NUMMER

02

Magazine van de

NOVEMBER
2014

IN DIT NUMMER
Jouw kind heeft vaccinatieschade
Vaccinfalen
Meer astma bij paracetamolgebruik
Impressie Vaste Prik Dag 2014
Verslag 9e Stuttgarter
Impfsymposium
Ingezonden door ouders
kinkhoest
Vaccineren bij dieren
jaarlijkse verplichting?
Uw juiste e-mailadres
voor onze administratie
Oproep fondsenwerving
Stichting Shakenbaby.nl
Colofon

Volg ons op

Facebook.com/kritisch.prikken

Dit is een vertaling van het verhaal van een Amerikaanse moeder, Robyn Charron, over haar
door vaccinatie beschadigde zoontje.
Robyn heeft een bachelor diploma in biologie en is een ervaren laborante. Ze schreef het blog
the Robyns Nest, maar is vanwege haar veiligheid daarmee gestopt. Het is triest dat moeders
die de waarheid vertellen, worden vervolgd. Haar stukken werden gepubliceerd door online
magazines en sites als Scary mommy, Mass appeal, The Girl Who for Babble, Bonbon Break, Just
Eat Real Food, en MSN. The Thinking Moms Revolution heeft een video van haar gepubliceerd.
Ze heeft een live interview gegeven aan de Huffington Post dat online is terug te zien.1,2 Met
dank aan Berry Vrijaldenhove voor vertaling.

Jouw kind heeft vaccinatieschade

Verslag van de Amerikaanse moeder Robyn
Vaccinatieschade is bijna onmogelijk te
herkennen als je wacht tot na de geboorte
van je kind om over vaccinaties na te denken. Je bent te vermoeid en te emotioneel
wanneer het gebeurt. Je ziet door de bomen
het bos niet meer. Je bent te druk met het
onderdrukken van de symptomen, waardoor
je het syndroom niet ziet. Er wordt tegen je
gezegd dat je waarschijnlijk een gevoelige en
bewerkelijke baby hebt, waarbij de gevoeligheden zich manifesteren als koliek, reflux,
slaan met het hoofd, voedsel allergien, of
eczeem. Men zal zeggen dat het allemaal
normaal is, wat ook klopt, als je bedenkt wat
tegenwoordig normaal genoemd wordt. Nu
zie ik die symptomen bij andere babys en
wil ik proberen daar iets aan te doen. Ik wil
proberen ouders te waarschuwen dat deze
gevoeligheden of symptomen veel meer betekenen dan wat artsen verkondigen. Ik weet
dat ouders zelf teveel betrokken zijn om dit
goed te kunnen inschatten.
Mijn zoon kwam ter wereld en zoals veel andere mensen besteedden we meer aandacht
aan de inrichting van zijn kamer dan aan vaccinaties. Ik kende n persoon, bijna tien jaar
geleden, die zijn kind niet vaccineerde.
Hij zei: We stoppen die rotzooi niet in onze
kinderen.

Hij maakte me bang indertijd. Hij geloofde in

samenzweringen. Ik wilde niet worden zoals
hij.
We kregen het papierwerk voor de Hepatitis
B vaccinatie die ons kind op zijn derde dag
na geboorte zou krijgen, net voordat hij het
ziekenhuis zou verlaten. Ik heb een bachelor
diploma in biologie, maar ik wist niet wat
Hepatitis B was. Geen enkel boek voor
ouders dat ik gelezen had, vermeldde dat ik
een beslissing moest maken over iets dat ik
niet kende terwijl ik onder de pijnstillers zat.
Mocht je het niet weten, Hepatitis B is een
seksueel overdraagbare en bloed op bloed
overdraagbare ziekte , die ook door vuile
naalden kan worden verspreid. Kinderen

krijgen geen Hepatitis B op de speelplaats, van een niesbui,

of door water te drinken. Het vaccin dat wordt toegediend
zal al zijn uitgewerkt voordat het kind seksueel aktief is. Als
een moeder Hep B positief is en prenatale zorg heeft ontvangen, dan weet ze dat vrdat het kind geboren is.

de antwoorden niet. Er is een lijst van bijwerkingen op het

doosje, maar die krijg je niet te zien. Je moet opschieten.

Dus waarom vaccineren ziekenhuizen alle pasgeborenen

met Hepatitis B? Omdat het kan. Omdat bijna niemand nee
zegt. Zo simpel is het.

Mijn postnatale zorgen waren gigantisch. Ik was een schim

van mijzelf en kwam slaap tekort. Ik werd urenlang geconfronteerd met het krijsen van dit gepijnigde kind. Ik was
te vermoeid om na te denken. Ik vroeg of ik hem mocht
voeden tijdens de vaccinaties, maar dat werd afgewezen. Ik
accepteerde de vaccinaties.
Binnen 20 minuten viel hij in een hele diepe slaap. Ons kind
met koliek viel normaal gesproken niet zomaar in slaap. Hij
viel niet in slaap als ik hem in de auto zette. Ik belde mijn
man om te zeggen dat er iets niet klopte. Ik stopte mijn
zoon in zijn bedje, maar zelfs daarvan werd hij niet wakker.
Ik bleef uren bij hem zitten terwijl hij sliep dat had hij nog
nooit gedaan.

We willen onze artsen vertrouwen. Niemand wil geloven

dat de CDC en de AAP (Red: Amerikaanse RIVM en kinderartsen organisatie verantwoordelijk voor uitvoering van
vaccinaties) niet het beste met ons voor heeft. Niemand
wil achteraf zeggen dat zij verantwoordelijk waren voor de
schade aan onze kinderen. Niemand wil een discussie aangaan met zijn of haar kinderarts. Niemand wil de onenigheid met zijn of haar partner.
We gingen die dag akkoord met het Hepatitis B vaccin. We
zeiden eigenlijk: Het moet wel heel belangrijk zijn, anders zouden ze niet met al die toestemmingsformulieren
aankomen, en we gingen akkoord. We namen ons kind die
avond mee naar huis en brachten de nacht door met een
hysterisch kind dat we het liefst terug wilde stoppen in mijn
lichaam. We zagen het verband niet eens met de vaccinatie.
We zaten er al te diep in om het te kunnen zien.
Een week later was het nog steeds dezelfde ellende. Mijn

Ze proberen je moederlijke instinct te ontkrachten, terwijl

je in de meest kwetsbare postnatale periode zit.

Toen hij eindelijk wakker werd, krijste hij met een ijselijke
hoge toon die ik nooit eerder had gehoord.
Ik herinnerde mij dat ik zijn kamer in rende en boven hem
stond met een telefoon, om het de verpleegkundige te
laten horen. Ze beweerde dat de hysterie te wijten was
aan de pijn van de injectieplaats. Ze zei dat ik hem meer
paracetamol moest geven. Ik geloofde haar niet. Ze gaven
me eerder een briefje mee waarin stond dat ik moest bellen
als hij een hoge toon schreeuw gaf, dus waarom zeiden ze
nu opeens dat het normaal is?
Hij wilde niet vastgehouden worden. Hij wilde niet aangeraakt worden. Na 15 minuten krijsen kreeg ik hem eindelijk
weer in slaap. Ik zat vlak bij hem in zijn hangmatje, toen hij
de tweede keer wakker werd. Ik zal nooit vergeten hoe zijn
armpjes verstarden en uitstrekten, terwijl hij weer indringend begon te krijsen. Zijn ogen knepen zich samen, terwijl
hij al zijn energie legde in de verschrikkelijke geluiden die
uit dat kleine ventje konden komen. Hij keek mij niet aan.
Hij wist niet eens dat ik er was. Hij viel weer in slaap en het
krijsen stopte.

man snelde zich van zijn werk naar huis, om mij te helpen.
Ik was nog steeds niet aangekleed, werd ondergespuugd
met melk. Ons kind huilde. Het bleef huilen. Ik at niet meer,
poetste mijn tanden niet en vouwde de was niet. Na twee
weken werd onze zoon gediagnosticeerd met een klassieke
koliek, in de volgende vijf maanden zou geen verbetering
optreden. Het was de ernstigste vorm van koliek die ooit
was waargenomen. Om ons huwelijk te redden besloten we
hem anti-spasmodische medicijnen te geven.
Toen hij negen weken oud was, nam ik mijn moeilijke kind
mee naar zijn twee maandelijkse controle en kreeg opnieuw
papierwerk over mij heen. Ik was hier niet goed op voorbereid. Teken hier, hier en hier, hij heeft zijn vaccinaties
nodig. Het waren drie injecties en twee orale toedieningen, die tegen zeven ziektes waren. Is dit veilig? Waarom
zoveel? Ze willen niet dat je zoveel vragen stelt. Zij hebben

