫بالتر است؟! خدا به حضرت نوح ‪ ‬که برای پسرش دعا کرد‪،‬‬
‫فرمود‪:‬‬
‫عظُ َ‬
‫ك‬ ‫م إ ِّني أ َ ِ‬
‫عل ْ ٌ‬
‫ه ِ‬ ‫س لَ َ‬
‫ك بِ ِ‬ ‫ما ل َي ْ َ‬
‫ن َ‬ ‫فل َ ت َ ْ َ ْ‬
‫سأل ِ‬ ‫﴿ َ‬
‫ن﴾ ]سورة هود )‪.[(46‬‬ ‫هِلي َ‬ ‫ن ال ْ َ‬
‫جا ِ‬ ‫م َ‬‫ن ِ‬ ‫َأن ت َ ُ‬
‫كو َ‬
‫»پس چيزى را كه بدان علم ندارى از من مخواه‪ .‬من‬
‫به تو اندرز مىدهم كه مبادا از جاهلن باشى«‪.‬‬
‫یکرد‪ :‬خدایا‪ ،‬مشرکین را هدایت‬ ‫و رسول خدا محمد ‪ ‬دعا م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬‫کن‪ ،‬و خدا دعای او را اجابت نکرد‪ .‬در قرآن به او م ‌‬
‫َ‬
‫فْر‬
‫غ ِ‬
‫ست َ ْ‬
‫م ِإن ت َ ْ‬‫ه ْ‬ ‫فْر ل َ ُ‬
‫غ ِ‬‫ست َ ْ‬‫و ل َ تَ ْ‬‫مأ ْ‬ ‫ه ْ‬‫فْر ل َ ُ‬ ‫غ ِ‬
‫ست َ ْ‬‫﴿ا ْ‬
‫م ﴾‪.‬‬‫ه ْ‬ ‫َ‬
‫هل ُ‬ ‫ّ‬
‫فَر الل ُ‬ ‫غ ِ‬‫فلن ي َ ْ‬‫َ‬ ‫مّرةً َ‬‫ن َ‬‫عي َ‬ ‫سب ْ ِ‬‫م َ‬ ‫ه ْ‬‫لَ ُ‬
‫]سورة التوبة‪.[(80) :‬‬
‫»براى آنان چه آمرزش بخواهى چه آمرزش نخواهى‬
‫]تفاوتى نمىكند[‪ ،‬اگر هفتاد بار براى آنان آمرزش‬
‫بخواهى‪ ،‬هرگز خداوند آنان را نمىآمرزد«‪.‬‬
‫نوزدهم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن المعجزات الموجودة« که امام‬
‫منتظر را فرزند معجزات موجوده خوانده است‪ .‬کسی به او‬
‫نگفته‪ :‬معجزات موجوده کجا است‪ ،‬غیر از قرآن‪ ،‬از انبیاء‬
‫های نمانده آن هم که یک معجزه است که شما در همین‬ ‫معجز ‌‬
‫های‪ :‬یابن الیات والبینات‪ ،‬و تازه‬ ‫های و گفت ‌‬‫دعا آن را ذکر کرد ‌‬
‫آیات بینات پسر ندارد‪.‬‬
‫بیستم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن الصراط المستقیم« در این جمله‬
‫خواسته بگوید علی صراط المستقیم و امام زمان فرزند اوست‪،‬‬
‫و ما در جملة و صراطه المستقیم که در همین جملت مورد‬
‫اشکال بود بیان کردیم که این جمله تهمت به آن حضرت است‪.‬‬
‫بیست و یکم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن النبأ العظیم« که خطاب به آن‬
‫یگوید‪ :‬ای پسر نبأ عظیم‪ ،‬و طبق اخبار مجعوله علی ‪‬‬ ‫منتظر م ‌‬
‫را نبأ عظیم فرض کرده‪ ،‬و امام زمان را فرزند او خوانده‪ ،‬و‬
‫خیال کرده آیات سورة نبأ )که فرموده(‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪207‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪  ‬‬

‫‪ ‬‬
‫)نبا‪(3-1 :‬‬
‫يکنند؟ از آن خبر بزرگي‬
‫يعني‪» :‬از چه پرس ‌و جو م ‌‬
‫که در آن اختلف دارند؟ آري‪ ،‬به زودي از آن آگاه مي‬
‫شوند«‪.‬‬
‫یفرماید(‪:‬‬
‫و هم آیات سورة ص )که م ‌‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫)ص‪.(68-67 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫يعني‪» :‬بگو‪ :‬آن خبري است بزرگ که شما از آن روي‬
‫گردان هستيد«‪.‬‬
‫مقصود از نبأ عظیم در این آیات‪ ،‬حضرت امیر المؤمنین علی‬
‫‪ ‬است طبق اخبار مجعوله‪ .‬در حالی که این دو سوره در مکه‬
‫نازل شده‪ ،‬و در حق مشرکین نازل شده که در قیامت اختلف‬
‫داشتند و از آن اعراض داشتند‪ ،‬خدا فرموده‪﴿ :‬ك َّل‬
‫ن﴾ )النبأ‪ .(4 :‬به همین زودی خواهند دانست‪ ،‬روزی که ﴿‬ ‫مو َ‬ ‫ُ‬ ‫سي َعْل َ‬
‫َ‬
‫واجا ً﴾ )النبأ‪ (18 :‬روزی که نفخ‬ ‫ْ‬ ‫ف‬‫خ في الصور فَتأ ْتون أ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ف‬ ‫ن‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ّ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫ي َوْ َ ُ‬
‫ي‬ ‫م‬
‫صور شود و فوج فوج شما حاضر شوید‪ .‬و در مکه مشرکین‬
‫دربارة حضرت علی ‪ ‬اختلف نداشتند تا خدا آية نازل کند‪،‬‬
‫باضافه خود حضرت علي ‪ ‬در صحیفة علویه در دعای روز‬
‫یکند‪» :‬الحمدلله الذی عرفنی النبأ‬ ‫دوشنبه عرض م ‌‬
‫العظیم الذی هم فیه مختلفون« تا آخر‪ .‬يعني ستايش‬
‫خدائيرا که مرا شناسانيد و برايم معرفي کرد نبأ عظيم را که من‬
‫بآن ايمان آوردم‪ ،‬يعني به قيامت‪ .‬پس آن جناب مي گويد‪ :‬من به‬
‫نبأ عظیم یعنی قیامت ایمان دارم‪ ،‬ولی این مریدان دروغی او‬
‫یگویند‪ :‬خیر خودش نبأ عظیم است‪ ،‬و ما قول خدا و قول علی‬ ‫م ‌‬
‫یخواهیم بخوانیم و‬ ‫یپذیریم‪ ،‬زیرا م ‌‬ ‫‪ ‬را در مقابل این دعا نم ‌‬
‫ثواب ببریم باید گفت‪ :‬هنیئا ً لکم‪ .‬و عجیب آنکه بعضی از علمای‬
‫یدهند که باید مردم‬ ‫زمان که مرجع تقلید و زعامت دارند فتوی م ‌‬
‫ترک نکنند و بخوانند‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪208‬‬

‫بیست و دوم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن من هو فی أم الکتاب لدی‬

‫الله علی حکیم« که در این جمله خطاب به امام م ‌‬
‫یگوید‪ :‬ای‬
‫پسر آنکه در »أم الکتاب« نزد خدا علی و حکیمی‪ ،‬و کلمة علی‬
‫وصفی در آیه را بمعنی علی بن ابی طالب گرفته‪ ،‬و امام زمان‬
‫را فرزند او خوانده است‪ .‬آری‪ ،‬اینان در عوض اینکه اروپائیان‬
‫یوصفی‪ ،‬علی اسمی‬ ‫یسازند‪ ،‬از عل ‌‬‫جت و فانتوم )طیاره( م ‌‬
‫یسازند‪ .‬در صورتی که این جمله در اول سورة زخرف است‬ ‫م ‌‬
‫که خدا فرموده‪:‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪‬‬ ‫‪‬‬‫‪‬‬
‫که ما این قرآن را عربی‬ ‫‪‬مبین‬
‫‪ ‬این کتاب‬
‫‪‬به‬ ‫‪‬‬
‫»قسم‬ ‫یعنی‪:‬‬
‫قرار دادیم تا تعقل کنید و بدرستی که این قرآن در اصل‬
‫کتاب وال و با حکمت است«‪.‬‬
‫پس این آیه راجع به قرآن است‪ ،‬و علی و حکیم در آیه دو‬
‫وصف قرآن است‪ ،‬نه اینکه نام حضرت علی بن ابی طالب باشد‪،‬‬
‫و به آن جناب مربوط نیست‪ .‬و اگر بخواهیم مربوط به علی ‪‬‬
‫یتناسب قرار دهیم‪ ،‬و با قرآن‬‫قرار دهیم باید قرآن را بیهوده و ب ‌‬
‫نعوذ بالله بازی کنیم‪.‬‬
‫بیست و سوم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن الیات والبینات« که امام را فرزند‬
‫آیات بینات خوانده است‪ .‬باید گفت‪ :‬اگر مقصود از آیات‪ ،‬آیات‬
‫قرآن باشد‪ ،‬این غلط است‪ ،‬زیرا آیات قرآن متبوع هر مسلمانی‬
‫است چه امام باشد و چه مأموم‪ ،‬و آیات قرآن والد کسی نیست‪،‬‬
‫زیرا خدا بتمام مسلمین فرموده‪:‬‬
‫من ُدون ِهِ‬‫م وَل َ ت َت ّب ُِعوا ْ ِ‬
‫من ّرب ّك ُ ْ‬
‫كم ّ‬ ‫ما ُأنزِ َ‬
‫ل إ ِل َي ْ ُ‬ ‫﴿ات ّب ُِعوا ْ َ‬
‫َ‬
‫ن﴾‪] .‬سورة العراف‪.[(3) :‬‬ ‫ما ت َذ َك ُّرو َ‬ ‫أوْل َِياء قَِليل ً ّ‬
‫»از آنچه از ]جانب[ پروردگارتان به سوى شما فرو‬
‫فرستاده شده است‪ ،‬پيروى كنيد‪ ،‬و به جاى او از‬
‫‪209‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫دوستان ]و سروران ديگر[ پيروى مكنيد‪ .‬چه اندك پند‬

‫مىپذيريد«‪.‬‬
‫بیست و چهارم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن الحجج البالغات« در این جمله‬
‫تهای بالغه قرار داده‪ ،‬در صورتی که بصریح‬‫امام را فرزند حج ‌‬
‫قرآن پس از انبیاء هیچ کس حجت نیست‪ ،‬چه عالم باشد چه‬
‫جاهل‪ ،‬چه امام باشد و چه مأموم‪ .‬زیرا در سورة نساء آیة ‪165‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)نساء‪:‬‬ ‫‪   ‬‬
‫یعنی‪» :‬ما پیامبران را برای بشارت و انذار فرستادیم تا‬
‫اینکه برای مردم بر خدا حجتی پس از انبیاء نباشد«‪.‬‬
‫و به اضافه‪ ،‬حضرت صادق‪ ‬چنانکه کافی در باب عقل و‬
‫یفرماید‪ :‬حجت خدا بر بندگان دو حجت‬ ‫جهل روایت کرده م ‌‬
‫است‪ :‬حجت باطنی که عقل باشد و حجت ظاهری که انبیاء‬
‫باشند‪ .‬و غیر از این حجتی را بیان نکرده‪ ،‬و این حدیث موافق‬
‫یپذیریم‪ .‬حال حجت بهر معنی که‬ ‫قرآن است‪ ،‬و لذا ما آن را م ‌‬
‫یباشند و هر امامی باید راوی‬
‫باشد حجت ظاهری فقط انبیاء‡ م ‌‬
‫قول رسول و یا ناقل قول خدا باشد‪.‬‬
‫بیست و پنجم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن طه والمحکمات«‪ ،‬یعنی ای پسر‬
‫طه و محکمات‪ .‬باید گفت‪ :‬بودن امام فرزند طه و محکمات‬
‫معنی نداردف آیا آیات محکمات فرزندی دارد و متشابهات فرزند‬
‫ندارد؟! شاید مقصود و هدف بافنده قافیه پردازی و عبارت‬
‫سازی بوده است‪.‬‬
‫بیست و ششم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن یس والذاریات«‪ ،‬یعنی‪ :‬ای فرزند‬
‫یس و بادهای وزنده‪ .‬آیا این عبارت توهین به امام شیعه نیست‪ ،‬و‬
‫چه فرقی است بین یس و حم و الم؟ چگونه تمام حروف مقطعه‬
‫در این دعا نیست‪ .‬اگر مقصود از یس و طه رسول خدا ‪ ‬باشد‬
 ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪210‬‬

‫در جملت بعد گفته‪» :‬یابن محمد المصطفی«‪ ،‬دیگر این عبارات‬
‫لزم نبود‪.‬‬
‫بیست و هفتم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن الطور والعادیات«‪ ،‬یعنی‪ ،‬ای‬
‫فرزند طور و یا کوه طور و اسبان دونده؟ این عبارات آیا تعریف‬
‫است و یا توهین؟ و دیگر اینکه امام چگونه فرزند طور و یا فرزند‬
‫اسبان دونده است؟! اگر کسی بگوید‪ :‬همان طور که حضرت‬
‫سجاد علی بن الحسین ‪ ‬در مجلس یزید فرمود‪» :‬أنا ابن مکة‬
‫ومنی‪ ،‬أنا ابن زمزم و صفا«‪ ،‬و خود را فرزند مکه و منی‬
‫خوانده همانطور که امام زمان فرزند کوه طور باشد چه اشکال‬
‫دارد؟ جواب این است که حضرت سجاد چون در مکه و منی‬
‫یتوان گفت‪ :‬او فرزند مکه و‬ ‫بزرگ شده و یا مدتی ساکن بوده‪ ،‬م ‌‬
‫منی است‪ ،‬چنانکه ساکن کاشان را بچة کاشان و اهل قم را بچة‬
‫یگویند‪ .‬ولی امام زمان در کوه طور نه خودش بزرگ شده‬ ‫قم م ‌‬
‫و نه پدران بزرگوارش‪ ،‬تازه یابن الطور را اصلح کنید‪ ،‬العادیات‬
‫یکنید؟ آیا اسبان دونده افتخاری است که پدر کسی‬ ‫را چه م ‌‬
‫باشد‪.‬‬
‫بیست و هشتم‪ ،‬جملة‪» :‬یابن من دنی فتدلی فکان قاب‬
‫قوسین أو أدنی دنوا ً واقترا با ً من العلی العلی« این جملت‬
‫یباشد که خدا فرموده‪:‬‬ ‫اشاره به آیات ‪ 9-5‬سورة نجم م ‌‬
‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ديد ُ ال ْ ُ‬
‫ق‬ ‫ُ‬
‫وى * وَهُوَ َ ِبا َلف ِ‬ ‫ست َ َ‬ ‫َ‬
‫مّرةٍ فا ْ‬ ‫ذو ِ‬ ‫وى * ُ‬ ‫ق َ‬ ‫ش ِ‬‫ه َ‬
‫م ُ‬‫﴿عَل ّ َ‬
‫م د ََنا فَت َد َّلى * فَ َ‬ ‫َ‬
‫ن أوْ أد َْنى *‬ ‫ب قَوْ َ‬
‫سي ْ ِ‬ ‫ن َقا َ‬ ‫كا َ‬ ‫اْلعَْلى * ث ُ ّ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫حى﴾‪) .‬نجم‪.(10 -5 :‬‬ ‫حى إ َِلى عَب ْدِهِ َ‬
‫ما أوْ َ‬ ‫فَأوْ َ‬
‫یعنی‪» ،‬فرشتة وحی )که جبرئیل باشد( به او )یعنی‬
‫های که در افق بالتری بود‬ ‫محمد ‪ (‬آموخت‪ ،‬آن فرشت ‌‬
‫سپس نزدیک شد و خود را پایین آورد که باندازة دو‬
‫کمان و یا نزدیکتر شد‪ .‬پس وحی کرد به بندة او آنچه‬
‫وحی کرد«‪.‬‬
‫در این آیات‪ ،‬خدا اوصاف جبرئیل را بیان کرده که چگونه به‬
‫رسول خدا محمد ‪ ‬نزدیک شد و وحی نمود‪ .‬پس این آیات‬
‫اوصاف جبرئیل است‪ ،‬ولی بافندة دعا خیال کرده اینها اوصاف‬
‫رسول خدا محمد ‪ ‬است‪ ،‬پس امام زمان را فرزند رسول خدا‬
‫‪ ‬که چنین اوصافی داشته قرار داده است‪ ،‬و شاید امام را‬
‫‪211‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫فرزند جبرئیل دانسته‪ ،‬و خطاب »یابن من دنی« به او نموده‬

‫است که گفته‪»:‬دنوا ً واقترابا ً من العلی العلی« که در این جمله‬
‫یخواهد بگوید‪ :‬پدر امام نزدیک شد به خدای علی اعلی‪ ،‬زیرا‬ ‫م ‌‬
‫دنو قرب مکانی است‪ ،‬و برای خدا قرب مکانی قائل شده است‪.‬‬
‫به هر حال عبارت پردازی آن خوب است‪ ،‬حال هر غیبی دارد‬
‫داشته باشد!!!‪.‬‬
‫بیست و نهم‪ ،‬جملة‪» :‬بنفسی أنت من مغیب لم یخل منا« در‬
‫این جمله بافنده قسم خورده به جان خودش که امام از آن‬
‫اشخاص غایبی است که حالی از ما نیست‪ .‬این عبارت هر طور‬
‫یشود‪:‬‬‫معنی شود‪ .‬کلم زشتی است که ذیل ً ذکر م ‌‬
‫‪ -1‬امام از اشخاص غایبی است که از ما غائب نیست‪ ،‬یعنی‬
‫همیشه در ذهن ما جای او است‪ ،‬و این صحیح نیست زیرا در ذهن‬
‫بشر باید غیرخدا نباشد‪ ،‬و همواره بشر باید بیاد خدا باشد و نباید‬
‫تپرستان که مرشدی چون بت همواره در فکرشان است‬ ‫مانند ب ‌‬
‫بوده باشد‪.‬‬
‫بشدگانی که از میان ما‬ ‫‪ -2‬معنی دوم‪ ،‬بجان خودم تو از غای ‌‬
‫یمعنی است‪ ،‬زیرا اگر از میان جمعی نرود‬ ‫های‪ ،‬و این نیز ب ‌‬ ‫نرفت ‌‬
‫از آن جمع غایب نیست‪ .‬مگر اینکه اغراق گفته باشد که یک نوع‬
‫یباشد‪.‬‬‫کذب م ‌‬
‫بشدگانی که از ما جدا‬ ‫‪ -3‬معنی سوم‪ ،‬بجان خودم تو از غای ‌‬
‫نیستی‪ ،‬یعنی وجود ما و تو یکی است‪ ،‬بمعنی وحدت وجود خالق‬
‫و مخلوق و صالح و طالح و آسمان و زمین که صوفیان قائلند و‬
‫بدترین کفر و شرک است‪ ،‬و معلوم نیست بافندة دعا خود‬
‫فهمیده باشد‪.‬‬
‫یام‪ ،‬جملة‪» :‬عزیز علی أن أبکیک ویخذلک الوری«‪ ،‬یعنی بر‬ ‫س ‌‬
‫من سخت است که بر تو بگریم و دیگران خوارت گذارند‪ .‬و این‬
‫جمله بهر معنی غلط است زیرا‪ ،‬گریه کردن کسی که گریه بر او‬
‫سخت باشد نه خدا راضی است و نه امام‪ ،‬زیرا خدا فرموده‪:‬‬
‫ريدُ ب ِك ُ ُ‬
‫م‬ ‫ول ي ُ ِ‬ ‫م ال ْي ُ ْ‬
‫سَر َ‬ ‫ريدُ الل ّ ُ‬
‫ه ب ِك ُ ُ‬ ‫﴿ي ُ ِ‬
‫سَر﴾ )البقرة‪(185 :‬‬ ‫ع ْ‬‫ال ْ ُ‬
‫»ميخواهد خدا بشما آسانى میخواهد و بشما دشوارى‬
‫نمیخواهد«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪212‬‬

