Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna Spike 2010

Sygnatura IPPP3/443-302/10-2/SM
Data 2010.06.25
Autor Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Organizacja obrotu wyrobami
akcyzowymi --> Normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych i dopuszczalne normy
zużycia wyrobów akcyzowych --> Normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych i
dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych
Istota interpretacji normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych przy transporcie
paliw rurociągiem przesyłowym

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j.
Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20
czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa
podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we
wniosku z dnia 25.03.2010 r. (data wpływu 26.03.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji
przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie objęcia przez
normę dopuszczalnych ubytków paliw rurociągiem dalekosiężnym normy na wydanie paliwa z
magazynu w składzie podatkowym wysyłki i normy na przyjęcie paliwa do magazynu w
składzie podatkowym przyjęcia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów

prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie
objęcia przez normę dopuszczalnych ubytków paliw rurociągiem dalekosiężnym normy na
wydanie paliwa z magazynu w składzie podatkowym wysyłki i normy na przyjęcie paliwa do
magazynu w składzie podatkowym przyjęcia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na magazynowaniu, przyjmowaniu i
wysyłce paliw ciekłych. Posiadając od maja 2004 roku zezwolenie na prowadzenie składów
podatkowych, magazynowanie, przyjęcie i wydanie paliw w tym zakresie odbywa się w
procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Wiąże się to też z faktem, że działalność ta podlega
kontroli szczególnego nadzoru podatkowego (dalej SNP), która jest prowadzona w trybie
stałego nadzoru podatkowego. Ten szczególny rodzaj kontroli składów podatkowych, stanowi
swoistą kontrolę nad każdą operacją technologiczną i logistyczną dotyczącą wyrobów
akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Ponadto, składy podatkowe
podlegają urzędowemu sprawdzeniu, polegającemu na kontroli warunków prowadzenia
działalności objętej SNP. Pracownicy SNP uczestniczą w każdej operacji technologicznej obrotu
paliwami a także przeprowadzają kontrole obrachunkowe obrotu paliwami. Ponadto, Spółka
jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Z tytułu wykonywania czynności
podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, m.in. z tytułu wyprowadzenia wyrobów
akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego, Spółka rozlicza podatek akcyzowy i
składa comiesięczne deklaracje AKC do właściwego urzędu celnego. Spółka od 2004 r. posiada
normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ustalonych
decyzjami NUC:
• z dnia 30.07.2004 r. i z dnia 6.09.2004 r., która ustala normy na ubytki:
- magazynowe przy wydawaniu i przyjęciu benzyn w wysokości 0,07 %,
- magazynowe przy wydawaniu i przyjęciu ON w wysokości 0,015 %,
- przy przelewie benzyn do innych naczyń podczas przewozu w wysokości 0,2%,
- przy przelewie ON do innych naczyń podczas przewozu w wysokości 0,15%,
• z dnia 18.09.2006 r. ustalająca normy na ubytki powstające podczas przewozu paliw w
wysokości 0,1 % dla cystern samochodowych, 0,5 % dla cystern kolejowych i 0,04 %
dla innych naczyń służących do transportu,
• z dnia 28.08.2007 r. ustalająca normę ubytków w transporcie paliw rurociągiem
przesyłowym dalekosiężnym w wysokości 0,06%.

W ramach czynności transportu paliw, wykorzystywano środki transportu, którymi były

cysterny samochodowe i cysterny kolejowe. Spółka generalnie sama nie zajmuje się
świadczeniem usług transportu paliw i korzysta w tym zakresie z usług obcych przewoźników.
Natomiast transport paliwa pomiędzy składami podatkowymi Spółki (m.in.: Bazą Paliw w A a
Bazą Paliw w B lub Bazą Paliw w C a Bazą Paliw w D) odbywa się także przy wykorzystaniu
rurociągów dalekosiężnych. W ramach operacji tłoczenia paliw rurociągiem, występują różnice
pomiędzy większą ilością wysłaną ustaloną w składzie podatkowym wysyłki a mniejszą ilością
przyjętą w składzie podatkowym przyjęcia, co jest udokumentowane zapisami na
administracyjnym dokumencie towarzyszącym (ADT). Zjawisko powstających różnic w
czynności tłoczenia paliw rurociągami, jest nierozerwalnie związane z każdym rodzajem
obrotu paliwami. Naturalną konsekwencją tego zjawiska jest brak możliwości utrzymania
stałego poziomu paliwa w zbiorniku po przeprowadzeniu jakiejkolwiek operacji
technologicznej. Różnice podczas przemieszczenia technologicznego w ilości, występują
niezależnie od rodzaju zastosowanego środka technicznego w magazynie i transporcie, w tym
także w transporcie rurociągiem dalekosiężnym. Rurociąg to szczelne naczynie, służące do
sprawnego i taniego transportu paliw. Ściśliwość paliw tłoczonych rurociągiem pod znacznym
ciśnieniem, niewypełnione produktem strefy rurociągu usytuowanego na różnych poziomach
na swojej trasie oraz techniczne niedoskonałości układów technologicznych to jedna grupa
przyczyn różnic ilościowych paliw w tym rodzaju transportu. Drugą grupę przyczyn stanowi
błąd pomiarowy. Sam transport rurociągiem musi być poprzedzony wypompowaniem paliwa
ze zbiornika wydawczego w składzie podatkowym wysyłki a zakończony wlaniem go do innego
zbiornika w składzie podatkowym przyjęcia. Ustalenie ilości, wymaga dokonywania pomiaru
wysokości słupa cieczy (paliwa) w zbiorniku, temperatury paliwa i jego gęstości. Pomiary te
należy dokonać dwukrotnie (wydanie i przyjęcie), co przy istniejących tolerancjach
przyrządów pomiarowych, może powodować błędne ustalenie ilości, a przez to występowanie
pozornych ubytków. Spike 2010

