Imam ast da dam svoje miljenje o knjizi Prof.

dr Radmila Petrovia, pod naslovom

Renik vizantijskih krstova.
Pojava ovavog sadraja u naem kulturnom univerzumu predstavlja jednu novinu koja
privlai panju interesovanja mnogih. Privukao je sve one ija filozofija postojanja
podrazumeva interesovanje za hrianstvo, religiju, tradiciju, istoriju i optu kulturu.
Mnogi autori, teoretiari, istraiva bavili su se ovakom i slinom problematikom. Tako
su prisutni znaajni radovi na ovu temu, meutim, ova knjiga pre svega se istie
snanim originalnim pristupom, sa novom koncepcijom mnogih problema kao i jednim
uspenim pokuajem pomirenja mnogih do sada nedoreenih stanovita.
Autohtoni metodolokli pristup predstavlja avangardni poduhvat u jednoj sferi ljudskog
postojanja i razmiljanja tako znaajnog u intelektualnoj evoluciji i genezi oveka kao i
traenju sutinske biti, a to je odnos prema stvaraocu i njegovom dominantnom
ovozemaljskom simbolu krstu.
Simbolika nae hrianske vaseljene i sveopteg univerzuma je krst. Profesor Petrovi
se upustio u jednu istraivaku avanturu iji je produkt ova knjiga, koja potvruje,
sloenost i slojevitost boga, religije, oveka, umetnosti, estetike. U ovoj knjizi autor
daje rezime svog istaivanja, naunog rada, oslanjajui se pre svega na svoju strunost
arheologa i istoriara umetnosti, ali i svih onih fundamentalnih oblasti potrebnih za
egzistenciju jednog ovako komlesnog projekta, kao to su i poznavanje religije,
knjievnosti, filozofije, grkog i latinskog jezika.
Kroz prikupljanje, sistematizaciju, analizu i obradu jednog ogromnog materijala autor
daje i svoju linu ispovest datoj problematici.
Ovaj renik enciklopedijskog karaktera nudi vizuelnu i literalnu analizu preko dve
hiljade krstova, koji se prvenstveno vezuju za vizantijsko, religiozno, kulturno i
umetniko podruje. Meutim, kako je simbolika krsta znatno starija od pojave
hrianstva Petrovi daje dokumentovani pregled razvoja od paleolita pa sve do naeg
cara Duana, to orjentaciono pokriva period od oko 13000-ite godine stare ere do XIV
veka.
Graa u ovoj knjizi potvruje duhovno, religiozno, kulturno i umetniko bogatstvo
teritorije u kojoj se javlja simbol krsta.
Problematika krsta je akcentirana na vizantijsku kulturnu i religioznu sferu, ali i na sve
one krajeve koji su imali kontakta sa ovom dugo najmonijom i najdominatnijom
svetskom civilizacijom, u ije kulturne okvire moramo staviti i srpski pravoslavni
hrianski univerzum.
Pratei genezu znaka od njegovih poetaka i njegovu loginu metamorfozu u simbol
hrianstva i ljudskog spasenja, profesor Petrovi daje jedan presek itavog hrianskog
sveta Vizantije i Balkana. Knjiga potvruje veliku raznolikost u vienju ovog simbola,
ali i ispovest svakog monaha, umetnika, manastira koji su u projekciji svoga krsta dali
svoju linu ispovest vienja boga i hrianstva.
Delo potvruje i povezuje filozofski i sutinski odnos starih kultura, civilizacija i antike
sa hrianstvom.
Ovakvo literalno delo predstavlja jo jednu zvezdu vodilju u prouavanju ljudske
kulture, umetnosti i odnosa prema bogu.
Bogatstvo likovnosti, oblika, formi, ikonografije, fizikog materijala u kojima su
izvedeni krstovi, vremenska i teritorijalna prisutnost potvruju univerzalnost simbola
krsta.
Autor u svojoj knjizi daje odgovor na sva pitanja, jednim tipolokim katalogiziranim,
ikonografsko dogmatskim i likovno vizuelnim jezikom. Ova knjiga je i specifian
doprinos pre svega razvoju vizantologije kao i junoslovenske arheologije i istorije
umetnosti.
Na kraju zahvalnost autoru na naunom doprinosu i obogaivanju nacionalne i svetske
kulture i literalne batine.