‫و اینکه گوید‪ :‬دیگران خوارت گذارند مثل ً برایت گریه نکنند‪.‬‬

‫ل‪ ،‬باید گفت عزت و خواری بدست خداست نه دست مردم‪.‬‬ ‫او ً‬
‫ثانیًا‪ ،‬مردم گریه بکنند و یا نکنند چه فایده دارد‪ ،‬دین اسلم دین‬
‫گریه نیست مگر بمذهب روضه خوانان‪ ،‬زیرا خدا از مسلمین‬
‫گریه نخواسته و فرموده‪:‬‬
‫حوا ْ‬ ‫فل ْي َ ْ‬
‫فَر ُ‬ ‫فب ِذَل ِ َ‬
‫ك َ‬ ‫ه َ‬
‫مت ِ ِ‬
‫ح َ‬
‫وب َِر ْ‬
‫ه َ‬ ‫ل الل ّ ِ‬‫ض ِ‬ ‫ل بِ َ‬
‫ف ْ‬ ‫ق ْ‬ ‫﴿ ُ‬
‫ن﴾ ]سورة يونس)‪.[(58‬‬ ‫عو َ‬ ‫م ُ‬
‫ج َ‬‫ما ي َ ْ‬‫م ّ‬
‫خي ٌْر ّ‬
‫و َ‬ ‫ه َ‬‫ُ‬
‫»بگو‪ :‬به فضل و رحمت خدا بايد خوشحال شوند كه‬
‫اين‪ ،‬از تمام آنچه گردآورى كردهاند‪ ،‬بهتر است!«‪.‬‬
‫بلکه به کفار و منافقین فرموده‪ :‬برای نفاق و بدبختی خود‬
‫گریه کنند‪ ،‬در سورة توبه آیة ‪ 82‬فرموده‪:‬‬
‫‪‬‬ ‫‪‬‬‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)توبه‪.(82 :‬‬
‫یعنی‪» :‬پس بايد اندكى بخندند و بسيار بگريند‪] .‬نظر‬
‫به[ كيفر آنچه مىكردند«‪.‬‬
‫دین اسلم دین گریه و زاری و بر سر زدن و جامه دریدن و‬
‫زنجیر کوبیدن نیست‪ ،‬بلکه دین رشادت و شجاعت و مردانگی‬
‫است‪ .‬چنانکه خود قیام امام حسین ‪ ‬نمونة بارز آن است‪.‬‬
‫ي أن یجري علیک دونهم ما‬ ‫ی و یکم‪ ،‬جملة‪» :‬عزیز عل ّ‬
‫س ‌‬
‫جری« یعنی‪ ،‬سخت است بر من که بر تو جاری گردد آنچه جاری‬
‫شده نه بر دیگران‪ .‬و این سخن بسیار موهومی است‪ ،‬زیرا اگر‬
‫بر امام از طرف خدا چیزی رخ داده و جریان یافته باید او و‬
‫مأمومش راضی باشند‪ ،‬زیرا صلح بوده و نباید اظهار نگرانی‬
‫کرد‪ .‬به اضافه آنچه بر او جاری شده نه بر دیگران چه بوده‪ .‬اگر‬
‫غیبت یا فضائل دیگری بوده برای برتری امام است‪ ،‬و نباید بر‬
‫دیگران جاری گردد‪ ،‬اینان گاهی امام را از مقام بشریت بال‬
‫یبرند و گاهی انتظار دارند هر چه بر امام جاری شده بر‬ ‫م ‌‬
‫دیگران نیز جاری گردد‪.‬‬
‫‪213‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫سی و دوم‪ ،‬جملة‪» :‬خلقته لنا عصمة و ملذا« یعنی‪ ،‬خدایا امام‬
‫را برای حفظ و پناه ما خلق کردی‪ .‬و این جمله دروغ است‪ ،‬زیرا‬
‫اینان از یک طرف معتقدند که خلقت جهان و جهانیان برای خاطر‬
‫هاند و از طرف دیگر اینجا‬ ‫امام است‪ ،‬چنانکه در حدیث کساء آورد ‌‬
‫هاند‪ .‬در صورتی‬‫یگوید‪ :‬امام برای حفظ و نگهبانی ما خلق شد ‌‬ ‫م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬
‫یگوید‪ ،‬یکجا به رسول خود م ‌‬ ‫که خدا در قرآن ضد اینها م ‌‬
‫ً‬
‫فيظا﴾ )النعام‪.(107 :‬‬ ‫ح ِ‬ ‫ك ع َل َي ْهِ ْ‬
‫م َ‬ ‫جعَل َْنا َ‬
‫ما َ‬
‫﴿وَ َ‬
‫یعنی‪» :‬ما تو را نگهبان ایشان قرار ندادیم«‪.‬‬
‫یفرماید‪ ،‬خلقت جهان و زمین و آسمان برای همة‬ ‫و یکجا م ‌‬
‫مردم است‪ ،‬نه برای اشخاص بخصوصی در سورة بقره آیة ‪21‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)بقره‪.(22-21 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»اى مردمان بپرستيد پروردگار خويش را‪ ،‬آنكه آفريد‬
‫شما را و كسانى را كه پيش از شما بودند تا پرهيزكار‬
‫شويد‪ .‬كسى كه زمين را ]مانند[ بساطى و آسمان را‬
‫]مانند[ سقفى برايتان قرار داد«‪.‬‬
‫و در آیة دیگر فرموده‪:‬‬
‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬
‫ها ل ِلَنام ِ﴾ (الرحمن‪.(10:‬‬
‫ضعَ َ‬ ‫﴿َواْلْر َ‬
‫ض وَ َ‬
‫يعني‪» :‬و زمین را برای مردم نهاد«‪.‬‬
‫که خدا برای استفادة همة مردم آفریده است‪.‬‬
‫به اضافه‪ ،‬این سخن که امام برای حفظ و عصمت ما خلق‬
‫شده سخن بیجا و مخالف عقل است‪ .‬زیرا ما باید با سعی خود‬
‫عفت و عصمت خود را حفظ کنیم تا اینکه او ما را حفظ کند‪ .‬و‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪214‬‬

‫به اضافه‪ ،‬این جمله ضد قرآن است که در سورة جن آیة ‪23-22‬‬

‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)جن‪(22 :‬‬
‫یعنی‪» :‬بگو که‪ :‬احدی از طرف خدا مرا پناه بدهد‪ ،‬و جز‬
‫خدای پناهی نخواهم یافت«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬جز خدا برای بندگان پناهی نیست‪ ،‬پس ملذ بودن‬
‫امام ضد قرآن است‪ .‬خدا فرموده‪:‬‬
‫ر﴾‪.‬‬
‫صي ٍ‬ ‫َ‬
‫ول ن َ ِ‬‫ي َ‬‫ول ِ ّ‬
‫من َ‬ ‫ن الل ّ ِ‬
‫ه ِ‬ ‫دو ِ‬
‫من ُ‬ ‫ما ل َ ُ‬
‫كم ّ‬ ‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫)البقرة‪.(107 :‬‬
‫یعنی‪» ،‬هیچ کس ولی و سرپرست و یاور بندگان نیست‬
‫جز خدا«‪.‬‬
‫سی و سوم‪ ،‬جملة‪» :‬أین السبب المتصل بین الرض والسماء«‬
‫یعنی‪ ،‬کجاست آنکه سبب اتصال میان زمین و آسمان است‪ .‬این‬
‫هاش گرفت و گفت‪:‬‬ ‫جمله را برای یکی از دانشمندان خواندم خند ‌‬
‫یکنم هر کس این دعا را بافته خواسته شیعیان را‬ ‫گمان م ‌‬
‫مسخره کند و یا عقل ایشان را بسنجد و امتحان کند که اینان‬
‫یدوزد؟!‬ ‫چقدر خوش باورند‪ ،‬آیا امام زمین و آسمان را بهم م ‌‬
‫یدهد؟! چرا خدا خودش‬ ‫چگونه زمین و آسمان را بهم اتصال م ‌‬
‫این کار را نکرده بلکه در قرآن چیز دیگری بیان شده؟! و در‬
‫سورة انبیاء آیة ‪ 30‬فرموده‪:‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪)  ‬انبیاء‪(30 :‬‬

‫»آیا کفار ندیدند که آسمانها و زمین بسته و بهم وصل بودند‬

‫و ما آنها را جدا و گشاده نمودیم«‪.‬‬
‫‪215‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یخوانند همه ضد‬ ‫گویا بافندة دعا و کسانی که این دعا را م ‌‬

‫هاند که هر چه قرآن فرموده ضد آن را ببافند‪.‬‬ ‫قرآن و نذر کرد ‌‬
‫سی و چهارم‪ ،‬جملة‪» :‬الذی من لم یؤمن به فقد خطر وکفر«‬
‫یعنی علی ‪ ‬آنست که هر کس به او ایمان نیاورد محققا به خطر‬
‫افتاده و کافر است‪ .‬در اینجا خواسته حضرت علی ‪ ‬را از اصول‬
‫دین قرار دهد که هر کس به او ایمان نیاورد کافر است‪ ،‬و این‬
‫جمله بر ضد قرآن بلکه موجب کم و زیاد کردن اصول دین است‪،‬‬
‫زیرا خدا اصول دین خود را در قرآن بیان کرده و فرق بین اصول‬
‫دین و فروع دین این است که اصول دین چیزهایی است که خدا‬
‫ایمان به آن را خواسته و فروع دین چیزهایی است که باید به‬
‫نها عمل کرد‪ .‬آیا خدا باید اصول دین خود را معلوم کند که‬ ‫آ ‌‬
‫مردم به چه چیز ایمان آورند و با پس از صدها سال بافندة دعای‬
‫ندبه؟ خدا در قرآن در سورة بقره آیة ‪ 285‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)بقره‪(285:‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»اهل ایمان کل ً )چه امام و چه مأموم( ایمان آورده به خدا‬
‫و فرشتگان و کتابها و رسولن خدا و گویند‪ :‬بین رسولن‬
‫یگذاریم و شنیدم و اطاعت کردیم‪ ،‬پروردگارا‪،‬‬ ‫خدا فرق نم ‌‬
‫یخواهیم‪ ،‬و به سوی خدا است برگشت ما‬ ‫آمرزشت را م ‌‬
‫)یعنی میعاد(«‪.‬‬
‫پس مؤمن و مسلمان کسی است که به خدا و ملئکه و کتب‬
‫خدا و رسولن خدا و معاد ایمان آورد‪ .‬و اما کافر کیست؟ آنکه به‬
‫اینها ایمان نیاورد‪ ،‬چنانکه خدا در سورة نساء آیة ‪ 136‬فرموده‪:‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪216‬‬

‫‪   ‬‬

‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫)نساء‪.(136 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»و هر كس به خدا و فرشتگانش و كتابهايش و‬
‫فرستادگانش و روز قيامت كافر شود ]بداند كه[ به‬
‫گمراهى دور و درازى گرفتار آمده است«‪.‬‬
‫پس کافر کسی است که به خدا و ملئکه و کتب و رسولن‬
‫خدا و روز جزاء کافر شود‪ .‬و علی ‪ ‬نیز ایمان به همین چیزها که‬
‫خدا فرموده آورده و مسلمان شده است‪ ،‬و خود تابع دین اسلم‬
‫است‪ ،‬نه آنکه اصل دین باشد‪ .‬ما امامان را قبول داریم و‬
‫یگوییم‪ :‬ایشان تابع دین و متدین بودند و خودشان به اصول‬ ‫م ‌‬
‫دین که در قرآن بیان شده ایمان داشتند نه اینکه به خودشان‬
‫ایمان آورند‪ .‬مثل ً علی ‪ ‬هنگامی که مسلمان شد نگفت‪ :‬من‬
‫ایمان به امام هشتم شیعه آوردم‪ ،‬و نگفت‪ :‬ایمان به خودم‬
‫آوردم‪ .‬و اگر مثل ً ایمان به امام هشتم شیعه جزء اصول دین بود‪،‬‬
‫خدا به مشرکین باید بگوید‪ :‬اکنون دین اسلم ناتمام و ناقص‬
‫است شما برای تکمیل آن صبر کنید تا پس از دویست سال امام‬
‫هشتم حضرت رضا بیاید و به او ایمان آورید تا اسلم شما کامل‬
‫یپرسیم‪ :‬آیا امام هشتم شما به خودش ایمان آورد تا‬ ‫گردد‪ .‬ما م ‌‬
‫مسلمان شد و یا خیر؟ تابع اسلم بود نه اصل دین بود و نه فرع‬
‫آن‪ .‬آیا اصول دین را خدا باید معلوم کند و یا دعای ندبه؟ آیا کم و‬
‫زیاد کردن اصول دین جایز است یا خیر؟ آیا اصول دین‪ ،‬تقلیدی و‬
‫بدلخواه است و یا تحقیقی؟‬
‫سی و پنجم‪ ،‬جملة‪» :‬وعلی من اصطفیت من آبائه« در این‬
‫یخواهد بگوید‪ :‬پدران امام زمان را خدا برگزیده است‪ ،‬آیا‬ ‫جمله م ‌‬
‫خدا بوحی خود ایشان را برگزیده در حالی که پس از پیغمبر‬
‫مصطفی هیچ کس مورد وحی نیست؟ و خود ائمه علیهم السلم‬
‫م‬
‫فى آد َ َ‬‫صط َ َ‬
‫ها ْ‬‫ن الل ّ َ‬
‫چنین ادعایی نکردند‪ .‬و در قرآن فرموده‪﴿ :‬إ ِ ّ‬
‫‪217‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫ن﴾ ]سورة آل عمران‬ ‫ال َْعال َ ِ‬

‫مي َ‬ ‫ن ع ََلى‬
‫مَرا َ‬
‫ع ْ‬ ‫م َوآ َ‬
‫ل ِ‬ ‫هي َ‬ ‫حا َوآ َ‬
‫ل إ ِب َْرا ِ‬ ‫وَُنو ً‬
‫)‪ .[(33‬يعني‪» :‬به راستى خدا آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران‬
‫را بر جهانيان برگزيد«‪ .‬و نفرموده‪» :‬إن الله اصطفی آل محمد«‪.‬‬
‫ممکن است در مقابل ما اخباری بیاورند که آل محمد‪ ،‬مصطفی‬
‫یدانیم‪.‬‬‫هستند‪ ،‬ولی اخباری که موافق قرآن نباشد ما حجت نم ‌‬
‫حال این دعا که اینقدر اشکالت علمی و تضاد با قرآن دارد‪،‬‬
‫چرا این همه بر خواندن آن اصرار دارند؟ باید گفت‪ :‬برای اینکه‬
‫تها به دهن مردم شیرین است‪ ،‬و شیطان و هوای نفس‬ ‫بدع ‌‬
‫یسازد‪ .‬آیا دم گرفتن طبق میل مردم‬ ‫مردم را به بدعت متمایل م ‌‬
‫نیست؟ در کتاب سفینه البحار جلد دوم ص ‪ 57‬روایت کرده از‬
‫حضرت عسکری که فرمود‪» :‬سیأتی زمان السنة فیهم‬
‫بدعة والبدعة فیهم سنة‪ ،‬کل جاهل عندهم خبیر‪،‬‬
‫علماؤهم شرار خلق الله علی وجه الرض«‪ .‬یعنی‪:‬‬
‫زمانی بیاید که سنت دینی در نظر ایشان بدعت‪ ،‬و بدعت در نظر‬
‫ایشان سنت باشد‪ ،‬هر شخص نادانی در نظر ایشان خبیر و آگاه‬
‫باشد‪ ،‬علمای ایشان بدترین خلق خدایند بر روی زمین‪ .‬طبق این‬
‫تها را بیان نکرده و یا سکوت کرده و یا‬ ‫حدیث علمایی که بدع ‌‬
‫یکنند بدترین مردمند‪ ،‬و اگر کسی‬ ‫برای جلب عوام موافقت م ‌‬
‫تها را برای مردم بیان کند همین دانشمندان‬ ‫بخواهد یکی از بدع ‌‬
‫یشوند و مردم‬ ‫در عوض اینکه با او همراهی کنند‪ ،‬با او طرف م ‌‬
‫یزنند‪ ،‬و‬‫یکنند و هزاران تهمت به او م ‌‬ ‫عوام را علیه او تحریک م ‌‬
‫یگویند‪ :‬این همه علماء‬ ‫یآورند مانند اینکه م ‌‬
‫دلیل عوام پسند م ‌‬
‫هاند فقط این یک نفر فهمیده؟!‪ .‬در حالی که این دلیل‬ ‫نفهمید ‌‬
‫عوامانه صحیح نیست‪ ،‬زیرا هر بدعتی را هزاران نفر از‬
‫هاند‪ .‬مذاهب باطله و‬ ‫دانشمندان انجام داده و در دین وارد کرد ‌‬
‫ادیان فاسده تماما ً بدست علمایشان بوجود آمده است‪ .‬و اگر‬
‫شما عقیده به امیر المؤمنین علی ‪ ‬دارید او فرموده‪:‬‬
‫»البدعة ما أحدث بعد النبی«‪ ،‬یعنی‪ ،‬بدعت چیزی است‬
‫که پس از پیغمبر ‪ ‬بوجود آمده‪ ،‬و اگر چه هزاران مشتری و‬
‫یخوانید‬ ‫مروج داشته باشد‪ .‬مثل ً شما در این دعای ندبه امام را م ‌‬
‫در صورتی که خدا فرموده‪ :‬غیر مرا نخوانید‪ ،‬و هر کس در دعا‬
‫غیر مرا بخواند مشرک است‪ .‬این شما و این آیات قرآن‪ .‬آیا خدا‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪218‬‬

‫ن‬
‫والن ّب ِي ّي ْ َ‬
‫ة َ‬ ‫ذوا ْ ال ْ َ‬
‫مل َئ ِك َ َ‬ ‫م َأن ت َت ّ ِ‬
‫خ ُ‬ ‫مَرك ُ ْ‬
‫ْ‬
‫ول َ ي َأ ُ‬
‫که فرموده‪َ ﴿ :‬‬
‫أ َْرَباًبا﴾ ]سورة آل عمران )‪ [(80‬که فرموده‪ :‬فرشتگان و انبیاء را‬
‫‪1‬‬