Spółka nie posiada wiedzy, aby w trakcie procesu transportu paliwa rurociągiem,
zaistniały zdarzenia, które w sposób bezpośredni mogłyby wpłynąć na wystąpienie różnic, a
tym samym zdarzeń (awaria systemu rurociągowego, zdarzenia losowe czy też przestępstwa
przeciwko mieniu), mogących zostać zakwalifikowane jako faktyczne przyczyny wystąpienia
ubytków paliw. Wszystkie czynności pomiarowe służące do ustalenia ilości paliwa przy jego
wydawaniu jak i przy przyjęciu, są dokonywane za pomocą urządzeń pomiarowych poddanych
prawnej kontroli metrologicznej, posiadających wymagane cechy i świadectwa legalizacji
właściwego urzędu miar.

Tłoczenie paliw rurociągiem pomiędzy składami podatkowymi Spółki składa się z trzech
operacji technologicznych. Pierwszą stanowi wydanie paliwa ze zbiornika magazynowego w
składzie podatkowym wysyłającym paliwo. Drugą stanowi proces samego tłoczenia paliwa
rurociągiem (mającym ponad 150 km długości). Trzecią natomiast, stanowi przyjęcie paliwa
do zbiornika magazynowego w składzie podatkowym przyjęcia. Zasadnicze znaczenie ma fakt,
w jaki sposób dokonuje się pomiaru ilości paliwa. Ilość paliwa musi być stwierdzona przy
pomocy trzech równolegle prowadzonych odczytów pomiarowych: wysokość słupa cieczy w
zbiorniku, gęstość paliwa i jego temperatura. Sam pomiar dokonywany jest dwa razy.
Pierwszy raz przed momentem wydania paliwa, następuje pomiar ilości paliwa w zbiorniku
magazynowym w składzie podatkowym wysyłki. Drugi raz, po przyjęciu paliwa, następuje
pomiar ilości paliwa w zbiorniku magazynowym składu podatkowego przyjęcia. Tym samym,
naturalne straty paliwa występują w ramach trzech niezależnych operacji: wydania, tłoczenia i
przyjęcia paliwa.

