Antisemantizam

U svetu koji je prepun mrnje i nastojanja da sve poiva na monotonoj uniformisanosti,

antisemitizam predstavlja jo jedan proizvod gneva prema ljudima koji su drugaiji. Iako
su dananje vrednosti i moralne norme delom drugaije od onih kojih se drutvo
pridravalo kada je antisemantizam nastao, ovaj ekstremni oblik rasizma jo uvek ima
veliki broj pobornika istog.
Uprkos injenici da su upravo ljudi od velikog znaaja jevrejskog porekla, poput
Noama omskog i Sigmunda Frojda, grupe antisemita bez rezerve pozivaju na
istrebljenje i proterivanje Jevreja, ime iznova ponavljaju groteksnu istoriju. Od
neosnovanih tvrdnji da su oni krivi za razliite katastrofe i stradanja, do Hitlerove
politike, koja je zasluna za smrt vie miliona nedunih ljudi, kao i stigma koju Jevreji
nose vekovima, ine ih podlonim ruganju i predrasudama. Nekadanja fizika bol se
danas prenosi i u mentalnu, a veitim progonima i ratovima kao da nema kraja. Veoma je
lako manipulisati prostim mozgovima, a jo lake ubiti oveka pod neubedljivim
izgovorom. Boja koe, seksualnost ili verovanja koja se ne poklapaju s naim, nikada ne
bi trebali biti ni uzrok, ni validno opravdanje za ubistvo, ili bilo koji drugi zloin. Kao
narod koji je samo poznavao genocide, ratove i netrepeljivost, osnivanje sopstvene
drave verovatno je predstavljalo neku vrstu osloboenja od vekovnog ugnjetavanja,
blaenu oazu. Meutim, i danas antisemantizam postoji, sa grupicama osnovanim po
malim nemakim selima, koje propagiraju ponovni nacizam i netoleranciju prema
Jevrejima.
Antisemantizam je rezultat izmiljenih i nametnutih pravila monih, kao i predrasuda
neukih ljudi. Uprkos tome, one osobe koje su tolerantne i otvorenog uma, ne primeuju
razlike prema rasi, religiji ili nekom pak, drugom apsurdnom kriterijumu, izmiljenom
kako bi se ljudi to vie ogradili jedni od drugih, istom ogradom koja je delila dva
deaka u filmu Marka Hermana.

Marija Ili