Ik bleef die nacht op en ging onderzoeken wat ik twee

maanden eerder had moeten doen.
Zijn schreeuw was een cri- encephalique, ook bekend als de
DTaP schreeuw (red: DTaP staat voor Difterie, Tetanus, en
acellulair kinkhoest (Pertussis) vaccin). Het is een ontsteking
van de hersenen. Het is letterlijk een allergische reactie van
de hersenen op de vaccinatie, die vaker voorkomt. Als ik
met hem naar de eerste hulp post was gegaan, dan zou het
bevestigd zijn door een EEG. In plaats daarvan werd ik door
de kinderarts voorgelogen.
Het was het begin van het einde voor ons, wat betreft de
vaccinaties.
Kinderen hebben niet de beschermende omhulling van zenuwbanen, (myeline-schedes) die het zenuwstelsel beschermen tegen het bombardement van virussen, aluminium,
kwik (red: niet in de Nederlandse RVP vaccins), formaldehyde, MSG en dierlijk DNA. Schade aan de zenuwen die niet
beschermd zijn door een myeline-schede kan leiden tot
autisme, Asperger, epilepsie, astma. Het is goed gedocumenteerd en geaccepteerd door de mainstream media, dat
schade aan de myeline-schedes door een hoofdletsel kan

leiden tot fysieke en mentale terugval,

maar het verband met autisme wordt
niet erkend.
Ik werd ziek bij het idee dat ik mijn kind
niet zou vaccineren. Mijn standpunt
veranderde continu. Ik beloofde mijzelf
dat we, na zijn volgende vaccinaties,
zouden wachten op de parking van de
spoedeisende hulp, voor het geval dat.
Dan dacht ik na over de waanzin welke ouder laat zijn/haar kind moedwillig
iets ondergaan, dat zou leiden tot een
bezoek aan de eerste hulp post? Een
dag voor zijn viermaandelijkse controle
had ik eindelijk het lef om de arts te
vertellen dat we zouden wachten met
een volgende vacccinatie, totdat hij
n jaar werd. De arts accepteerde het vrij makkelijk, waardoor ik mij nogal dom voelde over het feit dat ik mij hier zo
druk om had gemaakt.
Onze baby had nu continu eczeem. Met 4 maanden zat
hij na zijn eerste lepel banaan volledig onder het eczeem.
We wachtten nog twee maanden met vast voedsel. Met 6
maanden ontwikkelde hij een uitslag door zoete aardappelen. Ik dwong zijn arts tot het geven van antwoorden, en
een bloedtest gaf een positieve uitslag voor pinda-allergie.
Mijn 6 maanden oude baby die borstvoeding kreeg, had
pinda-allergie. Ik zag het verband niet. Ik was teveel betrokken.
Met twaalf maanden schopte de kinderarts, die hoewel
hij het tegendeel beweerde- het vaccinatieschema van de
CDC erdoor wilde drukken, ons uit de kliniek, omdat we niet
verder wilden met vaccineren . Het bevalt me niet als ik je
kind niet mag vaccineren, zei hij. Ik hield mijn baby in mijn
armen, probeerde onze twijfels uit te leggen en beschreef
hoe de vreselijke dag, tien maanden geleden, was geweest.
Ik vertelde hem hoe bezorgd ik was dat we weer op de SEH
zouden eindigen. Ik voelde me vernederd. Hij liet zijn personeel weten dat hij ons die dag uit de kliniek zou sturen.
Ik vertrok in tranen. Ik dacht aan al die dingen die ik hem al
maanden had willen zeggen.
We zijn nooit verder gegaan met de vaccinaties. Het duurde
even voordat ik mij goed voelde bij die beslissing. Mijn echtgenoot steunde mij in mijn opstandigheid, al wisten we niet
wat we aan het doen waren, en wat waren we bang.
Met 13 maanden zat ons kind vol met bulten tijdens een
verjaardagspartijtje, na een hap van een gehaktbal waarin
walnoot verwerkt zat. Met 16 maanden waren we het zat,
en namen hem mee naar een allergoloog voor een huidtest
van $600. Hij werd officieel gediagnosticeerd met allergie
voor tarwe, eieren, meloen, katten, ambrosia, gras, ceder,
noten, en een dodelijke pinda allergie. We ondervonden
sindsdien dat hij geen mais, aardappelen of banaan kon
verdragen. Mijn baby had een heleboel allergien.

Ik moest opnieuw uitvinden wat ik

hem te eten kon geven. Het natuurlijke
proces van eliminatie leidde tot een
dieet van Paleo/Primal, en mijn man en
ik deden na zes maanden zelf ook mee.
Mijn kind was 16 maanden oud toen hij
werd gediagnosticeerd met een lading
allergien, en zelfs toen zag ik nog niet
het verband met vaccinaties. Ik was
verbijsterd. Ik vroeg aan de allergoloog
wat de oorzaak van alle problemen bij
mijn kind was. Hij zei: Hij heeft te weinig vaccinaties ontvangen. We hebben
vaccinaties nodig om ons immuunsysteem uit te dagen, zodat we alles
kunnen eten zonder dat ons lichaam
het aanvalt.
Hoewel ik deze ongefundeerde bewering niet geloofde, was ik bezig de symptomen te bestrijden
zonder dat ik het syndroom zag.
Het was niet eerder dan na het verschijnen van de documentaire The Greater Good, die uitkwam in oktober 2011
bijna twee jaar na de fatale vaccinaties dat een moker
op mijn hoofd terecht kwam. Het kwartje viel. De koliek, de
cri-encephalique, de uitslag, de mestcellen, het hypergevoelige imuunsysteem.
Er is voor mij geen twijfel wat er gebeurd zou zijn als we ons
kind verder hadden gevaccineerd. Ik weet zeker dat hij nog
een vaccinatie erbij niet zou hebben verdragen en dat hij
autisme zou hebben gekregen als we waren doorgegaan.
Alle tekenen waren er. Mijn tweede kind, die statistisch de
helft van zijn DNA heeft, is totaal anders. Zij heeft nog nooit
een naald in haar lichaam gehad. Zij kan alles eten, heeft
geen huiduitslag, ze heeft nooit koliek gehad en ze heeft
geen eczeem.
Dit is wat me bezighoudt: De fervente voorstanders van
vaccinaties, de ouders die de confrontatie met mij aangaan
in een openbaar forum, die zeggen dat ik een slechte ouder
ben, omdat ik niet voor vaccineren ben. En wat hoor ik dan
maanden, jaren later, maar altijd priv?
Hun kind heeft voedselallergien, hun kind heeft leerachterstand, hun kind wordt behandeld voor ADHD, hun
kind heeft astma, hun kind heeft een autistisch spectrum
stoornis.
Hoe kunnen ze dan publiekelijk verkondigen: We hebben
volgens schema gevaccineerd en mijn kind maakt het uitstekend!, maar priv hebben ze deze problemen?
Welkom bij het nieuwe normaal. De klachten van jouw
kind zijn niet normaal. Jouw kind heeft vaccinatieschade
net als mijn kind.
1 http://gianelloni.wordpress.com/2014/01/15/lioness-arising-mother-8-robyn-charron/
2 http://healthimpactnews.com/2014/your-child-is-vaccine-injured-just-like-mine/

Kritisch Prikken - Nummer 02 November 2014

Vaccinfalen - Twee voor twaalf?

Ondanks vaccinatie kunnen kinderen of volwassenen toch de ziekte krijgen waartegen ze
gevaccineerd zijn. Dit noemt men vaccinfalen.
De gewenste en verwachte immuniteit tegen
een ziekte is, ondanks de basisvaccinatie, niet voldoende
gebleken.
Ik spreek bewust van basisvaccinatie omdat van een aantal
vaccins bekend is, dat het meerdere keren toegediend moet
worden, voordat voldoende immuniteit verwacht kan en
mag worden. Dat geldt o.a. voor de DTP (Difterie, Tetanus
en Polio), het kinkhoestvaccin en het pneumokokkkenvaccin. Dit heeft deels te maken met het type vaccin (gedood
of verzwakt levend) en de leeftijd waarop het vaccin gegeven wordt.
Voor een aantal vaccins geldt dat n vaccinatie voldoende
is voor de basisvaccinatie, zoals de BMR (Bof, Mazelen en
Rodehond) en de Meningococcen C. Deze laatste wordt
eenmaal aangeboden op de leeftijd van 14 maanden, tegelijk met de BMR. Het Meningokokken-C vaccin heeft een
werkingsduur van ongeveer 3 jaar. BMR vaccinatie wordt
nogmaals aangeboden op de leeftijd van 9 jaar, vanwege
het feit dat niet alle kinderen na de eerste BMR vaccinatie
antistoffen aanmaken. Bij ongeveer 5 tot 8% van de met
BMR gevaccineerde kinderen is dit het geval. Een percentage van 5 komt overeen met 1 op de 20 kinderen! 8% is 1
op de 12,5 kinderen. Door de vaccinatie op de leeftijd van 9
jaar nogmaals aan te bieden, hoopt men dat deze kinderen
na hervaccinatie wel (voldoende) antistoffen aanmaken.
Ook na de tweede vaccinatie maakt niet 100% van de kinderen (voldoende) antistoffen aan. Daarbij vormen antistoftiters geen juiste maat voor bescherming, al wordt het wel
als zodanig gepresenteerd. De ziekte mazelen doormaken
geef altijd levenslange bescherming.

