Antipsihijatrija-kriti ari medikoterapije

Ime antipsihijtarija koje je prvi upotrijebio Cooper, obi no se vezuje za teorijsku i prakti nu aktivnost grupe engleskih psihijatara Lainga, Coopera i Estersona.Uglavnom ovo ime se rezervi e za one psihijatre koji su u svojim napisima ili prakti nom radu obrazlo ili svoj antipsihijatrijski pokret. Pod pojmom antipsihijatrija treba obuhvatiti sve one stavove iji je na in interpretacije odnosa prema du evno oboljelim osobama ne samo da odstupa od psihijatrijskog pristupa du evno oboljelim,ve je konstruisan protiv psihijatrijske prakse i teorije i prakse. U ovoj knjizi pominju se neka bitna imena psihijatara i psihologa zna jna za razvoj antipsihijatrija. Michael Faucaul-Du evno poreme eno je kulturno povijesno. U sredi tu pa nje ovog autora nalaze se promjene konceptualnog situiranja du evnog poreme aja prethodnih 4-5 vjekova u Evropi i u Foucaultovom radu istorija ludila u klasi nom dobu potpuno osvjetljava prirodu i dinamiku povezanosti ludila i duha vremena u pojedinim vremenskim periodima. Smatralo se u poznorenesansnom period da ludilio ima dva lica: kao brod ludaka opkoljen mra nim fizionomijama, a sa druge strane kao slika i prilika pou ne odiseje o ljudskim slabostima.Prema Faucaultu, u renesansi ludilo je jedna od formi razuma i ne to prema emu se razum odre uje i konstitui e.Razum i ludilo stupaju u povratan odnos. Nerazum po inje da se mjeri prema odstupanju u odnosu na socijalnu normu. Foucault je smatrao da snaga kojom raspola e ljekar nije stru no nau ne spoznaje, ve sociomoralne prirode, Ako je ljekar u stanju da kontroli e ludilo, to nije zato ga poznaje, ve jer gospodari njime. R.D.Laing-du evni poreme aj je vrijedan jer je otrivateljski.Smatrao je da izjedna avanje psihijatrije sa medikobiolo kim naukama ima posljedice.Medicionar odnosi se prema svom predmetu zanimanja kao prema ne emu spolja njem, izme u njega i predmeta vlada diskontinuitet. U prirodnim naukama predmet prou avanja, zanimanja treba izdvojiti u to istijoj formida bi bio to vidljiviji za prou avanje. Za njega je du evno zdrav ovjek:to je ludak koji je ozdravio, to je ovjek koji se vratio nakon to je upoznao predjele u kojima kompas ega ni emu ne slu i, a pri tom je uspio da izbjegne intervenciju psihijatra..Smatrao je da antripsihijatrijska idealogija treba da slu i interesima drugog svijeta. Thomas S.Szas-du evno poreme eno je mit. Prva Szaszova teza glasi:Jasno utvr en i definisan organski uzrok uslov je postojanja bolesti. Jedina razlika izme u du evnih i tjelesnih bolesti je u tome to se du evne bolesti manifestuju preko du evnih simptoma, dok se tjelesne manifestuju preko simptoma koji se mgu pripisati samo djelovima tijela. Kada u medicinskoj praksi govorimo o fizi kim poreme ajima, mislimo na znake, odnosno simptome, a kada govorimo o du evnim simptomima, mislimo na ono to nam pacijent iskazuje o sebi samome. Eysenck-du evni poreme aj je neurolo ki poreme aj. Prema Eysencku osnovni razlog duboke krize indentiteta psihijatrije nalazi se u tome to psihijatri ne raspola u jasnom predstavom o bi u ili predmetu kojim se bave.On tvrdi da je psihijatrija potpuno nepotrebna,odnosno da ni emu ne slu i. Ludilo se razmatra sa razli itih stanovi ta, razli iti psiholozi i psihijatri posmatraju ga i tuma e na razli ite na ine, zavisno od vremenskog perioda u kkoje se ludilo prou avalo. Pisac navodi da se antipsihijatrija vi e zalagala za slobodan pristup pacijentu, bez tretmana i dijagnoze, daju i mu slobodu da kora a u svom svijetu.