Multilinggwal at Multikultural ang Pilipinas

Maraming Wika, Matatag na Bansa!

Paano nga ba magiging matatag ang isang bansa na nagtataglay ng mahigit
sa isang daang wika?
Ang basehan ng temang Maraming Wika, Matatag na Bansa ay ang pagiging
multilinggwal ng mga Pilipino at pagkakaroon ng ibat ibang kultura sa
bansa. Lingid sa kaalaman ng nakararaming Pilipino isang bentahe ang
pagkakaroon natin ng isangdaan pitongput isang linggwahe o mas kilala sa
turing na dialekto.
Isa sa napakagandang halimbawa ng pagiging multilinggwal ay si Gat Jose
Rizal tinuring at inihalintulad nya ang wika bilang isa sa mga sandata upang
paunlarin ang kanyang sarili. Napunta sya sa ibat ibang lugar ngunit
nanatiling marunong sa pakikipag-ugnayan sa mga tao.
Ganunpaman, mayroon tayong wikang pambansa at wika ng Katagalugan.
Ang

Wikang

Filipino

ay

tinuturing

na

wika

ng

bansang

Pilipinas,

samantalang ang Wikang Tagalog ay ang wika ng Katagalugan. Kung sa

pag-uusap ng dalawang Pilipino ay gumamit ang isa ng wikang Filipino at ang
isa ay wikang Tagalog. Magkakaunawaan sila sapagkat hindi nalalayo sa
batayang pang-gramatika ang dalawang wika. Masasabi natin na bagamat sa
ilang salita ay hindi ito magkakaisa taglay pa rin nito ang pagkakaroon
ng mutual intelligibility o pagkaunawa bagamat magkaiba ang wika.

Alam natin na mayroon tayong mga wikang panrehiyon, mga wika na hindi
alam ng mga tao sa magkakaibang lugar. Ang pangkaraniwang Pilipino ay
may alam na dalawa o higit pang wika. Ngunit makasasapat ba ang taglay
na wika upang magkaroon ng ugnayan? Ang wikang Tagalog, Kapampangan,
Ilonggo, Sebwano, Ilokano ay ilan lamang sa mga higit na nagagamit na wika
ng mga Pilipino. Sa ganitong katotohanan totoong nagkakaunawaan pa rin
ang bawat tao bagamat maraming wika ang taglay nito. Sa pangekonomikong kalagayan, hindi bat tayo ay nangangailangan ng tulong
galing sa ibat ibang rehiyon ng bansa? May taglay mang marami at ibat
ibang wika, nagkakaroon pa rin ng pagkakaunawaan dahil sa iisang layunin.
Hindi kailanman maituturing na hadlang ang mga wikang ito upang hindi
makamit ang pagiging matatag na bansa. Katunayan nito ang pagkakaroon
natin ng dalawang opisyal na wika, ang Wikang Filipino at Ingles! Ngunit
hindi pa rin isinasantabi ang mga wikang panrehiyon na matatawag na
sariling atin. Sa kabilang panig dapat nating paunladin ang bawat wika sa
ating bansa upang magkaroon ng higit na pagkakaunawaan ang bawat isa.
Ang wikang Ingles ay isang dayuhang wika at tinitingnan bilang isang balakid
sa pagkakaroon ng isang sentralisadong bansa na may iisang wika, ngunit
kung ating titingnan ang kaisipang ito ay unti-unti ng nababago sapagkat
nanalig ako na habang pinagyayaman ang ating sariling wika ay dapat ding
pagyamanin ang bawat wikang umiiral sa ating bansa. Hindi ibig sabihin nito
ay dapat kalimutan ang wikang kinagisnan at sariling atin.

