Antoni Ros Marbà
“Mozart é a música e un compositor que
da moi boas vibracións”
Elisa Soutullo García
SANTIAGO I. Cada detalle que
aportaba á sinfonía do ensaio ó
que fomos invitadas a facía aínda
unha obra máis perfecta, conver-
tendo así unha melodía normal
en algo extraordinario. Se puide-
rades escoitar o valor da súa mú-
sica desexariades ter un Ros-
Marbà dentro de vós dirixindo a
vosa melodía interior.
-Cando e como descubriu que a
música sería algo tan impor-
tante na súa vida?
-Máis que descubrilo, nacín con
elo. Na posguerra no meu barrio
non había nada. Na escola de
párvulos unha mestra que nos fa-
cía cantar preguntáronme se que-
ría estudar música. Foi unha ca-
sualidade porque na casa non
había tradición musical.
-Un músico, nace ou faise?
-De entrada nace, pero despois
faise. Soamente con nacer non é
suficiente. O artista teno que le-
var un pouco dentro e despois hai
que cultivalo e traballar moito
para ser competente.
Beethoven, Bach, Mozart, Fa-
lla… Cal e por que?
-Cada un ten unha importancia
moi definida na historia da músi-
ca, pero hai dous emblemáticos e
que sen eles a música sería dou-
tra forma: Bach e Mozart. Pero
Mozart é a música e un composi-
Elisa Soutullo García
IES Campo de San Alberto
Egas Moniz s/n
María Josefa Lorenzo Torea
Director Titular da Real Filharmonía de Galicia
O mestre dirixindo á Filharmonía.
tor que que da boas vibracións.
Un médico francés descubriu a
súa importancia terapéutica.
-Por que hai tantos músicos
profesionais estranxeiros e tan
poucos galegos?
-Cada vez hai máis músicos gale-
gos que van saíndo, pero necesíta-
se tempo. Os músicos de fora
veñen de culturas europeas que
levan centos de anos. Fai 15 anos
isto era un xardín deserto e agora
está florecendo dunha forma ex-
traordinaria porque hai moito ta-
lento. O potencial que ten é enor-
me. Só hai que regalo con música.
-Que opinión lle merece a ensi-
nanza da música aquí?
-Foi un desastre, pero vai mello-
rando. Aínda queda moito por fa-
cer. Este é un país moi xoven,
15200 Noia
x (Sinala cun x)
O mestre Antoni Ros Marbà
(L’Hospitalet de Llobregat,
1937) estudou no Conserva-
torio de Barcelona e dirixiu a
Sinfónica de RTVE, a Ciutat
de Barcelona, a Nacional de
España e numerosas orques-
tras de diferentes países. A
súa dedicación e delicadeza
incluso nun ensaio demostra
por que chegou tan lonxe no
seu traballo. Ama a música,
vívea e iso nótase ben.
I E. S.
e a música é importante ensinar a
amala, ensinar a escoitala, e antes
non se sabía facer. É importante
saber ensinarllo á xente nova.
-No seu traballo música clásica
e, para relaxarse?
-Literatura, un partido de fútbol
na TV ou no propio estadio.
-Como se sinte en Galicia?
-É a miña segunda casa; gústame
moito a natureza. O país, é dunha
beleza extraordinaria, e non son o
único en imaxinar que o ritmo de
vida de aquí é moito mellor.
-Como planea o seu futuro?
-Non o planeo, pero a miña vida
sen música sería o comezo da
morte. Dunha forma ou doutra
teño que seguir ou dirixindo ou
compoñendo ou ensinando, pero
vivir na e ca música.
14 2ºESO
A Coruña 981 822800