Professional Documents
Culture Documents
ΦΥΣΙΚΗ Ι
ΜΙΧΑΗΛ ΒΕΛΓΑΚΗΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΕΓΧΕΙΡΙ∆ΙΑ:
α) R. A. SERWAY, PHYSICS FOR SCIENTISTS & ENGINEERS, ΤΟΜΟΙ Ι & ΙΙΙ
β) H.D. YOUNG, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΦΥΣΙΚΗ, ΤΟΜΟΣ Α'
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
m
cm Kgr
CGS = gr MKSA (or SI) =
sec sec
Ampere
Mech.1
π.χ. το µέγεθος επιτάχυνση
µονάδα (στο CGS) 1cm/sec2 και (στο MKSA) 1m/sec2
Mech.1 1
Βαθµωτά µεγέθη: Για να οριστούν τα µεγέθη αυτά
απαιτείται να δοθεί µόνο το µέτρο τους (π.χ. η
πίεση).
r
Συµβολισµός των διανυσµάτων: A = Aâ ή
r r r
A = A â , όπου Α ή A είναι το µέτρο και â το
µοναδιαίο διάνυσµα, δηλ. â = 1 .
r r
Πολικές συντεταγµένες: A = ( Ar , Aθ ) , r = ( r ,θ )
Μετασχηµατισµός: x=rcosθ, y=rsinθ ή θ=tan-1(y/x), r = x
2
+ y2 .
Mech.1 2
r r
Κυλινδρικές συντεταγµένες: A = ( Ar , Αθ , Αz ) , r = ( r ,θ , z )
Μετασχηµ.: x=rcosθ, y=rsin, z=z, ή θ=tan-1(y/x), r = x
2
+ y 2 , z=z.
r r
Σφαιρικές συντεταγµένες: A = ( Ar , Αθ , Αφ ) , r = ( r ,θ ,φ )
Mech.1 3
Πράξεις πάνω στα διανύσµατα:
r r
1. Ισότης 2 διανυσµάτων: A = B , σηµαίνει
r r r Αx=Βr x, ...
2. Πρόσθεση 2 διανυσµάτων: C = A + B ( C είναι το
άθροισµά τους), σηµαίνει Cx=Αx+Βx, Cy=Αy+Βy,...
3. Γινόµενο 2 διανυσµάτων: r r r
(α) Αριθµητικό
r ή εσωτερικό γινόµενο: C = A ⋅ B (όπου
C είναι το αριθµ. γινόµενό τους µε συνιστώσες
Cx=ΑxΒx, Cy=ΑyΒy, Cz=ΑzΒz, ή C=ABcosθ, rόπου
r θ
είναι η γωνία µεταξύ των διανυσµάτων A, B ).
r r r
(β) ∆ιανυσµατικό
r ή εξωτερικό γινόµενο: Cr= A × B
(όπου C είναι το διαν. γινόµενό τους C = AB sin θ n̂ ,
n̂ το µοναδιαίο διάνυσµαr κάθετο
r στο επίπεδο που
ορίζουν τα διανύσµατα A, B , βλέπε σχήµα)
ή σε καρτεσιανές συντεταγµένες
r r r
i j k
r r
C = Ax Ay Az = ( Ay Bz − Az By )i + ....κλπ
Bx By Bz
r r r
όπου i , j ,k είναι τα µοναδιαία διανύσµατα κατά
µήκος των αξόνων x,y,z.
Mech.1 4
r
(γ) Γινόµενο διανύσµατος επί αριθµού: λA = ( λΑ )â
r
A
4. ∆ιαίρεση 2 διανυσµάτων: r απαγορεύεται.
B r
A Α
(α) ∆ιαίρεση διανύσµατος δια αριθµού: = ( )â
r λ λ
dA
5. Παραγώγιση διανύσµατος σηµαίνει:
r dt
dA dAx r dAy r dAz r
= i+ j+ k
dt dt dt dt
r
6. Ολοκλήρωση διανύσµατος ∫ Adt σηµαίνει:
r r r r
∫ Adt = i ∫ Ax dt + j ∫ Ay dt + k ∫ Az dt
Mech.1 5
Mech.1 6
Mech.1 7
1η ΕΝΟΤΗΤΑ: ΜΗΧΑΝΙΚΗ
Φυσική: ενδιαφέρεται να ερµηνεύσει τα φυσικά
φαινόµενα. Συγκεκριµένα αναζητεί τις προηγούµενες
καταστάσεων ενός φαινοµένου και προσπαθεί να
ερµηνεύσει την ακολουθία αυτών των καταστάσεων
(και η Mεταφυσική έχει το ίδιο αντικείµενο!)