‫ارباب قرار ندهید و از آنان حاجت نخواهید‪ .‬و در آیة دیگر‬

‫واء‬
‫س َ‬
‫ة َ‬ ‫وا ْ إ َِلى ك َل َ َ‬
‫م ٍ‬ ‫عال َ ْ‬ ‫ل ال ْك َِتا ِ‬
‫ب تَ َ‬ ‫ل َيا أ َ ْ‬
‫ه َ‬ ‫فرموده‪ُ ﴿ :‬‬
‫ق ْ‬
‫بين ََنا وبين َك ُ َ‬
‫ول َ‬
‫شي ًْئا َ‬
‫ه َ‬ ‫ر َ‬
‫ك بِ ِ‬ ‫ش ِ‬ ‫ول َ ن ُ ْ‬
‫ه َ‬‫عب ُدَ إ ِل ّ الل ّ َ‬‫م أل ّ ن َ ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ َ ْ‬ ‫َ ْ‬
‫ّ‬ ‫َ‬ ‫ً‬
‫ه﴾ ]سورة آل عمران )‬ ‫ن الل ِ‬ ‫دو ِ‬‫من ُ‬ ‫عضا أْرَباًبا ّ‬ ‫ضَنا ب َ ْ‬
‫ع ُ‬ ‫خذ َ ب َ ْ‬
‫ي َت ّ ِ‬
‫‪ .[(64‬یعنی‪» ،‬بگو‪ :‬ای اهل کتاب! بیائید بسخنی توجه کنید که ما‬
‫و شما هر دو بپذیریم که جز خدا را عبادت نکنیم و چیز را شریک‬
‫او قرار ندهیم و بعضی از ما بعضی دیگر را ارباب قرار ندهد جز‬
‫خدا«‪ .‬آیا در این آیات به اهل کتاب فرموده بت نپرستید یا‬
‫فرموده انبیاء و اولیاء را شریک خدا نکنید و از آنان حاجت‬
‫مخواهید‪ ،‬و بعضی از ما بعض دیگر را جز خدا نخواند‪ ،‬و یا آیاتی‬
‫یفرماید هرکس غیر خدا را بخواند همان کسی را که‬ ‫که م ‌‬
‫یگوید‪ :‬چرا مشرک‬ ‫یشود و م ‌‬‫خوانده در قیامت دشمن او م ‌‬
‫شدی و با خواندن من برای خدا شریک قائل شدی‪ ،‬مانند آیة ‪14‬‬
‫سورة فاطر که فرموده‪:‬‬
‫‪                  ‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪          ‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪       ‬‬
‫)فاطر‪(14-13 :‬‬ ‫‪   ‬‬

‫‪ -‬يعني‪» :‬و ]روا نيست[ كه به شما فرمان دهد كه فرشتگان و پيامبران‬ ‫‪1‬‬

‫را به پروردگارى گيريد«‪.‬‬

‫‪219‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یخوانید غیرخدا مالک چیزی نیستند‪ .‬اگر‬ ‫»آنانی را که م ‌‬

‫بخوانیدشان دعای شما را نشنوند و اگر بفرض محال‬
‫یکنند و روز قیامت بشرک شما انکار‬ ‫بشنوند اجابت نم ‌‬
‫یکنند‪ .‬و هيچ كس مانند )خداوند آگاه و( خبير تو را )از‬
‫م ‌‬
‫حقايق( با خبر نمىسازد!«‪.‬‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫و آیة ‪ 5‬سورة احقاف که م ‌‬
‫‪              ‬‬
‫‪               ‬‬
‫‪             ‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪            ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪            ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪     ‬‬
‫)احقاف‪.(6-5 :‬‬ ‫‪    ‬‬
‫یخواند کسی را‬ ‫هتر از آنکه غیر خدا را م ‌‬
‫»و کیست گمرا ‌‬
‫یکند تا قیامت‪ ،‬و آنان از دعای‬
‫یخواند که اجابت او نم ‌‬ ‫م ‌‬
‫ایشان آگاه نیستند‪ .‬و چون مردم در قیامت محشور شوند‬
‫آنان برای ایشان دشمنند و بعبادت ایشان کافر و منکر‬
‫هاند«‪.‬‬
‫بود ‌‬
‫که خواندن غیر خدا را عبادت خوانده‪ ،‬و آیة ‪ 21‬سورة نحل که‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬ ‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪)  ‬نحل‪(21-19 :‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪220‬‬

‫یخوانند غیر خدا آنان چیزی را خلق‬ ‫»و آنانی را که م ‌‬

‫یدانند چه‬
‫یکنند و خودشان مخلوقند و زنده نیستند و نم ‌‬ ‫نم ‌‬
‫وقت مبعوث خواهند شد برای روز حشر«‪.‬‬
‫یکنند و‬
‫یباشند که چیزی خلق نم ‌‬ ‫و تمام انبیاء و اولیاء چنین م ‌‬
‫یخبرند‪ .‬پس نباید ایشان را‬
‫خود مخلوقند‪ ،‬و از بحث قباحت ب ‌‬
‫خواند‪ .‬ودر سورة اسراء آیة ‪ 56‬فرموده‪:‬‬
‫‪             ‬‬
‫‪              ‬‬
‫‪             ‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪              ‬‬
‫‪       ‬‬ ‫‪‬‬ ‫‪    ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪      ‬‬
‫‪          ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪    ‬‬
‫)اسراء‪(57-56 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫یعنی‪» :‬بگو‪ :‬بخوانید آنان را که بگمان خود جز خدا‬
‫یخوانید که آنان مالک و صاحب اختیار کشف ضرر و تغییر‬ ‫م ‌‬
‫بترند به‬
‫حالی از شما نیستند آنان خودشان هر کدام مقر ‌‬
‫یجویند‪ ،‬و به رحمت‬ ‫سوی پروردگارشان وسیله تقربی م ‌‬
‫او امیدوار و از عذاب او خائفند«‪.‬‬
‫که بوسیلة عمال صالحه و بندگی و تقوی انسان به خدا تقرب‬
‫سيل َ َ‬
‫ة﴾‪] .‬المائدة‪.[35 :‬‬ ‫یجوید چنانکه فرموده‪َ﴿ :‬واب ْت َُغوا إ ِل َي ْهِ ال ْوَ ِ‬ ‫م ‌‬
‫يعني‪» :‬و به او )خداوند ‪ (‬وسيله جوييد«‪ .‬و جستن غیر خواندن‬
‫است‪ .‬خدا در این آیه به همة مؤمنان خطاب کرده که بسوی خدا‬
‫یباشند آیا آنان از چه راه‬ ‫وسیله جویند‪ ،‬و ائمه نیز جزء مؤمنان م ‌‬
‫یکردند؟ آیا وسیلة ایشان برای تقرب جز‬ ‫قرب به خدا پیدا م ‌‬
‫‪221‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫عبادت و تقوی چیزی بود؟ آیا ارواح ائمه در دنیا هستند؟ آیا ارواح‬
‫یتوان جست و بدست آورد؟! آیا برای اینکه کسی در‬ ‫ائمه را م ‌‬
‫درگاه خدا مقرب گردد جز از طریق ایمان و تقوی و اعمال نیک‬
‫راهی وجود دارد‪ .‬رسول خدا ‪ ‬یکی از مؤمنین بود‪ ،‬باید دید‬
‫یدانسته‪ ،‬رسول خدا ‪ ‬مکرر‬ ‫رسول خدا ‪ ‬چه چیز را وسیله م ‌‬
‫فرموده‪» :‬إلهی! وسیلتی إلیک إیمانی بک« خدایا‬
‫وسیله ی من بسوی تو ایمانم به توست‪ .‬و حضرت‬
‫علی ‪ ‬در دعای کمیل که شما آن را قبول دارید به خدا عرض‬
‫یکند‪» :‬ویتوسل إلیک بربوبیتک« و در دعای یمانی به خدا عرض‬ ‫م ‌‬
‫یکند‪» :‬فإنی أتوسل إلیک بتوحیدک وتهلیلک وتمجیدک وتکبیرک‬ ‫م ‌‬
‫وتعظیمک«‪ ،‬و در مناجات دیگر فرموده‪» :‬فقد جعلت العتراف‬
‫بالذنب إلیک وسائل عللی«‪ .‬پس از کلمات خدا و رسول و‬
‫یشود که وسیله ایمان و اسلم و تقوی‬ ‫بزرگان اسلم معلوم م ‌‬
‫است‪ ،‬نه اینکه اشخاص باشند‪ ،‬زیرا خدا مانند سلطین نیست که‬
‫یخبر باشد و دعای او را نشنود و از بندة خود دور‬ ‫از حال بنده ب ‌‬
‫باشد و محتاج به وسیله و واسطة اشخاص باشد که عرض بندگان‬
‫یکنند‬
‫را به او برسانند‪ ،‬بعضی از مردمان عوام و نفهم خیال م ‌‬
‫یباشد و بخیال خود‬ ‫بین خدا و بنده کسی واسطه و یا وسیله م ‌‬
‫یکی از جهال تمام مذاهب باید مسؤول نباشند و همه به بهشت‬
‫یباشند‪ .‬امید است‬ ‫بروند‪ ،‬زیرا تماما ً مقلد علمای مذهب خود م ‌‬
‫یترسند و روز قیامتی را یقین دارند با ما‬ ‫دانشمندان که از خدا م ‌‬
‫هم ندا شده و ملت ما را بیدار و از خرافات و شرک برهانند‪.‬‬

‫امر دوم و سوم در زیارت و عهد‬

‫در )ص ‪ (539‬گوید‪ :‬امر دویم زیارتی است که هر روز بعد از‬
‫یشود و آن‬ ‫نماز صبح مولی ما صاحب الزمان بآن زیارت م ‌‬
‫زیارت این است که‪» :‬اللهم بلغ مولی صاحب الزمان« تا آخر‪،‬‬
‫یعنی‪ :‬خدایا‪ ،‬به مولی من صاحب الزمان برسان صلوات و تحیات‬
‫یگویند‪ :‬امام همه‬ ‫را‪ .‬خوانندة عزیز! ملحظه کن از یک طرف م ‌‬
‫یگویند‪،‬‬‫یشنود‪ ،‬و به او السلم علیک م ‌‬ ‫جا حاضر و همه چیز را م ‌‬
‫یگویند‪ :‬خدایا‪ ،‬تو به‬‫یدهد‪ .‬و از طرف دیگر م ‌‬ ‫و گویند‪ :‬او جواب م ‌‬
‫او برسان‪ ،‬یعنی حاضر و شنوا نیست‪ ،‬و باید خدا به او برساند‪ .‬آیا‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪222‬‬

‫بدتر از این ضد و نقیضی وجود دارد؟ و در این زیارت و در دعای‬

‫یخواهد با امام ناپیدای ندیده بیعت کند‬
‫عهد پس از این زیارت م ‌‬
‫مردم و مرگ من رسید و دفن شدم »فأخرجنی‬ ‫یگوید‪ :‬اگر ُ‬
‫وم ‌‬
‫من قبری« مرا از قبر بیرون آور در حالی که با کفن باشم و‬
‫یخواهد بگوید‪ :‬ممکن است‬ ‫شمشیر خود را کشیده باشم‪ .‬و م ‌‬
‫کسی دو مرتبه به دنیا بر گردد در حالی که برگشت به دنیا ممکن‬
‫یگوید‪:‬‬‫نیست‪ ،‬و خدا در جواب آنکه م ‌‬
‫ما‬
‫في َ‬‫حا ِ‬ ‫صال ِ ً‬
‫ل َ‬ ‫م ُ‬
‫ع َ‬‫ي أَ ْ‬ ‫عل ّ ْ‬‫ن * لَ َ‬ ‫عو ِ‬ ‫ج ُ‬‫بِ َ اْر ِ‬ ‫ل َر ّ‬ ‫قا َ‬‫﴿ َ‬
‫هم‬‫وَرائ ِ ِ‬‫من َ‬ ‫و ِ‬
‫ها َ‬‫قائ ِل ُ َ‬‫و َ‬‫ه َ‬ ‫ة ُ‬‫م ٌ‬‫ها كل َِ َ‬ ‫ت كل ّ إ ِن ّ َ‬ ‫ت ََرك ْ ُ‬
‫ن﴾‪] .‬سورة المؤمنون )‪.[(100‬‬ ‫عُثو َ‬‫وم ِ ي ُب ْ َ‬ ‫خ إ َِلى ي َ ْ‬ ‫ب َْرَز ٌ‬
‫»گويد‪ :‬پروردگارا‪ ،‬مرا باز گردان‪ .‬شايد در آنچه ترك‬
‫كردم )و كوتاهى نمودم( عمل صالحى انجام دهم!‬
‫)ولى به او مىگويند‪ (:‬چنين نيست! اين سخنى است كه‬
‫او به زبان مىگويد )و اگر بازگردد‪ ،‬كارش همچون‬
‫گذشته است(! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى‬
‫كه برانگيخته شوند!«‪.‬‬
‫قها و‬ ‫و راستی‪ ،‬همین است که اینان فقط از گفتن تمل ‌‬
‫یحقیقت‬ ‫یها و بلکه ذکر کردن مطالب و تعارفات ب ‌‬ ‫چاپلوس ‌‬
‫یگوید‪» :‬اللهم وسر نبیک محمدا ً‬ ‫یآید‪ .‬و بعد م ‌‬ ‫خوششان م ‌‬
‫برؤیته«‪ .‬یعنی‪ ،‬خدایا پیامبرت محمد ‪ ‬را به دیدن او خوشحال‬
‫گردان‪ ،‬و تقاضای او از خدا این است که محمد‪ ‬بدیدن او‬
‫خوشحال گردد؟! خدا در قرآن به پیامبر ‪ ‬خود فرموده‪:‬‬
‫م‬‫و َ‬
‫م يَ ْ‬‫م إ ِن ّك ُ ْ‬‫ن * ثُ ّ‬‫مي ُّتو َ‬
‫م َ‬ ‫ه ْ‬‫وإ ِن ّ ُ‬
‫ت َ‬ ‫مي ّ ٌ‬‫ك َ‬ ‫﴿إ ِن ّ َ‬
‫ن﴾ ]سورة زمر‪) :‬‬ ‫مو َ‬ ‫ص ُ‬
‫خت َ ِ‬
‫م تَ ْ‬‫عن ْدَ َرب ّك ُ ْ‬ ‫ة ِ‬‫م ِ‬ ‫قَيا َ‬ ‫ال ْ ِ‬
‫‪.[(30/31‬‬
‫یمیرند‪.‬‬‫یمیری و محققا ایشان م ‌‬ ‫یعنی‪» ،‬محققا تو م ‌‬
‫یکنید«‪.‬‬ ‫سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان نزاع م ‌‬
‫یشود؟ آیا تکرار چنین‬ ‫هتر از گفتار غلت پیدا م ‌‬ ‫آیا سخنی بیهود ‌‬
‫خرافاتی برای چیست؟ آیا محمد ‪ ‬زنده است که خوشحال‬
‫یها تمام دلیل بر کثرت خرافات و‬ ‫هها و زار ‌‬ ‫گردد‪ .‬این دعاها و نال ‌‬
‫نهای باطله است‪ ،‬زیرا وجود این امامی که‬ ‫عادت بر کارها و گفت ‌‬
‫‪223‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫هاند مدرکی نه از قرآن دارد و‬

‫این همه برای او ساخته و پرداخت ‌‬
‫نه از سنت رسول ‪.‬‬

‫ص ‪ 541‬در امر چهارم‬

‫باز از ابن طاووس نقل کرده چیزی را که مدرکی از کتاب و‬
‫سنت برای آن نیست‪ ،‬و دعایی از شیخ نقل کرده که جملت آن با‬
‫قرآن و سنت موافق نیست‪ ،‬و برای خدا ولی و خلیفه و حجت بر‬
‫خلق تراشیده‪ ،‬با اینکه خدای تعالی در آخر سورة اسراء‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫م ‌‬
‫‪‬‬ ‫‪   ‬‬‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬‫‪ ‬‬‫‪  ‬‬

‫)اسراء‪(111 :‬‬
‫یعنی‪» :‬برای خدا شریکی در ملک نبوده‪ ،‬و برای او ولییی‬
‫نبوده و ولی داشتن از ذل و خواری است«‪.‬‬
‫و در سورة نساء آیة ‪ 165‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪)   ‬نساء‪:‬‬
‫‪.(165‬‬
‫»ما پیامبران را برای بشارت و انذار فرستادیم تا اینکه‬
‫برای مردم بر خدا حجتی پس از انبیاء نباشد«‪.‬‬
‫رسولن الهی برای مردم حجت نصب شده است‪.‬‬
‫بعد برای خدا زبانی که از طرف او نطق کند و مقصود او را‬
‫یگوید‪ :‬امام چشم بینندة خدا‬ ‫تعبیر کند بوجود آورده‪ .‬و بعد م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬‫یدید‪ .‬و بعد م ‌‬
‫است‪ ،‬یعنی اگر امام نبود نعوذ بالله خدا نم ‌‬
‫او چنین و چنان است‪ ،‬و به خدا او را معرفی کرده تا خدا آگاه‬
‫یگوید‪ :‬رسول خدا و پدران او را حفظ کن‪ ،‬گویا‬ ‫شود‪ .‬و بعد م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪224‬‬

‫آنقدر شعور نداشته که رسول خدا ‪ ‬و پدران او از دنیا رفت ‌‬

‫هاند و‬
‫هایست از فهم و شعور این‬ ‫محتاج به این دعا نیستند‪ .‬اینها نمون ‌‬
‫جعالین و نقالین‪ .‬و بعد جملتی از تملق امام خود را باز به خدا‬
‫یکند که او از عیوب پاک است و از چرک سالم است‪،‬‬ ‫معرفی م ‌‬
‫گویا او بشر نیست و گناهی نکرده و معصیتی مرتکب نشده‬
‫است‪ .‬حال اگر کسی از این بیچاره بپرسد‪ :‬این امام غایبی که تو‬
‫یخبری از کجا فهمیدی که او‬ ‫های و از اعمال و افعال او ب ‌‬‫ندید ‌‬
‫عصیانی نکرده؟ او جوابی ندارد مگر مانند بعضی از متعصبین‬
‫یباشد از‬‫های م ‌‬‫جوابی بهم ببافد‪ .‬بهر حال‪ ،‬این دعا مجموع ‌‬
‫خیالت و موهومات سازنده و خواننده‪.‬‬
 ‫فصل‬
‫مقام اول در زیارت جامعه‬
‫باید دانست که هر پیامبری و هر امامی ممکن نیست در دو‬
‫مکان در آن واحد حاضر باشد‪ ،‬و ممکن نیست هر صورت و‬
‫ن واحد بشنود‪ ،‬زیرا جسم او و روح او محدود‬
‫صدائی را در آ ِ‬
‫است‪ ،‬و طبق آیة ‪ 49‬سورة قمر که فرموده‪:‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪        ‬‬
‫)قمر‪(49 :‬‬
‫»ما هر چیزی را به اندازه خلق کردیم«‪.‬‬
‫یباشد‪ ،‬و فقط‬
‫پس هر مخلوقی دارای حدود و اندازة معینی م ‌‬
‫خدا وجودش نامحدود است‪ ،‬و همچنین فرموده در سورة حجر‬
‫آیة ‪ 21‬و آیات دیگر‪:‬‬
‫‪         ‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)قمر‪(21 :‬‬
‫»و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينههايش به نزد‬
‫ماست‪ .‬و آن را جز به اندازهاى معين فرود نمىآوريم«‪.‬‬
‫و هر محدودی یک مکان بیش ندارد‪ ،‬و گوش شنوای هر کسی‬
‫نیز محدود است‪ ،‬و طاقت شنیدن صداهای مختلف و دور را‬
‫یشود‪ .‬حال اگر کسی این‬ ‫جهای مخالف یکدیگر را نم ‌‬‫ندارد‪ .‬و مو ‌‬
‫لهایی از شرع برای او‬ ‫مطلب محقق عقلی را نفهمد ما دلی ‌‬
‫یآوریم شاید بفهمد و بیدار و هشیار گردد‪ ،‬و به بطلن این‬ ‫م ‌‬
‫یشود‬ ‫ههایی که در هزاران مکان و در هر آن خوانده م ‌‬ ‫تنام ‌‬
‫زیار ‌‬
‫پی برد‪ .‬مثل ً حضرت علی ‪ ‬در خطبه و کلم ‪ 46‬نهج البلغه‬
‫یفرماید‪» :‬اللهم أنت الصاحب فی السفر والخلیفة‬ ‫م ‌‬
‫فی الهل‪ ،‬ول یجمعهم غیرک« الخ‪ ،‬یعنی‪ :‬خدایا‪ ،‬تو‬
‫هاش‪ ،‬و‬ ‫همراهی در سفر و تو جانشین مسافری در میان خانواد ‌‬
 ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪226‬‬