Het is wetenschappelijk bewezen dat babys van gevaccineerde moeders voor een gemiddelde periode van maximaal 3,5 maand antistoffen hebben meegekregen. Moeders
die de ziekte mazelen hebben doorgemaakt, geven voor
een periode van ruim 5 maanden antistoffen aan hun babys
mee. Dit noemt men de maternale immuniteit. Als deze
maternale antistoffen bij de baby in de loop van enkele
maanden afnemen, gaat het kindje zelf deze antistoffen
aanmaken, nadat het wordt blootgesteld aan het betreffende virus. Door vaccinatie van moeders in hun jeugd is de
periode van maternale bescherming van hun babys korter
geworden. Daarmee wordt het risicos op het krijgen van de
ziekte op kwetsbare zuigelingenleeftijd groter.
Soms wordt een BMR vaccinatie voor de leeftijd van 6

maanden tot 1 jaar gegeven. Dit wordt ook wel

de vakantie BMR (of BMR-0) genoemd. Deze
vroege vaccinatie geeft een beperkte beschermingsduur.
De afgelopen maanden is er veel discussie geweest over de mogelijkheid om niet gevaccineerde kinderen
te weigeren op kinderdagverblijven. De aanleiding hiervoor
was een mazelen besmetting in een kinderdagverblijf. Op
een kinderdagverblijf wordt een bewust niet gevaccineerd
kind mogelijk verantwoordelijk gehouden van het uitbreken van de mazelen. Maar, als na de basisvaccinatie op de
leeftijd van 14 maanden 1 op de 20 kinderen geen antistoffen aanmaakt, kan ook een gevaccineerd kind (met geen
of te weinig antistof aanmaak) de bron geweest zijn van de
besmetting. Het kan ook een volwassene, groepsleiding,
ouders of andere contact personen van het kinderdagverblijf zijn geweest. In een gemiddeld basisschoolklas waarbij alle kinderen volgens het Rijks Vaccinatie Programma
gevaccineerd zijn, zitten gemiddeld 1-2 kinderen die door de
BMR vaccinatie NIET beschermd zijn.
Er zijn vaccinaties waarbij vaccinfalen nog vaker gezien
wordt zoals kinkhoest en de bof. Bij Er is sprake van vaccinfalen bij twee van de twaalf kindervaccins vallend onder het
Rijks Vaccinatie Programma (RVP), Een verhouding van 1 op
6, dat is ruim 16 procent van de gegeven vaccins.
De Gezondheidsraad heeft in maart 2014 een rapport uitgegeven met als titel; Criteria voor de keuze van een vaccin
tegen kinkhoest.
In het persbericht stond de letterlijk weergegeven tekst:
Als de vaccins gebruikt worden in een strak programma
zoals het Nederlandse Rijksvaccinatieprogramma lijken
beide combinatievaccins geschikt voor effectieve bescherming tegen kinkhoest, maar harde conclusies zijn niet
mogelijk.
In het rapport worden aanbevelingen gedaan voor nieuw
immunologisch onderzoek en veldwerk, welke ik van harte
ondersteun. Helaas komt dit rapport wel erg laat. De openlijke discussie over de effectiviteit en bijwerkingenprofiel
van de verschillende kinkhoest-vaccins vindt al meer dan 10
jaar plaats. Het oude whole cell en het huidige a-cellulaire
kinkhoestvaccin zijn beide niet effectief gebleken. Jaarlijks
worden nog steeds duizenden kinkhoestbesmettingen en
ziekten gediagnosticeerd.
Ook het huidige bof vaccin is niet goed werkzaam. Volgens
een medisch adviseur van het RIVM die sprak tijdens de 32e
Farmaceutisch Historische Dag 2013, met als thema Fascinatie voor vaccinaties, 100 jaar inenten in Nederland, was
er een beter werkend bofvaccin beschikbaar maar dit had
teveel ernstige bijwerkingen.
Een ander voorbeeld is het vaccin tegen Cholera. Dit vaccin
wordt al jaren niet meer gegeven. Dat komt deels door de
lage effectiviteit, beperkte werkingsduur (half jaar) en de
bijwerkingen. Het wordt nog wel aangeboden aan medewerkers die naar rampgebieden gaan, waar cholera heerst
of niet voldoende schoon water aanwezig is. Het Cholera
vaccin heeft een geschatte bescherming van 25-80% en een
beschermingsduur van maximaal 6 maanden.
Ook bij het voorheen gebruikte pneumokokken vaccin
Prevnar is er sprake van een vorm van vaccinfalen. In dit
vaccin zaten 7 subtypen van de pneumokokkenbacterie. Na

gebruik van dit vaccin, trad er een verschuiving op naar andere subtypen uit de groep van Pneumokokken bacterin.
In het huidige pneumokokkenvaccin (Synflorix) zitten een
tiental verschillende pneumokokken subtypen. Er zijn ook
13 en 23-voudige Pneumokokken (Prevenar 13 of Pneumo
23) vaccins geregistreerd en beschikbaar. De kans bestaat
dat door verdere verschuiving naar andere subtypen er naar
deze vaccins zal worden overgegaan.
Alle vaccins hebben als beperking de werkingsduur en
effectiviteit. Er zijn geen vaccins die 100% en levenslang
bescherming bieden tegen een (kinder)ziekte. Dit probleem
probeert men te ondervangen door vaccins met enige
regelmaat te herhalen, zoals bij het tetanusvaccin. (Tetanus
is geen specifieke kinderziekte, net als Difterie en Polio). Na
een serie van drie vaccinaties tegen Tetanus, wordt aangenomen dat er voldoende antistoffen zijn gevormd voor een
periode van 10-15 jaar. Bij specifieke en verdachte verwondingen met een vermeend risico op Tetanus, worden immunoglobulinen (kant en klare antistoffen) en een hervaccinatie gegeven, indien vaccinatie langer dan 10-15 jaar geleden
is. De tetanus vaccinatie wordt vaak gecombineerd gegeven
met de Difterie en Polio, de DTP.
Resume: Meerdere vaccins, gegeven op de kinderleeftijd tot
9 jaar, hebben een beperkte effectiviteit, zowel in de aanmaak van voldoende antistoffen als in de beschermingsduur.

Bronnen:

www.kinderopvangtotaal.nl/Kinderdagverblijven/
Actueel/2014/3/RIVM-Kans-op-besmetting-mazelen-uiterstklein-1483810W
www.fk.cvz.nl/preparaatteksten choleravaccin
www.rivm.nl Uitvoeringsregels Rijksvaccinatieprogramma (RVP)
2013
www.rivm.nl/Documenten_en_publicaties/Professioneel_Praktisch/Richtlijnen/Infectieziekten/LCI_richtlijnen/LCI_richtlijn_
Cholera
www.vggm.nl. WEES WIJS, ga beschermd op reis!
ww.vggm.nl/vggm/resultaten_bofonderzoek_bekend
Criteria voor de keuze van een vaccin tegen kinkhoest. Den Haag:
Gezondheidsraad, 2014; publicatienr. 2014/11.
www.sgzopreis.nl/algemeen/beschermingsduur-vaccinaties
www.lcr.nl/Vaccinaties
Effectiviteit van BMR-vaccinatie gegeven voor de leeftijd van 14
maanden op korte en lange termijn: een afweging. RIVM, 23 juni
2013
www.artsinspe.artsennet.nl/actueel/artikelen/Artikel/Een-dokter-is-niet-immuun.htm 9-4-2014

Gerard Snik
Lid kennisteam NVKP

Vaccinatie tegen astma vanwege de bijwerkingen van paracetamol gebruik?

In een eerder artikel over paracetamol (Kritisch Prikken nr.4
2013) heb ik aangegeven dat het gebruik van paracetamol
een aantal niet gewenste bijwerkingen op langere termijn
kan hebben, met name op de lever. Het RIVM adviseert dan
ook om terughoudend te zijn met het gebruik van paracetamol rond de periode van een vaccinatie en/of koorts. Ook
werd aangegeven dat het gebruik van Paracetamol de kans
op astma of longproblemen kan vergroten.
Volgens het longfonds hebben ongeveer 115.000 kinderen
astma.1
Het is belangrijk om te voorkomen dat nog meer kinderen
deze longziekte krijgen, aldus de directeur van het astmafonds. Bijvoorbeeld met een vaccin.`
Tevens wordt de opmerking c.q. advies gegeven om niet te
stoppen met het gebruik van paracetamol. Bij twijfel over
het effect van deze medicatie te overleggen met je arts.
Deze gedachtegang is te begrijpen vanuit de Westerse, reguliere geneeskunde. Tegen elke klacht een (genees?)middel.
Paracetamol geef je bijvoorbeeld tegen koorts, antibiotica
tegen een infectie. Van antibiotica is bekend dat het bij kinderen bijvoorbeeld een verkleuring van de tanden kan geven
of diarree. Op langere termijn blijken steeds meer bacterin
resistent te worden of al te zijn. Met de huidige antibiotica is
de bacterie dan niet meer te bestrijden. Ook geeft antibiotica een verstoring van de darmflora, de flora en slijmvliezen van de keel, de longen of de genitaalstreek (vagina).
Hierdoor kunnen weer bepaalde andere klachtenpatronen

ontstaan. Enkele voorbeelden zijn terugkerende oorontstekingen, chronische verkoudheden, longklachten, verandering
van ontlasting of een vaginale schimmel.
Zoals in het vorige artikel aangegeven, heeft koorts een
belangrijke functie. Het is n van de methoden van het
lichaam om te reageren op een infectie. Het onderdrukken
van de koorts betekent vaak wel dat u zich sneller beter
voelt maar de infectie wordt niet goed genoeg bestreden. Bij
paracetamol gebruik preventief en na een (kinder)vaccinatie
is bekend dat er minder antistoffen aangemaakt worden.
Terwijl juist de antistof aanmaak zo belangrijk is volgens de
reguliere geneeskunde. Het beperkt dus de werking van het
vaccin.
In de behandeling van longklachten wordt regelmatig en
veelvuldig antibiotica en ontstekingsremmers voorgeschreven. Aan de onderliggende oorzaken, voor zover deze bekend zijn, wordt niets gedaan. Terwijl er veel kennis is over
het mede ontstaan van astma en andere longklachten door
bijvoorbeeld paracetamol gebruik2, vroeg geboorte3, het
gebruik van antibiotica in de laatste periode van de zwangerschap4, ziekenhuis bevalling5,6, voeding7, etc.
Het advies om een vaccin te ontwikkelen tegen astma past
dus helemaal binnen de huidige westerse benadering van
gezondheid. Maar is de reguliere geneeskunde niet bezig om
de eigen (mede) veroorzaakte klachtenpatronen en ziekten (door symptoommedicatie) te behandelen met vooral
vaccinatie?