Mech.1 8
Tροχιά κινητού: είναι οι διαδοχικές θέσεις που
καταλαµβάνει το κινητό κατά την κίνησή του, δηλ.
πρόκειται για καµπύλη (ή δέσµες καµπυλών) στον
χώρο.
r r r r
r ( t ) = xi + yj + zk ≡ ( x , y , z )
Mech.1 9
ταχύτης:
r
r ∆r
υ ≡ lim
∆ t ∆t → 0
r
dr ( t ) dx r dy r dz r
= = i+ j+ k
dt dt dt dt
≡ ( υx ,υ y ,υz )
όπου
r r r
∆r = r ( t + ∆t ) − r ( t ) ,
και
dx dy
υx = , υy = ,
dt dt
dz
υz = .
dt
Επιτάχυνση:
r
r ∆υ
a ≡ lim
∆ t ∆t → 0
r
dυ ( t ) dυx r dυ y r dυz r
= = i+ j+ k
dt dt dt dt
d 2x r d 2 y r d 2z r
= 2 i + 2 j + 2 k ≡ ( ax ,a y ,az )
dt dt dt
Mech.1 10
dυ y d y 2 2
dυx d 2 x dυ d z
όπου a x = = 2 , ay = = 2 , az = z = 2 .
dt dt dt dt dt dt
Mech.1 11
µηδενός, τότε προσδίδεται στο σώµα επιτάχυνση η
οποία είναι ανάλογος της δρώσας δύναµης.
F=ma
(Μάζα είναι το ποσόν της ύλης που περιέχεται µέσα σ’ ένα σώµα—
από το βιβλίο Φυσικής της Ε’ ∆ηµοτικού. Ή εκφράζει ποσοτικά το µέτρο της
αδράνειας ενός σώµατος)
(Aδράνεια της ύλης είναι η ιδιότης των σωµάτων να ανθίστανται
στην µεταβολή της κινητικής τους κατάστασης)
Tί είναι ύλη;
Mηχανοκρατία: η ύλη είναι µια αδρανής πραγµατικότης, η
οποία στερείται ιδίας δύναµης και παρουσιάζεται είτε υπό
µορφήν “ατόµων” είτε υπό µορφήν “εκτατών σωµάτων”, ...
(εισηγητές των απόψεων αυτών είναι οι ατοµικοί φιλόσοφοι Λεύκιππος
και ∆ηµόκριτος)
Mech.1 12
Yλοµορφοκρατία: σε κάθε αισθητό αναγνωρίζεται µιά µικτή
φύση, το “υλικό” στοιχείο και το “νοητό” στοιχείο. Tο µεν
νοητό υπάρχει καθ’εαυτό, το δε υλικό στερείται
πραγµατικότητας και είναι ακαθόριστο. H ύλη είναι
“σταθερή” και “ανεπηρέαστη” στις µεταβολές, ... (προποµποί
των αντιλήψεων αυτών υπήρξαν οι Πλάτων και Aριστοτέλης).
Α. ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Mech.1 13
r r r
dυ d 2 r
r dυ r r
β) Στις δύο ή τρεις διαστάσεις έχοµε παροµοίως: a = = 2 , άρα = 0 , ∫ dυ = 0 fl υ = c .
dt dt dt
r r r r r
Από τις αρχικές συνθήκες, έστω ότι δίδεται για t=0, υ(0) = υ ο , συνεπώς c = υ ο , ή υ = υ ο .
r r r
Eπαναλαµβάνοντας τα ίδια βήµατα, λαµβάνουµε r = ro + υ ο t . Συνεπώς στις 2D ή 3D, η κίνηση
r r r r r r
του σώµατος περιγράφεται από τις σχέσεις: r = ro + υ ο t , υ = υ ο , και a = 0 . H τροχιά του είναι
ευθεία γραµµή.
dυ d 2 x dυ
α) Στη µία διάσταση (1D), a=F/m. Oµως a = = , άρα = a , ∫ dυ = ∫ adt fl υ=at+c.
dt dt 2 dt
Υπολογισµός της σταθεράς c: Aπό τις αρχικές συνθήκες, έστω ότι δίδεται για t=0, υ(t=0)=υο,
dx
συνεπώς υο=c, άρα υ=υο+at. Στη συνέχεια, επειδή υ = , η προηγούµενη σχέση γράφεται:
dt
dx
= υ ο + at , άρα dx=(υο+at)dt, ή ∫ dx = ∫ ( υ ο + at )dt , fl x=υοt+½at +c, όπου a=F/m.