‫این دو صفت را که در هر دو جا باشد غیر تو کسی ندارد‪ ،‬و فاقد‬

‫این دو صفت است ولی خدا همه جا و در همه مکان شاهد و‬
‫ناظر است‪.‬‬
‫د﴾‪) .‬سهبأ‪.(47 :‬‬‫هي ٌ‬‫ش ِ‬‫ء َ‬ ‫ي ٍ‬‫ش ْ‬ ‫ل َ‬ ‫عَلى ك ُ ّ‬ ‫و َ‬ ‫ه َ‬ ‫و ُ‬ ‫﴿ َ‬
‫یعنی‪» :‬و او بر همه چيز گواه است!«‪.‬‬
‫م﴾‪) .‬البقرة‪ .(29 :‬یعنی‪» :‬و او‬ ‫عِلي ٌ‬‫ء َ‬ ‫ي ٍ‬‫ش ْ‬ ‫ل َ‬ ‫و ب ِك ُ ّ‬ ‫ه َ‬ ‫و ُ‬ ‫﴿ َ‬
‫به همه چيز داناست«‪.‬‬
‫م﴾‪) .‬النعام‪ .(13 :‬یعنی‪» :‬و او‬ ‫عِلي ُ‬‫ع ال ْ َ‬ ‫مي ُ‬ ‫س ِ‬ ‫و ال ّ‬ ‫ه َ‬ ‫و ُ‬ ‫﴿ َ‬
‫شنوا و داناست«‪.‬‬
‫ر﴾‪) .‬غافر‪ .(20 :‬یعنی‪:‬‬ ‫صي ُ‬ ‫ْ‬
‫ع الب َ ِ‬ ‫مي ُ‬‫س ِ‬ ‫و ال ّ‬ ‫ه َ‬‫ه ُ‬ ‫ن الل ّ َ‬ ‫﴿إ ِ ّ‬
‫»یقینا خداوند شنوا و بیناست«‪.‬‬
‫و فریادرس و مدد بده به همه کس او است‪ ،‬چنانکه رسول‬
‫یکند‪» :‬یا من ل مفر إل إلیه‪ ،‬یا‬ ‫خدا ‪ ‬به خدا عرض م ‌‬
‫من ل مفزع إل إلیه‪ ،‬یا من ل یستعان إل به‪ ،‬یا من‬
‫ل یرجی إل هو«‪) ،‬بند ‪ 39‬دعای جوشن کبیر(‪ .‬و دیگر اینکه‬
‫هر کس بواسطة شنیدن صوتی از صوت دیگر غافل شود و از‬
‫توجه به کسی از کس دیگر غافل گردد‪ ،‬و از توجه به سؤالی‬
‫دیگر جدا گردد مگر خدا که رسول خدا ‪ ‬در بند ‪ 99‬جوشن کبیر‬
‫یکند‪» :‬یا من ل یشغله سمع عن سمع‪ ،‬یا من‬ ‫عرض م ‌‬
‫ل یلهیه قول عن قول‪ ،‬یا من ل یغلطه سؤال عن‬
‫سؤال« تا آخر‪ ،‬یعنی‪ ،‬ای خدایی که شنیدنی از شنیدن دیگر او‬
‫یکند‪ ،‬و ای کسی که گفتاری از گفتار دیگر او را‬
‫را مشغول نم ‌‬
‫یگرداند‪ ،‬و ای کسی که سؤالی او را از سؤال دیگر باز‬ ‫غافل نم ‌‬
‫یاندازد‪ .‬و این مطلب در دعاهای دیگر نیز‬ ‫یدارد و به غلط نم ‌‬‫نم ‌‬
‫آمده است‪ .‬و در خطبة ‪ 65‬علی ‪ ‬فرموده‪» :‬وکل سمیع‬
‫غیره یصم عن لطیف الصوات ویصمه کبیرها« یعنی‪،‬‬
‫های غیر از خدا از شنیدن صداهای لطیف کر است‪ ،‬و‬ ‫هر شنوند ‌‬
‫یکند‪ .‬چنانکه حضرت موسی ‪ ‬که پیامبر‬ ‫صدای بزرگ او را کر م ‌‬
‫خدا بوده و از هر کسی غیر انبیاء مقامش بالتر است چون‬
‫صدای انفجار کوه را شنید افتاد و بیهوش گردید و خدا فرمود‪:‬‬
‫‪227‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫قا﴾‪) .‬اعراف‪ .(143 :‬یعنی‪» :‬و‬ ‫ع ً‬‫ص ِ‬

‫سى َ‬ ‫خّر مو َ‬ ‫و َ‬ ‫﴿ َ‬
‫موسى بيهوش افتاد«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬امام در همه جا بلکه در دو جا نیست که صدای همه‬
‫یگوید گوش دهد‪،‬‬ ‫را بشنود و بتمام کسانی که »السلم علیک« م ‌‬
‫و ممکن نیست چنین باشد در حالی که از دنیا رفته و به عالم‬
‫یخبر و گوشی که‬ ‫دیگری منتقل شده‪ ،‬و از تمام صداهای دنیا ب ‌‬
‫یشنید ندارد‪ ،‬و در زمان حیات خود اگر دو نفر‬ ‫صداهای دنیا را م ‌‬
‫یفهمید‪ ،‬و‬ ‫یکردند فقط سخن یکی از ایشان را م ‌‬ ‫با او تکلم م ‌‬
‫یباشد‪ ،‬زیرا هر بشری با‬ ‫اکنون که از دنیا رفته فاقد گوش م ‌‬
‫گوش بشری موج را دریابد‪ ،‬و اگر گوش او کر و یا پر از خاک و یا‬
‫یشنود‪ .‬اینها مطالبی است که‬ ‫یروح گردد نم ‌‬ ‫تبدیل به خاک و یا ب ‌‬
‫یداند مگر مرد متعصب و جاهلی باشد که درک نکند‪.‬‬ ‫هر عاقلی م ‌‬
‫یخوانند‬ ‫تهایی که هزاران نفر در اطراف دنیا م ‌‬ ‫حال این زیار ‌‬
‫ممکن نیست یک امام همه جا باشد و بشنود چه برسد به امامی‬
‫که اصل ً در دنیا نیست‪ ،‬و از دار فانی دنیا به آخرت رفته‪ ،‬و از دار‬
‫غصه به عالم راحتی انتقال یافته‪ ،‬و هیچ صدایی از صداهای دنیا‬
‫یشنود‪.‬‬
‫را نم ‌‬
‫یپردازیم به کیفیت زیارت جامعه‪ .‬در اینجا شیخ‬ ‫با این مقدمه م ‌‬
‫عباس قمی پنج زیارت آورده و از میان آنها زیارت جامعة کبیره‬
‫حتر شمرده‪ ،‬و در آخر آن از علمة مجلسی نقل‬ ‫را از همه صحی ‌‬
‫کرده که این زیارت بهترین زیارت است از جهت متن و سند و‬
‫فصاحت و بلغت‪ .‬و والد مجلسی گفته‪ :‬این زیارت احسن و‬
‫یکنیم که این زیارت‬ ‫اکمل زیارات است‪ .‬حال ما با دلیل ثابت م ‌‬
‫بدترین زیارات است‪ ،‬هم از جهت سند و هم از جهت متن‪ ،‬و اگر‬
‫نهای دیگر مسلم و محقق است‪،‬‬ ‫بطلن این محقق شد بطلن آ ‌‬
‫و اگر چه در میان زیارات‪ ،‬زیارت صحیحی نبوده که این زیارت‬
‫یشود زیرا‬ ‫احسن و اصح آنها باشد‪ .‬و فصاحت دلیل بر صحت نم ‌‬
‫حتر است‪.‬‬ ‫سید مرتضی زیارتی ساخته که از اینها فصی ‌‬
‫اما سند زیارت جامعة کبیره‬
‫یگوید‪ :‬این زیارت را شیخ صدوق از موسی بن عبدالله‬ ‫م ‌‬
‫نخعی نقل کرده‪ .‬موسی بن عبدالله نخعی بتصریح علمای رجال‬
‫یباشند‬ ‫برادرزادة حسین بن یزید نخعی است‪ ،‬و هر دو از غلت م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪228‬‬

‫که بقول حضرت صادق ‪ ‬غلت از مشرکین بدترند‪ .‬و ممقانی‬

‫در جلد اول رجال خود ص ‪ 349‬تصریح کرده که موسی بن‬
‫یکرده‬ ‫عمران از عموی خود حسین بن یزید نخعی روایت م ‌‬
‫است‪ .‬این ممقانی که کتاب خود را برای تطهیر رجال معیوب‬
‫یگوید‪ :‬چون این‬ ‫یکند م ‌‬‫نوشته‪ ،‬و هر کس غالی باشد تطهیر م ‌‬
‫زیارت را از حضرت هادی نقل کرده دلیل بر حسن حال اوست‪.‬‬
‫در حالی که نقل این زیارت دلیل بر قبح حال و عوامی اوست‪.‬‬
‫زیرا این زیارت دارای جملت بسیاری بر خلف عقل و قرآن‬
‫یباشد‪ .‬مجلسی در جلد ‪ 102‬بحار چاپ جدید آن را روایت‬ ‫م ‌‬
‫کرده از دقاق و سنائی و وراق و مکتب‪ .‬و تمام اینها روایت‬
‫هاند از اسدی و او از برمکی و او از نخعی‪ .‬و همچنین از اینان‬ ‫کرد ‌‬
‫هاند‪:‬‬
‫نقل کرده شیخ صدوق‪ .‬حال باید دید اینان چه کاره بود ‌‬
‫اما اسدی نام او محمد بن جعفر السدی است که نجاشی‬
‫یکند از ضعفاء و بعد فرموده‪» :‬کان یقول‬ ‫فرموده‪ :‬روایت م ‌‬
‫بالجبر والتشبیه« یعنی‪ :‬او بر خلف قرآن و بر خلف مذهب‬
‫حق قائل به جبر و تشبیه خالق به مخلوق شده است‪ .‬ابن داود‬
‫یگوید‪ :‬ضعیف و‬ ‫نیز او را به این صفت زشت معرفی کرده و م ‌‬
‫ینویسد »قوله بالجبر والتفویض‬ ‫مجروح است‪ .‬ممقانی م ‌‬
‫لوجب فسقه بل کفره«‪ .‬یعنی‪ ،‬این قول او موجب فسق‬
‫او بلکه موجب کفر او است‪ .‬این اسدی روایت کرده از برمکی‬
‫که نامش محمد بن اسماعیل برمکی است‪ .‬نجاشی گوید‪ :‬برمکی‬
‫ضعیف است و در رجال شیخ طه او را ردیف ضعفاء آورده است‪.‬‬
‫برمکی روایت کرده از موسی بن عمران نخعی‪ .‬ممقانی گوید‪:‬‬
‫این شخص مهمل است‪ ،‬و نامی از او در رجال نیست‪ ،‬و گوید‪:‬‬
‫احتمال دارد او موسائی باشد که هرگز شراب نخورد مگر‬
‫هنگامی که متوکل عباسی او را با ابراهیم در سر قمار حاضر کرد‬
‫و با او شراب نوشید‪ .‬آقای قلمداران که یکی از علمای متتبع و‬
‫کثیر العلم زمان ما است نقل کرده که حضرت رضا ‪ ‬به یک نفر‬
‫نخعی فرمود‪» :‬اخرج لعنک الله ولعن من حدثک«‪ ،‬یعنی‪ :‬بیرون‬
‫رو خدا تو را لعنت کند آنکه برای تو حدیث آورده‪ .‬و این نخعی‬
‫مورد لعن همین موسی بن عمران و یا عمویش حسین بن یزید‬
‫است که از اصحاب حضرت رضا بشمار رفته‪.‬‬
‫‪229‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫بهر حال‪ ،‬معلوم شد زیارت جامعه ساخته و پرداختة غالیان و‬

‫مشرکان است‪ ،‬پس باید گفت‪ :‬زیارات که در کتب ذکر شده‬
‫صحیح و صحیح السندی ندارد تا این زیارت اصح آنها باشد‪ .‬حال‬
‫فرضا اگر کسی به این سندی که برای این زیارت ذکر شده‬
‫صحیح بگوید‪ ،‬پس وای به سند سایر زیارات‪ .‬و ما سند بسیاری از‬
‫هاش ثقه باشد‬ ‫آنها را بررسی کردیم سندی که تمام افراد سلسل ‌‬
‫ندیدیم بلکه یا ضعیف و یا فاسد و یا مهمل و یا مجهول الحالند‪ .‬و‬
‫های در میان سلسله باشد قبل و بعدش ثقه‬ ‫اگر گاهی ثق ‌‬
‫یباشد‪ .‬بهر حال‪ ،‬متن این زیارت مثل سایر زیارات خراب و‬ ‫نم ‌‬
‫یشود‪:‬‬ ‫ً‬
‫غلوانگیز است‪ ،‬چنانکه ذیل بیان م ‌‬
‫ما متن زیارت جامعة کبیره‬ ‫ا ّ‬
‫یکند گویا ائمه را حاضر‬ ‫یگوید‪» :‬السلم علیکم« وخطاب م ‌‬ ‫م ‌‬
‫قگویی و چاپلوسی‪ ،‬و در اول گفته‪ :‬امام‬ ‫یبیند و بنا کرده به تمل ‌‬ ‫م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫ینقی این دستور را داده است‪ .‬باید پرسید‪ :‬آیا آنکه م ‌‬ ‫عل ‌‬
‫ده صفحه در جلو قبر ما تملق بگو و چاپلوسی کن یک امام زاهد‬
‫است و یا یک نفر شاه قلدر؟! امام‪ ،‬متواضع و فروتن است‪ ،‬نه‬
‫متکبر و خودپسند که چندین صفحه از خود تعریف کند و از مردم‬
‫بخواهد که به صفات علیا و بلکه به صفات مخصوصة خدا او را‬
‫یگوید‪» :‬شما مختلف‬ ‫بخوانند تا او خوشنود شود‪ .‬و از جمله م ‌‬
‫ملئکه هستید« با اینکه پس از رسول خدا ‪ ‬به کسی ملک نازل‬
‫ههای علم خدایید« با اینکه علم‬ ‫یگوید‪» :‬شما خزین ‌‬ ‫یشود و م ‌‬ ‫نم ‌‬
‫یگوید‪» :‬زمامدار‬ ‫خدا خزینه ندارد بلکه عین ذات او است‪ .‬بعد م ‌‬
‫امم هستید«‪ .‬با اینکه پس از علی ‪ ‬و امام حسن ‪ ‬هیچ یک از‬
‫تها و‬ ‫یگوید‪» :‬شما اولیاء نعم ‌‬ ‫هاند‪ .‬و بعد م ‌‬ ‫ائمه زمامدار نبود ‌‬
‫نهای خدا و برگزیدگان‬ ‫تمدار بندگان و رکن شهرها و امی ‌‬ ‫سیاس ‌‬
‫تها و‬ ‫یباشید!«‪ .‬باید پرسید‪ :‬کدام نعم ‌‬ ‫انبیاء مرسلین م ‌‬
‫سیاستمدار کجا و مگر خدا چیزی را به امانت به شخص‬
‫یگوید‪:‬‬ ‫یرسد به اینکه م ‌‬ ‫مخصوصی داده؟! تا م ‌‬
‫ه‬ ‫َ‬ ‫ه ِبال ْ َ‬
‫مرِ ِ‬
‫م ب ِأ ْ‬‫ل وَهُ ْ‬‫قو ْ ِ‬ ‫قون َ ُ‬
‫سب ِ ُ‬‫»وعباده المكرمين الذين ﴿ل ي َ ْ‬
‫مُلو َ‬
‫ن﴾«‪.‬‬ ‫ي َعْ َ‬
‫و این اشاره به آیة ‪ 27‬سورة انبیاء است‪ ،‬در حالی که این آیه‬
‫راجع به ملئکه است‪ ،‬چنانکه آیات قبل و بعد از آن نیز بر این‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪230‬‬

‫معنی دللت دارد‪ .‬و حضرت امیر نیز در نهج البلغه خطبة ‪ 90‬این‬
‫آیه را راجع به ملئکه دانسته است‪ .‬ولی این غالی آیه را راجع به‬
‫یگوید‪» :‬شما اهل ذکر و اولی المر و بقية الله‬
‫ائمه آورده‪ .‬بعد م ‌‬
‫یباشید« در صورتی که در قرآن در سورة نحل آیة ‪ 43‬و در‬ ‫م ‌‬
‫سورة انبیاء آیة ‪ 7‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪)   ‬انبیاء‪ 7:‬و نحل‪:‬‬
‫‪.(43‬‬
‫»و نفرستادهايم پيش از تو مگر مردانى را كه وحى‬
‫مىفرستاديم بسوى ايشان پس سؤال كنيد از اهل كتاب‬
‫اگر نميدانيد«‪.‬‬
‫یفرماید‪ :‬ما‬‫و این آیه راجع به نبوت رسول خدا ‪ ‬است که م ‌‬
‫قبل از تو پیامبری نفرستادهايم مگر مردانى‪ ،‬اگر نميدانيد از اهل‬
‫توراة یعنی دانشمندان یهود پرسش کنید‪ ،‬که خدا به کفار مکه‬
‫یفرستد؟ خدا‬ ‫یگفتند‪ :‬چرا خدا فرشته نم ‌‬‫یگوید‪ :‬چون آنان م ‌‬ ‫م ‌‬
‫ً‬
‫جواب داده است که تمام انبیاء مردانی از بشر بودند‪ .‬و اصل این‬
‫آیات مربوط به امامی نیست‪ .‬و اما أولی المر‪ ،‬پس خدا در‬
‫سورة نساء آیة ‪ 59‬به مؤمنین مخاطبین زمان رسول خدا ‪‬‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫م ‌‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)نساء‪(59 :‬‬
‫»ای مؤمنین! از خدا و رسول او و فرمانداران خودتان‬
‫اطاعت کنید«‪.‬‬
‫‪231‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫و فرماندار خودتان که کلمة »منکم« دللت دارد همان‬