Kritisch Prikken - Nummer 02 November 2014

Het streven is zelfs om vaccins te ontwikkelen tegen de (bij)

werkingen van eerder gegeven medicatie of medische behandelingen. Maar ook tegen de klachten die het gevolg zijn
van een eerdere vaccinaties.

Voor wetenschappelijk onderzoek en de ontwikkeling van

vaccins is veel geld nodig. Dat geld hoopt het longfonds
deels op te halen door bij u langs te gaan voor de jaarlijkse
collecte.

In verschillende bijsluiters8 van vaccins gegeven aan uw

kind wordt als bijwerkingen genoemd bronchitis en hoesten9, allergie, infectie van de bovenste luchtwegen of virale
infectie10, overgevoeligheidsreacties zoals bronchospasme11,
apneu (ademstilstand) bij prematuren (te vroeg geboren).
Als contra-indicatie worden genoemd longproblemen in het
verleden. Deze (bij)werkingen kunnen dus ook ontstaan na
of door een vaccinatie.

Het enige wat de collectant(e) van mij krijgt is een vriendelijke glimlach, met de opmerking:
DANK U WEL. HIER DOE IK NIET AAN MEE.

Impressie Vaste Prik Dag 2014

Het belangrijkste doel is het voorkomen van epidemien

van acute infectieziekten. Dat is een maatschappelijke
verantwoordelijkheid en bescherming voor de totale bevolking. Dat geldt voor alle kindervaccinaties gegeven tot en
met de leeftijd van 9 jaar.
Een van de doelstellingen van de WHO was de eliminatie
van de ziekte mazelen door vaccinatie in 2015. Inmiddels
is wel gebleken dat dit doel niet gehaald gaat worden. Dat
wordt geweten aan de te lage vaccinatiegraad. Bij meerdere
ziekten is het streven deze door vaccinatie, wereldwijd, uit
te roeien.
De Gezondheidsraad heeft een advies uitgebracht genaamd: Het individuele, collectieve en publieke belang van
vaccinatie. Hierin worden mogelijkheden weergegeven om
de toepasbaarheid van vaccins, ook buiten het RVP, beter
mogelijk te maken. Een van de wijzigingen is dat de vergoedingen van het RVP, die nu nog vallen onder de AWBZ,
vanuit de Wpg (Wet publieke gezondheid, 2018) bekostigd
gaat worden.

Ieder jaar organiseert het RIVM in de Week van de Vaccinatie een scholingsdag voor professionals betrokken bij
de uitvoering van het Rijksvaccinatieprogramma (RVP). In
meer dan 50 Europese landen worden activiteiten georganiseerd om het belang van vaccinatie te benadrukken. De
Europese Vaccinatie Week (EIW, European Immunization
Week) is een initiatief van de WHO.
Dit jaar waren ongeveer 180 professionals aanwezig vanuit
verschillende vakgebieden en branches. Veel medewerk(st)
ers van GGDs, consultatiebureaus, jeugdgezondheidszorg
en RIVM. Enkele medewerk(st)ers van Lareb, ministerie van
VWS, Thuiszorg organisaties of farmaceutische bedrijven.
Ook de NVKP was dit jaar weer uitgenodigd.
Tijdens alle presentaties gaven de sprekers aan of er sprake
was van belangenverstrengeling. De meeste sprekers waren
in dienst van het RIVM of doen onderzoek voor het RIVM.
Er was n spreker werkzaam voor het Lareb. In die gevallen is geen sprake van belangenverstrengelingen, maar wel
van belangen. Er is sprake van een werkgever - werknemer
relatie. Alle presentaties zijn na te lezen op de website van
het RIVM.
Onderstaand verslag is een impressie en een aanvulling op
deze presentaties. Daar waar sprake is van persoonlijke aanvullingen wordt dit benoemd of is de
tekst cursief weergegeven.
De basis van het Rijksvaccinatieprogramma (RVP) is:
Vrijwilligheid. Maar vrijwilligheid
betekent niet vrijblijvendheid. Dat
werd gedurende de hele dag meerdere malen herhaald. Men bedoelt
hiermee dat men ouders weinig tot
geen speelruimte wil bieden als het
gaat om afwijken van het standaardschema.
Genformeerd zijn om tot een goed
besluit te kunnen komen.
Geen Prik teveel.
Veilig en effectief in het voorkomen van infectieziekten.

Gerard Snik,
Lid kennisteam NVKP

Maar er zijn nog meer veranderingen. In het verleden

kregen ouders die hun kinderen om welke reden dan ook
(nog) niet vaccineerden, steeds een herhalingsoproep, een
herinneringsuitnodiging. Dit wordt alleen nog maar gedaan
bij een volgende fase. Het RVP is opgebouwd uit een
aantal fasen. De eerste fase loopt vanaf de geboorte tot de
vaccinaties op de leeftijd van 14 maanden. Fase 2 betreft
de vaccinaties op de leeftijd van 4 jaar. De 9-jarigen prik is
fase 3. Fase 4 is de HPV vaccinatie. De ouders of voogden
van een kind ontvangen voor elke fase een uitnodiging,
eenmalig. Wordt de vaccinatie niet gegeven, dan
volgt geen herinneringsuitnodiging meer.
Mijn inschatting is dat ruim 80% van de ouders
geen weloverwogen beslissingen neemt en hun
kinderen laten vaccineren zonder erover na te
denken. Een taak van de NVKP is om ouders
bewust(er) te maken van de voor- en nadelen
van vaccinatie, de (on)mogelijkheden om af te
wijken van het RVP en de vrijwilligheid van de
aangeboden vaccinaties met objectieve informatie. Het viel mij op dat tijdens een discussie, bijna
alle aanwezigen vonden dat het mogelijk moet zijn af te
wijken van het huidige RVP-schema. De vaccins die volgens
een afwijkend schema worden gegeven, worden conform
de uitvoeringsregels AWBZ vergoed. Wel kunnen de ouders
een rekening krijgen vanwege het extra consult.

Bronnen
1 www.longfonds.nl-nieuws-studie-kinderen-meerast-

ma-bij-paracetamol, 06-07-2012
www.artsennet.nl/Nieuws/Nieuws-onderzoeken/Nieuwsartikel/117800/Meer-paracetamol-zorgtvoor-meer-astma-bij-kind.htm
2 www.longfonds.nl/search/site/paracetamol
3 www.longfonds.nl/nieuws/te-vroeg-geboren-meer-kans-opastma, januari 2014
www.mednet.nl/nieuws/id7667-ook-vaker-astma-na-bijna-a-terme-geboorte.
4 www.koala-study.nl/

Als ouders bij het eerste kind kritisch over vaccinatie nadenken en een persoonlijke keuze maken (wel, gedeeltelijk
of niet vaccineren), dan wordt bij elk volgend kind meestal
dezelfde keuze gemaakt. Vanuit de praktijk hoor ik vaak dat
ouders bij gezondheidsklachten na vaccinatie gaan twijfelen over het nut van vaccinaties voor hun kind(eren). Veel
ouders geven aan dat ze vaak eenzijdig genformeerd zijn
geweest over alleen de voordelen van vaccinaties.
Een deel van de effectiviteit van het huidige RVP wordt
toegeschreven aan het strikte vaccinatie schema, mits het
grootste deel van de ouders deelneemt aan dit schema.
Ook zou het strikte schema, vaste vaccinaties op vaste tijdstippen, bijdragen aan het vertrouwen in het RVP.
imago van het RVP is belangrijk.
Het afgelopen jaar is gebleken dat voor pneumokokken en
HPV n prik minder ook voldoende effectiviteit in de
aanmaak van antistoffen geeft. Binnen Europa worden verschillende vaccinatieschemas gehanteerd. Het Nederlandse
schema blijkt niet altijd het meest optimale schema te zijn
(Vaste Prik Dag 2013). Het HPV-vaccin tegen baarmoederhalskanker heeft als voornaamste doel individuele bescherming van de jonge vrouw. Dit is ook een van de redenen,
waarom in Nederland de HPV-vaccinatie niet aan jongens
aangeboden wordt. Dit vaccin wordt op dit moment nog
aangeboden op de leeftijd van 12 jaar.
De medewerker van het Lareb benadrukte dat het belangrijk is en blijft om vermoedens van bijwerkingen te blijven
melden. Dat geldt voor medicatie, maar ook voor vaccins.
Inmiddels is het voor de consument, voor u en mij, gemakkelijker geworden om een melding te doen van vermoede
bijwerkingen van vaccins bij Lareb, Nederlands Bijwerkingen Centrum. Op hun website kunt u een vragenformulier
invullen. Doe dit wel zo uitgebreid mogelijk. Vermeldt ook
uw telefoonnummer of e-mailadres, zodat Lareb u kan
benaderen voor aanvullende informatie. Hun verzoek en
mijn advies, meldt vermoedens van bijwerkingen na een
vaccinatie altijd bij Lareb. Vul het formulier zo uitgebreid
mogelijk in.
Voor zorgverleners is er een wettelijke verplichting om vermoedens van ernstige bijwerkingen of reacties te melden.
Onder ernstig wordt verstaan een ziekenhuisopname of
verlenging daarvan, levensbedreigende situaties, ernstige
en/of permanente handicap, overig medisch ernstige situaties of overlijden.
Medewerk(st)ers van Lareb gaven aan dat niet alle ver-