2
dt
Υπολογισµός της σταθεράς c: Aπό αρχικές συνθήκες, έστω ότι για t=ο, x=xo, oπότε η
προηγούµενη σχέση γράφεται x=xo+υοt+½at2. Bρήκαµε λοιπόν ότι όταν εξασκείται µη-µηδενική
εξωτερική δύναµη σ’ ένα σώµα, (στη περίπτωση 1D) η κίνηση του σώµατος περιγράφεται από
τις σχέσεις: x=xo+υοt+½at2, υ=υο+at, και a=F/m. H τροχιά είναι καµπυλόγραµµη.
Mech.1 14
r r
r dυ d 2 r
β) Στις δύο ή τρεις διαστάσεις (2D ή 3D), a = = 2 και επαναλαµβάνοντας τα ίδια βήµατα
dt dt
r r r r r r r
λαµβάνουµε: r = ro + υ ο t + 12 at 2 , υ = υο + at , όπου a =F/m. Αναλύοµε τα διανύσµατα σε
καρτεσιανές συντεταγµένες:
r r r r r r r r
r = xi + yj + zk ≡ (x,y,z) υ = υ x i + υ y j + υ z k ≡ (υx,υy,υz)
r r r r r r r r
ro = xo i + y o j + z o k ≡ (xo,yo,zo) υο = υοx i + υοy j + υοz k ≡ (υox,υoy,υoz),
Aναλυτικοί υπολογισµοί: ∆ίδεται ότι: B = -mgk, άρα ax=Bx/m=0, ay=By/m=0, και az=Bz/m=- g.
r r r
Έστω ότι υο = 0 και ro = Hk =(0,0,H), δηλ. το σώµα αφήνεται από ένα αρχικό ύψος Η µε
µηδενική αρχική ταχύτητα, οπότε εφαρµόζοντας τις παραπάνω σχέσεις για F=const λαµβάνοµε,
Mech.1 15
Aναλυτικοί υπολογισµοί: ∆ίδεται ότι: B = - mg j, άρα ax=Bx/m=0, ay=By/m=-g, az=Bz/m=0.
r r r r
Eστω ότι υ ο = υ οx i + υ οy j = (υox,υoy,0) = (υocosθο,υosinθο,0) και ro = (0,0,0), οπότε εφαρµόζοντας
τις παραπάνω σχέσεις για F=const έχοµε
g
Απαλείφοντας το t µεταξύ των σχέσεων x, y, παίρνοµε: y = tan θ ο x − x 2 , η οποία
2υ ο2 2
cos θ ο
παριστάνει την εξίσωση της παραβολής στο επίπεδο-xy.
Mech.1 16
Aναλυτικοί υπολογισµοί (στη 1D): ∆ίδεται ότι F=-kx, άρα a≡ ax=Fx/m=-k/m x ≠ const.
2 2
Εφαρµόζοντας τον 2ο νόµο του Νεύτωνα: F=ma, λαµβάνοµε - kx=ma. Όµως a=d x/dt , άρα
2 2
d x/dt =- k/m x (1).
Η εξίσωση αυτή είναι οµογενής διαφορική εξίσωση 2ας τάξεως.