‫فرمانداران کشوری و لشکری زمان ایشان که از طرف رسول‬
‫یشد باید اطاعت کنند‪ ،‬و این آیه نه مربوط به‬‫خدا ‪ ‬معین م ‌‬
‫امامی است‪ ،‬و نه سلطانی و نه عالمی‪ .‬و سازندة زیارت آیاتی‬
‫را که مربوط به امامی نبوده همه را مربوط به امام نموده‬
‫است! و دیگر اینکه بقية الله بشر نیست تا برسد به امام‪ ،‬بلکه‬
‫مربوط به کسب و کار است که خدای تعالی در سورة هود آیة‬
‫‪ 86‬نقل کرده که شعیب به قومش فرمود‪ :‬کم فروشی نکنید‪ ،‬هر‬
‫چه خدا برای شما مقدر کرده و پس از عمل کسب باقی مانده‬
‫برای شما خیر است اگر ایمان دارید‪ ،‬و این آیه که فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)هود‪.(86 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫یعنی‪» :‬آنچه خدا برای شما باقی بگذارد )از کسب و‬
‫درآمد( برای شما بهتر است اگر ایمان داشته باشید«‪.‬‬
‫نه مربوط به امام است‪ ،‬و نه مربوط به شیخ دیگر‪ .‬اما‬
‫یخواهند قرآن را ابزار دست کرده و تحریف کنند‬ ‫سازندگان م ‌‬
‫برای خاطر ارادت به امام‪ .‬بعد ائمه را ظرف علم خدا و حجت او‬
‫خوانده در حالی که علم خدا ظرف ندارد و پس از رسول خدا‪‬‬
‫بحکم قرآن کسی حجت نیست‪ ،‬چنانکه آیة ‪ 165‬سوره نساء‬
‫صریحا ً بیان کرده است‪.‬‬
‫یها که‬
‫قها و مداح ‌‬‫حاصل آن که این القاب و صفات و تمل ‌‬
‫برای ائمه کرده نه خدا راضی است و نه ائمه‪ .‬بعد ائمه را ارکان‬
‫توحید و شهدای بر خلق خوانده‪ ،‬در حالی که رسول خدا ‪ ‬در‬
‫زمان وفاتش شاهد بر خلق نیست‪ ،‬بلکه در زمان حیات مانند‬
‫سایر مؤمنین که باید شاهد بر اعمال سایر مؤمنین باشند‪ ،‬نه‬
‫برای تمام مخلوقات شاهد بوده‪ .‬پس رسول خدا ‪ ‬مانند شاهد‬
‫و ناظر بودن سایر مؤمنین است بر یکدیگر‪ ،‬نه برای تمام‬
‫مخلوقات‪ .‬چنانکه در سورة بقره آیة ‪ 143‬خدا این حقیقت را‬
‫بیان کرده و به تمام مؤمنین فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪232‬‬

‫‪      ‬‬ ‫‪           ‬‬

‫‪‬‬ ‫‪        ‬‬
‫‪  ‬‬ ‫‪         ‬‬
‫‪     ‬‬ ‫‪      ‬‬
‫)بقره‪.(143 :‬‬ ‫‪     ‬‬
‫متى ميانه قرار داديم تا بر مردم‬ ‫»و بدينسان شما را ا ّ‬
‫]جهان[ گواه باشيد‪ ،‬و ]نيز[ تا رسول ]خدا[ بر شما‬
‫گواه باشد«‪.‬‬
‫پس اختصاص دادن فقط امام را به شهادت بر خلق منافات با‬
‫قرآن دارد و بر خلف کلم خداست‪ .‬و بعد آیة تطهیر را در حق‬
‫ائمه آورده و آنان را معصوم شمرده است‪ .‬در حالی که اگر جملة‬
‫هيرا ً﴾‪ 1‬موجب عصمت باشد باید‬ ‫ْ‬
‫م ت َط ِ‬ ‫هَرك ُ ْ‬‫وي ُطَ ّ‬ ‫ه‪َ ...‬‬ ‫ريدُ الل ّ ُ‬‫﴿ي ُ ِ‬
‫تمام مؤمنین معصوم باشند‪ ،‬زیرا خدا در سورة مائده آیة ‪6‬‬
‫م﴾ زیرا‬ ‫هَرك ُ ْ‬ ‫ريدُ ل ِي ُطَ ّ‬ ‫ول َك ِ ْ‬
‫ن يُ ِ‬ ‫خطاب به همة مؤمنین فرموده‪َ ﴿ :‬‬
‫َ‬
‫م﴾ در ﴿‬ ‫یباشد و ضمیر ﴿ك ُ ْ‬ ‫مُنوا﴾ م ‌‬ ‫نآ َ‬ ‫ذي َ‬ ‫ها ال ّ ِ‬
‫اول آیه ﴿َيا أي ّ َ‬
‫د‬
‫ري ُ‬‫یگردد به تمام مؤمنین‪ .‬و اصل ً جملة‪﴿ :‬ي ُ ِ‬ ‫م﴾‪ 2‬بر م ‌‬ ‫ل ِي ُطَ ّ‬
‫هَرك ُ ْ‬

‫‪ -‬يعني‪» :‬جز اين نيست كه خداوند مىخواهد پليدى را از شما‪ ،‬اى اهل‬ ‫‪1‬‬

‫بيت دور كند و چنان كه بايد شما را پاكيزه گرداند«‪.‬‬

‫َ‬ ‫َ‬
‫ة‬
‫صل ِ‬ ‫ّ‬ ‫ال‬ ‫لى‬ ‫م ْ ِ‬
‫إ‬ ‫م‬ ‫ُ‬ ‫ت‬ ‫ق ْ‬ ‫ذا ُ‬ ‫مُنوا إ ِ َ‬ ‫نآ َ‬ ‫ذي َ‬ ‫ها ال ّ ِ‬ ‫‪ -‬آيت بصورت كامل‪َ﴿ :‬يا أي ّ َ‬
‫‪2‬‬
‫هك ُم َ‬
‫م‬‫سك ُ ْ‬ ‫ؤو ِ‬ ‫حوا ب ُِر ُ‬ ‫س ُ‬ ‫م َ‬ ‫وا ْ‬ ‫ق َ‬ ‫ف ِ‬ ‫مَرا ِ‬ ‫م إ َِلى ال ْ َ‬ ‫دي َك ُ ْ‬ ‫وأي ْ ِ‬ ‫جو َ ْ َ‬ ‫و ُ‬ ‫سُلوا ُ‬ ‫غ ِ‬ ‫فا ْ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ن ك ُن ْت ُ ْ‬
‫م‬ ‫وإ ِ ْ‬ ‫هُروا َ‬ ‫فاطّ ّ‬ ‫جُنبا ً َ‬ ‫م ُ‬ ‫ن ك ُن ْت ُ ْ‬ ‫وإ ِ ْ‬ ‫ن َ‬ ‫عب َي ْ ِ‬ ‫م إ َِلى ال ْك َ ْ‬ ‫جل َك ُ ْ‬ ‫وأْر ُ‬ ‫َ‬
‫م‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ست ُ ُ‬ ‫م ْ‬ ‫ول َ‬ ‫طأ ْ‬ ‫غائ ِ ِ‬ ‫ن ال َ‬ ‫م َ‬ ‫م ِ‬ ‫من ْك ْ‬ ‫حدٌ ِ‬ ‫جاءَ أ َ‬ ‫و َ‬ ‫رأ ْ‬ ‫سف ٍ‬ ‫على َ‬ ‫و َ‬ ‫ضى أ ْ‬ ‫مْر َ‬ ‫َ‬
‫م‬
‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ك‬ ‫ه‬
‫ِ‬ ‫جو‬ ‫ُ‬ ‫و‬ ‫ِ ُ‬ ‫ب‬ ‫حوا‬ ‫ُ‬ ‫س‬
‫ْ َ‬ ‫م‬ ‫فا‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ا‬ ‫يب‬
‫ّ‬ ‫َ‬ ‫ط‬ ‫ً‬ ‫ا‬ ‫عيد‬ ‫ِ‬ ‫ص‬
‫َ‬ ‫موا‬ ‫ّ ُ‬ ‫م‬ ‫َ‬ ‫ي‬ ‫َ‬ ‫ت‬ ‫َ‬
‫ف‬ ‫ً‬ ‫ء‬ ‫ما‬ ‫َ‬ ‫دوا‬ ‫ُ‬ ‫ج‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ت‬ ‫م‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ل‬‫ف‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ء‬ ‫سا‬ ‫َ‬ ‫ّ‬ ‫ن‬ ‫ال‬
‫َ‬
‫د‬
‫ري ُ‬ ‫ن يُ ِ‬ ‫ول َك ِ ْ‬ ‫ج َ‬ ‫ٍ‬ ‫ر‬
‫َ‬ ‫ح‬ ‫َ‬ ‫ن‬‫ْ‬ ‫م‬
‫ِ‬ ‫م‬‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ك‬ ‫ْ‬ ‫ي‬ ‫َ‬ ‫ل‬ ‫ع‬
‫َ‬ ‫ل‬ ‫َ‬ ‫ع‬
‫َ‬ ‫ج‬‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ي‬ ‫ِ‬ ‫ل‬ ‫ه‬ ‫ُ‬ ‫ّ‬ ‫ل‬ ‫ال‬ ‫ُ‬ ‫د‬ ‫ري‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫ي‬ ‫ما‬ ‫َ‬ ‫ه‬
‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ن‬ ‫م‬
‫ِ‬ ‫م‬
‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ك‬ ‫دي‬ ‫وأي ْ ِ‬ ‫َ‬
‫ن﴾ )المائدة‪.(6 :‬‬ ‫شك ُُرو َ‬ ‫م تَ ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ك‬ ‫ّ‬ ‫ل‬ ‫ع‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ل‬ ‫م‬‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ك‬ ‫ْ‬ ‫ي‬ ‫َ‬ ‫ل‬ ‫ع‬
‫َ‬ ‫ه‬
‫َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ت‬ ‫م‬ ‫ع‬
‫ْ‬ ‫ِ‬ ‫ن‬ ‫م‬ ‫ّ‬ ‫ِ‬ ‫ت‬ ‫ُ‬ ‫ي‬ ‫ِ‬ ‫ل‬ ‫و‬
‫ّ َ ْ َ‬ ‫م‬ ‫ُ‬ ‫ك‬ ‫ر‬ ‫ه‬ ‫َ‬ ‫ط‬ ‫ُ‬ ‫ي‬ ‫لِ‬
‫يعني‪» :‬اى مؤمنان‪ ،‬چون به ]قصد[ نماز برخيزيد‪ ،‬روى خود و دستهايتان‬
‫را تا آرنجها بشوييد و سرتان را مسح كنيد و پاهايتان را تا دو قوزك‬
‫]بشوييد[ و اگر جنب باشيد‪ ،‬غسل كنيد‪ .‬و اگر بيمار يا مسافر باشيد و يا‬
‫كسى از شما از موضع قضاى حاجت بيايد و يا با زنان آميزش كرده‬
‫باشيد‪ ،‬آن گاه آبى نيابيد‪ ،‬با خاك پاكى تيمم كنيد! و از آن ]خاك[ رويتان و‬
‫دستانتان را مسح كنيد‪ .‬خداوند نمىخواهد بر شما دشوارى قرار دهد‪ .‬بلكه‬
‫مىخواهد كه شما را پاك بدارد و نعمتش را بر شما تمام كند‪ ،‬باشد كه‬
‫سپاس گزاريد«‪.‬‬
‫‪233‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫س﴾‪ 3‬مربوط به ارادة تکوینی الهی‬ ‫ج َ‬ ‫عنك ُ ُ‬

‫م الّر ْ‬ ‫ب َ‬ ‫ه َ‬‫ه ل ِي ُذْ ِ‬‫الل ّ ُ‬
‫که تکوینا ً موجب عصمت باشد نیست‪ ،‬بلکه اراده در آیات فوق‬
‫ارادة تشریعی است‪ ،‬یعنی خدا اراده کرده و قانونا ً از اهل بیت‬
‫رسول‪ ‬و هم از تمام مردم خواسته که خود را پاک نگهدارند و‬
‫آلوده نسازند‪ ،‬یعنی کسب طهارت کنند باختیار خودشان نه باجبار‬
‫یباشد و تمام‬ ‫و نه بارادة تکوینی‪ .‬و ارادة تکوینی لیتخلف م ‌‬
‫تها بارادة خدا معصومند و عصمت بارادة تکوینی‬ ‫گها و درخ ‌‬ ‫سن ‌‬
‫خدا فضیلتی نیست‪ ،‬بلکه پاکی و عصمت اختیاری فضیلت است‪.‬‬
‫هایم مراجعه‬ ‫و ما شرح این آیه را در کتاب »تابشی از قرآن« داد ‌‬
‫شود‪ .‬بهر حال‪ ،‬این آیه مربوط به ائمة ‪ 12‬عدد نیست‪.‬‬
‫سازندة این زیارت عقائد خود را که اکثر مخالف اسلم و قرآن‬
‫یگوید‪» :‬إیاب الخلق إلیکم‬ ‫یرسد به اینجا که م ‌‬ ‫آورده‪ ،‬تا م ‌‬
‫وحسابهم علیکم« یعنی برگشت مردم بسوی شما و حساب‬
‫ایشان بر عهدة شما ائمه است‪ .‬و این کلمات مخالف چندین آیه‬
‫از قرآن است‪:‬‬
‫یفرماید‪:‬‬‫‪ -1‬خدای تعالی در سورة غاشیه آیات ‪ 26-25‬م ‌‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫)غاشیه‪(26-25 :‬‬
‫»محققا برگشت مردم بسوی ما است‪ ،‬سپس بر ما است‬
‫حساب ایشان«‪.‬‬
‫‪ -2‬در سورة انعام آیة ‪ 52‬صریحا ً م ‌‬
‫یگوید‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)انعام‪(52 :‬‬
‫یعنی‪» :‬ای پیامبر‪ ،‬چیزی از حساب ایشان بر عهدة تو‬
‫نیست‪ ،‬و حساب تو هم چیزی بر ایشان نیست«‪.‬‬

‫‪ -‬یعنی‪» :‬خداوند مىخواهد پليدى را از شما‪ ،‬اى اهل بيت دور كند«‪.‬‬ ‫‪3‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪234‬‬

‫‪ -3‬در سورة شعراء آیة ‪ 113‬فرموده‪:‬‬

‫‪   ‬‬
‫)شعراء‪(113 :‬‬ ‫‪   ‬‬
‫»نیست حساب ایشان مگر بر پروردگارم«‪.‬‬
‫‪ -4‬در سورة نساء آیة ‪ 6‬و همچنین در سورة احزاب آیة ‪39‬‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫)نساء‪ 6 :‬و احزاب‪(39:‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»فقط خدا برای حساب کافی است«‪.‬‬
‫‪ -5‬در سورة رعد آیة ‪:40‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫)رعد‪(40 :‬‬ ‫‪‬‬
‫»بر تو فقط ابلغ است و منحصرا ً بر ما حساب اینان‬
‫است«‪.‬‬
‫و آیات دیگر‪ .‬حال باید گفت‪ :‬به چه جرأتی سازندگان این‬
‫هاند‪ .‬اصل ً انبیاء‬
‫هاند گفت ‌‬
‫زیارات بر خلف کتاب خدا هر چه خواست ‌‬
‫و یا بزرگان دیگر از حال یک نفر انسان اطلعی ندارند تا چه‬
‫برسد به میلیاردها افراد بشر‪ ،‬حال کسی که اطلع از حال مردم‬
‫ندارد چگونه به حساب ایشان برسد؟!‬
‫سازندة زیارت جامعه هر چه خواسته برای ائمه بدلخواه خود‬
‫منصب ساخته و ایشان را همه کارة جهان نموده و آن قدر غلو‬
‫هگویی پرداخته که هر کم فهمی‬ ‫کرده که علنا بدروغ و گزاف ‌‬
‫یفهمد سخنان او یاوه و کذب است‪ ،‬حال چگونه علمای مذهبی‬ ‫م ‌‬
‫یگوید‪» :‬فبلغ الله بکم أشرف‬ ‫یخبرند؟! مثل ً به ائمه م ‌‬‫ب ‌‬
‫محل المکرمین وأعلی منازل المقربین وأرفع درجات‬
‫المرسلین حیث ل یلحقه لحق ولیفوقه فائق‬
‫ولیسبقه سابق ول یطمع فی ادراکه طامع حتی ل‬
‫یبقی ملک مقرب ول نبی مرسل ول صدیق ول شهید‬
‫ول عالم ول جاهل ول دنی ول فاضل ول مؤمن صالح‬
‫‪235‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫ول فاجر طالح ول جبار عنید ول شیطان مرید ول خلق‬

‫فیما بین ذلک شهید إل عرفهم جللة أمرکم وکبر‬
‫شأنکم وتمام نورکم وثبات قدمکم وشرف محلکم«‪.‬‬
‫یعنی خدا شما را رسانیده به شریفترین محل اشخاص گرامی و‬
‫عترین درجات پیامبران مرسل‬ ‫بالترین درجات مقربین و رفی ‌‬
‫های فوق‬ ‫یرسد و مرتب ‌‬
‫بجایی که کسی دسترسی ندارد و بآن نم ‌‬
‫آن نیست و کسی به آن سبقت نگرفته و هیچ کس طمع و آرزوی‬
‫های که هیچ ملک مقربی و پیامبر مرسلی و‬ ‫آن را ندارد بانداز ‌‬
‫صدیقی و شهیدی و نه عالمی و نه جاهلی و نه شخص پستی و نه‬
‫فاضلی و نه مؤمن صالحی و نه فاجر بدبختی و نه ستمگر با‬
‫عنادی و نه شیطان متمردی و نه مخلوقی در این میان نمانده‬
‫مگر اینکه خدای تعالی به همه جللت امر شما و بزرگی شأن‬
‫شما و تمام نور شما و مقام ثابت شما و شرافت محل شما را‬
‫شناسانیده است‪ .‬یعنی به تمام ستمگران و مردم پست و‬
‫شیاطین مقام شما و تمام نور شما را فهمانیده و همه شما را‬
‫هاند یعنی چنگیزخان و هلکوخان و استالین و کارتر و ریگان‬ ‫شناخت ‌‬
‫و کمونیستها و فساق و فجار دنیا مقام بلند و تمامیت نور شما را‬
‫نها دروغ نیست‪ ،‬و آیا مقدسین و علمای شیعه‬ ‫یشناسند!! آیا ای ‌‬ ‫م ‌‬
‫یدانند‪ .‬ما‬ ‫غها را راست م ‌‬ ‫یفهمند این چیزها را و یا این درو ‌‬ ‫نم ‌‬
‫ً‬
‫اگر بخواهیم خرافات مندرجة این زیارات را تماما بنویسیم مثنوی‬
‫هفتاد من کاغذ شود‪ .‬همین چند جمله کافی است‪ ،‬اگر کسی‬
‫است یک حرف بس است‪ .‬به نظر ما از همین زیارت جامعه و‬
‫هاند‪ ،‬و مسلمان باید‬ ‫مانند آن مذهب شیخیه و نحو آن را ساخت ‌‬
‫فرق دین و مذهب را بداند و لذا ما در زیر به بعضی از مهمترین‬
‫یکنیم‪:‬‬
‫قها بین دین و مذهب اشاره م ‌‬ ‫فر ‌‬
‫فرق بین دین و مذهب‬
‫خدای تعالی در قرآن فرموده‪:‬‬
‫سل َ ُ‬
‫م﴾ ]سورة آل عمران‪.[19 :‬‬ ‫عند َ اللهِ ال ِ ْ‬
‫ن ِ‬
‫دي َ‬
‫ن ال ّ‬
‫﴿إ ِ ّ‬
‫یعنی‪» ،‬دین خدایی اسلم است«‪.‬‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫ه وَهُوَ ِفي‬
‫من ْ ُ‬
‫ل ِ‬ ‫سل َم ِ ِديًنا فََلن ي ُ ْ‬
‫قب َ َ‬ ‫غ َي َْر ال ِ ْ‬ ‫من ي َب ْت َِغ‬
‫﴿وَ َ‬
‫ن﴾‪] .‬سورة آل عمران )‪.[(85‬‬ ‫ري َ‬‫س ِ‬
‫خا ِ‬‫ال ْ َ‬ ‫ن‬‫م َ‬ ‫خَرةِ ِ‬ ‫ال ِ‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪236‬‬