5 www.maastrichtuniversity.nl/web/Main1/SiteWide/SiteWide11/MinderKansOpAllergieEnAstmaNaThuisbevalling.htm

6 www.koala-study.nl/onderzoek_onderzoekspublicaties.htm-

l#vakbladen
7 www.longfonds.nl/search/site/voeding
8 www.RIVM.nl Bijsluiters RVP
9 www,RIVM.nl Bijsluiter DKTP
10 www.rivm.nl/ Bijsluiter M-M-R vaxpro (BMR)
11 www.RIVM.nl Bijsluiter MenC

schijnselen na een vaccinatie ook een reactie op die vaccinatie hoeven te zijn.
Tijdens een van de lezingen werd door een medewerkster
van het RIVM aangegeven, dat infectieziekten een cyclus
doormaken. Men heeft dan ook op een mazelen epidemie
zitten wachten. Dat deze zou komen was een zekerheid.
De vraag was alleen wanneer. Het mazelenvirus of delen
daarvan zijn testbaar in urine, slijmvlies of keeluitstrijk,
oogvocht en hersenvocht (liquor). Ter controle op het voorkomen en verspreiden van mazelenvirussen is de riolering
een belangrijke bron van informatie. Er circuleren verschillende genotypen/stammen. In Nederland komt vooral het
genotype D8 voor. Ook zijn enkele besmetingen met de B3
stam gediagnosticeerd. Verschillende epidemien kenmerken zich door een ander genotype.
Een pasgeboren baby krijgt antistoffen van de moeder
mee. Deze antistoffen hebben een beschermende werking
gedurende de eerste maanden na geboorte. In de loop van
de eerste levensjaren moet het kind deze antistoffen zelf
gaan aanmaken. Tijdens de presentatie bleek dat kinderen
van gevaccineerde moeders gemiddeld maar 3,3 maanden
beschermd waren door de antistoffen van de moeder. Kinderen van moeders die de ziekte mazelen zelf doorgemaakt
hadden waren 5,3 maanden beschermd door de antistoffen
van de moeder. Voor de invoering van de BMR vaccinatie
raakte iedereen besmet met het mazelenvirus, maar niet
iedereen kreeg ook daadwerkelijk mazelen. Nu zijn de
meeste mensen gevaccineerd tegen mazelen. De natuurlijke
bescherming van de moeder naar haar baby neemt door
vaccinatie af!
De BMR vaccinatie wordt gegeven op de leeftijd van 14
maanden. Optimaal voor de eerste BMR zou de leeftijd van
15 maanden zijn, maar past niet in het huidige consultatiebezoek. Soms wordt een BMR vaccinatie voor de leeftijd
van 6 maanden tot 1 jaar gegeven. Dit wordt ook wel de
vakantie BMR (of BMR-0) genoemd. Deze vaccinatie heeft
een beperkte immuun respons.
Opvallend was ook dat de bron van de regionale cluster
van mazelen in Den Haag in februari-maart 2013, een
gevaccineerde huisarts bleek te zijn, gemporteerd vanuit
Itali. Ook waren er gezondheidsmedewerkers die mazelen
kregen ondanks dat hij/zij 2 of 3 maal gevaccineerd was.
De gehele dag vond plaats in een ontspannen sfeer en gaf
een verdieping van mijn kennis over vaccinaties. Vaccinaties

Kritisch Prikken - Nummer 02 November 2014

hebben een aantal positieve effecten. Vooral op de korte

termijn, met name in het voorkomen van een aantal acute
infectieziekten. Of deze voordelen op de lange termijn zo
blijven, blijft voor mij de vraag. De tendens die ik zie is dat
we steeds meer afhankelijk worden van vaccinaties. Tegen
elke ziekte een vaccin?? Vaak lees ik ook dat er tegen een
bepaalde ziekte nog geen behandeling mogelijk is. Omdat
er geen vaccin beschikbaar is.
De vraag die ik mij stel: worden we steeds, chronisch, zieker
en afhankelijker van de vele vaccinaties?
Vaccineren lijkt een soort blinde vlek in de zorg voor onze
gezondheid te zijn. Een conclusie die hieruit getrokken kan
worden is, dat vaccinatie tot meer vaccineren leidt. Ik noem

Van 27 tot en met 29 september 2013

vond in Duitsland het jaarlijkse Stuttgarter Impfsymposium plaats, georganiseerd
door Impfreport met als drijvende kracht
onafhankelijk onderzoeksjournalist Hans
Tolzin. Het is een open bijeenkomst toegankelijk voor ouders, belangstellenden,
studenten en professionals. Namens NVKP
waren Peter Guinee, Noor Prent en Cathalijne Zoete aanwezig.
Cathalijne heeft hierover een verslag geschreven.

Een verslag van het 9e Stuttgarter

Impfsymposium
Op vrijdagavond was er een bijeenkomst voor de Duitstalige mensen. Dit was meteen een kenniskennismaking
met elkaar. Er waren mensen uit Duitsland, Zwitserland en
Oostenrijk aanwezig. Sommige waren zelf vaccinatie-slachtoffer, anderen waren beroepsmatig bezig mensen te helpen,
bijvoorbeeld met homeopathie. Hans Tolzin die de bijeenkomst leidde was blij met de inbreng van de deelnemers en
verwelkomde ook de Nederlanders. Het symposium werd
bijgewoond door 350 mensen, het programma bood per dag
8 voordrachten en lezingen. Een interessant en gevarieerd
programma. Fijn om met zoveel gelijkgestemden samen
te zijn. Onderling werd veel informatie uitgewisseld, zowel
persoonlijk als inhoudelijk.
Tijdens het seminar waren er veel interessante boeken in te
zien en er werden Dvds te koop aangeboden over het onderwerp vaccinatie. In de pauzes werd er druk met elkaar gesproken en wisselde men informatie uit. Zo sprak ik met een
vrouw die door de hepatitis B prik gedeeltelijk verlamd was
geraakt en na een hele tijd weer enigszins kon lopen maar
haar beroep als verpleegkundige niet meer kon uitoefenen.
Zij werkte nu als Heilpraktiker, daarnaast wilde ze zich nog
meer inzetten om voorlichting te geven over de risicos van
vaccinatie. Het woord Stammtisch heb ik deze dagen een
aantal keren gehoord, waarmee men bedoelde: een bijeenkomst in een caf of restaurant waarbij je mensen uitnodigt
om onder het genot van een hapje of drankje kennis te
maken en over een thema te discussiren. Het bleek dat men
dit in verschillende regios in Duitsland organiseert om met
elkaar in gesprek te komen over vaccinaties. Voorts waren
de lezingen interessant om meer kennis op te doen bijvoorbeeld over de gevaren van aluminium in vaccins. Ik vond

het ook wel eens een Vaccinatie-Verslaving. We worden

niet gezonder van (alle) vaccinaties. Gezondheid is meer
dan alleen maar vaccineren tegen infectieziekten.
Gerard Snik
Lid Kennisteam
www.rivm.nl VastePrik Dag 2013 en 2014
www.rivm.nl/Documenten_en_publicaties/Algemeen_Actueel/
Nieuwsberichten/2012/Europese_Vaccinatie_Week
www.euro.who.int.en.health-topics/disease-prvention/
vaccines-and-immunuziation/european-immunization-week
www.lareb.nl

de lezing van de arts Peter Jennrich (was

macht das Aluminium in den Impfstoffen
mit unseren Kindern?) heel goed omdat
hij ervaring heeft als chelatie-arts en een
boek over het thema zware metalen heeft
geschreven. Hij legt uit dat zware metalen
niet gemakkelijk uit het lichaam worden
afgevoerd en dat aluminium ook in kleine
hoeveelheden al problematisch is.
Het open karakter van dit jaarlijkse evenement stelt ouders,
die zelf veel hebben meegemaakt met hun kinderen m.b.t.
schade door vaccins, in staat nieuwe contacten te leggen.
Zo kunnen ze een brug slaan naar nieuwe mensen die zich
willen verdiepen in deze informatie. Bij de gesprekskring met
verschillende themas koos ik voor Impfschaden-anerkennungsverfahren. Dit thema werd geleid door Jrgen Fridrich
(voorzitter van Libertas & Sanitas e.V.) die zich ook bij de
EFVV inzet (red: EFVV is het Europees Forum voor Vaccinatiewaakzaamheid). Een moeilijk thema omdat erkenning van
schade door vaccins juridisch erg lastig ligt. De gespreksleider gaf duidelijk aan hoe je een dossier zorgvuldig moet opbouwen in geval je schade wilt verhalen op de producent of
de overheid. Het feit dat dit voor elk land weer anders ligt,
maakt het extra ingewikkeld. Daarom zou het goed zijn als
in elk land tenminste n persoon deze kwestie beheerst en
gedupeerden of ouders kan begeleiden in dat proces. In Nederland kennen we de website www.meerwetenoverfreek.nl
van de Stichting meer weten over Freek waar mensen ook
met hun ervaring naartoe kunnen. Jannes Koetsier is arts en
behartigt de belangen van slachtoffers. Maar ook in Nederland wordt vaccinatie-schade vaak niet (h)erkend.
Andere interessante lezingen betroffen bijv. de grootste 10
misverstanden over vaccins, de alternatieven voor vaccins en de homeopathische preventie en begeleiding van
kinderziekten. Zijn gevaccineerde kinderen gezonder dan
ongevaccineerden? Alles met bronvermeldingen en goede
onderbouwingen.
Kortom: een waardevol symposium voor ons!
Cathalijne Zoete
http://www.impf-report.de/symposium2013.html
http://www.efvv.eu/