Maari nating marating ang higit na pag-unlad at pagiging matatag na bansa

sa pamamagitan ng kaalaman natin sa maraming wika ngunit hindi ito
nangangahulugan ng pagtalikod sa ating wikang pambansa. Dahil may
responsibilidad tayo sa wikang taglay natin at dapat nating alalahanin ang
mga katagang Ang hindi lumingon sa kanyang pinanggalingan ay hindi
makakarating sa kanyang patutunguhan. sa wikang Ingles, He who does
not look back at his birthplace will not reach his future. sa wikang Cebuano,
Kadtong dili molingi sa gigikanan, dili makaabot sa gipadulongan. sa
wikang Hiligaynon, Kno sin-o ang hindi makihibalo magbalikid sang iya
ginta-uhan, indi makaabot sa iya padulungan. sa wikang Kapampangan Ing
e byasang malikid king kayang ibatan, e ya makaratang king kayang
pupuntan. at sa wikang Ilokano Ti saan a tumaliaw iti naggappuana, saan
makadon iti papanama.
Marami mang wika ang ating bansa mas higit tayong pagbubukludin at pagiisahin nito tungo sa pagkakaroon ng matatag na bansa! Nais ko sanang
gamitin ang katagang ito sa aking pagwawakas, isang American Indian ang
nagsabi tungkol sa relasyon ng wika at ng buhay. Aniya, kailangan natin ang
wikang dayuhan para sa kasalukuyang panahon. Ngunit kailangan natin ang
sariling wika, para mabuhay nang habampanahon.
Magandang araw sa inyong lahat!

G3 CAUBE, Eme Rose C.

XI- St. Homobonus
ABM
REAKSYON

Sa aking masasabi sa artikulong aking nakuha sa internet ay kung tayo ay

mayroong maraming wika ito ay nag papakita ng isang matatag na bansa.
Sabi nga dapat nating paunladin ang bawat wika sa ating bansa upang
magkaroon ng higit na pagkakaunawaan ang bawat isa. Para sa akin tama
ang nakasaad sa artikulo kasi kung mayroong pag kakaisa sa wika o ibat
ibang dayalekto mas mapapaunlad natin ang ating wika sa ating bansa.
Dahil ang pagiging multilinggwal ito ay nag papakita ng ibat ibang kultura sa
bansa, iha halimbawa ko ay ang sa ilocos ang kanilang wika ay ilokano o
iloko, malalaman na natin agad na ito ay sa dayalekto ng ilokano pag narinig
natin paano nila ito ibigkas ang mga salita halimbawa Ti saan a tumaliaw iti
naggappuana, saan makadon iti papanama. Diyan natin masasabi na ito ay
galing sa kultura/wika ng mga iloko. At makikita ito sa kanilang identidad.
Mayroong tatlong temang nagpapahiwatig ng kultura at identidad ng mga
Ilokano - ang wika ng produkto, wika ng kasuotan/ kagamitan, at wika ng

sayaw. Bilang pagkukunan ng mahahalagang impormasyon bilang daluyan

ng kultura at identidad ng anumang wika. Marami mang wika ang ating
bansa mas higit na dapat tayong pag-iisahin nito tungo sa pagkakaroon ng
matatag na bansa at hindi pagkakaroon ng paghihiwalay/pagsasarili. Ang
pagiging multilinggwal/multikultural ay nag papakita ng pagkakaisa sa ating
wika. Pwede naman natin itong pag-aralan ang mga dayalekto kung
gugustuhin natin at meron tayong tinatawag na probinsya na kung saan
mayroong tayong sariling dayalekto at dun din tayo natutuo ng ibat ibang
wika dahil parang ito ay naa adopt natin. Tuwing nakakaririnig tayo ng mga
salitang ito, may iba pang mabababaw na salita kahit hindi mo na siya
tanungin kung ano ang ibig sabihin ay alam mo na kaagad kung ano ang ibig
sabihin nito. Kahit na ginagamit natin ang wikang ingles at ito ay universal
language at ginagamit sa pag t trabaho at pag-aaral dapat hindi natin dapat
kalimutan ang ating sariling wika dahil ang pag kalimot ay parang pag
talikod sa sariling bansa. Ang Pilpinas man ay may ibat ibang wika,
nagkakaroon pa rin ng pagkakaunawaan dahil sa iisang layunin.

G3 CAUBE, Eme Rose C.

XI- St. Homobonus
ABM