Kontrole obrachunkowe prowadzone w składach podatkowych przez pracowników SNP,

przyjmują zasadę rozliczania normy dopuszczalnych ubytków dla transportu paliw ciekłych
rurociągiem dalekosiężnym tylko w wysokości 0,06% liczonej od ilości wysłanych paliw.
Niemniej, norma ta w niektórych przypadkach nie pokrywa stwierdzonych różnic
przemieszczeń technologicznych i tym samym występują przypadki kiedy różnica mogłaby
być zakwalifikowana jako ubytki paliw. Dlatego też, biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny,
Spółka poddaje w wątpliwość prawidłowość zasad stosowania i przypisywania norm
dopuszczalnych ubytków do poszczególnych operacji technologicznych przemieszczania paliw.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
1 Czy na gruncie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.03.2004 r. w sprawie
wysokości maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów
akcyzowych zharmonizowanych, a także szczegółowych zasad i terminów ogłaszania
norm dopuszczalnych ubytków oraz norm zużycia takich wyrobów (Dz. U. Nr 63, poz.
585 ze zmianą w 2007 r. Dz. U. Nr 114. poz. 781, zwanego dalej rozporządzeniem w
sprawie ubytków), w przedstawionym stanie faktycznym, określona w części II pkt 2
załącznika nr 4 do rozporządzenia w sprawie ubytków, norma dopuszczalnych ubytków
w transporcie paliwa rurociągiem dalekosiężnym, obejmuje także normę związaną z
wydaniem paliwa z magazynu w składzie podatkowym wysyłki i normę przyjęcia
paliwa do magazynu w składzie podatkowym przyjęcia...
2 Czy na gruncie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24.02.2009 r. w sprawie
maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów
akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242, zwane dalej nowym rozporządzeniem w sprawie
ubytków), w przedstawionym stanie faktycznym, określona w części II pkt 2 załącznika
nr 4 do rozporządzenia w sprawie ubytków, norma dopuszczalnych ubytków w
transporcie paliwa rurociągiem dalekosiężnym, obejmuje także normę związaną z
wydaniem paliwa z magazynu w składzie podatkowym wysyłki i normę przyjęcia paliwa
do magazynu w składzie podatkowym przyjęcia...
Spike 2010
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1. Na gruncie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.03.2004 r. w sprawie
wysokości maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych
zharmonizowanych a także szczegółowych zasad i terminów ogłaszania norm dopuszczalnych
ubytków oraz norm zużycia takich wyrobów (Dz. U. Nr 63, poz. 585 ze zmianą w 2007 r. Dz.
U. Nr 114, poz. 781, zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie ubytków), w przedstawionym
stanie faktycznym, określona w części II pkt 2 załącznika nr 4 do rozporządzenia w sprawie
ubytków, norma dopuszczalnych ubytków w transporcie paliwa rurociągiem dalekosiężnym,
obejmuje tylko normę związaną z transportem paliw rurociągiem i nie obejmuje normy na
wydanie paliwa z magazynu w składzie podatkowym wysyłki i normy na przyjęcie paliwa do
magazynu w składzie podatkowym przyjęcia.
Ad. 2. Na gruncie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24.02.2009 r. w sprawie
maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów
akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242, zwane dalej nowym rozporządzeniem w sprawie
ubytków), w przedstawionym stanie faktycznym, określona w części II pkt 2 załącznika nr 4
do rozporządzenia w sprawie ubytków, norma dopuszczalnych ubytków w transporcie paliwa
rurociągiem dalekosiężnym, obejmuje tylko normę związaną z transportem paliw rurociągiem
i nie obejmuje normy na wydanie paliwa z magazynu w składzie podatkowym wysyłki i normy
na przyjęcie paliwa do magazynu w składzie podatkowym przyjęcia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie

oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Ad. 1).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr
29, poz. 257 ze zm.), zwanej dalej ustawą - akcyzie podlegają ubytki lub niedobory wyrobów
akcyzowych zharmonizowanych powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu,
zużycia lub przewozu. W myśl art. 5 ust. 2-4 ustawy - zwalnia się od akcyzy ubytki lub
niedobory powstające podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, do
wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dla danego podatnika
akcyzy. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników akcyzy, z
urzędu lub na wniosek podatnika:
1 normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstających
w czasie wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, w wysokości nie wyższej
niż określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6;
2 dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, w przypadku ich
zużycia do wytwarzania innych wyrobów.