Ingezonden door ouders

Pasgeboren baby met kinkhoest

Een pasgeboren baby die kinkhoest krijgt. Dat lijkt een vervan-je-bed show, als je bij je oudste kind na lang denken
besluit om toch niet in te enten. Ons overkwam het deze
zomer, toen onze jongste zoon David geboren werd. Zijn
broer van vijf jaar was al een poosje snotterig en hoestte ook
wat, maar in die laatste weken voor een bevalling is dat iets
waar je niet veel aandacht aan besteedt. Je hebt al genoeg
aan jezelf. Toch had ik beter op moeten letten, want eigenlijk
zijn onze kinderen bijna nooit verkouden of grieperig. In
de nacht voordat David geboren werd, hoorde ik zijn broer
hoesten en realiseerde me dat het kinkhoest was.
De volgende dag kwam er een brief van school dat er
kinkhoest vastgesteld was bij een aantal kinderen. Verder
stond er een verhaal van de GGD in, dat het gevaarlijk is
voor zwangere vrouwen en pasgeboren babys. Antistoffen
van de moeder zouden bij kinkhoest niet werkzaam zijn. Ik
kon het me haast niet voorstellen. Zelf heb ik ooit kinkhoest
gehad, waarom zou ik geen antistoffen hebben? Zo snel mogelijk zijn we gestart met homeopathische middelen tegen
kinkhoest (Drosera complex en Coccus cacti), bij de broers
van vijf en twee jaar oud. Twee weken na de geboorte van
David was voor ons wel duidelijk dat hij waarschijnlijk ook
kinkhoest had: hij spuugde soms vanuit het niets en dan
kwam er ook slijm mee. Nog steeds was ik redelijk optimistisch. Ik geef borstvoeding, het beste wat je een kind kan
geven. Hij zou er toch wel iets positiefs van mee krijgen?
Misschien bleef het bij een lichte kinkhoest.
Een paar dagen later durfden we hem echter niet meer
alleen te laten en zodra hij begon te hoesten, tilden we hem
op, zodat hij meer lucht had en beter kon hoesten. Het was
voor ons een vreemde ervaring. David is ons zesde kind,
maar zon kleine baby die zwaar hoest, dat hadden we nog
nooit meegemaakt. We werden ook ongerust. Waar ging dit
naartoe? Als moeder ga je alle mogelijkheden na: wat kan ik
zelf doen? Ik heb advies gevraagd bij de plaatselijke drogist
die veel weet van homeopathie en natuurgeneeskunde. Hij
adviseerde wat ik eigenlijk al wist. En hij gaf er nog iets bij
om het immuunsysteem te stimuleren. Ook dat hebben we
meegenomen. Toch voelde ik me als moeder niet helemaal
safe. Een drogist is geen arts, neem ik niet teveel risico? In
een opwelling stuurde ik een mailtje naar Cisca Buis, waar ik
weleens eerder e-mailcontact mee heb gehad en vroeg haar
om advies. Zij adviseerde ons het vitamine C-protocol van
dr. Suzanne Humphries te volgen. Dat had in de vorige editie
van Kritisch prikken gestaan, maar ik had er nooit meer aan
gedacht. Vitamine C-poeder hadden we niet in huis en zouden we de volgende dag gaan halen. Maar in de daaropvolgende nacht vertrouwden we het niet meer helemaal. David
bleef huilen en hoesten, en viel niet in slaap. Er leek iets niet
goed te gaan. We besloten advies te vragen bij de huisartsenpost, waar we uiteraard direct moesten komen.
Het werd een bezoek waar we slechte herinneringen aan
hebben. David sliep inmiddels, lag rustig op mn arm. De
arts communiceerde slecht. Hij wilde weten of onze kinderen
ingent zijn. Zijn non-verbale reactie was duidelijk. Zijn jullie
van dat soort: orthodox-christelijk en dan zon risico nemen?
Maar goed, hij onderzocht David in stilte: zn temperatuur
was goed, zn kleur was goed, zn longen waren schoon, hij
dronk nog steeds goed. Alleen vertelde hij die bevindingen
pas toen we er later expliciet naar vroegen. Hij ging namelijk

meteen bellen naar een kinderarts en we kregen na vijf of

tien minuten wachten een briefje onder onze neus geduwd:
we moesten naar een ander ziekenhuis. Het was echter niet
het ziekenhuis in onze woonplaats. Weer wachten, maar
nee, de arts kwam vertellen dat in onze eigen woonplaats
geen plaats was voor David. De volgende dag zou er weer
ruimte komen. We twijfelden en vroegen waar dit nu voor
nodig was: hij had het steeds over de kinderarts die David
wilde zien, maar toen we doorvroegen bleek dat ze hem
sowieso wilden houden. Waarom dan?, was onze vraag.
Want zoals hij er nu uitziet, is het niet levensbedreigend.
Om hem constant in de gaten te houden, dat kun je niet
zelf, was de reactie. We keken elkaar even aan: wat hadden
we de afgelopen dagen dan gedaan?!
We besloten niet te gaan, maar de volgende dag af te wachten en dan eventueel in onze eigen woonplaats de kinderarts
te bezoeken. En hebben dit netjes gemeld bij de huisartsenpost. Daar waren ze niet blij mee, maar het was ons eigen
risico. De rest van de nacht verliep rustig.
Om half 9 ging de telefoon. Onze eigen huisarts. Waar waren we mee bezig?, vroeg hij zich af. Ik legde uit dat we het
zelf niet levensbedreigend vonden en dat de onderzoeken
van de arts dat inderdaad bevestigden. Bovendien, zei ik
om mezelf te verdedigen - , doen we niet helemaal niets,
maar we geven David homeopathische middelen tegen
de kinkhoest. Toen barstte hij los: Levensgevaarlijk waar
jullie mee bezig zijn! We hadden geen idee hoe gevaarlijk
kinkhoest is bij jonge babytjes. Om een lang verhaal kort te
maken: we hebben beloofd om later die ochtend naar het
ziekenhuis te gaan.
De ontvangst door de verpleegkundige bij de opname blijf ik
bijzonder vinden. Ze stelde ons gerust en zei dat we ons niet
opgelaten moesten voelen, omdat onze kinderen niet gevaccineerd zijn. Hier kun je echt niets aan doen, vond ze. Er
werden namelijk zowel gevaccineerde als ongevaccineerde
kinderen binnengebracht. Het vaccin werkt niet goed, dacht
ze. Antibiotica werkt trouwens ook niet bij kinkhoest, vertelde ze, maar dat geven de artsen wel. De opname was even
later een feit. De monitor waar het allemaal om draaide (om
David in de gaten te houden), kwam pas anderhalf uur later.
s Morgens hadden we vitamine C poeder gehaald en ik had
nu alle tijd om dat aan David te geven. Verdeeld over de dag
gaf ik ongeveer 1000 mg, opgelost in een beetje (borstvoedings)melk. Het was zoeken naar de juiste dosering (later
hebben we het nog opgehoogd naar 1500 mg). Het mooie
was dat ik kon merken dat hij het slijm makkelijker op kon
hoesten. De antibiotica kwam inderdaad en omdat ik daar
geen ruzie over wilde maken, hebben we het laten gebeuren.
Hij hield van die ene dosering wel een flinke schimmelinfectie over, bleek later.
De volgende dag mochten we weer naar huis. David deed
het prima en kon de hoestbuien zelf goed aan. Dat wisten
wij de hele tijd al, maar blijkbaar heb je een monitor nodig
om dat uit te sluiten. Het meest frustrerende van dit hele
verhaal vind ik namelijk nog steeds dat je als ouders niet
serieus genomen wordt. Het lijkt wel alsof je kind ineens
van de artsen is, in plaats van jezelf. Wie weet nu het beste
hoe het met het kind gaat? Toch zeker de ouders die er de
hele dag voor zorgen? Niet een huisarts die het vijf minuten
onder ogen krijgt. Ook de kinderarts in het ziekenhuis is
hooguit vijf minuten bij David geweest. De coassistent had
het voorwerk gedaan, maar wist uiteraard (nog) niets van
kinkhoest.
De weken die erop volgden waren heel heftig en spannend.

