TECHNIKA UŻYWANIA RPSMS DO OBLICZEŃ STEP

QW
Wszelkie obliczenia Step QW można wykonywać (jak dotąd) tylkow jeden sposób:
1. Obliczenia->Wzmocnienie. Wybieramy np. „Zaleność wzmocnienia od dł. fali”.
Uzupełniamy „temperatura”, „koncentracja”, „przedział dł. fali” w zależności co liczymy
(patrz następny rozdział)

2. Uzupełniamy parametry do wzmocnienia jak na rys. poniżej.

Kolejność 1 – obliczenia Step QW, 2 – wybór materiału, 3 – nazwa pliku do Step QW 4, 5, 6 –
modyfikacja parametrów materiału (dane na obrazku są dla zwykłej QW, patrz nast. rozdział)

3. Uzyskujemy wynik z którego można odczytać wzmocnienie dla konkretnej dł. fali
OBLICZENIA DLA ZWYKŁEJ QW – SPRAWDZANIE
POPRAWNOŚCI LICZENIA METODĄ STEP QW.
Wcześniej symulowałem laser DQW GaInNAs jak na rys. niżej tradycyjną metodą.

Rys. Propozycja zwykłej studni kwantowej do symulacji

Stąd wiem, jak zmienia się jego charakterystyka w zależności od zmiany temperatury
otoczenia:
T [K] Uth [V] Mod λ [nm] nth max [cm-3]*1024 Tmax [K]

300 1.99 LP71 1290.728 7.5 314.3

310 1.72 LP71 1291.188 6.59 319.7

320 1.56 LP61 1293.667 5.9 327.3

330 1.49 LP41 1297.62 5.53 336.4

340 1.43 LP11 1301.839 5.19 345.7

350 1.45 LP01 1302.55 5.17 356.0

360 1.54 LP01 1303.32 5.39 367.4

Zwykłą studnię kwantową można również policzyć metodą Step QW. Do tego celu
stworzyłem pliki potrzebne do opisu struktury Step QW. Plik zgodnie z instrukcjami od
Emilii ma postać:
ilośd
obszarów

głebokosc pasma głebokosc pasma

szerokosc przewodnictwa w mase walencyjnego w mase mase
obszaru [Å] odniesieniu do efektywna odniesieniu do efektywna efektywna
(dla bariery pasma elektronu pasma ciezkiej lekkiej
— 0), przewodnictwa [m0] walencyjnego dziury [m0] dziury [m0]
bariery [eV] bariery [eV]

Głębokości pasm zależą od temperatury obszaru czynnego stąd dla każdej temperatury
otoczenia stworzyłem odpowiedni plik. Np. poniżej dla temperatury otoczenia 300K, obszar
czynny ma wtedy temperaturę 314.3 K wg tabelki powyżej.
Plik QW300:
3
00.0000000,0.0000000,0.0630000,0.0000000,0.5100000,0.0820000
65.0000000,0.4199761,0.0950000,0.1049940,0.4570000,0.0620000
00.0000000,0.0000000,0.0630000,0.0000000,0.5100000,0.0820000

Plik QW310:
3
00.0000000,0.0000000,0.0630000,0.0000000,0.5100000,0.0820000
65.0000000,0.4197272,0.0950000,0.1049318,0.4570000,0.0620000
00.0000000,0.0000000,0.0630000,0.0000000,0.5100000,0.0820000

Po zbudowaniu plików mogłem rozpocząć obliczenie wzmocnienia dla dł. fal, na jakich
świecił laser (patrz tabelka), wypełniając pola temperatury i koncentracji odpowiednimi
wartościami (patrz tabelka). Wyniki porównałem z liczeniem konwencjonalnym QW (czyli
wszystko policzone identycznie z jedyną zmianą w parametrach do obliczeń z „Step QW” na
„QW”.
Oto wyniki:
T otoczenia Metoda liczenia wzmocnienie różnica

300 steps DQW 2337

DQW 2546 209

310 steps DQW 2446

DQW 2567 121

320 steps DQW 2306

DQW 2314 8

330 steps DQW 2096

DQW 2033 -63

340 steps DQW 1818

DQW 1694 -124

350 steps DQW 1933

DQW 1660 -273

360 steps DQW 2042

DQW 1658 -384

Jak widać występują różnice we wzmocnieniach. Ilustruje to wykres poniżej:

Nie występują różnice w poziomach kwantowych liczonych metodą „QW” i „Step QW”. Np.
dla temperatury otoczenia 300K:
metoda liczenia e0 e1 e2 hh0 hh1 hh2 lh0 lh1 lh2

steps DQW 0.360 0.196 6.84E-03 9.33E-02 5.95E-02 1.08E-02 6.45E-02 - -

DQW 0.361 0.198 7.17E-03 9.39E-02 6.12E-02 1.18E-02 6.44E-02 - -

STEP QW

Celem jest policzenie lasera z podwójną studnią GaInNAs/GaInNAs/GaAs jak na rys. niżej:

Rys. Propozycja schodkowej studni kwantowej do symulacji

Plik dla tej struktury dla temperatury otoczenia 300K (założyłem, że temperatura obszaru
czynnego jest taka sama jak przy zwykłej QW):
Plik SML:
5
00.0000000,0.0000000,0.0630000,0.0000000,0.5100000,0.0820000
20.0000000,0.3376506,0.0950000,0.0844126,0.4570000,0.0620000
65.0000000,0.4199761,0.0950000,0.1049940,0.4570000,0.0620000
20.0000000,0.3376506,0.0950000,0.0844126,0.4570000,0.0620000
00.0000000,0.0000000,0.0630000,0.0000000,0.5100000,0.0820000

Wyniki dla temp. otoczenia 300K (założyłem, że koncentracja jest taka sama jak przy zwykłej
QW):

metoda liczenia e0 e1 e2 hh0 hh1 hh2 lh0 lh1 lh2

Proponowana struktura 0.383 0.283 1.48E-01 9.71E-02 7.58E-02 4.70E-02 7.72E-02 1.20E-02 -

Taki obszar czynny ma pik wzmocnienia 3518 1/cm dla długości fali 1305 nm.
WNIOSKI
1. Występują rozbieżności w wartościach wzmocnienia liczonych metodą QW i Step QW
2. Ze względu na aktualną technikę używania RPSMES do liczenia Step QW nie można
zasymulować lasera – brakuje możliwości obliczeń optyki (nie można uzyskać rozkładu
wzmocnienia wzdłuż promienia)