Właściwy naczelnik urzędu celnego ustalając normy dopuszczalnych ubytków oraz

dopuszczalne normy zużycia, o których mowa w ust. 3, uwzględnia:
1 rodzaj produkowanych wyrobów;
 2 specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, o których mowa w
ust. 1;
3 technologię produkcji wyrobów.
Na podstawie upoważnienia wynikającego z art. 5 ust. 6-7 ustawy, zostało wydane
rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie wysokości
maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych
zharmonizowanych, a także szczegółowych zasad i terminów ogłaszania norm dopuszczalnych
ubytków oraz norm zużycia takich wyrobów (Dz. U. Nr 63, poz. 585 ze zm.). Należy
zauważyć, że zgodnie z § 5 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia, ustala się maksymalne
normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji, magazynowania lub
przewozu (...).
Natomiast w myśl § 5 ust. 2 – przez ubytki paliw ciekłych rozumie się straty, które
powstają w czasie produkcji, magazynowania lub przewozu, a także wykonywania
niezbędnych czynności i operacji technologicznych, oraz straty powstałe podczas wydawania i
przyjęcia tych wyrobów. W myśl ww. załącznika nr 4 do rozporządzenia:
II. Spike 2010
2. Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie transportu paliw ciekłych
rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym wynoszą 0,06 % od ilości wysłanej.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność
gospodarczą polegającą na magazynowaniu, przyjmowaniu i wysyłce paliw ciekłych.
Posiadając od maja 2004 roku zezwolenie na prowadzenie składów podatkowych,
magazynowanie, przyjęcie i wydanie paliw w tym zakresie odbywa się w procedurze
zawieszenia poboru akcyzy. Wiąże się to też z faktem, że działalność ta podlega kontroli
szczególnego nadzoru podatkowego (dalej SNP), która jest prowadzona w trybie stałego
nadzoru podatkowego. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Z
tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, m.in. z
tytułu wyprowadzenia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego,
Spółka rozlicza podatek akcyzowy i składa comiesięczne deklaracje AKC do właściwego urzędu
celnego. Spółka od 2004 r. posiada normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych
zharmonizowanych ustalonych decyzjami NUC:
• z dnia 30.07.2004 r. i z dnia 6.09.2004 r., która ustala normy na ubytki:
- magazynowe przy wydawaniu i przyjęciu benzyn w wysokości 0,07 %,
- magazynowe przy wydawaniu i przyjęciu ON w wysokości 0,015 %,
- przy przelewie benzyn do innych naczyń podczas przewozu w wysokości 0,2%,
- przy przelewie ON do innych naczyń podczas przewozu w wysokości 0,15%,
• z dnia 18.09.2006 r. ustalająca normy na ubytki powstające podczas przewozu paliw w
wysokości 0,1 % dla cystern samochodowych, 0,5 % dla cystern kolejowych i 0,04 %
dla innych naczyń służących do transportu,
• z dnia 28.08.2007 r. ustalająca normę ubytków w transporcie paliw rurociągiem
przesyłowym dalekosiężnym w wysokości 0,06%.
Z ww. przepisów ustawy i rozporządzenia w sprawie ubytków wynika, że normy
dopuszczalnych ubytków są ściśle związane z czynnością, w trakcie których mogą one
powstać. Uwzględniając powyższe, określona w części II pkt 2 załącznika nr 4 do ww.
rozporządzenia w sprawie ubytków, norma dopuszczalnych ubytków w transporcie paliwa
rurociągiem dalekosiężnym, jak wskazuje jej nazwa, obejmuje tylko normę związaną z
transportem paliw rurociągiem i nie obejmuje normy na wydanie paliwa z magazynu w
składzie podatkowym wysyłki i normy na przyjęcie paliwa do magazynu w składzie
podatkowym przyjęcia.
Zatem stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Ad. 2).
W myśl art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U.
z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą – właściwy naczelnik urzędu celnego
ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek: normy
dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych. Zgodnie z art. 85 ust. 4 ustawy - właściwy
naczelnik urzędu celnego, ustalając normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych
oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni:
1 rodzaj wyrobów akcyzowych;
2 specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których
może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
3 warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku;
4 maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone w
 rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5.
Na podstawie upoważnienia wynikającego z art. 85 ust. 5, minister właściwy do spraw
finansów publicznych uwzględniając (w myśl art. 85 ust. 6 ustawy):
1 rodzaj wyrobów akcyzowych;
2 specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których
może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
określił w drodze rozporządzenia:
1 wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych
powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może
dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
2 szczegółowy zakres i sposób ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów
akcyzowych lub dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych;
3 sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności w przypadkach
rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów
akcyzowych, lub zmiany warunków technicznych i technologicznych przy dokonywaniu
tych czynności, do czasu ustalenia w tych przypadkach przez właściwego naczelnika
urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.
Powyższe wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie
maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów
akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242). Należy zauważyć, że zgodnie z § 5 przedmiotowego
rozporządzenia, ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w
czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania
ubytków (...).
W myśl ww. załącznika nr 4 do rozporządzenia:
II.
2. Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie transportu paliw ciekłych
rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym wynoszą 0,06 % od ilości wysłanej.
Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej we wniosku, także z przepisów obecnie
obowiązującej ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym i rozporządzenia z dnia
24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków (...) wynika, że
normy dopuszczalnych ubytków są ściśle związane z czynnością, w trakcie których mogą one
powstać. Uwzględniając powyższe, określona w części II pkt 2 załącznika nr 4 do ww.
rozporządzenia w sprawie ubytków, norma dopuszczalnych ubytków w transporcie paliwa
rurociągiem dalekosiężnym, jak wskazuje jej nazwa, obejmuje tylko normę związaną z
transportem paliw rurociągiem i nie obejmuje normy na wydanie paliwa z magazynu w
składzie podatkowym wysyłki i normy na przyjęcie paliwa do magazynu w składzie
podatkowym przyjęcia.

Zatem stanowisko w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

W zakresie łącznego stosowania norm dopuszczalnych ubytków w transporcie paliw
rurociągiem dalekosiężnym oraz norm na wydanie paliwa z magazynu w składzie podatkowym
wydania i normy na przyjęcie tego paliwa do magazynu w składzie podatkowym przyjęcia
wydana będzie odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i

stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie
faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa

podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na
piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący
dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52
§ 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
– Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art.
47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na
wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie,
w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są
przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro
Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Spike 2010