Kritisch Prikken - Nummer 02 November 2014

We hadden namelijk de piek van de kinkhoest nog niet gehad. Die kwam een week later, maar dat wisten we toen nog
niet. En er was trouwens niemand die kon vertellen hoe het
zou verlopen en wat we konden verwachten. Er zijn momenten geweest dat ik David in mn armen had en niet wist of de
hoestbui wel goed af zou lopen. Dat brengt je wel met beide
benen op de grond en omdat we christenen zijn, hebben
we David vaak in het gebed bij God gebracht. We mochten
op een bepaald moment ook heel duidelijk ervaren dat het
goed zou komen. Dat gaf rust, ook al duurde het in totaal
vier weken voordat de heftige hoestbuien voorbij waren.
Nog een week later durfden we hem weer in zn eigen bed
te laten slapen. We hebben David namelijk drie weken lang
voortdurend in onze armen gehad, om hem zoveel mogelijk
rechtop te houden. Ook s nachts
In dit kwartaalblad een uitstapje naar de vaccinaties van
onze huisdieren.
Anne-Marie Rodenburg en Marielle Rekveld-Temminck
zijn klassiek homeopaten voor dieren en voeren sedert
juni 2012 zelfstandig hun praktijk. Zij hebben vanuit hun
persoonlijke interesse in en ervaringen met vaccinaties
een e-book geschreven getiteld Vaccinatie, een fascinerend onderwerp en hebben zich tot doel gesteld een
overzichtelijk, door iedereen te lezen naslagwerk te creren op basis waarvan eigenaren van hond, kat en/of paard
een weloverwogen beslissing kunnen nemen hun dier wel
of niet te laten vaccineren.

Vaccineren bij dieren: een jaarlijkse

verplichting?
Bij veel huisdiereigenaren valt ieder jaar een oproep tot
vaccinatie op de mat, maar is het wel nodig je dier jaarlijks
te laten vaccineren? En ben je verplicht aan deze oproep
gehoor te geven? In dit artikel willen wij dieper op deze
vragen ingaan.
Wettelijke verplichting?
In Nederland heb je, net als bij kinderen, de vrijheid om zelf
te beslissen of je je huisdier laat vaccineren of niet.
Er zijn echter wel een paar uitzonderingen waarbij vaccinaties verplicht kunnen worden gesteld, zoals deelname aan
shows of wedstrijden, verblijf in pensions, hondenscholen
en rijverenigingen (informeer bij de desbetreffende organisator naar hun regels).
Voor reizen naar het buitenland gelden andere regels, kijk
daarvoor op de site van het Landelijk Informatie Centrum
Gezelschapsdieren (LICG).
Bij de wettelijke verplichtingen wordt overigens niet gesproken over een verplichte jaarlijkse vaccinatie, maar de dieren
moeten aantoonbaar, blijkens hun paspoort, beschermd
zijn. Er zijn namelijk vaccins die (veel) langer dan een jaar
werkzaam zijn.
Werkingsduur van de vaccins
Naar de lengte van de immuniteit (beschermingsduur) na
vaccinatie zijn verschillende wetenschappelijke onderzoeken gedaan; deze wijzen uit dat de beschermingsduur na
vaccinatie bij bepaalde ziekten erg lang is, tot wel 7 jaar (en
misschien nog wel meer, maar de duur van de onderzoeken
is tot op heden niet langer).

10

Af en toe ging het door me heen: hebben we er wel goed aan

gedaan om onze kinderen niet in te laten enten? Was dit het
waard? Het blijft een ingewikkelde afweging. Toch kijken we
terug op een leerzame periode. Het was loodzwaar en ook
eenzaam, want je omgeving begrijpt meestal niet waar je
mee bezig bent. Vinden je onverantwoord. Maar toen David
weer opknapte, vroeg mn man zich af terwijl hij naar
hem keek -: Zouden jonge babytjes ook een ontwikkeling
doormaken door zon kinderziekte? Hij kijkt anders. Ik denk
het wel. De reacties van het kraambezoek dat nog steeds
langskomt bevestigen dat. David is nu 2,5 maand oud, maar
hij kijkt als een baby van een half jaar.
Corien Nederveen

Fabrikanten van vaccins mogen deze onderzoeksgegevens

echter niet overnemen in hun bijsluiters en registraties. Zij
mogen alleen vermelden wat hun eigen onderzoek met dat
betreffende vaccin heeft uitgewezen. Aangezien dit soort
onderzoeken kostbaar en langdurig en de omstandigheden
voor de dieren niet optimaal zijn (ze moeten gedurende de
proef afgezonderd van andere dieren worden gehuisvest)
zal niet elke fabrikant zich hier voor lange tijd aan wagen.
Dit resulteert in het advies om dieren veel sneller te laten
hervaccineren dan in werkelijkheid nodig zou zijn.
Daarnaast wijzen alle onderzoeken op het belang van
vaccineren op het juiste tijdstip; mocht een jong dier nog
beschermd zijn tegen een bepaalde ziekteverwekker door
antistoffen die hij via de moedermelk binnenkrijgt dan worden er na vaccinatie geen nieuwe antistoffen aangemaakt.
Hetzelfde geldt voor een reeds verworven bescherming
door b.v. een vaccinatie van een jaar daarvoor. Simpel gezegd: meer immuun dan immuun kun je niet worden.
Het is daarom bij veel vaccins onnodig deze jaarlijks te
herhalen. Sterker nog, in veel gevallen is het zinloos; de
immuniteit wordt niet verhoogd, maar het immuunsysteem
wordt wel belast; het lichaam moet namelijk de ingespoten
(verzwakte) ziekteverwekkers inclusief de adjuvantia en
hulpstoffen wel verwerken. Het immuunsysteem moet dus
wel degelijk gaan reageren echter zonder dat er sprake is
van een toename van bescherming.
Wel of niet vaccineren?
Naast het feit dat je te maken kunt hebben met wettelijke
bepalingen kunnen andere zaken ook nog een rol spelen in
de beslissing om je dier wel of niet te laten vaccineren.
Staat het risico van vaccineren wel in verhouding tot de
ernst van de eventuele op te lopen ziekte?
Er zijn bij dieren een paar ernstige ziektes die hoge percentages aan sterfgevallen kennen, echter de vermeldde percentages hierover lopen nogal uiteen; de ene bron beweert
dat bijv. Hondenziekte in bijna alle gevallen een dodelijke
afloop kent terwijl een andere bron het heeft over 10% van
de besmette gevallen. In ons e-book* is per diersoort een
overzicht te vinden met daarin opgenomen de besmettelijkheid, ernst en het zich voordoen van de verschillende ziektes in Nederland bij hond, kat en paard. Sommige ziektes
waarvoor standaard gevaccineerd wordt, blijken nog amper
voor te komen in Nederland.

Daarnaast moet je je afvragen of het vaccin wel de verwachte bescherming biedt. Veel vaccins bieden slechts
een vermindering van de klinische symptomen; dit
betekent dat een dier de ziekte ondanks de vaccinatie nog
steeds kan oplopen, maar er minder ziek van zou worden,
terwijl je als eigenaar misschien in de veronderstelling bent
dat je dier beschermd is tegen deze ziekte.
Wat gebeurt er nu eigenlijk bij vaccineren?
De meeste vaccinaties komen op een onnatuurlijke manier
het lichaam binnen (injectienaald) en slaan daardoor de
natuurlijke 1e afweer-barrire van huid en slijmvliezen over
waardoor er geen normaal proces van ziek zijn en herstellen
plaatsvindt.
Om een vaccin te maken wordt een ziekmakend virus (of
bacterie) zodanig verzwakt dat het niet meer ziekmakend
zou kunnen zijn, maar omdat dit virus nu zo verzwakt is
reageert het immuunsysteem er amper meer op wat de
reden is dat er weer stoffen (adjuvantia en hulpstoffen) aan
het vaccin moeten worden toegevoegd om het immuunsysteem te prikkelen. Want het immuunsysteem moet in zon
ontvankelijke staat worden gebracht dat het wl reageert
op dat verzwakte virus. Snapt u het nog?
Kortom: het immuunsysteem wordt door de adjuvantia en
hulpstoffen in een overprikkelde staat gebracht.
Mede hierdoor zien wij in onze praktijk steeds vaker dieren
met klachten die te herleiden zijn naar een vaccinatie. Het
veelvuldig (over-)vaccineren van dieren kan zelfs leiden tot
chronische ziekten.
Vaccinatie en homeopathie
Elk levend wezen bezit het vermogen om zichzelf te genezen. Denk bijvoorbeeld aan een schaafwondje waarbij

normaal gesproken na verloop van tijd niets meer te zien zal

zijn. Dat proces zal bij de een wat sneller of anders verlopen
dan bij de ander; bij sommigen zal het wondje misschien
gaan infecteren of er kan dik ontsierend littekenweefsel
ontstaan. Dit zijn allemaal tekenen dat het zelf genezend
vermogen moeite heeft om tot 100% genezing te komen.
Dit kan ten gevolge van een genetisch defect zijn, maar het
kan ook te maken hebben met leeftijd, leefgewoontes (denk
aan: rokende eigenaren; onjuiste voeding; leven in stressvolle en/of verkeerde omstandigheden), eerder doorgemaakte ziektes waarvan ze nog steeds niet volledig hersteld
zijn, medicijngebruik en/of vaccinaties.
Want ook door vaccineren kan de werking van het zelf
genezend vermogen ernstig worden aangetast; door de in
de vaccinatie aanwezige stoffen komt het zelf genezend vermogen onder druk te staan en kunnen er daardoor klachten
ontstaan. Dit kan al kort na een vaccinatie gebeuren maar
ook zelfs maanden later.
Door het inzetten van de juiste homeopathische middelen
wordt het zelf genezend vermogen weer aangespoord in
actie te komen tegen deze onbalans en wordt het natuurlijke herstelproces in werking gezet.
Wil of moet je toch vaccineren dan is dat homeopathisch
ook heel goed te begeleiden; de homeopathische middelen zorgen er dan voor dat het zelf genezend vermogen zo
optimaal mogelijk zal kunnen blijven reageren waardoor er
zo weinig mogelijk disbalans zal ontstaan.
* Ons e-book Vaccinatie, een fascinerend onderwerp is
gratis te downloaden via onze websites.
www.hetreckveld.nl
www.annemarierodenburg.nl