‫یعنی‪» ،‬هر کس دینی غیر اسلم بجوید هرگز از او‬

‫قبول نشود و او در آخرت از زیانکاران است«‪.‬‬
‫در قرآن ذکر شده که دین تمام انبیاء اسلم بوده و نام دینی‬
‫فقط اسلم بوده‪ ،‬نه نام دیگر‪ ،‬و نام مذهبی در کتاب خدا نیامده‪،‬‬
‫و دعوت به مذهب نشده‪ ،‬و امامان ‡ مدعی آوردن مذهب‬
‫نشدند‪ ،‬و مذهبی بنام جعفری و یا غیرجعفری نیاوردند‪ .‬و این‬
‫هاند‪ ،‬ولی روح آنان از‬
‫مذاهب را مردم بنام آنان ساخت ‌‬
‫بسازی بیزار است‪.‬‬ ‫مذه ‌‬
‫دین اسلم یک دین و یک راه و یک مرام است‪ ،‬و از تفرقه و‬
‫هاندازان دینی و مذهبی را‬ ‫اختلف بیزار است‪ .‬در سورة روم تفرق ‌‬
‫مشرک خوانده‪ ،‬و در آیة ‪ 21‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)روم‪(22-21 :‬‬
‫»از مشرکین نباشید از آنانکه تفرقة دینی آورده و شیعه‬
‫شیعه شدند‪ ،‬و هر حزبی به آنچه نزد خویش بوده خوش‬
‫یباشد«‪.‬‬
‫م ‌‬
‫و علی ‪ ‬در نهج البلغه از تفرقه مذمت کرده و فرموده‪:‬‬
‫»من دعا إلی هذا الشعار فاقتلوه ولو کان تحت‬
‫عمامتی هذه«‪ .‬یعنی هر کس دعوت به تفرقه کند او را‬
‫بکشید و اگر چه زیر عمامة من باشد‪ .‬یعنی‪ :‬و اگر چه خود من‬
‫باشم‪.‬‬
‫بدانید دین اسلم با مذهب فرق بسیاری دارد که ما در این‬
‫یکنیم‪.‬‬
‫مختصر به بعضی از آن اشاره م ‌‬
‫‪ -1‬دین از طرف خدا و دین الهی اسلم است‪ ،‬و انبیاء همه‬
‫مسلمان بوده و نام مذهبی نداشتند‪ ،‬و خدا در سورة حج فرموده‪:‬‬
‫‪237‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪   ‬‬

‫)حج‪(78 :‬‬ ‫‪    ‬‬
‫»او )ابراهیم ‪ (‬شما را مسلمین نام نهاده است«‪.‬‬
‫ولی مذاهب ساختة بشر است‪ ،‬و مخلوط به حق و باطل‬
‫است‪ .‬دین الهی خرافات ندارد‪ ،‬ولی مذاهب مخلوط به خرافات‬
‫است‪.‬‬
‫یکند‪ ،‬و قرآن در‬
‫‪ -2‬دین اسلم دعوت به وحدت و اتحاد م ‌‬
‫سورة آل عمران فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)آل‬ ‫‪  ‬‬
‫عمران‪.(103 :‬‬
‫»و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد«‪.‬‬
‫ولی مذاهب موجب تفرقه و جنگ و عناد است‪ ،‬و لذا در سورة‬
‫انعام خداوند تفرقه و اختلف را در ردیف ارسال عذاب ذکر کرده‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)انعام‪(65 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»بگو‪ :‬آن خدا قادر است بر اینکه بر شما عذابی از بالی‬
‫شما و یا از زیر پاهایتان بفرستد و لباس تفرقه به شما‬
‫ههای در هم آمیزد«‪.‬‬
‫بپوشاند و شما را بصورت گرو ‌‬
‫و نیز در سورة آل عمران فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪238‬‬

‫‪  ‬‬

‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪)     ‬آل عمران‪:‬‬
‫‪.(105‬‬
‫»و مانند كسانى نباشيد كه پراكنده شدند و اختلف‬
‫كردند )آن هم( پس از آنكه نشانههاى روشن‬
‫)پروردگار( به آنان رسيد! و آنها عذاب عظيمى دارند«‪.‬‬
‫‪ -3‬رسول خدا ‪ ‬فرموده‪ :‬دین سهل و آسان است‪ ،‬و یک‬
‫یگرفت‪ ،‬ولی مذهب‬ ‫یسواد در یک ساعت آن را یاد م ‌‬‫عرب ب ‌‬
‫سخت و مشکل است‪ ،‬و باید پنجاه سال درس بخوانند تا شاید‬
‫بفهمند‪ .‬و خدا قرآن را به زبان ساده عرب و روان و ساده و قابل‬
‫فهم برای همه کس فرستاده و فرموده است‪:‬‬

‫س )بقره‪» .(185 :‬رهنماى است برای‬ ‫‪‬‬

‫ى ِللّنا ِ‬
‫هد ً‬‫‪ُ ‬‬
‫مردم«‪.‬‬

‫س )آل عمران‪» .(138 :‬بيانى است براى‬ ‫‪‬‬

‫ن ِللّنا ِ‬ ‫‪‬‬
‫و ب ََيا ٌ‬
‫مردم«‪.‬‬
‫و نفرموده‪» :‬هدی للعلماء«‪.‬‬
‫‪ -4‬در دین کسی حق فتوی و رأی و صدور حکم و قانون ندارد‬
‫بلکه صدور حکم و قانون مخصوص خدا است‪ .‬و فرموده‪﴿ :‬شرع‬
‫لکم﴾‪ ،‬و در سورة یوسف آیة ‪ 40‬فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫)یوسف‪(40 :‬‬ ‫‪‬‬
‫»حق اظهار و صدور حکم نیست مگر برای خدا«‪.‬‬
‫و در سورة نساء آیات ‪ 176-127‬فرموده‪:‬‬
‫‪    ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪)  ‬نساء‪(176-127 :‬‬
‫یدهد«‪.‬‬
‫»بگو خدا فتوی م ‌‬
‫‪239‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫ولی در مذهب هر امام و مجتهد و ملحی حق رأی و فتوی‬

‫دارد‪.‬‬
‫‪ -5‬در دین خدا احکام آن تغییر و تبدیل ندارد و قوانین اسلم‬
‫تغییر ندارد مانند قوانین فطری و عقلی و حلل محمد ‪ ‬حلل‬
‫إلی یوم القیامه‪ .‬ولی در مذهب هر سال فتوی و حکم عوض‬
‫یگردد‪.‬‬ ‫یشود و به وفات مجتهد احکام او از اعتبار ساقط م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یباشد چرا بفوت او‬ ‫باید گفت‪ :‬اگر فتوای مجتهد حکم خدا م ‌‬
‫هها صدها اختلف با‬ ‫یگردد‪ ،‬و چرا این رسال ‌‬ ‫یاعتبار م ‌‬‫رسالة او ب ‌‬
‫هم دارند؟‬
‫‪ -6‬در دین باید همواره دائما اولوا المری صالح و حاضر میان‬‫ً‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫یباشد‪،‬‬ ‫م ﴾‪ 1‬م ‌‬‫منك ُ ْ‬
‫مر ِ ِ‬ ‫مردم مجری احکام خدا باشد و ﴿أوِْلي ال ْ‬
‫ولی در مذهب ممکن است صدها سال اولوا المر غایب و از‬
‫َ‬
‫عوا ْ الل ّ َ‬
‫ه‬ ‫طي ُ‬
‫دسترس مردم خارج باشد‪ ،‬و در قرآن فرموده‪﴿ :‬أ ِ‬
‫َ‬ ‫ل ُ‬ ‫َ‬
‫م﴾‪ ،‬یعنی‪» :‬ای‬ ‫منك ُ ْ‬ ‫ر ِ‬ ‫م ِ‬ ‫وِلي ال ْ‬ ‫وأ ْ‬‫سو َ َ‬ ‫عوا ْ الّر ُ‬‫طي ُ‬‫وأ ِ‬ ‫َ‬
‫مؤمنین! از خدا و رسول او و فرمانداران خودتان اطاعت کنید«‪.‬‬
‫و اولوا المری واجب الطاعه است که بر خلف قرآن و سنت‬
‫رسول حکم نکند‪.‬‬
‫عَلى الل ّ ِ‬
‫ه‬ ‫س َ‬‫ن ِللّنا ِ‬ ‫كو َ‬ ‫‪ -7‬در دین اسلم بحکم آیة‪﴿ :‬ل ِئ َل ّ ي َ ُ‬
‫ل﴾ ]سورة النساء )‪ ،[(165‬يعني‪» :‬ما پیامبران را‬ ‫س ِ‬‫عدَ الّر ُ‬ ‫ة بَ ْ‬
‫ج ٌ‬‫ح ّ‬ ‫ُ‬
‫برای بشارت و انذار فرستادیم تا اینکه برای مردم بر خدا حجتی‬
‫پس از انبیاء نباشد«‪ .‬پس از انبیاء کس دیگر حجت نیست‪ ،‬و جز‬
‫یشود‪ .‬ولی در مذهب هر امامی حجت‪ ،‬و‬ ‫انبیاء به کسی وحی نم ‌‬
‫هر ملئی حجت السلم و قول هر قطب و پیشوا حجت است‪ .‬و‬
‫علی در خطبة ‪ 90‬نهج البلغه فرموده‪ :‬پس از محمد ‪ ‬حجتی‬
‫نیست‪ .‬و حضرت صادق ‪ ‬در جلد اول کافی کتاب العقل‬
‫والجهل در حدیث ‪ 22‬فرموده‪» :‬حجة الله علی العباد‬
‫النبی ‪ ‬والحجة فیما بین العباد وبین الله عزوجل‬
‫العقل« و همین دو چیز را حجت دانسته است‪.‬‬
‫ما﴾ ]سورة‬
‫ما ً‬
‫ن إِ َ‬
‫قي َ‬ ‫جعَل َْنا ل ِل ْ ُ‬
‫مت ّ ِ‬ ‫‪ -8‬در دین اسلم بحکم آیة‪َ﴿ :‬وا ْ‬
‫الفرقان )‪ ،[(74‬یعنی‪» :‬و ما را پيشواي متقيان قرار ده«‪ .‬هر کسی‬

‫‪» -‬و از فرمانداران خودتان اطاعت کنید«‪.‬‬ ‫‪1‬‬

‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪240‬‬

‫یتواند با کسب علم و عمل امام المتقین گردد‪ .‬ولی در مذهب‬ ‫م ‌‬

‫امام منحصر به چند نفری است که اهل مذهب معین کنند‪ ،‬و البته‬
‫هر مذهبی برای خود روایاتی در این مورد دارد که جعالین جعل‬
‫هاند‪.‬‬
‫کرد ‌‬
‫‪ -9‬در دین اسلم فقط قرآن میزان و سند و مدرک رسمی‬
‫است‪ ،‬و پیروانش باید آن را درک کرده و میزان قرار دهند‪ ،‬زیرا‬
‫ممیز صحیح از غیر صحیح قرآن است‪ ،‬چنانکه در سورة شوری‬
‫فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫)شوری‪(17 :‬‬
‫»خدا کسی است که این کتاب را نازل نموده بحق و‬
‫میزان«‪.‬‬
‫و در آیة ‪ 1‬از سورة فرقان فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫)فرقان‪.(1 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»بسيار با بركت است آنكه فرود آورد قرآن را«‪.‬‬
‫و در سورة طارق فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫)طارق‪.(13 :‬‬
‫»به يقين ]قرآن[ سخنى واضح و روشن است«‪.‬‬
‫ولی در مذهب صدها کتب دیگر مدرک و سند رسمی بلکه‬
‫کافی است‪ .‬البته باید گفت‪ :‬حدیث نیز مدرکیت دارد بشرطی که‬
‫موافق قرآن باشد‪ .‬متأسفانه اکثر احادیث موافق قرآن نیست‪.‬‬
‫یدانند و همة‬
‫‪ -10‬اسلم خدا را همه کاره و مدیر امور م ‌‬
‫ممکنات را فقیر دانسته و غیر خدا را در عالم هستی مؤثر‬
‫یداند‪ ،‬ولی در مذهب هر پیر و هر مرشد و قطب و قبر و امام‬ ‫نم ‌‬
‫و امامزاده بلکه گاهی احجار و اشجار نیز در عالم و در سرنوشت‬
‫مؤثر است‪ .‬و در دین تمام معجزات بدست خداست‪ ،‬و معجزه‬
‫فعل انبیاء نیست‪ ،‬چنانکه خدا در مورد سرد شدن آتش برای‬
‫ابراهیم ‪ ‬فرموده‪:‬‬
‫‪241‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫م﴾‬ ‫عَلى إ ِب َْرا ِ‬

‫هي َ‬ ‫سَل ً‬
‫ما َ‬ ‫و َ‬
‫دا َ‬ ‫قل َْنا َيا َناُر ُ‬
‫كوِني ب َْر ً‬ ‫﴿ ُ‬
‫]سورة النبياء )‪.[(69‬‬
‫»گفتيم‪ :‬اى آتش‪ ،‬بر ابراهيم سرد و سلمت شو«‪.‬‬
‫و در مورد عصای موسی ‪ ‬که خدا آن را تبدیل به مار کرد‪،‬‬
‫موسی ‪ ‬ترسید و فرار نمود‪ ،‬چنانکه در سورة قصص آیة ‪31‬‬
‫خدا فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪‬‬
‫‪  ‬‬
‫)قصص‪.(31 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫»چون آن را ديد كه مىجنبد كه گويى مارى است‪ ،‬به‬
‫پشت روى گرداند و باز نگشت‪] .‬گفتيم‪ [:‬اى موسى‪،‬‬
‫پيش آى و مترس«‪.‬‬
‫یتوانند بیمار را شفا دهند‪ ،‬و حضرت‬
‫و همچنین انبیاء نم ‌‬
‫یداند‪ ،‬چنانکه در سورة‬
‫ابراهیم خدا را شافی برای بیماری خود م ‌‬
‫شعراء آیة ‪ 80‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫)شعراء‪(80 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫یدهد«‪.‬‬
‫»هر گاه بیمار شوم خدا مرا شفا م ‌‬
‫بنابراین‪ ،‬معجزه کار خداست‪ .‬ولی در مذهب هر امام و‬
‫یتواند معجزه کرده مثل ً به کور چشم داده و‬
‫های م ‌‬
‫امامزاد ‌‬
‫بیماران را شفاء دهد‪.‬‬
‫‪ -11‬اسلم مردم را فقط به خدا توجه داده‪ ،‬و در عبادت‪،‬‬
‫خواندن غیرخدا را شرک دانسته‪ ،‬و خدا فرموده‪:‬‬
‫حدا ً﴾‬ ‫كب َ‬ ‫ول أ ُ ْ‬ ‫ما أ َدْ ُ‬
‫]سورة‬ ‫هأ َ‬‫ر ُ ِ ِ‬
‫ش ِ‬ ‫عو َرّبي َ‬ ‫ل إ ِن ّ َ‬ ‫﴿ ُ‬
‫ق ْ‬
‫الجن‪.[(20) :‬‬
‫»بگو كه من فقط خدا را به دعا مي خوانم و احدي را‬
‫شريك او نمي كنم«‪.‬‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫حدا ً﴾ ]سورة الجن‪[(18) :‬‬ ‫َ‬
‫هأ َ‬‫ع الل ّ ِ‬
‫م َ‬
‫عو َ‬ ‫﴿ َ‬
‫فل ت َدْ ُ‬
‫»پس هيچ کس را همراه خدا به دعا نخوانيد«‪.‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪242‬‬

‫و همچنین آیات ‪ 5‬سورة احقاف و آیة ‪ 14‬سورة فاطر و آیات‬

‫بسیار دیگر‪ .‬ولی مذاهب مردم را توجه به انبیاء و اولیاء و باب‬
‫جها داده‪ ،‬و خواندن بندگان مقرب را لزم و مؤکد دانسته‬ ‫الحوائ ‌‬
‫است‪.‬‬
‫‪ -12‬در اسلم شعائر دینی بجعل الهی بوده و منحصر است به‬
‫آنچه خدا دستور داده‪ .‬ولی در مذهب شعائر مذهبی من در‬
‫آوردی‪ ،‬یعنی شعائر الناس بجای شعائر الله بسیار است‪ ،‬از قبیل‬
‫گنبد طل ایجاد کردن و بارگاه و علم و کتل و سینه زدن و زنجیر‬
‫کوبیدن و دم گرفتن و شمع روشن کردن و دور قبر چرخیدن و‬
‫امثال اینها‪ ،‬و حتی اگر کسی به این شعائر مذهبی من در آوری و‬
‫یا به امام و رسول توهین کند موجب قتل است‪ ،‬و قاتل قصاص‬
‫ندارد‪ ،‬در صورتی که در دین وقتی به خود حضرت رسول ‪ ‬آن‬
‫همه بدگویی و آزار کردند حضرت او کسی را به قتل نرسانید‪،‬‬
‫بلکه خدا به او فرموده‪:‬‬
‫ن‬
‫ع ِ‬
‫ض َ‬
‫ر ْ‬
‫ع ِ‬‫وأ َ ْ‬
‫ف َ‬ ‫مْر ِبال ْ ُ‬
‫عْر ِ‬
‫فو ْ‬
‫وأ ُ‬ ‫ذ ال ْ َ‬
‫ع ْ َ َ‬ ‫خ ِ‬‫﴿ ُ‬
‫ن﴾ ]سورة العراف )‪.[(199‬‬ ‫هِلي َ‬ ‫جا ِ‬‫ال ْ َ‬
‫»عفو را پيشه كن و به نيكى فرمان ده‪ ،‬و از نادانان‬
‫روى گردان«‪.‬‬
‫و آن حضرت به آیة‪:‬‬
‫]سورة‬ ‫سَل ً‬
‫ما﴾‬ ‫قاُلوا َ‬ ‫هُلو َ‬
‫ن َ‬ ‫م ال ْ َ‬
‫جا ِ‬ ‫خاطَب َ ُ‬
‫ه ُ‬ ‫وإ ِ َ‬
‫ذا َ‬ ‫﴿ َ‬
‫الفرقان )‪.[(63‬‬
‫»و هرگاه جاهلن‪ ،‬به ايشان خطاب مىكنند سلم‬
‫مىگويند )و با بىاعتنائى به ايشان مىگذرند«‬
‫یکرد زیرای جزای فحش و ناسزا‪ ,‬قتل نیست‪ ،‬و خدا‬ ‫عمل م ‌‬
‫فرموده‪:‬‬
‫مث ْل ُ َ‬
‫ها﴾ ]سورة الشورى )‪.[(40‬‬ ‫سي ّئ َ ٌ‬
‫ة ّ‬ ‫سي ّئ َ ٍ‬
‫ة َ‬ ‫جَزاءُ َ‬
‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫»جزای هر گناهی مانند آن است«‪.‬‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫فا وأ َصل َح َ َ‬
‫عَلى الل ّ ِ‬
‫ه﴾ ]سورة‬ ‫ه َ‬
‫جُر ُ‬
‫فأ ْ‬ ‫ع َ َ ْ َ‬ ‫ن َ‬
‫م ْ‬ ‫﴿ َ‬
‫ف َ‬
‫الشورى )‪.[(40‬‬
‫»پس آنكه عفو كرد و اصلح نمود پس مزد او بر‬
‫خداست«‪.‬‬
‫‪243‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪ -13‬در دین اسلم لعن و سب و تکفیر و قذف و فحش جایز‬

