Στην έρευνα των Laws και Kelly (2005) συμμετείχαν 202 μαθητές δημοτικού

σχολείου, ηλικίας από 9 έως 12 ετών. Με τη βοήθεια των εργαλείων Peer Attitudes

Toward the Handicapped Scale (PATHS) και Behavioural Intention Scale (BIS) οι

ερευνητές εξέτασαν τις αντιλήψεις των παιδιών για την αναπηρία και συγκεκριμένα

ως προς υποτιθέμενα άτομα με σωματικές/κινητικές αναπηρίες, νοητική υστέρηση

και προβλήματα συμπεριφοράς. Σκοπός της έρευνας ήταν να διαπιστωθεί κατά πόσο

οι αντιλήψεις των παιδιών συνδέονταν περαιτέρω με την πρόθεσή τους για ανάπτυξη

φιλικής σχέσης με το παιδί με αναπηρία, αλλά και κατά πόσο η ενημέρωση που

δέχτηκαν για τις αναπηρίες επηρέασε θετικά τις αντιλήψεις τους. Γενικά, όπως ήταν

αναμενόμενο, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά είχαν σημαντικά αρνητικότερες

στάσεις απέναντι στα παιδιά με τις δυσκολίες στη συμπεριφορά και θετικότερες για

την κινητική αναπηρία και τη νοητική καθυστέρηση. Όσον αφορά στις φιλικές

προθέσεις των παιδιών, σημαντική συσχέτιση βρέθηκε ανάμεσα στις στάσεις των

παιδιών και στις προθέσεις τους για σύναψη φιλίας με τα άτομα με κινητική

αναπηρία, άλλα όχι με τα άτομα με νοητική καθυστέρηση. Κρίνεται σημαντικό να

αναφερθεί ότι αν και τα περισσότερα παιδιά δήλωσαν ότι θα επιθυμούσαν να

χαιρετούν τα παιδιά με αναπηρία, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών δεν ήθελε να επιδιώξει

βαθύτερες φιλικές σχέσεις με τα άτομα αυτά όπως να καλέσει το άτομο στο σπίτι του

ή να πάνε μαζί στο σινεμά. Επίσης, ένα από τα ευρήματα της έρευνας ήταν ότι το

25% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι δε θα ήθελε να αλληλεπιδρά με το παιδί με

αναπηρία στο χώρο της τάξης ή της σχολικής αυλής.