Uw juiste e-mailadres is onontbeerlijk voor onze

administratie!
Van ongeveer 200 leden hadden wij dit jaar niet de juiste gegevens. Daarom brengen wij dit ook nu weer onder uw aandacht.
Het achterhalen van de juiste gegevens van alle leden is een flinke uitdaging die onze vrijwilligers, die de administratie bijhouden, heel veel werk bezorgt.
In enkele gevallen lukt het helaas niet de juiste gegevens te achterhalen, ook niet na het verzenden van brieven per post.
U allen kunt dit vergemakkelijken door bij wijziging van uw e-mailadres of huisadres, de juiste gegevens tijdig aan de ledenadministratie door te geven.
Ook voor de inning van de jaarlijkse contributie is een correct e-mailadres heel belangrijk. Met ingang van dit jaar moeten wij u
volgens de Sepa-wetgeving op de hoogte brengen, dat er gencasseerd gaat worden of u wordt verzocht het bedrag met de link
in de mail te betalen. Deze e-mails over contributie-inning worden verstuurd door noreply@buckaroo-mailservice.nl onder de
naam nvkp.nl. Dit gebeurt in de maanden februari t/m mei.
Onze Nieuwsbrieven worden verstuurd via info@nvkp.nl onder de naam NVKP Nieuwsbrief. Per jaar ontvangt u meerdere
Nieuwsbrieven per e-mail en twee halfjaarbladen over de post. Na elke verzending van Nieuwsbrieven e.d. komen er retour die
niet kunnen worden afgeleverd op het bij ons bekende e-mailadres.
Het is mogelijk dat het e-mailprogramma op uw computer deze e-mails bestempelt als spam (ongewenste e-mail) en het als
zodanig wegzet in een aparte map. Daardoor kunnen deze aan uw aandacht ontsnapt zijn. U kunt het programma zo instellen
dat e-mails van deze afzenders worden bestempeld als gewone inkomende post.
Wij danken u bij voorbaat voor het tijdig doorgeven van uw nieuwe gegevens via ledenadministratie@nvkp.nl.
Anne-Marie van Raaij, penningmeester

Kritisch Prikken - Nummer 02 November 2014

11

COLOFON
Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken

Oproep voor fondsenwerving

Langs verschillende wegen ontvingen
wij onderstaande oproep van onderzoeksjournalist Daan de Wit en Dr.
Jannes Koetsier in verband met de
werving van fondsen voor een nieuw
opgerichte stichting. Het Shaken Baby
Syndroom heeft soms een directe link
met vaccinatieschade of andere achterliggende problematiek die structureel
over het hoofd wordt gezien.
oktober 2014
Aan ieder met het hart op de goede
plaats. Graag dit bericht zoveel mogelijk
verspreiden.

Onterechte beschuldiging geuit door

kinderartsen, van mishandeling van
hun baby door ouders, shaken-baby-syndroom, moet en kan stoppen.
Ik heb nooit via crowd-funding om
financile steun gevraagd en hoop dat
ook niet weer te hoeven doen.
Nu doe ik dat in volle overtuiging wel
voor de stichting Shakenbaby.nl. (KvKnr
61664227, ANBI-status is aangevraagd).
Zie de website voor doel en werkwijze
van de stichting.
Deze stichting is opgericht op verzoek
van nu 14 ouderparen die ten onrechte
door de kinderarts beschuldigd zijn van
het mishandelen van hun baby.
Op de website www.shakenbaby.nl zijn
een aantal reacties van deze ouders te
lezen en ook hoe die onterechte beschuldigingen tot stand komen.
De EenVandaag uitzending d.d. 14 dec
2013, waarin twee ouderparen hun
verhaal vertellen, is ook op de site terug
te zien.
Het bestuur van de stichting bestaat uit
twee van de ouders en ondergetekende.
Alstublieft, lees de reacties van de getroffen ouders op shakenbaby.nl

Wat deze onschuldige ouders meemaken als gevolg van de beschuldiging door
de kinderarts is te erg voor woorden:
Uithuisplaatsing van de baby en/of
broertje of zusje, huiszoeking, strafrechtonderzoek, voorarrest, terwijl je baby is
overleden of beschadigd of afgepakt.
In Nederland doet een dergelijk drama
zich naar schatting 20 tot 30 keer per
jaar voor.
Ik sprak al deze ouders persoonlijk en
onderzocht het medische verhaal. Voor
mij staat hun onschuld vast.
Zonder uitzondering willen de ouders
via deze stichting actie om andere ouders en kinderen zon drama te besparen.
Daarom is de stichting nu concreet
actief:
- Om de Nederlandse Vereniging voor
Kindergeneeskunde (NVK) met juridische hulp te dwingen tot beleidsaanpassing, die zeer wel mogelijk is, zodat
onterechte shakenbaby-beschuldigingen
voorkomen worden. Op 28 okt 2014 is
hiertoe een advocatenbrief met medische bijlage verzonden naar de NVK.
- Met journalist Daan de Wit (auteur van
Dossier mexicaanse griep) de shaken-baby-syndroom veronderstelling,
helemaal uitzoeken, beschrijven en in
boekvorm uitgeven.
- Om ouders die onterecht beschuldigd
worden van mishandeling van hun baby
medisch en juridisch bij te staan.

Voor deze activiteiten is uw financile

hulp en morele steun nodig.
Mijn inzet is uiteraard vrijwilligerswerk.
Ik hoop en verwacht dat u na lezing van
de verhalen van de ouders op de site,
geld wilt storten op het rekeningnummer van de stichting. Dan kunnen we
deze praktijken stoppen.
Rekeningnummer: NL28RABO 0192
3294 05, t.n.v. Stichting Shakenbaby.nl
Als u als begunstiger, medestander, via
emailnieuwsbrieven op de hoogte wilt
blijven van de ontwikkelingen, ga dan
naar www.shakenbaby.nl en vul ook het
donatieformulier in.
Hartegroet, namens de
stichting
Shakenbaby.nl ,
Jannes Koetsier, arts, voorzitter

Kritisch Prikken - Nummer 02 November 2014

T: 088 0350200, zie www.nvkp.nl

voor de tijden van bereikbaarheid.
E: info@nvkp.nl
NVKP Banknummer NL75 INGB 0000 752360
Lidmaatschap: wijzigingen
(e-mail, rekeningnummer, adres):
ledenadministratie@nvkp.nl.
Eveneens voor opzeggingen, vr 1 november
van het lopende jaar.
Doelstelling vereniging
Het geven van informatie over ziekten,
vaccins en de gevolgen van vaccineren
Het informeren over de keuzevrijheid en
de eigen verantwoordelijkheid hierin
Het informeren over behandelingsmogelijkheden van vaccinatieschade
Het bieden van informatie aan allen die
bewust kiezen voor niet of gedeeltelijk
vaccineren
Het bieden van informatie over alternatieven voor vaccinaties
Het stimuleren van maatschappelijke
erkenning van vaccinatieschade en het
benadrukken van het belang van een goede,
onafhankelijke registratie van gezondheidsschadelijke effecten van vaccinaties.
Redactie Kwartaalblad Kritisch Prikken
Karin van Waarden en Moniek Brands
Hoofdredacteur: Cisca Buis
Opmaak:
Neeske Weber
Verspreiding
Bij het lidmaatschap van de vereniging is het
magazine inbegrepen.
Kopij
Kopij voor Kritisch Prikken kan worden aangeleverd via e-mail naar redactie@nvkp.nl.
Insturen voor het volgende nummer kan
uiterlijk tot dinsdag 17 maart 2015.
De redactie behoudt zich het recht voor om
toegezonden brieven en artikelen in te korten,
taalkundig te wijzigen of in het geheel niet te
plaatsen, zonder opgave van redenen.
Copyright
Copyright 2003 t/m 2014 Nederlandse
Vereniging Kritisch Prikken. Alle rechten en
drukfouten voorbehouden. Deze uitgave is
met de grootst mogelijke zorg tot stand gekomen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar worden
gemaakt, in enige vorm of op enige wijze,
hetzij elektronisch, mechanisch, of door fotokopien, opnamen, of enige andere manier,
zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de eindredactie van de NVKP.
Wilt u een bedrag schenken of onze vereniging
in uw testament opnemen, dat kan naar NVKP
banknr. NL75 INGB 0000 7523 60. Uw gift is fiscaal aftrekbaar daar de NVKP de ANBI-status
(Algemeen Nut Beogende Instelling) heeft.
Wij danken u bij voorbaat.
Redactie adres
Redactie Kritisch Prikken
Graaf Reinaldstraat 7
6915 WD Lobith
E: redactie@nvkp.nl
W: www.nvkp.nl

12