‫نیست و حرام است‪ ،‬ولی در مذهب لعن و طعن و تکفیر‬
‫مستحب و از مواد مذهبی است‪.‬‬
‫‪ -14‬فروع دین اسلم عدد معینی بوده و حلل و حرام محدود‬
‫است‪ ،‬و کسی حق کم و زیاد کردن ندارد‪ .‬ولی در مذهب زیادتر‬
‫شده و هزاران مسائل شک و ظن و سهو دارد و بار تکلیف‬
‫هاند‪ .‬اگر حرام در قرآن ده عدده بوده‬ ‫نتری ایجاد کرد ‌‬‫سنگی ‌‬
‫اکنون ده هزار شده است‪.‬‬
‫‪ -15‬در دین اسلم هر امام و مأمومی باید تابع دین باشند و‬
‫دین هر دو یک جور است‪ ،‬ولی در مذهب امام و امامت اصل دین‬
‫است نه تابع آن‪ .‬و همچنین اسلم باب الحوائج ندارد و برای خدا‬
‫در و دربان و حاجب و پارتی نیست‪ .‬و در دین کسی حق گرفتن‬
‫اجر برای تبلیغ دین ندارد ولی در مذهب گرفتن اجر رائج و از‬
‫لوازم مذهبی است‪.‬‬
‫‪ -16‬در دین الهی تعیین عدد و شمارة اصول دین با خداست‪،‬‬
‫ولی در مذهب تعیین اصول دین با مردم مذهبی و گویندگان‬
‫است‪ .‬و همچنین تعیین فروع دین نیز با خداست‪.‬‬
‫‪ -17‬در دین الهی دین امام و مأموم و تکلیف آن فرقی ندارد‪،‬‬
‫ولی در مذهب فرق دارد‪ .‬و دین اسلم دین تبعیض نژاد نیست‪ ،‬و‬
‫مرز و منطقه و لباس و امتیازات قومی ندارد و همة مردم‬
‫مساویند و امتیاز نزد خدا بتقوی است‪ ،‬ولی مذهب سید و‬
‫غیرسید و روحانی و غیرروحانی و امام و مأموم هر کدام‬
‫امتیازاتی دارند در صورتی که چنین امتیازاتی در صدر اسلم‬
‫نبوده است‪.‬‬
‫‪ -18‬در دین الهی تملق و چاپلوسی و مداحی و ثناخوانی برای‬
‫غیرخدا نیست‪ ،‬ولی در مذهب تملق و چاپلوسی و مداحی و‬
‫ثناخوانی برای بزرگان مذهب لزم است‪ ،‬حتی پس از حیاتشان‬
‫یهای زیاد نمود‬‫نیز باید در مقابل قبرشان مداحی و چاپلوس ‌‬
‫مطابق زیارات مجعولة غالیان‪.‬‬
‫هروز‪ ،‬در پنج وقت‬ ‫‪ -19‬در دین هفده رکعت نماز واجب شبان ‌‬
‫یشد و رسول خدا ‪ ‬در پنج وقت بجا آورد‪ ،‬ولی در‬ ‫خوانده م ‌‬
‫یتوان آنها را در سه وقت بجا آورد‪ .‬و حتی برای این‬ ‫مذهب م ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪244‬‬

‫یتوان اقامة جماعت نمود و یا امام جماعت شده و‬ ‫عمل خلف م ‌‬

‫پول گرفت‪ .‬با اینکه نماز جماعت یک وظیفة عمومی است و در‬
‫یتوان پول گرفت چه شخص امام باشد و چه مأموم‪.‬‬ ‫قبال آن نم ‌‬
‫در اینجا لزم به تذکر است که تنها در کتب شیعه قریب یک صد‬
‫حدیث دللت دارد که اوقات نمازهای واجب شبانه روز‪ ،‬پنج وقت‬
‫یباشد‪ ،‬هر کس تحقیق این موضوع را بخواهد باید رجوع کند به‬ ‫م ‌‬
‫ب جامع المنقول فی سنن الرسول‪ ،‬از آن جمله کتاب وسائل‬ ‫کتا ‌‬
‫الشیعه روایت نموده از ابراهیم کوخی که قال‪» :‬قلت لبی‬
‫الحسن الرضا‪ :‬لو أن رجل ً صلی الظهر بعد ما یمضی‬
‫من زوال الشمس أربعة أقدام‪ ،‬أکان عندک غیر مؤد‬
‫لها«؟ فقال‪» :‬إن کان تعمد ذلک لیخالف السنة والوقت‬
‫لم یقبل منه‪ ،‬کما لو أن رجل ً أخر العصر إلی قرب أن‬
‫تغرب الشمس متعمدا ً من غیر علة لم یقبل منه‪ ،‬إن‬
‫رسول الله ‪ ‬قد وقت للصلة المفروضات أوقاتًا«‪،‬‬
‫»وحد لها حدودا ً فی سنته للناس‪ ،‬فمن رغب من سنته‬
‫الموجبات کان مثل من رغب عن فرائض الله«‪ .‬به هر‬
‫حال‪ ،‬اوقاتی را که جبرئیل از طرف خدا برای نمازهای یومیه‬
‫آورده است‪ ،‬پنج وقت است‪ .‬و اگر کسی آنها را در سه وقت بجا‬
‫آورد مرتکب گناه شده است‪ ،‬و ابن عباس از رسول خدا ‪‬‬
‫روایت نموده که فرمود‪» :‬من جمع بین الصلتین من غیر‬
‫عذر فقد أتی بابا ً من أبواب الکبائر«‪ .‬هر کسی که بین دو‬
‫نماز را بدون عذر جمع ببندد مرتکب گناهی از گناهان کبائر شده‬
‫است‪.‬‬
‫‪ -20‬در دین الهی خمس و سهم امام و دست گردان مال حلل‬
‫کردن و رد مظالم نبوده‪ ،‬و رسول خدا ‪ ‬و علی مرتضی از‬
‫کاسب و تاجر سهم امام نگرفته‪ ،‬ولی در مذهب این چیزها از‬
‫واجبات مذهبی است‪.‬‬
‫هها و گورستانها نبوده‬
‫‪ -21‬در دین اسلم وقف و نذر برای مقبر ‌‬
‫و بلکه اسراف و حرام است‪ ،‬ولی در مذهب موقوفات و نذورات‬
‫هها بسیار و از رسوم آن است‪.‬‬‫برای مقبر ‌‬
‫‪245‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫‪ -22‬در دین اسلم انتخاب اولوا المر و زمامدار با مردم است‪،‬‬

‫ولی در مذهب انتخاب امام و زمامدار با خداست‪ ،‬یعنی انتصابی‬
‫است نه انتخابی‪.‬‬
‫‪ -23‬در دین الهی تقلید نبوده و تعلیم و تعلم واجب است‪ ،‬و در‬
‫سورة جمعه آیة ‪ 2‬فرموده‪:‬‬
‫‪ ‬‬‫‪      ‬‬
‫‪       ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫)جمعه‪.(2 :‬‬ ‫‪      ‬‬
‫»اوست كسى كه در ميان درس ناخواندگان رسولى از‬
‫خود آنان برانگيخت كه آياتش را بر آنان مىخواند و آنان‬
‫را پاك مىدارد‪ .‬و به آنان كتاب و حكمت مىآموزد و به‬
‫راستى پيش از اين در گمراهى آشكار بودند«‪.‬‬
‫یسوادان تا به ایشان‬ ‫یعنی‪ :‬خدا رسول خود را فرستاد میان ب ‌‬
‫تعلیم کتاب دهد نه تقلید‪ ،‬و در سورة نور فرموده‪:‬‬
‫‪                ‬‬
‫‪        ‬‬
‫)نور‪(54 :‬‬ ‫‪     ‬‬
‫»و نيست بر پيغامبر مگر پيغام رسانيدن آشكارا«‪.‬‬
‫و رسول خدا ‪ ‬فرمود‪» :‬طلب العلم فریضة علی کل‬
‫مسلم«‪ .‬ولی در مذهب تقلید لزم‪ ،‬بلکه واجب است‪ ،‬و هر چه‬
‫پیشوا و مل گفت باید بدون درخواست دلیل پذیرفت‪ .‬لزم به‬
‫تذکر است که ما ادلة تحریم تقلید را در کتاب تابشی از قرآن‬
‫هایم‪ ،‬هر کس بخواهد باید به آن کتاب رجوع کند‪.‬‬
‫آورد ‌‬
‫‪ -24‬خدا در قرآن فرموده‪:‬‬
‫]سورة‬ ‫ر﴾‬ ‫ي وَل َ ن َ ِ‬
‫صي ٍ‬ ‫ن الل ّهِ ِ‬
‫من وَل ِ ّ‬ ‫من ُدو ِ‬ ‫ما ل َ ُ‬
‫كم ّ‬ ‫﴿وَ َ‬
‫البقره‪.[(107) :‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪246‬‬

‫»برای شما جز خدا سرپرست و ولی و یاوری‬

‫نیست«‪.‬‬
‫ولی در مذهب هزاران نفر از قبیل حاکم و فقیه و سلطان و‬
‫اولوا المر بر مردم ولیت دارند‪.‬‬
‫‪ -25‬در اسلم حق بر اکثریت مقدم است و اکثریت مطرود‬
‫است‪ ،‬ولی در مذهب شهرت و اکثریت فقهاء و رأی آنان را باید‬
‫پذیرفت‪.‬‬
‫‪ -26‬اسلم دین ایمان و عمل و کار است و حیله و حقه بردار‬
‫ههای مذهبی بسیار‬ ‫ههای شرعی و کل ‌‬ ‫نیست‪ ،‬ولی مذهب حیل ‌‬
‫دارد‪.‬‬
‫نهایی که با شمشیر مسلمین فتح شده‬ ‫‪ -27‬در اسلم زمی ‌‬
‫قابل تملک و وقف کردن نیست‪ ،‬ولی در مذهب میلیاردها زمین‬
‫در تملک اغنیاء و اوقاف برای مفتخوران و متولیان است‪.‬‬
‫‪ -28‬در دین اسلم مرد بیش از چهار زن حق ندارد تزویج کند و‬
‫اگر خوف و ترس از عدم عدالت دارد باید یک زن بیشتر نگیرد که‬
‫خدا فرموده‪:‬‬
‫ة﴾ )نساء‪.(3 :‬‬ ‫حد َ ً‬
‫وا ِ‬ ‫ُ‬
‫دلوا َ‬ ‫ّ‬ ‫َ‬ ‫خ ْ‬ ‫﴿ َ‬
‫ف َ‬ ‫ع ِ‬
‫م أل ت َ ْ‬ ‫فت ُ ْ‬ ‫ن ِ‬ ‫فإ ِ ْ‬
‫»و اگر مىترسيد عدالت را )درباره همسران متعدد(‬
‫رعايت نكنيد‪ ،‬تنها يك همسر بگيريد«‪.‬‬
‫یتواند بهر تعداد بعنوان متعه و صیغه زن‬ ‫ولی در مذهب م ‌‬
‫یتواند دختر یا زنی درمقابل یک شاخه نبات به یک‬ ‫ببرد‪ ،‬مثل ً م ‌‬
‫یتواند یک صد عدد زن جوان و حتی دختر‬ ‫روز متعه کند‪ ،‬و نیز م ‌‬
‫برای مدت پنجاه سال برای خود متعه کند‪ .‬و در نکاح اسلمی‬
‫احکام زوجیت که در قرآن و سنت ذکر شده عملی و اجراء‬
‫یشود‪ .‬مثل ً یکی از احکام زوجیت ارث است که زن و شوهر از‬ ‫م ‌‬
‫م‬ ‫ُ‬
‫ولك ْ‬ ‫َ‬ ‫یبرند چنانکه خدا بطور عموم فرموده‪َ ﴿ :‬‬ ‫یکدیگر ارث م ‌‬
‫َ‬
‫م‪) ﴾...‬نساء‪ .(12:‬يعني‪» :‬و براى شما‪،‬‬ ‫جك ُ ْ‬‫وا ُ‬ ‫ك أْز َ‬ ‫ما ت ََر َ‬ ‫ف َ‬‫ص ُ‬ ‫نِ ْ‬
‫نصف ميراث زنانتان است‪ ،‬اگر آنها فرزندى نداشته باشند‪ .«...‬و‬
‫همچنین آیات دیگر ارث که فرموده‪ :‬هرگاه بین زن و مردی‬
‫یبرند‪ ،‬ولی در متعة مذهبی‬ ‫زوجیت برقرار باشد از یکدیگر ارث م ‌‬
‫این زوجیت که در قرآن آمده برقرار نشده‪ ،‬و لذا زن و مرد در‬
‫یبرند‪ ،‬و همچنین در نکاح اسلمی احکامی مانند‬ ‫متعه ارث نم ‌‬
‫‪247‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یباشد‪ .‬ولی در متعة مذهبی برای‬ ‫عده و طلق و نفقه و کسوه م ‌‬

‫های که در قرآن آمده ملحظه شده‪ ،‬و نه طلق وجود‬ ‫زن‪ ،‬نه عد ‌‬
‫دارد و نه ارث و نه نفقه و نه کسوه و نه عدالت و نه بسیاری از‬
‫یشود متعه خارج از زوجیت و نکاحی است‬ ‫احکام دیگر‪ .‬معلوم م ‌‬
‫که در قرآن بیان شده است‪ ،‬و خدا فرموده‪:‬‬
‫على‬‫َ‬ ‫ّ‬
‫ن * إ ِل َ‬ ‫ظو َ‬ ‫ف ُ‬ ‫حا ِ‬‫م َ‬ ‫ه ْ‬ ‫م لِ ُ‬ ‫وال ّ ِ‬ ‫﴿ َ‬
‫َ‬ ‫ج ِ‬ ‫فُرو ِ‬ ‫ه ْ‬
‫َ‬
‫ن ُ‬ ‫ذي َ‬
‫َ‬
‫غي ُْر‬‫م َ‬ ‫ه ْ‬
‫فإ ِن ّ ُ‬‫م َ‬ ‫ه ْ‬‫مان ُ ُ‬
‫ت أي ْ َ‬ ‫ملك ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ما َ‬ ‫و َ‬ ‫مأ ْ‬ ‫ه ْ‬ ‫ج‬
‫وا ِ‬ ‫أْز َ‬
‫ِ‬
‫م‬‫ه ُ‬
‫ك ُ‬ ‫فُأول َئ ِ َ‬ ‫ك َ‬ ‫وَراءَ ذَل ِ َ‬ ‫غى َ‬ ‫ن اب ْت َ َ‬
‫م ِ‬ ‫ن* َ‬
‫ف َ‬ ‫مي َ‬ ‫مُلو ِ‬ ‫َ‬
‫ن﴾ ]مومنون‪.[(7 -5) :‬‬ ‫دو َ‬ ‫عا ُ‬‫ال ْ َ‬
‫یعنی‪» :‬مؤمنون آنانند که فرج خود را حفظ کنند مگر‬
‫برای ازواج خود و یا ملک یمین خودشان كه در‬
‫بهرهگيرى از آنان ملمت نمىشوند‪ .‬و هر کس غیر از‬
‫این را بجوید آنان از تجاوزکنندگان حدود الهی هستند«‪.‬‬
‫حال باید پرسید‪ :‬متعه که احکام زوجیت را ندارد معلوم‬
‫یشود نه مصداق زوجیت است و نه ملک یمین‪ ،‬و مصداق‬ ‫م ‌‬
‫یباشد و به احکام جاهلیت‬ ‫أولئک هم العادون و از تجاوزکنندگان م ‌‬
‫عمل کرده است‪.‬‬
‫بهر حال‪ ،‬خدا در سورة نور فرموده‪:‬‬
‫‪     ‬‬
‫‪    ‬‬
‫)نور‪.(33 :‬‬ ‫‪  ‬‬
‫»و كسانى كه ]اسباب[ ازدواج نمىيابند بايد پاكدامنى‬
‫پيشه كنند«‪.‬‬
‫بنابراین‪ ،‬هر کس قدرت نکاح را با شرائطش ندارد باید عفت‬
‫ورزد نه اینکه به سراغ این و آن برای متعه رود‪ .‬باید از مذهبیون‬
‫یدانند پرسید‪ :‬هر گاه دختر یا زن قبل از‬‫که متعه را کار نیکی م ‌‬
‫آنکه با مرد دلخواه خود نکاح اسلمی و قرآنی بنماید بعنوان متعه‬
‫با دهها مرد دیگر رابطه داشته باشد‪ .‬آیا چنین زنی برای ازدواج و‬
‫همسری قابل اعتماد بوده و آیا هیچ مردی دنبال نکاح چنین زنی‬
‫ینموده‬
‫یرود با اینکه بقول مذهبیون چنین زنی کار خوبی م ‌‬ ‫م ‌‬
‫یبرد‪.‬‬
‫مها را از بین م ‌‬
‫است؟! به اضافه احکام متعه شخصیت خان ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪248‬‬

‫های با مردان‬
‫یرود که در عمر خود رابط ‌‬
‫و هر مردی بدنبال زنی م ‌‬
‫نداشته است‪.‬‬
‫‪ -29‬مقررات دینی موجب عزت و رفعت و شهامت است‪ ،‬ولی‬
‫مقررات مذهبی موجب ذلت و تملق و پستی است‪.‬‬
‫یتوان‬
‫‪ -30‬اسلم دین تحقیق است و هر کتاب و هر قولی را م ‌‬
‫بررسی کرد‪ ،‬و خدا فرموده‪:‬‬
‫و َ‬
‫ل‬ ‫ن ال ْ َ‬
‫ق ْ‬ ‫عو َ‬
‫م ُ‬
‫ست َ ِ‬
‫ن يَ ْ‬ ‫عَباِد * ال ّ ِ‬
‫ذي َ‬ ‫شْر ِ‬ ‫فب َ ّ‬ ‫﴿ َ‬
‫ه﴾ ]زمر‪.[(18-17) :‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫سن َ ُ‬
‫ح َ‬‫نأ ْ‬ ‫عو َ‬
‫في َت ّب ِ ُ‬
‫یعنی‪» ،‬پس بشارت بده بندگانم را‪ ،‬آنانکه گفتارها را‬
‫یکنند«‪.‬‬‫یشنوند و از نیکوترین آنها پیروی م ‌‬ ‫م ‌‬
‫ولی مذهب جای تعصب‪ ،‬و در مذهب غیر کتاب مذهبیون از‬
‫کتب ضاله محسوب و خواندن آن حرام است‪.‬‬
‫در اینجا به همین سی فرق که بین دیههن و مههذهب بههرای نمههونه‬
‫قههها را بههه جههای دیگههر محههول‬
‫یشود و سههایر فر ‌‬ ‫ذکر شد اکتفاء م ‌‬
‫یکنیم‪ .‬همین مذاهب است که اسلم و قرآن را مهجور کههرده و‬ ‫م ‌‬
‫یاطلعنههد‪ .‬و رسههول خههدا ‪ ‬فرمههود‪:‬‬ ‫از محتههوای آن‪ ،‬مههردم مهها ب ‌‬
‫»بدأ السلم غریبا ً وسیعود غریبا ً فطوبی للغرباء الذین‬
‫یصلحون ما أفسده الناس«‪.‬‬
‫رسول خدا ‪ ‬چنانکه در سورة فرقان آمده در پیشگاه محکمة‬
‫الهی خواهد گفت‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫)فرقان‪(30 :‬‬
‫»رسول خدا گوید‪ :‬پروردگارا‪ ،‬این قوم من این قرآن را‬
‫مهجور و متروک کردند«‪.‬‬
‫چنانکه ملت ما بکلی از قرآن دور و آن اندازه که به حدیث‬
‫یدهند‪.‬‬‫یدهند به قرآن اهمیت نم ‌‬
‫اهمیت م ‌‬
‫هها از هر‬
‫اکنون ای روشنفکران‪ ،‬ای مجاهدان‪ ،‬بیائید تمام فرق ‌‬
‫مذهب‪ ،‬فقط مسلمان شویم و تسلیم امر خدا باشیم‪ ،‬و نگذاریم‬
‫نداران مذهبی باز جنگ و جدال و قتال میان مسلمین‬ ‫بتوسط دکا ‌‬
‫ادامه پیدا کند‪ .‬بیائید اسلم را به قوانین مذهبی و به افکار و‬
‫‪249‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫مذاهب بشری محدود نسازیم و اسلم و قرآن را از تعصبات‬