Επίλυση της (1): Πολλαπλασιάζοµε και τα δύο µέλη της (1) επί x’ fl x’x’’=-k/m xx’ ή
2 2
d (x' ) k d x k
=− ή ( x ' ) 2 = − x 2 + c , όπου c η σταθερά ολοκλήρωσης.
dt 2 m dt 2 m
k x2 cm
Λύνοµε ως προς x’: x ' = ± c − m ή x' = ± m
k − x 2 . Ορίζουµε τις σταθερές: ω = m k
k
cm dx
και α 2 = οπότε η προηγούµενη σχέση γράφεται: x ' = ±ω α 2 − x 2 ή = ±ω α 2 − x 2 . Η
k dt
σχέση αυτή ολοκληρώνεται αµέσως, αφού διαχωρίσουµε πρώτα τις µεταβλητές:
dx dx x
= ±ωdt ή ∫ = ± ∫ ωdt , απ’ όπου παίρνοµε sin −1 ( ) = ± ωt + δ , όπου δ η νέα
2
α −x 2 2
α −x 2 α
σταθερά ολοκλήρωσης. Η συνάρτηση αυτή αντιστρέφεται:
x=αsin(≤ωt+φ)=≤αsin(ωt≤φ) ή γενικά x=xosin(ωt+φ),
όπου xo=≤α και φ=≤δ είναι δύο αυθαίρετες σταθερές (οι οποίες προσδιορίζονται από τις αρχικές
συνθήκες) και ω = k / m είναι η συχνότητα ταλάντωσης.
Mech.1 17
ΟΡΙΣΜΟΙ:
0 : καλείται κέντρο καµπυλότητος
r : καλείται ακτίνα καµπυλότητος
r
ταχύτης: υ = υθ̂
r
r dυ d dυ dθ̂ dυ υ r r
επιτάχυνση: a= = ( υθ̂) = θ̂ + υ = θ̂ + υ( rˆ ) ≡ a t + a r
dt dt dt dt dt r
όπου
r dυ
a t = θ̂ : είναι η επιτρόχιος συνιστώσα της επιτάχυνσης,
dt
r υ2
ar = rˆ : η κεντροµόλος συνιστώσα της επιτάχυνσης.
r
dθˆ ∆θ
= −r̂ lim = −r̂ω
dt ∆t → 0 ∆t
Mech.1 18
Οπότε, ο 2ος νόµος του Nεύτωνα γράφεται:
υ2 dυ
όπου ar = και a t =
r dt
dθ
Η ποσότης ω= καλείται γωνιακή ταχύτης (µονάδες:
dt
rad/sec ή sec-1), ενώ η (γραµµική) ταχύτης (πάντα κατά την
εφαπτοµενική διεύθυνση)
r r r
υ = ωr ή υ = ω × r = ωr sin γ û t
Mech.1 19
A∆PANEIAKA KAI EΠITAXYNOMENA ΣYΣTHMATA ANAΦOPAΣ
Ένα γεγονός έχει συντεταγµένες (x, y, z, t) και (x', y', z', t'),
αντίστοιχα, στα δύο αδρανειακά συστήµατα.
y'
(x,y,z,t)
(x',y',z',t')
v
0 x 0' x'
x = x΄ + v t΄
y = y΄
z = z΄
t = t΄
και παραγωγίζοντας έπονται οι σχέσεις των ταχυτήτων:
Mech.1 20
u x = u′x + v
u y = u′y
u z = u′z
dx dx′
όπου ux = , u′x = , κλπ….
dt dt ′
Β) Οι µετασχηµατισµοί του Lorentz:
x = γ (x΄ + v t΄)
y = y΄
z = z΄
vx′ 1
′
t = γ( t + 2 ) , όπου γ= >1
c v2
1−
c2
Mech.1 21
ΠΡΟΒΛΗΜΑ: Βρείτε το σχήµα της ελεύθερης επιφάνειας του νερού
µέσα στον περιστρεφόµενο δοχείο.
Mech.1 22
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣ
Στη Κλασσική Φυσική, λέµε ότι ένα φυσικό σύστηµα έχει µια
συµµετρία, αν ένας αριθµός µετασχηµατισµών (που
σχετίζονται µε τη συγκεκριµένη συµµετρία) εφαρµοζόµενος
στο σύστηµα, δεν επιφέρει καµµιά αλλαγή στο σύστηµα (δηλ.
οι νόµοι της φυσικής παραµένουν αναλλοίωτοι στο σύστηµα).
Mech.1 23
ηλεκτρικού φορτίου, τότε η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου
διατηρείται σταθερή (δηλ. δηµιουργείται οµογενές πεδίο).
KAΛYΦΘEIΣA YΛH:
Kεφάλαια 1,2,3,4,5,6 R.A. Serway
Kεφάλαια 1,2,3,4,5 H.D. Young
Mech.1 24