De wonderbaring der links circulante matrices

Andreas Ingelbrecht
21 mei 2016

Contents
1 Omzetten van een rechts naar links circulante matrix 2

2 Bemerking 1 2

3 Bemerking 2 3

4 Bemerking 3 3

5 Conlusie 4

6 Extra: Determinant van een links circulante matrix 4

1
1 Omzetten van een rechts naar links circulante
matrix
We gaan eerst even uit van een links circulante matrix en nemen deze zo alge-
meen mogelijk:
 
c0 cn−1 cn−2 ... c1
cn−1 cn−2 cn−3 ... c0 
 
CL = cn−2 cn−3 cn−4 ... cn−1 

 ... ... 
c1 c0 cn−1 ... c2
Vervolgens zetten we deze om in een links circulante matrix door ∀ i ≥ 2:
de kolommen i te wisselen met de kolommen n-i+2. We zien dit door:

i=2 ↔ n =n−i+2
i=3 ↔ n−1 =n−i+2
i=4 ↔ n−2 =n−i+2

Deze verwisseling van kolommen kunnen we ook schrijven met behulp van
de matrix:  
1 0 0 ... 0 0
 0 0 0 ... 0 1
 
 0 0 0 ... 1 0
Q= ...

 ...

0 0 1 0 0 0
0 1 0 ... 0 0
We bemerken de volgende eigenschappen van de matrix Q:

orthogonaal : QT Q = I = QQT waardoor QT = Q−1

symmetrisch : Q = QT waardoor Q = QT = Q−1

We zien al het bovenstaande algemeen in en bewijzen dit ”op zicht” (induc-

tie). We verkrijgen zo onze rechts circulante matrix:
 
c0 c1 c2 ... cn−1
cn−1 c0 c1 ... cn−2 
 
CR = CL Q = cn−2 cn−1 c0 ... cn−3 


 ... ... 
c1 c2 c3 ... c0

2 Bemerking 1
Bij elke rij is de som overheen de kolommen dezelfde namelijk 2n − 1, waardoor
λ0 = 2n − 1 als eigenvector v0 =(1,1,1,...,1)T heef t.

2
3 Bemerking 2
Van een rechts circulante matrix weten we dat het spectrum en zijn eigenwaar-
den gegeven zijn door:

σCR = {(1 + ω j )n − 1|j = 0, .., n − 1}

 
1
 ωj 
 
 ω 2j 
vR =   ω 3j 

 
 ... 
ω (n−1)j
Geı̈nspireerd door deze vondsten stellen we even voorop dat deze eigenvec-
toren voor rechts circulante matrices ook eigenvectoren zullen zijn voor links cir-
culante matrices. We gaan dit even na door ondergaande matrixvermenigvuldig-
ing als een stelsel te schrijven en op te merken dat het stelsel klopt.

CL vR = λj vR

4 Bemerking 3
De eigenvectoren van een rechts circulante matrix zijn een oplossing van het
stelsel:
CL QvR = CR vR = λv
Maar we willen niet de eigenvectoren van een rechts circulante matrix, maar
van een links circulante matrix. Dus moeten we nog onze matrix terugzetten
naar zijn oorspronkelijke positie.

Q−1 CR vR = Q−1 λvR

Q−1 CL QvR = Q−1 λvR

Waaruit volgt:
CL vR = λQ−1 vR
CL vL = λQT vR
Dit komt dus overeen met equivalente rijverwisselingen uit te voeren bij de
eigenvector van de rechts circulante matrix, zoals we hebben gedaan met de
kolommen van onze rechts circulante matrix.

3
5 Conlusie
We stellen vast dat uit secties 3 en 4 volgen dat de vectoren vL en vR in elkaar
worden omgezet.
Waardoor dus vR + vL door de vermenigvuldiging Q(vR + vL ) wordt afgebeeld
op λj (vR + vL ).
En waardoor vR − vL door de vermenigvuldiging Q(vR − vL ) wordt afgebeeld
op λj (vL − vR ) = −λj (vR − vL ).
We merken dus dat de (dubbele) eigenwaarde λj van de rechts circulante
matrix aanleiding geeft tot twee enkelvoudige eigenwaarden ±λj met als respec-
tieve eigenvectoren vR ± vL
We merken ook nog op dat vR + vL automatisch reëelwaardig is.
We merken ook nog op dat vR −vL als eerste component 0 heeft en alle andere
componenten zuiver imaginair zijn, zodat ook deze vector reëel kan gemaakt
worden door gewoon alles door i te delen.

6 Extra: Determinant van een links circulante

matrix
We kijken ook eens naar het aantal kolomwissels die we gedaan hebben in onze
rechts circulante matrix.
n even: n=4 1 wissel
n=6 2 wissels
...
n oneven: n = 3 1 wissel
n=5 2 wissels
n=7 3 wissels
...

Via inductie kan men aantonen dat:

 
n−1
aantalwissels =
2

We bekijken ook eens de determinant van onze links circulante matrix:

det(CL ) = det(CR .Q)

= det(CR )det(Q)
= det(CR )(−1)b 2 c
n−1