‫مذهبی و قومی نجات دهیم و خدا و قیامت را فراموش ننمائیم‪.‬‬
‫بیائید برای رضای خدا و حفظ نسل جدید فقط حقایق قرآن و‬
‫اسلم را به مردم ارائه دهید و از خرافات مذهبی دست بر دارید‬
‫تا جوانان به دین و حقایق آن آشنا گردند‪ ،‬بدانید که اکثر‬
‫یخبرند و فقط به‬ ‫دانشمندان مذهبی از حقایق قرآن و اسلم ب ‌‬
‫های آگهی دارند‪ .‬امروز روزی نیست که با زور و یا‬ ‫اخبار فرق ‌‬
‫تقلید مردم را دعوت کنید بلکه دین اسلم دین آگاهی و حریت و‬
‫آزادی و بصیرت است‪ .‬پس دولت و ملت عزیز نباید بزور اختناق‬
‫و سانسور و خودخواهی و استبداد رأی بپردازند‪ ،‬بلکه باید خود را‬
‫به دلیل و برهان و منطق مجهز سازند و اسلم را بدنام نکنند‬
‫هاند‪ .‬خدا فرموده‪:‬‬
‫چنانکه کرد ‌‬
‫]سورة البقره‪) :‬‬ ‫ن﴾‬
‫صاد ِِقي َ‬
‫م َ‬ ‫م ِإن ُ‬
‫كنت ُ ْ‬ ‫هاُتوا ْ ب ُْر َ‬
‫هان َك ُ ْ‬ ‫﴿ق ُ ْ‬
‫ل َ‬
‫‪.[(111‬‬
‫یگوئید برهان خود را بیاورید«‪.‬‬
‫یعنی‪» :‬اگر راست م ‌‬
‫خدا به رسول خود فرموده‪:‬‬
‫َ‬ ‫سِبيِلي أ َد ْ ُ‬
‫ن‬ ‫صيَرةٍ أن َا ْ وَ َ‬
‫م ِ‬ ‫عو إ َِلى الل ّهِ ع ََلى ب َ ِ‬ ‫ل هَذ ِهِ َ‬‫﴿ق ُ ْ‬
‫ني﴾ ]يوسف‪.[(108) :‬‬ ‫ات ّب َعَ ِ‬
‫یعنی‪» :‬بگو‪ :‬اين راه من است‪ ،‬من و پيروانم با بصيرت‬
‫كامل‪ ،‬همه مردم را به سوى خدا دعوت مىكنيم!«‪.‬‬
‫اگر چه پذیرفتن سخن ما برای همه سنگین و مشکل است‬
‫ولی بیائید سخن حق و پند ما را گوش دهید و علمای حق گو را‬
‫یگویم‪.‬‬‫آزاد بگذارید‪ .‬من آنچه شرط بلغ است با تو م ‌‬

‫در مقام دویم‬

‫های را آورده که نه با‬‫در )ص ‪ (554‬و ص )‪ (555‬دعاهای ساخت ‌‬
‫یگوید‪ :‬از تو بعید‬‫قرآن سازگار است و نه با عقل‪ ،‬زیرا به خدا م ‌‬
‫است که زائر این امام را مأیوس کنی و من چنین خیالی‬
‫یکنیم‪ ،‬خدایا‪ ،‬گناه من زیاد است‪ ،‬و ای ولی خدا‪ ،‬بین من و‬‫نم ‌‬
‫یتوانم کنم‪،‬‬‫خدا گناهان زیادی است تا تو راضی نشوی کاری نم ‌‬
‫باید به او گفت‪ :‬ای بیچاره‪ ،‬برو توبه کن سر قبر چاپلوسی کردن‬
‫چه فایده دارد؟ امام تو از تو بیزار است‪ ،‬و این کارهای تو بدعت‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪250‬‬

‫است‪ .‬امام از گفتار تو خبر ندارد و در دنیا نیست و اگر در دنیا‬

‫یشنید تازه مجبور نبود به موهومات تو گوش دهد‪ ،‬چرا به‬ ‫بود و م ‌‬
‫یدهی؟!‬ ‫یکنی و چرا واسطه قرار م ‌‬ ‫غیر خدای مهربان رجوع م ‌‬
‫مقام عبادت که مانند کارهای دنیا نیست که محتاج به پارتی باشد‬
‫های‪ ،‬ولی خدا منزه است از اینکه‬ ‫تو به پارتی بازی عادت کرد ‌‬
‫کسی را مهربانتر از خود برای تو واسطه و پا در میان قرار دهد‪.‬‬

‫مقام سوم در صلوات‬

‫در )ص ‪ (556‬صلواتی بر محمد ‪ ‬و ائمة خود نقل کرده از ابو‬
‫الفضل الشیبانی که مرد متهم و ضعیفی بوده و علمای سابق از‬
‫هاند بنقل رجال نجاشی و سایر علمای‬ ‫روایات او اعراض داشت ‌‬
‫رجال‪ ،‬و او نقل کرده از ابو محمد عبدالله بن محمد عابد که‬
‫مجهول الحال و مهمل است‪ .‬و کذب این صلوات از متن آنها‬
‫یشود زیرا در هر یک از این صلوات وارده به خدا‬
‫مسلم م ‌‬
‫معرفی کرده که‪ :‬خدایا‪ ،‬به فلن کس که چنین و چنان است‪ ،‬و‬
‫چنین و چنان منصبی از تو گرفته و چنین و چنان کرده‪ ،‬و چه قدر‬
‫مقام دارد صلوات بفرست‪ ،‬و اوصافی که شمرده اکثرا ً صحیح‬
‫نیست‪.‬‬

‫خاتمه در زیارت انبیاء عظام و امام زادگان‬

‫یگوید که در اخبار‪ ،‬زیارت مخصوصی برای‬ ‫در )ص ‪ (561‬م ‌‬
‫ایشان بنظر نرسیده مگر زیارت حضرت آدم و نوح علیهما‬
‫یتواند‬
‫السلم‪ ،‬بعد سعی کرده که زیاراتی برای هر کس که م ‌‬
‫یخواستند‬ ‫بتراشد‪ .‬باید شکر خدا کرد که زیارتی نرسیده و گرنه م ‌‬
‫برای هر یک از صد و بیست و چهار هزار پیغمبر و برای صدها‬
‫هزار پیغمبرزاده و امامزاده زیارت بسازند‪ .‬و از شرق تا غرب‬
‫گنبد و صحن و حرم و قبر و ضریح و گلدسته بوجود آورند‪.‬‬
‫و اما امامزادگان برای آنان زیارت وارده از شرع نبافته‪ ،‬و باز‬
‫تنامه که ساخت خودشان است آورده‪ :‬اول برای‬ ‫دو عدد زیار ‌‬
‫حضرت معصومه‪ .‬دوم‪ :‬نقل کرده که‪» :‬من زارها عارفا ً بحقها‬
‫هاند که‪» :‬من رآها وجبت له‬ ‫فله الجنة« و دیگران روایت کرد ‌‬
‫الجنة«‪ .‬و این عبارت را در ایوان طل بالی درب آن حرم نوشته‪،‬‬
‫‪251‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫یعنی‪ ،‬هر کس قبر فاطمه در قم را زیارت کند بهشت برای او‬

‫واجب است‪ .‬باید گفت‪ :‬چگونه زیارت رسول خدا ‪ ‬و سایر‬
‫بزرگان دین در زمان حیاتشان باعث وجوب دخول بهشت‬
‫یشود‪ .‬اما زیارت قبر یکی از فرزندانشان سبب وجوب دخول‬ ‫نم ‌‬
‫یگردد‪ .‬آیا چیزی را واجب کردن بر خدا جایز است آیا‬ ‫بهشت م ‌‬
‫این حکم غیر ما أنزل الله نیست‪ ،‬آیا خدا نفرموده‪:‬‬
‫َ‬ ‫ل الل ّه َ ُ‬
‫ما َأنَز َ‬
‫م‬
‫ه ُ‬ ‫َ‬
‫ولئ ِك ُ‬‫فأ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ح ُ‬
‫كم ب ِ َ‬ ‫من ل ّ ْ‬
‫م يَ ْ‬ ‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫]سورة المائده‪.[(44) :‬‬ ‫ن﴾‬
‫فُرو َ‬ ‫ال ْ َ‬
‫كا ِ‬
‫يعني‪» :‬هر آن کس به آنچه که خداوند نازل فرموده‬
‫حکم نکند کافر است«‪.‬‬
‫هاند‬
‫آیا آنانکه این روایات و این زیارت را پسندیده و نقل کرد ‌‬
‫هاند؟! آیا هر کس حضرت موسی بن‬ ‫به کتاب خدا ایمان داشت ‌‬
‫یشد؟! البته خیر‪،‬‬ ‫یدید واجب الجنه م ‌‬‫جعفر را در زمان حیاتش م ‌‬
‫اینها دلیل است بر اینکه جعالن و کذابان مردم را فریفته و هر‬
‫هاند‪.‬‬
‫چه خواسته به دین خدا افزود ‌‬
‫و لذا‪ ،‬اگر برای نماز صبح در شهر قم بروی مسجد‪ ،‬در اکثر‬
‫مساجد آن شهر کسی نیست بلکه درب مسجدها مسدود است‪.‬‬
‫ولی صحن و مقبرة حضرت معصومه مملو از جمعیت است‪،‬‬
‫هاند‪،‬‬
‫چگونه مسلمین را از خدا دور و به خرافات مغرور کرد ‌‬
‫خدای تعالی در سورة آل عمران آیة ‪ 24‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬
‫)آل عمران‪.(24 :‬‬
‫»و آن )دروغ و( افتراءهائى كه مىبستند ايشان را‬
‫مغرور و دچار فريب نمود«‪.‬‬
‫هها‬
‫حال‪ ،‬از برکت همین حدیث مجعول در قم گنبدها و گلدست ‌‬
‫یداند هر ساله در‬ ‫نها آنقدر زیاد شده که خدا م ‌‬‫و موهومات و دکا ‌‬
‫یریزند‪ ،‬در زمان شاه دو‬ ‫نها پول م ‌‬
‫ضریح حضرت معصومه میلیو ‌‬
‫نفر از اعیان در بالی سر حضرت معصومه دو قبر خریدند هر‬
‫لهائی که اکنون برای چنین‬ ‫قبری بمبلغ ششصد هزار تومان و پو ‌‬
‫یداند چقدر است‪ ،‬و همچنین نذورات و‬ ‫یدهند خدا م ‌‬‫قبرهائی م ‌‬
‫مها و‬ ‫فرشها و لوسترهایی که برای حضرت معصومه و سایر اما ‌‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪252‬‬

‫یدهند و بحراجی و مزایده گذاشته‬ ‫امامزادگان هر ساله م ‌‬

‫نها چقدر است؟‬ ‫یداند مبلغ آ ‌‬ ‫یشود خدا م ‌‬ ‫م ‌‬
‫هاند‪ ،‬و آن‬
‫دوم‪ ،‬زیارتی است که برای حضرت عبدالعظیم ساخت ‌‬
‫نیز مانند زیارت حضرت معصومه بوده و عقاید خود را در آن‬
‫هاند‪ .‬و در اینجا برای حضرت عبدالعظیم فضائلی‬ ‫داخل کرد ‌‬
‫ً‬
‫یخورد‪ ،‬مثل در )ص ‪ (565‬در فضائل‬ ‫ساخته که بدرد خودشان م ‌‬
‫حضرت عبدالعظیم در ری گوید‪» :‬شخصی از شیعه‪ ،‬حضرت‬
‫رسالت پناه ‪ ‬را در خواب دید که فرمود‪ :‬مردی از فرزندان مرا‬
‫از سکه الموالی بر خواهند داشت و مدفون خواهند کرد نزد‬
‫درخت سیب در باغ عبدالجبار بن عبدالوهاب‪ ،‬و اشاره فرمود‬
‫بهمان مکان که در آنجا مدفون شد‪ ،‬پس آن شخص رفت که آن‬
‫درخت و مکان را از صاحب باغ بخرد‪ ،‬صاحب باغ گفت که از‬
‫یخری این درخت و جای آن را؟ آن شخص خواب خود‬ ‫برای چه م ‌‬
‫هام و موضع‬ ‫را نقل کرد صاحب باغ گفت‪ :‬من نیز چنین خواب دید ‌‬
‫هام بر آن سید و سایر‬ ‫این درخت را با جمیع باغ وقف کرد ‌‬
‫ههای خود را دفن کنند‪ .‬شما ملحظه کنید‬ ‫شیعیان که در آنجا مرد ‌‬
‫این خواب را دلیل آورده و از برکت این خواب و خیال شهر ری‬
‫پر از گلدسته و گنبد و ضریح شده و مردم مثل مور و ملخ از‬
‫نها نذور و پول درآمد برای‬ ‫یروند و میلیو ‌‬ ‫دوش هم بال م ‌‬
‫مفتخوران شده است‪.‬‬
‫بهر حال‪ ،‬مردم عامی زمان ما مجذوب گنبدهای طل و دم و‬
‫یگردند و‬ ‫دستگاه هستند و حتی در برگشت از حرم به قفا بر م ‌‬
‫یکنند‪ ،‬یعنی اگر بگوئیم قبرپرستی رواج شده‬ ‫پشت به قبر نم ‌‬
‫اشکال ندارد‪.‬‬
‫یتر و بدتر از خود‬ ‫و بعد برای مفاتیح ملحقاتی نوشته که خراف ‌‬
‫مفاتیح است‪ ،‬از آن جمله حدیث کساء است که در اول آن گوید‪:‬‬
‫»ُروی عن فاطمه الزهراء«‪ ،‬و ُروی فعل مجهول است و معلوم‬
‫نیست چه کسی از آن مخدره روایت کرده؟! اصل ً حدیث کساء‬
‫یگویند‪ :‬این روایت و این حدیث کساء را طریحی‬ ‫راوی ندارد‪ .‬م ‌‬
‫در کتابش عوالم روایت کرده‪ ،‬و نامی از راویان آن نبرده‪ ،‬و‬
‫طریحی در قرن دهم بوده است‪ .‬و هزار سال پس از وفات‬
‫حضرت فاطمه آمده و معلوم نیست از کجا این حدیث مجعول را‬
‫‪253‬‬ ‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬

‫آورده! و در بعضی از نسخ مفاتیح نوشته بسند معتبر و یا بسند‬

‫صحیح از جابر بن عبدالله انصاری‪ ،‬و این دروغ است‪ ،‬هیچ سندی‬
‫برای این حدیث دیده نشده و یقینا ً روح جابر بن عبدالله از این‬
‫یگوید‪ :‬خدا قسم خورد و‬ ‫حدیث خبر ندارد‪ ،‬زیرا در این حدیث م ‌‬
‫گفته‪» :‬وعزتی وجللی الخ«‪ ،‬قسم بعزت و جللم خلق نکردم‬
‫آسمان و زمین و ماه و خورشید و افلک و دریاها را مگر برای‬
‫هاند‪ .‬و این‬
‫خاطر محبت پنج نفری که زیر عبا و یا کسا جمع شد ‌‬
‫مخالف چندین آیه قرآن است‪ ،‬از جمله در سورة بقره آیة ‪22‬‬
‫فرموده‪:‬‬

‫‪  ‬‬

‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪ ‬‬
‫‪ ‬‬‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪  ‬‬
‫)بقره‪.(22-21:‬‬
‫»اى مردمان‪ ،‬بپرستيد پروردگار خويش را‪ ،‬آنكه آفريد‬
‫شما را و كسانى را كه پيش از شما بودند تا پرهيزكار‬
‫شويد‪ .‬کسی که زمین را برای شما فرش و آسمان را‬
‫برای شما بناء کرد«‪.‬‬
‫و در آیة ‪ 29‬فرموده‪:‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪   ‬‬
‫‪.(29‬‬ ‫)بقره‪:‬‬ ‫‪‬‬
‫»و خدایی که آنچه در زمین است برای شما خلق‬
‫کرد«‪.‬‬
‫و در سورة رحمن آیة ‪ 10‬فرموده‪:‬‬
‫‪  ‬‬
‫)رحمن‪.(10 :‬‬ ‫‪ ‬‬
‫تضاد مفاتیح الجنان با قرآن‬ ‫‪254‬‬

‫»و زمین را برای مردم نهاد«‪.‬‬

‫نها و‬
‫و در سورة نازعات و عبس فرموده‪ :‬بهره از خلقت آسما ‌‬
‫زمین برای عموم بشر و چهار پایان گله که متعلق به بشر است‬
‫یفرماید‪:‬‬
‫یباشد و م ‌‬
‫م ‌‬
‫]سورة النازعات‪.[(33) :‬‬ ‫مك ُ ْ‬
‫م﴾‪،‬‬ ‫وِل َن ْ َ‬
‫عا ِ‬ ‫عا ل ّك ُ ْ‬
‫م َ‬ ‫مَتا ً‬
‫﴿ َ‬
‫یعنی‪» :‬براى منفعت شما و چهارپاهايتان«‪.‬‬
‫بهر حال‪ ،‬حق تعالی در بسیاری از آیات منت بر سر بشر‬
‫نها و زمین و مخلوقات را برای نفع بندگانم‬
‫گذاشته که آسما ‌‬
‫خلق و مسخر نمودم‪.‬‬
‫مر﴾ ]سورة الرعد‪. [(2) :‬‬ ‫وال ْ َ‬
‫ق َ‬ ‫س َ‬
‫م َ‬ ‫خَر ال ّ‬
‫ش ْ‬ ‫س ّ‬
‫و َ‬
‫﴿ َ‬
‫خر ساخت«‪.‬‬
‫يعني‪» :‬و خورشيد و ماه را مس ّ‬
‫و فرموده‪:‬‬
‫دوا ْ‬ ‫َ‬
‫ع ّ‬
‫وِإن ت َ ُ‬ ‫سأل ْت ُ ُ‬
‫موهُ َ‬ ‫ما َ‬ ‫ل َ‬‫من ك ُ ّ‬ ‫كم ّ‬ ‫وآَتا ُ‬‫﴿ َ‬
‫ها﴾‬‫صو َ‬
‫ح ُ‬ ‫ت الل ّ ِ‬
‫ه ل َ تُ ْ‬ ‫م َ‬‫ع َ‬
‫نِ ْ‬
‫]سورة إبراهيم )‪.[(34‬‬
‫يعني‪» :‬و اگر ]بخواهيد[ كه نعمت خداوند را بشماريد‪،‬‬
‫نمىتوانيد ]همه[ آن را بشماريد«‪.‬‬
‫ینویسند‬‫یخبر از قیامت م ‌‬ ‫یخبر از قرآن و ب ‌‬
‫ولی این آقایان ب ‌‬
‫که خیر‪ ،‬خدا برای پنج نفر خلق کرده و نباید به سخن خالق قرآن‬
‫گوش داد‪ .‬نعوذ بالله من الخسران ومن الکذب علی الله‬
‫السبحان‪.‬‬
‫ما اگر بخواهیم خرافات و موهومات بلکه کفریات این کتب را‬
‫شرح دهیم از حوصلة خواننده بیرون خواهد بود‪ ،‬و لذا بهمین‬
‫یکنیم‪ .‬و از خدا خواهانیم که ملت‬ ‫مختصر قناعت کرده و ختم م ‌‬
‫ندارها نجات و ما را یاری و از شر اهل دنیا حفظ‬ ‫ما را از شر دکا ‌‬
‫فرماید‪.‬‬
‫»والسلم علی من اتبع الهدی ورحمة الله وما أرید إل الصلح‬
‫وما توفیقی إل بالله«‪.‬‬
‫سنة ‪ 1393‬هجری قمری‬
‫سید ابوالفضل برقعی قمی‬