You are on page 1of 2

Blood is the fluid of life, without blood the human body would stop working.

As the heart pumps it forces blood through a network of tube-like blood vessels which branch out throughout every part of the body. There are three main types of blood vessels: Arteries- the largest and thickest of the blood vessels. These vessels carry blood from the heart to all the cells in the body. The largest artery of the body is called the aorta, the aorta originates from the heart and then branches out into smaller arteries, the smallest arteries are called arterioles, which branch out until they become tiny capillaries. Capillaries- the smallest blood vessels, it is in the capillaries that the exchange of oxygen and carbon dioxide take place. Capillaries are so small that red blood cells can only travel through them in single file. Veins- similar to arteries but because they transport blood at a lower pressure they are not as strong as arteries. Very small veins called venules receive blood from the capillaries, after the exchange of oxygen and carbon dioxide has taken place. The venules branch into larger veins, which eventually carry the blood to the largest vein in the body, known as the vena cava, where the blood is then transported to the heart. The cardiac or heart muscle (also called myocardium) is a unique type of muscle that does not fit clearly into either of the two classes of muscle. Like skeletal muscles, cardiac muscles are striated. But like smooth muscles, they are involuntary, controlled by the autonomic nervous system. There are three types of muscles, namely: Cardiac muscle, which is an involuntary muscle that is found in the heart. It occurs with unconscious thought and is very important for the survival of an organism. Like skeletal muscle, it contains sarcomeres in a regular arrangement of bundles that contract and relax in short intense bursts. Smooth muscle, which is also an involuntary muscle that is found within the walls of organs like the stomach, intestines, uterus, bronchi, bladder, esophagus, urethra, blood vessels, and the arrector pili of the skin that controls the erection of body hair. It is different from skeletal muscle because it is not under conscious control and is not striated. Skeletal muscle, which is a voluntary muscle that is controlled by the somatic nervous system. It is attached to the bone by tendons and is responsible for locomotion and posture. It is striated and is made up of muscle fibers that have two categories: 1. Smooth muscles are not striated while skeletal muscles are striated. 2. Smooth muscles are an involuntary muscle while skeletal muscles are voluntary muscles. 3. Smooth muscles are not under conscious control while skeletal muscles are under conscious control. 4. Smooth muscles can be found within the walls of the internal organs like the stomach and the uterus while skeletal muscles are found in the biceps of the arm, the chest, and other muscles that can be moved.

Sinubukan man tayong sakupin ng mga dayuhang mananakop ay hindi pa rin na wala ang pagmamahal natin sa ating bayan at sa ating wika. Masasabing ang Liguwahe natin ay

pinaghalu-halong mga linguwahe ng iba't ibang bansang nagsipumilit na sakupin ang bansa natin.Pero sa panahon ngayon mas pinipili na ng mga paaralan at ng mga ordinaryong mamamayan na gamitin ang wikang Ingles, kahit na mabaliko na ang mga dila ng mga Filipino sa kakaIngles hindi pa rin sumusuko na mapaghusayan ang wikang Ingles. Ginagamit man ng nakararami ang Wikang Filipino mapapansin namang lagi pa rin itong nahahaluan ng Ingles at Espanyol na Linguwahe ng mga banyaga.Ang ating Pambansang Bayani na si Dr.Jose Protasio Rizal Mercado y Alonso Realonda o Pepe ay nagwika nuon na . . . Ang hindi magmahal sa sariling Wika,ay mas mabaho pa sa malansang isda. Tunay na isang mahalagang salik sa pagkakaintindihan at pagkakaisa sa loob ng isang nasyon, at sa gayoy pagiging matatag nito, ang pagkakaroon ng isang wika. Subalit hindi ibig sabihin na ang bansang maraming wika ay hindi maaaring maging matatag. Pagdating sa nasyonalismo, sa tingin ko ay hindi naman usapin ang pagkakaroon ng iisang wika (bagaman malaking tulong ito). Nabubuo ang isang nasyon iba-iba man ang mga wikang sinasalita ng mga tao kung nagkakaisa sila ng damdamin, iisa ang takbo ng kanilang isipan, iisa ang kanilang kamalayan, at iisa ang kanilang mga adhikain. Hindi rin natin dapat na iwaglit sa ating isip na hindi naman talagang magkakaiba ang ating mga lenggwahe. Sa katunayan pa ngay marami silang pagkakatulad. Paanoy magkakapatid ang ating mga wika. Ang isang Pilipino, kung mapadpad man siya kung saang sulok ng bansa ay mauunawaan at mauunawaan kahit papaano ang kanyang kababayang iba ang wika sa kanya. Oot mahalaga pa rin talaga ang pagkakaroon ng pambansang lingua franca para sa mas madaling pakikipagtalastasan natin sa buong kapuluan. Subalit hindi dapat matabunan ng pag-unlad ng pambansang lingua franca (Filipino) ang pag-iral ng iba pa nating mga wika sa Pilipinas. Hindi natin dapat pabayaan ang mahigit sa 100 wika natin na mamatay sapagkat ang mga itoy kayamanang pamana sa atin (hindi lang sa atin, kundi sa mundo) ng ating tunay na malilikhain at matatalinong ninuno. Mahirap paniwalaan sa biglang malas ngunit kung palalalimin ang pagtingin at magiging bukas, malawak at malay ang ating pag-iisip, hindi magiging hadlang ang pagkakaiba-iba natin ng wika sa ating pagkakaisa. Kung tutuusin, nasa pagkakaiba-iba (iba-ibang wika, iba-ibang ugali, iba-ibang paniniwala, ibaibang tradisyon, mayaman sa iba-ibang kultura) natin ang ating pagkabansa. Maipapakita natin ang ating pagmamahal sa ating sariling bayan sa pagsimula s pagmamahal sa sariling wika. Si Dr. Jose Rizal ay niliban ang mga Espanyol gamit ang pluma at tinta, hindi siya gumamit ng patalim o baril.

You might also like